DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
Distributie ran Levensmiddelen
Centraio Keuken.
P*o. 275
Gekocht
Honderd en twintigste J&argan*.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling p. 3 maanden i 1,65, fr. p. postf 1.90- Bewijsnummers 5 et Advertentieprijs 15 ct. p regel, grootere letters naar plaatsruimte. Br. fr. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij Herms. Coster 4 Zn.. Voordam C 9. Tel. 3
VRIJDAG 22 NOVEMBER.
SPIJSLIJST.
Gemengd Nieuws,
FEUILLETON.
Provinciaal Niouw».
Gedurende de week van 23 tot en met 29
November 1918 zal verkrijgbaar worden ge
steld op:
Bon No. 9 van de rijstkaart: 125 gram rijst.
Bon No. 8 van de gortkaart: 100 gram gort.
Bon No. 15 van de peulvruchtenkaart250
gram peulvruchten.
Bon No. 20 van de kaaskaar* - 100 gram kaas
Bon No. 59 van het oude bonboekje: 100
gram jam.
Boa No. 16 van de suikerkaart: 250 gram
suiker
Bon No. 17 van de zeepkaart: ons bardc
zeep 25 pet. vetzuurgenalte.
Bon No. 41 van de aardappelkaart: 2 K G.
kleiaardappelen.
Bon No. 42 van de aardappelkaart: 2 K.G.
zandaardappelen.
RIJKS BOTER- EN VETKAARTEN.
Gedurende het tijdvak van 21 November tot
en met 29 November 1918 is geldig Bon No
8 van het 2e tijdvak der Rijks Boter- en Vet
kaarten.
MELK.
Gedurende de week van 24 tot en met 30
November 1918 zijn geldig voor foeakoopt
melk: BON NO. 11 TOT EN MET 17.
Alkmaar, 22 November 1,918.
De Waarn.-D'recteur
van het Distributiebedrijf,
C. H. SCHNEIDERS
DINSDAG 26 November: Aardappelen
met Zuurkool.
WOENSDAG 27 Nov.: Aardappelen met
Wortelen en Uien.
DONDERDAG 28 Nov.: (Biddag) wordt
geen eten verstrekt.
VRIJDAG 29 Nov.: Groentensoep.
ZATERDAG 30 Nov.: Aardappelen met
Rapen.
MAANDAG 2 December: Erwtensoep,
Voor de Aardappelgerechten moet worden
ingeleverd Bon 41 of 42 van de aardappelen-
kaart telkens één bon voor vier porties.
Voor de Groentensoep bon 9 van de Rijst
kaart.
Voor de Erwtensoep bon 15 van de Peul
vruchtenkaart: telkens één bon voor twee
porties.
A. OSKAM.
DE EX-KROONPRINS GEÏNTER
NEERD.
In een coupé eersteklas van den gewonen
trein, die circa half 8 uit Maastricht vertrok,
arriveerde de ex-kroonprins van Duitschland
gisteren te Amsterdam. Daar zijn komst ge
heim was gehouden, was er niet veel volk aan
het Weesperpoort-station, toen de trein om
ongeveer half 12 daar aankwam. Slechts kort
duurde het oponthoud, waarna de trein naar
het Centraalstation doorreed, waar het per
ron door politie was afgezet. Alle reizigers
werden van het perron afgeleid, zeer tegen
den zii^van velen hunner, en daarna werd
Ïas de coupé van den kroonprins geopend,
laarin zaten ook een paar adjudanten en be
dienden, die een pelsjas en eenige koffers
droegen. De ex-prins, gekleed in sportcos-
tuum, met korte pantalon, bruinlederen been
kappen, slappe boord, groene das en grijze
pet, scheen voor genoegen te reizen, te oor-
deelen naar zijn uiterlijk. Opgewekt stapte hij
over in een gereed staanden extra-trein, be
staande uit één wagon en een goederenwa-
Naar Kaf Engelsch van Charles Oarvice.
86)
„Goeden morgen, Sir Jordan," zei Trale en
hij ging heen.
