WIN GO WIJNEN,
Verbouwing.
Heeren Rookers
MÏSltl 17
luid
u
INMAAK-BOTER.
Beste BURGER-TURF.
H KEREN STRAAT 7.
Li
IMHiiLSEIV 110YER
COMPLETE
Burgerlijke Sta> <1.
KORTE TURF.
f 0,90 per 100
ACHTEKST i A AT 49.
N V. ALKM WARENHUIS.
K. ki l TLK Az.
115 VERDRONKENpORD 115.
Bierkzuchtige
Meisje» en
i-rkrygbaarbij P A.J tCOBS'Alkmaar
Tricot èr» gemaakte goederen
KINDERGOEDEREN- LUIERIK! AND-ARTIKELEN.
Firma W BCERS - Houttil 52.
(voorheen
Bestel in de.e maand Lw B 0 T E K
VOOR 1)EN YVLNTKK.
KONTMSTR »AT 0, TELEFOON 20,
de prima kwaliteit KORTE TURF.
Vereenigde Brandstoffenhniidel
LA tT 133. Tl L. 532
„Och nee," zef Frits vredelievend en too-
ner.d, docfa niet vertellend, dat hij met vrucht
een meer-dan-drie-stuivers kookboek had be
studeerd, ging hij voort: „Maar ik heb zoo
dikwijls gehoord van schijn-gehakt, van al
lerlei soorten vlecechloozc croquetjes, van to
maien-geiechien, en van nog andere goede
dinges.-'
„Zoo, dacht jij, dat het doel van het vege
tarisme was, de verkeerde eet gewoonten, van
overdadigheid, enz., te bniteeren Dan heb
je er toch nog maar een bedroefd beetje van
begrepen
„Dit geel ik graag toe," zei Frits met eenig
enthousiasme, „maar als ik hongerig thuis
kom, voel ik wat voor een behoorlijken maal
tijd"
„Onze maaltijden zijn behoorlijk genoeg,
verweerde zijn vrouw. „Jij krijgt je voorge
schreven aantal calorieën en dan heb je niets
te leclamecren."
„Zoo," zei Frits strak.
„En als je vindt dat ik niet goed genoeg
or je eten zorg, dan doe je 't zelf maar.
„Zeg, Frits, kook je wat lekkers? Ik ga
met moeder naar de stad, boodschappen
doen."
„Het spijt me, maar je zult zelf moeten
koken vandaag," zei Frit? kortaf.
„Ais je mar half voelde, wat je aan mi:
en je gasten verplicht was, zou je mij dit
niet aandoen!" driffte Anna. „Je weet even
goed als ik, dat jouw koken, jouw soep voor
al een attractie is voor de oude lui."
„Mij wel. Maar vanmiddag kook jij maar.
Of we gaan in de stad eten.
zoo goed koken kan? Dat zou prachtig zijn!"
Anna's stem sloeg over van opwinding.
„In de stad eten, als je een man hebt, die
zoo goed koken kan?"
„En waaróm zou jij niet kunnen thuis blij
ven? Waaróm niet?
„Omdat ik met je vader in Suisse ga bil
jarten."
„O, is dat alles?...." Anna hervond de kal
me onvervaardheid waarmee zij tot nog toe
ja
voor ,r
Dit gesprek was de aanleiding, dat Frits
op een middag, toen zijn vrouw uit was, een
nieuwe vegetarische soep uitvond. Hij zou
zelf niet hebben kunnen uitleggen, hoe zij
eigenlijk samengesteld wasboonen- en groen
ten-aftreksel, benevens verschillende kruiden
'des velds en soja waren de hoofdbestanddee-
len. Met trots diende hij dien -middag zijn
brouwsel op en Anna, die altijd een buiten
gewoon respect had voor talenten, welke zij
zelf niet bezat, hield niet op zijn welgelukte
proef overmatig te roemen.
Aangemoedigd door het succes begon Frits
van vegetarische soepen zijn specialiteit te
maken en met een zekere spitsvoudigheid
maakte hij zich zelf wijs, dat hij op deze wij
ze zijn wetenschap aangaande vluchtige stof
fen en aetherische oliën in praktijk bracht. En
hij had geen ander gevoel dan in de keuken
te staan eglijk in cm soort laboratorium.
