Ronderd twee en twintlgste Jaarfanf.
Doiuler&ac: 29 Januari
7 tt V T L L E T 0
I>b IIoeYo in 't Broek.
I»ao
PROVINCIAAL NIEUWS.
VEREEN1GING VAN
OUD-LEERL1NGEN DER
RIJKSLANDBOU W WIN 1 ERSGHOOL
TE SCHAGEN.
Het ecrste systeem wordt toegepast bij de
Ongevalleawet-iyuihet tweede door de Gen-
traie Land- en Tuinbouw-Onderlinge. Bij
het eerste systeem bestaat de mogelijkheid,
dat noodeloos een uitkeering wordt gegeven
Bijv. een jeugdige vrachtrijder wordt aoor een
ongeval zooaamg aan zijn been getroften, dat
hij voor zijn beroep geheel ongeschikt wordt;
hij krijgt op grond daarvan eene blijvende uit
keering. hij gaat voor onderwijzer leeren en
wordt ten siotte als zoodanig op het gewone
onderwijzerssalaris aangesteid, maar behoudt
zijn vroeger vastgestelde uitkeering. Die uit-
keering draagt dus voor hem eenvoudig het
karakter van smartegeld.
Bij het tweede systeem wordt alleen maar
sdhadeloosstelling gegeven indien werkelijk
schade wordt geienen. Bij dit systeem kent
men ook het beginsel van de uitgestelde blij
vende uitkeering. Bijv. iemand heett door een
ongeval zijn eene oog verloren, maar kan na
eenige oeiening (aanpassing) trots dat ver-
lies evengoed als vroeger zijn brood verdie-
nen. Omdat hij van het verlies van zijn jpene
oog oogenblikkelijk geen nadeel ondervindt,
maar omdat de kans niet is uitgesloten, dat
hij daardoor mettertijd minderwaardig zal
zijn op de arbeidsmarkt, wordt hem een uitge-
stelde blijvende uitkeering toegekend, die m-
derdaad uitgekeerd wordt zoodra hi] de ge-
volgen van het ongeval gaat ondervinden.
Een derde punt, dat in aanmerking komt bij
het vaststellen van de hoegrootheid eener uit
keering is de vraag of die uitkeering over het
geheele loon berekend moet worden. Geheel in
den lijn van hetgeeli ik vroeger gezegd heb
omtrent de onvoldoendheid van het loon om
den arbeider te verplichten daaruit zelf de
premie voor eene ongevallenverzekering te be-
talen, heeft men een grens gesteld aan het
loon, dat nog voor de berekening van eene
uitkeering in aanmerking zal komen. Aanvan-
kelijk werd, zoowel bij de Ongevallenwet-1901
als bij de Land- en Tuinbouw-Onderlinge uit-
sluitend rekening gehouden met het gedeelte
van het loon beneden de 4 per dag; sedert
kerf** tijd is his lOOrlgTSftS r-eu, 6 gul
den gehracht. Wanneer dus iemand eene
uitkeering wordt toegekend vac 70 pCt. van
zijn loon, dan zal die uitlreeriag bcdragen
voor een arbeider. die 3 per dag verdiend
70 pCt. van 3 is 2.10 per dag;
voor een arbeider. die 9 per dag verdient
70 pCt. van 8 is 5.60 (en dus niet 70 pCt.
van 9, wat 6.30 zou zijn).
Er wordt dus gerekend, dat wie mecr dan
8 per dag verdiend voor dat meerdere we'
eigen risico kan loopen of daarvoor wel zelf
eene verzekeringspremie kan betalen.
Wij kunnen het bovenstaande ook uitdruk-
ken door te zeggen, dat het loon, dat tot 8
per dag wordt uitgekeerd, is verzekerings
plichtig loon.
