DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 33
Bordord een en t^r^ipte Jaargang.
ir.9
Abonnementspriis bij fooriitbetiliu 3 aaanrfu 11.S5. !i. iistl U0 - BeniiJfiinnerx 3 ui AtiveMegrUt 13 cL p. rwLbrutiri Setters disj Blaitsrs!sste. Br. Ir. fü. Bask- es Handelsjrskkerü tas. Coster Zn.. Yoofdam C 9. Tel. 3
ZATER 1) A G 8 FEBRUARI.
Stakingeu als strydmiudeleu
d r ai bcidersgroeptü.
DN nvmmmr uN 3
De tijd, dat de werkgever als een absoluut
vorst ;n zijn fabriek oi bedrijfje heerschtc,
toen het vaii zijn goedheid en welwillendneid
aming wie er voor hem mocht werken, ligt
aciiter ons.
Maar nog niet zoo heel lang.
Want de meesten van ons nebben het ge
willige, siaatsche arbeiderstype nog wel ge-
kvuu ucu man, die s morgens voor dag en
dauw naar zijn werk irok, die bij het verlaten
van zijn schamele woning'niet wist hoe iaat
in den avond hij daarin terug zou keuren, out
dag aan dag vol eeroied en vrees naar den
patroon opzag met de gedachte vooi oogen
toui. niets te doen wat dezen ongevallig was,
uit vrees zijn betrekking en het karige week
loon daardoor te zulten ontberen.
Dat was de goede oude tijd, zoo redeneert
men van de zijde dergenen, die dien''goeden
ouden tijd weer terug .wenschen om de macht
te uertu tjgcn, die zif thans, siuk voor stuk,
door net optreden der werknemers, noodge
dwongen moesten prijs geven.
Wij willen niet zeggen, dat het de goeae
oude tijd was, hoogstens zouden wij willen
zeggen,1 dat het de rustige oude tijd was.
Men nam de toestanden zooais ze waren
en men leefde tevreden, omdat men de ver
deeling van arbeid en kapitaal nu eeaaaal
onveranderlijk waande.
Maar onder de arbeiders, onder de eerzucU-
tigen in andere kringen, csie hés iot dier ar
beiders voor hun politieke doeiemdeu gebruik
ten en ook onder hen, die in huu gevoel voor
eeii goed bestaansrecht van alle individuen
zich net iot van de door hét leven meest stief
moederlijk bedeelden aantrokken, kwam de
drang naar herziening der maatschappelijke
verhoudingen.
De arbeiders werden, zooals men dat
noemt..wakker geschud, zij eischten in deu
loop der jaren een steeds grooter deel van de
vruchten van hunnen arbeid voor zich zelf op
en aan deze zich bewust-wording van 't pro
letariaat paarde zich een sleeds grootere
geestelijke ontwikkeling, die van den moder
nen arbeider een geheel ander mensch ge
maakt heeft dan van den zwoegenden werker,
die een geslacht vroeger voor weinig loon de
luimen en grillen van zijn patroon zich
moest laten welgevallen.
Het is hier niet de plaats om ons in be
schouwingen over het al dan niet gelukkige
van de in den Icop der jaren tot stand geko
men veranderingen te verdiepen.
- Er zijn in onil jaren heel wat werkgevers
die met hét gevoel v&n een verloren paradijs
aan „den goeden ouden tijd" terugdenken en
er zijn begrijpelijkerwijze nog heel wat meer
arbeiders, die zich met' verwondering afvra
gen hoe hun vader en grootvader onder slech
te arbeidsvoorwaarden en voor lage loonen
hebbeii Kunnen werken.
De arbeider is zich bewust geworden, dat
hij van het vette der aarde meei kou krijgen
dan men hem toebedeeld had en hij heeft zich
zoo sterk gemaakt, dat hij met succes kon op
eischcn, wat hij zijn rechtmatig deel acntte.
Wij willen thans in zeer korte trekken slechts
nagaan hoe de grootc machtsverschuiving in
de achter ons liggende jaren tot stand kwam.
Eén arbeider was machteloos, maar vele
verbondenen, die met eenzelfde doel voor
oogen als één geheel optraden, konden den
werkgever dwingen, want ook deze was ten
slotte afhankelijk van de arbeidsprestaties
zijner ondergeschikten.
