Distribute van Uwisiiildóijliii f¥l u 'u m BairiHibrfak. tC6* Sl Hoidflid Eéi bi IwlBitlftto Jiarging. ZaterUug 14. Juni. Pargsahe brio?m. m, Wenken voor Land- en F üinbouwers Uit 4Ïe Pers; Ucdiir. ade de* weck vtui 14 tot ei met 20 Jui o Vt 'al verkrijgbaar wórden gesteld op Bon Na 51 vim cB kaastaart: 100 gram rijst prijs 42 ct. per K.G. Bon No. 50 van de peulvruchlenkaart125 gram peulvruchten voor Zoover voorradig. Bon No. 15 van de suikertaart: 350 grain suiker. Bon No.89 van de aardsppclentaart5 K.O. kli i zand aardappelen, prijs 7 ct. per KO Bon No. 54 van de kaastaart: 200 gram jam. MIAKO AR INEKAARTEN. Gedurende liet tijdvak van 10 toten met 26 Juni iOlO ia geldig Bon No. 6 van tiet 4e tijdvak der Rijks Margarinekaartoi. De Waarn. Directeur van hei Distributiebedrijf C. H. SCHNEIDERS. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene ken* nis .dal in h> O - ut bi-1 van AUonaar No. 616 is opgen miea liei Besluit va» den Raad dier Gemeente vnn 20 Februari 191.0, wtiarbij zijn vastgesteld: VmORLïENINQEN op het. heffen en invorderen eener plaatselijke petes' ■ting op de gebouwde eigendommen in de gemeente Alkmaar, welke Verordeningen, heden afgekondigd, gedurende drie maanden ter Gemeente-Secre tarie ter lezing zijn ucdergelegd en aldaar te gen betaling van J 0.15 in afdruk zijn ver krijgbaar gesteld. Alkmaar, 12 Juni 1919. Burgemeester en Wethouder» voornoemd, JAN DE wn ÜZ, Voorzitter, loeoö u .gemetater DONATH, Secretaris, (Van onsên Parhschm «nrespoads^L) (Nadruk vc^cdcu.) Pjocb ©malamf jrtrrteSen.: «roïfctwi. van. do gelukzalig verklaf)/d€ emotie van een cabe- tend beeldhouwer die groot waa ak Leaaardo dia Vinei en «vaa rillver ala deze? Hier eni dflór ligt sea gebroken grijs «te«wn half veigTvlzèli ■rij allemaad eat plus tort que zegt stem'achter saij, m ik, peicxcnd, -tak geschonden echoom «ven ca", zoo'a stuk mmWBÊ Inderdaad -- dat toont 4e katiMdr»»i maar in tc duidelijk. Ww% va»» was zij vergankelijk - als alk aiaisdieii- werk. Dc kathedraal was tegw de Dcitache granaten niet bestand. Ma&ï er h trcsct. De geest die de handen bestuurde, welke de kathedraal bouwden, de géést leeft nog krachtig cn schoonheid leeft. En die geest zal "kmwe tempel® bouw® niet gelijk aan deze andere tijder!, an dere vormen - inaar van ra; nieuwe schoon heid. bezielend tn besturend duizenden jonge hssden. Het is de Wet der Veratatwtaff. Zijn niet Babvln», Thebe, Carthago, Athe ne vergaap en daarvóór nog welke wonderen van stedenbouw fa het rijke Atlantis, bij de Inca's? En de kunstwerkmHierin immers niet ligt de onsterfelijkheid der kunst of de kunstwerken op zichzelf bestaan büfven; nmi; in het eeuwig voortbestaan van die :JMeaierka»teai van menachcn die gesteld zijn in het Leven met de bestemming hei ie vem> ken ca .te y&trooatev met sctooenbeid m wil de ontroerirag, menscbesgrw®, die altijd' be at aa® zal, zoolang e®s wereld om wwwh- heid zijn zullen ,Et tout plu* Sort nu' wn obus ai- letnand'P Maar ach, er rijn nog andere „ruïnen van lht «'-ncC", -7W3 üyraxrrd, k&'Stóz -rema*. ws venraght, Pb ssecte&itid Pv. Zteél'rmbet pcfe ttosflsntsm-kennend* «ti oude tijden, eea do»- dsresden bslUotpi gevdgd door oen „Terug!" Een swsrt, sokkd! aoSÜS®b0®&,, waarin een pot» lood namen grilt Ik, verwacht bogsa trekken 2 Juni. l©lf. Mode