WIN GO WIJNEN, Verbouwing. Heeren Rookers MÏSltl 17 luid u INMAAK-BOTER. Beste BURGER-TURF. H KEREN STRAAT 7. Li IMHiiLSEIV 110YER COMPLETE Burgerlijke Sta> <1. KORTE TURF. f 0,90 per 100 ACHTEKST i A AT 49. N V. ALKM WARENHUIS. K. ki l TLK Az. 115 VERDRONKENpORD 115. Bierkzuchtige Meisje» en i-rkrygbaarbij P A.J tCOBS'Alkmaar Tricot èr» gemaakte goederen KINDERGOEDEREN- LUIERIK! AND-ARTIKELEN. Firma W BCERS - Houttil 52. (voorheen Bestel in de.e maand Lw B 0 T E K VOOR 1)EN YVLNTKK. KONTMSTR »AT 0, TELEFOON 20, de prima kwaliteit KORTE TURF. Vereenigde Brandstoffenhniidel LA tT 133. Tl L. 532 „Och nee," zef Frits vredelievend en too- ner.d, docfa niet vertellend, dat hij met vrucht een meer-dan-drie-stuivers kookboek had be studeerd, ging hij voort: „Maar ik heb zoo dikwijls gehoord van schijn-gehakt, van al lerlei soorten vlecechloozc croquetjes, van to maien-geiechien, en van nog andere goede dinges.-' „Zoo, dacht jij, dat het doel van het vege tarisme was, de verkeerde eet gewoonten, van overdadigheid, enz., te bniteeren Dan heb je er toch nog maar een bedroefd beetje van begrepen „Dit geel ik graag toe," zei Frits met eenig enthousiasme, „maar als ik hongerig thuis kom, voel ik wat voor een behoorlijken maal tijd" „Onze maaltijden zijn behoorlijk genoeg, verweerde zijn vrouw. „Jij krijgt je voorge schreven aantal calorieën en dan heb je niets te leclamecren." „Zoo," zei Frits strak. „En als je vindt dat ik niet goed genoeg or je eten zorg, dan doe je 't zelf maar. „Zeg, Frits, kook je wat lekkers? Ik ga met moeder naar de stad, boodschappen doen." „Het spijt me, maar je zult zelf moeten koken vandaag," zei Frit? kortaf. „Ais je mar half voelde, wat je aan mi: en je gasten verplicht was, zou je mij dit niet aandoen!" driffte Anna. „Je weet even goed als ik, dat jouw koken, jouw soep voor al een attractie is voor de oude lui." „Mij wel. Maar vanmiddag kook jij maar. Of we gaan in de stad eten. zoo goed koken kan? Dat zou prachtig zijn!" Anna's stem sloeg over van opwinding. „In de stad eten, als je een man hebt, die zoo goed koken kan?" „En waaróm zou jij niet kunnen thuis blij ven? Waaróm niet? „Omdat ik met je vader in Suisse ga bil jarten." „O, is dat alles?...." Anna hervond de kal me onvervaardheid waarmee zij tot nog toe ja voor ,r Dit gesprek was de aanleiding, dat Frits op een middag, toen zijn vrouw uit was, een nieuwe vegetarische soep uitvond. Hij zou zelf niet hebben kunnen uitleggen, hoe zij eigenlijk samengesteld wasboonen- en groen ten-aftreksel, benevens verschillende kruiden 'des velds en soja waren de hoofdbestanddee- len. Met trots diende hij dien -middag zijn brouwsel op en Anna, die altijd een buiten gewoon respect had voor talenten, welke zij zelf niet bezat, hield niet op zijn welgelukte proef overmatig te roemen. Aangemoedigd door het succes begon Frits van vegetarische soepen zijn specialiteit te maken en met een zekere spitsvoudigheid maakte hij zich zelf wijs, dat hij op deze wij ze zijn wetenschap aangaande vluchtige stof fen en aetherische oliën in praktijk bracht. En hij had geen ander gevoel dan in de keuken te staan eglijk in cm soort laboratorium. Anna's bewondering deed hem ook zijn zorgen uitstrekken tot andere baksels en kooksels, welke de vegetarische keuken een gerechtvaardigde rénommée hebben gegeven, en stilzwijgend werd het regel, dat na school tijd Frits het hoofddeel van den maaltijds-ver- zorging yoor