DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN iirpmnd NIET rersebljnen. De strijd in en buiten Europa. WOEN8 n A g 8IEI FKUILLETOH. De gouden sleutel 1<Ï7 Honderd en twinstigste Jaargang 1918 Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling por 8 maanden voor Alkmaar f LÖ5, franco door het ge heel e Rijk f 1.90. v Afzonderlijke en bewijsnummers Cents. Per regel f 0.15. Bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HËRMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9. PPVJI Staten Generaal. Telefoonnummer 3. Prijs der gqwone Advertentiën In Rusland is men van den regen in den drop gekomen. Vroeger streed men daar gezamenlijk met de kampioenen voor vrijheid en menschelijk- heid tegen de onderdrukkers van Europa, maar sedert Rusland van samenstelling ver anderd is en de Russische soldaten naar huis gezonden zijn, is het vroegere Czarenrijk zoogenaamd een staat, die zijn vrijheid her kregen heeft en een eigen onafhankelijke toe komst tegemoet gaat. Het brouwsel in den Russischen hekselge- tel is evenwel nog steeds niet tot rust geko men en nu de strijd in het Oosten zooge naamd tot het verleden behoort, trachten zoowel dc Centralen als de Geallieerden hun invloed in het nieuwe Rusland terdege ie doen gelden De Centralen beijveren zich voornamelijk tan hun Oostgrens een reeks van staten te scheppen, waarvan zij zeker weten, dat de re geeringen Deutschfreundlich zijn, zij breiden langzaam maar zeker hun invloed naar het Ocden uit, om in de toekomst tegen overvate len van die zijde beveiligd te zijn. De Geallieerden hebben, met uitzondering van Amerika, den vroegeren Russischen bondgenoot vrijwel in den sfeek gelaten. Slechts steunen zij Japan's pogingen om zich in Siberië te nestelen en het volkscommissa riaat voor buitenlandsche aangelegenheden te Moskou heeft zich thans weer ernstig over de houding van vertegenwoordigers der Entente beklaagd De Sovjet-regeering maakt melding van intriges en militaire toebereidselen van te Peking bijeen gekomen benden van anti-revo- lutionnaire samenzweerder». Bij het huis onderzoek te Wladiwostock bij een agent der samenzweerders werden documenten ge vonden, die een volledig beeld geven van de vriendschappelijke betrekkingen tusschen de plaatselijke consuls der Entente-mogendhe- den en een deel der Pekingsche afgezanten Het volkscommissariaat voor buitenland sche Aangelegenheden heeft ter kennis van alk buitenlandsche vertegenwoordiger» te Moskou gebracht, dat het bij een aan de ver tegenwoordigers van Engeland, Frankrijk en Amerika gerichte nota aan de regeeringen dezer staten den eisch heeft gesteld de be trokken consuls terug te roepen, onmiddellijk een openbaar onderzoek naar hunne verrich tingen in te stellen en aan de Sovjetregeering duidelijk mede te deelen welke houding zij aannemen tegenover de samenzweerders. Het volkscommissariaat voor buitenland sche aangelegenheden spreekt de hoop uit,, dat het antwoord der Entente-regeeringen zoodanig zal zijn, dat het in het vervolg de medewerking harer plaatselijke vertegen woordigers aan ontoelaatbare handelingen onmogelijk zal maken. Uit dit alles blijkt wel, dat het tusschen Rusland en zijn vroegere bondgenooten nu juist niet te best harmonieert. naar bet Bagetech 'x>r l. O MO&f'RI.FY „Ik was het, weet u, die aan mr. Brcnt verzocht aan u te schrijven," zei ze met een kalmte die haar toehoorder ademloos maak te. „Ik wou u zoo graag spreken, en Ik wist dat u waarschijnlijk zou weigeren te ko men als ik het zelf vroeg en u zelf geschre ven had en „Toen bedacht u het verhaaltje van een schilderstuk van de duinen vanuit het ven ster?" viel Tony haar sarcastisch in' de rede; „dat was berekend als artistiek effect** „O neen, dat niet." Hilary schudde het hoofd en lachte zachtjes. „Ik wou dat schil derstuk zoo graag hebben en wou ook wer kelijk zoo graag dat u het maakte. Het moet opgehangen worden in mijn eigen speciaal heiligdom op de Hiall, om mij tc herinneren aan de dierbare duinen die ik liefheb en aan zoo veel dingen," voegde zij er bij met zachte stem. ,Ik vrees