DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
ïitenl
No. 280
Honderd en twintigstëRï aargang.
1918.
ftbonnementsnriis bfi vooruitbetaling 0.8 maanden f 1,65. ft. f, iostl 1.90, Bewii^nnmmers 5 cl AdvertentieDriis II et.®,
YRIJ D AG
naar olaatsrulmta^ Br.fr. N.V. Boek-en Handelsdrnkkerli Harms. Coster d Zo., fnordam C 9. Tel. 3
29 NOVEMBER.
Stadsnieuws.
Wij deelden reeds mede, dat de Beiersche
regeering- aangaande d£ voorgeschiedenis
van den oorlog een boekje open heeft gedaan.
Maar in Berlijn vindt men deze publicatie
eenzijdig en voorbarig en heeft men een volle
dige publicatie aangekondigd.
De Rijksregeering besloot alle desbetreffen
de staatkundige archieven onder de hoede van
den raad van volksgevolmachtigden te plaat
sen.
In München blijft men op de verwijdering
van allen aandringen, die op eenigerlei wij
ze met de oude regeering in betrekking ston
den, zooals Solf, Erzberger, David en Schei-
demann.
Zooals bekend heeft minister Spahn reeds
het veld moeten ruimen.
Wij verlangen, zegt het uitvoerend comité
van den arsolraad te München, dat de contra-
revolutionnaire elementen op staanden voet
aan den dijk worden gezet en binden den sol-
datenraad te Berlijn op het hart, met alle
middelen een regeering omver te werpen, die
zulke menschen in den doorslag gevende
ambten zal handhaven.
Als resultaat der besprekingen op de
bondsstatenconferentie is het volgende vastge
steld:
lo. De handhaving der eenheid van
Duitschland is een dringend gebod. Alle
Duitsche stammen staan aaneengesloten ach
ter de Duitsche republiek. Zij verplichten
zich in den geest der rijkseenheid te werken
en elk separatistisch streven te bestrijden.
2o. De bijeenroeping der Constituante
wordt algemeen goedgekeurd, alsmede het
voornemen van het rijksbestuur, deze ten
spoedigste voor te bereiden.
3o. Tot aan de bijeenroeping der Consti
tuante zijn de arsolraden de vertegenwoordi
gers van den volkswil'.
4o. Aan het rijksbestuur wordt verzocht
de vredespreliminairen te bespoedigen.
De vergadering der arbeidersraden uit
Groot-Berlijn heeft zich inmiddels met de
economische kwesties in de bedrijven en de
positie der ondernemers bezig gehouden en
de volksgevolmachtigde Barth, die de be
raadslaging leidde, deelde mede, dat Duitsch
land er in elk opzicht bijzonder slecht voor
staat.
Duitschland heeft, naar uit een Wolff-tele
gram blijkt, nogmaals geprotesteerd tegen de
wapenstilstandsvoorwaarden, zonder veel
hoop dat hiermede eenig resultaat zal bereikt
worden.
Het partijbestuur der onafhankel"ke socia
listische partij1 heeft in een oproep békend ge
maakt, dat h. i. van een constitueerende ver
gadering eerst sprake kan zijn als vaststaat
dat de bevolking van de krachtens het wapen-
stilstandsverdrag bezette gebieden vrij kan
kiezen.
Uit alles blijkt wel, dat zij de Constituante
gaarne op de lange baan willen schuiven.
De Onafhankelijken zijn niet bang voor
het bolsjewisme en verwijten de g: matigden,
dat dezen het bolsjewistische gevaar overdrij
ven en zij' zijn zelfs overtuigd, dat de Entente
en Wilson wel met elke radicale regeering
willen onderhandelen, wanneer deze maar
niet geheel en al bolsjewistisch is.
De Geallieerden schijnen ook wel bereid
Duitschland' aan de zoo noodige voedings
middelen te helpen. De Amerikaansche voed-
selregelaar Hoover heeft voorgesteld, dat een
commissie der geallieerden zich te Brussel
zal vereenigen om de verzoeken van Duitsch
land te onderzoeken en te beslissen in hoever
daaraan zal worden tegemoet gekomen. De
beschikbare levensmiddelen zullen om te be
ginnen onder de geallieerden, vervolhens on
der de neutralen en ten slotte onder de vijan
delijke landen worden verdeeld.
