DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 228
Honderd een en tvrintieste Jaargang.
1919
ZATERDAG
27 SEPTEMBER
Het dienstbodeuvraagstuk*
'BuïtflTïlnTidpcïi overzicht.
Mededeeling.
Firma Herms. de Raat
Buitenland.
00 nummsr bestaat uit 4 bladen
LbonnementsDrils bil vooruitbetaling por 3 maanden I 2,00, franco per post f 2,50. Bewijsnummers 5 ct. Advertentieprijs 20 ct. per regel, grootere letters naar plaatsruimte.
Abonnementsprijs Qrjeven frj)nc0 N V Boe^ 9n Handelsdrukkerlf v/h. Harms. Coster A Zoon. Voordam C 9, Telef. 3.
In dezen tijd van organisatie van alge-
meene loonsverhooging door gezamenlijk
optreden van gelijksooriige werknemers, iieb-
ben ook de dienstboden ue teekenen des tijds
niet onopgemerkt gelaten.
Ook zij hebben bemerkt, dat het leven
duurder clan vroeger is, dat de koopkracht
van het geld is verminderd en dat dus hun
loon moot verhoogd worden wanneer zij op
denzelfden voet willen blijven leven als zij
het tot dusverre gewoon waren.
Dat is alles beel begrijpelijk. Niemand zal
willen beweren, dat een dienstbode, die voor
eigen kleeding en schoeisel moet zorgen, met
de nadeel ige gevolgen van de algemeene prijs
stijging ondervindt en het spreekt vanzelf,
dat, waar de loonen van alle categorieën
'•werknemers werden verhoogd, de dienstbo
den niet vergeten mogen worden.
Maar wij leven niet alleen in den tijd der
algemetne loonsverhooging, wij leven ook
in den tijd dat de wereld Ln het teekrn der
'democratie staat.
Wij leven in den tijd, dat in alle landen
van Europa groote groepen ontevredenen
reikhalzend uitzien naar net oogenblik, dat
de dictatuur van het proletariaat een feit zal
zijn.
Er is in breede kringen der werknemers
een zekere onrust waar te nemen, een onrust
uit revolutionnaire propaganda geboren, een
drang naar lotsverbetering, een steed3 ster
ker wordend besef, dat alle mcnscheii gelijke
levensrechten hebben, dat het verschil tus
schen werknemers en werkgevers voortdu
rend kleiner moet worden en dat daarom de
arbeider steeds grooter rechten op een
mensenwaard ige behandeling kan laten gel
den.
Voor zoover sociale wetten den werkgever
niet reeds tot het treffen van verschillende
maatregelen hebben gedwongen, dragen de
vakbonden er wel zorg voor, dat met de
wenschen en behoeften hunner leden vol
doende rekening wordt gehouden.
Steeds beter wordt in arbeiderskringen
het belang van goede organisatie begrepen,
steeds sterker wordt de macht van het ver
bonden proletariaat en* steeds grooter daar
door de concessies, die zij ten eigen behoeve
weten te veroveren.
(Jok de dienstbode is werkneemster.
En waar de ijiannen door organisatie, door
gezamenlijk optreden zulke goede resultaten
behaaideu, is ook in dienstbodenkringen het
besef levendig geworden, dat men zich in
vakbonden aaneen sluiten moet.
De oude getrouwe, het familie-erfstuk uit
de keuken, die voor haar meesteresse door
het vuur ging, zij is een figuur uit het verle
den geworden.
De moderne dienstbode heeft moderne be
grippen, zij kleedt zich modem, zij is im>
dein in haar opvattingen, zij is lid van haar
vakvereeniging en in die vakvereeniging luis
tert zij naar de meeste moderne theorieën over
de verheffing van het proletariaat, dat uit zijn
boeien bevrijd moet worden.
