DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN Distributie ran Levensmiddelen Centraio Keuken. P*o. 275 Gekocht Honderd en twintigste J&argan*. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling p. 3 maanden i 1,65, fr. p. postf 1.90- Bewijsnummers 5 et Advertentieprijs 15 ct. p regel, grootere letters naar plaatsruimte. Br. fr. N.V. Boek- en Handelsdrukkerij Herms. Coster 4 Zn.. Voordam C 9. Tel. 3 VRIJDAG 22 NOVEMBER. SPIJSLIJST. Gemengd Nieuws, FEUILLETON. Provinciaal Niouw». Gedurende de week van 23 tot en met 29 November 1918 zal verkrijgbaar worden ge steld op: Bon No. 9 van de rijstkaart: 125 gram rijst. Bon No. 8 van de gortkaart: 100 gram gort. Bon No. 15 van de peulvruchtenkaart250 gram peulvruchten. Bon No. 20 van de kaaskaar* - 100 gram kaas Bon No. 59 van het oude bonboekje: 100 gram jam. Boa No. 16 van de suikerkaart: 250 gram suiker Bon No. 17 van de zeepkaart: ons bardc zeep 25 pet. vetzuurgenalte. Bon No. 41 van de aardappelkaart: 2 K G. kleiaardappelen. Bon No. 42 van de aardappelkaart: 2 K.G. zandaardappelen. RIJKS BOTER- EN VETKAARTEN. Gedurende het tijdvak van 21 November tot en met 29 November 1918 is geldig Bon No 8 van het 2e tijdvak der Rijks Boter- en Vet kaarten. MELK. Gedurende de week van 24 tot en met 30 November 1918 zijn geldig voor foeakoopt melk: BON NO. 11 TOT EN MET 17. Alkmaar, 22 November 1,918. De Waarn.-D'recteur van het Distributiebedrijf, C. H. SCHNEIDERS DINSDAG 26 November: Aardappelen met Zuurkool. WOENSDAG 27 Nov.: Aardappelen met Wortelen en Uien. DONDERDAG 28 Nov.: (Biddag) wordt geen eten verstrekt. VRIJDAG 29 Nov.: Groentensoep. ZATERDAG 30 Nov.: Aardappelen met Rapen. MAANDAG 2 December: Erwtensoep, Voor de Aardappelgerechten moet worden ingeleverd Bon 41 of 42 van de aardappelen- kaart telkens één bon voor vier porties. Voor de Groentensoep bon 9 van de Rijst kaart. Voor de Erwtensoep bon 15 van de Peul vruchtenkaart: telkens één bon voor twee porties. A. OSKAM. DE EX-KROONPRINS GEÏNTER NEERD. In een coupé eersteklas van den gewonen trein, die circa half 8 uit Maastricht vertrok, arriveerde de ex-kroonprins van Duitschland gisteren te Amsterdam. Daar zijn komst ge heim was gehouden, was er niet veel volk aan het Weesperpoort-station, toen de trein om ongeveer half 12 daar aankwam. Slechts kort duurde het oponthoud, waarna de trein naar het Centraalstation doorreed, waar het per ron door politie was afgezet. Alle reizigers werden van het perron afgeleid, zeer tegen den zii^van velen hunner, en daarna werd Ïas de coupé van den kroonprins geopend, laarin zaten ook een paar adjudanten en be dienden, die een pelsjas en eenige koffers droegen. De ex-prins, gekleed in sportcos- tuum, met korte pantalon, bruinlederen been kappen, slappe boord, groene das en grijze pet, scheen voor genoegen te reizen, te oor- deelen naar zijn uiterlijk. Opgewekt stapte hij over in een gereed staanden extra-trein, be staande uit één wagon en een goederenwa- Naar Kaf Engelsch van Charles Oarvice. 