DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. IJsland's bekoring. No. 300 Honderd en twintigste Jaargang 1918 Ahoinementsprlis Ui norolMallif i. 3 maanden f 1.65. Ir.io:I11.90- BewiisuMiri 5 et iiitrteiilsirlii 15 cl. l. rml, peetere letters naar elailiriiits. Br. Ir.Boek- te Bandsliistkarl! Berrts. Caster 4 Zi„ feardam C 9. Iel. 3 MAANDAG 23 DECEMBER. Het ia exploitatie brengen yan terreinen voor handel en industrie in onz® gemeente. FEUILLETON. ^Binnenland. ii. De commissie is, zooals wij reeds opmerk ten, zeer systematisch te werk gegaan. Zij besloot allereerst aan de bij haar in stu die zijnde plannen op ruime schaal publiciteit te geven om daarvoor belangstelling te wek ken en om een leiddraad te vinden in de opi nie van belanghebbenden en belangstellenden in Alkmaar's toekomstigen bloei en welvaart. Door de welwillende medewerking van den directeur der Gemeentewerken ontvingen de commissieleden afdrukken van een indeelings- plan van den Huiswaarder polder, van den Eendrachtspolder en een kaartje der water wegen naar Alkmaar, welke voor schepen van minstens 24 ton bevaarbaar zijn. Men besloot voorloopig een onderzoek in te stellen naar de plannen voor den Huis waarderpolder en het publiek in de gelegen heid te stellen ook andere voor handel en inr. dustrie geschikte terreineri aan te wijzen. Besloten werd, dat een gedelegeerde com missie overleg zou plegen met Rijk, Provincie en Holl. IJzeren Spoorweg Maatschappij. De secretaris der commissie zette, op ver zoek van de Kamer van Koophandel en fa brieken te dezer stede, op 7 November van het vorige jaar haar plannen voor de leden dier kamer in publieke vergadering nader uiteen. In dezelfde maand werden aan belangheb benden circulaires met vragenlijsten toegezon den. De commissie maakte daarin hare plannen bekend an vroeg het oordeel van hen, voor wie die plannen in hoofdzaak werden ontwor pen. Zij wees er op, dat zij aan de verlangens en eischen étr Alkmaarscne ondernemingen zou trachten te voldoen door het in gereedheid brengen van het Z. deel van den Huiswaar- derpolder, door ophooging, gedeeltelijke be bouwing, door het verbroeden en' uitdiepen van de Hoornsche vaart voor schepen van plm. 500 ton en het verkrijgen van spoorweg aansluiting, alles ten dienste van de midden industrie. Zij wees er tevens op hoe zij, ten behoeve der groot-industrie, het N. deel van den pol der op dezelfde wijze door graafwerk en op hooging in gereedheid wilde brengen en deze terreinen bereikbaar voor schepen van plm. 1000 ton met spoorverbinding wilde maken. Tevens deelde de commissie haar plannen mede tot het doen bouwen van een centraalin- richting en bergplaatsen van kleinbedrijven op het terrein der oude gasfabriek benevens tot het verbeteren der waterwegen van' en naar Alkmaar. De antwoorden op deze circulaires waren voor de commissie natuurlijk van het groot ste gewicht. Hier toch had zij contaot met de burgerij te wier behoeve zij werkzaam was en wel recht streeks met handelaars en industrieelen, die in de naaste toekomst de vruchten van haar arbeid zouden moeten plukken. Stuitte zij hier op tegenwerking en onwil, dan was er geen aanleiding om-op den een maal ingeslagen weg voort te gaan, maar toonden daarentegen de Alkmaarsche handel en industrie belangstelling voor de ia studie genomen plannen, toonden zij het op prijs te stelten, dat men hen betere arbeidsvoorwaar den wilde verschaffen, dan was er alle reden om de ondernomen werkzaamheden tot een voor allen goed einde te brengen. Welke medewerking heeft de commissie nu uit de kringen der direct belanghebbenden ondervonden? Juichten zij het werk der commissie toe, be loofden zij hun hulp en steun en gaven zij, met het oog op eigen onderneming, de wen- schelijkheid van het tot stand komen der in studie genomen plannen te kennen? Over het algemeen zeer zeker. De door de commissi verzonden circulaires zijn natuurlijk ook in handen gekomen van mannen, die niet verder dan hun eigen' be drijfje keken. Dat ware de conservatieven, die in, elke ver andering een verslechtering zien, die vastge roest zijn in hun van grootvader via vader Novelle yan Wilhelm Poeck. 