Wanneer nu een arbeider door een bedrijfs-
ongeval getroffen wordt ontvangt hij in de
eerste plaats vrije geneeskundige behandeling
en verpleging. In ae Industriede Ongevallen-
wet wordt dit als een recht van den arbeider
f;enoemd. Bij de Land- en Tuinbouw-Onder
inge heeft men bepaald, dat den arbeider het
recht daarop kan worden toegekend. Dit ge-
schiedde om te voorkomen, dat een aantal ge-
neesheeren rekeningen gingen indienen naar
een hooger tarief. Dit ware te voorkomen
weest door vooraf een tarief voor de behande'
ling van .ongevalpatienten vast te stellen
evenals de Rijksverzekeringsbank zulks mei
het oog op de uitvoering van de Industrieele
Ongevallenwet heeft geaaan. Maar aangezien
op dit punt geen overeenstemming werd ver
kregen tusschen genoemde organisaties en de
Maatschappij tot Bevordering van de Ge-
neeskunde, hebben de Centrale Landbouw-
Onderlinge en de Tuinbouw-Onderlinge er de
voor!:»ur aan gegeven de arbeiders de patiSn-
ten te laten blijven van de geneesheeren, die
hen behandelen en aan deze arbeiders ver-
goeding.te geven voor de plaats gevonden be
handeling en verpleging tot het bedrag, dat
daarvoor billijk moet worden geacht. In de
practijk hebben genoemde organisaties echter
nog nimmer vergoeding voor geneeskundige
behandeling en verpleging geweigerd. Wor-
de vrijwillige regeltngen van thans door eene
wetteliike regeling vervangen, dan zal natuur-
lijk ook een recht op vrije geneeskundige be
handeling en verpleging worden vastgelegd.
Wanneer een arbeider door cen bedrijfson-
geval getroffen wordt en het zich laat aanzien
dat geheel of gedeeltelijk herstel mogelijk is,
dan ontvangt hij eene tijdelijke uitkeering. die
zoolang gegeven als zijne ongeschiktheid tot
werken duurt. Bij algeheele ongeschiktheid
tot werken ontvangt hij 70 pCt. van zijn dag-
loon, bij gedeeltelijke ongeschiktheid een even-
redig gedeelte daarvan. Wordt het bijv. voor
60 pCt. invalide beschouwd, dan ontvangt hi;
70 pCt. van 60 pCt. van zijn dagloon. Dc
mate van invaliditeit kan gedurende de onge
schiktheid tot werken van den arbeider ver-
anderen en in verband daarmcde wordt hn-
tuurlijk ook de grootte der uitkeering gewij-
zigd. Waar hier gesproken wordt van een
zeker percentage van het dagloon, daar wordt
er mede rekening gehouden, dat dat dagloon
verandering ondergaan zou kunnen hebben
gedurende de periode van zijn ongeschiktheid
tot werken. Gesteld een arbeider wordt geheel
ongeschikt tot werken in de maand Mei, ter-
wijf hij 2.50 per dag verdient en is pas in
November daaraan volgend hersteld. Gedu
rende de hooioogst, aannemende, dat hij daar
aan ook in vroegere jaren regelmatig mede
werkte, zou hij bijv. f 6 per dag hebben kun
nen verdienen. Het zou nu zeer onbillijk zijn
om dien arbeider ook gedurende den hooi
oogst slechts een uitkeering te geven van een
zeker percentage van het dagloon, dat hij
verdiende op het oogenblik, dat hij getroffen
werd. Er kan daarom gedurende de tijdelijke
invaliditeit niet alleen eene herziening van de
uitkeering plaats vinden op grond van eene
veranderde invaliditeit, maar ook op groud
van een veranderd dagloon.
Wanneer een arbeider door een bedrijfson-
geval getroffen wordt en er treedt dadelijk of
na eenigen tijd eene blijvende ongeschiktheid
tot werken in, dan wordt eene blijvende uitkee
ring vastgesteld. Deze bedraagt eveneens
70 pCt. van het loon bij algeheele invaliditeit
en is bij eene geringere- invaliditeit naar even-
redigheid lager. Bij het vaststellen van de
blijvende invaliditeit wordt echter geen reke
ning gehouden met het dagloon op het oogen-
9)
,;Nu, dan komit de dag, dat je vader de
laatste uitspraaik hoort .in zijn proces en hij
had gewontnen. Tot in Berlijn hadden^ze de
rechlters aangesprokerr, maar. dat waren'recht-
vaardige rechlers al ging het dan ook tegen
het koniinklij'k domeinbestuur en ze zeiden:
„Adam Baginsky is in zijn recht en het stuk
broeklariid behoort bij zijm land". Maar wat
hielp hem zijn recht? Toen hij met het vonnis
in oe*hand voor de landraad Ikwam glimlach-
tc die imaar zoo'n beetje en zei„Mijnheer
y, u hadt u dat proces kunnen bespa-
I'en, het blijft bij mijn uitspraak, u krijgt geen
jachtbewijs!" ,Mijnheer de landraad', zeide
je vader, „u neemt nog wraak op de woorden,
die ik voor drie jaar tot u igesproken heb. Ik
heb er al dien tijid over nagedacht en ik wil
allereerst beginnen met verge ving te vragen
recht en u kunt mij gelooven, ik ben altijcT een
eerlijk jager geweest. .Maar nu vraag ik ook
van u, dat woord ,strooper" terug te nemen
U kunit het render eenig bezwaar doen, want
u weet niet, hoe ik mij op jacht gedraag en
die opziener Hftlder Is eem vijano van mij-"
„Ik heb miets terug te nemen", zegt de land
raad, ,„en als u met mijn aniwoord niet te-
vroden bent, dan kunt u eem klacht tegen mij
inbrengem". „0, neen'\ zegt je vader, „van
procedecren heb ik nu genoeg en ik wil weer
op jacht gaan, want ik heb drie jaar lang
geen gpweer aangeraakt. In de wet, die onze
koning heeft uitgevaardigd staat niet, dit
•etJ lacdtUAd alnuchtig is. Qaar ata«t alleen
blik van het ongeval, maar met het gemiddel-
dagloon in de peirode van een jaar, aan
ongeval voorafgaande.
