DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 47
MAANDAG
25 FEBRUARI
FEUILLETON.
De gouden sleutel
Honderd en twintigste A aargang.
1918
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmaar f 1.65, franco door het ge-
heele Rijk f 1.90.
Afzonderlijk© en bewf Simon©rs 5 Cents.
Per regel f 0.15. By groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Toordam C 9.
NEDERLAND.
Aanwijzing Stemlokalen.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertentiën
De militaire wandeling der Duitschers
in Rusland1 wordt met snelheid voortgezet.
Het in het hartje van Lijfland, ongeveer 150
K.M. noordwestelijk van Riga gelegen Walk
is reeds bezet, een tweeduizend Russen wprd
gevangen genomen en 600 Duitsche en Oos-
tenrijksche krijgsgevangenen vrijgelaten. In
Esthland wordi Reval bedreigd en in de Oe
kraïne schiet het leger van generaal von
Lissingen eveneens hard op.
Duitsche soldaten hebben ook reeds Fin
land betreden en er al 1000 man gevangen
genomen.
De Duitschers hebben er wat op gevonden
om zich in hun land te ontdoen van een aan
tal kostgangers, die zij toch steeds moeilijker
kunnen onderhouden: zij gebruiken eenvou
dig de Oekrainsche krijgers, die zij geduren
de den oorlog gevangen namen, om te hel
pen den nieuwen staat van de bolsjewiki te
zuiveren en het land te bezetten. Daarmede
bereikt het legerbestuur dan meteen, dat
slechts weinig Duitsche troepen behoeven te
worden gebruikt, die het waarschijnlijk "op
andere fronten noodig kan zijn.
Over den nieuwen Duitschen veldtocht en
den vrede met de Oekraine zijn door het on
afhankelijk socialistisch Rijksdaglid dr. Cohn
harde woorden gezegd aan het adres van
de Al-Duitschers. Hij noemde de verzoe
ken om hulp uit de Russische Oostzeeprovin-
cies niet anders dan voorwendsels voor an-
nezatie, waartoe reeds eerder was besloten.
De schuld van den oorlog schreef hij: uit
sluitend aan Duitschland toe, een uitdruk
king, die hem het geroep „Er uit met den
verrader!" bezorgde.
De Dortmunder „General Anzeiger" deelt
de voorwaarden mede, die aan Rumenië zul
len worden voorgelegd. Volgens dat blad
zal geëischt worden: afstand van de Do-
broedsja aan Bulgarije en grenswijziging
met Hongarije, waarbij aan dat land belang
rijke bergpassen worden afgestaan. Daarte
genover zou Bessarabië aan Roemenië wor
den toegevoegd. Voorts zouden de centralen
economische voordeden eischen, alsmede 't
recht van voorlooplge bezetting, ter bescher
ming van de door Duitschland tijdens de be
zetting gestichte ondernemingen.
Officieel zijn deze voorwaarden nog niet,
maar zij komen toch wel overeen met wat
men uit verschillende bladen tot heden over
deze aangelegenheid'kon opmaken.
In de middenrijken is men nogal optimis
tisch gestemd ten opzichte van de met Roe
menië te openen onderhandelingen.
Een zeer eigenaardigen toestand hebben
wij thans met Roemenië. Tegen 2 Maart heb
ben de Russen het den oorlog verklaard,
zoodat het land, als het dan nog geen ver
drag gesloten heeft met den vierbond, tegen
twee machten heeft te strijden, die onderling
ook oorlog hebben. Als /ie maximalisten dan
optrekken naar Roemenië, zullen zij door
hunne vijanden de Duitschers worden aan
gevallen, die daarmede dus den gemeen-
schappelijken vijand Roemenië steunen. Zeer
verwarrend inderdaad voor alle partijen.
De Italiaansche ministers Sonnino en Or
lando hebben in de Kamer de oórlogsdoelr
einden nog eens toegelicht. Veel nieuws
deelden zij niet mede, het parool was: door
vechten tot verkregen is een vrede, die in de
billijkheid zijner voorwaarden de beste ele
menten van duurzaamheid vindt
De Kamer was zeer enthousiast gestemd
over de regeeringsverklaring en keurde ze
met 340 tegen 44 stemmen goed.
