DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
IJsland's bekoring.
No. 300
Honderd en twintigste Jaargang
1918
Ahoinementsprlis Ui norolMallif i. 3 maanden f 1.65. Ir.io:I11.90- BewiisuMiri 5 et iiitrteiilsirlii 15 cl. l. rml, peetere letters naar elailiriiits. Br. Ir.Boek- te Bandsliistkarl! Berrts. Caster 4 Zi„ feardam C 9. Iel. 3
MAANDAG 23 DECEMBER.
Het ia exploitatie brengen
yan terreinen voor handel en
industrie in onz® gemeente.
FEUILLETON.
^Binnenland.
ii.
De commissie is, zooals wij reeds opmerk
ten, zeer systematisch te werk gegaan.
Zij besloot allereerst aan de bij haar in stu
die zijnde plannen op ruime schaal publiciteit
te geven om daarvoor belangstelling te wek
ken en om een leiddraad te vinden in de opi
nie van belanghebbenden en belangstellenden
in Alkmaar's toekomstigen bloei en welvaart.
Door de welwillende medewerking van den
directeur der Gemeentewerken ontvingen de
commissieleden afdrukken van een indeelings-
plan van den Huiswaarder polder, van den
Eendrachtspolder en een kaartje der water
wegen naar Alkmaar, welke voor schepen
van minstens 24 ton bevaarbaar zijn.
Men besloot voorloopig een onderzoek in
te stellen naar de plannen voor den Huis
waarderpolder en het publiek in de gelegen
heid te stellen ook andere voor handel en inr.
dustrie geschikte terreineri aan te wijzen.
Besloten werd, dat een gedelegeerde com
missie overleg zou plegen met Rijk, Provincie
en Holl. IJzeren Spoorweg Maatschappij.
De secretaris der commissie zette, op ver
zoek van de Kamer van Koophandel en fa
brieken te dezer stede, op 7 November van het
vorige jaar haar plannen voor de leden dier
kamer in publieke vergadering nader uiteen.
In dezelfde maand werden aan belangheb
benden circulaires met vragenlijsten toegezon
den.
De commissie maakte daarin hare plannen
bekend an vroeg het oordeel van hen, voor
wie die plannen in hoofdzaak werden ontwor
pen.
Zij wees er op, dat zij aan de verlangens en
eischen étr Alkmaarscne ondernemingen zou
trachten te voldoen door het in gereedheid
brengen van het Z. deel van den Huiswaar-
derpolder, door ophooging, gedeeltelijke be
bouwing, door het verbroeden en' uitdiepen
van de Hoornsche vaart voor schepen van
plm. 500 ton en het verkrijgen van spoorweg
aansluiting, alles ten dienste van de midden
industrie.
Zij wees er tevens op hoe zij, ten behoeve
der groot-industrie, het N. deel van den pol
der op dezelfde wijze door graafwerk en op
hooging in gereedheid wilde brengen en deze
terreinen bereikbaar voor schepen van plm.
1000 ton met spoorverbinding wilde maken.
Tevens deelde de commissie haar plannen
mede tot het doen bouwen van een centraalin-
richting en bergplaatsen van kleinbedrijven
op het terrein der oude gasfabriek benevens
tot het verbeteren der waterwegen van' en
naar Alkmaar.
De antwoorden op deze circulaires waren
voor de commissie natuurlijk van het groot
ste gewicht.
Hier toch had zij contaot met de burgerij te
wier behoeve zij werkzaam was en wel recht
streeks met handelaars en industrieelen, die
in de naaste toekomst de vruchten van haar
arbeid zouden moeten plukken.
Stuitte zij hier op tegenwerking en onwil,
dan was er geen aanleiding om-op den een
maal ingeslagen weg voort te gaan, maar
toonden daarentegen de Alkmaarsche handel
en industrie belangstelling voor de ia studie
genomen plannen, toonden zij het op prijs te
stelten, dat men hen betere arbeidsvoorwaar
den wilde verschaffen, dan was er alle reden
om de ondernomen werkzaamheden tot een
voor allen goed einde te brengen.