Wanneer een arbeider ten gevolge van een
bedrijfsongeval komt te overlijden wordt aller
eerst eene tegemoetkoming in de begrafenis-
kosten van ten hoogste 30 maal het dagloon
gegeven. Voorts heeft de vrouw van de over-
ledene tot aan haar dood of haar opvolgend
van driehonderd morgen land en die heb ik.
Dus nu kunt u beginnen met mij te procedec
ren, zooals ik met u geprocedeerd heb. Adieu
mijnheer de landraad en als u in dit heele
district een gendarm vindt, die zich verstout.
niiij mijn geweer af te nemen, dan zal ik nooit
meer op jacht gaan".
„Zoo heeft je vader tot dozen landraad ge
sproken als een heer en hij is kalm de kamer
uitigegaan. Ik weet het van den lderb Willa-
meisky, die toen nog leerde bij den landraad
De heele stad heeft er zich over verheugd,
want die landraad was zoo trotsch, dat n ie
mand hem mocht lijden. Later is hiji wegge-
gaan naar een andere stad, en de menschen
zeiden, dat het om die zaak met je vader was
Maar wat hielp het? Je vader werd er toch
niet weer levend door
iDus dienzelfdeni avond is je vader naar
huis gegaan en toen Singer en Matka tegen
hem opsiprongen, heeft hij gelachen en hij
zei: „verheugt je crop, hondjes, morgen be-
gint de jacht weer. Maar wees niet boos dat
ik geem jachtbewijs heb, de landraad wou er
mij geen geven!' Maar naar den jachlopzie-
ner stuurde hij een bode en liet hem zeggen,
dat wanneer hij wildo, dan kon hij, den vol-
enden dag komen kijken hoe Hee: Adam
laginsky.op zijtni grond een haas zcu scire-
ten met de buks maar zonder iachtbewijs.
Wij hebben er toen allemaal hartelijk om ge-
ladnen, je broers en ik. Alleen je moeder, die
bad en smeekte maar dat hij mets zou doen
wat iln atrijd was met de wet. Maar je vader
hicld1 op met lachen en zei tegen je moeder;
„Vrouw, tegen de wet doe ik nicts, alleen te
gen den landraad. En laat hij nu maar drie
jaar lang tegen mil) procedecren, zooals ik
tegen1 hem geprocedeerd heb I"
Jan had in ademlooze spanning geluisterd
„Maar Guzek, was er toen niemand die te-
gttL vadsr nd, dat nuMdw eclijk had? J« h*bt
huwsiijjt nteat sects uivkeermg van 30 pCi
van het dagloon (gemiddelde van het vooraf
gaande jaar) van haar overleden echtgenoot.
Aan de kinderen beneden zestien jaar wordt
tot aan het voleindigen van dien leeftijd 16
pCt. van het dagloon van. den overledenen
toegekend. Wordt het kind door het overlijden
van den arbeider heelemaal ouderloos, dan
bedraagt de blijvende uitkeering tot aan het
volemuigen van het zestiende levensjaar 20
pCt. Onder bepaalde omstandigheden kunnen
ook de ouders en de grootouders, schoon-
ouders, enz., voor eene uitkeering in aanmer
king komen. De uitkeering aan de nagelaten
betrckkingen kan echter voor hen alien te
samen dimmer meer bedragen dan 60 pCt.
van het dagloon van den overledenen.
Gaat eene rentetrekkende weduwe hertrou-
wen, dan ontvangt zij een afkoopsom gelijk
aan tweemaal haar jaarrente.
