DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
DE OORLOG.
Ht. 87
Honderd en twinstigste Jaargang
1918
Abomentsprlis bil YoOrnitbotallng p. 3 maanden f 1.65, fr. p. post 11.90.
W 01H S DFA G
Bewijsnummers 5 ct. Advertentieprijs 15 ct, p. regel grootere letters naar plaatsrnimte. Br. Ir. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij Harms. Coster 4 Zn., Toordam C 9, Tel. 3.'
13 FEBRUARI.
NEDERLAND.
President Wilson heeft voor het Congres
gesproken in' antwoord op de den 24 Janu
ari gehouden redevoeringen van von Hert-
ling en graaf Czemin, geheel onafhankelijk
van het vredesverdrag met de Oekraine, al
had zijne rede daar dan ook een antwoord
op kunnen zijn. Gisteren, toen wij nog maar
weinig van de rede wisten, scheen het ons
reeds toe, dat zij gedn blijk gaf van belang
rijke herziening der oorlogsdoeleinden, en
thans, nu zij geheel bekend is, wordt die in
druk bevestigd.
De Boodschap was wel verzoeningsge
zind, was niet gesteld in woorden van haat
en wilde geen bedreiging zijn, maar toch zal
zij den op het Westelijk front gevreesden ge
weldigen slag niet kunnen Voorkomen. Als
het alleen ging tusschen Wilson en Czemini,
dan zou er zeker wel een overeenkomst mo
gelijk zijn, maar ieder hunner heeft zijne
bondgenooten en dus geeft het nog niet veel,
of zij beiden al geen groote verschillen heb
ben. En juist op die bondgenooten komt het
nu aan.
„Voor zoover wij het kunnen beoordeelen,
zijn de grondbeginselen voor den vrede, die
naar ons inzicht fundamenteel zijn, reeds
overal aanvaard als onafwijsbaar, uitgezon
derd door de woordvoerders der militaire en
annexionistische partij in Duitschland," zegt
de Amerikaansche president, maar hebben
ook Lloyd George en Clemenceau zich geen
hindemissen voor den vrede getoond
In Finland treedt nog geen verbeterde toe
stand in. Een Wolff-bericht maakt melding
van een bij de Finnen heersehend gebrek aan
ammunitie, dat zoo groot zou zijn, dat de
toestand voor de Finnen dreigend wordt.
Een vertegenwoordiger van de wettelijke re-
gtering zou de Zweedscne hebben medege
deeld, dat, indien Zweden niet helpt, de Fin-
sche beschaving haren ondergang nabij is.
Allerlei berichten over het gewelddadig op
treden der Russische troepen doen de ronde;
zoo zou Wiborg op schandelijke wijze zijn
geplunderd. De Roode Garde heeft te Hel-
singfors „officieel" bekend gemaakt, dat
als staatsinstelling gehandhaafd zal blijven.
De Russische opperbevelhebber Krylenko
blijkt niet door de Polen te zijn gearresteerd.
Vreemd, dat dit nu pas blijkt! Hij heeft in ge
meenschap met het lid van het Opperste Col
lege Florowski, in een draadloos telegram,
gericht „aan allen," den Russischen soldaten
mededeeling gedaan van het demobilisatiebe
vel. „Vrede! vrede! vrede! De oorlog is ten
einde," heette het daarin. Het bericht sloot
met den oproep de discipline te bewaren en
door geen ordeloosheid het vredesfeest' te
storen.
Drie uur, nadat dit bericht was uitgezon
den, werd een nieuw draadloos bevel door
Florowski gezonden, waarin gezegd werd,
de verspreiding van de eerste mededeeling te
.schorsen.
Mochten de soldaten van het demobilisa
tiebevel niet weten; of waren allen reeds
naar huis?
Trotzky's regeering heeft weer. een nieuwen
maatregel genomen, die zal moeten strekken
tot hoogere eer van de leer der Bolsjewiki.
