DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
IR
3. 182
doiiiiord <h)p »iaarvaiut.
Out
DINS MAG
5 AUGUSTUS
Hiöü praatje over namen
k E U 1JL L E T O N.
Uüiiieiigd iVieuwb.
Uil nummer bestaat uit 2 bladen.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f 1,65, franco per post f 1,90. Bewijsnummers 5 ct. Advertentieprijs 15 ct. per regel, grootere letter's naar plaatsruimte.
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. Harms. Coster Zoon, Voordam C 9, Telef. 3.
door
ANTUNIO.
Jonkheer van Bommel liad zeven voorna
men. A. b. C. D- b. Jr. van bommel stond
er, behalve zijn titel, op zijn visitekaart je. Ül
nusscmen had luj er maai' zes en stond er
slechts up: A. b. U. D. b. F. Zeker weet ik
liet met. liet is jarcu geiedeu, dat ik Jan Hol
lands „iNette Meuscuen" las en naar ik üet
boek met in mijn. oezit heb, kan ik bet met
naslaan er eoustateeren ol ne voornamen liet
alpoaoet ai hepen tot en met U ilan wei tot
en met Jr.
ik Heb dien aan namen zoo rijken man in
mijn gedachten wei eens beklaagd, want ik
beu meewarig van aard. ik zeiue zoo nu en
dan tot me zeil: „Wat moet het een last zijn
voor dien mynheer van bommel oui A. b. L,.
D. b. b. U. te heeten." ik stelde mij daa voor,
dat mj b.v. notarial was en ladus zijne akten
moest beginnen
„Voor mij, Jonkheer Anton, Bernard,
Clnistiaau, uiedenk, bgbertus, Franciscus,
Uerhardu» van bommel notaris, reskieereude
te...."
Wat een tijdverlies voor hem of zijn kler
ken en wat een verlies aan gezegeld papier,
dat voor de aischnlten toch al met zoo kwis
tige hand moet worden beschreven 1 bn liet
had nog erger kuuueu zijnl Wanneer die
mijnheer nu imk reus een bijzonder inge
wikkelde achternaam had, aan drie ói vier
heerlijkheden ontleend, en b.v. van bommel
van bommelerwaard en lieereuwaardeu heet
te, zou zijiie kwelling nog erger zijn. Zelia
als ware mj geen notaris, kou üet hem in deze
dagen van in te vullen belastingbiljetten wel
eens te druk worden.
Veel namen... daaronder kau men gebukt
gaan. bn dan is dat een kruis, hetwelk men
zichzelf niet heeft opgelegd, zooals over 't
algemeen de nameukwestie, wanneer zij
drukt, altijd drukt op ouschukligeu.
1 let lijkt zoo gemakkelijk, zoo eenvoudig om
eeu naam te geven. „Als 't kind maar een
naam heeft," zeggen we, zelfs in figuurlijke
heteekeuis. Maar liet kind heeft zoo gauw
geeu naam, waarmede het zijn leven lang
tevreden kau zijn. Ik zou niet graag de el
lende begrooteu, die over het hoofd van
iemand, wicn men bij zijn geboorte den naam
bugel lieeit gegund. Wat ccue goedkoope
geestigheden zal üie persoon moeten hooreu,
dag m dag uit, zoolang hij slechts een aard-
sche bugel is. bveumin is eeu benjamin
te benijden, die b.v. drie en negentig jaar
wordt, bn dan zijn er nog die deltige, die
snorkende namen, waarbij men terstond denkt
aan de halve mythologie, en de geheele Ro-
meinsche geschiedenis! üat is ook een be
proeving. Uoriolanus of Palamedes of Ti
tus te heeten is voor een meuscli even ouaan-
geiiaam als eene eridieustbaarheid, waarme
de eeu erf bezwaard is.
