DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De strijd in en buiten Europa.
>o. 253 Honderd en twintigste Jaargang
1818
Deze Conrant wordt eiken avondy behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs by vooruitbetaling
per 8 maanden voor Alkmaar f L65, franco door het ge-
heele Rijk f 1.90.
Afzonderlijke en bewijsnummers 5 Cents.
MAANDAG
Prijs der gewone Advertentiën
Per regel f 0.15. B|] groote contracten rabat, Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.Y. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
28 OCTOBER
Binnenland.
Gemengd Nieuws.
Telefoonnummer 3.
Konden wij Zaterdag mededeelen, dat
Duitschland waarschijnlijk op de laatste nota
van Wilson zou antwoorden en dat het ant
woord in tegemoetkomende bewoordingen
zou zijn vervat, reeds gisteravond is de tekst
ervan bekend gemaakt, luidende als volgt:
,pe Duitsche regeering heeft kennis geno
men van het antwoord Van den president der
Vereenigde Staten.
De president kent de diepingrijpende ver
anderingent welke in 't Duitsche constitutió-
neete teven plaats vónden en nag plaats vin
den.
De vredesonderhandelingen worden door
een volksregepring gevóerd, in wier handen
de beslissende gezagsbAvóegdheid feitelijk en
volgens de grondwet berust. Ook tiet militair
gezag is aan haar ondergeschikt.
De Duitsche regeéring ziet thans de voor
stellen tot een wdpenstilstand, tegemoet, die
den vrede der Rechtvaardigheid inleidt, zoo-
ais de President die in zijn Verklaringen heeft
gekenschetst."
Het stuk was geteekend door Dr. Soil,
staatssecretaris van buitenlandsche zaken.
Zopals men ziet, blijft de Duitsche regee
ring de eenmaal aangenomen lijn volgen en
geeft zij geen rechtstreeksch antwoord op
Wilson's nota. Zij wijst op de wijzigingen,
die reeds plaats vonden In den Duitschen re
geer ingsvorm en op die, welke nog in het
plan liggen. Dat de Duitsche regeering een
geheel anderen koers uitgaat, daaromtrent is
wel geen twijfel meer mogelijk, vooral nu het
militaire gezag erg gekortwiekt is en aan de
burgerlijke regeering zoo graag reeds
thans 'n volksregeering genoemd is onder
geschikt gemaakt. Dit is wel een der grootste
slagen, die het tot voor kort nog zoo alver
mogende Duitsche militairisme kon worden
toegebracht. Hoe weinig weken is het nog ge
leden, dat de ministers en geheel het Duitsdie
civiele bestuur de instructies kreeg uit het
Duitsche hoofdkwartier. En nu? De rollen
zijn omgekeerd en dat heeft generaal Luden-
dorff reeds zijn positie gekost. Hij zou vol
gens de Frankforter Ztg. aan de vredespoli
tiek van den Rijksdag afbreuk hebben gedaan
en daarom op initiatief van den rijkskanselier
van zijne functie zijn ontheven. Een Wolff-te-
legram uit Berlijn giet het bericht in een an
deren vorm en zegt, dat het ontslag l u-
dendorff op diens verzoek is verleend door
den Keizer, maar de opvatting van de Frankf.
Ztg. kan zeer wel de juiste zijn, al is het ook
nog mogelijk dat de in den Rijksdag en de
Duitsche pers in den laatsten tijd tegen hem
gerichte aanvallen voor Ludendorff aanlei
ding waren voor zijn ontslagaanvrage.
Wat ook de oorzaak van zijne verwijdering
uit het leger zij, zeker is zij een harde «lag
voor de al-Duitschers, want als militair en
politicus was hij hun groote man. Hij toon
de dit metterdaad door zijn agitatie tegen het
vredesbesluit van den Rijksdag, terwijl hij het
toch was, die den vrede van Brest Litowsk
doordreef en hij tevens een openlijke verkla
ring omtrent België zoo lang heeft tegenge
houden.
Een als militair zeer hoog staande figuur
gaat het Duitsche leger thans verlaten en het
zal niet gemakkelijk vallen zijne plaats door
een ander te doen innemen. Wie zou Hinden
burg nu moeten terzijde staan, Mackenaen of
Hoffmann
De Duitsche Keizer heeft een eigenaardige
hulde gebracht aan de verdiensten van den
thans afgetreden generaal. Het Nederrijn-
sche fuseliersregiment no. 39, aan welks
hoofd hij lang heeft gestaan, zal voortaan den
naam van „Generaal Ludendorff" dragen.
