Bit CUl
Voordat do boom opnieuw bloeide.
t
Honderd en Twinstigste Jaargang.
Zaterdag 2 Not.
IProvinciaal Nieuws.
Wenken voor Land- en
Tuinbouwers.
Zonder mij te willen mengen in de polemiek
tussciien den Hoofdredacteur van" de Alkm.
Courant en den heer meen ik, nu de
vrede in zicht is, een en ander te mogen zeg
gen over mogelijke toestanden na den oorlog,
en de maatregelen, die genomen moeten wor
den om te voorkomen, dat het Nederland'sche
nog langer blijft lijden onder een te kort
a. n, voedsel voor mensch en dier met al de
uadeelige gevolgen daarvan. Natuurlijk kan
niemand met absolute zekerheid zeggen, hoe
de toestanden dan zullen zijn; veel hangt af
van de voorwaarden, waarop de oorlogvoe
rende landen den vrede met elkander sluiten.
Met vrij groote zekerheid kan worden ge
zegd, dat we ons voorloopig wel in onze be-
hoeiten zullen moeten beperken. Mogen er in
sommige landen nog vrij goede voorraden
aanwezig zijn, wat ik betwijfel, dan zal het
ebrek aan scheepsruimte de oorzaak zijn.
at wij hierover niet dan na verloop van ge-
rultua tijd de.beschikking krijgen. De spoor
wegen en het rollend' materiaal in verscheiden
landen van Europa zijn in desolaten toe
stand, schepen zijn er in massa in den grond
geboord enz. Hebben we dezer dagen niet in
de courant kunnen lezen, dat de 40.000 ton
;raan, die we nog uit Argentinië kunnen ha-
en, eerst in Maart ongeveer in Nederland
kunnen zijn. Naar wij uit goede bron werd
medegedeeld, zitten de pakhuizen in Indii
volgeladen met suiker, thee, rubber enz. doch
de schepen, om die artikelen hier te krijgen
ontbreken en bovendien zijp dit geen voe
dingsmiddèlen. En zpo zullen we, ook nog
voor het volgende jaar, grootendeels op eigen
krachten moeten steunen.
Ongeveer een jaar geleden werd door dc
commissie voor de oonogstuintjes, in veremi
ging met de Afd. Alkmaar van den Econo
misch® Bond een vergadering belegd, waar
in besproken werd, of het wenschelijk zou
le
zijn, bij het gemeentebestuur of 'bij de regee
ring aan te dringen op het zoo ruim moge 1 ijl
verkrijgbaar stellen van deze tuintjes. Hel
bleek op die vergadering, dat de liefhebberij
voor deze tuintjes heel groot was en als ge
volg daarvan is voor velen in den afgeloopei
zomer een lapje grond beschikbaar gesteld
Trots het slech.te weer en andere ongunstige
omstandigheden zijn velen daardoor in het
bezit gekomen van een paar zak aardappels
en een hoeveelheid bruine, boonen, die aardig
kunnen dienen, om het karig rantsoen, van
regeeringswege verstrekt, aan te vullen.
De vorige Minister van Landbouw, over
tuigd vpn het groote nut van de oorlogs
tuintjes met betrekking tot de voedselvoorzie
ning, heeft kort voor zijn heengaan als Mi
nister nog bepalingen in het leven geioepen,
die kunnen strekken, eigenaren te bewegen,
gronden voor dit doel in gebruik kunnen ge
ven. Aan de eigenaren van grasland, dat voor
oorlogstuintjes gescheurd wordt, kan van re
geeringswege een vergoeding worden gegeven
van 250 per H.A., mits de Gemeente
100 geeft, terwijl het aldus gescheurde land
in mindering zal worden gebracht van de
hoeveelheid, die de gebruiken volgens de nieu
we scheurwet zou moeten ombreken. Deze
250 kunnen beschouwd worden als een ver
goeding voor de waardevermindering van het
land. In hoeverre deze gunstige bepalingen
zullen strekken, om de beschikking over ge-
Bchikt land te krijgen, zal binnen kort blijken
De commissie voor de oorlogstuintjes zal zoo
spoedig mogelijk onderzoeken, of de liefheb
berij voor de aardappel- en boonenteelt nog
even groot is als 't vorig jaar. Is dit het ge
val, dan zullen pogingen, ^om in 't bezit van
geschikte terreinen te komen, wel niet achter
wege blijven.
