DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
So. 29
HoEted eon m twixlpf© (Jaargang
1919
DINSDAG
4 FEBRUARI.
IJslancTs bekoring.
B
J)ezi' ourant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling
per maanden voor Alkmaar f 1.65, traneo door het ge
heel e Rijk f 1.90,
Afzonderlijke en bewysnummers h (tante.
Per regel f 0.15. Bjj groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
ifh. HEBMs. COSTER ZOON, Yoordam C 9.
F K U 1 L I E T 0~n"
Binnenland.
ïèkf®®0a«sïKmci- 3.
Prijs der gewone Advertentiën
Terwijl buiten Rusland geheel Europa be
zig is de besmettelijke bolsjewistische ziekte
uit te roeien, blijkt telkens weer, dat ondanks
alle voorzorgen, hier en daar weer een haard
van besmetting te voorschijn komt.
Duitschland, dat men nu zöo grondig ge
desinfecteerd dacht, blijkt nog met geheel
van bolsjewistische smetten vrij te zijn en tel
kens weer zijn krachtige regeeringsinaatrege-
len tegen opduikend gevaar noodzakelijk.
Ook in andere landen blijven de strengste
voorzorgsmaatregelen noodzakelijk.
Dat het gevaat niet denkbeeldig is, blijkt
uit een mededeeling uit Kopenhagen aan de
Daily Express over een conferentie van bols
jewistische leiders in Stockholm.
Daar werden de kansen hunner zaak in
Scandinavië besproken en werd Denemarken
hei meest geschikte operatietesma geacht.
De bolsjewiek Litodonof -insloot zip tak-
tiek, die hij ten gunste van een wemdtevoSu-
tie leidt, te wijzigen. De propaganda door
middel van strooibiljetten zal afgeschaft wor
den en vervangen worden door de methode
van persoonlijken invloed.
In verband met dit plan zijn Russische en
Poolsche agenten naar de groote arbeiders-
centra in de verschillende landen gezonden.
Zij zijn goed voorzien van geldmiddelen en
hebben de opdracht arbeidersvereenigingen
en instellingen op te richten en geesten vat
baar te maken voor de flblsjewjstteche leer
stellingen.
De Zweedsche bladen deelen mede, dat
Lenin erkent, dat de methode van nationalisa
tie van land en fabrieken een ernstige misluk
king is gebleken. De boeren, die thans land
bezitten, verzetten zich legen alle pogingen
om hen ten bate van anderen weder van dit
land te berooven, terwijl het nationale beheer
van de fabrieken een einde heeft gemaakt aan
allen industrieelen. arbeid. En daarom trach
ten de bolsjewistische leiders de kapitalisti
sche bloedzuigers, die vroeger eigenaars der
n deze thans
Het blijft onbegrijpelijk, dat, waar het bols
jewisme in Rusland tot zulke treurige resul
taten leidt, in andere landen toch steeds weer
volksgroepen bereid gevonden worden den
wettelijken weg voor het najagen van bolsje
wistische hersenschimmen te verlaten.
Meer en meer blijkt, dat Duitschland bij de
besprekingen over de nieuwe wereldorde te
Parijs niet veel te vertellen zal hebben.
Zooals bekend, heeft ook de Duitsche Ver
een iging voor Volkenrecht een ontwerp voor
een volkenbond gemaakt
De'Times merkt evenwel op, dat er tus-
•ichen de autoriteiten in de geallieerde staten
lang en breed over beraadslaagd is of
Duitschland al of niet tot den volkenbond zal
worden toegelaten. Dit zal geheel en al van
dit land zelf afhangen, maar, aldus de Times
zoolang het nog niet voor zijn misdaden ge
boet heeft, kunnen wij er niet aan denken, het
fabrieken waren, over te halen
weder over te nemen.
Novelle van Wflhdm PoecSc
Onder de jonge meisjes, die bij den steenen
muur van de verzamelplaats,stonden, bevond
zich ook Aslaug. Zij praatte met de anderen.
