te
s
i
|fi
FEUILLETON.
E
Honderd Een en Twinstigste Jaargang.
Woênsdasr 26 Febr.
Stadsnieuws.
S&ijn j.dee.
Röchtszaken.
No. 48. 1»1®.
BOUWVAK-ACTIE.
Door de afd. Alkmaar van den Algem.
Nedeirl. Timmerlieden bond werd gisteravond
n de Sociëteitszaal van „Harmonie" een'
penbare vergadering gehouden voor bouw-
akarbeiders, welke flink was bezocht.
De heer P. Dekker, voorzitter van bovenge
noemde afdeding, deelde mede dat thans
veral in den lande de arbeidsvoorwaarden
word besproken) en binnenkort de pa
troons zullen worden voorgelegd. Dé arbei-
lers moeten zich dan ook zoo sterk maken,
t zij hun eischen aan de patrions kunnen
kenbaar maken.
Hierna werd het woord gevoerd door den
teer C. van der Lende, hoofdbestuurder van
ien Algem Ned1. Timmerliedenbond, welke te
kennen gaf, dat wij als arbeiders elkaar niet
noeten bekampen', doch een voorbeeld nemen
»an de Ned. aannemers, welke ook ge-
umentlijk optrekken' om hun belangen te be-
lartigen. Thans zijn de patrocas bezig de
irbeidsvoorwaarden te regelen. Organisatie
is voor d» arbeiders noodzakelijk om betere
arbeidsvoorwaarden bedingen.
Hoewel in het begin der vakbeweging in
verschillende plaatsen vereenigingen beston-
*ii om bij ziekten uit te keeren, hoofdzakelijk
iypografen-ziekenpotten, kwam hierna ver-
ndering, door het geboren worden van plaat-
elijke vakvereenigingen, welke na geruime
poos verdwenen en een landelijk karakter kre
gen. Door de landelijke orgamsati
bereikt worden, dan door een'
/eer 20 jaar geleden, werd
bond opgericht en door zijn
naar buiten met de landelijke ïóonacties, oogst
e kan meer
plaatselijke. On-
e Timmerlieden-
oeden invloed
te hij succes en verrichtte hierdoor schifte
end werk De behaalde successen waren
chittereuder dan voorheen, wat de patroons
ot organisatie deed brengen en nu macht te
genover macht moet worden geplèatst. Thans
rekken de patroons één lijn. Aan het hoofd
van hun organisatie staan eveneens 'ontwik
kelde menscnen, zij wordt in uit muntende ba
nen geleid. Eerst brachten zij technische
verbeteringen in hun organisatie, doch daar-
ta had de vervorming tot strijdorganisatie
lenomisch terrein,
arbeids
contract en wel wat" de artt. 1638c en 1638d
plaats en begaf zij zich op
Het ergst kantten zij zich tegen het
betreft zij wilden deze in alle bestetyfbepalin-
en uitschakelen en stuurden er zooveel mo
gelijk op aan tot het sluiten van individueele
contracten Wanneer een patroon deze bepa
lingen toch uitvoerde, dau volgde daarop een-
boet. Een- boycot van den één of anderen pa
troon/had dit ook wel eens ais gevolg.
Gecentraliseerd optreden, aldus spr., van
plaatselijke organisaties, geeft een- massa
werk voor de bestuurders, maar de resultaten-
zijn «wel de moeite waard. Op het oogenblik
worden er in ongeveer 150 plaatsen loonacties
gevoerd. En gaat oen actie in staking over,
dan hebben wij een flihke weerstandskas en de
solidaire arbeider kan dan ook nog wel een
penningske voor ons missen.
Nadat spr. een oogenblikje stilstond bij de
landelijke regeling van de typografenloonen,
liet spreker ook de woelige Novemberdagen de
revue passeeren, daarbij opmerkende, dat de
beloften 'inzake 8-urendag en meerdere socia
le hervormingen nog steeds beloften bleven
en niets daarvan is ingewilligd.
Ie arbeiden
uf.
Hoewel het blad van den Ned. Aannemers-
en werkfiéiwr zullen verscherpen. De wereld
is economisch kapot en moetweder opgebouwd
worden, hetwelk voor werkgever en werknemer
beiden noodzakelijk is", terwijl een Gro-
ningndi professor zelde; „de arbeider moet nu
maar harder werken tegen' aainder loon",
waarnaast de Hengelos che textielbaron Sterk
te kennen gaf: „nu de arbeider gewend is so
ber te leven, dit voortaan ook maar moet blij
ven doen."
