DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Jguw Leven" pUrpta".
Concert
de groote zaal ?oo Jarmonie",
He. 113
1919
WOBNSDA G
11 MEI.
FEUILLETON.
op Donderdag 15 Mei 1919
5!
Oil numnw bNtaat uft 2 Waden. Honderd 6611 611 twintigste JaargSfflg
Doze Courant wordt olken avond, behalve op Zou- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs bfl vooruitbetaling
per 3 maanden voor Alkmaar f ÜWM», franco door het ge-
heele Rp f 1.90.
Afzonderlijke en bewijsnummers 5 Cents.
Per regel f 0.15. BJ) groote contracten rabat. Groote
Jletters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
jv/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Ztijn idee.
Binueuland.
's avonds 6 uur precies.
m
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertentiën
Na de rede van minister Hlrsch heeft in do
Duitsche nationale vergadering de socialist
MtiHer er op geweren, dat allen in Duitsch
land hoopten op Wilson, die den vrede van
het recht belootde, Thans nu Duitschland
weerloos is, willen het Fransdie militalfisme
en het Engelsch kapitalisme hun plannen
verwezenlijken en ons in politiek en econo
misch opzicht tot slaver Jij brengen.
Wij sociaal democr m ;naldus Mftlter,
kunnen een vrede van het recht verlangen,
want wij zijn, toen de tnilitéire positie van
Duitsdiiand gunstig was voor een vrede door
vergelijk opgekomen. Hij kwam vervolgens op
voor het zelfbeschikkingsrecht, bepleitte de
aansluiting van Duitscli-QoSteurijk eu eisch-
te, dat de onderhandelaars te Versailles inet
alle macht doorzetten, dat geaa- deel van het
Duitsche volk van Duitsdilund wordt afge
rukt zonder dat er stemming over wordt ge
houden,
iDlt vredesverdrag, aldus Müllear, te ondra
gelijk en, onvervulbaar en daarom vgor ons
onaannmelijk» Wij staan met deze opvatting,
aldus de socialistische afgevaardigde, niet al
leen, want Zondag heeft de Nédei laudselve
socialistische leider Troelstra te Nijmegen
eveneens verklaard, dat dit vredesverdrag
voor het 'Duitsche volk onaannemelijk is en
niet alleen over Duitschland maar over de
geheele wereld ongeluk zou brengen-.
h tinge
■de MtjHeor dat
Wat de financieele verplichtingen van
Duitschland betreft beti
wanneer dit verdrag tot wéï wordt de groote
massa's van het volle langs de straat gaan
bedelen. Een volk dat zoo behandeld! wordt
moet ook een gevaar voor zijn naburen zijn
Wijl eischcn, dat voor hét verdrag voor goed
wordt aangenomen da volken,' zelf gevraagd
worden.
De centrums afgevaardigde Gröber wera
er vervolgens op dat jn het verdrag van de
punten van Wilson geen spoor te bekennen
viel. Dat is woordbreuk in den vollen zin
van het woord.
Frankrijk heefi een productief Duitschland
noodig, dat door zijn offers de ontredderde
financiën van Frankrijk weer kan herstellen.
Engeland wil een lastigen concurrent kw:;ft
raken en verlangt dus een economisch zwak
Duitschland. Alle voorwaarden, die Duitsch
land economisch op zoo ongehoorde wifze ver
zwakken, doen afbreuk aan de Franscbe oor
logsdoelen. Zulke vredesvoorwaarden zijn dus
zelfs van 'het standpunt van onze vijanden uit
onvervulbaar.
Van den eisch tot uitlevering van den kei
zer en een aantal politieke en militaire leiders
eelde spreker. Geen Duitscher mag volgens
eeuwenoude rechtsbeginselen aan een buiten-
landseh gerecht uitgeleverd worden. De vre
desvoorwaarden vormen een vrede door ge
weld»
Tegen het dreigende geweld'zal niet slechts
het Duitsche volk maar de geheele mensch
held voor zoover zij' zich een vrij oordeel
voorbehouden heeft, met beslistheid protestee
ren.
De Roclaliste mevrouw Bfihh herinnerde
vervolgens aan het lijden der Duitsche vrou
wen en deed een beroep op de zusters in de
geheele wereld om eensgezind ie protesteeren
tegen dit vredesvoorstel en zich aan te sluiten
in den strijd voor een rechtvaardige vrede.