De dienstmeisjes en vooral die in de
grootere steden schijneh voor dergelijke
theorieën bijzonder vatbaar te zijn en het ge
volg daaivan is dan ook, dat de dienstboden
zeer snel de verschillende phasen van het
verlangen naar lotsverbetering doorloopen
hebben en op het oogenblik reeds naast den
eisch om hooger loon een verlanglijstje op
gesteld hebben, waaraan in de meeste gezin
nen nu eenmaal onmogelijk voldaan zal kun
nen worden.
a
Voor ons ligt een program van eischen,
zooals dat is opgesteld door de Haagsche
Dienstboden- en Werkvrouwenvereeniging
„Vast in beleid, sterk in den strijd".
En dat wij dit program geenszins als een
unicum moeten beschouwen, dat wij er op
kunnen rekenen soortgelijke eischen spoedig
in tal van andere steden gesteld te zien, daar
van zijn wij ten volle overtuigd na de krach
tige propaganda tot aaneensluiting en sa
menwerking die in verscheidene plaatsen
thans onder dienstboden en werkvrouwen ge
voerd wordt
Laten wij thans de eischen van deze zich
aaneensluitende vrouwelijke werkneemsters
eens nader bezien.
Diit zij meer loon dan vroeger vragen
begrijpelijk en billijk, maar er moet natuurlijk
een grens ziin en wanneer voor den gepres-
teerden arbeid ceii te liooge bezoldiging ge-
eischt wordt, zal het directe gevolg daaivan
zijn, dat zeer vele huisvrouwen hun dienst
boden noodgedwongen laten vertrekken.
Een werkgever kan het hooger loon dat
zijn knechten eischen, op zijn klanten verlui
len, maar een huisvrouw die aan een bepaald
budget gebonden is, gevoelt dat tegen iedere
hoogere uitgave voor de huishouding geen
nieuwe bronnen van inkomsten zijn «aan
te
wiizen.
Naast den vollenkost en inwoning wore
voor een keukenmeid 400, een tweede meis
je 350 en een derde meisje 250 per jaar
geiëischt. Een werkvrouw moet met 12 per
week of 2 per dag worden bezoldigd en
tweemaal per jaar moet een Godspenning
van 10 pet. van het loon worden gegeven.
Dit is de berekening voor normale werk
uren. Voor overwerk wordt extra betaalc
en wel.'savonds na de dagtaak 30 cent per
uur, na tien uur 50 cent per uur en Zondags
aa beëindiging der dagtaak, 75 cent per uur
Voor waschgeld wordt 50 per jaar be
rekend en bovendien moet de dienstbode
veertien dagen vacantie hebben met behoud
van loon en kostgeld, dat op 12 per week
bepaald wordt.
Een program met dergelijke eischen spreekt
voor zichzelf en wij behoeven er weinig
meer aan toe te voegen.
Worden deze eischen streng doorgevoerd,
dan is het houden van een of meer dienstbo;
den een luxe, die men zich slechts in zeer ge
goede kringen zal kunnen permitteren.
Maar wij mogen niet over 't hoofd zien,
dat er daarnaast zoo heel veei gezinnen zijn,
waar men de dienstbode niet uit luxe houdt»
waar vele kleine kinderen het werk voor de
vrouw des huizes te zwaar maken, of waar
de huisvrouw zwak en ziekelijk is en men
vreemde hulp nu eenmaal niet kan ontberen.
Hieronder zijn gezinnen van onderwijzers
en leeraren, van ambtenaren, van midden
standers die geen oorlogswinst gemaakt heb
ben, en van zoo vele anderen, uir iedere
maand voor hun huishouding slechts een be
paald bedrag beschikbaar kunnen stellen.
Worden de eischen der moderne dienstbo
den doorgevoerd, dan zal men het in al die
gezinnen voortaan zonder vreemde hulp moe
ten doen. dan zal de vrouw des huizes in ve-
gevallen voor een te zware taak gesteld
winden en de nadedige gevolgen daarvan
zullen niet lang op zirh laten wachten.
