m iQuri De Gouden Kever Honderd Ebb an Twintigste Jaargang. Donderdag 6 November. V UKUA DlvKlNO van den (leineenteraad F K I LLËTO N. V* S6S OU Woenadwg 5 Xovember, Voorzitter de heer Mr. W. C. Bosman. Secretaris de heer Donath. De raad vergaderde gisteravond half zeven voltallig. De belangstelling op de publieke tribune was bijzonder groot. Ze vulde zich in een mi nimum van tijd inet ambtenaren, die vol be langstelling waren naar de behandeling van het ecnige punt der agenda, de salarisherzie ning voor de ambtenaren. De vergadering werd voor het eerst gepre sideerd door Mr. W. C. Bosman, die met een zwaren hamerslag en de korte mededeeling, dat hij de vergadering opende, vroeg, wie een opmerking had op de notulen. Dit was niet het geval, zoodathierop mededeeling werd gedaan van de Ingekomen stukken, a een adres d.d. 27 October 1.1., van het Hoofdbestuur van den Ned. Bond van Ge- me^ra; ambtenaren, daarbij verzoekende, zoo noodig, over te gaan tot den bouw van woningen voor gemeente-ambtena ren. In handen van B. en W. gesteld om bericht en raad. b. een adres d d 1 November 1.1., van Me] C. E. C. Bruining, inzake de regeling harer jaarwedde als gemeente-archivaris. Te behandelen bij het betreffende punt der agenda. c. een adres d.d. 30 October 1.1., van de Alk- maarsche Algemeene Verbruikersvcreeni- ging, adhaesie betuigende aan het adres van den Alkmaarschen Bestuurdeisbond inzake goedkoop schoenwerk. Te voegen bij het ter zake reeds ingediende adres d. een schrijven, ongedateerd, den 3en No vember 1.1. ontvangen, van den heer H. H. J. Leemeijer, houdende dankbetuiging voor zijne benoeming tot bezoldigd arm bezoeker. Voor kennisgeving aangenomen. e. een schrijven d.d. 3 November 1.1., van den heer P. Stadt, houdende dankbetui ging voor zijne benoeming tot tijdelijk leeraar aan de Handelsavondschool. Voor kennisgeving aangenomen, f een adres d.d. 31 October 1.1., van het be stuur der Vereeniging „De Ambachts school voor Alkmaar en omstreken", daarbij verzoekende de subsidie voor die school met ingang van het jaar 1919 te verhoogen, voor verbetering der salaris sen van het personeel. In handen van B. en W gesteld om bericht en raad. Het woord was daarna aan den heer Wes terhof over het voorstel, inzake de salarisher ziening der gemeente-ambtenaren. Spr. bracht namens zijne fractie de commissie hulde voor het rapport en oordeelde, dat dit over 't alge- meen»waardeerinff verdiende. Dat de Commissie thans voorstelde, een premie-vrij pensioen te verleenen, getuigde /an een gelukkige evolutie. Toch waren er nog wel zaken, die verbetering behoefden Spr. had zich erover verbaasd, dat de Com missie het verzoek afwijst, om de opzichters van de gemeente-reiniging in een hoogere klasse te brengen. Thans heeft de eene op zichter 1600 en driemaal l50 verhoo- ving de andere 1450 en eveneens drie ver- ïoogingen van 150 plus 150 voor een ■voning. De personen zijn nu ingedeeld in groep III; voor hen wordt het loon nu 100 ninder dan het was. Wel staat er in art. 17, lat de menschen in loon niet achteruit mogen /aan, maar het eindcijfer wordt voor hen och 100 minder. Spr. fractie wil ze in klas- e IV plaatsen. Dan blijft er toch nog verschil usschen hen en de opzichters bij publieke verken. Het komt spr. ook voor, dat ae teeke iaar in groep V behoort. Spr. begrijpt verder niet, dat de salaris- ommissie in tweede instantie van meening dijft, dat er zes tweejaarlijksche verhoogin- ;en gegeven moeten worden. In doorsnee is 'et verschil tusschen het minimum en het ïaximum bij de oude en de nieuwe regeling 0 pCt. In de oude regeling heeft men 3 maal ricjaarliiksche