Ds Bi.tndstoflcnc«iiiiiilssip. Alkmaar
F E IJ l L L E T 0 N.
Honderd Eeo en Twiatigste Jaarg^iïg.
PinHiiag 7 October.
Stadsnieuws
(Vemen^! iNieuua,
deelt mede, dat alle.inlichtingen de brand-
sioffenvoorziening, de Gemeente Alkmaar be
treffend, uitsluitend worden gegeven aan
haar kantoor W A AGP LEI N No. 1.
J. H. JACOBSE,
Directeur.
AFSTEKEN VAN VUURWERK.
Burgemeester en Wethouders van ALK
MAAR brengen ter algemeene kennis dat op
WOENSDAG 8 OCTOBER a.s. tijdens de
uitvoering op het Waagplein des avonds tus-
schen 7 en 10 UUR en in de omgeving van
het W a g p 1 e i n GEEN VUURWERK nu
worden afgestoken.
Alkmaar, 7 October 1919.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
G RIPPING, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
ALKMAARSCHE VEREENIGING VOOR
DEN HANDELDRIJVENDEN EN
INDUSTRIEELEN MIDDENSTAND.
In café „Central" vergaderde gisteravond
de Vereeniging voor den Handeldrijvenden
en Industrieelen Middenstand.
De vergadering was zeer druk bezocht en
daarvoor was dan ook alle reden.
De agenda bevatte n.l. de volgende pun
ten:
lo. Bespreking Coii^omenten-Vereen ging.
2o. Behandeling der motie voorgesteld in de
vergadering van 25 Sept. j.l., welke aldus
luidt
De leden der Alkmaarsche Vereeniging
voor den Handeldrijvenden en Industrr
eelen. Middenstand in vergadering bijeen
gelezen het aan eenige winkeliers hier ter
stede gericht verzoek van de Alkmaar
sche Algemeene Verbruiks-Vereeniging,
om aan hare leden bij hunne inkoopen, een
zekere korting toe te staan, onder belofte,
dat hun zaak dan alleen aangewezen is,
de door hun gevoerde artikelen aan de le
den van genoemde verbruiksvereeniging
te leveren;
besluiten op deze voorstellen niet lin te
gaan en deze motie ter kennis van genoem
de Vereeniging te brengen;
en gaan over tot de orde van den dag.
De heer W. van Vuure heette allen welkom
en verheugde zich over de opkomst, die hij
aan de urgentie van de agenda toeschreef.
Spr. herinnerde er aan, hoe dp vorige ver
gadering besloot om de motie na deze verga
dering van kracht te doen wezen.
Spr. hoopte, dat ook in het vervolg de op
komst grooter mocht zijn.
Thans kwam weer uit, dat het vereenigings-
leven ook voor de Middenstanders van nut is.
Spr. veronderstelde bekendheid van de
motie van 25 September, die bovendien nog
in haar geheel werd voorgelezen.
De heer L. Trijbetz verzocht de pers te ver
zoeken geen namen te noemen opdat ieder
vrijer in zijn spreken was.
Spr. wilde in dé motie ook de woorden „om
genoodigden" inlasschen.
De heer Bossert verzocht eerst voorlezing
van de, notulen, dan konden ook de toen af
wezigen kennis nemen van het toen verham
deelde; dit zou de besprekingen bekorten.
Aan het verzoek werd voldaan.
De Voorzitter verzocht hierop de pers, om
dat meerdere leden het voorstel van den heer
Trijbetz ondersteunden, om geen namen van
sprekers in het verslag te noemen.
De heer Houwing was daartegen omdat
men een eerlijke zaak bestreed en verzocht
stemming. Deze had tot resultaat dat de
meerderheid zich voor het noemen van namen
verklaarde.
Een lid gevoelde zich daardoor genood
zaakt hetgeen hij wilde zeggen voor zich te
houden.
Een langdurige bespreking volgde hierover.
De heer Mak stelde tenslotte voor dat de
genen die hun naam niet genoemd wilden
hebben, dit aan de pens zouden verzoeken.
Eenigen deden dit verzoek.
Een ander lid vroeg waarom de pers
de vorige maal niet en nu wel was uitgenoo-
digd.
