DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De strijd in en buiten Europa. De gouden sleutel 1918 MAANDAG 25 MAART. FEUILLETON. No, 71 Honderd en twinstigsie Jaargang AboRnemeatsprlls bij Yoornltbetaling n. 3 maandsn 11.65. fr. p. post 1.90. BewlUnnmniBrs 5 et. ftdvortentleprüs 15 ct. p. regel, grootere letters oaar plaMmte. Br. fr. II. V. Boek- eo Haodelsdrokkerli Berms. Coster 5 Zo.. Voordam C l Tel. 3. Buitenland. In het Westen wordt de strijd met verwoed heid voortgezet. Het gaat hier om de beslissing, om de over winning tusschen hen, die gezegd hebben„de vijand komt er niet door" en hen, die voor spelden, dat zij dm ijzeren muur met boven- menschelijke kracht uit zijn voegen zouden rukken. Tot nu toe hebben de Duitschers onbetwist baar succes gehad. Tot nu toe schrijven wij,, want het is niet te voorspellen of de eerstkomende dagen niet een kentering zullen brengen. Steeds is toch gebleken, dat de eerste gewel dige stormloop successen bracht, die de vol gende dagen als de tegenstander zich van den onverwachten slag hersteld had, in onbe duidende plaatselijke voordeelen verliep. Wat natuurlijk niet wegneemt, dat bij een dergelijk offensief, hoe kort 't ook duren moge, belangrijke terreinstrooken vermeesterd kun nen worden en het geverbtsfront een: geheel anderen vorm kan worden gegeven. Dc bedoeling is evenwel niet het gevechts front over betrekkelijk kleinen afstand te ver schuiven. Dit levert naar yerhouding van de daarvan te brengen offers te weinig practi- sche resultaten op. De bedoeling van den aan valler is geen andere dan het gevechtefront op èenig punt te doorbreken en door oprolling der vleugels de vijandelijke legermachten in wanorde achteruit te werpen. Dit hebben de Duitschers tot nu toe niet bereikt en dit over wegende, kan men zich indenken, dat de cor respondent van de Times aan het Britsche front schrijft, dat men wel verachtte, dat de Duitschers op sommige gedeelten van het Britsche front zouden dringen en dat men tot dusver voldaan is over den toestand? Inderdaad, een' doorbraak in den echten zin van het woord heeft terwijl wij dit schrijven nog niet plaats gehad, wat evenwel niet weg neemt, dat de 'Britten, die hun front ate zoo uiterst solide hebben voorgesteld, tot nu toe weinig reden hebben om over den toestand bijzonder voldaan te zijn, noch over de vor deringen der Duitschers, noch over het aantal hunner in gevangenschap geraakte landge- nootén. Over het algemeen zijn de Duitsche com munique's weer zeer sober en bepaalt men zich van die zijde tot een beknopt overzicht van den toestand in tegenstelling met de be richten van. Engelsche zijde, die uitvoerige be schouwingen van de krijgsverrichtingen ge ven. Voornamelijk de Britsche oorlogscorres pondenten zijn daar zeer sterk in. Uit hun berichten blijkt wel, dat de Duit schers weer de oude gevechtsmethode volgen door na een hevige artillerieactie groote troe pen massa's tot den infanterieaanval te laten oveigaan. Deze inzet van menschenmateriaal kan na tuurlijk tot gunstige resultaten leiden maar is ook de oorzèak, dat de aanvaller zeer zware verliezen moet lijden en zijn offensief in dezen oaar hoi Engclsch door L O. MQBERLEY. 