DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
iirpmnd NIET rersebljnen.
De strijd in en buiten Europa.
WOEN8 n A g
8IEI
FKUILLETOH.
De gouden sleutel
1<Ï7
Honderd en twinstigste
Jaargang
1918
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
por 8 maanden voor Alkmaar f LÖ5, franco door het ge
heel e Rijk f 1.90.
v Afzonderlijke en bewijsnummers Cents.
Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HËRMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
PPVJI
Staten Generaal.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gqwone Advertentiën
In Rusland is men van den regen in den
drop gekomen.
Vroeger streed men daar gezamenlijk met
de kampioenen voor vrijheid en menschelijk-
heid tegen de onderdrukkers van Europa,
maar sedert Rusland van samenstelling ver
anderd is en de Russische soldaten naar huis
gezonden zijn, is het vroegere Czarenrijk
zoogenaamd een staat, die zijn vrijheid her
kregen heeft en een eigen onafhankelijke toe
komst tegemoet gaat.
Het brouwsel in den Russischen hekselge-
tel is evenwel nog steeds niet tot rust geko
men en nu de strijd in het Oosten zooge
naamd tot het verleden behoort, trachten
zoowel dc Centralen als de Geallieerden hun
invloed in het nieuwe Rusland terdege ie
doen gelden
De Centralen beijveren zich voornamelijk
tan hun Oostgrens een reeks van staten te
scheppen, waarvan zij zeker weten, dat de re
geeringen Deutschfreundlich zijn, zij breiden
langzaam maar zeker hun invloed naar het
Ocden uit, om in de toekomst tegen overvate
len van die zijde beveiligd te zijn.
De Geallieerden hebben, met uitzondering
van Amerika, den vroegeren Russischen
bondgenoot vrijwel in den sfeek gelaten.
Slechts steunen zij Japan's pogingen om zich
in Siberië te nestelen en het volkscommissa
riaat voor buitenlandsche aangelegenheden
te Moskou heeft zich thans weer ernstig
over de houding van vertegenwoordigers
der Entente beklaagd
De Sovjet-regeering maakt melding van
intriges en militaire toebereidselen van te
Peking bijeen gekomen benden van anti-revo-
lutionnaire samenzweerder». Bij het huis
onderzoek te Wladiwostock bij een agent
der samenzweerders werden documenten ge
vonden, die een volledig beeld geven van de
vriendschappelijke betrekkingen tusschen de
plaatselijke consuls der Entente-mogendhe-
den en een deel der Pekingsche afgezanten
Het volkscommissariaat voor buitenland
sche Aangelegenheden heeft ter kennis van
alk buitenlandsche vertegenwoordiger» te
Moskou gebracht, dat het bij een aan de ver
tegenwoordigers van Engeland, Frankrijk en
Amerika gerichte nota aan de regeeringen
dezer staten den eisch heeft gesteld de be
trokken consuls terug te roepen, onmiddellijk
een openbaar onderzoek naar hunne verrich
tingen in te stellen en aan de Sovjetregeering
duidelijk mede te deelen welke houding zij
aannemen tegenover de samenzweerders.
Het volkscommissariaat voor buitenland
sche aangelegenheden spreekt de hoop uit,,
dat het antwoord der Entente-regeeringen
zoodanig zal zijn, dat het in het vervolg de
medewerking harer plaatselijke vertegen
woordigers aan ontoelaatbare handelingen
onmogelijk zal maken.
