Heeren- ©n. KifiderKleeding, gemaakt en op maat
WSTTE HUIS. Firma H. S. CLOECK, LAAT
I.
'■■„m3b«,, HET BEZOEK AAN ONS MAGAZIJN DOET. II ZIEN, DAT ONZE
fpl? PK "UZ EN n' OVEREENSTEMMING ZIJN MET DE KWALITEIT
Zliti onz.e ótt- lage.
o efeaank ondiging.
I t r-
1i~
Het'blijkt dn« dat zelfs de soe.-dem.
li' wet eens heldere oogenbli'kken hebben
zei spr.
Dit de soc nie mee doen, vindt mede zijn
oorzaak" (hierin, dat, blijkens het schrijven van
het N. V. V., het plan voor de staking reeds
was gepubliceerd, vóór er overleg had plaats
gehad. Daaruit blijkt, dat het N V. V. niet
zou mee doen, zelfs als het de zaak geheel
goed vond, omdat het N. V, V. de leiding dan
let zou hébbta e
die wit het in elk géval be-
tunicke; omdat daarin vaii séuk propaganda
zit. Met N. V. V. heeft de laatste jaren altijd
twr&agd, zei sp" hoe is het meeste propa-
1*ti .anken A soc. vakbeweging?
In een ernstige aal als deze had men aeze
oordeelde
terventie in Rusland, eni lion,
langzaamheid van de demo)
tnotiveering niet mogen gebruiken,
tg>r
1 rek' motief voor de weigering van aa
rs viking is 'het feit, dat de burtenlaadsuie
s 'daiiöten niet vroegen om mee te staken.
hm d. •hoe nde Novemberdagen,
zei tpt. Trdelsira i immers steeds, dat ge-
moest worden, op hef buitenland, reditu
Mac.ro.Ti men tegen hem zei, dat hij revolutie
aiaakte naar Du" Ai model. Hoe nu deze uit-
ëpTüiii van Troelara xc rijmen met het schrij
ve; tan liet N. A. S., dat men uit eigen over-
tulging ziin maatregelen neemt?
De Schoolbode rdiredf in Nov.de staats-
u a van f roelstra ia afgewezen door het N.
V V-"' «II nu zal het Dinsdag wel weer hee-
a: ,.De a haling is afgewezen door het N.
V. V.
Mrvt vergeet, dat de Nov.-revolutie eigen
lijk geboren is in Rotterdam onder leiding
vankijkoop, die bang was voor het overloo-
pti; van zijn volgelingen naar de anarchisten,
an toen Troeistea inspireerde tot het doen van
iets grootsch.
Het betoog van het N. V. V. komt hierop
neer, zei spr., dat men het 'NL A. 'S. alleen laat
staan op den dag van de daad, zooals de Tri
bune dien noemde. Deze daad is de revoluti-
onnaire daad, alleen beoogende alles af te
breken en niets op te bouwen. De heer v. Ra-
venstein zelve gaf toe. dat de communisten in
de Kamer ziüen om den boel af te breken. Ei
ken maatregel tot verbetering van 't lot der
arbeiders wijzen ze af, omdat ze van oordeel
zijn dat, hoe slechter dit lot iis, hoe gemakte-
ijker' de propaganda voor hunne doeleinden
te
Spr. was overtuigd, dat van de beweging
van a.s. Maandag niets zal komen, omdat het
buitenland niet zal staken
De Vorwarts zette uiteen waarom de meer-
dtrheidsfiocialistm niet kunnen) meedoen. De
or fhaiikclijken maken er, in plaats van een
betooging te houden tegen de beeren van Ver
sailles een) actie van tegen de eigen regeer
ders.
De ikath. arbeiders in Frankrijk laten, zich
niet op sleeptouw nemen door de socialisten;
iii En land zal wel betoogd worden en zul
len wc moties wordenl aangenomen, maar
men is ,c verstandig om zich té laten mee
skepen.
