DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
ÖÏCI
Gekocht
Ifieüwjaarswenschen.
Honderd en twintigste «Jaargang.
1918
Bbeiieiieiisirlis Slt ToarnlHfetanar 1.3 maanilea I1.ES. ir. p. ititl 1.90. Bevllsiinupcn 5 ét Siieitegtleirije IS et. (801, pééled lilies gaai tlieteroMe. Br. ft El. leebti HaidelsurokkBrij Sent: bat» IIP., Toordam C 9, Tel. S
MAAH11AG 16 DECEMBER.
FEUILLETON.
No. 294
Binnenland.
Nieuwjaarswenschen
Geheel Frankrijk juicht den president der
Vereenigde Staten toe.
Toen Wilson te Brest aan land stapte was
een onafzienbare menigte samengestroomd
om hem te begroeten. Uit elk huis wapperde
de vlag der Vereenigde Staten; en' die van
Frankrijk en bijna iedereen droeg een Ame-
rikaansch vlaggetje op de borst.
Eenmaal in den trein vertrok de president
onmiddellijk naar Parijs.
Naar uit de Fransche hoofdstad wordt ge
meld kan de geestdrift ;n Parijs bij de ont
vangst van Wilson slechts vergeleken worden
bij het feest ter gelegenheid! van den wapen
stilstand.
Overal waar Wilson zich vertoonde was een
ontzaglijke menigte toegestroomd en er wer
den hooge prijzen betaald voor een plaats
waar men den president kon zien voorbijtrek
ken.
De vereering van den Amerikaanschen pre
sident straalt af op de Amerikaansche troe
pen. Overal waar zij voorbijkomen worden zij
met bloemen versierd en omhelsd.
De president nam blootshoofds en glim
lachend de huldebetuigingen in ontvangst.
Aan het noenmaal in het Elysée heelt pre
sident Poincaré zijn veeliewonutrenden gast
toe;
iii wees er op hoe begeerig Frankrijk was
om den illusteren democraat toe te juichen,
den voortreffelijken staatsman, die de wijze
heeft gevonden om de hoogste politieke en
moreele waarheid uit te drukken in bewoor
dingen welke den stempel der onsterfelijkheid
dragen.
Frankrijk betuigt tevens aan Wilson zijn
dank voor den ouschatbaren steun welke
Amerika tijdens den oorlog verstrekte aan de
verdedigers van recht en vrijheid.
Poincaré herinnertle vervolgens aan het
dappere optreden der door generaal Pershing
aangevoerde Amerikaansche troepen.
Het was noodig, die troepen er op te wijzén
hoe de Duitschers oorlog voerden en hen de
steden te doen aanschouwen welke stelselma
tig waren platgebrand, de ondeigeloopen
mijnen, de tot puinhoopen gemaakte fabrie
ken, de verwoesting der velden en de beschie
ting der kathedralen.
Gij mijnheer de presiden, aldus Poincaré,
zult m staat zijn, met uw eigen oogen den om
vang van deze rampen te meten. Uw edel ge
weten zal een vonnis over deze feiten uitspre
ken. Indien- deze misdaden ongestraft zouden
blijken of zouden kunnen vernieuwd worden,
zou de schoonst# overwinning tevergeefs zijn.
Tesamen, zoo vervolgde Poincaré, hebben wij
de vitale beg:nselen der vrije naties verde
digd. Thans moeten wij tezamen een vrede
opbouwen, welke de vrijwillige" en schijnheili
ge hernieuwing van een organisatie, die
naar verovering en onderdrukking streeft,
verbiedt. Niemand kan helaas beweren, dat
wij de menschheid voor altijd dé gruwelen
van nieuwe oorlogen zullen; besparen, maar
wij moeten in den vrede dien wij gaan bou
wen alle waarborgen van duurzaamheid
brengen, die wij kunnen samenvatten.