In de rede van Sonnino is iets, wat moei
lijk te vereenigen is met een Wolff-telegram.
Sprekende over Rusland, zeide de minister
o. a. te hopen, dat er weer orde zal komen
en dat in afwachting daarvan Italië en zijne
bondgenooten den door de centralen en de,
Oekraine gesloten vrede als van nul en gee-
ner waarde beschouwen. En twee dagen ge
leden seinde Wolff, dat van officieele Oe-
kainsche zijde zou zijn medegedeeld, dat ae
entente:berichten, meldende dat Frankrijk en
Engeland (en dat zijn toch bondgenooten
van Italië), de onafhankelijkheid van Oekrai
ne niet erkenden en protesteerden tegen den
afzonderlijken vrede, verzonnen zijn.
De inter-geallieerde socialistische- en sr-
beidersconferentie te Londen is geëindigd
Aan het afscheids-noenmaal zei de arbeiders
minister Henderson, dat zij zeer geslaagd en
eensgezind was verloopen. De voorstellen
van de Engelsche socialisten, die de oorlogs
doeleinden der .arbeiders aangeven en veel
gematigder zijn dan die van Lloyd George,
zijn alle aangenomen. Zij beoogen o. a. ab-
solute vrijheid en onschendbaarheid van
België, Servië, Roemenië en Montenegro'en
de vorming van oen Statenbond. Elke po
ging om een economischen oorlog te voeren
na den strijd met de wapens, wordt verwor
pen, terwijl bij het sluiter^ van vrede moet
gelden: geen annexaties, geen oorlogs
schattingen als strafmiddel en het relfbe-
8temmingsrecht voor alle volken. Een com
missie werd benoemd (leden de Franscliman
Thomas, de Belgische minister Emile v d.
Velde en Henderson), die zal pogen om ge
daan te krijgen, dat minstens één arbeiders
vertegenwoordiger van elk land in de vre-
desdelegaties zitting neemt.
Allemaal voorwaarden, waarover te spre
ken valt, zou men zoo zeggen, ze klinken
heel* anders dan het „volhouden" van de re-
geeringsmahnen, dié den laatsten tijd over
de oorlogsdoeleinden spraken, 't Is maar de
vraag of de heeren veel invloed ten goede
naar het Engelsch
door L. O. MOBERLEY.
10) m
„Daar wij twee, bijna drie jaar weg
weeët zijn, neb ik een heeleboel dingen m
geloopen", zei Austice, „en tden ik terug
kwam was ik in zwaren rouw. Maar je hebt
mij nog niet verteld hoe ik mevrouw Red-
bum zou ontmoeten als ik een paar dagen
aan 't eind van de week bij je kwam."
„O, heb ik je dat niet verteld? Haar knoo-
penman of zeepman of wat dan ook heeft het
„Klooster'? gekocht; het ligt omstreeks zes
mij len van Torpsley vandaan en van ons zo-
meroptrekje. Men zegt dat Mr. Redburn een
tooverpaleis van de plaats heeft gemaakt. Ze
hebben er nog niet gewoond, het was tot nu
toe steeds vol werklui. De Redbums zullen
daar hun„weekends" doorbrengen en Torps
ley en omgeving fcijn in gespannen verwach
ting. O, je moet komen, om Hilda te zien en
ook het „Klooster".
„Ik zou die wonderlijke mevrouw Red-
bum gaarne eens willen zien", antwoordde
Austice, en even vertoonde zich het ernstige
Jezicht en de koude blauwe oogen van Miles
larding voor haar geest. „Maar weet je
wel zeker dat het je niet 6chelen kan als ik
mijn „zwaan", zooals je haar noemt, mee
breng? Het is werkelijk een allerliefst meis-
zullen kunnen uitoefenen op de huidige re
geeringen.