Fr wordt dus niet gestaakt, hier met noch
ia het buitenland, maar zulks mede door de
Bctie van de chr wikoewegtag. In Nóv. heeft
in al haren omvang genomen, r. k. en
protest. lien OEft land gered en toen is oo-
middelHjk gezegd: wat nu gebeurd is, is schit
terend en moet een spoorslag zijn om ons te
versterken. Sinds dien, zei spr., is net ledental
der chr. vakbeweging verdüftbeld. Wijl zullen
nog steeds moeten toenemen in kracht eni aan
tal, om te kunnen, volbrengen hetgeen van ons
gevraagd) wordit.
De chr. vakbeweging staakt niet a.s. iMtaan-
dag. Waarom niet? Omdat de vier motieven,
aangegeven dbor de soc. leiders te Parijs, niet
gelden voor ons.
Immers wij, hebben geen invloed op de m-
[•arije. Tegen de
hlisatie kunnen
we al evenmin protesteeren, omdat wij in ons
land daarmee bereikt hebben wat te bereiken
is. Tegen, het uitblijven van amnestie van poli
tieke gevangenen) hebben we niet op te ko ren,
omdat we zulke gevangenen niet hebben.
Evenmin kan de duurte voor ons aanleiding
zijn tol staken, omdat de levenamidd ilenvoor-
ziening eischt, dat er gewerkt wordt. Door
ji' zou de duurte der levensiniddMen in de
hand) worden gewerkt, dat ia zeer terecht ook
door het N, V. V. opgemerkt.
De chr. vakbeweging heeft nog een princi
pieel' •motief voor het met-sta Ken. Wanneer is
sinking voor dc chr. geoorloofd? Soms kan
•orloofd zijn, maar aan een politieke
s iking mogen de christelijken nooit mee-
oen, d. w. V. xofioge". door staking niet de
regeering maatregelen pogen, af te dwingen,
d zij anders niet zou nemen. Staking is een
momisch wapen., een middel om dén toe
stand voor de arbeiders, beter te maken, een
•.apen dus in dien strijd tusschen patroon en
erkman En waar de regeering als regel
buiten dien strijd sMat, mag het wapen der
staking tegen haar niet gebruikt worden.
Hoe zullen wij nu a.s. Maandag kunnen
staken uit ontevredenheid over wat een bui-
tenlandsche regeering doet inzake een ander
land? Zou een patroon dat niet opvatten als
contractbreuk?
Wij zullen in ons land niet zoo onverstan
dig zijn om te staken en ons land zal van de
slaking van Maandag geen hinder hebben.
Het N. V V. moet echter niet zeggen, dat het
die verhinderd heeft, want het is niet zoo af-
keerig van een politieke staking.
[>e christelijke vakbeweging neemt
breeder standpunt in dan die der andere
tijen. Zij houdt voor oogeci, dat in ons
rie productie zoo hoog mogelijk moet wor
den opgevoerd en dat naar eenheid van het
volk moet worden gestreefd. De chr. vakbe
weging zoekt het heil van alle burgers van
ons vaderland, anders dan de andere partijen,
die slechts het welzijn van een enkele klasse
beoogen.
Met een wensch voor uitbreiding der chris-
een
telijke vakbeweging besloot spreker.
De heer Hulselmanas, daarna het woord
krijgende, was het met den vorigen spreker
eens, dat Maandag .niet gestaakt zal worden.
Hier in Alkmaar zal niet gestaakt worden,
mdat de communisten het zelve niet doen,
mders zouden zii immers niet om 7 uur des
avonds een meeting beleggen. Spr. betoog-
dat dan het roepen om korter arbeidsdag
zoo ernstig niet is gemeend. Met een voor
beeld uit eigen omgeving toonde hij aan, da
men lang niet afkeerig is van overwerk. In
een werkplaats, waar zelden overgewerkt
werd, arbeidt men nu tot 9 uur 's avonds,
en alle personeel doet er aan mee. Men wil;
zoolang het nog kan, daarvan profiteeren.
