DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Zout. Honderd en twinstigste Jaargang Manufacturen. N«. 21 1918 Abonnementsprijs bii vooruitbetaling p. 3 maanden f 1.65. fr. p. post f 1.90. Bewijsnommers 5 et. Advertentieprijs 15 et. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte VRIJDAG Br. fr. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij Hems. Coster 4 Zn.. Voordam C 9. Tel. 3. 25 JANUARI. NEDERLAND. De rijkskanselier heeft dan gisteren in de vergadering van de centrale commissie van den Rijksdag zijne verleden week reeds aange kondigde, doch toen uitgestelde rede gehou den over de Puitsche oorlogsdoeleinden, in antwoord op de redevoeringen van Lloyd George en president Wilson. Het is een uit voerige rede geweest, die antwoord geeft op den ook in Duitschland steeds luider gehoor- den roep om bekendmaking der oorlogsoog- merken. Al aanstonds valt te constateeren, dat beide oorlogvoerende partijen hunne bedoe lingen zullen moeten herzien, als zij tot over eenstemming willen komen. In geen enkel op zicht neemt graaf Hertling de houding aan van den vertegenwoordiger van een versla gen, aan den rand van den afgrond Btaand volk. Integendeel, hier en daar billijke eischen des vijands erkennende, weigert hij beslist in te stemmen met wat zij als hoofdvoorwaarden stelden: teruggave van België en Elzas-Lotha- ringen. Er is geen denken aan, dat Duitsch land de Belgische kwestie van de algetneene besprekingen zal afscheiden zoolang de en tente gebiedsafstand van de middenmbgendhe- den zal eischen. Daarmede vervalt dan reeds vanzelf, dat E Izas-Lotharingen zou worden afgestaan. Uit de geschiedenis, uit 't geschrift van den Engelschen historicus Carlyle en uit Engelsche bladen van 187-0 putte de rijks kanselier het bewijs, dat deze beide provin cies bij Duitschland behooren. De voorwaar den van ontruiming van het bezette Fransche gebied, „een kostbaar pand in onze handen'', moeten met Frankrijk vastgesteld worden. In menging van de andere vijandelijke mogend heden in deze kwestie schijnt hiermede reeds bij voorbaat afgewezen. Hertling stelt hierbij nog den eisch, dat die voorwaarden rekening moeten houden met de levensbelangen van Duitschland, al zei hij dan ook tevens dat een gewelddadige toevoeging van dat gebied geen onderdeel is van de officieele Duitsche poli tiek. Dus hier geen annexatie, maar wat wèl? Over de vredesonderhandelingen met de re publiek Rusland sprak de rijkskanselier be grijpelijkerwijze niet erg optimistisch, „zij vorderen langzaam en uiterst moeilijk", maar toch blijft hij hopen op binnenkort te berei ken resultaten. Het bericht van het P. T. A„ waarover wij gisteren schreven, rangschikt Z.Exc. zeker onder de „telegrammen van zeer eigenaardigen inhoud, die over de wereld ver spreid worden" en „twijfel doen'rijzen of het der Russische delegatie wel ernst was met de onderhandelingen". Een vrede met de Oekraine werd meer nabij geacht „de kansen- staan gunstig" voor een overeenkomst, die in het beiderzijdsch belang en ook uit economisch oogpunt voordeelig zal zijn. Voorloopig althans zal dat voordeel wel meest aan den kant der centralen zijp: meer voedsel 1 Het spreekt van zelf, dat Duitschland zich ontslagen acht van de aan de Russische dele gatie gedane voorstellen ten opzichte van de entente, nu deze den toegestanen termijn van tien dagen ongebruikt voorbij liet gaan. In de rede van Lloyd George had de rijks kanselier een wijziging van toon ontdekt. Volgens hem scheen de Engelsche minister, door het schelden na te laten, te-willen bewij zen, thans weder voor onderhandelingen in aanmerking te kunnen komen, welk gezegde de vroolijkheid van graaf Hertlings gehoor opwekte. Hij kon zich niet vereenigen- met Lloyd Oeorge'a voorstelling, alsof deze von nis had uit te spreken over het aan- alle moge lijke misdaden schuldige Duitschland, en ging in de geschiedenis terug om aan te too- nen dat dit rijk door