In zijn antwoord zeide president Wilson
verheugd te zijn zich in het bevriende Frank
rijk te bevinden. Ik gevoel, aldus de
dat hetgeen ik heb gezegd en wat
tracht te doen, slechts een poging is .geweest
om de gedachte van het volk der Vereenigde
Staten oprechtelijk tot uiting te brengen en ze
in daden om te zetten. Van het eerste oogen
blik af is de gedachte van het volk der Ver
eenigde Staten naar iets meer uitgegaan dan
slechts naar het winnen van dezen oorlog,
namelijk naar de bevestiging van de eeuwige
Naao hat iEngelach van Charles Oacri»
102;
„Niet zoo heel arm, Sir Jordan", viel
Trale hem in de rede - Neville zelf was onr
verschillig gebleven, „niet zoo heel arm; een
derde van de bezitting zooals u weet; dat is
beter dan de vijfhonderd pond 's jaars, die u
hem gisterenavond aanbood!"
Met iets dat aan een grauw en een ge
kerm deed denken, ging Jordan de kamer uit.
Lavarick lachte, toen hij dit deed, een akelige
lach van volledige, boosaardige voldoening.
„Breng mij weg", zei hij met heesche stem,
alsof hij uitgeput was door de opwinding van
het voorgevallene. „Jè kunt ze mij afdoen als
je wil", nij wees op de handboeien. „Ik zftu
er toch niet óm wegloopen al bood je mij die
banknoten want hij zou het toch nog van
jullie winnen als ik van de baan wasl ja, hij
zou het. van jullie winnen, maar dat zal niet
gebeuren zoolang ik in leven ben en hier in
de buurt om hem te vermorzelen! Ik kan je
alles vertellen, en ik zal je alles vertellen.
Maar breng mij üu Weg tenzij ten
zij hij zweeg en kermde: „O mijn arm
meisje, mijn Rachel!"
Trale kende zijn man. Hij liep naar hem
toe en maakte de handboeien los.
„Als Lord Marlow het je toestaat, zal je
haar zien, Banks", zei hij plechtig. Lord Mar
low knikte en Trale legae zijn hand op Lava-
rick's schouder. „Ga met mij naar boven",
zei hij. „Als zij in staat is je te ontvangen,
zal ik je tien minuten toestaan bij haar te olij
ven." Dit zeggende ging hij met Lavarick de
kamer uit.
Vader en dochter waren alleen die tien mi
nuten lang, toen kwam Lavarick max foese-
beginselen van het recht en de rechtvaardig
heid.
Nimmer tevoren heeft de oorlog een zoo
gruwelijk aangezicht vertoond oi op grover
wijze den verlagenden invloed van onwettige
begeerten blootgelegd. Ik ben, aldus Wilson,
overtuigd, dat ik de puinhoopen, welke de le
ers der middenrijken hebben aangericht, met
enzelfden afkeer en diepe verontwaardiging
zal aanschouwen dan die, welke in de harten
van de mannen van Frankrijk en België is ge-
frifd. Ik erken, evenals gij, de noodzakelijk-
eid van een bepaling bij de uiteindelijke re
geling van de resultaten van den oorlog,
welke niet slechts zulke daden der verschrik
king en plundering laakt, doch tevens de ge-
beele menschheid er van in kennis zal stelten
dat zij zich niet aan zulke daden kan wagen
zonder de zekerheid te worden gestraft. Ik
weet met welk een geestdrift en vurigheid de
soldaten en zeelieden der Vereenigde Staten
het beste hebben gegeven wat in Ben was ten
bate van dezen verlossingsoorlog. Zij hebben
den waren geest van Amerika tot uiting ge
bracht. Zij gelooven, dat hua idealen door
alle vrije volken te aanvaarden zijn en zij zijn
verheugd hun aandeel te hebben gehad in de
verwezenlijking de^tr idealen in samenwer
king met de legers der geallieerden. Wij zijn
trotsch op het aandeel, dat zij hebben gehad
en wij zijn gelukkig dat zij met zulke kamera
den in de gemeenschappelijke taak verbonden
zijn geweest. Ik zal dagelijks hei geaoegen
kunnen hebben met de staatslieden vist Frank
rijk en zijp bondgtuoows te bessidslagen,
tot het beramen van de maatregelen, waarme
de wij de duurzaamheid der vriendschapsbe
trekkingen kunnen verzekeren m de wereld
zulk een veiligheid en vrijheid kunnen waar
borgen, welke slechte bij een voortdurende
samenwerking van vrienden kunnen worden
verkregen.