Wanneer men den indruk heeft. dat daar
door het belang van een getrotfenen, aan
wien eene blijvende uitkeering'is toegekend,
wordt gediena, kan 80 pCt. van de contante
waarde van de blijvende uitkeering als af-
kopsom gegeven worden.
riet is mogelijk, dat eene blijvende invalidi
teit van zeer gennge beteekenis als gevolg
van een bedrijfsongeval ovcrblijft. Krachtena
de bepalingen van de Ongevallenwst-1901
wordt zoodanige blijvende rente, die soma
maar enkele centen per week bedraagt, regel
matig uitgekeerd.
Bij de Centrale Landbouw-Onderlingc
de Tuinbouw-Ondeillnge geldt als regel,
eene blijvende rente van 10 pGt. of daar
,;t en
uinbouw-Onderlinge geldt als regel, dat
blijvende rente van 1C pGt. of daar be
neden wordt afgekocht.
Zoowel in de Ongevallenwet als in de Be-
drijfsongevallen-Regelingen van de Land- en
Tuinbouw-Onderlinge wordt eene definitie
gegeven van wat men onder arbeider heeft te
verstaan. Ik behoef daarop hier niet nader in
te gaan.
Van het begrip ongeval is echter geen be
paalde definitie gegeven. Over het algemeen
neemt men aan, oat een ongeval ontstaat door
een ploiselinge gewelddadige inwerking van
buiten af. Een oedrijjsongeval is dan een on
geval, waarbij die inwerking door het bedrijf
ontstaat. In verband daarmede heeit men on-
gevallen op weg van den woflhplaata naar het
werk en omgekeerd, aannemende, dat over
dien tijd door den werkegever geen loon wordt
uitbetaald, niet als bedrlifsongevallen aange-
merkt. De Centrale LanabouwOnderlinge en
de Tuinbouw-Onderlinge zijn echter sedert
kort van dit beginsel afgestapt, terwijl i.et in
het voornemen Tigt zulks door eene wetswijzi-
ging ook bij de Industrieele Ongevallenwet
Fe traan doen.
Uit het bovenstaande volgt reeds, dat be-
drijfsziekten, die door herhaalde werking van
een of andere oorzaak ontstaan en waarbij
dus het kenmerk van het ploiselinge ontbreekt,
niet als ongeval kunnen worden be^nhouwd
Door de Centrale Landbouw-Onderiinge en
de Tuinbouw-Onderlinge worden echter be-
Eaalde (er. met name in. een lijst genoemde)
edrijfszielcten in hun gevofgen met ongeval-
leti gelijk gesteld. B ;ij de Industrieele Onge
vallenwet is zulks niet het geval.
Decentralisatic, waarvan de vrnschelijk-
heid hierboven werd betoogd, wordt bij de
L.and- en Tuinbouw-Onderiingen nagestreefd
door iiet instellen van plaatselijke Ongeval-
len-Commissies uit de led'en, aan welke Com-
missies de beslissingen opgedragen zijn om
trent ongevallen, wier duur de 2 maanden
niet te boven gaan. De zeer ernstige onge
vallen, die dus Sanger duren, worden vanuit
het hoofdk^ntoor, maar toch in voortdurend
overleg met de P. I. C. behandeld Voor de
belangen der arbeiders wordt voorts ge-
waakt door:
Eene Commissie van Scheidslieden voor
het geheele land bij de Centrale Landbouw-
Onderlinge;
Eene Commissie van
bij
Scheidslieden voor
de Tuinbouw-Onder-
het geheele land
iinge
Al deze Commissies zijn behalve uit een
onpartijdig lid-voorzitter, samengesteld uit
evenveel leden-werkgevers als lcden-arbei-
dcrs.
1. Verzckering van de arbeiders in het
iand- en tuinbouwbedrijf tegdh de geldelijke
gevolgen van ongevallen is noodzakelijk.
2. De kosten dezer verzckering moeten,
tot aan zekeren loongrens, gedragen worden
door het bedrijf.
3 Bij de uitvoering van de ongevallen
verzekering voor het land- en tuinbouwbe
drijf moet zooveel mogelijk naar decentrali
satic worden gestrccfd en moet aan de werk-
gevers zooveel mogelijk medezeggingsschap
gegeven worden.
4 Voor de belangen van de arbeiders moet
todh zelf gezegd dat in het districtsblad had
gestaan, dat de landraad heelemaal vrij was
om Ihet jadhtbewijs te geven of fe weigeren
aan wien hij wilde? Vader had zijn proces
moeten doorzet'ten eni i'k bem er van overtuigd
dat hij! evengoed zijn goed redhit had gekregen
als met dat stuk broekgrond-"
Samuel Guzek glimiachte droevig.