86) „Goeden morgen, Sir Jordan," zei Trale en hij ging heen. „Nu," mompelde hij, „ter wille van mr. Ne ville en van den ouden man heb ik u een kans gegeven, Sir Jordan. U zal wel spoedig wen- schen dat u er gebruik van gemaakt had. Wat een kalm man ben jij," en hij schudde het hoofd met een uitdrukking van bewondering, „maar u zal Sir Nevlile niet bedriegen als ik er wat aan doen kan." Jordan lag op den rug met gefronste wenk brauwen en bewegelijke lippen, terwijl hij ieder woord dat gesproken was. nog eens na ging. Was er een verborgen beteekenis te zoe ken achter dien onzin van den man of was hij Jordan onverstandig achterdochtig ge weest? „Ik zou vanmorgen schrikken als er een muis door de kamer liep," mompelde hij „Mijn zenuwen zijn totaal in de war. Wat zou de vent bedoelen? Als hij wat geweten had zou hij ronduit gesproken hebben en geld gevraagd om de zaak te sussen." Sir Jordan beoordeelde een ander naar zijn eigen maatstaf en beschouwde iedereen even gewe tenloos als zich zelf. „Poeher zit niets ach ter! Banks is er van door met de banknoten en ik ben veilig!" Hij herhaalde deze beweging met nog grooter overtuiging en gemak wat later op den dag, toen de avond naderde en Banks niet was komen opdagenen met zooiets als een verlicht hart zond hij een telegram naar Andrey met de tijding dat hij den volgenden dag naai- Londen terug keerde. gen, die hem naar Enkhuizen zou brengen. De leider van het intenieerings-transport was een le-luitenant der infanterie, die met den prins en de hem vergezellende adjudan ten plaats nam in de achterste le klasse cou pé van het rijtuig. Een kellner uit de 2e klas se wachtkamer verscheen met een sober tweede ontbijt. Een paar bordjes werden op een ser vet, dat op een der banken uitgespreid was, neergezet en vervolgens kwamen er een schaaltje met broodjes en nog een paar appe len. Maar de ex-prins scheen geen lust te hebben dadelijk aan te vallen. Hij had zich op de kussens van de bank neergezet en keek lachend naar allen, die er op het perron naar hem stonden te kijken. Nadat al de bagage overgeladen was kwam er beweging in den trein, en toen er meer gang in kwam, stond de vorstelijke ban neling op (naar 't scheen op een wenk van eei zijner adjudanten) en nam zijn pet af er boog diep naar degenen die op het perroi achterbleven. De afscheidsgroet werd met dt vormen der burgerlijke beleefdheid beant woord. De trein arriveerde om 1 uur 56 te Enkhui zen. Bij de aankomst aldaar stonden een klein* luizend menschen te wachten, maar alleen d burgemeester, de inspecteur van politie en d stationschef waren op het perron. De stem ning onder het publiek was hoogst onhartc ijk Toen men een bediende met een dienba' enz. zag loopen, zei iemand uit het publiek ,Hij heeft nog gevreten ook." Bij het gaan van den trein naar de boo schreeuwden velen uit de menigte: „schooier" Met onverschilligen tred en lachend ginj. de ex-kroonprins zijn weg. De motorboot van den Rijkswaterstaat, di< Woensdag een groote hoeveelheid bagag laar Wieringen had overgebracht, is giste op de terugreis naar Enkhuizen ten noordei van Andijk op het strand geraakt. Het vaar luig bekwam een defect aan de schroef, waal Joor het niet binnen kon komen om het reis gezelschap op te nemen. De sleepboot „Rol terdam", die in de gemeentehaven ondc stoom lag, werd nu naar de spoorhaven gedi i'igeerd en nam den kroonprins en zijn gevolj op. Aan een relaas van een verslaggeefster vai ■iet „Algemeen Handelsblad", die den ex Kroonprins op het Weespenspoorstation al wachtte, er in slaagde in den trein te komen naar het Centraal-Station mee te rijden ei daardoor in de gelegenheid was een vluchtij. gesprek met den vorstelijken banneling ti voeren, ontleenen we nog het volgende: Het is eigenlijk een vraag- en antwoord spelletje geweest, dat wij in de luttele minu ten, die de trein noodig had om van