1
e
'ied!
F1UILLET0N
Woensdag 7 Mei.
Gemengd Nieuws
SSij xi. idee.
Pro vinei Aal N i euwa*
Rotihtszakon.
Honderd Een en Twintigste Jasrg&ig.
PROV. STATEN VAN NOORD-HOLLAND
HET HOOGHEEMRAADSCHAP
„NOORDHOLLANDS NOORDER
KWARTIER".
Verschenen is het algemeen verslag der af-
deelingen over de voordrachten van Ged. Sta
ten betreffende de oprichting van een Hoog
heemraadschap, genaamd „Noordhollands
Noorderkwartier".
Daaraan ontleenen we, dat in alle afdeelm-
gen met groote belangstelling werd kennis
genomen van het voorstel tot instellen van
het Hoogheemraadschap. Ook zij die tegen
het voorgestelde principieelc bedenkingen
hadden, waardeerden deze ernstige poging
om verbetering te brengen in de bescherming
der lage landen tegen ae zee.
Over de wenschelijkheid van de
oprichting van een Hoogheemraadschap.
Enkele leden hadden tegen het instellen van,
het groote Hoogheemraadschap onoverkome
lijke bezwaren. Bij de ontwikkeling dier be-
waren werd opgesnerkt. u&t het
doei, meerdere veiligheid en verbetering der
/cekeering, door het voorgestelde Hoogheem-
laadschap niet zou kunnen bereikt worden,
integendeel zouden aan die oprichting zelfs
gevaren verbonden zijn. Een Dijkgraaf voor
deze uitgestrekte zeewering zal zijn eigenlijke
functie niet naar behooren kunnen vervullen;
in' zal niet veel meer kunnen zijn dan voor
zitter van de vergaderingen van het bestuur.
Wat van de Dijkgraven echter verwacht mag
worden, is, dat zij bij Btorm cn ontij op hunne
dijken zijn, en dat zij door voortdurend diik-
bezock zien volledig op de hoogte stellen
an den toestand1 der dijken onder hun res-
sort. Wordt het
richt, dan zal dit
Nu mogen Oed. HPP
voortaan door de ingenieurs en opzichters
zal worden verricht, doch de ondervinding
b- eft geleerd, dat men in do wetenschappelijke
wereld niet altijd even voorzichtig Is als in
de practische. ue bestaande hoofdopzichters
worden dan ook herhaaldelijk door de inge
nieurs geraadpleegd.
Hoewel van deze zijde erkend werd, dat
centralisatie in vele gevallen voordeeiig kon
werken, was dit In vele andere gevallen,
zooals in het onderhavige, niet het geval.
Een groot aantal dijkgraven, heemraden, op
zichters enz., mannen, die in de praktijk groo
te ondervinding hadden opgedaan, zou nu
uitgeschakeld worden en vervangen door
ambtenaren. Met gerustheid kon niet ver-
wacht werden, dat deze bij dreigend gevaar
onmiddellijk op nun post zouden rijn, Ja dit
verband werd er tegen geprotesteerd, dat de
oppositie, zooals was opgemerkt;, zou zijn
aangewakkerd door hef uitzicht, dat ren
groot aantal grootwaardigheidsbekleeders
verplicht zou worden af te treden. Hier sprak
slechls de innige overtuiging, dat dc oude de
centralisatie, waarbij de dijkgraaf de leiding
had, de grootste waarborgen voor de te be-
chermen landen zou geven, terwijl centrali
satie slechts vermeerdering van het ambtena
rencorps zou brengen, onder verzwakking
van hei toezicht, en dit te meer, naarmate de
grenzen van het Hoogheemraadschap zouden
worden uitgezet.
Bovendien is de uniformiteit in dijksbouw,
die men bij centralisatie wenschte te bereiken,
ongewenscht, daar geen twee dijken eigenlijk
gelijk zijn en aan dezelfde eischeu hebben ie
beantwoorden. Wat bijv. voor den Waterland-
schen zeedijk goed zal zijn, is onwenschelijk
voor de meer in het noorden gelegen dijken
Ook mét het oog op den bestaanden toestand
is uniformiteit in aijkbouw onbestaanbaar
Werd er hierboven reeds de aandacht op
gevestigd, dat de vrees bestond, dat het
zwaartepunt zeu verlegd worden van de on
middellijk belanghebbenden naar een hiërar
chie van ambtenaren en dat de verantwoorde
lijkheid te zeer zou worden verdeeld, nog an
dere bezwaren, die reeds in verschillende
adressen tot uiting waren gekomen, werden
door sommige leacn gedeeld. Zal het nieuwe
Hoogheemraadschap niet een uitvoerige,
kostbare en omslachtige administratie met
zich brengen? Zal de hand tusschen het be-
Naar hei Fransch van Victor Chsrbuliez.
