Terug fan lndiê naar Holland.
s
1
m
K
m
m
E
m
B
B
m
81
a
B
m
a
m
m
m
m
m
L
1
Damrubriek.
y
g
si
ff
ff
Sf
m
H
'Hg
Honderd eo Twlnstigsto Jaargang.
Zaterdag 7 Sept.
Keuring yo or den krij gsdienst
van yroeger afgekeurden.
Wenken voor Land- en
Tuinbouwers.
FEUILLETON.
Gekocht
lÉf
Èl
feÉ
Wo. *10. v 1*18.
De BURGEMEESTER van ALKMAAR
brengt ter algemeene kennis, dat de in deze
gemeente wonende personen, geboren in een
der jaren 1898, 1897 en 1896, die hetzij vóór
hetzij na hun indiensttreding voor den dienst
ongeschikt zijn verklaard met uitzondering
van hen, die in en door den dienst ongeschikt
zijn geworden of die langer dan zes maanden
in werkelijken dienst zijn geweest gelegen:
heid hebben zich aan een keuring te onder
werpen bij den keuringsraad die zitting houdt
ten Stadhuize op >16, 17. 18 en-19 SEPTEM
BER a.s. des voormiddags 9 uur, telkens
voor 45 personen, te beginnen met volgno. 1
van het Keuringsregister' vermeldende de ge
borenen in 1898, en op 20 SEPTEMBER
d.a.v. des voormiddags 9 uur voor de overi
gen.
Het welbegrepen eigenbelang van de nier-
voren aangeduide personen maakt het zeer
wenschelijk, dat zij zich voor deze keuring
aanmelden, o.a omdat zij, ingeval zij onge
schikt mochten blijken nadat zij 'in werkelijken
dienst zijn gesteld en alsdan weder huis
waarts worden gezonden, daarvan moeilijk
heden kunnen ondervinden ten aanzien1 van
hun maatschappelijke of studiebelangen. Hij,
die bij de te houden keuring geschikt wordt
verklaard of omtrent wi'en niet naar de gestel
de regelen uitspraak kan worden gedaan,
komt tot den landstorm te behooren.
Wenscht een ingeschrevene voor een ande
ren keuringsraad of wel op een anderen tijd
en plaats het onderzoek te ondergaan, dan
kan de Voorzitter van den keuringsraad, voor
welken hij is opgeroepen, hem daartoe op zijn
verzoek toestemming verkenen.
Hij, die binnen, het Rijk zich in verzekerde
bewaring bevindt of verpleegd wordt in een
rijkswerkinrichting, een rijksopvoedingsge
sticht of een' tuchtschool, kan het onderzoek
ondergaan ter plaatse, waar hij zich bevindt.
Ook kan ter plaatse, waar hij zich bevindt,
het onderzoek worden ondergaan door hem,
die binnen het Rijk verblijft en doet blijken
door ziekte of gebreken buiten staat te zijn
voor den keuringsraad te verschijnen.
Bijzondere bepalingen ten aanzien van hen,
die in het buitenland wonen of ver
blijven.
Hij, die woonplaats heeft of verblijf houdt
in het buitenland, kan, indien hij door ziekte
of gebreken buiten staat is voor den keuring®
'raad te verschijnen, bij dien raad vóór de slur
ting zijner zitting een verklaring inzenden,
welke moet zijn afgegeven door twee genees
kundigen, ter plaatse van afgifte bevoegd tot
uitoefening van de genees- en heelkunde,
uit welke verklaring moet blijken:
lo. dat hij met geslachtsnaam, voorna
men en leeftijd aan te duiden wegens ziek
te of gebreken buiten staat is voor den keu
ringsraad te verschijnen
2o. dat hij door hen, die de verklaring
hebben afgegeven, ongeschikt .voor den dienst
wordt geoordeeld;
30. van den aard' en den graad der ziekte
of het gebrek, op grond waarvan de onge
schiktheid aanwezig wordt geacht, zoomede
van de bezwaren; door de ziekte of het gebrek
veroorzaakt.
