DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN
De strjjd in en buiten Europa.
Gekocht
FEUILLETON.
No. 220
Honderd en twintigste Jaargang
1918
ItoniinBitiDilli bli foornltbeMliiEg. 3 mulei (1.65. li. i. gut 11.90. Befliuanmri 6 et. AtlTeittitlegilli IS it. g. regal, grootara letters Dar eliitiriliite ik. k. K.» Boet. ee Baidel«trakkeril Herais. Cutei is., tgciii» C 9. UI. 3.
DONDERDAG 19 SEPTEMBER.
Buitenland.
Staten Generaal.
Uit de Pers.
/Het was wel te voorzien., dat een Duitsch
protest op de Britsche beschuldiging van
Duitsche wreedheden in de koloniën niet zou
uitblijven.
De Britsche berichten, aldus een telegram
uit Berlijn, zijn niets dan laster. Wie de in
boorlingen van Afrika kent, weet hoe gemak
kelijk zij tot verklaringen van allerlei aard te
bewegen zijn en hoe weinig beteekenis men
daaraan kan hechten. Engeland, zegt het tele
gram, had zich in de eerste plaats moeten
wachten de Ehiitschers wreedheden in hun
koloniën te verwijten, want geen kolonisee-
rend volk heeft zoo onmenschelijke wreedhe-
ben begaan als Engeland. De nieuwe geschie
denis van Australië en Nieuw Zeeland, aldus
dé Duitsche tegenspraak, is één stelselmatige
uitroeiing van de inboorlingenrassen.
Het telegram toont vervolgens in den
breede aan hoe Engeland in den loop der ja
ren in zijn koloniën is opgetreden. In Tas-
manië zouden de kolonisten en Engelsche
soldaten op de inboorlingen jacht gemaakt
hebben en ze als kangoeroe's hebben neerge
schoten. In 1876 was het geheele ras der
Tasmaniërs uitgeroeid en hetzelfde gebeurde
in Queensland. In Nieuw Zeeland waren in
1840 nog 120.000 Maori's, in 1901 nog
slecths 43000. De bevolking van de Tanga
eilanden zou tijdens de laatste 20 jaar van de
19e eeuw van 300.000 tot 17500 verminderd
zijn.
Zóó, aldus de Duitsche tegenspraak, be
stuurt Engeland zijn Australische koloniën
en nog veel grooter is het schuld-conto van
Engeland aan Zuid-Afrika.
De geweldige sterfte onder de inboorlin
gen in de goudmijnen van Transvaal, de on
menschelijke behandeling van de uit China
naar Transvaal verkochte en voor de ergste
slavernij bestemde Chineezen en de onmen
schelijke wreedheden'der Engelschcn in den
oorlog tegen de Matabielen en de Masjona's
in 1896 zijn algemeen bekende feiten.
De Britten erkennen deze feiten trouwens
zelf.
De Engelsche kolonel Alderson beschrijft
in zijn boek over den veldtocht van 1896 het
verbranden van bewoonde dorpen en het plun
deren van graanvoorraden van de inboorlin
gen en de verwoestingen des lands. De En-
gelschen staken zelfs in de bergholen zwavel
aan om de daar gevluchte inboorlingen te la
ten stikken en zij vernielden met dynamiet de
groote rotshólen, waarbinnen inlanders de
wijk hadden genomen.
Ook tegen blanke medemenschen heeft En
geland steeds onnoembare wreedheden' be
dreven, wanneer het 't betreffende volk zijn
land wilde ontnemen.
Het telegram noemt de manier waarop En
geland de Boeren heeft ten onder gebracht
En-
een van de grootste schandvlekken der
gelsche geschiedenis.
Ter eeuwigdurende herinnering daaraan is
op 16 December 1913 te Bloemfontein in den
Oranje Vrijstaat het nationale vrouwen-ge-
denkteeken door de Boeren onthuld, het ge-
denkteeken dat de herinnering levendig houdt
aan de in de Britsche concentratie-kampen
onder onbeschrijfelijke mai telingen en ontbe
ringen gestorven 26000 Boerenvrouwen en
kinderen.