'De democraat Haussmann protesteerde
Naar het Fransch van Victor Cherbuliez.
48)
„Ik Wist wel, dat ik dit zoo goed bedacht
had!" riep Madame de Juines zegevierend,
„en dat u zich maar behoefde te vertoonen,
waarde Graaf, om haar onmiddellijk tot in
keer te brengen
Lionel sloot dé oogen en fjecd ze weer
open, als om zich te overtuigen dat hij niet
droomde. En, terwijl hij toen het hoofd een
weinig voorover boog, sprak hij tot Made
moiselle de Saligneux:
„Maarals dit nu alles zoo is,..,. Wie
was dan die Théodore?"
Zij schoof ook wat dichter naar hem toe
en antwoordde, zacht voor zich hem spre
kend:
„O, Théodore?,.a Zal ik u dan eindelijk
eens ophelderen, wie Théodore was? Dó
heer Théodore is 'n eigenaardige persoonlijk
heid, waar ik dan altijd Zoozeer van vervuld
'ben, dim ik vrees en die toch niet bestaat!
Maar 't is waar; hij luvft beslaan. Het was
mijn teckcnlccrnaf Rood als een kraal was
hij en hij bad een platten neus. Ik had vree
set jk 't land aan hem en hij aan mij. Hij kon
mil dan ook gevoelig op de vingers tikken.
Hij is nu al zes jaar dood en nog zie ik hem
voortdurend voor mij. Hij liikt inij een ge
heimzinnig, almachtig wezen, dat steeds maar
om mij heenzweeft, als een booze geest, en
wien ik dan óok van al het onaangename ver
dsök, dat ffijj Gvettait, All psjja paard
eveneens leu krachtigste en wees er op, dat
men de door het huidige verdrag niet opge
loste kwesties het onderwerp vau latere over
eenkomsten zal doen vormen tot het aanne
men; waarvan Duitecldaad thans reeds ver
plicht is,
Na hem volgden nog tal van sprekera, die
allen het verdrag onaannemelijk verklaarden.
De. onafhankelijk socialist liaase zeide dat
de wereldrevolutie in aantocht is, dat zij het
menschdom bestrijden zal mi het vredesver
drag dat men Duitschland op zijn dak wil
schuiven zal wegvagen,
De regeering, aldus Hm«e, dringt er bij
het volk op aan, zich om haar heen te scha
ren. Fr behoort een groote mate van verme
telheid toe, deze dringende vermaning op het
©ogenblik uit te vaardigen, waarop het Duit
sche proletariaat door dezelfde regeering
wordt uitgetart op een wijze, als tot nu toe
nooit het geval was.
De voorzitter Fehrenbach noemde hot ge
heel een krachtige eensgezinde betooging
der geheele voLksvategenwoordlging tegen
den vrede door geweld', dien men Duitech»
land wil dioteeam
in dit uur, aldus Fehrenbach, herdenken
wij dankbaar al bet schoode eu
goede en Idieelc dat onze groo
ouders ons liebben achtergelaten en wij etnee
[ken onze kinderen en kleinkinderen liet ons
niet tê verwijten, idat wij hen aan nood ai
ellende moeten overleveren. Wij hadden op
een volkenbond gehoopt, doch dit verdrag ia
daartoe gem inleiding» Het is de vereeuwi
ging van den oorlog.
Fn thans, aldus rehrenbach, wend Ik mij
tot onze vijanden en zeg; Ook in de toekomst
zullen de Duitsche vrouwen kinderen harm,
en deze kinderen zullen de slavenketenen
verbreken en den smaad weg wikscheo Voor
ona geldt evenals in dagen van geluk, ook he
den hèt woord hetwelk nimmer deuitdruk
king van zelfzuchtige aanmatiging doch van
innige ligfde voor ons vaderland! was:
Deutechlarid, Deut&shlandi fiber alles, fiber
alles in der Welt.
Zoo is deze bijeenkomst ten slotte een eens
gezind protest tegen de vredesvoorwaarden
geworden»
De Duitsche bladen houüm daarover na
tuurlijk geestdriftige beschouwingen m wij
zen er op, dat Haasó in de Nat. Verg. ver
klaard heeft, dat zijn fractie weigert, eventueel
de regeeringstaak over te nemen om den vrede
:ekeu
groote,
vonders
het
-is de
te teekmen
Volgens een telegram uit Berlijln
stemming in het Duitsche volk ten
van de eisehen der entente zeer gekenterd.
