DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De stryd in en buiten Europa.
FEUILLETOH.
De gouden sleutel
No. 95
Honderd en twintigste Jaargang.
1918.
AbQDnamentsprils bil Toornltbetaling p. 3 maanden f 1.65, fr. p. post 11.90. Bewiisnnmmers 5 et. Advertentieprijs 15 cu p. regel, grootere letters n&ai plaatsruimte. Br. tr. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
WOENSDAG I
Hernis. Coster 4 Zn., Voordam C 3. Tel. I
24 APRIL
Bniteniarui.
Staten Generaal.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws,
De Engelsche marine heeft een poging
gedaan om den ingang van het Kanaal naar
Brugge te versperren en zoo veel mogelijk
schade aan te richten.
Sir Eric Geddes, de eerste-lord der admi
raliteit, heeft daarover gisteren in het Lager
huis- eenige interessante mededeelingen ge
daan.
De commandant van Dover, vice-admixaal
Roger Keys, leidde'de werkzaamheden met
behulp van Fransche torpedojagers.
Van zes verouderde Britsche kruisers wer
den er vijf met beton gevuld en men wilde
trachten deze zoo mogeiijk in de vaargeul en
den ingang naar de havens tot zinken te
brengen.
Een der kruisers voerde met twee hulp
schepen bestormings- en verniel ingsafdee-
lingen naar den kop van de Zeeburgsche
pier.
Inmiddels dekten lichte dekkingskrachten
de onderneming in het Noorden.
Het plan was om na een hevig bombarde
ment van een uur lang twee hulpschepen
tegen Zeebrugge te richten, vlug op de pier
aan te houden en dan bestormings- en ver-
nielingsafdeelingen aan land te zetten.
Inmiddels zouden drie oude kruisers naar
den ingang van het Kanaal stoomen, aan
den grond raken en „opgeblazen" worden.
Ook twee oude duikhooten wilde men op
offeren. Zij zouden vol ontplofbare stoffen
tegen het paalwerk loopen teneinde de
pier van de kust te scheiden.
Bij Ostende zouden twee versperringssche
pen op de kust loopen en bij den ingang van
de haven tot ontploffing worden gebracht.
Dit is inderdaad geschied en wat de actie
bij Zeebrugge betreft, bereikten twee der
drie versperringsschepen het doelwit. Zij:
werden in den mond van het Kanaal tot zin
ken gebracht en vlogen in de lucht.
'Vijandelijke torpedojagers en andere vaar
tuigen aan de pier werden onder vuur geno
men cn een ervan getorpedeerd.
Een der itwee oude duikbooten bereikte het
doel en beschadigde bij haar ontploffing
paalwerk dat tot de pier toegang geeft.
Inmiddels deden bestormingstroepen een
aanval en handhaafden hun stellingen aan
de pier langer dan een uur. Men slaagde er
zoodoende in de aandacht der bezetting van
de pier in beslag te nemen terwijl de versper
ringsschepen de haven binnenliepen. Nadat
het doel bereikt was, werden de landings
troepen weer aan boord genomen en voeren
de schepen weer huiswaarts.
De Britsche verliezen aan schepen zijn één
torpedojager, twee kust-motorbooten en twee
monitorbarkassea.
Het komt ons toch wel voor dat de behaal
de resultaten met dit sdi epen verlies duur be
taald zijn.
Wel is de ingang van het Kanaal naar
Brugge versperd, maar 't zal den Duitsche»
niet veel moeite kosten die versperringen weer
op te ruimen.
Springstoffen zijn in Zeebrugge meer dan
naar het Sirspeleeh
door L O MOBHHLEY.
43)
„Ik wil graag alles doen wat ik kan om
u te helpen," zei hij, „maar een dorpsdokter
is per slot van rekening niet van heel vee'
nut voor een gefortuneerde dame alt Hila
ry!'