Nu ben ik in beginsel geen voorstander
van deze tuintjes. Ik meen, dat een arbeider
of wie dan ook, na een vrij zware dagtaak of
op Zondagmorgen, niet meer verplicht be
hoeft te wezen, met schoffel en hark naar dc
Huiswaarderpolder of de Quint te trekken,
om daar aardappelen en bruine boonen te
wieden. Van de opvoedende kracht, die er
van dergelijk tuinieren heet uit te gaan, blijft
.dan al heel weinig overik zou eerder zeg
gen, dat het juist demoraliseerend werkt, als
men op deze wijze aan zijn gezin wordt ont
trokken. Er zijn altijd menschen geweest
voor wie het een groote bekoring had, eigen
gekweekte boontjes en sla te eten; welnu
daar is niets op tegen, laten zij Jiun gang
gaan; ik zelf doe het ook graag; doch zou er
niet een heel eind om willen sjouwen, dan
gaat de poëzie er wel aardig afappelen tc
verbouwen. Bovendien, elk vak heeft zijn ge
heimen en de beoefening eischt een zekere
vaardigheid, die men niet in ^én dag ver
krijgt. ook niet in een jaar, en de wijze van
voortbrenging door middel van oorlogstuin
tjes is dus niet de meest productieve. Zij be
hoort dus niet langer gedreven -te worden
dan de omstandigheden beslist noodzakelijk
maken. De groote massa moet worden
voortgebracht door de eigenlijke vakmen-
schen, in dit geval de boeren en tuinders. Ver
schillende oorzaken hebben medegewerkt,
dat in de behoefte aan broodgraan in het af-
geloopen jaar niet door eigen teelt kan wor
den voorzien. Het scheuren van grasland was
niet verplichtend, en waar met de teelt van.
andere gewassen of met zuivelproducten,
meer was te verdienen dan met de teelt van
voedingsgewassen, konden zelfs de uitge
loofde premiën de boeren niet bewegen, vol
doende grasland in bouwland om te zetten.
En de wel graan verbouwende boeren
trachtten door een uitgebreide smokkelhandel
hun. winsten zoo groot mogelijk te maken.
Als verontschuldiging kon strekken, dat de
regeering niet altijd: de juiste maatregelen
nam of dikwijls daarmede té laat kwam. De
grootste grieven van de landbouwers waren
wel de ie lage prijzen en het niet laten' van
een gedeelte van den oogst voor eigen ge
bruik. Deze grieven zijn in elk geval wegge
nomen. De garantieprijzen voor den oogst
1 Dl9 zijn zoodanig gesteld dat volgens tot
oord'eelen bevoegde landbouwers de teelt loo-
nend kan wezen' en de hoeveelheden, die den
boeren, voor hen zelf en voor hun vee worden
gelaten, mogen niet fe ruim zijn, zij zijn in
elk geval hooger dan wat den burger wordt
toegemeten.
En daner blijft ook nog wel wat aan
den strijkstok hangen.
door
TONY DE RIDDER.
Nadruk verboden.
Hij was goedgekeurd.
Hij was toch lichameli;
thans organisdi gehee
was hij
had hij zich in 't dagelijksch leven alleen
Waarom ook niet?
k vrij gezond! en al-
rganisch gehee In orde. Maar sterk
niet. Gauw moe van alle inspanning,
tot
het ho'og-noodig werk moeten, beperken
Toen kwam de oproep om op te gaan. En
welke zoon van Engeland zou niet volgen dt
rood-wit-blauwc kleuren van den Union
Jack? Dus hij ging, zooals alle Engelschc
mannen gaan, vastberaden, rustig, welverze
kerd van zijn plicht te vervullen. Maar toch...
hoe zou hij de vermoeienissen, physiek, zoo
wel als psychisch, kunnen verdragerf, haar
dichter, haar zachte, zwakke man, vaa dit 7'
nuwsloopende leven?
Den dag vóór het vertrek, waren ze samen
gegaan naar den Intercession-Service in dc
Westminster Abbey, die in oorlogstijd eiker
dag om twaalf uur gehouden wordt. Een kor
te dienst., die een kwartier duurt, bestaand'
uit het zingen van een eenvoudige hymne en
verder het zeggen van enkele gebeden.
