DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
1919
ZATERDAG
1 NOVEMBER.
Deze Courant wordt eiken avond, behalve op Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs by vooruitbetaling
l»er maanden voor Alkmaar f 2.—, franco door hot ge-
hooïo Rijk f 2.50.
Afzonderlijke en bewijsnummers 5 Cents,
Per regel f 0.20. E|j grooto contracten rabat.. Groote
lettors naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9.
Uit den Alkmaarsckon Raad.
Bintenlnndsch overzicht.
Buitenland
Binnenland.
Telefoonnummer 3.
Prijs der gewone Advertentiën
De jongste raadsvergadering staat in het
tci Ken van het afscheid van onzen burgemees
ter
Te-midden van zijn raadsleden, in een bree-
den kring van vrienden en vereerders,zijn
hem vóór den aanvat" rK vergadering de
gevoelens der burgerij vertolkt.
En aan het einde van de laatste zitting, die
de heer Ripping zou prcsideeren, herft het
oudste raadslid, de heer Van den Bosch, nog
eeus zijn groote waardeering over 's burge
meesters werken en streven betuigd.
En daartussclicn lag de raadsvergadering
zelf als een niemendalletje tussclieu twee
groote gebeurtenissen.
Aan tiet aischeid van burgemeester Ripping
zal men nog jarenlang de herinnering bewa
ren, maar üe debatten uit de raadsvergade
ring van 28 October zullen om hun onbe
langrijk karakter door weinige geschicdvor-
schurs uit de oude gemeentelijke bijlagen na
gespeurd en gelezen worden.
Het voornaamste punt der agenda, dat be
tredende de salaris-Herziening der guueente-
amoieiiaren, kwam mefepu beiiandeling.
Niemand verlangde sterker om 11a inge
spannen arbeid door dien rijstebrijberg in
tiet luilekkerland van ecu volkomen tevreden
uinbteuaarscorpa te komen, dan de commis
sie ad hoc, die na eindeloos passen en meten
een grondslag gevonden had, waarmee vrij
wel aile belanghebbenden accoord konden
gaan.
En ook de burgemeester had in de laatste
zitting, die hij presideerde, gaarne de vol-
ooenuig gesmaakt, de regeling vast te stellen,
waardoor aau veler rechtmatige grieven tea
slotte ecu einde zou kunnen gemaakt worden.
Maar er waren raadsleden, die geen gele
genheid hadden gevonden de omvangrijke bij
lage voldoende 111 zich op te nemen, er wa
len er ook, die, denkend, dat de kwestie toch
niet aan de orde zou komen ,dc bcstudcering
daarvan voorloupig achterwege lieten.
Mocht men hen dwingen hun stem uit te
brengon oyer een voorstel, dat de gemeente
niet minder dan 70.000 zal kosten?
De Raad heeft een verstandig besluit geno
men en de behandeling eenvoudig naar ei;n
volgende bijeenkomst verschoven.
Wat er van de agenda nog overbleef, bracht
weinig verrassingen.
Leeraren en onderwijzers werden benoemd
of ontslagen en slechts de benoeming van een
onderwijzeres aan de zesde gemeenteschool
bracht eenlge variatie, doordai niet nummero
één, maar nummero twee van de voordracht
het grootste aantal stemmen op zich veree-
nigtle.
Vanwaar deze plotselinge afwijking van de
voordracht, waaraan men zich, waar het on
dergeschikte gemeente-ambtenaren betreft,
toch anders steeds zoo nauwkeurig mogelijk
placht te houden?
In raadselen wandelt de mensch op aard.
Wat het rapport over het Karenhuis betreft,
bleek nog algemeen het gevoelen, dat men er
niet veel wijzer door geworden is dan men al
was.
Men weet nu evenals vroeger, dat er op
onverantwoordelijke wijze gebouwd is en dat
er vele fouten te betreuren zijn, die uitslui
tend aan slordigheid en lichtzinnigheid zijn
te wijten.
Dank zij de prijsvraag, heeft men een aes-
thetisch geheel gekregen, een gebouw, dat
door zijn uiterlijk velen voldoen zal, maar
men heeft jammer genoeg meer op het uit
wendige dan op het inwendige gelet.
Terecht heeft de heer Verkerk het betreurd,
dat de prijsvraag niet voor een prachtische
indecling bestemd is geweest cn in zijn
ocgen heeft het gebouw alleen deze goede
zijde, 'dat wie naar voorbeelden voor een
.'oul oudemannen- cn vrouwenhuis zoekt, in
Allernaar kan komen kijken, hoe hij het niet
moet bouwen.