Uit dit alles blijkt wel, dat het tusschen
Rusland en zijn vroegere bondgenooten nu
juist niet te best harmonieert.
naar bet Bagetech
'x>r l. O MO&f'RI.FY
„Ik was het, weet u, die aan mr. Brcnt
verzocht aan u te schrijven," zei ze met een
kalmte die haar toehoorder ademloos maak
te. „Ik wou u zoo graag spreken, en Ik wist
dat u waarschijnlijk zou weigeren te ko
men als ik het zelf vroeg en u zelf geschre
ven had en
„Toen bedacht u het verhaaltje van een
schilderstuk van de duinen vanuit het ven
ster?" viel Tony haar sarcastisch in' de rede;
„dat was berekend als artistiek effect**
„O neen, dat niet." Hilary schudde het
hoofd en lachte zachtjes. „Ik wou dat schil
derstuk zoo graag hebben en wou ook wer
kelijk zoo graag dat u het maakte. Het moet
opgehangen worden in mijn eigen speciaal
heiligdom op de Hiall, om mij tc herinneren
aan de dierbare duinen die ik liefheb en
aan zoo veel dingen," voegde zij er bij
met zachte stem.
,Ik vrees dat u een anderen schilder zult
moeten zoeken om dat doek te schilderen.''
Tony sprak zoo hoogmoedig en stijf moge-
lijk „Ik zou die opdracht met met moor
beid kunnen vervullen u zult gemakkelijk
een schilder vinden die uw verlangen ten
Slechts In Amerika heeft men steeds inge
zien, dat Rusland ook nu het als bondgenoot
niets meer beteekent, te vriend gehouden
moet worden.
Er heeft zich thans een krachtige commis
sie gevormd, bt»taande uit Russische en
Amcrikaansche liberalen, die, volgens een te
legram uit New-York, niet door de Russen
zullen worden verdacht van eenige onzui
vere beweeggronden en die met de grootst
mogelijke tact de regeering te Moskou de
theoretische en practische hulp zal bieden,
als 'tusschenpersoon dienst zal doen wanneer
er wrijving dreigt te ontstaan tusschen de
Geallieerden en Rusland en zelfzuchtige
Duitsdie oogmerken ten opzichte van de
nieuwe Russischen Oelcraine-republiek zal
bestrijden.
De Mandiester Guardian deelt inmiddels
eenige plannen mede, die et op wijzen, dat ook
in Engeland het besef levendig wordt, dat
men Rusland niet in de armen van Duitsch
land mag drijven.
Van goed ingelichte zijde verneemt het blad
uit Moskou, dat er een denkbeeld is voor een
wederkeerige samenwerking tusschen Enge
land, Amerika en Rusland met het doel om
de Centralen te weerstaan, welk denkbeeld in
sommige sovjet-kringen instemming zou vin
den.
De hulp zou een belangloozc moeten zijn
en men zou er niet bevreesd voor behoeven te
zijn, dat de voorraden, die men naar Rus
land zendt in Duiteche handen zouden vallen.
De Ttew- heeft vernomen, dat de regeering
der sovjeta zich in gematigde richting ont
wikkelt en bepleit daarom meerdere sym
pathie voor Rusland.
Het schouwspel, zegt het blad, van Duit-
sche diplomaten, die 't recht van zelfbeschik
king en de leus van geen inlijving in een al
gemeens ontwrichting van Rusland verdraai
den en 't lot van de Oekraïne zijn duidelijke
lessor met betrekking tot dc goede trouw en
de vriendschap van de Duitschcrs, die den
afkeer der Russen verklaarbaar maken. Wij
hebben, zegt het blad, den duidelijkm plicht
het Russische volk alle hulp te verlecuen bij
het groote werk vat! nationals wederop
bouw,
Bij zulk-'en hulp touém dan uitsluitend
de Rusaiedw belaagd «agfstmwj1
worden
lil derg. tijke uitlatingen zou wel blijken
dat men in Entente-kringen g*iat inzien, dat
het toch minder gewenscht is het oude Rus-
si--.he gebk' geheel aan do Deutsche propa
ganda over ;.e lata.
Inmiddels heeft in de centrale commissie
van den Duitechen Rijksdag de onderkanse
lier Von Payer de Duitsche politiek in het
Oosten besproken.
Hij bepleitte het oprichten van een bureau
om in dc grensstata een geregelder toestand
op het si I. van regeering en bestuur te doen
ontstaan. Het doel onzer politiek ten opzichte
uitvoer tel brengen, maar wat mij betreft.
