DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No8 Honderd en twiiMgst© Jaargang. 1918. DONDERDAG 10 JANUARI FIBUmoi. In Vroeger Dagen. Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar f L6A. franco door het ge heel» Rijk f 1.9®. Afzonderlijke en brirfgnsntittarg Cents. Prijs der gewone Advertentiën Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan d© N.V. Boek- en HandeMrakkerfl v/h. HERMs. COSTER ZOON, Toerdam C 9. Telefoonnummer 3, In zijn boodschap aan het Congres waarvan men den verkorten inhoud elders vindt opgenomen heeft president Wilson de Amerikaansche oorlogsdoeleinden uiteen gezet en dus een antwoord gegeven op de verklaringen door de middenmogendhedeu j bij, de vredesonderhandelingen te Brest-Li- towsk afgelegd. Zijne rede komt In wezen overeen met die van den heer Lloyd George, Omdat ook hij voortzetting van den oorlog tot het uiterste bepleit, al wil hij, dan ook niet, zooals deze, de internationale beginselen alleen daar toepassen, waar ze in het nadeel der cehtralen zijn. Dit blijkt b.v. waar hij het heeft over de koloniën, als hij aandringt op een „vrije, openhartige en volstrekt onparfcijL dige regeling van alle koloniale aanspraken". De totaal-indruk van de rede van Amerika's eersten burger is gunstig, zij bevat veel wat iedere weldenkende onmiddellijk zal toege ven, als b.v. het herstel van België en Noord- Frankrijk. Maar vraagt de heer Wilson niet wat veel tegelijk, zullen de centralen niet heel wat willen afdingen op zijn program, vooral wat betreft de kwestie van Elzas-Lo tharingen en die van de vorming van een nieuwen, „onafhankelijken Poolschen staat, die de gebieden moet omvatten, welke be woond worden door een onmiskenbaar Poolr 'sche bevolking"? Het is te vreezen van wei. De Amerikaansche bladen noemen Wilson's boodschap de scherpst omlijnde en bondigste uiteenzetting van dë vredesvoorwaarden, die tot nu toe door den verantwoordelijken lei der van een regeering is gegeven en zeggen dat ze in de voornaamste voorstellen zoo nauw aansluit bij de rede van Lloyd George, dat ze aantoont, dat er volkomen overeen stemming tusschen Washington en Londen bestaat nopens de oorlogsdoelen en -bedoe lingen. Algemeen werd dë boodschap geestdriftig goedgekeurd door de leden van het Congres. Het besluit van den president om te spre ken, kwam plotseling. Zelfs po litieke raads- liedën, die zeer vertrouwd zijn met den presi dent, wisten niet, dat zulk een boodschap werd voorbereid, totdat zij werd aangekon digd in het Witte Huis. De Fransche Kamer en Senaat hebben de zittingen heropend Qnder leiding van den oud-minister van handel, den heer Jules Sieg fried, die in zijn openingsrede sprak over El- zas-Lotharingen, het* land dat hij in 1871 na den afstand aan Duitschland verliet. (De spreker is geboortig uit Mühlhausen). Hij zette uiteen, dat beide provincies Fransch 22) „Als je altijd in de stemming van vandaag waart, zou ik niet met ie praten," zei Lamor- na ronduit, maar zij zei liet op zoo'n manier, dat liet voor Rosalia de als een frisache adem tocht was. Het meisje lachte, keek een beetje ■beschaamd, en zei Lamorua, dat zij wist, dat zij een feeks was Een paar minuten later nam een van die plotselinge veranderingen, die een goede gastvrouw op het juiste oogenblik onder haar gasten teweeg brengt, Lamonrna en me vrouw Larch van het raam weg en bracht Si mon Cloudesby met eronica en een paar an deren er heen. Zij keken naar het uitzicht op de baai en spraken er over, maar schonken geen aandacht aan Rosalinde. Zij stond daar om op, liep kalm langs hen heen, en volgde eenige anderen in den tuin. Mevrouw