DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. IR 3. 182 doiiiiord <h)p »iaarvaiut. Out DINS MAG 5 AUGUSTUS Hiöü praatje over namen k E U 1JL L E T O N. Uüiiieiigd iVieuwb. Uil nummer bestaat uit 2 bladen. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden f 1,65, franco per post f 1,90. Bewijsnummers 5 ct. Advertentieprijs 15 ct. per regel, grootere letter's naar plaatsruimte. Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. Harms. Coster Zoon, Voordam C 9, Telef. 3. door ANTUNIO. Jonkheer van Bommel liad zeven voorna men. A. b. C. D- b. Jr. van bommel stond er, behalve zijn titel, op zijn visitekaart je. Ül nusscmen had luj er maai' zes en stond er slechts up: A. b. U. D. b. F. Zeker weet ik liet met. liet is jarcu geiedeu, dat ik Jan Hol lands „iNette Meuscuen" las en naar ik üet boek met in mijn. oezit heb, kan ik bet met naslaan er eoustateeren ol ne voornamen liet alpoaoet ai hepen tot en met U ilan wei tot en met Jr. ik Heb dien aan namen zoo rijken man in mijn gedachten wei eens beklaagd, want ik beu meewarig van aard. ik zeiue zoo nu en dan tot me zeil: „Wat moet het een last zijn voor dien mynheer van bommel oui A. b. L,. D. b. b. U. te heeten." ik stelde mij daa voor, dat mj b.v. notarial was en ladus zijne akten moest beginnen „Voor mij, Jonkheer Anton, Bernard, Clnistiaau, uiedenk, bgbertus, Franciscus, Uerhardu» van bommel notaris, reskieereude te...." Wat een tijdverlies voor hem of zijn kler ken en wat een verlies aan gezegeld papier, dat voor de aischnlten toch al met zoo kwis tige hand moet worden beschreven 1 bn liet had nog erger kuuueu zijnl Wanneer die mijnheer nu imk reus een bijzonder inge wikkelde achternaam had, aan drie ói vier heerlijkheden ontleend, en b.v. van bommel van bommelerwaard en lieereuwaardeu heet te, zou zijiie kwelling nog erger zijn. Zelia als ware mj geen notaris, kou üet hem in deze dagen van in te vullen belastingbiljetten wel eens te druk worden. Veel namen... daaronder kau men gebukt gaan. bn dan is dat een kruis, hetwelk men zichzelf niet heeft opgelegd, zooals over 't algemeen de nameukwestie, wanneer zij drukt, altijd drukt op ouschukligeu. 1 let lijkt zoo gemakkelijk, zoo eenvoudig om eeu naam te geven. „Als 't kind maar een naam heeft," zeggen we, zelfs in figuurlijke heteekeuis. Maar liet kind heeft zoo gauw geeu naam, waarmede het zijn leven lang tevreden kau zijn. Ik zou niet graag de el lende begrooteu, die over het hoofd van iemand, wicn men bij zijn geboorte den naam bugel lieeit gegund. Wat ccue goedkoope geestigheden zal üie persoon moeten hooreu, dag m dag uit, zoolang hij slechts een aard- sche bugel is. bveumin is eeu benjamin te benijden, die b.v. drie en negentig jaar wordt, bn dan zijn er nog die deltige, die snorkende namen, waarbij men terstond denkt aan de halve mythologie, en de geheele Ro- meinsche geschiedenis! üat is ook een be proeving. Uoriolanus of Palamedes of Ti tus te heeten is voor een meuscli even ouaan- geiiaam als eene eridieustbaarheid, waarme de eeu erf bezwaard is. 't is waar, in ons land wordt in het pu bliek de voornaam niet veel genoemd. Wij leven hij voorletters. Maar in de Fraasche landen, waar de vrouw' b.v. dikwijls wordt aangeduid met den voor- en achternaam van den mau en men, om eens iets te noemen, zal zeggen; mevrouw Jules Simon, zou zulk een snorkende voornaam niet verborgen kun nen blijven. Voor 't dagelijksch gebruik heeft neii de verkortingen, de kleine naampjes; dat is één troost. Maar juist die verkortingen, dat is al wen een gevaarlijk iris Daar wordt zoo lichtzinnig mee omgesprongen, dat men vol wassen meuschen met kleine naampjes behept ziet. die goed zijn voor kindereu in de lan ge kleereu, maar onuitstaanbaaar voor man nen met knevels of vrouwen met kapotlioed- es. Zoo dikwijls blijven üie kleine naampjes. 