Bloeiende Hollandsche vrouw die gelukki ger zijl dan veie, vele uwer Franache zuster» en die nog uw aditgenot krachtig en gezond naast tr hebt en lief Hollandsch meicje, dat „den jongeling uwer dróomera" terug zaag1! koraal van de grens den verwis selend voor een keurig nauwsluitend complet esi een liannonisch getint overhemd (ik zweer u: hiji heeft de noocfige zilverlingen ®p hst altaar der IJdelheid móeten storten)» lieflijke vrouwen ved Holland, luister aaar de wijze waarop gij op 'uw schoonst m gratielsjkat ia deze mooie lente voor zijn ©og verschjjiBea zult, een verheugenis voor zijn g»wÖ, dat bukt ondi r het lange, grauwe roobiii sr ticwee üij dan zult u kleeden lolgeiia de oorkonde dcf vib -lumini in luchtige kpfte gederollct- teerde japonnetjes, zeer wijd ^in taille en. vooral met te wijd van onderen, liefst ge* fttr<i pt.cu zeo simpel en goed van oniti groet te vrouwen, gij zült dragen-veel en larage Iraijjcs, gehccle overkleedeu van franje ca uw armen zullen tot even boven flea ebebpog te zien zijn. Voor den avond en om uw al te teere japonnetje^ te beschermen, zult ge dra gen een balmalique of wijdt cape, iang en ruim, van zijde en ge zult dragen die eenvou dige hoed die smaaKvol is en dié u staat zr.-: aiinpel of met .zacht neervallend deinende, donkere atruisveeren. En gij zult u met zorg schoeien! Gij zult verder bedenken dat de roode modekleur uw Fransche Oostersch-ge- tinte zuster heerlijk staat, doch uw blondheid vijandig is en dat de broderie» perlées ook meer voor Zuidelijke typen rijn dan voer bet Noordelijke'ras, Gij-zult dus ook niet kiezen de hoeden in tulbandvorm oi van Aziatische icuiunsieniH en zelfs zult gij bij hei kiezen van uw blamatique bedenken of wel ,.joiie'' genoeg zijt om u in dit vormeloos overkleed te mogen huliem Echter zullen de wit- en1 zwangestreepte stoffen, de zwarte grade use hoed® «w de lange iranjea u wonderwel staan en ik w«eds u snoedig toe een zonnig verbrande „gorge." Bedenkt dal zwarte lange handschoenen zeer fi titern-fi en k si m deze even luchthartige stemming/ waarin ik u gebracht heü, liever niet wat ik nu nog schrijven zal in dezen. Parijschen brief van heden. Want ziet ge, dat dat is weer meer: de schaduwzijde van het le ven. die wij in een' oorlogsland nog niet zoo dadelijk ontloflpen kunnen. Echter gij Hollandsche vrouw, maak u zelf tot een' oogenlust voor den man uws harten, 5 dank uw God zoo 'gij er een hebt, dat uw land buiten oorlog bleef en klaagt niet en over niets. Of gij verdiendet hier te zien' wat ik zag deze week en waarvan ik nu ga schrijven.. O o r 1 o g 8 r u n e ji. ReimsIk heb net gezien, grijze einde looze uitgestrektheid van puin, verbrokkelde muren, asCh, gruis, en' weer puin hoopen eindeloosen het bevend brosse verre sil houet van de nog hooge, nog sereene kathe draal, als een fantoom zóó oud, dat het niet geheel verdwijnen kon en drcomerig moest voortbestaan iri een haast ©hwezenlijken staat. U WB^cr.tntt het genoots^iap „les Amis de Door de gestorven stad, langs wat moei zaam gebaande paden zijn we voortgeloopen. >i'T kan g'-ni. teven meer opbloeien, g?ra bloem meer ontluiken, geen kind meer ade men. Mei het oude Reims, de heerlijkste rhtd van Frankrijk, ns Parijs, ia het uit, voorgoed. Nu verheft zich hoog boven ons de zeer oude teedcr