s
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
3
Giillim
Alkmaar's populairste Sigaren.
Honderd een en twintigste Jaargang.
1919
ZATERDAG
15 NOVEMBER.
Ct.
□St nummer bestaaï uit 4 bladen.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden 1 2,00, tranco per post I 2,50. Bewl|snummers 5 ct. Ad»ertentieprl|»-20 et. per regel grootere letters naar plaatsruimte.
AbonnementspriJ Br|(jyen )ranco N v Boak. Handelsdrukkeril »/h. Harms Coster S Zoon. Voordam C 9, Telet. Administratie Nr. 3. Redactie Nr. 33.
Dlraosoun 0. H. KRAK. Hooldf®dac»®ur i TJ. N. ADEMA.
De middenstand^ tot dusver een der hecht-
ste steunpilaren der maatschappelijke samen
leving, wordt langzaam maar zeker met ver
nietiging bedreigd.
Hoe meer met het oude bestaande wordt
gebfoken, hoe duidelijker het beeld van een
nieuw staatsleven zich aftcckcnt, des te duide
lijker zien wij ook, dat daarin voor den intcl-
lectueclcn middenstand geen plaats meer iSj
dat hij zich niet meer op het niveau dat hij
tot dusverre placht in te nemen, zal kunnen
handhaven.
De middenstand, en in het bijzonder de in-
tcllectueele, die op geest- ;1' terrein produ
ceert, de groote groep, waaruit zoovele be
kwame schrijvers, ingenieurs, dokters, advo
caten en andere intellectucclen zijn voortge
komen, komt meer en meer in het gedrang en
wordt het stootkussen tusschen de beide ui
terste groepen, het georganiseerd proletariaat
en de klasse der kapitaalkrachtigen.
Het zou struisvogel-politiek zijn de odgen
te sluiten en dan te beweren, dat de wereld
niet in het tcckcn van ingrijpende hervorming
en klasseverschuiving staat
Wij zien het om ons heen, in alle landen
en bij alle volkeren, hoe hei georganiseerde
proletariaat naar de macht grijpt en door zijo
aantal, zijn besef van onmisbaarheid bij de
productie van wat voor aller leven noodza
kelijk is, en zijn weloverwogen organisatie in
machtige vakbonden, eischcn stelt die telkens
weer geheel of ten deele moeten ingewilligd
worden.
Wij staan meer dan ooit in het teeken van
de opkomst der arbeidende klasse, van den
groei der gedachte, dat de arbeider recht
heeft op een grootcr deel van de vruchten der
productie en bovenal dat dc arbeider, die den
zwaarsten strijd om het bestaan heeft te strij
den, door doeltreffende sociale maatregelen,
fen koste van andere bevolkingsgroepen, ge
steund moet worden.
Wanneer de arbeiders hooger loon eischcn,
dan moet de werkgever dat betalen en wan
neer deze het weer op zijn klanten verhaalt,
zal de middenklasse daardoor het zwaarste
getroffen worden.
Wanneer sociale wetten den arbeidsduur
van den werkman beperken, dan is het weer
de middenstand die daarvan ten slotte de las
ten zal dragen. Wanneer Rijk of gemeente in
grijpende maatregelen treften om de arbei
ders tegemoet te komen wanneer hun goed
koops levensmiddelen en brandstoffen of op
eenigerlei wijze toeslagen verstrekt worden,
dan is het allereerst de middenstander die
daarvoor te offeren zal hebben.
Want alle toeslagen en alle tegemoetkomin
gen kosten geld en Rijk en gemeente zullen
ae bcnoodigde finantiën ten slotte uit dc zak
ken der belastingbetalers terug moeten krij
gen,
En dan worden niet allereerst de arbeiders
getroffen te wier behoeve de meerdere uitga
ven noodzakelijk waren en evenmin de kapi
taalkrachtigen, voor wie het'niet zooveel uit
maakt, dat zij hooge belastingen moeten be
talen, omdat wat zij nog overhouden ruim
voldoende voor een onbezorgd bestaan zal
blijven.
