DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 33 Bordord een en t^r^ipte Jaargang. ir.9 Abonnementspriis bij fooriitbetiliu 3 aaanrfu 11.S5. !i. iistl U0 - BeniiJfiinnerx 3 ui AtiveMegrUt 13 cL p. rwLbrutiri Setters disj Blaitsrs!sste. Br. Ir. fü. Bask- es Handelsjrskkerü tas. Coster Zn.. Yoofdam C 9. Tel. 3 ZATER 1) A G 8 FEBRUARI. Stakingeu als strydmiudeleu d r ai bcidersgroeptü. DN nvmmmr uN 3 De tijd, dat de werkgever als een absoluut vorst ;n zijn fabriek oi bedrijfje heerschtc, toen het vaii zijn goedheid en welwillendneid aming wie er voor hem mocht werken, ligt aciiter ons. Maar nog niet zoo heel lang. Want de meesten van ons nebben het ge willige, siaatsche arbeiderstype nog wel ge- kvuu ucu man, die s morgens voor dag en dauw naar zijn werk irok, die bij het verlaten van zijn schamele woning'niet wist hoe iaat in den avond hij daarin terug zou keuren, out dag aan dag vol eeroied en vrees naar den patroon opzag met de gedachte vooi oogen toui. niets te doen wat dezen ongevallig was, uit vrees zijn betrekking en het karige week loon daardoor te zulten ontberen. Dat was de goede oude tijd, zoo redeneert men van de zijde dergenen, die dien''goeden ouden tijd weer terug .wenschen om de macht te uertu tjgcn, die zif thans, siuk voor stuk, door net optreden der werknemers, noodge dwongen moesten prijs geven. Wij willen niet zeggen, dat het de goeae oude tijd was, hoogstens zouden wij willen zeggen,1 dat het de rustige oude tijd was. Men nam de toestanden zooais ze waren en men leefde tevreden, omdat men de ver deeling van arbeid en kapitaal nu eeaaaal onveranderlijk waande. Maar onder de arbeiders, onder de eerzucU- tigen in andere kringen, csie hés iot dier ar beiders voor hun politieke doeiemdeu gebruik ten en ook onder hen, die in huu gevoel voor eeii goed bestaansrecht van alle individuen zich net iot van de door hét leven meest stief moederlijk bedeelden aantrokken, kwam de drang naar herziening der maatschappelijke verhoudingen. De arbeiders werden, zooals men dat noemt..wakker geschud, zij eischten in deu loop der jaren een steeds grooter deel van de vruchten van hunnen arbeid voor zich zelf op en aan deze zich bewust-wording van 't pro letariaat paarde zich een sleeds grootere geestelijke ontwikkeling, die van den moder nen arbeider een geheel ander mensch ge maakt heeft dan van den zwoegenden werker, die een geslacht vroeger voor weinig loon de luimen en grillen van zijn patroon zich moest laten welgevallen. Het is hier niet de plaats om ons in be schouwingen over het al dan niet gelukkige van de in den Icop der jaren tot stand geko men veranderingen te verdiepen. - Er zijn in onil jaren heel wat werkgevers die met hét gevoel v&n een verloren paradijs aan „den goeden ouden tijd" terugdenken en er zijn begrijpelijkerwijze nog heel wat meer arbeiders, die zich met' verwondering afvra gen hoe hun vader en grootvader onder slech te arbeidsvoorwaarden en voor lage loonen hebbeii Kunnen werken. De arbeider is zich bewust geworden, dat hij van het vette der aarde meei kou krijgen dan men hem toebedeeld had en hij heeft zich zoo sterk gemaakt, dat hij met succes kon op eischcn, wat hij zijn rechtmatig deel acntte. Wij willen thans in zeer korte trekken slechts nagaan hoe de grootc machtsverschuiving in de achter ons liggende jaren tot stand kwam. Eén arbeider was machteloos, maar vele verbondenen, die met eenzelfde doel voor oogen als één geheel optraden, konden den werkgever dwingen, want ook deze was ten slotte afhankelijk van de arbeidsprestaties zijner ondergeschikten. Zoo kwam het tot organisatie in de arbei derskring' n, tot aaneensluiting