DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De strijd in en buiten Europa.
Gekocht
Ao. 261.
Honderd en twintigste Jaargang.
WOENSDAG
6 NOYIMBIE.
FEUILLETON.
AbonnementsprHs bïi Yoaruïtbetallng p. 3 maanden f 1,65, ft. p. post 11,90. Bewljsnomniers 5 ct. HdYertentleprlis 15 et, p. rapl, frootere letters naar plaafsrnlmte. Br. fr. Hf. Boet- es MeMraBeril Bern Coster Cr lu foerdai C Tel.
Staten Generaal.
Binnenland.
De wereld' is in afwachting van de wapen
stilstandsvoorwaarden voor Duitschland en
het is te verwachten, dat deze niet gemakkelijk
zullen zijn.
Lord Nortcliffe heeft een voor zijn doen
zeer gematigd artikel geschreven waarin hij
de voorwaarden heeft vastgelegd zooals hij
ze voor Duitschland aannemelijk en voor de
Entente gewenscht acht.
Men heeft zich in Londen natuurlijk afge
vraagd of die voorwaarden van lord North-
cliffe overeenkomen met die van 't kabinet of
dat Northcliffe invloed tracht te oefenen op
den loop der gebeurtenissen.
Zijn artikel heeft verrast door gematigd
heid en de Westminster Gazette heeft dan
ook terecht opgemerkt, dat als een ander zoo
had gesproken de bladen van Northcliffe hem
dadelijk te lijf zouden zijn gegaan.
Van lord Northcliffe, het hoofd der buiten-
landsche propaganda, de man, die tot nu toe
er het krachtigst toe meegewerkt heeft de vij
anden der Entente te kenmerken als barbaren,
die men; eigenlijk absoluut zou moeten ver
delgen, had men dan ook in de allerlaatste
plaats een artikel verwacht waarin voor ge
matigde vredesvoorwaarden zou gepleit wor
den en dat dit artikel verschenen is, mag wel
licht een hoopvol teekem genoemd worden, dat
de Entente per slot van rekening haar tegen
stander niet tot een geweid-vrede zal nood-
zaken.
Toch is de Duitsche pers met Northcliffe's
artikel weinig ingenomen.
Lord Northcliffe, aldus de Nordd. Allg.
Ztg. beweert dat er geen sprake kan zijn van
de eer van bet Duitsche volk of van een aan
passing der wapenstilstandsvoorwaarden aan
een' vermeende strategische of feitelijke
kracht der middenrijken.
Maar, zegt het blad, er zal van de eer van
het Duitsche volk wel sprake zijn, temeer
daar dit volk in een meer dan vier jaren du-
renden strijd tegen een ontzaglijke over
macht, zijn wapenen roemrijk heeft gehand
haafd. Het blad wijst er o.a. op, dat bet Duit
sche leger nog niet verslagen is, herinnert er
aan, wat de Duitschers tot nu toe deden om
een wapenstilstand mogelijk te maken, zoo
dat er voldoende militaire en politieke waar
borgen' tegen een hervatting van dén oorlog
door Duitschland zijn. De Duitsche regeering
zal bereid zijn de voorwaarden aan te nemen
voor een wapenstilstand die het verkrijgen
van een vrede door rechtvaardigheid inleidt
niet echter de voorwaarden, die het tot stand
komen- van zulk een vrede in gevaar zouden
brengen doordat de practische bijzonderheden
bij de toepassing der veertien punten onvoor
waardelijk in handen van een der betrokken
oorlogvoorende mogendheden zouden komen
te liggen. Daardoor zou het gevaar worden
gewekt, dat de vredesgedachte weer zou wor
den geschokt en een veilige toekomst der we
reld in afzienbaren tijd weer bedreigd zou
worden.
f- *t Lagerhuis heeft Lloyd George in-
miuuels medegedeeld, dat de Geallieerden
aan president Wilson hebben verzocht,
Duitschland mede 'te deelen, dat het, indien
het de voorwaarden wenscht te vernemen
waarover de Geallieerden het zijn eens gewor
den zich op de gewone manier tot maarschalk
Foch moet wenden
Uit Parijs wordt gemeld, dat de opperste
oorlogsraad te Versailles in volkomen over
eenstemming tusschen alle leden1 die daar
aan deelnamen met zijn werkzaamheid gereed
is gekomen.