't is waar, in ons land wordt in het pu
bliek de voornaam niet veel genoemd. Wij
leven hij voorletters. Maar in de Fraasche
landen, waar de vrouw' b.v. dikwijls wordt
aangeduid met den voor- en achternaam van
den mau en men, om eens iets te noemen, zal
zeggen; mevrouw Jules Simon, zou zulk
een snorkende voornaam niet verborgen kun
nen blijven. Voor 't dagelijksch gebruik heeft
neii de verkortingen, de kleine naampjes; dat
is één troost. Maar juist die verkortingen, dat
is al wen een gevaarlijk iris Daar wordt zoo
lichtzinnig mee omgesprongen, dat men vol
wassen meuschen met kleine naampjes behept
ziet. die goed zijn voor kindereu in de lan
ge kleereu, maar onuitstaanbaaar voor man
nen met knevels of vrouwen met kapotlioed-
es. Zoo dikwijls blijven üie kleine naampjes.
3 u c k ia voor een dikken dreumes van twee
aar niet onaardig en beppy is niet onge
schikt voor eeu klein meisje. Maar o wee, als
die namen niet bijtijds tegen anderen verwis
seld worden 1 ik heb eeu jongen gekend die
Samuel heette of bij verkorting f2ffl Van
Sam werd Sample gemaakt en hiervan weer
bij verkorting Pie. Eu het is Pie gebleven en
zal Pie blijven, zoolang hij zijn ondermaan-
schen pelgrimstocht voortzet. Nu en dan
noemt een medelijdend vriend hem nog eens
Sampie, maar dat is dau ook het meeste. Het
karakterlooze Pie domineert; bet kinder
naampje kan maar niet verdrongen worden
Er is nog eeu belangrijk onderdeel der na
men-ellende te vermelden. Een bijna onuitput
telijk onderdeel, dat in de conversatie nog al
ens stof geeft tot dwaze opsommingen, waar-
j toe ieder het zijne kan bijdragen, ik bedoel
de leelijke achternamen. Ook af weer een last,
dien men zicli zelf niet oplegt. Men komt er
i mee ter wereld als met een moedervlek en is
men een mannelijk wezen, dus niet'in staat
ora van naam te veranderen, dan behoudt men
dien last tot aan zijn zalig einde, ik wil hier
;een lijst geven van dwaze, onaangename, on-
iesche namen, al zou de collectie groot en in
vele opzichten curieus zijn. ik noem er maar
twee, die wezenlijk bestaan. Het zijn de na-
f men Klontje en üodomie. is het geen kruis
om Klontje te heeten? Stuit zulk eeu naam
voor den bezittel' niet menige carrière Oaat
met zoo'n naam ecus bij de marechausée I
„De algemeene opinie moet aan de leden
van den gemeenteraad een juist mandaat ge
ven.
„De burgemeester heeft dan slechts te zor
gen, dat de besluiten van den gemeenteraad
worden uitgevoerd."
Dat is een zuiver standpunt voor deze
Franschen verkozcue door liet algemeen stem
recht. En, dat ingenomen hebbende, brengt hij
het eene punt na het andere onder de oogen
der kiezers. Om eens iets te noemen en weu'
te geven in den vonn, waarin hij zijne nota's
opstelt het volgende:
„Het budget van liet volgend jaar bevat
voor het eerst een post in uitgaaf van honderd
francs, waardoor niemand verplicht zal zijn
het aandeel te betalen, dat den priester in den
prijs der begrafenissen en huwelijken toe
komt.
„Nu heeft deze maatregel zonder twijfel
zijn goede zijden, maar eveneens worden er
bezwaren tegen vernomen. Allereerst is het
een nieuwe post vatt uitgaven op liet budget.
Eeu flink, kranig officier te zijn, met forsche
gestalte, 1 nieter 85 hoog, met breeile schou
ders en martialen snorrebaard en Klontje te
1)
Door Charles Garvice.
Vrij naar het Engelsch,
HOOFDSTUK I.
„Weet u wanneer sir Ralph komt, freule
Cottie?"