Hij hield van dien dienst, ais enkele ge
trouwen1 zich verzamelden om te bidden voor
allen, die hun lief waren en1 die zich nu be-
vorden in groote gevaren. Hij hield ervan tc
zitten in de donkere gebeeldhouwde banken
te staren naar het wonderlijk gloeiende roos
venster, dat in zijn vele kleuren wel te bran
den scheen, en 't zonlicht in breede gouder
lichtbundels naar binnen te z.iefi vallen ah
een zegening op de woorden van den priester
Hij knielde weer naast haar rn hoofd
diep in z'n handen.
Zóó knielden allen en 't was een zingend
bidden, een biddend zingen, het slot.
Hij stond niet dadelijk op kon niet
Maar hij voelde haar hand op zijn knie
liaar kleine witte hand. Wat wis ze sterk et
dapper en moedig, z'n jong vrouwtje, dat hi
altijd meende te moeten vertroetelen, en ver
wennen.
Vreemd is dat met vrouwen, peinsde hij
vei der. Ze kijken soms zoo tenger, zoo kinder
ijk bijna, maar er is iets geheimzinnigs on
liaar, in haar, dat haar zoo sterk en stil doei
dragen de soms bijna ondragelijke dingen.
Hij keek op
- 1
Zijn gedachten" hadden hem
diepe verzonkenheki, welke
van de
ed-vereiacht.
keek naar haar.
zag hem niet.
sof hij niet meer voor haar bestond, zóó
leek het hem. Of bestond enkel h ij voor
liaar op 't oogenblik? Misschien' vermoedUt
hij er iets van, van dat groote mysterie in eer
vrouwenziel, dat soms haar liefde voor God
en den geliefde één doet zijn in haar ziel.
Zij zag hem niet.
Ze keek met starende oog® strak ge-
spannen het witte gezichtje de handen
heel vast in elkaar gevouwen, die handen le
ken wel te bidden te smeek®.
Een gewijde uitdrukking lag op haar héél
bleeke, bijna starre trekken. Hij zweeg
boog dieper zijn hoofd in zijn handen; een
biddende wil met bespied zitn.
To®, zwijgend, waren ze opgestaan. En
stil ging die lange, lange avona voorbij. Eer
van die avonden, waarop men de ur® hoorl
langs schrijd® met zwar® slep®d® tred
Toen kwam de morg® t vertrek. Dat is
het allerheiligste - waarin enkel toegang
hadd® deze twee mensch®. Daar hebben
vreemden geen toegang. Dat is ®kci voor
die mannen m die vrouw®, die in alle oor
logvoerende landen der wereld dat laatste
oog®blik van samenzijn kemnm -r- die bele
ven moet® dit allerzwaarste voor e® men
schenhartbewust afscheid te nemm van her
die het dierbaarst zijn.
In hun tuintje stond e® bloei®de kastan
jeboom, de witte' kaarsen sterk en krachtig
naar het licht e® rechtvaardige
Hij wees erop, met stil gebaar.
Ook zij keek.
Hij 'had 't gezegd, één d® voorgaande
dag®:
„Zal ik nog e®s di® kaarsmboom zim?"
Zij hadden toen beid® gezwegen als
teg® zidh zelf antwoordmd, had hij gepre
veld':
„Ik zal weerkom®,-als weer de kastanje
boom bloeit."
In haar hand droeg ze e® wit kaartje,
waarop ze geschrev® had:
The best that thou canst be
Is the service asked of thee.
Zond® te sprek®, gaf ze hem dat. Zwïj-
g®d nam hij 't aan borg het veilig weg in
zijn portef®ille.
Z'n talisman zou dat kaartje met haar
woorden voor hem zijn.
O, want zij wist wel z'n zwakte. Zij k®dc
wel zijn weinig® moed hij was immers
meer droomer dan mensch van de daad
Miaar ook de droomers, óók de dichters moe
ten vecht®, ook hen heeft Engeland noodi,
All® moet® zij de hand® legg® op
schouders van die vóór hen ging®,
zuil® zij bescherm® hun land
Ook de dichters. De dichters vooral. Maar
moeilijk is het voor e® dicht®, me® nog
dan voor anderen. Want hij die altijd leefde
in een onwerkelijke droomm-wereld, zal nu
hebbm te drag® de zware realiteiten van het
werkelijke lev®.
