Terug van Indië naar Holland.
r
sa
m
u
m
a
m
m
a..
m
m
m
a
m
p
1
m
s
u
u
a1
s
m
a
s
m
n
m
m
m
m
'tx
m
b
a
s
E
L
jnriJLl
m m ex I
n n
Centrale Keuken.
Damrubriek.
FEUILLETON.
De gouden sleutel
Mi
IP
Hf
if
if
5;
Bi
81
B
1
P
m
13
ÉËt
ff
Honderd en Twinstïgste Jaargang.
Zaterdag 23 Febr.
SPIJSLIJST.
„Oorlogstuintjes."
Ui
9
i§p
I'
Va. 40 I»»-
WOEN1SDAO 27 Februari: Bruineboonen-
soep
DONDERDAG 28 Februari: Aardappe
len met Savoyekool.
VRIJDAG 1 Maart: Aardappelen met
Roodekool.
ZATERDAG 2 Februari: Aardappelen
met Rapen.
MAANDAG 4 Februari: Groentensoep.
Dl IMS DAG 5 Februari: Aardappelen met
Zuurkool.
Voor bovenstaande spijzen moeten telkens
bij het inkoppen der spijsbons de volgende
distributiebons worden ingeleverd:
Voor Bruinsboooensoep bon 87 en voor de
vier aardappelgered}ten de bons 92 en 93,
telkens één bon voor twee porties: óesverkie-
stead kan ook bon, 91 worden ingewisseld1
waarop vier porties kunnen worden ingekocht.
De spijsbons moeten steeds, met uitschake
ling van den: Zondag, twee dagen.1 te voren
worden ingekocht.
De lokalen zijn geopend dagelijks, behalve
des Zondags, Van half twaalf tot halt één uur.
De Administrateur,
A. OSKAM.
door Amerika.
XV.
Vanaf het Hotel Grand-Canyon naar bene
den, naar de Coloradorivier, is ongeveer 2 uur
rijden op een koppigen muilezel, en steil
naar beneden; 't moet een wonderschoone
tocht zijn in den avond, bij maneschijn als
de granietrotsen, rood en groen en bruin
geel, honderden meters hoog en loodrecht op
rijzend, in de grilligste vormen en lijnen,
scherp afgeteekend tegen den avondhemel,
tooverkasteelen en reuzengestalten schijnen,
waaraan reeds de Indianen van lang vervlo
gen eéuwen fantastische namen gaven en hun
ne legenden aan vastknoopten.
't Was weer, in de gloeiende hitte van dé
hittegolf, in 't stof van de cavalcade, waarin
de dames van 't gezelschap vooroptreden, wel
iets minder overweldigend t licht was te
scherp, zoodat te veel de afscheidingen tus
schen al die aardlagen in 't oog sprongen.
En dan dat zand, dat stof! 't Deed je wel,wat
erg verlangen naar 't doel naar de rivier,
die met geweld daar diep beneden in de rots
spleet zich een weg baant, waarheen' duizen
den' toeristen elk jaar op trekken, als een der
wonderen van de nieuwe wereld.
Ik had mij, als van zelf spreekt, aangeslo
ten bij m'n oude vrienden, die ik alleronver
wachts bij de oase halfweg want daaraan
deed deze bron en de schaduwboomen daar
omheen sterk denken, te midden der dorre
zandige omgeving had ontmoet, en toen
we dan eindelijk vrijwel1 versmacht van dorst
en blind van 't zand den laatsten bocht van
den steilen rotswand waren gepasseerd, en de
Coloradorivier vlak voor ons hadden toen
zagen we elkaar wel wat teleurgesteld aan, en
mompelden zoo iets van „een bandjirrende
kali" zooals we in Indië zoo vaak hadden
gezien Wel ik geloof dat wij erg onbil
lijk waren; maar toch: 't geheel viel ons na
de opgeschroefde verhalen onzer Amerikaan-
sche medereizigers wel wat af; de rivier is
zeer diep maar ook smal en de vuilbruine
kleur, waaraan zij den naam Colorado te
danken heeft, was ook werkelijk precies de
zelfde als die van elke Javaansche kali en die
't Indische rivierlandschap (in het opzicht
van kleur althans) verre doet achterstaan bij
onze Europeesche riviergezichten.