verhoogingen. Een ambtenaar ehaalde dus tot nog toe zijn maximum in 1 jaar. De commissie stelt nu 12 jaar voor. Dit is en verslechtering en spr. hoopt dan ook dat e commissie dit zal inzien en over zal ne- ,ien 6 éénjaarlijksche verhoogingen, wat de mbtenarenbond vraagt. De Rijkscommissie aat ook in die richting en in Enschede be- taat het reeds. Wanneer de Commissie 6 an- ierhalfjaarlijksche verhoogingen had voorge steld, dan was het maximum nog in denzelf- len tijd bereikt geworden. De argumentatie door EDGAR POE, 6) Het gezicht is naar buften gekeerd, dassa, zoodat de kraaien makkelijk de oogen onden uitpikken. Goed. Is het dus dit of dat oog, waar je len kever doorheen hebt gegooid? En Le p-and raakte één voor één Jupiter's oogen tan. Door dit oog, Massa, door het lin- eroog, nèt zooals u me gezegd hadt. Maar iet was wederom zijn rechteroog wat de on gelukkige neger aanwees. Vooruit! vooruit! Dan moeten we op- tieuw beginnen 1 Toen plaatste mijn vriend, in wiens waan zin ik thans eenige methode meende te ont dekken, het stokje drie duim westelijker dan waar straks de kever neergekomen was. Zijn meetsnoer weder uitrol lena tusschen stam en stok, het vervolgens spannend in een rechte lijn tot op vijftig voet afstand», gaf hij an- vm Sc mv. vreemd. Hij zag daarin een pleidooi voor het gezinsloon. Spr. standpunt is: loon naar be kwaamheid. De grondgedachte van de vrou wenbeweging is ook: ge!ijk loor voor gehjken arbeid en dat sluit ook gezinsloon uit. Zich stellende op hei standpunt van do Roomsch Katholieken, die het gezinsloon willen, be toogde spr., dat het niet goed is om de amb tenaren het maximum te geven, wanneer de uitgaven in het gezin het hoogst zijn. Het is gewenscht, dat zij het er een paar jaar daar voor beter van kunnen nemen of wat op zij kunnen leggen. Spr. had het hierop over de ziekte-regeling en wees erop, dat in 't rapport daarbij de tij delijke ambtenaren geheel waren vergeten. Spr. neemt dat de Commissie niet kwalijk en de Commissie zegt nu, dat zij drie maanden loon had willen voorstellen. Den tijdelijken ambtenaar wil de Commissie echter buiten sluiten van het zenden naar de eene of ande re inrichting voor herstel. De Commissie zegt, dat hij niet "gekeurd kan worden. Spr. begrijpt niet, dat iemand, die in vasten dienst komt, wel en iemand die in tijdelijken dienst komt, niet gekeurd kan worden. In de crisisjaren kon spr. zich dat nog voorstellen. Spr. fractie stelt daarom voor om achter de 1ste alinea van art. 14 te voegen: „om bij ziekte aan ambtenaren, in tijdelijken dienst een halt jaar vol loon en daarna 70 pCt van het loon uit te betalen;" dus de helft van hetgeen aan de vaste ambtenaren wordt toegedacht door de Commissie. In de 2de alinea stelt de fractie voor, om te bepalen, dat een tijdelijk ambtenaar wanneer volgens medisch oordeel herstel mogelijk is, op kosten van de gemeente uiterlijk voor den tijd van i jaar in een herstellingsoord ver pleegü kan wordenvaste ambtenaren voor den tijd van twee jaar: De 'heer O s k a m was het met' den heei Westerhof eens, dat de opzichters van de ge meente-reiniging een klas tc laag zijn inge deeld. Spr. betwijfelde echter, of de heer Wes terhof juist was geweest, toen hij beweerde, dat die ambtenaren achteruit gaan. Spr. wil hen evenwel een klas hooger stellen, omdat anders het verschil tusschen .het loöü van een opzichter en een gemeente-werkman te gering is. Dat versclyl is dan maar 150 en als de kindertoeslag, waar spr. tegen is, wordt in gevoerd, dan zou de gewone werkman in sa laris hooger komen te staan dan een opzich ter. Voor dien3 prestige oordeelde spr. dat niet aanbevelenswaardig. Zij