DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
an »#»wef se«ta«* uw 4 btaden. Monaerfi twee en twintigste aaargang
1923
ZATERDAG
14 FEBRUARI.
De rechten en plichteu van
woningrer huur tiers.
J5io. 5S
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve op Zon- en Feesfdagen, nitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alkmaar "Lfranco door
bet geheele Rijk f 2.50.
Afzonderlijke en bewijsnnmmers 5 cents.
Prjgs det gevone Advcrtentiin,
Per regel 0.25, bij groote contracten rabab Oroote letters plaatsrnimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handel&drnkkerjj v/L HERMs. COSTER St ZOON,
Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
Telelur. Redactie 88.
Buitengewone tijdsomstandigheden hebbcn
ook buitengewone regeeringsmaatregelen in
het leven geroepen.
Wie v6or de oorlogsjaren geld bezat en dit
op veilige en voordeelige wijze beleggen
wilde, kon langs talrijke wegen tot zijn doel
geraken.
Hij kon effecten en aandeelen van goed be
laud staande ondernemingen koopen, hij kon
zijn geld voor het verstrekken van hypotheek
op onroercnde goederen beschikbaar stellen,
hij kon tot aankoop van landerijen, huizen,
fabrieken of schepen overgaan. in de verwach-
ting dat een waardestijging daarvan een ver-
koop met een zoet winstje binnen afzienbaren
tijd mogelijk zou maken.
En zoo kocht de een koopmansgoederen,
de ander land, de derde schepen, terwijl zeer
velen hun geld in huizen belegden.
Vooral het laatste was een secure geldbe-
legging.
Men kon bij het bepalen van den huurprija
rekening houden met afschrijving. belasting
en rente, men kon door een verzefcering mo
gelijk verlies door brand uitschakelen en
door de gestadige uitbreiding der bevolking
en de daarmede stijgende behoefte aan wo-
ningen was latere, verkoop met een behoor-
lijke winst in vele gevallen te verwachten.
Toen kwam de oorlog en met den oorlog
kwamen de regeeringsmaatregelen ter be-
scherming der bevolking tegen de onver-
lyachte gevolgen der buitengewone tijdsom
standigheden!
Het particulier initiatief was bij den wo-
ningbouw uitgeschakeld, voornamelijk door
de onbestendi'gheid van de prijzen der bouw-
materialen en de onzekerheid van de waarde
stijging of -daling in de toekomst.
Er werd niet meer gebouwd, maar de uit
breiding bevolking bleef en daarnaast
kwam toen de oorlogstoestand de tot dusver
normale prijzen deed verdwijnen, een specula-
tie in reeds bestaande woningen, een koop
en verkoop, een huuropdrijving, of een opzef-
telijk onttrekken aan verhuring, wclke de re-
geering tot ingrijpen deed besluiten.
Goede volkshuisvesting is een Staatsbelang
en de Staat, die zich in de oorlogsjaren ge
roepen achtte bijzondere maatregelen te tref-
fen ter bescnerming van de minst kapitaal-
krachtigen, mocht niet nalaten bij het wo-
ningvraagstuk zoodanige bepalingen in het
leven te roepen, dat de bevolking niet de du
pe van speculeerende huiseigenaren zou kun-
nen worden.
Zoo kwam tot stand de wet tot voorkoming
van onredelijke opdrijving van de huurprij-
zen van woningen van lagere huurwaarde of,
zooals de meer bekende naam is, de Huur-
commissiewet.
Deze wet is van zoo algemeene bekendheid,
dat wij op het in veischillende artikelen
daarvan vastgelegde niet nader zullen in-
gaan.
De naam der wet geeft trouwens volko-
men hare strekking weer.
Wat is nu het gevolg van deze wet?
Het gevolg daarvan is, dat alle huiseigena
ren aan zoodanige bepalingen zijn gebonden,
dat zij niet meer de vrije beschikking over
nun eigendom hebben.
De goeden hebbcn het hier met de kwaden
moeten ontgelden, want het is begrijpelijk,
dai de bepalingen der wet in het algemeen
niet alleen de speculeerende, maar ook de
bona fide huiseigenaren aan banden leggen
en hen verhinderen van hun eigendom naar
eigen inzicht of gebleken behoefjp gtbruik te
maken.