Zoo kwam het tot organisatie in de arbei
derskring' n, tot aaneensluiting van groepen,
die dezelfde belangen voorstonden en deze
groepen kozen uit de meest intellectueelen
hun leiders en zonden, als kiezers, hun afge
vaardigden naar de volksvertegenwoordiging
cm ook daar de sociale wetgeving te bevorde
ren en hun belangen te bepleiten
Wie kan nu nog de verenigingen en bon
den van arbeidersgroepen mei gelijksoortige
bt langen Uilen, wie zal ontkennen, dat door
deze concentratie van krachten de sociale
wetgeving niet een zeer voornaam punt op de
politieke agenda werd, dat in en buiten het
pai iement, het provinciaal- en gemeentebe
stuur de aibeir'ersbelangen niet steeds weer
op den voorgr md gebracht werden?
Het loon, de werktijden en in het algemeen
de arbeidsvoor waarden der werknemers zijn
in de laatste jaren steeds, ten koste der werk
gevers, verbeterd
De organisatie der arbeiders heeft dan ook
in vele vakkringen een hoogte bereikt, die hen
zoo sterk maken, dat het niet meer de werk-
gever maar de werknemer is, die de arbeids
voorwaarden regelt.
Wij behoeven, om dat te constateeren,
slechts naar onze zétters en drukkers te kij
ken, die in bonden -vereenigd, den patroons
precies hebben voorgeschreven hoc-veel zi; in
verschillende loonklassen moeten verdienen,
welke arbeidsvoorwaarden zij daarnaast
wenschen, en op welke voorwaarden zij ont
slagen mogen worden
En de werkgever, die deze regels niet er
kent, krijgt van de besturen der werkiieden-
vereenigingen eenvoudig de kennisgeving dat
hij uitgesloten wordt en gein georganiseer den
zich meer in zijn werkplaatsen mogen ophou
den.
Dat zijn de typografen
zoo krachtig is, dat zij g
Wier organisatie
d eheel meester op
én en het is wel te
voorspellen, dat veïe nog gebrekkig werkende
organisaties zich binnen weinige jaren a&A
dezelfde krachtproef «uilen kwanta andfcfwsr-
£8».
Wij coastateerssi deze teitea site onloochen
baar.'
L.r is gekomen ea er komt nog steeds een
verschuiving van macht van de zijde der
werkgevers naar ie zijde der werknemers, het
zij men dit wenscheiijk moge achten of niet.
Maar nu zijn er natuurlijk uitersten
Zooals er vroeger werkgevers waren die
zooveel maar eémgszins mogelijk was van
hun arbeiders wilden profiteeren, zoo zijn er
nu ook arbeiders, die in hun bewustwording
en vrijmaking zoo ver willen gaan. dat zij het
maatschappelijk gebouw ontwrichten niet
willen inzien, dat zij daardoor zeiven de mo
gelijkheid van productieven arbeid vernieti
gen.
De patroon en de arbeider hadden elkan
der vroeger noodig en zij hebben elkander
nog noodig, zoolang wij niet tot den ideaal
staat gekomen zijn, die velen zich in de toe
komst denken, maar wiens bestaansmogelijk
heid anderen met de meeste beslistheid ont
kennen.
Wij komen thans tot de machtsmiddelen,
die het proletariaat in den strijd om betere
bestaansvoorwaarden heeft toegepast en nog
steeds toepast.
Een der machtigste middelen is de staking.
En wij spreken hierover, omdat juist dezer
dagen uit alle Europeesche landen berichten j
van ernstige stakingen van de meest verschil- j
lende groepen werknemers gemeld worden
en ook in ons land een machtige arbeiders-
organisatie van tienduizende leden met een j
algemeene staking dreigt
de organisatie, die hef gébruikt, too krachtig
is, dat de staking tot mx belangrijk nadeel
der werkgevers leidt eü de stakers dee steun
der- publieke opinie genieten.