Constance Desbrook schudde het hoofd
zonder het af te wenden van het venster,
waardoor zij met een droevig en bezorgd ge
zicht stond uit te kijken. Zij was in den zwa-
ren rouw;-wat haar slanke meisjesachtige ge
stalte 'nóg 'slanker en jonger maakte. Haar
vader was veertien dagen geleden gestorven:
zij keek uit 't venster van het oude kasteel
naar het kleine dorpskerkhof, achter de reus
achtige olmboomen, waar ze hem begraven
hadden.
„Neen." zei ze een paar minuten daarna,
„ik heb het niet gehoord. Ik weet niets van
hem zooals u weet. Ik heb hem niet gezien
sedert hij te Eton school ging en hier nu en
dau in de vacantie kwam."
„Ja, dat weet ik wel," zei juffrouw Wa
ring, de trouwe juffrouw Waring, een mensch
vol toewijding en liefde, eerst was ze voedster
geweest en nu de gezelschapsjuffrouw en
vriendin van het eenzame meisje.
„Hij kan ieder oogenblik komen, dunkt mij."
„Ja zeker," stemde Constance onverschillig
toe „Mr. Crayson heeft hem geschreven om,
hem vaders dood aan te kondigen, maar mr.
Craysou heeft nog niets van hem gehoord."
„Zou u niet van liet raam vandaan gaan
en eeu stoel nemen, freule Cottie?" zei juf
frouw Waring vleiend. „IJ hebt daar al zoo
lang staan luren, uw oogen zullen u pijn-
doeuer is de laatste dagen zooveel van ge
vergd"
„ik mankeer niet," zei Constance, „ik sta
heeten, dat kan toch niet. Den uaaxh Qodo-
mie zag ik in eeu register van de gemeente
Avereerst. Voornaam: Jannes. Waarschijn
lijk was de eigenaar een afstammeling van
iemand, die er nog al eens een „knoop" op
legde, om een familalre uitdrukking te ge
bruiken. Welnu, zou Jannes üodomie niet
maar verstandig doen niet te Avereerst te
blijven en zich te bepalen tot zijn klein hoekje
bouwland? Met zulk een naam wordt het
eeu gewaagd spel om zich in liet maatschap
pelijk verkeer van een stad te begeven.
Ik vat nu het voorgaande te znmen en zeg,
dat een leelijke familienaam een ramp kau zijn
voor een mensch, eeu leelijke voornaam een
kruis, eeu groote hoeveelheid van namen een
last.
En ik sta niet alleen in mijne opinie, ten
minste wat dit laatste betreft. Op de Fransch-
Spaansche grenzen, In een heel klein dorpje
van liet Ariege departement woont een bur
gemeester, dleSerdiende van de bergen af te
dalen 'cu aan liet hoofd eoner grootere ge
meente te staan, Hij heeft de gewoonte om
tweemaal per jaar een verslagje uit te breu
gen van tic verbeteringen, die „men" meent,
uat in de gemeentezaken konden wordeu-aan
gebracht. In een paar woorden worden die
j verbeteringen uiteengezet; het versiagje
wordt gedrukt en aan de inwoners rondae»
zonden. Zij kunnen er nu thuis eens over na
denken en praten. Als motto staat borcu die
desiderata
„De gemeentezaken moeten bekend zjjn bij
alle gemeenteuaren.
naar buiten te kijken. Alles hier in de kanier
zijn kamer is een herinnering voor mij
U hebt gelijk: het is zwak en bijna slecht om
zoo te peinzen en te treuren, ik kan hem
toch niet terug krijgen; en er zijn zoo
veel dingen waai' ik over denken moet. Weet
u ach ja, natuurlijk weet u het dat ik
het kasteel waarschijnlijk moet verlaten? Mr.
Crayson heeft geen ander testament gevon
den en alles, zoowel het kasteel, de geheele
bezitting en de titel, alles gaat waarschijn
lijk over op Ralph.