verbonden rondom ver plicht was zich te wapenen tegen een overval van Franschen zoowel als van Russischen kant. In den Rijksdag had graaf Hertling daarop vroeger bij voorstellen tot uitbreiding der bewapening meermalen gewezen, maar aan deze stem was blijkbaar geen aandacht geschonken. Ook wat betreft de rede van president Wilson erkende de rijkskanselier verandering van toon, al noemde hij diens voorstellingen van de Duitsche politiek ook scheef. De presi dent scheen op den rechten weg te zijn, nu hij niet meer sprak van ëen autocratische Duit sche regeering en ook de aanvallen op het Huis Hohenzollem niet meer waren her haald. Bij de bespreking van de veertien pun ten van de boodschap van den president, constateerde de heer Hertling dat wat betreft de eerste vier zonder bezwaar tot overeen stemming kon worden gekomen (geen gehei me internationale afspraken meer, vrijheid der zeeën, wegneming van qjle economische be perkingen en beperking van toerustingen). De toepassing van het beginsel „beslech ting van alle koloniale aanspraken en geschil len" zou op moeilijkheden komen te stuiten, maar daarover zou nader te spreken zijn. Inmenging van de entente-staten inzake de ontruiming van Russisch gebied wees de rijkskanselier geheel af. Dat zouden de onder handelaars zelf wel opknappen, omdat het hier kwesties betrof, die alleen Rusland en den vierbond aangaan. Op hetgeen de president had gezegd betref fende Servië, Roemenië, Montenegro en Tur kije wilde de heer Hertling niet antwoorden vóórdat Oostenrijk en Turkije zich hadden uitgesproken. De regeling van de' Poolsche kwestie moesten de entente-staten geheel laten aan Oostenrijk, Duitschland en Pblen zelf. Als een verblijdende uitspraak mag na al deze weigeringen opgevat worden de verkla ring dat Duitschland sympathiek staat tegen over het denkbeeld van de vorming van een volkerenbond. Mocht het daartoe nog eens komen, opdat der wereld een herhaling van gruwel als de tegenwoordige oorlog blijft bespaard! Hebben we te veel gezegd met te beweren, dat beide partijen hunne oorlogsdoeleinden moeten herzien, alvorens tot overeenstem ming te kunnen komen? Duitschland dringt reeds daarop aan „moge de entente met nieuwe voorstellen komen, dan willen wij ze met ernst onderzoeken". In de rede van den kanselier zijn thans zeker dó uiterste mini- mum-eischen meegedeeld, waarmede de Duit sche regeering meent zich tevreden te kunnen stellen. We weten wat Engeland en Amerika gezegd hebben. Voorloopig zal het wel blijven: doorvechten. Verschillende rijksdagafgevaardigden heb ben zich op het standpunt der regeering ge steld, alleen Scheidemann week er van af, al was het dan ook niet in elk opzicht Een be wonderaar van den onderzeeërsoorlog toon de hij zich niet, die had den oorlog met Amerika gebracht. Ook kon hij1 zich niet ver eenigen met het optreden van generaal Hoff mann te Brest-Litowsk. De spreker dacht mis schien, dat zonder dien vechtjas de besprekin gen vlotter waren gegaan. Hij vereenigde zich er mee, dat het rijksland Duitsch bleef. Het congres van Engelsche arbeiders te Nottingham heeft de oorlogsdoeleinden be sproken, waarbij uitkwam, dat men vrij alge meen was vóór hetgeen Wilson en Lloyd George daaromtrent hebben gezegd. Met overgroote meerderheid werd verworpen een motie, waarin Üe leden van het Uitvoerend Comité, tevens lid der regeering, werden uit- genoodigd zich uit het comité terug te trek ken. Ook van de zijde der Engelsche arbeiders dus nog geen ernstig verzet tegen voortzet ting van den wereldstrijd. Van de fronten geen ander nieuws dan dat bij Nieuwpoort de toestand weer in het voor deel der Fransdien is hersteld. De Duitschers zijn weer verdreven uit de eergisteren ver overde stellingen. REDE VAN VON HERTLINO. Gisteren heeft de Duitsche Rijkskanselier in een zitting van de hoofdcommissie van den Rijksdag een rede gehouden als antwoord op yd George en tie boodschap van president