DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
i)e strjjd in en
buiten Europa.
1918.
WOENSDAG
18 SEPTEMBER.
FEUILLETON.
Gekocht
Honderd en twintigste Jaargang.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs by vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmaar f 1.65, franco door het ge
heel e Rijk f 1.90.
Afzonderlijke en bewysnummers 5 Cents.
Per regel f 0.15. By groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsrnimte.
Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkdry
v/h. HERMs. QOSTER ZOON, Voordam C 9.
Buitenland.
Staten Generaal.
No. -219 nummer bestaat uit 2 bladen.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertehtiën
Oostenrijk heeft werkelijk niet te klagen
over gebrek aan belangstelling.
Zijn nota is in alle landen ter wereld uit
voerig besproken en becritiseerd en over het
algemeen kan men in de monarchie wel con
stateer en, dat er geen stuk aan heel geble
ven is.
Wanneer de ontwerper der nota, graaf
Burian, de verschillende persstemmen uit de
aan de Oostenrijk vijandelijke staten op zijn
gemak doorleest, zal hij bemerken dat het
algemeene oordeel is, dat de monarchie op
haar laatste beenen wandelt. Zij zou door den
buiten- en binnenlandschen 'strijd geheel uit
geput zijn en niets liever verlangen dan een
vrede waarbij zij uit den faillieten Oosten-
rijkschen boedel nog zoo veel mogelijk zou
kunnen redden.
Zelfs de Duitsche bladen hebben zich,
zooals wij uit verschillende persstemmen de
den zien, allerbehalve vriendelijk over dezen
Uostenrijkscben Btap uitgelaten. Zij kunnen
per slot van rekening het Oostenrijksche
voorstel met als geheel onzinnig brandmer
ken, maar leggen er wel den nadruk op, dat
het hier een afzonderlijke actie van den buur
staat geldt, die Oostenrijk dan ook geheel
voor eigen rekening dient te nemen.
In Frankrijk en Engeland is de pers ge
weldig te keer gegaan en heeft aan-Oosten-
rijks goede bedoelingen geen stuk heel gela
ten. Ook de rede van Ëalfour gaf niet veel
hoop, dat de nota werkelijk het succes zal
hebben, dat men er van verwacht heeft.
Maar toch sloot men hier de mogelijkheid
van nadere besprekingen nog niet uit.
Slechts in Amerika is men al bij voorbaat
besloten onder geen conditie tot nadere be
spreking van het Oostenrijksche voorstel
over te gaan.
Mijn vredesvoorwaarden, zegt president
Wilson, zijn va# algemeene bekendheid en
gij kunt deze aanvaarden wanneer gij den
vrede wenscht. Afwijkingen daarvan worden
niet toegestaan, de Amerikaansche voor
waarden zijn te aanvaarden of te verwerpen
zonder nadere bespreking.
Worden zij aanvaard, dan zal er vrede
zijn, zoo niet, dan blijft bet oorlog.
Maar nu is juist dit het moeilijke, dat
duidelijke formuleèring van vredesvoorwaar
den van de zijde der entente tot nu toe ach
terwege bleef. Er is wel menigmaal gespro
ken over verdeeling van Oostenrijk, verdrij
ving van Turkije, herstel en teruggave, ver
nietiging van het Pruisische militarisme enz.,
maar naarmate de toestanden op het ge-
vechtsterrein zich menigmaal wijzigden, ver
anderde ook de stemming in de geassocieerde
rijken en daarmede de eiscben welke men
den tegenstander voor beëindiging van den
strijd wenschte te stellen.
President Wilson heeft nu naar zijn grond
beginselen verwezen, maar juist dit is het
eigenaardige, dat ook in de Weensche nota
gezegd wordt, dat de Centralen tegen deze
beginselen, mits zij met de levensbelangen
der staten vereenigbaar zijn, geen bezwaar
hebben.
Men denkt hier in hoofdzaak aan de stich
ting van een volkerenbond en geleidelijke
ontwapening van alle aangesloten staten.
in de Oostenrijksche nota wordt evenwei
ook opgemerkt, dat men het behalve over
deze grondbeginselen eens moet worden over
hunne toepassing en over bepaalde oorloga-
vraagstukken, waarover de meeningen thans
nog hopeloos verdeeld zijn.
