DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
fl¥8!7'É.
No. 35
Honderd mi en trnr^xpte
ir.9
FEUILLETON
IJsland's bekoring.
Rbonnementspriis bli ïoornitbetalliit p. 3 laaodsi ÜSS. !i. i. ststli.90- Btviisiisaars 5 tt UierteitiaBrlis 15 cl i. receLlRrsoters istters aasi iliatsrsfnta. Br. fr. H.!. Bask- en HaedelsMkefii Herms. Coster 4 Zo., Toordam C 9, Iel. 3
DINSDAG 11 FEBRUARI.
Binnen k,ii d.
Brovinrêiaal Meirwi,
Hoe langer de wapenstilstand duurt, des
te meer begint men in Duitschland een ople
ving te bespeuren.
Het Duitschland van nu is niet meer hei
verslagen Duitschland van de eerste dagen
der revolutie, het land dat zich de meest ver
nederende eischen zonder morren liet welge
valten.
Uit de redevoeringen van Duitsche staats
lieden klinkt meer en meer een geluid van te-
rugkeerend nacbtsbewustzijn en in de Enten-
te-pers wordt daarop de laatste dagen met
zonder zorg gewezen.
Het heeft het Duitsche volk bijzonder ge
griefd, dat alle krijgsgevangenen moesten
vrijgelaten .worden, maar dat de Duitschers
deze vrijheid niet deelden.
De Volksbond ter bescherming van krijgs-
en burgergevangenen heeft radio-telegrafisch
thans den volgenden oproep om hulp aan alle
volken ter wereld uitgezonden:
De oorlog, aldus deze oproep, is afgeioo-
pen. Het Duitscne volk heeft noch den wil
noch de macht om hem te hervatten. Het
Duitsche volk wil den vrede der volken, de
vrijheid der volken en de verzoening der vol
ken. De haat, die de wereld heeft vergiftigd,
moet verdwijnen. Echter wordt in het ge
boorteuur van den volkenbond het nieuwe
menschheidsidcaal door een vreeselifk gevaar
bedreigd. Achthonderdduizend Duitsche oor-
logs- en burgergevangenen wordes voor on-
bepaalden duur aan hun vaderland onttrok
ken. Krijgsgevangenschap na beëindiging vah
den oorlog is siavemijslavernij is een ver-
krachtig van de mensehelïjkheid m van het
volkenrecht. Onbluschbare haat is de vrucht,
die daaruit moet voorkomen. Het Duiische
volk eischt, dat de gerechtigheid, die Wilson
aan de wereld heeft verkondigd, recht zal ge
schieden. Het Duitsche'volk zal nooit, een
vrede verdragen die zijn nationale eer met
voeten treedt. In naam der* menschelijkhetd
wendt het zich tot het geweten der wereld;
in naam der gerechtigheid eischt het de te
ruggaaf van onze gevangen broeders.
Op 17 Februari zal het wapsnstiistands-
verdrag tusscnen Duitschland en de entente-
mogenttneclen met een maand worden ver
lengd en de besprekingen der voorwaarden
voor die verlenging houden thans de staats
lieden der Geallieerden bezig.
De opperste oorlogsraad heeft resoluties
van president WilSon goedgekeurd, waarmj
1. onder de huidige omstandigheden, veie
vraagstukken die ujpt in de eerste plaats een
militair karakter dragen, die dagelijks aan
de orde komen en die, naarmate üe tijd ver
loopt, van steeds grooter beteekenis worden,
voor de Ver. staten en de geallieerden zunen
worden beüandeid door civiele gedelegeeruen
van regeeringen, welke gedelegeerden des
kundigen zunen zijn, terzake van luiancien,
voeasei-olbkkade, scheepvaartcontrole en
grouustonenen dat
2. om dit te bewerkstelligen, in Parijs een
oppejrste economiscne raad zal worden geves
tigd om voor den duur van de wapenstilstand
zuuce zaken te Behandelen.
Deze opperste economische raad zal in
zien opnemen of vervangen zoodanige be
staande intergeallieerde lichamen en hun
bevoegdneden, als het van tijd tot tijd zal be
palen. Do ecoriomische raad zal uit niet meer
dan vijf' vertegenwoordigers van de betrok
ken regeeringen bestaan; en dat
'3. er aan de huidige internationale perma
nente wapenstilstandscommissie twee civiels
vertegenwoordigers van elke regeering zuuen
worden toegevoegd, die overleg zullen plegen
met het opperbevel der geallieerden, maar
die rechtstreeks mogen rapporteeren aan den
oppersten ecinomischen raad.