De wet geeft aan welke huurprijs geheven
mag worden, zij geeft den huurder talrijke
rechten belemmert de vrijheid van den ver-
huurder en latere bepalingen maakten boven-
dien het tegen den wil van den eigenaar na
den overeengekomen tijd bewonen van hui
zen mogelijk, waardoor de woningnood zeer
zeker minder gevoeld is dan hij zonder het
ingrijpen der regeering te constateeren zou
zijn geweest.
De Staat is, met uitschakeling van de rech
ten van huiseigenaren, krachtig voor de be-
langcn der huurders opgekomen.
Maar de verhuurders waren daarvan de
dupe.
Wii wezen er reeds op, dat de goeden het
met de kwaden moesten ontgelden en het is
dan ook niet te verwonderen, dat van de zijde
der huiseigenaren tegen te krachtige Staatsr
inmenging geprotesteerd is.
Er zijn huiseigenaren, die geen woeker be-
oogden, er zijn kleine burgers, rentenierjcs en
zelfs weduwen, die voor hun bescheiden ka-
pitaaltie een huisje" kochten, in de verwach-
ting, dat dit een goede en veilige belegging
zou zijn.
Ook hen heeft de Staat aan banden gelegd.
Wie zijn geld in effecten en ondernemingen
stak, wist door de tijdsomstandigheden nreer-
malen groote winsten te m.Uwi,
faven dan vroeger hebben, die zch
ig geweest zijn, juist den koop v;
als geldbelegging te kiezen en net
Den huiseigenaren was iedere winst, ieder
profiteeren van waardevermeerdering van
hun eigendom dikwijls onmogelijk.
Geen wonder dat zij zich door de Staats-
inmenging verongelijkt gevoelen en zij wij-
zen er daarbij op, dat de wettelijke bepalin
gen hen niet alleen winstkansen door waarde
vermeerdering van hun eigendom onmogelijk
maken, maar dat zij bovendien door deze be
palingen in hun levensonderhoud bedreigd
kunnen worden.
Er is een waarde-stijging van vrijwel alle
artikelen en dit brengt met zich mede, dat
voor het gebruik van die artikelen een groo-
tere vergoeding dan vroeger kan worden be-
dongen.
Er is eveneens een waardevermeerdering
van huizen, maar de wet waakt er voor, dat
de bezitters hiervan niet van een grootere,
met de tijdsomstandigheden overeenkomende,
vergoeding kunnen profiteeren.
Dat is onblllijk tegenover hen, die thans
ook voor hun levensonderhoud grootere uit-
aven dan vroeger hebben, die zoo ougeluk-
van huizen
is alleen te
verdedigen door op den voorgrond te stel
len, dat de bescherming van de minst kapi-
taalkrachtigen tegen ongeoorloofde huur
opdrijving en speculatie van zoo groot be-
lang is, aat de onbillijkheden der Huurcom
missiewet niet te zwaar gewogen moeten
worden.
Toch blijkt uit het vorenstaande duidelijk,
dat de Huurcotnmissiewet slechts een nood-
wet. een wet van tijdelijken aard mag zijn.
Het ontnemen van de vrije beschikking van
bona fide huiseigenaren over hun eigendom
van welks huuropbrengst zij meermalen
moeten leven mag niet langer duren dan
strikt noodzakelijk is.
Art. 15 der Huurcommissiewet bepaalt dan
ook, dat de wet vervalt zes maanden na den
dag waarop de tegenwoordige buitengewone
tijdsomstandigheden hebben opgehouden te
bestaan.
Men verwachtte dus bij het vaststellen der
Huurcommissiewet, dat de buitengewone
tijdsomstandigheden weldra tot het verleden
zouden behooren.
Dat is een vergissing geweest.
Integendeel wijst alles er op, dat voor
namelijk met het oog op den woningnood
de. buitengewone omstandigheden nog zeer
lang bestendigd zullen blijven, ja zelfs kan
met vrij groote zekerheid voorspeld worden,
dat de verkoop- en huurprijzen der latere
woningen beduidend hooger dan die van
vroeger zullen blijven, terwijl de woning-
schaarschte zich nog vele jaren zal doen ge
voelen.
Zelfs al zouden de prijzen van bouwmate-
rialen lager worden, de hoogere arbeidsloo-
nen blijven bestaan en zullen de te bouwen
woningen beduidend duurder dan de tot dus-
verre bestaande maken.