De Voorzitter zeide, dat men town het nut
er niet van had ingezien.
Het was gebruikelijk de pers uit te noodi-
gen en daarom was de pers nu wel uitgenoo-
dl Lte heer Pander vroeg hoe de vereeniging
dacht te handelen met de leden die zich niet
aan het besluit houden. Velen hadden reeds
contracten met de consumenten-vereeniging
gesloten en er zijn er zelfs die aan de be
stuurstafel zitten; wat geeft het dan of men
zich al er tegen uitspreekt.
Spr. vond het dan beter, dat men ter ver
gadering zegt dat men er wel voor is.
De Voorzitter oordeelde het het beste, dat
iedere groep zich onderling bindt, door een
overeenkomst.
De heer Pander meende dat men als leden
van de Winkeliersvereeniging moest beslui
ten. Spr. wilde weten welke middelen men
wil aanwenden om te bereiken dat de min
derheid zich bij de meerderheid neerleg,. In
ieder geval wilde spr. dat zij die voor een
overeenkomst met de consumentenvereeni-
ging zijn, zich ter vergadering uitspreken.
Het aoor den heer Pander gediskwalificeer
de bestuurslid zeide, dat de manufacturiers
weten wat ze aan hem hebben, hij was er wel
voor om het te doen.
De heer Pander wilde alleen dat degenen
die er zoo over denken zich verklaren.
Het betrokken bestuurslid zeide, dat hij dit
in de vergadering van manufacturiers ge
daan had.
Het eerste lid zeide in beginsel aangeno
men te hebben een overeenkomst aan te gaan.
De heer Termaat. lid der finna Meijer,
Na op de vergadering van 27 September
de bespreking van den Heer Cloeck te hebben
gehoord kreeg spr. berouw en betreurde hij
het, dat de actie niet 4 weken eerder was op
gezet. Bij spr. stond het toen vast, dat hij
zich als verkooper zou terug trekken. Hij
wachtte tot deze vergadering.
Voor de vergadering stuurde hij een schrij
ven dat hij er voor bedankt.
De heer Temaat lid van de firma Meijer
zeide dat de manufacturiers unaniem met
uitzondering van het betrokken bestuurslid
besloten voor de motie te stemmen. Dit met
12 tegen lstem.
De Voorzitter herinnerde aan het ingezon
den stukje van den heer v. Drunen, waarin
o. m. beweerd werd, dat tot geen enkele leve
rancier gezegd was, dat hij in zijn branche
de eenige leverancier voor de leden zou ziju.
Spr. had een officiéél schrijven, waaruit
bleek, dat men wel degelijk ieder dien men
aanzocht de toezegging deed, dat hij in de
branche alleenverkooper zou zijn.
Verschillende personen uit de vergadering
verklaarden dat men bij hen hetzelfde had
ezegd en concludeerden dat ze bij iedereen
us liegen.
De heer Jb. Cloeck oordeelde dat men wel
tot stemming kon overgaan.
Tegen hen die het toch doen, kon spr. zeg
gen, dat deze hun andere afnemers te veel
laten betalen.
Spr. wees op een artikel in het Midden
standsorgaan van 3 October, waarin in dat
verband wordt opgemerkt, dat onder de win
keliers het geven van korting aan consumen-
tenvereenigingen in zwang komt; dat is ver
keerd, zoo staat er, prijs en kwaliteit moeten
ook zonder drang van verbruiksbonden steeds
zoo laag mogelijk gesteld worden. Wat er
van de winstmarge af kan moet geschieden
om de prijzen lager te stellen, kan er 10 pCt.
af dan moet dit, maar niet voor bepaalde
groepen, dat is fout.
Wanneer men denkt, aldus spr., dqor het
geven van korting zijn zaak te vergrooten,
doe het dan, maar een ieder die geen lid is
zal zeggen: „ik ga daar niet heen, want ik
betaal daar 10 pCt. te veel.
Men moet in zijn eigen welbegrepen be
lang voor de motie stemmen, anders werkt
men niet mede om den prijs zoo laag moge
lijk te houden, maar maakt men hem voor het
Nederlandsche publiek 10 pet. te hoog. (Ap
plaus.)
