DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No8
Honderd en twiiMgst© Jaargang.
1918.
DONDERDAG
10 JANUARI
FIBUmoi.
In Vroeger Dagen.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmaar f L6A. franco door het ge
heel» Rijk f 1.9®.
Afzonderlijke en brirfgnsntittarg Cents.
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan d© N.V. Boek- en HandeMrakkerfl
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Toerdam C 9.
Telefoonnummer 3,
In zijn boodschap aan het Congres
waarvan men den verkorten inhoud elders
vindt opgenomen heeft president Wilson
de Amerikaansche oorlogsdoeleinden uiteen
gezet en dus een antwoord gegeven op de
verklaringen door de middenmogendhedeu j
bij, de vredesonderhandelingen te Brest-Li-
towsk afgelegd. Zijne rede komt In wezen
overeen met die van den heer Lloyd George,
Omdat ook hij voortzetting van den oorlog
tot het uiterste bepleit, al wil hij, dan ook
niet, zooals deze, de internationale beginselen
alleen daar toepassen, waar ze in het nadeel
der cehtralen zijn. Dit blijkt b.v. waar hij het
heeft over de koloniën, als hij aandringt op
een „vrije, openhartige en volstrekt onparfcijL
dige regeling van alle koloniale aanspraken".
De totaal-indruk van de rede van Amerika's
eersten burger is gunstig, zij bevat veel wat
iedere weldenkende onmiddellijk zal toege
ven, als b.v. het herstel van België en Noord-
Frankrijk. Maar vraagt de heer Wilson
niet wat veel tegelijk, zullen de centralen niet
heel wat willen afdingen op zijn program,
vooral wat betreft de kwestie van Elzas-Lo
tharingen en die van de vorming van een
nieuwen, „onafhankelijken Poolschen staat,
die de gebieden moet omvatten, welke be
woond worden door een onmiskenbaar Poolr
'sche bevolking"? Het is te vreezen van wei.
De Amerikaansche bladen noemen Wilson's
boodschap de scherpst omlijnde en bondigste
uiteenzetting van dë vredesvoorwaarden, die
tot nu toe door den verantwoordelijken lei
der van een regeering is gegeven en zeggen
dat ze in de voornaamste voorstellen zoo
nauw aansluit bij de rede van Lloyd George,
dat ze aantoont, dat er volkomen overeen
stemming tusschen Washington en Londen
bestaat nopens de oorlogsdoelen en -bedoe
lingen.
Algemeen werd dë boodschap geestdriftig
goedgekeurd door de leden van het Congres.
Het besluit van den president om te spre
ken, kwam plotseling. Zelfs po litieke raads-
liedën, die zeer vertrouwd zijn met den presi
dent, wisten niet, dat zulk een boodschap
werd voorbereid, totdat zij werd aangekon
digd in het Witte Huis.
De Fransche Kamer en Senaat hebben de
zittingen heropend Qnder leiding van den
oud-minister van handel, den heer Jules Sieg
fried, die in zijn openingsrede sprak over El-
zas-Lotharingen, het* land dat hij in 1871 na
den afstand aan Duitschland verliet. (De
spreker is geboortig uit Mühlhausen). Hij
zette uiteen, dat beide provincies Fransch
22)
„Als je altijd in de stemming van vandaag
waart, zou ik niet met ie praten," zei Lamor-
na ronduit, maar zij zei liet op zoo'n manier,
dat liet voor Rosalia de als een frisache adem
tocht was. Het meisje lachte, keek een beetje
■beschaamd, en zei Lamorua, dat zij wist, dat
zij een feeks was
Een paar minuten later nam een van die
plotselinge veranderingen, die een goede
gastvrouw op het juiste oogenblik onder
haar gasten teweeg brengt, Lamonrna en me
vrouw Larch van het raam weg en bracht Si
mon Cloudesby met eronica en een paar an
deren er heen. Zij keken naar het uitzicht op
de baai en spraken er over, maar schonken
geen aandacht aan Rosalinde. Zij stond daar
om op, liep kalm langs hen heen, en volgde
eenige anderen in den tuin. Mevrouw Cow-
per hield van haar tuin met zijn prachtig
uitzicht op de baai, zijn anatrekkelijke hoog
ten en laagten en zijn zorgvuldig onderhou
den heesters en bloemen. Zij was nu bezig
de tekortkomingen er van aan mevrouw Or
chard uit te leggen, die ook een tuin had,
maar een, waar volgens haar eigen zeggen,
niets groeide dan onkruid Rosalinde, die ook
was gaan beginnen te tuinieren, luisterde be
langstellend naar de twee dames en het speet
haar toen er afleiding vap het huis uit kwam.