Dit, aldus het telegram, zijn maar enkele
uittreksels uit het ontzaglijk dikke schulden-
boek der Engelsche koloniale geschiedenis van
welke bladzij na bladzij gevuld is met moord
en bloed.
Het Duitsche antwoord is dus niet mak en
wanneer wij de beschuldiging en' de tegenbe-
schuldiging lezen-, denken wij onwillekeurig
aan dief en diefjesmaat die elkaar aan de
galg willen brengen.
Wij zijn er van overtuigd, dat waar het hier
twee koloniën-veroverende staten betreft, van
beide zijden wel eens ernstige inbreuken in
zake menschelijk optreden tegenover de in
boorlingen gepleegd zijn en nu Engeland, in
dit stadium van den krijg, nu het over het be
zit der Duitsche koloniën gaat, den bal naar
iet Oosten kaatste, kon met zekerheid voor
speld worden, dat het dien bal terug moest
verwachten.
Slechts doet het ons onaangenaam aan, dat
Engeland noch Duitschland het noodzakelijk
vonden tusschen beide te komen, toen de
thans gesignaleerde wreedheden ia vredestijd
door den tegenstander van nu bedreven wer
den.
Engeland is thans ten hoogste verontwaar
digd over het onmenschelijke in Duitsch lands
optreden tegenover de inboorlingen, maar
toen dit optreden plaats vond, hield het zich
stil Nu kan het Britsche protest de uitge
moorde inboorlingen niet meer helpen.
En Duitschland mag zich thans buitenge
woon verontwaardigd over het Britsche op
treden in den Boerenoorlog toonen, het is
toch van algemeene bekendheid', dat terwijl in
Transvaal de concentratiekampen werden op
gericht, Ehiitschland geen enkele poging ge
daan heeft, het lijden der Boerenvrouwen en
kinderen te verlichten.
De oude Paul Kruger, de man die het
Transvaalsche volk vertegenwoordigde, werd
door een Nederlandsch oorlogsschip naar ons
land gebracht en het is van algemeene be
kendheid, dat ae Duitsche keizer zich destijds
zoo afzijdig hield, dat den grijzen president
een- audiëntie in Berlijn onmogelijk gemaakt
werd
Daarom .doet .de Dutische verontwaardi
ging thans wei wat vreemd aan en mag de
onpartijdigen lezer de Britsche en Ehiitsche
Naar het Enge lach van Charles Garvice.
45)
Neville weid alleen gelaten om na te den
ken. Dat Sylvia leefde en in veiligheid was,
vervulde hem met onuitsprekelijke dankbaar
heid; maar toch bloedde zijn hart, want hij
had haar verloren. Hij wist dat de man ge
lijk had en dat zij veel beter af was en hij
trachtte de Voorzienigheid dankbaar te zijn,
die haar gered had van Lavarick en haar
zulke goede vrienden bezorgde. Maar de
tnenschelijke natuur is nu eenmaal zoo, het
gelukte hem niet zeer goed. Toch deed de tij
ding dat Sylvia in veiligheid was hem meer
goed dan de zorgen en medicijnen van den
dokter. Hij werd beter, eerst langzaam en
toen snel, want hij was jong en had, -zooals
de dokter het noemde, een gestel als een
bergezel. De mannen waren vriendelijk voor
hem op hun eigenaardige ruwe wijze en een
van de eerste personen die hem na zijn her
stel bezocht; was mr. Brown, Mary kwam
niet mee, maar zij zond hem wat gelei en
bloemen en vriendelijke groeten. En het
spijt mij wel dat ik het zeggen moet, maar
Neville was niet buitengewoon dankbaar,
want in den toestand van fijngevoeligheid,
waarin hij zich op dat oogenblik bevond,
kon hij niet nalaten er aan te denken dat deze
jonge dame, ofschoon onbewust, de oorzaak
geweest was van de eenige onaangenaamheid
tusschen hem en Sylvia.