grijze kathedraal, nóg Bchoon, nóg een der grootste schoonheden van het oude geschonden Europa. Bros en wankel, onwezenlijker dan ooit geen boogramen meer, „paars bkiesementfe verriéres" het dak ingestort, te gruizel op de vloertegels die uitgesleten Waren van hef ge schuifel der eeuwen door, van duizenden de vote voelen, n-'Tgcstort de wondere oude hei ligenbeelden, de versteende droomea van lang gestorven kunstenaars. Waar b de eeuwige, zoete gltadach van de den. Oorlog" duo in puin geschoten kouingsi- stedeo gcochóodeé uude heiUgdeiOKiai*» Ik heb bier week iWkw buMeUiogea te- zocht, tooal» 'v m> enw honderdtal óver heel Frankrijk verspreid zijneen enuatorium voor oorlogSloaglljaerÊ wu 'mi ooirtugsbtmdente- huïs. l ezers, 'hei beeft roti fcéri treurig gemaakt. En de eaaatormnui rija bier nu zóó sets ge woon*! Msn noemt ze met een oorlogswoord véftrouwdijk „l.e« aanaV' M«i sterft er al hoestend en 'legend in mowie blanke zalen, ïn kamers en iighallen en pailcen vol Wci^nm. nmu sterft er met bon-mot m wat hcht- iroou. sclbmtomi W-rrt op de ipjfwuï., te sawkfoi van honderd raattcm, <H* weldra «dyta zullén - En bij cte Joage Wbde laerei»? ttWjj'te' tma w. zoroerwamte ra. óloeateD'gwiX' m mamtelonze teveneitorAdtó, tel bosle iazige, lange leven door, totdat de dood komt. En het atralend wanne oogenïïcht? Oie jonge oogen die ®t>! genoten van het rijke leve», van Eet baar oer oude moeder en haar grenzeloos gezicht, die arme argelooze jongensoogen rira nooit meer iet» dan de zwarte, diepe nacht. jal. L'obu® aUanand était plu# fort l,ae5®'1 STÓF AN. (Van onzen Berlunsohen CoriKwyoedast). Nadruk verbod®®. WONDERLIJKE TOESTANDEN.-1 Barium, 5 hml. Café Joaty. Aan de Potadaaaerplsts. Joaty, hèt bouievaird'kofttekuis mn het dnskite pisnt va® BörÜJn'. Jk ben even b(J Sem tafolftjs cp-bst torras nnorgeatroken. Workelijk, zoo midde» op den dag, adihol: het door don oorlog stil geworden Berlin -'.'©sr te taerlevsffl^ Er sollea weer lange rijen wagen», or rMelen weer auto's, „Rktelsn", dat i» zoo het juiste woord. Wamt wc/kdiik bet m «aak ven wwsW'SiHiJ Ke*fe>ht de oude, verve'aoze kaste», hortend ®E stoo< tend, knarsend «m piepend door d® strstsn te zien karren.- Doefe, h'-t gote.1 der guanmlbaiw dam vsmeerdert sich weer, Em plótseling, denk ik aafci den t(Jd voor des oorlof,. De Bew lljnachc taxlehanffaurs lieten team bun wagens rood, goud, lil*, blauw t-i geril cchi)ck«»n. Dat joeg hier dan «Ue« in bonte Msurmengehag douf èlktndnr, tot op weu goeden dag bet kieurryke Verkeerstnatcriaei den koenen poli» ticpresident Von Jagow te bont werd. Onder de duizend verboden, die rij® vruchtbare pen als een machinegeweer In do wereld slingerde, kwam ook hot verbod van hst al te arttettek b««childeMn der verkeersmiddel©®. Berlijn was «ijk sa» me»kw«sis*dlg!li«Ue® %oo verwoaderden «tefe de wwwMfttemi, dat wo» dr« de ïob weer het aaphalt dor Sterlljanofea^ straten begon to blaken, ook de vele omnibus» paarden hun koddige ètroohoedjes tutechan de ooren krogea, die hen tegen do hitte moesten beschermen. Wonderlijk lux® gedoe uit oude tijden! Zelfs stroohoeden voor dc paarden!"Die goede oude tijd! Hoevele menschen verlangen er niet haar terug. De bloemenverkoopsters, die nu om de Potsdamerplatz haar bloeme» aanbieden, alleen met. Ze leefden en cweefdcn