DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Zout.
Honderd en twinstigste Jaargang
Manufacturen.
N«. 21
1918
Abonnementsprijs bii vooruitbetaling p. 3 maanden f 1.65. fr. p. post f 1.90. Bewijsnommers 5 et. Advertentieprijs 15 et. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte
VRIJDAG
Br. fr. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij Hems. Coster 4 Zn.. Voordam C 9. Tel. 3.
25 JANUARI.
NEDERLAND.
De rijkskanselier heeft dan gisteren in de
vergadering van de centrale commissie van
den Rijksdag zijne verleden week reeds aange
kondigde, doch toen uitgestelde rede gehou
den over de Puitsche oorlogsdoeleinden, in
antwoord op de redevoeringen van Lloyd
George en president Wilson. Het is een uit
voerige rede geweest, die antwoord geeft op
den ook in Duitschland steeds luider gehoor-
den roep om bekendmaking der oorlogsoog-
merken. Al aanstonds valt te constateeren, dat
beide oorlogvoerende partijen hunne bedoe
lingen zullen moeten herzien, als zij tot over
eenstemming willen komen. In geen enkel op
zicht neemt graaf Hertling de houding aan
van den vertegenwoordiger van een versla
gen, aan den rand van den afgrond Btaand
volk. Integendeel, hier en daar billijke eischen
des vijands erkennende, weigert hij beslist in
te stemmen met wat zij als hoofdvoorwaarden
stelden: teruggave van België en Elzas-Lotha-
ringen. Er is geen denken aan, dat Duitsch
land de Belgische kwestie van de algetneene
besprekingen zal afscheiden zoolang de en
tente gebiedsafstand van de middenmbgendhe-
den zal eischen. Daarmede vervalt dan reeds
vanzelf, dat E Izas-Lotharingen zou worden
afgestaan. Uit de geschiedenis, uit 't geschrift
van den Engelschen historicus Carlyle en
uit Engelsche bladen van 187-0 putte de rijks
kanselier het bewijs, dat deze beide provin
cies bij Duitschland behooren. De voorwaar
den van ontruiming van het bezette Fransche
gebied, „een kostbaar pand in onze handen'',
moeten met Frankrijk vastgesteld worden. In
menging van de andere vijandelijke mogend
heden in deze kwestie schijnt hiermede reeds
bij voorbaat afgewezen. Hertling stelt hierbij
nog den eisch, dat die voorwaarden rekening
moeten houden met de levensbelangen van
Duitschland, al zei hij dan ook tevens dat een
gewelddadige toevoeging van dat gebied geen
onderdeel is van de officieele Duitsche poli
tiek. Dus hier geen annexatie, maar wat wèl?
Over de vredesonderhandelingen met de re
publiek Rusland sprak de rijkskanselier be
grijpelijkerwijze niet erg optimistisch, „zij
vorderen langzaam en uiterst moeilijk", maar
toch blijft hij hopen op binnenkort te berei
ken resultaten. Het bericht van het P. T. A„
waarover wij gisteren schreven, rangschikt
Z.Exc. zeker onder de „telegrammen van zeer
eigenaardigen inhoud, die over de wereld ver
spreid worden" en „twijfel doen'rijzen of het
der Russische delegatie wel ernst was met de
onderhandelingen".
Een vrede met de Oekraine werd meer nabij
geacht „de kansen- staan gunstig" voor een
overeenkomst, die in het beiderzijdsch belang
en ook uit economisch oogpunt voordeelig
zal zijn. Voorloopig althans zal dat voordeel
wel meest aan den kant der centralen zijp:
meer voedsel 1
Het spreekt van zelf, dat Duitschland zich
ontslagen acht van de aan de Russische dele
gatie gedane voorstellen ten opzichte van de
entente, nu deze den toegestanen termijn van
tien dagen ongebruikt voorbij liet gaan.
