DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De strijd in en buiten Europa. De gouden sleutel 77 Honderd en twinstigste Jaargang 1918 Abonnementsprijs bij vooruitbetaling p. 3 maanden f 1.65, fr. p. post f 1.90. WOENSDAG ct. Advertentieprijs 15 ct. p. regel, grootere letteis naar plajtsrnlmte. Br. fr. H.Ï. Boek- en Bandelsdrakkerll Herms. Coster 4 Zn., Voordam C 9, Tel. 3. 3 A P RI L. FEUILLETOH. Buitenland. Binnenland. Over het algemeen heeft de toestand in het Westen, geen belangrijke wijzigingen onder gaan, Er wordt nog wel met verwoedheid ge streden, maar al deze gevèchten dragen meer bet kenmerk van pogingen tot uitbrete ding van plaatselijke successen dan wel dat zij onderdeelen zijn van een nieuw groot plan tot doorbraak der vijandelijke linie. Beide partijen rusten thans uit van de gewel dige krachtsinspanning en bereiden zich voor op een nieuwe actie, die een vergoeding voor de tot nu toe gebrachte offers zal moei ten brengen. De eerste slag dien Duitschland met ge pantserde vuist op den frontmuur der Geal lieerden gaf, is geweldig aangekomen. De muur is ongebroken, maar hier en daar scheef en verzakt en er zullen heel wat bouw steentjes noodig zijn om de scheuren weer dicht te maken. Natuurlijk bereiken ons in deze dagen van betrekkelijke rust tal van beschouwingen uit buitenlandsche bladen. Het regent bovendien Reuter-telegrammeni, die de Duitsche gevechtsmethode bespreken en de goede kansen der Geallieerden aantoo- nen om ook den tweeden Duitschen storm loop te breken. Reuter's bijzondere correspondent biji het Fransche leger meldt, dat de Fransche en Engelsche soldaten gelooven, dat de vijand zijn tanks niet gebruikt heeft. De Duitschers gebruikten deze dan ook ditmaal niet in de voorste linies, -maar ge bruikten ze om de overgebleven, steunpunten te vernielen als de infanterie voorbij is Zij moeten de tanks zoodanig verbeterd hebben, dat zij beter tegen artillerie gedekt zijn en de bemanning de machines hermetisch* tegen gasgolven kan afsluiten. De correspondent van de Petit Parilsien is eens aan het berekenen .gegaan hoeveel Duit schers aan den strijd hebben deelgenomen en hoeveel er buiten gevecht gesteld zijn. Hij komt tot de slotsom, dat' er 1.400.000 man in het vuur geworpen en 300.000 Duif- schers buiten gevecht zijn gesteld. Trouwens^ ook van Britsehe en Fransche zijde moeten de offers aan mannen buitenge woon groot zijn geweest. De Daily News wijst er op, dat de Duit schers nog steeds groote reserves naar het front werpen en dus weldra een hervatting van de hevige worsteling te verwachten is zoodra het zware geschut ia stelling is ge bracht. Een Duitsche oorlogscorrespondent he kelt de vernielzucht der Engelschen en be schrijft hoe zij op hun terugtocht Fransche gemeenten en hofsteden met vuur en kruit te gronde richtten. Het schilderachtige Nesle werd door de Engelsche artillerie met brand bommen beschoten en staat op het oogen- naar het Engelsch door L O. MOÜEKLEY. 32) HOOFDSTUK XV. Het pakje. „Wat heb je aan je zelf gedaan? Je ziet er anders uit. Ik weet niet precies wat er aan je veranderd is", besloot Austice, haar han den op Hilary's schouder leggende en haar diep in dc oogen kijkende. „Ben je veel jon ger of veel ouder geworden, sinds ik je te i'orpsley heb achtergelaten?" „Ik weet het niet,'' zei Hilary lachend. „Ze ker ben ik een paar weken ouuer, maar „Maar geen maren," viel Austice haar vroolijk in de rede. „Ik zal je niet lastig val len en in den grond'graven om te zien hoe j. wortels .