„Nu," mompelde hij, „ter wille van mr. Ne
ville en van den ouden man heb ik u een kans
gegeven, Sir Jordan. U zal wel spoedig wen-
schen dat u er gebruik van gemaakt had. Wat
een kalm man ben jij," en hij schudde het
hoofd met een uitdrukking van bewondering,
„maar u zal Sir Nevlile niet bedriegen als ik
er wat aan doen kan."
Jordan lag op den rug met gefronste wenk
brauwen en bewegelijke lippen, terwijl hij
ieder woord dat gesproken was. nog eens na
ging. Was er een verborgen beteekenis te zoe
ken achter dien onzin van den man of was
hij Jordan onverstandig achterdochtig ge
weest?
„Ik zou vanmorgen schrikken als er een
muis door de kamer liep," mompelde hij
„Mijn zenuwen zijn totaal in de war. Wat
zou de vent bedoelen? Als hij wat geweten
had zou hij ronduit gesproken hebben en
geld gevraagd om de zaak te sussen." Sir
Jordan beoordeelde een ander naar zijn eigen
maatstaf en beschouwde iedereen even gewe
tenloos als zich zelf. „Poeher zit niets ach
ter! Banks is er van door met de banknoten
en ik ben veilig!"
Hij herhaalde deze beweging met nog
grooter overtuiging en gemak wat later op
den dag, toen de avond naderde en Banks
niet was komen opdagenen met zooiets als
een verlicht hart zond hij een telegram naar
Andrey met de tijding dat hij den volgenden
dag naai- Londen terug keerde.
gen, die hem naar Enkhuizen zou brengen.
De leider van het intenieerings-transport
was een le-luitenant der infanterie, die met
den prins en de hem vergezellende adjudan
ten plaats nam in de achterste le klasse cou
pé van het rijtuig. Een kellner uit de 2e klas
se wachtkamer verscheen met een sober tweede
ontbijt. Een paar bordjes werden op een ser
vet, dat op een der banken uitgespreid was,
neergezet en vervolgens kwamen er een
schaaltje met broodjes en nog een paar appe
len. Maar de ex-prins scheen geen lust te
hebben dadelijk aan te vallen. Hij had zich op
de kussens van de bank neergezet en keek
lachend naar allen, die er op het perron naar
hem stonden te kijken.
Nadat al de bagage overgeladen was
kwam er beweging in den trein, en toen er
meer gang in kwam, stond de vorstelijke ban
neling op (naar 't scheen op een wenk van eei
zijner adjudanten) en nam zijn pet af er
boog diep naar degenen die op het perroi
achterbleven. De afscheidsgroet werd met dt
vormen der burgerlijke beleefdheid beant
woord.
De trein arriveerde om 1 uur 56 te Enkhui
zen.
Bij de aankomst aldaar stonden een klein*
luizend menschen te wachten, maar alleen d
burgemeester, de inspecteur van politie en d
stationschef waren op het perron. De stem
ning onder het publiek was hoogst onhartc
ijk Toen men een bediende met een dienba'
enz. zag loopen, zei iemand uit het publiek
,Hij heeft nog gevreten ook."
Bij het gaan van den trein naar de boo
schreeuwden velen uit de menigte: „schooier"
Met onverschilligen tred en lachend ginj.
de ex-kroonprins zijn weg.
De motorboot van den Rijkswaterstaat, di<
Woensdag een groote hoeveelheid bagag
laar Wieringen had overgebracht, is giste
op de terugreis naar Enkhuizen ten noordei
van Andijk op het strand geraakt. Het vaar
luig bekwam een defect aan de schroef, waal
Joor het niet binnen kon komen om het reis
gezelschap op te nemen. De sleepboot „Rol
terdam", die in de gemeentehaven ondc
stoom lag, werd nu naar de spoorhaven gedi
i'igeerd en nam den kroonprins en zijn gevolj
op.
Aan een relaas van een verslaggeefster vai
■iet „Algemeen Handelsblad", die den ex
Kroonprins op het Weespenspoorstation al
wachtte, er in slaagde in den trein te komen
naar het Centraal-Station mee te rijden ei
daardoor in de gelegenheid was een vluchtij.
gesprek met den vorstelijken banneling ti
voeren, ontleenen we nog het volgende:
Het is eigenlijk een vraag- en antwoord
spelletje geweest, dat wij in de luttele minu
ten, die de trein noodig had om van he,
Weesperspoortstation naar 't Gentraalstatioi
te rijden, met dezen jongeren Wilhelm voi
Hohenzollern hebben gevoerd j hij, staande ii
zijn coupé, wij bedrongen in den nauwei
doorgang en amper gelegenheid hebbende on
eenige korte notities te maken.