Wilson. het Over de onderhandelingen in Rusland zei- de de Rijkskanselier dat deze buitengewoon moeielijk zijn en daarom dan ook langzaam vorderen. Menigmaal was er reden om te twij felen, of het de Russische delegatie wel eipst was met de besprekingen. Niettemin bleef hij hopen, dat Duitschland ook met de Russische delegatie te Brest-Litowsk binnenkort tot overeenstemming zal geraken. Gunstiger is de stand der onderhandelingen met de ver tegenwoordigers der Oekraine. Ook hier zijn nog moeilijkheden te overwinnen, maar de vooruitzichten staan goed. De Russische gedelegeerden hadden einde December een1 voorstel gedaan een uitnoodi- ging tot alle oorlogvoerenden te richten, om aan de onderhandelingen deel te nemen. Duitschland stelde hiervoor een termijn, die 4 Jan. was verstreken en waarin geen ant woord der geallieerden was ingekomen. Duitschland heeft daarom nu vrijheid van handelen tegenover de entente. Over de rede van Lloyd George zeide graaf Hertling: „Ik erken gaarne, dat Lloyd George zijn toon veranderd heeft, hij schimpt niet meer. Hij schijnt daardoor weder blijk te hebben willen geven van zijn bereidwilligheid tot on derhandelen. Evenwel ga ik niet zoover als verschillende stemmen uit het neutrale buiten land, die in deze rede van Lloyd George een ernstige wil tot vredesgezindheid zien." De Rijkskanselier kwam terug op de op richting van het Duitsche rijk in 1870. „Door de aaneensluiting van vrije' stammen heeft het Duitsche rijk in Europa die positie veroverd, die met zijn economische en cultu- reele prestaties en met de daarop gebaseerde eischen overeenkwam. Vorst Bismarck zette de kroon op zijn werk door het verbond met Oostenrijk-Hongarije. Van den eersten dag af was dit door de bond- genooten als een zuwer defensieverbond' be dgeld." Het opwaartsstrevenide, sterker wordende Duitsche rijk, stond echter het Engelsche im perialisme in den weg. In de Fransche wraakzucht, in het Russi sche streven naar expansie, vond dit Britsche imperialisme een maar al te krachtigen steun en zoo ontstonden de voor Ehiitschland ge vaarlijke toekomstplannen: Het gevaar voor een oorlog op twee fronten ten1 gevolge van de geografische ligging van Duitschland. Frankrijk voerde naast Rusland zijne bewa pening tot 't uiterste op. Beide beoogden daar bij een doel, dat de tegenstanders van Duitschland thans imperialistisch noemen. Het zou plichtsverzaking geweest zijn, wan neer Duitschland dit spel rustig had gadege slagen, wanneer het niet een poging had aan om zich 'n wapenrusting te verschaf ten, die het tegen de toekomstige vijanden zou beschermen. Wat het „onrecht" van Elzas Lotharingen betreft, dit Rijksland omvat voor het grootste deel zuiver Duitsche gebieden, die door een rechtsbreuk van het Duitsche rijk gescheiden bleven. (Les chambres de Réunion. Red.) en de Fransche revolutie slokte in 1799 het laat ste stuk op. Toen werden zij Fransche provincies. Bij de terugname in 1870 was dit niet 'n verove ring van vreemd gebied, maar wat men thans desannexatie noemt. Deze desannexatie is dan ook door de Fransch nationale vergadering en de grondwettelijke vertegenwoordiging van 't Fransche volk den 29en Maart 1871 met een groote meerderheid van stemmen na drukkelijk erkend. De heer Hertling wees nog op verschillende Engelsche meeningen in dien tijd, die heel an ders klonken dan tegenwoordig. Over de boodschap van Wilson zeide de Rijkskanselier dat de toon ook hier een an dere was geworden. Hij besprak de 19 punten. 1,,'t Eerste punt verlangt dat geen gehei me internationale verdragen meer zullen wor den gesloten?'