he, Weesperspoortstation naar 't Gentraalstatioi te rijden, met dezen jongeren Wilhelm voi Hohenzollern hebben gevoerd j hij, staande ii zijn coupé, wij bedrongen in den nauwei doorgang en amper gelegenheid hebbende on eenige korte notities te maken. Wij hebben den ex-kroonprins die den in druk maakt van een hoogstens vijf en twintig jarig jongmensch, allereerst gevraagd naa zijn ontvangst in Holland en naar zijn kort stondig verblijf op het kasteel bij Swalmen. De ontvangst was zeer goed en Swalmen i; een mooi slot. Ook ons Ncderlandsch militai had een uitstekenden indruk gemaaktvoora de uitrusting van onze jongens werd zeer gi prezen door dezen man, wiens oordeel over al les wat militair betreft, toch zeker als toon aangevend beschouwd kan worden. Wat dacht deze jonge man over zijn aan staande verblijfplaats, die wij, Nederlander op het oogenblik eigenlijk niet anders dan eei verbanningsoord kunnen noemen? Aan zijn uiterlijk was niets te bespeuren HOOFDSTUK XL. Andrey zat niet te schreien achterin haa loge, zooals ze aan Sylvia voorspeld hac maar ze zat zooals gewoonlijk vooraan ei glimlachte tot haar vrienden en kennissen te rug die haar groetten en bogen van uit de an dere loges en stalles. Zulk een welbekende en geziene dame al freule Hope kon haar hart niet op haa mouw dragen om er door alle kraaien in t laten pikken; en zoo zag zij er, wel wat ble< ker en een beetje vermoeid maar toch evei lief uit als gewoonlijk en niemand giste hor veel pijn haar hart haar deed en hoezeer z vvenschte nooit dat noodlottige woord „Ja tot Jordan Lyune gesproken te hebben. C was Lord Lorrimore maar een paar weke vroeger thuis gekomen 1 of was zij maar noo geboren Wanneer Sylvia nu en dan naar haar op keek, zag zij door het glimlachje heen; een; toen Sylvia een aandoenlijk lied zong, zag z Andrey's oogen vol tranen De vrienden in d stalles zagen het ook, maar zij schreven haa ontroering toe aan Signora Stella's voortre felijke stem en treffende vertolking van h( lied en zij applaudisseerden des te luider b deze getuigenis van het talent der prima don na. Andrey wachtte dien avond niet op Syl via. maar vertrok met Lord Marlow, aie bij het begin van de opera gekomen was en met groot genot was gebleven. Zij kon dien avond Sylvia's teedere sympathie zelfs niet verdragen; zij moest alleen zijn om uit te schreien zooals zij in de loge had willen doen. Bijna den geheelen nacht lag zij wakker en toen zij 's morgens beneden kwam schrikte Lady Marlow zoo bleek en vermoeid het mooie gezichtje er uit zag. „O, ik ben hael wel," zei Andrey op hun Een groote mate van „Gleichgültlgkeit" lag op zijn weinigzeggend gezicht. Telkens als hij op onze vragen antwoordde, en och, hij deed het zoo gedwee, ontblootte hij zenuwachtig lachend net gave gebit, waarvan een der voor tanden een hoek mist met het gevolg, dat hij een beetje lispelt. Weet u reeds hoe lang u op Wieringen blij ven zult? Neen. Denkt u naar Duitschland terug te reizen? Dat kan ik niet zeggen, dat hangt van den toestand daar af. Heeft u uw vader reeds gesproken? Neen, ook nog in het geheel niets van hen gehoord, sedert weken niet. Komt uwe echtgenoote ook naar Wieringen I Neen, die blijft in Duitschland. Altijd glimlachend bleei hij antwoorden ei oen wij hem vroegen: Hoeveel hoofdoffich en reizen mee naar Wieringen en mogen wi ïunne namen noteeren? zeide de ex-kroon rrins: „Oh ja!" en voorstellend beduidde hij Major von Muller, Major