DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 47 MAANDAG 25 FEBRUARI FEUILLETON. De gouden sleutel Honderd en twintigste A aargang. 1918 Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar f 1.65, franco door het ge- heele Rijk f 1.90. Afzonderlijk© en bewf Simon©rs 5 Cents. Per regel f 0.15. By groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Toordam C 9. NEDERLAND. Aanwijzing Stemlokalen. Telefoonnummer 3. Prijs der gewone Advertentiën De militaire wandeling der Duitschers in Rusland1 wordt met snelheid voortgezet. Het in het hartje van Lijfland, ongeveer 150 K.M. noordwestelijk van Riga gelegen Walk is reeds bezet, een tweeduizend Russen wprd gevangen genomen en 600 Duitsche en Oos- tenrijksche krijgsgevangenen vrijgelaten. In Esthland wordi Reval bedreigd en in de Oe kraïne schiet het leger van generaal von Lissingen eveneens hard op. Duitsche soldaten hebben ook reeds Fin land betreden en er al 1000 man gevangen genomen. De Duitschers hebben er wat op gevonden om zich in hun land te ontdoen van een aan tal kostgangers, die zij toch steeds moeilijker kunnen onderhouden: zij gebruiken eenvou dig de Oekrainsche krijgers, die zij geduren de den oorlog gevangen namen, om te hel pen den nieuwen staat van de bolsjewiki te zuiveren en het land te bezetten. Daarmede bereikt het legerbestuur dan meteen, dat slechts weinig Duitsche troepen behoeven te worden gebruikt, die het waarschijnlijk "op andere fronten noodig kan zijn. Over den nieuwen Duitschen veldtocht en den vrede met de Oekraine zijn door het on afhankelijk socialistisch Rijksdaglid dr. Cohn harde woorden gezegd aan het adres van de Al-Duitschers. Hij noemde de verzoe ken om hulp uit de Russische Oostzeeprovin- cies niet anders dan voorwendsels voor an- nezatie, waartoe reeds eerder was besloten. De schuld van den oorlog schreef hij: uit sluitend aan Duitschland toe, een uitdruk king, die hem het geroep „Er uit met den verrader!" bezorgde. De Dortmunder „General Anzeiger" deelt de voorwaarden mede, die aan Rumenië zul len worden voorgelegd. Volgens dat blad zal geëischt worden: afstand van de Do- broedsja aan Bulgarije en grenswijziging met Hongarije, waarbij aan dat land belang rijke bergpassen worden afgestaan. Daarte genover zou Bessarabië aan Roemenië wor den toegevoegd. Voorts zouden de centralen economische voordeden eischen, alsmede 't recht van voorlooplge bezetting, ter bescher ming van de door Duitschland tijdens de be zetting gestichte ondernemingen. Officieel zijn deze voorwaarden nog niet, maar zij komen toch wel overeen met wat men uit verschillende bladen tot heden over deze aangelegenheid'kon opmaken. In de middenrijken is men nogal optimis tisch gestemd ten opzichte van de met Roe menië te openen onderhandelingen. Een zeer eigenaardigen toestand hebben wij thans met Roemenië. Tegen 2 Maart heb ben de Russen het den oorlog verklaard, zoodat het land, als het dan nog geen ver drag gesloten heeft met den vierbond, tegen twee machten heeft te strijden, die onderling ook oorlog hebben. Als /ie maximalisten dan optrekken naar Roemenië, zullen zij door hunne vijanden de Duitschers worden aan gevallen, die daarmede dus den gemeen- schappelijken vijand Roemenië steunen. Zeer verwarrend inderdaad voor alle partijen. De Italiaansche ministers Sonnino en Or lando hebben in de Kamer de oórlogsdoelr einden nog eens toegelicht. Veel nieuws deelden zij niet mede, het parool was: door vechten tot verkregen is een vrede, die in de billijkheid zijner voorwaarden de beste ele menten van duurzaamheid vindt De Kamer was zeer enthousiast gestemd over de regeeringsverklaring en keurde ze met 340 tegen 44 stemmen goed. In de rede van Sonnino is iets, wat moei lijk te vereenigen is met een Wolff-telegram. Sprekende over Rusland, zeide de minister o. a. te hopen, dat er weer orde zal komen en dat in afwachting daarvan Italië en zijne bondgenooten den door de centralen en de, Oekraine gesloten vrede als van nul en gee- ner waarde beschouwen. En twee dagen ge leden seinde Wolff, dat van officieele Oe- kainsche zijde zou zijn medegedeeld, dat ae entente:berichten, meldende dat Frankrijk en Engeland (en dat zijn toch