2) Na de kerk bezocht men. de Sera. Dat was zoo van oudsher 't gebruik. En daarop ver heugde Aslaug zich altijd het mêest. De Sera was een vermakelijke oude heer en ook Fin- nur, Aslaug's vader, stak welbeschouwd vol humor. Die moest echter te voorschijn gelokt worden. Daartoe diende in de eerste plaats de oude Katla. Men gaf haar echter dien naam slechts achter haar rug, want Katla be- teekent heks, men noemde haar zoo, omdat zij uit de heksenstrcek afkomstig was en zeker ook omdat zij met haar rimpelig gezicht en wanordelijk haar op een heks geleek. In wer kelijkheid heette zij Aloör en was zeer ten on rechte aan dien bijnaam gekomen, want het oudje koesterde, wel verre, van een heks te zijn, de grootste vrees voor die* griezelige we zens. Het bijgeloof boorde zich in haar oud verward hoofd als de blaaswormen in de her senen van een aan de draaiziekte lijdend schaap. Haar geloof in de waarheid van alle spookgeschiedenissen, die op IJsland de ron de doen (en dat zijn er niet weinige) was on wrikbaar. Zij zwoer bij elfen, watergeesten m overgenomen zaakj es. Zij antwoordden öf niet, öf namen een hou ding aan, welke duidelijk bewees, dat zij - men vergeve ons de eenigszins zonderlinge uitdrukking de industrieele kat uit den boom der commissie wilden kijken. De huisindustrie zweeg als een. Duitscher. Maar er waren gelukkig talrijke anderen, die verder keken dan het terrein waarop hun onderneming is gevestigd en al waren de plannen der commissie dikwijls niet direct voor hen van belang, toch zonden zij bun opinie over deze plannen in en betuigden uit het oogpunt van algemeen nut daarmede hun volle een een onverdeelde instemming, En vele handeldrijvenden en industrieelen gaven onomwonden te kennen, dat zij het in exploitatie brengen van terreinen voor hun onderneming van harte toejuichten en zich voornamen bij het beschikbaar komen van die terreinen daarvan terdege te zullen profitee- ren. Het spreekt van zelf, dat het hier slechte principieele bereidverklaringen gold. Wij willen thans in het kort even verschil lende ingekomen antwoorden aan een nadere beschouwing onderwerpen. Wat de kleiniodusirie betrefte achtte een schoedmaker het der overweging waard een speciaal gebouw op te richten voor het geza menlijk uitoefenen des stboenmalenj met mo derne werktuigen. Em fabrikant van haar- ea reukwateren betuigde hoewel hij gy geen spe ciaal belaag bij zsids te hebben, eip sym pathie met de plmnm der commissie een likeurstokerij achtte een spslagplaate voor wijnen onder Verlengbaar Grediet aa lenswaardig. Voor het bewares en van vloeibare brandstoffen werd voor buiten gewone toestanden een gemeenschappelijke inrichting wenschelijk geoordeeld, terwijl door een rijwidreparateur hei giichtsa van een on derling geexploiteerde reparatiewerkplaats voor rijwielen bepleit werd. Tot nu toe bestaat er, naar den secretaris der commissie werd medegedeeld, weinig sa menwerking in de afd. Alkmaar van den bond van Nederlandsche rijwielherstellers en hebben de weinigen die willen samenwer ken het plan gekoesterd een gemeenschappe lijke werkplaats te bouwen. De Bond van melkslijteis deelde de com missie op 10 Januari mede, dat de melkslij- ters een centrale wilden oprichten maar dat de organisatie niet kapitaalkrachtig is. De melkslijters zouden gaarne een door de ge- aanbeve- meente op het terrein van de oude gasfabriek op te richten centrale melkinrichting met in stallatie met recht van koop willen huren. Zij gaven nader een schema van wat zij noodig dachten te hebben en deelden mede, dat zij een coöperatie zouden vormen als garantie voor de huur van het door hen: gewenschte gebouw. Een meubelmaker en stoffeerder verklaarde in de toekomst over een grootere werkplaats te willen beschikken. Ook van een chemische inrichting kwam een dergelijke toezegging en van die zijde werd tevens opgemerkt, dat voor het bouwen van een centraal-inrichtjng voor kleinbedrijven de landen tusschen de Friesche brug en het Oudorperpaadje zeer geschikt zouden zijn. De oprichting van een goederenbeurs te dezer