{roeien. Ze schieten heel aardig bp. Vindt je mij niet 'n spook dat ik jevraaj mij gezelschap te komen houden? Maar was op het punt in de put weg te zinken en ik voelde dat ik daar niet tegen opgewassen was! Mijn broer komt in 't geheel niet voor den dag. Hij is bepaald tegenwoordig echt somber en hij heeft zich opgesloten in zijn eigen kamers in den westelijken vleugel. Ik ga een keer of twee, drie per dag naar hem toe, maar hij komt niet uit zijn geslotenheid los, zooals ik het noem. En toch heeft hij graag, dat ik in huis ben. En het huis is zoo groot voor één kleine vrouw 1 Ik wil niet iets doen dat Luke onaangenaam vindt, maar ik moet jé bekennen, dat ik soms hunkeren kan naar mijn eigen prettige bovenwoning." Hilary keek de groote salon rond, er was een uitdrukking van ontzag in haar oogen. „Ik heb natuurlijk nooit gewoond in zulke blik in lichte laaie. Dit is wel zeker, dat het Fransche gebied in de oorlogszone totaal verwoest wordt. Wat menschenhanden eens moeizaam hebben opgebouwd, wordt in weinige oogenblikken met 4e modernste hulpmiddelen der techniek vernietigd. Bouwwerken van architectonische schoonheid zijn nog slechts zwartgeblakerde ruïnes, waaraan de Vlammen tevergeefs eenig voedsel zoeken. Zoo is de oorlog in alle opzichten een achteruitgang, een vernietiging van het ge schapene en bovenal een verstikking van de edele gevoelens in de harten der strijdenden Nu de Duitsche ojficieele communiqqué's melden, dat er van het slagveld in Frankrijk geen nieuws is en de Britsehe en Fransche slechts mededeelingen van plaatselijke ge vechten en het gevangen nemen van 75 vij anden doen, kan een overzicht van de krijgs verrichtingen voor ditmaal gerustelïjk ach terwege blijven. De beschieting van Parijs duurt inmiddels onafgebroken voort en de Fransche tele grammen maken dagelijks melding van het aantal slachtoffers. Het begint eentonig te worden,' zooals Multatuli in zijn geschiedenis van Saidja en Adinda zeide. Maar het verhaal van het neerschieten, van weerlooze burgers, waaronder vrouwen en kinderen, is daarom niet minder treurig en beschamend voor hen die deze wreedheden met voorbedachten rade gepleegd hebben. KORTE BERICHTEN. Uit Berlijn wordt gemeld, dat Duinker ken en1 vooral de havenwijk de vorige week zwaar geleden heeft onder de beschieting met verdragend geschut. Een Duitsche duikboot heeft in het Ka naal' zes stoomschepen en één zeilschip met tezamen meer dan 22000 ton vernietigd. Een konvooi van 19 koopvaardijschepen is op reis van Engeland naar Noorwegen door Duitsche duikbooten aangevallen. De Times meldt; dat het nu zeker is, dat de militaire leeftijd in Engeland tot 50 jaar verhoogd zal worden. Onder de slachtoffers van* de in Parijs door een der Duitsche granaten getroff-én kerk, behoor ook de Zwitsersche gezant- schapsraad Kroeklin. Duitsche vliegtugieskaders hebben Boulogne en Parijs gebombardeerd. Graaf Czerrtin heeft aan een afvaardi ging van den Weenscben gemeenteraad mede gedeeld, dat Clemenceau vóór het offensief in het Westen hem heeft laten vragen of en op welken grondslag Oostenrijk-Hongarije tot onderhandelingen bereid was. Onze troepen er, de Duitsche, aldus de minister, strijden thans schouder aan schouder. HET GRAAN UIT AMERIKA. Blijkens een Reuter-bericbt uit Washing ton, zou de voorzitter van den War Trad groote kamers," zei ze. „Ik had nooit zoo iets gezien voordat ik verleden jaar naar het Klooster geweest ben. Ach! ach! Wat zou de zitkamer waar moeder en ik in woonden daar dikwijls in kunnen! En verbeeld u, ra men aan iederen kant, .voor en achter, en twee stookplaatsen," voegde zij er eenvoudig „Goddank dat onze voorouders de scherp zinnigheid hadden twee stookplaatsen te maken!" riep Austice uit. „Als ze zich be paald hadden tot één, dan zouden we van de kou zijn. gestorven. Deze kamer zou in den winter eenvoudig een ijskelder zijn zonder twee gloeiend heete vuren." „En dc meubels!" ging mevrouw Derfield huiverend voort. „Mijn schoonzuster, arm schepsel! had smaak in „begin Victoria"- stijl. Alles wat zij, bij de reed# voorhlstóril- sche meubells van deze kamer bij gekocht lift us van den stijl van dien tijd. Zelfs het sits maakt mij ziek. En toch, het dient ner gens toe mijn broer veranderingen voor te stellen. Hij zal wel op