Alle scheepsondernennngen, die aan naam-
lboze vennootschappen, handelsfirma's of
groote ondernemers behooren, zijn voor na
tionaal eigendom verklaard.
Voorts worden kapitalen der vroegere pan
ticuliere banken geheel geconiiskeerd en aan
de Volksbank der Républiek overhandigd. De
bank-aandeeleu worden geannuleerd; iedere
dividcndbetaling houdt op.
Onder den naam „Volkscommissariaat voor
financiën" wordt een financieel college inge
steld.
Zoo langzamerhand wordt alles in de Rus-
sche Republiek staatsbezit.
Hoe lang zullen de heeren Bolsjewiki nog
de baas zijn? Zij schijnen zelf reeds bang te
Zijn,- dat het gauw is afgeloopen.
Een verscherpte staat van beleg is afge
kondigd in het hongerende St. Petersburg.
Een nieuwe, politieke bende is opgestaan, die
Lenin en Trotzky avonturiers en bourgeois
noemt, op ééne lijn te stellen met de Duitsche
imperialisten. Het is een groep van de uiter
ste revolutionnairen. Zij hebben reeds een
gebouw in bezit genomen als vergaderlokaal
dat gaat nogal gemakkelijk tegenwoordig.
Hoe zou de toestand in Rusland wel worden,
als die heeren eens aan het bewind kwamen?
w
AMERIKA.
REDE VAN PRESIDENT WILSON.
In het Amerikaansche congres heeft presi
dent Wilson Maandag geantwoord op de
redevoeringen van graaf Hertling en minis
ter Czernin.
Het strekte den president tot voldoening
om te hooren, dat zijn wensch, dat alle ge-
dachtenwisseling over de gewichtige zaak
ten gehoore der geheele wereld zou geschie
den, zoo stipt is vervuld.
Het antwoord van minister Czernin,
hoofdzakelijk tegen Wilson's boodschap van
8 Januari gericht, vond de president in een
zeer vriendschappelijken toon gesteld. Een
zekere toenadering van diens opvattingen
waren te bespeuren. De rede van Czemin
was den president echter niet van te voren
medegedeeld.
Het antwoord van graaf Hertling vond de
president zeer vaag en verwarrend. Het was
in heel anderen toon opgesteld dan het ant
woord van graaf Czemin en £eoogde blijk
baar iets geheel landers.
Hertling's beschouwing en zijn aanvaar
den van Amerika's algemeene beginselen
bracht hem niet tot een praktische slotsom.
Hij weigerde ze toe te passen op de verschil
lende onderwerpen, welke het wezen van el
ke beslissende regeling moeten uitmaken.
Graaf Hertling had bedenkingen tegen een
beperking der bewapening; ook wat de vrij
heid ter zee betreft toonde hij zich achten
dochtig. Hij wilde onderhandelen met eiken
vijandigen staat afzonderlijk. Graaf Hertling
zou als de president zijn verklaring goed
weergaf niets hebben tegen' een bond van
staten, welke de nieuwe machtsbalans in ge
stadig evenwicht zou moeten houden tegen
elke orde-verstoring van buiten. Het moest
leder duidelijk zijn, dat geen algemeene vre
de, geen vrede, de onmetelijke offers van dit
vreeselijk lijden waard, op een dergelijke
manier kon worden bereikt. De methode van
den Duitschen kanselier is de methode vai^
het Congres van Weenen! En daarheen
mocht men niet terugkeeren.
Het gold nu den vrede van de wereld.
Waar Amerika nu naar streefde, dat is een
n'euwe internationale rechtstoestand, ge
grondvest op breede, algemeene beginselen
van recht en rechtvaardigheid, geen vrede
van stukjes en beetjes.
De vrede van de wereld hangt af van de
rechtvaardige regeling van elk der verschil
lende problemen, naar welke de president
verwees in zijn jongste rede in het congres.
Die problemen gaan de geheele wereld aan.