stede werd door belanghebbenden van geen belang geacht voor het zoutziedersbe- drijf, den handel in huiden en wol, de ijzer- en metaalgieterij, het vervaardigen en repareeren van schoenen, de bontwerkerii benevens den handel in mode-artikelen en dameshoeden, de koffiestroopfabricage, de borstelfabricage en den koffiehandel. Daarentegen achtte de bierbrouwerij de oprichting van een goederenbeurs van belang voor gerst, inout en hop. Verder werd deze beurs door belanghebbenden nuttig geoor deeld voor groenten, confectie en manufactu ren, granen en kunstmeststoffen, koloniale waren, sigaren en tabak, koopmansgoederen en voor den ijzerhandel. Van de zijde van den ijzerhandel werd te vens medegedeeld dat de directie eerier hier gevestigde onderneming, met het oog op moei lijke en kostbare expeditie der goederen, uit breiding der zaken naar elders overweegt. plaagzieke kampen m ;e kabouters, zij had voortdurend te ;ampen met nachtmerries en alle mogelijke geestverschijningen, die haar vervolgden, nier alléén 's nachts, maar ook overdag. Zij leende alle teekenen waaruit men de toekomst kan voorspellen. Zij bez-\t in een voor haar omge ving angswekkende mate de gave van het tweede gezicht en Finnur had reeds meer dan eens gedreigd haar af te danken, omdat zij hem alle meiden rebelsch maakte. De Sera was het voorwerp van haar hoogste veree- riug, want aan den geestelijken stand was im mers volgens oude legenden in bijzondere mate de heerschappij over de booze geesten verleend. Er waren immers vroeger priesters geweest, die meer van heksen afwisten dan de heksen zelf. Een Sera vooral zoo'n oude die kon alles! Dit vertrouwen beloonde Sera Halfdan, dat moet helaas gezegd worden, met snooden on dank, Aloör moest het op die Zondagnamid dagen geducht ontgelden. Finnur hielp daar bij. En Aslaug en Sigurd, die op het punt stonden student te worden, zaten dan in een hoek op een kleerkist te schudden van het lachen. II. I Aldus was men op dien Zondag in de pas torie bijeen. Sera Halfdan en Finnur zaten van den dominee met het >or hielp d wegzetten es afwas- Reeda voor den oorlog werd bij deze inricb ting over de hooge vrachten der zendingen uit Alkmaar in verhouding tot die van verder ge legen plaatsen geklaagd. Men achtte van deze zijde verbetering der waterwegen in de rich ting Hoorn en verbetering der Kanaalbrug- gen noodzakelijk. Later kwam de belanghebbende op zijn gunstige meening betreifende een goederen beurs terug, daar hij vreesde, dat deze een broeinest voor den kettinghandel zou kunnen worden. In een volgend artikel zullen wij nagaan hoe men van de zijde van den kaashandel de oprichting van een goederenbeurs in onze ge meente beoordeelt Het nieuws uit het buitenland is ditmaal zeer schaarsch. Wilson is en blijft natuurlijk de groote man die aller belangstelling vraagt en van wien men zich tot nu toe tevergeds afvraagt welke houding hij precies op de a.s. vredesconferen tie zal aannemen. Het Engelsche blad „de Times" beeft den president door zijn Parijschen correspondent laten interviewen. Wilson vertelde naar Europa gekomen te zijn omdat de aangelegenheden waarover op de a.s. conferentie beslist moet worden, van zoo overwegend belang zijn, dat de Vereenigde Staten niet mogen weigeren om met de geal lieerden de groote verantwoording jegens de beschaving te deelen. Slechts door het meest op lossing dezer vraagstukken. Volgens den Amerikaanschen president ziet de bevolking van alle landen thans met verlangen en vol verwachting naar Versailles en stelt zich de vraag of de vergaderde staats- lieden over genoeg wijsheid beschikken om waarborgen tegen oorlogen in de toekomst te scheppen. De groote moeilijkheden en de verantwoor delijkheid, aldus Wilson, welke de geslaagde afloop van den grooten oorlog oplegt, moe ten door de groote volken der wereld natuur lijk worden gedeeld als vrienden van de min der machtige volken. De president gaf zijn voornemen te kennen, zich in de landen der geallieerden van de al- gemeene gevoelens met betrekking tot de voornaamste vraagstukken op de hoogte te stellen. Bijzonderen prijs stelde de