In de Fransche kamerzitting van gisteren las
Clemenceau den door Oostenrijk-Hongarije
aanvaarden wapenstilstand voor. De voor
waarden voor Duitschland zijn gisteravond
aan Wilson verzonden, die ze, indien- hij ze
goedkeurt, aan de keizerlijke regeering zal
mededeelen. Om de voorwaarden van dezen
wapenstilstand te kennen behoeft de Duitsche
keizer zich slechts tot maarschalk Focb te
wenden. De geest van opstelling is dezelfde
als die waarin de voorwaarden voor Bulga
rije, Turkije en Oostenrijk zijn opgesteld.
Het richtsnoer van deze voorwaarden, al
dus Clemenceau, is dat wat door onze mili
taire raadgevers is aangegeven en welke ons
overigens door Wilson aan de hand werden
gedaan. Het betreft dus veiligheid voor onze
troepen, handhaving der militaire suprematie
voor het geval dat de vijandelijkheden zullen1
Nas* M €m CiïzrSte Mi
79)
HOOFDSTUK XXXVII.
Wat Neville zag toen hij naar beneden
leunde van zijn tak, was een rond tinnen bus
je, zooals men voor cacao of koffie gebruikt,
en dit lag op den bodem van het gat dat de
man gegraven had. Neville moest de natuur
onderzoekerstheorie van zich afzetten en de
„verborgen schat" aannemen, ofschoon hij
niet kon begrijpen waarom een verstandig
mensch een gat in den grond van de Stone-
leigh Holen uitkiezen zou om zijn schatten te
verbergen inplaats ze in de bank te bewaren
te geven. De man nam het busje op, deed het
deksel' er af en haalde er uit niet een zak
goud of een snoer kostbare steenen, maar een
opgerold papier. Dit stak hij met zorg in
zijn borstzak; toen wierp hij de leege bus in
het gat, schepte de aarde er weer in, stampte
het neer en strooide eenige dorre bladeren
en heide op de plek. Toen ging hij zittel roo-
worden hervat en ten- slotte de ontwapening
van den vijand voor het geval door kwaadwil
ligheid of woordbreuk hervatting der vijande
lijkheden zou uitgelokt worden.
De Geallieerden zijn dus over de aan
Duitschland te stellen voorwaarden tot over
eenstemming gekomen en de Duitsche «keizer
mag aan maarschalk Foch vragen, wat die
voorwaarden- inhouden.
Inmiddels wordt uit Washington geseind,
dat president Wilson gister een mededeeling
aan de Duitsche regeering gezonden heeft,
waarin hij zegt, van de geallieerde regeerin-
gen een memorandum ontvangen te hebben
met opmerkingen aangaande de correspon
dentie van Wilson met Duitschland.
In dat memorandum verklaren de gealli
eerde regeeringen zich bereid vrede te sluiten
op de voorwaarden in de verschillende bood
schappen van president Wilson, evenwel on
der eenige nadere aanduidingen.
De Gallieerden moeten- zich volledige vrij
heid voorbehouden aangaande de opvatting
van het vraagstuk van de vrijheid der zeeën
en de Duitschers moeten schadevergoeding
geven voor alle schade aan de geallieerde
burgerbevolking en haar eigendom te land,
ter zee en in de lucht veroorzaakt. Wilson
deelde mede, dat hij het met de Laatste para
graaf eens is.
Het wachten is dus nu op de aanvrage van
Duitschland.
Het adres van maarschalk Foch- is van al-
gemeene bekendheid. Tot dit adres zal
Duitschland zich moeten wenden om zijn
vonnis te vernemen
De Italiaansdie overwinntagsfeeriehten der
laatste dagen zullen niet meer verschijnen,
want uit Rome wordt gemeld, dat overeen
komstig de voorwaarden van aen wapenstil
stand tusschen1 de geassocieerden en O. H.
gesloten, de vijandelijkheden te land .31. ter
zee aan alle O. H. fronten gestaakt zijn.
De Duitsche pers is over de wapenstil
standsvoorwaarden voor O. H. niet bijster te
spreken en de Frankf. Zeitung zegt o.a. dat
men by de Geallieerden allen eerbied voor de
voorschriften der menschelijkheid mist en de
voorwaarden slechts een verlangen naar
winst en' buit te kennai geven.