Wees niet bods, heer, maar dat begrijp je
zoo niet. Toen het ongeluk gebeurd was heb
ben wij ons het hoofd er ook over gebroken
hoe het wel had kuranen vermeden worden. Ze
ker, over het stuk broekland had je vader ge
lijk gekregen, maar over het jadhitbewiis had
hij heden ten dage ndg kunnen procedeeren!
Want zie je, heer deze wet was meer tegen de
vrije boeren gericht, opdat zc op hun grond
en op den gemeentegrond niet meer zouden
rnogen jagen. De schrijver Willameiski heeft
mij alios uifgelegd'dat er zoo'n wet was over-
a1 elders in het iand, maar bij ons alleen
niet, omdat wij vroeger toch bij Polen hoor-
den1 en niet bij Pruisen. Dus wilden ze hier
de boeren met de andere boeren gelijk maken,
maar wat bij die anderen missohien een, recht
geweest, dat was bij ons onrecht. Want zie
e, heer, de boeren in Pruisen zijn alfijd boe
ren geweest en die hebben er nooit aan ge-
dacht een geweer te. nemen en op jaoht te
?aan. Mar je vader in Baglnsken, de oude
Skowronnek in Liesloen, die zjjn sohoonvader
was, want je moeder is een Skowronnek, en
Rasum in iblugossen hiadden een1 recht om
op jacht te gaan, omdat hun voorouders ede-
en waren geweest, onder den koning van Po-
en. Nu vraag ik je hoe kan ineens onrecht
worden, wat vroeger recht is geweest? En je
zulit zeggen, dat daarom in die wet gestaan
iceft, van drie honderd morgen, en wie ze
had, die mocht op jaoht gaan. J a wel, prosit,
als de landraad hem cen jachtbewijs g&f I En
die bad daar genose muept'm tag on in te
gere-
fewasjft waret*. doe: ep juisie wijes tuuuen-
gestelde Commissies van Scheidslieden.
5. Het opbreugen in ieder jaar van de
contante waarden van ongevallen met blijven
de uitkeering verdient aanbeveling boven het
omslagitelsu.
6 Er moet alleen uitkeering gegeven wor
den, wanneer inderdaad schade wordt gele-
den.
7 Het is gewenscht, dat zoo spoedig mo
gelijk een Iandbouwongevallenwet tot siand
komt, waarin
ieder land- en tuinbouwer verplicht wordt
eene verzekering aan te gaan;
vastgesteld wordt in welke gevallen de ar
beiders recht hebben op eene uitkeering en
hoe groot die uitkeering alsdan zal zijn
aan de werkgevers op de ruimst moi
wijze gclcgenheid wordt gegeven aan ae uit
voering mede te werken
het beroepsrecht voor dc arbeiders
geld wordt.
8 Om de grootst mogelijke kans te heb
ben, dat dit berei^t wordt, moeten dc land- cn
f'linbouwers zich zooveel mogelijk aansluiten
bij de bestaande vrijwillige onderlinge orga
nisaties, die eene regeling hebben getroffen,
die tenmlnste met die von de Industrieele On
gevallenwet gelijk staat.
De vo< rzit er dankte den spr. voor de rede,
dte een rHmer inzicht had gegeven in het-
geen de Ongevallenwet den landbouwera zal
brengen
Spr opende de gclcgenheid tot het stellen
van vragen
Hicrvan werd door verschillende pcrsoncn
jcbruik gemaakt.
Dr Smecding betoogdc de noodzakelijk-
heid om de uitkeering aan dc trekkers van de
Land- on Tuinbouw-Onderlinge een hoogere
uitkeering te geven, omdat de waarde van het
geld vcor de helft verminderd is en het niet
nangait, deze mcnschcn het slachtoffer te la-
.en
Bij onderlinge samenwerking dienden de
menschen z66 hoog te ataan, dat men be-
greep, dat men aan die menschen een tocslag
it: est toekennen.
De spreker was het hicrmede eens. Het
n<«t ovenwei niet zoo gemakkelijk als bij de
Rijksongevallcnverzekering, die d'aarvoor van
Iiet Rij.k cn het Nationaal Steuncomitf een bij-
drage krijgt. Zij, die thans de lagere uitkee
ring krijgen, blijven die behouden, omdat
vroeger voor hen overoenkomstig die uitkee
ring werd betaald.
