DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Do strijd in en buiten Europa.
De gouden sleutel
N* 73
Honderd en twinstigste Jaargang
1918
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling p. 3 maanden 11.65, tr. p. post 11.90.
WOENSDAG
Bewijsnummers 5 et. Advertentieprijs 15 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsruimte. Br. (r. N.V. Boek- en Handelso>okker!j Herms. Coster Zn.. Voordans C 9, Tel. I
27IAART.
FEUILLETON.
Buiten land.
Binnenland.
Stadsnieuws,
Nog dagelijks wordt aan het Westelijk
front met groote felheid gevochten.
Zooals wij nog iu een deel der oplage van
ons vorig nummer kouden melden, wordt in
het officieele Berlijnsche communiqué van
Dinsdag melding gemaakt van het nemen
van Bihucourt, Biefvillers en Orévilliers,
Irles en Miraumont.
De Duitschers trokken over de Ancre en
bij Courcellette en Pozières over den weg
AlbertBapaume.
Ten zuiden van Péronne werd de over
tocht over de Somme geforceerd en de hoog
te van Maisonnette, alsmede de dorpen Ba
ches en Barleux genomen.
De vijand, aldus het communiqué, werd
bij Marchelepot en Hattencourt over de
spoorlijn PéronneRoye geworpen. Etalon
en Bussy werden genomen en de Duitschers
staan, daardoor op de'hoogten ten Noorden
vén Noyon.
De buit aan kanonnen steeg tot 963 stuks
en in de veroverde stellingen lagen meer
dan 100 gepantserde auto's.
De Franschen erkenden het verlies van
Noyon en meldden, dat'zij' den opmarsch der
Duitschers door herhaalde tegenaanvallen
vertragen.
In het algemeen schijnt de Duitsche voor
uitgang niet meer zoo groot te zijn dan in
de eerste dagen, wat trouwens op het Weste
lijk front bij dergelijke aanvallen steeds het
geval is geweest.
Onverwachts wordt de zware slag toege
bracht, die den vijand doet wankelen en
achteruit deinzen.
Maar terwijl de offensieve kracht van den
aanvaller vermindert, herstelt zich de tegen
stander en zoo deze er slechts in slaagt zijn
front, ziji het dan ook door stelselmatig te
rugtrekken, ongebroken te houden, wordt
het doel van den aanvaller niet bereikt en
kan hij als tegenwinst yoor zijn zware offers
aan menschenlevens hoogstens eenige ter
reinwinst boeken.
Het Engelsch-Frausche front is niet door
broken en dat maakt dat het Duitsche offen
sief niet tot resultaten van beteekenis leidt.
De Duitschers mogen talrijke dorpen in
hevige gevechten nemen, zoolang het iront
der geallieerden zich regelmatig verplaatst
kan hoogstens bereikt worden, dat de ge
wéldige worsteling eenige tientallen kilome
ters dichter bij Parijs voortgezet wordt.
Kolonel Repington schrijft in de Mor
ning Post, dat er wel reden is om aan te ne
men, dat de Duitsche vloedgolf spoedig tot
staan gebracht en teruggeworpen zal wor
den.
Wel wordt het verlies aan. kanonnen
zwaar, maar i-n JFrankrijk en Engeland zijn,
volgens der kolonel, groote reserves aan
kanonnen, die de verliezen kunnen goedma
ken.
Reuter's correspondent in het Engelsche
hoofdkwartier meldt, dat de Engelschen, na
dat zij over de Somme teruggetrokken wa
ren, alle bruggen op één na in de lucht lie-
naar hot Cagelseh
door L O. MOBERLEV.
2t)
„De meeningen kunnen verschillen," ant
woordde zij zacht, „maar de dingen die er
het meeat op aan komen hebben weinig met
meeningen te tnaken. Wat u of een ander
moogt zeggdn, ze blijven toch de gewich
tigste dingen! Maar weder vertoonde
zich even een ondeugend lachje in haar
oogen „ik weet niet zeker of u nog in
staat is te begrijpen wat die dingen zijn.''
