s DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. 3 Giillim Alkmaar's populairste Sigaren. Honderd een en twintigste Jaargang. 1919 ZATERDAG 15 NOVEMBER. Ct. □St nummer bestaaï uit 4 bladen. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden 1 2,00, tranco per post I 2,50. Bewl|snummers 5 ct. Ad»ertentieprl|»-20 et. per regel grootere letters naar plaatsruimte. AbonnementspriJ Br|(jyen )ranco N v Boak. Handelsdrukkeril »/h. Harms Coster S Zoon. Voordam C 9, Telet. Administratie Nr. 3. Redactie Nr. 33. Dlraosoun 0. H. KRAK. Hooldf®dac»®ur i TJ. N. ADEMA. De middenstand^ tot dusver een der hecht- ste steunpilaren der maatschappelijke samen leving, wordt langzaam maar zeker met ver nietiging bedreigd. Hoe meer met het oude bestaande wordt gebfoken, hoe duidelijker het beeld van een nieuw staatsleven zich aftcckcnt, des te duide lijker zien wij ook, dat daarin voor den intcl- lectueclcn middenstand geen plaats meer iSj dat hij zich niet meer op het niveau dat hij tot dusverre placht in te nemen, zal kunnen handhaven. De middenstand, en in het bijzonder de in- tcllectueele, die op geest- ;1' terrein produ ceert, de groote groep, waaruit zoovele be kwame schrijvers, ingenieurs, dokters, advo caten en andere intellectucclen zijn voortge komen, komt meer en meer in het gedrang en wordt het stootkussen tusschen de beide ui terste groepen, het georganiseerd proletariaat en de klasse der kapitaalkrachtigen. Het zou struisvogel-politiek zijn de odgen te sluiten en dan te beweren, dat de wereld niet in het tcckcn van ingrijpende hervorming en klasseverschuiving staat Wij zien het om ons heen, in alle landen en bij alle volkeren, hoe hei georganiseerde proletariaat naar de macht grijpt en door zijo aantal, zijn besef van onmisbaarheid bij de productie van wat voor aller leven noodza kelijk is, en zijn weloverwogen organisatie in machtige vakbonden, eischcn stelt die telkens weer geheel of ten deele moeten ingewilligd worden. Wij staan meer dan ooit in het teeken van de opkomst der arbeidende klasse, van den groei der gedachte, dat de arbeider recht heeft op een grootcr deel van de vruchten der productie en bovenal dat dc arbeider, die den zwaarsten strijd om het bestaan heeft te strij den, door doeltreffende sociale maatregelen, fen koste van andere bevolkingsgroepen, ge steund moet worden. Wanneer de arbeiders hooger loon eischcn, dan moet de werkgever dat betalen en wan neer deze het weer op zijn klanten verhaalt, zal de middenklasse daardoor het zwaarste getroffen worden. Wanneer sociale wetten den arbeidsduur van den werkman beperken, dan is het weer de middenstand die daarvan ten slotte de las ten zal dragen. Wanneer Rijk of gemeente in grijpende maatregelen treften om de arbei ders tegemoet te komen wanneer hun goed koops levensmiddelen en brandstoffen of op eenigerlei wijze toeslagen verstrekt worden, dan is het allereerst de middenstander die daarvoor te offeren zal hebben. Want alle toeslagen en alle tegemoetkomin gen kosten geld en Rijk en gemeente zullen ae bcnoodigde finantiën ten slotte uit dc zak ken der belastingbetalers terug moeten krij gen, En dan worden niet allereerst de arbeiders getroffen te wier behoeve de meerdere uitga ven noodzakelijk waren en evenmin de kapi taalkrachtigen, voor wie het'niet zooveel uit maakt, dat zij hooge belastingen moeten be talen, omdat wat zij nog overhouden ruim voldoende voor een onbezorgd bestaan zal blijven. Maar in de allereerste plaats wordt door die belastingen de middenstand