Haar oogen straalden. Zij was vroolijk ge
stemd, want zij had het gevoel alsof er dien
dag nog iets heerlijks zou gebeuren. Van dag
tot dag had zij op Björn gewacht of hij niet
ovér de „Tun" zou komen aanrijden. Zij had
eiken dag, precies zooals Mar «het tegen
Björn haa gezegd, over het "lifter naar bene
den in het dal gekeken. En telkens was zij ter
neer geslagen weer naar huis gegaan.
Maar nu was zij vroolijk. Haar heldere oogen
gleden over de menigte en over het dal.
Wie kwam daar langs de beek naar boven
gereden. Aslaug's hart klopte sneller. De
schertsende woorden gleden als Vroolijke vo
gels van haar lippen. Als vogels die zongen
maar wat zij zongen, dat wist Aslaug niet.
Ja, dat was Björn. Maar wat zag hij bleek.
En wat stonden zijn oogen ernstig.
Nu verliet Björn, Mar achter zich latend,
in een korten draf de beek en sloeg den weg
naar de verzamelplaats in. Zou zij hem tege
moet gaan? Neen Ja! Maar de men-
schen!? Zij ging.
„Het geluk zij met je, Björn!"
„En oojr met jou, Aslaug
Björn had haar niet zoo vriendelijk willen
begroeten. Maar toen hij haar zoo voor zich
zag staan, met dat lichte haar, die schitteren
de oogen, die fijne, slanke gestalte toen
was de wrok zoo licht als een wolk uit zijn
hart weggegleden en had hij het toch moeten
doen. Maar zijn oogen bleven ernstig, toen
hij zei:
Ik ben op de Oddurhoeve geweest ïk va-
laat het fjord en ga naar het Noorden."
„Waarom wil je near het Noorden g#an?"
in den bond op te nemen De Tnn.es aoeaii
het Duitsdie oötwerp slecht ei zegt, dat het
niet ten doel schijnt ie hebben om den vrede
op vasten grondslag te vestigen, maar wel
om den bond te gebruiken als middel om
Duitsehlands oude positie te herstellen. Wij
denken, aldus de Times, niet, dat het ontwerp
te Parijs ernstig zal worden opgevat
Zelfs over de vredesvoorwaarde «al
Duitschland slechts noodgedwongen gehoord
worden.
Een invloedrijk lid der conferentie heeft
medegedeeld, dat de vredesvoorwaarden
waarover Duitschland mede zou mogen be
raadslagen, in hoofdzaak kwesties zouden
zijn over den aard en de hoeveelheid der
schadevergoedingen.
Het mag als vaststaande worden aangeno
men, dat de conferentie zal staan op jaarlijk-
sehe betalingen, welke zoude® moéten wor
den voldaan vóór interest wordt bdaaM op
de Duitsdie ooriogsleeniagm,
Ook zullen de Dustechm wonïm gehoord
over de kwestie der berechting van hen, die
beschuldigd worden van verantweordei^k-
heid voor den oorlog es voor ovértredmg
van de wetten der menschelijkheid.
De raad van volksgemaehtigden es. de ver
tegenwoordigers der troepen van Hamburg
en Bremeimaren hebben met algemeene stem
men oe volgende resolutie aangenomen.':
lo. Aütreqen der tegenwoordige regeering,
die parneiisch samengesteld is, onder mede
werking van alle socialistische partijen naar
vernouuing der uitgebrachte stemmen voor
ae verKiezmg voor am Arsolraad2o. De ge-
wapenue aroeiders verklaren zich bereid, hun
wapens af te geven aan de binnenrukkende
troepen uit Hamburg en Bremershavcn, die
daarop de beveiliging van Bremen ©p zich
nemen en een vemgaeidsdienst organisme®
3o. De divisie Gerstcnberg verbindt zich in
haar tegtnwooraige «iclhngen te blijven en
het binnenrukken der troepen, van Hamburg
en Bremersnaven met te verhinderen. Na hét
binnenrukken dezer troepen trekt de divisie
Gersten berg af..