Wij hebben den ex-kroonprins die den in
druk maakt van een hoogstens vijf en twintig
jarig jongmensch, allereerst gevraagd naa
zijn ontvangst in Holland en naar zijn kort
stondig verblijf op het kasteel bij Swalmen.
De ontvangst was zeer goed en Swalmen i;
een mooi slot. Ook ons Ncderlandsch militai
had een uitstekenden indruk gemaaktvoora
de uitrusting van onze jongens werd zeer gi
prezen door dezen man, wiens oordeel over al
les wat militair betreft, toch zeker als toon
aangevend beschouwd kan worden.
Wat dacht deze jonge man over zijn aan
staande verblijfplaats, die wij, Nederlander
op het oogenblik eigenlijk niet anders dan eei
verbanningsoord kunnen noemen?
Aan zijn uiterlijk was niets te bespeuren
HOOFDSTUK XL.
Andrey zat niet te schreien achterin haa
loge, zooals ze aan Sylvia voorspeld hac
maar ze zat zooals gewoonlijk vooraan ei
glimlachte tot haar vrienden en kennissen te
rug die haar groetten en bogen van uit de an
dere loges en stalles.
Zulk een welbekende en geziene dame al
freule Hope kon haar hart niet op haa
mouw dragen om er door alle kraaien in t
laten pikken; en zoo zag zij er, wel wat ble<
ker en een beetje vermoeid maar toch evei
lief uit als gewoonlijk en niemand giste hor
veel pijn haar hart haar deed en hoezeer z
vvenschte nooit dat noodlottige woord „Ja
tot Jordan Lyune gesproken te hebben. C
was Lord Lorrimore maar een paar weke
vroeger thuis gekomen 1 of was zij maar noo
geboren
Wanneer Sylvia nu en dan naar haar op
keek, zag zij door het glimlachje heen; een;
toen Sylvia een aandoenlijk lied zong, zag z
Andrey's oogen vol tranen De vrienden in d
stalles zagen het ook, maar zij schreven haa
ontroering toe aan Signora Stella's voortre
felijke stem en treffende vertolking van h(
lied en zij applaudisseerden des te luider b
deze getuigenis van het talent der prima don
na. Andrey wachtte dien avond niet op Syl
via. maar vertrok met Lord Marlow, aie bij
het begin van de opera gekomen was en met
groot genot was gebleven. Zij kon dien
avond Sylvia's teedere sympathie zelfs niet
verdragen; zij moest alleen zijn om uit te
schreien zooals zij in de loge had willen
doen. Bijna den geheelen nacht lag zij wakker
en toen zij 's morgens beneden kwam schrikte
Lady Marlow zoo bleek en vermoeid het
mooie gezichtje er uit zag.
„O, ik ben hael wel," zei Andrey op hun
Een groote mate van „Gleichgültlgkeit" lag
op zijn weinigzeggend gezicht. Telkens als hij
op onze vragen antwoordde, en och, hij deed
het zoo gedwee, ontblootte hij zenuwachtig
lachend net gave gebit, waarvan een der voor
tanden een hoek mist met het gevolg, dat hij
een beetje lispelt.
Weet u reeds hoe lang u op Wieringen blij
ven zult?
Neen.
Denkt u naar Duitschland terug te reizen?
Dat kan ik niet zeggen, dat hangt van den
toestand daar af.
Heeft u uw vader reeds gesproken?
Neen, ook nog in het geheel niets van hen
gehoord, sedert weken niet.
Komt uwe echtgenoote ook naar Wieringen I
Neen, die blijft in Duitschland.
Altijd glimlachend bleei hij antwoorden ei
oen wij hem vroegen: Hoeveel hoofdoffich
en reizen mee naar Wieringen en mogen wi
ïunne namen noteeren? zeide de ex-kroon
rrins: „Oh ja!" en voorstellend beduidde hij
Major von Muller, Major Mulder, Freiher
on Zobeltitz."