getroffen en daaronder allereerst de intellcctueelen, waar toe voornamelijk zij behooren, die een vast salaris of jaargeld nebben en daardoor hun hoogere uitgaven nietw eer op afnemers of klanten kunnen verhalen. De middenstand komt in het gedrang. Zeker, velen uit dc intellectueele midden- standsgrpep zagen hun inkomen stijgen naar mate de waarde van het geld minder werd, maar in dc meeste gevallen hield hun financi- eele vooruitgang geen gelijken tred met de duurtc-stijging. Hun vakorganisaties, tot dusverre bedoeld als gezcllighcidsvereenigingcn, ondergingen wel den invloed der veranderde omstandig heden, zij groeiden uit tot strijdorganisa ties, die op hun program aan lotsverbetering de eerste plaats inruimden, maar zij bleven in den bcstaansstrijd minder energiek dan de organisatie van arbeiders, die minder angstvallig hun financiecle machteloosheid verkondigden en door hun grooter aantal en op politieke winst beluste leiders in wijd ver takte machtige vakbonden bijeen gebracht werden. Wat is het gevolg daarvan? - Het gevolg daarvan is, dat er tot dusverre officieel maar één klasse der bevolking is, die medelijden heeft gevonden, dat men in de Kamer en in alle gemeenteraden den nood der arbeiders schtst e nhen door sociale wet ten en besluiten op allerlei wijze tegemoet komt. Elke regeering gevoelt, voornamelijk in dezen tijd van geleidelijke ineenstorting van het oude, de kracht der arbeiders-groepen en in alle landen en op alle congressen zien wij de wetten groeien aie den arbeider een vrijer en zelfstandiger bestaan zullen waarborgen. Er zal niemand zijn die dit niet van harte toejuicht, er zal niemand zijn, die ontkennen wil, dat tot dusverre de arbeider met een lan gen werktijd en een sober inkomen een min derwaardig bestaan had. En er zal ook niemand zijn, die niet mee wil werken aan de financiecle en geestelijke verheffing van den arbeidenden stand. Maar er moet een grens zijn en die grens wordt bereikt zoodra door te groote toege vendheid het gevaar dreigt, dat een andere jtuuue der bevolking door te eenzijdige be langenbehartiging der arbeiders, te gronde dreigt te gaan. In alle openbare colleges zien wij tegen woordig de vertegenwoordigers der arbei ders, wij zien ze, al dan niet met politieke doeleinden, het dankbare werk verrichten xm het schetsen der ongelukkige positie hunner protége's, uit wier naam zij wcnschen te spieken. Hun optreden is niet zonder succes ge weest. Vrijwel alle vakbonden wisten voor de bij hen aangeslotenen loonsverhooging te verkrijgen, gemeentelijke' tegemoetkomingen op elk gebied zijn niet uitgebleven cn met koortsachtige haast heeft ae regeering aan sociale wetten gewerkt, wier geestelijke ver heffing van den arbeidersstand zich onge twijfeld openbaren zal Hoever zal de opheffing van dien stand moeten gaan en zal zij moeten worden voort gezet wanneer de levensbehoeften van velen die daartoe behooren, gelijk staan met die van hen, die wij tot dusverre tot de midden- HacQif* rplfpnrlpn Wij hebben steeds op de bres gestaan voor hen, die in de samenleving in het hoekje za ten waar de zwaarste slagen vielen en wan neer wij consequent willen blijven, dan wordt van ons thans een krachtig pleidooi voor lotsverbetering van den intellcctueelen mid denstand geëischt Hoevclen van deze laateten beginnen niet hun inkomen met dat van een rijks- óf ge meentewerkman te vergelijken en vrageii zich af of hun vader eigenlijk niet beter gedaan zou hebttfn als hij hen op een ambachts school en niet op een H B. S. geplaatst