Het bankkapitaal heeft in den oorlog groo-
te vorderingen gemaakk en zich eveneens ge
centraliseerd en' laat nu zijn invloed géide
en
bij de financieering der industrie, waardoor
de strijd der arbeiders wordt verzwaard.
Bij net stelleni van looneischen der arbei
ders onderzoeken de patroons eerst de loonen
der andere bedrijven, om zich eventueel daar
naar te reglen. Looaraden zien wij reeds in 't
leven geroepen in net ransportbedrijf m de
loonen worden bepaald met de organisatie
voor een bepaalden tijd.
Waar wij, aldus spr., zien, dat de arbeiders
zich sterk aaneensluiten! en loonregelingen
ontwerpen, bepleit een groot reeder te Rotter
dam en wel Paul Nijgl de wenschdijkheid
om een- Werkgevers-Centrale op te richten
voor een gezamenlijke loonregeling.
Hierna bracht spreker diverse punten naar
voren aangenomen op een bestuursvergade
ring van den Nedtrlandsehen Aannemers-
bond, welke o. m. uitsprak, dat de arbddsloo-
nen enz. landelijk werden geregeld, benevens
klasBe-indeelingen. Om hun voorstellen meer
voer doorvoering vatbaar .te makea zulle»
binnenkort de pateeooiasKMteMss
combineeren in een! N. B. P. Nederlandtche
Bond van Patroonsvereenigingen.)
Zijn bestuur zat bestaan uit 7 personen,
welke gemachtigd is met afgevaardigden vaa
werkliedenorganiaaties te onderhandelen. Het
ontworpen reglement bevat scherpe bepalin
gen voor den werkgever.
Hieruit blijkt dus, dat zij zich gevechts-
klaar maken, dat moeten de arbeiders ook
doen. De ongeorganiseerden plukken ook de
vruchten van den strijd van de georganiseer-
den. Stiet is nu ook hun plicht zich te ©rgani-
seeren.
Hoewel in November 1918 de actie voor
den 8-urendag oplaaide, is zij thans bekoeld.
De Novemberschrik ia nu van de baan, het
welk meer de schuld is van de Christelijke ar
mer d
confereérm, en daar te kennen gaven n:
beiders, welke vooraf mef de patroons
Overal gist het in de arbeidersorganisaties,
•zoowel bij typografen als bij metaalbewerkers.
bond hooge loonen publiceert, houdt dit «toch
geen gelijken tred met de enorme stijging der
levensbehoeften. Het proletariërsgezin is door
het vreeselijk wereldgebeuren totaal verarmd
Het kind gaat schamel gekleed en met de ar
moede op het gelaat naar de school. Het pro
letariaat gaat onder deze omstandigheden ten
onder. Geestelijk, lichamelijk en met kleeding
en schoeisel gaat het achteruit. De oorlog
steunde op de arbeiders en zij zijn onmisbare
elementen. Wanneer de maatschappij in stand
wil blijven, dan rust dit op de arbeiders.
Het georganiseerde leger der arbeiders
vtordt steeds grooter. Het N. V. V. telt op he
den 200.000 leden, het N. A. S. ook eenige
duizenden, terwijl de Christelijke en Katho
lieke Bond' ook organisaties van beteekenis
zijn. In 1916 zeide Treub: „dat in den tijd na
denoorlog de conflicten tusschen werkgever
Naar het Fransch van Victor Gherbuliefc
7)
„Ja, dt wel," viel Têterol hem in de rede.
„En wat moet hij dan nu een spijt hebben,
daar ginds in de andere wereldj als hij er ook
vernomen heeft, dat even na zijn dood op dte
helft van zijd goed zware'hypotheken ston
den en dat ae andere helft verkocht was!"
Het qog van den heer Têterol schoot von
ken.
„Hfceft baron Patricius de helft van Salig
neux verkocht? Wat ten schande! Zoom
-mooi goed! Wie zijn de koopers geweest?"
„Een rijk heer uit Lyon, die hier de zomers
komt doorbrengen met zijn familie, en een
molenaar uit Point d'Ain, die molens heeft
gezet langs de» oever van de Limourde. De
rest is bij stukjes en beetjes verkocht Maar
weet je, wat er bij komt, beste Têterol? Onze
boeren hebben zich nu eenmaal in het hoofd
gez^t, dat het gevaarlijk is'om grond te koo-
pen, die aan baronAdhémar heeft toebe
hoord en dien hij zoozeer liefhad. Dat is een
beleediging, die men hem aandoet en, al is hij
nu ook dood, hij zal zich weten te wreken.