Maar al staakt er a.s. Maandag niemand,
het doel is toch bereikt: het praten over revo
lutie. De communisten kunnen nu nog eens
weer de slechte omstandigheden der arbeiders
blootleggen.
Wij achten hei niet nocdig in te gaan op
ifi rcvoltttiooiiaife bedoelingen, omdat wi
iet met hen kunnen meegaan in der. strijd te
en troon en altaar.
Millioenen willen niet dien strijd tusschen
geloof en ongeloof, waaruit voortvloeit de
ecoomische strijd, de sociale kwestie.
Denkt men, dat nu nog dezelfde doelein
den voor de revolutiepredikers gelden als in
November?
Voelt gij wat er voorvalt tegenwoordig in
de wereld? Van elk half uur zijn wel 5 mi
nuten gewijd aan den strijd tegen God
Als wij de revolutie buiten ons land wil
len houden, is er meer noodig dan een preek
over hare vreeselijkheid.
Wij doorleven groote dagen, men behoort
iets positiefs te stellen tegen de revolutie.
Men moet meegaan met den polsslag van den
tijd. We hebben dén 8-urendag gekregen,
maar niet om de revolutiebeweging van No
vember, want we wisten reeds dien te krijgen
zoodra minister Aalberse optrad. De linksche
partijen hebben jaren den tijd gehad een mi
nister van arbeid aan het bewind te brengen,
maar het moesten de christenen zijn, die zulks
uitvoerden.
Uit het publick klonk een protest; de spre
ker meende, dat de 8-urenwet wel degelijk een
gevolg was van de November-beweging, het
geen de heer Hulseimans ontkende. Maar bo
vendien, zei deze, is het toch een feit, dat de
eerste minister van arbeid in het christelijk
ministerie zit.
,;De wet van Talma' was zoo slecht", zeide
de stem uit het publiek
„En is daarom minister Aalberse dan ge
komen?" vroeg de heer Hulselmans onder
groote hilariteit van het overige publiek.
De heer Hulselmans vervolgde zijn rede
met te herinneren aan het debat in de Provin
ciale Staten over het overleg met georgani-
seerden. Deze hadden zich terug getrokkén,
omdat zij zich niet konden vereenigen met het
eit, dat 'overleg wérd gepleegd met ongeor-
ifaniseerden. Spr. had dit sterk afgekeurd.
De bedoeling moet altijd zijn de klove tus
schen werkgever en werknemer kleiner te ma
ken.
Men moet den polsslag van den tijd goed
begrijpen. Spr. wees er op, dat steeds door
verschillende ondernemers wordt gepoogd
den gang van 'zaken te remmen, dat altijd ver
schillende bepalingen worden uitgeschakeld,
tegen de bedoeling van den wetgever. Spr.
maakte dit met een voorbeeld duidelijk en
legde er den nadruk op, dat het R K. Con
gres voor de bedrijven daaraan een einde
ïeeft gemaakt.
Spr gaf toe, dat het leven veel duurder is
dan in 1914, het scheelt wel 100 pet., maar
men hoede zich voor overdrijving, zooals de
communisten doen, die voor 15 in 1914
thanas een loon vragen van 60 tot 80,
De revolutie moet bestreden worden en
daaraan doen r.-k. en soc. allen mee. Midde
len daarvoor zijn verhooging van loon en
verlaging van Tevensmiddelenprijzen. Aan het
eerste werken de soc. hard genoeg mee, blij
kens de loonsverhoogingdebatten in de Prov.
Staten.
Spr. zette uiteen, dat een revolutie tot
stand kan komen door de werking van de
uiterste partijen. De soc. zullen aanvankelijk
niet mee willen, omdat zij de communisten
verfoeien. Maar langzaam zullen zij naar hen
overloopen.