in voortdurend gevaar door ds genade of om» genade van een echt'Pruisiscben politieagent verwijderd te worden, wanneer ze het waagden hun lachende lentewaar in korven te verkoo» pen, die ze af en toe op den grond zetten. Ha doet iedereen, wat hij wil. „Duitscldand m vrij, leve de vrijheid", is d® algemeene lews. En toch, terwijl ik van m^n JB. Z. am Mife tag" over de Platz gluur, ontdek ik een échte oud® Berlijnsche „Bobby", ®cn blauwe, rooala de Berlijner zegt. Als In oud® tijden regelt hij het verkeer, kaarsrecht, gebiedend, met een onkelen wenk van z-ljn witgehandschoende hand. HU otaet daar weer als een symbool van ouden glans En plots schiet jne do gedachte' door het hoofd: „Er la Sa Dwïtechland niets veranderd." Ik zie do witte hercd wenken» Aller stopt „wlo am Schniitehen." Alles, do cuto'So da.Ion» ge r(jcn wagens, de trams, alles. «Het te goed, dat die „blauwe" er weer staat," ovetlcg ik. Er zouden hier anders toch weer ongelukkon kunnen gsbeareo. En terwij! Ik zoo toekijk, zie ik plotseling een handwagen mot vim half» alagfjongens zich dwars door do? üfeppenda voertulgrLJen heenherweges, recht cp dcc; „ftluuwa" »aa Verder eo veirdor goat h®4, Do groote blauwe wenkt met cÏb wltbehaaduohoes- de hand In de richting van. het voortuig, wier» op twee In ziftende houding sa waarachter twee jongelingen duwen. Verder en verder gaat de handle te. Neg wei nige seconden en de hongdtonds beonoc van oen dor aan het uiteinde zittanden sulles tegen de pantalon van den etatigec politieagent ckan. in hst ge-Uwst v®a dm. polltteagent eo het bavel, d&t de schuldige, wwshtead-?, rite wagens ea mteschen de rava® Uct pasocc-sr» tot de allerlR-'dste wkgfn verdwsrr.nn te RoDdon* a*» tenriljk t.-B 8ldd«irïi»d {rshUek, i# ds cirjild" riAw.2 - w«m *44 SiTOOteoks, prtJlttemaehf, die men «ergens zoo volmukt vond ste ia het goede land. van Pruisen, En toch, lezer, sk-f al» lies gelkwrde niet, De groote, machtige blauwe doet een stap vooruit. Zijn gezicht staat gewoon, alsof er niets bijzonders gebeurt. Vroeger zou dezelfde man zdls wanneer er akte gubeurd was, con gezicht getrokken hebben of hjj juist op hef punt stond' een leeuw of oen t(jeer met de hand te wurgen. Dat hoofd® b(J s(jn uniform, zijn prestige, het aspect dat by -lob en het Fruteche publiek <dkiU^ was. En na? Ik overdrijf slct, bö jmUmbcfcto. Dk groot», blauwe ys|liM(jopt sfe Tot®» daaaer Platz, de goddfciyk-al'maeMge, die dear in de uitoefening van «Rn ambt voor Snal fest pvbW gedwarebooted w«d, (ftehiikts, Hij glimkehte, atenf hjjwslf suist be^)f®®p, dsf dit toch eon dallet was, waaiMsve» gessa ipdlitoageaat Lu» Kn te-is voigd® last uStesjwót» ste Eronder, H(j vtwóéf rtjia stem, iM c«a mü©) oiiderwetsehe sviüse te baidsren ®m te oow-maB» deen»». IntegAnthrih H441 gfiimtoddiik klossk Let over het pfoiwtjes Waiaufos» SseHsta® d® heere® «net tan gakkoBte ^oo'a haisieft? Btóte schr, meino Herrem, ®®m, beetje terug, öritamg mws® seto." Da koetstee van don bierwagen, die KM ge» «•hiwpti had op de ^veijmcodig® j©c«g®?w, dst h|| Ai gogsuMTterd voelde, IméI De riet vcdbsHowMte jöüsseJliitsien Mnr, Més. pmbilek lacht „Nou, «Be Ie mm gahibceH pfM» ten oen paer vowb^fafN* vO. Bess ooQest» bilk later a»t de enset aieb op de* *r##T. vna den gwijite®, Mftsrwer rm» to tcmegtefs. Es is dw