De trein naderde het Centraal-Station. D
^ederlandsche hoofdofficier, die het gezel
,chap geleidde, beduidde met een vriendelij
lanagebaar, dat wij naar ons compartimen
noesten terugkeeren.
„Besten dank", zeiden wij; en hij, de grijz
>et lichtendj antwoordde: „A Dieu!"
Uit Wieringen werd ons hedenmorgen gc
seind
De ex-kroonprins heeft nood gedwongei
leze nacht te Medemblik moeten vertoevei
imdat er een motordefect aan de schroef va
iet schip was gekomen. Men was Mcdemblil
eeds gepasseerd doch moest weer terug. He
lenmiddag 2 uur wordt het stooinschij
oor de haven de Houkes verwacht en da
uilen rijtuigen gereed staan den kroonprin
net gevolg naar Oosterland te transporteeren
In afwachting van de aankomst van dei
x-kroonprins hebben gisteravond van 7 uu
ot half één vele menschen (half Wieringen
an de Houkes vertoefd. Er waren een vierta
ij tuigen.
Omtrent het verblijr van den ex-kroon
irins op Wieringen in de pastorie wordt hc
olgende gemeld door iemand van het Hbld
de er een bezoek bracht:
In de pastorie wordt druk gewerkt. Domi
le's ameubelement stond in de gang, gereei
m naar boven te worden getransporteerd
>ehangers en stoffeerders waren druk bezig
n de vertrekken.
De voorste helft van de suite is de saloi,
/an den predikant. Men heeft dit vertrek in
act gelaten; het is klein, smaakvol gemeubi
eerd; opengeslagen piano zal voor 's ex
roonprinsen divertissement zorgen. Di
-laarachter liggende kamer is ontruimd; mei
ceeft er eenige sobere meubelen in gebracht
«nevens een tamelijk aftandsch biljart. Zi.
;eeft door een serre toegang tot den grootei
n ruimen tuin. De bovenverdieping heeft ooi
enige vertrekken: het geheel, ofschoon na
uurlijk uitteraard verre van koninklijk, it
eer goed bewoonbaar.
Juist kwam de smid met een roestig
achelpijp aandragen. „Had je die niet wa
unncn oppoetsen?" werd hem gevraagd
loch lachend was het antwoord„neen hooi
lat moeten de bedienden maar doen." Wan
.e bevolking is geenszins vriendschappelij
.ezind jegens den ex-kroonprins en zag hen
lever niet in haar midden dan wel. Mei
ieemt het ds. de Vries zeer kwalijk, dat hi.
ijn pastorie heeft afgestaan en nog wel zon
er er den kerkeraad in te kennen.
Onmiddellijk bij de pastorie ligt de catechi-
eerkamer. Deze is ingericht voor de wacht
ritsen en matrassen zijn hier ingebrach
oor onze jongens, die de vereerende taai
riendelijke en belangstellende vragen, „al
.en een beetje moe, denk ik," en zij dwonj.
ich tot een glimlach.
Maar toen zij de brieven naast haar borc
pnam, stierf de glimlach weg, want daa.
/as Jordan's brief bij, die er op aandrong
adelijk te trouwen. Het hart zonk haar ii
le schoenen, toen zij dit las en een verschrik
e, onrustige blik vertoonde zich in haa.
ogen. Wat zou zij doen Zou zij zich op dt
nieën werpen voor haar voogd, die haa
oo zeer liefhad en die tegenover haar zat
ijn toast te eten en zijn courant te lezen ei
em zeggen dat zij niet trouwen kon met Jor
an en hem verzoeken, hem smeeken het en
agement voor haar af le maken? De graa
ou haar vriend zijn, hij zou haar alle moeit
esparen, hij zou met Jordan Lynne naa
rankrijk gaan en daar met hem duelleerei
idien Jordan zulk een verouderde satisfactit
/enschte.
Maar hoe kon zij dat doen? Welke schulc
ou zij vinden in Jordan, die naar zij meende
aar vol toewijding liefhad? Het was alle;
oed en wel te zeggen, dat zij hem niet lief
ad en hem nimmer kon liefhebben. Zij hac
ie ontdekking moeten doen voordat zij be
jofde zijn vrouw te zullen worden. Nu wa:
et te laat. Indien Lord Lorrimore een paai
weken vroeger gekomen was. Maar da
was hij niet; en nu was hij weg misschien
zooals Sylvia lachend gezegd had, naar Tiei
andere eind van de wereld. Het was nu te
laat om iets anders te doen dan zich te onder
werpen aan haar lot.