Voorts besprk de heer Hulselmans de bur-
lerwachten, die in Duitschland redders ble-
:en, maar waar toch ook overloopers bij wa
ren.
De huidige maatschappij, gegrondvest op
christelijke beginselen, staat pal tegenover
revolutie, maar werkt daarom wel mee aan
sociale verbeteringen Zij zal in de burger
wachten een goeden steun vinden tegen het
drijven van revoltitionnairen. Spr. besloot
met een opwekking tot strijd tegen revolutie-
'J°De lieer Bruin, voorzitter van het christe
lijk comité van actie tegen dc revolutie, bracht
den sprekers, die door het publiek met een
applaus waren beloond en wier rede herhaal
delijk door handgeklap werd onderbroken,
een woord van dank en sloot daarmede de
lijeenkomst.
ALKMAARSCH
BIOSCOOP-THéATER.
door n iiuercanmte serie van „Het mysterie
der Roode Oogen" als door het aardige bij
werk ten zeerste voldoet.
Een caricatuurfilm laat ons de geschiede
nis zien van Fuller Pep, die verhuizen moet.
Prachtig is de opname die de Hollandia-
fabriek eruaakt heeft van het bloemencorso
in Haarlem. Ook krijgt men-onze beroemde
vlieger Fokker te zien, die tijdens dé Haarlem-
sche feesten het publiek door zijn gedurfde
toeren in bewondering bracht.
„Hij wou m hij zouis een aardige
Amenkaiulsche klucht in twee acteu, waarna
voor het hoofdnummer uog eerst „Hel licht
sein" wordt gegeven.
De zevende série van „Het mysterie" geeft
niet alleen spannende taf reden, maar ook
eenige tooneeltie», zooals b.v. in 't begin der
derde acte als Florence het kleine kindie en
het hondje bij zich in huis neemt. Vanya
Tosca m Stanley apten weer een groote par
tij in deze s erie." Zij blijken voor dit soort
filmwet k uitmuntend geschikt. Tntusschen is
de groote vraag: Wie is Pierre la Rue? nog
steeds niet beantwoord. Dit zal gebeuren in
de slotsérie, die de volgende week wordt ge
geven.
Zoodra zij amar kon, ontsnapte Esther uit
het huis en ging naar de Kenwyns. Zij had
Dora in meer dan een week niet gezien. Zoo
als gewoonlijk door de apotheek binnenko
mend, hoorde zij de stemmen van Dora en
een andere vrouw, lachend praten in de keu
ken, het plassen van water en een grappig,
kraaiend geluid, dat zij niet kon thuisbren
gen. Zij floot, en Dora riep: „Kom eens zien,
wat we doen."
Zij ging naar de keuken, waar Dora en
Betje Cumow op den grond geknield lagen
en bezig waren een kindje te baden. Esther
schrikte. Zij hada Betje niet meer gezien na
den dag, dat de „Sunderland" vergaan was,
en zij was bijna de omstandigheden van haar
vertrek vergeten. De naaktheid van het kinc.
scheen de onwettigheid van zijn geboorte nog
sterker te doen uitkomen. Een zonderling
gevoel van verlegenheid bekroop haar, en zi;
bleef op den drempel staan en mompelde
0, het spijt me. Ik kom wel weer eens te-
rU Deije stond sterk blozend op, ze had neer
geslagen oogen en droogde haar handen aan
haar schort af. Dora, blijkbaar niet bewusf
van de verlegenheid der béide andereu, tilde
den kleine op haar schoot en begon hem
te drogen.
„Kom hem eens kijken", riep ze vroohjk, en
ze hield het kind in haar teere handen om
hoog.