41)
Hij kwam juist op het Witte Huis op het
oogenblik, dat de heer Têterol na den eten,
zoo half-uitgestrekt op de sofa. zich met zijn
sombere gedachten bezig hield. Hij had wel
wat van een ouden, gewonden leeuw, zooals
hij daar lag, maar de heer Crépin, nietig van
gestalte als hij was, ging vertrouwelijk om
met leeuwen) hij duchtte geen krab, geen
schram, zoolang er maar wat te verdienen
viel!
Kalm trad hij dus het hol binnen, met min-
genoegen niet
Fêteren, wilde
ik toch niet langer wachten, met eens naar den
staat van uw gezondheid te komen vragen.
Maakt u het goed?"
De heer Têterol haalde de schouders O'
en, terwijl hij zijn bezoeker eens van ter zijde
aankeek, luidde zijn niet heel vriendelijk ant
woord:
„Wanneer zult u er toch eens van afzien,
mijnheer Crépin, om zulke idiote vragen te
doen?"
„Neem mij niet kwalijk, waarde heer, ik
weet ook wel, dat u altijd heel flink en ge
zond is, maar toch vind ik, dat u er vandaag
wat betrokken uitziet."
„Ik zie er net uit als anders; of moest ik er
misschien een bijzonder gezicht op nahou
den voor de speciale gelegenheid, dat mij de
eer te beurt valt, Zijne Doorluchtigheid den
heer Crépia, bij mij te ontvangen?"
De gewezen rentmeester antwoordde met
een buiging.
„Zou bef mij dan tenminste vergund zijn
naar den staat van gezondheid van uw zmm
«tuur en de remirïbuabelen nfet zwakker wor
den? Zal de nieuw in te richten waarschu
wingsdienst en dijkwacht voldoende het te
genwoordige toezicht kunnen vervangen?
Bestaat niet het gevaar, dat tusscnen het
groote Hoogheemraadschap en net provin
ciaal toezicht of met Ged. Staten conflicten
zullen ontstaan? De theoretische beschouwin
gen, waarmede de voordracht werd gemoti
veerd, waren, naar deze leden opmerkten,
onvoldoende om de praktische bedenkingen
te ontzenuwen.
Door verschillende leden werd dan ook de
vraag gesteld, of de oprichting van het Hoog
heemraadschap een financieele kwestie was
Een der leden zou het begrijpelijk hebben ge
acht, indien Ged. Staten, vóór 1916 met ren
voorstel als het onderhavige waren gekomen,
mogelijk ware dan een ramp als de water
snood van dat jaar voorkomen. Nu echter de
toestand der zeeweringen zoozeer is verbe
terd, dat verrassingen als toen menschelijker-
wijs gesproken, uitgesloten zijn, achtte bij
wijziging van den waterstaatkundigen toe
stand onnoodïg. Ook was het thans niet het
tijdstip met het voorstel te komen, daar eer
lang de drooglegging der Zuiderzee wederom
geheel andere toestanden zou brengen Bo
vendien was het voorstel van Ged. Staten vol
gens dit lid, inconsequent, daar het de centra
lisatie niet uitbreidde tot de gehede provin
cie.
Van andere zijde werd opgemerkt, dat de
verdediging der landsgrenzen door zeedijken
een zaak vaa het Rijk öehwrde *e rijn, r>* al-
fliatio, wauaetf aöikc wetgeving bh onmoge
lijk maakte, van de Provincie
Een der leden dee!d<» de bezweren tegen
zeer groote waterschappen aangevoerd,
maar meende, dat een commissie mogelijk
zou zijn. Hij gaf in overweging de Provincie
te verdeelen in bijv. vijf waterschappen, dit
zou zijns inziens de tegenstanders der voor
dracht kunnen bevredigen.
