DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. i. J. GROEN, AaÈgeiio^iirliöiidfaDTiilniiii. De stryd in en buiten Europa. No. 89 Honderd en tmimtigste Jaargang. 1918. FEUILLETON. De gouden sleutel lliMiMgiUprlli bil TMiiltbgtalli! p. 3 maanden 11.63. fr. p. post 11.90. Bgwliuninngri 3 ct. IWwrtantlaprlis 13 et p. rafel trootsre lettors taai plaatualnte. Br Ir. M. Baak- ai HaaPaliPnkkeill Hens. Coster 4 Ia. foerdsn C 9. Tel. 3. WOENSDAG 17 APBIL. Geëx. TUINIER, Akkerslaan 15. Buitenland. Staten 6*noraal. De Duitsche Keizer toont zich, zooals te verwachten was, zeer verheugd over de vriendelijke attentie van den Vereenigden Landraad van Lijfland, Estland, Riga en Oe- sel, die aansluiting bi} het Duitsche rijk ge vraagd hebben. Dat is een taai, die de Keizê- liever hoort dan die van Lloyd George of Clemenceau en 1 hij heeft zich dan ook gehaast telegrafisch voor de hem betuigde hulde te bedanken. Natuurlijk gaat hij weer van de veronder stelling uit, dat de Heere hem heeft bijgestaan om dit resultaat te kunnen bereiken. „Ik dank God", aldus de Keizer, „dat hij mij en mijn legers tot werktuig heeft gekozen voor de bevrijding uwer landen en mij in staat stelt de toekomst dezer oude, door Duitschen arbeid tot ontwikkeling gekomen gebieden op vasten grondslag te plaatsen:. Het verzoek van den Landraad om aanslui- ting aan het Duitsche rijk zal welwillend worden overwogen." Het is niet moeilijk den uitslag van dia overwegingen nu reed» vast te stellen. Het aanbod! wordt natuurlijk met beide handen aanvaard en zelfs wanneer het ni^fc gedaan was, leidt het geen twijfel of in deze gebieden zou de Duitsche invloed zich mach tig hebben doen gelden. Lijfland, Estiand, Riga en Oesel zijn volk gens den Keizer bevrijd, dat wil zeggen, dat zij voortaan de z. gingen van de Duitsche staatsinrichting deelachtig zullen worden. In Ierland worden honderden protestver gaderingen tegen den dienstplicht gehouden, waarbij de geheele beweging blijkbaar door de kerk wordt geleid. Zooals wij reeds meldden, heeft Lloyd George een conferentie gehouden met de ar beidersministers in het ministerie, die een gunstigen afloop schijnt gehad te hebben, zoodat het gevaar voor een crisis t bezwo ren is. De regeering heeft verzekerd, dat het haar met de Home Rule-politiek ernst is. Zij zou een verzoenende verklaring in het La gerhuis doen, volgens welke de wet voor rang zal hebben boven andere parlementaire zaken en voor alle partijen als redelijk ver gelijk aannemelijk zal' zijn. Inmiddels blijft de Manchester Guardian de regeering heftig aanvallen. Het blad schrikt blijkbaar niet voor een kabinetscrisis terug. Een verandering van re geering, zegt het, is op het oogenblik niet wenschelijik, maar als een regeering iets doet, dat het land met een onmiddellijks ramp be dreigt, is het gevaar, dat men loopt door haar omver te werpen, kleiner dan wanneer men haar in stand houdt. De vraag is of wij niet óp dit punt zijn gekomen door de toe passing van den dienstplicht op Ierland. Met het oog op de berichten uit Ierland, dat het volk zich daar tegen - de uitvoering der wet zal verzetten, doet de Manchester Guardian een beroep op alle liberalen om te gen de wet te stemmen. In het Lagerhui» heeft de regeering' bij de behandeling van het dtenstplichtontwerp aaür het EngelsdJ door L O MD'BERUrV. 