van groepen, die dezelfde belangen voorstonden en deze groepen kozen uit de meest intellectueelen hun leiders en zonden, als kiezers, hun afge vaardigden naar de volksvertegenwoordiging cm ook daar de sociale wetgeving te bevorde ren en hun belangen te bepleiten Wie kan nu nog de verenigingen en bon den van arbeidersgroepen mei gelijksoortige bt langen Uilen, wie zal ontkennen, dat door deze concentratie van krachten de sociale wetgeving niet een zeer voornaam punt op de politieke agenda werd, dat in en buiten het pai iement, het provinciaal- en gemeentebe stuur de aibeir'ersbelangen niet steeds weer op den voorgr md gebracht werden? Het loon, de werktijden en in het algemeen de arbeidsvoor waarden der werknemers zijn in de laatste jaren steeds, ten koste der werk gevers, verbeterd De organisatie der arbeiders heeft dan ook in vele vakkringen een hoogte bereikt, die hen zoo sterk maken, dat het niet meer de werk- gever maar de werknemer is, die de arbeids voorwaarden regelt. Wij behoeven, om dat te constateeren, slechts naar onze zétters en drukkers te kij ken, die in bonden -vereenigd, den patroons precies hebben voorgeschreven hoc-veel zi; in verschillende loonklassen moeten verdienen, welke arbeidsvoorwaarden zij daarnaast wenschen, en op welke voorwaarden zij ont slagen mogen worden En de werkgever, die deze regels niet er kent, krijgt van de besturen der werkiieden- vereenigingen eenvoudig de kennisgeving dat hij uitgesloten wordt en gein georganiseer den zich meer in zijn werkplaatsen mogen ophou den. Dat zijn de typografen zoo krachtig is, dat zij g Wier organisatie d eheel meester op én en het is wel te voorspellen, dat veïe nog gebrekkig werkende organisaties zich binnen weinige jaren a&A dezelfde krachtproef «uilen kwanta andfcfwsr- £8». Wij coastateerssi deze teitea site onloochen baar.' L.r is gekomen ea er komt nog steeds een verschuiving van macht van de zijde der werkgevers naar ie zijde der werknemers, het zij men dit wenscheiijk moge achten of niet. Maar nu zijn er natuurlijk uitersten Zooals er vroeger werkgevers waren die zooveel maar eémgszins mogelijk was van hun arbeiders wilden profiteeren, zoo zijn er nu ook arbeiders, die in hun bewustwording en vrijmaking zoo ver willen gaan. dat zij het maatschappelijk gebouw ontwrichten niet willen inzien, dat zij daardoor zeiven de mo gelijkheid van productieven arbeid vernieti gen. De patroon en de arbeider hadden elkan der vroeger noodig en zij hebben elkander nog noodig, zoolang wij niet tot den ideaal staat gekomen zijn, die velen zich in de toe komst denken, maar wiens bestaansmogelijk heid anderen met de meeste beslistheid ont kennen. Wij komen thans tot de machtsmiddelen, die het proletariaat in den strijd om betere bestaansvoorwaarden heeft toegepast en nog steeds toepast. Een der machtigste middelen is de staking. En wij spreken hierover, omdat juist dezer dagen uit alle Europeesche landen berichten j van ernstige stakingen van de meest verschil- j lende groepen werknemers gemeld worden en ook in ons land een machtige arbeiders- organisatie van tienduizende leden met een j algemeene staking dreigt de organisatie, die hef gébruikt, too krachtig is, dat de staking tot mx belangrijk nadeel der werkgevers leidt eü de stakers dee steun der- publieke opinie genieten. Iedere arbeidersgroep, die niet van hare mkig vsn ék4 rsshmé om interend* teak te» waardoor gen ramp alleen kan afgewend wor den Het verhond moet in de eerste plaats nieu« we oorlogen en oorlogstoerustingen verbie- onmisbaarheid overtuigd is, zal, wanneer zij den Als er een gewapendemacht noodig ia, tot staking overgaat, het wapen tegen