Ze moesten worden behandeld in een geest
van onzelfzuchtige rechtvaardigheid, reke
ning houdend met de menschen, de natuur
lijke relaties der rassen, de veiligheid en den
gemoedsvrede der bétrokken volkeren. Zonder
dat was geen duurzame vrede mogelijk. En die
►roblemen zouden niet afzonderlijk worden
lesproken. Niemand ter wereld mocht daar
van worden uitgesloten. Wat over den vrede
gaat, betreft de geheele menschheid en wat
door militair geweld is beslecht, is, wanneer
het verkeerd beslecht is, in het geheel niet be
slecht en zal opnieuw moeten worden gedaan.
De president verwees naar de Rijksdag
motie, waarin werd gesproken van geen an
nexaties, geen scha ttingen en geen vergoedin
gen' bij wijze van straf.
De volken zullen niet van de eene souve-
reiniteit in handen van de andere worden
overgegeven door een internationale conferen
tie of afspraak tusschen mededingers en te
genstanders. De volken mogen thans slechts
beheerscht en geregeerd worden met hun
eigen goedkeuring. Het is een gebiedend be
ginsel van actie, dat staatslieden in het ver
volg slechts op hun eigen risico ter zijde zul
len kunnen stellen.
Alle partijen in dezen oorlog móeten deel
nemen aan de regeling van alle aangelegen
heden, die op een of andre wijze mei den vre
de in verband staan, omdat hetgeen men
zoekt een vrede zou zijn waarmee allen zich
kunnen vereenigen om dien fe waarborgen en
te handhaven.
Wat .de Vereenigde Staten betreft, deze
wenschten zich niet in te mengen in Euro
pees che zaken of op te treden als scheidsrech
ter in territoriale geschillen. Zij zouden het
beneden zich achten gebruik te maken van
binnenlandsche zwakheid of wanorde om
hun wil aan anderen op te leggen Tot den
oorlog zijn m toegetreden voor don vrede en
beveiliging der menschheid tegen Duitsch
land en de vredesvoorwaarden zullen hen
evenzeer ra-ken als iedere andere natie, die
een leidend aandeel heeft in de handhaving
der beschaving. Zij zien geen weg tot den
vïede voor de oorzaken van dezen oorlog zijn
weggenomen en zijn terugkeer zoo ver als
slechts mogelijk is onmogelijk zal zijn ge
maakt.
Deze oorlog wortelde in de verontachtza-
ming van de rechten der kleine naties en na
tionaliteiten, die eenheid en kracht misten om
hun eischen kracht bij te zetten en hun eigen
staatsvorm vast te stellen. Overeenkomsten
moesten nu worden aangegaan, welke zoo
iets in de toekomst onmogelijk maken en die
overeenkomsten moeten steun ontvangen door
een gemeenschappelijk aangewende kracht
door alle naties, die de rechtvaardigheid lief
hebben er bereid zijn die ten allen koste te
handhaven.
Wat de rede van graaf Czemin betrof deze
scheen' de grondbeginselen van den vrede dui
delijk voor zich te zien en niet te willen ver
troebelen. De president besprak eenige begin
selen van den Oostenrijkschen premier en
kwam tot de conclusie dat Czemin waar
schijnlijk veel verder zou zijn gegaan, indien
ïiji niet belemmerd was door Oostenrijks
bondgenootschappen en zijn afhankelijkheid
van Duitschland.
Vervolgens besprak president Wilson de be
ginselen, waarop een algemeene vrede zou
kunnen worden gegrondvest. Totdat zulk
een vrede verzekerd is, heeft men geen andere
keuze dan voort te gaan.
De beginselen, die men voor den vrede
moet erkennen, zijn: Elk onderdeel van de
definitieve oplossing moet op de rechtvaardi
ging van het afzonderlijk geval en op de
waarschijnlijke kansen- voor- een duurzame
rede gebaseerd zijn, 2 De volkeren en pro-
inciën moeten niet worden overgedaan van
den eenen vorst aan den anderen. 3. Elke
territoriale regeling moet worden getroffen in
het belang van der betrokken volkeren. 4. Aan
alle goed omschreven nationale aspiratiën
moet ten volle worden voldaan. Over een- al-
gemeenen vrede, die op dezen' grondslag be
rust, kan onderhandeld worden.