40) De zachte BentImenteele oogen, de zachte sentimenteel® stem gaven Hilary een gevoel van afkeer. Gezond en flinlk van aard als zij was, walgde ze van sentimentaliteit; cn toch met de aangeboren goedhartigheid die even eens een dedl uitmaakte van haar karakter, begreep zij 't aandoenlijke, dat er kg in dat kleine vrouwtje met het bleeke gezicht, dat er eenmaal, lang geleden, zeker web aardig had uitgezien. „Het leven schijnt zoo vol gedachten en belangen te zijn", zei ze, „en alles is op rijn .beurt zoo interessant; ik heb volstrekt geen gevoel of ik ergens sta te hunkeren." En we der klonk haar jeugdige lach als een echo van lente en vroolijkheid door de sombere kamer. „Eenmaal wanneer ik er toe komen kan er over te spreken, als ik het kan verdragen de oude wonden open te rijten en het verleden weder in 't aangezicht te zien, eenmaal mis schien zal ik u vertellen van den romam dte mijn eigen leven in tweeën, gereten heeft die mij gemaakt heeft tot hétgeen ik nu ben. Mijn verwachtingen werden vernietigd; mijn gefuk verwoest; het verhaal is zeer treurig, maar door en door belangrijk. De eenige troost in mijn 'lang, eenzaam leven.' is ge weest verhalen te schrijven over andere ge lukkige vrouwen ea, dikwijl» heb ik go- menige veer moeten laten. Er zijn heel wat amendementen aangeno men, die de verschillende bepalingen ver zachten, Een onverwachte bondgenoot vonden de Iersche nationalisten in hun ouden tegen stander six Edward Carson, die van onver wijlde invoering van Home Rule niets weten wil. De in te voeren vngstelllingsrechtbanken besprekende, zeide hij het ie betwijfelen of de regeering werkelijk voornemens wan, dienstplicht in Ierland in te voeren. Hij ver dacht er baar van dat zij mei de nsJttanaliis- ten en met Ulster den spot wilde drijven. De/regeericg beloofde maatregelen te zul- nen nemen, waardoor verschillende perso nen vrijstelling van dienstplicht zouden kun nen krijgeh en geestelijken geheel daarvan zouden vrijgesteld worden. Bi} de behandeling van een der artikelen bleek uit de stemming, dat de oppositie zeer in kracht is toegenomen. Toch ra! de regeering haar voorstellen, rif het in vele opzichten gewijzigd, ten Slotte wel aangenomen zien. Maar in de practijk zal zij, voornamelijk in Ierland, op zeer grooten tegenstand stuiten. Een interessant debat over de te Wladi- wostock gelande troepen heeft in het Lager huis. plaats gehad. Men weet, dat zooge naamd Japansche en Engeleche troepen in deze Siberische haven zijn geland om de orde te herstellen', wat voornamelijk van Jar pansche zijde dringend noodig geacht werd. Het is dus zeer natuurlijk, dat er nog naïeve menschen zijn, die van de veronderstel ling uitgaan, dat zoodra deze orde hersteld is, de vreemde troepen zoo spoedig mogelijk weer huiswaarts zullen gaan. Ln het Lagerhuis is nu door den afgevaar digde Lees Smith aan den minister van bul- tenlandsche zaken gevraagd of er eenige ver zekering gegeven kan worden, dat zoodra te Wladiwostock de orde hersteld was, de En gelsche ten Japansche troepen teruggetrok ken zullen worden. Lord*Robert Cecil gaf het veel en ook niets zeggende antwoord, dat het belachelijk ia om zulk een verzekering te vragen. Maar zullen dan althans de Engelsche troepen weer teruggetrokken worden, vroeg de afgevaardigde. Jeze vraag werd eenvoudig niet meer be antwoord, maar van verschillende kanten werd „neen neen" geroepen. Zij, die deze uittroepen deden hooren, rijn minder naïef en beseffen heel goed' dat de troepenlinding te Wladiwostock, hoe on schuldig ook voorgesteld, de eerste schrede op het pad van annexatie in Oost-Siberië beteekent. Nog steeds wordt op het Noordelijk ded van het Westfront met de uitenste verwoed heid gestreden. De Engelschcn melden een terugtrekken op een nieuwe stelling ten N. van Ballleul en Wulverghem, waardoor Ballleul in han den van den vijand is gevallen. De Duitsche aanvallen waden uitgevoerd door drie groote Du'tsche divisies, die nog niet aan den slag hadden deelgenomen. Het Berlijnsche middag-communiqué meldt, dat Wulverghem bif verrassing stor menderhand genomen werd Teg nisanvallen van Engelsche compagnieën werden ge fnuikt. De hoogten tusschea Raiilleul en Nieuwkerke werden in een hevig gevecht van man tegen man aan den