De ex-rijkskanselier Von Bedimann Holl-
weg heeft een zelfverdediging gepubliceerd,
die feitelijk neerkomt op een zelfbeschuldi
ging. Hij noemt de fouten op, waardoor de
geheele wereld er toe gekomen is Duitsch
land de schuld van den oorlog te geven, llij
laakt den inval in België, maar wil niet in
zien, dat de annexatie van Elzas-Lotharingen
een grooter onrecht is geweest dan- de talloo-
ze annexaties van andere landen.
In Engeland zijn de verkiezingen in vollen
gang.
Hoe ongunstig voor de liberalen de verkie
zingsafspraak is, die de eerste-minister met de
unionisten heeft getroffen, treedt eiken dag
duidelijker aan het licht, want de heele coali
tie te Londen heeft haar zegel maar aan 15
liberalen gehecht tegenover G1 unionisten
Voor de rest van het land zijn alle beslissin
gen nog niet bekend. Totdusver blijken buiten
Londen 279 unionistische candiaaten steun
der coalitie te genieten en slechts 113 libera
len. In het thans ontbonden Lagerhuis zaten
280- unionisten. Indien de coalitie erin slaagt,
deze en maar een 30 of 40 meer gekozen te
krijgen, zullen de unionisten een groote meer
derheid over de liberalen en arbeiderspartij-
leiders krijgen.
Men oefent eenige critiek op de wijze waar
op de coalitie-candidaten naar de verschillen
de kiesdistricten worden gezonden, waar zij
allen steun genieten waarover de coalitie be
schikt, terwijl deze steun den candidaten die
gesteld ziin zonder de goedkeuring der cen
trale coahtie-organisatie, wordt onthouden.
Men acht het waarschijnlijk, dat vele mi
nisters en oud-minis'ters oppositie zullen on
dervinden, o.a. AsquiÜJ, Bcruar Law, Cham
berlain, Churchill, Eric Geddes en Robert Ce
cil, maar men beschouwt hun verkiezing als
zeker.
Terwijl de Geallieerden stelselmatig voor
waarts gaan, wijken de Duitsche legers. Van
Aken uit zijn de laatste troepen landinwaarts
getrokken, zoodat alle Duitsche troepen tijdig
het vijandelijk gebied hebben verlaten. Te
Aken blijft een veldhospitaal om, zoo er nog
gewonden mochten aankomen, die op te ne
men.
De doortocht der troepen door de andere
Rijnsteden gaat volkomen ordelijk.
De Keulsche arsolraad heeft zich opnieuw
tot de rijksregeering gewend met het verzoek
om de leiders der doortrekkende troepen te
gelasten, zich van provoceerende daden te
onthouden.
HET FEEST VAN 28 NOVEMBER.
Des voormiddags.
Zoo heeft dus Alkmaar haar vredes- en
koningsfeest gevierd, haar vredesfeest in den
morgen en haar oranjefeest in den middag en
avond.
Wel 'had1 de regeering verzocht den' 28en
November als een dag van dank en stille
overpeinzing te beschouwen, maar toen dit
bekend werd waren de feef+elijkhedèii reeds
voorbereid en kon er van afatei geen sprake
meer zijh.
De morgen was dus aan een dankgebed
voor de zegeningen van den vrede, de mid
dag en avond aan een hulde voor vaderland
en vorstenhuis gewijd
De carillonnist heeft in den vroegen mor
gen zijn vaderlandsche liederen reeds van den
Waagtoren doen klinken en toen om half tien
de metalen stemmen van alle kerkklokken de
vreugde der stad verkondigen, toen het zon
netje tersluiks even uit het wolkengordijn
kwam gluren en het rood wit blauw bijna
huis aan huis naar buiten1 gestoken was,
gingen drommen kerkgangers naar de ver
schillende bedehuizen.
Daar zijn te tien uur door predikanten van
onderscheidene gemeenten de gebeurtenissen
der laatje jaren herdacht, daar was de
plaats van stille overdenking, die de regee
ring op dezen vredesdag gewenscht had ge
oordeeld.
In de Groote kerk traden twee predikanten
op, ds. Verwaal en ds. Ds Pree, welke laatste
een huidetelegram aan H. M. de Koningin
voorlas, dat namens de gemeente vervolgens
aan H. M. werd gezonden.
Ds. De Pree bracht hulde aan de profes-
^"ntsche en katholieke arbeiders voor hun pal
staan tegenover de dreigende revolutie.