Het blad becridseert scherp de weigering
van wederkeerigheid bij de répatrieering der
krijgsgevangenen en de handhaving der hon-
gerblokfcde.
De bepalingen over het bezetten van gebied
zijn, volgens de Frank!. Ztg. ©nvereenigbaai
met het program van Wilson volgens hetwelk,
alleen onbetwistbaar Italiaansch gdbied bij
Italië zou moeten worden gevoegd.
Het blad hoopt, dat de geallieerden den
weg naar recht en rede terug zullen vinden.
Anders is het onheil, dat Europa tot nog toe
heeft getroffen, nog maar een kleinigheid ver
geleken bij de verschrikking.Ji, die drei
gen als gevolg van het uiteenvallen van- de
staten.
Hongarije heeft zich onzijdig verklaard en
toont een opmerkelijke vriendschap voor de
G-eahieciCieü.
'De minister van oorlog verklaarde, dat de
demarcatielijn ook de nationale Hongaarsdie
grens zal zijn en dat Fransche en F.ngelsche
tioepen waarschijnlijk voor korten tijd naar
Hongarije zullen komen, niet als vijanden,
maar als vrienden. Niet het Hongaarsche
volk maar het verrotte regeeratelsel is over
wonnen.
Het is zeker een goed voorteeken ran de
deugdelijkheid van den volkerenbond, dat de
'je zoo
w wor
den.
Een eigenaardig conflict tusschen Duitsch
land en Rusland wordt uit Berlijn gemeld.
Aan het station Friedrichstrasse was toe
vallig een der koffers van een koerier van het
Russische gezantschap opengevallen. Er vie
len pakken Duitsche vlugschriften uit die den.
oproep bevatten tot revolutie benevens aanwij
zingen voor moord en terreur
In verband hiermede eischte de Duitsche
regeering van de Russische regeering waar
borgt aat haar organen in de toekomst
geen revolutionaire agitatie en propaganda
tegen de Duitsche staatsinstellingen zullen
ken. Na een minuut of wat stond hij op;
schudde het hoofd alsof hij niet voldaan was,
haalde het papier uit zijn zak en keek rond.
Toen zijn oogen Neville's schuilplaats na
derden, stond Neville stilletjes en behoed
zaam op en heesch zich op naar een hoogere
tak, zoodat men hem niet kon waarnemen.
De man kwam bij den boom en legde het pa
pier zorgvuldig in een van de hoiten, nadat
hij er eerst de hand had ingestoken om te
.voelen hoe diep het gat was. Het papier was
dus binnen het bereik van Neville's arm, in
dien hij dien wilde uitstrekken. Nu keerde de
oude heer terug naar zijn zitplaats aan den
voet van den boom en rookte geduldig en te
vreden door. Neville was nu veel te nieuws
gierig en te belangstellend om zich zelf be
kend te maken; hij maakte het zich zoo ge
makkelijk mogelijk en wachtte ook af.
Weldra nam de man de pijp uit zijn mond
en luisterde met het hoofd op zijtoen stond
hij op, knielde neer en legde zijn oor op den
grond. Dit laatste verbaasde Neville meer
dan iets wat de man tevoren gedaan had,
want het herinnerde hem aan zijn goudgra-
verstijd en aan de manier waarop de voorloo-
pers of verkenners van een bende onderzoe-
DeAmerikanen rukten tot Stenay langs
'sers de
voeren. Verder werd geêischt voldoening
voor den nog steeds ongestraften moord op
den Duitschen gezant te Moskou, graaf Mir-
bach. Totdat deze eischen vervuld zijn, roept
de Duitsche regeering haar officiëele verte
genwoordigers uit Rusland terug, terwijl zij
ae Russisme regeering verzoekt alle officieele
vertegenwoordigers zoolang uit Duitschland
terug te roepen.
Aan d-en Russischen gezant en het geheele
legatiepersoneel zijn de passen ter hand ge
steld. De gezant, en alle thans te Berlijn ver
toevende Sovjet gedelegeerden verlaten reeds
per extra trein Berlijn.
In Amerika heeft gister de verkiezing
plaats gehad voor een geheel nieuw Repre
sentantenhuis en voor een deel der leden in
den Senaat.