Wellicht zal de Oostenrijksche nota thans
pog dit goede uitwerken, dat de geassocieer
den, met name de Vereenigde Staten van
Amerika, de noodzakelijkheid inzien van een
vast omlijnd vredesprogram, dat niet slechts
algemeene beginselen maar ook de eischen
der Geallieerden inzake verschillende op den
voorgrond tredende oorlogsvraagstukken
weergeeft.
Wij moeten ons beden in ons overzicht wat
bekorten en zullen daarom hieronder nog
slechts de voornaamste veranderingen op het
gevechtsterrein bespreken.
Dank zij de krachtige actk der i ranscben
tusschen Ailette en Aisne, ia Vailly, zooals
wij reeds meldden, thans in Fransche han
den en zijn deze den Qiemin des Dam- be
langrijk dichter bij gekomen.
De Ëritsche en Fransche stafberichten ma
ken slechts melding van plaa taal ijken terrein
winst.
Eij Le Vergnier, ten N. W. van St. Quen-
tin, ten N. W. van Hulluch en ten N. O. van
Nieuw Kapelle, hebben de Britten eenige
vorderingen gemaakt.
Bij Holnon en ten N. en O .van Allemaut
vorderden de Fransdien en zij vermeesterden
een fel verdedigd steunpunt beoosten Sancy.
Overigens wordt het afslaan van talrijks vij
andelijke tegenaanvallen gemeld.
Het Bei .juüdie avondcommuniqué meldt
slechte hes nislukkeu van vijaadeigtó aan
vallen lust „uen Ailette en Aisne.
Aan het Macedonische front zijn de
Fransch-Servische troepen ten O. van Mo-
uastir op de linie Veternik-Dobropolje-Sokol
Naar het Engelsch van Charles Oorvice.
44)
„Ach, doet dat maar niet!" antwoordde
Metli. „Dat is nog dwazer van jullie; ik ver
tel je, als ze Sylvia van hem weggehaald heb
ben en dat lijkt- mij heel vreemd toe
zou hij veel liever zelf dood zijn dan levend."
Het kamp was geheel in beroering. Dat al
leen reizende mannen en gezelschappen op
weg van of riaar het kamp zouden worden
aangehouden, geplunderd en somtijds dood
geschoten door de roovers, was al erg ge
noeg, maar dat zij de wees van het Lorn Ho
pe kamp durfden wegvoeren ging de grenzen
der verdraagzaamheid te buiten. Binnen een
half uur trok een half dozijn van de beste
manschappen er op uit, ongelukkig om La-
varick op te sporen. Ongelukkig, omdat die
slimme kerel reeds buiten hun bereik was;
waren zij naar Wildfall gereden, dan zouden
zij Sylvia gevonden hebben. Intusschen lag
Neville daar, zwevende tusschen leven en
dood. Zes uur lang had hij gelegen waar hij
was neergevallen, verborgen voor het oog,
tusschen het struikgewas.
Toen hij daar was gekomen, hetgeen- met
rijn bloedverlies en zijn gewond been veel
moeite kostte, want ofschoon de kogel het been
niet had geraakt, de wond- was zeer ernstig
was hij eenvoudig eenigen tijd niet m staat
zich te bewegen en toen hij trachtte op te
staan, had hij ontdekt dat hij niet staan kon.
Flauw van pijn en honger en half verbijsterd
van verdriet er. onrust over Sylvia, lag hij te
kei men en "hij trok zich de haren uit als een
Siinson in boeien.. Toen, zoodra hij zijn boen
achter zich aan kon trekken, trachtte hij naar
het kamp terug te krabbelenen op die vréese-
lijke reis zakte hij ineen en viel in zwijm, tot-
dat VffhtfTfibflafl en Locket hem vonden*
De Dok riep hem tot het leven terug, maar
na een blik om zich heen, die hm de afwezig
heid van Sylvia openbaarde en hem zijn ver
lies herinnerde, begon bij te ijlen «n de koort,
die langzamernana was opgekomen, greep
hem met kracht aan. Er waren drie mannen
noodig om hem in bedwang te houden en dag
en nacht, tusschen de hevige aanvallen vau
koorts in, nep hij haar naam - evesal* tij te
tot een krachtig offensief bp de Bulgaarache 1
stellingen overgegaan. Die stellingen werden
reeds den eersten dag over een breedte van
11 K.M. genomen en dit werd den volgenden
dag over een diepte van 8 K.M. uitgebreid.