"ai
den." Dit zeggende deed hij een stap naar de
voor mij i* er geen sprake van. Ik geloof dat
er niet» meer behoeft bij gevoegcT
te wor-
deur.
„En Ik gelood dat er nog veel bijgevoegd
moet worden," antwoordde' Hilary zacht.
„Ton
ten en
y wil je zoo goed zijn even te wach-
iiet mij lalen zeggen?" en zij legde
zocht de hand op zijn arm om hem terug' te
tuiden. De aanraking van die hand deed
zijn hart weer verbazend veel sneller klop
pen.
„Het is totaal nutteloos, ons onderhoud
voort te zetten, een onderhoud dat ik niet
gezocht heb begon hij.
„Maar ik wel," bracht het jonge meisje
in het midden en weder gaf die lachende
stoutmoedigheid in haar oogen hem een ge
voel of er een nieuwe en veel bekoorlijker
,u hoeft die
als de gedachte
daaraan"u zoo onaangenaam is; maar u
moet wel luisteren naar hetgeen ik u te zeg
gen heb, daar ik hier expres naar toe geko
men ben om het u te zeggen." Hij wou haar
niet aanzien; misschien begreep hij, dat hij
niet in die schitterende oogen kon zien zon
der zijn hbuding van koude hooghartigheid
prijs te geven. Hij stond kaarsrecht en keek
over haar heen naar de duinen en de lucht
en hij voelde diep en was zich volkomen
bewust de
Hilary tegenover hem stond;
schilderij niet te maken,
raking vam
lans van haar haren en de aan
hand op zijn arm.
der greosvolken, aldus Von Payer, is voortaan
met hen in vrede en vriendschap te leven. Wij
hopen op voordeden betreffende afdoende ver
zorging van onze levensmiddelenvoorziening
en dan wat men onder den naam kolonisatie
kan samenvatten.' De aansluiting van deze
staten zal zonder twijfel onze grenzen te
genover Rusland militair gesproten beveHI-
gen.
De vice-kanselter deelde mede blij te zijn,
dat Duitschland door zijn ingrijpen de vrij
heid en onafhankelijkheid van Finland heeft
gewaarborgd. De grondgedacht der Duitsche
bemoeiing was, volgens hem, in het noorden
in militair en staatkundig opzicht eens en
vooral den vredestoestand te doen intreden.
De ongeregeldheden in Finland betroffen
een strijd van Rusland met hulp van Fmsche
anarchisten om Finland van zijn vrijheid te
berooven. Wij mengen ons niet in de bmnen-
landsche politiek van Finland en hoe de za
ken verder loopen is louter een Finsche aan
gelegenheid. Wij hebben met Finland verdra
gen gesloten, die over en weer met de wel be
grepen1 belangen kloppen en er toe zullen bij
dragen om de nu reeds tusschen Duitschland
en Finland levendige betrekkingen op oecono-
misch en politiek gebied te verstevigen'.
Nopens Estland en Lijfland verwees de
heer Von Payer naar de destijds door den
Rijkskanselier afgelegde verklaringen.
Wat de Lithauers betreft, deze moeten vol
gens Von Payer een eigen bestuur en een
eigen regeering scheppen. Het bestuur van
dit land kan alleen in overleg tusschen het
burgerlijk gezag en de Duitsche militaire
macht ontwikkeld worden.
Zoo ziet men, dat zoowel de Entente als
de Centralen op dit moment den blik naar
het Oosten richt.
Zij komen meer en meer tot de overtui
ging, dat het Russische volk steun noodig
heeft en van beide zijden beijvert men zich
om dien steun op zoodanige voorwaarden
te verkenen, dat men er ten slotte 'zelf het
meeste profijt van kan trekken.
Het vredesverdrag met Roemenië is gisten
morgen geteekend. De plechtige eindzitting
waarin de onderteekening plaats had, werd
in dezelfde zaal gehouden waarin destijds tot
het ingrijpen van Roemenië in den wereld
oorlog werd besloten.