zich- mooi het verbond die in zijn macht hebben De oorzaken van deze stakingen zijn niet moeilijk na te speuren In den gestadigen groei der organisaties is plotseling de oorlog gekomen, die geheel Europa uit zijn verband gerukt heeft En nu de vrede is wedergekeerd, maar Eu ropa zich nog niet aan den nieuwen toestand lieetf aangepast, is er een oogenblik van groote verwarring ontstaan. Handel en nijverheid zijn nog niet weer op dree, de fabrieken hebben geen steenkool eis geen grondstoffen, maar de arbeiders eischen hun productief werk en de ontbonden milli- oenenlegers leveren eiken dag nog duizen den mannen af, die de rijen der werkzoeken den vergrooten. Door het stilleggen van handel en nijver heid is schaarschte en daardoor duurte ont staan. De koopkracht van het geld is belang rijk gedaald en om op hetzelfde levenspeil te blijven, worden in alle kringen hoogeré loo nen geëischt. Zoo komt het, dat in alle landen de arbei ders hun positieverbetering, die tot nu toe geleidelijk ging, thans met een sprong voor uit willen brengén. Er ontstaan wat men noemt conflicten en deze worden opgelost doordat men zich in overheids- of particuliere bedrijven bij de ei schcn dcü arbeiders neerlegt 'óf een compro mis wordt getroffen. Maar hierdoor ontstaat ongelijkheid, die tot afgunst leidt en in tal van particuliere bedrijven volgt men het algemeene voorbeeld en stelt den werkgever 'eischen, die niet altijd dadedjk kunnen ingewilligd worden, omdat zij in ve.e gevallen het winstgevend bestaan der onderneming onmogelijk maken. Grootere productiekosten maken sommige ondernemingen het werken onmogelijk, waar uit weer werkeloosheid voortvloeit en in vele andere ondernemingen verhoogen zij den prijs der producten, die ook de arbeider straks weer duurder zal moeten betalen. Zoó blijft men in eert kringetje ronddwa len, wat het feit niet wegneemt, dat de arbei ders nu eenmaal den tijd voor belangrijke loonsverhooging gekomen achten en aan dien eisch tevens betere arbeidsvoorwaarden, zoo als den achturigen werkdag, vastkoppelen. Het zal nog wel eenigen tijd duren eer de onzekere toestanden van thans weer normaal geworden zijn Handel en nijverheid zullen zich opnieuw ontwikkelen, de aanvoer van grondstoffen en steenkolen zal vele fabrieken weer op gang helpen, de stoomvaartlijnen zul len hun normalen arbeid weer hervatten en de werkeloozen van thans zullen geleidelijk weer productieven arbeid vinden, waarbij in alle bedrijven die zich in den machtsstrijd weten staande te houden, de loonen cn ar beidsvoorwaarden zich aan den nieuwen staat van zaken zullen aanpassen. Maar de nu voor ons liggende maanden en wellicht jaren zullen buitengewoon scher pe conflicten brengen. De oude en nieuwe toestand van geleidelij ke machtsontwikkeling der arbeidende klasse zal, naar zich voorzien laat, door een hefti- gen strijd tusschen werkgever en werknemer overbrugd moeten worden. In dien machtsstrijd1, in dien' strijd om de positie tusschen werkgever en werknemer voor hen voortaan gunstiger te doen zijn, gebruiken de arbeiders, naar uit de berichten uit alle Europeesche Winden blijkt, hun sterk ste strijdmiddel, namelijk de staking. En dit middel is, voornamelijk waar het werknemers-ambtenaren betreft, in vele ge vallen doeltreffend. Wanneer de Londensche politie-agenten, de Parijsche tramconducteurs of dé Berlijn- sche spoorwegambtenaren staken, dan wordt er in den regel spoedig een commissie be noemd, die een oplossing vindt welke ge- zelf keeren Een enkel voorbeeld moge dit toelichten Als sneeuwscheppers, aangetast door de theorieën van organisatie en dictatuur van het proletariaat, een gelegenheid