Van Duitsche zijde wordt er op gewezen,
dat de entente elke verlenging, van deft wa
penstilstand gebruikt om nieuwe zware voor
waarden te stellen. Het moet gezegd worden,
zoo schrijft het Berliner Tageblatt, dat het
noodig is dezen schroef zonder einde, die tot
Noywlle vaa Wilhelm Pöeck.
27)
„Herinnert u zich den dag toen wij de wol
naar het fjord brachten," zei Aslaug. „U was
boos óp mij omdat ik niet met Jon wilde
trouwen en tegen u zei, dat ik meer van een
ander hield."
„Om dat het grillen waren," antwoordde
Finnur knorrig. „Ik houd het er voor, dat jij
je nog wel zult bedenken. Wij zullen Jon
naar ik hoop, morgen ,wel bij de kudden vin
den, ik* heb hem laten zeggen, dat hij hier
moest komen."
Jon was van avond immers voor 't huis,"
riep Aloör, „maar hij is weer weggereden."
„Vraag het morgen aan Björn, of het gril
len waren," zei Aslaug. „Schik u er in, als
Jon uw schoonzoon niet wordt. Neem Björn
in zijn plaats, lieve, beste vader. Zoo even
heb ik mij met hem verloofd."
„Sakkerloot," riep Finnur, opspringend.
„Björ zeg je?"
„Björn?" riep Aloör, de handen ineen
iaand. „De visschersjongen Maar die wil
immers naar het Noorden?"
„Ik geloof dat hij zich nog wel zal bfien-
ken," zei Aslaug glimlachend.
„Een visschersjpngen," bromde het oudje
weer, „die niet eens een hoeve heeft"
„Daarop kews hef. aan»" am Fkmas.
«en schandelijke uitbuiting vaa het weerlooze
Dustduaaud wordt misoruikt, eindelijk stop
te zetten.
het olad meent, dat de levering van le
vensmiddelen aan Duitschland er niet voor
misoruiKt mag word©» om nieuwe risdté» te
sienen.
Van Britsche zijde beschouwt men de wa
penstilstandsvoorwaarden natuurlijk van een
geneel ander standpunt.
Maarscnalk hoen, zoo schrijft de Daily
Mail o.a. staat bij elke hernieuwing van den
wapenstilstand tegenover dezelfde praktijken
van ftuiuieiarij en uitvluchten. De toestand
baart erustigen onrust, in het bizonder in
Frankrijk. Wanneer de wapenstilstandtermijn
vervalt en moet worden hernieuwd, zullen de
geallieerden ongetwijfeld nieuwe waarbor
gen ciscnen, die Duitschland ongetwijfeld zal
verstrekken. De waarborgen zouden kunnen
bevatten de uitbreiding der bezette gebieden,
b.V. Essen, doch het «evaar kan slechts wor
den Bezworen door de onmiddellijke demobi
lisatie in Duitschland af te dwingen. Otn den
Binnenlandschen vrede te handhaven, is een
kleine, krachtige strijdmacht alles wat
Duitschland noodig, heeft en alles wat het
kan worden toevertrouwd.
Men begrijpt nu eenmaal in de mteate-sta-
ten heel goed, dat een sterk Duitsch leger eat
gevaar 'blijft, temeer daar er van d® sijde der
geallieerden van ernstige krjjjgamriehtingen
tegen een onwillig UuSsdt'i&ad niseis meer
zal kuneen komen
Duitschland zal au gfedeüjk vssdsel toege
zonden «rijgen.
De feitelijke inhoud met de overeenkomst
met ae geallieerden luidt, dat de opperste
voedseiraad der geallieerden maatregelen zal
tienen, dat er flinke voedselvoorraden over
Kotterdam naar Duitschland gaan.
De geallieerden henben het ten uitvoer
brengen oer ovtreenkomst afhankelijk ge
steld van het aanvaarden van de voorwaar
den, weike zij Duitscnland in verband met
de uitlevering der Handelsvloot hebben opge
legd en nog veruer wiaen opleggen. Daaruit
blijkt dat er zehs Dij net aannemen der voor
waarden geen, zekernem voor het regelmatig
ontvangen uer verlangde levensmiddelen be
staat.