In de rede van Lloyd George had de rijks
kanselier een wijziging van toon ontdekt.
Volgens hem scheen de Engelsche minister,
door het schelden na te laten, te-willen bewij
zen, thans weder voor onderhandelingen in
aanmerking te kunnen komen, welk gezegde
de vroolijkheid van graaf Hertlings gehoor
opwekte. Hij kon zich niet vereenigen- met
Lloyd Oeorge'a voorstelling, alsof deze von
nis had uit te spreken over het aan- alle moge
lijke misdaden schuldige Duitschland, en
ging in de geschiedenis terug om aan te too-
nen dat dit rijk door verbonden rondom ver
plicht was zich te wapenen tegen een overval
van Franschen zoowel als van Russischen
kant. In den Rijksdag had graaf Hertling
daarop vroeger bij voorstellen tot uitbreiding
der bewapening meermalen gewezen, maar
aan deze stem was blijkbaar geen aandacht
geschonken.
Ook wat betreft de rede van president
Wilson erkende de rijkskanselier verandering
van toon, al noemde hij diens voorstellingen
van de Duitsche politiek ook scheef. De presi
dent scheen op den rechten weg te zijn, nu hij
niet meer sprak van ëen autocratische Duit
sche regeering en ook de aanvallen op het
Huis Hohenzollem niet meer waren her
haald. Bij de bespreking van de veertien pun
ten van de boodschap van den president,
constateerde de heer Hertling dat wat betreft
de eerste vier zonder bezwaar tot overeen
stemming kon worden gekomen (geen gehei
me internationale afspraken meer, vrijheid der
zeeën, wegneming van qjle economische be
perkingen en beperking van toerustingen).
De toepassing van het beginsel „beslech
ting van alle koloniale aanspraken en geschil
len" zou op moeilijkheden komen te stuiten,
maar daarover zou nader te spreken zijn.
Inmenging van de entente-staten inzake de
ontruiming van Russisch gebied wees de
rijkskanselier geheel af. Dat zouden de onder
handelaars zelf wel opknappen, omdat het
hier kwesties betrof, die alleen Rusland en
den vierbond aangaan.
Op hetgeen de president had gezegd betref
fende Servië, Roemenië, Montenegro en Tur
kije wilde de heer Hertling niet antwoorden
vóórdat Oostenrijk en Turkije zich hadden
uitgesproken. De regeling van de' Poolsche
kwestie moesten de entente-staten geheel laten
aan Oostenrijk, Duitschland en Pblen zelf.
Als een verblijdende uitspraak mag na al
deze weigeringen opgevat worden de verkla
ring dat Duitschland sympathiek staat tegen
over het denkbeeld van de vorming van een
volkerenbond. Mocht het daartoe nog eens
komen, opdat der wereld een herhaling van
gruwel als de tegenwoordige oorlog blijft
bespaard!
Hebben we te veel gezegd met te beweren,
dat beide partijen hunne oorlogsdoeleinden
moeten herzien, alvorens tot overeenstem
ming te kunnen komen? Duitschland dringt
reeds daarop aan „moge de entente met
nieuwe voorstellen komen, dan willen wij ze
met ernst onderzoeken". In de rede van den
kanselier zijn thans zeker dó uiterste mini-
mum-eischen meegedeeld, waarmede de Duit
sche regeering meent zich tevreden te kunnen
stellen.
We weten wat Engeland en Amerika gezegd
hebben. Voorloopig zal het wel blijven:
doorvechten.
Verschillende rijksdagafgevaardigden heb
ben zich op het standpunt der regeering ge
steld, alleen Scheidemann week er van af, al
was het dan ook niet in elk opzicht Een be
wonderaar van den onderzeeërsoorlog toon
de hij zich niet, die had den oorlog met
Amerika gebracht. Ook kon hij1 zich niet ver
eenigen met het optreden van generaal Hoff
mann te Brest-Litowsk. De spreker dacht mis
schien, dat zonder dien vechtjas de besprekin
gen vlotter waren gegaan. Hij vereenigde zich
er mee, dat het rijksland Duitsch bleef.