Volgens den heer Westerhof kostte het dak
alleen het twee-derde van de geheelc verdie
ping De gangen van het gebouw 'deugen
Ariel en de kamers voor de oudjes zijn buiten
gewoon onpractisch.
Mol hun laatste levensrestjes moeten deze
oudjes een soort kast dicht duwen, waaruit
ik-nachts hun bed te voorschijn is 'getoo-
veid.
De heer Westerhof wil wel eens wat over
drijven, maar de lieer Verkerk, die als rap
porteur een bijzonder goeden kijk op dit
Karenhuis gekregen heeft, bevestigde dit
maal volmondig de buitengewoon onpracti-
sche indeeling van dit zoo uiterst kostbaar
geworden gemeente-gebouw.
De zolder is uitnemend geschikt voor het
houden van volksvergaderingen of het exploi-
teeren van een rolschaatsenbaan, waaraan de
oudjes begrijpelijkerwijze minder behoefte
hebben dan aan centrale verwarming, waar
van men ten slotte maar had afgezien..... om
de hooge kosten.
Wat de plaatsing der kastjes betreft, voor
spelde de lieer Verkerk een onafgebroken
ruzie tsuschen de toekomstige bewewtens, vao'
wie de een precies kan afneuzen wat zijn be
jaarden buurman In zijn kastje verstopt heeft.
Hadden we, aldus de heer Verkerk, het ad
vies van een Alkmaarschen timmerman cn
van een zeventigjarige ingewonnen, wij zou
den een practised heel wai betere stichting in
het leven geroepen hebben dan het thans tot
stand gekomen kostbare Karenhuis, dat een
belachwekkendhad is.
Aldus de heer Verkerk, een der samenstel
lers van het verdienstelijke rapport.
Laat de „Verceuiging vooi Vreemdelingen
verkeer" met het thans meegedeelde haar
voordeel doen en op de lijst van vermakelijke
bezienswaardigheden het Alkmaarsdie Ka
renhuis een goed in het oog vattend plaatsje
geven.
De rest van de a vraagt slechts een
korte botymskin#,,
Moet men trfichtsffl geirawemtelijke boer
derij, die émr dm Mssrdsr goed fodtaeerd
wordt, ill dan niet voor lar.gr. üjd in handen
van dien huurder te tehto?
Burg. en Weth, meenden die vraag in be
vestigenden zin te moeten beaatwoordens zich
daaroij stellend op het standpunt van doa
landheer, die een goeden pachter graag zoo
lang mogelijk wil behouden.
En daarom haddm rij voorgesteld den
huurder van de .boerderij „Oostwijk" nu
reeds de verzekering te geven, dat hij bij de
volgende verhuring de voorkeur boven aurie-
rén zal kunnen krijgen.
Het is begrijpelijk, dat een dergelijke han
delwijze in het algemeen geen toejuiching
verdient.
Heeft de gemeente iets te verkoopen of té
verhuren, dan moeten alle inwoners, wan
neer zij bereid zijn de daarvoor gevraagde
som te betalen, gelijke rechten kunnen laten
geiden,
Maar een huurder en bcbouwcr van ge
meentegrond is niet iemand, die het laud in.
dezelfde conditie aan zijn opvolger afgeeft,
als hij het van de gemeente ter bewerking
heeft, ontvangen.
Is die, huurder zeker van een langen pacht-
termijn, dan zal hij zijn best doen den grond
zoo rijk cn vruchtbaar mogelijk te maken, ia
hij er integendeel van overtuigd, dat ven an
der de vruchten van zijn arbeid zal plukken,
dan verarmt hij den grond door cr in' zijn
pachtiaren len behoeve van zijn roofbouw uit
te halen wat hij maar ecnigszin3 krijgen kan.
En dit is niet in het belang van den grond
en daardoor niet in dat van de gemeente.
Houdt eèn goede pachter vast, zeggen
Burg. en Weth., maar de heer Govers dacht
er anders over, wilde 'met den ouden sleur
breken en achtte het slechter worden van het
land door verandering van huurder, op
rond van het contract zeer onwaarschijn-
ijk.
In het heetst van het debat over deze kwes
tie kwam de heer Oskam met het denkbeeld
van gemeente-exploitatie, waarnaar de raad,
en zelfs de hecren sociaal-democraten, giet
veel ooren bleken te hebben.