Het doel waarmede ssen dm Amerikaan
schen president langs de ruines voert, is dui
delijk. Men wil hem van Duitschlands ver
achtelijkheid zoo doordringen, dat hij mee zal
zingen in het koor van hen, tite bestraffing
tot het uiterste weaschen.
Maar Wilson heeft in zijn rede reeds dui
delijk te kennen gegeven, dat hij in de puin
hoopen slechts de treurigs result
oude wereldorde ziet en
e resultaten van de
et zijn taak acht
zulke maatregelen te treffen, dat oorlogen als
deze in het vervolg niet meer zuilen kunnen
voorkomen.
De Daily New» verneemt uit New-York,
dat naarmate de grootschbeid van het vredes
vraagstuk zich afteekent, Wilsons aanzien
zich snel herstelt
Uit Londen wordt gemeld, dat de verkie
zingen Zaterdag rustiger verloopen zijn dan
ooit het geval was. De voornaamste oorzaak
van de saaiheid was het feit, dat de uitslagen
pas op. 28 December bekend zullen worden.
De stemmen der soldaten en matrozen zui
den met de andere dooreen geschud worden.
Op 28 December moeten 600 uitslagen wor
den medegedeeld, maar zelfs als die bekend
zijn, zal het nog moeilijk zijn om de sterkte
der partijen precies vast te stellen.
KORTE BERICHTEN.
Uit Weenen zijn berichten ontvangen
over de revolutie in Hongarije. Arbeiders en
soldaten vielen bezettingstroepen aan en ver
moordden Engelsche en Fransche officieren.
Ook in Roemenië heerscht groote verwarring.
De hoofdbestuurder van het Amerikaan
sche Roode Kruis heeft verklaard, dat geen
deel der fondsen van de Roode Kruis-organi-
satie zal worden gebezigd ten nutte van de
volken der centrale mogendheden.
De president der Portugeesche repu-
den met gebogen hoofd, en zoo'n zwakken en
onzekeren gang, dat Trale hem een afm moest
geven, naar den wagen die in de oprijlaan
stond te wachten om hem naar de gevangene
te brengen.
De drie mannen keken elkander aan toen
Neville, vernietigd door. het gewicht van
schaamte op een stoel neerviel en zijn hoofd
in beide handen liet rusten.
„En dat is mijn broeder!" kermde hij:
De viscount ging naar hem toe en legde
zijn handen op Neville's schouders.
"zei hij, „niet meer dan een haff
en. Je bloed stroomt
door zijn aderen en dat
is de helft die zooveel durf heeft getoond.
Want durf heeft hij, dat moet gezegd worden
Het hoofd omhoog Neville! Een derdel wel,
dat is vijf of zes duizend 's jaars! Het ver
heugt mij zeer, beste jongen."
„Mij ook!" zei Lorrimore, terwijl hij Ne
ville* hand vatte. „Moed gevat, Neville, als
je mij toestaat je zoo te noemen Er liggen
betere dagen voor je in 't verschiet."
„Groote goedheid, wat komt Andrey daar»
goed van afT" riep Lord Marlow uit
Lorrimore ontstelde.
zijn nanoen op ivevmeB
„Neen", zei hij, „niet
broeder, beste jongen,
slechts voor de nelft do<
lijke historie moet op ae een oi anaere ma
nier gesust worden. Hij mag mijn geld hou
den ik verlies liever iederen cent, dan dat
de oude naam onteerd wordt en schande aan
gedaan. De gedachte alleen doet mij walgen
„En dat arme meisje, die Mercy!" zei de
graaf. „Wat een schelm is die Jordan ik
vraag je vergiffenis, Neville o, in 's hemels
naam laat mij hem een half uurtje vergeten,
je die flesch champagne even
Ik ben er op mijn woord van
Lorrimore wil
open maken?
joni
en met groote vriendelij:
er dea aan te nemen,
eer niet toe in staat. Daar, ic
glas", en met groote vriendel
hij Neville
neem een
eid dwong
«En alles
bliek is vermoord, toen hij op weg was naar
het station, om vandaar naar Oporto te ver
trekken. Hij werd door drie revolverkogels
getroffen.