dat u een anderen schilder zult moeten zoeken om dat doek te schilderen.'' Tony sprak zoo hoogmoedig en stijf moge- lijk „Ik zou die opdracht met met moor beid kunnen vervullen u zult gemakkelijk een schilder vinden die uw verlangen ten Slechts In Amerika heeft men steeds inge zien, dat Rusland ook nu het als bondgenoot niets meer beteekent, te vriend gehouden moet worden. Er heeft zich thans een krachtige commis sie gevormd, bt»taande uit Russische en Amcrikaansche liberalen, die, volgens een te legram uit New-York, niet door de Russen zullen worden verdacht van eenige onzui vere beweeggronden en die met de grootst mogelijke tact de regeering te Moskou de theoretische en practische hulp zal bieden, als 'tusschenpersoon dienst zal doen wanneer er wrijving dreigt te ontstaan tusschen de Geallieerden en Rusland en zelfzuchtige Duitsdie oogmerken ten opzichte van de nieuwe Russischen Oelcraine-republiek zal bestrijden. De Mandiester Guardian deelt inmiddels eenige plannen mede, die et op wijzen, dat ook in Engeland het besef levendig wordt, dat men Rusland niet in de armen van Duitsch land mag drijven. Van goed ingelichte zijde verneemt het blad uit Moskou, dat er een denkbeeld is voor een wederkeerige samenwerking tusschen Enge land, Amerika en Rusland met het doel om de Centralen te weerstaan, welk denkbeeld in sommige sovjet-kringen instemming zou vin den. De hulp zou een belangloozc moeten zijn en men zou er niet bevreesd voor behoeven te zijn, dat de voorraden, die men naar Rus land zendt in Duiteche handen zouden vallen. De Ttew- heeft vernomen, dat de regeering der sovjeta zich in gematigde richting ont wikkelt en bepleit daarom meerdere sym pathie voor Rusland. Het schouwspel, zegt het blad, van Duit- sche diplomaten, die 't recht van zelfbeschik king en de leus van geen inlijving in een al gemeens ontwrichting van Rusland verdraai den en 't lot van de Oekraïne zijn duidelijke lessor met betrekking tot dc goede trouw en de vriendschap van de Duitschcrs, die den afkeer der Russen verklaarbaar maken. Wij hebben, zegt het blad, den duidelijkm plicht het Russische volk alle hulp te verlecuen bij het groote werk vat! nationals wederop bouw, Bij zulk-'en hulp touém dan uitsluitend de Rusaiedw belaagd «agfstmwj1 worden lil derg. tijke uitlatingen zou wel blijken dat men in Entente-kringen g*iat inzien, dat het toch minder gewenscht is het oude Rus- si--.he gebk' geheel aan do Deutsche propa ganda over ;.e lata. Inmiddels heeft in de centrale commissie van den Duitechen Rijksdag de onderkanse lier Von Payer de Duitsche politiek in het Oosten besproken. Hij bepleitte het oprichten van een bureau om in dc grensstata een geregelder toestand op het si I. van regeering en bestuur te doen ontstaan. Het doel onzer politiek ten opzichte uitvoer tel brengen, maar wat mij betreft. "ai den." Dit zeggende deed hij een stap naar de voor mij i* er geen sprake van. Ik geloof dat er niet» meer behoeft bij gevoegcT te wor- deur. „En Ik gelood dat er nog veel bijgevoegd moet worden," antwoordde' Hilary zacht. „Ton ten en y wil je zoo goed zijn even te wach- iiet mij lalen zeggen?" en zij legde zocht de hand op zijn arm om hem terug' te tuiden. De aanraking van die hand deed zijn hart weer verbazend veel sneller klop pen. „Het is totaal nutteloos, ons onderhoud voort te zetten, een onderhoud dat ik niet gezocht heb begon hij. „Maar ik wel," bracht het jonge meisje in het midden en weder gaf die lachende stoutmoedigheid in haar oogen hem een ge voel of er een nieuwe en veel bekoorlijker ,u hoeft die als de gedachte daaraan"u zoo onaangenaam is; maar u moet wel luisteren naar hetgeen ik u te zeg gen heb, daar ik hier expres naar toe geko men ben om het u te zeggen." Hij wou haar niet aanzien; misschien begreep hij, dat hij niet in die schitterende oogen kon zien zon der zijn hbuding van koude hooghartigheid prijs te geven. Hij stond kaarsrecht en keek over haar heen naar de duinen en de lucht en hij voelde diep en was zich volkomen bewust de Hilary tegenover hem stond; schilderij niet te maken, raking