Tot nu toe werden 3000 gevangenen gemaakt
en 24 kanonnen veroverd.
De Bulgaren trokken terug op nieuws «tel
lingen ten N. en Z. van Hoema.
in Ëritsche kringen ziet men hierin het
voorspel van groote gebeurtenissen in Ma
cedonië.
KORTE BERICHTEN
Uit Genève wordt gemeld: de Parijsche
bladen vernemen uit Petersburg dat de voor
malige Russische minister van oorlog Soe-
chomlinof begin September wegens samen
zwering ter dood is veroordeeld m doodge
schoten 'S.
Een Anurlkaansch vliegtuig werd
door Oostenrijksch afweergeschut bij Fiume
omlaag geschoten.
De bevelhebber van de Atlantische Zee-
vloot van Amerika, admiraal Mayo, is voor
een inspectie van een deel van zijn strijd
krachten ia Engeland aangekomen.
De nationaal-überale Rljksdaggroep is
in een druk bezdchte vergadering bijeengeko
men om haar standpunt tegenover da poli
tieke redevoeringen te bepalen De beraadsla
gingen, die verscheiden uren duurden, leid
den tot de bijkans algemeene instemming met
de politieke leiding, ouder goedkeuring van
de door de .opperste legeraanvoering voorge
statie oorlogsdoeleinden.
Het particuliere goederenvervoer tus
schen Duitscfüand m Roemetdi is hersteld-
Gelijk vóór hei uitbickeu van de» oorlog met
Roemenië geschiedt het met z.gn Carmen
treinen.
De koning van Noorwegen bracht een
bezoek aan Stockholm. Aan een galamaattijd
wisselden de vorsten hartelijke toasten
De partijen dec meerderheid uit den
Duitsdien Rijksdag achten het noodig aan
hei parlement duurzartun invloed op den
gang van zaken te verzekeren.
Lloyd Oeorge maakt hei veel beter,
maar mag het bed nog niet verlaten.
- De inter geallieerde arbeidersconferen
tie te Londen is begonnen
De vredesnota is te Washington door
de Zweedsche legatie ontvangen, die haar
onmiddellijk aan het s taatsdepartement zal
overhandigen.
De Russische volkscommissaris van
Justitie is afgetreden.
japan beeft een verkiarin gepubliceerd,
waarbij Vit de strijdende T sj echo-Slow aken
als borulgcmoten in den oorlog tegen de
Middensutsn erkent.
In het versperde gebied rond Engeland
hebben Duitsche duikbooten 7000 br. reg.
ton in den grond geboord.
De oogst in Denemarken is dit jaar bij
zonder goed. Hij levert 4 5 millioen ton
meer op dan de oogst van 'i vorig jaar.
van
Lavarick, met een hartstocht en woede die de
hut scheen te doen schudden. Het was
een vrecselijk gezicht hem te zie», worstelen
in de handen van zijn bewakers, wanneer bij
zich verbeeldde dat Lavarick voor hem stond
en vocht met de geduchte kracht van den
waanzin om dem schavuit te pakken. En dan,
ten laatste uitgeput, zonk hij neder en kerm
de: „Syl, Syl", terwijl hij schreide als een
kind. Het trof het hart zelfs van die ruwe en
verharde goudgraver».
„Dat is het zwaarste baantje dat ik in lang
gehad heb", merkte Locket op met een ver
dachte heeschheid1 -n zijn stem. „Ik ben bang,
Dok, dat als je er hem doorhaalt, je hem zal
doen aanlanden in een krankzinnigenge
sticht. Ik had liever dat ze hem maar eenvou
dig hadden doodgemaakt dan hem zoo te la
ten liggen."
„Het is het verlies van het meisje," zei de
dokter. „Als hij bijkomt moet jullie maar
weggaan en hem aan mij overlaten. Als je
liegen moet, is het het best er niet te veel
mensdien hij te hebben', en ik reken er op dat
ik leugens dien' te gaan vertellen".