Maar in de allereerste plaats wordt door
die belastingen de middenstand getroffen en
daaronder allereerst de intellcctueelen, waar
toe voornamelijk zij behooren, die een vast
salaris of jaargeld nebben en daardoor hun
hoogere uitgaven nietw eer op afnemers of
klanten kunnen verhalen.
De middenstand komt in het gedrang.
Zeker, velen uit dc intellectueele midden-
standsgrpep zagen hun inkomen stijgen naar
mate de waarde van het geld minder werd,
maar in dc meeste gevallen hield hun financi-
eele vooruitgang geen gelijken tred met de
duurtc-stijging.
Hun vakorganisaties, tot dusverre bedoeld
als gezcllighcidsvereenigingcn, ondergingen
wel den invloed der veranderde omstandig
heden, zij groeiden uit tot strijdorganisa
ties, die op hun program aan lotsverbetering
de eerste plaats inruimden, maar zij bleven
in den bcstaansstrijd minder energiek dan
de organisatie van arbeiders, die minder
angstvallig hun financiecle machteloosheid
verkondigden en door hun grooter aantal en
op politieke winst beluste leiders in wijd ver
takte machtige vakbonden bijeen gebracht
werden.
Wat is het gevolg daarvan? -
Het gevolg daarvan is, dat er tot dusverre
officieel maar één klasse der bevolking is,
die medelijden heeft gevonden, dat men in
de Kamer en in alle gemeenteraden den nood
der arbeiders schtst e nhen door sociale wet
ten en besluiten op allerlei wijze tegemoet
komt.
Elke regeering gevoelt, voornamelijk in
dezen tijd van geleidelijke ineenstorting van
het oude, de kracht der arbeiders-groepen en
in alle landen en op alle congressen zien wij
de wetten groeien aie den arbeider een vrijer
en zelfstandiger bestaan zullen waarborgen.
Er zal niemand zijn die dit niet van harte
toejuicht, er zal niemand zijn, die ontkennen
wil, dat tot dusverre de arbeider met een lan
gen werktijd en een sober inkomen een min
derwaardig bestaan had.
En er zal ook niemand zijn, die niet mee
wil werken aan de financiecle en geestelijke
verheffing van den arbeidenden stand.
Maar er moet een grens zijn en die grens
wordt bereikt zoodra door te groote toege
vendheid het gevaar dreigt, dat een andere
jtuuue der bevolking door te eenzijdige be
langenbehartiging der arbeiders, te gronde
dreigt te gaan.
In alle openbare colleges zien wij tegen
woordig de vertegenwoordigers der arbei
ders, wij zien ze, al dan niet met politieke
doeleinden, het dankbare werk verrichten xm
het schetsen der ongelukkige positie hunner
protége's, uit wier naam zij wcnschen te
spieken.
Hun optreden is niet zonder succes ge
weest. Vrijwel alle vakbonden wisten voor de
bij hen aangeslotenen loonsverhooging te
verkrijgen, gemeentelijke' tegemoetkomingen
op elk gebied zijn niet uitgebleven cn met
koortsachtige haast heeft ae regeering aan
sociale wetten gewerkt, wier geestelijke ver
heffing van den arbeidersstand zich onge
twijfeld openbaren zal
Hoever zal de opheffing van dien stand
moeten gaan en zal zij moeten worden voort
gezet wanneer de levensbehoeften van velen
die daartoe behooren, gelijk staan met die
van hen, die wij tot dusverre tot de midden-
HacQif* rplfpnrlpn
Wij hebben steeds op de bres gestaan voor
hen, die in de samenleving in het hoekje za
ten waar de zwaarste slagen vielen en wan
neer wij consequent willen blijven, dan wordt
van ons thans een krachtig pleidooi voor
lotsverbetering van den intellcctueelen mid
denstand geëischt
Hoevclen van deze laateten beginnen niet
hun inkomen met dat van een rijks- óf ge
meentewerkman te vergelijken en vrageii zich
af of hun vader eigenlijk niet beter gedaan
zou hebttfn als hij hen op een ambachts
school en niet op een H B. S. geplaatst had.