Iedere arbeidersgroep, die niet van hare
mkig vsn ék4 rsshmé om interend* teak te»
waardoor gen ramp alleen kan afgewend wor
den
Het verhond moet in de eerste plaats nieu«
we oorlogen en oorlogstoerustingen verbie-
onmisbaarheid overtuigd is, zal, wanneer zij den Als er een gewapendemacht noodig ia,
tot staking overgaat, het wapen tegen zich- mooi het verbond die in zijn macht hebben
De oorzaken van deze stakingen zijn niet
moeilijk na te speuren
In den gestadigen groei der organisaties is
plotseling de oorlog gekomen, die geheel
Europa uit zijn verband gerukt heeft
En nu de vrede is wedergekeerd, maar Eu
ropa zich nog niet aan den nieuwen toestand
lieetf aangepast, is er een oogenblik van
groote verwarring ontstaan.
Handel en nijverheid zijn nog niet weer op
dree, de fabrieken hebben geen steenkool eis
geen grondstoffen, maar de arbeiders eischen
hun productief werk en de ontbonden milli-
oenenlegers leveren eiken dag nog duizen
den mannen af, die de rijen der werkzoeken
den vergrooten.
Door het stilleggen van handel en nijver
heid is schaarschte en daardoor duurte ont
staan. De koopkracht van het geld is belang
rijk gedaald en om op hetzelfde levenspeil te
blijven, worden in alle kringen hoogeré loo
nen geëischt.
Zoo komt het, dat in alle landen de arbei
ders hun positieverbetering, die tot nu toe
geleidelijk ging, thans met een sprong voor
uit willen brengén.
Er ontstaan wat men noemt conflicten en
deze worden opgelost doordat men zich in
overheids- of particuliere bedrijven bij de ei
schcn dcü arbeiders neerlegt 'óf een compro
mis wordt getroffen.
Maar hierdoor ontstaat ongelijkheid, die
tot afgunst leidt en in tal van particuliere
bedrijven volgt men het algemeene voorbeeld
en stelt den werkgever 'eischen, die niet altijd
dadedjk kunnen ingewilligd worden, omdat
zij in ve.e gevallen het winstgevend bestaan
der onderneming onmogelijk maken.
Grootere productiekosten maken sommige
ondernemingen het werken onmogelijk, waar
uit weer werkeloosheid voortvloeit en in vele
andere ondernemingen verhoogen zij den
prijs der producten, die ook de arbeider
straks weer duurder zal moeten betalen.
Zoó blijft men in eert kringetje ronddwa
len, wat het feit niet wegneemt, dat de arbei
ders nu eenmaal den tijd voor belangrijke
loonsverhooging gekomen achten en aan dien
eisch tevens betere arbeidsvoorwaarden, zoo
als den achturigen werkdag, vastkoppelen.
Het zal nog wel eenigen tijd duren eer de
onzekere toestanden van thans weer normaal
geworden zijn Handel en nijverheid zullen
zich opnieuw ontwikkelen, de aanvoer van
grondstoffen en steenkolen zal vele fabrieken
weer op gang helpen, de stoomvaartlijnen zul
len hun normalen arbeid weer hervatten en
de werkeloozen van thans zullen geleidelijk
weer productieven arbeid vinden, waarbij in
alle bedrijven die zich in den machtsstrijd
weten staande te houden, de loonen cn ar
beidsvoorwaarden zich aan den nieuwen
staat van zaken zullen aanpassen.
Maar de nu voor ons liggende maanden
en wellicht jaren zullen buitengewoon scher
pe conflicten brengen.
De oude en nieuwe toestand van geleidelij
ke machtsontwikkeling der arbeidende klasse
zal, naar zich voorzien laat, door een hefti-
gen strijd tusschen werkgever en werknemer
overbrugd moeten worden.
In dien machtsstrijd1, in dien' strijd om de
positie tusschen werkgever en werknemer
voor hen voortaan gunstiger te doen zijn,
gebruiken de arbeiders, naar uit de berichten
uit alle Europeesche Winden blijkt, hun sterk
ste strijdmiddel, namelijk de staking.
En dit middel is, voornamelijk waar het
werknemers-ambtenaren betreft, in vele ge
vallen doeltreffend.
Wanneer de Londensche politie-agenten,
de Parijsche tramconducteurs of dé Berlijn-
sche spoorwegambtenaren staken, dan wordt
er in den regel spoedig een commissie be
noemd, die een oplossing vindt welke ge-
zelf keeren
Een enkel voorbeeld moge dit toelichten
Als sneeuwscheppers, aangetast door de
theorieën van organisatie en dictatuur van
het proletariaat, een gelegenheid zoeken hun
macht ie toenen m ecu staking erodafflèe-
ren 2oo<fra de eerste sneeuwlaag de straten
bedekt, dan heeft hun actie weinig kans van
slagen.