In ecu vo. «uiige zitting van den Arsolraad
werd de reso.une ipet algemeene stemmen
aangenomen. De raad van volksgensachtig-
den zond hierover een telegram aan de regee
ring 'ie Benijn en sprak daarin de verwach-
ting uit, dat thans de staking van de tegen
Bremen gerichte actie en de onmiddellijke te
rugtrekking' van de-divisie GerstmSgerg zou
volgen.
De definitieve uitslagen der verkiezingen
voor de Duitsche nationale vergadering zijn:
Duitsch Nationale Volkspartij (met inbe
grip van de Beiersche midden-partij, de Na-
tionaal-liberale partij in Beieren^ ds Wurtem-
bergsche burgerpartij en de WurtanbergBchê
Boeren- en Wijnbouwersbond) 42 zetels. De
Duitsche Volkspartij ,21. De Christelijke
volkspartij (met inbegrip der Beiersche
Volkspartij en de Katnoucke Volkspartij) 88.
De Duitsche democratische partij (met inbe-
vroeg Aslaug onthutst
„Gsïifck: D:.. aiij nie; laagte i». <oiis gt-Vvoc-
te streek bevalt.'1
„Heb je dan ruzie nm mijn dikken oom
gehad?"
„O, dat niet, maar w
„Of bevallen je hier de measchen niet lan
ger?"
„Neen. die bevallen mij niet meer."
„Ik ook niet, Björn?"
Björn keek met een verwrongen gezicht
voor zich uit en antwoordde niet,
„Maar waarom rijd je dan hier naai bo
ven? De weg naaf het Noorden gaat toch
niet door hei Oddürdai."
„Och - ik wou afscheid van je nemen,"
antwoordde Björn treurig,
„En waarom wou je juist afscheid van mij
nemen?" vroeg Aslaug schalks.
„Omdat ik je lief heb," had Björn nu eigen
lijk moeten antwoorden, Maaf hij nam schijn
baar geen notitie van dié vraag en zei
„Ik wou je gelukwenschen."
„Dat neem ik gaarne aan. Maar nu moet ie
mij ook zeggen, waarom je mij wilt geluk-
wenschen."
„Met je huwelijk met Jon 1" flapte Björn er
uit.
En daarover kon Aslaug lachen. En wat
lachte zij
„Dus met mijn huwelijk met Jon. Dat is
aardig van je. Maar zeg mij nu ook nog wie
je verteld heeft dat ik met Jon ga trouwen?"
„Aloör," zei Björn toornig, en hij keek
alsof hij spoorslags wilde wegrijden. Hij kon
echter dat voornemen zoo hij het had
niet ten uitvoer brengen, want nu kwamen
ook velen naderbij om hem te begroeten. Mar
was reeds eerder van zijn paard gesprongen
en stond nu in het midden van een hoop men-
schen, die hij een aanschouwelijke beschrij
ving gaf van den ontzettenden storm en van
de rit door de branding. Aslaug bevond zich
in de grootste verlegenheid. Zij kon Björn
niet in het bijzijn van al die menschea de
nocdige opheldering gevea omtrent haar ver
houding tot Jon m toch wa* zij anderzijds
van de Duitsche Volkspartij m Bekras)
'5. De Soöaal-dmocratkdie partij 163. Dé
Os&fhanksslijke Sodaal-Democrafische partij
22, Dt Befersche Boerenbond 4..De Sleeswsjl-
Holsteüische boeren- «a landarbeiders-demo
craten Het Brunswijkscfee Landelijk ver
bond 1 en de Duitsche Haanoversche partij
4. Totaal 421.
Hoe het den royalisten in Portugal vergaat
is niet bijzonder duidelijk. Sommige berichten
spreker van belangrijke successen, N andere
van beduidenden tegenslag.