bondgenooten van Italië), de onafhankelijkheid van Oekrai ne niet erkenden en protesteerden tegen den afzonderlijken vrede, verzonnen zijn. De inter-geallieerde socialistische- en sr- beidersconferentie te Londen is geëindigd Aan het afscheids-noenmaal zei de arbeiders minister Henderson, dat zij zeer geslaagd en eensgezind was verloopen. De voorstellen van de Engelsche socialisten, die de oorlogs doeleinden der .arbeiders aangeven en veel gematigder zijn dan die van Lloyd George, zijn alle aangenomen. Zij beoogen o. a. ab- solute vrijheid en onschendbaarheid van België, Servië, Roemenië en Montenegro'en de vorming van oen Statenbond. Elke po ging om een economischen oorlog te voeren na den strijd met de wapens, wordt verwor pen, terwijl bij het sluiter^ van vrede moet gelden: geen annexaties, geen oorlogs schattingen als strafmiddel en het relfbe- 8temmingsrecht voor alle volken. Een com missie werd benoemd (leden de Franscliman Thomas, de Belgische minister Emile v d. Velde en Henderson), die zal pogen om ge daan te krijgen, dat minstens één arbeiders vertegenwoordiger van elk land in de vre- desdelegaties zitting neemt. Allemaal voorwaarden, waarover te spre ken valt, zou men zoo zeggen, ze klinken heel* anders dan het „volhouden" van de re- geeringsmahnen, dié den laatsten tijd over de oorlogsdoeleinden spraken, 't Is maar de vraag of de heeren veel invloed ten goede naar het Engelsch door L. O. MOBERLEY. 10) m „Daar wij twee, bijna drie jaar weg weeët zijn, neb ik een heeleboel dingen m geloopen", zei Austice, „en tden ik terug kwam was ik in zwaren rouw. Maar je hebt mij nog niet verteld hoe ik mevrouw Red- bum zou ontmoeten als ik een paar dagen aan 't eind van de week bij je kwam." „O, heb ik je dat niet verteld? Haar knoo- penman of zeepman of wat dan ook heeft het „Klooster'? gekocht; het ligt omstreeks zes mij len van Torpsley vandaan en van ons zo- meroptrekje. Men zegt dat Mr. Redburn een tooverpaleis van de plaats heeft gemaakt. Ze hebben er nog niet gewoond, het was tot nu toe steeds vol werklui. De Redbums zullen daar hun„weekends" doorbrengen en Torps ley en omgeving fcijn in gespannen verwach ting. O, je moet komen, om Hilda te zien en ook het „Klooster". „Ik zou die wonderlijke mevrouw Red- bum gaarne eens willen zien", antwoordde Austice, en even vertoonde zich het ernstige Jezicht en de koude blauwe oogen van Miles larding voor haar geest. „Maar weet je wel zeker dat het je niet 6chelen kan als ik mijn „zwaan", zooals je haar noemt, mee breng? Het is werkelijk een allerliefst meis- zullen kunnen uitoefenen op de huidige re geeringen. Hoe steekt de arbeiders-meeting, Vrijdag avond in Washington gehouden, af bij de Londensche conferentie. De Amerikaansche arbeiders namen na oen redevoering van den staatssecretaris en den president van het ver bond van arbeiders een motie aan, waarin we|d gezegd: Wij erkennen, dat deze groote strijd in hoofdzaak een arbeiders-oorlog is, een oorlog van het nijvere volk in dit we-' relddeel tegen de dienaren van tyrannie en verdrukking. Wij zijn vastbesloten, tot het zegevierend einde in den strijd te blijven. KORTE BERICHTEN. In Duitsch Zuidwest-Afrika hebben de Engelschen een spoorweg aangelegd tusschen Swakopmund en Walvischbaai, waardoor Walvischbaai het overwichto ver het mededin gende Swakopmund zal krijgen. De Oostenrijksche voedingsminister, generaal v. Hoefer, heeft volgens Weensche bladen wegens gezondheidsredenen ontslag gevraagd. Als zijn opvolger wordt generaal v. Sendler genoemd. Bij Solikamsk in het Russische gouver nement Perm zijn groote kali-beddingen ont dekt, die de Duitsche in rijkdom en zuiver heid ver zouden overtreffen. Het aftreden van het Poolscke kabinet wordt te Berlijn als onherroepelijk beschouwd. Het is nog onzeker of het door een politiek dan wel een zaken-kabinet zal worden ver vangen. Naar de Vossische Ztg. van het N. O. front verneemt hebben dfe Duitschers daar den eersten dag van hun opmarsch o.a. meer dan 200 kanonneri, 1000 vaartuigen, 22 vliegtuigen, 5 draadlooze stations, 70 auto's 2 gepantserde auto's en 300 spoorwegwagens buitgemaakt. De Duitsche hulpkruiser Wolffis, na een kruistocht van 