DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Ds toepassing der biurapzegglRgsvet. De gouden sleutel i No. 60 Honderd en twinstigste Jaargang 1918 - 12 MAART. De stryd in en buiten Euyopa. FEUILLJBTÜM. Abonnementsprlis bli voornltbetailng p. 3 maanden 11.85, Ir. p. DINSDAG post 11.90. Bewijsnummers 5 et Adïartentleprlls 15 et p. regel, grootere letters naar plaatsruimte. Br. (r. H.I. Boek- en Handelsdrukkerij Herms. Coster ft Zn., ?oordam C 9. Tel. 3. Nu in het Oosten het laatste tooneel van het groote Russische drama wordt afge speeld, een tooneel, dat, weinig verrassingen meer brengen kanj wenden de neutrale toe schouwers meer en meer den blik/naar het Westen waar de grootste worsteling, welke Europa ooit aanschouwd heeft binnen af- zienbaren tijd een aanvang zal nemen. Er zijn na drie en een half jaar strijd, ook in de oorlogvoerende rijken zelf, zeer weini gen, die in den komenden strijd in het Wes ten iets anders dan een noodzakelijke actie tot zelfverdediging zien. De frischer fröhlicher krieg heelt plaats gemaakt voor een strijd om het bestaan. Wanneer wellicht binnen weinig dagen de keurtroepen van Duitschland, Frankrijk en Engeland om de overwinning zullen strijden dan gebeurt dit met de zekerheid, dat slechts de overwinnaar de macht zal bezitten, zijn wil in Europa de hoogste wet te doen zijn. En dit bedenkende, moet het ieder onbe vooroordeelde wel duidelijk zijn, dat deze strijd nimmer tot een duurzamen vrede zal kunnen leiden. Want een duurzame vrede berust op een onderlinge waardeering van elkanders goede eigenschappen en een vrede die een zelfbe wuste natie door een sterkeren buurstaat wordt afgedwongen, kan niet anders dan de kiem van nieuwe oorlogen in zich dragen. Geen staat, hoe klein ook, of het volk heeft zijn geboortegrond lief, het voelt zich door eenzelfde geschiedenis, een zelfde vor stenhuis en gemeenschappelijke belangen een eenheid en het offert gaarne goed en bloed om het vaderlandsche erf tegen een indrin genden vijand te verdedigen. Nog is het recht van den sterkste toet hoogste recht, nog kan geen macht ter we reld een staat de vernedering besparen als een overwinnende1'vijand hem tot onderteeke- ning van een door hem gedicteerden vrede dwingt. Maar in het volk, d!at die vernedering on- dergaa, blijft de haat tegen den overwel diger, een haat die groeit naarmate de ver nedering dieper gevoeld wordt. De machtige staten, d'ie nu in het Westen den grond met het bloed van millioeenen hunner beste zonen zuilen drenken, strijden slechts voor een tijdelijk succes en bedenken niet, dat de overwinnaar van heden, wanneer de ter neer geworpen1 tegenstander zich her steld zal hebben, de overwonnene van mor gen kan zijn. Een duurzame vrede kan wellicht bereikt worden wanneer van dit oogenblik af de oorlog tegen den oorlog gepredikt wordt en de tot blinde haat opgezweepte volkeren het besef wordt bijgebracht, dat alle men- schen gelijke rechten op leven efi welvaart hebben. Maar zoolang het recht van den sterkste het hoogste recht is, zoo lang het land met de beste kanonnen zijn wil tot wet kan ver heven zien, zoolang zal de strijd om de macht voortduren en iedere oorlog, de oor zaak van nog ingrijpender vernietigingsac tie zijn. Wij menschen, die in ons hart den drang tot hulpverleening en naastenliefde gevoe len, kunnen het slechts betreuren, dat na twintig eeuwen Christendom in de vrucht baarste en zoogenaamd beschaafdste stre ken van Europa de Vlammen van den oor- logslakkef de monumenten van wetenschap en kunst vernietigen en, de moordende pro jectielen duizenden jonge mannen neerwer pen, wier arbeid tot verbetering van het