Ja, zij wist z'in angst, niet voor dm dood,
maar wel. zijn vreezen, dat hij niet dapper ge
noeg zou zijn temidd® van de dagelijksche
ontbering®, z'n vreezm dat hij kinderachtig
zou wezen, wanneer dat groote geluid van 't
kan® hem zou ontzmuwm hij dus niei
meer zichzelf zou zijn, maar die andere
m®sch in hem, die- zenuwzwakke, hem be-
heersch® zou.
Daarvoor zou ze bidd®, dagelijks. Elk®
dag weer zou ze bidd® dat hij dapp® zou
zijn, dat hij zou do® het onmogelijke, wan
ne® dat van hem mocht word® gevraagd.
En dat onmogelijke deed' hij, de droom®,
de dichter.
's Avonds na d® slag was hij met ®kele
and®® gegaan om de gewond® te hal®,
weg uit „no man's land", het suk land tus-
sdren de eigen loopgrav® cQe ran d® vij
and.
Ond® de gewond® was era vri®d van hem
hij herkm'de hem bijna niet, zóó gehavmd,
zóó verminkt. Hij iag onmiddellijk, hoe hope
loos de toestand was hij moest sterven, de
vrimd. Alléén sterven, diidr? In „no man's
land?"
Dat kon niet, dat mocht niet. Hij zou bij
hem blijv® déér, waar het gevaar altijd
dreigmd was.
En zoo stierf de vi'®d trouwe vrim-
d®hand® slot® daar zijn oog®, legd®
neer z'n arme;'hoofd.
En toen gebeurde het. dat, terwijl hij e®
kort gebed uitsprak bij clea doode, 'n schrap-
nell vlak bijl hem ontplofte.
De wereld werd donker voor hem toen
werd het ope®s nacht.
Hij werdi wakk® in c® wit hospltaalbed
met e® bleed® witt® band: om z'n oogen
Hij was aan 't hoofd gewond, v®telde hem dc
zuster.
„Ncmi, nu kon hij niets nog zim," ant
woordde ze hem op zijn vragen, „maar over
"i® poosje, als die breede band van zijn oogen
zou zijn weggenomen, later
Maar dat „later" kwam nooit. Die breede,
witte band wefd weggenomen vóór zijn ge
zicht maar er bleef toch em band voor
;'n oogen, e® onzichtbare band, die hem «alk
zien belette
To® bleef de wereld donk® voor hem --
altijd.
En to® is hij thuis gekom® Hij h
't immers gezegd:*„ik zal weerkom® als
(astanjeboom Woelt."
Hij had
„I di
castanjeboom
Maar d® ikaarsenboom zien, zou hij
nimmer, nimmermeer.
COÖPERATIEVE BOND VAN COÖPERA
TIEVE LANDBOUW-VEREENIGINGEN
IN NOORD-HOLLAND.
In de gehouden bestuursvergadering van
len Coöjwiatiev® Bond van "Coöperatieve
andbouw-vereenigingen in Noord-Holland,
leeft dc stichting werking van het Provin
iaal Hooibureau voor Noord-Holland ecu
mderwerp van bespreking uitg®iaakt.
Zooals bekmd, is geno®id bureau Jam®
gesteld uit vertegenwoordigers van de Ver
eniging Hollands Noorderkwartier, den
Coöperatieven Bond van Coöperatieve Land-
>ouw-vereeniging® in Noordtiiolland ei
len Diocesanen bond, alzoo uit rechtstreek
,che vertegenwoordigers van den Landbouw
Dit is natuurlijk bij lange na niet met alk
:risis-instelliug® -bureaux het geval.
Alg®ieeu was mm van oordeel, dat de le
vering, Zooals die bij vordering verleden jaar
plaats vond aanleiding heeft gegevm tot ver-
-chiltende Jlachten sommige leveranciers
door afkeuring van hun partij soms e® niet
onbelangrijke schade werd berokk®d.
Hoewel m® in beginsel natuurlijk gaarne
zou zien. dat in onze strek®, waar de hooi-
voorraad tod; al niet te overvloedig is, dc
vordering achterwege zou kunnen blijven,
was men anderszins toch ook van gevoel®,
lat, wanneer evmfueel niet'aan de vordering
viel te ontkomen, het wenschelijk was, de re
reling in handen te doen blijven van de di
rect belanghebbenden zdve, in deze het Pro
vinciaal Hooibureau.
