DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
over
Gekocht
r
No. 296
Honderd'«n
twinti^to Jaargang
1918
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon* en
Feestdagen, nitgegeven. Abonnementsprijs by voornitbetaiing
per 3 maanden voor Alkmaar f 1.65, franco door het ge
heele Rijk f 1.90.
Afzonderlijke en bewijsnummers 5 Cents.
DINSDAG
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertentiën:
Per regel f Ö.15. Bj groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.T. Boek* m Handelsdrukkerij
v/h. HËRMs. COSTER ZOON, To or dam C 9.
17 DECEMBEB.
FEPILLETOM.
Binnenland.
Het congres der Duitsche arsolraden is
gisteren te Berlijn begonnen zonder dat het
publiek daarvoor groote belangstelling heeft
getoond. v
De grootste helft der afgevaardigden was
in uniform en men zag zeiis eenige met het
ijzeren Kruis getooide officieren.
De voorzitter Mueller, die toé de scherp
radikale richting behoort werd met opmerke
lijke koelheid behandeld terwijl Ebert krach
tig werd toegejuicht.
Tot leider van het congres werd de socialist
Leinert, oud lid van het Huis van Afgevaar
digden, gekozen. Ebert hield een krachtig
pleidooi tegen het bolsjewisme.
De Spartacusgroep hield tijdens de verga
dering een groote demonstratie voor het Huis
van Afgevaardigden, waarbij Liebknechi een
rede hield. Een deputat:e werd vervolgens in
de zittingzaal toegelaten.
Verworpen werd een voorstel van de Bei-
ersche afgevaardigden om Liebknecht eb
Rosa Luxemburg als gasten met raadgeven
de stem tot bet congres toe te laten,
voudige socialistische republiek verlangen. De
gehéele macht moet bij die arsolraden berusten
en de Vollzugsrat van den centralen raad
moet het hoogste orgaan der wetgevende en
uitvoerende macht zijn. Onder groot rumoer
deelde deze afgevaardigde mede, datmen
Ebert en Haase op zij moest zetten, de contra-
revolutionnairen moest ontwapenen en een
Roode garde moest vormen.
De voorzitter deelde mede, dat het congres
van de eischen kennis genomen heeft en bij de
beraadslagingen daarover zal beslissen.
In de partijvergadering der linksche socia
listen heeft de Spartacusgroep met 195 tegen
485 stemmen een zware nederlaag geleden.
Meer en meer blijkt, dat de meerderheidsso
cialisten voortdurend aan invloed sa gezag
winnen.
De stemming in de vergadering der onaf-
hankelijken over de Constituante bad tenge
volge, dat de onafhanjceliiken zich van de
Spartacusgroep hebben afgescheiden. De on-
afhankelijfcen hebben zich thans ook duidelijk
voor de Constituante uitgesproken.
•In Zondag te Berlijn gehouden politieke
vergaderingen heeft Ebert de eamomische en
de politieke toestand van Duitschland zeer
ernstig genoemd en heeft hij betoogd, dat de
regeering de kracht moet hebben hare maat
regelen te beschermen. De nieuwe volksweer
baarheid zal ook de Nationale Vergadering
moeten beschermen. Hij betoogde voorts dat
de termijn voor de Nationale Vergadering
zonder schending van eenig recht vier we
ken vervroegd kan worden.
Nu de regeering krachtiger dan1 vroeger
optreedt en maatregelen treft haar gezag te
doen eerbiedigen wint zij beduidend aan
kracht en verliezen de oppositiepartijen in
aanzien.
De op te richten volksweerbaarheid staat
geheel onder toezicht van controle van de
Naar hfit Engelsch van Charles GarviCft.
103)
„Ja", zei Neville op zijn eenvoudige ma
nier „Luister eens, Lorrimore, als ik jou was
ging ik naar
„Naar Afrika?" zei Lorrimore op zijn lip
pen bijtende.
„Loop weg met je Afrika! Neen, naar Lon
den of waar dan ook, voor een paar wekp.
Weet je.niet hoe het met haar gesteld is?
Man, je kunt toch niet verwachten dat ze je
direct nadat ze vrij is, in de armen zal vlie
gen?"
„Neen, dat kan ik ook niet", stemde Lorri
more toe, „maar toch zou ik het heel graag
willen. Maar natuurlijk ik zal heengaan. Ik
zal haar Londen gaan en en in 's he
melsnaam zend mij een telegram naar de
Atheensche Club zoodra je kunt!"