Welke medewerking heeft de commissie
nu uit de kringen der direct belanghebbenden
ondervonden?
Juichten zij het werk der commissie toe, be
loofden zij hun hulp en steun en gaven zij,
met het oog op eigen onderneming, de wen-
schelijkheid van het tot stand komen der in
studie genomen plannen te kennen?
Over het algemeen zeer zeker.
De door de commissi verzonden circulaires
zijn natuurlijk ook in handen gekomen van
mannen, die niet verder dan hun eigen' be
drijfje keken.
Dat ware de conservatieven, die in, elke ver
andering een verslechtering zien, die vastge
roest zijn in hun van grootvader via vader
Novelle yan Wilhelm Poeck.
2)
Na de kerk bezocht men. de Sera. Dat was
zoo van oudsher 't gebruik. En daarop ver
heugde Aslaug zich altijd het mêest. De Sera
was een vermakelijke oude heer en ook Fin-
nur, Aslaug's vader, stak welbeschouwd vol
humor. Die moest echter te voorschijn gelokt
worden. Daartoe diende in de eerste plaats
de oude Katla. Men gaf haar echter dien
naam slechts achter haar rug, want Katla be-
teekent heks, men noemde haar zoo, omdat zij
uit de heksenstrcek afkomstig was en zeker
ook omdat zij met haar rimpelig gezicht en
wanordelijk haar op een heks geleek. In wer
kelijkheid heette zij Aloör en was zeer ten on
rechte aan dien bijnaam gekomen, want het
oudje koesterde, wel verre, van een heks te
zijn, de grootste vrees voor die* griezelige we
zens. Het bijgeloof boorde zich in haar oud
verward hoofd als de blaaswormen in de her
senen van een aan de draaiziekte lijdend
schaap. Haar geloof in de waarheid van alle
spookgeschiedenissen, die op IJsland de ron
de doen (en dat zijn er niet weinige) was on
wrikbaar. Zij zwoer bij elfen, watergeesten m
overgenomen zaakj es.
Zij antwoordden öf niet, öf namen een hou
ding aan, welke duidelijk bewees, dat zij -
men vergeve ons de eenigszins zonderlinge
uitdrukking de industrieele kat uit den
boom der commissie wilden kijken.
De huisindustrie zweeg als een.
Duitscher.
Maar er waren gelukkig talrijke anderen,
die verder keken dan het terrein waarop hun
onderneming is gevestigd en al waren de
plannen der commissie dikwijls niet direct
voor hen van belang, toch zonden zij bun
opinie over deze plannen in en betuigden uit
het oogpunt van algemeen nut daarmede hun
volle een een onverdeelde instemming,
En vele handeldrijvenden en industrieelen
gaven onomwonden te kennen, dat zij het in
exploitatie brengen van terreinen voor hun
onderneming van harte toejuichten en zich
voornamen bij het beschikbaar komen van die
terreinen daarvan terdege te zullen profitee-
ren.
Het spreekt van zelf, dat het hier slechte
principieele bereidverklaringen gold.
Wij willen thans in het kort even verschil
lende ingekomen antwoorden aan een nadere
beschouwing onderwerpen.
Wat de kleiniodusirie betrefte achtte een
schoedmaker het der overweging waard een
speciaal gebouw op te richten voor het geza
menlijk uitoefenen des stboenmalenj met mo
derne werktuigen. Em fabrikant van haar- ea
reukwateren betuigde hoewel hij gy geen spe
ciaal belaag bij zsids te hebben, eip sym
pathie met de plmnm der commissie een
likeurstokerij achtte een spslagplaate voor
wijnen onder Verlengbaar Grediet aa
lenswaardig. Voor het bewares en
van vloeibare brandstoffen werd voor buiten
gewone toestanden een gemeenschappelijke
inrichting wenschelijk geoordeeld, terwijl door
een rijwidreparateur hei giichtsa van een on
derling geexploiteerde reparatiewerkplaats
voor rijwielen bepleit werd.