Naar de president oordeelde werden die be
ginselen overal als noodzakelijk beschouwd,
behalve door de woordvoerders der militaire
en annexionistische partij in Duitschland.
Amerika maakt zich gereed tot den grooten
strijd, om een nieuwe wereldorde te scheppen,
waarin redelijkheid, rechtvaardigheid en' het
gemeenschapelijk belang van de menschheid
overwegend zullen zijn.
Zonder deze nieuwe orde zal de wereld
geen vrede kennen, de menschheid draaglijke
voorwaarden voor haar bestaan en ontwik
keling missen
Wat Wilson in zijn rede gesproken heeft
moet men niet beschouwen als een bedreiging.
Dit bestaat niet in den geest van het Ameri
kaansche volk.
De macht der Ver. Staten, zoo eindigde
Wilson zijn rede, is voor geen natie of volk
een bedreiging. Zij zal nooit worden gebruikt
voor een aanval of uitbreiding van gebied of
eenig zelfzuchtig belang. Zij vloeit.voort uit
Amerika's vrijheid en wordt in dienst gesteld
van de vrijheid!.
VARIA.
PERSSTEMMEN.
De Ententepers uit zich optimistisch over
de beëindiging van den oorlogstoestand tus
schen Rusland en de Central-en en over de
demobilisatie.
De „Daily Express" schrijft: „Zoolang ge
heel Rusland nog een chaos is, behoeven wij
niet bang te zijn, dat het eenigen voorraad
voedsel van aanbelang zal zenden* naar
Duitschland of Oostenrijk."
De „Globe" wijst er op dat de Centralen
nog rekening moeten houden met het groote
Dongebied, waar Kaledin en Alexejef het be
wind voeren. Wat de opslagplaatsen der
Oekraine betreft, die moeten reeds door de
Bolsjewiksche troepen vernield zijn.
De „Times" is mipder optimistisch, wan
neer zij zich uit: „De'Bolsjewiki schrikken er
voor, terug, door onderteekening van den
Duitschen vrede hunne overgave te erkennen
en bij den' waren naam te noemen. Niettemin
hebben zij de Centralen alles gegeven wat zij
verlangden."
In de Fransche pers merkt „Petit Journal"
op dat de Russische demobilisatie niet on
voorzien is gekomen. Misschien isde toe
stand er eenigszins ernstiger door gewor
den Dui-tschland's positie is eveneens weini.
veranderd, daar het reeds sedert lang strij
krachten aan het O.-front heeft onttrokken.
„L'Homme libre" schrijft: Wij verbazen ons
niet meer over den vrede met de maximalisten.
Na de comedie van afbreken hebben zij die
der verzoening gespeeld, en dat zal- de laat
ste niet zijn."
Verscheidene bladen, zooals de „Matin",
„Petit Parisien" en „Humanité", zien in het
feit dat de Bolsjewiki weigeren een lormeelen
te teekenen, ut, bewijs dat zij niet ver
kiezen zich neer te leggen bij de annexionisti
sche bedoelingen van het Pruisisch mllitairia-
me.
Over de rede van president Wilson zegt de
„Westminster Gazette": Wilson treft de
kwestie direct in het hart en bindt den strijd
aan tegen de bewering vnn den Duitschen
kanselier dat „het vraagal uk, van weiks op
lossing het, aanvaarden van den vrede dooi
de 23 oorlogvoerende staten moet afhangen,
moet worden besproken en geregeld, niet -in
een algemeene bijeenkomst, maar door de na
ties afzonderlijk, die daarbij betrokken zijn
door belangen of nabuurschap. Wilsop ver
klaart onmiddellijk, dat men op zulk een wijze
niet tot den vrede kan geraken."