De Voorzitter wilde ook nog op een be-
De freer de Raat zou dwangmaatregelen
sterk afkeuren, maar er ia een dwangmaat
regel de winkeliers ziju ook verbruikers en
behoeven niet te vergeten, dat de winkeliers
die de korting geven 10 pCt. te duur zijn voor
de anderen.
De motie kwam hierop in stemming en
werd aangenomen met 39 tegen één stem
en één stem bianko.
De heer Kuiper deed mededeeling van een
vergadering van schoenwinkeliers die had
den besloten voor te stemmen, maar bezig
waren met elkander een contract aan te gaan
om elkander te verplichten de overeenkomst
na te komen.
De Voorzitter verheugde zich hierover.
Spr. feliciteerde de vergadering met het
genomen besluit. Het voordeel kan niet uit
blijven. Het publiek ziet, dat de winkeliers er
voor passen met twee maten te meten, het
ziet, dat ieder bij ons evenveel korting krijgt.
Spr. hoopte, dat meerderen zullen volgen,
die zich aan de motie houden,
De heer Bossert deelde mede, dat de dames
Aghina, Alkmaarsch Warenhuis en de heer
Roos zich ook tegen het geven van de. kor-*
ting verklaarden.
De heer de Raat was daar tegen, Spr.
meende dat de-vrije concurrentie moest blij
ven en was overtuigd dat zij niet goedkooper
kunnen leveren.
Een lid gaf in overweging om nu niet
mcf-r aan landbouwvereenigiugen, Kerstmis-
vereenigingen en anderen Korting te geven
Spr. had de vorige week zelfs een vrachtrijder
gehad die 10 pCt. korting eischte.
De voorzitter oordeelde, dat door het besluit
alle kortingen waren vervallen.
De heer de Raat meende, dat men zich bij
de hoofdzaak moest houden, meu kan het een
andere een vólgende maal bespreken.
De heer Houwing wilde de leden er op wij
zen om niet te koopen bij de winkeliers die
toch de korting geven en deze bestrijden met
hun inkoopen.
De heer Veldhuis was daar tegen. Spr.
meende dat men de enkeling moest vrij laten.
Spr. was overtuigd, dat degenen die een kor
ting verleenen dwalen, maar wilde een ieder
gebruik laten maken van zijn goed recht, ook
de consumenten organisaties moet men vrij
laten.
De heer Schillinger -zag gaarne, dat twee
zijner collega's die wel korting verleenen,
door het bestuur bezocht werden. Spr. is er
voor, dat men geen korting geeft, maar zoo
goedkoop mogelijk aan allen verkoopt. Zijn
vak telt 175 collega's en spr. wilde daarom
eerst van hen een uitspraak afwachten.
De Voorzitter oordeelde, dat de heer Schel-
linger niet bianko had mogen stemmen, men
moest rekening met zich zelf houden en niet
afwachten wat anderen deden.
Spr. sloot hierop met een woord van dank
ook aan de pers de vergadering.
Wij vernamen, dat nog eenige winkeliers
die een overeenkomst waren aangegaan, zich
als verkooper hebben teruggetrokken.
Door Chailes Garvice.
Vrij naar het Engelsch.
43) i.
Hij was als waanzinnig; de zweetdroppels
stonden op zijn witte voorhoofd; zijn oogen
puilden uit hun kassen, hij bewoog kramp
achtig de handen. Het was een afschuwelijk
spel van het Noodlot, dat deze onbeduidende
vrouw zich plaatste tusschen hem en zijn
wcnschen, dat zij in staat zou wezen hem
van Constance te scheiden, hem te berooven
van den rijkdom dien hij reeds als de zijne
beschouwde Een duivel ontwaakte in hem,
een duivel, die hem deed beven en trillen en
hem toch vervulde met de wreedheid van een
woesteling.
B-cckv wierp een wanhopi'gen blik om zich
heen als om hulp te zoeken; dan, met de eene
hand tegefl haar borst geklemd, liep zij' naar
de glazen deur.
.1 aat mij voorbij!" hijgde zij. „Ik geef je
het testament niet! Het geld behoort haar
toe cn zij zal het hebben!'