„Goed", zei Neville, zij hand vattende.
„En zeg haar Neen, ja! Waarom zou ik
haar niet vertellen wat zij al weet? Vertel
haar dat ik haar meer dan ooit liefheb en
dat ik bij haar kom zoodra zij mij permissie
geeft. Dat is alles. Maak mijn excuses, vaar
wel
Na dit gesprek liep Lorrimore de trap van
het terras af. Hij wierp nog één blik op het
huis, maar zag Audrey niet, die hem achter
een; gordijn stond na te kijken.
„Ik moest ook maar heengaan", peinsde
Neville, terwijl hij hem nazag.
Maar hij bleef rondslenteren en niet lang
daarna werd zijn geduld beloond. Hij lag
achterover in een dekstoel in de rookkamer,
toen hij de deur hoorde opendoendenkende
dat het Lord; Mar low was, zei hjj zander aa
raad van volkscommissarissen en bevat
slechts vnjw'lligers,- die zelf hun aanvoerders
kiezen. Zij moeien den vier en twintigjarigen
leeftijd/bezitten en militair onderlegd zijn,
waarna zij zich voor zes maanden kunnen
verbinden.
Een humoristisch tafreel was te midden
van den ematigen pclitieken toestand in Ber
lijn een demonstrataie der jeugd. Deze jeugd-
demonstratie was door de Spartacusgroep
voorbereid.
De Vossische Ztg. meldt dat aan deze be
tooging ongeveer duizend jongens en meisjes
in den leeftijd van 15 tot 17 jaar of jonger
deelnamen. Onder groote vrooiijkheid der
voorbijgangers trok.de stoet naar bet Huis
van Afgevaardigden, waar zij den uitvoeren
den rami de eischen der jeugd overbracht.
Terwijl een deputatie naar binnen ging wer
den op straat deze eischen bekend gemaakt
Zij weascht invoering van deni°aurigen
werkdag ror allen, onder de adstü® jaar; be
paling van den leertijd op twee jaar; politiek
neeg asoei zijn voor Set Jevsasoaderhoud; be
paling vaa ©si siiaimumtóoh, dat groot ge-
kiesrecht op achttiaijarigen leeftM; recht
van medebestemming der jeugd op net staats
bestuur; afschaffing van dienstplicht en
tuchtigingsrecht
De uitvoerende raad behandelde de demon
stratie als *volkomen ernstig en zond een van
zijn leden om haar toe te spreken. Deze ver
klaarde voor zijn persoon, dat tegen de ei
schen der jeugü niets in té brengen was. De
„Vollzugsrat" kon echter niets doen, omdat
zijn macht nog maar een dag duren zou. Het
zou echter de eischen aan het nieuwe regee-
ichaam, de Centrale Raad, overbrengen.
ringslic
De den
demonstranten waren daarmede volstrekt
niet tevreden. Een zeventienjarige jongeling
verklaarde, dat zij den Centralen Raad hun
macht zouden doen gevoelen, indien de ei
schen niet zouden worden vervuld. Onder
veel geraas trok de stoet nu naar het plein
voor den Rijksdag, om daar een volksvergade
ring te houden. Een der aanvoerders consta
teerde onder groot gejuich, dat zij gedurende
den oorlog het economische leven van
Duitschland gaande hadden gehouden en dat
Ebert, Scheidemann en dc hunnen volksverra
ders waren. De Nationale Vergadering ver
oordeelden de jeugdige demonstranten als
een nieuwen vorm van klasseparlement. Tot
groot vei maak van het langzamerhand verza
melde groot publiek verklaarde tenslotte een
zestienjarig redenaar, dat de algemeene sta
king der jeugd in Duitschland zou uitbreken
als hun eischen niet onmiddellijk en onvoor
waardelijk zouden worden ingewilligd.
Een dergelijke betooging brengt toch wel
eenige ontspanning in het leven der Berlij-
ners, die van dag tot dag niet anders dan hef
tige vergaderingen en opgewonden demon
straties medemaken.
KORTE BERICHTEN.
De dief der politieke afdeeling van het
Poolsche ministerie van buitenlandsche za
ken heeft aan graaf Kessler, den Duitschen
fezant, een nota overhandigd, waarin de
'oolsche regeering onder verwijzing naar de
toestanden in het Oberkommando-Ost, waar
de Duitsche autoriteiten tegen de belangen
te kijken:
„Het is misschien beter dat ik heenga, lord
Mar low; tk vrees dat er geen kans is haar te
zien te krijgen. Daar wachtte ik eigenlijk op."