De „Pall Mall Gazette": „Het voornaamste
verschilpunt tusschen Duitschland- en de ge
allieerden is nooit duidelijker uiteengezet dan
in Wilsons laatste boodschap aan het Con
gres."
De „Globe" schrijft: „Wilson en de groote
natie, die hij vertegenwoordigt, zullen er niet
in toestemmen, dat volken en provincies onder
de strijdende -mogendheden, als zaken van
geringe waarden zullen worden geruild. Wij
zullen datevenmin."
De „Star" Zegt van Wilsons rede dat zij is
uitgesproken in de taal der democratie. Af
zonderlijke zelfzuchtige overeenkomsten om
trent provincies en volkeren kunnen niet sa
mengaan met billijke handelingen ten op
zichte van den handel en de grondstoffen.
Een duurzame vrede moet op rechtvaardig
heid zijn gebaseerd.
KORTE BERICHTEN.
De Engelsche regeering acht-zich niet
verplicht om den vrede, gesloten tusschen de
Oostenrijkers en Duitschers eener- en dege
nen', die hem uit naam van de Oekraine on
derteekend hebben anderzijds te erkennen.
Op het oogenblik wordt er in Zweden
druk geteekend op een verzoekschrift aan de
regeering, om wapens en schietvoorraad naar
Finland te mogen uitvoeren.
De Italiaansche minister van Buiten-
landsche Zaken, Sonnino, zal volgens het
„Giomale d'Italia binnenkort waarschijnlijk
een nieuwe verklaring omtrent de oorlogs
doeleinden van Italië afleggen.
De Duitsche rijkskanselier is met von
Kühlmann naar het groote hoofdkwartier
vertrokken.
De Centrale mogendheden hebben geen
ultimatum aan Roemenië gesteld, doch ge-
eischt, dat het vóór Woensdagavortd mede
deelt of het al of niet -in onderhandeling wil
treden
Het toevoegen van het land van Cholm
aan de Oekraine heeft de Polenclub aanlei
ding gegeven -de betrekkingen met de Oosten-
rijksche regeering te verbreken.
De Koning van Engeland opende de
zitting van het parlement, met een troonrede,
waarin hij slechts rekening hield met het
voortzetten van den oorlog.
De Firtsche regeering deed èen beroep
op Zweden om hulp te verkrijgen, daar het be
schaafde Finland met den ondergang wordt
bedreigd.
Gedurende de maand Januari zijn te
Dusseldorp 2104 processen wegens woeker
handel met levensmiddelen gevoerd en 18
winkels gesloten.
Woensdag is de Poolsche staatscourant
voor 't eerst verschenen. Ze heet Monitor
Polski en zal uit een officieel en niet officieel
deel bestaan.
In Athene is een groote betooging ge
houden. Er wer d om oorlog met Bulgarije ge
roepen.
Russische bladen deelen mede. dat Le
nin er sinds eenigen tijd een lijfwacht op na
houdt. Het orgaan van Maxim Gorki, waar
schuwt Lenin tegen het spelen van de rol van
een burgerlijke tsaar.
Het Braziliaansche gerecht heeft het
beslag afgekondigd aangaande alle goede
ren, die behooren aan in Brazilië gevestigde
Duitschers.
Volgens de Oekrainsche pers is de
macht der maximalisten in geheel Rusland
aan het tanen. Hun val is nog slechts een
kwestie van dagen.
Het Oekrainische blad Dilo te Lemberg
spreekt het bericht dat Krylenko door de
Poolsche troepen zou zijn gevangen genomen,
tegen'.
THEE EN KOFFIE VOOR SOLDATEN.
In verbanld met de schaarschte van thee en
koffk \iLg tot nader order, behoudens ten
beho - militaire hospitalen, aan de on
derdo ri van het leger geen thee worden ver
stopte Het rantsoen koffie mag niet meer be
dragen dan 7 gram per dag en per man.
Slechts in bijzondere gevallen, door de com
mandanten aan -den minister van oorlog op
te geven, kan verhooging van het koffie-
rantsoen worden toegestaan.