Zij stond nu vlak bij hem en stak een zwak
ke hand uit om hem tegen te houden. Die be
weging maakte Lycett krankzinnig Hij zag
haar reeds regelrecht naar Constance toe
gaan hoorde zich reeds beschuldigen, het
testament openbaar maken; zijn hartewensch,
zijn eerzucht, zijn begeerte naar rijkdom ge
dwarsboomd, vernietigd door deze ellendige
vrouw.
Hij sprong naar haar toe, zijn tengere han
den grepen haar bij de keel. Zij wilde gillen,
om hulp roepen, maar zijn ijzeren greep deed
haar stikken. Ze worstelden een oogenblik
samentoen stortte zij aansklaj» inaan «n viel
Kwaar wijzen.
Men heeft geen bewijs, dat de korting die
/raagd wordt voor het lid der vereeniging
Spr. oordeelde het ook beter om zoo mo
gelijk de prijken voor allen te verlagen.
op haar knieën aan zijn voeten.
Hij liet een weinig los; nog slingerde zij
heen en weer, met de handen tegen haar hart
gedrukt, toen zij neer in haar volle lengte.
Lycett deinsde achterover en stond boven
haar, zwaar adem halende, zijn bleek gelaat
verrokken, zijn oogen glinsterend als die van
een waanzinnige. Hij zag een oogenblik op
haar neertoen ging hij naar een stoel bij de
tafel en viel er in neder, wischte zich het
zweet van zijn voorhoofd en trachtte zich
zelf tot kalmte te dwingen. Zij was flauw
gevallen hij was te ruw tegen haar ge
weest zij was flauw gevallen z\\ was
bewusteloos. Het zou nu
zijn
het testament te krijgen. Hij had ieder ge
baar van haar nagegaan, had haar de hand
naar haar boezem zien brengen. Zonder twij
fel was het testament tusschen haar kleeren
verborgen.
Een oogenblik daarna stond hij op en na
derde haar stilletjes. Ze lag languit op den
grond, met uitgestrekte armen; een doods
bleek gezicht en dichte oogen. Hij naderde
voorzichtig, maakte haar blouse los en zocht
het testament; weldra kwam zijn hand in
aanraking met een toegevouwen papier. Hét
was het testamenf! Hij lachte een onwel
luidende lach. Alles wel beschouwd, was het
lot hem gunstig. Hij had het testament in
handen Hij had het haar afgenomen. Nu
zou zij zijn voorwaarden moeten aannemen,
zij was machteloos. Hij: keek naar het testa
ment als een verliefd man en vergat de vrouw
bijkans, die daar op den grond lag. Eensklaps
herinnerde hij zich haar, hiji ging naar haar
toe en zag haar aan met een zegevierend
glimlachje.
„Zij is flauwgevallen", zei hi| in zich zelf
„Als ze bij komt, zal ik haar mijn voorwaar
den stellen. Zij zal, nu ik het testament in
handen heb, wel naar rede luisteren."
Er stond een karaf water op tafel, hij nam
die in de hand en schonk wat water op het
B. K. BOM) VAIN" BAKKEBS.
Zondag hield bovengenoemde Bond een
'druikbezochte vergadering in het. Qildehuia
te Amsterdam onder leiding van den heer J.
O. Evers. Met algemeene stemmen werd de
volgende motie aangenomen:
„De vergadering van B. K. Bakkersgezel
len, in vergadering bijeen op Zondag 5 Oct._
19i0, ter bespreking van den stand der sta
king, gehoord de mededeelingen over ge
pleegde molestaties in den loop der week,
besluit trots alles eenparig het advies van
het Bondsbestuur te blijven volgen en niet
aan de staking del te nemen."
EERSTE NEDEL.
COöP. KUNSTMESTFABRIEK.
De Coöperatieve Vereeniging „Eerste Ne
derlandsche Coöperatieve Kunstmestfabriek",
;evestigd te Vlaardingen, werd bij, acte den
J5 Mei 1917 opgericht door de Noord-
Nederlandsche Coöperatieve Kunstmestfa
briek te Zuidhom en de Zeeuwsche Coöpe
ratieve Kunstmestfabriek te Goes, met het
doel het voor hare leden beschikbaar stellen
van superphosphaat en ammoniak-super-
phosphaat door het stichten en het drijven
eeuer fabriek tot het procedeeren dezer kunst
meststoffen.