27} „Gestorven1?" Mevrouw Gardiner zag haar onderzoekend aan. „Moeder vertelde dat zij hem verloren had voorde ik op de wereld kwam. ik weet alleen dat bij John Donaldson heette." John Donaldson," herhaalde mevrouw Gardiner. John Donaldson. En wist je de oude geschiedenis?" „I# wist dat moeder zooveel van hem hield, dat zij haar huis en alles wat haar dierbaar was opgaf om met hem weg te gaan en' te trouwen," antwoordde Hilary fier. „Zij heeft hem altijd zoo liefgehad, toe het eind aan toe." „En was hij dat waard?" „Dat weet k niet". De fiere klank stierf weg uit de stem van het jonge meisje. „Ik vrees," zei ze aarzelend, „ik vrees dat hij moe der niet heel gelukkig maakte, maar zij heeft nooit opgehouden hem lief te hebben." „Ach, arme dwaze Antonia, arme dwaze Antonia," zei mevrouw Gardiner bitter. „Maar ze is dood de arme Antonia is dood!" Er was een plotselinge overgang van bitterheid tot smart in baar stem. laat- sten keer toen ik haar gezien heb was ze een jong meisje, een levendig, mooi jong meisje in het ouderhuis op dc heide! Ze was de mooi ste van ons allen." Haar stem daalde bij die herinneringen. „Ik zie haar nog zooals ze in onzeu tuin placht te kijken. De tuin liep hellend af naar de heide Antonia was er dol op. Zij hield van bloemen en van vogels en de ymie vergezichten van heide en lucht." „En ze was veroordeeld te wonen in een grauwe straat, een even lange, grauwe straat geest moet staken, wanneer het doel niet bin nen afzienbaren tijd bereikt wordt. Waarschijnlijk wil men van Duitsche zijde in het Westen een beslising tracht en te krij gen vóór de beloofde Amerikaansche troepen over den oceaan komen en vóór de toestand in Oost Europa een zoo ongunstigea keer mocht nonen, dat Duitsche troepen weer naar het Oostfront terug zouden moeten keexen. In de Engelsche oorlogsberichten komt tel kens weer de verwondering tot uiting, dat de Duitschers ditmaal geen nieuwe aanvalsmid delen hebben uitgevonden. Er waren geen tanks, schrijft oa. de cor respondent van de Da'ly Chronicle aan het Engelsche front, er was geen bijzonder gas en de vijand nam als van ouds zijn toevlucht tot een roekelooze opoffering van menschen- levens in de hoop de verdediging alleen reeds door zijn aantal en tevens door de macht van het geschut te overstelpen. Er stonden' duizend kanonnen tegenover drie Engelsche divisies en tegelijkertijd met dit hevige spervuur werd het zware geschut op een afstand van 28 mijl achter de Engel sche linie de achterhoede geconcentreerd. Tijdens het laatste uur van de beschieting begonnen de gasaanvallen waarop de En- gelschen verplicht waren maskers te dragen. Het gerucht, dat Parijs beschoten werd, heeft gisteren al heel wat menschen tot de conclusie gebracht, dat de Duitschers dicht bij de poorten van de Fransche hoofdstad staan. In werkelijkheid is de kortste afstand van het front tot Parijs meer dan 100 K.M., maar naar een Reu ter-telegram uit Parijs meldde hebben een 240-tal granaten toch de stad en de voorsteden bereikt, waardoor een tiental personen gedood en een vijftiental gewond werden. Ook gisteren werd deze beschieting voortgezet. Volgen wij thans de officieele communiques dan blijkt, dat uit Londen gemeld wordt, dat tot Zaterdagavond laat de zware strijd aan het geheele slagfront voortduurde. De Duit schers drongen, naar van Engelsche zijde er kend wordt, door het Britsche verdedigings stelsel ten W. van St. Quentin waar de Engel sche troepen op dit gedeelte van het slagfront in goede orde over hef verwoeste gebied terug trokken teneinde verder naar het Westen nieuwe stellingen in gereedheid 'te brengen. De troepen op het meer Noordelijke gedeelte van het slagfront behielden hun stellingen. Het officieele Bcrlijnsche i avondcommuni qué yan Zaterdag geeft te kennen dat het eer ste deel van den grooten slag in Frankrijk ge ëindigd is, dat de Duitschers den slag bij MonchyKamerijkSt. QuartanLa Fère gewonnen hebben en dat een aanzienlijk deel van het Engelsche leger verslagen is. Wij vechten, aldus het communiqué ongeveer op een linie ten R O. van BapaumePéronne Ham. Een Wolff-telegram maakte Zaterdag reeds als alle andere grauwe straten," riep Hilary hartstochtelijk uit. „op huurkamers