De arbeidslooncn zijn beduidend ver
hoogd, de sociale wetten kosten millioenen
en al de financieele tekorten worden ten slot
te op de belastingpapieren der burgerij terug
gevonden.
De arbeider betaalt geen of weinig belas
ting, den vermogende deert zijn hoogere aan
slag niet, maar dc middenklasse, de groote
groep van hen, die een zekeren stand moeten
ophouden, die netjes gekleed moeten gaan,
wier huishouding de hulp van dienstboden
eischt en die hun kinderen iets meer willen
laten worden dan zij zelf zijn, die allen ge-
voelen het aandraaien van de belasting-
schroef het allereerste en het allerergste.
Waar zijn de politieke voormannen, de
propagandisten, aie in gemeenteraden cn Ka
mer voor hun belangen op de bres staan
Aan de protesten der middenstanders
wordt tot dusverre onvoldoende aandacht ge
schonken cn het gevolg daarvan is hun
langzame maar zekere vernietiging bij de
gestadige botsingen tusschen dc groepen van
arbeid en kapitaal.
Allereerst zal hun achteruitgang zich in
alle landen in de statistieken openbaren.
De geneeskundige medewerker van de Ti
mes heeft dezer dagen een statistiek van <*e-
'boorten en sterften gepubliceerd, waarin hij
er op wijst, dat liet dalend geboortecijfer on
der den werkenden stand gecompenseerd
wordt door een dalend sterftecijfer voorna
melijk tengevolge van geringere zuigelingen
sterfte cn verbeterde hygiënische toestanden.
Maar voor de middelklasse daalde het ge
boortecijfer snel en het sterftecijfer, dat nooit
hoog is geweest, daalt niet snel, zoodat de
middelklasse in den grooten hoop wcgslinkt.
Uit de statistieken der geneeskundigen
blijkt, dat vooral in de laatste drie jaren de
geboorten in de middelklassen snel vermin
deren.
Vele jonge paren verklaren ronduit, dat zij
bij de tegenwoordige levenskosten, huishu
ren en belastingen, zich slechts de weelde
van één kind kunnen veroorloven of in het
geheel geen kinderen willen hebben.
Men acht het verstandiger om één gezond
kind behoorlijk groot te brengen, dan te
trachten om drie kinderen groot te brengen
op onvoldoend voedsel en zonder kans op
een behoorlijke opleiding voor hun later le-
dreïct en cHarcm
3 "icb
Htj speurt naar de mid delen va" zelfverder
en
diging en vindt deze in vakorganisatie
actie naast die der arbeidersgroepen, tot ver
betering van financterfp postje.
Hij vindt ze in coöperatie ter bestrijding
der duurte en zal ze, meer dan tot. dusverre,
moeten vinden in een gezamenlijk verweer te
gen te hooge en eenzijdige belastingheffing.
De tijd nadert met raspt» schreden dat niet
meer de groep der arbeidrs, maar die
der middenstandera in de slechtste conditie
zal verkeeren.
De strijd om het bestaan van den intellcc
tueelen middenstander eischt, dat in de Ka
mer en de gemeenteraden, meer dan tot dus
verre, een stem ter verdediging van zijn be
staansrecht gehoord wordt
(•tig: luidde
de regeeriag het glf.a sts'i-
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
99
ven.
Een gevolg van het in den knel komen van
den middenstand is natuurlijk ook de afne
ming ,:n het aantal huwelijken, daar vele
mannen het onbezorgde vrijgzcllen-bestaan
verkiezen boven het dragen van de zware
lasten van een gezinshoofd.
Volgens den medischen medewerker van de
Times openbaren zich deze verontrustende
verschijnselen in het bijzonder in de laagste
klassen van den middenstand, waar
toe hij de klassen rekent wier inkomen thans
van 3600 tot 12000 per jaar bedraagt, de
klassen die tot dusverre een groot aantal den
kers, organisators en bestuurders leverden,
maar waarin in vele gevallen de grens van
het mogelijke bereikt is.