Naar Reuter verneemt trekken de royalis
ten terug op Estamaja. Zij ontruimen Aaue-
da. De berichten over den toestand te Ooorto
zijn tegenstrijdig. Volgens sommigen is het er
rustig, volgens anderen heersdit er een ter
reur sn te Cööceiro gereed om elk oogenblik
naar Spanje te vluchten.
Don Maatsel schijnt te Londen nog steeds
és kat uk riM kwakte kijtesa.
KORTE BE RICHTER
Prim AUmnêsf v&n Servië is U Pa
rijs mngefamm,
SchéMmam verklaart zich tegen hei
rademtelsel en toont in een .interview de
overbodigheid der arsolradea aan.
De intergeallieerde reliefraad te Parijs
besluit in samenwerking met de Roode-Kruis-
veraenigingp,, levensbehoeften te zenden aan
de nog m DmischktftA verblijvende Russische,
Servische en Rpemeensche krijgsgevangenen.
Oompers is benoemd tot permanent
voorzitter der commissie voor inUmatvmde
arbeidswetgeving,,
De vroegere koningin vrn Beieren is
overleden.
Lansing is voorzitter van dé, commissie
in zake dé, vefdestwdprdelijiftgté. voor dm oor
log.
Er is in Duitschland cm bond opge
richt ter bescherming van den ex-keizer.
In Spanje hebben syndicalistische on
lusten plaats gehad.
Er Is toenadering tmsckm Spanje en
Argentina. De „Times" voorziet een entente
der Spaansch-sprekeade landen.
De Duitsche wlksgefaapfitlgdea zijn
sm'ct Weimar vértrokkert
Lansmg heeft zich over de Monroeleer
in verband mei den volkerenbond uitgelaten.
De Times heeft eea artikel van een
Franschen correspondent, waarin de Fran-
sche eischen ter vredesconferentie worden op
gesomd en gemotiveerd.
Uit Parijs komt een bericht volgens het
welk de raad van tienen zou hebben besloten
het geheime verdrag mei Roemenië prijs te
geven,
De pmicfeu van de noordelijke refer
ring van Rusland, Tsa'kofsky, gaf in een on
derhoud met Reuter te kernen dat er van een
schikking met de bolsjewiki geen sprake kon
zijn.
Het officieel bericht van de zitting van
•den intergealiieerdm voedselr&adl, te Parijs,
deelt mede, dat maatregelen werde® genomen
voor de voedselvoorwmng op den linker
Rijnoever, voor de krijgsgevangenen in
Duitschland en voor de Isjecho Slowaken.
De Belgische socialisten besloten niet
deel te nemen aan de conferentie te Bern.
De Dartv Mail verneemt dat de Britten
en Amerikanen' voor afschaffing vdn den
duikbootoorlog zijn.
Te Weenen hebben groote betoogingen
plaats voor aansluiting .van D.-Q. bij
Duitschland. Minister Bauer deelt mede, dat
de Duitsche regeering verzocht heeft om D.-
O. gevolmachtigden aan te wijzen om zitting
in de D. Statencommissie.
Duitschland zal nu werkelijk voedsel
en grondstoffen kunnen koopm. De onderhan
delingen daarover zijn te Spa begonnen.
Gerard Hauptmann teekent in een open
brief protest aan tegen, het aan Friftskrijk toe
geschreven voornemen om rus den vrede de
F raas the steden weder ie doen opbouwen door
800J300 Duitsche krifgsgevmgemnslavsit.