Zeer vele leden waren van oordeel, dat het
voorstel van Ged. Staten een stap in dc goe
de richting was en moest worden gesteend,
al zag men met weemoed een stukj» historie
verdwijnen Het eerste wat dc individutvle
Hollanders heeft samengebracht, was het ge
zamenlijk watergevaar, én de oude regel:
..wie water deert, die water keert", is niet
aüeeu eeuwen lang een voortreffelijke grond
slag geweest van het waterstaaisbeleto, maar
heeft ook aanArele waterechapsbeaturen gele
genheid gegeven groote krachten van organi
satie, practische kennis en toewijding te c«t-
plooien
Niettemin weren velen overtuigd, dat het
in het belang van het geheel was thans voort
te gaan in dc lijn van ontwikkeling naar cen
tralisatie, want'dezelfde ontwikkelingsgang,
die van verhoefslaagden leidde tot bannen en
ambachten en die zich doorzette tot d© vor
ming der waterschappen, voerde nis vanzelf
tof ae conceptie van grootere eenheden, waai
var. het Hoogheemraadschap een voorbeeld
ia
Hoezeer dus vol waardeeriflg voor het hfs
torisch gewordeue. kon men toch niet blind
zijg voor de gebleken nadeden Dezelfde ou
de regel, die de waterschappen consolideerde,
had tevens tot gevolg, dat de bemoeienis der
waterschappen tot de bescherming van parti
culiere belangen bleef beperkt, en de beharti
ging van meer algemoene niei tot haar recht
kwam. Werd hc-t water van de onmiddellijk
belanghebbenden gekeerd, d-m meende men er
af te zijn. Bovendien hoe voortreffelijk
sommige dijkbesturen ook voor hunne water»
kceringen zorg droegen van alle kon dit
niet gezegd worden, en met den besten wil
waren de kleinere niet bij machte voldoende
technisch gevormd personeel aan te stellen,
en de kennis daarvan steeds te beoordeelen.
Bij behoud der huidige organisatie is bijal
dien de bescherming tegen den erfvijand niet
gewaarborgd: De sterkte van een keten wordt
bepaald door de zwakste schakel; nalatig
heid of onvoldoende inzicht van slechts éi
dijkbestuur kunnen alle maatregelen van de
overige van effect berooven. Deze overwegln
gen hadden dan ook vele aanvankelijke tegen
standers in voorstanders veranderd. Ook zou-
ier den watersnood van 1916 zou nn-a lieb-
oen moeten komen tot wat thans werd voor
gesteld.
Waar door sommigen tegen het voorstel
werd aangevoerd, dat de financieele kwestie
niet vreemd was aan de getroffen oplossing,
werd door anderen als een voordeel aange
merkt, dat de oprichting van het Hoogheem
raadschap een middel bood de kosten van den
watersnood naar billijkheid te verdeelen, al
kon men over de grootte van de bijdrage
te vragen? Hij is toch zeker hier en ik hoop,
dat u mij eens zoudt willen voorstellen aan
dat knappe jongmensch."
Verbolgen riep de oude heer:
„Ik,verbied u mij van hem te spreken!"
„Hoe zoo?" veinsde de heer Crépin.
,,'t Lijkt wel, dat u mij heeiemaal wiit uit-
hooren."
„Dat ligt toch volstrekt niet in mijn bedoe
ling. Nieuwsgierigheid is wel de allerlaatste
ondeugd, die mij ten laste gelegd kan wor
den. Ik dacht dan ook niet, dat het u onaange
naam zou zijn, om van dien knappen, flinken
jongenman te spreken, die het geluk heeft uw
zoon te zijn en waar u zeer terecht trotsch op
is."
„Ik haat hem!" riep de heer Têterol en als
om zijn betuiging kracht bij te zetten, greep
hij Crépin's pols zoo geweldig tusschen vin
ger en duim, dat die het uitschreeuwde van de
pijn.
„Aul Neem mij niet kwalijk1 Mijn
schuld is het toch niet?" riep hij, terwijl hij
zijn hand eens goed schudde, om te zien, oi
ze nog wel aan zijn arm vast zat. „Maar
hoe komt dat toch allemaal? Wat heeft uw
aangebeden zoon u toch gedaan? Heeft hij
bijgeval een gat in de maan geslagen?"
„Denk je nu heusch, dat ik je alles en alles
vertellen ga?"
De heer Crépin deed of hij opstond.
„Ik zie. dat ik dan al een zeer ongelegen
oogenblik voor mijn bezoek gekozen heb
God zegene u, mijnheer Têterol! Op een an
deren keer, als u eens wat minder zenuwach
tig is, zal ik mijn bezoek nog wel eena herhar
len."
