DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. I-I
De strijd in en buiten Europa.
De gouden sleutel
1918
DONDERDAG 14 MAART.
FEUILLKTÖI.
Honderd en twinsligste Jaargang
Abonnementsprils bli Yoornltbetallng p. 3 maanden 11.65, fr. p. post 11.90. Bewfisnnmmers 5 ct. Ad?ertentleprl)815 et. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte. Br. Ir. N.V. Boek- en Bandelsdrnkkerli Herms. Coster 4 Zn., Toordam C 9, Tel. i.
62
Het proces van geleidelijke ontwikkeling
wordt door een oorlog als deze in zijn natuur
lijk verloop gestoord. -
Naarmate de mensch. tot hoogere ontwik
keling en dieper doorzicht komt, ziet hij de
fouten In het bestaande en brenjjt de verbete
ringen aan, welke hij noodig acht:
De ondervinding heeft hem daarbij ge
leerd welke nieuwe wegen moeten ingeslagen
gorden om practiseher en economischer te
kunnen werken dah' vroeger.
Dat alles gaat heel geleidelijk. Wanneer
wij de toestanden' van nu met die van een
twintigtal jaren geleden vergelijken, zien wij
een betere organisatie, en een practiseher
werkmethode, die het mogelijk maakt, met
dezelfde krachtsinspanning grootere resulta
ten te bereiken.
En wanneer wij over wederom twintig jaren
de toestanden van1 dat met die van heden
vergelijken', zullen wij weer opnieuw een
grooten vooruitgang in economisch arbeiden
kunnen constateereu.
Wadneer het leven zijn normalen gang
gaat, komt ook de verbetering van het be
staande geleidelijk tot stand. De dagelijksche
ohdervinding leert wat aangemoedigd en wat
vermeden moet worden en de steeds op hechte
re fundamenten opgebouwde wetenschap doet
altijd weer nieuwe hulpmiddelen aan de hand
om met de kleinst mogelijke krachtsinspan
ning de grootst mogelijke productie te kunnen
bereiken.
De oorlog verbreekt het onverwachts den
geleidelijken ontwkkelingsgang.
Wat in den normalen1 loop van het wereld
gebeuren eerst na jaren tot stand gekomen
zou zijn, wordt door den oorlog in korten tijd
mogelijk en noodzakelijk.
De oorlog heeft in vele landen een nood
toestand gebracht en het oude Hollandsche
spreekwoord wordt" steeds weer bewaarheid,
dat nood' vindingrijk maakt.
Zien wij slechts een oogenblik naar
Duitschland, een staat waar door goede or
ganisatie prachtige resultaten bereikt werden,
waar wetenschap en techniek zeer hoog ston
den en die daardoor op de wereldmarkt een
der meest geduchte concurrenten was.
Die staat wordt plotseling geïsoleerd, de
aanvoer' van grondstoffen en voedingsmidde
len uit het buitenland wordt stop gezet en de
geh' te bevolking dus uitsluitend op de bin-
nentandsche productie aangewezen.
Duitschland wordt gedwongen, Tn wereldje
op zich zelf te zijn en dat bedenkende, kun
nen wij ons levendig voorstellen hoe voorna
melijk in de eerste jaren het tekort aan grond
stoffen en voedingsmiddelen zich hinderlijk
moest doen gevoelen.
Maar het gevolg van deze afsluiting zal
zijn, dat men in Duitschland door nog betere
organisatie, door nog ^practiseher werkver-
deeling en door partij te trekken van alle uit
vindingen op technisch of scheikundig ge
bied, zich langzamerhand bij den verander
den toestand zal aanpassen.
De moeilijkheid om binnen eenige jaren
door grootere voortbrenging en betere ver
deeling in de behoefte aan voldoende voe
dingsmiddelen te voorzien, zal zich nog
ster? doen gevoelen, maar deze moeilijkheid
zal steeds kleiner worden naarmate de erva
ring weer geleerd heeft, op practiseher wijze
dan vroeger den bodem voor de voortbren
ging van voedingsgewassen geschikt te ma
ken.