15 maanden, met 400 ge vangenen aan boord, in een Duitsche haven aangekomen. De hulpkruiser, de Jltis", oorspronke lijk e en doomde „Wolff" buitgemaakt koop vaardijschip, is bij Aden tot zinken gebracht. Tusschen de Verefnigde Staten en Noor wégen is een volle digi economische overeen komst gesloten, waarbij Engelahd en de an dere geallieerden zich hebben aangesloten. Volgens de Secoio is voor de op 21 Maart in Versailles te houden nieuwe con ferentie der geallieerden, de volmacht van den Roemeenschen vertegenwoordiger inge trokken. Oeneraal Nonez Brujewitz is tot opvol ger van Krilenko benoemd als o ber van de troepen van Groot-Rusland jT- Het goevernement Kuloega (Midden- Rusland)) heeft zich onafhankelijk verklaar^. Een Fransch luchtschip is door een ontploffing boven Havre vernietigd. De be manning, uit drie Belgen bestaande, kwam om. Heden komt voor Londen en vier of vijf aangrenzende districten het rantsoeneerings- stelsel in werking. Het betreft vleesch, boter, margarine je, Freda." „Als je mij niet dal smeekeudc glimlachje aanziet en het bekoorlijke register van je stem uithaalt, dan weet je dat lk je geen weerstand kan bieden." Op Freda's koud gezicht kwam een zachtete uitdrukking. „Ik zal je gelooven, dat je bewonderenswaardig meisje een snoes is, totdat ik haar zelf kan zien cn beóordeelen. Je hebt zulk een talent schoonheden bij iemand te ontdekken, van wier bestaan niemand anders een flauw ver moeden heeft. Breng het meisje mee naar Torpsley. en laat mij nauwkeurig zien waar je zelf door hebt laten beetnemen." En drie dagen» later toen Hilary mevr. Der- field volgde in de ontvangkamer van mevrouw Marstons cottage, keek Freda met meer dan gewone belangstelling naar het lange meisje in het zfvart gekleed, \yier roodblond haar het zonlicht scheen op te vangen, dat door de westerramen binnenstroomde. „Opvallend, zonder eenigen twijfel opval lend", was de eerste uitspraak der gast vrouw, toen zij Hilary de hand gaf, „en iets ongemeens bij die eigenaardige soort van opvallendheid. Wie en wat zij ook wezen mag, er stroomt zuiver bloed door haar ade ren." Deze gedachten flitsten door haar brem, terwijl zij beleefde opmerkingen maakte tot het meisje en nonsenspraatjes hield met Aus tice, en de eindsom die zij van haar gast op maakte, luidde: „Zij heeft karakter met le pels vol." „Er zijn nieuwe menschen in het huis op het Kruispunt gekomen", zei ze een oogen- schen keizer weergeeft, De krijgsraad te Keulen heeft uitge maakt dat diefstal van drijfriemen, uit ten behoeve voor het leger werkende fabrieken als landverraad moet worden1 behandeld. Een straf van negen jaar tuchthuis werd in een dergelijke diefstal geëischt. In Zuid-Afrika hebben in de provincie Zoeloe-land overstroomingen plaats gehad, waarbij» 300 personen om het leven kwamen. Volgens de „Figaro" hebben de vroege re minister-presidenten van Frankrijk, Bri- and en Painlevé een oproeping ontvangen teneinde verhoord te worden in een tegen hen ingediende aanklacht. De Koninklijke Vlaamsche i Academie van België heeft bij den goevemeur-generaal van het bezette gebied protest aangeteekend tegen het optreden der z.g. Raad van Vlaan deren1. Door bemiddeling van Zweden is tus schen de Witte Garde en de Russische troe pen op de Atandseilanden, een overeenkomst gesloten betreffende de ontruiming van de eilanden. HET PR1JSGERECHT TE HAMBURG. Het prijsgerecht aldaar heeft voor eenigie in beslag genomen partijen van de' lading van het Nederlandsclie stoomschip „Caledo nia" schadevergoedingen toegekend. Inzake het naar Zeebriigge opgebrachte Nederlandsche stoomschip „Niobe" werd het Duitsche rijk veroordeeld tot betaling van 38,242 aan een. dei dschers, van 1950 aan een tweeden eiadier 'en van klei nere bedragen aan nog andere eischers. COMPOST VOOR DEN LANDBOUW. In antwoord op door het lid der Tweede Kamer, de heer Knobel, gestelde vragen, heeft de' minister van landbouw medege deeld dat het naar zijn meening zeer zeker gewenscht is, dat het straatvuil en de compost der steden, in dezen tijd zoo veel mogelijk bestemd blijft voor den land bouw. Reeds op 20 October 1917 heeft de minis ter de aandacht van de besturen der groote