Of de vrouw gaat in het nakomen van ha
re huiselijke plkhten lichamelijk ten onder,
öf zij verwaarloost deze, d.oet de woning on
gezellig en ongcdelelijk gorden, bevordert
de uithuizigheid van den man en daardoor
de tweedracht in het gezin.
Naast het optreden der mannelijke werkge
vers is aan het dienstbodenvraagstuk nog te
weinig aandacht geschonken.
Maar menige huisvrouw heeft daaronder
reeds zoo geleden en er haar leven zoo door
verbitterd gezien als patroons door willekeu
rig optreden van hun werklieden nog zelden
ondervonden hebben.
Het is begrijpelijk, dat de dienstboden
hooger loon vragen, maar het is onverdedig
baar als zij haar eischen zoo hoog stellen,
dat zij de inwilliging daarvan in de meeste
gezinnen eenvoudig onmogelijk maken.
.Bekijken wij de eischen der Haagsche
dienstboden nader, dan blijkt, dat deze naast
loonsverhooging ook een bijzondere behan
deling en verzorging verlangen.
Den eersten Zondag moeten de meisjes den
geheelen dag vrij zijn, den tweeden Zondag
na één uur en zoo vervolgens om de beurt.
Drie vrije avonden worden per week verlangd
van half acht tot half twaalf. Op den dag
tusschen acht uur vóór- en vier uur 's namid
dags moeten de meisjes twee- uren rusten.
Zij verlangen een vrije en frissche slaapka
mer en zitkamertje, betaling van het ziekm-
fondsgeld, royale behandeling en verschaf
fing van versterkende middelen bij ziekte
Tweemaal per jaar moeten huishoudschor-
ten en pantoffels verstrekt worden, de werk
tijd van een dagmeisje of werkvrouw mag
hoogstens negen uur bedragen en na twintig
jarige dienstvervulling of op vijftigjarigen
leeftijd maakt een dienstbode aanspraak op
een pensioen van 5 per week.
Wij kunnen ons voorstellen, dat dit eischen
zijn, die elke dienstbode graag verwezenlijkt
zal zien, maar wij vragen ons toch ook af of
de in vergadering bijeen gekomen dienstbo
den zich wel terdege rekenschap hebben
gegeven van de bijzondere plaats die zij in
ieder huisgezin innemen.
Tot nu toe was in- vele gezinnen de dienst
bode huisgenoote en deelde zij in het ge
zinsleven. Zij verlichtte het werk van de
vrouw des huizes en deze droeg er zorg
voor, dat haar hulp een goede en degelijke
behandeling genoot.
Wij weten wel, dat er uitzonderingen zijn,
dat er te veel eischende huisvrouwen en te
opofferende dienstboden zijn, maar wij wil
len hier de meest voorkomende en meest nor
male toestanden onder het oog zien.
Thans zal voor de gezinnen, waar men het
ondanks de hooge kosten nu eenmaal niet
zonder dienstbode kan, het meisje in de keu
ken niets anders meer dan een zuivere ar
beidskracht zijn, wier diensten men van te
voren nauwkeurig geprijsd weet.
Zet het meisje 's avonds na tien uur in een
half uurtje een kopje thee, dan kost dat 25
cent en Zondags 37 'A cent. De huisvrouw
kan op de klok kijken en uitrekenen hoeveel
ieder huishoudelijk werkje haar kosten zal.
De dienstbode eischt haar veertien vacan-
tie-dagen met behoud van loon en extra-kost
geld, 's middags trekt zij zich in haar vrije
zit- en slaapkamer terug en neemt twee uur
rust.
De vrouw des huizes heeft er geen tijd
voor en doet inmiddels het werk, dat andera
niet klaar komt.
Driemaal per week mogen man cu vrouw
of een van beiden tot half twaalf opblijven,
tot het de dienstbode belieft thuis te komen.
Waar blijft die dienstbode tot half twaalf?
Is het, vooral in de groote steden, in veler
belang om 's avonds zoo laat naar vrije ver
kiezing uit huis te mogen blijven?