Uit Weimar wordt gemeld, dat de onaf-
hankelijken üe voorloopige grondwet op die
wijze wnden veranderen, dat de centrale
raad van Arsolraoen het recht van veto krijgt
Zij wenschten ook de instelling van ma refe
rendum en een presidium.vaa 5 leden, dat
een president kiest. Ten slotte werd verlangd,
dat ae president siechts tot voor het eind van
dit jaar zou worden benoemd.
De voorloopige grondwet is, zooals men
ons nader seint, aangenomen. De onafhanke-
lijken stenfden tegen: Het voorstel der onaf-
hankelijken om tuans reeds een einde aan de
geheime diplomatie te maken en niet zooals
men voontsmens was eerst na het sluiten van
den vrede, is niet aangenomen. De regeering
beloofde van de geheLne diplomatie geen ge
bruik te zullen maken.
Maandag of „Dinsdag zal de volksrege
ring aan de Constituante verzoeken, haar
machtiging te verkenen tot de onderhande
lingen ter vefeeniging van Duitsch-Oosten-
rijk met het Duitsche rijk. Alle partijen zullen
daarin, toestemmen en verwacht geen enkele te
genkanting.
KORTE BERICHTEN,
Men1 hoopt, dat de vrede in de textiel
nijverheid der Ver. Staten spoedig hersteld
zal zijn.
Vermoedelijk zal bij de verlenging van
den wapenstilstand de demobilisatie van het
Duitsche leger op een 20 30 divisies na
worden verlangd.
Bremerhaven is door de regeringstroe
pen bezet.
De Polen wijten de voorwaarden voor
een wapenstilstand van de Pruisische regee
ring van de hand.
Te Leipzig staken politie en brandweer.
Elthlmn xm nmr Btrmmwijk gevlmht
zijn, waar hij de bescherming zou grasetra
van- de onafhankelijke regeering
Ook in Finland is em jlütërgealliserde
handelscomnissk gnormd, ten einde den uit
voer uit de geallieerde laad©» naar Finland
te bevorderen
De vrijheidsbeperkingen, verbonden aan
Mack* men's internering zijn opgeheven.
De regeering der Ver. Staten heeft aan
Engeland, Frankrijk en Italië inlichtingen
evrrned aangaande het invoerverbod Sar
'ngeland,
De sovjet-regeering is bereid haar finan
ciële verplichtingen tegenover crediteuren in
entente-landen na te komen,
De katholieke Duitsche studeotenver-
eenigingen in Weenen hebben zich ten gunste
van duurzame aansluiting van Duitsch-Oos-
tenrijk bij Duitschland- verklaard.
Het Far man- vliegtuig ,poliatfd' heeft
bij een vliegtocht naar Londen de heenreis
volbracht in 2 uur 40 hünuten. -
Amerika erkent de vereenlging van de
Servische, Kroatische en Sloveensche volken
en stelt vast, dat de vredesconferentie de ter
ritoriale grenzen moet vaststellen volgens de
wenschen der betrokken.' volken.
Thomas, de secretaris van den Engel-
schen bond van spoorwegpersoneel, ver
klaarde dat és grdepsbetamgen der spoorweg
arbeiders ondergeschikt moesten blijven san
het algemeen belang.
Volgens berichte® uit Pefarógrad moetm
alle inwoners v<m Rusland, de vreemdelingea
daaronder begrepen, m hst roede leger die
nen»
De geallieerden staan den hmdel op
Tsi echo-Slowakife toe.
De Portugeesche republikeinen hebben
de steden Lamage en Vizeu genomen. De
royalistische leider Piava Conceiro is ge
wond.
Volgens Pichon zal geen nieuw Duitsch
gebied worden bezet.
VRAGEN VAN KAMERLEDEN.
Het Kamerlid De Jonge heeft tot de minis
ters van Buitenlandsche Zaken en Landbouw
de volgende vragen gericht:
„Zijn de onderhandelingen met de BelgL
sch regeering over levering van Belgische
steenkool tegen Nederlandsche melkkoeien
opgegeven?"
„Zoo ja, welke ia daarvan de reden, en is
dit definitief?"
„Kunnen en willen de ministers mededee-
ling doen van de voorwaarden en prijzen, die
voor het melkvee dezerzijds zijn verlangd, en
van die, welke voor de steenkool-leverantie
werden bedongen van Belgische zijde?"