„Maar hij is een neef van u, freule Cot
tie," zei juffrouw Waring opgewonden. „Hij
zal toch zoo wreed en zoo inhalig niet zijn
alles zelf te nemen en u de wereld inzenden
zonder eenig fortuin!"
Cottie schudde even het hoofd.
„Ik weet het met. Daarenboven als hij
mij geld aanbood om voor mij te zorgen, zou
ik liet natuurlijk niet aannemen ik zou
hem dat niet kunnen toestaan. Waarom zou
ik van liefdadigheid leven, en dan nog wel
de liefdadigheid van een man waar injjn va
der niet van hield?"
„Er moet een ander testament zijn, freule
Cottie zei juffrouw Wariug ernstig en met
verontwaardiging. „Ik kan niet gelooven dat
sir Joint zijn eenlge dochter, zijn eenig kind
in zul keeu toestand zou achterlaten."
„Neen, het lijkt ook onmogelijk. Ik heb
er nog niet veel over nagedacht; want, verge
leken hij mijn groot verlies, schijnt al het an
dere er zoo weinig op aan te komen. Vader
heeft zeker plan gehad het testament te ver
nietigen dat hij gemaakt had toen hij boos
op mij was, en hij was altijd nonchalant met
zulke'dingen; gewoonlijk met al zijn zaken.
Voorts is het niet billijk, dat de gemeente of
de priester er onder inde. Het is weusdielijk
om zooveel mogelijk de zaken van den een:
dienst en die van de genitrante-admlnlstralie
uit elkaar te houden."
Niets meer. IX' inwoners weten nu, weke
de kwestie is Ze i* zuiver en eenvoudig ge
steld. Ze zullen cr oude. elkaar over praten
en dau zal uit die besprekingen „de algemee
ne opinie" geboren worden, die de genu ui
raadsleden inspireert ui die zoodoende c
den burgemeester zijn gedragslijn voortrekt.
Somtijds, wanneer het Zaken betreft, die
een administratieve belangen raken, gaat de
urgemeester eeu stapje verder en geeft aan
zijn gemeenteleden goeden raad. Wanneer hij
vindt, dat zij verkeerde gewoonten of gebrui
ken hebben, tracht hij die door overtuiging uit
te roeien. Zoo heeft hij nu eene kleine tewe-
ing op touw gezet tegen het overmatig toe-
gwg
deele
len van voornamen aan kinderen, zooals
dat bij de boeren In Frankrijk gebruikelijk is.
De Fransche boereu, dit is geen zeldzaam
heid, geven dikwijls eeu half dozijn voorna
men aau hun kinderen. De burgemeester van
het Ariège-doipje is overtuigd, dat deze ge
woonte dikwijls alltgdei lakt- veroorzaakt en
heelt dan ook in het vertrek op het gemeente
huis, waar de geboorten moeten worden aan
gegeven, een gedrukt biljet laten aanplakken,
waarop met dikke letters te lezen staat
„Zoo ge aan uw kind meer dau één voor
naam geeft, loopt het gevaar in de voornaam
ste handelingen van zijn leven een dezer na
men weg te laten of er de volgorde van te wij-
zign, waardoor het'ia ernstige moeilijkheden
kan komen."
Soms wordt van dezen wenk notitie geno
men; soms ook ie liet noodig, dat een. korte
•mondelinge bespreking plaats hebben om tien
vader te verhinderen zijn kind met namen te
overstelpen.
De volgende anecdote bewijst duidelijk de
voorliefde van den Franschen hoer voor vc- l
namen.
Op een goeden dag, zoo vertelt de bui ge
meester, komt ecu vaclei de geboorte melden
van zijn kind-'Hij bekijkt liet aanplakbiljet,
leest liet aandachtig euv raagt den burge
meester iplichtinge»». w<-i.k rite „ernstig? moet
liJMiedcii" kc. .en zif« Het mtwoord wordt
gegeven
Hebt ge 't goed begrepen?
