DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Do strjjd in en buiten Europa.
No. 214
Honderd en twintigste Jaargang
DONDERDAG IS SEP T E M B E R.
FEUILLETON;
Gekocht
Buitenland.
Binnenland.
1918
lliiio«iti»i!liil|i Ui inornlthetallng j. 3 maanden 11.65. Ir. t. mil 11.90. twlliuiwi 3 et. Adiertsitlaorlls 19 et. e. mei. irootere lette» eeai eleatsiileite Bi. li. Il l Beek ei Baidtlriiikktrli Ben». Caster 4 Jooide» C 9. Tol. 3.
Wij hebben de laatste dagen de meening
van verschillende Duitsche militaire deskun
digen over den toestand weergegeven, thans
willen wij nog even nagaan hoe men zich
dien toestand van Engelsche zijde denkt
De militaire deskundige van het groote
Engelsche dagblad; „De Tiines" acht het
noodig om naar aanleiding van den terug
tocht van den- vijand een waarschuwende
stem te doen hooren. De vijand heeft, vol
gens hem, niet naar eigen goedvinden' ge
handeld, maar is ongetwijfeld van plan ge
weest om terug te trekken sedert de Fransche
overwinningen in Juli hem overtuigden, dat
hij geen kans tot doorbreken zou krijgen.
En daarom hebben de Bi^itsche successen
slechts een deur open geduwd, die reeds op
een kier stond. De vijand trekt nu terug,
maar wie, zegt de Times-medewerker, zal
met zekerheid kunnen voorspellen, dat hij
binnen afzienbaren tijd niet weer Jot een
nieuw offensief zal overgaan. Meermalen
heeft de vijand vroeger met groote tegensla
gen te kampen gehad, steeds is er dan voor
speld, dat zijn offensieve kracht was gebro
ken en altijd bleek ook later weer, dat dit
geenszins het geval was. Daarom raadt deze
militaire deskundige de grootste voorzichtig
heid aan..Hij erkent, dat de Geallieerden nu
sterker zijn en hoewel Hindenburg's manifest
toont, dat het moreel van den vijand slecht
is, is de militaire toestand toch in zijn we
zen dezelfde als vroeger.
De vijand trekt evenals vroeger in Frank
rijk terug óm elders een slag toe te brengen
en de vraag is weer of men hem in Frankrijk
hard genoeg kan treffen om zijn pogin
gen elders te neutraliseeren, wat den Geal
lieerden tot nog toe niet gelukt is.
peze deskundige meent, dat de Duitschers
een verbetering in het Oosten'op het oog
hebben, terwijl zij aan Frankrijk een schik
king in het Westen aanbieden; waarbij hun
voorwaarden edelmoediger zuilenrijn naar
mate zij gedtfongen .worden meer gebied te
ontruimen. Maar zulk een vrede zon geen
i nieuwe wereld na den oorlog brengen -en
voor Engelands positie in Azië bijzonder
gevaarlijk zijn. Engeland is de verliezende
partij in dezen oorlog als België en Frank
rijk gered worden en Duitschland als mede
dinger van Engeland in Azië in de plaats
van Rusland komt. Duitschland wil een
reeks van zoogenaamde onafhankelijke buf
ferstaten om zich heen zien en met aldus be-
i schermde flanken vergoeding zoeken voor
het fiasco tegenover Frankrijk en een gevaar
lijke buurman voor Indië worden.
Het is niet zeker of Duitschland Italië zal
overvallen, de Bolsjewiki zal steunen of En-
geland's positie in het Oosten meer recht
streeks zal bedreigen. - Maar de Duitsche
plannen kunnen verijdeld worden door een
geslaagde voortzetting van het offensief in
het Westen of een omverwerping van Tur
kije?
De Geallieerden zullen pas wanneer zij
door de Maas-linie heengebrokLn zijn, den
Duitschen .bodem kunnen bedreigen., Het is
een geweldige taak en-niet te voorzien wam
neer zij volbracht zal zijn.