Tot nu toe bestaat er, naar den secretaris
der commissie werd medegedeeld, weinig sa
menwerking in de afd. Alkmaar van den
bond van Nederlandsche rijwielherstellers
en hebben de weinigen die willen samenwer
ken het plan gekoesterd een gemeenschappe
lijke werkplaats te bouwen.
De Bond van melkslijteis deelde de com
missie op 10 Januari mede, dat de melkslij-
ters een centrale wilden oprichten maar dat
de organisatie niet kapitaalkrachtig is. De
melkslijters zouden gaarne een door de ge-
aanbeve-
meente op het terrein van de oude gasfabriek
op te richten centrale melkinrichting met in
stallatie met recht van koop willen huren. Zij
gaven nader een schema van wat zij noodig
dachten te hebben en deelden mede, dat zij
een coöperatie zouden vormen als garantie
voor de huur van het door hen: gewenschte
gebouw.
Een meubelmaker en stoffeerder verklaarde
in de toekomst over een grootere werkplaats
te willen beschikken. Ook van een chemische
inrichting kwam een dergelijke toezegging en
van die zijde werd tevens opgemerkt, dat voor
het bouwen van een centraal-inrichtjng voor
kleinbedrijven de landen tusschen de Friesche
brug en het Oudorperpaadje zeer geschikt
zouden zijn.
De oprichting van een goederenbeurs te
dezer stede werd door belanghebbenden van
geen belang geacht voor het zoutziedersbe-
drijf, den handel in huiden en wol, de ijzer- en
metaalgieterij, het vervaardigen en repareeren
van schoenen, de bontwerkerii benevens den
handel in mode-artikelen en dameshoeden, de
koffiestroopfabricage, de borstelfabricage en
den koffiehandel.
Daarentegen achtte de bierbrouwerij de
oprichting van een goederenbeurs van belang
voor gerst, inout en hop. Verder werd deze
beurs door belanghebbenden nuttig geoor
deeld voor groenten, confectie en manufactu
ren, granen en kunstmeststoffen, koloniale
waren, sigaren en tabak, koopmansgoederen
en voor den ijzerhandel.
Van de zijde van den ijzerhandel werd te
vens medegedeeld dat de directie eerier hier
gevestigde onderneming, met het oog op moei
lijke en kostbare expeditie der goederen, uit
breiding der zaken naar elders overweegt.
plaagzieke
kampen m
;e kabouters, zij had voortdurend te
;ampen met nachtmerries en alle mogelijke
geestverschijningen, die haar vervolgden, nier
alléén 's nachts, maar ook overdag. Zij leende
alle teekenen waaruit men de toekomst kan
voorspellen. Zij bez-\t in een voor haar omge
ving angswekkende mate de gave van het
tweede gezicht en Finnur had reeds meer dan
eens gedreigd haar af te danken, omdat zij
hem alle meiden rebelsch maakte. De Sera
was het voorwerp van haar hoogste veree-
riug, want aan den geestelijken stand was im
mers volgens oude legenden in bijzondere
mate de heerschappij over de booze geesten
verleend. Er waren immers vroeger priesters
geweest, die meer van heksen afwisten dan de
heksen zelf. Een Sera vooral zoo'n oude
die kon alles!
Dit vertrouwen beloonde Sera Halfdan, dat
moet helaas gezegd worden, met snooden on
dank, Aloör moest het op die Zondagnamid
dagen geducht ontgelden. Finnur hielp daar
bij. En Aslaug en Sigurd, die op het punt
stonden student te worden, zaten dan in een
hoek op een kleerkist te schudden van het
lachen.
II. I
Aldus was men op dien Zondag in de pas
torie bijeen. Sera Halfdan en Finnur zaten
van den dominee met het
>or hielp d
wegzetten
es afwas-
Reeda voor den oorlog werd bij deze inricb
ting over de hooge vrachten der zendingen uit
Alkmaar in verhouding tot die van verder ge
legen plaatsen geklaagd. Men achtte van deze
zijde verbetering der waterwegen in de rich
ting Hoorn en verbetering der Kanaalbrug-
gen noodzakelijk.
Later kwam de belanghebbende op zijn
gunstige meening betreifende een goederen
beurs terug, daar hij vreesde, dat deze een
broeinest voor den kettinghandel zou kunnen
worden.