In de Commissie is de zaak evenwel ook
reeds naar voren gebracht, maar men durfde
dc zaak niet aan, omdat men vreest, dat een
meerderheid er niet voor gevonden kan wor
den. Verleden jaar moest men tengevolge
van het koersverlies om de contante waarde
van de verzekeringtrekkers blijven dekken, de
premie per f 1000 arbeidsloon reeds met 15
cent verhoogen
Spr. verheugde zich er wel over, dat derge-
Itjke stemmen naar voren komen. Om net
aan a!!e arbeiders ten goede te laten komen,
zcru men over honderden millioenen moeten
beschikkcn. Spr zal in de Commissieverga-
dering near voren brengen, om in de geval
len, waar het ernstig noodig is, iets te doen,
maar niaakt zich daarvan geen illusie.
Nadat spr cenige andere vragen had be-
antwoord, werd gepauzeerd.
UIT BERGEN.
lr en om den raad.
bremgm Bij zei ronduit weg, die boer is een
sirooper! Bewijs hem dan maar eens, dat je
geen sixooper bent, hij zal doodeenvoudig
zeggen je oeni er toch een! Em ik zeg je om-
ze koning God schienke heb gezonaheid en
een tang leven heeft nooit geweten, wat
hij met die wet voor ongelukken aanricht.
Misschien heeit hij niet eens gehoordi, dat je
vader en je broers er door gestorven zijn,
want hij kan zich toch zelf met met alles be-
moeien in zijn land en de hooge heeren om
hem been zeggen altijd maar: „Majesieit al
les is goed, alles is in orde!" Daarom heb
ben ze in Berlijin ook revolutie gemaakt een
paar jaar later, opdat de koning eens wat
meer zou hooren van zijn land, erx het heeft
geholpen, want Willameiski de klebk, heeft
niiij gezegd, dat nu elk jaar driehonderd man-
nen naar Berlijin worden geroepcm, uit ieder
district eeni, en de koning luistert naar ze, als
hij nieu/we wetten maken wil. Nlu kan ieder
zich voor een thaler oen jachtbewijs koopen,
alleen niet, als hij in de gevangenis heeft ge-
zeten. Nu vraag ik je, waarom was dat dan
toon nog niet, aan zou je vader toch nu nog
ltven
„Welnu dan, den dag nadat je vader dat
bij den opziener Htilder had laten aanzeg-
gen, sta ik op den binnenhof en smeer de as-
sen van den wagen. Je vader komt van het
veld, de buks over den schouder met een ge-
zicht van Staal en aohter hem Singer op drie
pooten want de vierde had hij opgetrokken en
ik zie diat die bloedt. Och, lieve moeder Gods,
denik ik, nu is er toch zeker een gemeene
streek gebeurd-
„Em 't was zoo! Je vader blijft voor me
staan en zegt: Samuel, opziener Hftlder
heeft Matka doodgeschoten r „Heer", zeg Ik.
dat kan niet waar zijn„Niet", zegt
jc vader, „het is wasrachtig zoo. Hij kwam
n«t hootch uit n tooa de heudien mat dra luuw,
UIT OTERLEEK.
De raad vergaderde gistermiddag voltal-
lig.
lnuekomen het adrea van de gemeente
SmaUingerland houdende het verzoek adhae-
sie te betuigen met haar motie, waarin de
Tweede Kamer verzocht wordt de rijksbijdra-
fs voor den burgemeester en secretaris op
0 pCt. te stellen.
B. en W. stelden voor de gevraagde adhae-
sie te betuigen.
Hiertoe weed besloten.'
Van het gemeentebestuur van Ransdorp
was een adres ingekomen om adhaesie te be
tuigen met haar adres aan de regeering om
de plaatselijke belastingen af te schaffen en
voor
het rijk bijdragen aan de gemeenten te laten
uitkeeren. B. en W. adviscerden daarop niet in
te gaan, omdat zij die centralisatie onge-
wenscht oordeelden, aangezien die meerdere
kosten met zich zou brengen.
De heer Witteveen was daarvan niet over
tuigd. Uit een oogpunt van gemeenschapszin
was spr. er voor.
Het kon leiden tot een oplossing die er in
ieder geval moest komen.
De heer Dekker had geen vertrouwen in
de mogelijkheid Hij vreesde, dat er een nieu-
we tak van dienst ingevoerd zou worden.
De heer Bontes oordeelde, dat de platte-
landsgemeenten er slecht voor kwamca te
staan.
De heer Spaan meende, dat het met de
groote steden veel erger was.