zoeken hun macht ie toenen m ecu staking erodafflèe- ren 2oo<fra de eerste sneeuwlaag de straten bedekt, dan heeft hun actie weinig kans van slagen. Want de overheid, als werkgeefster, weet, dat ook zonder den arbeid der gelegenheids sneeuwscheppers, de sneeuw door gemeente beambten wel kan weggeruimd werden en wanneer de sneeuwscheppers lang theoreti- seeren en lang onderhandelen, is er alle kans, dat een warm zonnetje inmiddels om een hoekje komt kijken en zij hun kansen op hoog loon en korten arbeid aoor eigen onoordeel kundig optreden bedorven hebben. En wanneer werkeloozen, die de gemeente op belangrijke bedrage» aan productieve werkverschaffing komen, voor wie me» zich moeite en kosten getroost, om hen niet aan de tijdsomstandigheden ten offer fe doen val len, wanneer die werkeloozen zich ook gaan organiseeren, hun arbeid als een dieast aan de gemeenschap beschouwen, geen overeen komst zonder contact erkennen en eischen «tellen als een vereenigde groep van gelijk soortige arbeidskrachten, dan is die actie tot mislukking gedoemd. Want wat hun ontbreekt is de factor der onmisbaarheid en daardoor moet elke staking hunnerzijds tot een fiasco leiden. Wanneer morgen de werkeloozen, aan wie productieve arbeid verschaft wordt tot sta king besluiten, dan bereiken zij daar slechts mede, dat zij hun weekloon derven en de ge meente een belangrijk bedrag minder aan crisisuitgaven heeft te boeken. En nu moge men van de zijde der werke loozen de theorie verkondigen, dat ieder een menschwaardig bestaan moet hebben, dit neemt niet weg, dat een te eigenmachtig op trede» hunnerzijds slechts in hun eigent na deel zal zijn. En de publieke opinie zal hun actie slechts dan welgezind zijn, wanneer blijkt, dat de ge meente als werkgeefster hun goedkoope ar beidskracht te veel ten eigen bate geëxploi teerd heeft. Maar er zijn andere arbeidersgroepen, die wel de factor der onmisbaarheid in zich we ten en wier bedreiging met staking dan ook voor hen tot gunstige resultaten zal kunnen leiden. Wij denken nu aan een arbeidsconflict, dat op het punt van uitbarsten is, namelijk het geschil tusschen de directies en het personeel der spoorwegen Het verslag bevêelt den vrijen handel en de open deur voor alle landen en koloniën aan en verklaart het noodzakelijk, dat het verbond de nationale tarieven goedkeurt daar, waar zij bestaan. Het verbond moet bevoegdheid krijgen, om toezicht te oefenen op de produc tie en verdeeling vaa voedsel en grondstoffen in de wereld. Verder dient, volgens het verslag, het ver bond ook een controle op de internationale ar beidsvoorwaarden in te stellen. Indien de ar beidersbeweging achter het verbond staat, zal dit groote en zegenrijke uitkomsten kun nen bereiken en een eind aan de revolutie ma ken. Ramsay Macdonald zeide in een rede tot het congres, dat het volkerenyerbond geen werktuig van de overwinning, maar een inter nationaal gerechtsuof moest zijn.. Hij juichte de verklaring van de Duitsche meerderheids- socialisten nopens de ontwapening toe, maar betreurde hun voorstel nopens een burgerle- Er, dat dienstplicht beteekende. Als Dmtsch- j tid, zooals Eisner gezegd had, er aan r spraak op maakte de: wijste democratie van t Europa te zijn, moest hst hd denkbeeld van een burgerleger laten varen. i Het congres mm het versteur van de com- missie over de verantwoordelijkheid veer den oorlog aan, dat de verklaring van de Duit sche meerderheïdssocaaliiiien toejuicht al® ten bewijs, dat het Duitsche proletariaat het oude stelsel afgeschaft heeft. Het verslag laat aan de toekomstige internationale de taak over. om de kwestie van de verantwoordelijkheid voor den