Wij keeren niet tot de vroegere toestanden
terug en met het oog hierop is het duidelijk,
dat het niet aangaat den huiseigenaren nog
langer een met ae waardevermeerdering van
hun bezit overeenkomende hoogere gebruiks-
vergoeding te onthouden.
De koorden, welke de huiseigenaren bin-
den, dienen losser gemaakt te worden, maar
een behoorlijke volkshuisvesting blijft nog re
geeringsmaatregelen eischen, een ongeoor
loofde speculatie in huizen moet nog verhin-
derd worden en daarom dient den huiseige
naren niet plotseling hun geheele vrijheid te
rug gegeven te worden, maar moet dit zoo
geleidelijk geschieden, dat een vermindering
van den woningnood gelijken tred houdt met
een grootere vrijheid voor verhuurders bij de
beschikking over hun eigendom.
En daarbij blijven krachtige wettelijke be
palingen vereischt tegen de speculanten, die
van den woningnoocf misbruik maken om
zich ten koste der woningzoekenden in deze
tijden ongeoorloofde winsten te verzekeren.
Zoo komen wij tot een korte bespreking
van de gisteren door de regeering ingediende
wetsontwerpen, welke op het verhuren en
verkoopen van woningen betrekking hebben.
De regeering acht handhaving der Huui>
commissiewet in het algemeen belang nog
noodzakelijk maar zij ziet ook den plicht in,
de grenzen dier wet te verruimen.
De regeering ziet in, dat de exploitatiekos-
ten van in de toekomst te bouwen woningen
aanzienlijk hooger zullen zijn dan die van
woningen welke v66r den oorlog gebouwd
werden en dat ze dus een veel hooger bedrag
moeen opbrengen dan de normale huur van
woningen van v66r den oorlog.
Laat men den huurprijs dezer laatste wonin
gen door wettelijken dwang steeds op hetzelf-
de of slechts weinig verhoogd peil, dan zal
die huurprijs, bij latere opheffing der Huur
commissiewet met een sprong naar boven
gaan.
Om deze stoornis in de economische ver-
houdingen te veorkomen, wordt de bepaiing
van arc 4 der Huurcommissiewet gesenrapt,
vtarin vastgelegd is, dat aan hoogere huur
prijs slechts goedgekeurd kan worden wan-
neer deze redelijk is in verband met de nor
male huurwaarde op 1 Januari 1916 ver-
meerderd met de hoogere noodzakelijke voor
de woning bestemde uitgaven.
In het Thans ingediende wetsontwerp krijgt
de huurcommissie slechts tot richtsnoer zorg
te dragen voor edh redelijke huurverhooging
die geleidelijk voert tot den normalen prijs
van net vrije verkeer.
Daardoor zal later de intrekking der
Huurcommissiewet geen ernstige gevolgen
hebben en kan ook de bouwnijverneia in den
strijd tegen den woningnood voldoende
kracht ontwikkelen.
De verhuurder heeft hierbij het voordeel,
dat waar zijn persoonlijke uitgaven door het
duurdere leven zijn gestegen, hij ook een
hoogere vergoeding voor het gebruik van
zijn in waarde gestegen eigendom zal ont-
vangen.
De nauwkeurige bepaiing met hoeveel de
huur verhoogd mag worden, is aan het oor-
deel'der huurcommissie met beroep op den
kantonrechter overgelaten.
Het ontwerp stelt voor een percentage van
20 pCt. vrij te laten boven de normale huur
van 1 Januari 1916 en van 10 pCt. voor wo
ningen waarop de Huurcommissiewet van
toepassing is verklaard.
Geen huurverhooging wordt gevreesd voor
woningen verhuurd door publiekrechtelijke
lichamen en door volkshuisvestingsvereeni-
gingen, voor welke bet maken van winst
krachtens de statuten is buitengesloten.
Wordt hier cen geleidelijke huurverhoo
ging wenschelijk geacht, dan kan het Rijk
niertoe, door beperking ziiner bijdrage, dwin-
gen, zonder dat tusscnenkomst der huurcom
missie vereischt wordt.
In de zelfde conditie verkeeren midden-
standswoningen, voor welker bouw Rijk en
gemeente steun verleedden.
Ter bestrijding van het zgn. sleutelgeld en
dergelijke praktijken wordt niet alleen de
wetsovertredende verhuurder meer strafbaar
gesteld. Ook de niet verhuurder die eenig on-
geoorloofd voordeel ter zake eeaer huur be-
aingt of aanneemt, zal voortaan strafbaar
zijn en de verhuurder zal telkenS een straf
baar feit begaan als hij een te hooge huur-
som in ontvangst neemt.