Door de aangesloten coöperaties zijn on
der hare leden geplaatst ruim 43000 aandee-
len, elk groot 99 1 wettelijke aanspra
kelijkheid, waarop de eerste storting van
15 heeft plaats gevonden. Voor eik aan
deel zijn de Telen verplicht jaarlijks 1000
K.G. super- of ammonik-superphosphaat van
de Vereeniging te betrekken, tenzij zij' het Be
stuur machtigen het niet afgenomen kwan
tum voor hunne rekening te verkoopen.
De tijdsomstandigheden waren tot nu toe
met het oog op het benoodigde materiaal
niet gunstig om tot het bouwen eener groote
fabriek over te gaan. Eenigen tijdi geleden
was het bestuur echter in de gelegenheid te
Vlaardingen-Ambt een voor ons bij uitstek
geschikt terrein aan te koopen, hetwelk gele
gen is aan den Hollandschen Waterweg. Nu
te verwachten is, dat de toevoer van materi
aal en grondstoffen weer geregelder kan
plaats vinden, besloot men tot het bouwen
dier fabriek over te gaan en zijn de noodige
stappen daartoe gedaan. Reeds Is een begin
gemaakt met de terreinwerkzaamheden, ter
wijl de machines en trausportinrichtingen
zijn gekocht benevens alle constructiewerk
voor de gebouwen. Geheel afgewerkt zal
een en ander ruim 2 millioen gulden kosten.
In overleg met de Algemeene Vergadering
van leden is besloten een obligatieleening
uit te geven tot een bedrag van 2.000.000,
zoodat hiermede tezamen met het gestorte
bedrag op de aandeelen opk voor een groot
gedeelte m de noodige liedrijfsmiddelen is
voorzien. Voor de eventueele verdere finan
ciering van hot bedrijf wordt voorzien door
"Het geplaatste aandeelcnkapitaal van ruim
4.300.000 geeft aan de Vereeniging groote
soliditeit en waar een coöperatie als deze
verzekerd1 is van voldoende winst om daaruit
geregeld af te schrijven en te reserveoren,
heeft het bestuur gemeend die rente niet hoo-
ger dan 5 pel te moeten stellen met een
koers van uitgifte van 98 pet.
Teneinde de rechten van obligatiehouders
zooveel mogelijk te waarborgen is in de sta
tuien bepaald, dat hierin geen wijzigingen
mown worden aangebracht door welke de
rechten van obligatiehouders worden ver
minderd. Bovendien heeft de Bank-Associa-
tie zich bereid verklaard als Trustee te fun-
geeren, als zoodanig de belangen der obliga
tiehouders te behartigen en toe te zien op de
richtige nakoming der verplichtingen door
de Vereeniging.
De leening ia verdeeld ln obligati&i aan
toonder, elk groot 1000, genumgjerd 1 tot
en met 2000. Desgewenscht kunnen de oblir
gatiën gesplitst worden in stukken van
500, geletterd A en B en in stukken' van
250, geletterd a, b, c, d. De obligatiën zijn
voorzien van een talon en halfjaarlijksche
coupons, vervallende 1 Januari en 1 Juli van
elk jaar. De eerste coupon vervalt 1 Juli 1920.
De aflossing vindt plaats in hoogstens 22
jaar na dezen door uitloting a pari, telken
jare van minstens 75.000, betaalbaar op 1
Juli van elk jaar. De uitloting heeft plaats
minstens drie maanden vóór ae betaalbaar
stelling, terwijl de nummers der door de uit
loting aangewezen obligatiën zullen worden
bekend gemaakt door advertentie in een of
meer veelgelezen dagbladen. De eerste aflos
sing vindt plaats op I Juli 1922.
De rente der aflosbaar gestelde obligatiën is
slechts verschuldigd tot den dag der betaal
baarstelling. Het bedrag der aflosbare obli
gatiën, dat niet binnen 50 jaar en der ver
vallen coupons, dat niet binnen 5 jaar na den
verschijndag in ontvangst is genomen, is niet
meer vorderbaar en komt ten voordeele van
de Vereeniging.