tech kiteI» IvalMUsaitl vawauderd, Bi Joefty o®k. Mm ksffli ®ir op he® tets» «w» heofc JBi. Z. «a» Mlttsg" tem tel»de lm, «li» voreea scs k*Bcer ftiotittte va» je Kwwte Dsi komt doordat de toratj)®? -at^iscbaff vjm, mpt het hoózs puSsïiek Ten mimv®®» te» trdeltje var» de* hóór ik het frKA-wtp* tNUssk bei^Nlno Het zjjiis tens* heerst* aakmmwis»» rubra., Zjs ifp Let vrittozsg® «jet' leRkaoiwlmr «e«». del «w mtet» \w tete»*» i fejctew T'éaS'feft hft, wwrdt wamsiesw <we* g*r«> fooi ffltwffft ct mq bffftp m* Kite aws» de fsmte Jt- «Stteipdeaa, vueartmt «pao wel eea-focd geeft, 'terwp deee ftffjjans&afit 'Tevens itSm de prjjzén in da koSÉ®teês®a der» mate veiffeoogd, dat d® Ibesoeksr, ter ®®r® van di' kir-foijvt' te» i.t-?4ie bter zelf# met 7.5 pat, opake pafeS» mmfstem. Het *ne# sniidt das «®n «ffl® ksunift®» verkeerd voor deq Koffiehuisbetoeker. Deze kot aish echter niet afschrikken. De koffiehuizen zfn voL Ver. tier «s ovèral. Torwrjl ik sc«n) over fe®® ïoa-ien» probleem nadenk ea eigenlijk ntót weet, of üs mijn kmdgmooten de mfsdkaftag van» het fooi®n3y®te®iroi moe® «ön» of afeffidora,, vereohiSmt de kfflto®r, „Koffie of Moces, mymftwr?" waagt de kei» oer. met eon zwier, waarom @en komffi®ï gMm>» lachen moot, Inderdaad, beid® gódendranken hebben nooit 'een Koffieboon geziem» Het ver. »ch vnu naam sit eigeniyk ®B«e» in'de wijze yi.» qpdisischvn Dvriieeus stammen ze vit de» -'elfde bir":,oi, C-r steed» rroe.a*t b.'-tn*, Bij de koffie krijgt men echter «lechts een stuk. je bitterzoete sacharine, bij de moiré® ee» m«« croscopisch »tukje suiker 'en-,een lopeltje Wef een reden dus om een imdcca te 'besteller- Ik bestelde dus een mocca. terwile ^an bet stukje suiker, het kannetje en het lepeltje. De eerste twti verachenen, s<et dfcrc.e.öteei: -schier wege „Ach, Herr ober," zeide ik, want sedert de revolutie vergeet ik nooit het woord Herr, „zou ik aiet een lepeltje mogen hebben." De kellnei verdwijnt,- keert terug en zegt: „M(jo« heer, het spijt sue wel. Er zijn den laatstea tiid zooveel lepeltjes gestolen, er zjjn ea «srkeljik geen meet. Zooals mijnbeer wel zal weten, kan man ta de Erfrischuftgsreum bfj Wertbeim (dit te het groote Warenhuis aks* de P^tada» m» rpiktK) nog wel «wt «n lepe! fcrdgee. wen» ncei men eerst éenlge «Ha-rken pand geeft. Ziet u mijnheer, dat kunnen wij niet doen. Ons publiek is te fatsoenlijk, mijnheer, dat'zou het' zich niet laten welgevallen." „Maar wie steelt dan toch die lepeltjes?" vroeg ik geïnteresseerd.. „De dames, meeheer W*t we» dittnee," aeg ik, „Die lepeltje* *41» toch niet ve» silver es gm»d.n „Nog geen „groschers" waard in vredestijd, mijnheer, En - toch, u zoudt u vejrbazen. Eerst werd alleen het personeel verdacht. Toen kwam het er langzaam en zeker uit, dat het grootste deel van d® dames ze Lneenam Dat vinden de menschen heelemaal geen diefstal meer, mijnheer." „Wacht, mijnheer, ik zal sens even zien of ik vooi u nog een lepeltje ken krijgen," Pc protesteerde, gaf een fooi, ofschoon de looien afgeschaft zijn en vond bij mezelf, dat de we. reld er toch maar steed» niet beter op werd. Weet ge, lezer, waar Dokhim ligt? „Ze- swwBter d«m edtrï om '*e* hert doeg, te® èlj eeas yas «sa rijksdaalder twee guldm zeven en vaertig cmt cqcst teruggave: En als óp Zondagmorgta da vereriiJlüsadiB Makken hun