En het tekort aan allerlei' fabrikaten zal
leidien tot een ernstiger studie naar de moge
lijkheid om het ontbrekende op andere wijze
aan te vullen. Er wordt ia de laatste jaren
wel eens spottend over ersatz-artikelen ge
sproken, maar juist het bestaan van deze ar
tikelen bewijst, dat men op wetenschappelijk
terrein steeds zoekende is naar nieuwe wegen
om op practiseher wijze dan tot dusverre in
de volksbehoeften te kunnen voorzien.
Duiitschland moge nog zoo verarmd en
vernederd uit den oorlog komen, het Duit-
sche volk zai na het sluiten van den vrede,
wanneer da normale ium.deisbe trekkingen,
weer zijn aangeknoopt, een nog geduchter
concur! ent op de wereldmarkt zijn dan vroe
ger.
Want de nood zal dit volk vindingrijk ge
maakt hebben en een Engeland en Amerika,
die nu het onhoudbare besluit nemen, ook
na den oorlog geen grondstoffen of fabrika
ten meer aan Duitschland te zullen leveren,
zouden wei eens voor het feit kunnen te
staan komen, dat Duitschland deze ook niet
meer noodig heeft, omdat de ooriog den
normalen loop van het wereldgebeuren ver
haast heeft m Duitschland een verbetering
op wetenschappelijk en technisch gebied
heeft gebracht, die zonder dezen' strijd waar
schijnlijk eerst in den loop van veie jaren
zou bereikt zijn.
Dat oök staten als Engeland en Frankrijk
door het ontberen van Dunsclie kleurstoffen,
chemicaliën en instrumenten, tot eigen fabri
cage geprikkeld worden, is natuurlijk, maar
in deze landen zal de drang tot zelfproduc-
tie niet zoo groot zijn als in een staat die
uitsluitend met eigen grondstoffen op die le
vensbehoeften van zijn burgers is aangewe
zen. -
De oorlog, we zeiden het reeds, verhaast
liet ontwikkelingsproces op velerlei gebied.
Nu zien wij nóg slechts zijn versclirtkknr-
gen en wenschen niets vuriger dan dat aan
dezen onteereaden menschenmoord zoo
spoedig mogelijk een einde kome.
Maar een volgend geslacht, dat deze ver
schrikkingen slechts bij overlevering kent,
zal profiteeren van den vooruitgang op ve
lerlei gebied, die haar kiem in den nood de
zer tijden heeft gevonden.
Het blijft slechts jammer, dat het goede
zoo menigmaal uit het kwade moet geboren
worden.
Uit Londen' wordt gemeld, dat in den
nacht van 11 Maart marinevliegtuigen de
naar het Ingelsch
door L O. MQBERLEY
22)
,,A1 u zegt 4at u komen zult, dan weet
Ik dat u het ook'doet," zei ze, „u zal nooit
uw woord breken."
„O, uecnl ik hoop van metl" zei Hilary
vol vuur.
„Kleine Baba wou wat prettigs spelen,"
viel de kleine meid het gesprek in de rede,
op een beleedigden toon, die scheen te be-
teekenen dat men nu lang genoeg geen noti
tie van haar genomen had, en mevrouw Gar
diner trok het kind op haar schoot en nadat
zij haar opgegeten had van het kussen be
gon zij het spelletje van: „Het kleine varken
tje ging naar de markt," „Torentje, torentje"
en meer zulke spelletjes, die haai- invielen,
terwijl Hilary in haai- stoel geleund zat en
eerst de kamer rondkeek en toen weder het
ruime uitzicht bewonderde.