Men mag zich na het kennis nemen van een
dergelijk program van eischen ten slotte af
vragen wie er nu eigenlijk de wetten stellen
de en wie er de gehoorzamende is, mevrouw
of de dienstbode.
En bovendien mag er wel eens op gewezen
worden, dat in dit gehcele arbeidsprogram
van de dienstboden- en werkvrouwenvereeni
ging met geen enkel woord van de verplich
tingen der dienstbaren wordt gesproken.
Men komt met nadruk op voor de rechten,
maar ziet de plichten geheel over het hoofd.
Slechts terloops wordt over een vakschool
voor jonge meisjes gesproken, waarvoor de
oudiers vergoeding zouden moeten ontvan
gen, maar niemand onder de leiders en leid
sters van het dienstpersoneel schijnt te besef
fen, dat wie eischen stelt, ook aan bepaalde
verplichtingen van bekwaamheid, eerlijkheid
en degelijkheid zal moeten voldoen.
De dienstbode stelt haar eischen, maar de
vrouw des huizes heeft niets te verlangen.
Zij heeft niet te eischen, maar slechts te ge
hoorzamen en de wetten der dienstboden- en
werkvrouwenvereeniging te onderschrijven.
En zoo zal dan in werkelijkheid tot stand
komen, wat thans nog slechts in theorie door
veler hoofden speelt. Bij het dienstboden-
vraagstuk zal niet alleen het verschil tusschen
werkgeefster en werkneemster voortdurend
kleiner worden, maar zal het vrij spoedig
zoo ver komen, dat de werkneemster de wet
ten stelt en de werkgeefster haar gehoorza
me dienaresse zal worden
Tenzij, zooals ook in den strijd tusschen
mannelijke werknemers en werkgevers te
constateeren is, de inwilliging van te hooge
en onvervulbare eischen der arbeiders door
een gezamer'ijk optreden der werkgevers on
mogelijk wordt gemaakt
De werkman en de patroon kunnen elkaar
nu eenmaal» nog niet missen, zij zullen reke
ning met elkanders bestaan moeten houden
en wanneer de vereenigde arbeiders te hooge
eischen stellen, treden ook de patroons geza
menlijk op en stellen htm eischen tegenover
die der anderen.
Zoo komt. men. tót wederzijdsche conces-
sies en wordt te groote machtsverschuiving
naar ééne zijde voorkomen.
Het ligt in de lijn der komende gebeurte
nissen, dat tegenover het gezamenlijk optre
dend verbonden dienstpersoneel een even
eens gezamenlijk optredend verbond van
huisvrouwen zal verrijzen.
Tegenover de eischen der dienstboden zul
len die der raevroutreo gesteld worden en
in die laatste eischen zullen niet alleen de
rechten maar ook de plichten der dienstba
ren zoo nauwkeurig mogelijk omschreven
worden.
Tegenover den eisch van goed loon en een
bijzondere behandeling zal ongetwijfeld die
van bekwaamheid, eerlijkheid^ netheid en ac
curatesse gesteld worden.
En zal men van dienstbódenzijde velen
mevrouwen smadelijk verwijten, dat zij niet
ten volle aan alle gestelde eischen voldöen
kunnen, van de zijde der huisvrouwen zal
men niet nalaten er eveneens op te wijzen,
dat het begrip dienstbode zeer ruim is en
dat er een groote afstand is tusschen een ge
diplomeerde en alleszins voor haar werk be
kwame hulp in de huishouding en een vlas
harig daghitje, dat juist uit de schoolban
ken gestapt is en ternauwernood behoorlijk
om een boodschap kan gestuurd worden.
Gelukkig heeft men ingezien, dat voor
meisjes van 16 tot 18 jaar loon naar be
kwaamheid gegeven moet worden.
T^aat men nu erkennen, dat ook boven den
18-jarigen leeftijd vele dienstmeisjes niet
voor haar werk geschikt zijn en dat daarom
ook voor haar geen vaste regelen getroffen
kunnen worden.