Wordt het thans voorgestelde wet, dan is
overtreding dezer wet met alleen meer met
geldboete docfi ook met hechtenis strafbaar.
Voorts is bepaald, dat verschillende huur-
commissien in eenzelfde gemeente gevestigd,
bij hun beslissingen gelijke beginselen moe
ten toepassen en dat de huurcommissie be-
voegd is aan hare uitspraken terugwerkende
kracht te verleenen tot den dag waarop het
verzoek om goedkeuring van een huurprijs is
ingekomen.
De regeeringszorg voor een goede volks
huisvesting uit zich tevens in een thans inge-
uKiid wetsontwerp tot aanvuiiing van de
Woningnoodwet.
Hier worden ingrijpende wetsbepalingen
gemaakt, en treedt de regeering krachtig op,
maar hier gaat het dan ook tegen de huis
eigenaren, die ten eigen bate misbruik van de
tijdsomstandigheden willen maken.
Waar niet meer een redelijk en geoorloofd
gebruik van den privaita eigendom aanwe-
zig is, maar een misbruik dat niet geduld
mag worden, is, naar de regeering meent, in
grijpen van de overheid als uiterste middel
geboden, omdat de maatschappij niet in
staat is zich zelve te bcschermen.
Volgens een ontwerp-Huuropzeggingswet,
dat mede aanhangig wordt gemaakt, kan
wanneer men een woning opzetteliik ledig
laat staan, den eigenaar aangezegd worden
de woning te verhuren en wanneer hij hier-
aan niet voldoet, kan men de woning voor
hem verhuren.
Men komt dan tot onteigening en wanneer
voor een groote woning moeilijk een huurder
aan te wijzen is, die financieel in staat is de
woning te betrekken, moet een dergelijk pand
eerst verbouwd worden en voor bewoning
door meerdere ge ;nnen geschikt worden ge
maakt.
De onteigening ten name der gemeente of
van een erkende vereeniging is mogelijk
wanneer de woning een ongeoorloofden, voor
ieder afzonderlijk geval te bepalen, tijd on-
bewoond is, wanneer zij slechts ten deele be-
woond is door het b.v. daarin laten huizen
van een bewaker - of indien baar onderhoud
verwaarloosd wordt.
Valt van boven- en benedenwoningen een
van beide in de termen van onteigening, dan
moet het geheele perceel worden onteigend.
Bij onteigening moet de koopsom, eventu-
eel vermeerderd met de kosten van verbou-
wing vergoed worden, tenzij blijkt dat het
Eand in handen is van een speculant die het
ocht met de uitsluitende bedoeling door ver
koop winst te behalen.
In het algemeen hebben tweede en volgen-
de koopers dus geen aanspraak dat de maat
schappij bij eventueele onteigening bun spe-
culatieve doeleinden eerbiedigt.
Trouwens een eigenaar kan steeds groote
schade ontgaan doof zijn woning te verhu
ren en behoorljjk te ondirhouden
Voor woningen die niet het object van spe
culatie waren, moet, rekening houdende met
de waardeverandering van het geld, bij ont
eigening de verkoopwaarde van 1 Augustus
1914 vergoed worden.
Bij die onteigening kan naast gemeente-
verklaard, zal door Burg, en Weth zoolang
er van woningnood sprake is, een verbod kun
nen uitgevaardigd worden tot het onttrekken
van woningen aan de bestemming die zij op
1 Januari 1920 hadden of tot het afbreken
van woningen.
In het algemeen zal dit afbreken n:et mo-
Sen plaats hebben wanneer belanghebben-
en met elders voor het tot stand komen van
nieuwe woningen zorg dragen.
Verwaarloozing van woningen kan op
kosten van den nalatigen eigenaar door bet
gemeentebestuur worden tegengegaan en
wanneer dit niet mogelijk is kan onteij
volgen, terwiil overtreders gestraft
worden met necbtenis van hoogstens drie
maanden of een geldboete van ten hoogste
twee duizend gulden.
De regeering heeft meerdere maatregelen
tegen het onbewoond laten van woningen
voorgesteld.
De gemeente en de huurcommissie moeten
bij ieder voorkomend geval zoo veel mogelijk
samenwerken.