De steden bieden lusten die men ten platte-
lande niet heeft en het gaat niet aan, dat de
plattelandsbevolking lasten zal dragen
lusten die ze niet heeft.
Het voorstel van den heer Witteveen om
adhaesie te betuigen werd niet ondersteund,
waarop het schrijven voor keninsgeving aan
genomen werd.
Hierop kwam in behandeling het adres van
den bond van gcmcenteambtenaren houdende
het verzoek aan die ambtenaren, evenals aan
de onderwijzers een extra maand salaris uit
te keeren.
B. en W. stelden voor het stuk voor kennis-
geving aan te nemen.
De heer Witteveen verwonderde zich er
dien ze mij wilde rapporteeren hem voorbij-
liepen, schoot hij tweemaal, eerst op Singer
en toen op Matka. Singer alleen zijn rechter
aahterpoot kapot, maar Matka morsdbod!"
Ik sta van woede te beven en zeg ,,heer ieeft
die Holder nog?" „Ja", zegt je vaaer en kijkt
voor zich op den grand „hij leeft nog. Ik had
mijn buks al aan mijn schouder, maar ik heb
hem weer afgezet. Om een hood mag je geen
mensch dood en
„Hij gaat het huis in zet zich achter de
lange tafel, roert zijn eten niet aan en denkt
en denktMaar niemand durft hem te vra
gen, wat hij denkt, ook je moeder niet, want
als hij djeni dikken ader op zijn voorhoofd
had, moest je hem met rust laten. En ik zeg
jo, dat dian de ossen in de stal niet eens om
hun voer durfden te looien 1 Ineens, tegen den
avond al, staat hiji op een zegt tegen mijSa
muel kom, wij zullem haar een graf achter de
groote schuur graven. Ze moet een goede be-
grafenis hebben 1" Hij meende MatiFa.
„Nu dan, wij graven achter de schuur een
graf, drie voet diep, en het was een moeilijk
stuk werk in den steenharden grond. Toen
wij klaar waren, wisohte je vader zioh het
zweei van het voorhoofd em zei: „Kom nu
mee, Samuel, naar Dlugoasen om den dra
te halem". Ik liach want ik begrijp wat
bedoeldl Wij span nen de sleden m, en weg
naar Dlugossen. In de herberg is alles nog
licht, em opziener Hftlder zit midden tusschen
de boeren. Wij gaan biji het raam staan en
zieni toe, hoe hij de boeren vertelt, dat hij de
honden doodgeschoten heeft. De bende had
met hem plezier want de oude Rasum, die in
Dlugossen hetzellde was als je vader in Ba
ginsky, was er niet bij en dat is overs! zoe
op de wereldl, dat de musschen plezier hebben
lAli MMHiHll
een havik aohade lijdt!"
V®. w<4
limit tut.
BURGEMEESTER tn WETHOUDERS
van ALKMAAR brengen ter zlgemeene ken-
nis, dat in het Gemeenteblad van Alkmaar zijn
opgenomen de besluiten van den Raad diet
Gemeente, waarbij zijn vastgesteld:
le. Eene wijziging der Verordening tot rege-
ling der bezoldiging van de ambtenaren in
dienst der gemeente Alkmaar; (Gemeente-
blad No. 662);
2e. Eene wijziging der Verordening regelende
de rechtspositie van de werklieden in
dienst der gemeente Alkmaar; (Gemeen-
teblad No. 664);
3e. Eene wijziging der Instructie voor de
Waagmcesters; (Gemeenteblad No. 665);
4e. Eene Verordening, regelende de —loonen
der werklieden in dienst der Gemeente
Alkmaar; (Gemeenteblad No. 663);
5o. Verordeningen op het heffen en invorde-
ren van markt>, staan- en waaggelden;
(Gemeenteblad No. 666);
Welke verordeningen, heden afgekondigd,
ter Gemeente<oecretarie ter lezing zijn neder-
gelegd c aldaar tegen betaling van reapectie-
velij'- 5, 5, 5, 12J4 en 10 cents in afdruk zijn
vcr'-rijgbear gesteld.
Alkmaar, 29 Januari 1920.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
W. C. WENDELAAR, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
BURGEMEEISTER en WETHOUDERS
maken bekend, dat zij in den regel dea
DINSDAGSMIDDAGS VERGADEREN
en dat iQ hunne vergaderingen gewoonlijk
geen stu'kken worden behandeld, welke ten
stadhuize zijn ontvangen na den laatatvoor-
gaanden Zaterdagmorgen.