oorlog uit te maken. Aan het eind van de laatste'zitting van het congres heeft Branting uit naam van de com missie voor de verantwoordelijkheid van de i i oorlog een motie voorgesteld, waarin het con- gres constateert, dat de kwestie dér verato woordelijkheid opgehelderd was door de ver klaring van de Duitsche meerderheidssocin listen waarin zij op den révolutionnairen geest van het nieuwe Duitschland nadruk leggen en het aan hst toekomstige coagr.j overlaten het.oordeel vaa de Internationale over deze kwestk te vellen. Toen ik, aldus de branche afgevaardigde Albert Thomas, de vraag aan de orde stelde, heb ik de internationale verzocht haar oordeel over de verantwoordelijkheid ucl te spreken. Het geheele vraagstuk is behandeld, maar na de verklaringen, die de Duitsche socialisten gedaan hebben en waaraan de motie herin nert, blijkens weike verklaring zij het geheelt oude stelsel waaraan zij medeplichtig zijn geweest, verloochenen, zal ik mij tegen de motie niet verzetten. Maar de beraadslaging blijft open en als degenen, die meer geleden neuben en die hier met zijn gekomen, terug opnieuw een commissie instellen om deze kwestie te 'onderzoeken. Engeland staat achter den koning van den Hedsjaz, zoodat het hier dus eigenlijk een on- .aangenaam geschil tusschen Frankrijk en Engeland betreft. KORTE BERICHTEN. Uit Helsingfors wordt aan de „Times" ge meld: Hier zijn thans de eerste bijzonderhe- den ontvangen betreffende de terechtstelling van de 4 Russische grootvorsten, waaruit blijkt, dat deze plaats vond op 28 Januari, op de binnenplaats van de gevangenis van Deria- bin&k. een voorstad van Petrograd. Te zamen met de grootvorsten werden nog 172 andu> personen neergsechoten. 144 mannen en 28 vrouwen, die er door de bolsjewiki van wer den beschuldigd, dat zij hadden deelgenomen aan 'n z.g. „Engelsch-rransche organisatie." Alle grootvorsten, stierven waardig. Groot vorst Nikolaas Michaelowitsch was zoo ziek cn uitgeput van honger, dat hij op een draag baar naar de binnenplaats moest worden ge dragen en in die houding werd hij doodge schoten. De terechtstelling had vroeg in den morgen bij een koude van 17 graden onder nul plaats, door een afdeeling matrozen en Chinèezen, in tegenwoordigheid van afge vaardigden der buitengewone -ammissie tot De'directies kwamen 20 November j.l met j- Komen, zal de beraadslaging hervat vordert de organisaties overeen, dat een grondtoon j *k «h1 u, mcenlcrhcidssocirtltesan, niet zeggen van 2.50 tot 2.90 per dag moest worden ji dat het vertrouwen hersteld is en dat wij toegekend. waarborgen hebben. Wij hebben nog geen Maar eenige weken later vroegen de Ned j vertrouwen. Jk voor mij heb meer dan ande ren het recht om te zeggen, hoezeer uw hou ding in den oorlog ons gekwetst heeft, want ik zelf heb indertijd achter Jaures gestaan, toen hij de meening uitsprak, dat de socialis tische organisaties een waarborg voor den vrede waren. Ik herhaal tegenoyer u dat ons vertrouwen nog niet teruggekeerd is De so cialisten hebben allen anoden te betieuren, maar de overigen zijn opgetrokken met liet bewustzijn dat zij de gereuitigheid en het ïecht verdedigden. Ik wil tot de internationa le zeggen dat zij gelijk gehad hebben. Het blijkt wel uit üergeiijke redevoeringen hoe uiterst moeilijk het is, de klove tusschen Fransdie en Duitedie afgevaardigden te ovéi bruggen. io i Ook op de toekomstige zittingen van den Spoorwegpersoneel heeft Donderdag te volkerenbond, waar de Duitscue vertegen- :ht vergaderd en besloten, dat het grond- woordigers toegelaten zullen worden, zal het - - - 1 nog wel eens tot heftige toonerltjea komen. Ver. van Spoor- en Tramwegpersoneel