De geneeskundige medewerker van de Ti
mes meent, dat, tenzij men maatregelen
neemt deze middenstand zal uitsterven en hij
wijst daarbij in het bijzonder op het wen-
schelijke van wetgevende bepalingen, die het
voordeelig, of althans mogelijkmaken om
kinderen te hebben
Het is te begrijpen, dat wat deze medicus
voor Engeland noodig acht, voor alle staten
waar de middenstand in den knel komt,
noodzakelijk is.
De middenstand, die tegen de steeds stij
gende duurte en de steeds hoogere belastin
gen heeft te strijden, dreigt ten onder te gaan.
Hoevele dier middenstanders hebben, om een
financiecle inzinking te ontgaan, niet reeds
hun toevlucht moeten nemen tot bijverdien
sten van velerlei aard, tot dienstprestaties,
waarvoor zij zich vroeger niet zouden ge
leend hebben 1
De middenstand wordt met ondergang be-
Zooals wij nog in een deel van ons vorig
nummer konden medcdcclcu, heeft de fran-
sche minister'Pichon te Londen een onder
houd met de meest bekende autoriteiten gehad
en heelt men beraadslaagd over den toestand
door de houding van den Amerikaanschen
Senaat ten opzichte van het vredesverdrag
geschapen.
Men twijfelde er niet aan of Amerika, zal
dit verdrag raltificeeren en men achtte het
door den >caaat te maken voorbehoud van
alle internationaal belang ontbloot.
Toch zal de Entente het voorbehoud niet
kunnen aanvaarden, daar zij dit raids san
kleine naties geweigerd heeft,
Frankrijk en Engeland zouden zich voor-
loopig geen nieuwe opofferingen getroosten
ten opzichte van Rusland, daar de Russische
regeeringen, welke tegen hot bolsjewisme
strijden, voor ecnige maanden voldoende
voorraad hebben.
Wat de Turksche kwestie betreft zullen
Frankrijk en Engeland samenwerken. Wel
licht 'kan de sultan in Konstantiuopel blijven,
doch de Turksche regoering zal ouder
streng toezicht der geallieerden komen te
staan,
Lloya George heeft in het Lagerhuis het
Russische vraagstuk nogmaals onder de
oogen uczien.
Hij besprak de zoogenaamde savjet-vredes-
voorstellcn en zeidc, üat de geallieerden niet
afgingen op berichten die gedeeltelijk afkom
stig wiren van com vijandelijke regeering
door middel van onverantwoordelijke agen
ten. Zij handelden slechts naar aanleiding
van mededeelingen, die officieel en direct van
zulke regeeringen kwamen en de Britsche re
geering achtte het niet raadzaam die handel
wijze vaarwel te zeggen,
Hij ontkende categorisch dat iemand te
eenigcr tijd in zijn naam of met zijn medewe
ten vertegenwoordigers der bolsjewiki had
geïnterviewd inet het doel zekerheid te krij
gen of cn op welke voorwaarden vredeson
derhandelingen konden worden geopend.
Hierop besprak Lloyd George den militai
ren toestand in Rusland cn beweerde ten
slotte, dat de oplossing van het Russische
vraagstuk de feitelijke reconstructie der we
reld was en dat de regeering altijd bereid
was geweest een regeling op het vasteland
tot stand te brengen, die orde cn een stabiele
regeering aan Rusland zou schenken cn aan
nemelijk zou zijn voor de Russische volken
zelf.
Hij kondigde daarna de aanstaande verga
dering van de Conferentie der geallieerden
aan, waar het Russische cn andere vraag
stukken zullen worden behandeld.
Op een spoedig bijeen te roepen conferen
tie zullen door de vertegenwoordigers der
Ententc-statcn verschillende kwesties behan
deld worden, die de vredesconferentie nog
niet heeft kunnen oplossen cn een daarvan
was het Russische vraagstuk.
Inderdaad, het Russische en het Italiaan-
sche vraagstuk zijn moeilijk op te lossen en
de vredesconferentie zal maar al te blij zijn,
die oplossing aan anderen te kunnen over
dragen.
BUITENLAND.
DE AMEBEKAiANSCHE1 RESERVES.