RIJKSKANTOOR VOOR VEE EN
PAARDEN.
De ^overneming van slachtpaarden al
dus d< de Boerderij mede zal vermoede
lijk vóór 1 Maart ophouden. De overneming
en verkoop van legerpaardra wellicht nog
niet. We vernemen, dat de bijkantoren van
het R. V. P. met 1 Maart worden opgeheven.
Waarschijnlijk ook het RsjksKantoor in Den
Haag. De heer Dijsselhof zou alsdan over
gaan naar de afdeeling vleeschvoorzienmg
van het Departement van Landbouw.
HET BOLSJEWISTISCH GEVAAR.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft aan het Kamerlid Van Ravesteijn me
degedeeld, dat de regeering voorzorgsmaat
regelen heeft getroffen met het oog op be
wegingen van revolutionnairen aard.
Tegen het dreigend gevaar der bolsjewiki
in de Duitsche grensplaatsen wordt de mili-
taire grenswacht in de oostelijke grensplaat
sen aanzienlijk versterkt.
DE MIJNWERKERSSTAKING.
De stakende mijnwerkers hebben den mi
nister-president om tusschenkomst verzocht
in hun geschil inzake het niet verwannen
der treinen en andere reisgrieven. Ook den
minister van waterstaat hebben zij bericht
gestuurd. Minister Ruijs de Beerenbrouck
Zijn de maatschappijen
een week per snaana «ri?a*
Hierop km ik u
April, het -iüd&jip, wsarep
it. treden,
„Ik heb Björn altijd gaarne mogen lijden, hij
behoort tot degenen op wie men slaat kan
maken. Het pijt mij echter^ geducht, dat Jon
die
niet je man zal worden. Dat zal hem diep
grieven. Had ik hem toch maar niet aange
;t aange-
ik dacht,
moedigd. Je hoofd was harder dan
Aslaug Jouw Björn zal mij als schoonzoon
van harte welkom zijn, kindlief. Dat je geluk
kig met hem moogt worden!"
Hij slooot zijn dochter in zijn armen en
kuste haar innig.
Ook Aloör drukte haar lieveling aan haar
hart en liefkoosde haar. „Als de baas het
goed vindt dat Björn je krijgt, dan mag de
oude Aloör immers niets meer van je aan
staanden man zeggen. Je bent toch niet boos
dat ik hem een visschersjongen heb ge
noemd?"
„Zeker niet," zei Aslaug lachend. „Hij is 't
immers ook, ofschoon ik hoop, dat* hij 't niet
zal blijven Ik heb geen lust 's nachts weer
den berg op te rijden en vol zorg over hem
naar de zee te turen. Ja, dat heb ik in dien
stormnacht gedaan en de doek was niet uit
het raam gewaaid, zooals ik tegen je zei. De
wind had hem mij van 't hoofd gerukt en mee
naar het dal gevoerd. Maar je moogt dat niet
weer aan de meiden overbrengen, hoor
Aloör. Daarvoor mag je hun morgen vroeg
vertellen dat er nu werkelijk spoedig een
bruiloft op de Oddurhoeve zal wezen."
borgen vroeg?" riep Aloör. „Wat jam
mer, dat ik het aiet dadelijk kan doen. Zij
slapen al. Maar It geloof dat Ranka nog; op
is. Zoa straks iaosros ik baar aog bezig ia m
bedt reeds geasutwomrd, dat
derzoekt
HET SPQQKWEOOQNFLIGT.
D® iter va® Vssa, dsrsdeur
van <te Siaatasgmirwggga m M va® de direc
tie vaa ds vs?.eis?Agdss ^Sfa.TO®gs«3..4!iicbap-
pijesi, foedf aass de*Tel, %-m mdesMvA toe
gestaan 4a miss ds tókarkadig' ras het per-
sosed.
Wat ür uw saee&iag mes de feeslissiog vaa
des mink-ter?
Wij kuanm jaoeiüjl «ad®® does, das ons
bij «üe beslissing neerieggep. Dedsa wij dit
met, dan zou hei dea scisija hebben, alaof
wij zelf revolutie zouden gaan maken.
wie betaalt de kosten van deze verhoo
ging, het rijk of de maatschappijen?