Mulder, Freiher on Zobeltitz." De trein naderde het Centraal-Station. D ^ederlandsche hoofdofficier, die het gezel ,chap geleidde, beduidde met een vriendelij lanagebaar, dat wij naar ons compartimen noesten terugkeeren. „Besten dank", zeiden wij; en hij, de grijz >et lichtendj antwoordde: „A Dieu!" Uit Wieringen werd ons hedenmorgen gc seind De ex-kroonprins heeft nood gedwongei leze nacht te Medemblik moeten vertoevei imdat er een motordefect aan de schroef va iet schip was gekomen. Men was Mcdemblil eeds gepasseerd doch moest weer terug. He lenmiddag 2 uur wordt het stooinschij oor de haven de Houkes verwacht en da uilen rijtuigen gereed staan den kroonprin net gevolg naar Oosterland te transporteeren In afwachting van de aankomst van dei x-kroonprins hebben gisteravond van 7 uu ot half één vele menschen (half Wieringen an de Houkes vertoefd. Er waren een vierta ij tuigen. Omtrent het verblijr van den ex-kroon irins op Wieringen in de pastorie wordt hc olgende gemeld door iemand van het Hbld de er een bezoek bracht: In de pastorie wordt druk gewerkt. Domi le's ameubelement stond in de gang, gereei m naar boven te worden getransporteerd >ehangers en stoffeerders waren druk bezig n de vertrekken. De voorste helft van de suite is de saloi, /an den predikant. Men heeft dit vertrek in act gelaten; het is klein, smaakvol gemeubi eerd; opengeslagen piano zal voor 's ex roonprinsen divertissement zorgen. Di -laarachter liggende kamer is ontruimd; mei ceeft er eenige sobere meubelen in gebracht «nevens een tamelijk aftandsch biljart. Zi. ;eeft door een serre toegang tot den grootei n ruimen tuin. De bovenverdieping heeft ooi enige vertrekken: het geheel, ofschoon na uurlijk uitteraard verre van koninklijk, it eer goed bewoonbaar. Juist kwam de smid met een roestig achelpijp aandragen. „Had je die niet wa unncn oppoetsen?" werd hem gevraagd loch lachend was het antwoord„neen hooi lat moeten de bedienden maar doen." Wan .e bevolking is geenszins vriendschappelij .ezind jegens den ex-kroonprins en zag hen lever niet in haar midden dan wel. Mei ieemt het ds. de Vries zeer kwalijk, dat hi. ijn pastorie heeft afgestaan en nog wel zon er er den kerkeraad in te kennen. Onmiddellijk bij de pastorie ligt de catechi- eerkamer. Deze is ingericht voor de wacht ritsen en matrassen zijn hier ingebrach oor onze jongens, die de vereerende taai riendelijke en belangstellende vragen, „al .en een beetje moe, denk ik," en zij dwonj. ich tot een glimlach. Maar toen zij de brieven naast haar borc pnam, stierf de glimlach weg, want daa. /as Jordan's brief bij, die er op aandrong adelijk te trouwen. Het hart zonk haar ii le schoenen, toen zij dit las en een verschrik e, onrustige blik vertoonde zich in haa. ogen. Wat zou zij doen Zou zij zich op dt nieën werpen voor haar voogd, die haa oo zeer liefhad en die tegenover haar zat ijn toast te eten en zijn courant te lezen ei em zeggen dat zij niet trouwen kon met Jor an en hem verzoeken, hem smeeken het en agement voor haar af le maken? De graa ou haar vriend zijn, hij zou haar alle moeit esparen, hij zou met Jordan Lynne naa rankrijk gaan en daar met hem duelleerei idien Jordan zulk een verouderde satisfactit /enschte. Maar hoe kon zij dat doen? Welke schulc ou zij vinden in Jordan, die naar zij meende aar vol toewijding liefhad? Het was alle; oed en wel te zeggen, dat zij hem niet lief ad en hem nimmer kon liefhebben. Zij hac ie