Iets van den ouden, cynischen toon wat
een oogcnbli'k hoorbaar in zijn stem, maar
Austice antwoordde dadelijk; „Poseer nu
maar niet als een onwetende dorpsdokter, u
weet best dat u daar niets van hebt; en Hi
lary eii ik zijn van plan u in alles raad te
vragen."
De dagen die volgden schenen Hilary la
ter altijd toe een Het van vreemde, nieuwe
gewaarwordingen geweest te zijn, nieuwe
plichten, nieuwe verantwoordelijkheid; voor
een meisje, letterlijk in armoede opgevoed.,
zooals zij, scheen het fortuin, waarover zij
nu beschikken kon. fabelachtig groot.
„Ik kan natuurlijk nooit de helft o! een
vierde verteren van het geld dat volgens mr.
Brent aan mij behoort," vertrouwde tS]
Austice toe op een morgen na een onder
houd' met den notaris; „maar ik zal in staat
zijn veel goed te doen aan menschen die wei
nig hebben. Ik wou dat men geluk voor geld
ko pen kon. Ik zou groote brokken geluk
koopén voor die arme juffrouw Driver en
ieti van de bitterheid van haar leven wegne-
men."
„Misschien zou 1 t meer helpen als te
haar een nieuw hart en een ander oog gaf
voldoende aanwezig en voor de Dultsche
genie moet het bevaarbaar maken van den
Kanaalingang een werkje zijn, dat weinig
moeilijkheden oplevert.
Kunnen dus de Engelscben niet op behaal
de belangrijke resultaten wijzen, hun stout
moedige actie op de Belgische kust is wel een
demonstratie van den durf en de vechtlust
der Britsche zeelieden, vdie door dit avon
tuurtje den Duitschen kusttroepen toch eenige
minder .aangename oograblikkm bezorgd
hebben.
Wij meldden reeds, dat tusschen Nederland
en Duitschland ook besprekingen gevoerd
worden om tot overeenstemming te geraken
over de uitwisseling van in de Nederlandsche
havens liggende schepen tegen vaartuigen
welke in handen der Entente zijn en met
graan naar Nederland zullen- terug keeren.
Van verschillende zijdra is de vrees geuit,
dat Duitschland in de toekomst era econo-
mischra druk op Nederland zou kunnen uit
oefenen, voornamelijk door onzen voedsel-
toevoer door de vrije vaargeul te belemme
ren.
Het verdient, daarom wel de aandacht wat
in Duiischa bladen over deze kwestie wordt
medegedeeld.
Het jongste nummer van de Vossische Zei-
tung, de zaak der schepen besprekende, zegt
o.m.:
Da onderhandelingen hierover worden
door het Duitsche gezantschap in Dra Haag
gevoerd.
In Duitschland drakt niemand er aan de
Entente te volgen op haar weg door de neu
trale landen af te sluiten en een hongeroor-
log te voeren tegen neutrale staten.
Duitschland zal zooals van zeil spreekt, de
veiligheid der bij het geregelde ruilverkeer
varende schepen en daarmede den toevoer
naar Holland buiten het spergebied waar
borgen zoodra de onderhandelingen In Dra
Haag tra einde zullen zijn gebracht.
Maar era definitieve regeling van het ruil
verkeer'zal plaats hebben, van welke Duitsch
land niet kan afzien met het oog op overwe
gende oorlogsbelangen, welke de Hollandsche
regeering in principe erkend heeft.
Van absolute tegenwerking van Duitsche
zijde bij het aanvoeren van de voedingsmid
delen die de Entente ons nog zou willen af
staan, zou dus. geen sprakel zijn, maar het ziet
er wel naar uit, dat wij deze welwillendheid
njet de noodige concessies op ruilgebied
zullen moeten betake.
Niets nieuws, zegt andermaal het Duitsche
avondcomnn uiqué, de gebeurtenissen op het
Westelijk front besprekende.
Parijs maakt bericht van eenige afgeslagen
vijandelijke aanvallen, benevens een hevigra
geschutstrijd bij Hangard-en-Ianterre In dra
sector bewesten Noyoö.