Dat de meeningen over het vraagstuk even
wel hoveloos verdeeld waren en ue politiek
in dat agrarische debat slechts een zeer be
scheiden rol speelde, bewijst wel de neder
laag van den heer Govers, die in zijn strijd
tegen het voorstel van B. en W. nog de beide
vrijzinnig-democraten, de afgescheiden soci
aal-democraten, benevens de heer H. E Bos
man, van de katholieke volkspartij, aan zijn
zijde vond.
De strijd van den heer Govers begon wer
kelijk een democratisch tintje te krijgen.
En zoo de debatten op deze jongste raads
vergadering nagaande, komen wij tot de re
devoeringen, die niet meer onder de debatten
gerangschikt kunnen worden, omdat onge
twijfeld alle raadsleden daarmede van gan-
scher harte hebben ingestemd.
„Twintig jaar geleden, aldus de burge
ter, „heb ik bij miin installatie een be
roep gedaan op de medewerking van allen,
die met mij zouden hebben samen te wer
ken, om de belangen der gemeente te be
vorderen.
Dat beroep is niet tevergeefs geweest. Ik
heb hier met groote voldoening gearbeid
en met genoegen gewerkt en dat heb ik
kunnen doen, omdat ik bij mijn werk altijd
voldoenden steun heb gehad.
Al zijn de moeilijkheden mij niet ge
spaard gebleven, ik heb in de twintig jaren
van mijn ambtelijk leven altijd de meeste
steun cn de krachtigste samenwerking on
dervonden.
Ik geloof, dat Alkmaar kerngezond is,
gezond bloed heeft cn dat na de moeilijke
jaren, die nu nog komen, weer de tijd van
bloei zal tcrugkecren, die bestond toen ik
mijn ambt aanvaardde."
Zoo heeft de heengaande burgemeester in
zijn laatste officiecle rede gesproken, zoo
heeft hij zijn erkentelijkheid voor veler hulp
en medewerking getoond eo zoo heeft bij
meester
voor deri gcheelcn Raad getuigenis van zijn
rotsvast vertrouwen in Alkmaar'a goede toe
komst afgelegd.
Zijn cr eenvoudiger en treffender woorden
denkbaar als van dezen magistraat, die met
een geknakte gezondheid van ons heengaat,
na een leven van rusteloos werken in het be
lang van de stad, die hem boven alles dier
baar is geworden?
Een woord van hulde komt ongetwijfeld
het oudste lid van onzen Raad, den heer Van
den Bosch toe, die in zijn van aandoening
getuigend afscheid: .onj deze schooi»' ge
dachtt vertolkte:
„Onder Uw bestuur is dit schoone raad
huis tot stand gekomen en het nageslacht
zal den bouwmeester dankbaar zijn, dat hij
bij het inrichten van de raadszaal op de
sleutelbalken de wapens van de Regeerders
der gemeente Alkmaar plaatste en daarbij
aan den ingang een eereplaat» gaf aan het
wapen van burgemeester Rippjng. Het. zal
daar blijven staan als een blijvende herinne
ring aan Uw bestuur en leiding «1 hst zal
U kracht geven, dat cr gezegd kan worden:
dat btaroen is steeds ongerept gebleven.
Burgemeester en Mevrouw, wij danken U
voor wat gij voor Alkmaar's ingezetenen ge
weest zijt.
Moge een gelukkige levensavond de beloo
ning voor uw beider sympathieken arbeid
zijn.
Thans is ook Von Belhmann Hoilweg voor
de enquête-commissie verschenen.
De kamer van de oegrooungs-commissie
heeft ditmaal al» rechtzaal dienst gedaan,
waardoor meer journalisten en meer publiek
konden toegelaten worden dau bij het verhoor
van 'Rernstortt maar waardoor net verhoor
het karakter van een vertrouwelijk samenzijn
heeft verloren.
Von IV .iinann Hoilweg verklaarde, dat
Wilson's vredespoging aheeu bedoelde de
oorlogvoerende partijen tot onderhandelin
gen te brengen, zonder dat Wilson daaraan
zou deelnemen. Tegen een algemecne vredes
poging van Wilson is Duitschiand nimmer
gekeerd geweest.
Von Bethmann Hoilweg heeft zijn betoog
opgeschreven en gaf het op vervelenden lees-
toon ten beste zuodat het publiek hem bijna
niet volgen kon.