zijn rekening nam. Telkens als zijn vrouw een van zijn nieuwe creaties pro beerde, en knappend pasteitje, een ommelet zonder ei, of een andere imitatie, zei ze „Zeg, met zoo iets zou je op een dinerjje succes kunnen hebben. Daar kan de ergste vleeschverslinder nou 'heelemaal niets tegen hebben." Op deze en dergelijke exclamaties gaf Frits geen antwoord. Hij voelde zich in staat om door de bitterste kruiden zijn kooksels voorgoed onmogelijk te maken, wanneer *le lucht van zijn vegetarisch gebraad en gebak de familie zou binken aan te trekken. Op een keer moest hij zich echter laten welgevallen, dat Anna haar ouders voor eeni- ge dagen uitnoodigde. „Och, die mensohen voelen zich toch niet op hun gemak zonder hun biefstukje of ossen- tong," had hij zich verzet. ,.0, maar als jij kookt, zou je ze kunnen bekeeren," vleide Anna toen. ,,'t Was beter, dat je 't zelf leerde," had Friis norsch gebromd. Maar toen de schoonouders voor eenige dagen de logeerkamer betrokken, kan hij moei lijk anders dan in zijn culinair laboratorium zijn meest fameuse experimenten gaan de- monstreeren. Doch aan tafel onderbrak hij den lof, Waarmee de hooglijk gestreelde mon den niet karig waren, door uit te vallen: „jullie kunt hier voor mijn part zoo vaak komen eten als je wilt, maai als je aan een van de anderen durft te vertellen, dat vegeta risch eten lekker is, Vergiftig ik ze allemaal als ze hier mochten komen om met onze me nu's kennis te maken. Ik verpot het om voor mijn familie voor kok te spelen F' Dit onaangename intermezzo had tengevol ge, dat Anna's ouders tusschen hun eerste en tweede bezoek langen tijd lieten verloo- pen, doch tooi den tweeden keer de vegeta rische soep even pikant en geung was als de eerste maal en geen bruuske uitval als tus- schengerecht werd opgediend, werden de oude lui habitués, heimelijk verslaafd aan Frits' wonderbaarlijke vleeschlooze soepen doch bor hun familie met misbaar beklaagd om ue ontberingen, die zulke oude menschen zich moesten getroosten als zij hun eenige dochter eens wilden zien. Voorloopig had de vegetarische soep dus een beperkte beroemdheid. Frits wilde geen verdere bekendheid dan in dezen besloten kring; alleen voor ten klein, vleeschetend vriendinnetje van Anna was een uitzondering gemaakt. Doch dat was ee kwestie van tac tiek. Anna had zich ten doel gesteld haar vriendinnetje tot het vegetariaat te bekeeren, ma-A.- alle wetenschappelijke en humanitaire argumenten stuitten af op Tree's woelige le venslust, welke zich niet aan banden liet leg gen. Toen had Frits terwille van zijn vrouw erin toegestemd, om de vegetarische soep als propagandamateriaal aan te wenden. De vegetarische soep scheen te bewerken wat brochures, citaten noch vertoogen hadden kunnen bereiken. Na één bord van Frits' be wonderenswaardige groenten-en-boonen-nat toode Trees waarlijk enthousiasme voor de leefwijze, welke de bekoring kende van zulke brouwsels. Zij vroeg zelfs met opvallende be langstelling naar de bereidingswijze van de verschillende propaganda-gerechten, welke ter tafel kwamen, en Frits, die anders appre ciatie van zijn kookkunst bizonder weinig op prijs stelde, bood zich met ongewone toeschie telijkheid aan om in zijn huishond-laborato rium haar in enkele geheimen in te wijden. Frits had een vriien Woensdagmiddag en zat met ijver een stapel schriften te corrigee- ren. Ofschoon hij reden had te vermoeden, ucb zijn vrouw een beroep op zijn kook(a- lent zou doen, had hij expresseliik zijn schoon vader. die met schoonmama bij hem logeerde, beloofd met hem in Suisse een partij biljart te zulle nspeten. 