„Als ze gebaseerd zijn op gevoelsfunda-
menten dan hoop ik daartoe nooit in staat
te zijn," was het korte antwoord, en Har
ding stond op en stak haar de hand toe.
„Ik zal mijn best doen dadelijk naar Bur-
nauford te gaan," ging hij voort, plotseling
van onderwerp veranderend„als er iets ont
dekt kan worden omtrent Hilary, dan maar
hoe eerder hpe beter. Ik zal u het resultaat
van mijn nasporingen laten weten. Blijft u
hier nog voorloopig?"
„Een paar weken stellig. Mijn broer
schijnt het prettig te vinden mij bij zich te
hebben, terwiji hij de zaken afdoet, die met
den dood van zijn* vrouw in verband staan."
„Natuurlijk.". Harding sprak met de be
leefdheid aan zijn vak eigen. „Hoe gaat het
met Sir Luke?"
„Vrij wel," er was een merkbare aarzeling
in het antwoord „ik meen hij is vrij wel
wat zijn gezondheid betreft, maar hij is rus
teloos, hi| heeft vreemde, sombere, stilzwij
gende buien hij verlangt hier vaa daan te
ten vliegen en dat die eene zoozeer door het
Britsche artillerie-vuur bestreken werd, dat
het voordeeliger was, haar ongerept te laten.
Bij het overtrekken van die brug werden
de Duitsche soldaten bij honderden dóór de
Engelschen neergeschoten.
Dat men zich inmiddels ook van Duitsche
zijde over het verloop van den slag voldaan
toont, laat zich begrijpen.
Generaal Ludendorff meldde althans aan
een bijzonderen berichtgever van de Köln.
Zeitung, dat de loop van den slag precies
is als men gedacht en gehoopt had.
In de Engelsche pers komt over het alge
meen het vertrouwen tot uiting, dat het front
der geallieerden niet doorbroken zal wor
den, al verheelt men zich den ernst van den
toestand niet.
De linie van de geallieerden wordt ih haar
geheel gehandhaafd, zegt o. a. de Daily
Chronicle, en er zijn geen aanmerkelijke af-
deelingen Engelschen en Franschen omsin
geld en afgesneden. Maar evenmin is er nog
sprake van dat de krachtsinspanning van den
vijand tot stilstand is gekomen.
En de Morning Post schrijft, dat de geal
lieerden wel zware verliezen lijden in man
schappen en krijgsmateriaal, maar zoolang
hunne legers te samen blijven, hebben de
Duitschers nog geen beslissing verkregen.
In Amerika wordt natuurlijk het verloop
van den strijd met de grootste belangstelling
gevolgd. Onder den indruk der gebeurtenis
sen beeft de Senaat dezer dagen in den tijd
van twee uren tien oorlogsmaatregelen
goedgekeurd, die reeds eenigen tijd onafge
daan waren gebleven.
De laatste berichten van het gevechtsfront
maken er van Duitsche zijde melding van.
dat de vijand aan beide kanten van de Somme
op een breed front terug trekt.
Bij de vervolging, aldus het communiqué,
zijn wij onze oude stellingen vóór den slag
bij de Somme in 1916 westwaarts marchee-
rend reeds op vele punten voorbij. Wij staan
voor Albert. Lihons, Roye en Noyon zijn ge
nomen.
De Engelschen melden, dat de Engelsche
troepen zich nestelden in nieuwe steiLingen
beoosten Albert.
Ten Noorden van de Somme wordt een
voortzetting van den strijd verwacht. Ten
Zuiden van de Somme blijft de vijand ernsti
ge verliezen lijden. Meer dan 70 vijandelijke
divisies zijn in den strijd geworpen.