De dokter had al den tijd' een leugenver
haal kunstig op touw te zetten, wan het duur
de meer dan veertien dagen voordat Neville
bij kennis kwamen zijn eerste woorden, toen
hij met holle oogen opzag naar het vuile, on
geschoren gezicht van den uitgeputten ouden,
armzaligen man, die hem zoo trouw had op-
gegast, waren, zooals de dokter wel verwacht
Het Noorsche stoomschip „Sto/tind" ia
op reis van Baltimore naar La Pallice ge
torpedeerd. Negen leden van de bemanning
worden vtrzlA
- Burian heef' de Oostenrijksche vredes
nota toegezonden aan den pauseUJken nun
tius met een beroep op de sympathie van dei
Paus.
De heropening van den Weenschen
rijksraad is op 1 October bepaald.
Het Japan ache leger bericht meldt, dat
de Japanners Hobalovsl bezetten.
DE OPENING DER ZITTINO VAN
DE STATEN-GENERAAL.
Prachtig weder begunstigde gisteren de
plechtigheid, de opening aer Staten-Geoe-
raal. De Koningin, vergezeld van den Prins,
reed te 1 uur van het Paleis in het Noord-
eiude naar de ridderzaal op het Binnenhof.
Bij hef Paleis en de ridderzaal werd het ge
bruikelijke militaire eerbetoon bewezen
Langs den weg, dien de stotï volgde, stond
achter een haag van militairen, m vele rijen
de menigte, uit welke bij het voorbijrijd
van het koninklijk echtpaar iuioe boera's op
gingen. In de ridderzaal, die hel gewonen
aanzien had van allerlei uniformen, waren di
plomaten, burgerlijke en militaire autoritei
ten eu onderscheiden nieuwe Kamerleden
aanwezig, van de socialisten was de heer van
Kol in burgerkleeding tegenwoordig. Na de
voorlezing van de troonrede door de Ko
ningin weerklonk een driewerf „Leve de Ko
ningin"
„Sylvia waar is zij?"
Hallo, oude man!" zei de dokter vroolijk
„Eindelijk bijgekomen, hé? Wel, wel, je hebt
er zeldzaam lang over gedaan
„Sylvia waar is zij vroeg Neville we
der met heesc.be «tem, terwijl zijn oogen drei
gend begonnen te glinsteren.
„Ach kom I vermoei dat uitgeputte oude
hoofd van jo« toch niet over haar", zei de
Dok „Het gaat haar best
„Dan - hij keek rond
„Waarom zo niet hier is? Omdat zij er el
lendig aan toe was uit onrust over dien elr
lendfeea toestand van jou. Wij hebben
haar weggestuurd voor een verandering van
omgeving, jonge Baas, dat hebben wij ge
daan."
„Dat is een leugen!" kermde Neville, ter
wijl hij zijn best deed op te staan en hem met
woedenden blik aanzag. „Die man heeft
haai meegenomen! Laat mij opstaan".
De dokter riep den Vechtersbaas en Loc
kei, die buiten zaten te wachten. Zij kwamen'
binnen, gevolgd door een derden man, een
vreemdeling en kwamen behoedzaam na
der, want zelfs in zijn zwakheid was Neville
een lastige klant om mee om te gaan; maar
Neville wees hun terug.
„Blijf van mij af, ik ben niet krankzinnig!
Hoe lang heb ik hier gelegen? O, God;
laat mij opstaan en trachten haar te vinden 1"
„Opstaan, jou dwaas 1 Je bent niet beter in
staat op te staan dan een pasgeboren kind.
Als het Sylvia is die je hebben wilt" zei
de dokter.
„Houd op!" riep de man, die met de twee
anderen was meegekomen, „ik denk dat ik
wel een woordje mee kan praten. De dingen
zijn ingewikkeld genoeg als een doode man
niet alleen dood is, maar begraven, zulk la
waai kap maken."
„Dood?" herhaalde de dokter verbaasd.
„Wel ja", zei de man koel. „We hebben
dien jongen een veertien dagen geleden be
graven, hier in het bosch."
Ook op den terugweg naar het Paleis wer
den de Koningin an de Prins
juicht. Ondanks de gr
had allee een ordelijk en geregeled verloop.
luide toegc
ootc drukte op straat
De vereedgde vergadering van de beide
Kamers tot opening van de gewone zitting des
Sta ten-Generaal, werd gisteren om. half sen
door den heer Van Voorst tot Voorat geopend,
nadat de leden zich naar de Ridderzaal
het Binnenhof begeven hadden, waarop b
den griffier van de Eerste Kamer liet voorle
zen een koninklijk besluit va« 7 September
1918, no. 15, houdende rijn benoeming tot
voorzitter van de Eerste Kamer gedurende de
zitting die gisteren aanving.