3 u c k ia voor een dikken dreumes van twee aar niet onaardig en beppy is niet onge schikt voor eeu klein meisje. Maar o wee, als die namen niet bijtijds tegen anderen verwis seld worden 1 ik heb eeu jongen gekend die Samuel heette of bij verkorting f2ffl Van Sam werd Sample gemaakt en hiervan weer bij verkorting Pie. Eu het is Pie gebleven en zal Pie blijven, zoolang hij zijn ondermaan- schen pelgrimstocht voortzet. Nu en dan noemt een medelijdend vriend hem nog eens Sampie, maar dat is dau ook het meeste. Het karakterlooze Pie domineert; bet kinder naampje kan maar niet verdrongen worden Er is nog eeu belangrijk onderdeel der na men-ellende te vermelden. Een bijna onuitput telijk onderdeel, dat in de conversatie nog al ens stof geeft tot dwaze opsommingen, waar- j toe ieder het zijne kan bijdragen, ik bedoel de leelijke achternamen. Ook af weer een last, dien men zicli zelf niet oplegt. Men komt er i mee ter wereld als met een moedervlek en is men een mannelijk wezen, dus niet'in staat ora van naam te veranderen, dan behoudt men dien last tot aan zijn zalig einde, ik wil hier ;een lijst geven van dwaze, onaangename, on- iesche namen, al zou de collectie groot en in vele opzichten curieus zijn. ik noem er maar twee, die wezenlijk bestaan. Het zijn de na- f men Klontje en üodomie. is het geen kruis om Klontje te heeten? Stuit zulk eeu naam voor den bezittel' niet menige carrière Oaat met zoo'n naam ecus bij de marechausée I „De algemeene opinie moet aan de leden van den gemeenteraad een juist mandaat ge ven. „De burgemeester heeft dan slechts te zor gen, dat de besluiten van den gemeenteraad worden uitgevoerd." Dat is een zuiver standpunt voor deze Franschen verkozcue door liet algemeen stem recht. En, dat ingenomen hebbende, brengt hij het eene punt na het andere onder de oogen der kiezers. Om eens iets te noemen en weu' te geven in den vonn, waarin hij zijne nota's opstelt het volgende: „Het budget van liet volgend jaar bevat voor het eerst een post in uitgaaf van honderd francs, waardoor niemand verplicht zal zijn het aandeel te betalen, dat den priester in den prijs der begrafenissen en huwelijken toe komt. „Nu heeft deze maatregel zonder twijfel zijn goede zijden, maar eveneens worden er bezwaren tegen vernomen. Allereerst is het een nieuwe post vatt uitgaven op liet budget. Eeu flink, kranig officier te zijn, met forsche gestalte, 1 nieter 85 hoog, met breeile schou ders en martialen snorrebaard en Klontje te 1) Door Charles Garvice. Vrij naar het Engelsch, HOOFDSTUK I. „Weet u wanneer sir Ralph komt, freule Cottie?" Constance Desbrook schudde het hoofd zonder het af te wenden van het venster, waardoor zij met een droevig en bezorgd ge zicht stond uit te kijken. Zij was in den zwa- ren rouw;-wat haar slanke meisjesachtige ge stalte 'nóg 'slanker en jonger maakte. Haar vader was veertien dagen geleden gestorven: zij keek uit 't venster van het oude kasteel naar het kleine dorpskerkhof, achter de reus achtige olmboomen, waar ze hem begraven hadden. „Neen." zei ze een paar minuten daarna, „ik heb het niet gehoord. Ik weet niets van hem zooals u weet. Ik heb hem niet gezien sedert hij te Eton school ging en hier nu en dau in de vacantie kwam." „Ja, dat weet ik wel," zei juffrouw Wa ring, de trouwe juffrouw Waring, een mensch vol toewijding en liefde, eerst was ze voedster geweest en nu de gezelschapsjuffrouw