Een golf van nationaal besef gaat over het
land, die te sterker is omdat hij samenvalt
met de verflauwing van de radicale bewe-
de teleurstelling in het geloof aan den
ouden leider is nu een groote teleurstelling
fekomen in het geloof aan Wilson en de fel-
eid van de leiders dei entente, dat bijna even
sterke verbittering wekt.
KORTE BERICHTEN.
Brockdorff Rantzau heeft voor het eerst
ongeveer een uur te Parijs doorgebracht. Hij
was vergezeld van een zijner secretarissen en
een Fransch officier. De'Raad van Vier was
op dim tijd ia conferentie zoodat hij niet een
der leden gesproken kan hebben. Wat hlji fei
telijk te Parijs "gedaan heeft is onbekend. Hij
maakte een ritje door het Bois. Ook mevrouw
Wilson maakte daar een autoritje.
struikelt en valt, stel ik dit op rekening van
Théodore 1 Als Saligneux verkocht was, zou
het al weer Théodore zijn, die het gekocht
had; en op den dag, dat Graaf de Préval zijn
aanzoek heeft gedaan, heb ik al weer mijn
verzuchting tot Théodore geslaakt. Ik had
immers betuigd, mijnheer, dat u deze hand
nooit in de uwe zoudt houden? Als u ze nu
hebben wilt: Hier is ze. Als u ze weigert,
schrijf ik dit weer op rekening van Théodore,
den doodsvijand van mijn geluk."
„Wat vertelt ze u, Graaf?" vroeg Madame
de Juincs. „Ik geloof zoowaar, dat ze een
toespraak tot u houdt."
Pscudo Graaf de Préval ondervond op dit
oogenblik, dat een mensch, die zoo hevig be
wogen is, altijd dwaze, domme dingen zegt
en dat zij, die hun tegenwoordigheid van
geest bewaren, niet werkelijk verliefd zijn.
Het eeuig antwoord, dat hem mogelijk was,
bestond daarin, dat hij Claircte hand greep en
er de lippen op drukte; daarna trad hij op
Gravin tie Juines toe en sprak:-
„Ik heb u dan wet zeer liefj Mevrouw dó
Gravin, wan't mijn levensgeluk heb jk u te
danken!" 1
En torn maakte hij, dat hi.
Hij voelde behoefte even a
zijn vreugde, om die luide u;
te juichen en te jubelen.
weg kwam.
leen te zijn met
t te zingen; om
gravin was verrast door dat plotselinge
vertrek. Toch kon ze niet nalaten, nog even
waardeerend op te merken:
„Een allerinnemendst jongmmach! Wat
een beschaafd optreden! Men kan toch dade
lijk aan han zien, dat hij een man van de we
reld tel"
„En wet bij zegt, te vooral zoo interes-
Oostenrifkscfie delegatie wordt
-jjs verwacht.
Een nieuwe leüische regeering is ge
vormd*
De Koreaan.sc/u provlslonMe tvnubll-
kelnsche regeering vraagt onafhankelijkheid,
In België bestaat ontevredenheid over
de bijzondere militaire waarborgen voor
Frankrijk.
Een leeningsconsortium voor China ge
vormd
De
Woensdag te Pari
De vredesconferentie heeft de grenzen
van Oostenrijk en Hongarije vastgesteld,
De Duitscher# zullen eert protest over
handigen tegen de in het vredesverdrag ge
noemde bepalingen betreffende de onafhan
kelijkheid van Daitsch Oostenrijk. Een an
dere nota zal zich bezig houden met het Saar-
bekken.
Brockdorff Rantzau verklaart nadruk
kelijk, dat de aansluiting van D'.yü. bij
Duitschland een der doeleinden van zijn po
litiek blijft.
Het lijk van miss Cavell naar Engeland
overgebracht.
De geallieerden zenden oorlogsschepen
naar de Oostzee ter bescherming van Finland
tegen de bolsjewiki,
Bonar Law spreekt tegen dat de En
tente operaties tegen Petrograd beraamt.
Staten Generaal.
TWEEDE KAMER.
In de zitting van gisteren was aan de orde
het wetsontwerp tot wijziging- en aanvulling
der wet tot regeling der brievenposterij.