en de Bond van Ambtenaren verhooging van het maximum tot 3 50, benevens handhaving van alle duurte-bijslagen, en eischten de drie andere vereenigingen een grondloon van 3 tot 3.40. E>e directies houden vast aan de getroffen regeling en hebben deze ter goedkeuring aan den Ministe? van Waterstaat aangeboden. Het spoorwegpersoneel, dat zich in verge lijking met ambtenaren en beambten van Pos- erijen en Telegrafie achtergesteld acht, -chijnt niet tot toegeven bereid, zoodat, wan- reef de beslissing van den Minister ongun stig mocht zijn. een staking niet tot de onmo gelijkheden behoort. Het hoofdbestuur van dén Neutralen Bond van Utrecht loon van 3 gehandhaafd moet worden, en kenbaar gemaakt, dat hef niet zal rusten voor dat de eischen zijn ingewilligd. Ziedaar dus eén zuiver arbeidsconflict, waarbij de dreiging tot staking een algemee ne ontwrichting van een regelmatige voor ziening van levensbehoeften, grondstoffen en brandstoffen beteekent. Voor dit georganiseerd personeel is de staking een machtig strijdwapen en de bedrei ging daarmede heeft ook wellicht op de beslis sing van den Minister groote» invloed uitge oefend. Zooals uit een' telegram in dit nummer blijkt, heeft de Minister thans beslist, dat De Duitsche Onafhankelijken hebben te kennen gegeven, dat zij niet aan de regeering Kunnen deelnemen zoolang de tegenwoordige neeiscnappij van geweld met opgeheven is en alle leden van de regeenng met alleen zich aanhangers verklaren van de revolutie, maar ook de» vasten wil door daden toonen om de democratiscne .en socialistische resultaten vau de revolutie tegen de Dourgeoisie en de mili taristen te beveiligen Bij de stemming voor president van de Con stituante werden J/4 van de 399 stemmen op den sociaal-aemocraat dr. David, onder staatssecretaris van buitenlandsche zaken uit bestrijding van de tegea-moktób. De regéeringsgiMiad* aksksre lei Ham burg hebbm dm arsirct&É ssiétw M cotueir sus gedwmam. Terwijl minister Fidsen mu de „Popiv laire" weigert medöteelkgw vm &e redactie aan de Scvj'etageerag draadlooss over te sei nen, wordt- dii gtée&ti door dt Amtr-icsen, tot groote verbolgsnfeêid dar anii-BGlsjewi- kische kringen ir> Parijs. Het Holl. Nb. verneemt thans dat het Duitsche centrum heeft besloten, dépt te nemen aan de regeering, De Pruische regeering stelt als voor waarde voor den wapens'-^stand met de Po len, het terug frekken vaa gewapende forma ties, die zich binnen de Duitsche rijksgrenzen bevinden. De Entente heeft te Spa met de Duit- schers over de voedselvoorziening van Duitschland onderhandeldmet hei gevolg dat reeds bevelen gegeven zijn om Dunscii- land voorloopig van gecondenseerde melk en vet te voorzien. Duitschland betaalt er voor in goud. De vertegenwoordigers van Elzaas-Lo tharingen, die in de Duitsche Nationale Ver gadering, zitting wilden hebben, zijn niet toe gelaten.' België zou 10 milliard voorschot krijgen op het bedrag dat het aan schadevergoeding moet woraen uubetaald. De electriciens te Londen zijn nog aan het onderhandelen omtrent den 8-urigen werkdag. De Amrikaansche belastingwet is bij het congres ingediend. De staking in Opper-Hongarije breidt zich uit. De Amerikaaiische „War Trade Board" meldt dat de invoer in Skandinavii en Neder land van handelswaar, waaraan groole be hoefte bestaat, vermeerderd kan worden, In een aer eerstvolgende zittingen van den Raad van Tien te Parijs zullen de Bel gische eischen behandeld worden. Mr. Troolstrü, heeft te Bern gesproken. De Centrale Raad van Duitsche Arsol- raden legt zijne bevoegdheden in handen van de Nat. Vergadering, maar verklaart zijn functie te zullen' blijven waarnemen tot in zijn