Hij werd beter en verscheen weldra m de
vallei met zijn gereedschappen Zijn zak met
goud was weg, hij dacht er haast niet aan.
Waartoe kon gelei hém dienen nu Sylvia er
niet meer- was om het met hem te deelen? Hij
werkte ongeregeld, schijnbaar volkomen, te
vreden als hij genoeg vond om Meth en zich
zelf van voedsel te voorzienen s-oms kwam
hij dagen lang niet in de nabijheid van zijn
claim, maar dwaalde rond door bosschen en
over heuvelen, met de handen in de zakken
en het hoofd op de borst
beschuldigingen gerust slechts die waarde
geven, welke zij uitsluitend als propaganda
middel tot behoud van de Duitsche koloniën
op dit oogenblik bezitten.
De Amerikaansche regeering heeft zich ge
haast een weigerend antwoord op de Oosten-
rijksche nota aan den Zweedschen gezant te
Washington te overhandigen.
Amerika informeert dus niet'eerst hij zijn
bondgenooten hoe deze over de Ooatenrijksche
voorstellen denken, 't antwoordt onmiddellijk
met een weigering en maakt het daardoor
natuurlijk ook zijn bondgenooten onmogelijk
op de Weensche voorstellen nader in-te gaan.
Zelfs al had men in Londen en Parijs het
voornemen om het voorstel der Monarchie te
bespreken of een vorm te zoeken waarop men
het, zonder de pacifisten aan kracht te doen
winnen, het best zou kunnen beantwoorden,
Amerika heeft door zijn haastige weigering
dit alles onmogelijk gemaakt
Het eenige antwoord op het Oostenrijksche
voorstel is een aankondiging, dat de Geasso
cieerden van geen tegemoetkoming willen
weten alvorens de centrale rijken definitief
verslagen zijn.
En deze brute afwijzing moet noodzakelijk
tot gevolg hebben, dat «enerzijds in de Geas
socieerde rijken de stem van hen, die op een
vrede door overleg aandringen luider klinkt,
dat de oorlogsmoeden daar in kracht zullen
winnen en anderzijds, dat in de Centrale rij
ken de gevechtowaarde der legers verhoogd
wordt door htt besef, dat de vijand de vernie
tiging van land en volk beoogt waartegen de
uiterste krachtsinspanning van alle vader-
landslievenden noodzakelijk is.
En zoo wordt het vooruitzicht van een vre
de binnen afzieribaren tijd weer den bodem
ingeslagen en krijgen wij de zekerheid, dat er
nog heel wat bloed zal moeten vloeien eer de
wereld uit haar oorlogsroes zal ontwaakt
zijn.
In afwachting van den tweeden grooten
slag, dien de Geallieerden blijkbaar voorne
mens zijn te ondernemers blijft het krijgsbe
drijf op het W. front van weinig beteekenis.
De Fraoschen die over Laffaux vooruitdrin
gen, sloegen bij de hoogvlakten van Sancy
sterke Duitsche aanvallen af.
Zij hebben het gebied pal bewesten Francil-
y-Sélency bereikt, 'het bosch van Savy en
Fontaine-les-Clercs veroverd. Verder Zuid
waarts houden zij de Z. randen van Contea-
court en zijn ze Essigny-le-Grand genaderd.
Benoorden de Ai&ne bleven de Fraoschen ten
O. van Jouy opmarebeeren.
De Brittee. maakten zich meester van Hot-
noa. Ten R W. van St. Quentin gingen zij
tot nieuwe aanvallen over-, Door eea Duit-
scfeert tegenaanval op Moeuvres moesten de
Engelschai het dorp gedeeltelijk weer ontrui
men.