Anna's bewondering deed hem ook zijn
zorgen uitstrekken tot andere baksels en
kooksels, welke de vegetarische keuken een
gerechtvaardigde rénommée hebben gegeven,
en stilzwijgend werd het regel, dat na school
tijd Frits het hoofddeel van den maaltijds-ver-
zorging yoor zijn rekening nam. Telkens als
zijn vrouw een van zijn nieuwe creaties pro
beerde, en knappend pasteitje, een ommelet
zonder ei, of een andere imitatie, zei ze
„Zeg, met zoo iets zou je op een dinerjje
succes kunnen hebben. Daar kan de ergste
vleeschverslinder nou 'heelemaal niets tegen
hebben."
Op deze en dergelijke exclamaties gaf
Frits geen antwoord. Hij voelde zich in staat
om door de bitterste kruiden zijn kooksels
voorgoed onmogelijk te maken, wanneer *le
lucht van zijn vegetarisch gebraad en gebak
de familie zou binken aan te trekken.
Op een keer moest hij zich echter laten
welgevallen, dat Anna haar ouders voor eeni-
ge dagen uitnoodigde.
„Och, die mensohen voelen zich toch niet op
hun gemak zonder hun biefstukje of ossen-
tong," had hij zich verzet.
,.0, maar als jij kookt, zou je ze kunnen
bekeeren," vleide Anna toen.
,,'t Was beter, dat je 't zelf leerde," had
Friis norsch gebromd.
Maar toen de schoonouders voor eenige
dagen de logeerkamer betrokken, kan hij moei
lijk anders dan in zijn culinair laboratorium
zijn meest fameuse experimenten gaan de-
monstreeren. Doch aan tafel onderbrak hij
den lof, Waarmee de hooglijk gestreelde mon
den niet karig waren, door uit te vallen:
„jullie kunt hier voor mijn part zoo vaak
komen eten als je wilt, maai als je aan een
van de anderen durft te vertellen, dat vegeta
risch eten lekker is, Vergiftig ik ze allemaal
als ze hier mochten komen om met onze me
nu's kennis te maken. Ik verpot het om voor
mijn familie voor kok te spelen F'
Dit onaangename intermezzo had tengevol
ge, dat Anna's ouders tusschen hun eerste
en tweede bezoek langen tijd lieten verloo-
pen, doch tooi den tweeden keer de vegeta
rische soep even pikant en geung was als de
eerste maal en geen bruuske uitval als tus-
schengerecht werd opgediend, werden de oude
lui habitués, heimelijk verslaafd aan Frits'
wonderbaarlijke vleeschlooze soepen doch
bor hun familie met misbaar beklaagd om
ue ontberingen, die zulke oude menschen
zich moesten getroosten als zij hun eenige
dochter eens wilden zien.
Voorloopig had de vegetarische soep dus
een beperkte beroemdheid. Frits wilde geen
verdere bekendheid dan in dezen besloten
kring; alleen voor ten klein, vleeschetend
vriendinnetje van Anna was een uitzondering
gemaakt. Doch dat was ee kwestie van tac
tiek. Anna had zich ten doel gesteld haar
vriendinnetje tot het vegetariaat te bekeeren,
ma-A.- alle wetenschappelijke en humanitaire
argumenten stuitten af op Tree's woelige le
venslust, welke zich niet aan banden liet leg
gen. Toen had Frits terwille van zijn vrouw
erin toegestemd, om de vegetarische soep als
propagandamateriaal aan te wenden.
De vegetarische soep scheen te bewerken
wat brochures, citaten noch vertoogen hadden
kunnen bereiken. Na één bord van Frits' be
wonderenswaardige groenten-en-boonen-nat
toode Trees waarlijk enthousiasme voor de
leefwijze, welke de bekoring kende van zulke
brouwsels. Zij vroeg zelfs met opvallende be
langstelling naar de bereidingswijze van de
verschillende propaganda-gerechten, welke
ter tafel kwamen, en Frits, die anders appre
ciatie van zijn kookkunst bizonder weinig op
prijs stelde, bood zich met ongewone toeschie
telijkheid aan om in zijn huishond-laborato
rium haar in enkele geheimen in te wijden.