Sylvia kwam haar dien morgen even bezoe
ken, maar Andrey, die bijna bang was dat zi
komen zou en haar tegenwoordigheid vreesdi
zooals een pijnlijk gewond man zelfs de aan
raking vreest van de zachtste en teederste
hand, had het rijtuig besteld en was uitge-
zullen hebben den ex-kroonprins te bewaken.
Bijbelsche voorstellingen hangen hier aan
de wanden; een kaart van het Heilige Land,
waarnaar 's ex-kroonprinsen verlangens uit
gingen, hangt er naast den verloren zoon.
Van uit de pastorie is een ruim uitzicht
over de polders en de zee.
"a modderi
lingen of rijtoértjes in dit jaargetijde niet
De wegen zijn modderig en voor wande
lgen of riitoertji
zeer geschikt.
Voor een koningszoon, die eenmaal de gasl
Wil der Europeesdie hoven, die een paleis
«woonde van ontzaglijken omvang, is de te-
enstelling en de val tot een eenzamen banne-
ng op dit afgelegen Zuiderzee-eiland zondei
omfort wel groot 1
OOK EEN OPLOSSING.
Men schrijft uit Bameveld aan het N. v
1. D.:
De predikant bij de Gcref, Oemeente, dr. J
ïaanie, alhier, heeft de kwestie der te lag
ezoldiging van predikanten, waarover dei
ratsten tijd nog al heel wat te doen is gc
/eest, te zijnen opzichte op eigenaardige wij
e opgelost. Nadat deze herder naar de g<
icente een beroep had ontvangen, stelde ni
ijn komst naar hier afhankelijk van het al o
let inwilligen van zijn voorwaarde, on
een vast salaris te ontvangen, doch om d
ergoeding voor zijn werk geheel aan de gt
lecnteleden over te laten. Én daar hicrtcgei
ij de gemeente geen bezwaar bestond, word
lans aan het einde van elke godsdienstoefc
ing, die, behalve op enkele werkdagen, di:
'ondags geregeld drie maal plaats heeft, b
'c uitgangen voor dominéé gecollecteerd Bo
endien hangen er busjes, waarin giften voo
e armen kunnen worden gedaan, zoodat tij
'ens den dienst in het geheel geen geldci
leer worden opgehaald.
OESCHIL OP EEN KERKHOF.
Sinds eenigen tijd wint te Veenendaal he
erkgenootsdiap der Hersteld Apostolisch
iemeente meer en nier terrein. Zij is reeds ii
iet bezit van een flink ruim eigen kerkgc
iouw en haar godsdienstoefeningen wordei
gewoonlijk oo door velen- bezocht, die nog
.uiten haar kerk staan. Of het nu de beginsc
en van het Apostolisch geloof zijn, die dc
andacht trekken of wel net nog ietwat nieu
ve, is van zelf door een buitenstaander
net te zeggen-.
Toen het publiek echter gistermorgen ver
ïam, dat de overleden jonge vrouw van D
loers, lid van gezegde kerk, met de gebrui-
.elijke plechtigheid dier kerk zou worden be-
raven, waarvoor de Herder R. met eenige le
len uit Utrecht op verzoek was overgekomen
tonden reeds lang voor het bepaalde tijdstij
Irommen belangstellenden of nieuwsgierigci
oor de poorten van de algemeene begraaf
ilaats in Achterkerk.
Nadat de kist» in de groeve was nedergela
■n, wilde vermelde geestelijke een gebruike
jk woord spreken, doch werd op hetzelfde
ogenblik in den weg getreden door een dei
i oeders van de overledene, die beweerde, or
rond van vele aanhalingen en gezegden vai
ijn overleden zuster van voor haar ziekbed
cht te hebben, namens zijne ouders, broe
'ers en zusters hem te verzoeken, „hier aan
lit graf zijn mond te houden".