Wordt in de bewoning van een pand niet
voorzien, dan zegt de nuurcommissie den
rechthebbende aan om alsnog binnen den
termijn van een maand voor een behoorlijke
bewoning te zorgen en wanneer daaraan
niet voldaan wordt treedt de huurcommissie
zelf als verhuurder op.
Het is logisch, dat vrijwel alle rechthebben-
den in hun eigen belang het niet tot dit laat
ste zullen laten komen.
Om wetsontduiking te voorkomen, moet de
bewoning werkelijk ziin en de voorziening op
ernstige wijze zijn voltrokken.
In de woning mag dus b.v. geen bewaker
gehuisvest worden en hoewel de woning
op 1 Januari verhuurd mag zijn met ingang
van een lateren datum is het duideliju dat
de woning b.v. niet verhuurd mag worden
met ingang van een jaar later.
Het is ae bedoeling dai de huurcommissie,
die hare bevoegdheia van Burg, en Weth. er-
langt en van wier beslissingen hooger be
roep bij den kantonrechter openstaat, slechts
kan optreden wanneer er in de bewoning een
onregelmatigheid geconstateerd wordt.
Wanneer de huurcommissie als verhuur-
ster optreedt, zal zij die bij het betrokken
pand op voor bet publiek zichtbare wijze
oekend maken.
Na het hooren van den rechthebbende of
den eigenaar kan de huurcommissie, naar
haar beste weten beslissend, een huurder
aannemen.
Elke na den datum van de indiening van
het wetsontwerp verrichte handeling, waarbij
over het gebruik der woning is beschikt, is
krachteloos tegenover dengeen aan wien de
woning door de huurcommissie verhuurd is.
De huurder kan er bovendien staat op -ma
ken, dat verwisseling van den persoon van
den rechthebbende de huurovereenkomst niet
ongeldig maakt.
Heeft de huurcommissie een woning ver
huurd, dan kan zij den huurder eenbevel-
schrift afgev;-.n waarbij de woning tot zijn
beschikking wordt gesteld en de v:; huurder
die meent ten onrechte een aanzegging te
hebben gekregen, kan zich binnen veertien
dagen met een verzoek om ontbeffing tot den
kantonrechter wenden.
Om den woningbouw aan te moedigen is
bepaald, dat de wet niet van toepassing is op
woningen welker bouw na den datum van
indiening van dit wetsontwerp is aangevan-
gen.
Wij hebben hierboven in het kort de voor-
naamste bepalingen van de thans ingediende
wetsvoorstellen weergegeven.
Er blijkt voldoende uit, dat terwijl de re
geering nog voor een goede volkshuisvesting
blijft waken, zij zich toch bij de veranderae
tijdsomstandigheden wil aanpassen.
En bovenaf blijkt, da: zij bij hare maatre-
goeden van de kwaden weei te scheiden.
Den bona fide huiseigenaren wordt heel
wat meer vrijheid toegestaan dan zij tot dus-
eenige vrije beschikking over hun eigendom
voor dezen geen sprake meer kan zijn.
En daarom kunnen de thans ingediende
wetsvoorstellen, welke voor den huurder en
den bona fide verhuurdei alleszma billijk ge-
noemd mogen worden, slechts aller syrapa-
thie verdien-'n.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Zooals bekend had Zwitserland voor tne-
treding tot den Volkenbond het voorbfioud
gstnaakt, dat zijn aeutraliteit op dwa voor-
grond gesteld zou worden en de Uitvoerendi
Raad van den Bond heeft nu besloten Zwit-
serland met behoud van zijn aeutraliteit toil
te laten.
De Raad benoemde de leden van de com-
missie voor het Saarbekken.
Goedgekeurd werd een rapport van Leon
Bourgeois, nopena den doorvoerhandel lang»
havens, water- en spcorwegen en beslotea
werd een admin istratief Iichaam te scheppen
en daarbij gebruik te maken van de reeds be
staande commissie van deskundigen.
Ook werd goedgekeurd het rapport over
de instelling van een internationaal instituu*
voor de volksgezondheid. Daarin is vastge-
legd, dat maatregelen ter bevordering van do
Volksgezondheid noodzakelijk internationals
maatregelen moeten zijn.
Volgens de „Matin" hebben de technischo
raadslieden van de conferentie te Londea hei
antwoord opgesteld op de bezwaren der
Duitschers tc^n de Uitievering der oorloga-
misdadigers Wei zou het antwoord krachtig
van toon zijn, maar het zou toch ook den
weg tot besprekingen openen en rekening
houden met de denkoeelden van Lloyd
George, benevens met den staat der openbam
meening en den toestand van de partijea in
Engeland.