in een huis' dat precies eender was als alle andere huizen in die lange, grauwe straat. Het is vreeselijk mij te herinneren hoe zij daar wonen moest en zoo hard werken, als zij» op zoo heel andere dingen gesteld was." „Zij moest slapen op het bed, dat zij zich zelf gespreid had", antwoordde mevrouw Gardiner scherp, maar evenals tevoren ver anderde haar toon bijna onmiddellijk. „Orh, arme Antonia 1" zei 'ze, het is niet goed op die manier over haar te spreken nu zij dood is. Eu wat zij gedaan heeft deed zij omdat zij een man zoozeer liefhad, dat zij alk- andere dingen vergat; zij ken je de oude geschiedenis?" Zij brak ham- volzin ai om de korte vraag te herhalen. Hilary schudde liet hoofd. ,.Ik weet ntert alleen wat ik u verteld heb, dat moeder haar eigen familie opgaf en haar tehuis en alles waar zij het meest op gesteld was ter wille van mijn vader," antwoordde zij, „Ik dacht dat zij onaangenaamheden had gehad met haar eigen familie. Zij sprak nooit graag over wat er gebeurd was." „Wij hebben er de bijzonderheden nooit van geweten, wij wisten alleen dat Antonia een schilder ontmoette, die naar het dorp kwam om te schilderen; en dat mijn vader die kennismaking afkeurde. Ik was veel jon ger dan Antonia ik bewonderde haar zooals een jongere zuster een oude bewon dert en als zij 's nachts lag te schreien in haar kamer was ik boos op mijn vadler en gaf hem de schuld dat zij zich ongelukkig voelde. En toen eens op een dag ging Anto- nit weg en kwam niet terug. En mijc moedei zag heel' bleek en was heel stil en mijn va der raasde en zei dat Antonia nooit meer een voet in huis zou zetten. Zij was wegge- loopen mét den schilder uit het dorp en is met hem getrouwd." „En bedt u haar nooit weergezien, nooit meur iete van haar gehoord? Ach! ann moe melding van 25000 Engelsche gevangenen benevens een1 buit van 400 kanonnen en 300 machinegeweren. Naar het Engelsche blad de Daily Dispat- che uit betrouwbare bron zegt te vernemen, zouden dc Duitschers in de eerste plaats den Engelsche vooruitspringenden hoek bij Ka- merijk willen afknijpen en tevens beoogen van St. Quentin uit de Somme-linie en m het Noorden den weg naar Amiens te bereiken. Het blad vernam uit goed ingelichte kringen, dat de verschijning van Duitsche tanks zeer aanstaande wordt geacht. De Duitsche keizer, die blijkbaar om zijn legers te bezielen op her Westelijk front ver toeft, heeft het telegrafeeren volgens het wel bekende Duitsche recept weer niet kunnen nalaten. „Door God's genade", aldus het telegram aan de Keizerin, „is de slag bij Monchy, Cambré, St jQuentin en La Fère gewonnen. De Heer heeft ons voortreffelijk geholpen en zal dat ook verder doen". Dat de Allerhoogste, de God der Christe nen, dé God van Liefde, in dezen afschuwelij ken volkerenmoord zijn zegen op de actie van een der strijdende combinaties zou doen rus ten, kan sleóhts opkomen in hem, die de ware beteekenis van dit bloedig bedrijf niet kan doorgronden. Om een zoo volledig mogelijk beeld van den toestand van het oogenblik te geven, la ten wij de laatste communiqué's van beide zijden hieronder zoo volledig mogelijk vol gen. Het officieele Engelsche communique van Zaterdagmorgen meldt: Aan het slagfront is gedurende den nacht feitelijk geen verandering ingetreden, of schoon op verschillende plaatsen de strijd voortduurt. Onze troepen handhaven de linies van de Somme tot Peronne. Kleine vijandelijke aldedingen, die bij Pargny (circa S K.M. ten Zuiden van Peron ne) de rivier trachtten over te trekken, wer den teruggedreven. Op onzen rechtervleugel zijn wij in voe ling met de Franschen, terwijl onze troepen ten Noorden van de Somme bij Peronne hun stellingen handhaven na herhaalde aanval len