We picnicten daar beneden en maakten
kennis net eene niet, meer-jonge, maar zeer
goed gekleede en beschaafde Amerikaansche
zij had met onzen1 gids, een vrij onhebbelijk
type, dat den' cow-boy trachtte uit te hangen,
een standje gegeven, dat niet mis was, en aan
duidelijkheid niets te wenschen overliet. De
man had toen zij zich over 't een of ander bij
hem beklaagde, haar eenige malen verzocht:
„Don 't worry, l&kiy, it makes je old": niet
zfuren, mevrouw, 't maakt je maar oüd
En daarover kreeg hij op zeer beslisten toon
een uitbrander, waarvan 't slot was, dat hij
„no gentleman was en die hem lang niet
op z'n genmk stelde, zoodat hij allerlei ex
cuses stamelde en 't verdere gedeelte der reis
zich zeer netjes gedroeg.
Even later, toen' we met haar praatten,
bleek 't dat zij een zoon bij' de marine had, die
net met een Amerikaanschen torpedojager
naar 't oorlogsgebied was vertrokken; en de
manier, waarop ze over haar „boy", die daar
nu z'n jonge leven verweg in de Europeesche
zeeën ging opofferen voor ?,tfae small na
tions" (zooals zij ook'nog eerlijk meende
met ons sprak, bewees toch wel, dat ook een'
resolute Amerikaansche vrouw een moeder-
licir>t bezit
We kwamen 's avonds moe terug in 't ho
tel en' moesten daarop na 't bad en 't diner
weer in-den trein, naar Chicago; dien nacht
en den volgenden dag leverde de reis niet veel
bijzonders op dan de vlakten eni langs de
heuvels van Kaukas bezaaid met kleine hou
ten farmers-huisjes.
Kansas ,is een .dry-statt" een gebeel-ont-
houdersstaat, waar Koning Alcohol verban
nen is, zooais in ae meeste staten van Mid1-
den-Amerika. L>it bleek nu heel eigenaardig
dien avond, toen ik in de gang vau m'n
„sleeper" tegen een' zwaaiend heerschap op
botste, die daarin aanleiding zag me op een
whisky te willen fuiven'; die had hij in voor
raad ju een grooten flesch in z'n zak en
.dat hij den dry-state in eere hield bleek nóg
meer, toen hij, even daarna over een paar
schoenen struikelde en dwars door de kuische
groene gordijnen héén bij eene dame in een
„lower buth" naar binnen duikelde't Gaf
een heele opschudding, maar de neger-boys
hadden sinjeur al spoedig weer op de been en
daarna naar z'n eigen appartement verwij
derd. Want in dat opzicht is 't regime streng
en moet 't ook zijn, met 't eigenaardige
systeem van den Amerikaanschen' slaapwa
gen-: waar de simpele gordijn-afsluiting en
de aanwezigheid van haast evenveel alleen-
reizende vrouwen als mannen absoluut ver-
eischt, dat er van de zijde der heeren der
schepping eene discrete en fatsoenlijke hou
ding wordt in acht genomen! Wat dan ook
geschiedt zoodat 't geval met onzen whis
ky-vriend hooge uitzondering schijnt te zijn.
VL.
naar het Engelech
door L G. MOBERLEY.
9)
,Jk beschouw_mij zelf als uw voogd," ant
woordde Harding langzaam; „zooals ik u
reeds zei, er was geen tijd voor formalitei
ten. Ik kan niet beweren 'dat u in wettelijke
beteekenis mijn pupil 1». Maar in zedelijke
beteekenis reken ik dat uw moeder u onder
mijn hoede gesteld hoeft. Zij vroeg of ik
voor uw belangen wou zorg dragen, zij
smeekte mij te maken dat ge in uw rechten
werd hersteld."