De verkiezingen staan in het teeken van
den oorlog, het gaat tusschen democraten en
republikeinen om de vraag of de handelingen
van Wilson goed- of afkeuring verdienen
De republikeinen, onder leiding van presi
dent Roosevelt, verklaren zich tegen de poli
tiek van Wilson en verlangen met hun geest
verwanten een verpletterende overwinning en
vreezen, dat president Wilson met zijn mooie
theorieën te toegevend zal zijn. Deze ontevre
denen krijgen steun van hen, die het afkeuren,
dat Wilson zich langzamerhand tot een dic
tator heeft opgewerkt en den Senaat niet vol
doende het recht geeft, dat hem toekomt.
Deze verkiezingen, zijn van zeer groote be
teeken is, want het is te begrijpen, dat bij een
winnen der democraten de positie van presi
dent Wilson zeer versterkt wordt; en dat om
gekeerd de positie van den president zeer ge
schokt zal zijn en daardoor rijn invloed op
de vredesvoorwaarden.
In verband met het feit, dat vele vrouwen
thans stemmen uitbrengen, kan niemand
voorspellen hoe de verkiezing kan afloopen.
Op het gevechtsterrein blijven de Geallieer
den de Duitschers steeds terugdringen en. be
dreigen rij hier en. daar zeer ernstig een ge-
regelden terugtocht.
De Amerika
den W. Maasoever op en nu de Duitschers
N. uitloopers van het Argonnerwoud moes
ten prijs geven, zullen rij zich hier moeilijk
meer staande kunnen houden. Door flankbe
dreiging. zal de terugtocht door België ver
haast moeten worden.
In het Sambregebied hebben Franschen en
Britten op een breed front de aanvallen her
vat en het front tusschen Sftmibre en Aisne zal
wel spoedig ontruimd moeten worden.
Het officiëele Fransche communiqué méldt,
dat van het Satnbre-kanaal af tot aan de
Argonne 4e Duitsche terugtocht voor tduurde
en op sommige punten een diepte van 10
K.M. bereikte. Het 10e Fransche leger heeft
zes Duitsche divisies volkomen verslagen en
4000 gevangenen' genomen.
De Franschen hebben het terrein vlak bij
Barzy Esquéhelles, la Vaquertej Crupilly,
Malzy, Romery, beoosten Wilge-Faty en Go-
lomfay, St. Richaumont en Housset bereikt,
waarbij ze in alle dorpen een talrijke burger
bevolking bevrijdden.
Verder rechts houdten de Franschen la Neu-
ville-Housset, Marle, den weg van Marle
naar Montcornettot, beoosten la Neuville-
Bosmant, Ebouleau, jiusSy-les-P ierpont en
Diry-le-grös bezet.
In de streek ten N.W. van Chateau-Porcien
rijn de felle gevechten der laatste dagen even
eens geëindigd met een algemeen terugdrin
gen van de Duitschers. De Fransche linie
loopt ten N. van Waleppe, Hannogne, ten W.
van Chaudron en St. Fergeux. Herpy,_ Con-
dé-lez-Heipy en Chateau-Porcien zijn in
Fransche handen.
De Franschen hebben voet gekregen op de
hoogten ten W. van den weg van Seraincourt
naar Ecly.-Eenige hunner afdeelingen wisten
de Aisne bij Nanteuii-en-Argonne over te ko
men.
De Fransche troepen hébben bil verrassing
den overtocht over net Ardenner kanaal, als
mede van de Aisne in de richting van Mont-
gon en le Chesne schitterend voltrokken. Ze
nebben die twee plaatsen verre achter zich ge
laten.
Zij hébben Pouvergny en Sauvelle bereikt,
alsmede den zoom van het bosch van Mont-
Dieu.
De Britten drongen ten O. van Le Ques-
noy op en kwamen tot een diepte van 3 h 4
mijlen vooruit. Zij maakten verderen voort-
in het Monnalbosch en ten O. van Va-
kers luisterden of er ook voetstappen nader
den. Hoe kon een achtenswaardige oude
schrijver deze eigenaardigheid der boschbe
woners kennen? De man stond op, ging weer
zitten, nam zijn pijp op met een kennelijk air
van tevredenheid en eenige oogenblikken
daarna hoorde Neville zelf ook voetstappen
naderen.