't Zou, dacht hij, terwijl hij energiek het blauwe potlood hanteerde, met een goede les zijn voo rAnna, die het langza merhand als vanzelfsprekend beschouwde, dat hij een groot deel van zijn leven in de keuken doorbracht. Er waren al meer dan eens onaangenaamheden door ontstaan, die hij binnen bescheiden afmetingen had kun nen honden door steeds weer tce te geven, doch nu voorspelden zijn felle potloodkir assen, dat zijn verzet van ernstiger aard zou ziju. Toen Anna vleiend achter hem kwam staan, kon hij niet nalaten, alvast wrevelig zijn schouders op te trekken. hun huwelijksleven beheerscht had. „u, is dat alles? Moeder en ik zullen hem weTeven zeggen, dat je niet komt...." Frits boog zich over zijn werk, om de drift, die als een duizeling hem deed wanke len, te verbergen. Een oogenblik was er stil te tusschen de jonge echtelieden.... Na een kort oogenblik van weifeling zei Anna zelfverzekerd: „Tot straks dan," en schertsend op zijn schoftdei' kloppend lachte ze: „En krijgen we iets lekkers toe..." Haar zin afbrekend, toen Frits onbewogen bleef zitten, sloop ze, schrikkend van haar eigen schril-gebroken lachhstem, de deur uit... Met een blik van verstandhouding sno ven Anna en haar moeder den opwekkeoden soepgeur, toen zij laat in den namiddag thuiskwamen. Anna, liefdoenerig om de be schaamdheid, die even in haar opkwam, te maskeeren, tipte op de teenen naar de keu kendeur. „Hé, Frits is er niet eens," pruilde ze. „Kom, moeder, we zullen eens zien, of hij voor thee gezorgd heeft. In de huiskamer vond Anna op tafel een vel proefwerkpapier, blauw bekrabbeld, en moeder en dochter, zich aan elkaar steunend, „De soep staat in de hooikist. Trees heeft ze gekookt, als proefwerk. Maar nu ik een vrouw ontdekt heb, die voor mij vegetarisch kan koken, voel ik geen lust te blijven bij een vrouw, die mij voor haar laat koken. Ik ben meteen met Trpes meegegaan; mijn boeken en zoo laat ik wel eens halen Dag, Frits." UIT HET INDISCHE LEVEN. IV. Nu over het moderne hotelwezen. Het loopt tegen 7 uur in den avond. De dag was warm en vermoeiend. Hedenmorgen gingen we, het was nog donker, te Bandoeng in den expres, den beroemden Java-expres zit ten en onophoudelijk hebben we doorgereden. Eerst in de koelte en tusschen de heerlijke ber gen van de Preanger regentschappen, maar sinds een uur of elf ziju we al in de laagvlak- te en in de warmte. Het is gloeiend heet ge weest. Nu brengt de avond eenige verkwik king aan. Suizend vliegt de trein met €en snelheid van 75 K.M. per uur voort. Maar het zal haast gedaan zijn. Daar zijn reeds de lichten van Goebeng, een1 der voorsteden van. Soera- baia. Eindelijk staat de trein met een ruk stil en kunnen we uitstappen. Oranje hotel, toean! Hotel Simpang, cjor.ga! Hotel Embong, malang! Zoo klinkt het geroep. Ik had een kamer besteld in het Oranje hotel en klampte dus den hotelbediende aan. Hij' bracht me naar een groote auto, waarin plaats is voor velen. Weldra is ze vol. De bagage boven op en we snorren de stad in. Ver is het niet. Wat i3 trouwens ver in een auto? Ik stap uit en over een groot platform, waarop vele tafels en stoelen, vele gasten en vele volle en half volle glazen, leege minder talrijk, ga ik naar binnen en verneem aan het bureau wat mijn kamer