Uit Dusseldorp verneemt de „Berliner
Lok. Anz", dat in het Rijnsch-Westfaalsche
kotengebied Zaterdag 14.000 arbeiders
niet op het appèl verschenen. Des avonds was
het aantal stakers tot 20.000 gestegen. Bij
eenige mijnen zijn de arbeiders weer aan het
werk gegaan.
Foch verklaart dat de geallieerden de
Duitsche ar solraden niet erkennen.
Op de lijn HofPlauen, waarschijn
lijk tengevolge van het breken der koppeling
van een militairen trein, heeft een ongeluk
plaats gehad. Zeven wagens van den trein
zijn vernield, waarvan er vijf In en over el
kaar zijn geschoven. Tot dusver bedraagt het
aantal dooden 12, waaronder 2 officieren.
De door de Ver. Staten aangeboden be
middeling tusschen Chili en Peru is door bei
den aanvaard.
De Belgische Senaatecommissie, die be
last is met het opstellen van het adres van
Antwoord op de troonrede, heeft zich voor het
behoud der Fransdie hoogeschool te Gent en
voor volstrekte gelijkheid der talen verklaard.
Eindelijk gaan de politieke leiders der
onafh. soc. in Duitschland kleur bekennen.
Reeds was merkbaar dat de hoon in hun or-
aan, de Freiheit, minder ophitsend werd en
a ter dag bevatte dit blad 'n hoofdartikel, ge
titeld: Duitsche taktiek voor de Duitsche re
volutie, waarin het bolsjewisme en de dUUsr
tuur van heb proletariaat met volstrekte dui
delijkheid vér worpen wórden.
In Amerika wordt een belangrijke uit
vinding gedaan op telefonisch-telegrafisch
gebied.
De burgerlijke leden van den Zwitser-
schen Nationalen Raad eischen bestraffing
van de aanstichters van den staatsgreep.
Volgens de Neue Freie Presse willen
de onzijdige vertegenwoordigers te Weenen
door een deputatie aan de Entente te Spa
doen aandringen op bespoediging der hulp
aan de bevolking te Weenen.
Een Britsch eskader is te Reval aange
komen. Het heet dat de Engelschen de Es\
landsche havens zullen bezetten en post, tele
grafie en' spoorwegen zullen overnemen.
Volgens een bericht uit Stockholm is er
bij de Russische boLsjewiki een partij Lenin
voor capitulatie van ae Sovjetmacht; een par
tij Trotzki is er tegen.
Amerika heeft 1000 ton graan voor
Einsche rekening verscheept.
In Pirna aan de Elbe (in bet Saksische
industriegebied) is Ruehle, een leider der
Spartakusgroep, verdacht van het voorberei
den van een staatsgreep, in hechtenis geno
men.
De Duitsche raad van volksgemacbtig-
den richt een vrijwillige volksweer op.
Het ontwerp voor de Duitscne rijks
grondwet is gereed.
Scheidemann zeide in een persgesprek
dat de regeering de ontwapening van de
Spartakusmenschen overweegt.
Te Dresden hebben Spartakusmenschen
onlusten veroorzaakt.
C ONZE KOLEN- EN GRAANPOSITIE.
Het Bureau voor Mededeeiingtn inzake de
Voedselvoorziening meldt:
De vooruitzichten voor de kolehvoorzie-
ning, die toch reeds zorgwekkend waren, zijn
in de laatste dagen nog hachelijker gewor
den.
ld Duitschland heerscht kolenschaarschte,
welbeschouwd kunnen wij het best stil hou
den. Ik zal met mijn advocaat spreken en
Trale zien te pakken te krijgen. Maar die Jor
dan, wat zal hij doen, dat wou ik wel eens
weten. Op mijn woord ik ben nieuwsgierig
wat hij nu weer zal doen. Hemelik wou dat
mijn vrouw hier was; haar hoofd is meer
waard dan twee en een half hoofd van mij of
van een van ons."
Zij werden niet lang ia twijfel gelaten
omtrent Wat Jordan uu weer zou doen; want
een uur later, terwijl zij het terra» op en
neer liepen, kwam een stalknecht de laan op
galoppeeren. Hij hield zijn dampend paard
stil en overhandigde Neville een' briefje.
„Van Sir Jordan, mijnheer", zei hij, zijn
hoed aanrakend^. „Hij zal een uur op de
Court wachten op antwoord."