vam lans van haar haren en de aan hand op zijn arm. der greosvolken, aldus Von Payer, is voortaan met hen in vrede en vriendschap te leven. Wij hopen op voordeden betreffende afdoende ver zorging van onze levensmiddelenvoorziening en dan wat men onder den naam kolonisatie kan samenvatten.' De aansluiting van deze staten zal zonder twijfel onze grenzen te genover Rusland militair gesproten beveHI- gen. De vice-kanselter deelde mede blij te zijn, dat Duitschland door zijn ingrijpen de vrij heid en onafhankelijkheid van Finland heeft gewaarborgd. De grondgedacht der Duitsche bemoeiing was, volgens hem, in het noorden in militair en staatkundig opzicht eens en vooral den vredestoestand te doen intreden. De ongeregeldheden in Finland betroffen een strijd van Rusland met hulp van Fmsche anarchisten om Finland van zijn vrijheid te berooven. Wij mengen ons niet in de bmnen- landsche politiek van Finland en hoe de za ken verder loopen is louter een Finsche aan gelegenheid. Wij hebben met Finland verdra gen gesloten, die over en weer met de wel be grepen1 belangen kloppen en er toe zullen bij dragen om de nu reeds tusschen Duitschland en Finland levendige betrekkingen op oecono- misch en politiek gebied te verstevigen'. Nopens Estland en Lijfland verwees de heer Von Payer naar de destijds door den Rijkskanselier afgelegde verklaringen. Wat de Lithauers betreft, deze moeten vol gens Von Payer een eigen bestuur en een eigen regeering scheppen. Het bestuur van dit land kan alleen in overleg tusschen het burgerlijk gezag en de Duitsche militaire macht ontwikkeld worden. Zoo ziet men, dat zoowel de Entente als de Centralen op dit moment den blik naar het Oosten richt. Zij komen meer en meer tot de overtui ging, dat het Russische volk steun noodig heeft en van beide zijden beijvert men zich om dien steun op zoodanige voorwaarden te verkenen, dat men er ten slotte 'zelf het meeste profijt van kan trekken. Het vredesverdrag met Roemenië is gisten morgen geteekend. De plechtige eindzitting waarin de onderteekening plaats had, werd in dezelfde zaal gehouden waarin destijds tot het ingrijpen van Roemenië in den wereld oorlog werd besloten. De vrede zei den naam van Vrede van Boe karest dragen Zonder twijfel zal het verdrag, waarin is vastgelegd, dat Roemenië van verdere mili taire actie afziet, er wel eenigszins andera uitzien dan men weinige jaren geleden ge hoopt en verwacht had Roemenië, dat zich hij de .sterkste partij in het Oosten dacht aan te sluiten, heeft op het verkeerde paard gewed en heeft daarvoor thans de gevolgen voor zijn rekening moeteu nemen. Er ls in het Entente-kamp eenige opschud ding verwekt door een verklaring van gene- „Tohy," zei ze, a hij dacht dat hij nog nooit geweten haa hoe onweerstaanbaar be koorlijk haar stem was, „Tony, ik ben hier nanr toe gekomen om e de óprechte waar heid te vertellen." „De oprechte waarheid Er kwam iets vragends in zijn gezicht. „Ik ben niet verstandig en handig; ik ben niet geschikt om de dingen met een omweg te zeggen, Maar ik kan niet lijdelijk toezién dat ons beider leven vernietigd wordt door niet de ronde waarheid tc zeggen." „Ons beider leven?" Tony sloeg de oogen af van de duinen en vestigde ze op het bo venste gedeelte van haar hoofd; nu wilde hij haar oogen nog niet ontmoeten. „Maar ons beider leven heeft niets met elkaar uit te staan. Dat was bepaald gedeci deerd toen „Toen je mij bedankte," fluisterde Hilary een weinig naderbij komende en de tweede hand ook op zijn arm leggende. „Tony, je wou toen niet naar mij luisteren, je was zoo boos. Maar het is de oprechte waarheid dat ik niet buiten je kan Ik ben hier gekomen om je dat te zeggen, dat alléén." Bij de laatste woorden haperde haar stem, haar handen bleven op zijn arm liggen, zij sloeg de oogen naar hem op. Hij wei gerde nog steeds haar blik te ontmoeten, zijn oogen waren nog steeds boven op haar hoofd gevestigd. „Er is niets aan veranderd," zei hij lang zaam, „alle omstandigheden blijven precies raai Maurice, waarin hij als zijn overtuiging uitspreekt, dat bepaalde verklaringen