be staande, zulke rijpe vruchten had kunnen dragen. Volgens den Washingtonschen correspon dent van de New-York World is het nu zie ker, dat sterke Japansehe strijdkrachten naar Siberië en Noordelijk Mantsijoerije zullen worden gezonden. Zij zullen waarschijnlijk vergezeld yor- den dooi een Russische divisie, samenge steld uit soldaten, die de Geallieerdten vrien delijk gezind zijn en onder leiding van Prins Lvcf staan. Er zijn reeds officieren aangewezen, die de Chineesche divisies zullen commandee- rén, welke zich bij de Japanners zullen aan sluiten. Daarentegen verneemt de Morning Post weer uit Tientsin, dat de toestand in China zoo verward en het rijk zelf zoo verdeeld is, dat er geen uitzicht is op een effectieve sa menwerking van China en Japan in Siberië. Zondagnacht is Napels voor een bomaan val aan de beurt gekomen. Volgens een tele gram uit Rome troffen de bommen bijna al leen woonwijken en werd geen militaire schade aangericht Onder de burgefbevolking zijn weer eeni- ge slachtoffers gevallen. Ook Parijs heeft gisteravond weer een aanval te verduren gehad. Om negen uur werden 60 vliegtuigen waargenomen, die tal van bommen op Parijs en de voorsteden wierpen. Verscheidene gebouwen werden vernield. Een vliegtuig werd neergeschoten en de inzittenden, gevangen genomen. In Finland is het nog allesbehalve rustig Naar uit Stockholm wordt gemeld, nemen de bloedige daden der roode gardeniers dade lijks toe en worden in de straten nog ver scheidene burgers doodgeschoten. Vooral geestelijken en eigenaars van landgoederen staan thans aan een vervolging bloot. Ge lukkig schijnt het schrikbewind der Roode Garde thans spoedig een einde te zullen ne men. li Dat men bij het afdeelingsonderzoék In de Tweede Kamer ook voor dte rechten van ver huurders opkwam ia begrijpelijk. Men wees er op, dat ook de verhuurders den druk der tijden ondervinden en dat voor velen de huur hunner huizen de eenige bron van inkomsten is. Daartegenover werd de noodzakelijkheid ingezien bij den tegenwoordigen huizennood de huurders te beschermen' tegen de wille keur van de eigenaren hunner woning. Bij haar memorie van antwoord heeft de regeering dezer dagen een gewijzigd wetsont werp met verschillende aanvullingen inge diend. v Allereerst is vastgesteld, dat het ontwerp, zoo het aangenomen mocht worden, opzeggin gen tegen 1 Mei a.s. reeds aan de beslissing van den kantonrechter zal onderwerpen, wel ke toezegging voor vele in hoop en vreeze le vende huurders een groote geruststelling zal beteekenen. Verder wordt in de memorie van antwoord bepaald, dat een huurder, die vóór de indie ning van het ontwerp vrijwillig de huur van zijn woning opzegde omdat hijr 'm nieuwe wo ning wilde betrekken', doch wien dit niet mo gelijk blijkt omdat de huurders van die wo ning eveneens de tusschenkomst van dm kan tonrechter inriepen om hun pand te kunnen blijven' bewonen, zijn huuropzegging nog door den kantonrechter ongeldig kan doen verklaren. In verband met het verzoek van de huur ders zijner nieuwe woning, krijgt hij een week langer tijld tot het indienen van zijn verzoek schrift. Het geval kan zich voordoen, dat een ver huurder, die zijn huurovereenkomst door deze wet ongeldig verklaard ziet, van dien huurder vergoeding voor geleden schade eischt. Deze. vergoeding behoeft niet betaald te worden, daar de wet uitdrukkelijk consta teert, dat hier een' geval van ovennacht aan wezig is. Wordt de huurder dloor het eindigen der huur in ernstiger mate in zijn belangen ge schaad dan de verhuurder en dan zij, die reeds te goeder trouw de huur van zijn wo ning overgenomen hadden, dan zal de Kan tonrechter in den