De Britten melden era verbetering der stel
ling benoorden Albert en eenige plaatselijke
gevechten, die geen noemenswaardige wijzi
ging in dra toestand brachten.
om de zaken in te zien," antwoordde Austi
ce. smalend. „Ze schijnen de wereld met heel1
bevooroordeelde oogenaan le zien."
„Dan wou ik ook zoo graag wat doen voor
de arbeiders op het landgoed," ging Hilary
voort, glimlachend om mevrouw Derf ie ldls
goedig sarcasme. „Enkele van de hutjes zien
er zoo vreeselijk uit en de menschen kijken;
zoo ongelukkig. Mr. Brent houdt lange re-
deneeringen over voorzichtigheid en geen
geld verspillen maar ik geloof niet dat
Het geld verspillen is als men er andere men-
nchra mee helpt. En waarom zou Ik voor
mij zelf zoo'n massa geld begeeren?" voegde
zij er bij; „waar heeft eqn jong meisje zoo
veel geld voor noodig.'
„Je moet je kleeden en leven volgens den
levensstandaard van de eigenares van Grant-
tey Hall." De toon van Austice was 'luchtig
toen ze dit zeï. „En ik hoop dat je eras trou
wen zult en de bezitting overdragen aan je
zoons en dochters."
Een blos kleurde Hilary's wangen. „Dat
hoop ik ook- O dat hoop ik zeker", zei ze
zacht. „En ik begrijp dat ik zorgzaam moet
wezen, zoodat de bezitting in goeden staat
is voor degenen die na mij komenMaar mr.
Brent moet niet denken, dat ik de menschen
nu niet kan1 helpen, omdat ik aan de toe
komst moet denken. Ik wou zoo veel doen
in het tegenwoordige leven. Die arme Da
mes Driver- Ze zijn even medelijdenswaar
dig als vreemd." Hilary sprak heel vriende
lijk. „Als ik maar wat kon wegnemen van
die bitterheid, dien wrok tegen het Noodlot;
ik zou ze zoo graag doen begrijpen dat er
nog wat anders in de wereld ie dan onrecht-
en ellende."
„Ze zouden jou niet lang kunnen '-ermen
zonder te begrijpen, dat de wereld nog ..el
wat anders bevat dan bitterheid!" riep Aia-
Zeer terecht maakt era Havas telegram er
dus melding van dat de kalmte op bet geheele
front voortduurt.
Zou het niet de stilte zijn. die gewoonlijk
aan hevige stormen vooraf pleegt te gaan?
KORTE BERICHTEN.
Volgens een Beriijnsch bericht zijn de
Midden-Siaten- het nog niet eens qver de
territoriale vraagstukken ten opzichte van
Roemenië.
De regeering van Britsch-lndil geeft
geen passen voor Engeland aan leden der
Home Rule-par tij.
Het Turksche legerbëricht meldt, dat de
Turken Ozurgety, ten N.G. van Batoem, heb
ben bezet.
'De Munch. Neueste Nchr. verneemt uit
zekeren bron, dat de Paus van plan is een
nieuwen stap te doen voor den vrede, zoodra
de strijd in het Westen in een nieuw stadium
zal zijn gekomen. Hij zal zich dan met een
woord van vermaning tot de openbare mee
ning wenden.
De Pruisische minister van Oorlog
gaf in de zitting van de hoofdcommissie van
dra Rijksdag een overzicht van den toestand
op dc verschillende ooi logsteuëinen.
EERSTE KAMER.
Bij de regeling van werkzaamheden werd
gisteren besloten om heden in de afdeelingen
een serie wetsontwerpen te onderzoeken. Mor
gen zullen in openbare vergadering aan de
orde zijn eenige kleinere wetsontwerpen ra
hoofdstuk III der staatsbegrooting 1918.
tweede; kamer.
In de zitting van gisteren werd het wetsont
werp in Zake de heffing van opcenten ten be
hoeve der gemeenten op de dividend- en tan
tième-belasting zonder hoofdelijke stemming
aangenomen.