Neville nu was de laatste man ter wereld
om voor luistervink te spelen, maar hij was
juist op het punt met den man te spreken en
naar beneden te komen, toen een lange ge
daante het boschje binnentrad en Neville een
oogenblik daarna zijn broeder Jordan herken
de. Jordan had een lange manteljas aan met
'opgezetten kraag, maar Neville was zeker
van zijn man. Was het mogelijk, dat zijn
trotsche, hooghartige broeder, de „Right Ho
nourable" Sir Jordan naar Stoneleigh Holen
gekomen was op dit uur van den avond om
een man te ontmoeten die tinnen busjes op
groef? De heele zaak was zoo koddig en zoo
zonderling, dat Neville geneigd was te twij
felen aan zijn eigen zintuigen. Dat zijn broe
der niet wilde gezien worden, was duidelijk
aan de manier waarop hij rondkeek pre
cies zooals de oude man bad rondgekeken
Lenciennea.
De Amerikanen dwongen bij Brieultes en
Cléiy-le-Petit den overgang over de Maas af.
De Duitschers melden slechts, dat rij zich
tusschen Schelde en Oise van hun tegenstan
der losmaakten.
Een Wolff-telegram bericht, dat door een
achterwaartsche verlegging van het Disiteche
front in Vlaanderen en tusschen Aisne en
Maas, de Duitsche linies opnieuw verkort en
versterkt rijn.
In Vlaanderen werd door verlegging ach
ter de Schelde en het Scheldekanaal het Duit
sche waterfront, dat nu van Valenciennes tot
aan de Nederlandsche grens reikt, opnieuw
een heel eind verlengd.
Alle pogingen der Engelschen om de Schel
de over te steken, werden tot nu toe ver
ijdeld.
De Duitsche frontverplaatsing tusschen
Aisne en Maas stelde de Amerikanen niet in
de gelegenheid, van hun bres in de Duitsche
linies 1 November taktisch verder partij te
trekken. Ze werd zoo bekwaam volvoerd, dat
de vijand ze niet kon storen.
De door verlegging daar alleen bewerkte
verkorting bedraagt 20 K.M. De laatste
groote slag van Foch van 1 November betee-
kent dus over het algemeen een flinx. succes
voor dé Duitsche wapenen en aanvoering.
Zoodat dus blijkbaar beide partijen over de
krijgsverrichtingen uiterst tevreden zijn.
TWEEDE KAMER.
In de zitting van gisteren was aan de orde
de interpellatte-Kruyt inzake de mededeel in-
gen van den minister van binnenlandidie za
ken op 8 October omtrent de schorsing der
verloven.
Interpellant vroeg of de minister niet van
oordeel was, dat hij, ais behoorende tot een
rechtsch ministerie, dat beweert, het christen
dom politiek en m&stódiappelijk i
te willen brengen en in 't bijzondér
Titiek en msstsdiappelijk m
tuigd aanhanger van de roomseh-katholieke
levens- en wereldbeschouwing, op dit kritieke
oogenblik van den wereldoorlog andere maat
regelen had behooren te nemen dan de op 8
Oct, medegedeelde, en wel zulke maatregelen
als overeenstemmen mét den uil tot wereld-
ontwapening, wat thans voor Nederland! be-
teekent een algeheele en onmiddellijke demo-
_>r: beschuldigde in rijn red'
toelichting'van rijn vraag dé soldaten
rede tot
van
diefstal bij de huiszoekingen in Haarlem
mermeer. Van verschillende kanten werd1 go-
roepen: feiten! noem feiten!
De Voorzitter noemde het onbehoor
lijk, in het algemeen een groep menschen te
beschuldigen, die zich niet kunnen verdedi-
gen.
De heer K. te r L a a n interpelleerde over
het gebeurde in de Harskamp. Hij betoogde
dat bij de officieren geen bgrip bestond van
wat er groeide. De muiterij begon in dé Hars-
kamp doch was uiting van een geest dlie leef
de in 't geheele Nederlandsche leger. Het in
trekken van de verloven was de druppél die
den emmer deed overloopen. De groote fout
is geweest dat aan de soldaten niet was ver
klaard, waarom deze maatregel moest worden
genomen en zoo eenigszins mogelijk hoelang
hij zou duren.