Het congres van Engelsche arbeiders te
Nottingham heeft de oorlogsdoeleinden be
sproken, waarbij uitkwam, dat men vrij alge
meen was vóór hetgeen Wilson en Lloyd
George daaromtrent hebben gezegd. Met
overgroote meerderheid werd verworpen een
motie, waarin Üe leden van het Uitvoerend
Comité, tevens lid der regeering, werden uit-
genoodigd zich uit het comité terug te trek
ken.
Ook van de zijde der Engelsche arbeiders
dus nog geen ernstig verzet tegen voortzet
ting van den wereldstrijd.
Van de fronten geen ander nieuws dan dat
bij Nieuwpoort de toestand weer in het voor
deel der Fransdien is hersteld. De Duitschers
zijn weer verdreven uit de eergisteren ver
overde stellingen.
REDE VAN VON HERTLINO.
Gisteren heeft de Duitsche Rijkskanselier
in een zitting van de hoofdcommissie van den
Rijksdag een rede gehouden als antwoord op
yd George en tie
boodschap van president Wilson.
het
Over de onderhandelingen in Rusland zei-
de de Rijkskanselier dat deze buitengewoon
moeielijk zijn en daarom dan ook langzaam
vorderen. Menigmaal was er reden om te twij
felen, of het de Russische delegatie wel eipst
was met de besprekingen. Niettemin bleef hij
hopen, dat Duitschland ook met de Russische
delegatie te Brest-Litowsk binnenkort tot
overeenstemming zal geraken. Gunstiger is
de stand der onderhandelingen met de ver
tegenwoordigers der Oekraine. Ook hier zijn
nog moeilijkheden te overwinnen, maar de
vooruitzichten staan goed.
De Russische gedelegeerden hadden einde
December een1 voorstel gedaan een uitnoodi-
ging tot alle oorlogvoerenden te richten, om
aan de onderhandelingen deel te nemen.
Duitschland stelde hiervoor een termijn, die
4 Jan. was verstreken en waarin geen ant
woord der geallieerden was ingekomen.
Duitschland heeft daarom nu vrijheid van
handelen tegenover de entente.
Over de rede van Lloyd George zeide graaf
Hertling:
„Ik erken gaarne, dat Lloyd George zijn
toon veranderd heeft, hij schimpt niet meer.
Hij schijnt daardoor weder blijk te hebben
willen geven van zijn bereidwilligheid tot on
derhandelen. Evenwel ga ik niet zoover als
verschillende stemmen uit het neutrale buiten
land, die in deze rede van Lloyd George een
ernstige wil tot vredesgezindheid zien."
De Rijkskanselier kwam terug op de op
richting van het Duitsche rijk in 1870.
„Door de aaneensluiting van vrije' stammen
heeft het Duitsche rijk in Europa die positie
veroverd, die met zijn economische en cultu-
reele prestaties en met de daarop gebaseerde
eischen overeenkwam.
Vorst Bismarck zette de kroon op zijn werk
door het verbond met Oostenrijk-Hongarije.
Van den eersten dag af was dit door de bond-
genooten als een zuwer defensieverbond' be
dgeld."
Het opwaartsstrevenide, sterker wordende
Duitsche rijk, stond echter het Engelsche im
perialisme in den weg.
In de Fransche wraakzucht, in het Russi
sche streven naar expansie, vond dit Britsche
imperialisme een maar al te krachtigen steun
en zoo ontstonden de voor Ehiitschland ge
vaarlijke toekomstplannen: Het gevaar voor
een oorlog op twee fronten ten1 gevolge van de
geografische ligging van Duitschland.
Frankrijk voerde naast Rusland zijne bewa
pening tot 't uiterste op. Beide beoogden daar
bij een doel, dat de tegenstanders van
Duitschland thans imperialistisch noemen.