regel op aanvrage van den' huurder de huuropzegging nietig verklaren. Hier wordt dus den kantonrechter een groote mate van vrijheid gelaten. Hij kan elk geval op zich zelf beschouwen en reke ning houden met personen en plaatselijke toe standen. Voornamelijk de woningnood ter plaatse zal op de beslissing van den kanton rechter grooten invloed kunnen uitoefenen. In hare memorie van antwoord zet de re geering nog duidelijker dan in het oorspron kelijke ontweip uiteen hoe naar haar oordeel de kantonrechter zal moeten handelen wan neer een huiseigenaar een huurovereenkomst opzegt omdat hij zelf zijn huis wil bewonen, Zijn er ter plaatse voldoende woningen be schikbaar dan is er geen enkele reden waar om de huurder het pand' zou blijven bewonen en dus den huiseigenaar het wonen in zijn eigen pand onmogelijk zou maken.Voor 't ove rige mag voor zelf-bewoning van zijn tot dus ver verhuurd huis den eigenaar slechts het recht gegeven worden de huur op te zeggen wanneer hij of een' zijner bloedverwanten ver- naar h«i Eogelacfa duw L O. MOÖEWUEY. 21) „O, hoe droevig-" riep Hilary. „Is dat huis in de Duinen bepaald voor zenuwzie ken?" „Ik weet niet, waar bet voor is, ik haat die inrichting antwoordde juffrouw Dunbar bepaald boosaardig. „Ik moet je zeggen, het deed mij huiveren toen ik er naar toe ging. Ik moest gaan, omdat Miss Driver mij een bezoek kwam brengen toen Tony en ik pas hier waren, de atmosfeer van het huis zelfs stemde mij onaangenaam en somber. Ik be- kleegd de zenuwpatiënten-" „En moet de kleine Babs daar naar toe om haar moeder op te zoeken?" „Ja. Haar vader heeft haar expres in de nabijheid ondergebracht omdat ze dicht bij Haar moeder zou zijn en haar nu en dan zou kunnen zien. Hij heeft ons verzocht haar nu en dan naar de inrichting te laten gaan en ik heb dien ongelukkigen dag aldoor uiltkestëld. Ik heb een hekel aan dat buis." „Dat is dus iets waar ik voor dienen* kan," antwoordde Hilary opgewekt. „U moet van mij gebruik maken. Zoodra ik bij u kwam heb ik u gezegd dat ik u zoo graag ergens mee van dienst wou zijn en nu iB de gelegenheid gekomen." „Alsof je je niet steeds nuttig maakt-" Alice Dunbar zag het jonge meisje bepaald vol genegenheid aan, dat haar oogen, die zoo weinig van dat alles bezaten schenen over te vloeien van levenskracht en liefheb bende riendelijkheid. .Je doet steeds iets oor andere menschen." „Laat mij dan nog Iets meer doen," zei Hilary. „Laat mij het kind naar haar moeder brengen. Ik weet zeker dat dat huis mij niets schelen kan. Ik- geloof niet dat ik heel gevoe lig ben voor de een ol andere atmosfeer." „Omdat je zulk een heerlijke atmosfeer met en om je heen verspreidt," antwoordde juf frouw Dunbar met ongewoon vuur. „Ik heb eens een lezing gehoord, de spreker zei dat ieder zijn of haar atmosfeer met zich mee voerde en rondom zich verspreidde. En dat sommige menschen vreugde brachten en an deren net tegenovergestelde. Ik beschouw jou als een van die vreugdeverspreidens!" Een blos kleurde Hilary's wangen. „01 hoe aardig dat tegen mij te zeggen", riep zij uit, „ik wou dat het waar was. Wat zou ik graag overal vreugde verspreiden 1" „Het is waar," was het nadrukkelijke ant woord, „je bent een zonnige persoonlijkheid, je haar is net zonneschijn. „U zult mijn hoofd op hol brengen als u zooveel lieve dingen tegen mij, zegt," riep Hilary lachend. Maar toe, laat mij Babs naar de ziekeninrichting brengen. Dat is een prac- tisch werkje, dat ik heel goed doen kan.' En ofschoon juffrouw Dunbar aarzeldte dit voorstel aan te nemen, Hilary wou niet tegengesproken worden; en den volgenden plicht is ter plaatse te komen wonen en geen andere