Volkomen goed, nhjuheet de burgemees
ter.
onuitroeibare zelfzucht d - hem nu h»-
treurde alsof hij de beste vader geweest ware
die ooit had bestaan.
Men moet geen kwaad spreken van hoog
geplaatste personen, vooral als zij dood zijii
maar waarlijk men zou tevergeefs zoeken iets
lofwaardigs te zeggen van den baron,, die
pas zijn aardsche "omhulsel had afgelegd en
het alien, die hem omringden, lastig maakte,
terwijl hij nog leefde. Dit mag tenminste ge
zegd worden: de laatste persoon die den hi-
storischen titel gedragen had was, zoo niet
beter, dan toch ook niet slechter dap de lan
ge rij van zijn voorgangers
Het is waar, in zijn jeugd had hij een los
bandig, leven geleid, hij speelde en was een
woeste kerelop middelbaren leeftijd had hu
zich gevestigd op zijn landgoed, had zijn on-
derhoorigen onderdrukt en leefde in twist met
zijn vrienden en in zijn laatste levensjaren
j was hij een schrik geweest voor allen die-
hem omringdenmaar deze sombere beschrij
ving zou op alle Desbrooks toepasselijk zijn
en men moet toegeven, dat het kwaad soort
i was. Over de eigenaardigheden van de fam-1
He nadenkende, beefde miss Cottie dikwijls
voor zich zelf en vroeg zich af of zij ook zoo
slecht zou wezen als de restmaar dan vei
Mijn arme vadér
tranen s
haar in de oogen.
daar geen bijzondere reden voor gehad had,
aangezien de overleden betreurde sir John
lt om iemand gegeven had dau om zicli
et mooie meisje, dat hem
noo
gat zij baar lieve moeder, wier bloed door
haar aderen stroomde, de vrouw die sir John
naar het kerkhof had gedreven, toen naar
dochter nog slechts een kind was.
Het eenige testament dat men van sir John
gevonden had. was gemaakt in een aanval
van drift, ecu testament waarbij hij al wat hij
bezat naliet aan sir Ralph, den erfgenaam
van zijn baronnen titel en nem aanwees als
Voogd van Constance.
Maar die gedachte hinderde haar niet zoo
heel erg; als men jong is en gebogen door
smart, is de geldkwestie er een van net min
ste belang. Daarenboven, zij had in leder
geval de opgewektheid en den moed geërfd
waarvoor de Desbrooks bekend stonden; zij
was volkomen gezond en had de geestkracht
die de armoede licht maakt te dragen
Dat zij het oude kasteel, de Hall, zou
Flink zool En onder wolken voornaam
moeten we nu je zoon Inschrijven
Armaud. Constant, Marie, Fidéle.
Werkelijk 1 Zou je er gorns nog meer wil
len geven?
Neen, mijnheer de burgemeester. De
andere namen heb ik weggelaten om u p'ei-
zier ia deen.
Dus vier voornamen,... om nu eene heel
bescheiden te zijn. Minder kan toch ook niet.
Ecu voor den peter, één voor de inter, één
voor den grootvader en één vo-cr nlvia, voer
het pleizier.
En waneer nu later, Armand, Constant,
Marie. Fidele zijn naam zet ouder eeu aut
hentiek akte en hij vergist zich en zet Fidéle
vóór Marie, of Constant vóór Fidéle, dan is
de akte gebrekkig in haar vorm en kan zij
door de rechtbank nietig verklaard worden.