In een volgend artikel zullen wij nagaan
hoe men van de zijde van den kaashandel de
oprichting van een goederenbeurs in onze ge
meente beoordeelt
Het nieuws uit het buitenland is ditmaal
zeer schaarsch.
Wilson is en blijft natuurlijk de groote man
die aller belangstelling vraagt en van wien
men zich tot nu toe tevergeds afvraagt welke
houding hij precies op de a.s. vredesconferen
tie zal aannemen.
Het Engelsche blad „de Times" beeft den
president door zijn Parijschen correspondent
laten interviewen.
Wilson vertelde naar Europa gekomen te zijn
omdat de aangelegenheden waarover op de
a.s. conferentie beslist moet worden, van zoo
overwegend belang zijn, dat de Vereenigde
Staten niet mogen weigeren om met de geal
lieerden de groote verantwoording jegens de
beschaving te deelen. Slechts door het meest
op
lossing dezer vraagstukken.
Volgens den Amerikaanschen president ziet
de bevolking van alle landen thans met
verlangen en vol verwachting naar Versailles
en stelt zich de vraag of de vergaderde staats-
lieden over genoeg wijsheid beschikken om
waarborgen tegen oorlogen in de toekomst
te scheppen.
De groote moeilijkheden en de verantwoor
delijkheid, aldus Wilson, welke de geslaagde
afloop van den grooten oorlog oplegt, moe
ten door de groote volken der wereld natuur
lijk worden gedeeld als vrienden van de min
der machtige volken.
De president gaf zijn voornemen te kennen,
zich in de landen der geallieerden van de al-
gemeene gevoelens met betrekking tot de
voornaamste vraagstukken op de hoogte te
stellen. Bijzonderen prijs stelde de president
er natuurlijk op, het Amerikaansche leger te
ontmoeten en in contact te komen met de troe
pen der geallieerden.
President Wilson verlangde naar zijn be
zoek aan Brussel en gewaagde van zijn harte
lijke sympathie met de bevolking van België,
Noord-Frankrijk en Italië.
De interviewer polste Wilson over een be
zoek aan de Britsche vldot, maar de president
vreesde, dat hij daarvoor geen tijd zou heb
ben. Ik heb, aldus de president, van den aan
vang af zoo ten volle beseft, dat achter de
groote legers de sterke, waakzame steun
stond van de Britsche vloot, die de verbin
dingslijnen van de geallieerden beveiligde,
dat het mij groot genoegen zou doen, de
„grand fleer' te kunnen bezoeken. Er is een
zeer gelukkige kameraadschap geweest tus
schen de vloten van Engeland en die van de
Vereenigde Staten, en ik ben er zeker van dat
al onze lieden thuis dat feu zeerste op prijs
stellen en er de volle beteekenis voor het
winnen van den oorlog van beseffen.
De president gaf zijn voornemen te kennen,
een kort bezoek aan Engeland te brengen en
noemde het van groot belang voor den toe
komstigen wereldvrede, dat er een zoo open
hartig mogelijke samenwerking en een zoo
vriendschappelijk mogelijke overeenstemming
tusschen EÜngeland en Amerika zou bestaan.
Wij begrepen, aldus de president, de ern
stige problemen, die de oorlog voor hetEn
gelsche volk gesteld heeft en 'geven ons ten
volle rekenschap van de bijzondere internati
onale kwesties, die uit het feit voortkomen,
dat Engeland een eilandenrijk is.
Volgens „de Times" besprak de president
schen van het koffiegoed. Aslaug en Sigurd
stonden voor het raam naar buiten te kijken
in de „tun" waar het winterachtige grauw
plaats maakte voor het eerste groen. Sigurd
was een groote, slanke jongeling met een
klein hoofd en fraaie handen en voeten. Een
levendig temperament sprak uit zijn trekken
en bewegingen. De kin was krachtig gevormd
en verried groote energie. De vingers met de
rooskleurige nagels streken telkens door het
volle haar en trokken aan de uitspruitende
vlashaartjes onder den neus. Is het niet een
mooie jongen schenen zij te zeggen. Aslaug
leek bedaard bijna bezadigd, naast hem
„Hed je Mar in de kerk gezien?" vroeg
Sigurd.