De deskundige meent, dat er dit jaar geen
sprake van zal kunnen zijn. Het is nu reeds
half September en nu de vijand van zins is
stand te houden, zal het al mooi zijn als de
Geallieerden hem van de gewijzigde Hinden
burg-linie naar de volgende terug drijven.
Wordt evenwel de beslissende overwinning
nog lang uitgesteld, dan staat men voor het
gevaar van» een vrede, die het militair isme
in Europa enkel zal verslaan om zijn ver
woestingen naar Azië over te brengen, waar
van Engeland de lasten zou dragen. En
daarom meet, volgens deze deskundige, het
Oostelijke front hersteld worden, zoodat men
met minder bezorgdheid de militaire beslis
sing in Frankrijk kan afwachten. In het, Oos
ten moet wat de Geallieerden van Moer-
mansk en Archangel uit en in Siberië kun
nen doen hoofdzakélijk van het Russische
volk zelf afhangen. Deze expedities moeten
zekere waarborgen scheppen tegen een Duit
schen opmarsch in Oostelijke richting en
een toestand vestigen waarin het nieuwe
Rusland als het weer de bondgenoot van de
Geallieerden wordt, snel en gemakkelijk
hulp zal kunnen krijgen. Het eenige offensief
dat voor de Geallieerden in het Oosten mo
gelijk is, zou tegen Turkije gericht moeten
zijn. De hoofdlijn van Duitschland's uitbrei
dingsplannen loopt tusschen de Zwarte Zee
en de Kaspische Zee in Zuidelijke richting
naar Perzië en dan Oostwaarts naar Afgha
nistan en Midden-Azië. Deze richting kan
alleen versperd worden door een omverwer
ping van Turkije.
Duitschland, aldus deze deskundige, moet
ten slotte in Frankrijk verslagen worden,
maar die nederlaag moet verdaagd worden
én men moet zich tegen de gevaren van die
verdaging verzekeren en herverzekeren in het
Oosten en bovenal in Turkije. -
Dit oordeel van een bexwaam Engelsch
man verdient zeer zeker vermelding. Het be
wijst, dat de strijd in het Oosten voor Enge-
and minstens even gewichtig is als die in
het Westen en het geeft daardoor de verkla
ring van de hardnekkige pogingen der Geal-
ieerden om in Rusland het bewind der Bols
jewiki ten val te brengen.
Dit wordt in Engeland Zelf meer en meer
ingezien.
De „Manchester Guardian^ vraagt of de
Geallieerden reeds een besluit hebben geno
men ingeval deze politiek slaagt. De gebeur
tenissen in Wladiwostock en Archangel be
wijzen wel, hoe lang het kan duren yoor de
Russen er in slagen, na de Verdwijning van
de Bolsjewiki een ordelijk bestuur ia te voe
ren.
In het algemeen verheelt de Britsche pers
zich dus de komende moeilijkheden niet en
hare artikelen zijn wel geschikt hen, die den
ken, dat de Duitsche legers binnen weinige
weken teruggedrongen en verslagen zullen
zijn, te desillusioneeren. Toch worden de ge
beurtenissen in Duitschland met groote aan
dacht gevolgd en hecht men veel waarde aan
Het feit, dat de stemming daar te lande bij
zonder gedrukt is.
Naar het Engelsch van Gharlea Garvioe.
40)
HOOFDSTUK XX.