Het zou plichtsverzaking geweest zijn, wan
neer Duitschland dit spel rustig had gadege
slagen, wanneer het niet een poging had
aan om zich 'n wapenrusting te verschaf
ten, die het tegen de toekomstige vijanden zou
beschermen.
Wat het „onrecht" van Elzas Lotharingen
betreft, dit Rijksland omvat voor het grootste
deel zuiver Duitsche gebieden, die door een
rechtsbreuk van het Duitsche rijk gescheiden
bleven. (Les chambres de Réunion. Red.) en
de Fransche revolutie slokte in 1799 het laat
ste stuk op.
Toen werden zij Fransche provincies. Bij
de terugname in 1870 was dit niet 'n verove
ring van vreemd gebied, maar wat men thans
desannexatie noemt. Deze desannexatie is dan
ook door de Fransch nationale vergadering
en de grondwettelijke vertegenwoordiging
van 't Fransche volk den 29en Maart 1871
met een groote meerderheid van stemmen na
drukkelijk erkend.
De heer Hertling wees nog op verschillende
Engelsche meeningen in dien tijd, die heel an
ders klonken dan tegenwoordig.
Over de boodschap van Wilson zeide de
Rijkskanselier dat de toon ook hier een an
dere was geworden. Hij besprak de 19 punten.
1,,'t Eerste punt verlangt dat geen gehei
me internationale verdragen meer zullen wor
den gesloten?'. Antwoord is dat Duitschland
alleszins bereid' kan zijn, dit voorstel te aan
vaarden en de publiciteit der onderhandelin
gen als algemeen politiek grondbeginsel te
verklaren:
2. In het tweede punt eischt Wilson de vrij
heid der zeeën. De volkomen vrijheid der
scheepvaart ter zee in oorlogs- eg vredestijd
wordt ook door Duitschland als een der voor
naamste eischen der toekomst gesteld. Hier
over bestaat dus geen meeningsverschil.
Van het hoogste belang zou het voor de
vrijheid van de scheepvaart in de toekomst
zijn, wanneer ook de sterke vlootbases, zooals
Engeland in Gibraltar, Malta, Aden, Hong
kong) op de Falklands-eilanden en vele ande
re punten bezit, opgeheven konden worden.
3. De opheffing van alle economische be
perkingen.
Ook Duitschland is voor opheffing van de
economische beperkingen1, die op overbodige
wijze in den handel ingrijpen. Het veroor
deelt den economischen oorlog,, die onvermij
delijk de oorzaken voor latere militaire ver
wikkelingen in zich moet dragen.
4. Beperking der bewapening.
Zooalsf reeds vroeger door Duitschland ver
klaard werd, is de gedachte van de beperking
der bewapening zeer wel voor discussie vat
baar. De financieele positie van alle Euro-
peesche staten na den oorlog zal een bevre
digende oplossing zeer in de hand werken.
„Men) ziet dus, zeide graaf Hertling, dat
men over de vier eerste eerste punten van. het
program zonder moeilijkheden tot overeen
stemming kan geraken."
5. Het beslechten van alle koloniale ge
schillen.
De practiscfae doorvoering van het door
Wilson aangegeven beginsel in de wereldver
houdingen zal op eenige moeilijkheden etui
ten. In elk geval geloofde de Rijkskanselier,
dat het in de eerste plaats aan het groote
Engelsche koloniale rijk kan worden overge
laten, hoe het dit voorstel van zijn bondge
noot zal opnemen. Dit kan nog nader worden
besproken.
o. De ontruiming van het Russische ge
bied.