De kamer was eenvoudig, maar vroolijk
gemeubileerd. Het had niets van de sober
heid van de ontvangkamer der dames Driver
zelf, waar Hilary het eerst was binnengela
ten. Er stonden bloemen op tafel en boeken
en tijdschriften; het behang was eenvoudig
en aardig, het cretonne waarmee de meubels
bekleed waren, was vroolijk van tfkleur en
teekening en het artistieke tafelkleedje kleur
de goed bij de rest van die kamer. Maar het
inwendige van de kamer hield Hilary's aan
dacht slechts korten tijd vast.
Ter wille van de patiënt was zij blij dat
geen indruk van gedruktheid werd opge
wekt, maar boven alle andere dingen werd
haven van Brugge bombardeerden. Hoewel
meer dan 3 ton bommen geworpen werden,
konden de uitkomsten niet worden waarge
nomen.
Ook op de kantonnementen en spoorweg-
wissels bij St. Pierre Capellte is een lucht
aanval gedaan.
Van Duitsche zijde is de vernielingsactie
evenmin achterwege gebleven. Naar een
Wolff-telegram meldt, is in het Noordelijke
afgesloten gebied weer 19.500 ton acheeps-
ruimte vernietigd.
Toch is men in Engeland vod goeden
moed. Bij de beraadslaging over den
scheepsbouw in het Lagerhuis heeft de par
lementaire secretaris der Admiraliteit ver
klaard, dat, indien de verliezen tengevolge
van de duikbootaanvallen op dezelfde hoog
te bleven als thans en wanneer alle betrokke
nen hun volkomen jnedteWerking verleenden,
de dag aanstaande was, waarop het aantal
aangebouwde schepen zou opwegen tegen
de verliezen en dat vervolgend de verliezen
zouden kunnen worden goedgemaakt.
Dat klinkt niet erg hoopvol voor hen, die
door een tekort aan scheepsruimte den oorlog
spoedig beëindigd hopen te zien.
Een telegram -uit Stockholm meldt, dat de
bevolking der Alandseilanden tegelijk aan
den Finschen Senaat, den Koning van' Zwe
den en den Ehiitschen Keizer een telegram
gestuurd' heeft, waarin zij het hun overlaat,
op het aansiaand vredescongres met de wen
schen van Aland rekening te houden. Zij ver
klaart zich tot een meutve volksstemming be
reid ingeval een der genoemde regeeringen
dit wenschelijk acht.
- - te—
KORTE BERICHTEN.
Een Havas-bericbt uit Stockholm zegt
dat in Finsche regeringskringen het voorne
men bestaat om van Noorwegen het bekken
van de rivier Paal: Joki tot de uitmonding
in de IJszee te verlangen. De riviermond is
ijsvrij en' Finland wil er een haven van ma
ken.
De Duitsche IJsbreker Hindenburg is bij
de Alandseilanden op een mijn geloopen en
gezonken. Van de bemanning kwamen er
drie om.
Het verzoek van Bolo Pdcha om in
hooger beroep te gaan, is afgewezen.
De Centrale troepen zijn Odessa bin
nen gerukt,
De vredesonderhandelingen tusschen
Rusland en Oekraine zijn te Kief begonnen.
Een zestal nat.-liberale Rijksdagleden,
onder wie dr. Stresemann, bedankten voor
hun lidmaatschap van dól al-Duitschen
Bond
- De Duitsche keizer en keizerin zijn te
Berlijn aangekomen. Er hadden' besprekingen
plaats met veldmaarschalk von Hindenburg
en den Rijkskanselier
Onderhandelingen tuschen den Fin
schen en Oostenrijkschen gezant zullen te
Berlijn plaats vinden met het oog op het te
sluiten vredesverdrag tusschen Oostenrijk-
Hongarije en Finland.
De Turksche troepen hebben Erzeroem
in den Kaukasus bezet. De stad was door
Armeensche benden in brand gestoken.
De officieele schatting van de slacht
offers bij de ramp te Halifax bedraagt plm.
2000 personen. De schade gaat 60 millioen
gulden te boven.