Naar aanleiding van e® ander heeft het
bestuur van de Coöperatieve Bond zich ge
wend tot het Kon. Ned. Landbouw-comité
net het volgende adres: S
Het Bestuur van den Coöperatiev® Bond
van Coöperatieve Landbouw-vmemigingen
gevestigd te Hoorn, heeft de e® u beleefd
mede te deelen, 'dat het genoemd bestuur ge-
blek® is, dat bij de veehouders over 't alge-
neen een zeer sterke anti-pathie bestaat teg®
.ie bestaande Provinciale Hooibureaux.
Het mag bij uw comité dan ook als bekend,
verondersteld worden, dat 't vooral de voor-
r®om® hooivordering is, die onder de vee-
ïouders in 't algemeen kwaad bloed zet, en
ïauleiding heeft gegeven tot onderscheidene
>rotestvergad®ingen van de zijde d® vee
houders.
Het bestuur van d® Coöp. Bond voor-
loemd acht het dan ook van het allergrootste
oclang, dat een onderzoek wordt ingesteld,
,)f de hooivordering werkelijk beslist noodig
is, het e® onmogelijkheid moet worden
;eheeten. dat buiten ae gewraakte vord®ing
jm in de hooidistributie is te voorzi®.
Blijkt de hooivordering beslist noodig, dan
is men overtuigd, dat deze minder drukkend
zal zijn, indien zij door de bestaande bureaux
geschiedt, dan wel door commissies buit® de
.andbouworganisaties staande.
Gelet op bovenstaandejieeft het bestuur
voornoemd dan ook de éer om zich tot uw
:omité te wend® met het verzoek, e® onder
hoek betreff®de deze belangrijke kwestie te
will® instell®, hem d® uitslag daarvan
mede te deel®.
UIT EGMOND AAN ZEE.
Donderdagavond strandde door zware
mist m het daardoor niet opmerken der lich
en van IJmuid®, de logger K. W. 127, schip
per Klok, tusschen strandpaal 39 en 40.
Het schip werd spoedig opgem®kt, waarna
ie reddingboot ter assistentie uitvoer. Directe
.ïulp yvas niet noodig. Er werd om een sleep
boot geseind naar IJmuid®, deze k\vam ech-
niet. Aan een toevallig passeer®de smees-
joot werden noodseinen gegeven, waarna
Jeze bijdraaide. Na kort® tijd werd de log
ger afgesleept. Hij was zwaar lek, maar kon
door pompen drijvende worden gehouden.
Zes man van de reddingboot zijn meae
naar IJmuid® gegaan om geregeld door
pompen het schip boven water te houden.
Te IJmuid® werd de lading, bestaande uit
21 last haring, gelost, terwijl naast het schip
em sleepboot lag te pompen.
Geboren: Bregeta d. van Comelis
Hopman en Christina Duinmeij®. Engel
z. van Engel visser Johanna Grom.
Glijn z. van Job Gro® Albertje Vis.
Elisabeth d. van Maart® Kamphuis en Eli
sabeth Zwaan. Aaltje d, van Willem
Schong en Wilhelmina Zwart. Klaas z.
van Jan Stam Neeltje Sloot. Cornelis
z van Pieter Zwaan Trijntje Viss®.
Lena d, van Arie Wi|k r Cornelia Viss®.
Getrouwd Jan iT-ins Anna Zwaan.
Pieter K®ning en Aagje Lief ting.
Overleden Willempje Visser,79 jaar
weduwe van Engel Wijker. Dirkje Stam
21 jaar. Wilhelmus Gezt®ua Noorman
van der Duss®, 35 jaar. Johannes de
Graaff, 22 jaar. Tri;
- Piet® He®e, 42 jaar.
27 jaar.
rrijntje Gro®, 16 jaar.
Guurtje Gro®,
UIT EOMOND-BINNEN.
Bij de gehoud® verkiezing op 30 October
1.1. zijn tot heemrad® van den pold® de
Egmondermeer benoemd de heeren S. Jonker
en C. Kraakman Pz., beid® te Egmonder
meer, onder deze geme®te.
Geboren: 0®ardus Petrus z. van Pe
trus Adrianus Valkering Elisabetr Schip
per. Johanna Francisca d van Theodorus
Vlendrikus Krom en Cornelia Ma®t®.