„Als je mij zeggen wil wie die „haar" ia,
zal ik eens zien sprak een stem achter hem,
die hem dadelijk overeind deed springen en
den stoel deed omrollen.
Sylvia stond met de hand aan de deur; met
neer;
geslagen oogen en blozende wangen,
k ik dacht dat ik Lord Marlow hier
vinden zou", zei ze, alsof ze weer weg zou
loopen.
Maar hij nam dén knop van de deur uit
haar hand en deed de deur dicht.
„Sylvia, ik wou je eens spreken."
„Ja?" zacht en bescheiden, zonder de oogen
op te slaan.
„Ik wou je zeggen dat dat ik je liefheb!"
hij wierp er de woorden uit.
„Ja?" nog zachter, ofschoon haar boezem
zwoegde.
Neville zag haar droevig aan.
„En o Syl, heb je mij niet: lief?"
„Ja natuurlijk wel. Men men moet zijn
broeder toch liefhebben."
Hij kreeg een kleur
„Broeder? Ik verlang niet dat je mij alt je
broer liefhe bt Ik heb jou niet lief of je mijn
zuster was. Ik verlang je tot vrouw. Dat ia
het!"
„Je vrouw?" zei ze bijna onhoorbaar, met
nog steeds terneergeslagen oogen.
„Mijn vrouw", herhaalde hij. „Ik heb je op
die manier steeds liefgehad van net oogenblik
af dat ik je verloren heb. Achje kunt niet
zeggen hoezeer ik je liefhad en naar je ver
langde. En en als ik je niet tot vrouw kan
krijgen 'dan ben ik de ongelukkigste man
van de wereld Ach, waarom spreek je niet",
riep hij ongeduldig uit.
„Ik dacht," zei m zacht, hem op sxxmlmg-
van den Poolschen staat indruischende da
den hebben begaan en gemeenschappelijk met
de bolsjewild zijn opgetreden, als haar over
tuiging te kennen geeft dat verdere onder
handelingen met de Duitsche regeering doel
loos en voor de bimienlandsche orde in Polen
alsmede voor de toekomstige betrekkingen met
Duitschland zelfs schadelijk zouden zijn. Om
die reden ziet de Poolsche regeering zich ge
noodzaakt de diplomatieke betrekkingen met
de Duitsche regéering af te breken en ver
zoekt zij den Duitschen vertegenwoordiger
met zijn geheele personeel onverwijld de re
publiek Polen te verlaten.
Graaf Kessler beeft geantwoord dat hij
aanstonds langs den koristen weg Polen zal
verlaten.
De stakende katoenspinners hebben
Lloyd Georges bemiddelingsvoorstellen aan
vaard.
De Itallaansche Senaat heeft met alge
meene stemmen de volgende, door minister
president Orlando ingediende resolutie aan
genomen: de Senaat heeft het volte vertrou
wen dat de arbeid der Italiaansche afgevaar-
digden op de vredesconferentie het vaderland
de verwezenlijking zal verzekeren van de mo-
reele en materieele begeerten en belangen, d:e
met bet bloed der natte en met de gestadige
offers bezegeld zijn en door de gemeenschap
pelijke overwinning zijn bekroond.
Orlando aanvaardde in den Italiaan-
schen Senaat Wilsons beginselen onder voor
behoud van mogelijke wijzigingen.
In de internationale wapenstilstands
bespreken
leedwezen den dood van Sidonio Poes, den
Portugeeschen president, die met kracht de
ententegezinde politiek heeft voortgezet, wel
ke door zijn voorgangers was gevolgd. Men
is van oordeel, dat, in tegenstelling met de
verwachtingen van de samenzweerders, de
moord geen revolutie zal teweegbrengen. Het
geen zeker is, is, dat de buitenlandsche poli
tiek van Portugal niet kan veranderen.
Er is een voorloopige regeering ge
vormd onder Castro.
In het adres van antwoord van den
Belgischen Senaat wordt de wensch uitge
sproken tot vrijwillige aanhechting van rut
groot-hertogdom Luxemburg.
Bii de verlenging van den wapenstilstand
heeft Erzberger een exposé gegeven van hoe
Duitschland de voorwaarden is nagekomen
en van den noodtoestand van dit land.
Het eerste ministerie van Joego Slavic
is gevormd.