Frits had een vriien Woensdagmiddag en
zat met ijver een stapel schriften te corrigee-
ren. Ofschoon hij reden had te vermoeden,
ucb zijn vrouw een beroep op zijn kook(a-
lent zou doen, had hij expresseliik zijn schoon
vader. die met schoonmama bij hem logeerde,
beloofd met hem in Suisse een partij biljart
te zulle nspeten. 't Zou, dacht hij, terwijl hij
energiek het blauwe potlood hanteerde, met
een goede les zijn voo rAnna, die het langza
merhand als vanzelfsprekend beschouwde,
dat hij een groot deel van zijn leven in de
keuken doorbracht. Er waren al meer dan
eens onaangenaamheden door ontstaan, die
hij binnen bescheiden afmetingen had kun
nen honden door steeds weer tce te geven,
doch nu voorspelden zijn felle potloodkir assen,
dat zijn verzet van ernstiger aard zou ziju.
Toen Anna vleiend achter hem kwam staan,
kon hij niet nalaten, alvast wrevelig zijn
schouders op te trekken.
hun huwelijksleven beheerscht had. „u, is
dat alles? Moeder en ik zullen hem weTeven
zeggen, dat je niet komt...."
Frits boog zich over zijn werk, om de
drift, die als een duizeling hem deed wanke
len, te verbergen. Een oogenblik was er stil
te tusschen de jonge echtelieden....
Na een kort oogenblik van weifeling zei
Anna zelfverzekerd:
„Tot straks dan," en schertsend op zijn
schoftdei' kloppend lachte ze: „En krijgen we
iets lekkers toe..."
Haar zin afbrekend, toen Frits onbewogen
bleef zitten, sloop ze, schrikkend van haar
eigen schril-gebroken lachhstem, de deur uit...
Met een blik van verstandhouding sno
ven Anna en haar moeder den opwekkeoden
soepgeur, toen zij laat in den namiddag
thuiskwamen. Anna, liefdoenerig om de be
schaamdheid, die even in haar opkwam, te
maskeeren, tipte op de teenen naar de keu
kendeur.
„Hé, Frits is er niet eens," pruilde ze.
„Kom, moeder, we zullen eens zien, of hij
voor thee gezorgd heeft.
In de huiskamer vond Anna op tafel een
vel proefwerkpapier, blauw bekrabbeld, en
moeder en dochter, zich aan elkaar steunend,
„De soep staat in de hooikist. Trees heeft
ze gekookt, als proefwerk. Maar nu ik een
vrouw ontdekt heb, die voor mij vegetarisch
kan koken, voel ik geen lust te blijven bij een
vrouw, die mij voor haar laat koken. Ik ben
meteen met Trpes meegegaan; mijn boeken
en zoo laat ik wel eens halen Dag,
Frits."
UIT HET INDISCHE LEVEN.
IV.
Nu over het moderne hotelwezen.
Het loopt tegen 7 uur in den avond. De
dag was warm en vermoeiend. Hedenmorgen
gingen we, het was nog donker, te Bandoeng
in den expres, den beroemden Java-expres zit
ten en onophoudelijk hebben we doorgereden.
Eerst in de koelte en tusschen de heerlijke ber
gen van de Preanger regentschappen, maar
sinds een uur of elf ziju we al in de laagvlak-
te en in de warmte. Het is gloeiend heet ge
weest. Nu brengt de avond eenige verkwik
king aan.
Suizend vliegt de trein met €en snelheid
van 75 K.M. per uur voort. Maar het zal
haast gedaan zijn. Daar zijn reeds de lichten
van Goebeng, een1 der voorsteden van. Soera-
baia.
Eindelijk staat de trein met een ruk stil en
kunnen we uitstappen.
Oranje hotel, toean!
Hotel Simpang, cjor.ga!
Hotel Embong, malang!
Zoo klinkt het geroep. Ik had een kamer
besteld in het Oranje hotel en klampte dus
den hotelbediende aan. Hij' bracht me naar
een groote auto, waarin plaats is voor velen.
Weldra is ze vol. De bagage boven op en we
snorren de stad in. Ver is het niet. Wat i3
trouwens ver in een auto?
Ik stap uit en over een groot platform,
waarop vele tafels en stoelen, vele gasten en
vele volle en half volle glazen, leege minder
talrijk, ga ik naar binnen en verneem aan het
bureau wat mijn kamer is. Spoedig ben ik er.
Elke kamer heeft een eigen, goed afgescho
ten eni net gemeubelde voorgalerij. In elke
kamer keurige meubelen, een zindelijk ledi
kant, waterleiding, electrisch licht, telefoon,
groote spiegels voor ten voeten uit. Achter
nog een deur. Ze geeft toegang tot een eigen
badkamer en een eigen W. C. Alles even zin
delijk en: behoorlijk.' Er is geen aanmerking
te maken. De inrichting is keurig.