De vrede zei den naam van Vrede van Boe
karest dragen
Zonder twijfel zal het verdrag, waarin is
vastgelegd, dat Roemenië van verdere mili
taire actie afziet, er wel eenigszins andera
uitzien dan men weinige jaren geleden ge
hoopt en verwacht had
Roemenië, dat zich hij de .sterkste partij in
het Oosten dacht aan te sluiten, heeft op het
verkeerde paard gewed en heeft daarvoor
thans de gevolgen voor zijn rekening moeteu
nemen.
Er ls in het Entente-kamp eenige opschud
ding verwekt door een verklaring van gene-
„Tohy," zei ze, a hij dacht dat hij nog
nooit geweten haa hoe onweerstaanbaar be
koorlijk haar stem was, „Tony, ik ben hier
nanr toe gekomen om e de óprechte waar
heid te vertellen."
„De oprechte waarheid Er kwam iets
vragends in zijn gezicht.
„Ik ben niet verstandig en handig; ik ben
niet geschikt om de dingen met een omweg
te zeggen, Maar ik kan niet lijdelijk toezién
dat ons beider leven vernietigd wordt door
niet de ronde waarheid tc zeggen."
„Ons beider leven?" Tony sloeg de oogen
af van de duinen en vestigde ze op het bo
venste gedeelte van haar hoofd; nu wilde
hij haar oogen nog niet ontmoeten.
„Maar ons beider leven heeft niets met
elkaar uit te staan. Dat was bepaald gedeci
deerd toen
„Toen je mij bedankte," fluisterde Hilary
een weinig naderbij komende en de tweede
hand ook op zijn arm leggende. „Tony, je
wou toen niet naar mij luisteren, je was zoo
boos. Maar het is de oprechte waarheid dat
ik niet buiten je kan Ik ben hier gekomen
om je dat te zeggen, dat alléén."
Bij de laatste woorden haperde haar stem,
haar handen bleven op zijn arm liggen,
zij sloeg de oogen naar hem op. Hij wei
gerde nog steeds haar blik te ontmoeten,
zijn oogen waren nog steeds boven op haar
hoofd gevestigd.
„Er is niets aan veranderd," zei hij lang
zaam, „alle omstandigheden blijven precies
raai Maurice, waarin hij als zijn overtuiging
uitspreekt, dat bepaalde verklaringen door
Bonar Law en Lloyd George in het Lager
huis afgelegd, onjuist zijn.
De Daily Chronicle acht reeds een parle
mentair onderzoek gewenscht en in het La
gerhuis heeft Asquitb reeds medegedeeld, te
zullen voorstellen, dat een commissie uit het
Huis de beweringen van Maurice zal na
gaan.
In hoofdzaak' komen de verklaringen van
den generaal hierop neer, dat hij tegen
spreekt dat de oorlogsraad te Versailles niet
heeft beraadslaagd over de uitbreiding van
het Britsche front in Frankrijk en dat het le
ger in Frankrijk 1 Januari 1918 aanzienlijk
sterker was dan 1 Januari 1-917. Ook meent
de generaal, dat de optelling door den eerste-
minister van de divisies blanken in Mesopo-
tamië en Palestina niet juist is geweest.
De verklaring heeft in Engeland groote
opschudding verwekt, want de brief van den
generaal behandelt de aansprakelijkheid vóór
den tegenslag bij het begin van het Duitsche
offensief, waarvoor de eene partij de schuld
aan het kabinet en de andere aan de leger
aanvoering gaf.
Het is begrijpelijk, dat zoo het oorlogska-
binet werkelijk de schuld droeg, dat er
thans op het Westfront minder troepen dan
een jaar tevoren waren, dit kabinet zich, in
verband met den ondervonden tegenslag op
het gevechtsterrein, een zeer scherpe critlek
op den hals zou halen.
Van het Westelijk front komen geen be
richten, welke een afzonderlijke bespreking
verdienen.
Het bleef bij wcderzijdsche artillerie-actie
en schermutselingen van ondergeschikte be
teekeais.