„Hij was er niet," zei Aslaug. „Hij stond
op het kerkhof toen wij aankwamen, maar is
onmiddellijk daarop den berg opgegaan."
„Mar is een ergernis voor de gemeente,"
merkte de Sera, van het spel opziende, op.
„Vanmorgen bracht hij mij het legendenboek
terug. Hij had weer brandewijn gedronken.
„Beknor mij maar, Sera," zei hij lachend, „ik
trek me daarvan evenmin iets aan als de He-
kla, aan wier voet ik ben geboren. Wij zouden
beiden niet zijn, wat wij zijn, als we geen vuur
in 't lijf hadden."
„Een duivelsche kerel," zei Finnur. „Hij
moet in Groenland een vrouw hebben."
„Spreek maar geen kwaad van Mar Vig-
op sympathieke wijze de kwestie van de vrij
heid der zee en bleek hij overtuigd, dat niets
de komende conferentie zal beletten een wer
kelijk stevigen waarborg te scheppen voor
den vrede in de toekomst
Ten slotte verklaarde Wilson vol vertrou
wen te zijn, dat de staatslieden van de we
reld in gemeenschappelijk overleg in staat
zullen zijn een rechtvaardige en redelijke op
lossing te vinden van de problemen die hun
voorgelegd zullen worden en aldus den dank
zuilen verdienen van de wereld voor den
dienst, dien zij haar zullen bewijzen ea dien
de wereld meer dan eenigen anderen dienst
noodig heeft.
Verschillende Engelsche bladen zijn vol lof
over Wilson's uitlatingen.
De „Times" wijst cr nogmaals op, dat
Wilson's eenig doel slechts het stichten van
den volkerenbond is, zonder welken hij fvan
oordeel is, dat een'rechtvaardige en blijven
de vrede niet gesloten en verzekerd kan wor
den.
Ook de „Daily Mail" is voldaan. Er is niets
in Wilson's uitlatingen, aldus het blad, dat
steun geeft aan de opvatting, dat de president
streeft naar een oizondere positie van de op
permacht voor de Vereenigde Staten of dat hij
vijandig zou staan tegenover de Britsche be
langen.
Het blad concludeert ten slotte, dat Wilson
voor den volkerenbond ia Engeland aséte dan
sympathie zal vinden.
Het ziet er wel naar uit, dat Engeland zich
met tegen een volkerenbond verzetten zal,
mits, natuurlijk, de groote Britsche vloot by
de algemeene demobilisatie in Enropa niet
onttakeld behoeft te wordea.
Volgens de „Daily Express" zou het de po
litiek van het rijks oorlogskabinet zijn om er
op de vredesconferentie op aan te dringen,
dat de koloniën niet aan Duitschland terug
gegeven zullen worden.
Ten aanzien van de oorlogsvergoeding
werd, volgens het blad, aangenomen,, dat de
Britsche eischen misschien eenige jaren zul
len moeten wachten, tot aan de dringender ei
schen van Frankrijk en België voldaan is. De
Britsche ministers zijn van meening, dat de
Engelsche belangen gediend zullen worden,
doordat Duitschland gedwongen wordt, on
verwijld grondstoffen te leveren voor den we
deropbouw van oude en het oprichten van
nieuwe industrieën. De uitgebreide minerale
hulpbronnen van Duitschland maken dat tot
een goede politiek, die dadelijk gunstige uit
komsten zou hebben. Men overweegt een
streng toezicht op den invoer met onverwijld
in werking tredende verbodsbepalingen voor
een aantal goederen en landen.
Deze besluiten, voornamelijk wat betreft de
Duitsche koloniën, passen toch wellicht niet
feheel in het kader van Wilso'ns volkeren-
ond.
KORTE BERICHTEN.
Erzberger seinde aan Danzig, dat hij
de wapenstilstandscommissie te Spa opdracht
heeft gegeven zeer nadrukkelijk te protestee
ren tegen bet buitten van een Poolsch leger te
Dantzig,
Reuter spreekt het bericht van een aan
komst van Poolsche troepen in Dantzig tegen.
Volgens een bericht van het Weensche
Korr. Bur. zou aan den vroegereren minister
van Financiën de vórming van een Slavisch
kabinet worden opgedragen.
Een groep Duitsche industrieelen heeft
in een' telegram aan de commissie voor den
wapenstilstand te Spa om herstel verzocht
van het verkeer tusschen bezet en neutraal
en onbezet Duitsch gebied, daar de grondstof
fen vdn het bezette gebied een levensbehoefte
zijn voor de industrie in het onbezette.
Hindenburg richtte een Kerstbood
schap tot het Duitsche volk.
Er moet overleg zijn gepleegd tusschen
het Duitsche opperste legerbevel en de regee
ring over de voorwaarden, waaronder het op
perste legerbevel bereid is te blijven, totdat de
demobilisatie is afgeloopen.
Het loego-Siavische cöalitie-mlnisterie
is tot stand! gekomen.
Uit Amerika komt het bericht, dat de
geallieerden bezig zijn een plan van aetie uit
fuson als Katla er bij is," zei Aslaug lachend.
„Zij is zeker verliefd op hem
„Nee, maar-zij heeft veel met hem op. Jul
lie weet immers, dat Mar het teeken heeft.
Zijn wenkbrauwen komen aan elkaar."
„Dat wil zeggen, dat de heksen geen vat op
hem hebben."
Nu kwamen Aloör en de dominee's
vrouw binnen.
Aloör, dochter van Asböm, hoe staat het
met ademhalen in de schuur?" zei de Sera
vroolijk jegen het oudje.
„Het is erger dan ooit, hoogeerwaarde Se
ra," antwoordde zij. „Het moet stellig een
spook wezen. Het heeft maar één oog, ik heb
het zelf gezien. En het haalt adem als een
blaasbalg men ziet een oog gloeien als de
maan en opeens is 't verdwenen. Dan is het
er weer weer weg is er weer weer
weg."
„Je bazelt, oudje," zei Finnur korzelig.
„U kan het Ranka vragen, die het hooi voor
mij naar beneden gooit. Ik ga niet alleen in de
schuur, God zij met ons! De Sera moet ko
men en het met een krachtigen vloek in een
hol of in een been verbannen."
„Waarom niet," zei de predikant. „Ik ver
ban alles, wat den bijbel in den weg staat.
Slacht maar bijtijds een vetten hamel, dan
hebben wij voldoende holle beenderen. Maar
als jou spook een kater is, Aloör, betaal je
te werken om de orde in Rusland! esnigsiJns
te herstellen.
Men verwacht, dat een conferentie ms
ministers der geallieerden begin Januari da
vredesconferentie zal voorafgaan.
De Vorwaerte geeft een nader berichl
over het Russische geld, dal door Joffe tm
behoeve van de Duitsche revolutie ter beschik
king van Cohn gesteld ia.
Volgens Reuter heeft generaal Lemmt
tegen de Tx-Afrikaansche nationalisten g$»
sproken, omdat zij een afzonderlijke deputatis
naar het vredescongres willen zenden.
Hoffmann wesdr benoemd tot gevcb-
machtigde ven Pruisen in den Bondsraad.
De Amerikaansche voedsetregelaar Hoo
ver zal in Bern met de Weensche afgevaar
digden confeieeren.
De afzetting van dgn koning van Mon
tenegro wordt bevestigd.
's RIJKS MIDDELEN IN NOVEMBER
Tegenover een bedrag van 22.306.352.19*
in November 1917 kan slechte een som van
18,4343,280,41 voor November 1918 ge
plaatst worden, een mindere ontvangst dus
van bijna 4 miilioea gulden.
De meeste bronnen van inkomst bleven
suikeraccijna die meer dan 4 tos,
het gedistilleerd dat ruim 1 snllioen, den ac
cijns op het geslacht die meer dan 8 ton, de
zegelrechten welke ruim een miilioea minder
opleverden.