Bij overteekening van het beschikbare be
drag zullen in de eerste plaats Inschrijvingen
worden toegewezen aan lien die voorkeur
lebben gevraagd. Verder zal pondsponds ge-
wijze worden toegewezen met dien verstan
de, dat niemand kleinere coupures ontvangt
dan waarvoor hij heeft ingeschreven.
De gelden kunnen bij de kantoren van in-
krijving worden gestort van 1 November
prijzen, humtre klanten te BefionSen. Naar Bot
schijnt met succes. Althans, in eene vergade
ring van de patroons-vereeniging is. na eene
uiteenzetting van de heeren P. Haak, ambte
naar van den rijksvoorlichtingsdienst en M.
v. d. Berg, Rijksmiddenstandsadvieseur van
het Noorden en Oosten des lands, besloten
eene centrale scboenmakerswerkplaats op te
richten, voorzien van de nieuwste, meest ge-
perfectronneerde machines. Op die manier
zal getracht worden, door voordeeliger ex
ploitatie de prijzen van schoenreparatie te
verlagen.
witte gelaat.
„Kom, meisje, kom weer bij, doe je best,
Becky", zei hij aanmoedigend; „ik ben wal
hardhandig geweest, maar laat dat geen
kwaad bloed tusschen ons zetten. Je begrijpt
toch wel, dat je mij de baas niet kunt wezen,
dat kan je toch wel verwachten. Sta op en
luister naar rede."
Zij, bewoog zich niet. Hij lichtte haar
hoofd op, bevochtigde haar voorhoofd met
zijn natten zakdoek. Werktuigelijk, zonder
eenig vermoeden van de waarheid, stak hij
zijn hand in haar blouse en voelde aan haar
hart.
Het stond doodstil.
Hij hief haar een weinig op, maakte haar
gezicht nog eens net, greep koortsachtig
naar haar hand. Die druk werd niet beant
woord. Plotseling sloop een vaag gevoel van
afschuwelijke vrees in zijn hart een vrees,
te akelig, te afschuwelijk om uit te houden,
Hij tuimelde achteruit en stond te rillen en
te beven over zijn geheele lichaam; toen boog
hij zich weer over haar heen en trachtte haar
bij te brengen; maar alles tevergeefs.
Plotseling, met een verschrikkelijken on,
articuleerden kreet, deinsde hij terug,
was dood ze was doodl
Hij deinsde zoover achteruit, dat hij tegen
den muur terecht kwamdaar bleef hij onbe
wegelijk en slap staan, met een gezicht zoo
wit als dat van de doode, met uitpuilende
oogen.
Dood Becky was doodl Dan had hi;
haar gedood hij was een moordenaarEn
toch had hij haar alleen aangegrepen bij de
keel gevat. Ja, dat was hethij had haar
geworgdHij had een vrouw vermoordHij,
Lycett Crayson, de geachte advocaat en nota
ris, verloofd met Constance Desbrook; hi;
voor wiens voeten de wereld open lag, een
jongeman, in de kracht van den mannelijken
leeftijd, hij was een moordenaar!
Hij kwlr de kamer rond en trachtte zich
schrijving
a.s. af onder vergoeding van 5 pet. rente van
lien dag der storting tot 1 januari 1920 De
laatste dag der storting ra 31 Ltecember 1919.
EEN CENTRALE SCHOENMAKERIJ.
Uit Apeldoorn meldt men
Onlangs hebben wij melding gemaakt van
het feit, dat, om den hoogen schoenreparatie-
prijzen te ontkomen, de verbruikers zich aan
eensloten om gezamelijk elders, waar de prij
zen lager zijn, hun schoeisel te laten reparee-
ren, of wel, gezamelijk een schoenmaker te
werk stelden, wien alleen het reparatieloon
werd uitbetaald, terwijl het leer door de ver
bruikers zelf werd geleverd.
Begrijpelijker wijze hebben de schoenma
kers-patroons naar aanleiding daarvan maat
regelen beraamd om, door het verlagen der
VERLEDEN JAAR.