Johanna Margaretha d. van Johannes
Sdhuijt en Güurlruida Admiraal. Martina
Anna d. Van Jan Pepping en Catharina Mel
ker. Agatha Margaretha d. van Simon
Abbo Johanna Kleef.
Getrouwd Cornells Blok te Egmond
aan Zee en Elisabeth Zwaan. Simon
Kroon te Alkmaar Aaltje Pranger.
Soon Johanna
Wilhelmus Petrus van
Zuurbi®,
Hel:
Tei
63 jaar. Adrianus Tervoort, 1 jaar.
Arend Apeldoorn, 62 jaar. Gerardus H®-
drikus Levering, 9 jaar.
UIT WARMENHUIZEN.
De 31ste October was voor den heer Dc
□eus, ambtenaar ter secretarie alhi®, een
gewichtige-dag. Wegens gevord®den leeftijd
md hij n.t. tegen d® lsten November ont-
tiag aangevraagd, na ruim 33-jarige werk
zaamheid. Hij werd d® avond tevor® ten
aadhuize on'tboden, waar een gezelschap be-
angstell®d® hare opwachting maakte.
Daaronder waren de secretaris, e® der
aadsleden, en het overig kantoorpersoneel
Van tevoren werd de h^er de Geus na afloop
Jer gehouden raadsvergadering door den
waarnemeiiden voorzitter, den heer A. Kraak
man, hartelijk toegesprok® hem mededee-
iug gedaan, dat de gemeente-ontvanger hem
ene enveloppe met inhoud zou oyerhandi-
;eu Behalve een bloemenhulde, werd den
icheidenden ambtenaar namens het gemeente
bestuur e® enveloppe mot inhoud aangebo
den, benevens een tweede namens de burgerij,
waartoe een-tommissie van ingezetenen wel
willend had medegewerkt. Het kautoorperso
ueel met den burgemeester vereerde h eerf
ouden bril-montuur. Van meer dan é®e zij-
Migd,
icheideii sympathieke persoonlijkheid. Getrof-
.le werd daarop dc lieer de Geus gehuldigd,
wegens zijn langdurige getrouwe plichtsbe-
rachting niet alleen, doch ook om zijn be
ien dankte de heer de Geus voor de vele blij-
nen van waardeering toegenegenheid. Mo
ge hij nog lange jaren van zijn welverdi®de
rust gwiet®.
Ge b o r e n Maria Elisabeth, d. van Wil
lem Bronkhorst en Margaretha Bouwina Vi-
tringa. .Alida Trijntje, d. van Cornelis
Mink en Grietje Jacoba Kuiper. Jannette
Guurtje, d. van Jan de Vet en Baafje Sclu#
Johannes, z.van Hermanns Jacobus
Reijers Johanna Geertruida Delfos.
Pieter, z. van Gerrit de Moei en Maartje
Berkhout. Johannes Theodorus, z. van
Martin us Pronk m Neeltje Quant.
Ondertrouwd: Jozef Groen, te Ha-
renkarSpel, Cornelia Geertruida Muile-
ooom, alhier. Willem Bakkerr en Maria
Jongejan.
Gehuwd Jozef Grom, te Hat®karspel
.:n Cornelia Geertruida Muileboom alhier.
Overleden: Cornelis Pastoor, 73 j
echtgen. van Cornelisje Schuitemaker.
vlaai tje Blpm, 45 j., 'echtgm. van Sünon
Houtkoop®.
UIT SCHAGEN.
De afdeellng Schagen m omstreken van de
Neder 1. Vereen, van Spoor- en Tramwegper
soneel natn in eene druk bezochte vergade
ring eene motie aan teg® de salarisregcling,
zooals die door de Staatscommissie is vastge
steld. Zij meent, dat die algemeen te laag zijn
en Verzoekt het Hoofdbestuur zich in deXe te
houden aan het ingediende rapport. Ook
wenscht de afdeelitig, dat de salarisregeling
beschouwd zal worden als mot 1 Januari
1918 te zijn ingegaan.
Opnimw zijn de weideslachtera te Scha
gen aan het werk. Men dacht na de arres
tatie van de beruchte bende af te zijn. Weder
zijn op twee plaatsen schapen in de weide ge
slacht. In beide gevalt® waren huid, kop, le-
v® ingewand® voor d® eigmaar.