De afwezigheid, zooals men heeft opge
merkt, verteedert het hart, en iederen dag
van Sylvia's afwezigheid scheen ze hem dier
baarder te worden. Dikwijls stond hij voor
uit te staren en riep zich haar mooi gezichtje
voor den geest en herhaalde met een droef
geestig glimlachje het een of andere ondeu-
;ende gezegde van haar. Als hij een vogel
loorde kweelen, herinnerde hij zich Sylvia's
lach de lach die hem gewoonlijk ook deed
lachen, soms tegen zijn wil. Eens slenterde
hij naar Macgregors herberg en stond aan 't
buffet zonder aandacht te luisteren naar de
mannen en te drinken stevig te drinken,
met sombere, zwaarmoedige volhard iu,
Maar zijn goede engel kwain bij hem en r<
de hem voor dat gevaar. Plotseling wierp
hij zijn glas op den grond en te midden van
algemeene verbazing en stilzwijgen liep hij
het huis uit
„De Jonge Baas is er slecht aan toe", zei
Locket, plechtig rondkijkende. „Er is iets niet
in den haak hier", en hij raakte veelbeteekend
zijn voorhoofd aan. „Het zou mij niet verba
zen dat de schok dien hij gehad heeft., hem
wat in de war heeft gemaakt."
De Dok schudde het hoofd en sloeg ern
stig zijn whisky naar binnen.
,,In de bovenste verdieping van den Jon
gen Baas is alles best in orde, daar zou ik
wat op verwedden!" zei hij. „Hij tobt over
het weesje, dat is het wat hem mankeert.
Maar neem er maar geen notitie van. jon
gens; laat hem aan zijn lot over en het zal
wel terecht komen".
„Wij zullen er ons niet mee bemoeien,
denk maar niet", zei de vechtersbaas droog
jes. „biet is niet langer geleden dan eergiste
ren, dat een van ons een opmerking maakte
die niet in den smaak viel van den Jongen
Baas en oogenblikkelijk was zijn hand aan
zijn jachtgeweer en die oogen van hem leken
net bliksemstralen. O neen, wij zullen er ons
niet mee bemoeien."
Zij lieten hem aan zijn lot over, maar de
belofte van den Dok, dat het wel terecht zou
komen, werd nog niet vervuld. Zijn werk in
de claim werd hoe langer hoe ongeregelder
en zijp zwerftochten veelvuldiger en langdu
riger en omstreeks een maand later stormde
Locket bij Macgregor binnen met de mede-
deeling, dat de Jonge Baas in geen vier da
gen thuis was geweest en Meth had gezegd,
dat ze alle. reden had om te beweren, dat hij
voor goed weg was.
„Weg?" zei de Dok met een zucht. „Nu,
dat is juist wat ik verwacht had. jongens,
vu! je glas. Op het geluk van den Jongen
Baas, waar hij ook zijn mag, want hij was
geen kwaad soort én" - zijn stem hokte even
„en ik weet nki of ik niet liever een van
jullie had willen missen."
Het was waar. Neville had het stof
het kamp Verloren Hoop eindelijk
schoenen afgeschud. Waar was hij
een man zonder geld?
HOOFDSTUK XXII.
van
naar
van
zijn
toe
Op een breed front van het bosch van Ha-
vrincourt tot aan de Somme zijn nieuwe
Britsch-Fransche aanvallen los gekomen.
Tusschen Hargincourt en de Omignonbeek
drongen de Geallieerden, volgens het Duit
sche communiqué, in de Duitsche stellingen.
KORTE BERICHTEN.
Het Amerikaansche dep. van oorlog
heeft bij he* Congres een krediet aange
vraagd, grow ",300,000,000 pd. st., toe te
voegen aan de vor.ge begrooting, voor de uit
breiding van het militaire program gedurende
het aa. jaar.
Volgens een Turksch correspondent te
Bakoe is Bakoe in Turksche handen.
De voorzitter der Intergeallieerde Ar
beidersconferentie zeide, dat hei Oostenrijk
sche voorstel in elk geval moest worden on
derzocht.