Cow- per hield van haar tuin met zijn prachtig uitzicht op de baai, zijn anatrekkelijke hoog ten en laagten en zijn zorgvuldig onderhou den heesters en bloemen. Zij was nu bezig de tekortkomingen er van aan mevrouw Or chard uit te leggen, die ook een tuin had, maar een, waar volgens haar eigen zeggen, niets groeide dan onkruid Rosalinde, die ook was gaan beginnen te tuinieren, luisterde be langstellend naar de twee dames en het speet haar toen er afleiding vap het huis uit kwam. Toen zij ongeveer twintig minuten later haar vader zag aankomen met Veronica Teal, zag zij kans, zonder aandacht te trekken, weg te ijaan het huis in. De salon was nu geheel eeg en zij ging dicht bij het vuur zitten. Zij gevoelde lust, alken naar huis te fietsen, ia zijn, de Elzas sinds 1648, Lotharingen sinds 1766. In een geestdriftig betoog huldigde hij de opoffering van het leger ten bate van Frankrijk en de geheele menschheld en hij eindigde met te zeggenwij willen tot den dood' toe de defflocratie.van Frankrijk verde digen, waar deze wenscht, dat het onrecht van 1871 worde hersteld. Als nu beide partijen op hun standpunt ten' opzichte van de beide provincies blijven staan, zal men nog wel eenigen tijd moeten wachten eer een beslissing valt! Aan het aan de Britten ter verdediging overgelaten gedeëlte van het Westelijk oor- logsterrein hebben weer eenige aanvallen plaats gehad bij den spoorweg StadénYpe- ren. Opmerkelijk is het, dat èn Duitschers èn Engelschep zeggen, dat de tegenpartij de aan valler was. Wie verdient nu het meeste ge loof? Trouwens, van belang voor de verdere krijgsverrichtingen zijn deze aanvallen niët geweest en ze* zijn geëindigd zonder winst voor een van beide partijen, gelijk ook de af loop was van het optreden dër Franschen bij Fliirey. Deze zijn hier wel de Duitsche voor postenlinie binnengedrongen, maar zijn, naar het Fransche bericht meldt, overeenkomstig ontvangen bevelen teruggetrokken na het aan richten van de noodige verwoestingen en met medeneming van 178 gevangenen en eeni ge machinegeweren. Wie weet of deze aanvallen niet het voor spel vormen van den op het Westelijk front te verwachten strijd! RUSLAND. DE RUSSEN IN ESTHLAND. Daar de stelselmatige verwoesting van Esthland door troepenafdeelingen van het geregelde Russische leger in weerwil van de talrijke protesten bij de Russische overheid niet ophield en alle burgerlijke maatregelen' der Esthische overheid en der bevolking, als ook een officieel beroep van den Esthiscben landdag op de verbonden regeeringen van Engeland. Amerika, Frankrijk en België zon der resultaat bleef, zag 't Esthlandsche leger bestuur zich genoodzaakt, tot het zenden van een strafexpeditie. Door Esthlandsche troepenafdeelingen, welke van Reval in Noordelijke richting optrokken, werden plunderende Russische troepen tot staan gebracht en verslagen. De verliezen der Esthen aan dooden en gewonden zijn ge ring. De zuivering van Esthland van Rus sische troepen wordt voortgezet. AMERIKA. DE BOODSCHAP VAN WILSON. In .een boodschap aan het congres be- plaai» van met de Knoxen naar Penryn te gaan, maar zij wilde niet weggaan, zonder hen te waarschuwen. Als zij bleef, liep zij gevaar, haar vader te ontmoeten, en in ieder geval zou zij hem op 'n voetetuk geplaatst zien door verblindë medemenschen. Zij had den, zonder twijfel oog voor zijn werk, maar waar hadden zij hun oogen voor zijn ge drag? Eén van de grootsten had mevrouw Larch hem genoemd. Eén van de zwaks ten- Een man, die trouweloos cn hardvochtig was geweest. Iedere dag op Scetou in afhankelijk heid en bitterheid doorgebracht, was een ver