Want de overheid, als werkgeefster, weet,
dat ook zonder den arbeid der gelegenheids
sneeuwscheppers, de sneeuw door gemeente
beambten wel kan weggeruimd werden en
wanneer de sneeuwscheppers lang theoreti-
seeren en lang onderhandelen, is er alle kans,
dat een warm zonnetje inmiddels om een
hoekje komt kijken en zij hun kansen op hoog
loon en korten arbeid aoor eigen onoordeel
kundig optreden bedorven hebben.
En wanneer werkeloozen, die de gemeente
op belangrijke bedrage» aan productieve
werkverschaffing komen, voor wie me» zich
moeite en kosten getroost, om hen niet aan
de tijdsomstandigheden ten offer fe doen val
len, wanneer die werkeloozen zich ook gaan
organiseeren, hun arbeid als een dieast aan
de gemeenschap beschouwen, geen overeen
komst zonder contact erkennen en eischen
«tellen als een vereenigde groep van gelijk
soortige arbeidskrachten, dan is die actie tot
mislukking gedoemd.
Want wat hun ontbreekt is de factor der
onmisbaarheid en daardoor moet elke staking
hunnerzijds tot een fiasco leiden.
Wanneer morgen de werkeloozen, aan wie
productieve arbeid verschaft wordt tot sta
king besluiten, dan bereiken zij daar slechts
mede, dat zij hun weekloon derven en de ge
meente een belangrijk bedrag minder aan
crisisuitgaven heeft te boeken.
En nu moge men van de zijde der werke
loozen de theorie verkondigen, dat ieder een
menschwaardig bestaan moet hebben, dit
neemt niet weg, dat een te eigenmachtig op
trede» hunnerzijds slechts in hun eigent na
deel zal zijn.
En de publieke opinie zal hun actie slechts
dan welgezind zijn, wanneer blijkt, dat de ge
meente als werkgeefster hun goedkoope ar
beidskracht te veel ten eigen bate geëxploi
teerd heeft.
Maar er zijn andere arbeidersgroepen, die
wel de factor der onmisbaarheid in zich we
ten en wier bedreiging met staking dan ook
voor hen tot gunstige resultaten zal kunnen
leiden.
Wij denken nu aan een arbeidsconflict, dat
op het punt van uitbarsten is, namelijk het
geschil tusschen de directies en het personeel
der spoorwegen
Het verslag bevêelt den vrijen handel en de
open deur voor alle landen en koloniën aan
en verklaart het noodzakelijk, dat het verbond
de nationale tarieven goedkeurt daar, waar
zij bestaan. Het verbond moet bevoegdheid
krijgen, om toezicht te oefenen op de produc
tie en verdeeling vaa voedsel en grondstoffen
in de wereld.
Verder dient, volgens het verslag, het ver
bond ook een controle op de internationale ar
beidsvoorwaarden in te stellen. Indien de ar
beidersbeweging achter het verbond staat,
zal dit groote en zegenrijke uitkomsten kun
nen bereiken en een eind aan de revolutie ma
ken.
Ramsay Macdonald zeide in een rede tot
het congres, dat het volkerenyerbond geen
werktuig van de overwinning, maar een inter
nationaal gerechtsuof moest zijn.. Hij juichte
de verklaring van de Duitsche meerderheids-
socialisten nopens de ontwapening toe, maar
betreurde hun voorstel nopens een burgerle-
Er, dat dienstplicht beteekende. Als Dmtsch- j
tid, zooals Eisner gezegd had, er aan r
spraak op maakte de: wijste democratie van t
Europa te zijn, moest hst hd denkbeeld van
een burgerleger laten varen. i
Het congres mm het versteur van de com-
missie over de verantwoordelijkheid veer den
oorlog aan, dat de verklaring van de Duit
sche meerderheïdssocaaliiiien toejuicht al® ten
bewijs, dat het Duitsche proletariaat het oude
stelsel afgeschaft heeft. Het verslag laat aan
de toekomstige internationale de taak over.
om de kwestie van de verantwoordelijkheid
voor den oorlog uit te maken.