„Neen, je blijft!" commandeerde de heer
Têterol, terwijl hij hem met geweld op zijn
stoel drukte.
En nog geen tien minuten waren er verloo-
pen, of hij was bezweken voor de verleiding,
om zijn verdriet aog ©ene te herkauwen, m
twisten.
Men was van oordeel, dat de verschillen in
dijksbouw voor het centraal gezag geen be
zwaar behoefden op te leveren om hiermede
voldoende rekening ce houden Böveadta
vloeiden die veractóiien bij de beslaande dij
ken n iet steeds voort uit technische noodza
kelijkheid.
Ook de overige geopperde bedenkingen
vonden bestrijding. Zoo meende mm, <kï er
voor conflicten tusschen hei noogueeumiaQ-
sdiap en het provinciaal toezicht gren vrees
behoefde te bestaan; immers Ged Staten heb
ben in laatste instantie de beslissing in han
den, zoodat bevoegdheidakwesties. zoo die
al mochten rijzen, op normale wijze kunnen
worden vereffend.
Dat de veiligheid bij centralisatie zou ver
minderen doordat niet meer het bestuur op
de bedreigde plaatsen aanwezig zou kunnen
zijn, werd van andere zijde niet erkend. Dfe
waarschuwingsdienst zorgt er voor, dat
doorbraak, waar die ook dreigt of plaais
vindt, tijdig wordt gesignaleerd, terwijl voor-
looplge maatregelen direct knopen worden
enomen. Door zich de beschikking te verze-
eren van telegraaf en telefoon, benevens
door het inrichten van een autodienst, kan het
Bestuur, waar het ook zijn zetel heelt, snel
ingelicht en ter plaatse zijn.
Vele leden konden niet instemmen met het
denkbeeld, de verdediging tegm de zw ge
heel en al aan het Provinciaal bestuur over
te dragen Niet alleen achtten zij hei nM wri-
schetijk, dat ss i*h«w la d.êidfd©
haud roudtd feMM» n vwn tf IbtfflfiatM
op, dat dcrgeiijKe oaiWïkBtiug bei Warer-
schapsverhoudiugeu noodwendig tot mbn-
lijkheden moest voeren; immers waren de
dijklastcn in dc waarde do eigendommen ge
kapitaliseerd, zoodat bij overneming van het
beheer, door de Provincie een mei ie motive
ren voordeel aan de tegenwoordige dg-mamm
zou worden verleend, ten nadéde van de ove
rige ingezetenen der Provincie
Hiertegenover werd gewaagt! of niet art
126bis nib e der Provinciale Wet de mogelijk
heid zou opnemen de tegenwoordige v< pïich-
fingen te bestendigenn ook indien de Provin
cie tot réchisireek&di beheer overging Ande
ren waren van oordeel, dat het artikel geheel
andere onderwerpen reg :lt.
Hoezeer dus vele leden overtuigd waren,
dat de geopperde bedenkingen el« bomdhar
waren, althans itó Londen opwegeu da
voordeeieu van het voo rtel, en do »ar«i «ter
schriftelijk fsgéteraehte bezwaren meer kwan
titatief was dan IpWitiitetM, «.wntige vtxf»
standers van centralisatie meenden, Jat Ged.
Staten met het voiieuig uitschakel©! Ier pol
derbesturen te ver gingenmisschien zou men
door ante de bestaan».,- corporaties wat mtcr
zeggenschap te geven tot eikander kunnen ko
men. Men wees erop, dat toch ook uit vele
adressen bleek, dat men tegen ceatrslisaSAs
geen principiêete bedenkingen had. 1zou
in ieder geval waisdnslijk zijn, dat Gcü. Sto
ten zooveel mogelijk partij zouden blijven
trekken van de bestaande beppreide kradacu,
zij het dan ook in'andere betrekkingen,
(Wordt vervolgd)
UIT OUDE KIEDOSP.
iDe Raad dezer gcmvïnte vergaderde DÏ&&-
dfun-oerm. 9 uur.
voorzitter dc fawr J, Nlsgeffiieiify burge
meester. Afwezig de heer Rianpti
bij gehouden
gemeen ie-ontvauger in kas was eni zijn
J. 798618 b, dat de kastrewng groot 5'."V;
was goadgdteuixi1, dat de hdfüigsyerordwiojg
tot een1 'bedrag van 15000, waa goedge
keurd.