Daarna was aan de orde machtiging tot
deelneming in het maatschappelijk kapitaal
eener naamlooze vennootschap, welke zich
ten doel stelt oprichting en exploitatie van
een Nederlandsch Hoogoven, staal- cn wals-
werk.
De heer Teenstra had zeer ernstige be
zwaren tégen het ontwerp, dat de eerste stap
zou kunnen zijn in de richting van protectio
nistische maatregelen.
De heer Van Groenendaal begroette
het ontwerp met vreugde. Het is de taak van
dra staat, welvaart brengenden arbeid te be
vorderen.
De heer A1 b c r d a betreurde dat In het
ontwerp een naastingsclausule ontbreekt. Hij
vreesde dat het voorstel zou kunnen leidra tot
protectionistisqhe maatregelen ra diende era
amendement in tot Invoeging der naastings-
clausule.
De heer Dresselhuys betoogde dat dit
amendement doodrad zou zijn voor de onder
neming.
De beer De Wijskersloot was niet
overtuigd dat de zaak zonder staatsschuld
niet zou tot stand komen. Hij meende daarom
dat de staat niet moest deelnemen uit vrees
voor staatsmonopolie.
De heer Kolkman was het niet eens met
den vorigra spreker. Staatshulp ia noodig om
het benoodigae kapitaal bij elkaar te krijgen.
Spr. zou gaarne voor het ontwerp stemmen,
omdat het era. protectionistische strekking
heeft.
Minister T r e 11 b deelde de ingebrachte be
zwaren niet. Hij verklaarde dat wanneer het
ontwerp niet tot stand komt het plan voor
goed van de baan zal zijn. Bij de bespreking
tice. „Je brengt zonneschijn mee."
„Ik heb zelf zulk een massa liefde en ge
luk ondervonden," antwoordde Hilary een
voudig, „het is mij of ik nooit genoeg dpen
kan om er wat van aan anderen te brengen."
„Zulk een massa liefde en geluk." Die
woorden weerklonken In Austices geest.
„Zulk een massa liefde en geluk." En toch,
net meisje dat deze woorden uitsprak mei
zulk een diepe overtuiging zc was opgevoeu
in een somber huurhuis ïn Londen en tot
voor eenige maanden had zij de eenvoudigste
beteekenis van het woord „weelde" nooit
gekend.
„Juffrouw Driver heeft "gevraagd of ik
zoo spoedig mogelijk weer op „Duinzijde"
terug kwam,' ging Hilary voort. „Zij vond
dat ik, hetgeen aap tante "Marion had toebe
hoord, moest meenemen, omdat er geen an
dere' familiebetrekkingen van haar in Enge
land zijn. Ik ben zoo haastig vertrokken.
Zou ik een paar dagen gemist kunnen wor
den en dat alles in orde maken?'
„Lieve kind, je bent je eigen baas," zei
Austice vriendelijk lachend. „Je bent volko
men je eigen baas ra tenzij mr. Brent. je noo
dig heeft voor zaken, is er geen enkele reden
waarom je niet zou gaan waarheen je wilt.
Maar wij, moeten bij' gelegenheid onze we-
derkeerige. plannen eens afspreken/'
„Dat is heel gemakkelijk^ zei Hilary, die
tot nu toe op de sofa gezeten had tegenover
Austice, ze stak plotseling het haardkleedje
over en viel op haar knieën, bij mevrouw
Derfield's stoel. „Ik zou u dadelijk ronduif
zeggen wat onze plannen zijn. Wij zullen
bij elkaar blijven zoolang u zich dat zuilt
laten welgevallen er u zult mij helpen in
mijn moeilijke, nieuwe leven; tenzij u te veel
afkeer hebt van dit buiten om e te blijven."
„Lid meisje dait je benH' Austice trok Fïï-
was geen enkele maal sprake geweest van be
scherming door middel van het tarief van in
voerrechten. Het opnemen van een naastings
clausule was niet mogelijk. Komt men daar
mede aan dan is de zaak van de baan.