Dinsdagnacht heeft een Zeppelinaan-
val op Engeland plaats gehad. Van de 3
luchtschepen-, kon slechts een tot boven Hult
doordringen. Een vrouw werd gedood
De rijkskanselier zal de commissie van
den Koerlandschen Landraad ontvangen,
die den Duitschen keizer den hertogskroon
van Koerland zal aanb eden.
De Engelsche troepen in Palestina zijn
over de linie Jeruzalem—Nabtoess een wei
nig vooruitgeschovén.
STATEN-GENERAAL.
zij aangetrokken door die uitgestrekte dui
nen, de uitgestrekte lucht, die tot in een
grenzeloozc ruimte zich baadde in het over-
stroomeude zomer-zonneliclu.
„Ralph schreef dat Baba bij heel vriende-
ijfce meoadieo was," riep Baba moeder uit,
kijkende van de spelletjes, die
uhJ deed „Hèt is lief van ben
Ui
plotseling o;
zij met
voor haar te willen zorgen, terwijl hij zoo
ver weg is en ik zoo nutteloos ben. Ik ge
loof niet dat 'k ooit weer voor iets nutig
zal wezen," voegde zij er bij, terwijl zij haar
handen lusteloos langs zich heen liet glij
den, terwijl al het leven en licht, dat haar
lachend spelen met Babs ei* op te voorschijn
geroepen had, weer van haar gezicht ver-
dwenen was.
„Ik weet zeker van wei," zei Hilary
en zuster Rose keek op van haar handwerk
met een glimlachje het hoofd schuddende.
„Weet u wat, mevrouw Gardiner," u moet
een cent boete betalen als u weer zoo
spreekt", zei ze vroolijk. „Ik kom altijd aan
met mijn cent boete als mevrouw Gardiüer
tot pessimisme vervalt," verklaarde zij aan
Hilery. „Ik houd vol dat iets goeds haar
weldra wacht den de volgende bocht van
van weg."
„Mijn weg heeft geen bochten, die naar
iets goeds leiden," zei mevrouw Gardiner
moedeloos. „Hoeveel hoeken ik mag om
slaan, overal vind ik duisternis."
„Maar het licht is aan gene zijde van de
duisternis." Hilary boog zich voorover en
sprak met ernst, haar oogen schitterden.:
„Dat zei moeder altijd.Zij had 'n heel droevig
leven en een heel hard leven, maar zij hield
nooit op zeker te gelooven, dat er licht was
voorbij de duisternis."
„Ik zal gelooven in het licht, wanneer ik
het zie" antwoordde mevrouw Gardiner dóf,
terwijl zij Babs van haar knie afzette en
TWEEDE KAMER.
In de Zitting van gisteren „werd voortge
gaan met de behandeling der levenmiidictelien-
voorziening.
Minister Posthuma zette zijn
Mmmdag afgebroken rede voort. Het betoog
van den heer van Beresteijn getuigde van ge
brek aan zin voor onpartijdigheid en objec
tiviteit, De minister kwam op tegen1 de bewe
ring van den heer Van Beresteijn dat spr.
niet op de hoogte was van den toestand en
de Kamer onjuist zou inlichten. Hij kon alleen
niet een volledrg overzicht geven van den te-
geöwoordigen staat van zaken, omdat hij de,
daarvoor noodige ambtenaren niet kon ont
trekken1 aan meer noodzakelijk werk.
De minister zgt niet in een kooi, waarvoor
de commissie van bijstand op schildwacht
staat. Hij nam kennis van alle stukken, voor
zoover noodig, zooals ook aan alle departe
menten geschiedt en ook voor de crisis ge
schiedde.
Ook de beweringen van den heef Duys, om
trent „onjuiste mededeelingen", waren on
waar. Naar aanleiding van de opmerking van
den heer Van Beresteijn, omtrent onjuiste me
dedeelingen: over schattingen van den oogst
1916 en 1917, merkte de minister op, dat
geen mededeeling kon worden gedaan over
vermoedelijk achter te houden hoeveelheden.