Toen zij ongeveer twintig minuten later haar
vader zag aankomen met Veronica Teal, zag
zij kans, zonder aandacht te trekken, weg te
ijaan het huis in. De salon was nu geheel
eeg en zij ging dicht bij het vuur zitten. Zij
gevoelde lust, alken naar huis te fietsen, ia
zijn, de Elzas sinds 1648, Lotharingen sinds
1766. In een geestdriftig betoog huldigde hij
de opoffering van het leger ten bate van
Frankrijk en de geheele menschheld en hij
eindigde met te zeggenwij willen tot den
dood' toe de defflocratie.van Frankrijk verde
digen, waar deze wenscht, dat het onrecht
van 1871 worde hersteld.
Als nu beide partijen op hun standpunt ten'
opzichte van de beide provincies blijven
staan, zal men nog wel eenigen tijd moeten
wachten eer een beslissing valt!
Aan het aan de Britten ter verdediging
overgelaten gedeëlte van het Westelijk oor-
logsterrein hebben weer eenige aanvallen
plaats gehad bij den spoorweg StadénYpe-
ren. Opmerkelijk is het, dat èn Duitschers èn
Engelschep zeggen, dat de tegenpartij de aan
valler was. Wie verdient nu het meeste ge
loof? Trouwens, van belang voor de verdere
krijgsverrichtingen zijn deze aanvallen niët
geweest en ze* zijn geëindigd zonder winst
voor een van beide partijen, gelijk ook de af
loop was van het optreden dër Franschen bij
Fliirey. Deze zijn hier wel de Duitsche voor
postenlinie binnengedrongen, maar zijn, naar
het Fransche bericht meldt, overeenkomstig
ontvangen bevelen teruggetrokken na het aan
richten van de noodige verwoestingen en
met medeneming van 178 gevangenen en eeni
ge machinegeweren.
Wie weet of deze aanvallen niet het voor
spel vormen van den op het Westelijk front te
verwachten strijd!
RUSLAND.
DE RUSSEN IN ESTHLAND.
Daar de stelselmatige verwoesting van
Esthland door troepenafdeelingen van het
geregelde Russische leger in weerwil van de
talrijke protesten bij de Russische overheid
niet ophield en alle burgerlijke maatregelen'
der Esthische overheid en der bevolking, als
ook een officieel beroep van den Esthiscben
landdag op de verbonden regeeringen van
Engeland. Amerika, Frankrijk en België zon
der resultaat bleef, zag 't Esthlandsche leger
bestuur zich genoodzaakt, tot het zenden van
een strafexpeditie.
Door Esthlandsche troepenafdeelingen, welke
van Reval in Noordelijke richting optrokken,
werden plunderende Russische troepen tot
staan gebracht en verslagen. De verliezen
der Esthen aan dooden en gewonden zijn ge
ring. De zuivering van Esthland van Rus
sische troepen wordt voortgezet.
AMERIKA.
DE BOODSCHAP VAN WILSON.
In .een boodschap aan het congres be-
plaai» van met de Knoxen naar Penryn te
gaan, maar zij wilde niet weggaan, zonder
hen te waarschuwen. Als zij bleef, liep zij
gevaar, haar vader te ontmoeten, en in ieder
geval zou zij hem op 'n voetetuk geplaatst
zien door verblindë medemenschen. Zij had
den, zonder twijfel oog voor zijn werk, maar
waar hadden zij hun oogen voor zijn ge
drag? Eén van de grootsten had mevrouw
Larch hem genoemd. Eén van de zwaks ten-
Een man, die trouweloos cn hardvochtig was
geweest. Iedere dag op Scetou in afhankelijk
heid en bitterheid doorgebracht, was een ver
wijt voor hem en spoorde Rosalinde aan,
nooit te vergeven. Hij zag er welvarend, goea
gehumeurd, zelfgenoegzaam uit, gewoon
een hoofd boven de anderen uit te steken. Hij
had in zak en assche behooren te zitten. Rosa
linde had zich dikwijls een ontmoeting met
haar vader voorgesteld, die alle aanspraak
op liefde en eerbied verloren had en wiens
naam zij zelfs niet gelëerd had hardop uit te
spreken. In haar zachtere stemmingen had zij
hem verteederd gezien door zijn berouw en
zijn smeekingen. Zij had-altijd gedacht, dat
hij vol gewetenswroeging en teeder zou zijn,
als zij elkander ontmoetten. Deze gedachten
deden Rosalinde's geest gisten en zij voelde
zich rusteloos en ontevreden. Zij was opge
staan met het plan naar huis terug te keeren,
toen de deur openging en Simon Cloudesby
binnentrad Hij was alleen, omdat hij Rosa
linde het huis had zien binnengaan. Hij sloot
de deur achter zich kwam dichter bij den
schoorsteen.