reis gaan zoodra hij wel'genoeg is. Het huis zal wel weer geslo ten worden en waar dient het dan toe ingrij pende veranderingen te maken?" „Hoe jammer!" Hilary keek uit het venster naar het golvend park en het uitgestrekte landschap daarachter. „Het lijkt me zoo droevig toe een groot huis zooals dit is te sluiten, een huis waar zoo veel menschen in konden wonen en gelukkig zijn!" Austice was getroffen door de woorden die Hilary gezegd had, „het lijkt mij. zoo droevig," de waarheid van die woorden kwam haar plotseling met kracht voor den geest. Als zij er over nadacht was het zon der twijfel droevig een groot huis met zijn voorraad van schatten te sluiten, schatten die van geslacht op geslacht waren overge gaan. Het was zeker droevig en hoe meer zij er over nadacht hoe treuriger was het te denken dat er geen kinderen waren om te spelen in die kinderkamers boven en in den Board uit naam van de Amerikaansche re geering aan den Nederlandschen gezant heb ben medegedeeld, dat twee Nederlandsche stomschepen, de „Maasdijk" en de „Poel dijk", den Atlantischen Oceaan mogen over steken om levensmiddelen in te nemen voor Nederland. Ter bevoegdef plaatse was van zoodanige toezegging niets ibeken Wel was op het de partement van buiten tarirtsche zaken bericht ontvangen, dat de War Trade Board aan Hr. Ms gezant te Washington omstreeks 18 Maart had medegedeeld, aat als de „Poel dijk" en de „Maasdijk" met een lading tabak, eigendom van de Amerïkaansche belangheb benden, naar de Vereer igde Staten werden gezonden, de terugreis van die schepen zou worden gewaarborgd^ mits deze een lading voor de Belgian Rdtef Commission terug brachten, m. a. w. de Amerikaansche regee ring wilde aan twee Nederlandsche stoom schepen toestaan naar Amerika te varen on der voorbehoud, dat door de uitreis een Amerikaansch, door de thuisreis een gealli eerd belang werd gediend. Op dit voorstel, dat m geen enkel opzicht rekening hield met Nederlandsche belangen, werd begrijpelijker wijze niet ingegaan. Nu schijnt de W. T. B., indien ten minste aan het Reuter-bericht ge loof kan worden geschonken, bereid vergun ning te verleenen aan de „Maasdijk" en de „Poeldijk" om levensmiddelen voor Neder land te komen halen en dit schijnt de W. T. B. als blijk van tegemoetkoming te beschou wen, waar de bedoelde schepen tot die be hoorden, welke volgens vroegere afspraken naar de Vereenigde Staten zouden komen om lading in te nemen voor de Belgian Re lief Terstond kon werden vastgesteld, dat dit laatste niet juist is, waar geen enkel schip hier te lande aangewezen is of was om lading voor de Belgische Relief-Commissie te gaan halen. Slechts was bij de voorloopige overeen komst voorzien, aat bij vertrek uit Amerika naar Nederland van Nederlandsche schepen in Reliefdienst een hier liggend schip in ruil naar Amerika zou mogen vertrekken. Ten slotte kan, waar ter bevoegder plaatse nog geen1 officieele bevestiging van het Reu tel-telegram ontvangen werd, van de al of niet wenschelijkheid van aanneming van het aanbod van de War T ade Board geen oor deel worden uitgesproken. "NEDERLANDSCHE SCHEPEN TE SAN FRANCISCO. Volgens een N. I. P A.-telegram uit Ba tavia van 27 Maart j.l. zuilen de te San Fran cisco in beslag genomen Nederlandsche sche pen. vermoedelijk met equipages van de Ame rikaansche marine worden bemand. Voor de Nederlandsche bemanningen wordt gezorgd. Sommige zoo niet alle schepen zullen wellicht den dienst op Java voortzetten onder toe zicht en voor rekening van de Amerikaansche shipping-board". r> HET AMERIKAANSCHE GRAAN. Het Tweede Kamerlid de heer Van Hamel heeft aan de ministers van Landbouw Nij verheid en Handel en van Buitenlandche Zakeg, de volgende vragen gesteld: 1. Is van de zijde der Geallieerde Regee ringen med'edeeling ontvangen, dat stoom schepen uit Nederland' aanstonds in Amerika 100.000 ton broodgraan kunnen inladen; en zoo ja, met welke