president er natuurlijk op, het Amerikaansche leger te ontmoeten en in contact te komen met de troe pen der geallieerden. President Wilson verlangde naar zijn be zoek aan Brussel en gewaagde van zijn harte lijke sympathie met de bevolking van België, Noord-Frankrijk en Italië. De interviewer polste Wilson over een be zoek aan de Britsche vldot, maar de president vreesde, dat hij daarvoor geen tijd zou heb ben. Ik heb, aldus de president, van den aan vang af zoo ten volle beseft, dat achter de groote legers de sterke, waakzame steun stond van de Britsche vloot, die de verbin dingslijnen van de geallieerden beveiligde, dat het mij groot genoegen zou doen, de „grand fleer' te kunnen bezoeken. Er is een zeer gelukkige kameraadschap geweest tus schen de vloten van Engeland en die van de Vereenigde Staten, en ik ben er zeker van dat al onze lieden thuis dat feu zeerste op prijs stellen en er de volle beteekenis voor het winnen van den oorlog van beseffen. De president gaf zijn voornemen te kennen, een kort bezoek aan Engeland te brengen en noemde het van groot belang voor den toe komstigen wereldvrede, dat er een zoo open hartig mogelijke samenwerking en een zoo vriendschappelijk mogelijke overeenstemming tusschen EÜngeland en Amerika zou bestaan. Wij begrepen, aldus de president, de ern stige problemen, die de oorlog voor hetEn gelsche volk gesteld heeft en 'geven ons ten volle rekenschap van de bijzondere internati onale kwesties, die uit het feit voortkomen, dat Engeland een eilandenrijk is. Volgens „de Times" besprak de president schen van het koffiegoed. Aslaug en Sigurd stonden voor het raam naar buiten te kijken in de „tun" waar het winterachtige grauw plaats maakte voor het eerste groen. Sigurd was een groote, slanke jongeling met een klein hoofd en fraaie handen en voeten. Een levendig temperament sprak uit zijn trekken en bewegingen. De kin was krachtig gevormd en verried groote energie. De vingers met de rooskleurige nagels streken telkens door het volle haar en trokken aan de uitspruitende vlashaartjes onder den neus. Is het niet een mooie jongen schenen zij te zeggen. Aslaug leek bedaard bijna bezadigd, naast hem „Hed je Mar in de kerk gezien?" vroeg Sigurd. „Hij was er niet," zei Aslaug. „Hij stond op het kerkhof toen wij aankwamen, maar is onmiddellijk daarop den berg opgegaan." „Mar is een ergernis voor de gemeente," merkte de Sera, van het spel opziende, op. „Vanmorgen bracht hij mij het legendenboek terug. Hij had weer brandewijn gedronken. „Beknor mij maar, Sera," zei hij lachend, „ik trek me daarvan evenmin iets aan als de He- kla, aan wier voet ik ben geboren. Wij zouden beiden niet zijn, wat wij zijn, als we geen vuur in 't lijf hadden." „Een duivelsche kerel," zei Finnur. „Hij moet in Groenland een vrouw hebben." „Spreek maar geen kwaad van Mar Vig- op sympathieke wijze de kwestie van de vrij heid der zee en bleek hij overtuigd, dat niets de komende conferentie zal beletten een wer kelijk stevigen waarborg te scheppen voor den vrede in de toekomst Ten slotte verklaarde Wilson vol vertrou wen te zijn, dat de staatslieden van de we reld in gemeenschappelijk overleg in staat zullen zijn een rechtvaardige en redelijke op lossing te vinden van de problemen die hun voorgelegd zullen worden en aldus den dank zuilen verdienen van de wereld voor den dienst, dien zij haar zullen bewijzen ea dien de wereld meer dan eenigen anderen dienst noodig heeft. Verschillende Engelsche bladen zijn vol lof over Wilson's uitlatingen. De „Times" wijst cr nogmaals op, dat Wilson's eenig doel slechts het stichten van den volkerenbond is, zonder welken hij fvan oordeel is, dat een'rechtvaardige en blijven de vrede niet gesloten en verzekerd kan wor den. Ook de „Daily Mail" is voldaan. Er is niets in Wilson's uitlatingen, aldus het blad, dat steun geeft aan de opvatting, dat de president streeft naar een oizondere positie van de op permacht voor de Vereenigde Staten of dat hij vijandig zou staan tegenover de Britsche be langen. Het blad concludeert ten slotte, dat Wilson voor den volkerenbond ia Engeland aséte dan sympathie