Bedoelde verklaring mag op den dag
waarop zij bij den •keuringsraad inkomt, niet
ouder zijn dan twee maanden, terwijl de hand-
teekeningen van hen, die haar hebben afgege
ven, behoorlijk voor e.cht moeten' zijn ver
klaard, onder bijvoeging, dat zij, door wie de
handteekeningen zijn-gesteld, ter plaatse tot
uitoefening van de geneesr en' heelkunde be
voegd zijn.
Beroep tegen de uitspraak van den keurings
raad.
Hij, die door den keuringsraad geschikt is
verklaard, kan binnen tien dagen; nadat de
uitspraak door den Voorzitter van dien raad
in het openbaar is medegedeeld, een nader on
derzoek aanvragen bij den herkeuringsraad m
de provinice, waar hij in het keuringsregister
staat ingeschreven Hij moet zijn aanvrage
daartoe tggen ontvangbewijs inleveren bij den
Burgemeester der gemeente, waar hij in het
keuringsregister staat ingeschreven.
Wensdht een ingeschrevene bedoeld nader
onderzoek voor een anderen herkeuringsraad
te ondergaan, dan kan de Voorzitter van den
herkeuringsraad in de provincie, waar hii in
het keuringsregister is ingeschreven, hem
daartoe op zijn verzoek toestemming geven.
Verschijnt de persoon, die een nader onder
zoek aanvroeg, niet voor den' herkeurings
raad, dan wordt zijn aanvraag om herkeuring
bi] het poten de aardappelen zoogenaamd
werden overgezet, zoodat de mosselenmest
daardoor, voor een deel althans, meer in de
a. blijkt door ziekte of gebreken tot ver
schijning voor dien raad buiten staat te zijn
b. zich in verzekerde bewaring bevindt of
verpleegd1 wordt in eeni rijkswerkinriohting,
een rijksopvoedingsgesticht of een tucht
school;
c. in het buitenland woonplaats heeft of
verblijf houdt en vóór de sluiting der zitting
van den herkeuringsraad een verklaring heeft
ingezonden als hiervoren nader is omschreven
onder de bepalingen ten aanzien van hen, die
in het buitenland wonen of verblijven.
Indeeling.
Bij de keuring bestaat gelegenheid om op
te geven bij welk korps belanghebbende het
liefst zou dienen. Er bestaat echter geen' ze
kerheid, dat aan zijn wensch kan worden vol
daan.
Alkmaar, 4 September 1918.
De Burgemeester voornoemd,
G. RIPPING.
Wed. S. C. S. te A. Uw vraag, of de aard
appelen in de Huiswaarderpolder gerooid en
vervoerd kunnen worden, kan tweeledig wor
den opgevat: lo. zijn ze geschikt om gerooid
te worden, 2o. mogen ze vervoerd worden; en
deze beide vragen wil ik achtereenvolgens be
antwoorden
Aardappelen kunnen gerooid worden, wan
neer ze rijp zijn. Bij vroege aardappelen
wacht mm dit tijdstip niét altijd af. Ze wor
den dikwijls reeds gerooid, als het loof nog
groen is. Ze kunnen daardoor niet best be
waard worden. Winteraardappelen' moet men
bewaren en daarom moet men wachten tot
hét loof goed afgestorven is. Mm heeft dan
tevens zekerheid dat men de hoogst mogelijke
opbrengst heeft verkregen. Nu zijn van de late
soorten de Eigenheimers het eerst rijp; ze
kunnen óok het minst goed bewaard worden
op een kode, vorstvrije plaat» valt dit trou
wens wat mee; in kelders en op warme zolders
beginnen ze gauw te spruiten; ze moeten
eigenlijk ongeveer Fébruari opgebruikt zijn
De andere soorten, zooals Bravo's en Roode
diepte, rondom de poters kwam.
In onderstaand staatje vindt men aangege
ven de bemesting der perceeltjes te Hoogkar-
spel, buiten het kalizout en het superfosfaat,
de opbrengst aan groote aardappelen en de
tosten der bemesting, de mosselen naar 1,
het kalizout naar 6, het superfosfaat naar
11, en de chili naar 40 de 100 K.G.
