DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De strjjd in en buiten Europa.
II». 54
Honderd en twinstigste Jaargang
1918
Atumnementsprlis bii vooruitbetaling p. 3 maanden 11.65, fr. p. post 11.90.
DINSDAG
Bevijsnnmmers 5 et. Advertentieprijs 15 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrnlmte. Br. tr. N.V. Boek- en Handelsdrnkkerlj tas. Coster A Zn„ Voordam C 9, Tel. I
5 MAAKT.
FEP ILL ETON.
De gouden sleutel
NEDEKLAm
V
De Duitsche Keizer beeft meermalen blijk
gegeven, niet de meest geschikte man te zijn
om felicitatie-telegrammen op te stellen:
Hij [deed dit tot nu toe gewoonlijk na een
welgeslaagde militaire actie der Centralen of
na een gebeurtenis, die voor de middenrijken
van bijzondere beteekenis kon genoemd wor
den.
Of d| thans met Rusland gesloten vrede
voor Duitschland een reden tot groote dank
baarheid is, mag betwijfeld worden wanneer
men bedenkt, dat met of zonder vrede Rus
land een totaal uitgeputte en ongevaarlijke
buurstaat geworden was.
De onderteekening van het vredesverdrag
brengt Duitschland ten opzichte van den
strijd op het Oostfront geenszins in gunsti
ger conditie, het is slechts hét voldoen aan
een formaliteit, welke Duitschland als over
winnaar niet uitgeschakeld wenscht te zien.
Maar Keizer Wilhelm, op wien de zede-
preeken van de staatslieden der geallieerde
mogendheden nog geen vat schijnen gehad te
hebben, heeft de onderteekening van het vre
desverdrag aanstonds benut om den rijks
kanselier een gelukwensch van den echten*
Duitsdien stempel te zenden.
Het Duitsche zwaard, seinde de Keizer,
gevoerd door groote legerbevelhebbers, heeft
den vrede met Rusland tot stand giebrachL
Aan diepe dankbaarheid jegens God, die
met ons is geweest, paar ik een gevoel van
vreugde over de daden van mijn leger en de
taaie volharding van mijn volk. Dat het
Duitsche bloed en de Duitsche kujtuur ge
red zijn, is voor mij een bijzondere voldoe
ning.
Het doet niet aangenaam aan wanneer het
hoofd van een der aan deze volkerens lach ting
deelnemende staten met dankbaarheid ge
denkt, dat God aan zijn zijde geweest is, en
men moet weinig eerbied voor het allerhoog
ste hebben als men de veronderstelling uit,
dat Gods zegen op de militaire actie van een
der strijdende partijen zou kunnen rusten.
Dat het Duitsche bloed en de Duitsche
kuituur gered zijn, zegt de Keizer ten slotte,
is voor mij een bijzondere voldoening.
Wellicht weet Keizer Wilhelm zelf niet
goed in hoeverre hij de onderteekening v.an
het Duitsch-Russische verdrag met het red
den van het Duitsche bloed en de Duitsche
kuituur in verband moet brengen.
Maar waar deze oorlog bewijst, dat na.
bijna twintig eeuwen van Christendom de
mensch niet schroomt om zijn naaste te ver
moorden, waar wetenschap en techniek in de
laatste jaren uitsluitend beoefend worden tot
het opsporen van middelen om het men-
schenras zoo volledig mogelijk te kunnen
Uitroeien, daar past het niet van het redden
der kul tuur,, te sprekerfu*
Beseft de Duitsche Keizer dan niet hoe
dergelijke uitlatingen koren op den molen
zijn van hen, die geen vrede wensChen aleer
naar het Engelsch
door L. O MOBERLEY.
14)
Er was een zekere hulpeloosheid in de
houdii!,; en manieren van den man, die scheen
te wijzen of op een natuurlijke zwakheid of
een tijdelijke verslapping, een gevolg van
overstelpende spanning of, angst; en lony's
goedhartigheid niet minder dan aangeboren
veerkracht dreef hem aan bedaard te zeggen:
„Is het onbescheiden te vragen wat uw be
zwaren zijn, is er soms iets dat wij1 u kunnen
aanraden bij wijze van hulp?"
Ralph Gardiner vestigde zijn donkere
oogen'op den jongen sterken man alsof hij een
Leroep op hem wilde doen.