De maatschappij betaalt alks. Wij staan
thans echter nog in het stadium van „gevorx
derd" zijn door het rijk tjdsns den oorlog
volgens de spoorwegwet. Zoolang de maat
schappijen in die positie zijn, betaalt het rijk
alle eventueele tekorten. De nieuwe verhoo-
gingen zullen echter niet zoo heel veel kósten
met zich mede brengen, daar alle thans gel
dende toelagen en duurtetoeslagen door de
beslissing van den minister komen te verval
len.
bereid thans aog
«risa-loon te gevea?
ik u astwoordea, Eat tot 1
J#, waarop éz koeling ia
werking zoa* treden, dcotr n san Set perso
neel een wgefe mmpd aafera-kson k toege
zegd. Aaa dm afspraak tmika wjj om na
tuurlijk houden. Di Sre-gróe vaa M èarissi-
ae® van ges fegelyke vergoeding van 1
April fat en met jamt zou dom am mde? on
der de oogen motten worden gezien, Deze
laatste toezegging zal in ieder geval door ons
moeten worden herzien.
Zullen de maatschappijen nog maatregelen
nemen ten aanzien san ét afloopaade kor
ting?
Er is geen sprake van, dat de betaling
daarvan door net personeel zal warden msre-i
trokken. De minister hedt thans een regeling
vastgesteld, en deze zal door ons worde*
gehandhaafd. In deze mtoisterieele regeling
wordt niet gesproken vaa een opheffen van
de afloopende korting.
Is het juist, dat de regeering en de direc
ties zich hebben laten fceinvloedea door de
tweedracht tusschen de christelijke en- de mo
derne organisaties?
Hiervan is geen sprake. De diredtest haa
den integendeel veel liever gewild, dat de or
ganisaties het eens waren geweest. Wij had
den, veel beter kunnen onderhandelen met een
eensgezind personeel dan met twee elkaar
vijandige partijen.
Is het juist, dat velen door de nieuwe rege
ling in loon zullen achteruitgaan? Op de
congressen van Zondag ia tut herhaaldelijk
gezegd.
Ik kan u ds perfihente verzekering geven,
dat niemand in inkomsten zal achteruitgaan
De meesten zullen integendeel belangrijk
vooruitgaan; met enkelen, die reeds hóoge
iooaen hebben, zal cht natuurlijk niet het ge
val kunnen zijn. De hoofdzaak is, dat de
loonregeling zoo gauw mogelijk wordt inge
voerd, omdat men dan eerst over de werkm*
daarvan kan oordeekn»
Thans kan dit niemand en het is absoluut
voorbarig, te sprekep van een eventueele"
achteruitgang in loon. Wij hebben nu reeds
diverse plaatselijke regelingen, waardoor bt
'angrijk aan de lage loonen tegemoet is Bi
komen. De nieuwe loonregeling is er op geba
seerd, om de verschillende hulpmiddelen, als
plaatselijke toelagen ra duurtetoeslagen, te
dekker Wij hebben alls midddsn .aangewend
om tijdelijk hulp te verkenen door die toela
gen. Men moet echter niet vergeten, dat de
nieuwe loonregeling bijzonder moeilijk is,
omdat het een normaliseerra fs van de loonen
bij alle spoorwegmaatschappijen. Straks zul
d? isak onr S voorbereiding tot de uitvoering van de nieu
we regeling een reusachtig werk is. Onze au
inistratie
keukenDie zal ik het dadelijk mee
deden. Dat mag toch wel?"
„Haast je dan." riep Finnur, „anders gaat
die ook naar bed en dan zit er een slapelooze
nach voor je op."
De oude vrouw strompelde haastig weg
om' het groote nieuws van haar gemoed af te
wentelen.
Aslaug sliep dien nacht weinig. Haar hart
was vol geluk en zaligheid. Nu had zich im
mers alles ten beste gekeerd en met groote
dankbaarheid dacht zij aan Mar. Tegen den
morgen viel zij in een onrustigen slaap.
Plotseling werd zij wakker. Was dat Mar 's
stem niet geweest? Aslaug stond op en ging
naar het raam. Zij had zich niet vergist Mar
stond naast zijn paard voor het open raam
van de logeerkamer en sprak met Björn.
,,'k Heb van mijn leven nog niet zooveel
slaag gekregen," hoorde Aslaug hem zeggen.