„Ik weet zeker dat moeder graag heeft da
ik doe wat u van mii verlangt", zei Hilary
heel eenvoudig. Ik geloof dat de wet er niets
mee te maken heeft. Ik denk dat moeder ver
langde dat ik uw pupil zou wezen."
„Weet u wel zeker dat u mij niets aan de
hand kunt doen van wat zij bedoelde met die
rechten van u?"
„Heel zeker. Toen u mij den vorigen keer
vertelde wat .moeder gezegd had, begreep ik
er hoegenaamd niets van. Het cachet dat u
mij hebt laten zien, droeg moeder altijd. Ze
zei dat mijn vader het haar gegeven had. Het
medaillon met het haar er in was ook een
cadaau van hem, het is zijn haar. Maar mee
der heeft nooit een woord tegen mij gespro
ken van on rechten, die hersteld moesten wor
den. Daar begriip ik in het geheel niets van."
„Fnfin," Harding maakte een beweging met
zijn hand alsof bij het onderwerp weg wilde
sctodven „misschien krijgen we wat licht
in de zaak, wanneer we de papieren of brie
ven nazien, die uw moeder misschien heeft
achtergelaten. Intusscben heb ik u een voor
ste' Hoen" en in weinige woorden vertelde
hij haar het plan van mevrouw Derfield, voor
Luiar allereerste toekomst in ieder geval.
Is de bruine boon een landbouwgewas,
echte tuinbouwgewassen zijn onze sla- en
snijboonen. Van beide soorten heeft men
laag- en hooggroeiende Variëteiten; de eer
ste noemt men stam-, de andere stokboonen.
Voor de teelt van deze laatste zijn stokken
of rijs noodig. Wordt de teelt daardoor
duurder, de rijen moeten ook op grooten af
stand van elkaar staan, minstens 1 Meter.
Deze tusschenruimte kan men benutten voor
de teelt van ander gewassen, zooals in een
vorig artikel is beschreven; doch de teelt
der boonen wordt daardoor moeilijker. De
opbrengst der stokboonen is evenwel groo-
ter dan die der stamboonen. Stamsniiboo-
nen geven bovendien doorgaans korte en
kromme scheden, waarom men snijboonen
bij voorkeur aan stokken teelt. Een boonen
soort, die ook aan stokken wordt geteeld en
tegenwoordig meer en meer in gebruik
komt, is de pronkboon. Men heeft hiervan
variëteiten, een rood en wit bloeiende. De
eerste heeft gespikkelde, mooi geteekende
boonen, zwarte figuren op rozen ondergrond,
en bloeit rood. Zij is minder geschikt voor
de consumptie en wordt meer gebruikt voor
bedekking van muren en schuttingen of voor
het bekleeden van priëelen. De witte variëteit
wordt sedert jaren in groote hoeveelheden in
de provincie Groningen verbouwd en staat
daar om haar goede hoedanigheden hoog
aangeschri'v.en Zij is zoeter van smaak dan
de snijboon, vleeziger, beter bestand tegen
slecht weer en geeft een hoogen opbrengst.
Ze kan zoowel versch als gezouten worden
gegeten; voor beide doeleinden mo ui de
boonen jong geplukt worden, d.i. voor zich
zaden van eenige beteekenis hebben ge
vormd. Men moet daarop wel goed letten,
omdat de scheden anders houtig worden.
Voor degenen, die aan zaaizaad van deze
boonsoort kunnen komen en beschikken over
stukken van 2 h 3 M, lengte wil ik aange
ven, boe ze deze boonen in combinatie met
vroege aardappelen kumjen telen, Vroege
aardappelen worden half Maart op de ge
wone wijze gepoot op rijen, die beurtelings
40 en 60 cM. van elkaar verwijderd zijn. Op
de ruimten van 60 cM. breedte zet men
half Mei de stokken ter diepte van een 50
cM. loodrecht in den -grond op afstanden
van 40 cM. Van boven worden deze stokken
door een dwarsstok verbonden en langs de
rijen ook nog een enkele stok schuin in den
grond geplaatst. Het geheel moet goed ste
vig staan, om tegen het geweld van den
wind bestand te zijn. Rondom eiken stok legt
men nu 3 4 boonen en de zaak is klaar.