door Bonar Law en Lloyd George in het Lager huis afgelegd, onjuist zijn. De Daily Chronicle acht reeds een parle mentair onderzoek gewenscht en in het La gerhuis heeft Asquitb reeds medegedeeld, te zullen voorstellen, dat een commissie uit het Huis de beweringen van Maurice zal na gaan. In hoofdzaak' komen de verklaringen van den generaal hierop neer, dat hij tegen spreekt dat de oorlogsraad te Versailles niet heeft beraadslaagd over de uitbreiding van het Britsche front in Frankrijk en dat het le ger in Frankrijk 1 Januari 1918 aanzienlijk sterker was dan 1 Januari 1-917. Ook meent de generaal, dat de optelling door den eerste- minister van de divisies blanken in Mesopo- tamië en Palestina niet juist is geweest. De verklaring heeft in Engeland groote opschudding verwekt, want de brief van den generaal behandelt de aansprakelijkheid vóór den tegenslag bij het begin van het Duitsche offensief, waarvoor de eene partij de schuld aan het kabinet en de andere aan de leger aanvoering gaf. Het is begrijpelijk, dat zoo het oorlogska- binet werkelijk de schuld droeg, dat er thans op het Westfront minder troepen dan een jaar tevoren waren, dit kabinet zich, in verband met den ondervonden tegenslag op het gevechtsterrein, een zeer scherpe critlek op den hals zou halen. Van het Westelijk front komen geen be richten, welke een afzonderlijke bespreking verdienen. Het bleef bij wcderzijdsche artillerie-actie en schermutselingen van ondergeschikte be teekeais. TWEEDE KAMER. In de vergadering van gisteren werd het voorstel van den heer Van Raalte, om heden ook de verbetering der haven van Vlisaingen in de af delingen te onderzoeken, aangeno men, eaals oen voorstel-Kleerekopei om het ontwerp tot het overnemen van aandeelen van spoorwegmaatschappijen eveneens te on derzoeken. Aan de orde was daarna de Interpellatie- Kooien, betreffende de oligarchische clausule en akten van oprichting van naarnlooze ven nootschappen. Interpellant achtte de bepalin gen, waardoor de macht van de algemeent vergadering wordt overgebracht naar enkelen met het wetboek van koophandel en uopn meende dat de minister van justitie niet zijn medewerking mocht verkenen aan de konink lijke goedkeuring van statuten met zulke be palingen. Hij vroeg of de minister voortaan net opnemen van zulke bepalingen wilde tegengaan. De Minister zag geen strijd met bet wetboek van koophandel meende dat van mis, bruik nog niets was gebleken, doch verklaar de, dat, wanneer zich misbruiken voordoen, de koninklijke bewilliging niet meer kan wor den verleend. Aan de orde kwam daarna het ontwerp Duy» c.8. tot verleening van ouderdomsrenten. zooals ze waren Ik dacht dat je arm was en tot de zelfde klasse in de behoorde als ik. Je liet mij in den waan, schoon het niet waar was." „Het was zoo moeilijk Je de waarheid da delijk ie vertellen toen Ik wist dat höt je van gevoelen zon doen veranderen. Maar kun je mij -dan niet vergevenP" g< „Vergiffenis schenken kost geen n die soort van liefde." Redbuma moeite wooi> den kwamen hem weer voor den geest. „Ver giffenis schenken kost geen moeite aan die soort van liefdeEn Hilary's handen op zijn arm verstoorden zijn gedachtengang. Die gedachten schenen duidelijkheid en sa menhang te missen. Hij; kon den1 vroegeren uitmuntenden redeneertrant niet krijgen, die hem tot nu toe zoo overtuigend^ zoo duide lijk had geschenen. Haar vergiffenis schen ken? Ja, natuurlijk kon hij dat! Zijn liefde stond gelijk met de hare wat vergevensge zindheid betreft Maar zijn 'trots? Dat was een heel andere zaak. Hij had zich altijd plechtig voorgenomen dat hij niet met een meise zou trouwen, rijker dan hij zelf. En Tilarq „Het is- geen kwestie van vergiffenis schen ken." Zijn stem scheen zoo vreemd heel uit de verte te komen en ze had een zonderlin gen schorren klank, „het is alleen „Alleen trots." Haar stem, heel zacht, heel lief, was vlak bij zijn oor. „O Tony, maar ik kan je toch niet uit mijn leven laten gaan ter wille van mijn trots. Wil je de schil- Ceurant Wegens den HEMEL VAARTSDAG zal deze DE DIRECTIE. De heer Beumer