E)e inlevering is meegevallen. Daardoor is
de broodvoorziening verzekerd tót 1 Juli. De
laatste korrel moet echter ingeleverd worden,
leder die graan achterhoudt begaat een mis
daad jegens het land. Dc heer, Sannes ver
diende den dank. der saboteurs voor de open
lijke mededeeling hoe de distributievoor-
schriften zijn te ontduiken, op grond van het
ontbreken van een wettelijken grondslag.
Onjuist zijn de mededeelingen van (ten
heer Van Beresteijn omtrent de rijst-taxaties
Na de pauze behandelde de minister de
vragen of met het distributie-stelsel kon en
mocht wotden voortgegaan en of de organi
satie van dien aard is, dat zij aan andere
handen moest worden toevertrouwd. Spr. be
toogde, dat met het verstrekken van levens
middelen beneden den kostenden prijs onver
minderd moest worden voortgegaan. De naas
te toekomst moes: zorgelijk worden geacht
Ond :iing bestaat nog wel niet, doch hel
geve er voor is dreigend. Bij de duurte
voegt zich thans de schaarschte.
Wat dë weistandsgrens betrof, spr. had
beproefd een practische regeting te dien aan
zien te vihden. Het was hem echter niet ge
lukt. Hij geloofde ook niet, dat de bezuini-
gings-commissie, die weldra "zal worden inge
steld, daarin zal slagen.
Hij wilde dat echter afwachten. Hij zou
echter nooit een lage welstandsgrens aanv
vaarden. Spr. ontkende dat het ontbreken
eener weistandsgrens schade zou doen aan
het verantwoordelijkheidsgevoel van de natie.
De minister kwam nu tot beantwoording
van de vraag of de organisatie der distribu
tie van dien aard was dat zij aan andere lan
den diende te worden toevertrouwd. Spr. was
door de critiek niet ontmoedigd. In alle lan
den was hetzelfde waar te nemen. Hij zou
dan ook niet zonder meer capituleeren, doch
ziin beleid verdedigen. Hij behandelde eerst
de grieven tegen het beleid van den minister
als zoodanig en weersprak dat de productie-
politiek met aan het doel zou beantwoorden
en te duur zou zijn.
Van groote oorlogswinsten op de kleigron
den was in 't algemeen geen sprake. Evenwel
viel niet te ontkennen, dat sommige te groote
winsten behaalden. Daaraan kon de minister
van landbouw evenwel niets doen. De prijzen
voor voedingsgewassen konden niet lager
worden gesteld, omdat anders het landbouw
bedrijf op den zandgrond in 't geheel niet
meer loonend zou zijn en individuafaeering
van prijzen was practisch onuitvoerbaar.
De minister van financiën kon evenwel het
percentage oorlogswinstbelasting verhoogen.
Met den minister van buitenlandsche zaken
was besproken de mogelijkheid van verbauw
van handelsgewassen, om die met het buiten
land te ruilen tegen broodkoren. Het resultaat
was evenwel niet bevredigend geweest. De
beperking van den verbouw van handelsge
wassen stuitte op allerlei moeilijkheden1.
Een der oorlogvoerende mogendheden had
als voorwaarden voor den invoer van katoen
in ons land gesteld, dat de vlasbouw hier te
lande op het normale peil moest worden ge
houden.
Een bouwgebod voor voedingsgewassen
wilde de minister niet.
Te 4 uur 5 werden de beraadslagingen
verdaagd tot hedenmorgen 11 uur.
MNNCMLAMD.
DE NIEUWE BRANDSTOFFEN-
REGELINO.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake d«
Voedselvoorziening meldt:
Gelijk wij reeds berichtten, werd een nadere
classificatie der turfsoorten overwogen in ver
band met de nieuwe brandstoffen-regeling.
Besloten is nu de verschillende turfsoorten in
drie klassen te rangschikken. Al naar de soort
zullen dan df 400 of 600 of 800 turven voor
ééne brandstoffeneenhe'd gelden.