Als men de ontwikkeling der pronkboonen
aandachtig volgt, zal men zien, dat deze
niet, zooals sla- en snijboonen, met de beide
zaadlobben boven den grond komen. Als
men nu nog weet, dat er 50 fa 60 goede
pronkboonen in ons gaan, dan weet men
meteen, dat deze hoeveelheid voldoende is
voor een rij van 5 6 Meter lengte. Wan
neer de aardappels gerooid zijn, kan op de
ruimte tusschen de boonenrijen nog andijvie
of kool worden geplant. Men zorge er ais 't
kan voor, dat de boonenrijen Noord-Zuid
loopen. Natuurlijk kan men ook stoksla- of
snijboon® voor bovenstaande oeplaming
brinken, bekende siotumijboonsaorteu zijn
vroege viemesce, 200 a 2JU in i ons. en
Slagzwaard, die heel groote scheden kan
geven en waarvan loO a 200 zaden in 1 ons
gaan. Vermeid moet nog worden, dat de
teelt aan rechtopstaande stokken het oest ge
lukt op goed beschutte terreinen. Ontbreekt
de oeschutting, dan \erdient het meer aan
beveling, de stokken in een poort of in hok
ken te plaatsen. In het eerste geteal worden
de stokken van twee rijen scnuin naar elkaar
toegezet en van boven aoor een dwarsjat
verbondn. In het tweede geval verbindt aten
de boveneinden van drie of vier bij elkaar
geplaatste stukken met elkaar. Een combina
tie met de teelt van vroege aardappelen is
dan evenwel minder geschikt. Heel eenvou
dig is de teelt van stamslaboonen. Men zei)
de planten op rijen, die 50 cM. van elkander
verwijderd zijn, terwijl de planten op de rij
10 cM. van elkaar af komen te staan.
Men kan de boonen laten voorkiemen of
dadelijk op de blijvende plaats leggen, even
als bij de tuinboonen is vermeld. De voor-
en nadeelen zijn precies dezelfde. Onder de
stamboonen onderscheidt men enkele dubbe
le. Een heel goede van de eerste soort is de
stamboon Perfect, waarvan 450 fa 500 zaden
in 1 ons gaan. Met deze hoeveelheid kan
men dus een rij van 45 fa 50 Meter bepoten.
Dubbele stamboonen zijn iets zwaarder; er
gaan ongeveer 300 in 1 ons, voldoende voor
een regel van 30 Meter. En nu wil ik ook
nog een eenvoudige combinatie aangeven,
voor hen, die bruine- of stamboonen willen
telen. Met het zaaien daarvan behoeft men
niet voor 1 Mei te beginnen en nu kan men
den grond heel goed gebruiken voor een ge
was, dat vroeger gepoot kan worden,- n.l.
pootuien. Men vindt ze aangeboden te
gen 25 gulden de 10.000, d.i. dus 25 cent per
100. Deze prijs is zeer veel hooger dan voor
den oorlog, doch tegen lageren prijs zullen
ze wel niet te krijgen zijn. Deze plantjes zijn
in September var het "orige jaar gezaaid en
kunnen vanaf half Maart- uitgeplaht worden
op rijen, die 50 cM. van elkaar verwijderd
zijn. Op de rij krijgen de plantjes een afstand
van 15 fa 20 cM. Men zet ze een paar cM.
diep in den grond, nadat men de langste
wortels met een scherp mes heeft verwijderd
en drukt ze zoo stevig aan, dat men ze niet
zonder ze te breken, uit deh grond kan trek
ken. Vanaf Juli kunnen deze uien worden ge
geten. Is het loof geheel afgestorven, dan
kan men ze rooien en droog bewaren tot
Jan.-Febr. Ze'zijn niet zoo duurzaam als
zaaiuien. Pootuien van een half pond zijn
geen zeldzaamheid. In het midden tusschen
de uienrijen plant of legt men later de stam
boonen. Als deze den geheeien akker noodig
hebben, zijn de uien volwassen,
Stan d
Zw. 2, 3, 6, 12, 13, 14, 18, 24, 37.