en vriendin van het eenzame meisje. „Hij kan ieder oogenblik komen, dunkt mij." „Ja zeker," stemde Constance onverschillig toe „Mr. Crayson heeft hem geschreven om, hem vaders dood aan te kondigen, maar mr. Craysou heeft nog niets van hem gehoord." „Zou u niet van liet raam vandaan gaan en eeu stoel nemen, freule Cottie?" zei juf frouw Waring vleiend. „IJ hebt daar al zoo lang staan luren, uw oogen zullen u pijn- doeuer is de laatste dagen zooveel van ge vergd" „ik mankeer niet," zei Constance, „ik sta heeten, dat kan toch niet. Den uaaxh Qodo- mie zag ik in eeu register van de gemeente Avereerst. Voornaam: Jannes. Waarschijn lijk was de eigenaar een afstammeling van iemand, die er nog al eens een „knoop" op legde, om een familalre uitdrukking te ge bruiken. Welnu, zou Jannes üodomie niet maar verstandig doen niet te Avereerst te blijven en zich te bepalen tot zijn klein hoekje bouwland? Met zulk een naam wordt het eeu gewaagd spel om zich in liet maatschap pelijk verkeer van een stad te begeven. Ik vat nu het voorgaande te znmen en zeg, dat een leelijke familienaam een ramp kau zijn voor een mensch, eeu leelijke voornaam een kruis, eeu groote hoeveelheid van namen een last. En ik sta niet alleen in mijne opinie, ten minste wat dit laatste betreft. Op de Fransch- Spaansche grenzen, In een heel klein dorpje van liet Ariege departement woont een bur gemeester, dleSerdiende van de bergen af te dalen 'cu aan liet hoofd eoner grootere ge meente te staan, Hij heeft de gewoonte om tweemaal per jaar een verslagje uit te breu gen van tic verbeteringen, die „men" meent, uat in de gemeentezaken konden wordeu-aan gebracht. In een paar woorden worden die j verbeteringen uiteengezet; het versiagje wordt gedrukt en aan de inwoners rondae» zonden. Zij kunnen er nu thuis eens over na denken en praten. Als motto staat borcu die desiderata „De gemeentezaken moeten bekend zjjn bij alle gemeenteuaren. naar buiten te kijken. Alles hier in de kanier zijn kamer is een herinnering voor mij U hebt gelijk: het is zwak en bijna slecht om zoo te peinzen en te treuren, ik kan hem toch niet terug krijgen; en er zijn zoo veel dingen waai' ik over denken moet. Weet u ach ja, natuurlijk weet u het dat ik het kasteel waarschijnlijk moet verlaten? Mr. Crayson heeft geen ander testament gevon den en alles, zoowel het kasteel, de geheele bezitting en de titel, alles gaat waarschijn lijk over op Ralph. „Maar hij is een neef van u, freule Cot tie," zei juffrouw Waring opgewonden. „Hij zal toch zoo wreed en zoo inhalig niet zijn alles zelf te nemen en u de wereld inzenden zonder eenig fortuin!" Cottie schudde even het hoofd. „Ik weet het met. Daarenboven als hij mij geld aanbood om voor mij te zorgen, zou ik liet natuurlijk niet aannemen ik zou hem dat niet kunnen toestaan. Waarom zou ik van liefdadigheid leven, en dan nog wel de liefdadigheid van een man waar injjn va der niet van hield?" „Er moet een ander testament zijn, freule Cottie zei juffrouw Wariug ernstig en met verontwaardiging. „Ik kan niet gelooven dat sir Joint zijn eenlge dochter, zijn eenig kind in zul keeu toestand zou achterlaten." „Neen, het lijkt ook onmogelijk. Ik heb er nog niet veel over nagedacht; want, verge leken hij mijn groot verlies, schijnt al het an dere er zoo weinig op aan te komen. Vader heeft zeker plan gehad het testament te ver nietigen dat hij gemaakt had toen hij boos op mij was, en hij was altijd nonchalant met zulke'dingen; gewoonlijk met al zijn zaken. Voorts is het niet billijk, dat de gemeente of de priester er onder inde. Het is weusdielijk om zooveel mogelijk