Het was, zoo schrijft de correspondent van
de N R.ott. Crt., als een vervelend college
van een afgedankt professor.
ifij ontkende niet, dat er fouten zijn be
gaan, maar hij kon niet anders handelen, om-
dat hij geen vrijheid van doen cn laten bezat.
De duikbootenoorlog was een ongeluk
voor het Rijk, omdat de macht der door de
militaire agitatie opgezweepte openbare mee
ning en de wil van het legerbestuur hem te
sterk waren.
De onoprechtheid tegenover Wilson, welke
door de verklaringen van Bernstorff aan
het licht is gekomen, werd door Von Beth-
mnn Hoilweg niet aangeroerd.
In werkelijkheid blijkt hij een droevige fi
guur te zijn, een man, die niet leidde maar
geleid werd.
Al de oorlogsjaren was het zijn wil een
fatsoenlijken vrede te sluiten, maar de haat
en de agitatie van annexionisten zijn hem
steds te sterk geweest.
Toen de Rijksdag eindelijk op 19 Juli 1917
haar vredesmotie aannam, kwam zij pas in
het spoor van zijn politiek.
En toen juist bracht de Rijksdag hem in
samenwerking met het legerbestuur ten val.
De volkswil eischte den duikbootoorlog
en toen het legerbestuur verzekerde, dat deze
onfeilbaar de overwinning en het afzien er
van de nederlaag zou brengen, bood Von
Bethmann Hoilweg niet langer tegenstand.
Juist het Centrum in den Rijksdag heeft hem
gedwongen het legerbestuur te gehoorzamen.
Treffend is bij Von Bethmann Hoilweg het
besef van zijn eigen onmisbaarheid.
Hij had kunnen aftreden wanneer hij voor
een ondoeltreffendcn maatregel niet de ver
antwoordelijkheid wilde dragen, maar hij
kon niet gemist worden.
Ook al was hij heengegaan, dan nog stond
het besluit tot den duikbootoorlog vast en
zelfs de keizer zou niet in staat zijn geweest
een rijkskanselier tegen de overtuiging van
Hindenburg in te handhaven.
Sterker dan ooit blijkt uit Von Bethmann's
verklaringen, hoe geheel Duitschiand van den
wil van liet legerbestuur afhankelijk is ge
weest en hoe de Rijkskanselier de schijnbaar
zoo machtige, nictnand anders was dan de
gewillige slaaf, die aan de zegekar van Hin-
denburg en Ludendorff was gebonden.
Zooals uit een onzer telegrammen blijkt,
heeft de Engelsche regeering een verdrag met
dc N. W. Russische regecring gesloten, waar
bij Engeland zich verplicht vliegtuigen te le
veren.
Wanneer Petrograd gevallen is, zal de En
gelsche regeering een crediet van één milli-
lard toestaan.
Als eenige tegenprestatie moet de N. W.
Russische regeering zich verplichten de Bai-
tische landen niet te onderdrukken en de Oe-
kraine als zelfstandigen Staat te erkennen.
Zou de Entente het nu nog niet betreuren,
dat de Duitsche. ijzeren divisie voor een groot
deel naar het vaderland teruggekeerd is?
In den strijd tegen de Bolsjewiki, die dé
Entente tot het eind schijnt te willen voeren,
kunnen ook de Duitsche legcrafdeelingcu
groot gewicht in de schaal leggen.
DE REIS VAN HET BELGISCHE
KONINGSPAAR.
Koning Albert treeft gisteren zoowel van
de George Washington- ais de katholieke
universiteit je Washington het eere-decoraat
in dte rechten gekregen. Koningin Elizabeth
ontving het doctoraat in de letteren van Tri-
nily College. De koning begaf zich Donder
dagmorgen per atmta incognito naar den ma
rine-spoorweg van Annapolis, terwijl de ko
ningin incognito naar Baltimore reisde, waar
zij ern blindea-inatttuui bezocht.
De Belgische koninklijks familie gebruikte
de thee op het Witte Huis als gasten van me
vrouw Wilson. Donderdagavond woonden zij
een1 diner bij en tater een voorstelling te hun
ner eere.
Het koninklijk gezelschap vertrok gister
avond naar Newport New®, bracht een be
zoek san de marinewerf van Potrsmoutb en
vertrekt heden met de „George Washing
naar Ostende.
DEUTSCHE BüHNEN-VEREIN.