Bemesting. Opbrengst. Kosten der bem.
351 K.G. 3.80
366 K.G. 5.30
375 K.G. f 6.80
329 K.G. 6.30
280 K.G. niets.
1. 150 K.G. zeemest
300 K.G. zeemest
3. 450 K.G. zeemest
4. 10 K.G. chili
niet»
theeJc, acheereaton, zwembasto, est een
compleet hotel, waar alle leden en hunne in-
troducéds kunnen logeeren.
Het was er toen, in den zomer van 1917,
een opgewekte drukte nog wel iets levendi
ger dan gewoonlijk door dé oorlogstoebereid
selen, die ook hier overal zichtbaar waren.
Want ais alles in de Nieuwe Wereld, gaat
ook dit met het noodige rumoer gepaard, de
Amerikaan houdt daarvan, en hij heeft
geen enkel motief in stilte zich voor te berei
den tot de groote worsteling. 'Hier, in Europa,
eeft iedereen en alles ondier den
Star houden zich langer goed. Men geve ze
echter ook een zoo koel mogelijke plaats, men
kan ze dan tot Juli bewaren. Mocht men niet
over een bewaarplaats beschikken die aan alle
eischen voldoet dan is het aan te bevelen, in
den winter de aardappelen zoo gauw mogelijk
van de gevormde spruiten te ontdoen.
Het antwoord op uw tweede vraag kunt ge
vinden in de beschikkingen van den Minister
van Landbouw met bétrekking tot het vervoer
en de aflevering van aardappelen. In het al
gemeen is het vervoer van aardappelen verbo
den. Dit is niet van toepassing „op het ver
voer van aardappelen van het veld naar de
opslagplaats van den verbouwer, mits het ver
voer plaat® vindt langs den kortst mogelijken
weg en niet tusschen. zonsondergang en 2 uur
na zonsopgang."
Ten vervolge op mijn artikel van de vorige
week over mosselenmest will ik nog de uitkom
sten mededeelen van een proef, dezen zomer
genomen in het ambtsgebied van den heer
Nobel, rijkstuinbouwleeraar te Hoorn. De uit
komsten kunnen nog maar alleen worden ge
geven voor het voorgewas, vroege aardappe
len, zij zijn düs niet volledig. Toch blijkt er
reeds uit, dat de mosselemmest goede resulta
ten heeft gegeven. De proefveldjes waren ge
legen te Venhuizen en te Hoogkarspd, de
grootte van elk bedroeg 50 Riinl. roeden, ver
deeld in 5 veldjes van 10 roeden of bijna 1 Vi
Are. Elk veldje ontving behalve zeemest. te
Hoogkarspel 20 K.G. kalizout (20 proc.) en
10 K.G. superfosfaat, te Venhuizen alleen 10
K.G. superfosfaat. Eén veldje ontving in
ilaats van nossden 10 K.G. chili, terwijl één
onbemest wxd gelaten voqr vergelijking. De
eerste drie Idjes ontvingen respectievelijk
150 K.G.. sjQ KG. en 450 K.G. zeemest;
d.i. per b> J ..er respectievelijk 1, 2 ca 3 wa
gons van J.OOO K.G. Hierdoor 'kon worden
uitgemaakt, met welke gift de uiterste grens
van voortbrenging was bereikt. De zeemest
werd begin April overgebracht: te Hoogkar
spel licht ondergespit en te Venhuizen op den
reeds gespitten grond imgel^rkt, terwijl hier
Gerooid werd op 2 Juli. De planten waren
ziekelijk. De pootafstand was ruim genomen
met het oog op de tusschenteelt van roode
bieten. Vergelijkt men de opbrengst der be
meste per ceel en met die van het onbemeste,
dan hebben allen de kosten der bemesting te
ruggegeven, no. 4 maar eventjes. De zeemest-
perceeleni hebben het beter gedaan, doch de
kosten van uitstrooien zullen hier hooger zijn
geweest. De perceelen 2 en 3 hebben de meer
dere kosten aan zeemest niet teruggegeven,
met 150 K.G. was dus de grens bereikt; niet
onmogelijk is het evenwel, dat het nagewas
van de ruimere bemesting zal profiteeren.