„Wacht", zei Neville, terwijl hij den brief
opendeed. Hij las en wendde zich tot de twee
andere heeren. „Dit is zijn eerstvolgende
daad!" zei hij bitter. „Hij biedt mij tweedui
zend pond 's jaars aan „om de zaak bij té
leggen", zooals hij het noemt. Indien ik het
niet aanneem zal hij den strijd tot het laatste
toe volhouden. En hij herinnert mij dat ik
geen geld heb en dat het bezit van geld veel
gewicht in de schaal legt."
„Ja; hij is brutaal genoeg", merkte Lord
Marlow op.
Neville scheurde het briefje tweemaal mid
den door en wierp de stukjes in de lucht.
„Vertel aan uw meester wat ge mij hebt
zien doen. Dat is mijn antwoord", zei hij
tot den stalknechtdeze reed met spoed naar
de Court terug.
„Mooi zoo!" zei de graaf goedkeurend.
„Juist wat ik van je verwacht zou hebben,
Neville, Je hebt geen geld misschien, maar
je vrienden hebben het.
„En Neville moet mij als een van die vrien
den beschouwen", zei Lorrimore met nadruk.
„Als hij vrienden noodig heeft om Sir Jor-
zoodat op aanvoer uit het niet bezette gebied
allerminst te rekenen valt
Ook in Engeland zijn geen groote voorra
den beschikbaar, met het gevolg, dat de door
Engeland voor levering tusschen 18 Novem
ber en 18 December toegezegde 60,000 ton
kolen, die onmisbaar zijn om de brandstof-
lenvoorziening in December geregeld te doen
verloopen, in deze maand slechte voor een
klein deel zullen binnenkomen.
Wat ons eigen land betreft, heeft, gelijk be
kend is, de productie der Limburgsche mijnen
zeer geleden door het heerschen der Spaan-
sche griep en het vertrék van eenige duizen
den Belgische geïnterneerden, met name der
vele houwers, die onder hen voorkwamen.
Ook met de grootste inspanning ms*g er
dan ook niet op worden gerekend, dat reeds
bij den aanvang der maand Januari de pro
ductie weder op het oude peil zal zijn ge
bracht
Verder interen
raden
indeel ing
voorraden bij de gasfabrieken, de spoorwe
gen en de eleotrische centrales gemiddeld
vóór nauwelijks drie weken meer voldoende
zijn. De te Amsterdam en Rotterdam opgesla
gen voorraden, hieronder begrepen de mili
taire voorraden, die in November ter beschik
king dèr Rijkskolendistributie werden gesteld,
zullen dan bijkans geheel zijn weggeslonken.
Zij hebben dienst gedaan om, bij ae stagnatie
in den aanvoer uit het buitenland, in Novem
ber en December de brandstoffenvoorziening
gaande te houden.
De eenige mogelijkheid om onzen kolen-
voorraad onmiddehjk aan te vullen, bestaat
in aanvoer uit Amerika. Daarbij doet zich
echter de moeilijkheid voor dat wegens on-
voldoiende bunkerkolen slechte een beperkte
scheepsruimte beschikbaar kan worden ge
steld. Willen wij dus uit Amerika halen, clan
moet dit geschieden met schepen, die andere
bestemd zouden kunnen worden voor den
aanvoer van graan, en wanneer deze niet tij
dig kan plaats vinden, loopt het bestaande
broodrantsoen gevaar.
Dit laatste behoeft echter niet te geschie
den, wanneer de Nederlandsche landbouwers
zoo spoedig mogelijk graan inleveren. Tot nu
toe heeft die inlevering te wenschen overgela
ten, ten deele door het heerschen der Spaan-
sche griep, ten deele door den op zich zelf be-
gnjpelijken wensch der boeren het dorsen en
uit te stellen om gedurende den winter arbeid
te hebben voor hun personeel.
Op dit oogenblik moet echter het zwaarst
wegen wat het zwaarst is. De hachelijke toe
stand vordert, dat thans onverwijld zooveel
mogelijk inlandsch graan binnenkomt. Alleen
Wanneer dat geschiedt, zal het mogelijk zijn
het bestaande broodrantsoen te handhaven.