TWEEDE KAMER.
In de vergadering van gisteren werd het
voorstel van den heer Van Raalte, om heden
ook de verbetering der haven van Vlisaingen
in de af delingen te onderzoeken, aangeno
men, eaals oen voorstel-Kleerekopei om het
ontwerp tot het overnemen van aandeelen
van spoorwegmaatschappijen eveneens te on
derzoeken.
Aan de orde was daarna de Interpellatie-
Kooien, betreffende de oligarchische clausule
en akten van oprichting van naarnlooze ven
nootschappen. Interpellant achtte de bepalin
gen, waardoor de macht van de algemeent
vergadering wordt overgebracht naar enkelen
met het wetboek van koophandel en
uopn
meende dat de minister van justitie niet zijn
medewerking mocht verkenen aan de konink
lijke goedkeuring van statuten met zulke be
palingen. Hij vroeg of de minister voortaan
net opnemen van zulke bepalingen wilde
tegengaan.
De Minister zag geen strijd met bet
wetboek van koophandel meende dat van mis,
bruik nog niets was gebleken, doch verklaar
de, dat, wanneer zich misbruiken voordoen,
de koninklijke bewilliging niet meer kan wor
den verleend.
Aan de orde kwam daarna het ontwerp
Duy» c.8. tot verleening van ouderdomsrenten.
zooals ze waren Ik dacht dat je arm was
en tot de zelfde klasse in de
behoorde als ik. Je liet mij in den waan,
schoon het niet waar was."
„Het was zoo moeilijk Je de waarheid da
delijk ie vertellen toen Ik wist dat höt je van
gevoelen zon doen veranderen. Maar kun je
mij -dan niet vergevenP"
g<
„Vergiffenis schenken kost geen
n die soort van liefde." Redbuma
moeite
wooi>
den kwamen hem weer voor den geest. „Ver
giffenis schenken kost geen moeite aan die
soort van liefdeEn Hilary's handen
op zijn arm verstoorden zijn gedachtengang.
Die gedachten schenen duidelijkheid en sa
menhang te missen. Hij; kon den1 vroegeren
uitmuntenden redeneertrant niet krijgen, die
hem tot nu toe zoo overtuigend^ zoo duide
lijk had geschenen. Haar vergiffenis schen
ken? Ja, natuurlijk kon hij dat! Zijn liefde
stond gelijk met de hare wat vergevensge
zindheid betreft Maar zijn 'trots?
Dat was een heel andere zaak. Hij had zich
altijd plechtig voorgenomen dat hij niet met
een meise zou trouwen, rijker dan hij zelf.
En Tilarq
„Het is- geen kwestie van vergiffenis schen
ken." Zijn stem scheen zoo vreemd heel uit
de verte te komen en ze had een zonderlin
gen schorren klank, „het is alleen
„Alleen trots." Haar stem, heel zacht,
heel lief, was vlak bij zijn oor. „O Tony,
maar ik kan je toch niet uit mijn leven laten
gaan ter wille van mijn trots. Wil je de schil-
Ceurant
Wegens den HEMEL
VAARTSDAG zal deze
DE DIRECTIE.
De heer Beumer betoogde dkt dit ont
werp beoogde invoering van een slecht stel
sel van armenzorg en gevaarlijk was met het
oog op de steeds toenemende eischen naar
uitbreiding. Hij zou daarom tegen stemmen
ook in het belang der arbeiders, die meer ge
baat zijn met de wet Talma, zij het dan aan
gevuld; met opneming ook van niet-loonarbei-
ders onder de verplicht-verzekerden.
De heer Kooien vroeg aan minister
Lely of het ontwerp zich naar diens raeening
zonder meer verdroeg met de invaliditeitswet.
Hij verweet aan de linkerzijde gebrek aan be
langstelling voor behandeling van haar voor
stel en betoogde, dat de indiening strijdig
was met het politieke convenant. Hij was
eveneens bereid tot opneming ook van niet
loonarbeiders in de invaliditeitswet.