Aan het eind van de laatste'zitting van het
congres heeft Branting uit naam van de com
missie voor de verantwoordelijkheid van de i
i oorlog een motie voorgesteld, waarin het con-
gres constateert, dat de kwestie dér verato
woordelijkheid opgehelderd was door de ver
klaring van de Duitsche meerderheidssocin
listen waarin zij op den révolutionnairen
geest van het nieuwe Duitschland nadruk
leggen en het aan hst toekomstige coagr.j
overlaten het.oordeel vaa de Internationale
over deze kwestk te vellen.
Toen ik, aldus de branche afgevaardigde
Albert Thomas, de vraag aan de orde stelde,
heb ik de internationale verzocht haar oordeel
over de verantwoordelijkheid ucl te spreken.
Het geheele vraagstuk is behandeld, maar na
de verklaringen, die de Duitsche socialisten
gedaan hebben en waaraan de motie herin
nert, blijkens weike verklaring zij het geheelt
oude stelsel waaraan zij medeplichtig zijn
geweest, verloochenen, zal ik mij tegen de
motie niet verzetten. Maar de beraadslaging
blijft open en als degenen, die meer geleden
neuben en die hier met zijn gekomen, terug
opnieuw een commissie instellen om deze
kwestie te 'onderzoeken.
Engeland staat achter den koning van den
Hedsjaz, zoodat het hier dus eigenlijk een on-
.aangenaam geschil tusschen Frankrijk en
Engeland betreft.
KORTE BERICHTEN.
Uit Helsingfors wordt aan de „Times" ge
meld: Hier zijn thans de eerste bijzonderhe-
den ontvangen betreffende de terechtstelling
van de 4 Russische grootvorsten, waaruit
blijkt, dat deze plaats vond op 28 Januari, op
de binnenplaats van de gevangenis van Deria-
bin&k. een voorstad van Petrograd. Te zamen
met de grootvorsten werden nog 172 andu>
personen neergsechoten. 144 mannen en 28
vrouwen, die er door de bolsjewiki van wer
den beschuldigd, dat zij hadden deelgenomen
aan 'n z.g. „Engelsch-rransche organisatie."
Alle grootvorsten, stierven waardig. Groot
vorst Nikolaas Michaelowitsch was zoo ziek
cn uitgeput van honger, dat hij op een draag
baar naar de binnenplaats moest worden ge
dragen en in die houding werd hij doodge
schoten. De terechtstelling had vroeg in den
morgen bij een koude van 17 graden onder
nul plaats, door een afdeeling matrozen en
Chinèezen, in tegenwoordigheid van afge
vaardigden der buitengewone -ammissie tot
De'directies kwamen 20 November j.l met j- Komen, zal de beraadslaging hervat vordert
de organisaties overeen, dat een grondtoon j *k «h1 u, mcenlcrhcidssocirtltesan, niet zeggen
van 2.50 tot 2.90 per dag moest worden ji dat het vertrouwen hersteld is en dat wij
toegekend. waarborgen hebben. Wij hebben nog geen
Maar eenige weken later vroegen de Ned j vertrouwen. Jk voor mij heb meer dan ande
ren het recht om te zeggen, hoezeer uw hou
ding in den oorlog ons gekwetst heeft, want
ik zelf heb indertijd achter Jaures gestaan,
toen hij de meening uitsprak, dat de socialis
tische organisaties een waarborg voor den
vrede waren. Ik herhaal tegenoyer u dat ons
vertrouwen nog niet teruggekeerd is De so
cialisten hebben allen anoden te betieuren,
maar de overigen zijn opgetrokken met liet
bewustzijn dat zij de gereuitigheid en het
ïecht verdedigden. Ik wil tot de internationa
le zeggen dat zij gelijk gehad hebben.
Het blijkt wel uit üergeiijke redevoeringen
hoe uiterst moeilijk het is, de klove tusschen
Fransdie en Duitedie afgevaardigden te
ovéi bruggen.
io i Ook op de toekomstige zittingen van den
Spoorwegpersoneel heeft Donderdag te volkerenbond, waar de Duitscue vertegen-
:ht vergaderd en besloten, dat het grond- woordigers toegelaten zullen worden, zal het
- - - 1 nog wel eens tot heftige toonerltjea komen.
Ver. van Spoor- en Tramwegpersoneel en de
Bond van Ambtenaren verhooging van het
maximum tot 3 50, benevens handhaving
van alle duurte-bijslagen, en eischten de drie
andere vereenigingen een grondloon van 3
tot 3.40.