Intusschen moei wat de brandstoffenvoor
ziening betreft, rekening gehouden worden
met dé mogelijkheid, dat wij gedurende de
maand Januari uitsluitend zullen zijn aange
wezen op de binnenlaadsche productie aan
steenkolen, bruinkolen en turf. Hierop geba
seerd heeft de Rijkskolendistributie daarom
voor die maand een nieuwe indeeling. opge
maakt
Wanneer volgens dit schema zal worden
toegewezen, zullen van de, industrie uitslui
tend de meest noodzakelijke bedrijven van
brandstoffen worden voorzien: aan bedrij
ven, welke niet voor de voedselvoorziening
werken of die niet op andere wijze voor de
femeenschap van vitaal belang zijn, zal niets
unnen wordeh toegewezen.
De dienst op de spoorwegen zal zeer aan
merkelijk moeten worden ingekrompen. Op
het verbruik van gas en electririteit zal no,
aanmerkelijk meer moeten worden bezuinig
dan te bestrijden, d^n zal bij er genoeg kun
nen krijgen.'*
Op dat oogenblik kwam de dokter binnen.
Hij keek ernstig toen Lord Marlow naaf Mer
cy informeerde.
«Zij is heel ziek, rnylord", zei hij, „ze i» al
eenigen tijd zeer zwak en lijdende en is nu
geheel ingestort. Ik zal echter mijn beat doen
en zoolang er leven is
„In 's hemelsnaam zeg dat niet!" zei Lord
Marlow huiverend. „Die woorden zijn een
medisch doodvonnis. Andrey zal haar beat
doen; zij zal zoo zorgvuldig mogelijk opge
past worden'.,
De dokter keek niet op. Waarom zouden
dokters iemand zoo zelden aanzien?
„Welnu", zei hij aarzelend. „Ik zou den
ken, dat het beter was de patiënt zoo spoedig
mogelijk hier vandaan te brengen. Zij
wenscht dit zelf zij dringt er op aan Er
zijn herinneringen aan deze plaats verbon
den, begrijp ik De graaf knikte. „Ja, ik
zou aanraden haar zoo spoedig mogelijk van
hier te verwijderen. Zij is er sterk genoeg
voor. Ik zal nog eens terugkomen vandaag,
rnylord, en in staat zijn u een bepaalden raad
te geven."
Lorrimore en de graaf wandelden een eind
je op met den dokter; Neville bleef op het ter
ras. Was het omdat hij het mogelijk achtte dat
een zekere jonge dame een oogenblik uit de
ziekenkamer kon wippen?
Hij hoorde lichte voetstappen achter zich
en keek om, maar het was Andrey en niet
Sylvia. Hij stak beide handen uit en vatte de
hare. Zij had geschreid, maar er was een uit
drukking van verlichting'in haar oogen.
„Arme Andrey!" zei hij. „Maar neen, ik
wil niet doen of ik medelijden met je hen. Je
moet gefeliciteerd. worden dat je er aan bent
ontsnapt."
„Stil Neville!" zei ze kalmeerend; „geen
woord meer daarover. Wij wij zullen niet
In het nummer <ïat DINSDAG den
Stslan DECEMBER verschijnt, z&3
wederom gelegenheid bestaan tot
het plaatsen van
50 cents contant.
DE DIRECTIE.
in het bijzonder zuilen zich moeilhkhedai
voordoen bij de gasfabrieken, welke steeds in
de eerste plaat» op het verwerken van buitep-
landsche kolen zijn aangewezen. In de be
hoefte aan bunkerkolen zal, gelijk reeds werd
opgemerkt bij verre niet kunnen worden voor
zien, zoodat slechte een beperkte scheepsruim-
te zal kunnen uitvaren.
Ondanks de ongunstige wending !n dé brand-
stoffenpositie wordt evenwel ook nu nog aan
genomen, dat de minimum-rantsoenen voor
groep A (huisbrand) zullen kunnen worden
verstrekt; de groepen B, C en D en de parti
culiere houders Van centrale verwarmingen
zullen echter in nog meerdere mate hun ver
bruik dienen te beperken. Mocht op de mini
mum-rantsoenen aanzienlijk kunnen worden
bespaard, dan zal dit uiteraard aan de andere
groepen van verbruiker» ten goede komen en
zal hierdoor de dreigende werkeloosheid
worden beperkt. In aanmerking genomen, dat
de weersgesteldheid tot nu toe een zuinig
brandstofverbruik in de hand heeft gewerkt,
mag er op worden aangedrongen, dat ook op
den huisbrand inderdaad bezuiniging zal
plaats vinden.