staan over een groot personeel, dragen verantwoordelijkheid en vervangen soms den Directeur. In het ont werp van B. en W. waren ze zelfs twee klas sen hooger ingedeeld. Ook spr. wilde hen daarom één klasse hooger stellen. Met den heer Westerhof oordeelde spr. ook de periodieke verhoogingen een verslechte ring. Spr. had vóór zich de uitgewerkte sala- 'risregeling voor de rijksambtenaren en _/.ag daarin, dat die ambtenaren bijna allen In o jaar hun maximum hadden bereikt. Daar bereikt men in 6 jaar ecu verhoog!tig van 33pCt.; hier 30 pCt. in 12 jaar-of 2 pCt. per jaar. Spr. zou graag zien dat de periodieken werdén ingekort c-n in overeenstemming met die van het rijk werden gebracht, Ook het Rijk is van meening, dat het maximum zoo spoedig mogelijk moet worden bereikt. Ook voor de tijdelijken wil spr. niet vol staan met 3 maanden. Dc keuring oordeelt spr. geen bezwaar. Zij behoeven dan bij een vaste aanstelling niet meer gekeurd te worden. Ook bij het Kijk is dit gebruikelijk. Spr. oordeelde, dat de tijde lijken in de le plaats voor een va3te benoe ming in aanmerking moeten komen. De heer Bosman (R.-K.) was ook van meening dat de opzichtera van de reiniging een klasse hooger moesten. Spr. deelde de meening van den heer Oskam. De periodieke verhoogingen wilde spreker ook in 6 jaren laten bereiken. Spr. was voor éénjaarlijksche verhoogin- geu. De heer v. d. Bosch wilde aanvankelijk met de commissie inedegaau, maar waa op grond van onderzoek van meening, dat de opzichters van de reiniging een klasse hooger geplaatst moeten worden. De heer Verkerk betoogde, dat de heer Westerhof, zij bet dan te goeder trouw, ou- t was geweest, toen hij beweerde, dat de opzichters achteruit gingen. De tegenwoordi ge verordening geeft aan: aanvang 1180, maximum 1335 voor den eenen en 1055 met een maximum van 1205 plus vrij wonen voor den anderen opzichter. Het maximum van de Commissie is 1950. dat is een verschil van 615. In het voorstel van B. en W. stonden zij met hun maximum op 2050. Wanneer de heer Westerhof dus gezegd had, dat ze 100 lager komen, dan B. W. hen gedacht hadden, dan was het juist. ■Op verzoek van de organisaties waren de ambtenaren in groepen verdeeld en menschen met gelijke prestatie in dezelfde groep inge deeld. De Commissie is van meening, dat een pientere arbeider opzichter kan worden bij de gemeente-reiniging. Een aparte opleiding is niet noodig. En in de praktijk is dit in Alk- dermaal een merkteeken, verscheidene yards verwijderd van de plek, waar we gegraven hadden. Rondom dit nieuwe middelpunt werd een cirkel getrokken, iets grooter aan daarnet, en het spelletje, begon ten tweede male! Ik was doodclijk vermoeid; doch, zonder mezelf rekenschap te geven van de verande ring in mijn gedachtengang, voelde ik minder tegenzin voor den mij opgedrongen arbeid. Het interesseerde mij onverklaarbaar; ja, zelfs maakte het mij opgewonden. Misschien was in de zonderlinge handelwijze van Le grand een zekere vastberadenheid, een ,-eker profetisch iets, hetgeen mij suggereerde. Vol animo ving ik aan met scheppen, en af en toe betrapte ik me op een zoekend, naar ongeduld zweemend, uitzien naar den denkbeeldigen schat, waarvan het visioen mijn vriend had gek gemaakt. Plotseling, toen we bijna anderhalf uur ge werkt hadden, werden we weer onderbroken door het anaslaan van den hond. Zijn onrust van vooeven was klaarblijkelijk niet anders dan een kuur of dolle dwaasheid geweest, doch ditmaal had zijn blaffen iets veel hefti- gers. Daar Jupiter hem weer wou muilban den, bood hij woedend weerstand, en, in den kuil springend begon hij de aarde wild om te teeuar