wijt voor hem en spoorde Rosalinde aan, nooit te vergeven. Hij zag er welvarend, goea gehumeurd, zelfgenoegzaam uit, gewoon een hoofd boven de anderen uit te steken. Hij had in zak en assche behooren te zitten. Rosa linde had zich dikwijls een ontmoeting met haar vader voorgesteld, die alle aanspraak op liefde en eerbied verloren had en wiens naam zij zelfs niet gelëerd had hardop uit te spreken. In haar zachtere stemmingen had zij hem verteederd gezien door zijn berouw en zijn smeekingen. Zij had-altijd gedacht, dat hij vol gewetenswroeging en teeder zou zijn, als zij elkander ontmoetten. Deze gedachten deden Rosalinde's geest gisten en zij voelde zich rusteloos en ontevreden. Zij was opge staan met het plan naar huis terug te keeren, toen de deur openging en Simon Cloudesby binnentrad Hij was alleen, omdat hij Rosa linde het huis had zien binnengaan. Hij sloot de deur achter zich kwam dichter bij den schoorsteen. „Er is mij gezegd, dat je Rosalinde bent," zei hij. „Ja," zei zij. „Weet je wie ik ben?" „Ja." „Hoe komt het, dat je hier bent?" „Wij waren hier dicht bij." „Wanneer heb je Sceton verlaten?" „In Februari" sprak preside! Wilson de bedoelingen der Centralen te Brest Litowsk en kwam tot de conclusie dat de strekking van het, Duitsche program was, dat de Centrale Rijken niet al leen in het bezit zouden blijven van iederen duimbreed gronds, welken hun krijgsmacht had bezet, maar ook van iedere stad en ieder punt van beteekenis, als een blijvende ver groeiing van hun gebied en hun macht. Het incident tijdens de onderhandelingen noemde de president van groote beteekenis maar hët heeft ook veel raadselachtigs.. Met wie hebben de Russische gedelegeerden te doen? Voor wie spreken de vertegenwoordi gers der Centrale rijken? Spreken zij voor de meerderheid in hun parlementen of voor de minderheids-partijen de militaire, imperialistische minderheid, die to. nu toe hun geheele politiek beheerschte en de aangelegenheden van de Balkanstaten re gelde, welke zich gedwongen zagen hun bondgenooten in dezen oorlog te worden? President Wilson besprak vervolgens de rede van Lloyd George en zeide voorts dat onder de tegenstanders der Centralen geen verwarring heerscht omtrent hun plannen, geen onzekerheid van principe, geen vaagheid omtrent eenig onderdeel. Geheime bedoelin gen, achterhoudendheid en1 vage verklaringen omtrent het oorlogsdoel, dat kon men bij Duitschland en zijn bondgenooten vinden. Wat het voortzetten van den oorlog betreft; geen enkel staatsman met eenig verantwoor delijkheidsgevoel heeft het fecht deze tragi sche verspilling van bloed en kracht te doen voortzetten, wanneer hij er niet volkomen ze ker van is, dat het doel van deze opofferingen het werkelijk leven uitmaken van dat volk, waarvoor hij spreekt, en daarvoor rechtvaar dig en gebiedend noodzakelijk oordeelt. Hij geloofde dat het volk der Vereenigde Staten' van hem verlangde dat hij met den grootsten eenvoud en oprechtheid zal hande len, in de innige hoop, dat er een middel kan worden gevonden, waardoor hét Amerika vergund zal zijn het Russische volk bij te staan in het verwezenlijken van zijn hoop op vrijheid en een ordelijken vrede. Als er vredesonderhandelingen zullen be ginnen dan moeten deze in volledige open baarheid worden gevoerd en zal niet worden toegelaten, dat geheime overeenkomsten, on verschillig op welk gebied tot stond komen. De president wees er op dat Amerika zich in den oorlog wierp omdat het recht verkracht werd. Voor zichzelf wenscht Amerika dan ook niets te verkrijgen, het verlangt slechts een wereld waar men veilig in kan leven en die wereld