Bij beschikking van d® minister van<
landbouw is, voor het tijdvak van 1 Novem
ber 1918.tot 1 April 1919, benoemd tbt leer-
aar aan de Rijkslandbouwwinterschool alhi®
de he® J. van Rijsewijk, alhier.
UIT T ZAND.
De molenaar Z. alhier is gist®ennacht
door patrouilleermde controleurs bekeurd
wegens verboden malen.
UIT LIMMEN.
Te Amst®dam is voor het exam® vrije-
;n orde-oefening® geslaagd de he® P. V®-
meulm alhier.
UIT KOEDIJK.
Wegens de vele zieke kinderen m ziekte on-
d® het onderwijzend personeel is de school
.n onze gemeente gesloten.
UIT SINT PANCRAS.
In de raadszitting van Vrijdagmiddag was
zonder kennisgeving afwezig de heer Gootjes.
Van mej. Dalmeier was een dankbetuiging
ingekomm voor de v®hooging har® jaar
wedden.
Het aantal ingekomen telegrammm over
September was 68.
Goedkeuring was ingekom® op het besluit
tot onderhandsche verhuring van het land
van de Armvoogdij.
Inzake de circulaire betreffende Volkstuin
tjes werd medegedeeld, dat het rijk een sub
sidie verleende per bunder van 250 voor
nieuw gescheurd grasland. Waar er reeds in
beginsel besloten is om tot den aanleg van
volkstuintjes over te gaan, werd dit adres
voor kennisgeving aangenomm
Op het adres van hét gemeentebestuur van
Ijlst werd gunstig beschikt.
Ef zal adhaesiè betuigd worden op het
adres door hen aan de Tweede Kamer te zen
den betreffende gelijkstelling openbaar m bij
zonder onderwijs.
Op het voorstel inzake salarisverhoogiftg
van den directeur der gasfabriek w®d gun
stig beschikt.
De lie® Kloosterbo® wees op de nevmbe-
trekkingm, waarop de voorzitter mededeelde,
dat deze buit® beschouwing' moet® blijven.
De heer Kloosterbo®* vond het vervuil®
van nev®betrekkingen niet gewenscht, vooral
wat betreft het directeur zijn van beide licht-
bedrijven. Waar toch nog al eens rek®ing
wordt gehouden met de productie van de
gasfabriek bij het bepalm van het salaris van
den directeur, kan dit voor het elcctrisch be
drijf tot schade zijn.
De verloskundige, mcj. Dekk®, vroeg met
bet oog op de dure tijd® de v®goeding
voor verlossing van armlastig®, waarvoor
bepaald is, te verhoog®.
B. en W. stelden voor, vooral waar dit
slechts een enkele maal voorkomt, dit op 10
te brengen.
De Raad besloot hl®toe, behoud®s goed
keuring van de Armvoogdij.
De andere klassen zullen hiermee ev®redlg
eenige verhooging ondergaan, doch het
hoogste bedrag voor de gegoeden blijft op
15 bepaald.
Aan dc schoolkachclaanmaakster, mej.
J Booij, werd op haar verzoek eervol ontslag
verle®d en in haar plaats beno®id dc vrouw
van Jb. Dekker. De vergoeding w®d ge
bracht van 25 op 40 per jaar.
Opgemaakt werd dc 3e suppl. begrooting
voor 1918 met een post nadeeli^ saldo groot
2158,33. Het was niet mogelijk deze slui
tende te maken.
Hierna kwam aan de orde het punt „school
geldheffing". Waar echter de Raad nog niet
tot overeenstemming kon kom®, werd dit tot
waren van Gcd. Stat® eenige bemerking®
van administratieven aard ingekom®.
Besloten werd aan de wenschen tegemoet
te kom®, waardoor de rek®ing 1917 aan
geeft een nadeelig saldo van 2531,17, de be
grooting sluit met een ontvangst uitgaaf
van 25212,62, met e® post onvoorzien
groot -537.
De hoofdelijke omslag wordt gebracht van
12000 op M3000 en de begroeting voor
het distributiebedrijf wordt nu 40.616,10.
Hierna ging de raad in comité voor d®
I Ioofdelijken Omslag.
UIT BERGEN.
De veroeniging „Bergen's Belang" hield
gisteravond in „De Rustende Jager" e® gmo
bezochte ledenv®gadering.