„Er is mij gezegd, dat je Rosalinde bent,"
zei hij.
„Ja," zei zij.
„Weet je wie ik ben?"
„Ja."
„Hoe komt het, dat je hier bent?"
„Wij waren hier dicht bij."
„Wanneer heb je Sceton verlaten?"
„In Februari"
sprak preside! Wilson de bedoelingen der
Centralen te Brest Litowsk en kwam tot de
conclusie dat de strekking van het, Duitsche
program was, dat de Centrale Rijken niet al
leen in het bezit zouden blijven van iederen
duimbreed gronds, welken hun krijgsmacht
had bezet, maar ook van iedere stad en ieder
punt van beteekenis, als een blijvende ver
groeiing van hun gebied en hun macht.
Het incident tijdens de onderhandelingen
noemde de president van groote beteekenis
maar hët heeft ook veel raadselachtigs.. Met
wie hebben de Russische gedelegeerden te
doen? Voor wie spreken de vertegenwoordi
gers der Centrale rijken?
Spreken zij voor de meerderheid in hun
parlementen of voor de minderheids-partijen
de militaire, imperialistische minderheid, die
to. nu toe hun geheele politiek beheerschte en
de aangelegenheden van de Balkanstaten re
gelde, welke zich gedwongen zagen hun
bondgenooten in dezen oorlog te worden?
President Wilson besprak vervolgens de
rede van Lloyd George en zeide voorts dat
onder de tegenstanders der Centralen geen
verwarring heerscht omtrent hun plannen,
geen onzekerheid van principe, geen vaagheid
omtrent eenig onderdeel. Geheime bedoelin
gen, achterhoudendheid en1 vage verklaringen
omtrent het oorlogsdoel, dat kon men bij
Duitschland en zijn bondgenooten vinden.
Wat het voortzetten van den oorlog betreft;
geen enkel staatsman met eenig verantwoor
delijkheidsgevoel heeft het fecht deze tragi
sche verspilling van bloed en kracht te doen
voortzetten, wanneer hij er niet volkomen ze
ker van is, dat het doel van deze opofferingen
het werkelijk leven uitmaken van dat volk,
waarvoor hij spreekt, en daarvoor rechtvaar
dig en gebiedend noodzakelijk oordeelt.
Hij geloofde dat het volk der Vereenigde
Staten' van hem verlangde dat hij met den
grootsten eenvoud en oprechtheid zal hande
len, in de innige hoop, dat er een middel kan
worden gevonden, waardoor hét Amerika
vergund zal zijn het Russische volk bij te
staan in het verwezenlijken van zijn hoop op
vrijheid en een ordelijken vrede.
Als er vredesonderhandelingen zullen be
ginnen dan moeten deze in volledige open
baarheid worden gevoerd en zal niet worden
toegelaten, dat geheime overeenkomsten, on
verschillig op welk gebied tot stond komen.
De president wees er op dat Amerika zich in
den oorlog wierp omdat het recht verkracht
werd. Voor zichzelf wenscht Amerika dan
ook niets te verkrijgen, het verlangt slechts
een wereld waar men veilig in kan leven en
die wereld moet veilig: worden gemaakt voor
eenkomstig eigen inzichten, haar eigen lot
elke vredelievende natie, die wil leven over-
wil bepalen en volgens eigen beginselen, er
verzekerd van kan zijn rechtvaardig en bil
lijk te worden behandeld door den andere.