Na re- en dupliek werden de beraadslagin
gen verdaagd tot heden half één.
NEDE RL AND^DUlf SCHIL AND.
Inzake de zand- en grintkwestie tusschen
Nederland ra Duitschland schrijft het Hbl.,
dat zij op het hoofdpunt nog niet beslist is.
Een van de grieven der Duitsche regeering
was gericht tegen het zoogenaamde „putten"
of „putbreken" van Rijnschepen. Men maakt
dan een gat in de lading, zoodat een gedeelte
van den vloer van het ruim blootkomt, ten
einde te onderzoeken of er smokkelwaar aan
wezig is. Dit kan echter moeilijk geschieden
zonder schade en overlast voor den schipper
en de verschepers.
Aan dat „putten" zal era einde worden
gemaakt, maar het laden van Rijnschepra
zal in het vervolg uitsluitend onder toezicht
van era Nederlandsch ambtenaar mogen
plaats hebben.
Een tweede grief der Duitsche regeering
gold het, naar de meraing dier regecring te
strenge, toezicht op den uitvoer van in Ne
derland gekochte, doch gedragen, kleeren.
Het zou, volgens Duitsche lezing, voorgeko
men zijn dat Duitsche schoenen, in Neder
land gerepareerd, in beslag werden genomen.
In beslag genomen gedragen goederen zullen
terug worden gegeven en gedragen goed kan
in het vervolg vrij doorgaan.
Wij veronderstellen wel zegt genoemd
blad dat bij deze concessie eenige beper
kende bepalingen voor het dngelijksra grens
verkeer zullen worden gemaakt, zóó dat wer
kelijk misbruik ra systematische uitvoer kan
worden tegengegaan. Maar het lijkt zeer ver
standig zulk een volkomen onbeteekenrade
zaak, wanneer die tot ernstige ontstemming
aanleiding geeft ra het schijnt,dat juist
Duitsche onderdanen d;e dicht bij de regee-
rende machten een hard geluid' kunnen doen
hoorra, het slachtoffer van krachtig ingrij
pen der douane-ambtenaren zijn geworden
royaal ra flink uit de wereld te helpen. Het
gaat om te ernstige kwesties dan dat neste-
rijra als het inbesïag nemen van gerepareer
de schorara of era wat nieuwe overjas, ook
maar den geringstra invloed hebben mogen.
Over het verkeer over de Zuid-Limburg-
sche sporen, over welke sporen niet-miiltaire
goederen vervoerd zouden mogen worden,
wordt' nog onderhandeld. Doch het schijnt iat
ook die onderhandelingen 'n bevredigend ver
loop hebb«/z.
Nog niet geregeld Is de zand- en grint
kwestie en het is mogelijk dat daar op het
oogenbllk nog geschilpunten zijn, die meer
van principieelen aard lijken. Doch het is
zeer war schijn lijk dat men ook over deze
kwestie rot overeenstemming zal komen, daar
onze eecring zich uitsluitend ra strikt houdt
aan het standpunt dat zij internationale be-
pai igen, tractaten ra gebruiken zoo eerlijk
en onzijdig' mogelijk moet trachten na te
leven.
DE RIJKSMIDDELEN.