de zaken van den een: dienst en die van de genitrante-admlnlstralie uit elkaar te houden." Niets meer. IX' inwoners weten nu, weke de kwestie is Ze i* zuiver en eenvoudig ge steld. Ze zullen cr oude. elkaar over praten en dau zal uit die besprekingen „de algemee ne opinie" geboren worden, die de genu ui raadsleden inspireert ui die zoodoende c den burgemeester zijn gedragslijn voortrekt. Somtijds, wanneer het Zaken betreft, die een administratieve belangen raken, gaat de urgemeester eeu stapje verder en geeft aan zijn gemeenteleden goeden raad. Wanneer hij vindt, dat zij verkeerde gewoonten of gebrui ken hebben, tracht hij die door overtuiging uit te roeien. Zoo heeft hij nu eene kleine tewe- ing op touw gezet tegen het overmatig toe- gwg deele len van voornamen aan kinderen, zooals dat bij de boeren In Frankrijk gebruikelijk is. De Fransche boereu, dit is geen zeldzaam heid, geven dikwijls eeu half dozijn voorna men aau hun kinderen. De burgemeester van het Ariège-doipje is overtuigd, dat deze ge woonte dikwijls alltgdei lakt- veroorzaakt en heelt dan ook in het vertrek op het gemeente huis, waar de geboorten moeten worden aan gegeven, een gedrukt biljet laten aanplakken, waarop met dikke letters te lezen staat „Zoo ge aan uw kind meer dau één voor naam geeft, loopt het gevaar in de voornaam ste handelingen van zijn leven een dezer na men weg te laten of er de volgorde van te wij- zign, waardoor het'ia ernstige moeilijkheden kan komen." Soms wordt van dezen wenk notitie geno men; soms ook ie liet noodig, dat een. korte •mondelinge bespreking plaats hebben om tien vader te verhinderen zijn kind met namen te overstelpen. De volgende anecdote bewijst duidelijk de voorliefde van den Franschen hoer voor vc- l namen. Op een goeden dag, zoo vertelt de bui ge meester, komt ecu vaclei de geboorte melden van zijn kind-'Hij bekijkt liet aanplakbiljet, leest liet aandachtig euv raagt den burge meester iplichtinge»». w<-i.k rite „ernstig? moet liJMiedcii" kc. .en zif« Het mtwoord wordt gegeven Hebt ge 't goed begrepen? Volkomen goed, nhjuheet de burgemees ter. onuitroeibare zelfzucht d - hem nu h»- treurde alsof hij de beste vader geweest ware die ooit had bestaan. Men moet geen kwaad spreken van hoog geplaatste personen, vooral als zij dood zijii maar waarlijk men zou tevergeefs zoeken iets lofwaardigs te zeggen van den baron,, die pas zijn aardsche "omhulsel had afgelegd en het alien, die hem omringden, lastig maakte, terwijl hij nog leefde. Dit mag tenminste ge zegd worden: de laatste persoon die den hi- storischen titel gedragen had was, zoo niet beter, dan toch ook niet slechter dap de lan ge rij van zijn voorgangers Het is waar, in zijn jeugd had hij een los bandig, leven geleid, hij speelde en was een woeste kerelop middelbaren leeftijd had hu zich gevestigd op zijn landgoed, had zijn on- derhoorigen onderdrukt en leefde in twist met zijn vrienden en in zijn laatste levensjaren j was hij een schrik geweest voor allen die- hem omringdenmaar deze sombere beschrij ving zou op alle Desbrooks toepasselijk zijn en men moet toegeven, dat het kwaad soort i was. Over de eigenaardigheden van de fam-1 He nadenkende, beefde miss Cottie dikwijls voor zich zelf en vroeg zich af of zij ook zoo slecht zou wezen als de restmaar dan vei Mijn arme vadér tranen s haar in de oogen. daar geen bijzondere reden voor gehad had, aangezien de overleden betreurde sir John lt om iemand gegeven had dau om zicli et mooie meisje, dat hem noo gat zij baar lieve moeder, wier bloed door haar aderen stroomde, de vrouw die sir John naar het kerkhof had