Tegelijk mogen de landbouwers bedenken
dat zij door snelle inlevering^ van graan er
zeer toe kunnen medewerken het sluiten van
fabrieken en de daaruit voortvloeiende werk
loosheid zooveel mogelijk te voorkomen.
ZEEMILITIE LICHTING 1910.
De zeemiliciena van de eerste ploeg der
lichting 1919, wien destijds vrijstelling van
miliiiedicnet werd verleend met bepaling dat
deze vrijstelling eerst op een later vaat te
stellen tijdstip zou ingaan zullen met 18 De
cember as. in 't genot van onbepaald (klein)
verlof worden gesteld. Ook van deze categorie
zullen de ziekenverplegers eerst eenige dagen
later kunnen vertrekken.
NEDERLANDS HANDEL EN IN
DUSTRIE VERNIETIOD?
Het gerucht gaat, dat de overeenkomst te
Londen met de Entente-regeeringen getrof
fen, geheel gereed is. De inhoud van het ver
drag zou zoo ongunstig mogelijk zijn. De be
doeling van de overeenkomst zou zijn om de
Nederlandsche stapelmarkten' volkomen te
vernietigen en naar Engeland te verplaatsen.
Een verdere bedoeling is elke nieuwe of tij
dens den oorlog ontstane industrie in Neder
land door onthouding van grondstoffen te
dooden, de oude industrieën in beperkate ma
te te laten doorwerken doch niet meer voor de
oude markten, voor zoover die in het buiten
land zijn, daar deze markten aan de Engel
sche industrie worden toegewezen.
't Is te hopen dat deze geruchten sterk over
dreven zijn. In groote spanning wachten we
nadere mededeefingen van de regeering af
omtrent hetgeen waartoe onze onderhande
laars te Londen zich hebben verbonden.
AANKOOP VAN NEDERLANDSCHE
VLAS IN ENGELAND
Reuter seint uit Londen:
De verordening tot beperking van het vlas-
spreken over wat er gebeurd is. ïk kwam je
zeggen, dat Sylvia Mercy niet alleep kan La
ten: het arme meisje schijnt zeer aan haar ge
hecht te zijn. Iedereen houdt van Sylvia."
„Ik ken iemand dié van haar houdt," zei
Neville droevig.
Andrey lachte hem toe.
„Je verdient niet dat ze je liefheeft, mijn
heer", ze i ze
Toen schrikte zij ojt bij het hooren van Lor-
rimore's stem.
„O, is hij ex nog?" zei ze een weinig be
vende.
„Ja, wou je hem niet graag zien?"
„Neen. neen!" antwoordde zij eni ze trok
hemi de iramer binnen. „Zend hem weg, Ne
ville. Ik zou sterven van schaamte als De hem
nu ontmoette, zoo spoedig na
Na Jordan's ontmaskering, meende zij en
Neville begreep haar.
„En toch kwam je om „begod hij, maar
zij viel hem1 droevig in de rede:
„Ach Neville, je kent hem niet. Hij is zoo
overweldigend en het is zoo moeilijk hem
weerstane! te bieden! Daarenboven ik ik
hoorde dat Lorrimore verloofd was
„Ik geloof te begrijpen; hoe je er in geloo-
pen bent, Andrey" zei Neville ernstig. „Maar
nu ben je vrij en Lorrimore wat een brave
kerel is dat en hoe heeft hij je lief! Je zult
hem beloonen voor zijn langdurige trouw en
toewijding, niet waar Andrey?"
Zij wera vuurrood.
„Zouden we zouden we niet liever af
wachten of hij het mij vraagt?" antwoordde
zij en ze liep van hem weg.
Neville ging naar buiten en vond Lorrimo
re alleen op het terras. Hij keerde zich dado-,
lijk om.
„Hoorde ik freule Hope's stem niet?" vroeg
Bij-
(Wordt v#svo]gd).
v