De uitkomst van de proef te Venhuizen was
als volgt.
Opbrengst. Kosten der bem.
1. 326 Kg.gr., 26 Kg. ld., 49 Kg. kr., 2.60
2. 451 Kg. gr., 25 Kg. kl., 35 Kg. kr., 4.10
3. 497 Kg. gr., 28 Kg. kl., 22 Kg. kr., 5.60
4. 425 Kg. gr., 26 Kg- kl., 25 Kg. kr., 5.10
5. 369 Kg. gr., 30 Kg- kl., 29 Kg. kr., niets.
Gerooid werd op 12 Jluli. De hoogere op
brengst kan worden toegeschreven-aan den la-
teren rooitijd en den kleineren pootafstand,^
daar hier geen tusschenteejt plaats had. Eigen
aardig is, dat 't onbemeste perceel meer heeft
opgebracht dan het eerste der bemeste veld--
jes, tenzij er een fout in de opgave is geweest;
de hoeveelheid kriel is belangrijk grooter op
't eerste veldje. Dit, evenals de geringere op
brengst in vergelijking met de perceelen 2, 3
en 4 wijst er op, dat dé grond op dit proef-
veldje groote behoefte had aan stikstof, de
frootere giften zeemest werden ruimschoots
etaald.
Als bijzonderheid kan nog worden vermeld,
dat de mosselschelpen geen hinder veroor
zaakten bij liet rooien'.
Bovenstaande proefnemingen geven aan
leiding, in de tegenwoordige omstandigheden
de zeemest als stikstofmest aan te bevelen. Te
wenschen is het, dat gebruikers de proeven
zoodanig inrichter., dat uit de resultaten, zoo
nauwkeurig mogelijk gevolgtrekkingen kun
nen worden
Naar het Engetscb van Gharlss OarriCB.
37)
HOOFDSTUK XVIIL
Jaren van angst beleefden zii in de drie of
vier minuten waarin het geluid van paarden
hoeven en mannenstemmen rondom hen ge
hoord werd; nu eens van nabij vreeselijk
woede en wrok -
overtroffen door de bijna onweerstaanbare
begeerte overeind te springen en Lavarick
aan te vallen. Maar hij onderdrukte die be
geerte met geweld. Als hij op het geluid af
ging, schatte hij den troep op tien of twaalf
manen hij begreep dat dit de rooveis moes
ten wezen met wier roekelooze daden genee
het kamp Verloren Hoop vervuld was. Het
verbaasde hem dal Lavarick zich bi] hen
gevoegd had. Dat de troep moed had was^be-
wezen en hij wist dat Lavarick m zijn hart
een lafaard was. Er moest een sterke beweeg
reden geweest zijn om hem te doen besluiten
zich aan te sluiten bij den troep, waarvan
hij, naar zijn toon en woorden te oordeelen,
de aanvoerder scheen te wezen.
Neville hield met de linkerhand die van
Sylvia vast terwijl zijn rechter de revolver
vast omklemd hield. Hij was besloten haar
vrijheid duur te 'verkoopen. Aan zijn eigen
leven dacht hij niet. In werkelijkheid waren
hef slechts enkele minuten, ofschoon het hun
uren toescheen, dat Syvia en Jack lagen
luisteren; toen werdén langzamerhand u>-
geluiden minder duidelijk en stierven weldra
weg De troep was voorbij zonder zijn
prooi te ontdekken. Sylvia wou dadelijk op-
XIV.
(New-York).
Al mijn reisgenocten met wie ik de laatste
dagen had gewoond! in de „Netherlanddub"
aan 't stille, ouderwetsche Grammany-Park,
waren „halsoverkop" met de „Frisia" vertro-
ken, zoodat ik daar ineens de eenige vreemde
eend in de bijt was geworden. Maar dir:
behoefde geen bezwaar te zijn, want de vrien
delijke gastvrijheid liet er niets te wenschen
over en de geest van het huis was zóó, dat je
je er geheel thuis kondt voelen als in eene
Hoiiaadsche omgeving.