gemeenten op het belang dezer zaak geves tigd. Daarbij heeft hij in het bijzonder er op gewezen, dat'in het belang der productie van voedsei de Compost niet in de eerste plaats behoort te worden aangewend op graslanderijen en op' tuingrond, doch dat het wenschelijker.is, dat deze wordt gebruikt .voor de bemesting van bouwland, waarop 'voedingsgewassen worden geteeld die hier te lande in onvoldoende mate worden voort gebracht. In het bijzonder op zandgrond zoude deze compost een zeer nuttige wer king kunnen uitoefenen. In verband hiermede is aan de stedelijke besturen verzocht, den compost uitsluitend af te leveren aan landbouwers -op het zand, die een verklaring van een cultuur-commis sie kunnen overleggen, dat zij den mest uit sluitend voor het beoogde doel zullen aan wenden. OPSLAG VAN LOMPEN. Minister Posthuma heeft van de burge meesters eene volledige opgaye verzocht van de personen en firma's aan welke vergunnin gen tot opslag van lompen zijn verstrekt, on der vermelding in die opgave van de opslag plaatsen, alsmede van de veemen, bij welke de mogelijkheid tot opslag van lompen bestaat. ONZE GEZANT IN RUSLAND. Van het bericht volgens hetwelk ónze ge- bl'k daarna. „Je herinnert je zeker dat witte huis nog wel, Austice? Daar woont een schilder, een zekere mijnheer Dunbar, en een tante die hem „verzogt!" Jack heeft kennis met hem gemaakt en gaat prettig met hem om. De tante is niet zeker of ze wel met mij op heeft en ik weet wel zeker dat ik hekel aan haar heb; zij is zoo stijf als 1 een stuk bordpapier en even plat." „Waar legt de schilder zich op toe?" „Hij schildert voornamelijk landschappen en nu cn dan portretten. Jack zegt dat hij bepaald talent heeft. Ik ben nog niet door gedrongen tot zijn atelier. De tante heeft een "bepaald benauwend effect op mij. Ik weet niet wat een raar gevoel zij mij geeft, wanneer zij rechtop zit in haar ontvangka mer en mij afkeurend aanziet." „Dat is Hilda Redburn", viel zij zichzelf in de rede, toen het geraas van een motor hoorbaar werd door de open ramen. „Zij had mij beloofd vanmiddag tekomen om af te spreken over oös bezoek op het Klooster morgen." „Mevrouw Redburn." De stem van het kamermeisje volgde onmiddellijk op Freda's woorden, en daar kwam een vrouw binnen, zóó schoon, dat Austice een zucht uitte van bewondering. Ze was één van de vrouwen, die oprecht de schoonheid van een andere vrouw bewonderen, en Hilda Redbums lie felijk uiterlijk was van een onweerstaanbare soort. Zij was gekleed naar de laatste mode, een mode d'ie prachtig bij haar schoonheid pasten de kleur van haar toilet harmoni eerde uitstekend1 niét haar eigen bijzonder BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene ken nis'dat door den Raad dier gemeente in zijne op 21 Februari 1.1. gehouden vergadering is vastgesteld eene Verordening tot aanwijzing der stemlokalen voor de verkiezing van leden van de Tweede Kamer der Sta- ten-Generaal, de Provinciale Staten en den Gemeenteraad, waarbij het volgende is bepaald Voor het le stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het le stemdistrict Van den len kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen de zoogenaamde Besognekamer in het Stadhuis voor het 2e stemdistrict voor de Tweede Ka mer en de Provinciale Staten ên het 2e stem district van den len kieskring voor den Ge meenteraad, wordt als stemlokaal aangewe zen een lokaal van de Derde Gemeenteschool, felegen aan den Koningsweg, hoek Lom- ardsteeg voor het 3e stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het 3e stemdisjrict van den len kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen een lokaal der voormalige Handels dagschool gelegen in het Victoriepark; voor het 4e stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het le stemdistrict van den 2en kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen een lokaal van de Zesde Gemeente school aan de Snaarmanslaan voor het 5e stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het 2e stemdistrict van den 2en kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen een lokaal van de Ambachtsschool voor het 6e stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Stkten en