HOOI.
De minister van landbouw zal met betrek
king tot de prijzen van hooi, alsmede tot de
pachters van hooilanden voor het oogstjaar
1918 de volgende maatregelen nemen:
1. maximumprijzen zullen worden vastge
steld op den grondslag, dat voor hooi van
eerste kwaliteit aan den producent niet meer
zal worden betaald dan 80 per 1000 K.G.
ongeperst geleverd, franco spoor of schip.
Voor hooi van mindere kwaliteit zal naar
evenredigheid minder worden betaald.
2. Het vervoer van hooi zonder vervoerbe-
wijs zal worden verboden Vervoerbewijzen
zullen worden afgegeven door eene nader in
overleg met de landbouworganisaties aan te
wijzen instelling of organisatie.
3. Koop en verkoop van hooi zal uitslui
tend geschieden door tusachenkomst van de
sub 2 bedoelde instelling of organisatie, die
derhalve met de distributie van nool zal wor
den belast.
4. Indien dienaangaande niet vooraf door
belanghebbenden met het sub 2. bedoelde
lichaam eene regdfcip is getroffen, zal liet
hooi, afkomstig van graslanden die jaarlijks
worden verpacht, in bezit worden genomen.
Hiervan zal in de eerste plaats het hooi van
die pachters worden uitgezonderd, die hef be
wijs kunnen leveren, dat zij niet meer hooi
land- hebben gepacht dan zij gewoon waren
te doen en dat zij het gepachte hooi noodig
hebben voor de voeding van hun vee of paar
den.
5. Aangenomen zal worden, dat het sub 4
bedoelde bewijs zal zijn geleverd, in dien be
trokkenen desverlangd eene verklaring van
eene plaatselijke of gewestelijke organisatie
van bonafide hooilandpachters kunnen over
leggen. De vorming van dergelijke organisa
ties van belanghebenden verdient derhalve
aanbeveling.
MET ONBEPAALD (KLEIN) VERLOF.
Op 20 Februari a.s. zullen met onbepaald
klein verlof vertrekken de korporaals en min
deren van de najaarsploeg 1914 der vesting
artillerie:
Op 1 Maart a.s. de onderofficieren van de
militielichting 1913 van de onbereden wa
pens;
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis dat in het Gemeenteblad van Alkmaar
zijn opgenomen de besluiten van den Raad.
dier gemeente van 7 Februari 1918, waarbij,
zijn vastgesteld
la Eene regeling der bezoldiging van den
directeur van het Stedelijk Muziekkorps
en de Stedelijke Muziekschool (gemeen
teblad No. 584);
2o. Een besluit tot regeling der jaarwedde
van den concierge aan de Handelsscho
len (Gemeenteblad No. 588).
Weike besluiten, heden afgekondig4 gedu-
rijde drie maanden ter gemeente-secretarie ter
lezing zijn nedergelegd en aldaar tegen be
taling van 0.05 per exemplaar in afdruk
zijn verkrijgbaar gesteld.
Alkmaar, 15 Februari 1918.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G. RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
De korporaals en minderen van de militie-
lichting 1914, die omstreeks 18 Januari 1915
werden ingedeeld als telegrafist en telefonist.
Zij, die niet met verlof vertrekken, kunnen
op ieder gewild tijdstip op verzoek met
verlof worden gezond-en.
Aan hen, die in vasten dienst zijn van
staat of gemeente, mag niet worden toege
staan onder de wapenen te blijven, tenzij door
hen een verklaring wordt overgelegd van de
bevoegde autoriteit, dat tegen het onder de
wapenen blijven geen bezwaar bestaat.
Aan hen, die voor eigen rekening wenschen
te vertrekken kan worden vergund in den
avond van den vprigen dag huiswaarts te
keeren.
NEDERLANDSCHE BOLSJ1EWIK?
Te Stockholm is gearresteerd de heer T. J.