In dc- veigadering van de Deutsche
Bühnen Verein werd Besloten een toeslag te
leggen op iedere plaats boven de twee Mark
De opbrengst zal worden gebruikt als scha
deloosstelling van allen, die door den oOrlog
nadeel leden»
AAN HET FRONT VAN
ST. PETERSBURG.
Uit Hélsingfors wordt aan de Deutsche
Algemeine Zeiümg geseind, -dat de gevech
ten aan het front van St. Petersburg in he
vigheid toenemen. De bolsjewiki voeren ver
sterkingen met gepantserde treinen en tanks
aan.
Niettemin maakt hel Noord-Westelijk leger
nu weer vorderingen; he- heeft gevangenen
gemaakt en een aantal machinegeweren ver
overd. De Engelsche vloot heeft opnieuw
Kroonstad en Krasnaja Gorka aangevallen.
Clemenceau zond, door bemiddeling van
den Franschen generaal Etibaut, gelukwen-
sclien aan Joedenitsj.
iOEDENITSJ EN DE BLOKKADE
VAN DE OOSTZEEKUST.
,De Duitsche bemanning van; het S.S. Est
land dat met materiaal voor generaal Joe
denitsj van Lubeek naar Reval moest ver
trekken, heeft geweijger het schip derwaarts
te brengen, zoolang men niet de zekerheid
had dat het sdhip naar Duitschiand zou te-
rugkeeren. Nadat van uit Londen telegra
fisch was verzekerd, dat het schip naar een
Duitsche haven zou mogen vertrekken, heeft
men de lading van het schip voortgezet.
DE INTERNATIONALE ARBEIDERS-
CONFERENTIE TE WASHINGTON.
Duitschiand en Oostenrijk zijn toegelaten
tot het volle lidmaatschap van de Internatio
nale Arbeidersconferentie. Dit geschiedde in
de dlerde voltallige vergadering.
EEN TRAGEDIE IN CHINA.
De North China Herald, een te Shangai
verschijnend blad, verneemt, dat aldaar 30
Chineezen op schrikbarende wijze den dood
gevonden hebben. Het blijkt dat de hond van
een rijk koopman te Kanton, door een giftige
slang gbeeten was en enkele uren daarna
stierf.
De koopman gaf aan een koelie last den
hond te begraven, maar de man verkocht het
stoffelijk overschot van het dier aan een Chi-
neeschen slager. Deze slager wist niet, waar
aan de'hond gestorven was en maakte er
heerlijke vleeschschoteltjes van, welke hij op
de straat verkocht. Meer dan 40 koelies koch
ten dit vleesch van hem en aten het.
Het gevolg was, dat zoowat allen, die van
dit giftige vleesch gegeten hadden, na enke
le uren dood vielen op de straat.
Naar het blad meldt, stierven er van de
veertig een dertigtal, terwijl de tien overigen
in een hospitaal verpleegd worden. De man,
die den hond verkocht, zoowel als de slager
zijn beiden in hechtenis genomen. Zij zijn be
schuldigd van moord op groote schaal.
EEN KOSTBARE MINNEBRIEF.
De redactie der „Feuillets d'Art", heeft een
prijsvraag uitgeschreven, die de harten der
jeugdige Fransche litteratoren in lichte laaie
zal zettenhet zal er om gaan wie den hesten
minnebrief schrijft. Een elfduizend francs
aan prijzen is uitgeloofd. De belangrijkste
epistels worden opgenomen in het tijdschrift.
MIJNWERKERSSTAKING IN DE
VEREENIGDE STATEN?
Lansing heeft een bijzondere zitting van
het kabinet bijeengeroepen ten einde te be
raadslagen over de maatregelen die getroffen
moeten worden met het oog op de aangekon
digde mijnwerkersstakmg. Hij ztide dat de
regeering.het kolengebruik in de industrieën
zou doen beperken en de kolen gelijkelijk over
de industrieën, welker voortgang het meest
noodzakelijk is, verdeden Zou. De adminis
tratie der spoorwegen heeft alle kolenvoorra-
den die onder weg waren in beslag genomen,
daar zij die noodig heeft voor het gaande
houden van den dienst.
BERECHTING VAN DEN EX-KEIZER.
In het Engelsche Lagerhuis stelde Lane
Fox eergisteren aan minister Bonar Law de
vraag, of het hem bekend was dat er een
steeds sterker wordende stemming in het
land kwam tegen de berechting van den ex-
Keizer, dien men aan zijn eigen geweten en
de verachting der wereld wilde overlaten, en
of de minister deze zaak ter beslissing aan
het Lagerhuis zou voorleggen, alvorens deze
bepaling van het vredesverdrag uit te voeren.