E>e directies houden vast aan de getroffen
regeling en hebben deze ter goedkeuring aan
den Ministe? van Waterstaat aangeboden.
Het spoorwegpersoneel, dat zich in verge
lijking met ambtenaren en beambten van Pos-
erijen en Telegrafie achtergesteld acht,
-chijnt niet tot toegeven bereid, zoodat, wan-
reef de beslissing van den Minister ongun
stig mocht zijn. een staking niet tot de onmo
gelijkheden behoort.
Het hoofdbestuur van dén Neutralen Bond
van
Utrecht
loon van 3 gehandhaafd moet worden, en
kenbaar gemaakt, dat hef niet zal rusten voor
dat de eischen zijn ingewilligd.
Ziedaar dus eén zuiver arbeidsconflict,
waarbij de dreiging tot staking een algemee
ne ontwrichting van een regelmatige voor
ziening van levensbehoeften, grondstoffen en
brandstoffen beteekent.
Voor dit georganiseerd personeel is de
staking een machtig strijdwapen en de bedrei
ging daarmede heeft ook wellicht op de beslis
sing van den Minister groote» invloed uitge
oefend.
Zooals uit een' telegram in dit nummer
blijkt, heeft de Minister thans beslist, dat
De Duitsche Onafhankelijken hebben te
kennen gegeven, dat zij niet aan de regeering
Kunnen deelnemen zoolang de tegenwoordige
neeiscnappij van geweld met opgeheven is en
alle leden van de regeenng met alleen zich
aanhangers verklaren van de revolutie, maar
ook de» vasten wil door daden toonen om de
democratiscne .en socialistische resultaten vau
de revolutie tegen de Dourgeoisie en de mili
taristen te beveiligen
Bij de stemming voor president van de Con
stituante werden J/4 van de 399 stemmen op
den sociaal-aemocraat dr. David, onder
staatssecretaris van buitenlandsche zaken uit
bestrijding van de tegea-moktób.
De regéeringsgiMiad* aksksre lei Ham
burg hebbm dm arsirct&É ssiétw M cotueir
sus gedwmam.
Terwijl minister Fidsen mu de „Popiv
laire" weigert medöteelkgw vm &e redactie
aan de Scvj'etageerag draadlooss over te sei
nen, wordt- dii gtée&ti door dt Amtr-icsen,
tot groote verbolgsnfeêid dar anii-BGlsjewi-
kische kringen ir> Parijs.
Het Holl. Nb. verneemt thans dat het
Duitsche centrum heeft besloten, dépt te nemen
aan de regeering,
De Pruische regeering stelt als voor
waarde voor den wapens'-^stand met de Po
len, het terug frekken vaa gewapende forma
ties, die zich binnen de Duitsche rijksgrenzen
bevinden.
De Entente heeft te Spa met de Duit-
schers over de voedselvoorziening van
Duitschland onderhandeldmet hei gevolg
dat reeds bevelen gegeven zijn om Dunscii-
land voorloopig van gecondenseerde melk en
vet te voorzien. Duitschland betaalt er voor
in goud.
De vertegenwoordigers van Elzaas-Lo
tharingen, die in de Duitsche Nationale Ver
gadering, zitting wilden hebben, zijn niet toe
gelaten.'
België zou 10 milliard voorschot krijgen
op het bedrag dat het aan schadevergoeding
moet woraen uubetaald.
De electriciens te Londen zijn nog aan
het onderhandelen omtrent den 8-urigen
werkdag.
De Amrikaansche belastingwet is bij
het congres ingediend.
De staking in Opper-Hongarije breidt
zich uit.
De Amerikaaiische „War Trade Board"
meldt dat de invoer in Skandinavii en Neder
land van handelswaar, waaraan groole be
hoefte bestaat, vermeerderd kan worden,
In een aer eerstvolgende zittingen van
den Raad van Tien te Parijs zullen de Bel
gische eischen behandeld worden.
Mr. Troolstrü, heeft te Bern gesproken.
De Centrale Raad van Duitsche Arsol-
raden legt zijne bevoegdheden in handen van
de Nat. Vergadering, maar verklaart zijn
functie te zullen' blijven waarnemen tot in zijn
opvolging is voorzien.