Sylvia was niet dood, maar de hand des
doods was zoo nabij, dat Lorrimore haast niet
kon zeggen of zij leefde of niet. Zij zetten
haar zachtjes in den wagen, dien de kapitein
voor hen gezonden had Lorrimore reed met
haar mee, met haar hoofd op zijn knie. In de
opgewondenheid, die het nieuws van de ont
moeting met de roovers veroorzaakte, werd
haar aankomst in het kamp bijna niet opge
merkt. Gelukkig was de dokter een getrouwd
man en zij werd dadelijk naar zijn tent ge
bracht, waar haar alle mogelijke zorgen wer-
df^lfet is een geval van instorting van krach
ten," zei hij. „Langdurige angst, gevolge
door den schok door de tijding van den dood
van haar broer veroorzaakt, heeft haar een
voudig bedwelmd, ann kind! O ja, ze zal ze
ker herstellen, maar ze heeft zorgvuldige be
handeling noodig en die zal ze krijgen.1
Hij hield trouw woord en zijn vrouw, een
Amerikaansche, met een warm hart, wijdde
zich geheel aan het verslagen meisje, a.?o
het haar eigen dochter was. Lorrimore be
zocht de tent voortdurend. In zijn bezorgdheid
voor Sylvia vergat hij bijna zijn opdracht en
toen het een oogenbhk bij hem opkwam, dat
het nazetten van een rooversbende en het ter
hulp snellen van een jong meisje in ellende
De Daily Telegraph wijst er op, dat terwijl
het Duitsche volk snoefde bij zijn succes, het
kleinmoedig is in zijn nederlaag. Bladfen als
de Daily Graphic en dé Daily Chronicle ne
men een zeer hooghartig standpunt in. De
eerste wil wanneer er verandering in de
Duitsche regeering komt, met geen anderen
kanselier te doen hebben dan met een, die
zonder voorbehoud de hem voorgelegde
vredesvoorwaarden aanvaardt en de laatste
meent, dat geen vrede mogelijk is zoolang de
verdragen van Brest Litofsk en Boekarest ge
handhaafd blijven.
Inmiddels mag niet over het hoofd gezien
worden, dat de Duitschers op het Westelijk
front wel in een ongunstige conditie verkee-
ren maar dat dit nog niet zeggen wil, dat de
Geallieerden zich gereed) kunnen mhken voor
den intocht in Berlijn.
Op het oogenblik heerscht op het Westelijk
front vrijwel rust. De Duitschers staan op het
punt de Hindenburgstelling geducht te verde
digen en de Geallieerden' maken zich gereed
voor nieuwe aanvallen in de streek van Kame-
rijk, St. Quentin en aan den Chemin des Da
mes.
Ruw weer en terreinmoeiHjkhedeni belemme
ren het krijgsbedrijf in niet geringe male.
De telegrammen maken slechts melding
van onbesliste aanvallen m plaatselijke ge
vechten.
Een vreemd bericht komt uit Rusland, het
land der onbegrensde mogelijkheden.
Een telegram van het Amerikaansche ge
zantschap te Christiama meldt namelijk, dat
volgens een daar ontvangen betrouwbaar be
richt, Sint Petersburg op twaalf verschillende
plaatsen in br .ad staar en in de straten een
meedoogenloos bloedbad wordt aangericht
Hei; telegram ziet er een beetje verdacht uit
en wij zullen alvorens er nader op in te gaan,
goed doen nadere bevestiging af te wachten.
Trouwens, het ia niet het eenige onheilspel
lende bericht, dat ons heden uit. Rusland) be
reikt. De Daily Express zegt toch uit be
trouwbare bron tc vernemen, dat de Czarina
van Rusland! en haar dochten door de
Boljsewiki vermoord1 zijn.
De keizerin-moeder, die een dochter is van
den Hertog van Oldenburg, zou bij Jolta
door de Roode Garde aangevallen en verde
digd zijn, door de matrozen van de Zwarte
Zeevloot.
In een veertien daags gevecht werd de
Roode Garde verslagen en de keizerin-moeder
gered),
Ook dit bericht ziet er oeh beetje bioscoop-
ach tig ui t, en wij wenschen een ea an der dbn
ook slechts onder groet voorbehoud! mede te
dealen.»
tionale commissie laten uitmaken aan welke
schendingen van het volkenrecht de Duit
schers zich op het westelijk front hebben
schuldig gemaakt.
h» een brief aan den voorzitter van de
begrootingscommissie doel de Fransche mi
nister van oorlog mededeelingen betreffende
den toestand in het departement van de Aisne
in het ontruimde en heroverde gebied. Dank
zij de zorgen van het leger waren op 3 Sept.