Minister Bonar Law antwoordde, dat hij
loofde, dat de inierpellant de stemming in
iet land juist weer gaf. De regecring ziet
niet geloofde, dat de interpcllant dc stemming
in het land juist weer gaf. De regeering ziet
is, niet uitgevoerd zou worden.
KORTE BERICHTEN.
De Duitsche regeering neemt strenge
o-Telen tegenover de nog niet terugge
keerde Baltische troepen.
Polen steunt Letland tegen de troepen
van Bermondt.
Japan heeft het vredesverdrag geratifi
ceerd.
De onderhandelingen tusschen de Duit
sche en de Litaueche overheid- hebben geleid
tot overeenstemming nopens het vaststellen
van een onzijdige strook, langs den spoorweg
waarover de Duitsche troepen naar huis ge
bracht moeten worden.
De Hong. min. van binnenlandsche zaken
heeft een premie van 30.000 kronen uitge
loofd voor de aanhouding van den moorde
naar van graaf Stefan Tisza.
Volgens het Boedapest©? Corresponden
tie-bureau schrijft graaf Andrassy in de Az
Usag, dat het noodig is, dat de partijen in
Hongarije tot overeenstemming komen, daar
anders de entente geen vrede met Hongarije
a u sluiten.
EERSTE KAMER.
DE ARBEIDSWET AANGENOMEN.
Bij de behandeling der arbeidswet in de
zitting van gisteren- zei de heer Van Lan-
schot uit volle overtuiging vóór te zullen
stemmen1de wet zal hier en daar de produc
tie kunnen verminderen, dloch de energie der
industrie kan E. an middelen aanwenden
om het verlies in Le haien. Vooral selectie van
arbeiders kan daartoe dienen. Bovendien
biedt de soepelheid van het ontwerp den mi
nister gelegenheid aan de marginale bedrij
ven hulp te bieden.
Minister Aalberse kwam op tegen de
bewering dat hij de adviezen der werkgevers
zoü hebben geminacht.
Een debat over de kwestie van verminderde
productie achtte de minister ijdel, de beschou
wingen daarover zullen altijd speculatief
zijn. De wet bevat voldoende bepalingen om
steeds overwerk mogelijk te maken, waar dat
bepaald noodig is. Strenge strafbepalingen
zijn noodig om de rechterlijke macht de over
tuiging bij te brengen dat wetten als deze de
levensbelangen van het volk raken, wel zijn
wij: wettelijk andere landen vooruit met de re
geling van den arbeidstijd, doch in verschei
dene landen werken zeer vele arbeiders reeds
korter dan 8 uur.
De minister besloot met een aansporing tot
de arbeiders om hun vrijen tijd goed te ge
bruiken.
Het wetsontwerp werd zonder stemming
aangenomen. De minister werd döor alle le
den, geluikgewenscht.
Bij de daarna aan de orde zijnde wijzi
ging der invaliditeitswet, drong de heer P 0-
1 a k aan op uitvoering dier motie-Duys be
treffende herziening dier loonklassen.
De heer Stork zou tegenstemmen als
er stemming wordt gevraagd, omdat de werk
gever de geheel e premie moet betalen.
De heer Van Houten deelde dit be
zwaar niet, daar in de practijk de werkgever
toch altijd,dfe premie betaalt.
De heed Vliegen zou de invaliditeits
verzekering willen beschouwd zien als deel
van de Ongevallenwet en van de Ziektewet.
De heer Bergsma was het eens met
den her Van -Houten.
Minister Aalberse herinnerde er aan,
dat reeds vóór de aanneming der motie-Duys
overweging van herziening der loontabellen
werd' toegezegd, Ten aanzien dei- premiebeta
ling was spr. het geheel eens met den heer
Van1 Houten. Op de risico-overdracht zou de
minister nader terugkomen; evenwel zeide
hij reeds nu, dat hij was vóór het behoud van
hetgeen de vrije maatschappij tot stand
bracht. De minister zou wenschen de geheele
verzekering samen te vatten in een ziektever
zekering en een invalidieitsverzekering.
Het ontwerp werd' z. h. st. aangenomen.
Daarna kwam aan de orde de regeling der
vrijwillige ouderdomsverzekeriug.
Xeleiur. S3
Dirfcclour: G. KL KRAK.
HoofdredacteurT|. N. ADEMA.
(fill