E>e Franschen melden, dat zij hun stellin
gen op den linkeroever van de Oise stroom
opwaarts van Noyon stevig in handen hou
den.
Wolff-teh grammen uit Berlijn, den toe
stand besprekende, laten daarbij het kla
roengeschal van den' overwinnaar hooren.
De „Keizerslag", aldus een der telegram
men, neemt een voor de Duitschers* zegevie
rend verlóóp.
Er zijn geen hindemissen meer voor onze
onvergelijkelijke troepen. Op sommige pun
ten in het Zuiden zijn onze troepen meer
komen.
Hij heeft een langen tijd van spanning en
angst achter den rug en men begrijpt zijn
begeerte weg te komen van de plaats waar
zijn vrouw pas gestorven is. Men zou haasi
niet kunnen verwachten dat hij anders was
dan droevig en stil, niet waar?" Hij zag
haar met eenige verbazing aan.
„Neen, ik geloof het niet. Neen, natuurlijk
niet," verbeterde Austice zichzelvc haastig,
„maar er is iets abnormaals in den tostaud
van mijn broer, iets wat ik niet begrijp. Het
is niet zijn lichamelijke gezondheid. Ik zou
hem kunnen overhalen u te consulteeren als
hij lichamelijk ziek was. Ik kan niet verkla
ren wat hem eigenlijk scheelt, maar hij lijkt
mij zoo ontzenuwd, zoo suf, juist zooals
hij was toen de arme mevrouw Donaldson
hier gestorven is. Misschien vindt u het gek
van mij om te zeggen, maar het schijnt dat
Luke meer dan gewoon door die twee sterf
gevallen i« aangegrepen: ze hebben hem bei
de op heel merkwaardige wijze uit zijn even
wicht gebracht. Omdat zij sprak op
peinzenden toon, „omdat Luke niet is wat
men noemt eeü buitengewoon gevoelig
man."
„Neen," antwoordde Harding met een le
vendige herinnering aan wat hij Sir Luke's
hardhuidigheid noemde. „Neen, ik geloof dat
ik uw broer stellig niet een zeer gevoelig
man zou noemen."
„En toch, nu schijnt hij zoo uit zijn even
wicht gerukt, zoo anders dan gewoon," zei
Austice, „het maakt mij dikwijls ongerust."
„Zie hem weg te krijgen," antwoordde
Harding. „Een geheele verandering van om
geving zal het beste voor hem zijn. Alles
wat u van hem vertelt zal met den tijd te
recht komen maar als u het gedaan kunt
krijgen, haal Sir Luke dan over hier vandaan
dan 45 K.M. vooruit gedrongen. Wij maak
ten reeds meer dan 1000 kanonnen, waaron
der vele van zwaar kaliber, buit.
Een Reu ter-telegram meldt, dat de front
lijn benoorden de Somme thans over Bray
Alber Beaumont Hamel Puisieux
Agette Boiry Hénin Wancourt,
onmiddellijk Oostelijk van Monchy naar de*-
Scarpe en daarna langs het oorspronkelijke
front loopt. Ten Zuiden van de Somme loopt
de linie van Méricourt aan de Somme, door
Rosières, Westelijk van Roye en bewesten
Noyon.
Een Havas-telegram uit Parijs meldt, dat
aan den aanvang van den zesden dag de vij
and geen enkele beslissing verkregen heeft en
er teekenen van stilstand zijn waar te nemen.
De vooruitzichten zijn bemoedigend, al
dus' dit telegram.
Inderdaad, hoe groote offers van Duitsche
zijde tot nu toe gebracht zijn, met welke bo-
vennienschél'ijike kracht de stormram tegen
den frontmuur der geallieerden is geworpen,
deze muur is als een elastische massa hier en
daar geweken, zijn vorm is door de geweldi
ge slagen gewijzigd, maar doorbroken is hij
niet..
En zoolang dit niet het geval is zal geen
beslissende militaire overwinning in het
Westen verkregen kunnen worden.