Op een goeden dag gelastte Minister Pos-
thuma om alle voertuigen te inspecteeren, of
er ook verboden waar werd vervoerd, en zie
in een gemeente in Overijssel werd een haan
in beslag genomen.
Ziezoo nu had de burgemeester de haan,
maar wat moest er nu mee gebeuren? 't Bes
te was, het maar aan de hooge heeren in
Den Haag te vragen.
Zulks geschiedde en na enkele dagen
kwam het volgende telegrafische antwoord:
„De burgemeester wordt gemachtigd1 om
taxateurs te benoemen om de waarde van den
haan te schatten. Vleesch van den haan moet
onder de gemeentenaren gedistribueerd wor
den, maar tevens moet het gewicht van het
vleesch aan Den Haag worden opgegeven,
opdat dit in mindering kan worden gebracht
van het aan de gemeente te verstrekken
vleeschrantsoen".
ACTIE VAN ZEELIEDEN.
Op de Zaterdagavond gehouden huishou
delijke vergadering van de zeeliedenvereeni-
ging „Eendracht", die zeer druk bezocht
was, is met algemeene stemmen een motie
aangenomen, waarin de vergadering, naar
aanleiding van dc besprekingen in dén Loon-
raad, waarbij o.a. de toezegging werd ge
daan, dat de gages der zeelieden boven de
functie van onbevaren tremmer zouden ver
hoogd worden, berekend van 1 Juli 1919 af,
met 15 per maand,'uitspreekt dat zij deze
toezegging mat tn overeenstemming ach t met
de beloften die in de Loonraad-vergaö.-ring
in Januari van dit jaar werden gedaan. Vol
gens die beloften immers zou van 1 Juli af,
minstens 2ó per maand aan de zeelieden
moet worden toegekend. Zij is tevens van
oordeel, dat ook ae onbevaren personen deze
verhooging van loon moeten deelachtig wor
den.
Ln verband hiermede spreekt zij alsnog den
wensch uit, dat het loon van alle categorieën
met 26 per maand zal woden verhoogd, en
dit temeer, daar de gages der Nederlandsche
zeelieden nog steeds ver ten achter staan bij
die hunner collega's van andere nationaliteit.
GESNAPT.
Een Zaandammer had de gewoonte om
wanneer hij afwezig was, den huissleutel op
een verborgen alleen aan de huisgenooten
bekende plaats te leggen.
Met deze omstandigheid was echter ook
een buurvrouw op de hoogte gekomen, die
van deze wetenschap gebruik maakte om als
zij wist, dat niemand thuis was, naar binnen
te gaan, om naar geld te zoeken
De heer des huizes die telkens geld miste,
begreep niet waar dit bleef, doch besloot zich
op een goeden dag op zolder te verbergen op
een tijd; waarop hij en de huisgenooten ge
woon waren naar de kerk te gaan.
Het duurde niet lang of hij hoordé iemand
ln zijn woning en de kasten open maken.
Ongemerkt wist hij buiten te komen en de
dievegge in te sluiten waarna hij' de politie
warschuwde.
De buurvrouw werd alzoo op heeterdaad
betrapt en bekende reeds meer dan 100 gul
den op die wijze ontvreemd te hebben.
DE VLEESCHPRIJZEN.
Te Purmerend; waar de vkeschprijzen
sterk verlaagd zijn, is thans het rundvleesch
verkrijgbaar voor 1.10 en het schapen-
vleesch voor 0.80 per pond.
INTREEREDE Dr. B. FADDEGON
TE AMSTERDAM.
Dr. B. Faddegon, benoemd tot buitenge
woon hoogleeraar aan de Universiteit te Am
sterdam, aanvaardde gistermiddag zijn ambt
met het uitspreken van een rede: „Het sprook
je van den verliefden grammaticus in ver
band met de vragen der taalwetenschap".
HOOIBUREAUX OPGEHEVEN.
De Min, v. Landbouw heeft met 3 Oot. in
getrokken de beschikking vani 29 Mei 1918,
voor zoover deze betrekking heeft op de ia-
zelf te overtuigen, dat het een droom was,
een afschuwelijke nachtmerrie. Maar de
schrikwekkende gedaante, die daar zoo ake
lig stil lag uitgestrekt, weigerde hem de
troost. Zij was dood, en hij had haar ge
dood! Groote hemel, wat zou hij doen?