Alle kerken waren geheel gevuld, de Groo
te kerk telde stellig wel 3000 bezoekers.
De optocht.
Reeds vóór één uur was het druk in de
Breedelaau, waar de optocht zou worden op
gesteld, Al spoedig kwamen vertegenwoordi
gers van verschillende vereenigmgen opda
gen, met hunne vaandels en banieren. Een
goede maatregel was, dat de nummers, waar
onder aan den optocht zou worden deelgeno
men, aan de langs de Breedélaan staande
boomen waren gehecht, zoodat ieder zonder
vragen zijn nummer wist -en onnoodig heen
en weer «open werd vermeden. Toch was het.
nog bij t eeën geworden voordat de stoet zich
in beweging zette, 't Was een lange rij,
waarvan het voorbijtrekken circa een half
uur vorderde. Een kleine honderd vereenigin-
gen namen er aan deel, allen meevoerende
hun vaandels of schilden of groote gekleurde
doeken, waarop de naam der vereeniging
prijkte. Er waren bakkers, schilders, rneiaal-
en tabaksbewerkers, enz enz., om een geijkten
term te gebruiken, te veel om te noemenEen
groot deel er van was R. K. Het deed ons ge
noeg ook vele soldaten in den stoet te zien, de
schoolcompagnie van de Xe infanteriebrigao>.
en dan de padvinders en -sters.
De volgende vereenigingen maakten deel
uit van den stoet
Politieruiters; Eerewachtte paard; Dagel.-
bestuur Hoofdcomité; Overige leden comité;
Ontzetvereeniging; Ver. Alcmaria; Bond van
Orde en GezagStedelijk Muziekcorps.
Chr. Jongeimgsvereeniging Zacheus met
hare onderafdeeling knapenvereeniging Ti-
motheus: Chr. Besturenbond; Nat. Chr.
Werkliedenborid; Chr. Spoor- en Tramweg
personeel; Chr. Metaalbewerkersbond; Chr.
Bouwvakarbeiders; Chr Sigarenmakersbond;
Kon. Rederijkerskamer Bildefdijk: Bond van
OnderofficierenFeestcomm. Holl. Mij. van
Landbouw; Burgerplicht; Kracht en Vlug
heid; Belgische Vereeniging; Gemengde
Zangvereeniging „Nieuw Leven"; Mannen-
zangvereeniging „Orpheus"; R. C. Volks
bon Gew. leden R. C. Volksbond R. C. Fa-
brieksarbeidersvereeniging.; R. C Transsport-
arbeidersbondR. C. Meubelmakersvereeni-
ging; R. C. Gemeentewerklieden vereeniging
R. C. MetaalbewerkersvereenigingR. C.
BouwvakarbeidersvereenigingR. C. Bakkers
gezellen; R. C. Bakkerij „Ons Doel"; R. C.
Kleermakersvereeniging; R. C. Spoor- en
Tramwegpersoneel; R. C. Post- en; Telegtafie-
personeel; R. C. Handels- en Kautoorbedien-
denbond; R. C. Typografenvereeniging; R.
C Tabaksbewerkersbond; R. C. Propaganda-
club St. Petrus; R. C. Red. Vondel; R. C.
Bouwvereemging „Goed Wonen"; R. C. Ka
tholieke kring; R. C. KiesvereenigingR. C,
St. Vincentiusvereeniging; R.'C. Kerkkoren;
R. C. Handelsreizigers; R. C. Ambtenaren;
R. C. Bond Groote Gezinnen R. C. Land- en
Tuinbouwbond R. C. KruisverbondR. C.
Zouaven-broedercshapTooneelvereeniging
Inter Nos, R. C. Onderwijzers: Katholieke
Sociale Actie; R C. Mannencongregatie; R.
C. Vereeniging „Hanze"; R. C. Schoenwinke-
liersvereeniging; R. C. Bakkerspatroons; R.
C. MelkslijtersR. C. Schilderspatroonsver-
eeniging; R. C. GroentenhandelarenR. C.