Esther kwam nader. De jonge moeder keek
ialoers, hoe ze aarzelend het kleine lichaamp-
Deze week een programma, dat zoowel
In Jacob van Comptris Jongens- en Mets-
j es-bibliotheek (onder redactie van A. Scha
beek, zijn in det derde serie weer een vijftal
zeer lezenswaardige deeltjes verschenen:
sprookjes, aardige vertellingen, waarvan eer-
ïjkhcid, 1« ié tot ouders en broers en zusters
en aansporing tot goede behandeling van
ïuisdieren dé moraal zijn, alsmede op zeer
bevattelijke manier geschreven opstellen over
iet ontstaan, opsporen en delven van steen
kool en over het kolenbranden. Alle deeltjes
zijn geïllustreerd.
Het kan niet andera of de uitgifte van deze
vijf deeltjes zal het succes, met deze jongens-
en meisjesbibliotheek tot heden behaald, weer
doen stijgen We durven de kennismaking ge
rust aanbevelen. Niet alleen onze jongens en
meisjes echter, ook grooten zullen de boekjes
met genoegen lezen.
Rekken. Aan de hand van een' klein drie-
maandeliiksch tijdschriftje trachten Directeur
en Bestuurderen' belangstelling bij het pu
bliek te wekken voor het groote liefdadig
heidswerk der verzorging van zwakzinnigen.
Blijkens het tijdschriftje vinden daar vele ar
me stakkerds, die hopeloos ten gronde zouden
gaan in de modderpoelen der groote steden,
een veilig onderkomen, een goede verpleging
en zoo eenigszins mogelijk, genezing in de
frissche, ruime gebouwen op.de uitgestrekte
Rekkensche heide, 't uiterste puntje van den
prachiigen Achterhoek.
En al die verschillende schrijvers, die daar
hun pen voeren ten behoeve dier tallooze
hulpbehoevenden, zij spreken onveranderlijk
van twee dezelfde zaken: in de eerste plaats
over de vreugde van te mogen arbeiden en
iets, tot stand te brengen, iets te bereiken en
zoodoende mede tc helpen zij het nog zoo
gering - aan de leniging van den nood on-
■ici z'.wikke; e i-iedenioischen, en in de tweede
plaats doemt daar ook voor allen op een
zelfde dreigend spooksel, dat misschien hun
arbeid zal verstoren, hun krachten zal fnui
ken en hun energie ten slotte zal lamslaan:
'n tekort op de balans over 1918 van niet
minder dan bijna 30 mille.
Geen kleinigheid! Ieder ziet in dezen tijd
van heerschende duurte en nog abnormale
levensomstandigheden.
Niet dan aarzelend is 't dan ook, dat de
Directeur, Dr. Slot Jr., 't waagt een inschrij
vingsbiljet aan dit driemaandelijksche afleve-
ringetje toe te voegen, wetend hoe veel aan
alle zijden al gevraagd wordt.
Maar toch wil het ons voorkom n, dat dit
doel wel ons aller sypmathie heelt ui otó,
indachtig 't hoogst nuttige werk, dat deze
Vereeniging tot Verpleging van Zielszieken
doet, met en mild gebaar in den zak zal doen
tasten. Inat ons vóórkomen dat het hi r
door dreigenden noodzaak tot een gedwon
gen staking van werkzaamheden komt! De
penningmeesteresse, mej. M. C. van Eeghen,
Sarphatikade 12, te Amsterdam, zal gaarne
na ontvangen toestemming, de giften doen in-
casseeren.
Ons Nc&derkwartier, No. 9, geeft als
hoofdartikel „De dokters ui Alkmaar" met
een kiekje van rondtoerende congressisten.
De heer J. P. Zondcrvan vervolgt een artikel
over „Dé electrificatie van ons Noorder
kwartier". „Dwars door de duinen van Ber
gen naar Bergen aan Zee" is een aardig op
stel van een elfjarig meisje, die de wandeling
meemaakte; het artikel geeft een viertal foto's.
Dr. Scheij schreef een recept voor „Een ge
zond, voedzaam en lekker rnelyproduct", ter
wijl de h eerN. S. W. Houtsma vertelt van.
vervlogen tijden.
Mark t ïicriclit n.
PURMEREND, 18 Juli 1919.