De zitting der soldafcenradea van
Groot-Berlijn heeft een motie van protest aan
genomen tegen ,de poging van Fehrenbach
den Rijksdag bijeen te roepen.
- Men hoopt Duitschland door bemid'de-
ing van de internationale Roode Kruisver-
eenigingen levensmiddelen toe té zenden.
President Wilson heeft Clemenceau
ontvangen. Het onderhoutl duurde een uur.
Het diende slechts voor de beide staatslieden,
die de problemen der vredesconferentie in
groote trekken ter hand hebben genomen om
in contact met elkaar te komen. Na het on
derhoud sprak Wilson in zeer sympathieke
om
linj
te van zich verwijderd houdende als het wa
re, naar haar manier van doen te oordcelen.
„De zaken zijn veranderd. Je bent niet langer
jack, maar mijnheer Neville Lynne, en een
rijk maa".
„Welk verschil maakt dat uit?"
„Een groot verschil. Je bent een Engel-
scne landedelman .en behoort niet te trouwen
met een opera-zangeres, mijnheer mijnheer
Lynne
Neville keA haar verbaasd san.
„Is dat je antwoord?" zei hij. „Je weet
zeil, dat het maar een voorwendsel ia; en
vanmorgen o Sylik dacht dat je mij lief
had. Waarom sprong je voor mij in de bres
als je mij niet liefhad?" zei hij met zulk een
teleurstelling en verdriet in zijn stem en
oogen, dat Syl hem niet lanker kon weer
staan.
„Dat doe ik ook dat deed ik ook!" riep
zij uit; en zij riep, toen hij haar in zijn ar
men nam: „Je weet dat ik jetliefheb. Jij was
het die blind geweest bent en het niet al lang
geleden heb gezienIk heb je altijd lief ge
had. Ach, en je wist het niet je dacht er
niet over. Jack lieve Jack mijn Jack!"
Hij kuste haar voorhoofd en oogen en lip
ten hartstochtelijk toen het licht plotseling
voor hem opging.
„O, wat een blinde idioot ben ik geweest
zei hij voi berouw en ontzettend zelfverwijt
en medelijden. „Ik ik dacht dat je alleen
om mij gaf als een zuster
„Zuster! Ik haat dat woord!" riep ze
stampvoetend, „ik zal het altijd haten, al mijn
levenlang."
„Best", zei hij, haar nog inniger in zijn ar
men sluitende, „mijn vrouw, dat is beter, niet
waar? Mijn vrouw? O, Syl, Syl! Ik ben
net als lord Marlow en weet niet of ik op
mijn hoofd of mijn voeten stamaar dit weet
ik, dat ik het liefste, mooiste meisje van de
bewoordingen over de persoonlijkheid van
den president.
Wilson en zijn echtgenoote .zullen Donder
dag te Parijs zijn, wanneer de koning van
Italië aankomt, doch zij zullen niet aan de
feesten deelnemen. Naar verluidt zal Wilson
het Kerstfeest temidden der Amerikaansche
legers in Trier doorbrengen.
Bij opstootjes te Dresden Is hei tot bloe
dige botsingen tusschen burgers en soldaten
gekomen.
Tsjechische troepen hebben Verscheidene
Duitsche plaatsen in Zuid-Moravii bezet. De
Duitsche bevolking neemt een dreigende hou
ding aan.
De Berlijnache ministerraad heeft ge
volmachtigden voor de vredesconferentie be
noemd. Het zijnPaul Hymans, minister van
buitenlandsche zaken, Vandervelde, minister
van justitie en Van den Heuvel, Belgisch ge
zant bij het Vatikaan.
Men voorziet dat de vredesconferentie niet
voor,15 Januari in Versailles zal bijeenko
men. De permanente commissies, die belast
zijn met de oplossing van eenige gewichtige
vraagstukken, die de vredesconferentie zal
hebben te behandelen, zullen in Brussel ze
telen.
In Kief heeft een omwentellrig plaatsge
had, de regeering is vervangen door een di
rectorium.
De Pruisisch? regeering heeft officiëel
verklaard, dat zij de uitspraak der verkiezin
gen voor de Constituante zdt eerbiedigen.
Te Tampico heeft zich een incident
voorgedaan tusschen de Mexicaansche doua-
newacht en Amerikanen, waarbij twee Mexi
canen doodelijk werden getroffen.