woning beschikbaar is. Hierdoor wordt dus voorkomen, dat een huiseigenaar, die geen huuropdrijiving be oogt, het slachtoffer der omstandigheden zou worden wanneer hij noodgedwongen de huur overeenkomst wenseht te doen eindigen. In de men\orie van antwoord is vastgesteld, dat de kantonrechter voor het vaststellen van dm huurprijs van woningen, welke onder de Huurcommissiewet vallen, rekening moet hou den met de door die wet vastgestelde prijzen. De beslissing van den kantonrechter zal gel den' als ware zij gegeven op een beroep van een uitspraak der huurcommissie. De kantonrechter heeft bij de regeling der.be langen van huurders en verhuurders zooveel mogelijk naar behoud van hetgeen tusschen partijen overeengekomen' is te streven. Alle na 31 December 1917 tusschen huur ders en verhuurders gemaakte overeenkom sten, die tegen de wet ingaan, worden ongel dig verklaard. De Commissie van Rapporteurs schijnt eenige wijzigingen- voorgesteld te hebben1 ten aanzien van de Huurcommissiewet, zoodat deze eveneens op alle woningen van toepas sing zou zijn. Naar het gevoelen' der commis sie iou dit er zeker toe kunnen bijdragen, den misstand, dien de Huuropzeggingswet wil bestrijden, tegen te gaan. Voorts deed zich de vraag voor, of bij de verruiming en de toepassing der Huurcom missiewet de datum van 1 Januari 1916 ook zal kunnen gehandhaafd worden voor de wo ningen, ten aanzien waarvan de Huurcom missiewet eerst door het in werking treden der Huuropzeggingswet van toepassing wordt. De commissie van rapporteurs is van gevoe len, dat het aanbeveling verdient daarvoor den datum van 1 Januari 1918 te stellen. Verder strékken eenige amendementen er toe om, wanneer dé Huurcommissiewet wordt uitgebreid, in eersten aanleg ook aan de huurcommissies de werkzaamheden der Huuropzeggingswet op te dragen. Het wordt wenschelijk geacht, dat zoowel de beslissingen omtrent de huurprijzen als omtrent de huur- opzeggingen en huurbeëindigingen aan de zelfde colleges, d.i. aan de huurcommissies worden opgedragen. Van de uitspraken der huurcommissies staat ingevolge de Huurcommissiewet beroep open op de kantonrechters. Dit zal daarom ook behooren te gelden voor huuropzeggings- zaket' ;.n eerstea aanleg bij de huurcommis sies aangebracht. Aan de spoedige werking der bepalingen van de Huuropzeggingswet zal het geven van recht van beroep niet scha den, omdat volgens het amendement de op zegging krachteloos zal zijn en de overeen komst zal worden bestendigd totdat omtrent des huurders verzoek bij einduitspraak is be slist. Vrijdagavond heeft de Haagsche huurders- bond de regeering telegrafisch hulde gebracht voor haar ingrijpen in den woningnood. De bond vroeg echter nog krasser maatregelen en verzocht den burgemeester verbouwings verbod' voor speculatieve verandering aan huizen, daar het meermalen vooitomt, dat huiseigenaren met uitzetting dreigen onder voorgeven noodzakelijke reparaties aan de woningen te moeten verrichten. Dat dit wetsontwerp, dat evenals vele cri- siswetten van den laatsten tijld zoo diep in grijpt in de persoonlijke vrijheid van tailooze staatsburgers, dat oude gebruiken en tot dus verre algemeen erkende rechten eenvoudig ter zijde schuift, tot een levendige gedachtenwis- seling in de Kamer aanleiding zal geven, is te verwachten. Heden is het ontwerp in behandeling geko men en in ons kameroverzicht van morgen zal men de besprekingen uitvoerig weerge geven vinden. Aan de hand van bovenstaande uiteenzet ting van doel en werking der Huuropzeg gingswet zullen de Kamerdebatten voor onze lezers thans zeer gemakkelijk te volgen zijn. BUITENLAND. KORTE BERICHTEN. Een niet bevestigd gerucht meldt dat de Koerlandsche Landraad besloot den Duit- schen Keizer de hertoghoed van Koerland aan te bieden. Baker, de Amerlkaansche minister van Oorlog, is in Frankrijk aangekomen. De hulpkruiser Wolf is Lubeck binnen- .