zm Een der opzichters ftn» vroeger politie agent, de ander verver. Plaat3t men hen in groep IV dan komen zij bij de menschen met vakbekwaamheid. Van em van hen ontving spr. een briefje, waaruit bl^k, dat, bij de in- -enng van de acht-urendag, zij zich bereid hadden ver telaard, omdat dit noodig was, hun dlensieh langer beschikbaar te stellen voor de gemeen schap, aangezien de directeur hun had ge zegd, dat hun salaris niet minder zou wor den, dan B. en W. hadden voorgesteld. Spr. kan hen echter niet in een hoogere groep stel len. Voor hen wil hij daarom gebruik ma ken van het artikel, om de uren, die zij- meer dan 45 per week in gemeente-dienst werken, te beloonen met 25 pCt. boven het 1/2000 van hun jaarloon. Inzake de periodieke verhoogingen zcide spr., dat hij het in het belang van de ambte naren had geacht, dat de Commissie met een éénstemmig voorstel in den Raad kwam. Spr. noemde het voorstel nog geen vetpoi, maar durfde het toch een behoorlijke regeling noe men. In de redenceriiigen van de heeren Wes terhof en Oskam zat z.i. iets- gewrongens. Men kan zeggen, dat de ambtenaren in de ja ren, waarin zij min maximum berriacn, ach teruit gaan, maar spr. had lieve, zes verhoo gingen van 100, aan 3 van 200. De heet Go vers had wk gedacht, dat de opzichter:? van de reiniging in groep IV behoorden. Met den heer Vei kerk was hij het niet eens, dat een pientere arbeider liet werk van de opzichters kan doen. Beide opzichtei's hebben beide oók veel administratie: werk. Ten opzichte van het salaris van den direc teur van het slachthuis oor Jende spr., dat niet voldoende rekening was gehouden met de salarissen van de directeuren in andere plaatsen en met de salarissen van de hooftl- rijkskeurmeesters iste klasse; die zullen wel 6000 bedragen. Mr. Leesberg bracht een woord van hulde aan de Commissie cn een woord van dank voor het ontzaggelijke werk, door de Commissie verricht. Voor een gemeente als Alkmaar blijft spr. huldigen liet systeem zoo als dat te I eiden, om de ambtenaren niet In groepen in te deden. Ook de Commissie kan allen niet in klassen onderbrengen en komt zelfs met een groote middengroep. In Alk maar kan men dc ambtenaren wel persoon lijk beoordeelen. Toch zal spr. niet tegen de groepaindeeling stemmen i tesillusies zullen echter niet uitblijven, dat blijkt nu al uit de adressen. De bespreking over de opzichters van de reiniging behoorde z.i. niet thuis bij de algerneene beschouwingen. Ook.spr. was ech ter van meaiing, dat zé in de vierde klasse behooren. De administratie en de boekhouding van die menschen was hem opgevallen. In het rapport van de Commissie had spr. gemist, uit welk oogpunt de Commissie het loon had bekeken. Ze had nader moeten ver klaren, waarom toeslag vuoi vacant ie noodig wordt geoordeeld. Spr. meent, dat dit in hei loon behoort. In verhouding tot het werk moet uien een rechtvaardig loon geven en daar naast dient men de naastenliefde toe te pas sen. Spr. is daarom voor eeii kindertoeslag en voor een regeling bij ziekte en voor een rege ling bij ouderdom, maar niet voor een vacan- tle-loeslag. De algerneene lijn heeft spr. bij de Commissie gemist. Den kindertoeslag wil de Commissie laten afhangen van hetgeen straks bij de regeling voor de arbeiders zal gebeu ren. Spr. oordeelde dat verkeerd. B. en W. hadden zich op het standpunt gesteld, dat het niet op hun weg lag, om, waar de Raad voor 1918 en 1919 aan de werklieden een toeslag had toegekend voor ieder kind, met eert ontwerp te komen, waarin die toeslag niet gegeven wordt Voor 1920 wil spr. het, èn voor de ambtenaren èu voor de werklieden wel bij dc begroot.ng regelen; voor 