Het eerste werk is zich ontdoen van alle
kleeding, zeep en handdoek nemen en de bad
kamer In. Dat verfrischt heerlijk, dat prach
tige heldere water van den op grooten af
stand gelegen Ardjoenogrocp, langs een ko
lossale leiding naar Soerabaia gevoerd en
zoo overvloedig, dat de gansdie stad er rijke
lijk van voorzien' wordt. Daarna in den koffer
gedoken en schoon ondergoed aangetrokken
benevens een schoon wit pak. Dan is aile ver
moeidheid vergeten. Men' is mensch weer. Nu
naar het platform. Daar is het gezellig Even
getelefoneerd naar een kennis:
Hallo! Willem ben jij daar?
All right! pat ben ik"!
Ik ben net aangekomen. Heb je tijd, help
me dan even met mijn whisky soda!
Dadelijk hoor. Ik kom.
Ik ga zitten en neem er een, zoo'n groote
met heerlijk ijskoud selzerwater. Het glas be
slaat dadelijk. Het smaakt, alsof een engel
Weldra is Willem, een mijner oudste sobats
of vrienden in zijn rijtuigje gearriveerd en
zitten we gezellig te hoornen. Van tijd tot tijd
wordt ik door dezen en genen herkend en
jnoet ik even opstaan van wege de beleefd
heid. Men is in Indië altijd blij, als men
elkaar
Na de whisky soda een bittertje (paitje) en-
dan wordt op de gong geslagen. Het etens
uur. Iedere gast heeft zijn eigen tafeltje. Er
is een overvloedig Europeesch menu, uitste
kend bereid, soep, croquetjes of rlzolles. visch
en aardappelen, vleesch en groenten gebraad
en compote, pudding, vruchten, koffie en
Zondags nog geprepareerd ijs. Een goed glas
wijn, of liever een glas goede wijn en ik stap
tevreden op om ergens anders nog wat te
gaan zitten en dan te slapen.
Een dergelijk hotel is allergezelligst. Zoo
vindt men ze te Batavia: Hotel des Indes, der
Nederlanden, Java Hojei, de 'Europe, enz. te
Bandoeng, te Djocja, te Semarang enz. Klei
nere plaatsen: hebben hotels, die minder
luxueus zijn ingericht, dai is zoo, maar het
toeristenverkeer der laatste jaren, heeft ge
maakt, dat achterlijke toestanden als voor 30
jaar haast niet meer bestaan Het mag in een
binnenlandse!» hotel eenvoudig zijn. men mo-
fe er aanmerkingen te maken1 hebben, dat
omt misschien ook wel, omdat we wel wat erg
veeleischend zijn geworden. Over bet alge
meen' is bet er wel uit te houden.
En vergeten we dan vooral niet, dat het
hotelwezen in Europa ook nog lang niet is,
wat het wezen moet. Daar heb ik voldoende
van leeren meespreken. Vergelijkingen' vallen
lang niet altijd uit ten voordeele van Neder
land.
In binnenplaatsen, die niet veel meer zijn
dan desa's moet men natuurlijk zijn eischen
niet te hoog stellen. Over het algemeen wordt
men gemoedelijk en vriendelijk ontvangen en
is men behulpzaam. Verlangt men niet meer
dan een degelijke rijsttafel, dan wordt men
goed bediend. Eischt mn een Europeeschen
maaltijd, ja, dan laat dat dikwijls te wen-
schen over. Maar dat weet men van .te voren
ook wel.
Aardig bad ik het eens in het kleine hotel
bij den Boroboedoer, waar ik met twee vrien-
stuk, worteltjes, doperwtjes en asperges op
benevens kip. Maar hoe hij het moest opdie
nen, wist hij niet. Dus zette hij alles tegelijk
voor ons neer en bleef staan kijken. Toen we
wat genomen hadden, de een van dit, een an
der van dat, riep hij m eens: Neen, neen, dat
ia voor jelui alle drie. Eerlijk deelen hoor en
met haa hij een lepel in de hand en kletste
op ieders bord uit iedere schaal een flinke
portie, zoodat we zaten te kijken tegen een
hutspot van kip, biefstuk, aardappelen en drie
groenten."