KOFFIE.
HetBureau voor Mededeelingen inzake de
Voedselvoorziening meldt:
Tusschen 1 en 15 April a.s. kan op bon
24 der thee- en koffiekaart 1 ons koffie wor-
KORTE BERICHTEN.
Ehiitsche éuikbooten hebben in de Noor
delijke wateren weer 21.000 ion vi
scheepsruimte in den grond geboon
De Amerikaansche scheepvaartraad
heeft bekend gemaakt, dat 5000 ion Ameri-
kaanscbe scheepsruimte ter beschikking zijn
gesteld voor het voedmgsmiddelentransport
naar Zwitserland.
Uit de Duitsche duikboot die tengevolge
van averij de Spaansche haven Fèrol is bin-
nepgeloopen zijn de schroeven en het oorlogs
materiaal verwijderd.
NEDERL AN-DSCH E SCHEPEN IN
INDIE.
Bij het departement van buitenlandsche za
ken is gisteren bericht ontvangen uit Singa
pore, dat de aldaar vastgehouden Nederland-
sche schepen „Daendels", „Speelman" en
„Schouten vergunning hebben gekregen om
te vertrekken.
De „Daendels" is 1140 top d.w., de
„Schouten" 2150c ton d. w. en de „Speel
man" 675 ton d. w., alles inclusief bun
kerruimte. Zij behooren alle aan de Kon. Pa-
ketvaart-Maatschappij, die daarmede in onze
koloniën de vaart onderhield tusschen de ei
landen van onzen Oost-Indischen archipel,
waarbij Singapore slechts in het voorbijgaan
werd aangedaan.
NEDERLANDSCHE SCHEPEN IN
AMERIKA.
Uit een' Amerikaansche haven aan den At-
lantisehen Oceaan, meldt Reuter d.d. 24
Maart dat het eerste der Nederlandsche sche
pen, overgenomen door de Ver. Staten, Don
derdag in zee is gegaan onder de Amerikaan-
sch vlag. Het schip werd bemand door Ame
rikanen. Dit schip en ongeveer 20 kleinere
schepen zijn bestemd om te worden gebruikt
voor de kustvaart op Cuba en den handel met
Zuid-Amerika.
te gaan, dat is het beste voor hem, zie hem
weg te krijgen!"
HOOFDSTUK XIII.
Het onderzoek.
Miles Harding drentelde door de kleine
dorpstraat en keek nu aan dezen en dan aan
dien kant met meer genoegen rond naar zijn
omgeving dan hij to langen tijd ondervon
den had. Het station aan den rand van den
weg, waar de rustige trein van een rustig
plaatselijk lijntje hem had afgezet, de dorps
weg, die zich kronkelde tusschen twee ha
gen in naar de veengronden met heide be
groeid, dat alles hau hem een kalmeerend
gevoel gegeven van afgelegenheid en vrede.
En dit kleine, witte dorpje, dat zich nestelde
in
van
lij kers aan. iiij
ren het is te betwijfelen of hij het had
kunnen verklaren waarom hij zich min
der vijandig gestemd voelde tegenover de
wereld over het algemeen, maar er was tets
nieuws en warms, dat hij plotseling voelde
ontgloren in zijn hart. Toen hij1 de witte
huisjes aanzag, de vroolijke tuintjes met de
September-bloemen, het grasveld met een
grooten kastanjeboom en de velden oploo-
pende naar de heide toen sloop de over
tuiging in zijn ziel, dat het leven toch ver
goedingen bood, dat er nog een zon was
aan den hemel en mogelijk ook geluk er
gens op de wereld. Beweren dat hij' deze
overdenkingen ender woorden braent zou
overdrijving wezen, maar h-ij was zich vaag
bewust dat zijn hart niet meer zoo treurig
was en koud als het zich zoo vele jaren
van ellende gevoeld had: dat hij nog iu staat
v/as de helderheid en frischheid van den
St rtemberdag te waardeer en en den zonne-
den afgeleverd door de winkeliers en van 16
\prfi
afgifte van bon 27 der nieuwe kaart.
tot en met 30 April weder 1 ons koffie tegen
VERGUNNINGEN BINNENSCHEPEN.