het le stemdistrict van den 2en. kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen een lokaal van de Cadettenschool voor het 7e stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het ee stemdistrict van den 3en kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen een lokaal van de Tweede Gemeente- s hooi, gelegen aan de Oudegracht tegenover liet Wi demanshofje; voor liet 8e stern-district voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het 2e stemdistrictv an den Jen kieskring voor den Gemeenteraad, wordt ais stemlokaal aange wezen een lokaal van de Vierde Gemeente school, gelegen aan de Keetkolk; voor net 9e stemdistrict voor de Tweede Kamer en de Provinciale Staten en het 3e stemdistrict van den 3en kieskring voor den Gemeenteraad, wordt als stemlokaal aange wezen een lokaal van de Huishoud- en In dustrieschool. e Voor de verkiezing van leden van den Ge meen u raad zal het hoofdstembureau voor den len kieskring zitting houden, in de zoo- genaamde Besognekamer van het Stadhuis, dat voor den 2en kieskring in een lokaal der Zesde Gemeenteschool aan de Snaarmans laan, en dat voor den 3en kieskring in een lokaal der Tweede Gemeenteschool aan de Oudegracht tegenover het Wildemanshofje. Alkmaar, den 23 Februari 1918. Burgemeester en Wethouders voornoemd, 0. RIPPING, Voorzitter. DO NAT II Secretaris. mooie teint en met het heldere goud van heur haar en deed dat te meer uitkomen. „En het is alles echt teint en haar", was de snel opkomende gedachte in Austi- ce's brein. „Wat zij mag wezen of niet we zen, mevrouw Redburn is niet opgemaakt". „Je weet dat ik om een speciale reden kom", zei de bezoekster, terwijl zij Freda Marston aanzag met wat een van haar be wonderaars noemde haar „Hèlena van Tro- je"-glimlachik wou afspreken voor morgen. Mevrouw Marston heeft beloofd en ook uit uw naam dat u morgen mee wilt komen naar het „Klooster", voegde zij er bij met een blik in ae richting van Austice. „O, zeer vriendelijk van u, heel graag. U heeft hier een mooi, antiek huis niet waar?" J Mevrouw Redburn haalde de schouders een- kleinbeetje. op. „O ja, ik geloof dat het huis eenig is," zei ze achteloos, „maar ik veronderstel dat ik den smaak voor historie en bouwkunde mis; schoonheden op dat gebied laten mij koud! Ik besef ten volle dat het ligt in de diepste diepte van het land, omstreeks honderd mij len verwijderd van ergens waar ooit iemand naar toe wenscht te gaan. Een schaapherder op vijf mijlen afstand is al wat men van men schel ijk leven tegenkomt op de landwegen, van menschelijke woningen is geen spoor te ontdekken. Ik heb afgesproken dat ik stellig niet langer in deze gierende wildernis wil blijven dan de gewone „week-ends". „Is u juist hier voor deze week-end? vroeg Austice, om toch eenig antwoord te geven op deze opmerking. „Ja en mijn man heeft groote plannen hel is vo„r het eerst dat wij een paar dagen hier zijn, hier onze weekend bepaald door kenden. Wij zullen dineeren in den tuin; een concert onder de hoornen, een, echt inwijdings feest. Wilt u morgen mee komen, inwijden r' „Het zal een waar feest voor mij zijn", ant woordde Austice. „ik ben dol op oude huizen. Is het uwe uit den tijd van Elisabeth?" „Ik wil er niet voor instaan ddt het uit den tijd van Elisabeth is." Hilda 6prak op een eenigszins temerigen toon, die merkwaardig aantrekkelijk was. „Het is oud en eenig en mijn man zal u vereeren als u het bewondert. En Miss Donaldron?" Hilda's oogen wendden zich tot het jonge meisje in het zwart bij het raam, „ik hoop dat Miss Do naldron ook mee zal komen op ons zeer fami liaar al fresco feestmaal." 1 „lk vrees dat ik niet zal komen begon Hilary een weinig verlegen; Austice volein digde den volzin voor haar. „Miss Donaldron is in den zwaren rouw. Ik denk dat zij- misschien liever rustig thuis blijft." „Dan een anderen keer misschien?" Me vrouw Redburn glimlachte genadig en toen Hilary een oogenblik later de kamer uitglip te, wendde zij zich weer tot Austice. „Er is een tragische geschiedenis aan uw protégéé verbonden, niet waar?" Wordt vervolgd. ALKMAARSCHE COURANT T Inni «-v.il Mn.MirtrniltMO1 TlOtl llfdOf

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1