-loopen om een deel van zijn lading te los sen. riet kaperschip werd door de overheid en de bevolking begroet; de klokken luidden. De Leipziger Messe werd dit jaar be zocht door 75.000 vreemdelingen', tegen 40.000 in 1917. Het aantal verkoopeis was 3600 tegen 2591 in het vorige jaar. De Duitsche schrijver Frank Wedekind is op 54-jarigen leeftijd overleden. In de Oostenrijksche Polenclub is een crisis uitgebroken. De sociaal-democratische leden zijn uit de club getreden en ook de al- Polen hebben het plan, de club te verlaten. Een' vergadering van doctoren te Lem- berg gehouden, hield zich bezig met te ne men maatregelen1 ter voorkoming van de pesl, die uit Rusland Qalicii dreigt binnen te dringen. Te Nieuw Vork is een Japansehe missie aangekomen, die brieven van den Mikado aan president Wilson moet overbrengen. De moordenaar van den Franschtn socialist Jaurès zal, nadat reeds bijna 4 j'aar over den moord zijn heengegaan thans in Parijs terechtstaan. Volgens de Tel. zullen alle bronzen klok ken, zwaarder dan 10 K.G. en alle tinnen orgelpijpen: in België door dc Duitschers worden opgeëischt. STATEN-GENERAAL. ziekeninrichting ver. De naam van het huis was geschilderd op de groene deur in den muur rondom het huis. „Duinzijde" heette het, en het was in derdaad gebouwd tegen het duin aan, aan welks voet het dorp Torpsley gelegen was. Hilary was verrukt over het pad waar het rijtuig stapvoets tegen op reed; zij was meer gewoon aan grauwe steenen en grauwe huizen dan aan deze hooge hagen, waar bra men en kamperfoelie, heiroosjes en eglantier woekerden tusschen de bazelstruiken in een verrukkelijke verwarring eigen aan de hagen in de duinstreken. In het gras onder de ha gen groeide gele klaver en lila scabiost on der aan hooge dolle kervel'struiken; convol vulus, wit en licht rose klommen op langs de randen tot aan het mulle wageftspooi van den wejg, leeuweriken zongen hun zomerlied boven in de struiken. „Als moeder dat alles ook eens had kun nen zien!" dacht het jonge meisje en zij sloot haar handen vast in elkaar op haaf schoot met een plotseling gebaar van smart. Hoe vaak hadden zij en haar moeder plan nen gemaakt voor tochtjes naar buiten, plan nen die nooit tot uitvoering gekomen waren. Zij hadden nooit geld genoeg gehad om uit te geven voor tochtjes en behalve nu en dan een dagje naar het Eppingbosch of ergens anders binnen het bereik van Londen, kende Hilary het buitenleven in 't geheel niet. Deze diepe wegen met hun dichte hagen, de groote uitgestrektheden duin, die zij nu en dan zag door openingen in ae heg; het zingen der leeuweriken en het uitgestrekte luchtgewelf, dat alles wag nieuw en wonder schoon voor het jonge meisje, geboren en opgevoed in een donker hoekje van de we reldstad zij ademde met lange teugen de frissche, zuivere lucht in en fluisterde zachtjes: „God heeft een sclioone wereld zij. „en niet bij deze uitgestrekte open heu vels. Waarom zouden ze zulke hooge mu ien rondom hun inrichting hebben gezet? Terwijl deze gedachten bij haar opkwamen tilde zij Babs uit het rijtuig en trok aan de zware bél, die naast de poort hing. „Het moet drukkend zjjn voor de arme patiën ten," De vrouw, die een oogenblik daarna de poort opendeed, viel de bezoekster eveneens op als iemand die drukkend op iemands ge moedstoestand moest werken; zij v/as leelijk van nature en daarbij kwam dat zij gesclioii den was van de pokken, hetgeen