16728 H.A. geoogst terwijl er nog 2360
H.A. overbleven. Hierbij hebben meer aap
8000 man en 1100 paarden hulp verleend.
Over Von Hintzete reis naar Weenen
wordt gemeld' dat hij met Burian tot een. zeke
re overeenstemming is gekomen inzake de
Poolsche kwestie. Besloten is dat door
Duitschland en Oostenrijk voorstellen zullen
worden uitgewerkt welke dan te Bedijn in
spreken zullen- worden. Hierbij zullen geen
Poolsche vertegenwoordigers aanwezig zijn.
Deze worden eerst gehoord' nadat tusschen
Berlijn en Weenen overeenstemming is bereikt.
Uit het aanblijven van Buriztn mag men af
leiden Idat hii zijn opvatting betreffende de
z.g. Austro-Poolsche oplossing welke In Ber
lijn veel tegenstand ondervond, heeft gewij
zigd.
Clemencean heeft Zaterdag het Bel
gische front bezocht. Hij begaf zich direct
naar de eerste linies welke bij inspecteerde,
vergezeld van koning Albert, die er op stond
zijn gids te zijn: Hierna begaf men zich naar
I> Panne waar de premier en de koning re-
-nre over de Belgische troepen hieiden. Cle-
tnenceau heeft een aantal Fransche onder
scheidingen uitgereikt aan Belgische officie
ren1 en soldaten, die zich bijzonder onder
scheiden hadden.
Volgens de V«ss. Ztg. zou besloten zijn
het taf icfvraagstuk tusschen Duitschland en
0 ronmuncmarchie te regelen in den g< Vt van
het wederkeerig verstrekken van een clausule
van meestbegunstigde natie.
Een bericht van het Heil. Nb. bevestigt
dat de Tsjecho-Slowaken den Transslberi-
scken spoorweg hebben vrijgemaakt en dat
d.e regeering van Siberië gemeenschap heeft
verkregen met Russische vertegenwoordigen
in den' vreemde.
Naar Svenska Dagbladet uit Heïsin
verkeefend, niet direct opsporen van Neville
Lynne genoemd kon worden, trooste hij zich
met de gedachte, dat hij, als Sylvia herstelde,
haar kon vragen of er een man zooals hij
zocht in kamp Verloren Hoop zou zijn.
Den tweeden dag vernam hij van den dok
ter, dat er verbetering gekomen was in haar
toestand. Zij was echter nog niet geheel bij
kennis. Haar geest was slechts nu en dan hel
der en dwaalde soms weder af naar het schim
men land, alsof hij liever niet wilde terugkee-
ren iot het werkelijk leven.
„Zij denkt aan niets anders dan aan haar
broeder," zei mevrouw Langley, de dekters-
wrouw. „Het is droevig het arme meisje zijn
naam te hooren roepen en met een stem, cie
iemand de tranen in de oogen doet komen. Zij
moeten dol op elkaar geweest zijn."
Lord1 Lorrimore dwaalde door het kamp en
keek naar de goudgravers, die weer aan hun
werk gingen, alsof net doodschieten van negen
mannen een doodgewone, alledaagsche ge
beurtenis was en nam nu en dan zijn geweer
mee en' schoot een paar vogels. Maar arie of
vier maal per dag' was hij aan de tent van
den dokter om inlichtingen in te winnen. Zoo
ging een week voorbij tóen eens op een mor
gen de doktersvrouw hem meedeelde, dat Syl
via wel genoeg was om hem te ontvangen.
Lorrimore trad te tent binnen waar Sylvia
op een geïmproviseerden armstoel lag, ge
maakt van leege kisten en' zijn teergevoelig
hart was getroffen' door haar veranderd uiter
lijk. Neville zou nauwelijks in dat vervallen
gezichtje met de droevige oogen met diepe
kringen, het meisje herkendl hebben, dat
slechts een' week geleden zoo gelukkig met
hem door het bosch geloopea had. Zij stak de
KORTE BERICHTEN
- Uit Théhma wordt gemeld dat Kur-
dische benden te Öermiak een slachting onder
de Christenen hebben aangericht. Onder de
slachtoffers bevindt zich de Fransche Pater'
Sontag, Apostolisch Vicaris.