van den vijand op dit deel van het irout in het begin van den nacht te hebben afge slagen. Hevige strijd wordt nog verwacht. Hét Berlijnsche communiqué meldt: De slag bij Monchy St. Quentin Ka- merijk—La Fère is gewonnen. Het Engelsche derde en vijfde leger en gedeelten van de aangevoerde Fransch-Ame- rikaansche reserves zijn verslagen en op Bapaume Bouchavesnes achter de Somme, tusschen Peronne en Ham, benevens op? Ghauny onder de zwaarste verliezen terug geworpen. Het leger van genei-aal Otto von -Beiow heeft de hoogte van Monchy stormendex- dertje!" zei Hilary en haar zich met tranen. oogen vulden „Neen, wij hebben haar nooit weergezien. Nadat zij een oi tweemaal aan' mijn moeder geschreven had, zei vader dat er geen brie ven meer tusschen haar gewisseld mochten worden en Antonia te voor goed uit ons leven verdwsnefc." „Hoe wreed!" riep Hilary onstuimig. „Waarom was het zoo verkeerd van rnoeder om den schilder lief te hebben en met hem te trouwen als zij veel van hem hield?" „Maar het schijnt toch niet zoo gelukkig uitgevallen te zijn," zei mevrouw Gardiner listig. „Ik heb je al gezegd alle bijzonderhe den.woei ik er niet van. Ik was destijds nog een heel jong meisje. Maar misschien wist vader het beter dan Antonia. Misschien had hij wei gelijk." „Neen, Ik geloof niet dat hij gelijk had1 om moeder in eenzaamheid en armoede te laten al die jaren," antwoordde Hilary. „Ik kan niet inzien dat dat goed was." „Niemand van ons wist dat zij alleen was en het ann had", antwoordde mevrouw Gar diner, „daarenboven voordat zij een jaar weg was werd het oude huis opgebroken. Vader en moeder stierven binnen een maand na elkan der; het huis werd verkocht, mijn zusters moesten werk gaan zoeken. En toen stierf de kleine Clare En zoo werd Antonia niet meer dan een herinnering uit ónze jeugd, totdat ik u zag. Dat is de heele geschiedenis. Ik ben moe. Nu moet je heengaan." Met den snellen overgang van gedachten en woorden, die haar eigen was sprak ze de laatste woorden uit, en den wenk van de pleegzuster begrijpende, nam Hilary dadelijk afscheid. Mevrouw Gardiner maakte geen verdere toespeling op de pas ontdekte bloedverwant schap, geen toespeling hoegenaamd op iets van hetgeen zij' pas bepraat hadden. Haar op- ewondenheid was geluwd. De gloed was uit aar oogen verdwenen. Zij was slap gewor den, afgetrokken, onverschillig. hand veroverd en Zuidelijk daarvan den aan val over Vaucourt en Hénin naar het Westen voortgezet. Ten Noordwesten van Bapaume gaat het gevecht om de derde Engelsche stel ling. Krachtige Engelsche tegenaanvallen zijn afgeslagen. Het leger van generaal Von der Marwitz bleef den geslagen vijand op de hielen zitten en rukte in een krachtige achtervolging nog ia den nacht van 22 op 23 dezer tot aan de 3e Engelsche stelling in de linie Egwah- court Harlus Templeux La Fosse Bemes op. Gistermorgen viel het den Engelschen verwoed aan en versloeg den vijand, on danks diens wanhopigen tegenstand en voortgezette tegenaanvallen. De vereeaiging met den linkeraanvals- vleugel van het leger van Von Below werd tof stand gebracht. Tusschen Malancourt en Péronne hebben de troepen van de generaals Von Kathein en Von Gontar den overgang over den Tortille-sector bevochten, en zijn thans op het gevechtsterrein van den Som- me-slag in gevecht om Bouchavesnes. Péronne is gevallen Andere divisies drongen Zuidelijk daar van tot aan de Somme door. Reeds in den avond van 22 Maart nam het scherp vervol gend leger van generaal Von Hutier de oude Engelsche stelling stormenderhand:, brak er doorheen en dwong de Engelschen tol den terugtocht In een rusteiooze achtervolging hebben de legers van de generaals Von Luttwitz en Von Oelingeu de Somme