Spr. somde de grieven van de soldaten op,
drong aan op instelling van een uit en door
de soldaten te kiezen commissie in ,elk garni
zoen. Hij wilde voorts het leger grootendeels
demobiliseeren en de stelling Amsterdam los
laten.
De heer Ter Laan, zijne interpellatie
voortzettend, vroeg welke oorzaken hadden
geleid tot het gebeurde, wat er in de Hars
kamp was voorgevallen, welke maatregelen
waren genomen en nog zouden worden geno
men, of tot die maatregelen ook zou behooren
schadevergoeding aan hen die hij muiterij
bezittingen' verloren hadden1; en voorts naar
de voortgezette demobilisatie.
De heer Duymaer van Twist kon
van het stellen van vragen, afzien. Hij had
willen vragen om de instelling eener commis
sie met burgerlijk element, tot het onderzoek
van grieven, welke commissie Inmiddels was
geïnstalleerd. Spr. betreurde dat de Minister
bij dé installatie zelf grieven noemde, daar
ook diende gekeken naar het departement en
de hoogere legerleiding.
De heei; Troelstra vroeg mar de be
doeling' van de uitdrukking in de troonrede,
dat de regeering de onafhankelijkheid tot het
uiterste wilde verdedigenof en zoo ja, welke
maatregelen waren genomen, dat de politieke
leiding van cm evcnaied ons opgtritv<n®eo
strijd berustte bij de Regeer-n# in ovcrlej
met de Staten-Generaal en niet bij de miïit
re autoriteiten; of dé Kegeerrag dc K»vtf
wou inlichten omtrent het utilitair vsrmog»
van leger, en vloot welke plant® de re. ui
ring had ten opzichte van emiucate c-ver»
schrijding onzer grenzen; wat de regeering
bedoelde met de uitdrukking in de troonrede,
dat getracht zou worden de lasten der mobili
satie te verlichten1 zondter vermindering der
weermacht; en of de Minister van Oorlog
voldoende waarborg had, dat het leger ge
schikt was voor eventueels verdediging van
onze neutraliteit en onafhankelijkheid. Spr.
meende dat de opperbevelhebber moest wor
den afgezet onder wie het verkeerde stelsel
was gegroeid en dat anders de Regeering af
gezet moest worden.
Minister Ruys de Beerenbrouci
deelde mede, dat aan de regeling der open
baarheid hard werd gewerkt. Hij betoogde
voorts dat de zinsnede in de Troonrede, be
treffende de eensgezindheJd van het volk
sloeg op de eensgezindheid naar buiten. Spre
ker was overtuigd dat het geheele volk pal
wilde staan tcgcr. ieder die ons wilde aanval
len van welke zijde ook. (Applaus.) De uit
drukking verdedigen tot het uiterste beteekea»
de niet het inluiden van em okxm .rkÈlisg.
'Hei. beleid van de vorige regsering bleef in
dit opzicht onveranderd. We zullen hei volk
en vermogen,van onze weermacht zoowel mi
litair als economisch gebruiken, om onze neu
traliteit en onze onafhankelijkheid' te handha
ven. De regeering, niet de militaire autoriteit
had' ae leiding.
De militaire autoriteit was een instrument
van de regeering. De strategische leiding
was en bleef ondergeschikt aan het politiek
beding. De instructie van den opperbevelheb
ber zou ter griffie worden neergelegd. De
Regeering was bereid steeds overleg te ptegea
met de Statea-Generaal. Welke maatregelen
zouden worden genomen bij een eventueelen
vijandelijken aanval viel nog niet te zeggen.
Dat hing af van de gebeur
oogenblik. Spreker protesteerde tegen het
issen van het
neerhalen van Nederlandsche jonge mannen
door dén heer Kruyt. De Regeering zou de
demobilisatie verminderen zoodra zulk*
eenigszins mogelijk was. De Minister van
Oorlog zou de vakbonden in het leger een
nieuwe plaats doen innemen, een andere dan
ze tot dusver bezaten.
De Minister betoogde dat het niet moeilijk
was ontevredenheid te kweeken in het leger
door de grieven op te schroeven. Te 5 uur 5
werden de beraadslagingen' verdaagd tot
morgen I uur.