Daily Chronicle en Daily News verwij
ten de Engelsche regeer ng den ernstigen toe
stand in de kolenmijnen en op de scheeps-
bouwwerven tengevolge van hei roekeloos in
deden van manschappen bij het leger,
De Fransche regeering wil een inierna-
mg-
fors verneemt rrutakl\prins F.rnst Heinrich, de
derde zoon van den koning van Saksen, thans
een rondreis door Finland. Hij heeft enkele
groote fabrieken bezocht en op uitnoodiging
van de regeermg een boottocht gedaan in de
Scheren bij Helsingfors. Blijkbaar komi hij
in aanmerking voor de Finsche kroon.
Het Noorsche stoomschip Adrtana
Christina is getorpedeerd, de bemanning is
gered.
De Roode Courant" brengt naar Wolf!
m idt het bericht,-dat te Nisjni Novgorod een
concentratiekamp voor 5000 personen wordt
ingericht, die als borg zullen dienen voor
opstanden- der witte gardisten.
Bij Scheidenmfihl, in Duitschland, heeft
een spoorwegongeluk plaats gehad met een
extra-trein voor kinderen'; 2 beambten en 33
kinderen werden- gedood)
EÏe Kurjer warszawski hoort dat de
Pqolsche Regéntechapsraad den vroegeren
eersten minister Kucharzewski heeft aange
zocht een nieuw kabinet te vorrhen. Kuchar
zewski heeft nog geen, besluit genomen.
0 De Köln Ztg. geeft eenige program
punten van cie Engelsche liberalen, welke op
de jaarvergadering te Manchester zullen
worden besproken.
Flet Amerikaansche gezantschap te
Londen 's gemachtigd tot de verklaring dat
er geen woord waar is in het bericht, dat Wil
son denkt over een bezoek aan Europa gedu
rende den oorlog.
Volgens een bericht uit Konstantinopel
is het hoofd van de Georgische kerk door een
onbekende vermoord. i
- Uit Washington wordt gemeld, dat
Crowder kennis geeft, dat heden de lichtingen
van 19 tot en met 20 en van 32 tot en met 36
jaar zullen worden ingeschreven.
Deze lichtingen zullen ook de eerste zijn
die voor den militairen dienst worden opge-
roepen, 4 w. in het begin van October.
De Amerikaansche minister van Oorlog,
Baker, vertoeft te Parijs.
Tot dusver heeft Amerika ouder bedret- t
ging met dwangmaatregelen in het geheel
1,800,000 ton neutrale scheepsruUnte in be
slag genomen en wel van Nederland1: 526,532
ton, van Noorwegen: 225,788 ton, van Dene
marken: 230,414 ton en van Zweden: 462,284
ton
Een Fransche missie onder generaal
Pau is in Australil aangekomen.
Tengevolge van zelfontbranding van
kruit is een gebouw van het artillerie-park te
Toulon in de lucht gevlogen.
Duitsche duikbooten hebben wederom
13,000 ton in den grond geboord.
De minister van landbouw heeft aan de
gemeentebesturen bericht, dat de aanvang
goedkoopc rundvleesch-distributie door
zijn ambtsvoorganger op 1 October a s. be
paald, voorloopig wordt uitgesteld.
De broodkaart van het 67ste tijdvak is
geldig van 13 September tot en met 19 Sep
tember.
De minister van landbouw heeft het
.- tijdvak, gedurende hetwelk het vervoer en het
afleveren voor binnenlaadsch verbruik van
oude hennen en oude hanen Is -toegestaan,
verlengd tot 1 October a.s.
Volgens bet Hbld. bestaat hei. voorne
men, den opslag van winteraardappelen aan
particulieren tol te staan.