Schoenmakerspatroons; R. C. Rijwielclub;
R. C. Mannenzangvereeniging „Pulchrio Stu
dio"; R. C. Meisjescongregatie; R. C. Meis-
jesbond St. Agnes; R. C. Mariavereeniging
R. C. Vrouwencongregatie; R. C. Vrouwen
bond; R. C. Meisjesbescherming; R. C. Pa
tronaat; R. C. Bond van Arbeidersvrouwen;
R. C. Voetbalclub; R. C. Militairen; Cadet
ten; Alkm. Winkeliersvereeniging; Bond van
Alkm. Rijwielherstellers; Vereeniging Hotel-
kokswezen; Spaarkas; Padvindstersvereeni-
ging; Alkmaarsche IJsclub; Burger-IJsclub;
Alkm. Exportveiling; Nederl. Onderwijzers-
Genootschap; GymnasiastenvereenigingNe-
derlandsch Verbond „Brinio"; V. O. K.
Z. O. S.; Pacivolo; Alkm. Voetbalvereeniging
„Alcmaria Viotrix"; Kolfclub „Recht Door";
Alkm. Kegelbond; Kegelclub; Koekoek Chr.
vereeniging Nimrod Gymnastiekvereeniging
Hygea; Gymnastiekvereeniging De Halter;
Gymnastiekvereeniging Kracht en' Vlugheid;
Gymnastiekvereeniging Turnlust; Afdeeling
Militairen; Afdeeling Militairen Amster
dam; Afdeeling Post.
Langs Breedelaan en; Muzieklaan ging de
optocht via den Kennemerstraatweg stad
waarts. Verschillende straten trok men door,
waarna halt gemaakt werd voor het stadhuis,
op de hooge stoep waarvan het college van B.
en W. had plaats genomen. Geestdriftig wer
den de demonstranten door de groote schare
wachtenden in de Langestraat begroet. Men
bestrooide hen met confetti en wierp naar hen
met serpentines. Een oogenblik steeg de geest
drift ten top, toen de deelnemende groep Bel
gen naderde met haar vaandel. Dra klonken
de Vlaamsche Leeuw en de Brabangonne.
Na een oogenblik rust hoorde men van de
R.-K. Volkszang volkliederen zingen, waarop
ook nog drie andere R. K- koren gezamenlijk
zich lieten hooren. Daarop bood de voorzitter
der feestcommissie, de heer mr. Jl. P. Bosman,
den burgemeester een motie aan, alsmede een
telegram voor de koningin, met verzoek dit
door te zenden.
De motie had den volgenden inhoud:
Burgemeester van Alkmaar.
De Katholieke en Christelijke vakorganisa
ties en vele neutrale ver-enjgingen, zich re
kenende tot de ordelievende burgerij van Alk
maar;
brengen U, als vertegenwoordiger van
H. M. de Koningin, oprechte hulde;
geven openlijk blijk van hunne trouw aan
Vorstenhuis en Regeering;
spreken innige voldoening uit over het mis
lukken van pogingen tot wanorde en revolu
tie;
bidden Gods zegen af over de gemeente
Alkmaar en haren burgemeester;
verzoeken U aan H. M. de Koningin het
volgende telegram van hulde en trouw te
willen zenden:
Aan H. M. de Koningin
De, regeeringsgetrouwe burgerij van Alk
maar spreekt hare verontwaardiging uit over
de revolutionnaire strevingen;
bidt Gods zegen af over het Vorstelijk
t Huis;
betuigt hare oprechte hulde en onwankel
bare trouw aan H. M de Koningin en hare
regeering.
Alkmaar, 28 November 1918.
De burgemeester, doorzending van het tele
gram toezeggende, sprak ongeveer het vol
gende:
feestgenooten.
Het is mij een hooge eer uit de handen van
den voorzitter der Feestcommissie een adres
te mogen ontvangen van hulde en trouw aan
Koningin en Vaderland.
Een adres waarvan de inhoud aan U allen
bekend is en waarmede gij onvoorwaardelijk
instemt.
Ik geef U de verzekering, dat ik den inhoud
daarvan onverwijld zal brengen ter kennis
van Hare Majesteit de Koningin. Eu ik ben
overtuigd, dat het door Haar op hoogen prijs
zal gesteld worden, dat in de stad Alkmaar
die stad met haar grootsch historisch ver
leden, waarvan eenmaal de victorie begon
duizenden en duizenden de behoefte gevoel
den, op deze wijze uiting te geven aan hunne
gevoelens van liefde en trouw.
Het was dan ook goed gezien van de feest
commissie om u, nadat wij dezen morgen
naar onze bedehuizen waren opgegaan tot
het gemeenschappelijk gebed, thans daartoe
de gelegenheid te verschaffen en voorberei
dingen te treffen verder den dag te kunnen
vieren in gepaste ontspanning.