vijand ontrukt. Het officieele Berlijnsche' avoéd-eommuni- 'qué meldt, dat de hoogten yan Wytschaete stormenderhand vermeesterd zijn. De Franscheu maken melding van verschei dene plaatselijke gevechten en. afgeslagen Duitsche aanvallen. In de streek van Mpntdidier hebben ver woede bombardementen plaats gehad. Het Engelsche avond-communiqué deelt mede, dat de vijand met sterke krachten aan vallen deed in de buurt van Wytschaete en Spanbroekmolen, en na een langdurigen strijd beide plaatsen in DuitBch bezit ge raakten. I. Bi} Meteren, waar de strijd voortduurt, kreeg de vijand eveneens vesten voet. Uit de beschrijvingen van verschilinde oorlogscorrespondenten blijkt wel hoé ver woed de strijd van weerszijden gevoerd werd. De bekende Engelsche correspondent Gibbe weet mede te deeien, dei de Duit- schera ontzettende verliezen leden. Bij Ball leul lagen de doode Duitschers opgestapeld tegen den spoorwegdijk. De Times-correspondent aan het Britsche front in Frankrijk is vol moed en deelt me de, dat de gebeurtenissen van de laatste 24 uur geen grond geven tot wijziging van de opvatting, dat de Duitsche opmarach defini tief gestuit is. Het zal wel x spoedig blijken of hier niet van een te groot optimisme kan gesproken worden. achreid bij de gedachte: de heldinnen van mijt! verbeelding genieten al de vreugde diio mij werd ontzegd/' 0. schrijft u verhalen?" riep Hilary, zich dadelijk gretig vastklampende aan de eenige feitelijke opmerking in deze verwarde en ijle woorden. „Ik benijd de mensdien die schrij ven kunnen." Ik heb honderden verhalen geschreven", zei juffrouw Euphemia plechtig; „het was mijn eenige troost in al deze jaren en tegen alle verwachting in heb ik steeds gehoopt, dat mijn verhalen of schetsen citgegeven zou den wonden. Altijd ijdele hoop voegde rij er bij, met onbewuste ironie. „De verhalen waren nooit geheel geschikt voor Lederen uitgever aan wien ik ze zond. Ik ben bang, dat zij eigenlijk boven de bevatting waren van het gewone publiek en den gewonen ui- gever. De wereld is over het algemeen zoo akelig alledaagsch. Alleen de uitverkorenen begrijpen! Ik heb twee kisten vol verhalen die ik geschreven heb, op mijn kamer." Weder was Hilary's hart door medelijden bewogen, medelijden met de kleine, sentimen- teele vrouw, terwijl haar eigen sterke natuur in opstand kwam tegen het verlies van tijd en energie in juffrouw Euphemia's werk be grepen. De bitterheid en hardheid van de twee oudste zusters Driver schenen geen vat te hebben gehad op de jongste; ze was zacht en vriendelijk en sentimenteel gebleven met een tikje meisjesachtige onschuld" en toe schietelijkheid, die haar zeker in haar jeugd hadden gekarakteriseerd. „Het doet mij heel veel pleizïer dat u hier een paar dagen blijft Iogeeren", ging juf frouw Euphemia voort met gevoelvollen ijver. „Aaaatasia sa Helena zijn zooveel KORTE BERICHTEN. Uit Konstantlnopel wordt gemeld, dat de stad Bataem in handen der T terken is ge vallen. Volgens dat officieele communiqué zou een afvaardiging der stad dc Tur'- che troepen hartelijk ontvangen hebben. Bij een onderneming der Britsche zee strijdkrachten in het Kattegat werden 10 Duitsche treiters in den grond gehoord. In Finland hebben de Duitschers den spoorweg Tammerefors-Wiborg bereikt. - In Hongarije dreigt een kabinetscrisis. Het feit, dat de koning naar Boedapest is ge gaan., wijst er op, dat verschillende politieke vraagstukken en wel in het bijzonder de kies recht-hervorming op onoverkomelijke moei lijkheden stuiten. EERSTE KAMER. Bij de behandeling der justitiebegrooting ouder dan ik, weet u, en ze hebben het zoo druk met het huishouden en die vrcesclijko patiënten zij sprak wat zachter dat ik mij dikwijls heel somber en eenzaam gevoel. Het zal heerlijk zijn een Jong persoontje in huis te hebben