had. De arbeidslooncn zijn beduidend ver hoogd, de sociale wetten kosten millioenen en al de financieele tekorten worden ten slot te op de belastingpapieren der burgerij terug gevonden. De arbeider betaalt geen of weinig belas ting, den vermogende deert zijn hoogere aan slag niet, maar dc middenklasse, de groote groep van hen, die een zekeren stand moeten ophouden, die netjes gekleed moeten gaan, wier huishouding de hulp van dienstboden eischt en die hun kinderen iets meer willen laten worden dan zij zelf zijn, die allen ge- voelen het aandraaien van de belasting- schroef het allereerste en het allerergste. Waar zijn de politieke voormannen, de propagandisten, aie in gemeenteraden cn Ka mer voor hun belangen op de bres staan Aan de protesten der middenstanders wordt tot dusverre onvoldoende aandacht ge schonken cn het gevolg daarvan is hun langzame maar zekere vernietiging bij de gestadige botsingen tusschen dc groepen van arbeid en kapitaal. Allereerst zal hun achteruitgang zich in alle landen in de statistieken openbaren. De geneeskundige medewerker van de Ti mes heeft dezer dagen een statistiek van <*e- 'boorten en sterften gepubliceerd, waarin hij er op wijst, dat liet dalend geboortecijfer on der den werkenden stand gecompenseerd wordt door een dalend sterftecijfer voorna melijk tengevolge van geringere zuigelingen sterfte cn verbeterde hygiënische toestanden. Maar voor de middelklasse daalde het ge boortecijfer snel en het sterftecijfer, dat nooit hoog is geweest, daalt niet snel, zoodat de middelklasse in den grooten hoop wcgslinkt. Uit de statistieken der geneeskundigen blijkt, dat vooral in de laatste drie jaren de geboorten in de middelklassen snel vermin deren. Vele jonge paren verklaren ronduit, dat zij bij de tegenwoordige levenskosten, huishu ren en belastingen, zich slechts de weelde van één kind kunnen veroorloven of in het geheel geen kinderen willen hebben. Men acht het verstandiger om één gezond kind behoorlijk groot te brengen, dan te trachten om drie kinderen groot te brengen op onvoldoend voedsel en zonder kans op een behoorlijke opleiding voor hun later le- dreïct en cHarcm 3 "icb Htj speurt naar de mid delen va" zelfverder en diging en vindt deze in vakorganisatie actie naast die der arbeidersgroepen, tot ver betering van financterfp postje. Hij vindt ze in coöperatie ter bestrijding der duurte en zal ze, meer dan tot. dusverre, moeten vinden in een gezamenlijk verweer te gen te hooge en eenzijdige belastingheffing. De tijd nadert met raspt» schreden dat niet meer de groep der arbeidrs, maar die der middenstandera in de slechtste conditie zal verkeeren. De strijd om het bestaan van den intellcc tueelen middenstander eischt, dat in de Ka mer en de gemeenteraden, meer dan tot dus verre, een stem ter verdediging van zijn be staansrecht gehoord wordt (•tig: luidde de regeeriag het glf.a sts'i- BUITENLANDSCH OVERZICHT. 99 ven. Een gevolg van het in den knel komen van den middenstand is natuurlijk ook de afne ming ,:n het aantal huwelijken, daar vele mannen het onbezorgde vrijgzcllen-bestaan verkiezen boven het dragen van de zware lasten van een gezinshoofd. Volgens den medischen medewerker van de Times openbaren zich deze verontrustende verschijnselen in het bijzonder in de laagste klassen van den middenstand, waar toe hij de klassen rekent wier inkomen thans van 3600 tot 12000 per jaar bedraagt, de klassen die tot dusverre een groot aantal den kers, organisators en bestuurders leverden, maar waarin in vele gevallen