Nadat de geallieerden' hebben geweigerd
binnen- den door Rusland met de centralen
overeengekomen termijn aan de onderhande
lingen deel te nemen, moet graaf Herling
zich thans tegen een inmenging verklaren
7. De Belgische kwestie.
Wat de Belgische kwestie betreft, is door
de ambtsvoorgangers van den Rijkskanselier
herhaaldelijk verklaard, dat nooit tijdens den
oorlog een gewelddadige inlijving van België
bij Duitschland een punt van het program
-der Duitsche politiek heeft uitgemaakt. De
Belgische kwestie behoort tot het complex der
kwesties waarvan de détails bij de oorlogs- en1
vredesonderhandelingen1 moeten worden ge
regeld.
Zoolang Duitschland^ tegenstanders zich
niet zonder eenig voorbehoud op het stand-
Eunt plaatsen, dat de integretiteit van de rij
en der Gentralen de-eenige mogelijke basis
voor de vredesbesprekingen kan vormen, moet
de Rijkskanselier zich aan het tot nu toe inge
nomen standpunt houden en weigeren, bij
voorbaat de Belgische kwestie van de alge-
meene discussie uit te sluiten.
Hét bezette deel van Frankrijk is een waar
devol vuistpand in -de hand van Duitschland.
Ook hier vormt gewelddadige inlijving geen
deel van de Duitsche politiek,
8 De Rijkskanselier kan er slechts nogmaals
den- nadruk op leggen, dat van afscheiding
van Elzas Lotharingen nooit of te nimmer
sprake kan zijn. Het rijksland, dat zich inner
lijk steeds meer bij het „Deutschtum" aan
sloot, dat zich op verheugende wijze econo
misch steeds verder ontwikkelde, van wiens
bewoners meer dan.67 percent de Duitsche
moedertaal spreekt zal Duitschland zich door
vijanden, onder welke mooie praatjes ook,
niet weer laten ontnemen.
Wat de door president Wilson onder 9, 10
en 11, die de eischen van het vraagstuk der
Oostenrijksche nationaliteit van Servië, Roe
menië en Montenegro betreffen, gestelde
eischen- betreft, -dit raakt de belangen van
Oostenrijk, waaraan Duitschland bij de be
antwoording daarvan dén voorrang moet
laten.
Wat punt 12 betreft, verklaarde de Rijks
kanselier, dat de integriteit van Turkije een
levenskwestie van het Duitsche rijk was. Ook
hierbij zal Duitschland niet mogen vooruit-
loopen op het Turksche antwoord.
Wat punt 13, het Poolsche vraagstuk, be
treft, zeide Von Hertling, dat de Entente nim
mer voor Polen was opgekomen. De regeling,
van dit vraagstuk moet overgelaten blijven
aan Oostenrijk, Duitschland en Polen.
Tegenover het denkbeeld van een volkeren
bond staat Duitschland sympathiek.
De Rijkskanselier zeide ten slotte dat de
boodschap van Wilson zekere
len voor een algemeenen wereldvrede bevatte,
waarmede ook Duitschland het eena kon zijn.
Moge de Entente met nieuwe voorstellen
komen, dan wil Duitschland ze met ernst on
derzoeken. Een duurzame vrede is zoolan,
niet mogelijk, als de integriteit van het Duii
sche rijk niet erkend wordt.
VARIA
DE RUSSISCHE TOESTAND.
Steeds heerscht nog in tiet oude Tsarenrijk
een soort van schrikbewind, de Fransche re
volutie waardig. Het willekeurig optreden der
Bolsjewiki is velen van him tegenstanders of
niet-partijgenooten noodlottig. Russische bla
den melden nu dat de Bolsjewiki voornemens
zijn aan de nationale conventie, welke zij wil
len vormen, voor te stellen alle contra-revolu
tionairen als vijanden van het volk te verkla
ren en hen uit Rusland te bannen. Ook zullen
zij voorstellen de familie van den tsaar en de
gev bureaucraten1 het land uit te jagen
en bi r- goederen te liquideeren.