gedreven, toen naar dochter nog slechts een kind was. Het eenige testament dat men van sir John gevonden had. was gemaakt in een aanval van drift, ecu testament waarbij hij al wat hij bezat naliet aan sir Ralph, den erfgenaam van zijn baronnen titel en nem aanwees als Voogd van Constance. Maar die gedachte hinderde haar niet zoo heel erg; als men jong is en gebogen door smart, is de geldkwestie er een van net min ste belang. Daarenboven, zij had in leder geval de opgewektheid en den moed geërfd waarvoor de Desbrooks bekend stonden; zij was volkomen gezond en had de geestkracht die de armoede licht maakt te dragen Dat zij het oude kasteel, de Hall, zou Flink zool En onder wolken voornaam moeten we nu je zoon Inschrijven Armaud. Constant, Marie, Fidéle. Werkelijk 1 Zou je er gorns nog meer wil len geven? Neen, mijnheer de burgemeester. De andere namen heb ik weggelaten om u p'ei- zier ia deen. Dus vier voornamen,... om nu eene heel bescheiden te zijn. Minder kan toch ook niet. Ecu voor den peter, één voor de inter, één voor den grootvader en één vo-cr nlvia, voer het pleizier. En waneer nu later, Armand, Constant, Marie. Fidele zijn naam zet ouder eeu aut hentiek akte en hij vergist zich en zet Fidéle vóór Marie, of Constant vóór Fidéle, dan is de akte gebrekkig in haar vorm en kan zij door de rechtbank nietig verklaard worden. De burgemeester doet dus zijn best om ver mindering van Voornamen te krijgen in zijn dorpje Evenals bij Alkmaar de victorie be gon voor de Nederlanden, is het niet onmoge lijk, dat van Roqueiixade in de Ariège het licht zal dragen ter vereenvoudiging der naamkweitie op aarde. Mee tal wordt er ktt ons land nlel met halve d men voornamen roudgesmeten of het niets was Mtmr Ook hier kan nog wel wat vereenvoudigd en verbeterd worden. Er zijn nog wel van die jonkheeren A. B C, D I F. O van Bommel die dank baar zouden zijn, zoo os. hun ven deel van hun namens laar! kou afknippen Et! /.-ker zijn cr oneindig vee! nicer, dtV, zuchten ouder dwaas-gekozen of belachelijk-vervormde na men. Voor hen zou het ook goed zijn, dat de ouders soms wat meer dachten aan het lot van hen, die de namen moeten dragen, dan aau de herinnering of de toekomstige nala tenschap van hen, aau wie ze die namen out- leeneu. DL RUPSENPLAAO. Aan eeu schrijven van het Staalsboschbe- heer over de rupscup laag is hei volgende ontleend: Nu de grove denneubosscbeu in ons land, voornamelijk op de Veluwe en in de provin cie Utrecht, ernstig bedreigd worden door de gestreepte denuemups (Eauolia piniper- daj, en uitgestrekte bosschen door deze rup sen geheel of zoo goed als geheel ziju kaal* êevreten, is het vellen vau de aangetaste osschen als bestrijdingsmiddel aanbevolen. Een ernstige waai schuwing om niel over ijld tot veiling ovc te e-ii'n, is lino nUt mis plaatst. LX (.•iiderviuding, opgedaan bij de vóór een Hl-tai jare.-;. ons lai&d plants ge had hebbende nonvlinderplflag, heeft ge t opzicht niet te haastig moet zijn. Verschillende boisdiee, die de* leerd, dat wen 1st dü oj..' tljds op vrijwel hopeioe wijze kaalgevreten waren, hebben zicli in de daaropVolgewJ' Jaren zon goed ais geheel hersteld. Het is daarom van het meeste belaag, eerst af ie wachten in hoeverre de bosschen zich zullen herstellen. Vooral ook nu in de laatste jaren leeds zooveel dewiU'ubosschco geveld zijn. Als bestrijdingsmiddel heeft Eet veile" bo vendien «een nuf, aangftelm ftp. cppsen zich than» w'pcffiof te M, Mnt m S-f! Op «J'"f (Ai.» 