Minister Lansing verklaart, dat de
meening der neutralen Over den volkenbond
zal worden gehoord, zij het ook, dat zij niet
het vredesverdrag, waartoe de volkenbond be
hoort, kunnen mede onderteekenen.
vast beeloien hem om niets ter wereld met die
meening ten opzichte van haar te laten weg
rijden. Zooals hij daas zat op zijn ouden
klepper in de grove Zondagslhc- kleedij, met
z'n bruin vastberaden, trouwhartig gezicht,
zou zij hem wel naar zich hebben willen toe
trekken en hm kussen, om hem dan in 't oor
te fluisteren: „Jij domme Björn, hoe kon je
toch geiooven, dat ik óóit een ander zou ne
men oaa jou r
Maar als hij nu wegreed, kon 'zij hem toch
hier op het open vela niet met geweld vast
houden. Nu kwam oogenecliijnlQk de hemel
haar te hulp. Met een snelheid, zooate dat op
IJsland dikwijls plaats heeft, betrok de lucht,
wolken verslonden het blauw en de zon, een
hevigen wind en een iiskouden regen veegden
van boven af door het dal ljpen. Men vlucht
te naar de tenten. De mannen van de Oddur-
hoeve hulden zich in hun mantels en snelden
naar de paarden. De jongelingen scholden op
het weer, omdat dat hun voorgenomen wed
strijden verijlde. Finnur kwam met Swawa
aan den tetigel naderbij en drong op heen
gaan aan. Aslaug wierp zich op het paard en
zei tegen Björn:
„Rijd mee naar de Oddurhoeve en wees tot
morgén onzen gast. Schud niet zoo met je
hoofd. Vader zeg hem toch, dat hij met ons
meerijden moet. Hij gaat naar het Noorden
en komt niet terug. Maar vannacht moet hij
bij ons blijven."
„Natuurlijk rijd je met ons mee naar de
Oddurhoeve!" zei rinnur. „Of wil je onder
een tent kruipen en daar van nacht bevrie
zen? Je moet met Mar in onze logeerkamer
slapen en als het goed weer is, rijden wij
hier morgen weer heen en zien toe, hoe de
jongens worstelen. Zoo'n haast zal er toch
zeker niet zijn bij je reis!"
Björn schudde het hoofd en zijn paard
deed desgelijks. Maar zij bedoelde niet het
zelfde. De bruine was oorspronkelijk uit het
Oddurdal afkomstig en toen zijn viervoetige
kameraden, die hij nog goed van vroeger ken
de, rechtsomkeert maakten en in draf den weg
naar de beek insloegen, sloot hij zich bij hen
betrekkingen met Enge^,„.
vens werd betoogd hoe Hongarije geroepen is
om een muur te vormen tegen de expansie-
zucht van het Slavendom.
-V- E«b poging van de bolsjewistische ele
menten in Boedapest om het 'betalan van huis
huren op 1 Femiari te verhinderen, te mis
lukt.
Botha zal a&si het hoofd eener gealli
eerde commissie naar Polen gaan,
Een gerucht wil dat Petrograd door de
Entente wordt gebombardeerd.
Er' bcataaibplanhen tot vereeniglng van
Servië en Bulgarije tot één staat.
Een holsjewitisch communiqué, hetwelk
te Petrograd te gepubliceerd, meldt, dat vol
gens besluit van een bijzondere commissie de
grootvorsten Paul Alexandroowitsj, de oom
van tsaar Nikolaaa, Michaelowitsj, zijn neef,
Dimitry Constautinovitsj, zijn oud oom en
George Michaelovitsj, zijn broeder, benevens
grootvorst Alexander, en de echtgenooten der
zusters van den tsaar zijn gefusilleerd.
NEDERLAND—FRANKRIJK.
Het Departement van Buitenlandsche Za
ken'deelt mede:
Ten einde een blijk van belangstelling te
geven in den toestand van de door den oor
log verwoeste streken en na te gaan in hoe
verre ook met Nederlandsche medewerking in
de behoeften daarvan zou kunnen worden
voorzien, zal zich in dén loop der volgende
aan, al trok zijn meester ook hard aan den
teugel. Het was toch beslist beter, voor den
;ri ouden regen weg te loopen, dan daarin te
blijven staan
Aldus schikte Björn zich half met tegenzin
naar den 'wil van zijn paard. Hij draafde
naast Finnur. Aslaug kwam achter hen aan.