is. Spoedig ben ik er. Elke kamer heeft een eigen, goed afgescho ten eni net gemeubelde voorgalerij. In elke kamer keurige meubelen, een zindelijk ledi kant, waterleiding, electrisch licht, telefoon, groote spiegels voor ten voeten uit. Achter nog een deur. Ze geeft toegang tot een eigen badkamer en een eigen W. C. Alles even zin delijk en: behoorlijk.' Er is geen aanmerking te maken. De inrichting is keurig. Het eerste werk is zich ontdoen van alle kleeding, zeep en handdoek nemen en de bad kamer In. Dat verfrischt heerlijk, dat prach tige heldere water van den op grooten af stand gelegen Ardjoenogrocp, langs een ko lossale leiding naar Soerabaia gevoerd en zoo overvloedig, dat de gansdie stad er rijke lijk van voorzien' wordt. Daarna in den koffer gedoken en schoon ondergoed aangetrokken benevens een schoon wit pak. Dan is aile ver moeidheid vergeten. Men' is mensch weer. Nu naar het platform. Daar is het gezellig Even getelefoneerd naar een kennis: Hallo! Willem ben jij daar? All right! pat ben ik"! Ik ben net aangekomen. Heb je tijd, help me dan even met mijn whisky soda! Dadelijk hoor. Ik kom. Ik ga zitten en neem er een, zoo'n groote met heerlijk ijskoud selzerwater. Het glas be slaat dadelijk. Het smaakt, alsof een engel Weldra is Willem, een mijner oudste sobats of vrienden in zijn rijtuigje gearriveerd en zitten we gezellig te hoornen. Van tijd tot tijd wordt ik door dezen en genen herkend en jnoet ik even opstaan van wege de beleefd heid. Men is in Indië altijd blij, als men elkaar Na de whisky soda een bittertje (paitje) en- dan wordt op de gong geslagen. Het etens uur. Iedere gast heeft zijn eigen tafeltje. Er is een overvloedig Europeesch menu, uitste kend bereid, soep, croquetjes of rlzolles. visch en aardappelen, vleesch en groenten gebraad en compote, pudding, vruchten, koffie en Zondags nog geprepareerd ijs. Een goed glas wijn, of liever een glas goede wijn en ik stap tevreden op om ergens anders nog wat te gaan zitten en dan te slapen. Een dergelijk hotel is allergezelligst. Zoo vindt men ze te Batavia: Hotel des Indes, der Nederlanden, Java Hojei, de 'Europe, enz. te Bandoeng, te Djocja, te Semarang enz. Klei nere plaatsen: hebben hotels, die minder luxueus zijn ingericht, dai is zoo, maar het toeristenverkeer der laatste jaren, heeft ge maakt, dat achterlijke toestanden als voor 30 jaar haast niet meer bestaan Het mag in een binnenlandse!» hotel eenvoudig zijn. men mo- fe er aanmerkingen te maken1 hebben, dat omt misschien ook wel, omdat we wel wat erg veeleischend zijn geworden. Over bet alge meen' is bet er wel uit te houden. En vergeten we dan vooral niet, dat het hotelwezen in Europa ook nog lang niet is, wat het wezen moet. Daar heb ik voldoende van leeren meespreken. Vergelijkingen' vallen lang niet altijd uit ten voordeele van Neder land. In binnenplaatsen, die niet veel meer zijn dan desa's moet men natuurlijk zijn eischen niet te hoog stellen. Over het algemeen wordt men gemoedelijk en vriendelijk ontvangen en is men behulpzaam. Verlangt men niet meer dan een degelijke rijsttafel, dan wordt men goed bediend. Eischt mn een Europeeschen maaltijd, ja, dan laat dat dikwijls te wen- schen over. Maar dat weet men van .te voren ook wel. Aardig bad ik het eens in het kleine hotel bij den Boroboedoer, waar ik met twee vrien- stuk, worteltjes, doperwtjes en asperges op benevens kip. Maar hoe hij het moest opdie nen, wist hij