iotxzm de lucht la zenden, meeat menigeen daarin dnidelljl wötaaafcare hlenfcen te hoorn,. „.Aim DoKtumU weeklaact de gmwt- «ie. ,,Ie "t snlen schuld vraagi gnel een grafatam em tweede. «Kan ft 't helper roraagf mét ssn, Srfjfstm em dierde ridi In 't koor, waarop vanrijitaad w rierdte ant- woard„Ja d©u, ja douP' De leztf gelieve «fe- sto klóklcekla»:ken in de aangegeven toonaard te lezen sa hij zal versteld sfaaa van effect. Deze beschrijving.van Dokkum is, vooral wat het laatste gedeelte betreft, vrijwel van toepassing op geheel Europa: em vervallen grootheid in 't groot. Em schuldenlast stiet om te torsen, de moraliteit op den loop est als b^ het sluiten van den vrede straks de Mokken i» DuitBchlandEilacie, Dnltechland heeft gsm klokkan- meer. Nog armer dan Dok- kiim te het wonder, dat e«s gedeelte van het mmechdom <n oyerwegteg geeft, dm braad maar in het restje te steken; e» allies wet ds® grond gelijk te waken. Gelukkig zullen wé maar zeggen hebben de andersdenkendea nog de overhand en sporen rij aan. den diep gexonkene weder op des been te helpen. Onze Moeder Aarde zoo redeseerea rij verbergt in haar schoot schatten genoeg, waarmede het zoo moedwillig vernielde en hét zoo nutteloos verbruikte ruimschoots (kan wor den vervangen, terwijl eezs aog veel 'greotere bevoljdng .dan de tegesawoordige voldoende var het. naodige kan worden voorzien, .Daar voor zal het werk echter met kracht moeten worden aangevat, vooral-door die organen, die in staat zijn, productieve»», d i veerthma- genden arbeid te ven* 'chten en sk- "de voor naamste. vsn deze c>rgm.m femaaA genwruri worden-het mijnwezen, d®n land- en-den tuin bouw. Dc tiaimnrman, de gsnid de stratenma ker móeten mij aiet kwalijk nemen, dat ik hen niet indeal bij de nicnscnen. die prod'wc- iieveti .arbeid verrichten, rij verwelf» alleen ue voortgebrachte grondstoffen, terwijlde (h-andelamaa, d'ikwijiis op schrikbarende wijze, de producten a Heen duurder maakt door ze van den producent naar; den ooanuroso- «ver te bnengai De mijnwerker, de land- ea tten tuinbouwer zouden dus in de eerate plaat» aanspraak op cth goede beloon int kunnen maken. Wff wet<sr., aW bleri»Si nog w& «ei» c«i zoo b«8i ik ékB ge&mthm htk awder- werp, «waiow ik éÓM kmr «.«te wSae goo, n.l over de 'lutensivseriojf v8n d»slais3- ett' den tuinbouw m «neer in bet b^ïoader ©ver een der 'Üactoren om daartoe te geraï», het verkrijgaa van msie. kwaliteit zaai- en pi»eite goed. De behoefte daaraan i®„ niet ie het minst in de laatste jaren doof menigeen' reeds lang gevoeld en het mag em gelu&ige ge dachte van de Nederlaiuk-dxe - Maatetehappj van tuin-, bouw- en plantkunde gènoemd worden., toen zij in hei voorgaan van. I9i8 een commissie benoemde, ter bestudeering van hej vraagstuk: „hoe verbetering te bms- Cin de kwaliteit van en den handel ia tuin- wzaatzaad <ai pootgoed." ïn sommige provinciën van ons laad| oxi. in Friesland' en in Zeeland werd reeds mi keuring van gewas sen te wide gehouden met hetzelfde doel tm opzichte van iandbcuwgewasaen Van het grootste belang zou het zijn. indien de vel schillende organisaties, die zich op dit gebied bewegen het .uet elkander eoi» konden wor den, om hun bemoeiingen over het generic land- uit te strekken1de zaak zou er bij win nen door de gelijkmatige eischen, die men <ie keuringen zou kunne» stellen De hoofdeisen en, die hij de meesre. keurin gen tfc véide motto, warden gesteld^ rijn wel ce volgende: De rasechtheid van het voer het gewas gebruikte zaaizaad of pootgocd moet vast staan 2. Het bedrijf van den verbouwer yan het ras moet voldoende waarborgen bieden voor hc winnen van goed zaaizaad en pootgoed. 