Zet de dienstbodenvereeniging, die reeds
ruet de moderne en christelijke vakvereeni-
gingen wil samenwerken, hare eischen onver
zwakt door, dan is het dringend noodzake
lijk, dat zoo spoedig mogelijk een krachtige
bond van Nederiandsche huisvrouwen tot
stand komt, die door haar afdeelingen m ver
scheidene plaatsen, door gemeenschappelijke
regelen in het geven van getuigschriften en
in het verstrekken van -informaties aan al te
ongemotiveerde eischen der georganiseerde
dienstboden en werkvrouwen paal en perk
stelt.
De dienstboden treden wat hun recht is
gezamenlijk op ter behartiging van ge
meenschappelijke belangen.
Op de huisvrouwen rust thans de pilch
zich eveneens te organisecrcn, om er voor
zorg te dragen, dat de eischen der dienstbo
den niet buiten de grenzen van- redelijkheid
en rechtvaardigheid zullen gaan.
Italië is het land van de dramatische ge
beurtenissen, het is het land van het in wei
nige oogenblikken in extase te brengen volk,
wanneer het gaat om de verwezenlijking van
geliefde nationale denkbeelden.
Italië is evenmin als zijn bondgenooten te
vreden over de verdeeling van den buit,
maar terwijl het Fransche en Engelsche volk
begrijpt, dat men rekening met de omstan
digheden moet houden, vraagt men zich
Italië tevergeefs af waarom men, nu de over
winning toch een feit is, niet de hand op de
meest begeerde stukken van den buit mag
leggen.
Vooral naar Fiume is het verlangen der
nationalisten uitgegaan en toen de Opperste
Raad beslist had, dat Italië op deze haven
plaats op de Dalmatische kust vooreerst nog
niet behoefde te rekenen, is de dichter d'An-
nunzio opgestaan en heeft met een .schoon
gebaar bezit van de stad genomen.
De nationalisten juichen en velen zijn dsn
dichter ter hulp gesneld. Tevergeefs tracht
de Italiaansche regeering hen tot rede te
brengen. De troepen treden niet streng ge
noeg tegen hun muitende broeders op en de
blokkade waarmee men d'Annunzio tot rede
trachtte te brengen, ia vrijwel een misluk
king.
De Italiaansche regeering krijgt de noodi-
ge waarschuwingen uit Parijs en houdt een
kroonraad.
Maar» inmiddels wordt d'Annunzio's voor
beeld gevolgd en is een nieuwe comedie der
nationalisten op touw gezet.
Volgens een bericht uit Spalato heeft een
Italiaansche afdeeling bij Tagar de demarca
tielijn overschreden en is met gepantserde
auto's de havenstad Trau binnengerukt, na
den tegenstand van een twaalftal Zuid-Slavi
sche soldaten gebroken te hebben.
Over deze gebeurtenis lezen wij nog de
volgende interessante bijzonderheden:
Om twee uur 's nachts rukten de muiters
de stad binnen, bezetten de openbare gebou
wen en namen de notabele ingezetenen ge
vangen.
Blijkbaar wisten de Italianen te Trau
reeds eenige dagen wat er gebeuren zou en
een bekend Italiaansche notabele vormde uit
zijn landgenooten onmiddellijk üa den over
val der stad1 een nationale garde en dwong
de hoofden van openbare diensten hun func
ties aan hem over te dragen. De nieuwe dic
tator benoemde een prefect en wekte de be
volking tot gehoorzaamheid op.
De Italianen bezetten alle toegangswegen
plaatsten machinegeweren op 't stadsplein
en aan de zeekust.
Inmiddels rukten de ZuidSlavische troe
pen op. Zij namen de Italiaansche oproerlin
gen gevangen. Onder groote geestdrift
ten 2000 Zuid-Slavische vrijwilligers met
Servische troepen naar Trau op, om de stad
te bevrijden.