De heer DeZeeuw achtte ae voorgestel
de verhooging der tarieven voorbarig. De
minister had moeten afwachten wat de finan
cieele uitkomsten zullen zijn van de voorge
nomen reorganisatie van tien postdienst»
De heer K r u y t zou evenmin zijn stem
aan bet ontwerp geven.
De heer Rutgers vroeg wat het resul
taat is geweest van de overweging door dón
minister van middelen om de Zondagsbestel
ling te beperken.
De M1 n i s t e r betoogde, dat de posterijen
in de volgende jaren tekorten zouden opleve
ren van 14 15 millioen en dat daarom de
voorgestelde verhoogingen toch noodig zijn.
Als iiet tekort meevalt zal alleen kgnnen wor
den afgezien van de nieuwe verkooging; die
reeds in overweging is.
Het amendement-van Wijnbergen om voor
stukken in blinde li ift hei port voor
nieuwsbladen in plaats van voor drukwerken
te doen gelden, werd overgenomen.
Eemamendement de Buisoujë om maand
bladen en 14-tlaagsche periodieken te blijven
besqhouweu als nieuwsbladen, werd door den
minister ontraden, doch aangenomen met 45
tegen 16 stemmen.
Hét amendement der commissie van rap
porteurs om voor drukwerk en nieuwsbladen
in blindenschrift een 6 maal goedkooper ta
rief te doen gelden, werd aangenomen met "41
tegen- 20 stemmen.
Het amendement-De Zeeuw 6m het hrief-
kaartport te handhaven op 3 cent en het brief
port op 5 cent, werd verworpen met 41 tegen
47 stemmen.
iDe heer De yZijkeralooth lichtte een
amendement toe tot het doen vervallen der
sant!" voegde Mademoiselle de Saligneux er
bij.
„Hij was een beetje van streek; een ande
ren keer zal hij nog wel meer praten", her
nam Madame ae Juines. „Maar vergeet niet,
lieve, dat je je woord
hebt en dat je
gegeven
het nu niét weer kunt herroepen,
„Dat ben ik ook niet van plan, Tante, U
ziet, dat ik er volkomen in berust,- den man
te trouwen, dien u zooeven hier zag weg
gaan."
Of het nu gold: het plukken van een wa
terlelie op verboden terrein, of het huwelijk
met den man, dien zij liefhad, Mademoi
selle de Saligneux was altijd even voortva
rend, in al haar ondernemenzij had zich dus
voorgenomen, dienzelfden dag nog meester
te zijn van den toestand.
Zoodra Gravin de Juines dus, stralende
over het vlugge en makkelijke lukken van haar
krijgslist, zich in haar eigen kamer terugge
trokken had, liet Claire het rijtuig voorkomen
en eenlge minuten later deed ze met haar ge
zelschapsdame den kant van de rue d'Astorg
op, waar baron de Saligneux zoo lang „en
gargon" woonde, onder voorwendsel, dat net
huis van wijlen den markies wat erg weinig
ruim was en dat hij zijn dochter dus maar
hinderen zou.
In vliegende .vaart ging het nu daarheen;
ijlings sprong ze het rijtuig uit en zonder
acht te slaan op de tegenwerpingen van een
norschen concierge, liep ze haastig de trap
op. Haar onverwacht verschijnen bracht den
kamerdienaar van den baron in de „grootste
verlegenheid; de man wist maar niet, hoe hij
haar zou tegenhouden, en terwijl hij haar let
terlijk den weg versperde, zei hij met een ver-
verplichting om bij ontvangst van ambtsbrie
ven met particuliere mededeelingen daarvan
mededeel mg te doen.
De M i u i s t e r wilde dit wel doen verval
len als aan de administratie het recht wordt
gegeven ongefrankeerde dienstbrieven te
openen.
De heeren de WjjCkerslootb, Benmer en Ke
telaar achtten dit zeer bedenkelijk.
De/ heeren Rutgers eri Van Wijnbergen
■vonden het minder gevaarlijk.
De M i. n i s t e r nam het amendement over.
Het amendement van de commissie van
rapporteurs 0111 voor postpnketten inct blin-
denschriftstukken het tarief té bepalen op 5
cent werd verworpen met 31 tegen 29 stem
men. De eindstemming, zal gehouden worden'
,op een nader e bepalen dag.
Bij de behandeling der wijziging van de ze
gelwet lichtte de heer J» ter Laan een
amendement toe om het kwantantiezegel te
handhaven op 5 cent. Het werd verworpen
met 36 tégen 21 stemmen. Het ontwerp werd
aangenomen met 38 tegen 15 stemmen.