Nu is de ,Nemerland-Gub", van welke een
goed deel der New-Yortatobe landgenwten lid
is, vergeleken met de andere „kolossale" Clubs
der wereldstad een; heel bescheiden instelling,
die echter uitstekend voldoet aan de eischen
pr aan gesteld om een rustig, gezellig plekje
te geven waar men onder lanagenooten een
oud-vaderlandachen drank en een echt Hol
en
druk der benauwende omstandigheden, ieder
een voelt, bewust of onbewust, den benauwen
den en deprimeerenden invloed, van den strijd
op leven en dood, die aller gedachten bezig-
ïoudt alle vreugde remt en alle ongedwon
gen opgewektheid van onze straten en in on
ze huizen deed verdwijnen...
Maar niet alzoo in Amerika I Daar was al
les nog vol hoop en zelfvertrouwen en vreug
de, „dat er iets gedaan werd" In de Clubs
zag je 's midlags eenige honderden officieren
van gezondheid, jong en oud in 't uniforme
kakhi, ongedwongen met elkaar dineeren, met
opgewekte vroolijkheid. Den volgenden mor
gen gingen ze aan boord 't eerste transport
over den, gevaarvollen Oceaan, dat nog door
zoo tallooze anderen zou worden gevolgd
En 's avonds overal een levendig gediscus
sieer over den oorlog natuurlijk in hoofdzaak,
maar ook over Ierland, en de Russische Re
volutie en de voedingskwesties. En de opti
misten (en dat waren de meesten) zeiden, dat
Broeder Jonathan dat alles' in een oogenblik
zou opknappen: „America will win this war
for old Europa and Democracy'en de
pessimisten zagen er niet véél heil in, tenzij
Wilson zich niet verder liet meesleepen door
de Northcliffianen, die toen in Amerika hun
lastercampagne waren begonnenmaar
allen waren ze er van overtuigd, dat in allen
gevalle de duikboot eerst moest worden over
wonnen al was het alleen maar om de
eer die nu op het spel stond, nu eenmaal het
beslissend woord was gesproken
En als je zoo, in de rustiger uren, dat en
thousiast en rustige idealisme zag, dat zoo
buiten 't groote straat- en stadslawaai aan
den dag kwam. dan voelde je wel, zelfs als
„dagjesmensdh dat er iets machtigs en on
weerstaanbaars zou kunnen uitgaan van dit
democratisch idealisme dat er bij alle
humbug en alle valsche berekening en voor
spiegeling toch een kern in het Amerikaan-
sche volk en z*n overtuiging schuilt die ge
zond en sterk is, en die de groote massa
tot een opofferend idealisme kan brengén,
waarvoor velen onzer na deze lange jaren
van benepenheid en benauwdheid des geeste3
geheel vreemd staan, en die wij maar al te
spoedig aan min-edele motieven willen toe
schrijven! En zelfs al ontaardt dit idealisme
in een fanatisme, dat enkel de eigen zaak hel
der voor oogen doet staan en die van anderen
en derdén in het nauw brengt toch mogen
wij nooit daaraan 't recht antieenen, alle
Amerikanen aansprakelijk te stellen voor den
schependiefstal en dergelijke; ik weet zeker,
dat een groot deel der intellectuals dergelii-
ken „oorlogsnoodzaak" even sterk afkeurt als
wij, oe anne slachtoffers; of dat zij tot eene
tegenovergestelde opinie alleen zijn gekomen
na en door de gewetenlooze campagne tegen
Holland door de Northcliffe-pers.
Maar even waar en waarachtig blijft het
AAN DE DAMMERS!
Met Aank voor de ontvangen epl va» pro
bleem no. 510 (auteur v. d. Meer)
Stand
Zw. 7, 9. U/16, 20, 27.
W. 23,25, 26,28,29,30,34, 38,48,49.
Oplossing.
28—22
29—24
38—32
49-44
32—27
26 :10
30—24
25 3
1. 27:18.
2. 20 of 18:40.
3 18 of 20 29.
4. 40 49.
5. 49:21.
6. 15 4.