„Mijn vrouw is daar ginds in het Home
van Miss Driver," zei hij kortaf. „Neen
krankzinnig is zij niet, dat is het niet maar
zij is overspannen en haar zenuwgestel is wat
in de war. Arm kind! ze heeft een moeilijken
tijd gehad!" zuchtte hij vermoeid. „Onze an
dere-kinderen zijn volwassen en in verschil
lende deelén van de wereld verspreid.
Dit hij keek naar het kind op zijn knie,
„is onze jongste jaren jonger dan de rest
een nakomrtje hebben we dikwijls gezegd,"
hij lachte een weinig onrustig; „en noch mijn
vrouw noch ik hgbben eenige familie, zoodat
ik niemand heb/waartoe ik mij zou kunnen
wenden." J
Onder de turfgravers te Nieuw-weer-
dinge is de staking opgeheven en het turf
graven algemeen begonnen. De eischen 40
pCt. opslag zijn ingewilligd.
„Meent u dat u niemand heeft waar u het
kind zou kunnen laten, terwijl u naar het
de Duitsche machthebbers van de waarheid
doordrongen zullen zijn, dat menschelijkheid
en kuituur geen specifiek Duitsche eigen
schappen zijn.
De vrede met Rusland is geteekend, maar
het is de groote vraag of er voor de Centra
len reden is om zich daarover zoo bijzonder
te verheugen.
Want men mag slechts voldaan zijn over
een vrede die niet alleen ten doel heeft de mi
litaire actie voor afzienbaren tijd stop te zet
ten, maar die het fundament is waarop de
contracteerende partijen van gedachten kun
nen wisselen, die tot besprekingen voeren,
welke een wederzijdsche vriendschap en
daardoor een natuurlijke bestendiging van
de goede betrekkingen waarborgen.
Het thans geteekende verdrag mag nu al
lerminst als de basis voor een vriendschap
pelijke toenadering tusschen Duitschland en
Rusland- beschouwd worden.
Het is van algemeene bekendheid, dat Rus
land niet meer in staat is, den opdrikgemten
vijand eenigen- weerstand te bieden en dat
maakt het vredesverdrag van Brest-Litowsk
tot een acte van gewelddadige ondenyer-
pmg-
De Duitschers hebben de Russen het mes
op de keel gezet ai zij wisten heel wel, dat
zij den vrede dicteeren konden zooals zij
dien voor zich zeiven het Voordeeligste acht
ten.
De Russische delegatie te Brest-Litowsk
heeft inieen telegram haar machteloosheid
zeer juist geteekend door de mededeeling,
dat besprekingen over het vredesverdrag
volkomen nutteloos zijn. De delegatie be
sloot het verdrag zonder discussie te onder
teekenen en daarna Brest-Litowsk zoo spoe
dig mogelijk te verlaten.
Kan men duidelijker doen uitkomen, dat
men met volkomen verlies van zelfrespect
slechts gehoorzaamt aan de bevélen van den
overwinnaar?
In Duitschland is men Verheugd, dat Rus
land gedwongen is geworden een voor dat
rijk oneervollen vrede te onderteekenen.
Wij kunnen een dergelijke kortzichtigheid
slechts betreuren.
Want het teekenen van een oneervollen
vrede moge een tijdelijke staking der vijande
heden met zich brengen, dit neemt met weg,
dat de thans overwonnen staat zich binnen
afzienbaren tijd weer tot een militair krach
tige mogendheid kan ontwikkelen en dat een
volk, dat in zijn geschiedenis een zwarte
bladzijde kent, zijn uiterste krachten zal aan
wenden om de vroeger ondervonden schande
door een schitterende revanche weer uit te
wtsschen.
Nu reeds blijken er in Rusland velen te
zijn, die zich niet met» den loop van zaken
kunnen vereenigen.
De Amerikaansche arbeiders hebben de
Oosten gaat is het dat?" vroeg Miss Dun
bar vlug, met een plotselingen klank van
hoop in haar stern; bij het hoorea van dien
hoopvolleu klank glimlachte Ton/ en zich
over Rip heenbuigende, die ook tot de ver
gadering behoorde, gaf hij hem een wenk
vol beteekenis. Rip en zijn meester begre-,
pen elkaar vermoedelijk, want de terrier
knipoogde terug als hij zeggen wou: „Ik be
grijp volmaakt goed wat ge bedoelt" en To
ny kuchte heel zachtjes eventjes,
„Meent u dat u er mee in zit en niet weet
wat u met de kleine Babs zult doen?" ging
juffrouw Dunbar voort, zonder den bezoe
ker tijd te geven haar eerste vraag te beant
woorden; „istiat bet bezwaar?"