'X «WHOgffciri-te tfzvl oen en na ponioos&isd overwtatenai: de vlinders verschijnen dus eerst in het volgend voorjaar cu leggen in si dau eieren. De nonvUncter ëanzentegen verschijnt, moeten verlaten, waarvan zij de kolossale boomen, de verweerde steenes liefhad mei on uitsprekelijke liefde, was zeer waarschijnlijk, ja bijna zeker, maar hoe bezwarend dat vraagstuk ook was, zij voelde dat zij wel ei gens naar toe kou gaan, dat er wel een ma nier zou wezen om voor net onderhoud te zor gen van zich zelve en de trouwe juffrouw Waring, die haar zeker nooit zou verlaten. Zij lag achterover in een groetten stoel co sloot de oogen; juffrouw Waring liep stille tjes naar haar toe en trok een sjaal om haar heen. „Als je maar even slapen kon, freule Cot tie," fluisterde zij vriendelijk, maar terwijl zij dit zei werd er aan de deur geklopt en de butler in rouwlivrei, zei op onderdanigen to'on, sedert de harde scherpe toon van sir John's stem voor altijd zweeg: „Mr. Crayson vraagt of u hem zou kun nen ontvangen, freule?" Juffrouw Waring keek een weinig verstoord. „Ja." Mr. Orayson trad Mcmel lleë tmu ooa jong metuwh, zoor btend, poo blend1 »ilf« Jat l>lj ooft zeker «owt iloht zijn 'hoar wil leek cu, Bum Hom bijna voor oen Albino 'koy «auzlenj lunar zijn ooigen. waren niet re-wh <1 oh hooi 'iiehvblauw. Mieeohlen hl old hij zelf niet vua dio Meur, want de vrij zwnro oogleden, waren Lijna altijd noergiwimmn Hij droeg se-.-n Lno vel of baard, went zijn mond w.a'niot Ir»,end, dat wil V'.itfgen, hot wna on Iküeiae, welffe- vormdo mond on bepa.-dd oen heed aardiao tnoud al" hij 'hom maar «lil hioki on niet glimlachte. A!l« hij laohte wa« da mond laoar zoo ftard'isr niet, want dan hing do onderlip naar beneden en trók hij do bovenlip een toetje op en verte »d® *sjï ja oogUïaöen» wat, lang niet m was. Weaiwohijiaiijli wiet hij dit, wniit hij glimkolvte niet vaak. Lyeott örayson wus do eunigu vortegonwo- rtlger van het notaris»!!anten», dut geslachten lang tie ««kun der !>oshi'i«jki Lidiundoid had. Zijn vader, grootvader, overgrootvader, waren do roohbigeteerden gewwM dor familie. Zü had den behoord tot do ke.kuu, Bedaards ordo van zooaU bekend, in denzelfdcn zomer, WHflrln de beschadiging door de rupsen plaals had en legt hare eieren vóór den winter op de s lam men der kaalgevreten boomen, hl uit ge val kan dus het verwijderen der met eieren belegde slammeu Vóór dat de ticreu in Ivt voorjaar uitkomen, alt uiterste maatregel mugen rln Hebben Om de gestreepte dennenrups te bestrijden, dient men de poppen iti Het strooisel te vet- nietigen, b.v. dour het laswerken daarvan, het bréngen in de bosschen van varkens, k(ppeu, e. d, lulu8adien ia de kans vrij groot, dat in on derscheiden bosschen. waar de plaag nu woedt, een volgend jaar geeiie ernstige her haling daarvan te wachten zal zijn, omdat Het blijkt, da»t een groot aantal van de scha delijke insecten door vogels, sluipwespen, parasiet-vliegen en zwammen is gedood. E. L. T. A. CAPT. SIR ALCOCK IN ONS LAND. Zaterdagmiddag kwam tapt. Sir Alcock met den trein van 12 uur 35 min. uW Lien Haag aan het Centraalstation te Amsterdam aan. De directeur van de Spoorwegmaat schappij had een salonwagen tcr geschikking gesteld van den aviateur, die op het aange wezen uur in de 2e kfasse wachtkamer Vfttt het Centraalstation werd ontvangen, bij monde.van den hier D. Manassen, lid van den gemeenteraad van Amsterdam, die den k' .tuigen aviateur hartelijk gelukwcuschte met zijn prachtige prestatie, Spr. richtte het woord tot Sir Alcock, en deelde licm mede, dat de burgemeester van de hoofdstad ver hinderd was hier aanwezig te ziju. levens 'begroette de heer Maittta ten Sir Alcock na mens het bestuur van de Elta, waarna de aanwezigen three cheers