De man was zeer vriendelijk en heeft nooit
begrepen, waarom we zoo onbedaarlijk zaten
te lachen.
Er zijn ook plaatsen, waar geen hotel te
vinden is. Maar men kan er dikwijls toch on
derdak komen. Er is n.l. een pasangrahan,
een gouvernementsgebouwtje. Ebt dient voor
al voor reizende en inspecteerende ambtena
ren van B. B., van den Waterstaat, enz.
Meestal treft inen wel een paar onbezette ka
mers en dan kan men er bezit van nemen. Men
lietaalt aan den bewaarder l per dag en
laat zijn maal klapr maken. Men zal echter
dan zelf zorg moeten dragen voor het noo-
dige. Op zulk een tocht heeft men dan ook
steeds koelie's bij zich, die de barang (pak
ken en kisten dragen) en ik heb dan wel ge
reisd met blikjes erwtensoep, groenten, en
stukken biefstuk. Aardappelen waren in de
dessa wel te krijgen en anders rijst. Ook kip
was te bekomen. Zelf maakten we dan maar
het maal klaar en zoo heb ik wel eens eigen
handig (om met Onkel Brasig te spreken)
biefstuk gebakken, en andere dingen gedaan,
waaraan men anders zich niet bezondigt. Ook
wijn en bier neemt men mee.
In de pasangrahan Pagar Goenoeng ko
mende, hadden we, eenige heeren op tournee,
niets meer bij ons. We zonden een koelie naar
Grabak om bij een Chinees alles'te halen. In
middels ontdekte ik ergens flesschen bier. De
bewaarder zei me, dat ze behoorden aan den
ingenieur, die daar eenige weken bleef voor
bruggenbouw. Dat was ons te machtig en de
flesschen werden soldaat gemaakt. De inge
nieur kwam thuis en riep zijn bediende om
een flesch bier. Tableau! Fr was niet meer.
Wij inviteerden hem op eén diner van erw
tensoep, hutspot en asperges. Dit werd dank
baar aanvaard en toen de tafel klaar was, za
gen we voor ieders bord een halve fleseb
wijn, ons door den ingenieur weer aangebo
den. Onnoodig te zeggen, dat toen we den
volgenden morgen vertrokken, de ingenieur
genoeg bier en wijn had om zich er mee
te baden. We hadden alles van ten Cbinee-
schen tokohouder laten komen.
Op en anderen tocht kwamen we door een
dessa, waar een Europeesch landheer woon
de. Hij had van onze reds vernomen en ziet,
zijn huis passeerende stond zijn bediende ons
op te wachten met een briefje, waarin de heer
des huizes zijn leedwezen uitdrukte over de
afwezigheid van hem en zijn gezin, maar ons
verzocht zijn Woning als de onze te beschou
wen. Hij had last gegeven alles gereed te
houden.
We hebben er kostelijk geslapen en de tafel
was uitstekend. Het doet me leed, dat ik den
man nooit ontmoet heb, maar dat vermindert
mijn dankbaarheid niet. Heeft er heelemaal
geen invloed op.
Wel een aardig land toch dat Indië.
A. v. W.
HEILOO. Augustus.
Geboren: Helena, d. van J. Steenhd
en B. Boet. Elisabeth, d. van J. Scejn en
C. Kabel. Adrianus, z. van E. v. Veen en
A. Hoogland. Lourentius Maria, d. van E.
van Veen en C. Twisk. Wilhelmina An-
thonia, d. van A. Bakker en C. van Doore.
Ondertrouwd: J. Grisnigt en J. D.
Kuiper. F. van Eist en P. M. Kaandorp
Getrouwd: F. van Eist en P. M.
Kaandorp.
Overleden A.Koppes, 46 j„ echtgen
van C. Kuilboer. C. Groot, 26 j., d. van
C. Groot en E. Swart.
«EERHUGOWAARD. Augustus.
Geboren Elisabeth, d. van Gerrit
Rademaker en Trijntje Bot. Paul us Theo
doras, z. van Wouter Hoogland en Adriana
Oudeman. Pieter, z. van Klaas Koster en
Grietje Meerhof. Marinus, z. van Pieter
Kant en Dieuwertje Nieuwland. Margare-
tha Cornelia Wilhelmina, d. van Marinus
Adrianus Okkerman en Johanna Petronella
Versteeg. Johannes, z. van Johannes Smit
en Cornelia Klaver.