Mar voegde zich bij haar.
„Ben je nog boos op mij vroeg hij.
„Ja," zei Aslaug.
„ïk ook op mijzelf," zei Mar. „Ik heb je
erg beleedigd. Ik weet niet hoe het toej
Het kwam opeens zoo over mij. Ach, Aslaug,
mijn ituimig bloed. Geloof me. dat heeft
mc al menige leelijke poets gebakken, en ik
heb er voor moeien boeten.. Het is te laat voor
mij, ik kan niets goeds meer van mij zelf mar
ken"
„Voor het goede is het nooit te laat, als
men daartoe maar een emstigen wil heeft."
„Dat is het immers juist," zei Mar lachend,
„die ontbreekt mij. Een wil kan de mens'ch
zich zelf niet geven, men heeft dien, of men
heeft dien niet. Weet je, de schikgodinnen
mengen het bloed, maar menigmaal zijn ze
arglistig en gierig, dan doen ze er portwijn
of koffiedik bij. Och, bij mij hebben ze geen
koffiedik genomen en de wijn, die was voor
mijn natuur te sterk.
Aslaug keek Mar met vochtig glinsterende
oogen aan. „Ik vergeef je," zei ze zacht.
„Die daar voor ons," zei Mar met nadruk,
„dien hebben ze evenmin wijn als koffiedik
gegeven. Diens bloed is rein, zooal? het moet
wezen. Én die heeft het beste gekregen, wat
de natuur te schenken heeft: een wil. Die zou
een nog beter man voor je zijn dan Jon
„Begin je ook al over Jon!" riep Aslaug
korzelig, „wat zijn dat voor praatjes."
„Goed dat het maar praatjes zijn," zei Mar.
„Kijk eens, hier groeien nog dotterbloemen.
Ik vrees, dat de ossen zullen komen en ze af
grazen"
XIV.
Toen zij op de Oddurhoeve aankwamen,
was het weer wat beter gaworden. Al en toe
week een commissie naar Parijs begeven, om
aldaar met de door de Fransche regeering
aangewezen autoriteiten en lichamen ter zake
besprekingen te voeren.
De commissie bestaat uit de heeren Joost
van Vollenhoven, directeur van de Nederland
sche Bank als voorzitter, dr; H. j. Lovink,
commissaris-generaal vóór de Landbouw
productie, ingenieur R. A. van Sandick, alge
meen secretaris van het Kon. Instituut van
•Ingenieurs, mr. J. L. C. Vlaanderen, voorzit
ter van de Maatschappij van Nijverheid, en
P. -C. Voüte, lid van ae firma Mirandolle en
Voüte, voorzitter van het Centraal Comité
voor de verzorging in Nederland van Fran
sche kinderen uit het bezette gebied.
Als toegevoegd lid, en tevens als secreta
ris, zal fungeeren de heer A. E. Dinger, inge
nieur, chef van het Bouwkundig Bureau aer
Staatsmijnen te Heerlen.
SPEK UIT ENGELAND.
Naar aanleiding van de oüficieuse verdedi
ging van de transactie, door de regeering
aangegaan, ter verkrijging van 12 millioen
K. G. duur spek uit Engeland, schrijft de N.
R. Gt.: Voor den oppervlakkige» lezer moge
deze verdediging iets overtuigends hebben,
voor anderen levert zij niet anders dan een
illustratie van de volkomen ongeschiktheid
van de overheid tot het drijven van handel.