Op de afslagmarkt werd verhandeld;
Aardappelen f 2 h f 2.15 p. zak 25 K.G.
Tuinboonen 0.51 h 0.59 p. zak 15 K.G.
Slaboonen '6.90 h 7.40 per 15 K.G.
Snijboonen 5.50 h f 6.70 per 15 K.G.
Peulen 6.70 h f 15.90 per 100 pond.
iDoperwten 7.40 10.50 per IOC pond.
Aardbeien 0.79 h f 0.83 per K.G.
Aalbessen f 0.46 0.76 per K.G.
Klapbessen 0.27 k f 0 46 per K.G.
Handel vlug.
NDORDSCHARWOUDE, 19 Juli.
Aardappelen-Schotsche muizen f 8hf 8.50
Koksianm' 8, Schoolmeesters 8 <1 8.80,
Duiken 8 a 8.50, Drielingen 3.60 a
4.30, Wortelen 3.60 b f 4.80.
Handel vlug,
ZAANDAM, 18 Juli.
VEILING VEREEN. DE ZAANSTREEK.
Vroege aardappelen 7.508 00 per
100 K.G. Aanvoer 35635 K.G.
Tuinboonen IX—2% et. p. pond, bloem
kool I 2331 ct. per stuk, bloemkool II 12K
20 ct. per stuk, bloemkool III 28 ct p
stuk, selderie 2—3 ct. p. bos, pieterselie 1
3 ct. p. bos, uien 414—6^ p. bos, bieten
7ya—9Ys ct. p. bos, komkommers 2^—9SA
ct. p. stuk, rabarber 10J4—11 ct. per stuk,
slaboonen 25—27 ct. per 100, snijboon t
30ki—32ya p. 100, bessen (aal-) 2534—
3734 ci, p. pond, peen 3—634—9y3 ct. per
bos, roöde kool 20—21 ct. per stuk, poste
lein 100—110 ct. per ben, andijvie 250—
560 ct. per 100 str.
BROEK OP LiANIGENIDIJK (Langcdij-
ker Groenteveiling), 19 Juli 1919.
In de heden gehouden veilingen werd be
taald voor:
Bloemkool lc soort (per 100 st.) 20.30 a
28, Roode kool 14.70 per 100 K.G.
Wortelen 3.60 h f 4.30 per 100 K.G.
Aardapelen: Buitenland 8 b f 8.50,
Schotsche 8 b 9.40, Schoolmeesters 8 b
f 8.90, Gladblaadjes 12.50. Koks en Due
8, Drielingen 3.20 a 4.70, kleine f2b
2.20, alles per 100 K.G.
Aanvoer: 15750 K.G. wortelen, 472250
K.G. groote aardappelen, 19200) K.G. drie
lingen, 175 KjG. roode kool, 560 st. bloem
kool.
Tuinboonen 2.90, Slaboonen! 41 b f 43.
HEILOO, 19 Juli. Exportveiling.
Aardbeien 0.35—0.48 per K.G.
je aanraakte. Esther wilde niet onvriendelijk
zijnals ze alleen met het kind was geweest,
zou ze het heerlijk geknuffeld hebben, maar
nu voelde ze zich stijf en onhandig.
Betje barstte in tranen uit, en nam het
kind weg, „U behoeft niet bang voor hem te
zijn, juffrouw Esther", zei ze hartstochtelijk;
„hij is zoo schoon en vlkkeloos als een lam.
Het is zijn schuld niet, dat hij een kleine
bastaard is. En hij zal nooit gebrek aan lief
de kennen, zooals de kinderen van sommige
vrouwen."
Esther voelde de beschuldiging in haar
woordenze werd bleek en deinsde achteruit.
„Betje, wees niet dwaas", zei Dora, .juf
frouw Esther was verbaasd je hier te vinden."