W. 11, 26, 27, 28, 31, 34, 39, 42, 44, 48.
Op lossing.
1.48—43. 1. 6:17 of 37:48.
2.43—38. 2. 37 48 of 6 17.
3.28—22. 3.17:28.
4. 38—32. 4. 28 37.
5 31 :42. 5. 48 :22.
6. 34—29. 6. 24 33.
7. 39 10
Goedé opl. ontvingen wij van de heeren:
M. Beers, D. de Boer, R. Wj> T. Bosman, P.
Dekker, Ji v. Geemen, D. Gerling, J. Hout-
kooper, J. KG. van Nieuwkuijk te Alkmaar,
H. E. Lantinga, Haarlem, J. K. P. Dirkse te
Alkmaar.
Van 't vorige probleem ontvingen wtj nog
iede opl. van j. Schooder, Hensbroek, J.
W. T. K. en J. K. P. Dirkse te Alkmaar, A.
Keppel, Noord Scharwoude, van Jb. Haring-
huizen van no. 479.
Uit den Meesterwedstrifd.
In het laatste nummer van het V. A. D.
behandelt de heer de Haas weer interessante
partijgedeelten, zoo b.v. het volgende uit de
partij Springier (wit)-Gen tripe taal (zwart)
Wf
„O!" was alles wat Hilary op dat oogen-
blik zeggen kon; „met die lieve dame mee
gaan en bij haar logeeren? Maar kan dat
wel? Zou dat wel zijn zooals het hoort om
daar zoo maar te ,gaan logeeren? Moet ik
met zoo spoedig mogelijk werk zien te krij
gen?"
„Ik twijfel er niet aan, of mevrouw Der'
field zal een massa voor u te dooi hebben.
Hardiing sprak op eenigsziss bittere toon. Hij
maakte zichzelf met nadruk wijs, dat een
vrouw van de wereld van het type van me
vrouw Derfield het meisje benandelen zou
als een juffrouw van gezelschap en hapr
voortdurend zou bezig houden. „Ik zou piet
denken dat u een lui levenjte hoeft te lddeu
Maar hij zweeg even, „u zult niet geheel
afhankelijk zijn van mevrouw Derfield. Hqar
broeder, Sir Luke, beseft zoo diep dat hij
tegen zijn wil verantwoordelijk is voor al
uw verdriet, zoodat hij een som geld op u
wil vastzetten."
„Geld op mij vastzetten? Waarom?"
„Omdat, zooals ik zeg, hij het ongeluk,
dat uw moeders dood ten gevolge had, zeer
sterk ter harte genomen heeft."
Hilary kromp ineen, zij vouwde de han
den stevig samen, maar toonde geen ander
teeken van ontroering.
„Uit hetgeen zijn zuster zegt, zou ik den
ken dat Sir Luke zeer gekwetst en bedroefd
zou wezen indien u dat geld niet aannam.
Hij si een rijk man hij begrijpt dat hij ten
minste een geringe vergoeding *kan geven
voor de vreeseliike ramp, die u getroffen
heeft, en ik raad u aan, neem aan wat hij'
aanbiedt. Het zal u verheffen boven feitelij
ke armoede, en als u ten minste voor een tijd
bij mevrouw Derfield blijft, kunt u eens uit
zien en uw plannen maken voor de toe
komst."
„Zou goeder willen dat ik dat geld aan
nam? Zou u denken dat zij het graag had?':
In Hilary's voorhoofd werd een rimpel ge
trokken, haar oogen zagen hem ernstig vra
gend aan.