Toen de geestelijke echter even kans zap
en woord te spreken, vroeg hij nadrukkelijl-
an den man van de overledene of hij hier op
ijn verzoek en permissie kon optreden, waar
a hij, op bevestigend antwoord, een teeker
af aan de aanwezige leden van zijn kerk, die
aarop geestelijke liederen begonnen te zin
-;en. Weldra daarop werd door de familie var
'e andere zijde Psalm 105 5 aangeheven er
loor een groot deel der aanwezigen medege
zongen, waardoor de eersten luid werder
•;aan Zij beantwoordde Jordan's brief niet,of-
choon zij wist dat zij het behoorde te doen
naar zij maakte zich zelf wijs, dat hij tod
'adelijk kwam; en die gedachte deed haai
idderen. Den heelen tijd dat het rijtuig me
en bepruikten koetsier en den gepoederde)
talfenier het park rondreed, was haar gees
/oortdurend met Lord Lorrimore bezig. Zi
loorde zijn hartstochtelijke stem, zij zag zijr
nap, verwrongen gezicht, in één woord, zi
vas zoo ongelukkig als een meisje verdienl
lat veroordeeld is gedrongen te zijn tot eei
o-uwbelofte met een man, dien zij niet lief
eeft.
Lord Marlow kwam dien dag thuis om t<
unchen, hetgeen wel een wonder was; maa
ij werd niet beloond door de tegenwoordig
ïeid van zijn pupil.
„Waar is Andrey?" vroeg hij dadelijk.
„In haar kamer, zij ligt te bed," zei Ladj
tarlow, ,.zij heeft zware hoofdpijn."
En ofschoon, zij schijnbaar bedaard sprak
Iso-f er niets bijzonders was merkte de vis
ount een toon van bezorgdheid op in haai
tem.
„Zij zag vanmorgen heel bleek en uitge
>ut," zei hij toen de knecht de kamer uit was
lij de zeldzame gelegenheden, dat hij thui:
unchte, wilde de viscount gaarne genieten
an zijn maaltijd „in den schoot van het huis
gezin" en zooveel mogelijk zonder bedien-
:ien: hij zeide, dat hij zelf wel aardappelen
lemen kon. „Waar is Jordan?" voegde hij er
lij.
„Hij is nog te Lynne," herhaalde Lady
Marlow. „Ofschoon hij het niet direct zei, be-
rrijp ik toch wel waarvoor hij gegaan isik
weet dat hij van plan is een tooverpaleis van
iet huis te maken."
„Hmzei de graaf. A propos, ik heb Lor
rimore vandaag gesproken."
overstemd, zoodat hen niets overbleef dan
eerbiedig het hoofd te buigen en na bloemen
op de kist gestrooid te hebben, verder zonder
een woord te uiten^ het kerkhof te verlaten.
UIT WIJDENES.
Woensdag hield de afdeeling Wijdenes van
den IJ. H. N. eene algemeene verg
\lleen het bestuur was tegenwoordig. Als af
gevaardigden naar de algemeene vergadering
e Amsterdam op Zaterdag 23 November wer
den gekozen de heeren J. Pereboom en M.
lakker. De heer P. Butter, die 25 jaar als se-
retaris had gefungeerd, bedankte als be-
ituurslid. In diens plaats werd gekozen de
.eer K. Water.
UIT AKERSLOOT.
In de vergadering van den Ijsbond Holl-f
Noorderkwartier waren 10 leden tegenwoor-
IX- penningmeester deed mededeeling van
le inkomsten en uitgaven, bedragende in onl
angst 191,64, uitgaaf 148,59, batig saldo
43,05. De boeken en verdere bescheiden
veraen nagezien door de heeren C. Rijf, L
Vilbrink en Jan Blokker, welke in orde be-
onden, door deze heeren werden ondertee-
end.
De aftredende bestuursleden, de heeren H.
Nederveen en A. Groot, benevens de commi»
arissen, werden herbenoemd Tot afgevaai-
igdon naar de algemeene vergadering te Am-
lerdam werden gekozen de heeren G. Rijm-
ierg en Jb. Boschman.
Besloten werd dat in het vervolg de baan-
■egers van een band der afdeeling zullen
vorden voorzien, ter voorkoming dat zij
taancentcn van vreemd publiek aannemen.