de grens van het mogelijke bereikt is. De geneeskundige medewerker van de Ti mes meent, dat, tenzij men maatregelen neemt deze middenstand zal uitsterven en hij wijst daarbij in het bijzonder op het wen- schelijke van wetgevende bepalingen, die het voordeelig, of althans mogelijkmaken om kinderen te hebben Het is te begrijpen, dat wat deze medicus voor Engeland noodig acht, voor alle staten waar de middenstand in den knel komt, noodzakelijk is. De middenstand, die tegen de steeds stij gende duurte en de steeds hoogere belastin gen heeft te strijden, dreigt ten onder te gaan. Hoevele dier middenstanders hebben, om een financiecle inzinking te ontgaan, niet reeds hun toevlucht moeten nemen tot bijverdien sten van velerlei aard, tot dienstprestaties, waarvoor zij zich vroeger niet zouden ge leend hebben 1 De middenstand wordt met ondergang be- Zooals wij nog in een deel van ons vorig nummer konden medcdcclcu, heeft de fran- sche minister'Pichon te Londen een onder houd met de meest bekende autoriteiten gehad en heelt men beraadslaagd over den toestand door de houding van den Amerikaanschen Senaat ten opzichte van het vredesverdrag geschapen. Men twijfelde er niet aan of Amerika, zal dit verdrag raltificeeren en men achtte het door den >caaat te maken voorbehoud van alle internationaal belang ontbloot. Toch zal de Entente het voorbehoud niet kunnen aanvaarden, daar zij dit raids san kleine naties geweigerd heeft, Frankrijk en Engeland zouden zich voor- loopig geen nieuwe opofferingen getroosten ten opzichte van Rusland, daar de Russische regeeringen, welke tegen hot bolsjewisme strijden, voor ecnige maanden voldoende voorraad hebben. Wat de Turksche kwestie betreft zullen Frankrijk en Engeland samenwerken. Wel licht 'kan de sultan in Konstantiuopel blijven, doch de Turksche regoering zal ouder streng toezicht der geallieerden komen te staan, Lloya George heeft in het Lagerhuis het Russische vraagstuk nogmaals onder de oogen uczien. Hij besprak de zoogenaamde savjet-vredes- voorstellcn en zeidc, üat de geallieerden niet afgingen op berichten die gedeeltelijk afkom stig wiren van com vijandelijke regeering door middel van onverantwoordelijke agen ten. Zij handelden slechts naar aanleiding van mededeelingen, die officieel en direct van zulke regeeringen kwamen en de Britsche re geering achtte het niet raadzaam die handel wijze vaarwel te zeggen, Hij ontkende categorisch dat iemand te eenigcr tijd in zijn naam of met zijn medewe ten vertegenwoordigers der bolsjewiki had geïnterviewd inet het doel zekerheid te krij gen of cn op welke voorwaarden vredeson derhandelingen konden worden geopend. Hierop besprak Lloyd George den militai ren toestand in Rusland cn beweerde ten slotte, dat de oplossing van het Russische vraagstuk de feitelijke reconstructie der we reld was en dat de regeering altijd bereid was geweest een regeling op het vasteland tot stand te brengen, die orde cn een stabiele regeering aan Rusland zou schenken cn aan nemelijk zou zijn voor de Russische volken zelf. Hij kondigde daarna de aanstaande verga dering van de Conferentie der geallieerden aan, waar het Russische cn andere vraag stukken zullen worden behandeld. Op een spoedig bijeen te roepen conferen tie zullen door de vertegenwoordigers der Ententc-statcn verschillende kwesties behan deld worden, die de vredesconferentie nog niet heeft kunnen oplossen cn een daarvan was het Russische vraagstuk. Inderdaad, het Russische en het Italiaan- sche vraagstuk zijn moeilijk op te