Voor zieken, kraamvrouwen en pasgebore
nen is een tweeledige regeling getroffen.
De eerste regeling betreft gewone gevallen.
Daarvoor gelat het volgende:
Indien voor zieken dringende behoefte be
staat aan extra verwarming en een extra
rantsoen brandstoffen hiervoor noodig is,
vraagt dc houder der brandstoffenkaart, die
voor de verwarming var; den zieke zorg
draagt, aan dc brandstoffen-commissie waar
onder hij ressorteert, voor een bepaald aantal
dagen een rantsoen ..ziekenkolen" aan. Dc
Brandstoffen-commissie wijst, mits zij zich
van dc gegrondheid van de aanvraag heeft
overtuigd, voor een bepaald aantal dagen
ziekehkolen toe. Het extra rantsoen zieken
kolen zal ten hoogste U brandstoffeneenheid
per'week bedragen.
De Brandstoffencommissies kunnen zich
ter voorlichting doen bijstaan door een1 of
meer controleerende geneesheeren of ook aan
hen de beslissing overlaten. Aan de commis
sies wordt door dc R. K. D. aanbevolen zich
omtrent de aanstelling van controlcerendc
geneesheeren met dc gemeentebesturen te
vers taap
Indien verschil van meening bestaat tus
schen de betreffende Brandstoffen-commissie
of haar contrcleerendefi geneesheer en den be
handelen den geneesheer van dengene, ten
wiens behoeve ziekenkolen zijn aangevraagd,
wordt dit geschil onderworpen aan de uit
spraak van het bestuur der afdeeling der Ne-
<->-• bevordering
waarvan
eensklaps opstond. „Ik ben moe o zoo
moe. Maar kom nog eens weer." Zij stiet
er de woorden uit opnieuw op een heel an
deren toon: „kom zelf al» Babs den volgenr
den keer komt. U brengt de Leute mei
de Lente en moed ea hoop."
HOOFDSTUK X,
J, A. en een datum.
„Wat was het voor een mensch Wait wat;
mevrouw Gardiner voor een meusdi?" Juf
frouw Dunbar deed die vraag vol belang^
stelling, nadat Hilary Babs veilig naar bo
ven gebracht had en aan de zorgen van An
na, het kamermeisje, toevertrouwd; nu
kwam zij den tuin in naai' haar gastvrouw,
die onder' de boonieu zat te breien.
„Zij was veel ouder dan ik verwacht had"
antwoordde Hilary. „Ik had mij voorgesteld
dat Babs moeder nog jong zou zijn; maar
mevrouw Gardiner is volstrekt niet - jong.
Zij heeft een massa grijs, haar en haar ge
zicht is afgemat van zorg. Zij is zeker heel
mooi geweest, maar nu ziet ziji er droevig
en vermoeid uit en ze heeft diepe kringen
onder de oogen."
„En is ze niet krankzinnig? Ik dacht dat
Miss Driver misschien beweerde dlat haar
patiënten diet krankzinnig waren, all waren
ze het in werkelijkheid wel."
„Neen, zij is niet krankzinnig." Hilary
sprak langzaam en peinzend. „Haar pleeg
zuster ging mee naar beneden om ons uit
te laten, ze zei' dat ik er geen verkeerde op
vatting van moest hebben. Mevrouw Gardi
ner is door en door overspannen en over
vermoeid geweest, zei ze, haar zenuwen wa
ren geheel in de war en haar gestel is niet
in evenwicht en wat de zuster noemt „uit de
koers". Ik geloof zeker dat zuster Rose de
waarheid sprak;'ze zei dat niemand een
oogenblik met het denkbeeld moest heen
gaan dat de arme vrouw krankzinnig was."
„Nu! Het zou nooit in mijn hoofd opko
men iemand met zwakke zenuwen naar die
vreeselijke dames Driver te zenden," zei
juffrouw Dunbar op scherpen toon, „Het
zijn menschen, die mij dadelijk gek zouden
maken, al was ik te voren heefemaal gezond.