De opbrengst van 's Rijks middelen over de
afgeloopen maand Maart was 19,157,708.62
ulden. Vergeleken bij die over Maart 1917
an weer van een flink accrè9 gesproken wor
den, al vloeien de bronnen van inkomst, die
verband houden met onze economische toe
standen, steeds trager. De stijging van
1,336,304.64 is dan ook voornamelijk era
van hoogere opbrengst der directe be-
astingen, der accijnzen op de suiker en het
eslacht ra der zegel- ra registratierechten,
e invoerrechten, het statistiekrecht ra de
lary's gezicht dicht bij het hare en kuste
haar. „Ik zal alles doen wat je graag hebt,
eii er is geen reden, als jij er ten minste niets
tegen hebt, waarom wij onzen tijd niet ver-
deeleu zouden tusschen de Hall en mijn bo
venwoning in de stad. Neen iik heb geen
hekel aan dit builen. Het ia mijn eigen oud
tehuis en ergens op den bodem van mijn
hart heb ik er een soort onzekere genegen
heid voor. Maar het is zoo lang gesloten ge
weest en er i« zooveel bombast hier eu zoo
veel Queen Victoria-achtigs nou* ailons
dianger lout cela?" voegde zij er vrooUik bij,
„ali je mij werkelijk graag bij je wilt heb
ben."
„Als ik u werkelijk graag bij mij wil heb
ben," riep Hilary met liefde, „natuurlijk heb
ik u graag bij mij. Dc zou niets kunnen uit
richten zonder u. Ik heb zoo'n massa
te leerenAch toe, blijf bij mij en help mij."
„Ik hoop dat het niet heel slecht en on
vriendelijk van mij' is, maar ik zou misschien
wel voor die twee nachten bij juffrouw Dun
bar kunnen logeeren. Ik moet te Tcapsley
wezen," ging Hilary voort. „Dc kan naar
Duinzijde gaan en de bezittingen van tante
Marion uitzoeken en daarmee voor mijnheer
Dunbar poseeren; dat heeft hij gevraagd.
Hij heeft mij nog één- of tweemaal noodig."
„Mijnheer Dunbar zal nu moeten inzien,
dat je een gewichtig persoon geworden
bent," zei Austice men een glimlach. „Hij
kan niet verwachten dat je voor hem posee
ren zult, naar zijn welgevallen, zooals je ge
daan hebt toen je Hilary Donaldson was.
Denk er aan dat je nu freule Framly van
Grant ley Hall bent, era persoon waar men
respect «-oor moet hebben." Zij streelde Hi
lary's haar met liefkozende hand.
„Ik een gewichtig persoon ik?" riep
Hilary lachend. „Ik hoef op het kruispunt
loodsgelden wijzen al weder lager cijfers aan,
dan in Maart van het vorig jaar, terwijl dit
maal nok het wisselvallige successierecht
aanzienlijk beneden de opbrengst van het vo
rig jaar bleef.'Toch werd 1/12 der raming
nog met 1,092,375,29 overschreden.
Van de directe belastingen bracht de grond
belasting 15,000 meer in de schatkist en
het personeel 6000 meer, doch de inkom
stenbelasting steeg met 1,241,655.33 Mi ra
de vermogensbelasting met era bedrag van
166.937.86^.
Bij de groep der accijnzen wijst die op de
suiker een vermeerdeling aan van
610,758,45, die op dra wijn van
62,219,29, die op het zout van 28,664.53
en die op het geslacht van 365,208,93H,
terwijl het gedistilleerd met 1,266,727,23
en het bier met 35,394,41 achteruitgingen.
De zegeli echten vertoonen een accrès van
481,170.94, de registratierechten van
1.030,220,44. doch de successierechten
daalden met 591,529,05, terwijl de vei val
len hypotheekrechten verleden jaar Maart
nog 106,759,4434 opbrachten.
Op de invoerrechten werd dit jaar
544,135,4834 minder ontvangen. De belas
ting op gouden ra zilveren voorwerpen bracht
921.30 meer op, doch het statistiekrecht
79,285,8634 minder. Ook de domeinen» gin
gen achteruit, ra wel met 41,Oio,9134
Van de belastingen in verband mei de
buitengewone omstandigheden tot era totaal
van 21,095,581,81, biacbt de ooi logswinst-
ihaikist, de
terwijl de
opcenten ten bate van het Lee
1914 3,306,201,79H opbrachten.
De eerste drie maanden van 1918 leverden
te zamra op 54,737,987,3434, tegen
47,919,379.71 in gelijk tijdperk van 1917.