lossen en de vredesconferentie zal maar al te blij zijn, die oplossing aan anderen te kunnen over dragen. BUITENLAND. DE AMEBEKAiANSCHE1 RESERVES. De Senaat nam met 46 tegen 30 stemmen de derde reserve aan op art. 10, waarbij de Vereen. Staten worden ontheven van de ver plichting hulp te verleenen bij de handha ving der politieke onschendbaarheid van den Volkenbond of een leger te zenden zonder toestemm%g van het Congres. DtEN'JIKIN.'S BENARDE! POSITIE IN KIEF. Denjikin gaf bevel tot ontruiming van de hoofdstad van O'krajina, K'ief. De vrijwilli gers voor een tiroot-Rusland staan bij Kief in een onhoudbare positie. Zij hebben alle belangrijke spoorwegstations verloren. De bolsjewiki staan in een halven cirkel, Zuide lijk tot Tatwi in de nabijheid van de 'stad. Oekrajiensehe opstandelingen rukken van de dorpen tegen Kief op en hebben de spoor wegverbinding tusschen Kief en Denjikins' operatie-basis bij Poltawa afgesneden. De eenige terugtochtslinie uit Kief voor Denji kin, is 'langs de Dnjepr aan den over van welke rivier de opstandeling Ataman Zelengi staat, die stroomafwaats van Kief de aan de rivier liggende plaatsen Kanef 'en Tsjerkasy heeft bezet. EEN KANAAL-TUNNEL. Lloyd George deelde aan een deputatie mede dat de regeering voornemens is op nieuw de kwestie van een. tunnel onder het Kanaal van militair standpunt uit te laten onderzoeken. Indien het militair advies gun nen, TEGEN DE RADIC ALE ELEMENTEN. De N. Y. Times meldt, dat er thans niet minder dan twee en vijftig wetsontwerpen bij het congres aanhangig zijn om de regeering alle bevoegdheid te geven op te treden tegen de bolsjewistische, anarchistische en andere anti-Amerikaansche organisaties, die thans in het land werken. Het blad voegt er aan toe, dat de I. W. W. thans twee en twintig bladen en tijdschriften uitgeven, die alle de ver beurdverklaring van den particulieren eigen dom en het instellen van een bolsjewistischen regeeringsvorm vragen. DE VOORUITZICHTEN VOOR VROU WELIJK PERSONEEL IN CANADA. Sinds eenigen tijd bestaat er in Engeland een commissie, die zich ten doel heeft gesteld informaties in te winnen omtrent de vooruit zichten voor vrouwelijk personeel in Canada, ten einde daardoor van den «emen kant teleur stellingen te voorkomen en van den anderen kant die vrouwen aan te moedigen, diew el geneigd zijn naar Canada te vertrekken, doch zich door het onbekende laten afschrikken. Een van de maatregelen van de commissie is geweest twee vrouwdijkë gedelegeerden naar Canada te zenden, die zich over de vraag naar vrouwelijk personeel als volgt hebben uitgelaten Bij het door ons ingestelde onderzoek heb ben wij een tekort kunnen corastateeren aan naaisters, keukenmeiden, dïsngihiKisjes, kin dermeisjes-en ook onderwijzeressen. Dé kans om een goede betrekking op kantoren te krij gen, is voor vrouwelijk personeel niet bijzon der groot, ok kan niet worden aangeraden werk in fabrieken en magazijnen te zoeken. Wat het landbouwbedrijf betreft, wordt er gewezen, dat in deze branche alleen ir. seizoen voldoende werk is te vinden, ia de wintermaanden moet ander werk ter hand worden genomen. DE TOESTAND WORDT BETER. Berichten uit Pennsyivanië West-Virginië, Indiana en andere stëenkofenbekkcns wijzen erop, dat de mijnen niet voor Maandag a.s. in volle werking zullen zijn. Er zijn Woens dag slechts weinig mijnwerkers weer aan den arbeid) gegaan. Het spoorwegbestuur heeft Woensdag be sloten de beperkingen op de steenkolodistri- buitie op te heffen, daar waar de omstandig heden dit raadzaam maken'. De N.