Gardiner knikte.
„Ik heb een wanhopig gevoel," zei hij.
„Een man is een hulpbehoevende dwaas met
een kind van drie jaar tot zijn last, vooral
als hij genoodzaakt is over acht dageü naar
Indië te gaan.,Maar er zal nog wel iemand
komen opdagen," zei hij glimlachend. „Ik
wil niet wedijveren met Mr. Micawbar, maar
ik twijfel er niet aan of er zal nog wel ie
mand opdagen." Juffrouw Dunbar stond
op; een lichtroode blos kroop over haar be
nepen gezichtje, haar oogen schitterden, de
handen, die zij op Tony's arm legde, trilden
zichtbaar. f
„Tony," zei ze, „Tony zijn wij- het niet,
die zijn komen opdagen?"
Tony begreep haar en in zijn eerlijke oo
gen, kwam een groote teederheid, hij glim
lachte.
„Ik geloof dat wij het zijn, tante Alicè,"
zei hiji met haar instemmende: „Wij moeten
trachten mijnheer Gardiner de zaak uit het
zelfde oogpunt te doen bëkijken."
„Wat uit hetzelfde oogpunt bekijken?" De
verbaasde vreemdeling keek nieuwsgierig
beurtelings den neef en de tante aan. „I:
geloof met, dat ik u goed begrijp en in
Russische democratie opgeroepen om de
Duitsche dwingelanden te verslaan en terug
te dringen.
Sluit u aaneen, zeggen de Amerikaansche
arbeiders, ten strijde tegen de autokratie.
Slechts met de wapenen kan men de Duitsche
horden tegemoet trekken.
Het vredesverdrag is nog niet geratifi
ceerd en velen verzetten zich tegen deze for
maliteit en willen het roodeTeger organisee-
ren.
De Daily NewS meldt, dat reeds meer dan
100.000 man tot dusver in een leger van roo-
de vrijwilligers dienst genomen hebben.
Of dit leger voor Duitschland gevaarlijk
zal zijn, is sterk te betwijfelen. De actie van
de roode gardes in de laatste maanden na
gaande, ziet het er meer naar uit of deze le
germachten door plunderen en moorden in
heb binnenland nog grooterverwarring zul
len stichten.
Slechts zal Duitschland zijn grensgebie
den niet zonder een sterke bewaking kunnen
laten.
Hoezeer de geallieerde pers ook op de
eensgezindheid in de kringen der entente
ten opzichte van de japanSche actie in Sibe
rië wijst, blijkt toch meer en meer, dat men
in Amerika veel liever zag, dat Japan zijn
troepen maar thuis hield.
Naar de Manchester Guardiaw meldt, zou
men in Wilson's omgeving geneigd zijn, er
de voorkeur aan te geven, dat Rusland zelf
maar het reddingswerk ter hand neemt in
dien er in het nieuwe Rusland elementen
zijn, in staat om de handen ineen te slaan.
Men zou de kans van slagen dienaangaande
niet in de waagschaal willen stellen door
geraaktheid te wekken door Japan's tus-
schenkomst.
Amerika "en Japan hebben tot nu toe als
natuurlijke vijanden elkanders handelingen
steeds met wantrouwig oog gadegeslagen:
Kan het dan verwonderen, dat Amerika
weinig opgetogen is over een Japansche ac
tie in het Oosten, al wordt deze onder nog
zulk een schoon klinkende leuze als beveili
ging van den vrede ondernomen?
Op het Westelijk gevechtsterrein blijft de
verscherpte actie voortduren, al kwam het
nog niet tot krijgsverrichtingen van ingrij
pende beteekenis.
Het officieele Fransche communijué van 4
Maart vermeldt een Fransche overval' op de
Duitsche werken bij Tranchée de Calonne.
De Fransche troepen drongen door tot de 4e
linie van de Duitschers op een front van
1200 Meiter met een diepte van pl.m. 500 Me
ter. Een Duitsche tegenaanval op de linker
flank der Franschen werd tofs taan gebracht.