toezegging en waarborg, dat van Geassocieerde zijde aan de heen- en terugreis dier schepen in geen geval eenige grooten, weelderigen tuin; geen heldere stemmetjes, geen kindergelach, dat weer klonk door ae gangen en portalen; geen kin dervoetjes om te dribbelen over den vloer of te ravotten op het grasgeld. Ja, het was droevig! En de anne Carrie had in dit op- zich zoowel al# in zoovele andere niet be antwoord aan de verwachting. Zij had Luke geen erfgenaam gegeven 1 „Het huis zal niet droevig zijn nu jij er bent," zei1 Austice na dit tusscnenspel van gedachten „jij brengt een atmosfeer van ge luk mee.4k wou wel eens weten, hoe je dat doet." Zii had II-'Hry op em divan gétroklmn be kleed met sits, waarop groote rozen tus sclien kolossale papegaaien prijkten. „Je hebt zeker heel gelukkige indrukken je heele leven lang, en toch je moeder had zoo veel zorgen." „Moeder hield zooveel van mij," zei' Hi lary. „Ik geloof dat dit het is, waardoor ik mij niet anders dan inwendig gelukkig kan voelen, zelfs al zijn de uitwendige dingen droevig. Moeder zei altijd dat ze mij wikke len wou in liefde, mij laten uitzingen,* 'M\ geloofde, dat als de menschen ais kind zoo zeer werden lief gehad, zij wat van die lief de meit zich meenemen in de wereld, heel hun leven lang," „Ik geloof dat je moeder gelijk Had. Ze moet een heel verstandige, zoowel als een heel lieve vrouw geweest zijn." „Dr. Hardiüg heeft mij geschreven om te vertellen, dat hij ih moeders oudé woon plaats geweest is," zei Hilary levendig. „Hij wou mij graag, eens spreken, schreef hij, en er mij alles van vertellen Ik wou ik wou zoo graag dat hij te weten kon komen van de familie van vader en van vader zelf." „Ik denk niet dat dr. Harding de hoop geheel heeft opgegeven om mijnheer Donald son's familie op te sporen, 'ofschoon het hem tot nu toe niet gelukt is. Hij komt hier vandaag om je op te zoeken een plechtig belemmering in den weg zal worden ge legd? 2. Is de regeering voornemens hierop in te gaan; zoo niet, welke redenen verzetten zich tegen deze gelegenheid om ten spoedig ste onzen graanvoorraad te vermeerderen? 3. Zijn er redenen om te twijfelen, of deze schepen, ook al is gewaarborgd, dat zij uit sluitend in het Nederlandsche belang zullen varen en geenerlei dienst voor de Geasso cieerde belang waarnemen, veilig door die „vrije geui" zullen kunnen verkeeren en ge vrijwaard blijven van duikbootaanvalten? VRIJGELATEN. Het eerst in beslag genomen. s.s. Beijer- land is weer vrijgelaten en vertrekt dezer da gen van Engeland naar Rotterdam LOUDONFONDS. In Indië worden gelden ingezameld tot stichting van een Loudon-fonds, als huilde aan den minister van Buitenlandsche Zaken. DE STAATSGOMMISSIE-STORK. Men schrijft aan de N. R. Gt., dat het be richt, als zou het rapport der staatscommis- sie-j5tork definitief zijn vastgesteld en door de leden geteekend, onwaar is. Evenmin is het juist, dat beoogd wordt, de herziening op 1 April te doen ingaan. Dat over hei algemeen de voorgestelde verhoogin- fen zullen teleurstellen, zou men onmogelijk ebben kunnen vernemen, omdat nog nie mand, zelfs de regeering niet de voorstellen, zooals ze zullen worden ingezonden, kent. Naar de persoonlijke meening van den be richtgever oer N. R. Ct. zullen ac ambtenaren over liet algemeen, wel tevreden zijn, al zal ook de staatscommissie, als hare voorstellen worden aangenomen; niet allen zonder uit zondering tevreden hebben kunnen stellen. Men is in de staatscommissie overtuigd, van den emstigen reeds geuiten wil der re geering, de voorstellen tof salarisverhooging nog vóór het Kamerreces te doen behandelen. dei totaal-bedrag, dat noodig zal zijn, in dien de - orstellen der staatscommissie onge wijzigd door de regeering zullen'worden over genomen, overtreft het door minister Treub bij hei distributiedebni genoemd bedrag van 8 millioen 'gulden. VERHOOG ING DER OORLOGSWINST- BELASTING. Hoewel