moet veilig: worden gemaakt voor eenkomstig eigen inzichten, haar eigen lot elke vredelievende natie, die wil leven over- wil bepalen en volgens eigen beginselen, er verzekerd van kan zijn rechtvaardig en bil lijk te worden behandeld door den andere. En zeide Wilson: „In dit opzicht zijn alle volken der wereld1 bondgenooten en wij voor ons zien duidelijk in da: wij geen rechtvaar digheid voor ons zeiven kunnen verlangen, indien wij geen rechtvaardigheid jegens ande ren' betrachten." Hierna liet de pres'dent het Amerikaansche program van wereldvrede volgen, waaruit wij „Waarom ging jelui weg?" „Het was mijn werk. Wij waren daar bei den ongelukkig. Tk haalde móéder over, om weg te gaan." „Hoe lang was je daar ongelukkig ge weest?" „leden dag van ons leven." Het meisje sprak met hartstochtelijke over tuiging en hartstochtelijk verwijt. Haar oogen waren boos en hoewel nog zoo jong, stond haar gelaat streng en onvriendelijk. „Dat dacht ik niet," zei Simon Cloudesby. Er volgde een stilzwijgen, dat Rosalinde niet verbreken wilde. „Ik moet Je moeder spreken," zei hij na een poos. „Neen/' stoof Rosal'nde op. „Neen. Oeen enkele maal, als ik het verhinderen kan. Zij heeft genoeg geleden." „Dat moet ze voor zelf beslissen." „Ze heeft beslist. Ze heeft nu rust. Ze zal niet verontrust worden. We hebben iederen dag van die vijftien jaren moeten leven. Denkt u, dat we dat in één uur vergeten kun nen?" „Mijn lieve kind „U heeft geen rechtU heeft geen aan spraak Moeder en ik behooren bij elkan der. We zijn heel gelukkig samen'. Zij heeft u niet noodig en mist u niet." „Hoe weet je ,dat?" „Dat weet tk. Ze heeft mijZij spreekt nu nooit over u of denkt aan u. U moet weg gaan." „Moet ik?" „Ja..U moet toch inzien, dat het 't eenige is, dat u overblijft te doen." „Daar ben ik volstrekt niet zeker van," zei Simon Cloudesby, en door zijn verwarden, hoffelijken ernst schoot een straal van genoe gen, bijna zonder dat hij het wist of wilde: ;,Ik zou je heel graag meer willen zien," zei hij, en voordat Rosalinde kon antwoorden, kwam Veronica Teal .binnen. Zij 6prak Si- het volgende overnemen. 1. Publieke verdragen moeten in 't open baar gesloten worden, waarnaast geen ge heime verdragen op welk gebied ook, mogen bestaan. 2. Absolute vrijhe'd der zeeën buiten de territoriale wateren zoowel in oorlogs- als in vredestijd. 3. Opheffing, voor xoover mogelijk- van alle economische beperkingen en. Invoering van gelijke handelsvoorwaarden voor. alle naties. 4. Voldoende waarborgen moeten worden gegeven, dat de nationale bewapening terug gebracht zal worden tot het uiterste mini mum, noodig voor de handhaving van de binnenlandsche veiligheid. 5. Een vrije, openhartige en volstrekt on partijdige regeling van alle koloniale aan spraken, waarbij op de belangen' der betref fende bevolkingen moet worden gelet. 6. Ontruiming door de Centralen van het Russische gebied en nadere regeling van kwesties Rusland betreffende. 7 en 8. Ontruiming en herstel van België •en bevrijding van het „Fransche" gebied: Elzas Lotharingen. 9. Herziening van de grenzen van Italië, volgens duidelijke erkenbare nationale prin cipes. 10. Den volkeren van Oostenrijk-Honga- rije, welker plaats onder de naties wij verze kerd en beveiligd wenscben te zien, moet al lereerst de gelegenheid tot een autonomen ontwikkelingsgang worden geboden. 11 en 12. Regeling de Balkanstaten be treffende. Ontruiming en herstel van Servië, Montenegro en Roemenië. Bijzondere rege ling voor het Turksche rijk. De Dardanellen moeten bij voortduring open blijven. 