om mee te kunnen praten Ik vocl mij nog jong al ben ik over de veer tig. Ik heb mijn jeugd nooit vergeten, mijn kklge IMHl W& kan?» kinderlijke oogen zich met tranen, haar gélukkige, gelukkige jeugd" Tot H ibn's orv' b-hiciii ten in ir bij mondhoeken trilden en Hilary was overtuigd d;nl oen uitbarsting in tranen slechts verhin derd werd door het binnenkomen van juf frouw Anastasia, die eerst haar zuster en toen haar logé scherp aankeek. „Je hadt wel eens thee kunnen zetten, Eu phemia", zei ze„het water koókt en je hadt nergens op te wachten, 'k wou wel eens weten wanneer jij volwassen zult worden." Haar toon was scherp .van ergernis, Zij ver schoof de kopjes op het theeblad mét haas tig, vertoornd gebaar en sloeg het deksel van den trekpot dicht alsof het let» levends en onuitstaanbaars was! „Ik begrijp niet waar"® mevrouw Gardi ner er zoo op gesteld is dat u hier logeert", zei ze, zich tot Hilary wendende en nog met dien scherpen klank van boosheid in haar stem.' „Zij is veel beter en het is niet noodig u van uw vrienden vandaan te hou den. Het doet mij natuurlijk veel geftoegen dat u hier blijven wilt", voegde zij er bij, met een poging tot vriendelijkheid die wel wat laat kwam; „he* huis is groot genoeg, wij hebben overvloe i van plaat. Maar me vrouw Gardiner leek zooveel beter. Ik be grijp dien plotSelingen wensch om u hier te houden niet." deelde minister Ort gisteren, naar aanlei ding van gemaakte opmerkingen o.m. mede, dat pogingen tot het uitbreiden van het korps marchausaec- hadden gefaald op de 'overweging, dat het korps daardoor in waar de achteruit zou gaan. Zoo spoedig mogelijk zal getracht worden tot uitbreiding van rijksveldwacht en mare chaussee over te gaan. In het algemeen moe ten de veldwachters van te hoogen leeftijd hun ontslag nemen. Het denkbeeld van den heer d^Kumale van Hardenbroek tot vervan ging van gemeentepolitie in kleine gemeenten ten plaftenlande door rijkspolitie zou de mi nister in overweging nemen. In het thans aanhangige Wetboek van Strafvordering zijn bepalingen gemaakt om de tuchteloosheid der jeugd door kort en snel recht aan banden te leggen. In verren staat van voorbereiding ie een ontwerp voor crisisrechtspraak. Deze is on derworpen aan de distributiegerechten ter plaatse. De begrooting werd aangenomen. Ook de marine-begrooting werd aangeno men, waarna aangevangen werd die behande ling van de waterstaaabegrooting. TWEEDE KAMER. De Levensmlddelenvoorzlenlng. De regeering Ie bereid graan te loten helen uit Amerika. In de zitting vap gistermiddag werd het wetsontwerp tot opheffing van de belemme ringen aan totstandkoming en instandhou ding van electriciteitswerken in den weg ge ding legd, latie levensmiddelen-voorziening van geïnterneer den en de interpellatie-Sannea betrefende de levensmiddelenvoorziening en inzonderheid de verlenging van den geldigheidsduur der broodkaart. De heer B e u m e r vroeg hoeveel vreemde lingen sedert 1 Aug. 1914 in ons land zijn toegelaten, of' de iri ons land vertoevende krijgsgevangenen en geïnterneerden gróoter rantsoenen krijgen dan de Nederlandersof de regeering bereid is met nadruk aan de be trokken' regeeringea te vragen, levensmiddelen voor vreemdelingen te - erechaffen; welke maatregelen zullen worden genomen ten Aan zien van de toelating van vreemdelingenen of maatregelen worden genomen om het ver trek van vreemdelingen te bevorderen. De heer Sa nnes betoogde, dat na het levensmiddelendebat verwacht mocht worden, dat dc duur der broodkaart op 11 dagen1 zou zijn gehandhaafd. De ongeregeldheden zijn de schuld der regeering en zullen voortduren zoolang deze regeering aanblijft. De legeering is schuldig door voor de ver mindering van het broodrantsoen geen aan vulling in anderen vorm te geven. Spreker vroeg -or dc reden i der