Ze zouden een clown "zelfs somber maken.
Heb je ze gezien?"
„Ik heb er een gezien, miss Helena I"
„O, lieve tijd dat is" geloof Ik de ergste
van de drie. Dc oudste is Heel bazig en dr
jongste sentimenteel. Hel verhaal luidt dat
zij een" teleurstelling in liefde lrcelt gebed
in haar jeugd. Zij heeft waarschijnlijk d.
heele geschiedenis verbeeld; liaar naam is
Euphemia. Zij is. dwaas, maar er zit geen
kwaad bij. Maar Miss Helena doet mij den
ken aan vitriool."
„Ik had medelijden met haar," zei Hilai
toen de doffe oogen en de mond met de neer
hangende hoeken van de tweede Miss Driver
haar voor den geest kwamen. ,jZij scheen
zoo bitter, 1t was of zij al'le dingen zoo hard
opnam. Misschien heeft zij wel een heel
treurig leven gehad!"
Juffrouw Dunbar haalde de schouders
op.
„Misschien wel; ik weet het niet. Ik weet
niets van de Drivers behalve dat niemand
van lien schijnt te houden. Zij hebben ai ja
ren in dat huis op de duinen gewoond, ge
loof' ik; toen Tony en ik hier kwamen heb
ben ze ons een visite gemaakt. Heb je ooit
zulk een somber vertrek gezien als dié ont
vangkamer van hen. Lieve hemel! denk aan
zoo iets als je een zenuwachtige vrouw
bent!"
„Maar mevrouw Gardiner heeft zelf een
heel vroolijke kamer," haastte Hilary zich
derlandsche Maatschappij tot bev
der Geneeskunst, binnen het gebied
te zeggen.' „Dc ontvangkamer maakt me
akelig en dat doet die dienstbode ook met
haar podkalig gezicht; en dc arme Mis*
Helena gaf toe een gevoel of ik verzonken
was in ue diepste wanhoop. Maar dc kamer
van mdvrouw Gardiner is neel anders, vroo
lijk en aardig, en haar verpleegster ia jitial
iemand can een zenuwzieke op te passen
„Zoo, het doet mij genoegen, dlat te hoo-
ren Zooala ik reed» zei, ik verlang nooit
meer naar Duinzij" tor te gaan. was me
vrouw Gardiner hlij toen zij het kind zag?"
juffrouw'Dunbar's toon was een weinig
vinnig Zij had voortgesukkeld over stoffige
wegen, kaartjes afgegeven bij huizen waai'
niemand tliius was waardoot zij geen ge
tegenheid had gehad om uit te rusten, ver
moeienis en prikkelbaarheid waren daarvan
de gevolgen en toen- Hilary niet diadelijk op
haar vraag antwoordde, herhaalde ze die
een weinig geraakt.
„Was mevrouw Gardiner blij toen zij het
kind zag?" vroeg zij. „Ik durf wel zeggen
van niet. De moeders van den tegenwoordi-
gen tijd zijn zoo buitengewoon.
„Zij was verrukt haar te zieu," antwoord
de Hilary, „ze schijnt érg dol op Bags en
ze speelden aardige spelletjes samen. Maar
ik geloof niet dat zij gezond genoeg is om
het kind lang bij zich te hebben: ze werd
gauw moe."
„O ja, dat is ze wel," zei juffrouw Dun
bar bitter, ze was in een stemming om de
aandacht te vestigen op tekortkomingen,
zelfs al vielen die niet dadelijk in bet oog.
Moeders kunnen tegenwoordig nooit veel
verdragen van het gezelschap van haar kin
deren. Kindermeiden, gouvernantes, scho
len, iedereen rtiag op dc kinderen letten als
de moeders er maar niet mee lastig geval
len worden."
Wordt verwigd.
COURANT.
jj
apLcuuk. van uoi wwiuui