Nu schijnt het noodlot die opvatting te be
krachtigen. De man uit Lyon heeft genoeg ge
kregen van zijn woning, sinds hij het ongeluk
had verleden jaar één van zijn dochtertjes te
verliezen en den molenaar schijnt het ook al
niet voor den wind te gaan."
De heer Têterol antwoordde niet, hij1 was
in iep gepeins verzonken.
„Waar denk je aan?" vroeg abt Miraud:
„Ik denk, mijnheer de pastoor, dat baron
Patricius de Saligneux grond verkocht heeft,
weg te willé» opgaan van de politiek, koewei
gezamenlijk was besloten, dat aan alle wet-
;evende lichamen, verzocht zou worden om in
e besteksbepalingen der adrturendag op te
nemen. Hier pleegden dus de christelijke ar
beiders verraad aan hun mede-arbeiders.
Voorts waren met hen besproken de lande
lijke collectieve contracten.
Wanneer een onfwerp-collectief contract
door de patroons wordt aangeboden, dan moe
ten wij het niet zonder slag of stoot aanvaar
den. wij moeten niet terugschrikken. Wij
moeten medezeggingsschap nebben in hei
ontwerp en vaststellen' van het contract.
Willen wij het contract good Voor ons maken,
dan moet onze organisatie sterk zijn, en de
ongeorganiseerde arbeider zich bjj ons aan
sluiten.
Hierna werd door den heer N„ Sinoo, het
onderwerp „De houding van de Christelijke
en R.-Katholieke organisaties" in deze en an
dere zaken behandeld. Door spreker werd het
ten sterkste gelaakt, dat genoemde organisa
ties reeds in overleg met de patroons waren
geweest en ons dus hebben bedrogen. Hoewel
spreker het betreurde, dat de oorlog 't econo
misch leven heeft geschokt, staat daarnaast
het feit, dat de organisaties steeds in ledental
zijn gegroeid. Hoewel wij nu reeds sterk zijn,
is dit niet het geval over de gehecle linie,
waar de strijd eerstdaags gevoegd kan wor
den, hetwelk groote financieele bezwaren met
zich medebrengt. De eenheid, welke wij zoo
noodig hebben, is bij de christelijke arbeiders
niet aanwezig. Zit vreesden de politiek, wijl
N. V. V. en S. D. A. P. samen de groote lijnen
te Rotterdam hadden vastgesteld. Doch de
vraag kan ook gesteld worden: is de Katho
lieke Staatspartij van den wettelijken 8-uren
dag gediend; dat zou dan zijdelingsche poli
tiek zijn, hoewel wij den poutiekeu weg niet
wilden.
Waar de christelijke vakbeweging een histo
rische talk heeft te vervullen, is er,in organi
satie, in de middelen geen verschil met ons en
zijn wij in wezen gelijk, doch zoodra het op
strijd aankomt dan vinden wij in haar een
tegenstander.
De encycliek Rerum Novarum van Paus
Leo XIII, spoorde de katholieke arbeiders aan
tot organisatie, doch apart groepeeren.
Zoo luidde ook de Protestantsch-Christelijke
boodschap. Hierdoor ontstond dus een hope-
omdat hij in schulden stak en dat kil schul
den had omdat hij een pretmaker is.
„Ja, dat kan wél zijn," antwoordde de abt
droefgeestig.
„Er wordt wel beweerd, mijnheer de pas
toor, dat men voor bet mecacheueten heele-
maal in Afrika moet zijn. Maar ik verzeker u,
dat ik in Parijs allerliefste vrouwtjes heb ge
zien, die er haar métier van maakten, mannen
te eten en met huid en haar, terwijl ze hun
niet njeer dan enkel de oogen laten om heete
tranen mee te schreien. De baron beeft zoo'n
doortrapt vrouwspersoon ontmoet op een
van de boulevards; ze heeft hem behekst, be-
tcoverd, in lichte Laaie gezet en een man, die
eenmaal zoover ls, heat geen greintje ge
zond verstand meer over, begaat van allerlei
dwaasheden, valt in handen van woekeraars,
begint een wijngaard te verkoopen, dan een
stuk weide en later weer een stuk bouwland;
rijke Lyonners en molenaars profiteeren daar
van, zoo gaat alles langzamerhand weg en
de dooden zijn niet tevreden."