De Senaat nam met 46 tegen 30 stemmen
de derde reserve aan op art. 10, waarbij de
Vereen. Staten worden ontheven van de ver
plichting hulp te verleenen bij de handha
ving der politieke onschendbaarheid van den
Volkenbond of een leger te zenden zonder
toestemm%g van het Congres.
DtEN'JIKIN.'S BENARDE! POSITIE IN
KIEF.
Denjikin gaf bevel tot ontruiming van de
hoofdstad van O'krajina, K'ief. De vrijwilli
gers voor een tiroot-Rusland staan bij Kief
in een onhoudbare positie. Zij hebben alle
belangrijke spoorwegstations verloren. De
bolsjewiki staan in een halven cirkel, Zuide
lijk tot Tatwi in de nabijheid van de 'stad.
Oekrajiensehe opstandelingen rukken van de
dorpen tegen Kief op en hebben de spoor
wegverbinding tusschen Kief en Denjikins'
operatie-basis bij Poltawa afgesneden. De
eenige terugtochtslinie uit Kief voor Denji
kin, is 'langs de Dnjepr aan den over van
welke rivier de opstandeling Ataman Zelengi
staat, die stroomafwaats van Kief de aan de
rivier liggende plaatsen Kanef 'en Tsjerkasy
heeft bezet.
EEN KANAAL-TUNNEL.
Lloyd George deelde aan een deputatie
mede dat de regeering voornemens is op
nieuw de kwestie van een. tunnel onder het
Kanaal van militair standpunt uit te laten
onderzoeken. Indien het militair advies gun
nen,
TEGEN DE RADIC ALE ELEMENTEN.
De N. Y. Times meldt, dat er thans niet
minder dan twee en vijftig wetsontwerpen bij
het congres aanhangig zijn om de regeering
alle bevoegdheid te geven op te treden tegen
de bolsjewistische, anarchistische en andere
anti-Amerikaansche organisaties, die thans in
het land werken. Het blad voegt er aan toe,
dat de I. W. W. thans twee en twintig bladen
en tijdschriften uitgeven, die alle de ver
beurdverklaring van den particulieren eigen
dom en het instellen van een bolsjewistischen
regeeringsvorm vragen.
DE VOORUITZICHTEN VOOR VROU
WELIJK PERSONEEL IN CANADA.
Sinds eenigen tijd bestaat er in Engeland
een commissie, die zich ten doel heeft gesteld
informaties in te winnen omtrent de vooruit
zichten voor vrouwelijk personeel in Canada,
ten einde daardoor van den «emen kant teleur
stellingen te voorkomen en van den anderen
kant die vrouwen aan te moedigen, diew el
geneigd zijn naar Canada te vertrekken, doch
zich door het onbekende laten afschrikken.
Een van de maatregelen van de commissie is
geweest twee vrouwdijkë gedelegeerden naar
Canada te zenden, die zich over de vraag
naar vrouwelijk personeel als volgt hebben
uitgelaten
Bij het door ons ingestelde onderzoek heb
ben wij een tekort kunnen corastateeren aan
naaisters, keukenmeiden, dïsngihiKisjes, kin
dermeisjes-en ook onderwijzeressen. Dé kans
om een goede betrekking op kantoren te krij
gen, is voor vrouwelijk personeel niet bijzon
der groot, ok kan niet worden aangeraden
werk in fabrieken en magazijnen te zoeken.
Wat het landbouwbedrijf betreft, wordt er
gewezen, dat in deze branche alleen ir.
seizoen voldoende werk is te vinden, ia de
wintermaanden moet ander werk ter hand
worden genomen.
DE TOESTAND WORDT BETER.
Berichten uit Pennsyivanië West-Virginië,
Indiana en andere stëenkofenbekkcns wijzen
erop, dat de mijnen niet voor Maandag a.s.
in volle werking zullen zijn. Er zijn Woens
dag slechts weinig mijnwerkers weer aan den
arbeid) gegaan.
Het spoorwegbestuur heeft Woensdag be
sloten de beperkingen op de steenkolodistri-
buitie op te heffen, daar waar de omstandig
heden dit raadzaam maken'.