. Antwoord is dat Duitschland alleszins bereid' kan zijn, dit voorstel te aan vaarden en de publiciteit der onderhandelin gen als algemeen politiek grondbeginsel te verklaren: 2. In het tweede punt eischt Wilson de vrij heid der zeeën. De volkomen vrijheid der scheepvaart ter zee in oorlogs- eg vredestijd wordt ook door Duitschland als een der voor naamste eischen der toekomst gesteld. Hier over bestaat dus geen meeningsverschil. Van het hoogste belang zou het voor de vrijheid van de scheepvaart in de toekomst zijn, wanneer ook de sterke vlootbases, zooals Engeland in Gibraltar, Malta, Aden, Hong kong) op de Falklands-eilanden en vele ande re punten bezit, opgeheven konden worden. 3. De opheffing van alle economische be perkingen. Ook Duitschland is voor opheffing van de economische beperkingen1, die op overbodige wijze in den handel ingrijpen. Het veroor deelt den economischen oorlog,, die onvermij delijk de oorzaken voor latere militaire ver wikkelingen in zich moet dragen. 4. Beperking der bewapening. Zooalsf reeds vroeger door Duitschland ver klaard werd, is de gedachte van de beperking der bewapening zeer wel voor discussie vat baar. De financieele positie van alle Euro- peesche staten na den oorlog zal een bevre digende oplossing zeer in de hand werken. „Men) ziet dus, zeide graaf Hertling, dat men over de vier eerste eerste punten van. het program zonder moeilijkheden tot overeen stemming kan geraken." 5. Het beslechten van alle koloniale ge schillen. De practiscfae doorvoering van het door Wilson aangegeven beginsel in de wereldver houdingen zal op eenige moeilijkheden etui ten. In elk geval geloofde de Rijkskanselier, dat het in de eerste plaats aan het groote Engelsche koloniale rijk kan worden overge laten, hoe het dit voorstel van zijn bondge noot zal opnemen. Dit kan nog nader worden besproken. o. De ontruiming van het Russische ge bied. Nadat de geallieerden' hebben geweigerd binnen- den door Rusland met de centralen overeengekomen termijn aan de onderhande lingen deel te nemen, moet graaf Herling zich thans tegen een inmenging verklaren 7. De Belgische kwestie. Wat de Belgische kwestie betreft, is door de ambtsvoorgangers van den Rijkskanselier herhaaldelijk verklaard, dat nooit tijdens den oorlog een gewelddadige inlijving van België bij Duitschland een punt van het program -der Duitsche politiek heeft uitgemaakt. De Belgische kwestie behoort tot het complex der kwesties waarvan de détails bij de oorlogs- en1 vredesonderhandelingen1 moeten worden ge regeld. Zoolang Duitschland^ tegenstanders zich niet zonder eenig voorbehoud op het stand- Eunt plaatsen, dat de integretiteit van de rij en der Gentralen de-eenige mogelijke basis voor de vredesbesprekingen kan vormen, moet de Rijkskanselier zich aan het tot nu toe inge nomen standpunt houden en weigeren, bij voorbaat de Belgische kwestie van de alge- meene discussie uit te sluiten. Hét bezette deel van Frankrijk is een waar devol vuistpand in -de hand van Duitschland. Ook hier vormt gewelddadige inlijving geen deel van de Duitsche politiek, 8 De Rijkskanselier kan er slechts nogmaals den- nadruk op leggen, dat van afscheiding van Elzas Lotharingen nooit of te nimmer sprake kan zijn. Het rijksland, dat zich inner lijk steeds meer bij het „Deutschtum" aan sloot, dat zich op verheugende wijze econo misch steeds verder ontwikkelde, van wiens bewoners meer dan.67 percent de Duitsche moedertaal spreekt zal Duitschland zich door vijanden, onder welke mooie praatjes ook, niet weer laten ontnemen. Wat de door president Wilson onder 9, 10 en 11, die de eischen van het vraagstuk der Oostenrijksche nationaliteit van Servië, Roe menië en Montenegro betreffen, gestelde eischen- betreft, -dit raakt de belangen van Oostenrijk, waaraan Duitschland bij de be antwoording daarvan dén voorrang moet laten. Wat punt 12 betreft, verklaarde de Rijks kanselier, dat de integriteit van Turkije een levenskwestie van het Duitsche rijk was. Ook hierbij zal Duitschland niet mogen vooruit- loopen op het Turksche antwoord. Wat punt 13, het Poolsche vraagstuk, be treft, zeide Von Hertling, dat de Entente nim mer voor Polen was opgekomen. De regeling, van dit vraagstuk moet overgelaten blijven aan Oostenrijk, Duitschland en