1919 meent hij thans te moeten beslissen. Voor.beto<«:: spr., dm de u'bjeen-.Te k- oordeeling van den Raad buitengewoon moei lijk is, omdat de nieuwe Radsleden den staat hebben geruist. ..aardoor zij kunnen zien, hoe thans de regeling is. De heer K i n ger» sloot zich au» bij het woord van hulde voor het werk der Commis sie. Spr. wilde ook de opzichters van de rei niging in de 4de groep brengen. Alen moet niet vragen, wat ze geweest zijn, maar: wat wordt door die ambtenaren gepresteerd? Het had spr. aandacht getrokken, dat de kosten volgens het rapport 740U0 zullen be dragen. De oude Raad besliste in Maart, dat er geen premievrij pensioen gegeven zou wor den. En nu stelt de Commissie voor, om het toch te doen. Spr. had gaarne gezien, dat aangegeven was geworden, hoe groot de kos ten daarvoor waren en ook, 'hoe veel die voor den vacantietoeslag bedroegen. Een speci ficatie van de 74000 oordeelde hij wel ge wenscht. Den heer C1 o e c k was het gegaan als Mr. Leesberg. In de laatste missive van den Minister van Binnenlandsche Zaken staat, dat het een onafwijsbare eisch is, dat voor de loonsverhoogingen ook de middelen tot dekking moeten worden aangegeven en niet in vagen vorm. Spr. meent, dat het geen onre delijk verlangen is, dat dergelijke beslissingen wroeten met zijn nagels. In minder dan geen tijd, had hij een massa menschenbeenderen uitgegraven, twee formee- le skeletten vormend, verscheidene metalen knoopen en alelrlei gedoe, dat veel op oude, vergane wollen stof geleek. Na enkele oogéu- blikken haalden we het lemmet van eui groot Spaansch mes te voorschijn. Wc werkten door; en, eindelijk! daar werden een paar goud- en zilverstukken zichtbaar I Bij het zien hiervan kon Jupiter zijn vreug de niet verbergen, maar het gezicht zijns meesters verried een vreeselijke teleurstelling. Hij smeekte ons om voort tc gaan, maar nau welijks had hij dit gezegd of ik struikelde en viel voorovermijn schoen was blijven haken in een enormen ijzeren ring, die half boven de versch omwoelde aarde uistak Met nieuwen moed gingen we aan den gang; nooit heb ik een spanning doorleefd als deze tien minuten I In dit tijdsbestek hadden we een langwer pige kist opgedoken, welke, te beoordeelen naar zijn goed geeonserveerden staat een ver- ertsing-procédé moest hebben ondergaan. De ze kist was drie en een halven voet lang, drie breed, twee en een halven voet diep en werd stevig bijeengehouden door een beslag van ijzeren platen- Am iederen bseediftkaar zaten tSsX wftfltea grab!®» to rot ttot- bereiding en spr. had daarom gehoopt, dat het College had gezegd, op welLe wijze die 74000 gevonden zou worden. Het had «pr. pijnlijk getroffen, dat behoudens de uitzon dering van Mr. Leesberg, het werk van de Commissie zoo weinig wordt gewaardeerd en juist daarom, omdat de Commissie georga niseerd overleg had gepleegd, op een wijze, dat de Bonden gezegd hebben, dat dit nu in derdaad een proeve was van georganiseerd overleg, zooala zij dat altijd hebben bedoeld. Het was spr. opgevallen, dat geen der le den, behalve de heer Ringers, liet bedrag had genoemd waarover het gaat. Wel zegt men ..hier en daar wordt nog te kort gegeven". Het kan zijn, maar spr. zou toch willen vra gen, omdat B. en W. niet de dekking voor het bedrag hebben aangegeven, om, wanneer in grijpende voorstellen gedaan worden, die de 74000 grooter zullen maken, vanavond geen eindbeslissing te nemen, maar die tot een volgende vergadering te verdagen, opdat men de kosten kan berekenen cn de wijze van dekking kan aangeven. De lieer W e s t e r h o f „God zal mij be waren". De heer C1 oeck In de N. Roti Crt. had een artikel