De al-Duitschera zijn, zooals trouwens te
begrijpen is, allesbehalve te spreken over den
nieuwen koers, waarvan de voorstellen tot
grondwetswijziging een bewijs zijn. Hunne
bladen bevatten de heftigste uitingen van
spijt. Over het jongst gevallen besluit aan
gaande het ondergeschikt maken van het mili
taire gezag aan 't burgerlijke schrijft de Berl.
Tageszeitung o. m., dat het wezen, de ziel
van het Duitsche leger er door wordt vernie
tigd. „Hindenburg wordt aan den spot en
den triomf van den vijand overgegeven", enz.
De Duitsche Ztg. heeft eveneens krachtige
termen gevonden en zegt o. a.„Wat eenige
weken geleden nog geheel onmogelijk scheen,
is thans blijkbaar een feit: de grondwettige
vaststelling van de opmerkelijke ondankbaar
heid der Duitsche democratie."
De Kreuzztg. is bang dat het bedoelde punt
door den vijand als zwakte zal worden be
schouwd, terwijl de Post zich als volgt uit
laat:
„De democratie heeft altijdi wel gebeten,
dat de dag waarop den Keizer het bevelvoe
rend gezag wordt ontnomen, tevens de onbe
perkte heerschappij der democratie vestigt Is
deze moeilijkste hinderpaal eenmaal overwon
nen, dan bestaat er niets, waarvoor zij nog
zou kunnen terugschrikken. Wij vreezen, dat
het Duitsche rijk eerst weerloos gemaakt en
daarna aan de raadstafel geleid wordt, waar
onze democraten zullen ervaren, dat hun
hoop op Wilson's rechtvaardigheidsgevoel
bedriegelijk was."
Wat Oostenrijk zal antwoorden op Wil
son's nota, is nog niet bekend, alleen is mede
gedeeld, dat het zeer tegemoetkomend zal
zijn. Vandaag uiterlijk zou de nota van ant
woord worden verzonden, wij hebben dus
niet lang meer te wachten.
Terwijl wij dit schrijven, ontvangen wij het
volgende telegram:
De Oostenrijk-Hongaarsche regeering
heeft de volgende nota aan president Wilson
gericht:
ln antwoord op de 18 October f.l. aan Se
O. H. regeering. door president Wilson, ge
richte nófq, m in dm geest van het bestuit
van president Wilson om met O. H. afzonder
lijk over Hei vraagstuk „Wapenstilstand" en
den vreês besprekingen te vómm, heeft O. 'ff.
de eer te werktenen, dat sif, gelijk met vroegere
verklaringen vm president Wilson, ook in
stemt met rijn in zijn klotste nota neergeleg
de opvattingen aver de rechten der volken van
Oóstenrijk-Hongdrijê, speciaal mer die der
Tjecko-SL'iVaken en Ztdd-Slaven. Daar Oos-
tenrijk-Hmgarije das alle voorwaarden heeft
aangenomen waarvan de president het begin
nen der onderhandelingen over den wapen
stilstand en de/l vrede afhankelijk hééft go-
maakt, te er volgem de opinie der O.-H. re
geering niets meer, êai het beginnen dier on
derhandelingen in den weg staat. De O.-H.
regeering verklaart zich derhalve bereid zon
der den uitslag van andere onderhandelingen
af te wachten, besprekingen over den vrede
van O.-H. en de Staten die tegenover O.-H.
staan, en over een dadelijken wapenstilstand
op alle O.-H. fronten te onderhandelen, en
verzdfkt president Wilson de hieruit voort-
vlópiende voorbereidende stappen te willen
doenL
Het nieuwe Oostenrijksche ministerie
schijnt in elkaar gezet te zijn, vrijwel alle vo
rige ministers hebben er weer een plaats in.
Lammasch heeft zijne besprekingen met de
politieke leiders voortgezet. Men verwacht
dat hij reeds morgen met een program voor
het Huis van Afgevaardigden zal verschijnen.