„O. maar neem me niet kwalijk, beste Tête
rol, aen hemel zij dank, zóóver is het nog
niet! Baron Patricius heeft wel wat de kant
jes van zijn erfgoed afgeloopen, maar er is
toch altijd nog een heel stuk van over. Hij
heeft nog zijn kasteel, zijn park, zijn mooiste
velden, het beste stuk van zijn bcséchen. Een
kasteel verkoopen, dat de Saligneux nu al
eeuwenlang bezitten en dat steeds van vader
op zoon is overgegaan, wat een schande zou
dat niet zijn voor hem en wat een verdriet
voor ons. uat zal hij niet doen, daar ken ik
hem te goed voor. Hij heeft nu zijn wilde ha
ren verloren, met de jaren zal hij wel kalm
worden. Want hij is daarom nog geen slecht
mensch. In den strijd tegen de Pruisen heeft
Be katholieke geestelij
aüidiek arbeider modern
eidi werkt te-
gevraaj^d
gen en in het
twee
eval van
Hoera* verwarring tn concurrentiezucht De
eenheid is verplichtend en wanneer wij elkaar
het meest noodig hebben, dan komt de ver
brokkeling.
Nadat «preker de Duitsche revolutie en de
congresdagen' en -eischen te Rotterdam met
en enlgtl woord had belicht, sprak hij er zijn
bevreemdin,
van den
de Koningin, nog geen rekening is ge.
Te dien opzichte zien wij de katholieke organi
saties weder onderkruipiersdiensten verrichten
en hen' bij minister Ruya de Beerenbrouck
minder vragen dan de Rotterdamsche
eiechen, terwijl de minister milder is dan de
katholieke vragers Waaronj .verkenen zij
ons geey steun bij ons ernstig willen?
gen. Wanneer een ka
georganiseerd is, wordt hij met alle middelen
lastig gevallen om voor de moderne organisa
tie te bedanken en doet hij dit njet, dan wordt
hij van de kerkelijke instellingen buitengeslo
ten.
Nadat spreker de diverse arbeidersaangele
genheden in Frankrijk en Duitschland had'
geschetst, waar de arbeidsverhoudingen beter
zijn dan in Holland, besloot spreker zijn be
toog! met de opwekking tot organisatie.
Door den heer Van Doorn werd gevn
waarom de timmerlieden de eischen van
V.et! S. D. A. P. inzake den 8-urendag nu niet
ter hand neo«. sn wanneer wij (de syndika-
listen) booger loon eischen de modernen
daaraan niet m&tedeea, terwijl voorts de tim
merlieden nu werkfia vmr mk 9-unadsg.
De heer Van der Lende gaf aan den heer
Van Doorn te kennen, dat, waar de modernen
overtuigd zijn dat zij in sommige plaatsen te
zwak zijn om den 8-urendag door te voeren
zij zullen trachten den 9-urendag te verove
ren, doch bij onderhandelingen met patroons
zulten bepalen, dat bij eventueele wefword
van den 8-urandag dit ook wordt vastgel
in het contract. Dit is de besté wijze van strijd
voeren, en wel datgene te bereiken, wat bereik
baar is.
Nadat de heer Sinoo nog een vraag van den
heer Van Doom had beantwoord, werd onge
veer elf uur de vergadering door den heer
Dekker met een woord van dank aan de spre
kers gesloten.
HULDIOINO VAN DIENST
WEIGERAARS.
Ter verwelkoming van twee teruggekeerde
dienstweigeraars (H. Madderom ea O.
Porck) was Dinsdagavond is de Sociëteits-
zaai van de Harmonie door de afd. Alkmaar
van de I. A. M. V. een vergadering belegd.
De zaal was flink bezet.
De voorzitter der afd., de heer A. Slagt,
bracht in zijn openingswoord hulde aan de
beide dienstweigeraars, die den njoed hadden
■ehad het hoofd te bicden aan bet monster
ilitairiame. Een woord van weemoedige her
innering wijdde spr. aan het overleden lid
Zoutendijk.
Daarna was het woord aan den beer O. Jl.
Akkerman, van Lelden, die allereerst de bo
vengenoemde jongemannen het welkom toe
riep, waarbij spr. het principe „dienstweige
ring" buldigde. Dit is een geheel andere hul
de, dan die, welke gebracht is aan president
Wilson bij zijn bezoek aan Europa, riem hul
digde men, omdat hij kans had gezien zijn
volk den oorlogswaanzin in te prenten. Spr.
verachtte personen, die bloed en tranen over
df wereld hadden gebracht, maar huldigde
daarentegen de dienstweigeraars, die toonden
grooten moed te bezitten, door zich tegen het
militairisme te verzetten.
Aan een huldiging als deze, die geldt een
paar jonge mannnen, die maandenlang in de
gevangenis doorbraenten voor hun principe is
tevens propaganda verbonden. Niet alleen
vóór, maar ook tijdens den oorlog is propa
ganda gevoerd voor dienstweigering, de I. A.