We zijn dus op het vorig jaar reeds
6,818,307,6334 vooruit (N. Ct.)
NEDERLAND—DUITSCHLAND.
Het Corr.-Bureau meldt:
„Hier ter stede (dra Haag) liepen de laat
ste dagen hoogst onrustbarende geruchten
omtrent era ultimatum, hetwelk door Duitsch
land tot onze regeering zou zijn gericht en
waarbij Duitschland zou gedreigd hebben
onze havens te bezetten, indien wij niet aan
zekere Duitsche eischra toegaven.
Van era zoodanig ultimatum is ter bevoeg-
der plaatse niets bekend.
belasting 15,027,312,57 in de
verdedigingsbelastingra de rest,
centra ten bate van het Leeningsfond*
RINDVEEFOKVEREENIQINGEN.
(Vervolg)
Dc '.eer Wibbens, inspecteur van het N. R.
S„ wildook het stamregister behouden, maar
daarna kan selectie plaats hebben ra kan
era ami 1 •-■gUtet geplaatst worden. In het
stamreMstèi moet in de eerste plaats vermeld
worden het preferente vrouwelijke fokmateri
aal. Het N. R. S. zal het aangenaam zijn.
wanneer naast het verplichte fokregister net
stamr git u behouden blijft.
De fie> r Kuiper (Wognum) zou het toe
juichen als het stamregister oehoudra bleef.
De heer Appel zou het een verbetering ach
ten, wanneer uit het stamregister een over
zicht werd getrokken.
De heer Jb. Kaan (Wieringerwaard) dacht
zich de mogelijkheid1 in, dat een stamregister
niet noodig is," als alle leden lid zijn van het
stamboek Spr. wilde een fokregister maar
vrijheid omtrent het stamregister.
De heer Koster was het hiermee niet eens.
We moetra behouden een uuiforme wijze van
werken, 't zij dan al dan niet een' verplicht
stamregister.
De heer P. Stapel te HoogkarspM bestreed
den heer Kaan, omdat er in dra bond zeer
veel leden zijn, die gcra stamboekfokkers zijn.
Velen zijn van het stamboek lid met het oog
niets te vertellen van wat er gebeurd is,"
ging zij ernstiger voort. „Ik meen, ik hoef
liet ze nu nog niet te vertellen. Laten zc mij
tiu nog maar beschouwen als dezelfde Hila
ry die zij gekend h< ben."
„Ik denk dat Je v .*1 altijd dezelfde Hilary
zult blijven die ze gekend hebben," zei Aus
tice vol liefde, „verandering van fortuin zal
in jou geen verandering brengen."
„O neen, maar ik -vou dezen keer toch
zoo graag naar d< unbars gaan als het
onbeduidende meisj- waar ze zoo vriendelijk
voor geweest zijn, en niet als
„Niet als rijke freule Framlry," vi
Austice er bij toen het meisje zweeg. „I
goed lieve, doe zooals je wilt, maar laat
mijnheer Dunbar niet denken dat hij je als
model kan krijgen wanneer hij maar wil Je
brat nu era persoon van gewicht."
„Dat wensdi ik volstrekt niet," ziei Hilary
lachend, „ik wou veel liever niets bijzonders
blijven!"
„Dat kan je nooit weer." Er was era ze
kere ernst in toon ra maniereu van Austice.
„Je zult den last op je moetra nemen van
nieuwe verantwoordelijkheid, niéuwe plich
ten. Je bent iets verschuldigd aan je eigen
positie; je kunt nooit meer niets bijzonders
worden.
Deze woorden kwamen Hilary twee da
gen later te binnen, toen zit, na in haar eigen
auto van Grantley naar net station tc zijn
gereden, naar den trein gebracht door een
van haar eigen livreiknechts ra in een eerste
klas cupé te hebben gereisd, uitstapte op het
perron van het stadje op drie mijlen afstand»
van Torpsley gelegen en in het vervallen wa
gentje klom, het eenige waar het plaatsje
op kon bogen.
COURANT.