In Roemenië schijnt de oorlogspartij aan
kracht te winnen. Het heeft er allen schijn
van, dat zij de regeering van Marghlloman
zal wippen en Bratianu weer aan het bewind
zal helpen. Men weet, dat deze oud-minister
den vrede van Brest-Litowsk niet erkent, en
dat deze partij thans sterker staat dan een
paar maanden geleden. Immers via Bulgarije
komen nu dagelijks Fransche en Engelsche
troepen naar Bessarabië. Als nu van Roe-
meenschen kant weer oorlog driegt, zal het
er voor de Donau-mooarchie nog niet beter
op worden I
Een zoo juist ontvangen telegram uit Wee-
nen deelt mede, dat de Roemeniërs de Do-
broedsja zijn binnengevallen. De nationalis
ten beheerschen den toestand, wordt er aan
toegevoegd.
Een tweede telegram luidt:
De Rpemeensdte troepen zijn de Dobroed-
sja binnengerukt. Roemenië ts besloten zijn
laatste troef uit ie spelen De veranderingen
in Oostenrijk en de afscheidingsplannen in
Hóngdpije zullen, naar men in Roemenië ge
looft, de geboorte van een Qroot-Raemenië
verhaasten.
Het verschijnen der geallieerde troepen
aan de Roemeensdie grens, heeft zelfs de be
zonnen elementen hiertoe aangespoord.
Van de gevechtsterreinen komt geen be
langrijk nieuws. De Franschen berichten de
verovering van eenige dorpen en Duitsche
steunpunten, alsmede van den heuvel 117.
Het aantal gevangenen nam nog toe, Duitsche
tegenaanvallen bij Le Quesnoy werden afge
slagen. Ook het Amerikaansche communiqué
spreekt van afgeslagen aanvallen des vijands
ten noorden van Verdun.
Het Duitsche legerbericht klaagt over de
vernieling van Belgische plaatsen achter het
front door de geallieerden en zegt, dat de in
kelders gevluchte bevolking van Oteghem en
Ingoyghem grootendeels omkwam. Verder
spreekt het bericht over afgeslagen aanvallen
van de Franschen en met succes bekroonde
tegenaanvallen der Duitschers op verschillen
de deelen van het front
De Engelschen blijven vorderen in Syrië en
hebben Aleppo bezet.
GRAAN UIT ARGENTINIë.
De „Delfland" en de „Kenneinerhmd" van
de Kon. Holl. Lloyd zullen heden of morgen
van Amsterdam naar Amerika vertrekken.
De onderhandelingen te Londen over de
uitvaart der Nederlandsche stoomschepen,
bestemd om in Argentinië graan te halen
voor de Nederlandache regeering, zijn tot een
gunstig einde gebracht. De zes voor deze
vaart bestemde stoomschepen zullen, indien
de noodige passen bijtijds in órde zijn, zoo
spoedig mogelijk uit Rotterdam vertrekken.
De «iepen varen niet in konvooi. De réis
heen en weer plus het oponthoud in Buenos
Ayres, zal vermoedelijk vier maanden duren,
zoodat, onvoorziene omstandigheden voorbe
houden, de toegezegde 40,000 ton graan in
Maart hier kunnen aankomen.
dag op Zaterdag bleef het rustig.
Zaterdagochtend begaf zich een deputatie
uit de muiters naar overste Jeekel, en gaf aan
dezen te kennen, dat de soldaten eenige grie
ven hadden, welke echter niet tegen de officie
ren, doch tegen de regeering gericht waren.
Deze grieven waren voornamelijk: te gering
voedsel en de intrekking der verloven.
Wat de eerste grief betreft: soldaten deel
den ons mede, dat zij Vrijdag een zeer langen
marsch hadden gemaakt, en dat er bij hun
terugkomst te weinig voedsel was. Wat de
tweede grief aangaat: deze schijnt voor verre
weg de meesten het zwaarst te wegen. De ont
stemming over de intrekking der verloven is
zeer groot en hieruit is het mede te verklaren
dat de ongeregeldheden zulk een emstigen
vorm aannamen op Zaterdag, den dag dat de
meesten met verlof plegen te gaan
Zaterdagmorgen had het onderzoek plaats
naar de ongeregeldheden van dcc ïorigen
avond, hoofdzakelijk naar de personen, die
met steenen naar de officieren nadden ge
gooid. De dienst had1 verder zijn gewonen
gang.
Langzamerhand begon het echter opnieuw
rumoerig te worden,. Tegen half 3 herhaalden
zich de samenscholingen van den vorigea
dag, en de ontevreden stemming uitte zich
toen het eerst tegen, den pachter van de solda-
tencantine, tegen wien de soldaten de grief
hadden, dat hij te hooge prijzen rekende. „O.