„Toen de lui in de tent, waarin wij binnenge
kropen ware*, hem vertelden, dat jij met Fin
nur naar de Oddurhoeve waart gereden,
vroeg Jon mij, waar jij dan was gebleven.
„Op de Oddurhoeve," zei ik en moest lachen.
Toen werd de lange Jon woedend en riep:
„Wacht eens, jij hebt mij een poets gebak
ken!" Als een beer sprong hij op mij, pakte
mij bij de keel en hamerde met zijn groote
vuisten godsjammerlijk op mij los. Ik geloof
dat hij mij zou doodgeslagen hebben, als de
tent gelukkig niet door zijn woestheid in el
kaar gevallen was, zoodat ik snel naar buiten
kruipen en bij mijn paard komen kon. Nu ik
desk aan dien nacht, toen je mij in de braa
ien er nog eenige verbeteringen moeten wor
den aangebracht, maar dit kan veel beter ge
schieden in de regeling, die réeds uitgevoerd
wordt, datn in een plan. Tevens wenach ik
hierbij de aandacht er op te vestigen, dat de
ding bij de kraag pakte en geloof nu, met die
slagen een deel van mijn schuld bij je afge
daan te hebben.
„Beste vriend," rei Björn aangedaan, „hoe
zal ik je bedanken?"
„Niets te daiken," zei de kuiper lachend.
„Ik ben in 't geheel niet hier gekomen om
dien in ontvangst te nemen. Ik wou je slechts
vaarwel zeggen,"k heb nu geen lust meer het
feest mee te vieren. Mijn knoken doen mij pijn
alsof ik zonder succes met twintig worste
laars had gestreden en kijk mijn gezicht
eens!"
Hij draaide zijn hoofd zbo, dat het in het
dal stralende morgenrood op zijn rechter
wang viel. Die was gezwollen en bloedde.
Aslaug's hart was vol oprecht medelijden.
„Arme Mar," zei Björn meewarig. „En
waar wil je nu heen? Blijf toch op de Oddur
hoeve. Finnur zal je zeker graag houden."
„O neen," zei Mar, „ik lach liever over an
deren dan dat ik mij zelf laat uitlachen. Ik
rijd eerst naar Olvir en laat mij door de
zwarte Karitas een pleister op de builen leg
gen. Vandaar denk ik naar Retkjavik te rijden,
waar ik een goedhartigen schipper hoop te
vinden, die mij mee naar Denemarken neemt.
Ik heb genoeg van IJsland gekregen. Had ik
maar een paard 1"
„Neem het mijne van de weide," zei Björn,
„en laat dat van jouw hier. Ik schenk het je.
Maar heb jje geld? Zeker niet veel. Wacht een
mmistratie moet voor 40,000 menschen een
geheel nieuw loon vaststellen; de tegen
woordige toelagen en duurtetoeslagen moe
ten in loon worden omgezet; de verschillende
kortingen moeten voor ieder individueej wor
ded uitgerekend, terwijl het aantal dienstia-
ren de basis moet vormen voor de nieuwe re
geling. Naar schatting zullen wij voor dezen
enormen arbeid twee maanden noodig heb
ben. Vóór de voorbereiding is geschied, kan
niets definitiefs worden gezegd,
kan ik er den nadruk op leggen,
dat, wanneer bij de uitwerking mocht blijken,
daarom nog niets
Nogmaals
wanneer bij de uitwerking
dat iemand in inkomsten achteruitgaat, dé
directies dezen achterstand beslist zullen ver
goeden.
Het is thans van het grootste belang voor
het personeel, dat de administratie nu onge
stoord een aanvang kan maken met de bere
keningen. Het gevolg van eventueele nieuwe
onderhandelingen zal zijn. dat de uitvoering
van de nieuwe regeling steeds langer wordt
uitgesteld.
ocgenb'
Björr
■lild
Ijörn verdween in de kamer, maar kwam
dadelijk weer te voorschijn met een hand vol
LANDBOUWHUIS VOOR
N. HOLLAND
Maandag werd te Hoorn em vergadering
ehouden, belegd1 door de door hst gememte-
tuur vaa Hoorn be®3«mdg propaganda-
commissie tot veetifHog van Lao-wtuwhuis
in Hoorn.
Voor deze vergadering wacea tótaatoodfgd
alle orgaats&to in M,rL, die verband ben
den met de horiemmlinur, Ds hfjéeakamst
stond onder leiding van-dsn-heer H. j. Aria
vanMidwoud.