niet. Dus zette hij alles tegelijk voor ons neer en bleef staan kijken. Toen we wat genomen hadden, de een van dit, een an der van dat, riep hij m eens: Neen, neen, dat ia voor jelui alle drie. Eerlijk deelen hoor en met haa hij een lepel in de hand en kletste op ieders bord uit iedere schaal een flinke portie, zoodat we zaten te kijken tegen een hutspot van kip, biefstuk, aardappelen en drie groenten." De man was zeer vriendelijk en heeft nooit begrepen, waarom we zoo onbedaarlijk zaten te lachen. Er zijn ook plaatsen, waar geen hotel te vinden is. Maar men kan er dikwijls toch on derdak komen. Er is n.l. een pasangrahan, een gouvernementsgebouwtje. Ebt dient voor al voor reizende en inspecteerende ambtena ren van B. B., van den Waterstaat, enz. Meestal treft inen wel een paar onbezette ka mers en dan kan men er bezit van nemen. Men lietaalt aan den bewaarder l per dag en laat zijn maal klapr maken. Men zal echter dan zelf zorg moeten dragen voor het noo- dige. Op zulk een tocht heeft men dan ook steeds koelie's bij zich, die de barang (pak ken en kisten dragen) en ik heb dan wel ge reisd met blikjes erwtensoep, groenten, en stukken biefstuk. Aardappelen waren in de dessa wel te krijgen en anders rijst. Ook kip was te bekomen. Zelf maakten we dan maar het maal klaar en zoo heb ik wel eens eigen handig (om met Onkel Brasig te spreken) biefstuk gebakken, en andere dingen gedaan, waaraan men anders zich niet bezondigt. Ook wijn en bier neemt men mee. In de pasangrahan Pagar Goenoeng ko mende, hadden we, eenige heeren op tournee, niets meer bij ons. We zonden een koelie naar Grabak om bij een Chinees alles'te halen. In middels ontdekte ik ergens flesschen bier. De bewaarder zei me, dat ze behoorden aan den ingenieur, die daar eenige weken bleef voor bruggenbouw. Dat was ons te machtig en de flesschen werden soldaat gemaakt. De inge nieur kwam thuis en riep zijn bediende om een flesch bier. Tableau! Fr was niet meer. Wij inviteerden hem op eén diner van erw tensoep, hutspot en asperges. Dit werd dank baar aanvaard en toen de tafel klaar was, za gen we voor ieders bord een halve fleseb wijn, ons door den ingenieur weer aangebo den. Onnoodig te zeggen, dat toen we den volgenden morgen vertrokken, de ingenieur genoeg bier en wijn had om zich er mee te baden. We hadden alles van ten Cbinee- schen tokohouder laten komen. Op en anderen tocht kwamen we door een dessa, waar een Europeesch landheer woon de. Hij had van onze reds vernomen en ziet, zijn huis passeerende stond zijn bediende ons op te wachten met een briefje, waarin de heer des huizes zijn leedwezen uitdrukte over de afwezigheid van hem en zijn gezin, maar ons verzocht zijn Woning als de onze te beschou wen. Hij had last gegeven alles gereed te houden. We hebben er kostelijk geslapen en de tafel was uitstekend. Het doet me leed, dat ik den man nooit ontmoet heb, maar dat vermindert mijn dankbaarheid niet. Heeft er heelemaal geen invloed op. Wel een aardig land toch dat Indië. A. v. W. HEILOO. Augustus. Geboren: Helena, d. van J. Steenhd en B. Boet. Elisabeth, d. van J. Scejn en C. Kabel. Adrianus, z. van E. v. Veen en A. Hoogland. Lourentius Maria, d. van E. van Veen en C. Twisk. Wilhelmina An- thonia, d. van A. Bakker en C. van Doore. Ondertrouwd: J. Grisnigt en J. D. Kuiper. F. van Eist en P. M. Kaandorp Getrouwd: F. van Eist en P. M. Kaandorp. Overleden A.Koppes, 46 j„ echtgen van C. Kuilboer. C. Groot, 