W. maakte," zooals zij meenea. Een troep
mannen trok naar deze cantine, haalde alles
weg wat er zich bevond sigaren, sigaret-
po;
Ige
ten, koek, speculaas, ftessdhen port, een vaatje
vervolgens den boel
MUITERIJ INi DE HARSKAMP.
Zaterdag heeft er in het legerkamp ,4e
Harskamp" ernstige muiterij: plaats gehad,
die zijn oorzaak vond in de vermindering van
de rantsoenen voor de soldaten.
Meldden de Zondagochtend,bladen, dat er
10-tallen van dooden te betreuren zijn, in het
Maandagochtendblad lezen' wij, dat er geluk
kig geen enkele doode te betreuren valt.
De materieele schade is wel groot. Hef 'le
gerkamp is zoo 'goed als plat gebrand.
Onze oud-stadgenoot, de heer M. Vonk,
heeft zich als luitenant verdienstelijk ge
maakt, door de muiterij te bedwingen.
Aan zijn tactvol optreden danken wij hei,
dat er geen dooden vallen te betreuren.
De speciale verslaggever van „Het Maan
dagochtendblad" schrijft:
De materieele schade is zeer aanzienlijk.
Vier van de zestien soldatenbarakken en de
soldatencantine zijn volmaakt afgebrand.
Toen wij er gisteren kwamen kijken, lagen er
op de plaats waar die barakken hadden ge
staan, nietB dan wat dakpannen en een laat
ste restje smeulend hout. Van de offideren-
cantine zijn de meeste ruiten ingegooid.
Omtrent de aanleiding tot en het verloop
van de gebeurtenissen hebben wij, na zoowel
met de officieren, als met de manschappen' te
hebben gesproken, den volgenden indruk ge
kregen:
Vrijdag hebben zich de eerste symptomen
van de opgewonden stemming voorgedaan.
Tegen half 5, toen de officieren in hun canti
ne zaten te dineeren, werden er onder de sol
daten kreten als „Honger!" en dergelijke
aangeheven. De hoofdofficieren en kapiteins
kregen dit te hooren en hebben zich toen on
der de soldaten begeven, om met hen te praten
en hen tot kalmte te brengen. Zoolang er met
hen gesproken werd, bleven de mannen kalm,
maar ternauwernood hadden' de officieren
zich omgewend of er steeg weer gemompel uit
den troep op. Ook werd er gescholden en met
steenen naar de officieren geworpen, groote
kiezelsteenen, waarmee de hoofdwegen gepla
veid zijn, en klinkers uit de paden rondom de
barakken. 'Een luitenant en een kapitein wer
den door de steenworpen licht gewond. Een
der officieren heeft toen, blijkbaar uit zelfver
dediging, zijn revolver getrokken, en een
schot op de oproerlingen gelost. Daardoor
groeide hun verzet nog aan.
Denzelfden avond, tegen half 9, trok een
groep mannen, gewapend met geweren, knup
pels en messen, naar de officierscantine, en
gooide er alle ruiten in. Op dat oogenblik be
vonden zich 4 of 5 officieren ongewapend in
de cantine; zij kozen den verstandigsten weg
en verdwenen door een achterdeur. Twee offi
cieren weken naar den zolder en wachtten
daar tot de muiters waren verdwenen.
Daarmee liep het Vrijdagavond af. Bij het
avondappèl om 10 uur stuitte men niet op
moeilijkheden, en ook in den nacht van Vrij-
ge
Mi
cognac, enz.
kort en klein en staken de cantine in brand,
Zij brandde tot den grond' af. Eenige mannen
zijn, volgens hetgeen ons is medegedeeld,
door het verzwelgen van den geroofden
drank in beschonken toestand geraakt. Het is
natuurlijk niet te zeggen, in hoever dit htm
verdere handelingen heert beheeracht, doch
ook hetgeen Zaterdagavond geschiedde, is
zeer ernstig geweest.
Na de soldatencantine gingen de vier sol
datenbarakken er aan; ook deze barakken, die
vol lagen met licht-brandbare stof, als dekens,
stroo, enz., stonden weldra in ikhtelaoie.