ontdekking moeten doen voordat zij be jofde zijn vrouw te zullen worden. Nu wa: et te laat. Indien Lord Lorrimore een paai weken vroeger gekomen was. Maar da was hij niet; en nu was hij weg misschien zooals Sylvia lachend gezegd had, naar Tiei andere eind van de wereld. Het was nu te laat om iets anders te doen dan zich te onder werpen aan haar lot. Sylvia kwam haar dien morgen even bezoe ken, maar Andrey, die bijna bang was dat zi komen zou en haar tegenwoordigheid vreesdi zooals een pijnlijk gewond man zelfs de aan raking vreest van de zachtste en teederste hand, had het rijtuig besteld en was uitge- zullen hebben den ex-kroonprins te bewaken. Bijbelsche voorstellingen hangen hier aan de wanden; een kaart van het Heilige Land, waarnaar 's ex-kroonprinsen verlangens uit gingen, hangt er naast den verloren zoon. Van uit de pastorie is een ruim uitzicht over de polders en de zee. "a modderi lingen of rijtoértjes in dit jaargetijde niet De wegen zijn modderig en voor wande lgen of riitoertji zeer geschikt. Voor een koningszoon, die eenmaal de gasl Wil der Europeesdie hoven, die een paleis «woonde van ontzaglijken omvang, is de te- enstelling en de val tot een eenzamen banne- ng op dit afgelegen Zuiderzee-eiland zondei omfort wel groot 1 OOK EEN OPLOSSING. Men schrijft uit Bameveld aan het N. v 1. D.: De predikant bij de Gcref, Oemeente, dr. J ïaanie, alhier, heeft de kwestie der te lag ezoldiging van predikanten, waarover dei ratsten tijd nog al heel wat te doen is gc /eest, te zijnen opzichte op eigenaardige wij e opgelost. Nadat deze herder naar de g< icente een beroep had ontvangen, stelde ni ijn komst naar hier afhankelijk van het al o let inwilligen van zijn voorwaarde, on een vast salaris te ontvangen, doch om d ergoeding voor zijn werk geheel aan de gt lecnteleden over te laten. Én daar hicrtcgei ij de gemeente geen bezwaar bestond, word lans aan het einde van elke godsdienstoefc ing, die, behalve op enkele werkdagen, di: 'ondags geregeld drie maal plaats heeft, b 'c uitgangen voor dominéé gecollecteerd Bo endien hangen er busjes, waarin giften voo e armen kunnen worden gedaan, zoodat tij 'ens den dienst in het geheel geen geldci leer worden opgehaald. OESCHIL OP EEN KERKHOF. Sinds eenigen tijd wint te Veenendaal he erkgenootsdiap der Hersteld Apostolisch iemeente meer en nier terrein. Zij is reeds ii iet bezit van een flink ruim eigen kerkgc iouw en haar godsdienstoefeningen wordei gewoonlijk oo door velen- bezocht, die nog .uiten haar kerk staan. Of het nu de beginsc en van het Apostolisch geloof zijn, die dc andacht trekken of wel net nog ietwat nieu ve, is van zelf door een buitenstaander net te zeggen-. Toen het publiek echter gistermorgen ver ïam, dat de overleden jonge vrouw van D loers, lid van gezegde kerk, met de gebrui- .elijke plechtigheid dier kerk zou worden be- raven, waarvoor de Herder R. met eenige le len uit Utrecht op verzoek was overgekomen tonden reeds lang voor het bepaalde tijdstij Irommen belangstellenden of nieuwsgierigci oor de poorten van de algemeene begraaf ilaats in Achterkerk. Nadat de kist» in de groeve was nedergela ■n, wilde vermelde geestelijke een gebruike jk woord spreken, doch werd op hetzelfde ogenblik in den weg getreden door een dei i oeders van de overledene, die beweerde, or rond van vele aanhalingen en gezegden vai ijn overleden zuster van voor haar ziekbed cht te hebben, namens zijne ouders, broe 'ers en