7. 29 20
van de beeren
Goede opl. ontvingen wht
W. Blokdijk, D. de Boer, R. W. T. Bosman,
P. Delder, D. Gerling, J. Hovtkoopec J K.,
G. van Nieuwkuijk, te Alkmaar, H. E. Lan-
tinga, Haarlem.
WEER EENS IETS VAN H. HOOGLAND.
De heer Hoogland heeft toch gelukkig het
spel niet heelemaal laten rusten. Deze week
troffen wij van hem in het Utrechtse!» Dag
blad' het volgende aan:
landscbe spijs kan nuttigen; en waar de niet
al te talrijke led»
logeeren tegen een zeer matigen prijs en
en, die huiten wonen, kunnen
eigen omgeving.
Hoe geheel andere is de nadruk, dien je als
vreemdeling krijgt in de enorme gebouwen, die
de- echt-Amerikaamche Clubs herbergen!
staan, maar Neville gaf haar door een druk
van zijn sterke hand te kennen dat zij zich
niet mocht bewegen voordat er een paar mi
nuten waren voorbij gegaan na het vertrek
van de bende; toen stond hij langzaam en
stilletje» op en keek rond.
Zijn ze weg, Jack?" zei ze cn haar stem
\oon ze zacht wa* m heel
m P weg, JJ
beefde niet, ofschc
voorzichtig.
a," antwoordde hij fluisterend
,,i<
cn hij haalde dien ademr„Dank den hemel
dat ik die pijp niet had aangestoken. Ze zou»
lucht geroken cn ons gesaapt
den de t;
hebben,"
Sylvia zweeg een oogenblik en een sidde
ring ging door haar leden.
„Mij wilden ze vangen, Jack zei ze „ten
minste, die man, Lavarick, zei het. waarom.
ties bad in alte Amenkaansche kringen, werd
ik in de beroemde Haward en later in de Yale-
club geintroduceerd1 wel de meest op den
voorgrond tredende centra, van 't New-York-
sche universitaire- en intelleotueele leven. Bei
de Clubs beschikken over een eigen huis
van m de 20 verdiepingen Ze zfjn zeef luxu
eus en practisdi ingericht met uitgestrekte
conversatie- en: leeszalen, restaurants biblio-
Jack?''
Hij schudde het hoofd.
„Misschien denken ze dat jij het goud bij
je draagt."
Zij lachte zacht.
„Waarom dat? Dat zou je mij niet toever
trouwen. is 't wel? Ik heb niet meer dan een
paar shilling bij mij, het geld dat Metb mij
gisteravond tenig bracht Ik beb niets an
ders, behalve
Zw. 3, 6, 7, 10/15, 18. 19, 24, 29.
W. 25, 30, 32, 33, 35/43-
Hoogland, met wit, zag dat zwart in dm
diagram»tand niet spelen mag 1117? Ziet
gij, lezer, ook, waarom die zet fout i»?
Zie eens hier Wit laat dan volgen 33—28
Hij dreigt nu minstens één schijf te winnen.
Nu lijkt het of er twee zetten zijn om die drei
ging te pareeren. Maar 't mooiste is, dat geen
var» die twee zetten goed. Speelt zw. n.l.
18—22 dan volgt:
139—34 1 22 33.
2. 34:23 2 19:28
3 38:18 3. 12:23 cn wit
heeft twee schijven en daarmee
de partij gewonnen.
Speelt zw. (na zw. 11—17 en wit 33—28
uit den diagramstand) 18—23, dan maakt
wit dam door:
1. 28—22 1. 17:28.
2 40—34 2. 29 40
3. 35 44 3, 24 35.
4 44—40 4. 35 33.
5. 38:20 5- 15:24.
6 32: 5!
Gn» compliment aan den witspcler 11
pEN MOOI SLOT.