„Juist, dat is het, juffrouw Dora" zei het
meisje, „ik heb u wel gezegd, dat het met
goed was. Het reugt niet, dat u mijn schan
de in uw huis hebt. Het kan me voor mij
zelf niet schelen, maar niemand zal door
woord of blik mijn kindje een verwijt er vana
maken, tda het geen vader heeft."
Zij rolde den kleine in haar schort en heen
en weer gaande, schreide ze bitter. Alsof het
kind de vlek op zijn geboorte voelde, begon
het uit alle macht te schreeuwen, en maakte
daardoor de onrust nog grooter.
Esther was diep bedroefd. Zij knielde
naast het meisje neer en sprak haar vleiend
toe.
„Je bent heel hard en onvriendelijk tegen
me, Betjee. Ik vind het een heel mooi kindje
Toe, laat mij hem eens nemen."
Langzamerhand werden moeder en kind be
daarder, de vréde werd gesloten en bezegeld
met een kus en de drie meisjes brachten een.
uur door met te babelen over de eindelooze
bijzonderheden van fafet toilet van den jongen
heer Curtnow.
Maar een nieuwe belemmering werd ge
voegd bij den omgang van Esther met de Ken
wyns. In theorie bewonderde zij1 Dora, dat zij
Betje Cumow in huis hadi, maar zij kon niet
geheel over haar gevoel van' verlegenheid
iieen komen in) tegenwoordigheid van een
kind, 'dat buiten de wet geboren was. Zij wist,
dat het gevoel diwaas en onmensch'lievend was,
maar zijl was van nature niet in staat aan ze
delijke vraagstukken te ü'enkeni in termen van
gewoon versland en 'haar louter vonmelijk
godsdienstig geloof deed haar geen gemakke
lijke formule aam de hand, zooals Dora voor
de gelegenheid vond.
„Ja, natuurlijk zondigde ze, Esther," zei
Dora toen zij over het onderwerp spraken',
„rfiaar ze heeft oprecht berouw, en dat maakt
een groot verschil. Wij hebben ge enrecht te
veroordeelen, wien God beloofd heeft te ver
geven. Een lijd 'lang zal ze wat moeite hebben,
om een betrekking te vinden. De menschen
nemen een meisje niet, als zaji weten, dat zij
ongelukkig iis geweest. Maar weldra zal zij
het kind tonnen uitbestedA. Intussdhen geeft
hij niet veel last in huis, en Betje .is een zeer
handig meisje."
Bovendien wist Esther, dat ze bang voor
Betje was. De beschuldigde kreet van het
nami het blad op en zette hét weer neer.
„Juffrouw Esther hoe gaat het met jon
gejuffrouw Kitty," zei ze zacht.
„O heel) goed', dank je, Betje," zei Esther,
zondter haar hoofdi om te draaien. „Ik geloof,
dat ze je nog mist," voegde zij er bij, om het
stilzwijgen te verbreken.
„Het is heel lief van u, om dat te zeggen,
juffrouw Esther.- Ik hiéld heel veel van. haar.
Ik wist niet) hoe ved, totdat ik wist, dat mijn
kleintje zou komen. Het maakt een' vrouw
zacht." Haar stem brak bij het laatste woorti
„Juffrouw Esther fluisterde
tenminste een vennoéd'en, waarover geen van
beiden openlijk hardop durfde te spreken, of
schoon na haar zenuwachtigen uitval niets
gezegd' was, dlat aanduide, dat haar woorden
meer dan een algeraöene be teekenis hadden
gehad.
Op een midag, dat Doramaiar beneden was
gegaan, om ten- middel klaar te maken, en
Esther alleen in de huiskamer bleef, kwam
Betje binnen, om het theegoed op te ruimen.
Zij treuzelde rondl in 'de kamer en stelde haar
werk uit. totdat Esther zenuwachtig werd. Zij
probeerde iets te bedenken, dat zij kon zej
gen, maar er kwamwa geen woorden. Betje
ze, wat
dichter bij komende.