En zeide Wilson: „In dit opzicht zijn alle
volken der wereld1 bondgenooten en wij voor
ons zien duidelijk in da: wij geen rechtvaar
digheid voor ons zeiven kunnen verlangen,
indien wij geen rechtvaardigheid jegens ande
ren' betrachten."
Hierna liet de pres'dent het Amerikaansche
program van wereldvrede volgen, waaruit wij
„Waarom ging jelui weg?"
„Het was mijn werk. Wij waren daar bei
den ongelukkig. Tk haalde móéder over, om
weg te gaan."
„Hoe lang was je daar ongelukkig ge
weest?"
„leden dag van ons leven."
Het meisje sprak met hartstochtelijke over
tuiging en hartstochtelijk verwijt. Haar
oogen waren boos en hoewel nog zoo jong,
stond haar gelaat streng en onvriendelijk.
„Dat dacht ik niet," zei Simon Cloudesby.
Er volgde een stilzwijgen, dat Rosalinde
niet verbreken wilde.
„Ik moet Je moeder spreken," zei hij na een
poos.
„Neen/' stoof Rosal'nde op. „Neen. Oeen
enkele maal, als ik het verhinderen kan. Zij
heeft genoeg geleden."
„Dat moet ze voor zelf beslissen."
„Ze heeft beslist. Ze heeft nu rust. Ze zal
niet verontrust worden. We hebben iederen
dag van die vijftien jaren moeten leven.
Denkt u, dat we dat in één uur vergeten kun
nen?"
„Mijn lieve kind
„U heeft geen rechtU heeft geen aan
spraak Moeder en ik behooren bij elkan
der. We zijn heel gelukkig samen'. Zij heeft
u niet noodig en mist u niet."
„Hoe weet je ,dat?"
„Dat weet tk. Ze heeft mijZij spreekt
nu nooit over u of denkt aan u. U moet weg
gaan."
„Moet ik?"
„Ja..U moet toch inzien, dat het 't eenige
is, dat u overblijft te doen."
„Daar ben ik volstrekt niet zeker van," zei
Simon Cloudesby, en door zijn verwarden,
hoffelijken ernst schoot een straal van genoe
gen, bijna zonder dat hij het wist of wilde:
;,Ik zou je heel graag meer willen zien,"
zei hij, en voordat Rosalinde kon antwoorden,
kwam Veronica Teal .binnen. Zij 6prak Si-
het volgende overnemen.
1. Publieke verdragen moeten in 't open
baar gesloten worden, waarnaast geen ge
heime verdragen op welk gebied ook, mogen
bestaan.
2. Absolute vrijhe'd der zeeën buiten de
territoriale wateren zoowel in oorlogs- als in
vredestijd.
3. Opheffing, voor xoover mogelijk- van
alle economische beperkingen en. Invoering
van gelijke handelsvoorwaarden voor. alle
naties.
4. Voldoende waarborgen moeten worden
gegeven, dat de nationale bewapening terug
gebracht zal worden tot het uiterste mini
mum, noodig voor de handhaving van de
binnenlandsche veiligheid.
5. Een vrije, openhartige en volstrekt on
partijdige regeling van alle koloniale aan
spraken, waarbij op de belangen' der betref
fende bevolkingen moet worden gelet.
6. Ontruiming door de Centralen van het
Russische gebied en nadere regeling van
kwesties Rusland betreffende.
7 en 8. Ontruiming en herstel van België
•en bevrijding van het „Fransche" gebied:
Elzas Lotharingen.
9. Herziening van de grenzen van Italië,
volgens duidelijke erkenbare nationale prin
cipes.
10. Den volkeren van Oostenrijk-Honga-
rije, welker plaats onder de naties wij verze
kerd en beveiligd wenscben te zien, moet al
lereerst de gelegenheid tot een autonomen
ontwikkelingsgang worden geboden.
11 en 12. Regeling de Balkanstaten be
treffende. Ontruiming en herstel van Servië,
Montenegro en Roemenië. Bijzondere rege
ling voor het Turksche rijk. De Dardanellen
moeten bij voortduring open blijven.
13. Een onafhankelijke Poolsche Staat
moet worden gesticht, bewoond door een on-
twistbaar Poolsche bevolking.