ge9taan over de gcmeenle- financiën van Leeuwarden Daar is de hoofde lijke omslag voor de rijkste menschen geste gen van 8 tot 12 pet, Ieder Alkmaarder schu t daarover in een lach. De niksten betalen bij ons 16,12 prt In het artikel wordt gezegd, dat de gemeente reuwarden, als ze op deze wijzx: zal dóórgaan, tot 20 en 22 pet. zal ko men Neemt mën het verschil tusschen Alkmaar en Leeuwarden, dan kan men gemakkelijk uit rekenen hoeveel het hier zal worden. In onze gemeente wonen weinig kapitaal krachtigen, Er zijn er maar 49 met een inko men van moer dan 13000. Wij zullen goed doen hen niet weg te jagen. Spr. gaf toe, dat het voorstel dat gedaan werd in sommige ge- vallfrn niet ver genoeg gaal maar hij zou toch gaarne hooren, of zij, die inderdaad de toe komst van Alkmaar vooi oogen willen hóu den, van meening zijn, dat nog verder mag worden gegaan en kan woitien gegaan. Het 18 de moeite waard om tl aai' eerst over na te denken. De Voorzitter vroeg of hij dit kon be schouwen als een motie van orde om de zaak aan te houden, opdat B. cn W. eerst met een prae-advies komen over de middelen tot dek king. De heer C 1 o e c k Dat heb lk niet ge zegd. Ik heb geconstateerd, dat geen enkel .raadslid bezwaar maakte tegen het bedrag én dat ook B. cn W. cr geen been in zien om met de cijfers mede te gaan. Aan den anderen leant is er zelf» iemand die het bedrag wil verhoogen. Ik zeg alleen, dat wanneer dezen avond ingrijpende voorstellen worden ge daan, die maken, dat du door ons in elkander gezette verordening meer zal kosten dan 74ÜÖÖ, zoodat men de kosten niet kan over zien, dat het dan gewenscht is om de eindbe slissing dezen avond niet tc nemen, maar in een volgende vergadering, waarin B. en W, de kosten van de andere voorstellen kunnen hebben uitgerekend en tevens hoe hot uit te geveii bedrag zal worden gedekt Mr. Sluis oordeelde het aangenaam, da!: het werk over het algemeen zoovoel waardce- ring had ondervonden, Dc commissie had veel en inoeieliik werk gedaan en het was aan genaam niet alleen critiek maar ook dank baarheid tc' hooren. In het stuk werk waren 2 lijnen te zien. In de eerste plaats liet over leg tusschen de commissieleden zelf, die ble ken hij elkander tc passen, al moest ieder wel wat opgeven. Het gchecle leven is overleg. Men kan zijn beginsel vasthouden, maar daar waar neutraal werk geleverd wordt, wel iets laten vallen. In het stuk is ook het gemeen overleg tusschen de commissie en de bonden te zien. Hoewel spr. aanvankelijk sceptisch tegenover stond zoo was hij nu daarvan ren bewonderaar geworden, mits van beide kan ten menschen worden afgevaardigd met soci ale gevoelens en ln #t.iat gemeenschappelijk le denken. Spr. geloofde, dat het der commissie ge lukt was aan dat idoe t«beantwoorden. c Spr. wilde nog zegge™ dat de ambten aars bon <lrn met het voorstel accoord "aan cn dat zegt in dezen tijd veel Dit komt niet omdat wij ons slap hebben aangesteld. Dut sialler- minst het geval. Wij hebben in sommige ge vallen op ons stnk gestaan, maar zij hebben gezien, dat wij elkander wilden vinden en'wij hebben ten slotte elkander gevonden Dat er nog bezwaren zijn, wil spr toegeven. Het is mcnschelijk werk. Er zal altijd wel iets tc wenschen overblijven en dat is gelukkig, an ders kon men wel ophouden te werken. Dit prikkelt de orgnisaties om met kracht te b 1 ij - ve nwerken de fouten te verbetéren. Het zou ,der commissie aangenaam zijn wanneer het voorstel, hetzij dan met kleine wijzigingen, werd aangenomen Spr. kan dit den heeren aanraden Het voorstel heeft ontzaggelijk veel moeite gekost. Wanneer er nu nog ingrijpen de veranderingen worden