Ontspanning, een feestviering, ons allen
waardig, waar louter feestklanken zullen
worden gehoord, zonder eenige wanklank.
Wij hebben vier moeilijke jaren achter ons
en wij moeten ons niet ontveinzen, dat ook
thans nog vele moeilijkheden ons wachten;
maar wanneer wij, zooals nu, met onze liefde
en trouw de regeering en de Koningin blijven
steunen, dan zullen ook die moeilijkheden
glansrijk worden overwonnen en zullen wel
dra de betere tijden aanbreken.
Moge dit zoo zijn
Ik stel u thans voor, zoo besloot de burge
meester zijn in stilte aangehoorde speech,
met mij aan te heffen een driewerf „hoera
voor land en Koningin, waaraan wij met zul
ke hechte banden zijn verbonden; een drie
werf „hoera!" voor Nederland en Oranje!
Hierna werd de tocht door de stad ver
volgd. Jammer was het, dat het inmiddels
steeds harder was beginnen te regenen.
Bij de ontbinding van. den optocht op het
Dodenveld sprak allereerst de heer mr. J. P.
Bosman, die begon met te zeggen, dat er
zulk een prachtige dag gedeeltelijk achter ons
lag. Toen voor enkele dagen besloten werd
tot deze groote betooging, zei spreker, en mij
het voorzitterschap daarvan werd aangebo
den, dacht ik: Wat begin je? Op één ding
had ik daarbij niet gerekend, n.l. dat de voor
zitter het gemakkelijkste baantje zou hebben,
dat er is, doordat er een commissie gevormd
werd, die alle werk deed. Spr. was verheugd,
dat alles zoo geheel zonder wanklank van
stapel was geloopen' en sprak den wensch uit,
dat ook de avondfeesten eenzelfde verloop
zouden hebben. Hij bracht, behalve aan de
commissie, ook dank aan den burgemeester,
die welwillend meehielp. Eén ding was bewe
zen, zei spr., en wel, dat de rooie haan van
Troelstra en Wijnkoop hier in Alkmaar nog
geen victorie kraait. (Daverende hoera's.)
Sedert den tijd der gilden was hier geen
betooging gehouden, welke die van heden
ook maar nabij kwam. Er was heden weer eën
bladzijde geschreven in Alkmaar's geschiede
nis, welker annalen van dezen dag zullen1 ge
wagen als van een dag voor orde en gezag
(hoera's.)
De heer J. Baart, voorzitter van dén R. K.
Volksbond, herinnerde met een' kort woord
aan de meeting van voor tien dagen n sprak
zijn vreugd er over uit, dat 'n optreden tegen
de revolutie niet noodig was geweest door de
vastbesloten houding van alle goedgezinde
arbeiders. Hij bracht hen daarvoor hulde en
dank (hoera's).
Laatste spreker was de heer F. H. Ringers
Sr., voorzitter van de Ontzetvereeniging, die
als zijn meening uitsprak, dat twee weken ge
leden niemand zou hebben gedacht, dat zoo
spoedig het „Eendracht maakt macht" tot zijn
recht zou komen.
In de geschiedenis van Nederland is meer
malen gebleken, zei spr., dat Holland zich
aaneensluit bij dreigend gevaar. Zoo ook
thans. Hij bracht hulde aan allen, die mede
werkten ter verkrijging van die eendracht.
Hulde bracht spr. ook aan hen, die vier jaren
geduldig voor ons land hebben gewaakt, aan
nen tfan wie onlangs nog gezegd werd, dat zij
naar rood' zouden overgaan. Gebleken is, dat
onze soldaten weer hun plicht zullen doen, als
ons land eens weer in gevaar mocht komen.
Koningin en volk kunnen rekenen op onze
jongens. Voor hen stelde de heer Ringers een
driewerf hoera in, waarmee de aanwezigen
luide instemden.
Des avonds.
Op straat.
Des avonds steeg de feestvreugde ten tóp.
Hossende en zingende groepen van meisjes,
jongens en soldaten trokken reeds vroeg in
den avond door de straten
De regen deerde hen niet, uit mirlotons en
papieren trompetjes werd het Oranje-boven
geblazen en in de door den regen in kleiwe
gen veranderde straten spatte de modder
links en rechts uit al die dansende en hossen
de groepen.