Ee 'nacf bericht meldt weer dat de Char-
kof een groote menigte hongerige soldaten
Vc net lront zijn aangekomen. De stad heeft
veel van een soldatenkamp. Vijf commissies
strijden met het stadsbestuur om de opper
heerschappij. Plunderingen en straatgevech
ten zijn aan de orde van den dag en branden
richten groote verwoestingen aan. De stad
Jekatarinoslof bevindt zich in de macht van
den raad van arbeiders.
Te St. Petersburg is met de rechtsche leden
van de sociaal-revolutionnaire organisatie
ook een geheel Moskousch bataljon, dat ter
hunner bescherming en beschikking was, door
de Bolsjewiki gearresteerd Het aantal leden
bedroeg twintig.
KORTE BERICHTEN.
In een! vergadering van mijnwerkers te
Indianapolis pleitte Oompers, de voorzitter
van den Amerikaanschen arbeidersbond,
voor den 7-urigen werkdag.
In het lersche district Burtonport wer
den twee deserteurs met een trein naar Derby
gevoerd. Onderweg is de trein bij Kilcas-
slagbroad aangehouden door gewapende
manben, vermoedelijk Sinn Feiners. die de
twee soldaten bevrijdden en wegvoerden.
Het draadlooze statten te Nauen maakt
gewag van groote stakingen in Engeland,
vooral in de mijnen van Wales en Newcastle,
in de oorlogsnijverheid van Sheffield en Bir
mingham. Te Sheffield zouden 70.000 arbei
ders staken, te Birmingham 10.000.
Uit Havre wordt gemeldt, dat een
Chincesche militaire missie, waarvan gene
raal Tsjeng het hoofd is, het Belgische front
bezoekt.- Generaal Tsjeng kent België, hij
heeft vroeger de militaire school te Brussel
bezocht.
Naar de Petit Parisien uit Washington
verneemt heeft Store in den Senaat Roosevelt
-en andere republikeinsche leiders beschuldigd
van pogingen om -de oorlogspolitiek der Ver
Staten een richting te geven, die hen aan de
regeering zou brengen.
De reis van de ministers Orlando en
Crespt naar Parijs, heeft, in de eerste plaats
ten doel, steenkool, graan en grondstoffen,
die het land dringend noodig heeft, van de
bondgenooten los te krijgen.
Naar Reuter aan Engelsche bladen seint
bereidt de maximalistische regeering een be
sluit voor, om het uitsluitend erfrecht van den
staat in Rusland in te voeren.
De regeering der Ver. Staten zal alle
Amerikaansche zeilschepen opvorderen. Vol
gens -den minister van Handel zijn er pijn.
500 zeilschep-en van meer dan 1000 ton.
Het Engelsche voedsel-departement is
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF deelt mede, dat naar aanleiding
van een desbetreffende vraag, het volgen-de
antwoord van het Ministerie is ingekomen
Het is noodzakelijk, dat een globale opgave
van manufacturen wordt verlangd. Uit den
aard der zaak moet daarbij de hoeveelheid
vermeld worden. De kleermakers die voorra
den manufacturen in hun bezit hebben, moe
ten geacht worden onder mijne circulaire te
vallen.
Tevens wordt er nog de aandacht op ge
vestigd, dat een ieder die manufacturen in
voorraad heeft, anders dan voor eigen ge
bruik, zich schriftelijk moet richten tot het
Rijksbureau voor Manufacturen, WILLEM
STRAAT 54, te 's Gravenhage.
Alkmaar, 25 Januari 1918.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
De DIRECTEUR van het DISTRIBUTIE
BEDRIJF deelt mede, dat de Minister van
Landbouw, .enz. heeft goedgevonden onder in
trekking van zijne beschikking van 27 Octo
ber 1917, No. 550, afd. Crisiszakeni, bureau
Volksvoeding, vast te stellen een maxitnum-
kleinhan-delprijs voor geraffineerd zout van
9 Yt cent per y, K.G. en 19 cent per K.G.
Alkmaar, 25 Januari 1918.