Ten slotte moet er een algemeene Bond
van Naties gevormd worden onder specifieke
waarborgen voor politieke onafhankelijkheid
en territoriale onscheidbaarheid aan groote
zoowel als kleine naties te verschaffen.
Aan het einde van zijn boodschap zeide de
president, dat Amerika niet naijverig op
Duitschland grootheid was, het wil Duitsch
land niet benadeelen of op eenige wijze zijn
gewettigden invloed op macht belemmeren.
•Het wenscht slechts, dat het de plaats van
gelijkhe'd aanvaardt onder de volkeren der
wereld de nieuwe wereld waarin men
thans leeft in stede van een plaats van
overheersching.
Een noodzakelijke voorwaarde voor elke
ernstige onderhandeling tusschen Duitsch
land en Amerika is, dat Amerika weet in
wiens naam Duitschland tot haar spreekt,
in naam van de Rijksdagmeerderheid, of in
naam van de militaire partij, wier streven is
gericht op wereldheerschappij.
Voorts kan alleen op den grond van boven
genoemd program internationale rechtvaar
digheid worden betracht.
De moreele climax van dezen grootsten en
laatsten oorlog voor de menschelijke vrijheid
is bereikt en de Amerikaansche volken zijn
bereid haar eigen krachten, hoogste beginse-
mon Cluodesby met „Meester" aan en vroeg
hem met haar van Penrijn Hill naar de ten
toonstelling te wandelen.
HOOFDSTUK XIV.
Rosal'nde ging n'et dadelijk alleen naar
huis, omdat Jasper en Lamorna haar met
zich meenamen -naar Penryn. Zij was 'gemak
kelijk overgehaald. De tegenwoordigheid van
haar vader en Daan trok haar aan, hinderde
haar en hield baar bezig. Zij lette op hen,
trachtte hen te vergeten en dacht zonder op
houden aan hen. Eten langen heuvel naar be
neden naar de tentoonstelling liep Veronica
vooruit met Simon Cloudesby aan haar eene
zijde en Daan aan de andere. Tot de punt
van Veronica's kin toe drukte extase uit als
zij Simon aankeek.
„Wij willen allen wel uw veters vastmaken"
hoorde Rosalinde haar zeggen, toen zij het
drietal voorbij ging en zij hoorde haar va-
der's vroolijken lach tot antwoord.
„Wil jij zijn schoenveters vastmaken?"
vroeg zij aan Lamorna.
„Wij zeggen het hem niet," zei Jasper.
„Veronica wil altijd Iemands veters' vast
maken," zei Lamorna, maar het zijn nooit
lang dezelfde."
Het scheen Rosalinde den geheelen mid
dag dat de geeheele wereld dezelfde meening
omtrent haar vader koesterde, gereed hem te
huldigen, begeerig zijn aandacht te trekken,
als zij vreemdelingen waren, verrukt door zijn
herkenning, als zij, hem kenden. Zij lette zoo
nauwkeurig op hem, dat zij hem als ft ware
bij iedere schrede volgde, eerst door de volle
zaal en daarna naar het atelier, waar half
Penryn en Porthlew binnenstroomde voor
thee.
Omdat zij zoo scherp oplette kreeg zij zulk
een sterken indruk van zijn plaats onder zijn
medeschilders. Zijn ontvangst was niet voor
uit geregeld of vormelijk; maar de tijding
GEVONDEN VOORWERPEN.
Vier portemonnaiete met en zonder geld,
een lorgnet, een zilveren kruis, een zilveren
colbertje met ketting, twee zilverbons, een
huissleutel', een R. C. kerkboekje, een para-
pluie, een oorbelletje, twee gouden ringen,
een levensmiddelen-bonboekje, twee vilten
zooien, vier eenden en een overschoen.
Alkmaar, 10 Januari 1918.
De Commissaris van Politie,
W. TH. VAN G RIETHUI JiSEN.
len, integriteit en toewijding, aan de vuur
proef te onderwerpen.
KORTE BERICHTEN.
Volgens de Manchester Guardian is 'a
wederom van Frankrijk uitgegane opwekking
om Japansche troepen aan het front te ge
bruiken, in de Japansche pers op afwijzend.
manier beantwoord.
Ahlstrem, de Zweedsche consul-generaal
in Finland, is tot voorloopig gezant benoemd.
Hij is het eerste lid van het toekomstige corps
diplomatique te Helsingfors.