bereikt. Ham viel ua een verbitterd gevecht ui dc iianden der zegevierende Duitsche troepen. NEngelsche reserves, die wanhopige tegen aanvallen deden, leden zware verliezen. De legere van de generaals Von Webem en Von Gontar en de troepen van generaal Von Gayi hebben na een heeten strijd het Crozat-kanaal overschreden. Zij wierpen de snel van het Zuid-Westen oprukkende Fransche, Engelsche en Amcxi-' kaansche regimenten op.Chauny en in Zuid- Westelijke richting terug. De aanvalsgeest der infanterie was ouover- treffelijk. Zij hebben getoond wat Duitsche dapperheid vermag. Licige, zware en allerzwaarste artillerie en mijnwerpere, rusteloos voorVaans gaand over het trechterveld, droeg er veel toe bij den aanval van de Duitsche oprukkende in fanteii^ m gang te houden. Vlammenwer pers deden het hunne. De pioniers toonden in oen strijd en bij hun werk hun gewone bekwaamheid. Vliegers en ballons verschaften het com mando-belangrijke inlichtingen. De Duitsche jacht- en gevechts-eakaders, aau de over winning gewend, handhaafden in moeilijke gevechten hun heerschappij m d< lucht en vielen de terugstroomende Engel sche colonnes aan. Motor-, treinentroepen, enz. werkten on- „Goeden dag", zei ze, „kom als je blieft niet terug voor dat ;k u laat roepen. Het is werkelijk te vennoeierid voor mij om visites te ontvangen. Hef is veel béter voor mij rustig alleen te blijven Mijn krachten zijn uitgeput. En met deze knorrige woorden in haai" ooreu weerklinkende, ging Hilary de kamer uitnaar beneden, waar ze Tony vond. HOOFDSTUK XII.- Wal sol er nu gebeuren? Müe» Harding las den brief langzaam tweemaal over, legde hem toen neer op zijn schrijftafel en Leunde nadenkend achterover in zijn stoei. Hilary had hem geschreven om hem te vertellen vau haar vreemde ontmoe ting ine. dc patiënt van „Duinzijde", mpui het is ti betwijfelen o. Harding s gedachten zich bezig' hielden met dit gedeelte van den brief van zijn pupil. De iaabie zinnen dans ten voor zijn oogen en maakten herinnerin gen wakker uit liet verleden, uat hij vasi in sloten itad voor goed achter zich te werpen. „Ik heb een dame ontmoet, die-een oude vriendin van u is", waren de woorden uiv Hilary's brief., „haar naam ts Redbum. Ik geloof dar ik nog nooit zulk een mooi mensch gezien heb." „Dat. kon ze wel wezen", mompelde i iar- ding en zijn lippen krulden zich tot een zeer bitteren glimlach. „Vee! menschen zouder. hetzelfde zeggen. Ik heb nooit iemand ge zien, die haar in schoonheid evenaart Schoonheid van lichaam en lcclijicheid van ziel", voegde hij er bij met een verachtelijken lach, die des te verachtelijker klonk cmda; hij weergalmde in de ledige kamer. Het beeld van Hilda Redbum, zooals zij er uitgezien had in de dagen toen hij haar liefhad, teen zij hem scheen lief te hebben, verrees voor zijn verbeelding cn verkoos niet weggebor gen te worden in dat verwijderd hoekje var. zijn hoofd or geheugen, waar hij het sedert lang verbannen had. De schoone liefelijkheid van haar gezicht, het blauw van haar oogen, Zij, die zieh met 1 April voor minstens 8 maanden op dit blad abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers franco en gratis. DE DIRECTIE. verpoosd. De verkeersknooppunten achter het Engelsche front waren het doel van de Duitsche bommen-es kaders, die ook de» nachts in actie waren. De buit is gestegen tot meer dan 30.000 gevangenen en 600 stukken geschut. Op vele punten van het overige Westelijk front duren de artillerie- en verkenningsgevechten voort. Het Zondagavond-communiqué meldt: De geweldige strijd woedt om Bapaume en (ten Zuiden daarvan) op de linie Le T ransloy CombLes Maurepas. Tusschen Peronne en Ham werd de Som me bij den aanval op verschillende