29 November zegt het communiqué
ontving de Nederlandsche regeering uit Lon
den een aanbieding tot levering van spek. Nu
was het eind November in handelskringen
bekend, dat er in Amerika zeer groote voor
raden spek waren. Een handelsman, die een
aanbieding ontving als onze regeering uit
Engeland gewerd, zou\dan ook niet nagelaten
hebben, aivorens hij in bespreking daarover
trad, eens te informeeren naar de prijzen in
Amerika, en gepoogd hebben, ook vandaar
eenige offerten te verkrijgen.
Had de regeering dit gedaan en blijkens
bovenbedoeld communiqué heeft zij daar
ruimschoots tijd voor gehad dan zou zij
waarschijnlijk bemerkt hebben, dat Amerika,
dat eind December geheel eigener beweging
met een aanbod van 25 millioen K. G. voor
den dag kwam, zeer wel tot levering tegen
concurreerende prijzen bereid en In staat was.
In elk geval zou zij tot de overtuiging geko
men z n, dat het roekeloos was maar ineens
12 millioen kilo uit Engeland aan te koopen.
De regeering mocht niet op zien komen spe-"
len zegt het communiqué. Wij willen het
gelooven, maar de regeering had wel kun
nen en moeten overwegen, dat de 12 millioen
K. G. uit Engeland ook niet op één dag hier
zouden worden gedistribueerd. Zag zij de
kans niet die er, naar wij meenen, wel
moet geweest zijn om tijdig met Ameri-
kaansch spek onze vetposifie te verbeteren,
dan had zij mei een kleine aanvulling voor
het tusschehtijdvak, tot er spek uit Amerika
aangevoerd zou worden, kunnen volstaan.
Doch, gelijk gezegd, de regeering heeft
naar dit alles niet gevraagd. Zij had een
aanbieding uit Londen en js, ofschoon de
drong de zon door de regenbuien heen. Zij
was op het punt onder te gaan. De wolken
boven den Westelijken dalrand waren bloed
rood gekleurd Toen zij op het erf stilhielden,
keerde Björn zich om, en Aslaug ving zijn
blik op. Het gras, de dieren en de menschen
waren in het warme schijnsel van' den zons
ondergang gehuld. Niemand bemerkte "Tiet
daardoor, dat beiden bloosden.
De knehten verzorgden de paarden. De
sten werden in de kamer genoodigd. As-
ug ging naar de keuken, waar Aloör zich
lx v uid, en z< i tot haar:
„Wat heb j< toch voor 'praatje rond ge
strooid, Aloör? De menschen zeggen, dat ik
met Jon verloofd ben, jij hebt dat verteld.
Hoe kon je zoo Iets doen?"
„Maar je hebt het mij toch zelf gezegd
riep de oudé vrouw verschrikt. „Ga je dan
niet met Jon trouwen, lieveling? Was hij dan
daarom niet hier, en heeft de baas hem niet
daarom onzen heelen voorraad laten zien,
opdat hij wetten zou, wat voor een rijke
dochter hij krijgt?"
„Je hebt koren tusschen lavasteenen gema
len," zei Aslaug toornig, „en het stof is je in
't hoofd gedrongen. Ga nu maar de logeerka
mer in orde maken wij hebben gasten, die
daar moeten slapen."
„Wie zijn het?" riep het oudje.
„Dat zul jé wel zien. Ga nu maar doen wat
ik je zeg."
„Wees niet boos op mij, mijn schatje, dat
ik zoo gebabbeld heb. Zij vertellen immers al
len op de hoeve dat je met Jon op de trouw-
banlc zult knielen. Ik zal dadelijk naar de mei
den gaan en hun zeggen, dat er niets van aan
is."
„Dat zul je wel laten," zei Aslaug, „jij
moet in 't geheel niet over mij spreken, jij
evenmin als de meiden. Ga nu en zeg aan Ka-
ri, dat hij forellen uit de vischkist moet ha
len."
De oude vrouw ging heen. Aslaug nam de
koffiemolen van de plank, schudde de koffie
uit hat kistje er in en begon te malen.
TWordl
7ardt vervolgd).
ALKMAA1SCIK COURANT
24> v