omtrent de vraag of toepassing der terugwerkende kracht ook op de verhooging in de oorlogswinstbelasting zal wórden aan gebracht, nog niets vaststaat, meent het Hbld. te kunnen mededeelen dat die terugwerkende kracht op de verhooging waarschijnlijk niet zal worden toegepast. $T A ATSPE NS'FO NNE E RING. Onder leiding van den heer D. A. van Kre velen is te 's-Gravenhage het derde Congres voor Staatspensionneering gehouden. De op komst v s zeer groot en volgens den voorzit ter vi Je bond in een maand met 1000 leden vooruit gegaan. Ais sprekers traden' op de h.h. Marchant, pro/, mr. Heeres, Duys en dr. Zeno Kamer ling. die het Staatspensioen verdedigden en dc debaters beantwoordden. Van dr. W. v. Ravesteyn uit Rotterdam was bericht ontvangen, dat hij als rev. soc. in de gegeven ellendige tijdsomstandigheden niet met mannen als Marchant en Duys over Staatspensioen wilde spreken. De regeering liet het volk door haar misdadig optreden broodsgebrek lijden en dan was het spreken over staatspensioen misleiding. bezoek van je voogd Ik zal jullie samen al leen laten in de biblotheek, dan stoor ik je niet en je kunt zooveel' over mij klagen als je wilt." „Of ik ooit zoo iets zou wenschen," riep Hllarp vol genegenheid uit. „Ik kan nooit genoeg „dank u" zeggen tegen u en tegen sir l.uke voor al uw goedheid." „A propos, mijn broer weel niet dat je hier bent, hoor! Een kleinigheid maakt hem van streek tegenwoordig en ik wou hem lie ver niei aan alles herinneren wat er gelieurd is met het auto-ongeluk. Hij beeft het zoo ontzettend erg gevoeld. Ik denk niet dat je elkaar ontmoeten zult hier iu huis dat spreekt van zelf. Hij komt haast nooit uit den Westelijken vleugel van het huis en ale hilj: het doet, vermijdt hij dit gedeelte alsof het besmét was." Toen Harding ongeveer een.uur later in de bibliotheek werd gelaten, vond hij zijn pupil daar alleen en hij was zich bewust daarover eenige teleurstelling te gevoelen. Tot nu toe was is zijn geest aan de bezoe ken op dé Hall altijd' het kleine nette per soontje van de zuster van den landjonker verbonden en ofschoon hij het zich zelf Ooit had willen bekennen, hij had aan haar gedacht op zijn wandeling van het dorp.. „Is mevrouw Derfield uit?" vroeg hij en Hilary met een pas ontwaakt observatiever mogen merkte eenige teleurstelling op in zijn stem. ,Neen, ze is niet uit. Maar ze is altijd zoo attent, zoo bedachtzaam ze zei 'dat ik naar de bibliotheek moest gaan om over mijn moeder van u te hooren en alles wat u ontdekt hebt in het dorp waar de familie van moeder gewoond heeft, Zij dacht dat het prettiger voor mij zou zijn ais ik u alleen sprak. Mevrouw Derfield vergeet nooit al de kleine, vriendelijke, tactvolle dingen, die andere menschen zoo vaak vergeten." Harding stond er niet bij stil om het ge voel van warmte om zijn hart te analyseeren N. A. S. Gedurende de Paaschdagen en gister werd te Utrecht 't jaarlijksch congres van 't Nati onaal Arbeidssecretariaat gehouden. Verte genwoordigd waren 102 af deelingen. In zijn openingswoord herdacht dé voor zitter, de heer B. Lansink Jr., te Amsterdam, den overleden oud-voorzitter van het N. A. V., tevens van het P, A. S. te Amsterdam, den heer v. d. Hagen. Spr. betoogde in verband met de tijds omstandigheden, dat de bezittende klasse van de arbeiders een willooze massa ge maakt heeft. Alleen de revolutionnaire be weging zal in de toekomst den oorlog kun nen belemmeren. Bij de levensmiddelenvoorziening was een sterke klassepoiitiek. In 't algemeen diende daartegen te worden geprotesteerd en met de daad tegen de nieuwe broodrantsoenee- ring, omdat deze meer honger zou brengen. Mede moest worden geprotesteerd tegen de graanpolitiek onzer regeering, omdat zij er op uit is ten bate van Duitschland oorlog te verwekken tegen de geassocieerden. In' dit verband critiseerde spreker de houding der socialisten in ons parlement. In 