3 is kruisbestuiving van 'de planten, mo gelijk dan moet het gewas op voldoeraten af stand staan van planten, waarmede kroisbe- ri uiving mogelijk is. 4 In het gewas mag slechts een zeker turn- tal planten van andere cultuur gewassen voor komen. i 5. De stand van het gewas meet aan re delijke eischen voldoen. 6. Het gewas moet voldoende zuiver zijn van onkruiden. 7 Het gewas moei voldoende vrij rijn van ziekten. En wanneer nu alles naar weraach gsai, zal nsa als Aicht va® de westesiaisihiM de® bovengenoemde commlasie na verloop vaa tijd dcor dc Maatschappij pogingen ia bet werk zien stellen om tot het beoogde doel .te gera ken m za! tóen na eenige laren misschien de beschikking hebben verkregen over eea hoeveelheid zaai- en pootgoed, groot genoeg, om aan alle aanvragen te voldoe». Intusschen wil ik een midde' bespreken, dat door elk belanghebbende zelf kan worden evp !■- opriosre van één wtiltel, ai. de aardappel. Het rooien van de vroege aard- appelen is aanstaande, doch voor men daa+oe overgaat, zoeke men uit het te velde etaaade gewas, die stoelen uit waarvan men de knol» len voor de "oortkweeking wil bestemmen Het komt hierbij' vooraf aan op de nes. 1, maar beroemd ia om rijn Alkmaarschc jon- g«u6 en meisjes, Deventer om rijm koek, weeep om zijn moppen^ zoo ie Dokkum be roem osn zijn Dokkumer thai," Em in uw wht- bcridir.g ziet ge voor dik winkelraam de taaipoppan meters hoog opgestapGd Nkte is minder waar dan dat; ik weet het uit de cerate hand. Dat kostelijk gebak is daar aïïeen in de Sinterkihaodageai te verkrijgen «at ik vi oi dat selfè de iawoncra van ESSttum zteh Scduiende de -otuiogsjarea van deze lekkeratj ebben mnetoi eptnw. Er te een tijd geweest, dat Manet ds psor- ten vuil i /okki,»i ten d»Hooge Collegee af telde, dte dc zorg voor dc ocri< gcvlwti vm de Republiek der Zeven Ver«lgd® Neder landen op zich hadden genomen, dat er een Ïevendigen handel werd gedreven en zeifis zeeschepen dé haven in- cn uitvoeren. Dat alles is voorbij: DoMnim fis een vemileó grootheid geworden, evenals véle plaatsen langs de Zuiderzee, en snif» de aanleg van een spoorweg kon het er niet boven op helpen. Man verhaalt zelfs, dat ce» voilgen Burgs- 5, 6 en 7 van de bcveï(genoemde eischen en niet het minst op no. 7. Het zij» tcch de voor al in de laatste jaren op den voorgrond tre dende ziekten dit een ontzaglijken invloed op het aardappelgewas blijken uit te oefenen ea daarom te net misschien niet ondienstig aan te geven, waarop men heeft te letten en wat men heeft te doem, om ia betrekkelijk korten tijd riji het dan ook met eenige moeite, ia het bezit te komen vaa waardevol pootgoed. Wat voor de vroege aardappelen geldt, te ook van toepassing op dg late. AAN DE DAMMESS! Met dank voor de ontvangen op! ram pro bleem no. 550. Stand, Zw 4, 7/11, 17, 20, 2!, 25, 37. Gwrie opl. «stvtageo vrt] van do hserw Bidcdijk, R. W. T. 3osman, p, Dekker, D. Gerling, te, Alkmaar, FL E. Lantiaga» Kaar- COMBINATIES. WSJ wages» than» weer de aandacht onzer ten voor eenige mooie «tukje» vaa dea heer Klsute. ïn den eersten «taod r* 7m. fi, a 1<\ i2,13,15, 18 19, 33, 36. W. 17, iö 24, 30, 33, 34, 37, 38, W, 42, 46. kan wit op de" volgende leerzame wüsé wiast behaïea 1. 