Alhier werd Dinsdag vermoedelijk dool1
voonwagenbewoners een stuk kleedingstof,
'root ongeveer 3i/i Meter, uit een manufactu-
ierswinkel ontvreemd, terwijl de barbier een
cheermes vermiste Men zij voor dergelijk
«spuis op zijn hoede.
UIT OBDAM.
Donderdagmiddag vergaderde de raad de-
'.er gemeente. Afwezig was de heer C. Ursem.
Naar aanleiding van de vraag van den
heer Blauw in de vorige vergadering deelde
ie voorzitter mee een onderzoek te hebben in
gesteld omtrent de late postbestelling in hel
t oogenblik
Zuideind van het dorp.
er weinig kans op verbetering omdat de be
stelling verband houdt met de uitbreiding van
het dorp en de nieuwe wijken ook kwamen
voor dezen besteller.
Van het P. E. B. was bericht ontvangen
Jat met 1 Januari het lijnwerkerscontract
wordt opgezegd. Dientengevolge moet thans
Je gemeente een lijnwerker aanstellen.
Door B. en W. is bereids een ontwerp-in-
structie ontworpen, welke na bespreking doof
len raad, werd goedgekeurd en vastgesteld.
Onmiddellijk hieraan werd vastgeknoopt de
lalarisregeling.
De voorzitter deelde mee dat de tegenwoof-
lige lijn werker een bezoldiging geniet van
f 208 's jaars en de administrateur ƒ150.
Met het oog op de vele werkzaamheden zou
het Dag.-bestuur gaarne deze salarissen zien
jebracht op 250 voor lijnwerker en- 200
voor administrateur. Algemeen vond men de
ze verhoogingen billijk, te meer omdat ook
ïog de pensioenbijdragen er af gaan.
Een oproeping van sollicitanten voor lijn
werker had reeds plaats gehad, zei de voor
zitter, doch slechts één gegadigde had zich
latigemeld nl. -de tegenwoordige functionna-
ris A. P. Coppens.
Met algemeene stemmen werd deze daarna
Lady Marlow ontstelde even en trok de
venkbrauwen op.
„O, Lorrimorezei ze.
„Ja, ik heb hem ontmoet in de club; hij
wam zijn brieven halen. Ik kan niet zeggen{
lat hij er op verbeterd is door het reizen; hij
:ag er vreeselijk katterig en uitgeput uit."
„Waarom heb je hem, niet mee gebracht om
e lunchen vroeg zijn vrouw.
„Wel, ik heb het hem gevraagd, maar hij
«dankte en niet al te beleefd ook; het waa
lepaald of hij mij wou vermijden en hij was
liet meer dan eventjes beleefd, hetgeen mij
iet verbaasde."
„Arme Lorrimore!" zei Lady Marlow
acht „O, hij heeft natuurlijk van Andrey's
ngagement gehoord."
„Dat zal het zijn, denk ik," bromde d«
raaf. „Arme kerel! Werkelijk, hoe meer ik
zie van jouw sexe, hoe meer verbaas jullie
nijHoe een meisje als Andrey Jordan Lynne
can prefereeren boven een man als Lo-rromo
e, dat stelt mij te leur
„Maar maar, er werd immers gesproken
/an zijn engagement met een ander ze zeiden
net Signora Stella."
„Daar geloof ik geen woord van," zei de
jraaf dadelijk. „Als dat zoo was en hij voelde
zich gelukkig, waarom zou hij dan kijken of
hij pas ter dood veroordeeld was en mij
trachten te vermijden
Lady Marlow schudde het hoofd.
„Ik denk dat hij nog zij hakkelde;
ze was werkelijk dol op Lord Lorrimore.
„Natuurlijk is hij dat," zei de graaf. „Een
man als Lorrimore heeft eens in. zijn leven
lief, en ook maar eenmaalen je kunt er zeker
van zijn, die tijding van Andrey's engage
ment heeft hem neergeveld. Wat ben jullie
vrouwen dan toch ook een plaag 1 Waarom
kunt ge ons, mannen, niet aan ons lot overla-
COUR
BWIP
1^-y^mmÊÊÊÊmÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊimÊÊmÊÊÊÊÊÊmmÊiÊÊaÊÊÊÊiÊÊÊÊÊÊm