Naar wordt medegedeeld, moeten de ver
gunningen tot uitvaren voor binnenschepen
naar het buitenland in den vervolge mede
door de eigenaars der schepen- worden getee-
kend. Teneinde vertraging in de vaart der
schepen te voorkomen, wordt het wenschelijk
geacht de vergunning aan te vragen bij ae
inspecteurs der invoerrechten ter plaatse of de
dichtstbijzijnde plaats waar de eigenaar
woonachtig is.
De vervroeging van den wettel ijken tijd
zal aanvangen op 1 April (2 uur voormiddag
nacht van Zondag op Maandag wordt
dan 3 uur) en eindigen op 30 September.
EEN WAARSCHUWING.
Men verzoekt ons zoowel het publiek als
de schoenhandelaren er op te wijzen, dat de
maximumprijzen op de bons vermeki, niet
overschreden mogen worden.
Bij overtreding wordt men onherroepelijk
van verdere distributie uitgesloten en kan
artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht
toegepast wordend
COMITé VOOR CHRISTELIJKE
WINTERLEZ1NOEN.
Het comité voor christelijke winterlezingen
organiseert Donderdag a.s. in de bovenzaal
van „De Unie" een lezing, waar Prof. Dr.
T. Fioekstra het onderwerp „De Ziel der
Vrouw" behandelt.
Ongetwijfeld zullen velen dit onderwerp,
dat reeds zoovelen stof tot spreken en schrij
ven gaf en geven zal van dezen geleerde gaan
hooren.
GEWETENSGELD. x
Ten behoeve van 's rijks schatkist is ont
vangen bij den1 inspecteur der rijksbelastingen
in de le afd. alhier 235.70 voor te weimg
betaalde bedrijfsbelasting.
9de VOLKSCONCERT,
In navolging van andere plaatsen werd het
vorige jaar op den 2den Paaschdag in dm
namiddag een kerkconcert gegeven en hoe
wel het bezoek toen niet overgroot was, be
sloot de heer Slinger het dit jaar nog ems te
probeeren.
Hij heeft ditmaal de medewerking verkre
gen van twee bekmde artistea, n.l. mej. Ber-
tels (sopraan) te Amsterdam, en den heer
Boedijn (violist) te Hoorn. Ook de heer
Hogervorst, wiens mooie, heldere tenorstem
hier zoo geliefd is, zingt em paar num
mers.
Vólgens het karakter van kerkconcerten
bc.at het programa in hoofdzaak klassieke
nummers, maar toch komen er nog em paar
werkjes op Voor uit de moderne school.
HANDELSAVONDSCHOOL.
Bij het einde van den cursus werden bevor
derd:
van de 1ste naar de 2e klasse:
C. G. de BOER, Th. J. Bos, N. Dekker, S.
Jl. A. Dik, E. J. N. M. Endel, Fookeltje
Friedt, H. van Galm, C. N. Govers, Dieu-
wertje van der Hoek, Gerardina van der
Hoek, P. Hop, Jansje Jes, Annie G. W. Ju-
pijn, J. Kaal, D. Kes, J. M. A. Th. van Kes-
sel, Aafje Kommer, Johanna A. M. Broers,
J. J. Feijen. P. B. Hulskamp, Nellie C. de
schijn, die heuvels en dal bestraalde; de
blauwe lucht, die zich welfde boven de pur
peren heidevelden.
„Het huis van Mr. Mening?" het aiu
woord op zijn vraag werd gegeven door een
levendig uitzienden ouden man, die liet gras
maaide op het kleine kerkhof. „Lpop hi i
grasveld over en den weg op alsof Je naai
Munten ging, het huis staat achter in een
tuin. Maar er wonen daar uu geen Merruigs
iu het huis, 't Ia een heel tijdje geleden dal
er daar Merriugs woonden."