Naar aanleiding van het bericht, dat
het vetrantsoen zou worden verminderd, ver-
neémt „Het Volk", dat minister Posthuma
hieromtrent geen beslissing meer heeft willen
nemen, en dat de nieuwe minister nog geen
beslissing genomen heeft.»
DE STAATSSECRETARIS.
Naar het Hbl. verneemt, zal de nieuwe
functie van staatssecretaris, geschapen in
verband met de formatie van net zoo juist
opgetreden Kabinet, worden opgecragen aan
mr J. B. Kan, secretaris-genet «al van Let
departementvan binnenbrdse!;; zaken.
Waarschijnlijk blijft dc heer Kan tevens se
re dhri rer! saa Eet minister») vaa den
oremier.
GARENS.
Het Bureau voor Medcdeelïngec inzake de
Voedselvoorziening meldt:
In sommige bladen' is een vergissing voor
rekomen ten opzichte der maximumprijzen
voor gapens, doordat ook voor den kleinhan
del de prijs werd aangegeven per gros 500
yards.
Voor den groot en tusschenhandel zijn de
prijzen inderdaad: per gros 500 yardb geno
teerd; voor den' kleinhandel echter moet de
maximumprijs worden verstaan per klos,
spoel of streng van 500 yards.
DE HOSPrr AALSCHEPEN.
De hospitaalschepeo „Sindoro" ca „Zee
land" Zijn gisteravond den Nieuwen Water
weg binnengekomen
hand uit ze waa nu helaas wit inplaata van
bruin en rag er treurig magef en slap uit
hij vatte die en ging naast haar zitten,.
„Het doet mij plezier, dat u wat beter If,"
zei hij nauwelijks wetende welken toon hij zou
aanslaan, warn ofschoon zij er zoo jong uit
zag, haar verd iel: had haar een uitdrukking
gegeven bijna van cm volwassen vrouw. „Ik
ben bang, dat u heel ziek geweest is
„Ja," zei ze apathisch, „dat geloof ik ook."
„Maar nu is u beter en zal u weer sterk
worden." zei hij, onhandig, zooals een man
meeste'' is. Zijn stem Honk ruw en luid in zip.
ooren, hij had een gevoel of hij haar pijn zou
doen, ai hield hij haar hand nog zoo voorzich
tig vast.
„Ja?" zei ze-met een zucht, alsof de uit
spraak haar verre van welkom wuS'. „Ik had
gehoopt ik dacht, dat ik sterven zou, en ik
zou heengegaan zijn als u en den goeden dok
ter en zijn vrouw er niet geweest waren. Ieder
een is heel vriendelijk voor mij geweest."
„Wel, dat spreekt van zelf, zei hij met een
glimlach, „dat zou iedereen graag wezen. Is
er iets, dat u verlangt iets dat ik voor u
doen kan, Miss—?" Hij zweeg even o*1
wachtte tot zij den- naam zou invullen.
„Mijn naam. te Sylvia Sylvia Boud;" zei
ze dof, met de ooger. vaag van uitdrukkiijg
op de opening van de tent gevestigd, alsof ze
zich nauwelijks bewust was wat hij of zij zelf
zeide. „Neen, er is niets niets. Ze hebben
mij verteld hoe dapper u mij gered heeft van
van dien man," ging zij voort met een
huivering, „en ik wou u graag bedanken."
„O, daar zullen' we nu niet over praten,"
viel Lorrimore haar vriendelijk in de rede. „U
moet uw best doen dat alles te vergeten U
weet dat u nu tó volkomen veiligheid' is."
„Vergeten?" Haar lippen trilden en haar
boezem hijgde.
„Ja, ik weet wel, dat dit moeilijk ia, maar u
moHt uw best doen, miss Sylvia, óf u wordt
niet weer zoo gauw gezond en sterk als wij
dat allen verlangen."
„U is heel goéd," zei ze bijna onhoorbaar.
Het was stil enkele oogenblikken en toen sloeg
zij langzaam haar oogen tot hem op.