Ingekomen waa het"bekendc ftdire van de
gemeente N.-Niedorp om de WaaetMtatie in
zake het salaris vaa ouderwijzers te laten
vervallen. Met' algemeene stemmen werd be
sloten om adhaesie te betuigen.
Ecu adres vaa ongeveer neazelfdsaa inhoud
van de afd LL-H.-weard van den bond1 van
-led. onderwijzers. Wat de klassificatie betreft
ging de R.v-i wode accoordi. Om de gemeen
teraden vrij te laten, om, als de nieuwe rijks
wet op de salarissen der onderwijzers in wer
king treedt, die salar^m van gemeentewege
te verhoogen, vond geen bijval.
Op een adres van- den doodgraver, den heet
C. nollenberg, om zijn jaarwedde te verhoo
gen, werd1 gunslig beschikt Dit werd ge
bracht van 30 op 40, mits hij het tokfiof
beter onderhoudt dan thans.
Het kohier hondenbelasting, dienst 1919,
wcrct vntgcaiasicf op u.
Van en W was ingekomen het verslag
over den toestand der gemeente. Zal cïrculee-
ren bij- dm Raad.
Da iVkütoing vaa het burgerlijk armbestuur
werdi na ouuerzoeK goedgekeurd met een aa-
deelig saldo van "zovUU. Omvangen was
2365, uftgegeven 2625.30.
De rekening van de protoistantsdie arm-
voogóij werd ^vCv.jyikvui u' met ica voordeeiig
Saiuo ^ujui j lööl.ö4z». einvahgcn w«3
5386.09, uitgegeven 4306,44yi. Het sal
do van het vorig jaar was 1276.81.
Dc heer Rempt kwam ter vergadering.
Na rondvraag die niets opleverde ging de
raad in geheime zitting tot vaststelling aan
slagen hoofdelijken omslag.
Over het afgcloopen kwartaal werd door
het bestuur van het veefonds de omslag be
paald op: voor de maanden Febr. en April
0,2 pet. en voor Maart 0,25 pet., dit is ge
middeld per rund- berrttcasd' pfm. 3. Afge
keurd werden 0 runderen.
UIT HENISBROEK.
Onder leiding vam den heer J. Blauw hield-
die Coöp. Boerenleenbank alhier haar jaar
vergadering inf het café De Hoop". Van -de
ruim HOO leden waren 4o opgekomen. Uit het
jaarverslag van den secretaris, den heer Jae
Groot Jzn., bleek dat üc Batè ook la dit
haar tweede levensjaar in alle opzichten was
vooruitgegaan. De omzet was verdubbeld en
bedroeg «mijn 408.000, feet aaili! leden
I is «wè iöl
In itija tfzrsiag sprak ook fle jcassier rtja
voldoening uit over den itoenemenden bloei
der Bank, wat mV bleek uit de® totalen- om
zet en de. talrijke inlagen. Uitgegeven waren
122 spaar- er 45 voorsehotboekje*, ingelegd
waa in 't efreloaper. boekjaar rafm 113090,
terug betaald ;n.,in 8779b, aan w®Jb was
uitbelaaldi oï bijgeschrevaa 2050.26.
Het hedrofr aan uitstaande voorschotten be
droeg op 1 Jan. 1918 f 12530. Aam nieuwe
voorschotten! werd In den loop van, het jaar
gegeven 40.285 au terug betaald) werd-
17635, zoodat op 31 Dec. j.l. uitstaande
wn eeni bedrag v SUE 3.5160.
Aan de Centrale te Utrecht was gedepo
neerd ruim 56721, waarvoor aan rente
werd ontvangen 1285.
1 Sloot iOl* nre m*te noek1a«r; met em
nadreu if Mido vsn ï'eio. i éu; 1913 wee» oai
wmstchfer aan van 458, zóodat eei- L«,ug
saldo Weef ïijül rsjism f 4$S,
De Wane ^ioot met esss van
93611,42 m ©nitvangst en uitgaaf.
De rekenliig, te voren nagezien door die
heeivm C. Schaak, Jn. Druif en 8. Sneése,
werd- .Wj! monde van <k.. oatüte in #ruc oevon-
den en- nu onder applaus der vergadering
goedgekeurd,
DJ vooi/ètiar vm den rnaè vaa foesictit, dé
heer J. Harp, iiiddedoaliBg van h-ct ver
slag van den inspecteur over hst beheer van
den kassier, hetwelk vol luf ia over de netto
boUuïoudiüg.