zeer leelijk stond. Zij waagde het een afwijzenden blik De hooge muur, waarin zich de groene deur bevond, scheen Hilary toe in 't geheel niet te passen en een wanklank te vormen op deze vreedzame duinhelling. „Die muur ziet er uit of hij bij een stad behoort of bij een afgesloten plaats," dacht op Hilary te werpen en keek hei kind boos aan. „Ja Miss Driver is thuis,'t zei ze brom merig als antwoord op Hilary's vraag, en met een soort van knorrig verzet liet zij het meisje en het kind een» met steenen ge plaveide plaats over en een wit huis bin nen. Het huis was een laag eenvoudig ge bouw, het hofstede-type, maar nog al lang en onharmonisch; toen Hilary de hall bin nentrad, herinnerde zij zich de woorden van juffrouw Dunbar over den, somberen indruk van het geheel. „Het berbaasde mij niet dat zij hier een gedrukt gevoel kreeg," dacht Hilary van de naakte wanden neerziende op den steenen vloer, bedekt met harde matten, „Het geeft je den indruk van een stichting, zooals je er in boeken van leest." „Dezen kant uit, als 't u blieft," zei de pokdalige juffrouw kortaf, en Hilary volgde haar een trap op naar het portaal, waar zij links een deur opendeed en het meisje een ontvangkamer binnenliet, gemeubileerd vol gens den zwairen Victoria-stijl. Er was nie mand in de kamer, Hilary met Babs aan de TWEEDE KAMER. Na de opening van de vergadering der Tweede Kamer deed de griffier gistermiddag voorlezing van een schrijven van het Ka merlid jhr. van Beresteyn, waarin deze aan de Kamer mededeelde een bezoek te hebben ontvangen van den heer Col lot d;h.scury, burgemeester van Kloosterzande '(Zeeland), ter verdediging van zijn optreden, dat door den heer van Beresteyn in de Tweede Ka mer was gecritiseerd. De heer v. Beresteyn deed in zijn brief me- dedeeling van het door den heer Collot d'Escury aangevoerde, en besloot zijn schrij ven met de verklaring, dat hij in de mede deel ingen van den heer Collot d'Escury geen aanleiding vond om ook maar iets van zijn hand liep naai het raam, zij wenBchte, zoo- als ze onveranderlijk altijd deed. naar bui ten te kijxen, en toen ze dit deed slaakte zij zachtjes een zucht van verrukking. Van uit deze bovenkamer was de muur. rondom hei huis geen belemmering voor het uitzicht en Hilarp Liet de oogen dwalen over een uitge strektheid duinenv zachte golven van groen tegen het nevelachtig blauw van de lucht. Groote kraaien wandelden deftig over hel korte gras, dat versierd was met kleine duin- bloempjes klaver en inelkkruid en lieve- vrouwen-bedatroode leeuweriken vliegen de hoven liet hoofd zongen onophoudelijk hun „Gloria in Excelsis" en van ergens heel in de verte kwam de zachte trilling van kerk klokken. Maar het was de wijde uitgestrekt heid duinen en lucht, die den meesten, indruk maakten op het jonge meisje; zij stond er maar steeds naar te kijken en toen zij de deur hoorde open gaan en zich van het ven ster afwendde, riep zij vol vuur tot de vrouw die binnenkwam: „O, wat is het alles mooi!" „Ik ben blij dat het in uw smaak valt," luidde het antwoord, gegeven met een wei nig opgewekte stem, die Hilary plotseling een gedrukt gevoel gaf. „Wij zijn verplicht hier te wonen en moeten er ons dus maar zoo goed mogelijk in schikken Maar ik zou het noemen: „een afschuwelijke eenzaaffi- zaamlieid." De vrouw, die deze akelige woorden uit sprak was lang en mager en „even weinig opgewekt als haar stem," dacht Hilary. Haar oogen waren dof en droevig; de mondhoe ken naar^beneden getrokken; en er waren rimpels in haar gezicht, rimpels die spra ken van kwelling en verdriet en van een rustelooze ziel. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1