1917 steeg het ledental van het N. A. 3 met 4500 en dit jaar met 2000, zoodat hei totaa! aangesloten leden thans 25500 be draagt, terwijl er kans bestaat op aanslui ting van de Federatie van Transportarbei ders. Mevr. Van Zelra vroeg en verkreeg den steun van het N. A. S. ten behoeve van den Revolut. Soc. Vrouwenbond. Na de pauze werden besprekingen, gehou den over het beleid van hef bestuur, dat ten slotte werd goedgekeurd. Den volgenden dag werd met algemeen» stemmen een resolutie aangenomen, waarin werd geprotesteerd tegen de houding der regeering inzake de levensmiddelenvoorzie ning en waarin de arbeiders1 werden opge roepen zich gereed te houden op het sein van het N. A. S, om door de algemeen» werkstaking den oorlog te verhinderen, aan gezien wij een oorlog met de Centralen noch mot de Geassocieerde» willen. V'1 wolgena lichtte de heer B. T ansinfr Jr., het Sociaal Program van actie toe. Een groot aantal afgevaardigden voerden naar aanleiding dezer punten, het woord en steldqp verschillende wijzigingen voor. Door den inleider werden enkele der voor* gestelde wijzigingen overgenomen, waarna hij voorstelde eene commissie te benoemen, die de eischen nader zal hebben uit te wer ken, om ze dan op het halfjaarlijksch con gres of nieuw te behandelen. Aang nomen. werd een voorstel om geen ded te 'i aan eene actie voor verhooging der vei >ivling aan de gezinnen der gemobt- liseerde militairen. Nadar eenige voorstellen tot wijziging der statuten waren behandeld en goedge keurd w; 'd de bijeenkomst verdaagd tot avond# half acht. In de avondbijeenkomst werd op voorstel van het bestuur besloten eene commissie te benoemen, die binnen een half jaar na het ccngres aan de organisaties een ontwerp-re- geling zal voorleggen, betreffende de ver- iioudin» van de plaatselijke Cenitralten ten opzichte van het N. A. S. en de federatieve bonden. Voorla v -rd aangenomen een bes+uurs- rrsolutie waarin o. in/ verklaard wordt, dat ook de onafhankelijke vakvereeniging op grond van de practische feiten in het maat- dat Hilary's woorden bij hem opwekten, maar verdiepte zicht dadelijk in het verhaal van zijin bezoek aan het dorpje in de hei en alle: wal hij gehoord had gedurende zijn verblijf aldaar. Het meisje luisterde heel kalm maakte weinig of geen opmerkingen, terwijl bij voort vertelde; ze zat alleen heef stil met één band voor haar gezicht en de andere op haar schooi Maar Harding merk te op hc zij nu en dan haar hand stijf tar eeiii knop, aisof ze op die manier haar zelf- bclut hing 'met krachl trachtte te bewa- rtn. ,J< ziet," zei hij toen hij aan het eind van rijn verhaal: gekomen was, „dat we nog heel wein i meer weten dan wat mevrouw Gardinet li verteld heeft Wij welen letter lijk it iels naders van je vader. En 't is of we tegen mi blinde muur aan staan. Op ad vertenties is geen antwoord gekomen, wij hebber geen enkelen leiddraad dien wij voir gen kunnen; ik moet bekennen, dat ik niet inzie, wat wii er verder aan doen kunnen." „Ik geloof niet, dat er iets meer aan te doen is," antwoordde Hilary, haar hand van haar gezicht afnemende en hem met betraan de oogen aanziende. „Ik denk wel dat ik nooit iets naders van mijn vader en zijn fa milie zal te weten komen', maar iedereen is zoo vriendelijk voor mij; ik denk niét, dat één enkel meisje zoo gelukkig was met het vinden van vrienden als ik. Er is geen enkele reden waarom u allen zoo lief voor mij zijl," ging zij op haar eenvoudigema nier voort „Ik had niets te eischen van u, noch van sir Luke, noch van mevrouw Der field: en toch geeft u mij allen het gevoel vrienden van mij te zijn." „O, dat is best," antwoordde Hardi! kortaf met een afkeer van dankbaarheid aandoenlijkheid; „het spijt mij alleen dat mijn reis naar Burnanford niet meer succe» gehad heeft. Maar voel je je gelukkig bij mevrouw Derfield?" AARSCHE ODRANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1