M. V. is stelftg overtuigd dat alleen daardoor
de wereldvrede nader is te brengen. Was met
een blik op vorige oorlogen propaganda tegen
het militaifisme reeds zeer goed mogelijk, noe
veel te meer is zij dat thans, na den grooten
wereldoorlog.
Spr. schetste hoe de jongeling in de kazerne
niet anders is dan een nummer, hoe hij het
loopen leert op commando en hoe goed het on
derricht is in het hanteeren van de wapens,
die spr. in handen der jonge mensdien zeer
gevaarlijk achtte. Men leert den jongeling
moorden en hoewel men zegt, dat een soldaat
geen moordenaar is, spr. beschouwt hem toch
als zoodanig. De liefde tot den medemensch
wordt den jongen man ontroofd.
Het idee „vaderland" noemde spr. een
ideei-fixe, alleen bestond om de menscnen tot
betere soldaten te maken. Spr. zette uiteen
wat hij onder vadefland1 verstaat: een land,
waar bfjxx? sn werk voor iewsr is. Dat ws*
niet in ons land 't geval, immers velen gingen
over de grenzen om in hun onderhoud te voor
zien'. Zelfs tijdens den oorlog gingen vele Ne
derlanders werken in de munitiefabrieken in
Duitschland en Engeland. Hei vaderland
noemde spr. een groot bedrog, vooral voor de
arbeidersklasse en vaderlandsliefde kan dus
niet bestaan. Voor den arbeider bestaan geen
eigen huis en haard, hoe zal hij die dan ver
dedigen? Wannetr.de arbeiders kregen wat
htm toekomt voor hun werken, zouden zij- wat
te verdedigen hebben'.
De oorlog*heeft laten zien de misdaad van
het militairisme. Door den langen duur van
den strijd maalde men er niet*meer om of een
stad werd in'puin geschoten of een paar hon
derd menschén gedood werde».
Men was warm te maken voor brandstof-
fenkwesties enz., ontstaan door den oorlog,
maar wilde nog niet weten dat die oorlog ont
stond door het militairisme.
Met de vernietiging van elk gebouw van
kunst heeft men een kunstenaarsziel getroffen,
maar men dacht er niet over na.
Spr. besprak het wreede van het bevel tot
den aanval, een bevel waaraan kracht wordt
bijgezet door kanonvuur van de eigen vrien
den. Er motoi gevochten worden en om -de
soldaten te dwingen, werd hun gezegd, dat
hunne loopgraaf onder vuur zou worden ge
nomen door het eigen Wer.
Nog andere voorbeelden gaf spr., om dui
delijk te maken welk een misdaad het militai-
risit'e is, bw wreed bet de «tensdien maakt en
hoe het in dw eorleg de wenschra vermitrh
tot "wrakken. Het milftairisme bekommert zich
om mensdienteveus noch idealen. Zoo ging
hot niet alleen in de landeh rondom pns, zo«
zou het ook in .ons land zijn gegaan. Ala be
wijs daarvoor haalde spr. aan de behandeling
der dienstweigeraar in de eerste paar jaren
van den oorlog, een behandeling, slechter nog
dan men In de gevangenis ondervindt. En dat
ondergingen mannen, die de menschheid een
weldaad wilden bewijzen. Het militairisme ia
wreed in eiken etaat,, al heet hij ook christe
lijk.
Spr. had1 het hierna over de pogingen tot
stichting van een volkerenbond, waaraan al
le staten meewerken en wellicht ook nog Ne
derland zal meedoen, een bofid om oorlogen
in de toekomst te voorkomen, on toch is men in
tal van landen bezig aan de vorming Van een
leger en vloot, al noemt man dat in Duitsch
land ook volkabewapening. Gaat dit niet om
het kapitalisme te blijven verdedigen? Ook
door dezen vorm van militairisme zal het
wreede vaa het wapengeweld blijven bestaan.
Het redelijke en schoone in den mensch wordt
er niet door opgevoerd. Een betere, mooiere
weg is het weigeren van den militairen dienst.
Dag in, dag uit moet daarvoor propaganda
gevoerd worden, om te komen tot een en-bloc
en 'van de gehoorzaamheid aan de
zich dood laten schieten. En toch is hij heel
zachtaardig, heel vriendelijk en menschlie-
vend, we houden dan ook allemaal veel van
hem/'
En nog voegde hij er bij„laten we maar
eens drinken op de gezondheid van baron
Patricius de Saligneux. Dat God zijn zegen
schenke aki hem, aan zijn kasteel en zijn al
lerliefst dochtertje1"
„En aan die mooie dametje, niet te verge-
ge
,Ik heb erg veel op met verstandige men
schep" sprak de goede pastoor. „Maar ze
moeten toch ook wat vergevensgezind zijn en
ze moeten in (Jod gelooven.