ver v ïg van. den ge 'te'gheidsduur der broodkaartenof de reg -tg bereid is om aan de Verlenging on ver.,, '-1 een einde te maken, of althans de v aging eerst te doen ingaan als nanyul- lin,. op andere wijze mogelijk is, of dc regee-' ring bereid is een deel der militaire voorra den voor volksvoeding te bestemmen en onder welke voorwaarden en waarborgen de regee ring bereid is schepen uit te zenden' om tarwe* te halen uit Amerika, Minister Cortvander Linden rit- woordde d1 enheer Beumer, dat hier verblijven ongeveer 100,000 Belgische vluchtelingen, 3135 Engelsche militairen, 1407 Duitsche m'litairen, 679 ontvluchte krijgsgevangenen, 1543 Russen en Polen, dat geïnterneerde krijgsgevangenen en vluchtelingen hetzelfde rantsoen krijgen als de burgera,.dat aan Bel- ië niet kan worden gevraagd 'om levensmid' elen voor Belgische vluchtelingen; dat zou strijdig zijn met dc gastvrijheid. Maatregélon tegen de toelating Van vreemdelingen wil de „Jk woet ook niet waarom zij er haar hart op gezet heeft dat ik blijven zou", antwoord' dc Hilary, „Ik heb eens getracht haar over, te halen mij naar de Dunbara te laten gaan cn hier lederen dag te komen. Maar diitjplan ontstelde en hinderde haar zeer, cn ik geloof dat zij er zoo zeer op gesteld wqs dat' ik hier ln hui» zou wezen, roodst ik liever atet wilde weigeren „Ach, we moeten haar haar zin geven; de dokier zei uitdrukkelijk, dat wil haar moes ten toegeven", zei juffrouw Driver, „ik wou alleen maar zéggen, dat zij veel beter is. Er is geen reden zich. ongerust te maken." Deze woorden kwamen. Hilary te binnen, toen zij dien avond naar bed ging en nadat zij haar licht had uitgedaan, stond uit te kij ken naar de duinen in het zilveren maan licht. De stilte van de buitenwereld) met haar uitspansel van licht kwam haar natuurlijk en gewoon voor, maar de stilte in huis viel Hil lary op en leek haar uiterst geheimzinnig. Zij luisterde met aandacht of zij niet een deur hoorde toeslaan, of het geluid' van een stem of een voetstap, maar er was geen enkel geluid, niets bewoog, zelfs de meubelen kraakten niet. Het was of alle leven uit het huis verdwenen was, het was huivering wekkend, zoo zonderling stil. Hilary hui verde even, zij wist nauwelijks waarom, want ze was géwoonlïjk niet zenuwachtig of schrikachtig, maar onwillekeurig keek- ze over haar schouder, alsof zij verwachtte, dat er iets, zij wist niet wat, uit de stilte naar haar toe zou kruipen. Terwijl zij daar stond bij Lu raam, keerden haar gedachten terug naar de gebeurtenissen van dien dag het dringende verzoek van haar tante o! ze in huis wou bleven, het korte bezoek van Tony, legging meding over vergoeding geïnterneerde verdwenen, met uitzondering van de commis- tee van Rijstand Was 't tactisch om den heer Schim'van der Loef die als ongekroond kri- siskonib; van de Kneuterdijk was heen ge- gaan, als directeur-generaal te doen herrij zen? De Raad van Beroep in crisiszaken is er nog niet. De minister Posthuma: Het ontwerp ligt klaar. De heer Koster vernam dit met genoe gen, maar waarom hier vier weken gewacht? Het vertrouwen van de Kamer heeft een ernstigen schok gekregen. Haa de minister dadelijk gezegd de J»rood- kaarttcmiljn moet verlengd worden, dan had haai gesprekke.) met de drie damt-?» Driver, het treurige van hun naar en verbitterd la ven „Ik weet niet w» van de drie het mees* te beklagen is", da* te Hilary, terwijl rij keek naar tien zilveren glans van het- maanlicht „De two oudste mét hun bitteren wrok te gen het lot, of do arme jufrouw Euphemia, met naar verbeuzeld teven en haar sentimen taliteit!" Toen dwaalden haar gedachten naar het hui# op bri Kruispunt, naar de te leurstelling in Tony Dunbar's oogen toen zij hen» haar besluit trvdedeelde bi} Laar tante, te blijven; en haar hart klopte sneller bïj