Overleden Comelis Reurekas, 80
j., weduwnaar van Marijtje Stol'k. Johanna
Maria,jL van Jan Leek en Aagje Noord-
strand, 10 w. Pieter Dekker, 73 j., weduw
naar van Maart je Asjes. Levenloos aange
geven kind van Johannes Poel en Antje Bra-
kenhoff.
Ondertrouwd: Jan Plas, te Scher
merhom, en Jantje Geuzebroek, alhier. Si
mon Weel, weduwnaar van Geertje van
Baar, en Antje Boud.
Getrouwd Jan Zeger Luiting, van
Alkmaar, en Cornelia Met, alhier. Jan
Plas, van Schermerhom, en Jantje Geuze
broek, alhier. Simon Weel, weduwnaar
van Geertje van Baar, en Antje Boud.
it t crl en I ii'n
de zachte, overheerlijke, geurige wijnen van
„THE WINE COMPANY", Utrecht.
Beleefd verzoek tijdens
de verbouwing g oruik te
maken van den ingang
MEUBILEERING.
Voor winkeliers engrosprijzen.
Wij bieden U in alle artikelen de grootste sortee
ring tegen den laagsten prijs
Wij koopen ai onze artikelen in combinatie met
meer dan tOO winkeliers, vandaar onze extra
lage prijzen. M
Vergelijk onze prijzen bij die van eik ander.
neemt eens proef van mijn succes sigaar
L KM A
LANGE
kantore verkrijgbaar zijn
Voor prima kwaliteit wordt ingestaan.
CONCURREERENDE PRIJZEN.
Beleefd aanbevelend,
DE DIRECTIE DER MELKINRICHTING
„WILHELMINA" TE ALKMAAR.
Schoolstraat 1 en 2. i
Paardenmaikt 3. Talef. 424.
Vul tijdig Uw voorraad zwarte brandstoffen aan. Bastei
nu, rechtstreeks aan ons Kantoor
Thuisbezorgd f 1,75 per 100 stuks.
Afgehaald f 1,60 po 100 stuks
Aan bevélend,
Wollen en Katoenen Kousen en Sokken.
Netflanellen in alle maten.
1 £17611
T K K» OP:
V
j Alkmaar een leegstaand BUR-
OER WOONHUIS met groote
SCH UR en een leegstaande BOE
RENWONING. met 5 H.A. Lmd.
Te bevragen bij J..ÓPDAM,
Vier Stalen, Alkmaar.
Groote brandwaarde. Gering
aschgehalte.
Septemberprijs (voorloopig).
AfgeLmalti »*u «le sn-huli
TliniMbexoi K<1 t liooger.
.Slijters en bakkers rab t.
f iroote p irtije B'ge nader n er-
cen te komen voorwaarden.
\fhalen en bestellen kan ge
schieden a/h Gebouw St. Will e-
b r o r d aan de Oudegracht 130.
Hoer neer groote s&aukoopen «tl mimen tmpo't, kunnen
>,ij de volgende verkoopprUzen vaststellen.
WINCÜ
R en W
R en W
SAMOS
MADERA
ST JUL1KN
port A per flescts f 1.40.
»i B 1.55.
- 1.55.
- -1.65.
-1.50.
- 1.30.
vrouwen Gebruik
Mijnhardt's St. el-tabletten.
Deze genezen Uwe bloedarmoede
en geven u een gezonde gelaats
kleur Indien op de doos de naam
A. MIJNHARDT
ontbreekt, koopt U namaak en be-
nadeelt daardoor Uw gezondheid.
Eischt daarom uitdrukkelijk een doos
Mijnhardt'a Staal-tabletten.
In doozen vanaf 90 cent.
Bij Apoth. en Drogisten.
Te ALKMAAR: fa. NIEROP
SLOTHOUBER, Langestr.AN-
SINQH MESMAN. Magdale-
nenstr.j. DE VRIES, Zaadmarkt.
MEDOC
Beleefd aanbevelend, JAC. SLOTKMAKËR.
K
S
1» meed» »erkrUgb^^H|
In ALkUAAB by:
HOEK, Meiksalon, Langestraat; BUTTER, Stations
plein; J. SCHUIT, Stationsplein
Agent voer MALT O te Alkmaar; E. M a K.
Vraagt dus steeds en overal MALTQ
vnn J iSSEV 4 TILAAl 8