Daarnn kwam'e na dc ordes riFasMteiüeg
vau het salaris vain den kassier. Het kstimr
s'dde voor dM van 150 te brengen op
3u0. du vergaifelag vm algemeen vaa go-
vosleu dat dit te feag wau. Iktooteu werd
daa ook 100 iv^log cr 1918 te- geven en
het salaris over 1919 te bepalen op 300,
Tot afgevaardigde den kring Alk
maar van Boert,nirenbónl.en werd bij accla
matie gekozen «ie heer J. Blauw.
Beubtet werd rerte der voorschotten] Ie
doen botate» f>P ccn daarvoor hepaalden- dag.
Verder werd de 'wenschelijkheid uitgesproken
dat van de voorschotten elk jaar lete woede
afgelost in hei belang van de Ipden en van de
borgen,
Het btgèaursvooïstel om den zihlag in
plaats van op Zaterdag des Donderdags te
houden1 werd- algemeen goedgevonden.
De voorzitter vo-n den rand van toezicht, dé
h er J. Harp, deelde mee dat door hen de
boeken vier maal waren nagezien en dat alles
stipt in orde was, hij bracht daarvoor tiutrk
aan bestuur en kassier voor het gehouden be-
h;er.
haarfijn vertelde hij dus de gebrek geschie
denis, terwijl hij zijn verhaal illustreerde met
heftige gebaren en sterk-gekruide uitdrukkin
gen. Toen hij ophield, riep de heer Crépin,
die met bijna, heiligen aandacht had zitten
luisteren
„Wat een malle jongen toch ook! Bedan
ken voor een dg Saligneux! Hij is dan wel
geblaseerd, maar hij zal zeker ergens een trek
pleister hebben."
„Ja, dat begrijp ik ook wel. Het is naar
zijn moeder, dat de jongen er die Oostersche
verbeelding op nahoudt."
„U zult er u in moeten schikken, mijnheer
Têterbl. Als zoo'n vriendin, eenmaal het
hart van een jongen man veroverd heeft, dan
telt de wil van een vader niet veel meer!"
„Wat nu, Crépin! Een vader is alles!"
herhaalde ae heer Têterol met groote heftig
heid. „Een vader heeft het recht om te beve
len; zijn bevelen te herroepen, een schikking
te maken en daar weer verandering in te bren
gen, zoo dikwijls als hem dit goed dunkt."
„Drommels, wijlen Satumus peuzelde zijn
kinderen lekkertjes op en er wordt beweerd,
dat hij ze heel gemakkelijk verteerde."
„Ik heb niets noodig met uw Satumus. Ik
sprak van mijn zoon."
„Ja, zeker, en ik vind ook, dat zijn gedrag
niet te verontschuldigen valt. Mademoiselle
de Saligneux is toch zoo'n allerliefst per
soontje?'
„Het spijt mij, dat ik die meening niet dee-
len kan, want m vind baar nu heel weinig be
koorlijk 1"
„Sinds wanneer dan? Ik heb vroeger toch
wel eens den indruk gekregen.....?"
'"t Is een nuf, een aanstelster, zeg tk jel Als
nu op dit oogenblik baron de Saligneux mij
op beide knieën zijn dochter kwam aanbieden,
cn mijnheer mijn zoon mij met gevouwen
handen om baar smeekte, ik zou toch„neen"
en nog eens „near' zeggen. Ik bsn weer te-
De stemming voor den gemeenteraad is
or B. en W. bepaald op 19 Mei a.s. Vol
gens dc nieuwe kiezersliiD bedraagt het aoa-
:a! kiezer.» 213, Bij lutti.g ii bepaald dat de
eerste amdidaienlijst die is der katholieken,
de andere die der protestanten.
UIT HEILOO.
Voor de gisteren ten gemeentehuize alhier
gehouden aanbesteding voor het beharden
ruggekeerd tot mijn eerste idéé, dat het beste
is: van een huwelijk moetentets komen. Salig
neux zal van mij zijn en van mij alleen, al
moest ik er dan ook vier jaar op wachten, dan
zou ik er vier jaar cp wachten, maar ik ver
zeker je, dat ik in. de helft van dien tijd wel
zoo ver ben. Hebt u er iets op tegen?"
„Ik? Neen, natuurlijk niet. Aiieen vat ik
niet al te best, wat u uw zoon eigenlijk te
verwijten heeft?"
„Mijn- zoon is een onbeschaamde rekel I ïk
zal hem onterven I" riep de heer Teterol tan
denknarsend.