zusters hem te verzoeken, „hier aan lit graf zijn mond te houden". Toen de geestelijke echter even kans zap en woord te spreken, vroeg hij nadrukkelijl- an den man van de overledene of hij hier op ijn verzoek en permissie kon optreden, waar a hij, op bevestigend antwoord, een teeker af aan de aanwezige leden van zijn kerk, die aarop geestelijke liederen begonnen te zin -;en. Weldra daarop werd door de familie var 'e andere zijde Psalm 105 5 aangeheven er loor een groot deel der aanwezigen medege zongen, waardoor de eersten luid werder •;aan Zij beantwoordde Jordan's brief niet,of- choon zij wist dat zij het behoorde te doen naar zij maakte zich zelf wijs, dat hij tod 'adelijk kwam; en die gedachte deed haai idderen. Den heelen tijd dat het rijtuig me en bepruikten koetsier en den gepoederde) talfenier het park rondreed, was haar gees /oortdurend met Lord Lorrimore bezig. Zi loorde zijn hartstochtelijke stem, zij zag zijr nap, verwrongen gezicht, in één woord, zi vas zoo ongelukkig als een meisje verdienl lat veroordeeld is gedrongen te zijn tot eei o-uwbelofte met een man, dien zij niet lief eeft. Lord Marlow kwam dien dag thuis om t< unchen, hetgeen wel een wonder was; maa ij werd niet beloond door de tegenwoordig ïeid van zijn pupil. „Waar is Andrey?" vroeg hij dadelijk. „In haar kamer, zij ligt te bed," zei Ladj tarlow, ,.zij heeft zware hoofdpijn." En ofschoon, zij schijnbaar bedaard sprak Iso-f er niets bijzonders was merkte de vis ount een toon van bezorgdheid op in haai tem. „Zij zag vanmorgen heel bleek en uitge >ut," zei hij toen de knecht de kamer uit was lij de zeldzame gelegenheden, dat hij thui: unchte, wilde de viscount gaarne genieten an zijn maaltijd „in den schoot van het huis gezin" en zooveel mogelijk zonder bedien- :ien: hij zeide, dat hij zelf wel aardappelen lemen kon. „Waar is Jordan?" voegde hij er lij. „Hij is nog te Lynne," herhaalde Lady Marlow. „Ofschoon hij het niet direct zei, be- rrijp ik toch wel waarvoor hij gegaan isik weet dat hij van plan is een tooverpaleis van iet huis te maken." „Hmzei de graaf. A propos, ik heb Lor rimore vandaag gesproken." overstemd, zoodat hen niets overbleef dan eerbiedig het hoofd te buigen en na bloemen op de kist gestrooid te hebben, verder zonder een woord te uiten^ het kerkhof te verlaten. UIT WIJDENES. Woensdag hield de afdeeling Wijdenes van den IJ. H. N. eene algemeene verg \lleen het bestuur was tegenwoordig. Als af gevaardigden naar de algemeene vergadering e Amsterdam op Zaterdag 23 November wer den gekozen de heeren J. Pereboom en M. lakker. De heer P. Butter, die 25 jaar als se- retaris had gefungeerd, bedankte als be- ituurslid. In diens plaats werd gekozen de .eer K. Water. UIT AKERSLOOT. In de vergadering van den Ijsbond Holl-f Noorderkwartier waren 10 leden tegenwoor- IX- penningmeester deed mededeeling van le inkomsten en uitgaven, bedragende in onl angst 191,64, uitgaaf 148,59, batig saldo 43,05. De boeken en verdere bescheiden veraen nagezien door de heeren C. Rijf, L Vilbrink en Jan Blokker, welke in orde be- onden, door deze heeren werden ondertee- end. De aftredende bestuursleden, de heeren H. Nederveen en A. Groot, benevens de commi» arissen, werden herbenoemd Tot afgevaai- igdon naar de algemeene vergadering te Am- lerdam werden gekozen de heeren G. Rijm- ierg en Jb. Boschman. Besloten werd dat in het vervolg de baan- ■egers van een band der afdeeling zullen vorden voorzien, ter