betoogde dkt dit ont werp beoogde invoering van een slecht stel sel van armenzorg en gevaarlijk was met het oog op de steeds toenemende eischen naar uitbreiding. Hij zou daarom tegen stemmen ook in het belang der arbeiders, die meer ge baat zijn met de wet Talma, zij het dan aan gevuld; met opneming ook van niet-loonarbei- ders onder de verplicht-verzekerden. De heer Kooien vroeg aan minister Lely of het ontwerp zich naar diens raeening zonder meer verdroeg met de invaliditeitswet. Hij verweet aan de linkerzijde gebrek aan be langstelling voor behandeling van haar voor stel en betoogde, dat de indiening strijdig was met het politieke convenant. Hij was eveneens bereid tot opneming ook van niet loonarbeiders in de invaliditeitswet. De heer Rutgers betoogde, dat dit ont werp strijdig was met het politiek bestand. Hij wees op de droeve sociale politiek der lin kerzijde gedurende de laatste 5 jaren, niet als gevolg van parlementaire doch van politieke onmacht en het niet invoeren van de wetten- Talma. Spr. hield uitvoerig vol dat de Ouder domswet een stelsel van armenzorg bevat. De heer Rink betoogde dat de indiening van het ontwerp niet strijdig was met het po litiek accoord. De linkerzijde mocht geen poli tieke winst behalen, doch ook geen poliJek verlies lijden en daarop zou neerkomen he* prijsgeven van de eenmaal behaalde overwin ning. De bedoeling van bet ontwerp was alleen de zaak in den oorspronkelijka toestand te rug te brengen. De heer D r i o n deelde mede dat de vrij liberalen niet tot de indiening van het ont werp hebben medegewerkt, omdat het prac- tiscli toch geen effect zal hebben en slechts tot onvriendelijke discussies aanleiding zal ge ven. Evenwel zouden zij voor stemma. Ta 4 uur 40 werden de beraadslagingen verdaagd tot morgen halfean. iiniïHMlhuid. NEDERLAND EN DUITSCHLAND. Hoewel Reuter de verklaring van minister I.oudon aan de Kamer weergaf in de eigen woorden van den minister, stellen alle cor respondenten van Engelsche bladen L Neder land de overeenkomst met Duitschlam nr>r als een, volkoma overwinning voor Duiu land a een volkoma nederlaag vow Neck; - land. ORIND EN GRIES. Hel Bureau voor Mededeelinga inzake de Voedselvoorziening meldt: Hoe ongelooflijk het ook moge lijken, zijn er toch mensclien die wanneer zij leza, dat het brood grind beval, daarbij denken aan de bekende kleine gladde steentjes. Het spreekt vanzelf, dat daarvan geen sprake Is. Wanneer de tarwe en roggekorrel tot bloem wordt ver malen wordt de bast zoovee) mogelijk geschei den van de bloem. Men krijgt aldus behalve de bloem ook grove en kleine zemela. De laatste heeta „grind." Bovendien zijn er nog zemeideelljes, waarin nog wat bloem zit, die vonna de .gries", In gewone tijden wordt voor het witte brood alleen bloem gebruikt, terwijl voor bruinbrood de geheele korrel wordt gebezigd. Nu men zoo spaarzaam mo- derij van de.duinen voor mij maJca, en ovei de rest nadenken?" Tony's starre blik dwaalde van haar hoofd en zijn oogen keken plotseling precies In de hare, dieper dan de flikkerende stoute moedigheid en den ondeugenden gloed, in een diepe diepte daarachter. En met dia blik was hij verloren. Hij sloeg de armen om haar heen1; hij trok haar haast heftig naar zich toe: en de zonderlinge ruwheid was nog in zijn stem toen hij zeide: „Het was je liefde tegenover mijn trots a je liefde heeft het gewon nen." „En ik ben heel bang dat ik toch gebukt heb om te overwinnen," mompelde Hilaiy droomerig. „Ik zal tante Austice moeten bó- kennerg dat, ofschoon ik stellig de volte waarheid gesproken heb, ik mij toch een beetje vernederen moest om te overwinnen een heei klein beetje." „En liefde heeft de deur geopend." zei To- nie zacht, een weinig verward door haar woorden „Liefde heeft de grendels a slo ten open gemaakt." Liefde ontsluit alle deuren," antwoordde Hilary. „Hoe velen schijnen de waarheid te hebben ontdekt van dat oude gezegde „Liefde ontsluit alle deuren. Liefde is een gouden sleutel." EINDE. S5V - -- l::l, JU A't£k ffïltfvf 1TIP+ mno:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1