De burgemeester doet dus zijn best om ver
mindering van Voornamen te krijgen in zijn
dorpje Evenals bij Alkmaar de victorie be
gon voor de Nederlanden, is het niet onmoge
lijk, dat van Roqueiixade in de Ariège het
licht zal dragen ter vereenvoudiging der
naamkweitie op aarde. Mee tal wordt er ktt
ons land nlel met halve d men voornamen
roudgesmeten of het niets was Mtmr Ook hier
kan nog wel wat vereenvoudigd en verbeterd
worden. Er zijn nog wel van die jonkheeren
A. B C, D I F. O van Bommel die dank
baar zouden zijn, zoo os. hun ven deel van
hun namens laar! kou afknippen Et! /.-ker
zijn cr oneindig vee! nicer, dtV, zuchten ouder
dwaas-gekozen of belachelijk-vervormde na
men. Voor hen zou het ook goed zijn, dat de
ouders soms wat meer dachten aan het lot
van hen, die de namen moeten dragen, dan
aau de herinnering of de toekomstige nala
tenschap van hen, aau wie ze die namen out-
leeneu.
DL RUPSENPLAAO.
Aan eeu schrijven van het Staalsboschbe-
heer over de rupscup laag is hei volgende
ontleend:
Nu de grove denneubosscbeu in ons land,
voornamelijk op de Veluwe en in de provin
cie Utrecht, ernstig bedreigd worden door
de gestreepte denuemups (Eauolia piniper-
daj, en uitgestrekte bosschen door deze rup
sen geheel of zoo goed als geheel ziju kaal*
êevreten, is het vellen vau de aangetaste
osschen als bestrijdingsmiddel aanbevolen.
Een ernstige waai schuwing om niel over
ijld tot veiling ovc te e-ii'n, is lino nUt mis
plaatst. LX (.•iiderviuding, opgedaan bij de
vóór een Hl-tai jare.-;. ons lai&d plants ge
had hebbende nonvlinderplflag, heeft ge
t opzicht niet te haastig
moet zijn. Verschillende boisdiee, die de*
leerd, dat wen 1st dü oj..'
tljds op vrijwel hopeioe wijze kaalgevreten
waren, hebben zicli in de daaropVolgewJ'
Jaren zon goed ais geheel hersteld. Het is
daarom van het meeste belaag, eerst af ie
wachten in hoeverre de bosschen zich zullen
herstellen. Vooral ook nu in de laatste jaren
leeds zooveel dewiU'ubosschco geveld zijn.
Als bestrijdingsmiddel heeft Eet veile" bo
vendien «een nuf, aangftelm ftp. cppsen zich
than» w'pcffiof te M, Mnt m
S-f! Op «J'"f (Ai.» 'X «WHOgffciri-te tfzvl
oen en na ponioos&isd overwtatenai: de
vlinders verschijnen dus eerst in het volgend
voorjaar cu leggen in si dau eieren.
De nonvUncter ëanzentegen verschijnt,
moeten verlaten, waarvan zij de kolossale
boomen, de verweerde steenes liefhad mei on
uitsprekelijke liefde, was zeer waarschijnlijk,
ja bijna zeker, maar hoe bezwarend dat
vraagstuk ook was, zij voelde dat zij wel ei
gens naar toe kou gaan, dat er wel een ma
nier zou wezen om voor net onderhoud te zor
gen van zich zelve en de trouwe juffrouw
Waring, die haar zeker nooit zou verlaten.
Zij lag achterover in een groetten stoel co
sloot de oogen; juffrouw Waring liep stille
tjes naar haar toe en trok een sjaal om haar
heen.
„Als je maar even slapen kon, freule Cot
tie," fluisterde zij vriendelijk, maar terwijl
zij dit zei werd er aan de deur geklopt en
de butler in rouwlivrei, zei op onderdanigen
to'on, sedert de harde scherpe toon van sir
John's stem voor altijd zweeg:
„Mr. Crayson vraagt of u hem zou kun
nen ontvangen, freule?"
Juffrouw Waring keek een weinig verstoord.
„Ja."