voorkoming dat zij taancentcn van vreemd publiek aannemen. Alhier werd Dinsdag vermoedelijk dool1 voonwagenbewoners een stuk kleedingstof, 'root ongeveer 3i/i Meter, uit een manufactu- ierswinkel ontvreemd, terwijl de barbier een cheermes vermiste Men zij voor dergelijk «spuis op zijn hoede. UIT OBDAM. Donderdagmiddag vergaderde de raad de- '.er gemeente. Afwezig was de heer C. Ursem. Naar aanleiding van de vraag van den heer Blauw in de vorige vergadering deelde ie voorzitter mee een onderzoek te hebben in gesteld omtrent de late postbestelling in hel t oogenblik Zuideind van het dorp. er weinig kans op verbetering omdat de be stelling verband houdt met de uitbreiding van het dorp en de nieuwe wijken ook kwamen voor dezen besteller. Van het P. E. B. was bericht ontvangen Jat met 1 Januari het lijnwerkerscontract wordt opgezegd. Dientengevolge moet thans Je gemeente een lijnwerker aanstellen. Door B. en W. is bereids een ontwerp-in- structie ontworpen, welke na bespreking doof len raad, werd goedgekeurd en vastgesteld. Onmiddellijk hieraan werd vastgeknoopt de lalarisregeling. De voorzitter deelde mee dat de tegenwoof- lige lijn werker een bezoldiging geniet van f 208 's jaars en de administrateur ƒ150. Met het oog op de vele werkzaamheden zou het Dag.-bestuur gaarne deze salarissen zien jebracht op 250 voor lijnwerker en- 200 voor administrateur. Algemeen vond men de ze verhoogingen billijk, te meer omdat ook ïog de pensioenbijdragen er af gaan. Een oproeping van sollicitanten voor lijn werker had reeds plaats gehad, zei de voor zitter, doch slechts één gegadigde had zich latigemeld nl. -de tegenwoordige functionna- ris A. P. Coppens. Met algemeene stemmen werd deze daarna Lady Marlow ontstelde even en trok de venkbrauwen op. „O, Lorrimorezei ze. „Ja, ik heb hem ontmoet in de club; hij wam zijn brieven halen. Ik kan niet zeggen{ lat hij er op verbeterd is door het reizen; hij :ag er vreeselijk katterig en uitgeput uit." „Waarom heb je hem, niet mee gebracht om e lunchen vroeg zijn vrouw. „Wel, ik heb het hem gevraagd, maar hij «dankte en niet al te beleefd ook; het waa lepaald of hij mij wou vermijden en hij was liet meer dan eventjes beleefd, hetgeen mij iet verbaasde." „Arme Lorrimore!" zei Lady Marlow acht „O, hij heeft natuurlijk van Andrey's ngagement gehoord." „Dat zal het zijn, denk ik," bromde d« raaf. „Arme kerel! Werkelijk, hoe meer ik zie van jouw sexe, hoe meer verbaas jullie nijHoe een meisje als Andrey Jordan Lynne can prefereeren boven een man als Lo-rromo e, dat stelt mij te leur „Maar maar, er werd immers gesproken /an zijn engagement met een ander ze zeiden net Signora Stella." „Daar geloof ik geen woord van," zei de jraaf dadelijk. „Als dat zoo was en hij voelde zich gelukkig, waarom zou hij dan kijken of hij pas ter dood veroordeeld was en mij trachten te vermijden Lady Marlow schudde het hoofd. „Ik denk dat hij nog zij hakkelde; ze was werkelijk dol op Lord Lorrimore. „Natuurlijk is hij dat," zei de graaf. „Een man als Lorrimore heeft eens in. zijn leven lief, en ook maar eenmaalen je kunt er zeker van zijn, die tijding van Andrey's engage ment heeft hem neergeveld. Wat ben jullie vrouwen dan toch ook een plaag 1 Waarom kunt ge ons, mannen, niet aan ons lot overla- COUR BWIP 1^-y^mmÊÊÊÊmÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊimÊÊmÊÊÊÊÊÊmmÊiÊÊaÊÊÊÊiÊÊÊÊÊÊm

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 5