Duitsche duikbooten hebben in de Mid-
dellandsche Zee 9000 tob scheepsruinite in
den grond geboord.
Het Amer. petroleumschtp Frederick V.
Lisch is 3 dezer, na een gevecht van een half
uur, ten oosten van Sandy Hook in den grond
geboord. Het Engelsche stoomschip rolda
(ex Soldier Prince, groot bruto 1300 neg. ton)
is gestrand.
In Engeland dreigt een spoorwegsta
king,
de
Er wordt bekend gemaakt, dat gedurm-
Amerikaat
Augustus 313.000
voor Europa zijn ingescheept,
rikaancche troepen
van wie
180J000 in Britsche schepen.
Volgens de Iswestia belooft Trotzky in
een oproep tot'de tsjedioslowakea allen, die
zich uit eigen beweging overgeven, begenadi
ging en de mogelijkheid om m Rusland ais
alle andere burgers te leven.
De arbcidensconferentie te Londen be
handelde het rapport over de antwoorden der
socialisten in verschillende landen op hei me
morandum over de oorlogsdoeleinden, opge
steld door de conferentie van Februari 1.1.
Een bulletin meldt dat Lloyd Oeorge
een uitstekenden nacht heeft gehad en her
stellende ia.
De „Boedapesti Hirlap" verneemt uit
Weenea: De vereerdglng van Bosnië en Her
zegowina met Kroatië staat voor de deur.
Graaf Tisza zou bij den koning ontboden
zijn, daar hjj, naar het heet, aan hei hoofd der
nieuwe regeering zou komen' te staan
Koning Immanuel van Italië heeft een
telegram aan president Wilson gericht, waar
in hij dezen gelukwenscht met de overwin
ning der Amerikaansche troepen bij 3t. Mi-
hiel en den steun van Amerika in den oorlog
voor dc bevrijding huldigt.
De Petit Parissieu verneemt, dat België,
na overleg met de geallieerden, besloten heeft
het Duitsche voorstel nopens een afzonderlij
ken vrede volstrekt te verwerpen.
Het Italiaansch iegerbericht maakt mel
ding van verbitterde infantertecanvallen der
Oostenrijk-Hongaren ten N. van de Grappa,
ze werdén afgeslagen.
Uit Weenen wordt gemeld: ten plaatse-
iijke aanval der Italianen langs de kust werd
afgeslagen. Op den hoogterug zuidwestelijk
van Berat, waar de linie zuidwaarts is ge
schoven, werden -vijandelijke aanvallen af
geslagen.
EERSTE KAMER.
De Voorzitter deelde in de vergade
ring van gisteren mede, dat door de aidee-
lingen zijn benoemd tot voorzitters de heer-en
Cremer, 't Hooft, Bavinck, v. d. Does de Wil-
lebois, Van Houten en resp. tot ondervoorzit
ters die boeren Stork, v. Lanschot, Staal,
Geertsema en Doyes.
Toi leden van de commissie voor het Adres
van Antwoord waren benoemd de heeren Van
Holthe tot Echten, Franssen. De Vos van
Steenwijk, Kappeijne van de Capello en Polak
en tot voorzitter van de commissie voor de
verzoekschriften de heer Van Lamsweerde
Tot leden van de huishoudelijke commissie
werden herkozen de heeren Reekers en Xraus.
Tot leden van de gemengde commissie voor
de stenografische dienst werden herkozen de
heeren Staal, v. Lansweerde, De Vos van
Steenwiik.
De Voorzitter deelde mede dat hfj
voornemens is eventueel gestelde schriftelijke
vragen vertrouwelijk aan de leden mede te
deelen en eerst te publiceeren, indien het ant
woord is ingekomen, tenzij het hem weasche-
lijk voorkomt de vraag aanstonds te publicee
ren en tenzij dertig dagen na bet sieiien van
de vraag zijn verioopen.