Mr. Orayson trad Mcmel lleë tmu ooa
jong metuwh, zoor btend, poo blend1 »ilf« Jat
l>lj ooft zeker «owt iloht zijn 'hoar wil leek cu,
Bum Hom bijna voor oen Albino 'koy «auzlenj
lunar zijn ooigen. waren niet re-wh <1 oh hooi
'iiehvblauw. Mieeohlen hl old hij zelf niet vua
dio Meur, want de vrij zwnro oogleden, waren
Lijna altijd noergiwimmn Hij droeg se-.-n Lno
vel of baard, went zijn mond w.a'niot Ir»,end,
dat wil V'.itfgen, hot wna on Iküeiae, welffe-
vormdo mond on bepa.-dd oen heed aardiao
tnoud al" hij 'hom maar «lil hioki on niet
glimlachte. A!l« hij laohte wa« da mond laoar
zoo ftard'isr niet, want dan hing do onderlip
naar beneden en trók hij do bovenlip een
toetje op en verte »d® *sjï ja oogUïaöen»
wat, lang niet m was. Weaiwohijiaiijli wiet
hij dit, wniit hij glimkolvte niet vaak. Lyeott
örayson wus do eunigu vortegonwo- rtlger
van het notaris»!!anten», dut geslachten lang
tie ««kun der !>oshi'i«jki Lidiundoid had. Zijn
vader, grootvader, overgrootvader, waren do
roohbigeteerden gewwM dor familie. Zü had
den behoord tot do ke.kuu, Bedaards ordo van
zooaU bekend, in denzelfdcn zomer, WHflrln
de beschadiging door de rupsen plaals had
en legt hare eieren vóór den winter op de
s lam men der kaalgevreten boomen, hl uit ge
val kan dus het verwijderen der met eieren
belegde slammeu Vóór dat de ticreu in Ivt
voorjaar uitkomen, alt uiterste maatregel
mugen rln Hebben
Om de gestreepte dennenrups te bestrijden,
dient men de poppen iti Het strooisel te vet-
nietigen, b.v. dour het laswerken daarvan,
het bréngen in de bosschen van varkens,
k(ppeu, e. d,
lulu8adien ia de kans vrij groot, dat in on
derscheiden bosschen. waar de plaag nu
woedt, een volgend jaar geeiie ernstige her
haling daarvan te wachten zal zijn, omdat
Het blijkt, da»t een groot aantal van de scha
delijke insecten door vogels, sluipwespen,
parasiet-vliegen en zwammen is gedood.
E. L. T. A.
CAPT. SIR ALCOCK IN ONS LAND.
Zaterdagmiddag kwam tapt. Sir Alcock
met den trein van 12 uur 35 min. uW Lien
Haag aan het Centraalstation te Amsterdam
aan. De directeur van de Spoorwegmaat
schappij had een salonwagen tcr geschikking
gesteld van den aviateur, die op het aange
wezen uur in de 2e kfasse wachtkamer Vfttt
het Centraalstation werd ontvangen, bij
monde.van den hier D. Manassen, lid van
den gemeenteraad van Amsterdam, die den
k' .tuigen aviateur hartelijk gelukwcuschte
met zijn prachtige prestatie, Spr. richtte het
woord tot Sir Alcock, en deelde licm mede,
dat de burgemeester van de hoofdstad ver
hinderd was hier aanwezig te ziju. levens
'begroette de heer Maittta ten Sir Alcock na
mens het bestuur van de Elta, waarna de
aanwezigen three cheers aanhieven ter eere
van Sir John.
Lett drietal Amsterdamsche Weesmeisjes,
spr aal voor dit doel in de wachtkamer van
liet Centraalstation bijeengebracht, bood Sil"
Alcock een fraai bloemstuk aan, waarna de
heet Manassen Sir John de beteekcuis mee-
deelde van hel rood en zwart van ons bur*
weeshuis. Diaauia was voor de talrijke aan
wezigen gelegeuhekl zich voor te stellen aan
Sir John, waarvan door menigeen gebruik
werd gemaakt.
Vervolgens begaf uien zicii naar een aantal
automobielen vooi het station, waarna een
rondrit dooi de stad gedaan werd.