De N.-Y. Times meldt, dat de plaatsvervan
gende brandstof-administrateur heeft voor
gesteld de maximumprijzen voor steenkool op
te heffen zoodira de productie 70 pet. van de
normale productie heeft bereikt.
HINDENBURG TE BERLIJN.
De aanwezigheid' van Hindenburg ie" Ber
lijn wordt van rechtsche zijde als aanleiding
gébruikt tot nationale en anti-republikein-
sche betoogingen.
G.a. wordt gemeld:
Gisterochtend tegen 8 uur begaven zich
ongeveer 600 schoolkinderen uit de verschil
lende scholen van Groot-Beriijn onder aan
voering van dé schoolhoofden naar het Riiks-
daggehouw om' daar maarschalk Hinden
burg te huldigen. De optocht vond daar dien
maarschalk niet en ging toen verder naar de
Villa, waar Hindenburg verblijf houd.-Daar
Daar werd' de zwart-wit-roode vlag ont
plooid en de maarschalk vertoonde zich voor
de menigte. Tij diens de huldiging werd om
generaal Ludendorff geroepen en het geluk
te hem in een automobiel ter plaatse te bren
gen.
Onlder de menigte werden strooibiljetten
verspreid van anti-semietischen inhoud en er
werd' „Weg met de regeeringen „Weg met
de republiekgeroepen.
Het ziet er naar uit, of dit slechts het be
gin van een reeks betoogingen is.
OM EEN DUITSCH KANON.
Op den dag van den wapenstilstand heb
ben de studenten van het St. Bartholomew
Hospital en van het Uuiversily College te
Londqn gevochten om een Duitscn kanon, dat
verleden iaar door het departement van oor
log aan het hospitaal werd aangeboden. Het
hospitaal behaalde een volledige overwinning,
herover het kannon en maakte nog andere
tropeeën buit, waaronder een hek, twee stuk
ken brandslang en een marmeren beeld.
Ongeveer 400 studenten van het University
College namen 's middags om half drie het
initiatief, zoo vertelt de „Daily News". Zij
marcheerden naar „St. Bart" en „veroverden"
het kanon; zij ondervonden weinig of geen
tegenstand, tot er alarm werd gemaakt en
een 80-tal studenten van het hospitaal tracht
ten hun tropee te redden. Doch het kanon
stond toen al veilig binnen de gesloten hek
ken van het University College. Door een zij
ingang drongen de medische studenten het
collegeb innen, doch werden overmand en
buite het hek gezet. Dit hek werd echter uit
zijn scharnieren gerukt en als een tropee mee
genomen naar St. Bart.
Besloten werd het kanon te half acht te
heroveren. Voör dezen tweeden tegenaanval
werden meer dan 400 man „gemobiliseerd."
Voor het college stond echter 80 man politie,
die tot orde aanmaande. De studenten be
loofden zich ordelijk te gedragen en haalden
onder gejuich het kanon weer weg, waarmee
zij in triomf naar het hospitaal terugtrokken
KORTE BERICHTEN.
De Times verneemt, dat in gezagheb
bende kringen geen bevestiging is ontvangen
van het bericht van de Daily Herald over een
Langstraat.
algemeene conferentie iin Warschau.
De Roemeensche gedelegeerden dealden
Clemenceau mede, een vertraagd telegram
van hun regeering te hebben ontvangen, dat
deze bereid is het verdrag van St. Germain
te teekenen.
Finland is toegelaten tot het internatio
naal arbeidscongres.
De Duitsche binnenscheepvaart zal tot
nader order slechts mogen dienen voor het
vervoer van levensmiddelen en steenkool.
De prins van Wales heeft te Washing
ton een aantal personen gedecoreerd.
Rumoerige tooneelen kwamen voor in
de Duitsche commissie van onderzoek. Dr.
David verklaarde, dat dé Duitsche diploma
tie den oorlog met Amerika heeft uitgelokt.
Een uit aanhangers van Hindenburg
bestaande volksmenigte belet den' veldmaar-
sciii. d'e zitting der commissie van onder
zoek bij te wonen!.