Hoe steekt de arbeiders-meeting, Vrijdag
avond in Washington gehouden, af bij de
Londensche conferentie. De Amerikaansche
arbeiders namen na oen redevoering van den
staatssecretaris en den president van het ver
bond van arbeiders een motie aan, waarin
we|d gezegd: Wij erkennen, dat deze groote
strijd in hoofdzaak een arbeiders-oorlog is,
een oorlog van het nijvere volk in dit we-'
relddeel tegen de dienaren van tyrannie en
verdrukking. Wij zijn vastbesloten, tot het
zegevierend einde in den strijd te blijven.
KORTE BERICHTEN.
In Duitsch Zuidwest-Afrika hebben de
Engelschen een spoorweg aangelegd tusschen
Swakopmund en Walvischbaai, waardoor
Walvischbaai het overwichto ver het mededin
gende Swakopmund zal krijgen.
De Oostenrijksche voedingsminister,
generaal v. Hoefer, heeft volgens Weensche
bladen wegens gezondheidsredenen ontslag
gevraagd. Als zijn opvolger wordt generaal
v. Sendler genoemd.
Bij Solikamsk in het Russische gouver
nement Perm zijn groote kali-beddingen ont
dekt, die de Duitsche in rijkdom en zuiver
heid ver zouden overtreffen.
Het aftreden van het Poolscke kabinet
wordt te Berlijn als onherroepelijk beschouwd.
Het is nog onzeker of het door een politiek
dan wel een zaken-kabinet zal worden ver
vangen.
Naar de Vossische Ztg. van het N. O.
front verneemt hebben dfe Duitschers daar
den eersten dag van hun opmarsch o.a. meer
dan 200 kanonneri, 1000 vaartuigen, 22
vliegtuigen, 5 draadlooze stations, 70 auto's
2 gepantserde auto's en 300 spoorwegwagens
buitgemaakt.
De Duitsche hulpkruiser Wolffis, na
een kruistocht van 15 maanden, met 400 ge
vangenen aan boord, in een Duitsche haven
aangekomen.
De hulpkruiser, de Jltis", oorspronke
lijk e en doomde „Wolff" buitgemaakt koop
vaardijschip, is bij Aden tot zinken gebracht.
Tusschen de Verefnigde Staten en Noor
wégen is een volle digi economische overeen
komst gesloten, waarbij Engelahd en de an
dere geallieerden zich hebben aangesloten.
Volgens de Secoio is voor de op 21
Maart in Versailles te houden nieuwe con
ferentie der geallieerden, de volmacht van
den Roemeenschen vertegenwoordiger inge
trokken.
Oeneraal Nonez Brujewitz is tot opvol
ger van Krilenko benoemd als o
ber van de troepen van Groot-Rusland
jT- Het goevernement Kuloega (Midden-
Rusland)) heeft zich onafhankelijk verklaar^.
Een Fransch luchtschip is door een
ontploffing boven Havre vernietigd. De be
manning, uit drie Belgen bestaande, kwam
om.
Heden komt voor Londen en vier of vijf
aangrenzende districten het rantsoeneerings-
stelsel in werking. Het betreft vleesch, boter,
margarine
je, Freda."
„Als je mij niet dal smeekeudc glimlachje
aanziet en het bekoorlijke register van je
stem uithaalt, dan weet je dat lk je geen
weerstand kan bieden." Op Freda's koud
gezicht kwam een zachtete uitdrukking. „Ik
zal je gelooven, dat je bewonderenswaardig
meisje een snoes is, totdat ik haar zelf kan
zien cn beóordeelen. Je hebt zulk een talent
schoonheden bij iemand te ontdekken, van
wier bestaan niemand anders een flauw ver
moeden heeft. Breng het meisje mee naar
Torpsley. en laat mij nauwkeurig zien waar
je zelf door hebt laten beetnemen."