Een Amerikaansch oorlogsschip naderde
eveneens de kust en de bevolking van Trau
wapende zich om zelf met de indringers af te
rekenen
De leider der Italiaansche expeditie, zekere
Torte, werd gevangen genomen, benevens
eenige soldaten.
Tweehonderd gewapende Amerikaansche
marine soldaten laadden met machinegewe
ren. Zij namen de gevangenen en een gepant
serde auto van de bevolking over en leverde
de muiters uit aan den bevelhebber van een
Italiaansch wachtschip.
Nadat de Amerikanen de stad aan de Zuid-
Slaven terug gegeven hadden, scheepten zij
zich weer in. Het Amerikaansche oorlogs
schip blijft eenige dagen in de haven liggen
en heeft vérstrekkende opdrachten voor het
geval de Italianen hun aanval mochten her-
Talen.
De Zuid-Slaven hebben de Italianen tot
vor bij Trau vervolgd en zetten hun actie
voort. De Amerikanen blijven waakzaam,
want in het bezettingsgebied zijn verdachte
oewegingen van Italiaansche troepen in het
tezit van pantserauto's, gesignaleerd. Ook
zijn troepenconcentrat' op de demarcatie
lijn bij Cigno waargenomen.
De bevolking van Dalmafië verkeert in
grooten angst voor aanvallen, daar alles er op
wijst dat de Italianen een conflict met de
Zuid-Slaven willen uitlokken door Dalmatië
te bezetten.
Waarschijnlijk is de zoo jammerlijk mis
lukte expeditie naar Trau ook in overleg met
d'Annunzio geschied.
Maar de Zuid-S laven beginnen, vooral nu
het incident te Trau voor de Italianen zoo
jammerlijk mislukt is, eveneens op te treden
Zij hebben de Ehtente dringend verzocht tus
schen beide te komen, daar zij anders d'An
nunzio zelf zullen verdrijven.
Dee Tribuna wijst er op, dat de verhou
ding van Italië tot de Zuid-Slaven en tot de
geheele Entente ernstig in gevAar komt en
de Epoca wil Nitti een goed voorwendsel ge
ven om heen te gaan.
Een groepje nienschen, zegt de Secoio,
mag niet de toekomst van ons land in ge
vaar brengen, al zijn deze nienschen nog zoo
roemrijk. De waanzin van het chauvinisme
zal voor lalië nieuwe uren van angst en
misschien den ondergang brengen.
De Kroonraad begon Donderdag onder
voorzitterschap van den koning. Alle uitge-
noodigden waren aanwezig met uitzonde
ring van Sonnino en Turati. Sonnino, die
den Kroonraad niet constitutioneel vindt,
liet zich als ziek verontschuldigen. Ook de
nestor van de Kamer bleef om dezelfde reden
weg. Des middags werd een tweede vergade
ring gehouden, die tot half zeven duurde.
Over den loop der vergadering is nog niets
bekend. Volgens de laatste berichten kan
men het ontslag van het kabinet-Nitti elk
oogenblik verwachten. De invloed van d'An
nunzio wordt steeds grooter. Met uitzonde
ring van de socialisten staat zoowat het ge
heele volk achter hem.
De meer bezadigden in Italië begrijpen,
dat er een radicale schoonmaak zal moeten
gehouden worden.
Blijft Italië zich onder den invloed van
mannen als d'Annunzio aan dolle avonturen
wagen, dan kan een botsing met dé Entente
niet uitblijven.
De houding der Amerikaansche marine
officieren in de Adriatische Zee wijst er wel
op, dat Amerika althans niet van plan is zich
door Italië de wet te laten stellen.
Met ingang van i October a.s. zijn wij
genoodzaakt den abonnementsprijs van
de ALKMAARSCHE COURANT te bren
gen op 2.per kwartaal o! 15 cent per
week voor onze lezers in de stad, en op
2.50 voor de post-abonnementen, ter
wijl de prijs der advertentie» wordt ge
bracht op 20 cent per regel.