De Estlandsche minister van buitenland
sche zaken ontkent de juistheid van het be
richt over een Engelsche bezetting in Estland.
Een nationale vergadering van Elzas-
Lotharingen meldt Havas sprak krach
tig als haar meening uit dat Elzas-Lotharin-
gen zich als een deel van Frankrijk be
schouwt.
Wilson heeft in zijn antwoord aan de
Fransche socialisten opnieuw zijh vredespro-
gramnut ontwikkeld.
EEN OFFICÏEELE NOTA DER BEL
GISCHE REGEERING.
Havas seint uit Brussel, d.d. 15 Dec.:
Tal van Belgische bladen hebben een nota
van het Nederlandsche gezantschap te Brus
sel gepubliceerd, wharia de overwegingen
worden te,kennen gegeven, die de Nederland
sche regeering er toe heboèn geleid, tot het
doortrekken van Duitsche troepen door Lim
burg toestemming te verkenen.
Volgens deze nota zou de wapenstilstand
den toestand volkomen hebben gewijzigd,
zoowel metterdaad als in rechten De door
Duitschland aangenomen voorwaarden waren
yan dien aard, dat een hervatting der vijande
lijkheden uitgesloten was. Dientengevolge be
stonden er geen^ redenen meer. om troepen
der oorlogvoerende op neutraal gebied te in
terneeren.
De Belgische minister van buitenlandsche
zaken wijst naar aanleiding hiervan op het
volgende:
wereld gekregen heb!" en hij hief haad
zicht op en keek in haar opg
met al de liefde die al zooveel
lang in zijn hart was opgezameld.
;en
ien
HOOFDSTUK XLVIL
Lady Marlow kwam met den avondtrein
n zoodra zij op haar eigen kamer was liet zij
Andrey en Sylvia roepen.
„En nu mijn lieve meisjes", zei ze opkij
kende uit den stoel, waarin zij was neergeval
len zonder haar hoed en mantel af te doen,
„moet ik je la6tig vallen, want je moet mij
vertellen wat dit alles béteekent. Lord Mar
low heeft getracht dat te doen onderweg van
het station naar hier, maar hij verwarde alles
door elkaar, zoodat ik er niets van begreep.
Sylvia, mij dunkt jij moest het mij maar ver
tellen". en ze stak haar de hand toe. „Is het
waar dat Neville Lynne terug is en dat jij zijn
vrouw zult worden
„Ja", stamelde Sylvia, die naast haar stoel
was neergevallen.
„En zeg, waar is hij?"
„Hij is naar zijn kamers in het dorp ge
gaan", zei ze zacht.
„Wil je als je blieft even bellen?" zei Lady
Marlow.
„ComplLdÉnt aan mijnheer Lynne en of hij1
zoo goed wij zijn dadelijk op de Grange te
komen", zei ze tot de kamenier, „en zeg aan
den koetsier, dat hij met de dogcart de baga
ge van Mr. Lynne gaat halen. Nu dan", dit
tot Sylvia,,, en het is aar, denk ik, dat er een
testament gevonden is en dat hem een derde
van het fortuin werd nagelaten?"
„Ja", zei Sylvia ernstiger.
„En dat Jordan
Zij zweeg en opende haar armen voor An-
dery, toen sloop Svlvia de kamer uit en liet
ze alteen met hun beiden.
Ie*. Naar rechtsopvatting ia de wapenstil
stand 'slechts een opschorting der'vijandelijk
heden, die geenszins hare hervatting uitsluit
en geen einde maakt aan den oorlog,
2e. Op 12 Nov. 1918 heeft de Nederland
sche regeering aan Duitsche troep. toege
staan, door Limburg te trekken, opader voor
afgaand overleg met of opdracht van de Ge
allieerde regeeringen. Echter heeft ide Neder
landsche minister van buitenlandsche zaken
in een nota aan den Belgischen minister Lan-
dateerd, waarop hti
omen, verklaard, dat
say, denzelfden
deze beslissing heeft
sedert 1914 in Nederland geïnterneerde Bel
gische militairen niet in vrijheid te kunne»
stellen, zonder verkregen toestemming van da
Duitsche regeering.
3e. Volgens art. 11 ten 5e. van de Haag-
sche Conventie vaa 1907, de Nederland
sche regeering verplicht, óp haar gebied toe
gelaten' Duitsche troepen te iaterneerea. Da
Nederlandsdie regeering zal deze verplich
ting niet ontkennen, die op den 12en Novem
ber, ondanks den wapenstilstand, op haar
rustte, daar zij op denzelfden dag zich op het
bewuste artikel tegenover België beriep om
hare weigering tot vrijlating der Belgische
geïnterneerden te rechtvaardigen.