Wellicht zijn deze sciiermutselingen het
voorspel van de geweldige worsteling,, wel
ke Europa ooit heeft mogen aanschouwen.
mijn geval," hij streek met de hand over het
voorhoofd, „in mijn geval geloof ik dat ik
naar de stad terug koeren moet, Babs en ik
moeten weg. Ik woon op kamers en de hos
pita schijnt een goed soort mensch te zijn.
Zij zal wel zorgen voor de kleine meid tot
dat ik een andere kindermeid gevonden heb."
Hij stond- reeds half op, maar Tony legde
een nand op zijn schouder om hem terug te
houden.
„Wacht even," zei hij op dien hartelijken
toon van hem, waarin moed en troust weer
klonk, „wij wilden u de zaak uit hetzelfde
oogpunt laten bekijken als wij. Mijn tante
en ik wilden eens graag weteri of u uw doch
tertje bij ons zou willen laten, terwijl u naar
Indië gaat. Mijn tante heeft veel met het
kind' op en de gedachte van het kind ai te
gaan hinderde haar vreesélijk. Zouden alle
bezwaren niet uit den weg geruimd zijn als
de jongejuffrouw Babs hier bleef, in ieder
geval totdat u terug kwam?"
„Hier bleef?" Verbazing was nog de over-
heerschende toon in zijn stem. Maar ik
bèn totaal een vreemdeling voor u. Hoe weet
u dat ik geen bedrieger ben? Meent u dat
werkelijk, dat u aanbiedt mijn kind bij- u te
houden?"
De beteekenis van Tony's woorden scheen
langzamerhand in zijn brein te zijn doorge
drongen, want plotseling vertoonde zich
een glans van verlichting op zijn afgemat ge
zicht.
„Het zou een waar genot voor ons zijn
haar bij ons te houden," sprak juffrouw
Dunbar, en haar stem beefde van opgewon
denheid. „Het is een. allerliefst kindje. Ik'
had nooit gedacht, dat ik van kleine kinderen
hield, maar dit kind Overmaat van aan
doening verhinderde het vrouwtje weder
haar volzin ten einde te brengen en een
glimlach verhelderde Ralph Gardiners ver
moeid gelaat.
KORTE BERICHTEN,
Gisteren is te Lyon_ de derde jaarbeurs
geopend.
In Podolie hebben de Oostenrijkers 770
stukken geschut en 1100 machinegeweren
buit gemaakt.
Een telegram uit Finland meldt dat te
Helsingfors nijpende hongersnood heerscht.
Minister-president Clemenceau heeft de
Amerikaansche troepen aan het Westfront be
zocht.
Uit de eindcijfers der verkiezingen in
Canada blijkt dat de regeering over een
meerderheid van 609 leden in het Lagerhuis
beschikt.
De grootvizier Talaat Pasja is naar
Boekarest vertrokken, om Turkije bij de vre
desonderhandelingen met Roemenië te verte
genwoordigen.
De japansche consul-generaal in Aus
tralië zeide in een toespraak dat zoowel Ja
pan als Australië verlangen, dat de Duit
sche koloniën niet aan Duitschland worden
teruggegeven.
jDe Fransche vliegers Garros en Mar
scha!, die uit Duitsche krijgsgevangenschap
ontvluchtten, zijn te Parijs aangekomen.
In de republiek China heerscht een ver
warde toestand, die onrustbarend wordt ge
acht.
De derde Amerikaansche Vrijheids-
leening zal waarschijnlijk meer dah 8'A mil
liard guldén bedragen. De maandelijksche
oorlogskosten voor Amerika bedragen 2%
milliard gulden.
De Amerikaansche Board of Trade
heeft voorloopig deh uitvoer van maïs verbo
den, om den uitvoer van tarwe te bespoedigen,
teneinde de beloften te kunnen vervullen en
Zwitserland van voedsel te voorzien.
HET SLACHTVERBOD
EN DE VETD1STRIBUTIE.
De minister van landbouw heeft vastge
steld de navolgende regeling voor het slacht
verbod
I. Het slachten van runderen en van scha
pen is verboden.
II. Het slachten van varkens is verboden.
III. (1). Van het verbod onder 1 gesteld
wordt bij dezen, met uitzondering van voor
kennelijk dragende dieren, algemeene onthef
fing verleend onder de volgende voorwaar
den:
a dat ten aanzien van iedere slachting
nauwkeurig zal worden gehandeld overeen
komstig hetgeen te dien aanzien wordt voor
geschreven in de „Distributieregeling van
vet, afkomstig van geslachte dieren";
b. dat alle vet en vetafval, uit iedere slach
ting verkrijgbaar, op vakkundige wijze
wordt afgescheiden en daarmede wordt ge
handeld overeenkomstig hetgeen te dien aan
zien wordt voorgeschieveu in de „Distribu-
tiei geling van vet afkomstig van geslachte
dieren".