„Een nurteiooze bedreiging: een vader kan
zijn zoon niet onterven, dat is bij, de wet ver
boden."
„Heb je 't er nu op toegelegd, om mij woe
dend1 te maken' Mijn geld is van mij, niet
waar? Of heelt onju jongen 't soms ver
diend?"
,,'t Is van u, maar u kunt het toch niet op
eten en wat er Van overblijft na uw dood, dat
is van uw zoon, vervolgens artikel 913 van
het wetboek: „De legaten mogen de helft van
de bezittingen van den erflater niet te boven
aan, als hij bij zijn overlijden een wettig
ind nalaat."
„Blijf mij- van. 't lijf met je wetboek I Dat
h wel de gekste uitvinding, die er bestaat."
,,'t Hangt er maar van af, hoe je het uit
legt Maar weet u, wat ik in uw plaais
zou doen, mijnheer Teterol?"
„Je zult nu dan wel een groote dwaasheid
gaan zeggen, maar dat hindert niet: spreek
maar vrij uit!"
,)De leelij-kste poel-- die een! vader zijn zoon
kan bakken, is, dat hlji eenvoudig hertrouwt!"
„Ik zou hertrouwen?" riep de heer Teterol,
ten zeerste getroffen, door die vreemde ge
dochte, die hem nog nooit ingevallen was.
„Had ik geen' gelijk, dat u een groote dwaas
heid zou zeggen
„Era- mtm éfüMsbetó? U te
van den Hoogenweg wec als volgt inge
schreven:
J. Kaandorp en Co., Heiloo, 9965;
A. B - ia Hf'
loo,
veldt, Heiloo, j 11980; j. Rus, Heiloo,
12500, M J. Biesterbos, Limmm, 12980;
C. Glorie, Limmen, 12990; j. Habbé, Alk-
üut.u, 135QÖ; D. R. dc jong, Castricum,
J JLxa), S. ij.-«lakkei, Avenhom, 13750;
J Uorii8,'Gro9thuizen, 3770.
't Werk is aan den laagsten insclirijver ge
gund
UIT WIERINiOERWAARD.
Mej. D. Jansen, alhier heeft te 's-Graven-
hage met gunstig gevolg examen afgelegd
voo kantoorstenografie (Nederlandsch.)
SCHERMERHDRN (April.)
Geboren Adriaantje, d. van Cornelte
Ple.3 ©a Grietje Sterk.
-Gehuwd Jan Roos van Wjjdenes en
Grietje Roselaar.
Overleden MarijtjevanTwisk (overt,
te Bloemendaal) 52 j., wed. van Jacob Koo-
ter. Levenloos aangegeven kind van Pe-
itrus Vedel en Aafje van Ophem.
WARMENHÖÏZEN - (April.)
Geboren: Alida Catharine, d. vaa
Teeuwls Smit en Aaitje Glas. Christina
Geeiituida, d. van Theodoras Kraakman en
Maria Ligthart. Elisabeth Catharina. d.
vso Meindert Klrimock en «buurtje Kager.
CorndU, d. van Pietcr Klcibroik «n Adrians
h'annes. - Cornelia, d. van Klaas Groot en
1 rijntje van den Berg. M*rgarrtba, d. vin
Wilhelmus Hekken cn Elisabeth Habbé.
O n d ii r t i u v: d jacobus Kuiper en
Trijntje Jannetje Hcman.
U e t r o u w d Jacobus Ku'.psr sa Trijm-
lanndje ieman.
verleden Pieter Veen, achtgsn. van
Aagje Klant, 54 j. Theodorue Prt' x.
van W-illebroidus OcackMcw en- Aafje Bak
ker, 10 m. Pietcr, z. v» Pieter Vos en
Guurtje Dlrkmaat,' 7 m.
ARRONDISSEMEbHS-REQ ITBANK.
Zitting van Dinsdag 6 Md
MELK v'LRwtRKT D KAAS.
F»e veetiomïer Witieui B ic Bergen was
door deu kantonrechter vreocvrdetld toxf 7Ü0
boete subs, 50 dagen hechtenis, üwdai hij tus
schen 20 Augustus en 11 November 1918 vsn
afgeroomd'' melk kaas had gemaakt. De eisch
luidde 1000 boete subs. Ou dagen hechtenis
Van dit v mi ..is was zoowel beklaagde als
de ambteuaai van het Openbaar Ministerie in
appèl gekomen.