De Duitsche kranten blijven klagen over
papiernood, welken zij aan het gebrekkige
verdeelingssysteem van de overheid wijten.
Caiüaux is Vrijdag voor het eerst door
kapitein Bouchardon verhoord, in tegenwoor
digheid van mrs. Demange en' Ceccaldi, zijn
verdedigers. Volgens de militaire rechtspraak
zullen dezen nu nog slechts het laatste ver
hoor bijwonen.
Het Engelsche kospltaalscklp Rlwa is
op 4 dezer in het (Kanaal van Bristol getor-
pilleerd en gezonken. Alle gewonden zira ge
red. Van de bemanning zijn er drie gedood.
Dë Matin verneemt uit Stockholm, dat
Branting de leiding der sociaal-democratis
che partij op zich zal nemen.
De Daily Express zegt, dat er geen te
kort aan vleesch is, maar dat de Engelschen
te veel eten. De burgers krijgen 21/» pood per
weëk tegën 1 y, in Nederland.
Aüx Wheelden, een der samenzweer
ders, die getracht hadden Lloyd Oeorge te
vermoorden zal waarschijnlijk worden vrijge
laten, op nadrukkelijk verzoek van Lloyd
George. Men verneemt, dat Mrs. Wheeldon
de hongerstaking heeft toegepast.
De Engelsche ambassadeur te St. Pe
tersburg, Buchanan, is naar Stockholm door
gereisd.
Op de Portugeesche kruiser „Vasco de
Qama" is muiterij uitgebroken. Het lag in de
Taag voor anker en opende het vuur op het
fort George. De muiterij werd echter onder
drukt.
De tabaksprijzen zijn in Zweden met 15
pet. verhoogd en' rooktabak is in het geheel
niet meer te verkrijgen.
In Zwitserland heerscht buitengewone
koude, zooaia in veertien jaren er niet gekend
is.
Een voorste] is gedaan om te Londen
een conferentie te houden van de arbeiders-
en. socialistische partijen van de geallieerde
landen en Amerika.
De Maandag op de plaats Kallbach in
Zwitserland geworpen bommen, waren uit
van zijn aanwezigheid had zich overal ver
spreid. Rosalinde hoorde zijn naam op lip
pen, die hij niet kende, en zag mannen en
vrouwen zich omkeerpn om hem te zien. Si
mon Cloudesby! Daar bij de theetafel, pra
tend met mevrouw Cowpcr en majoor uodal-
phin. Simon Cloudesby! Die lange man met
donker haar en een donkeren snorde
beste schilder, dien wij in Engeland hebben
maar hij is nooit in Engelandhij heeft het
land aan Engeland en al zijn gewoonten
is meestal in SpanjeWat is zijn geschiede
nis dan? Als mannen het land hebben aan
hun vaderland, ls er. altijd een geschiedenis.
Rosalinde moest wel zoowel antwoord als
vraag hooren.
„Och 1 De gewone zaak," zei een mannen
stem.
„Getrouwd voordat hij- zichzelf gevonden
had zooals die groote mannen doen. Hij
trouwde de verkeerde vrouw. Ik geloof, dal
rijn vrouw nog leeft."
„Waar is zij?"
„Dat weet' ik niet en wil ik ook niet weten.
Het is zoo prettig zulk een man te hebben
zonder aanhang."
Een beweging in dë menigte maakte het Ro
salinde mogelijk weg te komen en toevallig
zag zij zich vlak bij Daan. Hij nam haar
kopje van haar aan. zorgde dat het gevuld
werd, praatte over ae schilderijen en was in
alle opzichten aardig en vriendelijk. Maar hij
sprak niet. over haar vader, en rijn stem had
ook niet den warmen toon dien zij te Tal
Pedn had gehoord. Rosalinde dacht, dat zij
dien nooit weer zou hooren, en rij maakte
zich zelf wijs, dat het haar niet kon schelen.
Maar het hielp haar niet veel, want onder het
voorkomen van kalme berusting voelde rij
zich ongelukkig. De dag had haar teleurge
steld en rij was blij toen Jasper en Lamorna
zeiden, dat zij naar huis wilden gaan. Toen
zij langzaam door de menschen heengingen,
zag rij haar vader nog steeds omringd.
y
AARSCHE COURANT.