Polen. Tegenover het denkbeeld van een volkeren bond staat Duitschland sympathiek. De Rijkskanselier zeide ten slotte dat de boodschap van Wilson zekere len voor een algemeenen wereldvrede bevatte, waarmede ook Duitschland het eena kon zijn. Moge de Entente met nieuwe voorstellen komen, dan wil Duitschland ze met ernst on derzoeken. Een duurzame vrede is zoolan, niet mogelijk, als de integriteit van het Duii sche rijk niet erkend wordt. VARIA DE RUSSISCHE TOESTAND. Steeds heerscht nog in tiet oude Tsarenrijk een soort van schrikbewind, de Fransche re volutie waardig. Het willekeurig optreden der Bolsjewiki is velen van him tegenstanders of niet-partijgenooten noodlottig. Russische bla den melden nu dat de Bolsjewiki voornemens zijn aan de nationale conventie, welke zij wil len vormen, voor te stellen alle contra-revolu tionairen als vijanden van het volk te verkla ren en hen uit Rusland te bannen. Ook zullen zij voorstellen de familie van den tsaar en de gev bureaucraten1 het land uit te jagen en bi r- goederen te liquideeren. Ee 'nacf bericht meldt weer dat de Char- kof een groote menigte hongerige soldaten Vc net lront zijn aangekomen. De stad heeft veel van een soldatenkamp. Vijf commissies strijden met het stadsbestuur om de opper heerschappij. Plunderingen en straatgevech ten zijn aan de orde van den dag en branden richten groote verwoestingen aan. De stad Jekatarinoslof bevindt zich in de macht van den raad van arbeiders. Te St. Petersburg is met de rechtsche leden van de sociaal-revolutionnaire organisatie ook een geheel Moskousch bataljon, dat ter hunner bescherming en beschikking was, door de Bolsjewiki gearresteerd Het aantal leden bedroeg twintig. KORTE BERICHTEN. In een! vergadering van mijnwerkers te Indianapolis pleitte Oompers, de voorzitter van den Amerikaanschen arbeidersbond, voor den 7-urigen werkdag. In het lersche district Burtonport wer den twee deserteurs met een trein naar Derby gevoerd. Onderweg is de trein bij Kilcas- slagbroad aangehouden door gewapende manben, vermoedelijk Sinn Feiners. die de twee soldaten bevrijdden en wegvoerden. Het draadlooze statten te Nauen maakt gewag van groote stakingen in Engeland, vooral in de mijnen van Wales en Newcastle, in de oorlogsnijverheid van Sheffield en Bir mingham. Te Sheffield zouden 70.000 arbei ders staken, te Birmingham 10.000. Uit Havre wordt gemeldt, dat een Chincesche militaire missie, waarvan gene raal Tsjeng het hoofd is, het Belgische front bezoekt.- Generaal Tsjeng kent België, hij heeft vroeger de militaire school te Brussel bezocht. Naar de Petit Parisien uit Washington verneemt heeft Store in den Senaat Roosevelt -en andere republikeinsche leiders beschuldigd van pogingen om -de oorlogspolitiek der Ver Staten een richting te geven, die hen aan de regeering zou brengen. De reis van de ministers Orlando en Crespt naar Parijs, heeft, in de eerste plaats ten doel, steenkool, graan en grondstoffen, die het land dringend noodig heeft, van de bondgenooten los te krijgen. Naar Reuter aan Engelsche bladen seint bereidt de maximalistische regeering een be sluit voor, om het uitsluitend erfrecht van den staat in Rusland in te voeren. De regeering der Ver. Staten zal alle Amerikaansche zeilschepen opvorderen. Vol gens -den minister van Handel zijn er pijn. 500 zeilschep-en van meer dan 1000 ton. Het Engelsche voedsel-departement is De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE BEDRIJF deelt mede, dat naar aanleiding van een desbetreffende vraag, het volgen-de antwoord van het Ministerie is ingekomen Het is noodzakelijk, dat een globale opgave van manufacturen wordt verlangd. Uit den aard der zaak moet daarbij de hoeveelheid vermeld worden. De kleermakers die voorra den manufacturen in hun bezit hebben, moe ten geacht worden onder mijne circulaire te vallen. Tevens wordt er nog de aandacht op ge vestigd, dat een ieder die manufacturen in voorraad