Daarna was aan de orde de salarisregeling
der onderwijzers,
De heer Ketelaar keurde het klassestel-
voor
sel af, evenals'de afzonderlijke re
gehuwden en ongehuwden en den kinderbij
slag, doch vooral dat gemeenten geheel
buiten de jaarwcddcrcgcling worden gehou
den. Hlij wilde van da gemeentebesturen de
bevoegdheid om op eigen kosten te gaan bo-
vgn de wettelijke salarissen, steeds voor open
bare en bijzondere onderwijzers te zaïnen,
zulks vooral om achteruitgang in salaris te
voorkomen.
De heer O ito achtte afzonderlijke behan
deling van salarisregeling verkeenl en be
toogde dat de salarisregellng zoowel wat de
grondslagen als de bedragen betreft, aan
zienlijk verbetering behoeft.
ten 5.15 werden de beraadslagingen ver
daagd tot heden I uur.
DE HERZIENING VAN HET VERDRAG
VAN 1839.
Reuter seint uit Parijs:
Het Petit Journal meldt, dat de conferen
tie, die zich moet bezig houden met de her
ziening van bet verdrag van 1839 aangaan
de de Belgische onzijdigheid, 19 Mei zal bij
eenkomen, De ministers vnn buiten landsche
zaken der daarbij rechtstreeks betrokken mo-
eudbeden, alsmede tlie der groote mogend-
eden zullen er aan deelnemen. Nederland
zal vermoedelijk vertegenwoordigd Worden
door den minister van huitenlanasche zaken.
DE VIERDE AANVULLINGSBROOD-
KA ART EN DE 8-UREN-DAG.
De Min. van Landbouw heeft- tot de bur
gemeesters een circulaire gericht, waarin hij
mededeelt, dat tcri gevolge van uen acht uri-
gen werkdag, welke in verschillende bedrijven
reeds is ingevoerd, de noodzakelijkheid ver
valt. dat aan arbeiders in contiuu-bedrijven,
acht uren daags werkzaam zijnde, een vierde
aanvullingsbroodkaart wordt verstrekt
Mitsdien zullen aan die arbeiders in den
vervolge slechts drie aanvulliagsbfoodkaar-
ten verstrekt worden. („St.-Ct.")
VRAOEN AAN DÉ MINISTERS.
Tot den minister van landbouw zijn de
volgende vragen gericht:
lo. door den heer Bomans: Is de Minister
bereid de blijkbaar voorgenomen maatrege-
wezen gezicht:
,,'t Spijt me erg, freule, maar mijnheer de
baron is er niet."
„Goed, dan zal ik wachten, al was heriook
tot morgen aan den dag1 Maar met je ver
lof, ik geloof, dat ik daar toch zijn stem
hoorl"
Nu wist de man in 't geheel geen raad
meer:
„Neem mij niet kwalijk, freule, mijnheer is
druk bezig, om zakén te bespreken en hij
heeft ten strengste verbóden
„Wil jc wel gclooven, Baptiste, dat ik nog
zijn allergewichtigste zaak ben?"
„Ik moet den baron dan toch in ieder geval
gaan waarschuwen", antwoordde Baptiste.
En haastig ging hij de lange gang door,
waar zij hem op de hielen volgde, zoodat ze
weldra aan den ingang van' de eetkamer
stond. Nu had dit vertrek twee deuren en op
het oogenblik, dat zij door de fiene binnen
trad, viel de andere met geweld achter iemand
dicht.
De baron schoot dadelijk op haar af met
den verrasten uitroep:
„Wie is daar? Wie durft
„Stel u gerust: 't is geen did; ik ben het
maar", antwoordde zij
mogelijk zijn misnoegen over die stoornis
kon verbergen. „Wat kom jij hier doen? Wat
„Jij?" riep de heer de Saligneux, die on-
ogelij' gf|
m ver
wil je van mij 'f Loopt al naar twaalven. ?t
Is hoogst onbetamelijk om op zoo'n uur al
leen tc loopen door ae straten van Parijs".