de herinnering hoe Tony haar hand had ge drukt toen hij haar goeden dag zei. Hoe lang zij bij het raam Bleef staan wist rij zelf niet, ze wist alleen dat ze niet besluiten kon zich af. te wenden van het heerlijk vreedzame der door de maan verlichte duinen naar de stille duisternis van haar slaapkamertje. Hoe laat het was toen ze eindelfjk m bed ging en haar kaars uitblies, rij had er geen iaée van, maar het scheen heel kort daarna, een poosje van rusteloos soezen, van heen en weer slingeren tusaehen slapen en waken, ge volgd door een zwaren, niet verkwikkendén slaap, toen een licht in haar oogen flikkerde, een hand haar schouder aanraakte en zij in eens volkofhen wakker opschrikte. Juffrouw Driver stond naast haar bed juffrouw Drjver, een onheilspellende ge daante in een ouderwetsche nachtjapon, hal grijze haar achterover getrokken van haar voorhoofd en opgestoken boven haar hoofd, zoo leelijk mogelijk, met een verschrikte uit drukking op het gericht, waarop de kaar» een flikkerend licht wierp. (Wordt vervolgd). minister niet nemen, evenmin als maatregelen tot uitzetting van Belgische en Duitsche vluchtelingen. Min.' Loudon deelde mede, dat Duitecb- land het voor de Duitsche krijgsgevangenen gebruikte zal vervangen en dat met Engeland nog wordt onderhandeld over de wijze, waar op het door Engelsche krijgsgevangenen ge bruikte zal worden vergoed, Tevens deelde de minister mede, dat be sprekingen worden gevoerd met Duitachland over het repatrieeren van Polen en Russen. Minister Posthuma verklaarde, dat b« het levensmiddelendebat de geheele minister raad den indruk had, dat de aanvoer van graan uit Amerika zou slagen. Aan de voorziening met magere kaas wordt gewerkt al» een paard. Spr.' antwoord de den heer Sannes, dat verlenging van den geldigheidsduur der broodkaart het gevolg is van het plotseling vervallen van de hoop op graantoevoer, en dat de regeering niet be reid ia, aan de verlenging een einde te maken. Ook deelde hij mede, dat de verschaffing van magere kaas zoo hard loopt, als het kan en dat een wijziging der distributiewet, o.a. bijv tegen kettinghandel en hamsteren, ge reed is. De Min. van Oorlog veikiaarde, dat wij de militaire voorraden zoolang mogelijk moeten sparen. Minister Loudon deelde mede, dal de regeering bereid is, onze schepen naar Ame rika te zenden, ter ver/angina van drie scho- pen, welke Amerika met gTaan wil doen la den. zoodra een veilige overtocht is verzekerd. Daartoe heeft de regeering zich tot Duitsch- land gewend, docb nog geen antwoord ont vangen. Van de zijde aer geassocieerden i» bericht ontvangen, dat na de inbeslagneming van 20 Ma iri in de havens der geassocieer den komende schepen niet zullen worden in- beslag genomen. Dc heer Sannes diende twee moties in, één ter afkeuring van het beleid der regeering ien aanzien van de vermindering van hei !>roodr ïtscor en één waarbij opheffing der inkrimping met gebruikmaking van mintaini voorraden wordt gevraagd. De heer Van Veen vroqr van het protocol betreffende ae der levensmiddelen voor de k riigsgeva n genen r neer Van Idsinga keurde scherp af, het lier onderbrengen van geïnterneerd* krijg.'- gevangenen. Te uur 35 werd de vergadering verdaagd tot gisteravond 8 ttur. In de avondvergadering werd de beraad slaging over de interpelatie en' de motie» van den heer Sannes voortgezet. rr Koster erkende dat er hard ge werkt dt M. \r de minister beheerscht d* levens? i- napolitiek niet voldoende. Men vroeg tor om verdwijning va» de commis- siën en vervanging door een ambtelijk beheer; oen raad var beroep in cririszaken en een al gemeen werkende rantsoeneering. Deze punten zijn door de regeering vol- mondij aanvaard. Dit heeft vertrouwen ge- f MAARSCHE COURANT. i Ïd 'I Ut new

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1