heeft, anders dan voor eigen ge bruik, zich schriftelijk moet richten tot het Rijksbureau voor Manufacturen, WILLEM STRAAT 54, te 's Gravenhage. Alkmaar, 25 Januari 1918. De Directeur voornoemd, D. SCHENK. De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE BEDRIJF deelt mede, dat de Minister van Landbouw, .enz. heeft goedgevonden onder in trekking van zijne beschikking van 27 Octo ber 1917, No. 550, afd. Crisiszakeni, bureau Volksvoeding, vast te stellen een maxitnum- kleinhan-delprijs voor geraffineerd zout van 9 Yt cent per y, K.G. en 19 cent per K.G. Alkmaar, 25 Januari 1918. De Directeur voornoemd, D. SCHENK. e HINDERWET. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeen ken nis, dat zij bij hun besluit van heden vergun- ntog hebben verleend aan de N. V. Alkmaar- sche Machinefabriek v.h. J. J. SCHOUTEN aldaar, tot het uitbreiden van een machine fabriek met scheepswerf, door het bijplaatsen van een derde scheepshelling, op het perceel Achterwezel, Sectie B, Nre. 3320, 3321 en 3777. Alkmaar, den 24 Januari 1918. Burgemeester en Wethouders voornoemd, G. RIPPING, Voorzitter. DON ATH, Secretaris. voornemens, binnenkort de bakkers te dwin- fen tot het gebruiken van een zekere hoeveel- eid aardappelen bij de bereiding van het brood. Het blad La Vérité beweert, dat sommi ge zegels van de door de Italiaansche regee ring naar Parijs overgebrachte documenten van Caillaux verbroken zijn. Fransche bladen vernemen uit St. Pe tersburg dat generaal Kormlof in een ge vecht tegeni de maximalistische troepen in het gouvernement Tsjemikof gewond is. Lenin heeft een bevel uitgevaardigd- tot inhechtenisneming van de moordenaars der twee Russische ex-ministers. Men is den mis dadigers op het spoor. De Britsche levensmiddelen-controleur heeft aangekondigd, dat hij de volgende maand rantsoeneering van vleesch, boter en margarine zal invoeren. In het Pruisische Huis van Afgevaar digden hebben zich hevige tooneelen voorge daan tijdens een rede van Hofmann over de Va-derlandsche Partij en de gebeurtenissen in Oostenrijk. Bij de ontploffing in een kolenmijn in Niéuw-Schotland worden 78 personen ver mist. Minister Bonar Law heeft verklaard dat generaal Robertson en' maarschalk Halg het volkomen vertrouwen van de regeering geno ten. Hij sprak zijn afkeuring uit over de cri- tiek, welke in een deel van de pers verschenen was. Maarschalk von Hindenburg en gene raal van Ludendorff zijn vanmorgen te Ber lijn aangekómen om den keizer rapport uit te brengen over de militaire situatie. DE ZAND- EN GRINDKWEST1E. Het Lugeische „White paper" eindigt met een brief van minister Balfour aan den Ne- dèrlandsdien gezant Van Swinderen, waarin Baliour zegt: „Het doel van de vertoogen, die mijn voorganger en ik tot de Nederiand sche regeering hebben doen richten, was haar te wijzen op hetgeen zou geschieden en haar te waarschuwen. Het was en is de zaak der Nederiandsche regeering die maatregelen te nemen welke zij het meest geschikt acht. De Engelsche regeering kan slechts hopen, dat het oüderzoek, op hetwelk de Nederiandsche regeering zal aandringen, grondiger zal zijn dan het vorige, daar de Nederiandsche regee ring vrij is alle voorwaarden die zij wil, te stellen voor den doorvoer en elk onderzoek te eischen, dat zij noodig acht."' DE RUSSISCHE SCHULD. De minister van buitenlandsche zaken brengt ter Kennis van belanghebbenden, dat 21 dezer van Harer Majesteits tijdelijken ge zant te Peirograd een telegram werd ontvan gen waarbij bevestigd wordt, dat het Bewind üer Volkscommissarissen te Petrograd de nietigverklaring van de Russische leeningen in het buitenland en van alle binnenlandsche leeningen heeft afgekondigd. Ten opzichte van deze laatste wordt een uitzondering gemaakt voorzoover de obliga ties zich in handen bevinden van minder ge goeden, spaarkassen of democratische instel lingen. COURANT. l - D0ITSCMLAND.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1