En drie dagen» later toen Hilary mevr. Der-
field volgde in de ontvangkamer van mevrouw
Marstons cottage, keek Freda met meer dan
gewone belangstelling naar het lange meisje
in het zfvart gekleed, \yier roodblond haar
het zonlicht scheen op te vangen, dat door
de westerramen binnenstroomde.
„Opvallend, zonder eenigen twijfel opval
lend", was de eerste uitspraak der gast
vrouw, toen zij Hilary de hand gaf, „en iets
ongemeens bij die eigenaardige soort van
opvallendheid. Wie en wat zij ook wezen
mag, er stroomt zuiver bloed door haar ade
ren."
Deze gedachten flitsten door haar brem,
terwijl zij beleefde opmerkingen maakte tot
het meisje en nonsenspraatjes hield met Aus
tice, en de eindsom die zij van haar gast op
maakte, luidde: „Zij heeft karakter met le
pels vol."
„Er zijn nieuwe menschen in het huis op
het Kruispunt gekomen", zei ze een oogen-
schen keizer weergeeft,
De krijgsraad te Keulen heeft uitge
maakt dat diefstal van drijfriemen, uit ten
behoeve voor het leger werkende fabrieken als
landverraad moet worden1 behandeld. Een
straf van negen jaar tuchthuis werd in een
dergelijke diefstal geëischt.
In Zuid-Afrika hebben in de provincie
Zoeloe-land overstroomingen plaats gehad,
waarbij» 300 personen om het leven kwamen.
Volgens de „Figaro" hebben de vroege
re minister-presidenten van Frankrijk, Bri-
and en Painlevé een oproeping ontvangen
teneinde verhoord te worden in een tegen hen
ingediende aanklacht.
De Koninklijke Vlaamsche i Academie
van België heeft bij den goevemeur-generaal
van het bezette gebied protest aangeteekend
tegen het optreden der z.g. Raad van Vlaan
deren1.
Door bemiddeling van Zweden is tus
schen de Witte Garde en de Russische troe
pen op de Atandseilanden, een overeenkomst
gesloten betreffende de ontruiming van de
eilanden.
HET PR1JSGERECHT TE HAMBURG.
Het prijsgerecht aldaar heeft voor eenigie
in beslag genomen partijen van de' lading
van het Nederlandsclie stoomschip „Caledo
nia" schadevergoedingen toegekend.
Inzake het naar Zeebriigge opgebrachte
Nederlandsche stoomschip „Niobe" werd
het Duitsche rijk veroordeeld tot betaling
van 38,242 aan een. dei dschers, van
1950 aan een tweeden eiadier 'en van klei
nere bedragen aan nog andere eischers.
COMPOST VOOR DEN LANDBOUW.
In antwoord op door het lid der Tweede
Kamer, de heer Knobel, gestelde vragen,
heeft de' minister van landbouw medege
deeld dat het naar zijn meening zeer zeker
gewenscht is, dat het straatvuil en de
compost der steden, in dezen tijd zoo
veel mogelijk bestemd blijft voor den land
bouw.
Reeds op 20 October 1917 heeft de minis
ter de aandacht van de besturen der groote
gemeenten op het belang dezer zaak geves
tigd. Daarbij heeft hij in het bijzonder er op
gewezen, dat'in het belang der productie
van voedsei de Compost niet in de eerste
plaats behoort te worden aangewend op
graslanderijen en op' tuingrond, doch dat
het wenschelijker.is, dat deze wordt gebruikt
.voor de bemesting van bouwland, waarop
'voedingsgewassen worden geteeld die hier
te lande in onvoldoende mate worden voort
gebracht. In het bijzonder op zandgrond
zoude deze compost een zeer nuttige wer
king kunnen uitoefenen.
In verband hiermede is aan de stedelijke
besturen verzocht, den compost uitsluitend
af te leveren aan landbouwers -op het zand,
die een verklaring van een cultuur-commis
sie kunnen overleggen, dat zij den mest uit
sluitend voor het beoogde doel zullen aan
wenden.
OPSLAG VAN LOMPEN.