zal vinden. Het ziet er wel naar uit, dat Engeland zich met tegen een volkerenbond verzetten zal, mits, natuurlijk, de groote Britsche vloot by de algemeene demobilisatie in Enropa niet onttakeld behoeft te wordea. Volgens de „Daily Express" zou het de po litiek van het rijks oorlogskabinet zijn om er op de vredesconferentie op aan te dringen, dat de koloniën niet aan Duitschland terug gegeven zullen worden. Ten aanzien van de oorlogsvergoeding werd, volgens het blad, aangenomen,, dat de Britsche eischen misschien eenige jaren zul len moeten wachten, tot aan de dringender ei schen van Frankrijk en België voldaan is. De Britsche ministers zijn van meening, dat de Engelsche belangen gediend zullen worden, doordat Duitschland gedwongen wordt, on verwijld grondstoffen te leveren voor den we deropbouw van oude en het oprichten van nieuwe industrieën. De uitgebreide minerale hulpbronnen van Duitschland maken dat tot een goede politiek, die dadelijk gunstige uit komsten zou hebben. Men overweegt een streng toezicht op den invoer met onverwijld in werking tredende verbodsbepalingen voor een aantal goederen en landen. Deze besluiten, voornamelijk wat betreft de Duitsche koloniën, passen toch wellicht niet feheel in het kader van Wilso'ns volkeren- ond. KORTE BERICHTEN. Erzberger seinde aan Danzig, dat hij de wapenstilstandscommissie te Spa opdracht heeft gegeven zeer nadrukkelijk te protestee ren tegen bet buitten van een Poolsch leger te Dantzig, Reuter spreekt het bericht van een aan komst van Poolsche troepen in Dantzig tegen. Volgens een bericht van het Weensche Korr. Bur. zou aan den vroegereren minister van Financiën de vórming van een Slavisch kabinet worden opgedragen. Een groep Duitsche industrieelen heeft in een' telegram aan de commissie voor den wapenstilstand te Spa om herstel verzocht van het verkeer tusschen bezet en neutraal en onbezet Duitsch gebied, daar de grondstof fen vdn het bezette gebied een levensbehoefte zijn voor de industrie in het onbezette. Hindenburg richtte een Kerstbood schap tot het Duitsche volk. Er moet overleg zijn gepleegd tusschen het Duitsche opperste legerbevel en de regee ring over de voorwaarden, waaronder het op perste legerbevel bereid is te blijven, totdat de demobilisatie is afgeloopen. Het loego-Siavische cöalitie-mlnisterie is tot stand! gekomen. Uit Amerika komt het bericht, dat de geallieerden bezig zijn een plan van aetie uit fuson als Katla er bij is," zei Aslaug lachend. „Zij is zeker verliefd op hem „Nee, maar-zij heeft veel met hem op. Jul lie weet immers, dat Mar het teeken heeft. Zijn wenkbrauwen komen aan elkaar." „Dat wil zeggen, dat de heksen geen vat op hem hebben." Nu kwamen Aloör en de dominee's vrouw binnen. Aloör, dochter van Asböm, hoe staat het met ademhalen in de schuur?" zei de Sera vroolijk jegen het oudje. „Het is erger dan ooit, hoogeerwaarde Se ra," antwoordde zij. „Het moet stellig een spook wezen. Het heeft maar één oog, ik heb het zelf gezien. En het haalt adem als een blaasbalg men ziet een oog gloeien als de maan en opeens is 't verdwenen. Dan is het er weer weer weg is er weer weer weg." „Je bazelt, oudje," zei Finnur korzelig. „U kan het Ranka vragen, die het hooi voor mij naar beneden gooit. Ik ga niet alleen in de schuur, God zij met ons! De Sera moet ko men en het met een krachtigen vloek in een hol of in een been verbannen." „Waarom niet," zei de predikant. „Ik ver ban alles, wat den bijbel in den weg staat. Slacht maar bijtijds een vetten hamel, dan hebben wij voldoende holle beenderen. Maar als jou spook een kater is, Aloör, betaal je te werken om de orde in Rusland! esnigsiJns te herstellen. Men verwacht, dat een conferentie ms ministers der geallieerden begin Januari da vredesconferentie zal voorafgaan. De Vorwaerte geeft een nader berichl over het Russische geld, dal door Joffe tm behoeve van de Duitsche revolutie ter beschik king van Cohn gesteld ia. Volgens Reuter heeft generaal Lemmt tegen de Tx-Afrikaansche nationalisten g$» sproken, omdat zij een afzonderlijke deputatis naar het vredescongres willen zenden. Hoffmann wesdr benoemd tot gevcb- machtigde ven Pruisen in den Bondsraad. De Amerikaansche voedsetregelaar Hoo ver zal in Bern met de Weensche afgevaar digden confeieeren. De afzetting van dgn koning van Mon tenegro wordt bevestigd. 