De voorzitter, de heer C. Bogtman Az.,
herdacht in zijn op®ingswoord net 3-jarig
bestaan der vereeniging en wees op, dat de
vere®iging, dank haar bemoeiing® met dc
gemeente-politiek, van 20 tot '00 led® was
gesteg®.
Spr. releve®de het werk d® vereeniging
en laakte de houding van een der hoogst aan-
gcslagenen ex-gemteneraradslid die aoor de
uitvoering van de progressieve belasting
quasie de geme®te had v®lat®.
In plaats van de heeren C. Meij® B.
Huizinga, die niet herkiesbaar war®, wer-
d® de heeren Wtelsma Boersma als be
stuursleden gekozen.
De toestand bij den brandwe® maakte e®
uitvoerig punt van bespreking uit.
Geconstateerd werd dat de gemc®te al c®
half jaar zond® tbrandwe® is, wat onv®ant-
woordelijk geacht werd.
Besloten werd' aan d® raad e® adres te
richten inhoudende het v®zoek e® ander
spoedig af te doen.
Mede zal verzocht word® de ontslagaan
vrage van het brandweerbestuur in op®bare
raadsvergadering te behandel®.
Over het optreden in d® raad van jhr.
Barnaart bij de bespreking over d® laatst®
brand, w®d afkeuring uitgesproken.
Aan Gedeputeerde Stalen is teg® de
handhaving van d® heer Swaan als wethou-
d®, een adres verzonden.
De voorzitter wees op dat de burge-
'mecster van Alkmaar in de Donderdag ge
houden zitting, waarin em telegram van dm
heer Elfring cue zich tc Amsterdam vestigde,
was ingekomen, dat hij de vergadering niet
kon bijwonen, ook terecht, op grond van ?trt.
19 der gemeentewet het standpunt had inge
nomen dat genoemde he® gem lid1 van d®
raad me® was.
De vergadering vond het raadselachtig,
dat een raadslid, oud-gemeente-se®etaris,
zich in deze op art. 75 van het Burgerlijk
wetboek beriep, terwijl de gemeentenet in de
ze aan duidelijkheid niets te wmschm ov®-
liet.
Het motief, woningnood, waarop de raad
zich wilde beroep®, was in deze niet geldig.
Iemand die op tijd zijn verhuisbillet niet in-
levèrt is zelfs strafschuldig en de gemeente
Schoorl is dan ook zoo verstandig geweenst',
ondanks het scheve standpunt van de B®-
gerraad, om de he® Swaan als belasting
plichtige op het kohier van de gememte
Schoor! te plaats®.
Na eenige bespreking werd beslot®, aaa
B. W. op grond van de Huurcommissie-
wet, te vmzoek® in de gememte e® huur-
commissie in te steil®.
Mm oordeelde dit wmschelijk, omdat ook
in de gemeente reeds gevallm zich hadd®
voorgedaan en was van meening dat mm
ter plaatse de situatie bet® kan beoordeel®.
Een uitvoerige bespreking ov® de noodza
kelijkheid van uitbreiding m bouw van ge
meentelijke arbeid®swoningm werd hi®na
gevoerd.
Het w®d wmschelijk geoordeeld, dat se-
paristische vereeniging, waarin geep arbei
ders in het bestuur zitten, dit in handen krij
gen, al wilde m®, met het oog op de wo
ningnood niets dó®, dat de reeds goed ge
keurde bouw van 16 arbeiderswoning® door
de R. K. Volksbond kon bemoeielijken.
Men vond gemeentelijke woningbouw ech-
t® beter, omdat de gemeente geen onder
scheid maakt van richting m het ongewmscht
was, dat particulier®, veremigingen, die
toch ook alleen met het geld van het rijk bou
wen, dit geheel, in handen krijg®, daar zij
daardoor een niet te controleer® macht ov®
de arbeiders krijg®.
Tegen woningbouw, door de arbeiders zel
ve, die er in moeten wonen, was men niet.
E>e melkrantso®e®ing van 1/10 lit® p®
hoofd, een gevolg vpn het feit dat het Rijks-
Kantoor voor Melk m Kaas niet vroegtijdig
maatregel® had gmomm m gedacht hai
Sf« 858. 1818.
hei
1ni HSHVH
t
all®