In de beslissingspartij om het KampiMS.-
schap van ZuidHolland tuaocDuS de éeera»
Kieute en van den BrocV kwsm m des, 4Saa
idealisme, waarmede en. waardoor een deel der w?r, ^v. Broei) de volgende staad
beste Amerikaansche burgers den strijd sa-
gegaan— het bewustzijn te strijden voor de
vrijheid' en de democratie tegen de tyran
nic en den duikbootmoord
Eenige dagen na het vertrek dier „Fri
sia" kwam ploteéling de blijde tijding, dat on
ze „Noordam" ook ging varen; heel vlug wer
den de laatste boodschappen gedaan, de kof
fers in eene taxi geladen en op een snik-
tieeten morgen in Juli smaakten we weer het
genoegen 't rijtje douane-politiebeambten te
mogen passeeren, en je koffer® te openen en
doorsnuffelen, alvorens te mogen embarquee-
renal® overal op dit zoo beperkte onderaard-
sche tooneel hoe meer je reist, hoe klemer
het aardbolletje je lijkt, ontmoette je weer
eenige oude kennissen' en zoo zaten we al
spoedig ais een gezellig clubje oudé vrienden
om een der tafels in de eetzaal elk op z n
cigerf „vaste" plaats, alsof je je heele leva:
er hadt gezeten en er»noo't weer van zoudl
afstand doen'.
De overtocht naar Halifax leverde mets bij
zonders; de stemming aan boord' was uitste
k-end, het getal passagiers te groot noch te
klein, en van voldoende variatie om niet na
den eersten dag-aan-boord al uitgepraat te
zijn! T- *-•
voor.
W
iM
ÜH
wm
46
loofd niemand iets van dat pakje te vertellen
en had die belofte zoo trouw gehouden dat
zij het zelfs niet aan Jack verteld had zelfs
niet aan Jack! En soms had zij zoo verlangd
het hem mee te deelen en hem raad te vra
gen. Daarenboven vond zij dat ze geen ge
heimen voor Jack mocht hebben Jack die
haar gekocht had Jack haar broeder.
Moest zij het hem niet vertellen en hem vra
gen wat zij moest doen? Zij stak de hand in
naar boezem en voelde het pakje. Zou zij
het hem nu vertellen? Indien haar vader de
omstandigheden voorzien had, de gevaren
waardoor zij was omringd en dezen verde
diger en beschermer van haar gekend had,
zou hij gezegd hebben „Vertrouw het hem
toe. Ofschoon je het aan niemand anders
mug vertellen, vertel het hem."
Zij zag op naai het knappe gezicht, ernstig
door het ingespannen luisteren, en de woor
den kwamen stamelend over haar lippen.
„jack, ik moet je wat vertellen."
Hij zag op haar neer, niet direct ongedul
dig. maar alsof hij verbaasd was dat zij hom
zulk esn oogenblik iets mee te deelen had.
„Zou het niet beter zijn ai» wij te Wind
fall zijn?"
Dadelijk kroop zij in haar schulp van te-
rughoudend held' en de gulden gelegénheic
ging voorbij.
„O ja," antwoordde zij.
„Goed, verte! het mij dan. Het is bitter
jammer dat jc je revolver niet meegenomen
hebt. Dip schavuiten maar maak je madr
niet ongerust; ze zullen niet terug komen.
Ik denk dat zij een aanval in den zin heb
ben op eenige uitwonende leden van de
Wimdfall-nederzetting en ons alléén onder
weg. otn zoo te zeggen, mee wilden nemen."
„En toch spraken ze die man tenminste
of hij het op ons gemunt had, of hij ons
zocht," fluisterde zij.
„Lavarick zal niemand andere zoeken,, als
hij ons mocht vinden."
„Jack
"Houd je bedaard!" zei hij bijna streng.
„Je hebt'hem eens het leven gered; dat zal
je dezen keer niet weer doen. Ik schiet hem
dood ais een hond als ik er kans toe zie."
Ze zei niets meer. Het stond niet aan haar
te redetwisten over dit punt. En daarenbo
ven, had Lavarick niet aan de mannen bevo
len Jack dood te schieten? Gedurende het ge
sprek hadden zij onder de schaduwen van
een iwaren boom gestaan. Nog een minuut
of vijf wachtte Neville voordat hij het waag
de voort te gaan.
„Hei spijt mij nu toch dat wij met ge
wacht hebben tot het dag was," mompelde
hij bijna tot zich zelf. Sylvia met haar scherp
gehoor verstond hem echter.