Alkmaar, Januari 1920.
Burgemeester en Wethoudera
van ALKMAAR,
W. C. WENDELAAR, Voorzitter.
DONATH, Secretaris.
Men schrijft ons:
Hoewel het voor een ieder, die het oor te
luisteren lsgt, duidelfjk Is, dat het overgroote
deel der burgerij gekant is tegen twee neutra-
le M. U. L. O. scholen, een particuliere van
de Berger Schoolvereeniging en eene open-
bare misschien ook wel juist daarom
heeft men eene dergelijke uitspraak niet af-
yewacht, eene spoedvergadering van den
Raad bheengeroepen voor eene zaak, die geen
spoed vereischt in de gegeven omstandighe
den, het gezonde verstand den dienst opge-
zegd, en den strijd met de Vereeniging, op
kosten van den belastingbetaler, aanvaard.
Hoe wenschelijk het geweest ware, eens
eene uiting van de openbare meening te be-
vorderen, alvorens zulk een diep ingrijpend
besluit te nemen, evenals men dat hier inder-
tijd deed b!j den str(|d tusschen gas en eiectri-
citeit, bewijst wel het feit, dat v66r stemden
een katholiek, een wilde, en twee van Ber-
gens Belang. Bij deze eigenaardige meerder
heid is iederc evenredigheid zoek, en juist op
deze evenredige samenstelling van den Raad
beriep zich de burgemeester, om zich te ver-
ontschuldigen, dat hij geen openbare vergade-
ring tevoren had bijeengeroepen of afgewacht.
Eigeenlijk was de meerderheid nog grooter:
de heer Apeldoorn zeide alleen tegen te stem-
men, omdat hjj de school niet wenschte in het
Het werea ellees de keonrea Beltue ea Hoke-
bergea, die met klexa v*& redcnca het ven de
meerderheid ahriikende ataaopuat verdedig-
daa, auchtcr aa aakalfjk to het licht otcice^
det men hier atoad voor eeae aoodeloose, oa.
geoorloofde opdrijvmg van de belasting.
Leatstgenoemde legde er den nedruk op, det
deze geheele zeak geworden was tot eene per-
soonli)ke queestie tusschen den heer Kloots en
de familie Van Recnen, en verklaerde cells,
dat de katholieke geeesteliike de r.-k. raadsle*
den heeft trach ten te be werken vftftr te stem-
men, op grond det zij det moesten doen uit
welwillendheid voor de familie Van Reenenll!
Wet ter wereld de familie van R. met deze
zstk meer te maken heeft dan ieder onzer,
ligt in het duister. Maar juist, omdat dit ver
band vrij algemeen wordt aangenomen, te»
recht of ten onrechte, en ook omdat men ten
stelligste bewcert, dat de geheele hoding van
den burgemeester voortvloelt uit het feit, dat
in hij in de schoolopziener zich bij de benoe-
ming van den heer Baretta zouden hebben ge»
bonden aan de verplichtlng, dezen by de
stichting van eene Mulo-school aan het hoofd
daarvan te plaataen, lijkt het ons, ter willo der
waardigheid, zoo verkeerd gezien, om het
raadsbesluit door te driven, nog voordet der
openbare meening gelegenheid gegeven was,
zich te uiten. Algemeen wordt nu aangeno
men, en men heeft dit'aan zichzelven te wfj-
ten, dat men de uitspraak van deze meening
vreesde.
Men zal nu dus den strijd met de Berger
Schoolvereeniging sanbinden, ook de heer
Uarnaart vreesde dien niet, alleen stelde hij
in het licht, dat de te bouwen Mulo-school
eventueel ook bruikbasr Is voor een gewone
school, als de oude school vervangen worden
moet. Dat is zijn eenige troest voor dee bios- -
denden belastingbetaler voor een misschien
verrc toekomst. Hij grondde zijn vertrouwen
op de kans van ov winning door de gemeen
teop de zwakheid van zijn tegenstandar.
Of eene dergelijke speculatio van wijahetd ge*
tuigt?
Door den dwazen spoed, dien men nu met
het maken van de school wil bctrachtcn, moet
thans ook de tijdroovende prljsvraag verval-
len. Do t(jd zal leeren, of deze oplossing de
gewenschte is. Het zjjn nu de hier gevestigdo
archltecten, die gevraagd zuilen worden, oen
ontwerp In te dienea.
Voor den bouw van arbelderswoningea
werd grond aan den Kogendijk aangekooht en
zuilen er voorloopig een zesttiental verrijscn.
B