„Je bent zeker de doodgraver?" vroeg
Iiardmg over het hek* van het kerkhof ge
leund-, en ziju oog ging van dm grijzen
kerktoren naar den man met dm grijzen
baard, rustende op zijn zeis.
„Ik ben doodgraver," was het antwoord
„Jonadab Smith is^mijn naam Jonadab
Smith, ik ben hier jongen en man geweest in
dit dorp, bijna zevent'g jaar; ik ben bij de
zeventig. .Er is niet veel in het dorp Burnan-
ford gebeurd of ik zou het u kunnen vertel
len."
„Dan ben ik juist bij den rechten persoon
aangeland," zei Harding glimlachend tot
den ouden man, wiens gezicht net. zoo blo
zend was als em van zijn eigen appels, zijn
oogen even blauw als de lucht boven zijn
hoofd. „Ik zoek iemand, die mij icis zou
kunnen vertellen van Mr. Merring en zijn
familie."
„Mr. Merring en zijn familie? Nu, wat
wou u waarvan weten wroeg Jonadab met
zijn hoofd op zij en Harding aanziende met
den onderzoekenden blik van em kerk-
.kraai.
„Zijn het vrienden van u?"
„Dat wou ik juist zien te ontdekken." Har
ding deed het hek open en ging op een bank
Zitten vlak aan dm buitenrand van het
Jager, P. J. Lammerschaag, C. J. Meijer, W.
C. Rivière, J. J. Schipper, J. Schreuder, Ma
ria H. Schneiders, Jl. Steensma, W. J. Twisk,
P. Visser, S. Visser, D. Winder, Geertruida
C. Weijling.
7 leerlingen werden niet bevorderd
van de 2e naar de 3e klasse
J. Blom, Aiida M Boon, A. Grondsma, J
Hartog, J. Kayer, Margaretha C van der
Molen, O. van der Pol, litia van der Pol, Jo-
sina C. E. Pruimboom, H. J. Schuit, L. Vas-
binded, Clazina F. Zwart, J .C. Amoureus, J.
Bakker, P. A. Berkhout, Cornelia Erkamp,
Hmdrika Heeringa, Cathrina Imming, A. J.
A. von Laclmer, Wijnanda Molenaar, J..
Mijlhoff, C. Oudes, J. A. Overtoom, Christi
na W. Pruimboom, G. Sougé, Alberdina Tjar
den, Anna M. Weijling.
11 leerlingen werden niet bevorderd
van de 3e naar de 4e klasse:
Cristina G. M. Aulbers, Jacoba C H.
Berkhout, G. Blom Cz., J. W. Boldewijn, L.
J. Donders, L. Duyff, A. W. Geels, C. I lea-
drikse, K. Janssen, A. Kok, H. H. de Mik, J.
Mus, H. Pastoor, W. J. Pruimboom, P. D.
Purmer, Henldrika Schoorl, W. Vasbinder, K.
Vis, Nelly E. de Vos, JL C. van Wijk.
Na gehouden eindexamen kon het diplo
ma der school worden uitgereikt aan:
Neeltje Boldewijn, J. H. Booij, G. Brasser,
Anna C. Broers, M. Emmer, Johanna M.
Jongejans, K. van Til, Johanna C. de Wit.
2 leerlingen werden afgewezen.
ROEF- EN SCHOOLTUIN „KENNfr
MERLAND."
De Proef- en Schooltuin „Kennemerland"
vergaderde Dinsdagmiddag in het café Cen-
De voorzitter, de heer v. d Stok, uit de Rijp
opende de vergadering, die slecht bezocht
was.
Het afgeloopen jaar was, aldus spr., be
vredigend geweest, al was de tuin door het
gemis aan tassen, nog niet wat ze zijn moest.