13. Een onafhankelijke Poolsche Staat moet worden gesticht, bewoond door een on- twistbaar Poolsche bevolking. Ten slotte moet er een algemeene Bond van Naties gevormd worden onder specifieke waarborgen voor politieke onafhankelijkheid en territoriale onscheidbaarheid aan groote zoowel als kleine naties te verschaffen. Aan het einde van zijn boodschap zeide de president, dat Amerika niet naijverig op Duitschland grootheid was, het wil Duitsch land niet benadeelen of op eenige wijze zijn gewettigden invloed op macht belemmeren. •Het wenscht slechts, dat het de plaats van gelijkhe'd aanvaardt onder de volkeren der wereld de nieuwe wereld waarin men thans leeft in stede van een plaats van overheersching. Een noodzakelijke voorwaarde voor elke ernstige onderhandeling tusschen Duitsch land en Amerika is, dat Amerika weet in wiens naam Duitschland tot haar spreekt, in naam van de Rijksdagmeerderheid, of in naam van de militaire partij, wier streven is gericht op wereldheerschappij. Voorts kan alleen op den grond van boven genoemd program internationale rechtvaar digheid worden betracht. De moreele climax van dezen grootsten en laatsten oorlog voor de menschelijke vrijheid is bereikt en de Amerikaansche volken zijn bereid haar eigen krachten, hoogste beginse- mon Cluodesby met „Meester" aan en vroeg hem met haar van Penrijn Hill naar de ten toonstelling te wandelen. HOOFDSTUK XIV. Rosal'nde ging n'et dadelijk alleen naar huis, omdat Jasper en Lamorna haar met zich meenamen -naar Penryn. Zij was 'gemak kelijk overgehaald. De tegenwoordigheid van haar vader en Daan trok haar aan, hinderde haar en hield baar bezig. Zij lette op hen, trachtte hen te vergeten en dacht zonder op houden aan hen. Eten langen heuvel naar be neden naar de tentoonstelling liep Veronica vooruit met Simon Cloudesby aan haar eene zijde en Daan aan de andere. Tot de punt van Veronica's kin toe drukte extase uit als zij Simon aankeek. „Wij willen allen wel uw veters vastmaken" hoorde Rosalinde haar zeggen, toen zij het drietal voorbij ging en zij hoorde haar va- der's vroolijken lach tot antwoord. „Wil jij zijn schoenveters vastmaken?" vroeg zij aan Lamorna. „Wij zeggen het hem niet," zei Jasper. „Veronica wil altijd Iemands veters' vast maken," zei Lamorna, maar het zijn nooit lang dezelfde." Het scheen Rosalinde den geheelen mid dag dat de geeheele wereld dezelfde meening omtrent haar vader koesterde, gereed hem te huldigen, begeerig zijn aandacht te trekken, als zij vreemdelingen waren, verrukt door zijn herkenning, als zij, hem kenden. Zij lette zoo nauwkeurig op hem, dat zij hem als ft ware bij iedere schrede volgde, eerst door de volle zaal en daarna naar het atelier, waar half Penryn en Porthlew binnenstroomde voor thee. Omdat zij zoo scherp oplette kreeg zij zulk een sterken indruk van zijn plaats onder zijn medeschilders. Zijn ontvangst was niet voor uit geregeld of vormelijk; maar de tijding GEVONDEN VOORWERPEN. Vier portemonnaiete met en zonder geld, een lorgnet, een zilveren kruis, een zilveren colbertje met ketting, twee zilverbons, een huissleutel', een R. C. kerkboekje, een para- pluie, een oorbelletje, twee gouden ringen, een levensmiddelen-bonboekje, twee vilten zooien, vier eenden en een overschoen. Alkmaar, 10 Januari 1918. De Commissaris van Politie, W. TH. VAN G RIETHUI JiSEN. len, integriteit en toewijding, aan de vuur proef te onderwerpen. KORTE BERICHTEN. Volgens de Manchester Guardian is 'a wederom van Frankrijk uitgegane opwekking om Japansche troepen aan het front te ge bruiken, in de Japansche pers op afwijzend. manier beantwoord. Ahlstrem, de Zweedsche consul-generaal in Finland, is tot voorloopig