IV. Van het verbod onder I en II wordt
algemeene ontheffing verkend voor het ge
val van noodslachtingen, mits te dien aan
zien bestaande wettelijke voorschriften wor
den in acht genomen en voorts aan de voor
waarden1 onder Ilia en b wordt voldaan. De
eigenaars van de uit nood geslachte dieren
zijn verplicht, op de eerste aanvrage het
vleesch dezer diet a af te leveren voor de
gemeentelijk distributie, tegen den prijs,
vastgesteld door taxateurs, welke door den
burgemeester worden benoemd.
V. (1). Van het verbod Onder 11 gesteld,
wordt bij dezen onder de voorwaarden ge
noemd sub IHa en Illb, algemeene onthef-
„Ik heb 'n gevoel of ik alles niet goed be
grijp," zei hij. ;,Wat mij hindert is dat u zoo
weinig van mij weet. U denkt misschien dat
ik u met het kind wil opschepen en mij dan
uit de voeten maken."
„Wij zijn niet gewoon iemand kwade be
weegredenen ten laste te leggen," antwoordde
Tony, „en het is volkomen duidelijk dat het
niet in uw hoofd is opgekomen dat wij u dit
voorstel zouden doen. En wat geloofsbrie
ven betreft, u weet niet meer van ons dan wij
van u en voordat ge toestemt in ons voor
stel, moeien wij u bewijzen geschikte men
sch. ii te rtjn ui11 de zorg voOi ecu kind op
ons te nemen."
„Daar zijn niet veel bewijzen voor noo-
dig," zei Cardinir glimlachend, terwijl hij
opzag naar Tony's vriendelijk maar leelijk
gelaat. „Ik begin te denken dat het piisdrfji
van de kindermeid ten slotte een vermomde
zegen blijkt te wezen. Ik zal met een onbe
zwaard gemoed kunnen vertrekken als mijn
kleine Babs hier, blijft, en rndien" hij aar
zelde en zuchtte „indien, u 't schikken kon
dgt zij haar arme moeder nu en dan ging op
zoeken
En zoo geschiedde dat toen vroeg op den
middag drie auto's logés van het Klooster
afzetten voor de deur van het huis op het
Kruispunt, het eerste wat de elegante da
mes zagen die het atelier binnenstroomden
met Mr. Redbum en enkele andere heeren,
was een klein kindje in een nestje van kus
sens gezeten, met een pup in den eenen arm
en den anderen om Rips zwart en1 witten kop
geslagen.
„Wat! ik geloof dat dit het knidje is dat ik
op de duinen gevonden heb", riep mevrouw
Stanley, de dame met het lieve gezicht, die
het kind het eerst naar Tony's huis gebracht
had. „Heeft u haar familie niet gevonden?"
Zij richtte het woord tot Tony, die zijn
gasten met zijn gewone hartelijkheid verwel-
fing verleend, voor zoover betreft de slach
ting van die varkens, welke aan of ten be
hoeve van eene gemeente zijn geleverd, om
in die gemeente te worden gedistribueerd.
VI. Van het verbod onder II gesteld kan
voorts ontheffing worden verleend door den
voorzitter van ae Rijkscommissie van Toe
zicht op de Vleeschvereeniging.
VII. De voorzitter van de R. C. v, T. op de
Vleeschvereeniging zal van het onder II ge
stelde verbod ontheffing verkenen voor het
slachten van eigen gemeste varkens voor ei
gen gébruik (huisslachtingen) voor zoover
deze in overeenstemming zijn met de norma
le gebruiken.
VIII. Zij die meenen voor eene ontheffing
als onder VII bedoeld in aanmerking te ko
men, doen daarvan reeds thans opgave aaan
den voorzitter van de R. C. v. T. op de
Vleeschvereeniging onder opgave van het
aantal varkens dat zij in den loop van de
eerstvolgende twaalf maanden in huisslach
ting wenschen te slachten.
IX. Zoo spoedig mogelijk zendt genoemde
voorzitter aan iederen verzoeker bericht
voor welk aantal varkens hij te zijner tijd
kan rekenen ontheffing van het slachtverbod
te zullen vekrijgen.