Na den rondrit ging het gezelschap naar
de Elta, waar generaal Snijders, Alcock het
welkom toeriep in Hólland en hem vervol
gens geluk wenschte met ziju prachtige pres
tatie.
Hierna begaven de gasten zidr naai" het
Vliegveld.
's Middags werd de Vickers Vimy uit En
geland verwacht.
Hel zal bekend i, dat Alcock in een
Vickeis Vimy den 1 taan overstak en men
zal dus kunnen b, grijpen, niet hoeveel span
ning d ...in -ut van du 1 taaie loeaiel tege
moet gezien werd. legen half Vier verscheen
het verwachte apparaat in de lucht en kort
daarna daalde het sierlijk op he! l Ita* ter rein
cu ontlastte daar den bestuurder en een b-ial
paagggier» Acirt ervan hadden 's morgen»
bugdand en verlaten, waarna op Soesterberg
werd neergestreken om vervolgens op het
Elta-vliegveld te lauden. Het enthousiasme
van het publiek wac buitengewoon gróót, en.
men was zeer nieuwsgierig iels meer te zien
van liet. beroemde toestel,
(Wordt vervolgd.)
L.', I....'' J=gL
ÜLL-i
wrongen nu»» im w
want zij had haar vader lief, ofschoon zij
pin tteifin ilsnota.Hiwen. Lyoott Graywon be-
hoo-rd. e' heel «ivl«« "O Zij Wflrnn
gentlemen #ewee»t en Ly-oett's vader had ga-
tracht een héor van te makenlüj luul
hem naar OeCi-d «esondén, had hom goed
geld te verteren gegeven, zocKlat, hij siah bij
andere jongelui van goeden stand ken aan
sluiten; maar het was den ouden man niet
gelukt. Het was Oxford en den omgang met
nette jongelui ook niet gelukt. Lycett's vader
was met zijn keukenmeid getrouwd, een goe
de keukenmeid, ma-ar een slechte vrouw en
tengevolge daarvan was er een slechte nei
ging in Lycett, een' neiging die door niets
kan worden uitgewiseht.
Hij kwam de kamer binnen met zijn eigen-
aardigen zachten, onhoorbaxen stap. Z-ijn
•rouwkleederen van zwart ^erge deden de
bleekheid van zijn gezi-cht, zijn ontzettend
'licht haar en zijn lichte oogen. nog meer uit
komen. Hij sloeg de zware -oogleden een
oogoablik op en zag eerst Oonstance en boen
juffrouw Waring aan: maur het was slechte
oen oogenblik en niemand die dien blik had
gezien 'O-u .bf.k'-n, dat l.vvett Crayson de
dochter van sir Jouh liefhad.
„Llefilö" is een groot woord, men i« «nrns
goiKHniznakl, het te gohruikeG bij -gebrek san
oen juister werd. i->ns soggea dat LycutC
'Orayscn na mi naast r.icli zelf »u zijn eigen
gemak en wol aait Oowtanoe liofhnd.
behoeft nauwelü'k* goet*gd te w-'wdAÓ* uat Ly
zijn liefde ufot verklan rd1 'het. .Er i» Hij na een
even groet verschil, eon even diepe kioof tus-
s-ohon eeu iiiuisju van C<fhstance's mn«teohn-p-
polijko po«lEu on die van Lycett Cruywon al*
tus hen een generaftl en omi gewc-n «o-ldaat,
vooral nis zo in Ea i -beiden buiten wo
nen op nu kleine plu,!te. In bycotl/s oogen
was freule Hesbroók van 't kautee. bijna era
k-uülngla en Oonstance beschouwd# deu heor
Crayson wam- zij fntussdlnm niet, veel toe»
ophad met een onverschilligheid, die ge-
kenmaikt wordt door een duidelijker uitkö-
jnrnde heleeid:held van die waar-uiee mun zijn
gelijken bchandelb