„Wat) is het, Betje?" zet Esther, met ver
bleekt gezicht naar haar opziende.
„Gelooft u. dat jongejuffrouw Kitty heel
gelukkig is?
Zijl verlangde naar de macht, om eenvoudig
te spréken, te zeggen: „Zeg me alles, wat je
weet, alles wat je vreest," maar ze kon alleen
.maar zeggen. ,;Hct is nog at een stil kind.
„JU, stil," zei Betje boos. „Maar ze kon
luidruchtig en ondeugend) als de besten zijn,
toen ik haar geheel voor mijizelf had. Zij was
niet bang voor mij."
„Ziji is ook niet bang voor mij," zei Esther
bleek glimlachend1.
„Ik wilde, dat ze meer bij u was, juffrouw.
Ik vind het uiterlijks van die nieuwe ingere
gen' bleeke Londensche meid niet prettig. Zij
13 hard en sluw. Jongejuffrouw Kitty houdt
ook niet van haar, daar ben ik zeker van. Ik
heb ze samen buiten gezien."
Neen, ik houd ook niet van Beatrice," zei
Esther zaCht, blij over die uitvlucht.
„Mijnheer let niet veel op jongejuffrouw
Kitty, zei Bette, en ze Diet haar vinger langs
den. rand van het blad glijden,
„Hij houdt heel ved' van haar."
a;,-
PRIJSVERLAGING.
v
den ouden man werkelijk missen zou, haar
kleine half-zusje was, dat zoo dikwijls door
hem in moeilijkheid was geweest.
•Sammy Lugg werd dranken, en leunend
over de haag van 'het kerkhof, hield hij een
lijkrede.
„Hij was een zeer driftig man zei iuj
waardeerend. „Toen ik een jongen was, zag
ik het gevecht met houweeden tnsschen de
mannen van' Forth Enys en die van Eolear-
ne. De oude Thomas Rosewarne was de aan
voerder van do mannen van Forth Enys.
Midden in het gevecht, terwijl Thomas won
deren deed, sprong een man van Tolcarne
op zijn rug en hield zijn armen vast. Tho
mas riep: „Laat me los", en een smid, Jacob
Treneery, trok den man weg en sloeg hem
neer met zijn duimen op zijn oogen. Maar
Thomas zei: „Laat hem" on hij keek neer op
den man, die op den grond lag, en zei: „Zoo,
ln.rtry Fellow bon jij het l Goed, ik zal je h i-
pen." Hij nam hem op, en (gooide hem togon
den ateonen imuux, en hij werd in een laken
naar huis gedragen om te sterven. O, hij was
heel driftig."
Eenige der rouwdragenden, die van dicut-
hij gekomen waren, keerden naar Trevose te
rug om eenige ververschingen te gebruiken.
Iedereen zei iete van pas; zij spraken over
een schakel met het verleden, een echte man
van Oorawallis van de oude school, een van
de door de natuur gevormde heeren on zoo
verder. De oude Rosewarne had Esther bij
testament 48,000 gulden vermaakt, zoodat
het voorwerp van onwelkome attentie uoru.
Zooals mevrouw Blanchard zei, betookonck
a het bedrag niets voor de erfgename van Ire
Kvoee, maar de bedoeling van den ouden man
aandoenlijk. Als ze rdet gedrukt w&i
J2I <vaa zoo
'3 geweest, zou Esther prat gehad hebban om
lusnior, waarop de gasten trachtten vw
.tw.ijuE rouwbeklag te vareanigen mat v.
trouwelijke gelukweus-clieu over het verdwij
nen van een lastpost, en -openlijke bewonde
ring voor haar stiefmoeder in het zwart. Ro-
eewame -kon zijn oogen niet van haax afhou
den, eh Bl-an-ehard had1 aan de gelegenheid
een bestelling te danken, om haar portret te
schilderen. Het volgende jaar hing het schil
derij op een middenplaats aan de Academie.
W'F'it vervol.