RUNDVLEESCH-DISTRIBUTIE.
k De Minister van Landbouw heeft aan de
Burgemeesters ter kenniö gebracht onder wel
ke voorwaarden met ingang van 18 Novem
ber e.k. de rundvleeschdistributie een aan
vang zal nemen.
voordat hij het bosch binnentrad en de
zorg waarmee hij de kraag van zijn jas om
hoog hield om zijn gezicht. Het was precies
een scène uit een melodrama, dacht Neville,
toen hij naar Jordan's bleek gezicht en lange,
slanke gestalte keek. Jordan kwam naar den
anderen man toe, die zitten bleef, en door
rookte en Jordan koel aanzag, en Jordan op
een toon van ongeduld en vrij uit de hoogte
zei:
„Dus daar ben je. Laat ons die zaak vlug
afdoen, als je blieft."
De man keek tot hem op met een onbe
schaamd lachje, volkomen op rijn gemak.
r „Waarr bent u bang voor, Sir Jordan?"
antwoordde hij. „Wij zijn hier veilig ge
noeg."
Bij het geluid van die stem klopte het hart
van Neville luid en' het bloed vloog hem naar
het hoofd. Was bij krankzinnig, droomde hij,
of was dat de stem van Lavarick? Hij trilde
en beefde zoo hevig onder de ontroering, ver
oorzaakt door de stem van dien man, dat hij
bijna van den tak afviel, en hij moest er zich
stevig aan vasthouden en zijn tanden op el
kaar klemmen om zich stil te houden. Lava
rick hier en in geheime samenspanning met
ij vestigt er de aandacht op dat het voor
een goede controle van het hoogste belang is.
dat bij het slachten van de runderen wordt
;estreefd naar centralisatie en de Minister
'eelt mede-dat het zijn wensch is, dat de run
deren, wélke bestemd rijn voor de distributie
van rundvleesch, voor een combinatie van
gemeenteen worden geslacht in één 'gemeente.
In verband hiermede rijn 216 centrumge
meenten aangewezen.
Het aantal K.G1. vleesch, dat voor elke ge
meente beschikbaar zal rijn, zal worden bere
kend a 0.2 K.G. per week per inwoner boven
den leeftijd van één jaar.
Voorts wordt een beperkte hoeveelheid (tot
hoogstens 10 pet. van het rantsoen) boven
het vastgestelde rantsoen toegestaan voor het
verbruik in restaurants, volksgaarkeuken»,
centrale keukens en daarmede geiijk te stellen
inrichtingen, terwijl bovendien voor zieken-
inrichtingen en huiszieken vleesch kan wor
den aangevraagd tot een maximum hoeveel
heid van 24 K.G. per 1000 inwoners per 4
wek en*
De burgemeester dér centrum-gemeente i»
verplicht al het vet, afkomstig van de ontvan
gen runderen, in te leveren.
Jordan! Zekér hij Neville moest droo-
men Zijn hart klopte zoo snel en zoo hevig,
dat het zijn ooren deed suizen, zoodat hij
nauwelijks ae stemmen van de twee mannen
onder zich kon hooren, hoe dicht ze ook bi}
hem waren.
„Ik ben hier zeer tegen mijn zin," zei Jor
dan uit de hoogte, „en ik wensch de zaak
dadelijk af te doen en zoo spoedig mogelijk
naar huis terug te keeren."
„Bestzei Lavarick kortaf. „Heeft iemand
u onder weg gezien, Sir Jordan?"
„Hc geloof van niet," antwoordde Jordan.
„Maar ieder oogenblik kan er iemand, een
landlooper of zoo, aankomen, en
„U wordt liever niet gezien dn gemeenzaam
gesprek op dit uur van den avond met een
vreemdeling niet waar?" zei Lavarick even
koel als te voren. „Nu, ik moet zeggen, u
heeft gelijk; het zou vreemd lijken, nietwaar,
als ze u zagen? De menschen zouden zich
vreemdte dingen beginnen af te vragen. Maar
u zou zeker wél dadelijk met een verklaring
klaar rijn, niet waar? Sir Jordan Lynne kan
men niet gemakkelijk in 't nauw brengen."
Hij lachte.
Wordt vervolgd.
ALKMAARSCHE COURANT.