-Y. Times meldt, dat de plaatsvervan gende brandstof-administrateur heeft voor gesteld de maximumprijzen voor steenkool op te heffen zoodira de productie 70 pet. van de normale productie heeft bereikt. HINDENBURG TE BERLIJN. De aanwezigheid' van Hindenburg ie" Ber lijn wordt van rechtsche zijde als aanleiding gébruikt tot nationale en anti-republikein- sche betoogingen. G.a. wordt gemeld: Gisterochtend tegen 8 uur begaven zich ongeveer 600 schoolkinderen uit de verschil lende scholen van Groot-Beriijn onder aan voering van dé schoolhoofden naar het Riiks- daggehouw om' daar maarschalk Hinden burg te huldigen. De optocht vond daar dien maarschalk niet en ging toen verder naar de Villa, waar Hindenburg verblijf houd.-Daar Daar werd' de zwart-wit-roode vlag ont plooid en de maarschalk vertoonde zich voor de menigte. Tij diens de huldiging werd om generaal Ludendorff geroepen en het geluk te hem in een automobiel ter plaatse te bren gen. Onlder de menigte werden strooibiljetten verspreid van anti-semietischen inhoud en er werd' „Weg met de regeeringen „Weg met de republiekgeroepen. Het ziet er naar uit, of dit slechts het be gin van een reeks betoogingen is. OM EEN DUITSCH KANON. Op den dag van den wapenstilstand heb ben de studenten van het St. Bartholomew Hospital en van het Uuiversily College te Londqn gevochten om een Duitscn kanon, dat verleden iaar door het departement van oor log aan het hospitaal werd aangeboden. Het hospitaal behaalde een volledige overwinning, herover het kannon en maakte nog andere tropeeën buit, waaronder een hek, twee stuk ken brandslang en een marmeren beeld. Ongeveer 400 studenten van het University College namen 's middags om half drie het initiatief, zoo vertelt de „Daily News". Zij marcheerden naar „St. Bart" en „veroverden" het kanon; zij ondervonden weinig of geen tegenstand, tot er alarm werd gemaakt en een 80-tal studenten van het hospitaal tracht ten hun tropee te redden. Doch het kanon stond toen al veilig binnen de gesloten hek ken van het University College. Door een zij ingang drongen de medische studenten het collegeb innen, doch werden overmand en buite het hek gezet. Dit hek werd echter uit zijn scharnieren gerukt en als een tropee mee genomen naar St. Bart. Besloten werd het kanon te half acht te heroveren. Voör dezen tweeden tegenaanval werden meer dan 400 man „gemobiliseerd." Voor het college stond echter 80 man politie, die tot orde aanmaande. De studenten be loofden zich ordelijk te gedragen en haalden onder gejuich het kanon weer weg, waarmee zij in triomf naar het hospitaal terugtrokken KORTE BERICHTEN. De Times verneemt, dat in gezagheb bende kringen geen bevestiging is ontvangen van het bericht van de Daily Herald over een Langstraat. algemeene conferentie iin Warschau. De Roemeensche gedelegeerden dealden Clemenceau mede, een vertraagd telegram van hun regeering te hebben ontvangen, dat deze bereid is het verdrag van St. Germain te teekenen. Finland is toegelaten tot het internatio naal arbeidscongres. De Duitsche binnenscheepvaart zal tot nader order slechts mogen dienen voor het vervoer van levensmiddelen en steenkool. De prins van Wales heeft te Washing ton een aantal personen gedecoreerd. Rumoerige tooneelen kwamen voor in de Duitsche commissie van onderzoek. Dr. David verklaarde, dat dé Duitsche diploma tie den oorlog met Amerika heeft uitgelokt. Een uit aanhangers van Hindenburg bestaande volksmenigte belet den' veldmaar- sciii. d'e zitting der commissie van onder