Afschrift van zoodanige mededeeling
wordt door dien voorzitter gezonden aan
den burgemeester van de plaats van inwo
ning van verzoeker en aan den directeur van
het Vetdistributiebureau.
Ongeacht het feit dat een verzoeker in het
bezit is van eenr bericht) ouder IX bedoeld,
zal hij niet tot slachting van een of meer zij
ner varkens mogen overgaan alvorens voor
ieder varken door hem eene ontheffing als
bedoeld onder VII en VIII is verkregen.
Van de verleende ontheffing zendt de ge
noemde voorzitter terstond afschriften aan
den burgemeester van de gemeente van in
woning van den verzoeker en aan den direc
teur van het Vetdistributiebureau.
Dé minister van landbouw heeft:
vastgesteld een distributieregeling voor
vet van geslachte dieren.
Er wordt opgericht een Vetdistributiebu
reau (V. D. B.) hetwelk is gevestigd te
'8-Gravenhage.
Aan dit Ipureau wordt een commissie van
advies toegevoegd.
Ieder die eèn rund, schaap of varken
slacht of doet slachten is verplicht daarvan
te voren mededeeling te doen aan den bur
gemeester van de gemeente, waar die slach
ting zal plaats vinden.
Al hel vet en de vetafval dat uit eene
slachting-verkrijgbaar is, moet vakkundig
worden afgescheiden en zonder eenige be
perking worden afgeleverd overeenkomstig
de ter zake door den burgemeester van ae
gemeente van slachting te geven aanwijzin
gen.
Deze voorschriften zijn niet van toepas
sing op huisslachtingen voor welke door
den voorzitter der R. C. T. op de Vleesch-
ontheffing van het siachtver-
is verleend.
De aanwijzingen, door den burgemeester
te geven, worden hem door het V. D. B. na
mens den minister van landbouw, nijverheid
en handel verstrekt.
De minister van landbouw heeft vastge
steld de volgende prijzen, tegen welke ruw
vet of vetafval, van slachtingen afkomstig,
ten hoogste zullen moeten worden afgele
verd overeenkomstig de bepalingen van bo
vengenoemde distributieregeling. Rundvet:
per K. G.
slagen incl. niervet beneden 15 K.O. 0.80
slagen incl. niervet van 1530 K.G. „1.10
slogen incl. niervet boven 30 K.G. 1.40
konide, terwijl zijn tante stijf naast hem
sl oud en zoo koel was als ze durfde in te
genwoordigheid van haar neef.
„Ja, wij hebben haar familie wel gevon
den - of liever een familielid ze heeft
een vader, die vandaag voor den dag ge
komen Is. Maai wc blijven voorloopig aan
ons zwervertje getrouw.
„U wilt toch niet zeggen, dat u den vader
zijn kind aan u hebt laten opdraaien" zei
mijnheer Redburn lachend. Hij feliciteert
zichzelf waarschijnlijk dat hij u zoo moot
heeft beetgenomen en met zulk een goed
succes."/
„O! wij hebben elkaar onze geloofsbrie-
overhandigd volkomen zooala hel hoort."
antwoordde Tony haastig „Mijnheer Gardi-
nier wou alles als eén edit zakenman bered
deren."
„Nu, ik begrijp niet hoe iemand zich wil
belasten met een andermans kind," ant
woordde Hilda Redbum schouderophalend;,
„het is al erg genoeg belast te zijn met de
zorg voor zijn eigen kind als je zoo onge
lukkig bent er een te hebben" en zij lachte,
een zacht muzikaal lachje, dat zooals Tony
grimmig opmerkte, slecht paste bij haar
woorden. r
Haar man stond naast haar, terwijl zij
sprak en weder bespeurde Tony dien som
beren blik in de oogen van den millionnair,
dien hij daar den vorigen avond ook had
opgemerkt. Maar de schaduw verdween
spoedig. In Jo Redbums eenvoudige, goed
hartige natuur was geen plaats voor onte
vredenheid of zelfzucht. Zijn liefde voor zijn
vrouw was zoo innig en zoo edit, dat hij
onmiddellijk de geringste gedachte verwierp,
dat zij iets zou kunnen zeggen of doen om
hem teleur te stellen.
Wordt vervolgd.
V
AARSCHE COURANT.