Hij wist best wat hhij doen moest. Hij
moest hulp gaan vragen, menschen bij zich
roepen, hun zeggen, dat die vrouw een toe
val had gehad. Hij sloop naderbij. Er waren
afdruksels van zijn vragers aan haar hals
sprekende merkteekens voldoende om
hiem aan de galg te brengen.
Maar daar lag zij. Indien hij geen men
schen kon roepen als getuigen van haar
dood, dan moest hij het lijk verbergen. Maar
boe?
Hij keerde weer terug naar zijn stoel en
bleef ineengedoken zitten, de Geest des
Doods waarde om hem heen en vervulde de
stille kamer. Het zweet was opgedroogd op
zijn voorhhoofd; hij Was ijskoud; maar hij
was niet langer in onzekerheid. Zelfbehoud
is de eerste Natuurwet. Vóór alle andere din
gen moest hij zich zelf redden. Hij moest zijn
misdaad voor de wereld verborgen houden.
Maar hoe?
Zijn schrander hoofd werkte vlug. Schrik
had plaats gemaakt voor zijn aangeboren
listigheid. Hij dacht ernstig na. Iedere klei
nigheid van haar bezoek kwam hem duidelijk
voor den geest. Zij had gezegd dat niemand
haar van het station had zien komen, dat
niemand haar het huis had zien binnentre
den. Er was niemand in huis behalve hij
het buis lag verlaten en eenzaam; er kwam
niemand. Hij kon haar best verbergen hij
moest haar verbergenOp ieder ander oogen
blik, in een oogenblik, minder vervuld van
den angst door die onbeweglijke gedaante in
geboezemd, zou Lycett Crayson de dwaas
heid, de krankzinnigheid van zijn redenee
ring hebben ingezien. Maar hu was waan
zinnig, hij was zijn euanwichl kwijt so gaf
toe aan zijn angst, aan den natuurlijken
drang, zich te vrijwaren voor da gevolgen
van die verschrikkelijke daad.
Hij stak een kaars op en boog zich over het
meisje heen. Ze was dood daar was geen
twijfel aan en hij moest het lijk verbergen.
Hij dacht een oogenblik na. Er was oude kel
der onder het huis, die in jaren niet gebruikt
werd; hij kon het lijk zoolang in den kelder
leggen, totdat hij het naar een veiliger schuil
plaats kon overbrengen.
Met den kandelaar in zijn hand deed hij
de kelderdeur open en ging de trap af. Een
ra+, verschrikt door zijn komst, vloog door de
halfduistere ruimte. Tegen den muur stond
een spade, die vroeger gebruikt werd om ko
en te scheppen; maar de kelder werd al in
aren niet meer gebruikt voor brandstoffen en
lij was leeg op enkele kapotte kisten na. Hij
groef een gat in den vochtigen grond. Aan
dergelijk werk was hij niet gewend, zijn hart
klopte er luid van en net bloed stroomde door
zijn verstijfde aderen. Wat had hij nu_ eigen
lij kite vreezen? Hij kon het huis precies zoo
laten als het was; niemand zou deze plek ont
dekken. Hij werkte voort, met koortsachtigen
spoed en groef een gat van drie voet diepte;
toen ging hij naar boven en langzaam, hui
verend, rillend bij iedere nvoetstap, nam hij
het levenlooze lichaam in zijn armen, het
half dragende, half trekkende, naar den kel
der en legde het neder in zijn graf. Daarna
maakte hij het gat dichth, sleepte een paar
kisten naar de plek en ging langzaam naar
boven.
Toen zonk hij in zijn stoel neer en bedek
te zich het gelaat met de hand. Maar af
schuwelijk visioen! ofschoon hij het lijk
weggebracht had, het scheen daar nog op
den vloer te liggen, in de stille kamer scheen
haar stem nog te weerklinken.
Lycett greep zijn hoed en kreeg een kleur
van kwaadheid.
(Wordt vervolgd).
f* BS©
'•19
KnTYlnprQPrpHiP't'