De Voorzitter benoemde tot leden dei com
missie, die de koningin in bet gebouw zou
ontvangen en uitleiden, de heereu Van Lab-
schot, Van Houten, Bugsma, De Waal Ma
le fijt en Van Wichen i.eden van de Eerste Ka
mer, en Kolkman, Rink, Lely,- MarchanL Van
Veen, Van Wijnbergen. Beumer, Van Ryckc-
vorsd, Dresseuiuijs en. Van Schaik, leden van
de Tweede Kamer.
De ministers, hoofden van Minisieribele De-
artementen, en de leden van den Raad van
Itate, veroetegden zich te één uur des namid
dags mede in de Ridderzaal.
De Koningin vergezeld van den Prins, kqrt
daarna in de Ridderzaal aangekomen, weid
door de .commissie in de vergadering binnen
geleid, nam plaats op den troon en hield, ter
wijl de prins naast haar stond, de troonrede.
EERSTE KAMER.
In de zitting van gisteren aanvaardde de
heer baron Van Voorst tot Voorst
het voorzitterschap met een rede, waarin hij
allereerst herinnerde aan de ramp bij Weesp
en voorts wees op het feit, dat de omstandig
heden, waaronder de Kamer haar taak thans
begint, nog ernstiger zijn dan het jaar te vo
ren en deed een beroep op het vertrouwen en
de medewerking der Kamer.
Daarna herdacht hij het overleden lid de
heer Laan, als een rechtschapen, ervaren en
vaderlandslievend man van groote energie.
De voorzitter benoemde tot leden der com
missie voor de verzoekschriften de hoeren
Van Lamsweerde, Franssen, Van Kal, Kap-
peiine en De Waal Malefijt.
Daarna werd besloten de troonrede met
een adres te beantwoorden en werd vberts
overgegaan tot het trekken van de aioecim-
gen, die vervolgens bijeenkwamen tot de ver
kiezing van een voorzitter en ondervoorrit
tera en de commissie van redactie voor het
adres van antwoord.
Te 4 uur 15 ging de vergadering uiteen tot
mbrgen 2 uur.
TWEEDE KAMER.
Gistermiddag om drie uur vergaderde de
Tweede Kamer onder leiding van dea beer
Fock, die als laatste oud-voorzitter tijdelijk
het voorzitterschap waarnam.
De voorzitter sprak bet medegevoel
der Kamer uit met de verwanten en vrienden
vair de slachtoffers der spoorwegramp bij
Weesp en hoopte, dat tie gewonden spoedig
hersteld zouden zijn. Hij. wenschte voorts de
leden geluk met hun verkiezing en sprak de
hoop uit, dat de groote omvang der geloofs
brieven geen aansporing mocht zijn om ook
de Handelingen in omvang te doen toenemen
Hij dankte de niet weergekeerde k-Ai. voor
hetgeen zij deden In 's land; belang,
lioopte, dal de nieuwe iedta de goede teadittt
van vrijheid van hef woord en eerbied voor
eikaars meening tullen bi uvea handhaven.
Dc voorzitter benoemde 5 leden in de
commissie voor onderzoek der geloofabrie-
De Min. van Financiën sloot zich
namens de regeering bij de woorden van den
voorzitter over de spoorwegramp aan Hij
hoopte, dat de oorzaak zal worden gevonden
en cat ons volk voortaan dergelijke rampen
zullen worden bespaard. Hij bood daarna de
Staa'sbegrooting aan.
De vergadering ging hierop uiteen tot na
onderzoek der geloofsbrieven, dat eenige da
gen zal duren.
DE MILJOENENNOTA.
Blijkens de gistermiddag door den Minis
ter van Financiën ter begeleiding van, het
ontwerp-Staatsbegröoting overgelegde nota
betreffende den toestand van 'slanas finan
ciën, worden voor den dienst 1919 de uitga
ven in totaal geraamd op 438.2ll.778.40y2,
waarvan buitengewoon 78.090175 De
middelen zijn geraamd op 307.588.247.70
waarvan buitengewone ontvangsten tot een
bedrag van f 9.315.510.1^4.