„Zou 't ooit onbetamelijk wezen, om zijn
vader een bezoek te brengen? Zegt u maar
liever gauw. dat u 't alleraardigst vindt mij
hier te zien/'
leu leidende tot broodprijsverhooging niet
tot uitvoering te brengen, dóch den interen
verrekentijd te verlengen om de grootere las
ten op heden te compenaeeren
2o. door den heer H. G EL Hermans: Ia
het den minister bekend, dat industrieclen
steenkolen kunnen betrekken uit België voor
ongeveer de helft van den prijs, bepaald door
het Centraal Verrckenkantoor voor Brand
stoffen?
Kan de minister verlof geven om die
steenkolen te imporiesrèn zohder ds verplich
ting, dat betaald wordt de prijs, door ge
noemd kantoor vastgesteld?
Zoo neen, welke bezwaren bestaan dan te
gen net toekennen van dit groote voordeel
aan onze in zoo buitengewone mocilükhecten
verkcerende industrie?
RIJWIELBANDEN
In verband met de gewijzigde omstandig
heden is thans ook de verplichting van nj-
aan
om
van
afgeleverde
zenden en het register voor den verkoop van
banden aan te houden.
De verkoop van banden mag echter niet
anders plaats hebben, dan tegen de gewone
waarborgen voor uitsluitend gebruik in Ne
derland. De regelingen voor den verkoop van
auto- en raotorbantten blijven voorloopig ge
handhaafd.
WIJZIGING IN DE WONINGWET.
Ingekomen is een wetsontwerp tot wijziging
n de Woningwet.
_k heeft op een tweetal punten de
behoefte döéte gevoelen aan eene spoedige wij
ziging van de Woningwet.
et aangeboden wetsontwerp strekt ter
voorziening in die behoefte in afwachting
van eene migder beperkte wijziging van de
wet, welke wórdt voorbereid.
Art. 78 van de Onteigeningswet en art. vQ
van de Woningwet schrijven beide voor, dat
Ged. Staten moeten worden gehoord, voordat
eene vereeniging, vennootschap of stichting
wordt toegelaten' als uitsluitend in het belang
van verbetering der volkshuisvesting werf
zaam.
Art. 8 van de Woningwet verplicht zekere
;emeenten tot het vaststellen van een uitbrei-
ingsplan. De andere gemeenten blijven uit
kracht van art. 135 van de Gemeentewet be
voegd zoodanig plan vast te stellen, maar
vaststelling is met gehouden aan de voor
schriften, die 'art. 28 geeft voor dé verplicht
gestelde plannen van uitbreiding. De vraag
heeft zich voorgedaan hoe Ged. Staten staan
ten opzichte van een niet verplicht plan.
Biji kon. besluit is die vraag in dien zin be
antwoord, dat de bevoegdheid tot goedkeu
ring van zoodanig plan aan dat college niet
toekomt.
Maar je hebt dan wel een ongelukkig ooge
blik getroffen; ik ben druk aan het zake
„O, zeker, allerliefst, alleraardigst1
1en-
;en-
doen."
„Die bestonden dan zeker hierin?" vroeg
ze, terwijl ze op een paar prachtige kreeften
en een getruffeerden patrijzenbout wees, die
de hoofdschotels uitmaakten van een zeer
welvoorziene en keurig aangerichte tafel.
„Ik moet brieven schrijven", antwoordde
hij, „en soupeerde inderhaast."
Dit zeggende, had hij het hoofd half alge-
wend, en daardoor viel zijn oog op iets ver
dachts, dat op een stoel lag en dat hij nu
ijlings bedekte, door er zijn servet op te
gooien, dat hij gelukkig nóg in de hand had.
Mademoiselle de Saligneux maakte van dit
intermezzo gebruik om de kamer verder bin
nen te gaan.
„En u soupeerde zoo alleen?" vroeg zij.
„Alleen met miin gedachten."
„Die schijnen dan ook aan te zitten",
merkte'ze op.
Inderdaad was er voor twee personen ge
dekt.
„Ik ben uit de opera gekomen", trachtte de
baron zich A redden, „met mijn ouden vriend
dokter Mussard. Ik had hem in geen eeuwi
gen tijd gezien; pas zaten we aan tafel, of hij
herinnerde zich opeens dat hij nog een par
tiënt te ausculteeren had."
„U verwent hem dan wel, uw vriend den
doxter", zei ze, met een blik op de zes fles-
schen champagne, die op het buffet in slag
orde stonden geschaard.
(Woedt gamolgd)
ALKMAARSCHE COURANT
si
(20
il i
jjWj zLCtvci j (liiLiiiUblj ailClddlUigoLtii
HrvAti