„O, ik niet," zei ze vroolijk. „Dan zouden
wij dezen prachtigen maneschijn gemist heb
ben. Daarenboven zou Lavarick ons steiiig
gezien hebben."
„Daar is let» van waar." mompelde hij.
„Wij moesten nu, dunkt mij, maar voortgaan,
maar langzaam en goed opletten. Heb je het
koud? Zoo ja, neem dan mijn buis."
Zij ging een weinig achteruit en stak de
hand uit om hem te beletten zijn buis uit te
doen.
„O neen, ik heb het in 't minst met koud,
ik wil je buis niet hebben. Daarenboven; dan
zou jij het koud hébben."
„Neem mijn hand," zei hij, niet lettende op
de innige teederheid van haar laatste woor
den. „Loop zoo stilletjes al® je kunt en houd
je scherpe ooren goed open."
Zij legde haar bruine handje in de zijne en
haar vingers klemden zich met kinderlijk ver
trouwen om de zijne en-ze lachte zachtjes.
„Wat heb je een groote hand, Jack! Kijk,
ik kan er de mijne heelemaal in verbergen.
„De wou wat graag datje er maar heele
maal je in verbergen kon!" bromde hij.
Zij lachte weder.
„Je zou zeggen!! ik ben bijna even groot
als jij en jij bent nog wel een man en ik maar
een meisje.
Je praat genoeg voor een volwassen vrouw.
Houdj je in ieder geval een half uurtje stil."
Zij trok zijn hand omhoog naar haar war
me wang, een teeken van gehoorzaamheid, en
zoo wandelden, zij voorteven als de Pel
grim wandelde door het Dal der Sehaduwen
des Doods. Maar alles was stil. „De maan
arheon met vreedzamea luister op hen neer
Zw. 3, 9, 13, 14, 15, 17, 31, 36 en dam op
W. 23, 25, 28, 29, 30, 33, 35, 42, 47.
Wit speelae nu
49 3024? Zwart maakte er nu ineens een
eind aan door:
49 49. 36—41.
de zwakke wind' klonk als muziek door de hoo
rnen, het geblaf van een hond klonk flauw op
een afstand. Het was een zeldzaam schoone
nacht, de bekoring dezer toverwereld ■loop®
iet hart van het kind-meisje, dat er zich n et
van bewust was. .Zij had pas een vreeselijk
gevaar doorslaan, nog zweefde het gevaar in
isar nabijheid ai toch voélde zij zich geluk
kig. Want jack was bij haar «fl »in groote,
ütorke hand omvatte de hare.
O machtige Liefde! Zelfs in het hart van
zulk een jemg meisje heerscht ge als opper-
meesteressc en voor uw troon bulgen zdia de
ingeschapen vrees en: beschroomdheid nederig
de knie.'
Zij naderden den rand van het boschtooi
stond Neville aarzelend stil. Nog enkele yards
en ze zouden de door de maan oesciut-en
vlakte betreden, waarop hun gedaanten ach
zouden afteekenen als ebbenhout. Indien de
bende naar den rand van het bosch was gle
den op kleinen afstand van hen, dan zouden
zij .ongetwijfeld de twee vluchtelingen zien op
die' verlichte vlakte.
,Wat is er nu, Jack?" vroeg Sylvia fluiste
rend, terwijl zij zijn hand nog vasthield.
Hij wees met zijn hoofd naar de opening
tusschen de boomen
„Ik durf het haast niet te wagen, zei hij.
,'Denk'je dat ze ons zien zullen?"
Ja, wij moeten hier blijven tot de maan
ondergaat, en dan in donker er uit sluipen.
„Goed." zei ze tevreden.
Langzaam en zoo zachtjes mogelijk maakte
hij een hoopje van afgevallen struiken., legde
dat aan den voet van een boom en trapte het
vast met zijn voet.
Te moet wat gaan rusten, wat slapen als
je kunt. In ieder geval wat rusten. We hebben
morgenochtend een langen marsch voor ons
en je zult al je krachten noodig hébben.
(Werd* vervolgd)
X»
-
'dêa