Neville verhief zich op zijn elleboog en
wendde zijn schraal en woest gezicht naar
den spreker.
„Wat een verwenschte dwaasheden zit die
man uit te krameni?" zeide hij hijgend. „Ver
tel mij van Sylvia. Ik w i 1 de waarheid we
ten."
„Als tót het jonge meisje is dat door dien
gemeenen smeerlap, Lavarick, gevangen
werd, ze is levend eu wel zoover ik weel
dat was ze ten minste toen ik haar het laatst
gezien heb."
Neville stond waggelend op.
Laat mij laat mij naar haar toegaan",
zeide hij met een stem trillend van vreugde.
„Je liegt toch niet, zooals die anderen? Is
liet de waarheid?"
„Dat sl het", zei-de man met vaste stem,
„Maar naar haar toegaan, ai was je daartoe
in staat, wat je niet rijt, ik zou met weten
hoe je hem dat lappen zou. Meer dan een
week geleden heeft zij het kamp verlaten."
„Het kamp verlaten? Welk kamp?" vroeg
Neville, terwijl hij de hand naar het hoofd
bracht.
„Wel, Wildfall",- antwoordde de man,
„daar hebben ze haar naar toegebracht toen
de Engelsche lord haar uit Lavarick's knuis
ten verloste."
„Wildfall Engelsche lord!" stamelde de
arme Neville, den spreker aankijkende. „Ik
ik in Godsnaam heb geduld met mij
Vertel mij alles vertel het mij langzaam.
Mijn hoofd is sul en mijn hart bonst bf ik
stikken zal." En de tranen kwamen hem in
de oogen.
„Zoo is het dan gegaan", zei de man lang
zaam en met nadruk. „Onze politiemacht
kwam spoedig nadat Lavarick je terneer ge
slagen had. Ze legden negen van de rooversj
neer en kregen het meisje; ongelukkig ont
snapte Lavarick. Ze misten u, maar een jonge
man van uw grootte en met uw buis aan
werd onder de bootnen gevonden, en
Neville uitte een zacht gekerm: „Anne
Sylvia", hoorde men van zijn bevende lippen
„Je hebt gelijk", zei de man, „het is hard
voor haar; maar wat kon zij ander- denken?
Hij had je jas aan, zeg ik je."
,Ja", zuchtte Neville, „en toen? Ga voort,
in Godsnaam, ga voort"."
„Nu dan, ix is er door heen gekomen,
maar het heeft niet veel gescheeld ze
«Jacht, begrijp je, dat haar broer dood was,
dus ze- uam eindelijk hei aanbod van dien
Engelse,hen lord aan en is met hem en Mcr
cy Fairfan vertrokkendat Is een echt goede
vrouw, dat verzeker ik je. Ie hoeft je over het
meisje niet ongerust te maken, terwijl Mercy
Fairtan er bij is om op haar te passen. En
die lord is ook een echte heer."
„Waar rijn ze naar toe gegaan zei Ne
ville na eenig stilzwijzen met zachte stem
„Dat mag de hemel weten", antwoordde
de man uit Wildfall. „Ze gingen in de rich
ting van Ballarat, maar waar ze verder naar
toe gingen kan ik niet zeggen; misschien
weet Langley het dat is onze Dok. Ik hoor
dat die lord geen vast plan had, dat hij
maar rondreist, sommigen krijgen dat in hun
hoofd, weet je, voor hun plezier. Maar in ie
der geval hoef je je over het lot van het
meisje niet ongerust te maken, vriendze is
in goede handen en laten we er geen doekjes
om winden, naar mijn opinie is ze vrij wat
beter af dan in het kamp van Verloren Hoop.
Ik heb gehoord dat het een dame is en ai
dat zoo was dan is dit geen hoe noemen
we het ook weer geen omgeving voor
haar. Stel je gerust, vriend; houd moed en
volg haar/dat is mijn raad, ofschoon ik
moet toestemmen dat die in den regel niet
veel waard, is."
„Het is. eén beste raad", zei de Dok „En
nu, jongens, vooruit. Ga maar mee."
Wordt vervolgd.
RSGHE
Vcü.