D Kamer ging in de afdeelingen voor het
onderzoek van het adres van antwoord, De
vergadering werd verdaagd tot heden elf urn.
zijn grootste
was hef groote
De season in Londen had
hoogte bereikt; op een avond was
heerenhuis op het Grosvencr Square, toebe-
hoorende aan de familie Morlow, stralend
van licht en vroolijk van muziek, want Lady
Marlows bal was ih vollen gang. De groote
balzaal en de bijzalen waren vol, overal men
schen op stoelen gezeten of rondwandelend in
de corridors en balcons; want dit was een
van de voornaamste bals van het jaar en
iedereen wou er graag bij zijn en zijn naam
zien prijken op de lijst der gasten die den vol
genden dag in de Morning
schijnen.
Er waren een paar hertogen, met ronde en
ide wangen, een doorluchtige hoog-
Poet zou ver-
l'mlacb
eid van
lè overzijde van het Kanaal, ambas
sadeurs, allerlei beroemdheden in 't kort
om Percy Hale's woorden aan te halen, als
het dak was ingestort, zou de helft der pairs
van het Vereenigd Koninkrijk in rouw zijn
gedompeld. Te midden van deze uitgelezen
schare bewoog zich de kléine lady, glim
lachend en kalm, haar heldere, scherpe oog
waren overal tegelijk en zagen niets over het
hoofd.
Engeland verlangt van iedere vrouw dat zi;
haar plicht doet en Lady Marlow beschouw
de het als haar plicht dia menigte op den
DE KRANTEN" OVER DE TROONREDE,
De R R. Ct. (lib.) Het stuik wekt meer de»
schijn van een regeering. die oog niet goed
weet wat zij zelve wil, dan van een bewind
dat met zekerheid op een vast doel afgaat.
Het Hbld. (lib.) Deze troonrede is voor wat
de binnenlandsche politiek betreft, niet ge
schikt om onze verwachtingen van gematigd
heid ten aanzien der politiek van dit ministe
rie te bevestigen.
De Tel Een troonrede die door den toon
van pessimisme, welke er uit klinkt, weinig
bemoedigend is. en waarvan de ondertoon
niet onbedenkelijk conservatief is. Wal niet
wegneemt, dat wij, gezien benarde tijessom-
eiandigbötea, ons wantrouwen op zijde zuilen
zetten om het nieuwe mrai*tene ecu „Jahr
chance" ie geven.
I> 1 uwsche H Ct. (vrij-lib.) „Indien het
gebikt, irdieu het mogelijk blijkt de Sasten der
mobilisatie te verlichten zonder vermindering
van de weermacht, dan zal daarmede bewezen
zijn dat wij veie maanden teveel aan onze
weermacht hebben betaald. Dan zei het nieu
we ministerie in emis de oplossing hebben ge
vonden voor wat de natie al jaren teug
nauwde
Bemoedigend acht het blad de verzeker-n
dat getracht zal worden de distributiemaa
regelen zoo weinig drukkend mogelijk te doen
zijn en het blad hoopt, dat de zorg der regei-
ri'ng zich over zoo weinig mogelijk levenam.d-
delen zal uitstrekken, terwijl zooveel mogelijk
werkelijke nood zaï worden gelenigd en een
ind zal worden gemaakt aan het huidige stel
sel van rechteloosheid.
„Overigens draagt de troonrede de sporen
van den spoed waarmede zij opgesteld is moe
ten worden."
N. v. d. D Evenals deze staatsstukken
voorgrond tredende menschen om zich heen
te verzamelen, hun gelegenheid te geven mu
ziek te hooren en te dansen en hun een tafel
aan te bieden, die de meest epicuristische Ro-
meinsche keizer afgunstig zou maken en zij
vervulde haar plicht naar behooren. En zon
der twijfel, wanneer ze zich bewoog tusschen
de oogverblindende groepjes voorname man
nen en schoone vrouwen, voelde ze zich be
loond want zei niet iedereen dat haar bal
bet schitterendste waa van bet geheele sei
zoen?