Taft heeft in een rede het programma
van de League tot enforce peace ontwikkeld
en bij voorbaat Wilson's volkerenbond goed
gekeurd.
De regeling van de kwestie der vrijheid
van de zeeën wordt waarschijnlijk overgelaten'
aan den Volkenbond.
Hiii bh la uil.
het grondloon op 2.75 en 3.15 zal komen gebraCto. Drie stemmen waren versnipperd,
en is ook inzake de ambtenaren-jaarwedden 22 briefjes waren onbeschreven, waarschijn-
een beslissing genomen.
Morgen zal te Amsterdam het antwoord
van den Minister door het spoorwegpersoneel 1
besproken worden.
Sluiten wij thans onze beschouwingen met
de hoop uit te spreken, dat in dit spoorweg
conflict een oplossing zal gevonden worden,
die ons land en ons volk niet in nog grooter
moeilijkheden zal brengen dan de ontwrich
ting van ons geheele economisch leven ons in
de laatste maanden reeds heeft veroorzaakt.
woonlijk niet ijl het nadeel der stakers is.
Dat
liet sta
culiere bedrijven,
Dat leidt tot het meer en meer
liet stakingwapea, ook hij dun sirij
bedrijven.
grijpen naar
njd m parti-
Mur het is duidelijk, dat dit wap«a slechts
«te «ucoE# gehanteerd kaa warden wanneer
Op het arbeiderscongres te Bern wordt
minstens even hard gewerkt als op de Parij
sche conferentie.
De commissie uit het congres voor den vol
kerenbond «egt in haar verslag, dat de vor-
lijk afkomstig van de onafhankelijk socialis
tische leden.
David verklaarde de verkiezing aan te ne
men Hij nam daarop de voorzittersplaats in
en zei in een toespraak, de zware en verant
woordelijke taak rechtvaardig efi onpartijdig
te willen vervullen.
Tot onder-vooizitters werden Fehrenbach,
.Hausmann en Dietrich gexozen.
De koning van den Hedsjaz heeft op de
conferentie niet minder gevraagd dan de in
stelling van een onafhankelijken Arabischen
staat onder toezicht van den Volkenbond van
een lijn Alexandrctte-Diabekr tot den Indi-
schen Oceaan, een staat dus, die niet alleen
omvat het eigenlijk Arabië, Mesopotamië ea
Palestina, maai ook het gedeelte van Syrië,
waarop Frankrijk vanouds rechten doet gel
den. Vermoedelijk aal de Vredesconferentie
Staten Generaal.
TWEEDE KAMER.
Besloten werd Diiisdag en Donderdag van
de volgende week een avondvergadering te
houden over de nadere voorziening ten aan
zien van het goederenverkeer met Het huiten-
land.
E>e heer v. B e r e s t e ij n zei, dat de re
geering nog belangrijke agreements achter
houdt; hij drong op mededeeling dier agree
ments aan en bestreed het betoog van den
heer Dresselhuys, dat de obligaties van de
N. U. M. tot het volle bedrag derinschrij-
moeten worden gegarandeerd,
wilde de N. M. omgezet zien in een
vin
ig m
Spr.
rijksconsentenbureau.
De heer Schaper wilde de N. U. M.
eenvoudiger inrichten, maaf haar handhaven
als aanrakingspunt van staat en maatschap
pij-
De heer v. Ravesteijn wilde de behan
deling zien uitgesteld totdat het volk volledig
is ingelicht omtrent de economische overeen
komsten. Spr. critiseerde de uitvoerpolitiek
van de regeering die O. W.'ers heeft ge
kweekt.
De heer M a r c h a n t wilde zoo spoedig
mogelijk yan de N. U. M. zien af te komen.
Minister de Vries verklaarde dat de
regeering vooraf goedkeuring van de Stalen
Generaal zal vragen 'op garantie zooveel als
dat mogelijk is. De economische overeen
komsten kunnen niet worden bekend gemaakt.
Hij zou evenwel den minister van buitenland
sche zaken verzoeken bjj de mogendheden,
met wie de overeenkomsten werden gesloten,
te informeeren of hier bezwaren tegen open
baarmaking nog bestaan. De garantie ven
ALKMAABSCHE COURANT.
o-tm Hfiflbccmfr rninAfflPfl i„i n
i]