De Nederlandsche regeering heeft, Bedert
zij den doortocht der Duitsche troepen toe
stond, steeds verklaard, vóór alles in het be
lang van België te handden. Als men even-
we! de zaak uit militair standpunt beziet, ia
het onweerlegbaar, dat deze aan de Duiit-
schere toegestane gunst, hun veroorloofde een
talrijke troepenmacht aan gevangenneming te
onttrekken en era aanzienlijke hoeveelheid
materiaal in veiligheid te brengen Wat het
aanial Duitsche soldaten betreft, die door
Limburg zijn getrokken, dit wordt geacht ta
zijn tusschen de 70.000 en 120.000 man.
De Belgische generale staf beschikt over
gegevens, die aantoonen. dat er overeenstem
ming heeft bestaan in dc data voor bet over
trekkenvan de Maas voor het geheele front
van het 4e Duitsche leger; zoowel ovér Ne-
derlandsch als over Belgisch grondgebied,
hetgeen d« veronderstel'ing wettigt, dat de
generale staf van den vijand bii den terug
tocht van zijn troepen rekening hield met een
toestemming van de Nederlandsche regee-
<5ok mag niet vergeten worden, dat het
Duitsche leger in Belgisch Limburg te Bever-
loo zijn grootste centrum voor de ravitaillee
ring van zijne troepen had. Verder te Tonge
ren het Voornaamste centrum voor zijne mi
trailleurs en dat alle Repots van het 4e leger,
de wagenparken en de vliegvelden in Vlaan
deren rondom; Antwerpen geconcentreerd wa
ren.
Gezien den terugtocht van October is het
dus duidelijk, werke uitgebreide diensten' aan
Duitschland bewezen wérden door dit leger
niet te noodzaken de wegen en spoorwegen,
die rechtstreeks van België naar Duitsch
land leiden, en die nauwelijks voldoende wa
ren voor den aftocht van andere Duitsche
troepen, te overvoeren.
Het zij nogmaals veroorloofd er op te wij
zen, dat, indien de doortocht geweigerd wa
re, het grootste gedeelte der contingenten, die
thans door Limburg getrokken zijn, niet in de
gelegenheid zouden zijn geweest, het Belgisch
Toen Neville terug kwam vond hij ze allen
in de salon, gereed om aan tafel te gaan: hij
liep dadelijk naar Lady Marlow en vatte haar
handen, die ze hem toestak.
„Mag 'ik, Lord Marlow vroeg hij omkij
kende met een bios op zijn knap, verbrand
gezicht.
„O zeker", antwoordde de graaf, en NevilU
bukte en kuste haar.
Lady Marlow1 lachte, zij bad de tranen in
de oogen'.
„Je bent nog niet verbeterd in je manieren,
mijnheertje", zei ze, „je bent hltijd een on
deugende, stoutmoedige jongen geweest. En
zoo ben je dan terug gekomen en je gaat
trouwen met ons vriendinnetje, de Signora."
„Ja", zei Neville, Sylvia aanziende. „Heeft
ze u alles verteld?"
„O ja, ,en een heele boel meer dan je weet",
antwoordde zij lachend. „Ik geloof dat je
een heel gelukkige man bent, Neville."
„Pat geloof ik ook. Maar Lady Marlow.
wat ziet u er goed' uit! Jonger dan vroeger
„Dank je wel. Is dat een soort complimenr
je in gebruik bij de goudgravers?" Maar ze
keek of ze zeer ingenomen met hem was. Je
moet aan tafel naast mij zitten en steeds met
mij praten. De Signora zal in de rest van haar
leven rijkelijk genoeg van je conversatie heb-
bete"
„Dat denk ik ook", klonk Neville's geluk
kig antwoord. „Maar het spijt mij zeer, dat
ik het zeggen moet, ik heb geen gekleedie jas.
U was zoo vriendelijk mijn bagage te laten
halen, maar ik heb geen bagage."
Lord Marlow lachte.
„Dat is een grap. Dan zal je wat van mij
moeten leenen. Mijn kleeren zullen je niet
verder reiken dan tot je enkels en ellebogen,
vrees ik."
(Wordt vervolgd).
ALIMAA1SCH
„i:
6-"
4