Zw. 6, 12/16, 19, 21, 23, 24.
W. 25, 27, 28, 32/36, 38, 39.
Wit speelde
1.35—30. 1.24:35.
2. 33—29.
Nu is 3540 voor zwart geen goed ant
woord want daarop volgt 29 20 (40 29
gedw.) 39—33, 25—20 en- 33 13.
Zwart koos daarom een heel andere verde
diging.
2. 12—18.
3. 29—24. 3. 19 30.
4.28:8. 4.14—201
5. 25 14. 5. 18—23.
6. 34 25. 6. 23—28.
7.32:23. 7.21:34.
De partij werd1 hierna remise. Zou er bij 't
sterkste tegenspel winst voor wit mogelijk zijn
geweest?
In de tweedeklas competitie kwam de vol
gende stand voor:
AAN DE DAMMERSI
Met dank voor de ontvangen opl. van pro
bleem no. 482 (auteur N. F. v. Gelder)
„Ik denk zeker dat zij het graag zou wil
len," antwoordde hij met overtuiging, nu
zeer zeker van zijn zaak dat een moeder
zoo bezorgd voor haar dochter als
Hilary's moeder geweest was, zou aanraden
iets aan te nemen dat haar kind tenminste
voor armoede zou behoeden. „Zij zou het
zeker met mij eens zijn, dat u het zeer edel
moedige aanbod van Sir Luke moet aanne
men, daar ben ik volkomen van overtuigd."
Hji merkte op. niet zonder Ingenomenheid,
dat Hilary niet jflformeerde naar hei bedrag
van 't edelmoedige aanbod; zij toonde geer.
spoor van inhaligheid, noch zelfs van een-
V9udige wereldwijsheid. En dit beviel den
mensen, die, zoo^ls hij bet bij zichzelf uit
drukte, wereldwijsheid tot het uiterste ge
dreven had ge*^- door de vrouw, waarop
h(j rast zijn vyfhmwen gevestigd had, de
vrouv die dat geioovig vertrouwen had ver
nietig ter wille van weelde en rijkdom.
„Sur Luke is zeer edelmoedig," ging
voort, „en als gij bij zijn zuster logeert zult
ge in een positie zijn, die menigeen u zal be
nijden. Ik hoop" op dit punt beschouwde
hij het als zijn plicht een voogdenraad te ge
ven „ik hoop dat alles wat voor u gedaan
wordt heilzaam voor u zal wezen."
„Ik zal, er mijn best voor doen," sprak Hi
lary ernstig, „iedereen is zoo goed voor mij
en ge zijt toch allemaal vreemden. Denk als
je blieft niet, dat ik ondankbaar ben" Zij
stak haar handen uit met een smeekend ge
baar. „Maar het. is of de heele wereld voor
mij ingestort is. Sedert moeders dood heb
ik een gevoel of ik in de duisternis rond
tast."
„Haar stem trilde maar haar gezicht was
nog kalm en bedaard en toen Harding
langs het smalle pad naar huis liep na de
laatste afspraken met haar gemaakt te heb
ben, herinnerde hij zich mevrouw Derflelds
beschrijving van haar met lichten spot en een
zekere verachting' onjuistheid van een vrou
welijke verbeelding.
„Dat meisje is de Lente gepersonifeerd
Ür1
lUa
1
Voor beginners.
In onze rubriek van j.l. Zaterdag gaven wij
de volgende standen:
XV. Zw. 22, 35.
li, 45.
Wit speelt 14—10, (22—28 gedw.) 10—5
(28—33), 5—32, (33—39) 32—16 (39—44)
16—11! (44—50 want 4449 kan niet)
11—6, (35—40) 45 34 (50—45) 6-1 en
wint.
XVI. Zw. 7, 8, 10, 16. 19, 27, 40.
W. 18, 26, 29, 38, 39, 47,50.
Wit wint door 50—44, 26—21, 29—23,
18—13, 47—41, 21 5, 391—33, 33-28, 5
en wint.