De duurte van de materialen maakten het
zelfs onmogelijk een klein plan uit te voeren.
Spr. verwacht in de toekomst van de kassen-
teelt niet meer zoo veel, omdat het voedinga-
vraagstuk zoo op den voorgrond treed, dat
de luxeteelt geheel op den achtergrond ge
raakt. Spr. meende dat men nu, de nieuwe
denkbeelden voor de voedselvoorziening aan
de praktijk moet toetsen.
Spr. wekte de leden tot medewerking op bij
het opsporen van die gewassen.
Er zijn nog te veel personen die te weinig
om de tuin geven en de belangstelling moet
grooter worden, 't Bestuur wil daarom da
jaarverslagen rondzenden, behalve aan de le
ien aan tuinders en anderen. Ook zal de tuii
meer toegankelijk gesteld worden voor het
publiek, liet stand-punt zal royaler worden ia
deze dan tot nog toe.
Voor de voorjaarsvergadering zal da agaa-
da belangwekkender gemaakt worden, door
bepaald: actueele onderwerpen door specia
liteiten te laten behandelen. De uittnoodiging
van, eerste krachten is dan noodig. Spr. wekt»
de leden op in eigen kring leden te werven
De proeftuin moet het centrale punt worden
voor de op de praktijk steunende wetenschap
Het is de wetenschap die aan land- en tuin
bouw een masa voordeden bezorgde.
Spr. hoopte dat de belangstelling voor de
proeftuin spoedig algemeen zou worden.
De secretaris, de heer A. v. Reenen-, las de
notulen van de herfstvergadering die werden
goedgekeurd.
Uit het jaarverslag 1917, dat door nalatig
heid van den drukker, nog niet in druk was
verschenen, stippen wij aan, dat de vereeni-
ging 70 persoonlijke- en 12 vereenigigsleden
telt, benevens 7 donateurs, 13 gemeenten ver
leenden subsidie.
Doordat ook het door den heer Hazeloop
nsteeg, „Ik
kleinaoch-
kerkhof, waarvan de viooltjesplantje» onder
den muur een lekkere herfstlucht o;
heb reden te geloovwn, dat i;k een
ter van mijnheer Merring ken en nu kom ik
hier om daarnaar onderzoek te doen."
„Een kleindochter van mijnheer Mer
ring?" Jonadab leupde nog zwaarder op
zijn zeis en keek zijn bezoeker met scherp
onderzoekenden blik aan „En van wie
moest dat een kind zijn?"
„Dat wou ik juist te weten komen ant
woordde Harding, „Als je hier zeventig jaar
gewoond lu bt, dan moet je de heele geschie
denis van dr familie Merring van het begin
tot het eind kennen."
„Ja, ik weet het meeste wat er van de Mer-
rings te weten is," antwoordde Jonadab
langzaam, nog steeds den vrager met helde
re, onderzoekende oogen aanziende; „maar
er zijn hier geen Merrings meer, onthoud
dat. De familie is weg ze zijn allemaal
weg, behalve die hier liggen." Hij' knikte
met het hoofd naar achteren, naar de gra
ven verder op. „Er is geen Merring hier op
het dorp en al jaren niet meer, en ook geea
een meer in 't heele graafschap."
„En wie woont er in hun huis?"
„Menschen, Homway genaamd jonge
menschen, vreemd hier in de plaat». Ze ko
men ergens uit het noorden vandaan en ze
kenden niemand toen ze hier kwamen. Het
huis heeft na den dóód van den ouden Men
ring een heden tijd leeg gestaan, toen heb
ben er menschen in gewoond, Storlaud ge
heetten, die zijn weggegaan. En toen 'n oude
man, Meadons genaamd; die is gestorven
en nu wonen er jonge menschen in het
huis, en kleine kinderen, not zooais vroeger,
toen de jonge Merrings in den tuin speel
den."
W«*