„Het geloof laat zich niet dwingen," ant
woordde TêteroJ kortaf. Maar over de tafel
heen reikte hij abt Miraud toen de hand met
een soort ruwe goedheid, waar Têterol toch
ook wel weer eens een enkelen keer blijk van
gaf.
„Wie weet mijnheer de pastoor 1 Als ik mij
verlustig in net bezit van mijn huis met mijn
tuintje en mijn zonnebloemen, zal ik tijd ge
noeg hebben voor tal van overdenkingen en
dan zal heit geloof misschien vanzelf volgen.
Maar uw God moet mij toch wel liefhebben,
want hij'beeft altijd veel op gehad met den
kluizenaar!"
De heer Têterol verliet den pastoor van Sa
ligneux, om een wandeling te doen. Hij volg
de eenigen tijd den grooten weg en sloeg
kapitalisten, die ous de brute macht en het ge
weld van het militairisme hebben opgelegd.
Als middelen om daaraan te ontkomen noem
de spr. de persoonlijke en de massale dienst
weigering en de algenieeae werkstaking. Hij
wekte op tot steun van de dienstweigeraars en
hunne gezinnen en tof toetreding bij den A.
M. V.
Namens de rev.-scc. vrouwenclub bood
mevr. Tjaden met een hartelijk woord aan de
beide teruggekeerde dienstweigeraars aan het
uit het Fransch vertaaide boek „Het Vuur",
als een herinnering en een gelukwensch met
het feit, dat zij hadden' weerstaan het nood
lottige vuur van het militairisme, waairvoor
zij geen brandstof hadden willen zijn. Spr„
hoopte, dat vopr hen beiden hunne beproe
ving een louterend vuur mocht zijn, en dat zij
straks, als ook in Nederland het vuur der re
volutie mocht worden ontstoken, niet zullen
zijn dienstweigeraars, maar vurige strijders.
(Applaus.)
De heer Porck fbracht, mede namens zijn
maker Madderom, dank voor de hulde, hun
gebracht en voor de woorden van den heer
Akkgrtnan en mevr. Tjaden. Spr. had
de
„slechts" elf maanden in de gevangenis moe
ten vertoeven en was blij dat hij zijn taak tot
dusver had kunnen volbrengen.
De voorzitter wekte bij de sluiting
toetreding als lid van de I. A. M. V., welke
hij noodzakelijk achtte met het oog op mogelij
ke oorlogen in de toekomst.
Aan aen uitgang werd een collecte gehou
den voor de gezinnen der dienstweigeraars.
De opbrengst was 9.02^.
INGEKOMEN PERSONEN.
S. de Vries, N.H., Luttik-Oiidorp 42, Wijk
aan Zee en Duin, dienstbode. W. E. Car-
st rn van der Blom, N.H., Oudegracht 168a,
Brussel. W. van Rossum, N.H., Uiten-
boschstraat 21, Hoorn, kruideniersbediende.
toen een zijpad in,.waafop hij het kiezel zoo
dikwijls onder zijn klompen had hooren
knarsen. Als men hem daar zoo langzaam en
met zoo onvasten tred had zien loopen, zou
men gedacht hebben, dat het een wandelaar
was, die zich nuar door het toeval liet lei
den; in zijn geringste daden liet Jean Têterol
echter niets aan het toeval over.
Het duurde niet lang, of hij kwam aan den
heuveltop, waar vroeger een fort had ge-
stian en vanwaar uit heel de vlakte te over
zien v/as. Hij zette zich op een grooten steen
bij een hoop puin, niet dan nadat hij eerst de
voorzorg had genomen om zijn geruiten zak
doek daarop uit te spreiden. Hij zat met het
gelaat gekeerd naai» een lieflijk dal, dat naar
net Zuiden in de vlakte overging door een
engte, die door heuvels tegen den kouden
Noordenwind beschut was. Een aardig beek-
jé stuurde er zijn helder water 'door en vorm
de twee watervalletjes, waarna het weer
kalm voortliep, alsof er niets gebeurd was.