De heer Rutgers betoogde, dat dit ont
werp strijdig was met het politiek bestand.
Hij wees op de droeve sociale politiek der lin
kerzijde gedurende de laatste 5 jaren, niet als
gevolg van parlementaire doch van politieke
onmacht en het niet invoeren van de wetten-
Talma. Spr. hield uitvoerig vol dat de Ouder
domswet een stelsel van armenzorg bevat.
De heer Rink betoogde dat de indiening
van het ontwerp niet strijdig was met het po
litiek accoord. De linkerzijde mocht geen poli
tieke winst behalen, doch ook geen poliJek
verlies lijden en daarop zou neerkomen he*
prijsgeven van de eenmaal behaalde overwin
ning.
De bedoeling van bet ontwerp was alleen
de zaak in den oorspronkelijka toestand te
rug te brengen.
De heer D r i o n deelde mede dat de vrij
liberalen niet tot de indiening van het ont
werp hebben medegewerkt, omdat het prac-
tiscli toch geen effect zal hebben en slechts tot
onvriendelijke discussies aanleiding zal ge
ven. Evenwel zouden zij voor stemma.
Ta 4 uur 40 werden de beraadslagingen
verdaagd tot morgen halfean.
iiniïHMlhuid.
NEDERLAND EN DUITSCHLAND.
Hoewel Reuter de verklaring van minister
I.oudon aan de Kamer weergaf in de eigen
woorden van den minister, stellen alle cor
respondenten van Engelsche bladen L Neder
land de overeenkomst met Duitschlam nr>r
als een, volkoma overwinning voor Duiu
land a een volkoma nederlaag vow Neck; -
land.
ORIND EN GRIES.
Hel Bureau voor Mededeelinga inzake de
Voedselvoorziening meldt:
Hoe ongelooflijk het ook moge lijken, zijn
er toch mensclien die wanneer zij leza, dat
het brood grind beval, daarbij denken aan de
bekende kleine gladde steentjes. Het spreekt
vanzelf, dat daarvan geen sprake Is. Wanneer
de tarwe en roggekorrel tot bloem wordt ver
malen wordt de bast zoovee) mogelijk geschei
den van de bloem. Men krijgt aldus behalve
de bloem ook grove en kleine zemela. De
laatste heeta „grind." Bovendien zijn er nog
zemeideelljes, waarin nog wat bloem zit, die
vonna de .gries", In gewone tijden wordt
voor het witte brood alleen bloem gebruikt,
terwijl voor bruinbrood de geheele korrel
wordt gebezigd. Nu men zoo spaarzaam mo-
derij van de.duinen voor mij maJca, en
ovei de rest nadenken?"
Tony's starre blik dwaalde van haar
hoofd en zijn oogen keken plotseling precies
In de hare, dieper dan de flikkerende stoute
moedigheid en den ondeugenden gloed, in
een diepe diepte daarachter. En met dia
blik was hij verloren.
Hij sloeg de armen om haar heen1; hij
trok haar haast heftig naar zich toe: en de
zonderlinge ruwheid was nog in zijn stem
toen hij zeide: „Het was je liefde tegenover
mijn trots a je liefde heeft het gewon
nen."
„En ik ben heel bang dat ik toch gebukt
heb om te overwinnen," mompelde Hilaiy
droomerig. „Ik zal tante Austice moeten bó-
kennerg dat, ofschoon ik stellig de volte
waarheid gesproken heb, ik mij toch een
beetje vernederen moest om te overwinnen
een heei klein beetje."
„En liefde heeft de deur geopend." zei To-
nie zacht, een weinig verward door haar
woorden „Liefde heeft de grendels a slo
ten open gemaakt."
Liefde ontsluit alle deuren," antwoordde
Hilary. „Hoe velen schijnen de waarheid te
hebben ontdekt van dat oude gezegde
„Liefde ontsluit alle deuren. Liefde is een
gouden sleutel."
EINDE.
S5V - --
l::l, JU A't£k ffïltfvf 1TIP+ mno: