DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
a»1 snusssLxs £$S|,£lr
No. I
Honderd een en twintigste Jaargang.
1919
FEUILLETON.
IJsland's bekoring.
v
abonnementsprijs bi] Yoorsitbetaiinr p. 3 maande» 11.65. fr. I. ifistf 1.S0- Bewljsnninmfiri 5 ct AdTerteaMii 15 et p, rafel, irootere letter» naar plaatsrelmta. Br. fr. i.?. Baefe- ia flasdelsdrBkkerll Herat Coster Zi„ Faordas C l Tel.
DON DERDAG 2 JANUARI.
Het in exploitatie brengen
van terreinen voor handel en
industrie in onze gemeente.
v.
Binnenland.
Hoe denken de handeldrijvenden en indus-
trieelen hier ter Stede over de ppriciuing van
een veem?
Een zoutzieder was al heel spoedig met zijn
antwoord klaar en1 achtte een veem of entre
pot voor zijn onderneming van geen belang
en een hanpelaar in huiden en wol was even
kort, maar kwam tot de conclude dat een der
gelijke' inrichting voor zijn bedrijf wel van be-
teekenis was.
Een entrepot of veem, aldus een stoomboot-
onderneming, is alleen van belang als stapel
plaats voor goederen van derden.
Maar een bankinstelling ging de zaak
grondiger na en betoogde, dat de hooge
eischen welke aan de Middenstandscredietban
ken worden gesteld bij het verleenen van cre-
diet to opzichte van het daarbij te geven on
derpand medebrengen dat moet worden* om
gezien naar middéien welke de middenstan
ders in staat stellen daaraan tegemoet te
kunnen komen. De oprichting van een veem
hier ter plaatse zou, voigens belanghebbende,
zeer zeker een groote tegemoetkoming zijn,
daar de ceelm, afgegeven voor de bij de vee-
men opgeslagen goederen tol onderpand wor
den geaccepteertf.
Ook over de andere uitbreidingsplannen
liet deze bankinstelling zich uit en betuigde
daarmed baar groote sympathie, daar b i. de
verwezenlijking ervaiftsterk zal bijdragen tot
den bloei van den middenstand en deze niet
anders dan van gunstigen invloed kan zijn op
den vooruitgang der instelling. Het streven
naar bloei zal niet dan met opofferingen ge-
doenlijk tegemoet te komen.
Dat dergelijke antwoorden der commissie
welkom waren, liet zich begrijpen en zij gaven
haar de kracht om zich weer "minder uit het
veld te laten slaan door antwoorden die van
weinig belangstelling getuigden.
Een veem of entrepot is voor onze onderne
ming van geen belang, berichtte een ijzer- en
metaalgieterij en een fabriek en reparatie
werkplaats van schoenen' achtte een veem al-
ieui dienstig voor den leachaadèi nv***1 niet
voor de schoenmakerij.
Een bontwerkerij achtte evenmin een veem
van belang en eea grossierderij in koloniale
waren beloofde er waarschijnlijk weinig ge
bruik van te zullen maken, terwijl een handel
in huishoudelijke- en luxe antikelen een veem
voor haar bedrijf van geen nut achtte, evaoals
een papierwaienfabridk.
Daarentegen meende een 'handel in granen
en kunstmeststoffen, dat een' veem bel an,
voor haar bedrijf was en verzekerde een nan'
del in koloniale waren, dat het hem voor
kwam, dat voor iedere handelsfirma, zoowel te
Alkmaar als in de naaste omgeving, een veem
een uitkomslt zou zijn.
Een grossierderij >n touwwerk, klompen
enz. achtte de oprichting van een entrepot o
veem voor haar zaak van het grootste belang,
daar zij dan voor eventueel in te koopen groo
te hoeveelheden grondstoffen voorschotfen op
de in het veem ter bewaring gegeven goede
ren kon krijgen en een borstelfabriek achtte
een veem gemakkelijk voor de assurantie van
de diverse opgeslagen goederen.
Een huidenhandel noemde een entrepdt o:
veem voor zijn bedrijf zeker van belang in
tegenstelling met een zoutziederij.
Meer voorzichtig liet een sigaren- en ta
baksfabriek zich uit, die betoogde, dat een
entrepot of veem voor haar van groot belang
kan zijn wanneer zij zelf niet voldoende op
slagruimte heeft. Zoolang evenwel het invoer-
oude gasfabriek een inrichting te maken
waardoor aan het kleinbedrijf werk- en berg-
olaatsen ter beschikking zullen worden ge
stel d'en is heit niet de bedoeling daar een op
slagplaats te maken met koel- en vriesinrich-
ting. Ik voor mij, aldus-de belanghebbende,
geloof, dat m de toekomst een modern inge
richt entrepot juist daar, niet ver van het cen
trum der stad, dichtbij het station, vooral ten
behoeve van den kleinen middenstand nood
zakelijk zal zijn. Het eene sluit het andere niet
uit, het terrein is er groot genoeg voor en
wanneer daar een inrichting kwam met op
slag, koel- sa vriesruimte, werkplaatsen
waarin gemakkelijk van electriache beweeg
kracht gebruik kan worden gemaakt benevens
bergplaatsen, dan zou daar een prachtgele-
genhbid geschapen zijn waarvan teder kon
jprofiteeren.
Deze belanghebbende meent, dat men in
den beginne met zulk een entrepot zou kun
nen volstaan «q dai üe tijd zal leer en waar
aan het juiste behoefte komt. Zijn de plannen
voor de bsjuitiog van het terrein der oude
gasfabriek mmsaeè w&m, dat smen voor de
vraag komt hoe nu gebouwd moet worden,
dan zal er natuurlijk op moeten gerekend
worden dat eventueels verandering van enitre-
pót is werkplaatsen of omgekeerd aki te veel
zou toten. Mocht de gemeente aoo gelukkig
zijn om jgrnciööirijvÊs int te treilen zoo-
dat siapsïpfcuis voor ggïaotg fisoesfzsltaian
noodig soa iija, dm sac snoetm
wonds ingertot waar de gSE&raa direct ait
ea in de s®ee^8geiegaaÈ!eia eel«?t gelsdsn
kunnen wwdai. Ztm ess tmighiizg *acc-t
vlak aan hst water liggen mi z® kumm con
curreeres
voor enfen
middeübtujnjvgn «ei mtew pao ce eadë ges-
fabriek bijzonder geschikt j®a zijn.
Ook da etoffgssi&l Stet zich gunstig uit.
Een stoffeerder, die faf*3®dete te'i'sart zeide
er belang in te stellen dat de mogelijkheid ge
schapen wordt, elders goederen in grooter
hoeveelheid cc ie slaan sa vooral die goede
ren, sooals b.v= kapoks nzWs braadgevaar
opleveren.
Een handel se koloniale waren en koop
mansgoederen aal wellicht in de toekomst van
een entrepot gebruik westen. Voor dezsa han
del is opslagruimte ook wel in kelders nood-
belanghebbenden voor eigen bedrijf met ver
langen naar het totstandkomen van het door
de commissie beoogde uitziet
Ook de Alkmaarsche bakkers spraken zich
gunstig voor de oprichting van een veem uit.
m de so het einde van 1917 gehouden ver
gadering der Bakkers Patroons Vereeniging
„Alcmaria" gehouden vergadering werd het
desbetreffend schrijven der commissie ter
sprake gebracht en zagen de aanwezigen
allen het groote nut van het plan ter verster
king van den middenstand.
De Rijksveeteeltconsulent riebte een schrij
ven aan de commissie waarin hij mededeeüng
deed, dat plannen tot oprichting van een
varkens-exportslagerij in Alkmaar in voor
bereiding zijn. Komt deze zaak eventueel tot
stand en ontwikkelt zij zich goed, dan zal er
ongetwijfeld een gebouw moeten worden op
gericht met annex een inrichting tot het ver
werken der afvalproducten.
Wat een veem voor het bewaren en finan
cieren van huiden betreft, geloofde de Rijks
veeteelt-consulent niet dat daaraan behoef'
zal bestaan, daar bet daarvoor noodige
slachten van een groot aantal runderen m
de naaste toekomst in Alkmaar waarschijn
lijk niet zal plaats hebben.
Over het algemeen kan de commissie over
den uitslag barer enquête tevreden zijn.
'Daaruit is toch zeker wel gebJeke®, dat sm
veem te Alkmaar voor tal vau bedrijven een
uitkomst zou zijn.
In een volgend artikel zullen wij de fee-
hoefte aan handelstermn nagaan.
In de buurt van de Joodsche synagoge
ging het geweer van een Poolsehen gymnasi
ast af en kwam het gerucht in omloop, dat
de Joden op de Polen hadden geschoten, Een
roffelvuur op de synagoge, waarin zich de
Joden bevonden, volgde en later bestormden
de Polen een artillerie-dépot, waarna zij
handgranaten en munjtie onder de menigte
uitdeelden. Het hoofdstation werd vermees-
terd en de spoorweglijn tot aan de grens van
de provincie Pruisen bezet.
Zondagochtend vroeg werd aan de in Po
sen in garnizoen liggende regimenten een
ultimatum gesteld, dat 's middags afliep en
toen des middags de overgaaf nog niet had
plaats gevonden, werden verschillende kazer
nes onder artillerievuur genomen. Tegen den
avond was over den afloop van het gevecht
nog niets met zekerheid bekend. Men gelooft
algemeen, dat het Paderewski zelf is die
neralen staf,
willigers te zwak wa3, werd
dat een leger van Duitsche vrij-
rwak wa3, werd gezegd, dat de
overige Duitsche troepen naar het vaderland
willen.
De Engelschen verklaarden, dai de gevol
gen voor de Duitschers zeer ernstig zouden
zijn en dat zij bij de vredesonderhandelingen
zwaar gestraft zouden worden als de Engel-
sche eischen niet werden ingewilligd.
op ruwe tabak niet verhoogd wordt is
voor dit bedrijf een entrepot niet noodzake
Wanneer ik het goed begrijp, aldus werd
uit de sigaren- en tabaksfabricage geant
woord, is de bedoeling'-om op het terrein der
Novelle van Wilhelm Poeck.
Mar Vigfusson was eigenlijk kuiper van
beroep en om het maar dadelijk te.zeggen, hij
had geen vrouw in Groenland. Maar hij was
als kind met een' te lange tong geboren, zoo
als de oude Katla aan ieder, die het hooren
wilde, vertelde, en die lange tong was in
tweeërlei opzicht een symbool van zijn lot.
Eensdeels vormde zij in zekeren zin het ken
merk van zijn dichterlijke begaafdheid, die
hem somtijds met een hoogen dunk van zich
zelf vervulde. Want zelfs de geleerden in het
land namen notitie van Mar's gedichten. Ver
scheidene waren gedrukt en gewaardeerd.
Anderzijds leed dit voor het uitspreken en
voordragen van zijn poëtische gedachten ver-
eischt orgaan tengevolge van de daarmee ge
paard gaande krachtsinspanning, dikwijls
aan drooghe;d, waardoor zij natuurlijk af en
toe vochtig moest gemaakt worden. Mar's
noodlot bestond nu daarin, dat ach deze
noodzakelijkheid niet al te zelden voordeed en
dat hij voor hét vochtig maken slechts zulke
vloeistoffen gebruikte, aie benevelend' wérkten.
„Maar een genie! Maar wat doe ik met
eeni genie, als het zuiptl" waa Seri Halfdau
gewoon té zeggen,
Met hei gerucht dat Mara ©a of meema-
verbete-
iuig vao deo Wolfeaosei in Noord-Holland
berichtte aan tie commissie dat het plan
Huiswaarderpolder zijn volle sympathie
heeft.
Voor de in 1914 opgerichte vereenigin,
die zich tevens tes doel stelt, de in Noor
Holland geproduceerde wol Langzamerhand
ïangs coöperatieve wegen gecombineerd en
gesorteerd ter markt te brengen, is het nood
zakelijk dat er een veem komt waarin de
groote ea kleine partijen zoowel per as als
per water kunnen* worden aangevoerd. Zij
kunnen dan onder controle van beëedigde
ambtenaren gewogen worden, gesorteerd, ge
baald en beleenbaar opgeslagen worden. Na
veiling ot anderszins moet de voorraad per
groot scheepswater of spoor vervoerd kunnen
worden.
Tot dusverre werd door de Vereeniging
voor de proeven op primitieve wijze van par
ticuliere opslagruimte gebruik gemaakt, wer
den de goederen per motor naar Amsterdam
vervoerd en daar in een der veemen tot ver
dere verzending opgeslagen, wat dubbele
moeite en kosten met zich bracht.
Alkmaar kan beschouwd worden als het
centrum der Noord-Hollandsche wolproduc
tie en ligt voor de door de Vereeniging be-
em
tegemoet en hoopt,
met hare behoefte rekening zal worden ge
houden.
Dit antwoord zal inderdaad de commissie
zeer verheugd hebben. Niet alleen wordt het
streven der commissie van harte toegejuicht,
maar tevens wordt de zekerheid gegeven, dat
len getrouwd was, ging een' ander gepaard,
n.l. dat hij ergens in den Doenschen staat we
gens een slechten streek met twintig roedeala-
gen moest gestraft wezen. Ea hiervan was
wel tets waar.
Sinds zijn kinderjaren* zwierf hij rusteloos
rond. In Kopenhagen, in Groenland, in Reyk
javik, op de Faroëreilanden, overal had' Mar
zoowel door zijn handenarbeid alsook door
andere bezigheden zijn sporen achtergelaten.
Nergens hield hij het lang uit. Af ea toe
scheen' het alsof hij zich ergens wilde vesti
gen en solide wilde worden, maar als het teu-
gellooze bloed hem de baas werd, trok hij we
ken lang in het land rond, verdiende hier en
daar bij de boeren een dagloon, declameerde
zijn gedichten voor hen en bedronk zich. Eens
was hij ia handen gevallen' van een Engel
schen zendeling, die de zondaren op IJsland
met tractaatjes wilde kureergn. Toen hij na
drie weken aan hem wist te ontkomen, leidde
hij een liederlijker leven dan ooit te voren.
Toen Mar Vigfusson in dat door de Sera
Halfdan vermelde gesprek de onbeteugelde
vlammen in zijn borst met het vulkaanvuur
van de Hekla had vergeleken, was die verge-
ijking niet onjuist te noemen.
Maar ondanks zijn onbetrouwbare eigen
schappen mocht men Mar toch gaarne lijden.
Vooral had' hij iets in zijn karakter wat voor
de vrouwen gevaarlijk was. De boven de
oogen elkaar rakende wenkbrauwen schenen
een uiterlijk symbool daarvan.
Het ia dus niet te verwonderen, dat ook de
meiden op de Oddurhoeve een prettig-grie-
zelig gevoel kregen, toen zij vernamen, dat
Mar «cfc. voor de© mom bij Fiapur Ma
Wij maakten reeds eerder melding van
itschera.
oa-
-- tot
opstand aanzet.
zal bestaan, daar hp* dannrnnr I 1 m neentems gesteld.
Paderewski kwam erade-Decembër met
een Engelsch kolonel en diens stal van een
Engelsdien kruiser te Danzig aan wal waar
hij door Polen uit Posen en door de te Dant-
zig liggende Pooische afdeelingen soldaten
als de president der republiek Polen welkom
werd geheeten.
Paderewski verzekerde, dat Danzig ten
Pooische staat moest en zcwi worden en
meende, dat de soldaten zich bij de Poolschs
strijdkrachten dienen te scharen.,
Van Danzig vertrok Paderewski met Poleo
en Engelschen naar Posen.
De Duitsche volkscommissaris Nosfce heeft
reeds verklaard, dat tegen de Pooische euvel
daden op Duitsch gebied eerlang krachtig zal
moeten worden opgetreden.
ïa de sluitingszitting van de vergaderin-
en welke de Spartacusbond gehouden heeft,
am Liebknecnt op tegen de pogingen tun
de Duitsche troepen tegen de Bolsjewiki te
gebruiken en eischte hij, dat de troepen de
officieren zullen doodschieten, die hen in den
strijd zullen voeren tegen de Russische broe
ders.
De Rothe Fahne publiceert een gesloten ge
heim document over Engelsch-Duitsehe on
derhandelingen betreffende een gemeenschap-
pelüken strijd tegen de 'Bosljewiki, waarin
meciedeeling wordt gedaan van een telegram,
gedateerd Kofno 26 December, aan het Duit
sche Oostfront.
Volgens dit document hadden tusschen den
Duitsche gevolmachtigde Winning en den
Engelschen vertegenwoordiger aan boorc
van een Engelsch oorlogsschip te Riga be
sprekingen plaats over de uitvoering van de
wapenstilstandsvoorwaarden. Dfe Engelschen
eischten dat de Duitschers voldoende strijd
krachten zouden houden om de Bolsjewiki in
bedwang te houden.
De opstelling der Duitsche zoowel als der
Lettische troepen, die tegen de Bolsjewiki
strijden, zou aan den Engelschen stafofficier
gezonden moeten worden.
De linie Walk Wolmar Wenden
Friedrichstadt Bausk Mittau moet door
strijdkrachten bezet gehouden worden en de
spoorweg .RigaLibau moet worden bevei
ligd.
Alle steden die voor de Duitschers verlo
ren gaan, moeten weer door de Duitschers
bezet worden.
Tot de Entente vergunning geeft, af te trek
ken, zijn de Duitsche tjoepen verantwoorde
lijk voor de veiligheid der bevolking tegen
overvallen der Bosljewiki.
De Duitsche gevolmachtigden antwoordden
ij m
eenigheid tusschen Polen en Duit
De Polen, die nu al zooveel jaren naar een
eigen vrijen staat hebben uitgezien, kunnen
blijkbaar niet wachten tot de vredesconferen
tie ook voor hen de noodige schikkingen
treft.
Zij hebben het oog op Posen geslagen en
zijn al vast begonnen alles wat in deze pro
vincie Duitsch is aan het verstand te brengen,
dat Posen voortaan een deel van de Pooische
republiek zal uitmaken.
De laatste dagen hebben zich te Posen
herhaaldelijk ernstige botsingen voorgedaan.
Vuurgevechten met machinegeweren leidden
tot het terugtrekken dei soldaten ea om een
aanval bjj vergissing te voorkomen, werden
de Duitsche artilleristen door Pooische bur
gerweermannen begeleid.
Voor het paleis, waar een schietpartij
plaats had, en waar 100 man van de grena-
dirskazeme aanrukten, werden deze ontwa
pend.
Uit nadere bijzonderheden blijkt wel, dat
het gebeurde een ernstig karakter draagt.
Naar de Voss. Ztg. meldt werden opge
schoten jongens te Posen van geweren en
handgranaten voorzien en alle Duitsche sol
daten ontwapend.
Men beroofde Duitsch sprekende militairen
ten deele van hun geld en velen van hen wer
den wegens het dragen van wapenen onmid
dellijk doodgeschoten.
De openbare gebouwen werden door de
Polen bezet en met machinegeweren uitgerust
en de telegraaf en telefoon werden eveneens
onder Poolsch beheer gesteld.
De Polen bezetten het station en zochten in
de woningen der Duitschers naar wapens. Ie
dere nog dienst doende Duitsche soldaat
werd door een Pool met geladen geweer be^
waakt. Men verwacht natuurlijk, dat de Duit
schers troepen naar Posen zullen zenden en
wil daarom ook Pooische legioenen daarheen
sturen.
Volgens het Berliner Tageblatt reden Za
terdagavond op het Wilhelmsplein vrachtwa
gens met geweren voor en werden met deze
geweren handwerkslieden en schooljongens
uitgerust, die door de straten trokken en de
Duitschers, meerendeels vrouwen, mishan
delden.
dat de pogingen der Duitschers bemoeilijkt
waren door den toestand der troepen, die
niet meer willen vechten. De Duitschera
trachten evenwel afdeelingen vrijwilligers op
te richten, die tot den strijd bereid zijn. De
Engelschen verklaarden, dat het de plicht der
Duitschers was, het land te beschermen.
Op het betoog van den chef van den ge
dag looner had verhuurd). Vooral was de oude
Aloör daarover verheugd. Waar Mar zich
bevond, gevoelden de spoken zich niet op
hun gemak. Het eerste, wat het oudje deed,
was, dat zij hem opdroeg het hooi in de
schuur naar beneden te gooien om daardoor
het spook te verbannen. Want de Sera had
daarvoor nog altijd geen tijd gevonden, of
schoon Aloör voor dat doel een prachtig hol
stuk schaapsbeen had klaar gelegd. Het suc
ces was verbazend. Zoodra Mar den voet op
iet spooktooneel had) gezet, was het ademba-
en, als men dat van eea blaasbalg kan zeg
gen, als weggeblazen.
Mar had het zeer goed op de Oddurhoeve.
Aloör, die alle spijzen en dranken moest uit
geven, liet het hem ondanks haar zuinigheid
aan niets ontbreken. Als hij trek had in eten
want op de boerenhoeven in IJsland eet
ieder, zooals het hem uitkomt, in overeenstem
ming met het werk, dat op dezelfde wijze ver
richt wordt dan bracht Katla hem ae beste
hapjes voor zijn bedstede.
Ook Finnur mocht Mar gaarne lijden,
rinnur was student (zoo noemt men IJslan-
dere, die een hoogere schooi hebben door-
loopen, zonder later een geleerd beroep uit te
oefenen), interesseerde zich als zoodanig zeer
voor de IJslandsche poëzie. Hij bezat een
kleine bibliotheek en was geheel thuis in de
oude Noorsche sagen en heldendichten. Des
avonds zat hij gewoonlijk met Mar en Aslaug
in de woonkamer. De punch stond dan op ae
tafel te dampen en de oogen der mannen
f loeiden van belangstelling in alles wat de
ichtkunst betrof.
Zoo waren rij ook op een avond om de ta
fel gezeten. De dagen waren reeds lang, men
kon om tien uur bijna nog zonder licht zit
ten. Door de kleine ramen zag men 't avond
rood gloeien. De maan kwam op en de ster
ren begonnen te schitteren en waren zoo
groot als men ze slechts aan den IJsland-
schen hemel ziet. De knechten waren buiten
met de meiden aan 't stoeien. Twee mannen
begonnen voor de grap met elkander te wor-
ielt
stelen, totdat zij daarmee
den en met gedempte ,stem een duet
iiden grinr
ophiel
ven. De meiden grinnikten en klapten in ci
handen, de honden blaften er vroolijk tus
schen. Doch opeens boorde men Aloör op
brommerigen toon van naar bed gaan spre
ken.
„De deernen zijn totaal uitgelaten", zei
zij, de kamer binnenkomend. „Sinds Mar hier
is, zijn ze niet meer bang voor de geesten, 't
Is maar goed, Mar Vigfusson, dat je bent ge
komen, de boo ze geesten schuwen je nog
meer dan de Sera.Met die woorden ging
zij op een bank zitten, nam een stuk schaaps
leer en begon een schoen daaruit te snijden.
Mar luisterde naar het leven buito. Hij
wist wel waarom de meiden zoo dol wareh.
Dat was de heldere stem van de mooie Ran ka.
en niet
om' zijn
ijn besneden mond de glimlach, waarmee
KORTE BERICHTEN,
Het Engelsche Oostzee-eskader zegt ds
bevolking van Lilbaito steun toe tegen em
dreigende Bolsjewistischinvasie*
De Daily Chronicle verzekert, dat door
liberalen en conservatieven wordt gewenscht,
dat de arbeiders in de regeering vertegen
woordigd zullen zijn.
Tot Hcngaarsch minister vdn Oorlog
werd het medelid van het Maguatenhuia,..
graaf Alexander FeStetiea, benoemd.
MELKPOEDER.
Het Bureau voor Mede deel ingen in zake de
Voedselvoorziening meldt
Nu ook melkpoeder beschikbaar zal wordsa
gesteld, kan het dienstig zijn eenige inlichting
te geven over het gebruik van dit artikel.
Op 1 gewjcbteaas" iaptemelkpoedés kunnen
!0 deel® water wordea gebruikt, dus 90
gram melkpoeder op 900 gram water. Ia
maten uitgedrukt, wil dit zeggen dat l d.L,
of I theekopje (niet t? groot) taptemelkpoe-
der, te gevuld, pira. 40 grass weegt» betzelf
de theekopje gevuld met water, weegt onge
veer 100 gram. Voor de bereiding van 1 L.
taptemelk zijn dus noodig 9 kopjes water en
2V, kopje afgeroomde melkpoeder.
Het gewicht van 1 glad afgestreken' eet
lepel taptemelkpoedcr bedraagt pl.m. 8 gram.
Veer de bereiding van 0,1 liter afgeroomde
melk of taptemelk zijn dus noodig l1/, afge
streken eetlepel of 10 gram taptemelkpoeoer,
opgelost in een theekopje water.
Behalve taptemelkpoedcr komt dok volle
melkpoeder beschikbaar voor zieken en zwak
ken. Hierbij kunnen op 1 gewichtsdeel volle
melkpoeder ruim 7 gewichtsdeelen water wor
den gebruikt, d. i, 125 gram vollemelkpoeder
op ruim 875 gram water, ©f, in maten, uit
gedrukt: 1 d.L. of 1 theekopje (niet te groot)
vollemelkpoeder, los gevuld, weegt ca. 35
gram, terwijl hetzelfde theekopje met water
ongeveer 100 gram weegt. Wil men dus 1 L.
volle melk bereiden, dan neme men 9 kopjes
water en 3Vi kopje voliemelkpoeder.
Voor kleinere hoeveelheden vollemelkpoeder
geldt als maat: 1 glad afgestreken eetlepel
weegt pl..m. 7 gram. Om 0,1 liter volle melk te
krijgen, heeft men dus noodig 2 glad afge
streken eetlepels voltemelkpoeder, opgelost
in een theekopje water.
De ervaring bewijst, dat de oplossing vaa
het melkpoeder het best plaats vindt, aoor bij
het poeder eerst een weinig water van c.a. 70
graden C (dus goed warm) te voegen en het
hiermede innig te vermengen. Men giet er
dan. langzaam onder voortdureno roeren,
meer water van denzelfden warmtegraad bij,
tot het ten slotte met de overeenkomstige hoe
veelheid water in oplosteing is gebracht.
Men moet zich echter met vooretellen, dat
het opgeloste volle melkpoeder denzelfden
smaak als verséhe melk heeft, zoodat het ter
vervanging hiervan slechts in uitersten nood
kan worden gebruikt.
Daarentegen is melkpoeder bijzonder ge
schikt voor de bereiding van allerlei gerech
ten, waarvoor anders volle melk of taptemelk
wordt gebruikt. Ook laat het zich uitstekend
aanwenden voor chocolade-, anijs-, slempmelk
enz. Daarentegen eigent het zich voor koffie
en thee niet zoo bijzonder. Bij de bereiding
van meelspijzen' e. d. kan de grondstof eerst
met water worden gekookt, waarna later het
melkpoeder er droog doorheen kan worden
gemengd. Deze bereidingswijze verdient bo
vendien alle aanbeveling, omdat alle meel-
soorten eerder gaar zijn in water dan in melk,
glimlach keek hij nu .Aslaug aan.
Wat waren alle vrouwen en meisjes op
IJsland bij dit prachtmeisje vergeleken? Ja,
wie het hart van die won, die kon zich wel
met een koning gelijk rekenen. Men kon het
probeerea. Was zg niet een vrouw? En had
zijn mond niet die macht verkregen, die de
vrouwen bekoort? Aslaug sprak gaarne met
hem en hij had elk harer woorden onthou
den. Hij had in -haar ziel gelezen. Was die
niet in vele opzichten mpt ae zijne verwant?
In haar weifelen tusschen het eigen geboorte
land en den vreemde, haar in toom gehou
den onrust en stil verlangen Hij vond het
nu een goed oogenblik om een poging te wa
gen. Als ik haar verover, dacht h d?n mo
gen al die anderen naar de maan loopen.
Finnur was in de lectuur der courant ver
diept, die de postbode dien namiddag had ge
bracht. Die kwam slechts eens in de drie of
vier weken, vandaar, dat zij ook door de hui»,
genooten met de grootste aandacht van den
eersten tot den laatsten regel werd gelezen.
„Steek toch licht aan, Aloör," zei hij. „Hc
kan niet meer ontcijferen wat er in de „Thio-
dolf" staat. Zij schrijven weer van aaraoevin-
gen die waargenomen zijn. Boven de kraters
van <te Laki vertoonen zich rookwolken. Nu,
)ij ons heeft zich nog niets geroerd."
Aloör kwam met T licht Binnen en Finnur
verdiepte zich weer in de courant.
„Wel, wel, Mar, zij schrijven ook iets over
ou. Dr. ^inarsson roemt je gedichten.
„Gastvrijheid'" is een der mooiste voortbreng
selen yan Ijslandsche dichtkunst. Het is vol
poëzie, zoo schrijft hij."
„Als gij het hooren wilt, dan zal ik het ge
dicht voordragen."
„Wij zullen met genoegen luisteren, niet
waar dochter?"
mïlr:
ALRMAARSCHE GODRANT.