plaatsen door de onzen overgetrokken. Tusschen de Oise en de Somme rukken on ze troepen al strijdende voorwaart». Chauny is ver overd. De buit aan oorlogsmateriaal is enorm. De Engelschen verbrandden op hun te- terugtocht Fransche dorpen en steden. KORTE BERICHTEN. Engelsche vliegers wierpen tijdens het Duitsche offensief op de Duitsdie aanval»- en versterkingstroepen verscheidene duttend ponden aan bommen. Zestien Duitsche vliegtuigen werden ge veld, drie Engelsche machines worden ver mist. Prins Hendrik XXXVW van Reust, jongere linie, is op het Westelijk front gesnew- Het Noorsche stoomschip Nordky te in den Atlanfischen Oceaan in den grond ge boord, De Britsche mijnwerkers federatie heeft de voorstellen der regeering aanvaard en een resolutie aangenomen waarin de conferentie wordt aanbevolen om de mannen aan te raden zich er niet tegen te verzetten, dot er 50.000 man aan de mijnen voor het leger worden onttrokken. Duitsche vliegtuigen, deden Zaterdag avond een aanval op Parijs. In Palestina zijn de Britsche troepen de Jordaan overgetrokken. In het versperde gebied om Engeland hebben Duitsche duikbooten weer 20.000 ton bruto vijandelijke handetetonnemaat vernie tigd. Een afvaardiging van de Lithauschm I.andsraad heeft den Duitschen rijkskanselier medegedeeld, dat de Lithausche Tory ba het herstel uitroept van een op democratischen grondslag berustenden onafhankelijken Li thauschen staat met Wilna als hoofdstad, en de losmaking van alle staatkundige banden, die met andere volken bestonden De Litfaau fecht staatsraad moet met het Duitsche rijk betrekkingen aanknoopen Graaf Hertling antwoordde, dat Duitschland Lithauen als vrije en onafhanke lijke staat erkent en bereid is, het bescherming en bijstand te verleenen. Duitschland hoopt, dat Lithauen een deel der Duitsche oorlogs kosten op zich zal nemen. de gouden gloed.van haar haren hij zag het alles zoo duidelijk voor zich of de vrouw zelf voor liem stond. De jaren rolden te rug, Hilda's oogen keken in dc zijne, hij hiefd haar hand vast omsloten, haar gezicht was opgeheven voor een kus, en zijn hart zong een lied van vreugde omdat de liefste vrouw van de heelt wereld, de liefste en de beste beloofd had zijn vrouw te zullen wot den. „Paliaw!" riep hij gemelijk uit toen het vizioen verflauwde ai fyct tegenwoordige zich weder op den voorgrond vertoonde. „Ik ben de eerste man niet, die zich heeft Late» beetnemen door ecu vrouw en ik zal de laat ste we! niet zijnj'maai wat mij betreft negen ik de vrouwen van nu af aan en vooi goed 1 lij nam Hilary's breit' op en las hem voor den derden, keer over. „Waarom speekt Hilda van mij tegen Hi lary ais een oud vriend?" zei hij lachend „Zou zij de onderhandelingen weer willen hervattenof wat anders? Ik gen niet pre cies meer de jonge ezel van vroeger, toen zij grapjes maakte met mijn hart. Ik veigeeld mij. dat ik nu tegen haar opgewassen ben! En dié andere kwestie", hij duwde zijn stoel weg met een uitroep van ongeduld, „ik dien wel met mevrouw Derfield te gaan spreken over die pas opgedoken tante van Hilary" En met een ontevreden gezicht stak hij den brief in zijn zak en stond op. Hij trachtte zichzelf te verzekeren dat het de groots te- last van de wereld voor hem was naar de Hall to moeten gaan en dat hij veel liever niets te maken wou hebben met de zuster van Sir Luke. En toch, toen hij den weg en liet park doorliep zette hij bijna onbewust de twee vrouwen in zijn geest naast elkaar en maakte vergelijkingen tusschen haar. Hilda Redbum, en haar groote, onmiskenbare schoonheid aan den eenen kant, Austice Der- fields élégante en bekoorlijkheid aan den anderen. Wordt vmdff.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1