Kalker, lid der directie van de N. V. B. van
der Tak Co., sigarenfabrikanten te Rotter
dam.
Hij vertoefde reeds geruimen tijd in Rus
land en heeft alle achtereenvolgende revolu
ties in het groote rijk medegemaakt. Zijne me
de-directeuren hadden tot voor kort geregeld
met hem in correspondentie gestaan. Zij wis
ten ook dat hij in ft laatste jaar verscheidene
keeren in St. Petersburg was geweest. Den
laatsten tijd had hij het verblijf gehouden in
hotel Kaemp te Heisingfors.
Onder de Finnen telde de heer Kalker vele
zakenvrienden. Dat hij zich tot daadwerke'ij-
ke boisjewikische propaganda zou geleend
hebben, kan men, hoewel de heer Kalker
iemand van socialistische opvattingen is,
bijna niet aannemen. Men houdt het er dan
ook voor, dat de op den heer Kalker bevonden
gelden (gesproken werd reeds van- eenige
miil-lioenen roebels, maar dat achtten de me
de-directeuren schromelijk overdreven) eigen
dom der firma waxen, die hij, daar het hem
in Heisingfors te warm werd, in veiligheid
heeft willen brengen.
De directie der firma heeft zich tot den mi
nister van buitenlandsche zaken gewend met
het verzoek, pogingen te doen om de invrij-
heidsstelling van den mede-firmant te bewer
ken. De heer Kalker is 50 jaar.
BH9MSf&AND.
TWEEDE KAMER.
In de zitting van gisteren werd in verband
met een mededeeling van den minister
van landbouw, dat Zaterdag waarschijnlijk
het antwoord op het verslag betreffende het
Levensmid delen ontwerp zou gereed komen,
besloten, Donderdag 21 Februari dat ont
werp en de opcenten op de verdedigingsbe-
lastingen te behandelen.
Daarna was aan de orde het wetsvoorstel
betreffende de onderwijzerssaiarissen.
De heer De Geer voerde als bezwaar te
gen het Voorstel aan, dat het de salarissen in
groote en kleine gemeenten nivelleerde, zoodat
de onderwijzers ui eerste gemeenten in rela
tief ongunstiger conditie zouden komen. Hij
wilde Gever lederen onderwijzer een gelijk
bedrag meer geven. Dan moest evenwel daar
naast ook de aanneming van ft voorstel-Loh-
num een einde maken aan de ongelijkheid der
salarissen» van openbare en bijzondere onder-
wijzers In dezelfde plaats. Nu die aanneming
onwaarschijnlijk biet k zou spr. meegaan met
het regeeringsontwerp.
De heer Van der Molen achtte liet re-
geeringsvoorstel beier dan het ontwerp-Mar-
chani c.s. 1 lij wilde echter, dat onderwijzers
met een grooter aantal dienstjaren meer zul
len krijgen
De heer Van Wijnbergen besprak de
houding van den Bond van Nederlandsche
onderwijzers tegenover het ontwerp. Hij aan
vaarde het ontwerp en verwachtte ervan dat
het de ongelijkheid tusschen de salarissen der
openbare en bijzondere onderwijzers zou ver
minderen.
De heer De Wijckerslooth achtte
eveneens het regeeringsontwerp beter dan het
voorstel Marchant en hij bestreed de tegen
het regeeringsvoorstel aangevoerde bezwaren.
De heer De Savornin Lohman be
toogde dat het ontwerp niet ingaat tegen het
stelsel van de wet op het L. O., daar sinds
1889 de regel gold, dat het Rijk voor het bij
zonder onderwijs en ook hier is het 't Rijk
ijk-
dat betaalde. In de lijn van 1889 lag gelij
making der salarissen.
De heer Gerhard meende dat het ont
werp de verdeeling der gelden op de slechtst
denkbare wijze regelde.
De m i n i s t e r kreeg het woord voor mor
gen, waarna de beraadslagingen werden ver
daagd tot morgen halfeen.
LKMAARSCH
COURANT.
<ij k