Aanvankelijk hadden de kampautoriteiten
geen bevel tot schieten gegeven, maar toen de
duisternis begon te vallen en de opstand
voortduurde, werd aan de officieren bevel ge-
even, de muiters uit het kamp te verdrijven,
"et behulp van de wacht en van een patrouil
le, die het terrein doorkruiste, werden de op
roerlingen tusschen de barakken „uitgescho
ten."
Vijfhonderd man, de goeden met de
kwaden, want er waren onaer die 500 naar
schatting eigenlijk slechts 100 h. 150 muiters
werden daardoor genoodzaakt, tot de
borst in het water wadend door de gracht,
achter de legerplaats gelegen, te retireeren.
Gemakkelijk ging deze uitdrijving niet, want
de oproerlingen hadden hun uitrusting van
het veldleger, bestaande uit hun geweer en
120 patronen bij zich, en de kogels floten
weldra door de lucht
Zooals wij boven reeds zeiden, is het dan
ook zeer te verwonderen, dat de fusilade zon
der persoonlijke ongelukken is afgeloopen.
Het schieten duurde ook nog voort, toen de
mannen waren verdreven; uit de verte, van
dei, waarop ze rondzwierven, knalden nu en
dan nog eenzame schoten, die onbeantwoord
bleven.
Verschillende personen hebben zich te mid
den van de vreeselijke consternatie zeer ver
dienstelijk gemaakt. De lste-luitenant Veder
bracht 80 paarden in veiligheid naar een na
bijgelegen boerderij. Luitenant Verveen, re
serve-officier van gezondheid 2e klasse, nam,
toen de brand begon te woeden, onmiddellijk
de noodige maatregelen om de zieken in vei
ligheid te brengen. Er zijn in het kamp twee
ziekenverblijven, een houten voor de lichte en
een steenen voor de ernstige zieken. De licht
zieken werden, gedeeltelijk per brancard, ge
deeltelijk loopend, naar Otterloo vervoerd,
waarzij in de school werden ondergebracht,
de ernstigste zieken onder hen werden bij de
andere ernstige patiënten in de steenen ba
rak geborgen. Dit reddingswerk, dat nu en
dan onder een waren kogelregen plaats had,
geschiedde in volmaakte orde; het personeel
van den Geneeskundigen Dienst heeft zijn
taak plichtsgetrouw vervuld. Ook werden
maatregelen genomen om het mogelijk te ma
ken, dat de ernstige patiënten eveneens kon
den worden weggevoerd. Uit Arnhem werden
twee ziekenauto's ontboden, welke de zes
erastigst-zieken daarheen brachten. De pa
tiënten, die naar Otterloo waren vervoerd,
zijn gisteren intusschen teruggekeerd, aange
zien de toestand weer normaal is geworden.
Onze tocht bracht ons ook te Amersfoort,
waar een paar honderd man uit den trein wa
ren gehaald en onder gewapend geleide naar
de Vlasakkers" waren gebracht, vanwaar
zij heden naar de Harskamp zouden terugkee-
ren.
Te Amersfoort had de rebellie aanstekelijk
gewerkt. Een aantal mannen van het 1ste re
giment, (hetzelfde dat in de Harskamp aan t
muiten sloeg) die te Amersfoort vertoeven
voor de opleiding, heeft gistermorgen in de
infanieriekazeme de keuken bestormd.
Zij namen ex boter, brood en vlecsch
en toen de sergeant-majoor Wegeling, di«
juist Zaterdag adjudant-onderofficier van de
week was geworden, zich jnct eenige anders
onderofficieren daartegen vejzettej werd hij
zóó getrapt en geslagen, dat nij zich, deerlij#
toegetakeld, onmiddellijk te bed moest begè-
vln. Later op den dag is echter ook te Amen*
foort de rust weergekeerd.
Een ooggetuige deelt ons omtrent 't trans
port van gevluchte muiters van Amersfoort
naar de Vlasakkers nog het volgende mede:
Te Amersfoort wilden de manschappen dea
trein nemen in de richting Groningen, waaj
het meerendeel hunner woonachtig is.
Inmiddels waren op het station Amersfoort
maatregelen getroffen o. a_ door kennisgeving
aan de militaire autoriteiten, zoodat af spoe
dig een vijftigtal gewapende militairen aan
wezig waren om een oogje in heft zeil te hou
den. De trein naar Groningen bood heiaas
niet voldoende plaats en de spoorwegacibto.
naren te Amersfoort wisten de vluchtelingen
tevreden te stellen mei het vooruitzicht 03
een extratrein, die hen gezssmlgk ome Gro
ningen zou vervoeren.