Goede opl. ontvingen wij van P. Rol, Drie
huizen, Mej. M, Keeman, Koedijk en A.
Buurman te Alkmaar, die ook de vorige week
no. 13 en 14 goed oploste.
Nieuwe opgaven.
XVII. Zw. 2, 8, 15, 16, 18, 19, 23, 24, 25.
W. 27, 30, 35, 36, 37, 39, 40, 43, 45.
XVIII. Zw 16 en dammen op 2 en 36.
W. 14, 20, 24, 35, 46.
Wit behaalt voordeel en wit wint.
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 483 van P. Kleute Jr. den Haag.
Zw. 2, 6, 8, 9, 10, 13, 19, 23, 25, 30, dam
op 35.
W. 11, 16, 28, 32, 33, 36, 37, 38, 39, 44,
49, 50.
Opl. voor of op 28 Febr. b. v. d. blad.
J»fl. NIEUWS,
Z 13, 15, 19, 20, 21, 26.
W 34, 35, 36, 38. 41, 42, 48.
***4 speelt 34-30? Zwart speelt 20—25
en tv it die geen schijf verliezen wil ruilt voor
uit af\door 3024 en 35 :24, waarop 13—
19, 3—9, 21—27 en 26 46 van zwart vo!
de. Daarna waden nog gespeeld de volg
zetten
48-43. 46-23.
43—39 25—30.
36—31. 23—34.
31—26. 34 32 en zwart won
HET CHRISTELIJK-HITORISCH
BEGINSEL EN ONZE NATIONALE
TOEKOMST.
In de openbare vergadering van de Chris
telijk Historische Kiesvereeniging, gister
avond in de Harmonie gehouden, trad in
plaats van den heer Snoek Henkemans als
spreker op de heer Dr. Schokking van Lei
den.
Zooals de voorzitter da vagadaing, de
heer Vonk, mededeelde, was de eerste va-
fa in derd.
Na te hebben medegedeeld, dat het doel
der vergadaing was, de kiezers voor te lich
ten omtrent het Chr. Hist, beginsel en op te
wekken tot aansluiting bij de Chr. Hist, par
tij, deed de voorzitter voorlezing van de
voornaamste artikelen van het partijprogram
en gaf hij na het uitspreken van een kort ge
bed bet woord aan Dr. Schokking.
In verband met de aanstaande verkiezin
gen, meende spr., was a alle aanleiding, om
thans de aandacht te vragen voor een be
spreking van de politiek van ons eigen land,
toezeer ook vaak in deze dagen onze aan
dacht meer in beslag wordt genomen door
de buiten landsche gebeurtenissen.
Zeer zeker kunnen en mogen we ons niet
in zelfgenoegzaamheid onttrekken aan het
geen in Oost- en West-Europa gebeurt, maar
evenmin mogen we, juist wijl a geen tegen
stelling, doch samenhang tusschen hetgeen
luiten onze grenzen plaats vindt en ons
eigen politiek leven, onze aandacht alleen
>ij het buitenland bepalen. Voor wie belang,
stelt in onze politiek, van wia beginselen
de wakingen zich juist in dézen tija krach
tig openbaart, zij wat daarginds gebeurt als
een spiegel, als iets waaruit voor ons lee
ring valt te trekken.
Er is echta nog een tweede punt, waarom
onze eigen politiek de aandacht vraagt en wel
de door de grondwetsherziening gewijzigde
toestand.
De wijzigingen in ons staatkundig leven
daardoor teweeg gebracht, al betreft de ha-
ziening slechts twee punten, zijn diep ingrij
pend.
dacht hij. „Mevrouw Derfield laat zich looi
haar fantasie meeslepen! Ach'kom! dat meis
je is een doodgewone jonge vrouw met een'
wit gezicht, geen kleur, geen bekoorlijkheid,
bepaald geen schoonheid. De Lente geper
sonifeerd! het mocht watl Heel beeldrijk 1
heel dwaas I"
HOOFDSTUK V.