aangebracht, dan worden wij het moe. Ik zou haast zeggen, dat dan de andere heeren het maar moeten doen Wat de periodieke verhoogingen betrof, de heer Verkerk toonde reeds aan» dat dit een drie ijzeren ringen, zoodat zes personen haar konden dragen. Met inspanning onzer ver eende krachten gelukte het niet den koffer maar een enkelen millimeter te verschuiven. We zagen dan ook spoedig in, dat het onmo gelijk was dit zwaar gewicht te tillen. Geluk- kik 'sloot de deksel slechts doro middel van twee knippen, die we wegschovenbevend en hijgend van emotie I Een schat van onnoemelijke waarde schit terde ons tegen 1 Het schijnsel der lantaarns viel in den kuil en deed de edelsteenen en het goud uil- stralen in één verward geflonker. Ik zal niet probceren te omschrijven met welke gevoelens ik dien scha taanschouwde. Verbijstering domineerde. Legrand scheen uitgeput en zie geen woord. Wat Jupiter aan gaat, hij werd doodsbleek, zóó bleek als» dit bij zwartjes mogelijk is. In den kuil neerknie lend, en zijn bïoote armen tot de ellebogen in het goud dompelend, liet hij ze daar lan gen tijd, als of hij de zalige sensatie van een bad genoot. Met een diepen zucht mopelde hij in zich zelf. En dat komt alles door den gouden ke ver? Den mooien, gouden kever! Den armen, kleinen kever, waar ik bang voor waa, dkn protirot wm to -graiwn cvsTeg. Met algerneene stemmen werd ten. slotte aangenomen om de periodieke verhoogingen te sielien op 6 maal tweejaarlijksche. De periodieke verhoogingeu worden gege ven, omdat men van tijd tot tijd merkt, dm de ambtenaar beter is geworden. Het is niet lo gisch, te beweren, dat de ambtenaren na 6 jaar op het toppunt van hun prestaties zijn De heer Westerhof had liet over het verkapt aanhangen van het familleloon. Het kan zijn, dat dit onbewust bij sommigen heeft ge werkt, maar bij spr. is dit niet het geval. Spr had geredeneerd, dat het prestatiever mogen het Hoogst is na 12 jaar. Spr. wilde toegeven, dat de bespreking over de salali eer uig van dc opzichters der gemeente-reini ging niet bij dc algerneene beschouwingen thuis behoorde. Spr. wil thans wel zeggen, dat hij na liet door Mr. Leesberg in het mid den gebrachte, aan het twijfelen was geraakt. De commisi8e had gemeend, dat deze uit dc pientere arbeiders gerequircerd konden Spr. betoogde verder, dat de heer Wester hof wel gemerkt zou hebben, dat hij zich ver giste, toen hij beweerde, dat hun regeling oen achteruitgang was, Nu spr. had vernomen, dat ze zooveel administratief werk doen, ver andert voor hem dc zaak Misschien gaan dc andere commisielcdcn oolc wd om. Spr. wil zich wel gewonnen geven, De heer V c r k e r kIk doe moe. Mr. Sluis: De opzichter-teekenaar komt strakfc in de vijfde klasse, Hij wordt spoedig bevorderd. Mr. Leesberg voerde nlyi uit. ie beschouwingen. Spr wil geen academisch de bat, omdat Mr. Leesberg zelf zcide, dat zijn standpunt een min of meer overwonnen stand punt is, waarom hij niet tegen zou stemmen, urn tegen windmolens te vechten, ontbreekt hem tijd en lust. Spr. mist geen lijn in de ver ordening. Spr. was gecil bewonderaar vau de vacan tie-toes lagen. Dc loonen moeten zoo danig zijn, dat het mogelijk is, daarmede nor male behoefsen te bestrijden. I^e vacantia is nog geen n.