gezant benoemd. Hij is het eerste lid van het toekomstige corps diplomatique te Helsingfors. De Duitsche kranten blijven klagen over papiernood, welken zij aan het gebrekkige verdeelingssysteem van de overheid wijten. Caiüaux is Vrijdag voor het eerst door kapitein Bouchardon verhoord, in tegenwoor digheid van mrs. Demange en' Ceccaldi, zijn verdedigers. Volgens de militaire rechtspraak zullen dezen nu nog slechts het laatste ver hoor bijwonen. Het Engelsche kospltaalscklp Rlwa is op 4 dezer in het (Kanaal van Bristol getor- pilleerd en gezonken. Alle gewonden zira ge red. Van de bemanning zijn er drie gedood. Dë Matin verneemt uit Stockholm, dat Branting de leiding der sociaal-democratis che partij op zich zal nemen. De Daily Express zegt, dat er geen te kort aan vleesch is, maar dat de Engelschen te veel eten. De burgers krijgen 21/» pood per weëk tegën 1 y, in Nederland. Aüx Wheelden, een der samenzweer ders, die getracht hadden Lloyd Oeorge te vermoorden zal waarschijnlijk worden vrijge laten, op nadrukkelijk verzoek van Lloyd George. Men verneemt, dat Mrs. Wheeldon de hongerstaking heeft toegepast. De Engelsche ambassadeur te St. Pe tersburg, Buchanan, is naar Stockholm door gereisd. Op de Portugeesche kruiser „Vasco de Qama" is muiterij uitgebroken. Het lag in de Taag voor anker en opende het vuur op het fort George. De muiterij werd echter onder drukt. De tabaksprijzen zijn in Zweden met 15 pet. verhoogd en' rooktabak is in het geheel niet meer te verkrijgen. In Zwitserland heerscht buitengewone koude, zooaia in veertien jaren er niet gekend is. Een voorste] is gedaan om te Londen een conferentie te houden van de arbeiders- en. socialistische partijen van de geallieerde landen en Amerika. De Maandag op de plaats Kallbach in Zwitserland geworpen bommen, waren uit van zijn aanwezigheid had zich overal ver spreid. Rosalinde hoorde zijn naam op lip pen, die hij niet kende, en zag mannen en vrouwen zich omkeerpn om hem te zien. Si mon Cloudesby! Daar bij de theetafel, pra tend met mevrouw Cowpcr en majoor uodal- phin. Simon Cloudesby! Die lange man met donker haar en een donkeren snorde beste schilder, dien wij in Engeland hebben maar hij is nooit in Engelandhij heeft het land aan Engeland en al zijn gewoonten is meestal in SpanjeWat is zijn geschiede nis dan? Als mannen het land hebben aan hun vaderland, ls er. altijd een geschiedenis. Rosalinde moest wel zoowel antwoord als vraag hooren. „Och 1 De gewone zaak," zei een mannen stem. „Getrouwd voordat hij- zichzelf gevonden had zooals die groote mannen doen. Hij trouwde de verkeerde vrouw. Ik geloof, dal rijn vrouw nog leeft." „Waar is zij?" „Dat weet' ik niet en wil ik ook niet weten. Het is zoo prettig zulk een man te hebben zonder aanhang." Een beweging in dë menigte maakte het Ro salinde mogelijk weg te komen en toevallig zag zij zich vlak bij Daan. Hij nam haar kopje van haar aan. zorgde dat het gevuld werd, praatte over ae schilderijen en was in alle opzichten aardig en vriendelijk. Maar hij sprak niet. over haar vader, en rijn stem had ook niet den warmen toon dien zij te Tal Pedn had gehoord. Rosalinde dacht, dat zij dien nooit weer zou hooren, en rij maakte zich zelf wijs, dat het haar niet kon schelen. Maar het hielp haar niet veel, want onder het voorkomen van kalme berusting voelde rij zich ongelukkig. De dag had haar teleurge steld en rij was blij toen Jasper en Lamorna zeiden, dat zij naar huis wilden gaan. Toen zij langzaam door de menschen heengingen, zag rij haar vader nog steeds omringd. y AARSCHE COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1