162 kazm waren ten zijnen woonhüizc in
beslag genomen. Appellant beweerde het ver
bod niei te heb,btn gekend. De kazen waren
voor eigen gebruik bestemd, een verweer, dat
de president kinderachtig vond. Volgens op
merking van rechter Mr. Dr. Mulder had bè«
kleegde op de vraag van den huiszoekenden
ambtenaar of- hij ook kano in bezit had, ge-
a ïtwQord: „ik heb geen kaas".
Het O. M. eischfe bevestiging van het
v mnü» met verzwaring der boete tot 1000
subs. dagen hechtenis,
DIEFSTAL VAN 2 KLAVFRRLTTFR3,
Voor dit feit stond terecht de arbeider
Bern. Kuft, wonende te Harenkarspel, De klar
verruiten, behoorden aan den heer Verburg,
voor wien de arbeider Hoogeboom bedrilfs-
boer is cn de diefstal was gepleegd op 19 ro
ll uari. Beklaagde erkende liet feit. Hij heeft er
érn stuk gezaagd voor brandhout en den an-
d ue op zolder gezet. Volgens de stukken
li ft beklaagde bekend, meerdere klaverrul-
ti vb te hebben ontvreemd Beklaagde ontken-
el zulks nu.
Eiscli 14 dagen gevangenisstraf.
Beklaagde verzocht een voorwaardelijk»
straf.
DIEFSTAL VAN HAKHOUT.
De henen Simon en Petrus K. ie Bergen
h -bben zich op 19 Januari schuldig gemaakt
a tn diefstal van hakhout ten nadeele van den
b irgemeester van Bergen. Ze werden betrapt
d lor den onbezoldigd rijksveldwachter Punt.
Beklaagden zijn boerenzoons Hun ouders zit-
e goed bij
Eisch 25 boete subs. 10 dagen hcchiaais.
APPèL VERDORDE F.LINO KANTON
GERECHT.
De visscher C. K. te Hoorn, die te Hoorn
aan boord van zijn schip was betrapt op het
bezit van een elger, (een verboden vischtuig),
nog prachtig geconserveerd en heeft nog al
uw tandenu is een van die -mannen, die geen
leeftijd hebben. Volg mii-n raad dus: her
trouw, krijg bij uw tweede vrouw tien kinde
ren -en' ik -ken wel iemand, die ledij-k op zijn
neus zal kijken."
„En je weet zeker ook wel iemand, die mij
aan een vrouw zou kunnen helpen?"
„Zoo moeilijk is dat niet," antwoordde
Crépin levendig. „Maar er zou met oordeel
gekozen moeten worden. 'De tweede mevrouw
Têterol moet er goed' uitzien, zonder nog al te
mooi te wezenmooie vrouwen zijn maar co
quet Vat u? Dan nog liever leelijk, maar
aangenaam om te zien. Ook moet ze niet
meer zoo in haar allereerste jeugd- zijn, want
o. die jonge dingen zijn zoo lastig cn ze heb
ben zooveel pretenties! Een bruidschat
daar hoeft niet eens sprake van te zijn. Wat
zoudt u nil een rijke erfgename noodig héb
ben As ze niets heeft, kunt u haar "bok des
te makkelijker naar uw hand zetten. Toch was
het niet kwaad, als ze een- enkel spaarduitje
bezat, dat zou tenminste bewijzen, dat ze mei
orde en overleg te werk ging. En, mijnheer
Têterol, dit zult u in ieder geval wel met mij
eens zijn of ze nu mooi of leelijk, rijk of
arm is, het'moet een eenvoudige, verstandige
vrouw zijn en een ervaren huishoudster. Als
u dat maar eens aan miji overiaat, dan zult u
zien, hoe best het zaaide in orde komtl"
Onderwijl de heer Crépin zoo aan het pra
ten was, dacht Têterol eens na eni herinnerde
zich opeens, dat hij den zaakwaarnemer wel
had hooren- spreken van een nu Dief al te jon
ge, ongetrouwde zuster, die al sinds range
lare nin Engeland woonde, waar ze juffrouw
van gezelschap bij een rijke familie was.
De heer Crcpin wist in 't eerst niet, wat hij
hoorde, toen Têterol herrn met een Rpottend
lachje vroeg:
,,'t Zou mij niets verwonderen, vriendlief,
als je heeiemaal het K mal over «noest ow
Wo. 107. »W.
agd<
Al. Vh« ......w., j fRvww, J.i -