zoek bij te wonen!. De Bulgaarsche delegatie deelde den secretaris van de Vredesconferentie mede dat 11 .lgarijë bereid is hot vredesverdrag te on derteekenen. De Ass. Press verneemt uit Kopenhagen dat Riga van bolsjewiki is gezuiverd. Leopoldine Dostal, verbonden aan het gezelschap van het Tsjechische Nationalthe- ater te Praag, is tot lector in de rhetorica aan de universiteit te Praag benoemd. UIT DE PERS. GETEMD. Het Vaderland'' schrijft over de laatste rede van Troeistra onder bovenstaand kopje o.m. het volgende: Bij dé Algemeene Beschouwingen over de Staatsbegrooting had de rede van den Heer Troelstra in dilt opzicht belang, omdat daar uit bleek, dat van zijne revolutionnaire bevlie ging van verleden jaar November niets over bleef. Hij is weer opgetreden als de oude par lementariër, en hij behoefde bij, zijne rede, die op zichzelf een krachtige peccavi was, niet schichtig om te zien', of hij ook teleurstelling ontwaarde op die gezichten van partijgenoo- tenl de Zeeuw en Heykoop,met wie hij, van Rotterdam te beginnen, de revolutie over ons land wilde doen ^."gevieren, want ook deze heeren kozen eieren v^or hun geld, en zitten in het wethoudersgestoelte van de Maasstad en zijn, zoo al geen bourgeois, toch meer dan satlsfaits, niettegenstaande het „Gemeen schappelijk program der partijen" eerder in staat geacht zou worden een sociaaldemo craat kippevel te bezorgen, dan hem glunder de toekomst te doen inzien. Van Troelstra geldt thans het getemd is dé Leeuw" dat dé dichter ter Haar eens van Abdel-Kader zong, m het lijkt ons waar schijnlijk, dat bij binnenskamers is bewerkt, om1 voor het vervolg ook van het paradeeren met de revolutie af te zien. Indien het de Heer Schaper mocht wezen die dat kunststuk heeft volbracht, dan komt hem een warm woord van hulde daarvoor toe; dan blijkt hij, over grooter overredingskunst te beschikken dan Kurt Eisner bezat, die indértijd vam Mim eden' naar Berlijn reisde om Liebknecht er van terug te houden met geweld een einde te willen maken aan de regeering van Noske, en daarin niet slaagde. Natuurlijk hebben1 wij niet verwacht dat Mr. Troelstra voor het geheele Nederland- sohe volk excuus zou maken over zijne ver gissing van verdeden jaar; dat ligt niet in zijn aard en als hij1 misschien het woord van den Profeet beaamt, dat het boetekleed den man niet 'ontsierd, d'an acht hij dit toch niet op zi'Chzelven toepasselijk. En dat komt er ook weinig op aan; de rede in de Kamer door Mr. Troelstra op 12 dezer gehouden is het beste bewijs, dat hij de revolutie voorgoed prijs beeft gegeven, dat hij slechts langs wet tigen weg wil hervormen, en zoo eindigde zijne redeneering dan ook met het indienen van het meest parlementaire wapen, dat er maar te gedenken is, n.l. met een motie. BINNENAND. NEDE RL AND—BE LG Ië. Minister van Kar nebeek in zijn Memore van Antwoord op hoofdstuk III (buitenland- sche zaken) der staatsbegrooting, dat het overleg in zake de Belgische kwestie nog niet tot een definitief resultaat 'geleid heeft. Het Ned. standpunt is tot dusver geëerbiedigd. De regeering is itrouwens niet te bewegen tot concessie tegen 's lands belang. BURGERLIJKE RIJKSAMBTENAREN. Op de vragen van den heer de Groot be treffende het niet publicceren van het rap port der Salarisoommissie voor Burgerlijke Rijksambtenaren omtrent een salarisregeling voor het personeel der vakscholen en het niet hooren van de va&vereGuigingea omtrent den i iLIMIARSCHI

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1919 | | pagina 1