Minister Posthuma heeft van de burge
meesters eene volledige opgaye verzocht van
de personen en firma's aan welke vergunnin
gen tot opslag van lompen zijn verstrekt, on
der vermelding in die opgave van de opslag
plaatsen, alsmede van de veemen, bij welke de
mogelijkheid tot opslag van lompen bestaat.
ONZE GEZANT IN RUSLAND.
Van het bericht volgens hetwelk ónze ge-
bl'k daarna. „Je herinnert je zeker dat witte
huis nog wel, Austice? Daar woont een
schilder, een zekere mijnheer Dunbar, en een
tante die hem „verzogt!" Jack heeft kennis
met hem gemaakt en gaat prettig met hem
om. De tante is niet zeker of ze wel met mij
op heeft en ik weet wel zeker dat ik hekel
aan haar heb; zij is zoo stijf als 1 een stuk
bordpapier en even plat."
„Waar legt de schilder zich op toe?"
„Hij schildert voornamelijk landschappen
en nu cn dan portretten. Jack zegt dat hij
bepaald talent heeft. Ik ben nog niet door
gedrongen tot zijn atelier. De tante heeft
een "bepaald benauwend effect op mij. Ik
weet niet wat een raar gevoel zij mij geeft,
wanneer zij rechtop zit in haar ontvangka
mer en mij afkeurend aanziet."
„Dat is Hilda Redburn", viel zij zichzelf
in de rede, toen het geraas van een motor
hoorbaar werd door de open ramen. „Zij
had mij beloofd vanmiddag tekomen om af
te spreken over oös bezoek op het Klooster
morgen."
„Mevrouw Redburn." De stem van het
kamermeisje volgde onmiddellijk op Freda's
woorden, en daar kwam een vrouw binnen,
zóó schoon, dat Austice een zucht uitte van
bewondering. Ze was één van de vrouwen,
die oprecht de schoonheid van een andere
vrouw bewonderen, en Hilda Redbums lie
felijk uiterlijk was van een onweerstaanbare
soort. Zij was gekleed naar de laatste mode,
een mode d'ie prachtig bij haar schoonheid
pasten de kleur van haar toilet harmoni
eerde uitstekend1 niét haar eigen bijzonder
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter algemeene ken
nis'dat door den Raad dier gemeente in zijne
op 21 Februari 1.1. gehouden vergadering is
vastgesteld eene
Verordening tot aanwijzing der
stemlokalen voor de verkiezing van
leden van de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal, de Provinciale Staten
en den Gemeenteraad,
waarbij het volgende is bepaald
Voor het le stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het le
stemdistrict Van den len kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen de zoogenaamde Besognekamer in het
Stadhuis
voor het 2e stemdistrict voor de Tweede Ka
mer en de Provinciale Staten ên het 2e stem
district van den len kieskring voor den Ge
meenteraad, wordt als stemlokaal aangewe
zen een lokaal van de Derde Gemeenteschool,
felegen aan den Koningsweg, hoek Lom-
ardsteeg
voor het 3e stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het 3e
stemdisjrict van den len kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen een lokaal der voormalige Handels
dagschool gelegen in het Victoriepark;
voor het 4e stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het le
stemdistrict van den 2en kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen een lokaal van de Zesde Gemeente
school aan de Snaarmanslaan
voor het 5e stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het 2e
stemdistrict van den 2en kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen een lokaal van de Ambachtsschool
voor het 6e stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Stkten en het le
stemdistrict van den 2en. kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen een lokaal van de Cadettenschool
voor het 7e stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het ee
stemdistrict van den 3en kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen een lokaal van de Tweede Gemeente-
s hooi, gelegen aan de Oudegracht tegenover
liet Wi demanshofje;
voor liet 8e stern-district voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het 2e
stemdistrictv an den Jen kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt ais stemlokaal aange
wezen een lokaal van de Vierde Gemeente
school, gelegen aan de Keetkolk;
voor net 9e stemdistrict voor de Tweede
Kamer en de Provinciale Staten en het 3e
stemdistrict van den 3en kieskring voor den
Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange
wezen een lokaal van de Huishoud- en In
dustrieschool. e
Voor de verkiezing van leden van den Ge
meen u raad zal het hoofdstembureau voor
den len kieskring zitting houden, in de zoo-
genaamde Besognekamer van het Stadhuis,
dat voor den 2en kieskring in een lokaal der
Zesde Gemeenteschool aan de Snaarmans
laan, en dat voor den 3en kieskring in een
lokaal der Tweede Gemeenteschool aan de
Oudegracht tegenover het Wildemanshofje.