„Er te toch iets dat u voor mij doen kunt,"
zei ze met zachte stem, alsof het spreken haar
moeite kostte.
„Wat is het?" zei Lorrimore», „Als er iets
is, het doet er niet-toe wat
„Ik wou zijn buis hebben", kwam bijna
onhoorbaar van haar lippen.
Lorrimore drukte haar hand.
„Ja," zei hii vriendelijk „Maar denkt u
niet, dat het zien van die jas u nieuwe pijn
zal veroorzaken en u weer zieker maken
„Neen, het zal een troost voor mij zijn, het
is alles wat ik van hem over heb!" en in haar
onbeïxaande oogep kwam eer blik Van smart,
die Lorrimore ellendig maakte.
Hij ging de jas halen en legde hem zachtjes
op haar schoot, toen keerde hij zich om en be
gaf zich naar den uitgang van de tent.
Sylvia legde haar bevende handen op het
jasje en bracht het met liefhebbende eerbied
aan haar lippen-; gelukkig voor haar kwamen
de tranen in haar oogen en vielen of> haar
versleten oude kleeren. In de zakken zaten; een
paar voorwerpen, die, hoe gewoon ook, heilige
reliquieën yraren in haar oogen-: revolver-pa
tronen, de oude houten pijp, waar hij zoo op
;estdd was, een mes, waarvan zij op het fon
eens op een1 middag zijn naam „Jack"
lan boord van de „Sindoro" bevonden
zich 2 dokters, benevens 83,man van d«i ge
neeskundigen dienst, en 25 mindere militai
ren, onder wie 7 brancard-patiënten en 3 ge
wonden.
Aan boord van de „Zeeland" waren 36
burgers voor Oostenrijk, onder wie 2 bran
card-patiënten, 42 burgers en 41 vrouwen en
kinderen voor Ehiitschland.
Een ledige hospitaaltrein wordt verwacht,
om de passagiers van de „Sindoro" naar
Aken te brengen. Dc passagiers van de „Zee
land gaan naar Goch.
Schreven) béd, terwijl Lij f i, 'i wefk was.
it fe- zien en ook zijn pijp wa haast te veel
voor haar en Lorrimore kwam terug om haar
te troosten.
„Ate u zoo schreit," zei hij vriendetijk, „spijt
hei mij, dat ik het u gebracht heb."
Mei haar zwakke handen hield zij de jas en
ook de'andere voorwerpen vast, het was of zij
bang was, dat hij ze van haar zou afnemen-.
„Neen, neen, ik zal niet meer schreien als
ik het laten kan, maar ach! u weet het ook
niet" ihet een oneindige wanhoop in haar
stem' „u weet ook niet hoe goed en dapper
en oprecht hij was en. hoeveel ik van hein
hield' Waarom hebben ze mij niet gedood
een ongelukkig, nutteloos meisje zou er niets
op aan komen, maar hem, mijn Jackzoo
foed en zoo dapper en zoo waar! O, ate u
em gekend had! En te denken, dat hij dood
is en begraven en dat ik achtergebleven ben
Zij bedekte haar gezicht met haar bevende
handen- en kermde. „Soms, terwijl ik hier lag,
dacht ik dat alles een droom was en dat het
niet waar was. Soms heb 'k hem gezien
Jack gezien hij stond naast het bed en ik
hoorde hem praten en toen ik bij kwam en
begreep, dat dit slechts een droom was en dat
hij werkelijk was gestorven, had ik zoo bitter
verdriet, dat ik ook niet gestorven was. Dan
zouden wij beiden nu in den hemel zijn en' ge
lukkig maar niet gelukkiger dan vroeger,"
voegde zij er bij met een eenvoud en gevoel,
'dat Lorrimore de tranen in de oogen deed
komen.
Hij bleef zwijgen, want hij begreep, dat het
haar geen- kwaad need te praten. Opgesloten
smart veroorzaakte de scherpste, pijn.
(Wordt vervolgd)
COUR