Hilda Redbura.
„Herhaal dat alles nog eens Augustice."
Freda Marston stond mrt haar rug naar
haai ejgen schoorsteenmantel en keek neer
op haar vriendin, die uit de diepte van een
fauteuil smeek ena tot haai" opzag.
„Zeg het alles heel duidelijk In woorden
van twee letters. Ik deuk, dat jij raaskalt of
dat ik doof begin te worden"
„Geen vau beide, lieve. Wees nu niet
dwaas. Austice 'verrees uit het nest van rose
kussens, waarin zij lekka warmpjes geze
ten had. „Je weet volmaakt goed wat ik ge
zegd heb en je „vat mij", zooals de oude
vrouw Higgins, onze schoonmaakster, he
uitdrukt. De dochter der vrouw, die door
Luke's auto zoo ongelukkig gedood werd.
komt eenigen tijd bij mij logeeren voor
een langen, onbepaalden tijd. Dat leek mij
al het minste wat ik voor haar doen kon."
„Ik zie niet in waarom je iets hoeft te dóen,
Waarom ter ya^ld moet jij je met de zaken
van dat meisje bemoeien? Heeft ze geen fa
milie? Geen vrienden? Begrijp je wel, dat je
je opgescheept zal voelen met zoo'n meisje
van achttien jaar waarschijnlijk geen da
me."
„Ja, ze is wel een dame, zeer bepaald een
dame," antwoordde Austice met beslistheid1.
„Zij herinnert mij aan iemand, die ik eens
gezien of gekend heb of zoo iets, maar ik
kan mij niet-herinneren wie het is."
„Heel vaag, daar heb je niet veel aan!"
Freda's lach was even hard als haar gezicht.
„Je hebt er geen idee van wat een band
zoo'n meisje zal wezen."
„Waarom? Ik zie niet in, waarom zij' een
band zou wezen. Zij is-oud genoeg om mee
uit te gaan wanneer haar rouwtijd om is
Zij en ik kunnen samen ovaal naar toe
gaan. Ik denk, werkelijk, dat ik het heel pret
tig zal vinden, haar bii mij te hebben."
„01 mooi zoo! als je het zoo opneemt,
dan wasch ik mijn handen in onschuld en
bemoei er mij niet mee Mevrouw Marston
haalde de schouders op en Austice had veel
lust te antwoorden dat haar vriendin niei
verzocbf was zich met de zaak te bemoeien.
Maar scherp antwoon^» was niet iets voor
Austice Derfield en zij zag alleen met een
glimlach tot Freda op,
„Je weet zelf het beat waar je zin in hebt,"
ging mevrouw Marston weer schouderopha
lend voort, „en ik hoef mij niet te bemöeien
hiet je laalste speelpop. Ik veronderstel dat
het meisje een soort speelpop voor je is of
een schoothondje. Het zal net voor je wezen
of je een Pekineesje" 1) ging houden."
Hilary Donaldron's beeld vertoonde zich
voor Austice's geest en zij lachte hardop.
„Ik kan niets verzinnen dat minder op mijn
meisje gelijkt dan een Pekineesje", zei ze.
„Wacht even totdat je Hilaiy gezien hebt."
„Een rara avis", lachte Fred'a spottend.
„Breng je zwaan den volgenden Zaterdag en
Zondag mee naar Torpsley."
„O, ja, je moet komen, dat is waar ook"
haar stem werd wat belangstellender. „Je
zult in de gelegenheid zijn met Hilda Red
bura kennis te maken. Je zei dat je haar
nog nooit ontmoet had." Ofschoon ik mij
niet kan voorstellen, hoe dat komt", rammel
de zij door, „tenzij ja, dat motet het ge
weest zijn, die heele geschiedenis van Hilda
met Miles Harding had plaats toen jij de
wereld omreisde."
Een Pekineesje is een mooi en duur
schoothondje.
Word* vervolgd.
.LwZtM
ff-.;
1
TT11 - T
i
r
i
wv