Het deerde hen niet, het was oranjefeest en
dat moest gevierd worden.
Talrijke grappenmakers met maskers, neu
zen; of snorren voorgebonden en ook wel ge
heel verkleede camevalsgasten verhoogden de
vreugde der feestgangers.
Maar dat was het werk van de jeugd. De
ouderen en meer bezadigden hadden een on
derkomen gevonden in de vele feestzalen van
café's en hotels, waar
het onthaal van de Alkmaarsche werklieden
op luisterrijke wijze heeft plaats gevonden.
Alle feestzalen en er waren er heel wat
waren geheel gevuld met een blijde en
dankbare menigte, de er bij zang en dans
hun consumptiebonnetjes inwisselde eb een
avond van ongestoord" genieten heeft mee
gemaakt.
Wij' hebben hier en daar even een kijkje ge
nomen en over#! de grootste orde en het on
schuldigste genoegen geconstateerd.
Talrijk waren de café-chantant-artisten,
die ieder in hun eigen genre het publiek heb
ben bezig gehouden. Piano's en violen zorg-
O'-ii voor afwisseling en.in de pauzi tuaxiien
de verschillende voordrachten werden spon
taan vaderlandsche liederen gezongen of een
driewerf hoera op het vorstenhuis uitgebracht.
In een' der feestzalen wa3 de' pianist niet
verschenen. Men fluisterde, dat ae Spaansche
griep hem parten gespeeld had en zoo zaten
di toeschouwv.ts dus vóór een leeg podium en
een dichte piano, maar ook dat was geen be
zwaar want nu amuseerde men zich zelf maar
wat en de aanwezigen zongen geestdriftig
alle vaderlandsche liederen, die hun maar in
de gedachte kwamen.
Het meeste en dankbaarste publiek heeft ze
ker wel dé koninklijke rederijkerskamer Bil-
derdijk getrokken.
Toen wij een kijkje in de Harmonie namen
zagen wij de groote zaal geheel gevuld me't
een publiek dat met volle aandacht het voor
deze gelegenheid zoo bij uitstek geschikte blij
spel „Groothandelaar" gevolgd heeft.
Het komische zoowel als het ernstige in dit
stuk werd door 't publiek zeer gewaardeerd.
De leden van ,Bilderdijk" brachten het stuk
naar hun beste krachten tot de aanwezigen.
Een aardig orkestje van jeugdige muziek
beoefenaars zorgde onvermoeid voor vroolij-
ke muziek en hield de stemming er goed in
Begonnen werd met het Wilhelmus", dat
door de aanwezigen werd meegezongen.
De bioscopen hebben eveneens éen dank
baar publiek getrokken. Alle bioscopen waren
geheel gevuld en de ondernemers hadden hun
best gedaan een zoo interessant mogelijk pro
gramma samen te stellen.
In vele feestzalen' en bioscopen hebben de
vrouwelijke en mannelijke padvind(9t)er« uit
stekende diensten voor controle en bediening
bewezen.
Zij hadden gisteren een zwaren dag «n hek-
ben niet weinig tot het goed verloop der fees
telijkheden bijgedragen.
De feestcommissie en de besturen der ver
eenigingen die dezen feestdag hebben voor
bereid zullen ongetwijfeld dé medewerking
van vele inwoners en plaatselijke vereenigin
gen, die zich gratis ter beschikking stelde^,
gewaardeerd hebben.
In de Groote kerk liet „Nieuw Leve» m-;
Orpheus" zich hooren, de heer Maas heeft
„Jubal" laten jubelen en vele anderen hebbed
zich op instrumentaal of vocaal gebied' ver
dienstelijk gemaakt.
In de groote bovenzaal van de Unie was
door de tooneel-dilettanten van Vokzos 't zeer
primitieve plankier herschapen in een aar
dig, vertoonbaar tooneel. Gelukkig werd de
moeite al dadelijk beloond door een zeer tal
rijk publiek ook uit „Central" kwamen
vele bezoekers overwaaien.
Vóór de pauze werd „De Slaaf der Eubio-
thiek" opgevoerd.
Na de p uze werd de aardige operette „de
Geleende Koekepan" onder tegenwoordig
heid van den burgemeester gegeven.
Zang, een Voordracht en de vele nummers
van „Jubal" vulden den avond aan.
De winkels.