26 j., d. van C. Groot en E. Swart. «EERHUGOWAARD. Augustus. Geboren Elisabeth, d. van Gerrit Rademaker en Trijntje Bot. Paul us Theo doras, z. van Wouter Hoogland en Adriana Oudeman. Pieter, z. van Klaas Koster en Grietje Meerhof. Marinus, z. van Pieter Kant en Dieuwertje Nieuwland. Margare- tha Cornelia Wilhelmina, d. van Marinus Adrianus Okkerman en Johanna Petronella Versteeg. Johannes, z. van Johannes Smit en Cornelia Klaver. Overleden Comelis Reurekas, 80 j., weduwnaar van Marijtje Stol'k. Johanna Maria,jL van Jan Leek en Aagje Noord- strand, 10 w. Pieter Dekker, 73 j., weduw naar van Maart je Asjes. Levenloos aange geven kind van Johannes Poel en Antje Bra- kenhoff. Ondertrouwd: Jan Plas, te Scher merhom, en Jantje Geuzebroek, alhier. Si mon Weel, weduwnaar van Geertje van Baar, en Antje Boud. Getrouwd Jan Zeger Luiting, van Alkmaar, en Cornelia Met, alhier. Jan Plas, van Schermerhom, en Jantje Geuze broek, alhier. Simon Weel, weduwnaar van Geertje van Baar, en Antje Boud. it t crl en I ii'n de zachte, overheerlijke, geurige wijnen van „THE WINE COMPANY", Utrecht. Beleefd verzoek tijdens de verbouwing g oruik te maken van den ingang MEUBILEERING. Voor winkeliers engrosprijzen. Wij bieden U in alle artikelen de grootste sortee ring tegen den laagsten prijs Wij koopen ai onze artikelen in combinatie met meer dan tOO winkeliers, vandaar onze extra lage prijzen. M Vergelijk onze prijzen bij die van eik ander. neemt eens proef van mijn succes sigaar L KM A LANGE kantore verkrijgbaar zijn Voor prima kwaliteit wordt ingestaan. CONCURREERENDE PRIJZEN. Beleefd aanbevelend, DE DIRECTIE DER MELKINRICHTING „WILHELMINA" TE ALKMAAR. Schoolstraat 1 en 2. i Paardenmaikt 3. Talef. 424. Vul tijdig Uw voorraad zwarte brandstoffen aan. Bastei nu, rechtstreeks aan ons Kantoor Thuisbezorgd f 1,75 per 100 stuks. Afgehaald f 1,60 po 100 stuks Aan bevélend, Wollen en Katoenen Kousen en Sokken. Netflanellen in alle maten. 1 £17611 T K K» OP: V j Alkmaar een leegstaand BUR- OER WOONHUIS met groote SCH UR en een leegstaande BOE RENWONING. met 5 H.A. Lmd. Te bevragen bij J..ÓPDAM, Vier Stalen, Alkmaar. Groote brandwaarde. Gering aschgehalte. Septemberprijs (voorloopig). AfgeLmalti »*u «le sn-huli TliniMbexoi K<1 t liooger. .Slijters en bakkers rab t. f iroote p irtije B'ge nader n er- cen te komen voorwaarden. \fhalen en bestellen kan ge schieden a/h Gebouw St. Will e- b r o r d aan de Oudegracht 130. Hoer neer groote s&aukoopen «tl mimen tmpo't, kunnen >,ij de volgende verkoopprUzen vaststellen. WINCÜ R en W R en W SAMOS MADERA ST JUL1KN port A per flescts f 1.40. »i B 1.55. - 1.55. - -1.65. -1.50. - 1.30. vrouwen Gebruik Mijnhardt's St. el-tabletten. Deze genezen Uwe bloedarmoede en geven u een gezonde gelaats kleur Indien op de doos de naam A. MIJNHARDT ontbreekt, koopt U namaak en be- nadeelt daardoor Uw gezondheid. Eischt daarom uitdrukkelijk een doos Mijnhardt'a Staal-tabletten. In doozen vanaf 90 cent. Bij Apoth. en Drogisten. Te ALKMAAR: fa. NIEROP SLOTHOUBER, Langestr.AN- SINQH MESMAN. Magdale- nenstr.j. DE VRIES, Zaadmarkt. MEDOC Beleefd aanbevelend, JAC. SLOTKMAKËR. K S 1» meed» »erkrUgb^^H| In ALkUAAB by: HOEK, Meiksalon, Langestraat; BUTTER, Stations plein; J. SCHUIT, Stationsplein Agent voer MALT O te Alkmaar; E. M a K. Vraagt dus steeds en overal MALTQ vnn J iSSEV 4 TILAAl 8

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1919 | | pagina 6