37—32 L 12:21, 2. 30-^25 2.. 50:30. 3. 42—37 X 15:24. 4. 4A—4! 4 36 47. 5. 34—29 5 73 43' 6 38 49 «5, 47 29. 7 25:5! De tweede stapd te zeer ai®ox Zw6, 1L 12, 1% -ïti, 30, 33,24 30i W. 22, 37, 28, 32„ 33. 31,'3®, 43, 4B. Wit kan hier «Itew wIseot deer: 1 22—17 L I! :Sü. 2. 32—2f* 2 23:24- 3. 33—29 3( 24 s42. 4. 48S 4. S3 2. 5 35:44 Ter oploatisg voor deze week. °Tcfel©an 551 me P. KVute Jftr, dea Hnpg. Zw. 3, 5, 6, 9 12, 13, 18, 20, 24, 35 e* dam op 47. W. 11, 15 21, 28. 32, 33, 38, 39, 42, 45, 48, 49, 50. Opl. voor of op 19 Juni b. v. d. blad. Oploaaiï Hg. 1 30—24 1. 3040. 2. 23--19 2. 37 4-6. 3 39—34 3. 40 29. 4. 18—12 4. 7 18. 5. 28-23 5. 4© 28. 6. 23:5 6. 2814. 7. k 34 «e wSsi De interpellatie over de in beslag neming van Barbusse's ,De Hel". De „Nieuwe Rott. Courant" vertelt eerst hei succe. van miniton De Visser iflzuke de onderwij'zerssalariosen ea vervolgt dan: „De hemelsche glans was nog niet van minteteo gelaat geweken, dc engelachtig heid der poeslieve rechterzijde had nog geen ekide giciemen, toon dc heer Wijnkoop zijn interpellatie over de in beslag neming van Barbusse's boek „De Hel" met een tiental vragen inleidde. Ónder die vragen waien er zeer netelige en snedige. Deze b.v.„Is de minister niet van oordeel, dat de procureur- Sjeneraal of wie dan in rijn ijver hét initiatief ot deze inbeslagnemingen moge hebben ge nomen, aanleiding te geworden, dat moreel minderwaardigen zich met oneerbare bedoe lingen op dit boek hebben kunnen werpen; en dat er zoodoende moreete schade is toege bracht door de handelingen van de overheid, terwijl deze er op uit heet te zijn mfi de ei schen der burgerlijke moraal rekening te houden?" Dezelfde gedachte vertolkte de heer Kleere- koper later, toen hij uitriep: „Het is een schandelijk bedrijf, om door een dergelijk on tactisch optreden het slechtste deel van het le zend publiek los te laten op een kunstenaar om ereis op te zoeken, waar de erge dingen staan". Dit is inderdaad het stuitende: een kunst weck dat slechte door intdlectueelen en ont vankelijke lezers gekend werd, dat slechts een. beperkte lezcrscharc had gevonden ^sl w_a het dan abusievelijk al® een „populaire edi tie" bestempeld), wordt voor iets minder waardigs en onzedelijks uitgekreten en komt door dezen misgreep der autoriteiten, door de dwaze inbeslagneming en vervolging, in handen van duizenden, die het niet begrij pen die het als een zedeloos gevalletje be snuffelen en besturen zonder ecnig besef te hebben van den diepen ernst, waarmede de auteur rijn werk schreef. Wie den heer Dec kers, ets ontwikkeld man dan toch, heden heeft hooren uitpakken, beseft, hoe weinig i begrip het sensatielusdg publiek voor Bar- jj busse's boek, pessimistische, diep-dooi leefde verbidding van „het teed vaa den harte- 5 tocht", moet hebben Dat boek is thans ge- j prostitueerd, het te ten onrechte fa! draagt aet inderdaad „de schaamteloosheid van de II», 18^ A Mi n Courant ilmit, Wr/s 'JZW/* IV|H|| i i 3 "a/M

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1919 | | pagina 5