De ,,Echo de Paris" weet mede te deelen,
dat Millerand te Londen krachtig de alge-
heele uitvoering van het verdrag voorgestaaa
heeft. Desnoods wilde hij de sdhuldigen bij
vcrstek berechten. Duitschland zal daarbij
gestraft kunnen worden voor elk tekortschie-
ten in de uitvaarding van het vredesverdrag.
De ontruiming van den linker-Rijnoever zou
uitgesteld kunnen worden, terwijl de bezefc-
ting zou kunnen worden uitgebreidl
Het proces-Erzberger-Helffertch verloop*
,n wederzijdsche besdiudigingen can hatelijk-
heden.
Het particu Here leven van Erzberger word*
verder onderz^+ zonder dat het nog to*
vcrrassende onthullingen is gekomen.
Het voorbeeld van den vaandrig, die meen-
de zijn vaderland een dienst te bewijzen door
Erzberger neer te schieten, vindt navolging
De politie heeft althans opnieuw een jonge-
man aangehouden, die de zittingszaal tracht-
te binnen te dringen en in het bezit van eeo
?eladen revolver was.
STATEN-OENERAAL
E'ERSTE KAMER.
In de zitting van 13 Februari-, betreffeudo
ataatsbegrooting Financifen meende Minis
ter de Vnes dat binnenikoTt stijging
van den zoozeer gedaalden koers der jongste
leaning valt te, verwachten. Bij den wisselval-
ligen zilverprijs van thans zullen nog papie-
rcn guldens en rijksdaalders in circutatie blij
ven Tot den aanmaak van nikkelen munt
heeft de regeering geen plan.
De ongewijzigde motie-Van Kol achtte spr
overbodig, terwijl hij niet kan toezeggen er
uitvoering aan te geven wanneer de" mode
met het amendement-Van Houten (om na te
gaan in hoever staatsmonopolies aan de
schatkist kunnen worden dienstbaar ge
maakt), mocht worden aangenomen
De heer Van Kol trok zijin mode m
doch stelde daarvoor in de plaats de geameu-
deerde motie.
'De heer Van Houten trok zdja
amen dement in.
De heer Van Kol nam dit over
De Ml i n i s t e r handhaafde nader zijm
srandpunt, waama de heer Van Kol ook de
gewijzigde mode terugnam.
De begrooting werd z h. st. goedgekeurd
Bij de 1 anobouwhegrootrng verklaarde
Minister van I jsselstein in antwoord
aan den heer Geertsema, ernstige bezwaren
te hebben tegen vesdging van een leerstoel in
landbouwonderwijs aan de Groningsdie Uni-
versiteit. Aan den heer Michieis van Kesse-
nich zegde spr., dat de nog belemmerende be-
palingen ten aanzien van uitvoer van zuivel-
producten1 binnenkort zullen worden opgehe-
ven. De regeering is niet bereid de groote
hoeveelhedien opgeslagen kaas over te nemen.
Den heer Van Idol zegde spr toe dat hij
proeven met de wichelnoede zal bevoideren
door de zaak onder de aandacht te brengen
van den geologischen opsporingsdienst.
Na replieken werd die begrooting aangeno
men zonder hoofdelijke stemming.
In verband met opmerkingen betreffende
„Arbeid'", van den heer de Waal Mlalefijt
wees Minister Aalberse crop, dat
bij dc Werkloozenverzekering het verzeke-
ringsbeginsel gaat boven aat van armen-
zorg en dat beginsel gold ook bij de extra-
bijwagen De onderhavige regeling is trou-
wens tijdelijk, het definitieve ontwerp dezer
regeling is vrijwel gereed en zal binnenkort
worden nrediend. iSpr. wees op de door hea
aangebracfite wijiiging in de juris prudentie
der Drantwet rriet betrekiring tot de gemeen-
tdbestuien, welke van grooteu inVlood is op
de drankbesfcrijlding.
Nla repliek w?rade begrooting aangenomes
zonder hoofdeliike stemming.
'De vergadering werd verdaagd tot Dins-
dag 23 dezer, namiddage 3 uur
Dlrecteur: O. H. KRAK.
■-rjagf-iTB
Hoofdredaotouri Tj. N. ADEMA.