Wij vertrouwen er op, dat onze abon-
né's deze kleine verhooging zullen billij
ken; de meerdere uitgaven nopen ons
daartoe. Wij streven er naar de ALK
MAARSCHE COURANT als provinciaal
dagblad zooveel mogelijk te doen beant
woorden aan de eischen, die aan znlk een
dagblad mogen worden gesteld. De lezers
hebben de laatste maanden kunnen consta-
teeren, dat wij niet schromen de noodige
uitbreiding aan onze courant te geven.
Het dagelijks verschijnen in 6 pagina's
brengt een uitgave van duizelden guldens
per jaar aan papier en arbeidsloonen met
zich, welke kosten nog steeds toenemen,
tengevolge van de voortdurend stijgende
arbeidsloonen in de typografie.
Wij meenen onze abonné's er echter nog
eenf op te moeten wijzen, dat de abonne
mentsprijs van de Alkmaarsche Courant
thans ongeveer dezelfde is, als die van de
n leste provinciale dagbladen van voor
oen oorlog.
DE DIRECTIE.
ONDER HET ONTLEEDMES.
ZIET DE ETALAGE I ZIET DE ETALAGEI
ENORME SORTEERING
WATERDICHT HEEREN-, DAMES-
EN KINDERSCHOENWERK.
JONGENS- EN MEISJESSCHOOLLAARZEN.
HOOGSTRAAT 6. TELEFOON 491.
Uit Lugano wordt gemeld, dat te Rome
een nota van Wilson aangekomen is, waarin
de ontruiming van Fiume categorisch gevor
derd wordt. De generaals Fabricci en Etna
werden reeds van hun posten ontheven.
SPITSBERGEN.
De Raad van Vijf hield Donderdagmorgen
onder voorzitterschap van André Tardieu
(daar Piohon verhinderd was) een zitting in
net paleis Bourbon. Het rapport van de com
missie voor Spitsbergen is goedgekeurd. De
archipel is onder Noorsche souvereiniteit ge
steld, onder enkele reserven met betrekking
tot de rechten door vreemdelingen verkregen
en tot de exploitatie der mijnen Ned. Tel. Ag.
HUWELIJKEN IN HET BEZETTE
GEBIED.
De berichten betreffende huwelijken tus
schen Duitsche meisjes en Engelsche solda
ten van het Rijnleger zijn door den bevelvoe
renden generaal van het Rijnleger tegenge
sproken. Volgens verklaringen van verlof
gangers zegt de „Times" moeten er
evenwel zonder weten van de Engelsche leger-
autoriteiten in alle stilte een aantal huwelij
ken zijn gesloten.
BRAND IN EEN AMERIKAANSCH
KAMP.
Een hevige brand is Zondagmorgen tegen
5 uur uitgebroken in het Amerikaansche kamp
te Miramas, waar zich voorraden bevinden,
tot een waarde van honderd millioen, welke
onlangs door de Fransche regeering zijn
aangekocht.
De brand nam groote afmetingen aan, of
schoon brandweerwagens uit Marseille wa
ren aangérukt. Eerst in den namiddag kon 't
vuur worden gelocaliseerd. De nabijgelegen
kruittoren bleef behouden.
De totale schade bedraagt 5 millioen,
waarvan 2 millioen aan levensmiddelen.
KORTE BERICHTEN.
De Parijsche perscommissie protesteerde
tegen de vervolging van de Matin.
Clemenceau hield in de Kamer een rede,
waarin hij de bekrachtiging van het vredes
verdrag bepleitte.
De in het proces-Rosa Luxemburg en
Liebknecht bekend geworden luitenant Vo
gel bevindt zich te Montevideo.
De Opperste Raad overweegt een „vreed
zame blokkade" van het bolsjewistische Rus
land.
De Italianen, die de Yougo-Slaven in
Dalmatië hebben aangevallen, worden thans
in bedwang gehouden door Amerikaansche
marinestrijdkrachten welke door een torpedo-
vernieler zijn geland.
Een te Parijs uit Weenen ontvangen te-
ALRMAARSCHE
10
9