Aan den voet van den heuvel lag een niet
al te groot kasteel, sierlijk en vol waardig
heid de vlakte overziend. De architect, die het
bouwde op het laatst van de vijftiende eeuw,
had zijn verbeelding vrij spel gelaten en een
Gothischen stijl vereenigd met de Renaissan
ce, die toen juist opkwam. De gevel met zijn
boogvormige venstens, die maar één verdie
ping hoog was, liep aan den eenen kant uit
in een grooten, ronden toren met steenen om
megang, en aan den anderen kant in een vier
kanten erker of uitbouw, die zijn licht ont
ving door middel van een lantaarn. Op het
dak waren allerlei grillige versieringen aan
gebracht en de gevelspitsen van de torenka
mertjes waren van tinnen voorzien. Aan den
voorkant bevond zich een terras met Witmar
meren balustrade en dat door twee bordessen
op een groot grasveld uitkwam, overscha
duwd door eeuwenoude eiken. Achter het
kasteel strekten zich bosschen uit tot op den
heuveltop.
De heer Têterol sloeg opmerkzaam het kas
teel met heel zijn omgeving gade. Hij over
zag de tweehonderd hectaren ea begreep zeer
O. Broertjes, B«pt./N.H., Eiiwienberg-
straat 48, Hoorn, timmerman. B. Hoksber-
geu, R.C., Kweerenpad 6, Arnhem. G. T.
blutnch, N.H., Egelenburgeriaan 8, Broek op
Langendijk, smid. D. Prins, N.H., Gea
Nieuwesloot 55, Beverwijk, dienstbode.
A. L. J. van der Moer, Metiusgraeht 13,
Vlissmgen, stuurman. H. 1. van der Meer,
N.H., Oudegracht 171, den Haag, huisschil
der. P. van dcT Westen, R.C., Voomieer 8,
Leiden, bankwerker. E. Harder, N.H., Ei-
kclcnbergstraat 66, Heiloo, teekenleeraar.
L Elte, N.I.. Laat 106, Amsterdam. G. Der-
mer, N.H., verdronkenoord 121, Groningen,
a36. apoth. J. J. Jonker, N.H., Snaar-
mans laan 57- Haarlem, electricien. M. J.
Kroese, N.H., Luttik-Oudorp 46, Heiloo,
dienstbode. H. Koom, N!H„ Molenbuurt
33, Sijbckarspel, bouwkundige. E. Aber-
8on, N.H., Fnidsen 82, Amsterdam, winkel
juffrouw. A. Zandbergen, N.H., Hekel
straat 19, Kampen.- H- Dijker, R.C., Stati
onstraat 29, Zaandam, commies HL IJ. S. M.
J. Prins, O.R., Nassauplein 28, Egmond
aan Zee, dienstbode. Wed. W. Stegenga,
N.H., Vier-Staten 3, Gaasteriand, dienstbode.
P. Fraenkel, N.I., Huigbrouwerstraat 3.
Amsterdam. - F. M. Godijn, R.C., Groot
Nieuwland 40. Amsterdam. P. J. van den
Hooff, E.L., Stuartstraat 52, Hoorn, reizir
iffer-
P. J. van der Bil, G.K., Nieuwesloot 115,
ijk, bakker. L. van Altena, N.H/C
Doelenstraat 22, Leiden, banketbakker.
Koedij'
L. van Altena, N.H/OJC.,
T M van Bohemen, R.C., Koorstraat 24, Het-
lco, dienstbode. - C. Dekker, N.H., Liefde-
laan 6, Heiloo, schipper. K. Stam, RC.,
Oudegracht 152a, Egmond aan Zee, dienst
bode. C. Schrander, R.C., Hofstraat 21,
Leider, kellner. C. Schouten, R.C., Luttik-
Haarlem. A. Molenaar, G.K., Oosterkolk-
straat 29, Hoorn, timmerman. A. M. Kóp-
p*s, R.C., Westerweg 58, Buasiun, dienstbode.
- J. H. Vreij-bloedt, N.H., Verdronkenoord
41, Bergen, boekdrukker. Wed. F. Kater,
R K., Koorstraat 6, Landsmeer, huishoudster.
F. Abrahams, N.H., Foreetusstraat 11.
Zijpe, stoker N. Jongeneel, N.H., Laat
223, Mijdrecht. J Latenstein, R.C., Mo-,
knbuurt 28, Amsterdam, kermisreiziger.
H. J Geixtes, R.C., Snaarmanslaan 16, Wer-
vorshoof, timmermaiv K. L. en T. J. Hart,
R.C., St. Jacobstraat-30, Beverwijk. G. M
C. Appel, N.H, Peperstraat 1, St. Pancras,
h lishoudster T. J. A. Meelis. R.C., Oudc-
g'aclit 103, Leiden, dienstbode. P. Groot
jes, R.C Omval 53, Zuid-Scharwoudee, veld-
arbeider W. Boon, N.H., Kinheimstraat
36, Bergen, landman. G. J. J. Jacobse,
R.C Oudegracht 285a, Utrecht, winkelbe
diende. J M. S. Schnieder, E.L., Emma
straat 4, Groningen. P. Bakker, N.H.,
Z-ïglis 128, Zuid- en Noord-Schermer, arbei
der J. de Boorder-Middelkoop, N.H.,
Luttik-Oudorp 7, Koedijk, huishoudster.