's RIJKS MIDDELEN IN NOVEMBER Tegenover een bedrag van 22.306.352.19* in November 1917 kan slechte een som van 18,4343,280,41 voor November 1918 ge plaatst worden, een mindere ontvangst dus van bijna 4 miilioea gulden. De meeste bronnen van inkomst bleven suikeraccijna die meer dan 4 tos, het gedistilleerd dat ruim 1 snllioen, den ac cijns op het geslacht die meer dan 8 ton, de zegelrechten welke ruim een miilioea minder opleverden. Als eenige lichtpunten in de sombere op gaaf mogen gelden een kleine verhooging van de invoerechten en een geringe stijging van de loodsgelden. Ook de inkomstenbelas ting en de registratierechten toonden verhoo gingen aan, waardoor de vermindering van Eet totaal nog eenigszins werd tegengegaan. Over de eerste elf maanden was de opbrengst 227,421,657,06", tegen 212,551,947,87* in gelijk tijdperk van 1917. NEDERLAND EN BELGIS. De Nation schrijft, blijkens een telegram uit Londen aan de N. R. Ct„ in haar week overzicht: De eischen van België tegenover Nederland beginnen duidelijker te worden.. Hét Bel gische argument, uiteengezet in een officieels mededeeling uit Brussel, is, dat Limburg en de linker Scheldeoever in 1839 als belooning aan Nederland zijn gegeven, omdat dit de verdediging van België op zich genomen had. De oorlog heeft bewezen, dat Nederland niet in staat of ntet genegen is om België te be schermen. Daarom moeten Limburg en de linker Schelde-oever aan België teruggeven worden. Ongelukkig voor de Belgische aan spraken berusten deze op een verkeerde voor stelling van de historische feiten. Iedereen 1839 een trao- jendheden de België garandeeren. Neder land deed dat niet en er werd op Neerland geen beroep gedaan om te beloven, dat het België zou verdedigen en de theorie, dat Ne derland Limburg en den linker Schelde-oever ontving als zijn belooning gaat geen oogen- blik op. De Belgische officieele mededeeling ver klaart verder, dat elke weigering van de zijde van Nederland om de provincies af te staan aan België zuiver chauvinisme zou zijn. Duitschland had even goed België van chau vinisme kunnen beschuldigen, omdat het be sloot weerstand te bieden aan den doortocht van de Duitsche leger» in 1914. Hét is mogelijk, dat België een nieuwe re geling van zijn positie wenscht to verband met de als gevolg van den oorlog gewijzigde omstandigheden. Wanneer dit het geval is behoort het de kwestie op de vredesconferentie ter sprake te brengen, maar de wijze, waarop het zijn aanspraken kenbaar gemaakt heeft, ia niet te verdedigen. Wanneer Luxemburg zijn positie wenscht op te geven voor een vereeniging met België dan kan het dit zeggen., maar de daad moet van Luxemburg uitgaan. tot straf een' speciedaalder (munatuk vao 2.40) in de kerkkas." „Er waren meer__spoken op de Oddurhoeve I, Ai belagen ons. dan ging ik eiken Zondag naar het avond- rond dan goed is," beweerde het oudje heel ernstig. „Zij belagen ons. Als ik maar kon, maal. Het was zeker een elf, die Gulliiaxi schichtig maakte; pas maar op Aslaug, dat zoo'n onderaardsch wezen je niet als bruid meeneemt." „Dat is de schuld van Kari", zei Aslaug. „Ik heb onlangs gezien, dat hij bezig 'was steenen in het elfengat te werpen. Maar dat hindert niet. Als ik een elfenvrouw word, dan doe ik jullie niets dan goeds. Aan jou ea Ranka bijvoorbeeld geef ik een hark, die van zelf zwaait, dan kunnen jullie bij den oogst op een hooimijt liggen te slapen." „Kari is een slechte kerel", zei Aloör toor nig. „Heeft hij niet onlangs na zonsonder gang den vos bij zijn naam genoemd en ont brak er den volgenden morgen niet een schaap?" „Wij zullen Mar Vigfusson als knecht hu ren", zei Finnur, „voor hem hebben de boo ze geesten respect." „Dat is al te mal", zei Sigurd to 't Deensch tot'Aslaug. „Maar kom, laten we samen een poosje gaan rijden." [Waréi mmlgd) ALKMAARSCHE COURANT.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1918 | | pagina 1