De Directeur voornoemd,
D. SCHENK.
e HINDERWET.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeen ken
nis, dat zij bij hun besluit van heden vergun-
ntog hebben verleend aan de N. V. Alkmaar-
sche Machinefabriek v.h. J. J. SCHOUTEN
aldaar, tot het uitbreiden van een machine
fabriek met scheepswerf, door het bijplaatsen
van een derde scheepshelling, op het perceel
Achterwezel, Sectie B, Nre. 3320, 3321 en
3777.
Alkmaar, den 24 Januari 1918.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DON ATH, Secretaris.
voornemens, binnenkort de bakkers te dwin-
fen tot het gebruiken van een zekere hoeveel-
eid aardappelen bij de bereiding van het
brood.
Het blad La Vérité beweert, dat sommi
ge zegels van de door de Italiaansche regee
ring naar Parijs overgebrachte documenten
van Caillaux verbroken zijn.
Fransche bladen vernemen uit St. Pe
tersburg dat generaal Kormlof in een ge
vecht tegeni de maximalistische troepen in het
gouvernement Tsjemikof gewond is.
Lenin heeft een bevel uitgevaardigd- tot
inhechtenisneming van de moordenaars der
twee Russische ex-ministers. Men is den mis
dadigers op het spoor.
De Britsche levensmiddelen-controleur
heeft aangekondigd, dat hij de volgende
maand rantsoeneering van vleesch, boter en
margarine zal invoeren.
In het Pruisische Huis van Afgevaar
digden hebben zich hevige tooneelen voorge
daan tijdens een rede van Hofmann over de
Va-derlandsche Partij en de gebeurtenissen in
Oostenrijk.
Bij de ontploffing in een kolenmijn in
Niéuw-Schotland worden 78 personen ver
mist.
Minister Bonar Law heeft verklaard dat
generaal Robertson en' maarschalk Halg het
volkomen vertrouwen van de regeering geno
ten. Hij sprak zijn afkeuring uit over de cri-
tiek, welke in een deel van de pers verschenen
was.
Maarschalk von Hindenburg en gene
raal van Ludendorff zijn vanmorgen te Ber
lijn aangekómen om den keizer rapport uit te
brengen over de militaire situatie.
DE ZAND- EN GRINDKWEST1E.
Het Lugeische „White paper" eindigt met
een brief van minister Balfour aan den Ne-
dèrlandsdien gezant Van Swinderen, waarin
Baliour zegt: „Het doel van de vertoogen,
die mijn voorganger en ik tot de Nederiand
sche regeering hebben doen richten, was
haar te wijzen op hetgeen zou geschieden en
haar te waarschuwen. Het was en is de zaak
der Nederiandsche regeering die maatregelen
te nemen welke zij het meest geschikt acht. De
Engelsche regeering kan slechts hopen, dat
het oüderzoek, op hetwelk de Nederiandsche
regeering zal aandringen, grondiger zal zijn
dan het vorige, daar de Nederiandsche regee
ring vrij is alle voorwaarden die zij wil, te
stellen voor den doorvoer en elk onderzoek te
eischen, dat zij noodig acht."'
DE RUSSISCHE SCHULD.
De minister van buitenlandsche zaken
brengt ter Kennis van belanghebbenden, dat
21 dezer van Harer Majesteits tijdelijken ge
zant te Peirograd een telegram werd ontvan
gen waarbij bevestigd wordt, dat het Bewind
üer Volkscommissarissen te Petrograd de
nietigverklaring van de Russische leeningen
in het buitenland en van alle binnenlandsche
leeningen heeft afgekondigd.
Ten opzichte van deze laatste wordt een
uitzondering gemaakt voorzoover de obliga
ties zich in handen bevinden van minder ge
goeden, spaarkassen of democratische instel
lingen.
COURANT.
l
-
D0ITSCMLAND.