Als eenige lichtpunten in de sombere op
gaaf mogen gelden een kleine verhooging
van de invoerechten en een geringe stijging
van de loodsgelden. Ook de inkomstenbelas
ting en de registratierechten toonden verhoo
gingen aan, waardoor de vermindering van
Eet totaal nog eenigszins werd tegengegaan.
Over de eerste elf maanden was de opbrengst
227,421,657,06", tegen 212,551,947,87*
in gelijk tijdperk van 1917.
NEDERLAND EN BELGIS.
De Nation schrijft, blijkens een telegram
uit Londen aan de N. R. Ct„ in haar week
overzicht:
De eischen van België tegenover Nederland
beginnen duidelijker te worden.. Hét Bel
gische argument, uiteengezet in een officieels
mededeeling uit Brussel, is, dat Limburg en
de linker Scheldeoever in 1839 als belooning
aan Nederland zijn gegeven, omdat dit de
verdediging van België op zich genomen had.
De oorlog heeft bewezen, dat Nederland niet
in staat of ntet genegen is om België te be
schermen. Daarom moeten Limburg en de
linker Schelde-oever aan België teruggeven
worden. Ongelukkig voor de Belgische aan
spraken berusten deze op een verkeerde voor
stelling van de historische feiten. Iedereen
1839 een trao-
jendheden de
België garandeeren. Neder
land deed dat niet en er werd op Neerland
geen beroep gedaan om te beloven, dat het
België zou verdedigen en de theorie, dat Ne
derland Limburg en den linker Schelde-oever
ontving als zijn belooning gaat geen oogen-
blik op.
De Belgische officieele mededeeling ver
klaart verder, dat elke weigering van de zijde
van Nederland om de provincies af te staan
aan België zuiver chauvinisme zou zijn.
Duitschland had even goed België van chau
vinisme kunnen beschuldigen, omdat het be
sloot weerstand te bieden aan den doortocht
van de Duitsche leger» in 1914.
Hét is mogelijk, dat België een nieuwe re
geling van zijn positie wenscht to verband
met de als gevolg van den oorlog gewijzigde
omstandigheden. Wanneer dit het geval is
behoort het de kwestie op de vredesconferentie
ter sprake te brengen, maar de wijze, waarop
het zijn aanspraken kenbaar gemaakt heeft, ia
niet te verdedigen.
Wanneer Luxemburg zijn positie wenscht
op te geven voor een vereeniging met België
dan kan het dit zeggen., maar de daad moet
van Luxemburg uitgaan.
tot straf een' speciedaalder (munatuk vao
2.40) in de kerkkas."
„Er waren meer__spoken op de Oddurhoeve
I, Ai belagen ons.
dan ging ik eiken Zondag naar het avond-
rond dan goed is," beweerde het oudje heel
ernstig. „Zij belagen ons. Als ik maar kon,
maal. Het was zeker een elf, die Gulliiaxi
schichtig maakte; pas maar op Aslaug, dat
zoo'n onderaardsch wezen je niet als bruid
meeneemt."
„Dat is de schuld van Kari", zei Aslaug.
„Ik heb onlangs gezien, dat hij bezig 'was
steenen in het elfengat te werpen. Maar dat
hindert niet. Als ik een elfenvrouw word, dan
doe ik jullie niets dan goeds. Aan jou ea
Ranka bijvoorbeeld geef ik een hark, die van
zelf zwaait, dan kunnen jullie bij den oogst
op een hooimijt liggen te slapen."
„Kari is een slechte kerel", zei Aloör toor
nig. „Heeft hij niet onlangs na zonsonder
gang den vos bij zijn naam genoemd en ont
brak er den volgenden morgen niet een
schaap?"
„Wij zullen Mar Vigfusson als knecht hu
ren", zei Finnur, „voor hem hebben de boo
ze geesten respect."
„Dat is al te mal", zei Sigurd to 't Deensch
tot'Aslaug. „Maar kom, laten we samen een
poosje gaan rijden."
[Waréi mmlgd)
ALKMAARSCHE COURANT.