opvolging is voorzien. Taft heeft in een rede het programma van de League tot enforce peace ontwikkeld en bij voorbaat Wilson's volkerenbond goed gekeurd. De regeling van de kwestie der vrijheid van de zeeën wordt waarschijnlijk overgelaten' aan den Volkenbond. Hiii bh la uil. het grondloon op 2.75 en 3.15 zal komen gebraCto. Drie stemmen waren versnipperd, en is ook inzake de ambtenaren-jaarwedden 22 briefjes waren onbeschreven, waarschijn- een beslissing genomen. Morgen zal te Amsterdam het antwoord van den Minister door het spoorwegpersoneel 1 besproken worden. Sluiten wij thans onze beschouwingen met de hoop uit te spreken, dat in dit spoorweg conflict een oplossing zal gevonden worden, die ons land en ons volk niet in nog grooter moeilijkheden zal brengen dan de ontwrich ting van ons geheele economisch leven ons in de laatste maanden reeds heeft veroorzaakt. woonlijk niet ijl het nadeel der stakers is. Dat liet sta culiere bedrijven, Dat leidt tot het meer en meer liet stakingwapea, ook hij dun sirij bedrijven. grijpen naar njd m parti- Mur het is duidelijk, dat dit wap«a slechts «te «ucoE# gehanteerd kaa warden wanneer Op het arbeiderscongres te Bern wordt minstens even hard gewerkt als op de Parij sche conferentie. De commissie uit het congres voor den vol kerenbond «egt in haar verslag, dat de vor- lijk afkomstig van de onafhankelijk socialis tische leden. David verklaarde de verkiezing aan te ne men Hij nam daarop de voorzittersplaats in en zei in een toespraak, de zware en verant woordelijke taak rechtvaardig efi onpartijdig te willen vervullen. Tot onder-vooizitters werden Fehrenbach, .Hausmann en Dietrich gexozen. De koning van den Hedsjaz heeft op de conferentie niet minder gevraagd dan de in stelling van een onafhankelijken Arabischen staat onder toezicht van den Volkenbond van een lijn Alexandrctte-Diabekr tot den Indi- schen Oceaan, een staat dus, die niet alleen omvat het eigenlijk Arabië, Mesopotamië ea Palestina, maai ook het gedeelte van Syrië, waarop Frankrijk vanouds rechten doet gel den. Vermoedelijk aal de Vredesconferentie Staten Generaal. TWEEDE KAMER. Besloten werd Diiisdag en Donderdag van de volgende week een avondvergadering te houden over de nadere voorziening ten aan zien van het goederenverkeer met Het huiten- land. E>e heer v. B e r e s t e ij n zei, dat de re geering nog belangrijke agreements achter houdt; hij drong op mededeeling dier agree ments aan en bestreed het betoog van den heer Dresselhuys, dat de obligaties van de N. U. M. tot het volle bedrag derinschrij- moeten worden gegarandeerd, wilde de N. M. omgezet zien in een vin ig m Spr. rijksconsentenbureau. De heer Schaper wilde de N. U. M. eenvoudiger inrichten, maaf haar handhaven als aanrakingspunt van staat en maatschap pij- De heer v. Ravesteijn wilde de behan deling zien uitgesteld totdat het volk volledig is ingelicht omtrent de economische overeen komsten. Spr. critiseerde de uitvoerpolitiek van de regeering die O. W.'ers heeft ge kweekt. De heer M a r c h a n t wilde zoo spoedig mogelijk yan de N. U. M. zien af te komen. Minister de Vries verklaarde dat de regeering vooraf goedkeuring van de Stalen Generaal zal vragen 'op garantie zooveel als dat mogelijk is. De economische overeen komsten kunnen niet worden bekend gemaakt. Hij zou evenwel den minister van buitenland sche zaken verzoeken bjj de mogendheden, met wie de overeenkomsten werden gesloten, te informeeren of hier bezwaren tegen open baarmaking nog bestaan. De garantie ven ALKMAABSCHE COURANT. o-tm Hfiflbccmfr rninAfflPfl i„i n i]

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1919 | | pagina 1