Deze toezegging werd asei hMflMPV&B
ontvangen!
Nadat de gewone trein aldus ongehinderd
vertrokken was, reed inderdaad de extra-
trein voor. De Harskampers stapten vrooliji
ni en bemerkten niet, dat de locomotief in
middels omreed om hen niet naar Groningen,
doch naar de Vlasakkers;, de groote legen-
plaats in Amersfoort, te voeren, waar de go»
fopte haasje» een onverwacht onderdak voor
den.
De Apeldoorn scfea correspondent vm iel
blad schrijft om.
Toen de verwarring het hevigst was, nam
de le-ltsitenant Vctó, die buitengewoon kor»
daat is opgetreden, het commando, bijgestaan
door den 2e-luitenant Evers en de vaandrigs
Reienga en Thijssen. Met 20 man van de op»
leiding trachtten zij: het kamp schoon te ve»
gen door geweervuur te richten op de plunde
raars, dié probeerden de telefoondraden doos
te knippen Ten slotte gelukte het aan deze
kleine seheaar, hei kamp te zuiveren. Todd
was het gevaar nog met geweken, want da
plunderaars trachtten herhaaldelijk het kamp
weer binnen te dringen. Daarom werden al
lerwegen wachtposten uitgezet om het kamp
van de gevluchte oproerLingen te isoleeren.
Onder de mannen, die de posten betrokken,
heerschte een zenuwachtige spanning; de an
ders zoo rustige heide om de Harskamp leek
een slagveld, waar in den laten avond' de
vlammen nog oplaaiden.
Omstreeks halftien was men den toestand
meester, al electriseerde nog een geweldige
emotie de gemoederen. Hier en daar knetter
den nog schoten, maar het gevaar voor her
nieuwde ongeregeldheden was omstreeks halt
tien vrijwel geweken.
Dat er bij de muiterij geen enkel slachtoffer
is gevallen is te danken aan het feit, dat de
heldhaftige eerste-luitenant Vonk zijn man
nen bevel gaf, in de lucht te schieten.
De oproerige Drentenaren waren buitenge
woon slechte schutters. Bovendien weigerde,
toen de verwarring het grootst was, de motoï,
die het kamp van electrisch licht voorziet.
Een groot gedeelte der omgeving, waar geen
brand woedde, was zoodoende in diepe auis-,
terais gehuld, waardoor het onmogelijk werd,
zuiver te richten. Ware het licht blijven branr
den, dan zou het aantal slachtoffer» waar-
sdujnlijfc legio zijn geweest.
SCHIETEN OP DEN OPENBAREN
WEO.
Te Nijmegen is eens weer door een militair
re patrouille op den ojwnbaren weg ge
schoten, waarbij passeerendie burgers en spe
lende schoolkinderen in ernstig gevaar heb
ben verkeerd, terwijl een kogel door de ruit
van een wou mg sloeg. De patrouille schoot,
omdat een infanterist, die een aanslag had ge
pleegd op een officier, welke arrestant zij
moesten overbrengen, kans had gezien te ont
vluchten uit de kazerne. De man werd getrof
fen in de zij, maar liep toch door, totdat hij
door een politie-agent werd gegrepen, dia
daarmede een einde maakte aan net schieten.
De vluchteling werd overgebracht naar het
hospitaal, waar bleek, dat de kogel onder de
linker long in het licnaam was gedrongen.
Zijn toestand is ernstig, doch niet levensge
vaarlijk
RIJWIELDIEFSTALLEN.
Diefstal van rijwielen is ook in de West-
landsche dorpen aan de oitie van den dag
Te Naaldwijk werden er de vorige week ver
scheidene ontvreemd; deze week, bij een fees
telijke herdenking in de Ger. kerk misten een
7-tal bezoekers hun fiets. 'Bij verscheidene
ontvreemdingen is reeds geconstateerd, dat er
militairen die hand in hebben gehad.
SPAANSCHE GRIEP.
In de Wiener Reichspost schrijft dr. Joseph
Hausle, van Feldkirch
„Roode bieten zijn1 een zeer eenvoudig,
maar goed middel tegen de Spaansche ziekte.
AIKMAARSCIB COURANT