De Bulgaarsche delegatie deelde den
secretaris van de Vredesconferentie mede dat
11 .lgarijë bereid is hot vredesverdrag te on
derteekenen.
De Ass. Press verneemt uit Kopenhagen
dat Riga van bolsjewiki is gezuiverd.
Leopoldine Dostal, verbonden aan het
gezelschap van het Tsjechische Nationalthe-
ater te Praag, is tot lector in de rhetorica aan
de universiteit te Praag benoemd.
UIT DE PERS.
GETEMD.
Het Vaderland'' schrijft over de laatste
rede van Troeistra onder bovenstaand kopje
o.m. het volgende:
Bij dé Algemeene Beschouwingen over de
Staatsbegrooting had de rede van den Heer
Troelstra in dilt opzicht belang, omdat daar
uit bleek, dat van zijne revolutionnaire bevlie
ging van verleden jaar November niets over
bleef. Hij is weer opgetreden als de oude par
lementariër, en hij behoefde bij, zijne rede,
die op zichzelf een krachtige peccavi was, niet
schichtig om te zien', of hij ook teleurstelling
ontwaarde op die gezichten van partijgenoo-
tenl de Zeeuw en Heykoop,met wie hij, van
Rotterdam te beginnen, de revolutie over ons
land wilde doen ^."gevieren, want ook deze
heeren kozen eieren v^or hun geld, en zitten
in het wethoudersgestoelte van de Maasstad
en zijn, zoo al geen bourgeois, toch meer dan
satlsfaits, niettegenstaande het „Gemeen
schappelijk program der partijen" eerder in
staat geacht zou worden een sociaaldemo
craat kippevel te bezorgen, dan hem glunder
de toekomst te doen inzien.
Van Troelstra geldt thans het getemd is
dé Leeuw" dat dé dichter ter Haar eens van
Abdel-Kader zong, m het lijkt ons waar
schijnlijk, dat bij binnenskamers is bewerkt,
om1 voor het vervolg ook van het paradeeren
met de revolutie af te zien. Indien het de Heer
Schaper mocht wezen die dat kunststuk heeft
volbracht, dan komt hem een warm woord
van hulde daarvoor toe; dan blijkt hij, over
grooter overredingskunst te beschikken dan
Kurt Eisner bezat, die indértijd vam Mim
eden' naar Berlijn reisde om Liebknecht er
van terug te houden met geweld een einde te
willen maken aan de regeering van Noske, en
daarin niet slaagde.
Natuurlijk hebben1 wij niet verwacht dat
Mr. Troelstra voor het geheele Nederland-
sohe volk excuus zou maken over zijne ver
gissing van verdeden jaar; dat ligt niet in
zijn aard en als hij1 misschien het woord van
den Profeet beaamt, dat het boetekleed den
man niet 'ontsierd, d'an acht hij dit toch niet
op zi'Chzelven toepasselijk. En dat komt er
ook weinig op aan; de rede in de Kamer door
Mr. Troelstra op 12 dezer gehouden is het
beste bewijs, dat hij de revolutie voorgoed
prijs beeft gegeven, dat hij slechts langs wet
tigen weg wil hervormen, en zoo eindigde
zijne redeneering dan ook met het indienen
van het meest parlementaire wapen, dat er
maar te gedenken is, n.l. met een motie.
BINNENAND.
NEDE RL AND—BE LG Ië.
Minister van Kar nebeek in zijn Memore
van Antwoord op hoofdstuk III (buitenland-
sche zaken) der staatsbegrooting, dat het
overleg in zake de Belgische kwestie nog niet
tot een definitief resultaat 'geleid heeft. Het
Ned. standpunt is tot dusver geëerbiedigd.
De regeering is itrouwens niet te bewegen tot
concessie tegen 's lands belang.
BURGERLIJKE RIJKSAMBTENAREN.
Op de vragen van den heer de Groot be
treffende het niet publicceren van het rap
port der Salarisoommissie voor Burgerlijke
Rijksambtenaren omtrent een salarisregeling
voor het personeel der vakscholen en het niet
hooren van de va&vereGuigingea omtrent den
i
iLIMIARSCHI