Alkmaar, den 23 Februari 1918.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
0. RIPPING, Voorzitter.
DO NAT II Secretaris.
mooie teint en met het heldere goud van
heur haar en deed dat te meer uitkomen.
„En het is alles echt teint en haar",
was de snel opkomende gedachte in Austi-
ce's brein. „Wat zij mag wezen of niet we
zen, mevrouw Redburn is niet opgemaakt".
„Je weet dat ik om een speciale reden
kom", zei de bezoekster, terwijl zij Freda
Marston aanzag met wat een van haar be
wonderaars noemde haar „Hèlena van Tro-
je"-glimlachik wou afspreken voor morgen.
Mevrouw Marston heeft beloofd en ook uit
uw naam dat u morgen mee wilt komen naar
het „Klooster", voegde zij er bij met een blik
in ae richting van Austice.
„O, zeer vriendelijk van u, heel graag. U
heeft hier een mooi, antiek huis niet waar?"
J Mevrouw Redburn haalde de schouders
een- kleinbeetje. op.
„O ja, ik geloof dat het huis eenig is," zei
ze achteloos, „maar ik veronderstel dat ik
den smaak voor historie en bouwkunde mis;
schoonheden op dat gebied laten mij koud!
Ik besef ten volle dat het ligt in de diepste
diepte van het land, omstreeks honderd mij
len verwijderd van ergens waar ooit iemand
naar toe wenscht te gaan. Een schaapherder
op vijf mijlen afstand is al wat men van men
schel ijk leven tegenkomt op de landwegen,
van menschelijke woningen is geen spoor te
ontdekken. Ik heb afgesproken dat ik stellig
niet langer in deze gierende wildernis wil
blijven dan de gewone „week-ends".
„Is u juist hier voor deze week-end? vroeg
Austice, om toch eenig antwoord te geven op
deze opmerking.
„Ja en mijn man heeft groote plannen
hel is vo„r het eerst dat wij een paar dagen
hier zijn, hier onze weekend bepaald door
kenden. Wij zullen dineeren in den tuin; een
concert onder de hoornen, een, echt inwijdings
feest. Wilt u morgen mee komen, inwijden r'
„Het zal een waar feest voor mij zijn", ant
woordde Austice. „ik ben dol op oude huizen.
Is het uwe uit den tijd van Elisabeth?"
„Ik wil er niet voor instaan ddt het uit den
tijd van Elisabeth is." Hilda 6prak op een
eenigszins temerigen toon, die merkwaardig
aantrekkelijk was. „Het is oud en eenig en
mijn man zal u vereeren als u het bewondert.
En Miss Donaldron?" Hilda's oogen
wendden zich tot het jonge meisje in het
zwart bij het raam, „ik hoop dat Miss Do
naldron ook mee zal komen op ons zeer fami
liaar al fresco feestmaal." 1
„lk vrees dat ik niet zal komen begon
Hilary een weinig verlegen; Austice volein
digde den volzin voor haar.
„Miss Donaldron is in den zwaren rouw.
Ik denk dat zij- misschien liever rustig thuis
blijft."
„Dan een anderen keer misschien?" Me
vrouw Redburn glimlachte genadig en toen
Hilary een oogenblik later de kamer uitglip
te, wendde zij zich weer tot Austice.
„Er is een tragische geschiedenis aan uw
protégéé verbonden, niet waar?"
Wordt vervolgd.
ALKMAARSCHE COURANT
T Inni «-v.il Mn.MirtrniltMO1 TlOtl llfdOf