J. C. Bröring, R.C., Westerweg 35, Schoon-"
hoven, winkelbediende. K. Nijman, R.C.,
Westerweg 35, Assendelft, huishoudster.
J. T. Helderman, R.C.. Wildemanstraat 24,
Hilversum, mach. bankwerker. J. Bijtjes,
H Ap., Verdronkenoord 107, Oudkarepel,
schippersknecht. G. .ter Braak, N.H., VerL
Landstraat 6, Hilversum, loodgieter.
J. Schilder, R.C., Omval 45, Heerhugowaard,
boerenknecht. C. van der Par, R.C., Wes
terweg 51, den Haag, dienstbode. L. F.
K'eiterp, Oudegracht 35, Schoorl, onderwij-
zir. A. Olie, N.H., Stationsweg 178,
Nieuwe Nicdorp, rijksklerk dir. bel. J. S.
Peek, O.K., Ritsevoort 40, Schagen, bouwk.
opzichter. A. van Krieken, N.H., Payglop
1( Geldermalsen, kajtper. E. van der
Hark, R.C., Westerkolkstraat 4, Haarlem.
C H. Berks N.H., Snaarmanslaan 143, Breu-
ktlen, beamote R O. G. J. A. Ransijn,
R C., Snaarmanslaan 16, Venhuizen, ass.
huishoudster. F. A. P. van Meene, N-H.,
Siationsweg 166, Tilburg, meubelmaker.
ARRONDISSEMENTS-RECHTBANK
TE ALKMAAR.
Zitting van 25 Februari.
DIEFSTAL VAN TELEFOONDRAAD
Aan Pieter S., schilder, en de werklieden
Jan P., Frederik K: en Leonard K., allen ge
detineerd in het huis van bewaring alhier,
wordt bij bevelschrift van verwijzing ten
laste gelegd, dat zij in den nacht van 25 op
26 November onder St. Phncras hebben weg
enomen 150 K.G. koperdraad, toebehooren-
e aan den Staat der Nederlanden. In deze
zaak zijn 14 getuigen gedagvaard.
Beklaagde S-, een recidivist, ontkent. Hij
heeft in een stal dien nacht geslapen. Hi
;oed, weik^deel er van verkocht en welk door
yphoteken bezwaard was; de beek vormde
daar zeker de grens tusschen. Hij wierp een
verachtelijken blik op de kleine villa van den
Lponner, evenals op den molen avu den man
uit Pont d'Ain. De villa was onbewoond, al
le luiken waren gesloten:' het molenrad
draaide nog tegen wil en dank, het geloofde
zelf niet aan zijn toekomst
Het brein van den „kluizenaar" was ditik
aan t werk en die geestelijke arbeid ging bij
hem vergezeld van een soort gegons, zooals
sommige klokken wel laten hooren, eer zij
slaan. Dat kwam, doordat zijn idéé, dat hem
tot nog toe altijd wat vaag was geweest, nu
opeens in al haar helderheid en schoonneid
te voorschijn trad. Têterof's blik stond nu
ook zoo veelbelovend, datals baron
Patricius dien gezien en de beteekenis er van
gevat had, hij dan wel gezorgd zou hebben/
dr.t het hek van zijn park goed gesloten was.
De heer Têterol begon met zijn groote, bee-
nige, harige handen te spelen, iets wat hij
gaarne deed. Nadat hij ze eens nauwkeurig
en van alle kanten bekeken had, sprak hij
„Jullie hebt je best gedaan, hoor! Je hebt
kalk geroerd, steenen gehouden,
bewerkt en geld verdiend,
werkkrachten, wat
menschen
Je bent goede
ga je nu eens doen, om je
te amuseeral?"
Het volgende oogenblik hield Jean Têterol
de* handen bekeiyormig ineengeslagen en in
de holte daarvan zag hijeen kasteel, een
ronden toren, een vierkanten erker, de dak
vensters met tinnen, het terras, het grasveld,
de weiden, dc bojpchen en een dooden baron,
die den levenden toeriep: „Wat een schande-
Hoe heb je het kunnen toelaten, dat die drom-
mclsche man ons alles ontnam? Nu is Salig
neux van ham!"
Wasxii mcvolgd
rwmter