Aan een houael vol sterren is 't moei'ijk de
schoonste en helderste te onderscheiden;
maar van, al de liefelijke dochters van 'Eva,
dim avond in de zalen van Lady Marlow
verzameld, was er geen» eene, die meer be
wondering en aandacht wekte dan Andrey.
Zij was, zoo mogelijk, nog liever en betoo-
verender, dan toen wij haar voor 't laatst za
gen, nu twee jaar en vijf maanden geleden,
want de schoone belofte van toen was ont
wikkeld tot een schoonheid, die zoo niet ge
heel volmaakt, een soort schoonheid was, die
alle mannen bekoorde, tot welke klasse en
rang zij ook behoordenen misschien lag de
bekoorlijkheid in het zeldzame feit, dat zij er
zich onbewust van scheen te wezen. Zij was
een precies even vroolijk vrijmoedig en
beminnelijk jong meisje als toen ze met Ne
ville Lynne in den boomgaard van Lynne
espeeld had. Vanavond had zij een triomf
beleefd, die de meeste meisjes het hoofd op
hol had gebracht, >vant, behalve haar gewo
ne bewonderende en toegewijde hofmaking,
had zij de onmiskenbare hulde ontvangen
van den Prins in eigen persoon.
Hij was laat gekomen en'had Lady Mar
low met zijn aangename stem toegefluisterd,
dat het hem speet, niet langer dan -tien minu
ten te kunnen blijven. Want de arme man had
juist den eersten steen gelegd aan het eene
eind van het koninkrijk en moest 's morgens
met een vroegen trein weg om aan het andere
einde van het land een instelling te openen.
Maar een uur daarna was hij nog in de zaal,
en ofschoon hij slechts eens met Andrey ge
danst had, zijn doorluchtige voorletters ston
den op haar kaartje voor een tweeden dans.
Twee walsen op een avond met den Prins,
wiens buiging reeds een onderscheiding is en
wiens glimlach geluk verspreidt! Ja, zeker,
ze kou trotsch zijn en opgewonden en geluk
kig;
En toch, nu en dan was haar lief gezichtje
bewolkt en de heldere oogen waren peinzend
en afwezig en een flauw, droomerig glim
lachje. half droevig, half smartelijk, vertoon
de zien even om haar lippen. De helft der da-
sprak van haar als van die
lieve, zachte Audrey, dat beminnelijke schep-
seltje. Vindt u niet, <lat ze werkelijk te lief i?
en zij trachtten haar afgunst te verbergen. En
meer dan de helft van de heeren dacht #an
haar
„Het jonge meisje met het marmeren hart."
had Percy Hale haar eenmaal genoemd en de
werd dien
uitdrukking die de menschen
avond menigmaal fluisterend gehoord. Want
een meisje moest zeker een hart hebben van
marmer of in 't geheel geen hart om in staat
te zijn het eene begeerlijke aanzoek voor en
het andere na af te wijzen, trouwe vereering
te ontvangen van eenige der eerste personen
van hun tijd en niet in staat te wezen hen een
van allen met iets warmers te ontvangen dan
èen vriendelijk glimlachje en een gedecideerd
„Neen, dank u." De oudste zoon van een der
hertogen, alsnu tegenwoordig, had haar zijn
hand aangeboden en zijn hertogskroon en tot
verbazing van ai haar vriendinnen had An
drey zelfs dat prachtige huwelijk afgewezen.
Lady Marlow was haast wanhopig geweest
over de „stijfhoofdigheid" van haar pupil,
maar al haar lessen en vermaningen waren
vruchteloos geweest.
„Om het beste, verreweg het beste aanzoek
van dit jaar van eenig jaar af te wijzen
Lieve Andrey, neem mij niet kwalijk, maar je
moet krankzinnig wezen
En Andrey had haar armen
den hals van haar vriendin en
fluisterend:
„Ik zou krankzinnig zijn als ik hem aan
nam, lieve."
Word* vmolgd.
om
aar gekust,