Vele winkels hadden een vredes- of oranje-*
kleedje aangetrokken.
Wij zagen er met keurige étalages in de na
tionale kleuren, en voornamelijk de versierin
gen met gekleurde gloeTampjes hebben in
den avond de bijzondere aandacht en bewon
dering getrokken.
In het water van de Kraanbuurt spoot een
fontein haar breede waterstralen naar boven.
In de Langestraat en omgeving
was het natuurlijk bijzonder druk.
Een draaiorgel verhoogde hier de feest
vreugde, maar boven alles uit klonk het hos-
gezang van honderden feestgangers, die
moeite hadden elkaar in de geweldige drukte
te passeeren. De camavalsgasten met drom
men jongens en meisjes achter zich aan trok
ken hier de bijzondere belangstelling en ook
de militairen lieten zich niet onbetuigd, maar
hosten met oranjecocardes op de kepi's in
dichte drommen door de menigte.
Menig jong meisje kwam in den knel en; me
nig schrik-gilletje is uit de samengepakte me
nigte opgestegen.
Maar de geest die allen bezielde was er
een van onschuldig genoegen en mede door
de activiteit van de politie, die den geheelen
dag een uiterst zware taak had, zijn ongere
geldheden voorkomen en kan men op dit feest
met voldoening terug zien.
Alkmaar heeft haar vreugde over den vrede
en haar trouw aan het Oranje-huis op de
haar eigene spontane wijze doen blijken
LANDBOUW? II JISHOU DKUNDIO
ONDERWIJS.
Van de Woensdagmiddag gehouden bijeen
komst, waarin de heer J. Drijver van Sant
poort een door lichtbeelden verduidelijkte le
zing hield over het Naardermeer, welke
hoogst interessante lezing met veel belang
stelling werd gevolgd, deden wij nog mede,
dat de spreker er allereerst op wees, dat in
1905, dank gij de actie van de vereeniging tot
het behoud van natuurmonumenten, in. den
Amsterdamschen raad met één stem meerder
heid het voorstel om het Naardermeer als
bergplaats voor het Amsterdamsche stadsvuil
te bestemmen, waardoor het geheele meer tot
ondergang gedoemd was, werd verworpen.
De natuurvrienden wisten hierop, door
aankoop van het meer voor 160.000, het
gevaar blijvend af te wentelen.
In de laatste eeuwen kwam steeds het stre
ven naar voren om het meer in vruchtbaar
bouw- en weiland om te zetten.
De eerste plannen van droogmaking datee
ren van 1623.
De Staten gaven eenige kooplieden vergun
ning hiertoe over tc gaan.
Het werk werd met 15 windmolens uitge
voerd en kostte 450.000, een voor dat land
in dien tijd zeer hooge som.
In 1629 deden de Spanjaarden een inval op
de Veluwe en Amsterdam, gevaar duchtende,
gaf orders den Moerdijk door te steken en 't
werk van jaren werd te niet gedaan. Men her
stelde den ringdijk later weer, doch in 1672
werd weer bevel gegeven de dijken door te
steken en de huizen en molens te verbranden.
De waarde van het meer zakte inmiddels
geweldig. In 1729 werd 1/« gedeelte verkocht
voor 1250. In 1780 stonden de aandeden
nog zoo laag. In het begin van de 18e eeuw
werd opnieuw getracht het meer droog te
maken. In 1830 kwamen wederom plannen
naar voren en in 1884 werd het meer door
de familie Rutgers van Rozenburg met stoom
gemalen opnieuw drooggemaakt. De kosten
van drooghouden bleken echter zoo hoog,
dat de familie spoedig besloot het meer we
der aan het water over te geven en nu zal het
meer wel niet meer met ondergang bedreigd
worden.
Overal vindt men in het meer wellen, waar
het water niet bevriest. Deze plassen zijn des
winters goede toevluchtsoorden voor rei
gers. enz.
Spr. deelde mede, dat de leden van de ver
eeniging gratis een excursie op het meer mo
gen maken en dan goed doen dit onder lei
ding te doen van den 80-jarigen opzichter,
die er niet tege opziet nog eer: boot met 7
8 personen te roeien.
Het meer vertoont door vaarten, slooten en
gedeelten van wegen sporen van menscheli/'-
ken arbeid. Allerlei waternHnten en vogefs
kn men er in groetten gcak vatden. Otter»,
COURANT.
j