Deze wees er op dat de landbouwer veel
van him befirijfsvrijheid hebben, verloren en
dat alles moet worden gedaan, om die zoo
spoedjg mogelijk te herwinnen. Organisatie
is noodzakelijk, maar ook samenwerking tus
schen land- en tuinbouw en tusschen practijk
en wetenschap. Een landbowwhuis kan daar
toe krachtig meewerken.
De heer Avis ging uitvoerig het nut van
een landbouwhuis na en betoogde, dat ver
schillende corporaties zich voor de stichting*
hebben verklaard, naar aanleiding van een
plan, ontworpen1 door een commissie uit Holl.
Noorderkwartier.
Naast die commissie heeft zich een Hoorn-
sche commissie gevormd, die zich in drie op
zichte® van de eerste onderscheidt
le. niet alleen ae landbouw, maar ook de
tuinbouw moet worden uitgraoodigd;
2e. opgericht mpet worden een N. V.. ter
wijl voor net landbouwhuis een eigen gebouw
en niet een huurhuis moet worden opgericht;
3e. Hoorn is de meest aangewezen plaats
van vestiging. -
Uit de gevoerde besprekingen bleek, dat de
vergadering het noodzakelijk acht, dat ook de
Tuinbouw invloed moet kunnen uitoefenen op
de organisatie van de nieuwe stichting, als
mede op de plaats yan vestigifag. Bevreem
ding werd er over uitgesproken, dat door de
commissie uit Hollands Noorderkwartier de
tuinbouw niet tot deelname is uitgraoodigd'.
Getracht zal worden het daarheen te leiden,
dat alsnog de tuinbouw zal worden uitgenoo-
digd in de stichtingsvergadering, uitgeschre
ven door de Commissie Hollands Noorder
kwartier, tegenwoordig te zijn.
Door de go^d bezocht vergadering werd de
volgende motie met algemeene stemmen aan
genomen1.
De vergadering van bestuursleden' van
land- en tuinbouwvereen. in N. H., gehouden
Maandag 10 Febr. 1919 te Hoorn,
overwegende, dat de stichting van een landr
bouwhuis ia N. H. noodzakelijk is,
overwegende de wenschelijkheid, dat naast
de landbouwvereenigingen de utinbouwver-
een. medewerken, het landbouwhuis te stich
ten,
overwegende de Wenschelijkheid, dat voor
de oprichting vap een landbouwhuis wordt
gevormd e ennaaml. vennootschap,
besprekende de plaats van vestiging
besluit:
daalders. „Hier, mijn beste jongen. Als het je
in Denemarken niet bevalt, kom dan weer en
mocht het je ginder slecht gaan, schrijf Ban 1"
„Goed," zei Mar. „Misschien kom ik voor
je bruiloft over. Wel bedankt en vaarwel. Het
geluk zij met-je en met Aslaug."
Hij sprong op het paard en reed weg.,
Aslaug voelde behoefte hem een vaarwel
na te roepen. Maar een zekere schroom voor
Björn weerhield haar het raam te openen.
„Het geluk zij ook met jou 1" zei ze zacht
en haar oogen stonden vol tranen. Het mede
lijden in haar hart had voor een diepen wee
moed plaats gemaakt.
Het vroege morgenlicht vervulde het dal en
scheen helder in de kamer. Zacht om Aloör
niet te wekken, kleedde- Aslaug zich aan. Op
den Baer sliep alles nog. Zij trad de voordeur
uit. De atmosfeer was koel en zuiver. De he
mel azuut blauw. De blecke sikkel dér maan
stond boven het westelijke dal.
Boven de Oostelijke hoogten vlamde nu het
gloeiende morgenrood. Boven het meer
zweefden nevels. Een zachte wind bracht ze
in beweging. Met blauwe, stralende oogen
gluurde het meer door de scheuren van het
zware dekbecj omhoog naar den hemel, zich
verheugend in den jongen morgen.
De hanen begroetten hem met druk ge-
kraai, de veulens op de weide met vroofijk
gehinnik. Hij belopfde aan de bewoners der
Oddurhoeve een mooien dag.
Ja, en aan één daarvan ua zaligen dag.
Aslaug drukte de handen oo hair hart
EINDE.
ALRMAABSCHE COURANT.