aanhieven ter eere van Sir John. Lett drietal Amsterdamsche Weesmeisjes, spr aal voor dit doel in de wachtkamer van liet Centraalstation bijeengebracht, bood Sil" Alcock een fraai bloemstuk aan, waarna de heet Manassen Sir John de beteekcuis mee- deelde van hel rood en zwart van ons bur* weeshuis. Diaauia was voor de talrijke aan wezigen gelegeuhekl zich voor te stellen aan Sir John, waarvan door menigeen gebruik werd gemaakt. Vervolgens begaf uien zicii naar een aantal automobielen vooi het station, waarna een rondrit dooi de stad gedaan werd. Na den rondrit ging het gezelschap naar de Elta, waar generaal Snijders, Alcock het welkom toeriep in Hólland en hem vervol gens geluk wenschte met ziju prachtige pres tatie. Hierna begaven de gasten zidr naai" het Vliegveld. 's Middags werd de Vickers Vimy uit En geland verwacht. Hel zal bekend i, dat Alcock in een Vickeis Vimy den 1 taan overstak en men zal dus kunnen b, grijpen, niet hoeveel span ning d ...in -ut van du 1 taaie loeaiel tege moet gezien werd. legen half Vier verscheen het verwachte apparaat in de lucht en kort daarna daalde het sierlijk op he! l Ita* ter rein cu ontlastte daar den bestuurder en een b-ial paagggier» Acirt ervan hadden 's morgen» bugdand en verlaten, waarna op Soesterberg werd neergestreken om vervolgens op het Elta-vliegveld te lauden. Het enthousiasme van het publiek wac buitengewoon gróót, en. men was zeer nieuwsgierig iels meer te zien van liet. beroemde toestel, (Wordt vervolgd.) L.', I....'' J=gL ÜLL-i wrongen nu»» im w want zij had haar vader lief, ofschoon zij pin tteifin ilsnota.Hiwen. Lyoott Graywon be- hoo-rd. e' heel «ivl«« "O Zij Wflrnn gentlemen #ewee»t en Ly-oett's vader had ga- tracht een héor van te makenlüj luul hem naar OeCi-d «esondén, had hom goed geld te verteren gegeven, zocKlat, hij siah bij andere jongelui van goeden stand ken aan sluiten; maar het was den ouden man niet gelukt. Het was Oxford en den omgang met nette jongelui ook niet gelukt. Lycett's vader was met zijn keukenmeid getrouwd, een goe de keukenmeid, ma-ar een slechte vrouw en tengevolge daarvan was er een slechte nei ging in Lycett, een' neiging die door niets kan worden uitgewiseht. Hij kwam de kamer binnen met zijn eigen- aardigen zachten, onhoorbaxen stap. Z-ijn •rouwkleederen van zwart ^erge deden de bleekheid van zijn gezi-cht, zijn ontzettend 'licht haar en zijn lichte oogen. nog meer uit komen. Hij sloeg de zware -oogleden een oogoablik op en zag eerst Oonstance en boen juffrouw Waring aan: maur het was slechte oen oogenblik en niemand die dien blik had gezien 'O-u .bf.k'-n, dat l.vvett Crayson de dochter van sir Jouh liefhad. „Llefilö" is een groot woord, men i« «nrns goiKHniznakl, het te gohruikeG bij -gebrek san oen juister werd. i->ns soggea dat LycutC 'Orayscn na mi naast r.icli zelf »u zijn eigen gemak en wol aait Oowtanoe liofhnd. behoeft nauwelü'k* goet*gd te w-'wdAÓ* uat Ly zijn liefde ufot verklan rd1 'het. .Er i» Hij na een even groet verschil, eon even diepe kioof tus- s-ohon eeu iiiuisju van C<fhstance's mn«teohn-p- polijko po«lEu on die van Lycett Cruywon al* tus hen een generaftl en omi gewc-n «o-ldaat, vooral nis zo in Ea i -beiden buiten wo nen op nu kleine plu,!te. In bycotl/s oogen was freule Hesbroók van 't kautee. bijna era k-uülngla en Oonstance beschouwd# deu heor Crayson wam- zij fntussdlnm niet, veel toe» ophad met een onverschilligheid, die ge- kenmaikt wordt door een duidelijker uitkö- jnrnde heleeid:held van die waar-uiee mun zijn gelijken bchandelb

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1919 | | pagina 5