éf®aal verschijnsel. Zoo gauw dit het geval is, moeten de uitgaven daarvoor uit het loon worden bestreden. Door gemeen overleg was de Commislse tot liet voorstel ge komen Spr. zou er voor stemmen, omdat hij overtuigd was, dat de Commissie op dat punt ücn goeden weg had bewandeld. Met logica alleen redt men de wereld met. Spr. was ci wel vóór om de vacantie-toeslag aan de noo- gerc ambtenaren niet te geven. Dc Commis sie wilde liet allen geven, omdat, wanneer men een grens stelt, een paar ambtenaren het maar niet zouden krijgen. De kindcr-tocslag was het twistpunt in ac Comm issie. We ston den twee tegen twee. Later ging een der le den om. Om tijd te winnen benden wij gezegd, dat wij dat voorloopig moestem laten liggen. Waneer bij de régeling van de loonen der werklieden de kitKlertocHag wordt toegekend, dan kan men het ook voor de amtbteimreu toe- passen. Volgens de formuleering van punt 3 ueeit Mr. Leesberg gelijk, wanneer hij be weert, dat de Commissie hut voor de arbei ders reeds limiteerde Spr. begrijpt niet hoe dat er in komt, want de Commissie waa één stemmig in haar meening, dat dc ambtena ren het niet moeten iieboeu, als het niet aan de gemeentewerklieden wordt gegeven. Den heer Ringers antwoordt spr., dat de kosten voor het vrijstellen van de peusi- oenstorting bedraagt J 22U00. Mevr. A u k e s vroeg, of het geven van den kindertoeslag nog uitgemu kt moest worden. Spr. vroeg, of de kin 'trtoeslag aan de werk lieden, tijden» den oorlog gegeven, blijvend was. Mr. Sluis zeide, dat dit juist moest wor den ultgeihaakt. Bij de ambtenaren was het ongeregeld ge laten; wanneer Let voor de werklieden wordt ingevoerd, dan moet deze verordening zoo ge wijzigd worden, dat de ambtenaren liet ook krijgeu. Spr. merkt nog op, dat de ambtenaren er niet om gevraagd hebben. Hoeveel de vacan tietoeslag zal kosten, was niet berekend. De beer Verkerk oordeelde, dat Mr. Leesberg een voorban; b-te ring v ilde uit lokken inzake den kindertoeslag. Mr. Lecs- uerg had dan maar een amendement moeten indienen. Spr. waarschuwt er voor, om dit staande de vergadering te doen. Geen van de bonden vroeg er om. Spr. is een absoluut te genstander. Bij de regeling van de loonen van ue werklieden vraagt ecu werkliedenbond cr wel om. De commissie is over deze kwestie ver deeld. Spr. betoogde voorts de wenschelijkheid om als vacantiegeld een week extra loon uit te keeren, want ook de voorgestelde loonen maken het den ambtenaar niet mogelijk, daarvoor te sparen. De ambtenaren hebben 18 dagen vacantie. Zij behooren dan ook iets te kunnen genieten. De heer Westerlhof wilde ook niet op de beslissing inzake den kindertoeslag, voor uit loopen. Hetgeen de Commissie daarover schreef,, ir een meening zonder meer en staat los van deze verordening. Mr. Sluis was het daarmee eens, maar geloofde toch, dat men verstandig deed, oni, ik vervloekte! Schaam je je niet, leelijke ne ger!! Het werd echter hard noodig, dat ik, om zoo te zeggen, meester en knecht wakker schudde en hen aan het verstand bracht, hoe veel haast we moesten maken om den sffliat zoo spoedig mogelijk in veiligheid te bren gen. De nacht ging ten einde- We wisten waarlijk niet wtit te doen en verknoeiden veel tijd met beraadslagen. Ten slotte ontlaadden we de kist, door er twee derde van den inhoud uit te nemen en kon den eindelijk, met moeite, de kist naar boven trekekn. De voorwerpen, welke we eruit haal den, werden tuschen de struiken gelegd en onder bewaking gesteld van den hond, aan wien Jupiter gelaste op zijn plaats te blij ven en zelfs niet te blaffen. Toen gingen we ijlings met den koffer op weg; we bereikten om één uur 'smorgens ae hut, zonder incidenten, doch doodclijk ver moeid. Dusdanig uitgeput, bleek het ondoenlijk om dadelijk weer terug te gaan. We rustten daarom een uur, soupeerden daarna en be gonnen vervolgens de reis naar het gebergte, gewapend met drie groote zakken, die we ge lukkig in de 'hut gevonden hadden. (Wordt vflzvolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1919 | | pagina 5