t.
Hofldsrij Ebb bb Iwlntifite Jaargsii.
Dinsdag 17 Febrnari.
PUBLIC AT IE.
nuari
POLITIE der Gemeeate ALKMAAR alsnog
in herinnering de verplichting van ieder
vreemdeling, om zich bij aankomst in deze
gemeente onmiddellijk aan te melden aan bet
Bureau van politic in de Langestraat alhier,
tot inschrijving in de aldaar gehouden wor-
dende vreemdelingenregisters, welke verplich-
ting voor minderjarige kinderen op de ver
zorgers rust, Waarom dan ook in hei b ij zonder
de aandachi van verzorgers of aj. verzorgers
van buitenlandsche Oostenrijkschekinderen
daarop gevestigd wordi.
Bij vertrek der kinderen rust op de verzor
gers de verpiichting, met de hun op het Poli-
Bebureau aJgegeven blauwe kaart zich daar
weder te uervoegen tot afmriding der kinde
ren.
Alkmaar, den 13den Februari 1920.
De commissaris van politic.
W. Th. VAN GRIETHUYSEN.
(Van onzen Parijschen correspondent
(Nadruk verbodea).
Parijs, 10 Februari 1920.
,JJe kinderen ui het Bosch."
Door mijn geopend raam komt een lustig
vogelgetjilp binnen en in de kleine „jardin
uollandais", zooals we bier de binnenplaats
van aiijn hotel noemen, ligt over de beesters
een zacbt groen waas. De binnenplaats is an-
tiek en bet groote opengeslagen raam, waar-
voor ik zit te scbrijven, draagt wat eenvoudige
nobele sculptures uit de Louis XlV-periode.
i let is van een zeer aparte bekoring zoo te
wonen in bet hart van bet oude Parijs en te
zitten in een kamer waar een bouquet violet-
ten geurt en een zacbt lentesfeer door bet ven-
ster binnenstroomtMidden Februari 1
Wei is Parijs een gezegende stadl
Weldra zullen ze daar zijn de zachte voor-
jaarsavonden rondom de zomertbeaters der
Cbamps-Elysees en de zorgelooze acbtema-
middagen als de dalende zon vaag naflon-
keren gaat in de wiide speelsche meren in bet
Bois de Boulogne. Elken dag zijn nu al die
blauwige nevels van Parijs doorzichtiger en
elken aag scbijnt de zon goudener door de
bleek groenende bo omen der ochtendlijke
Tuilleneen.
MaaF waar zal ik u over schrijven? Want
dit alles zijn „maar" vaagbeden in bet Parij-
scbe bestaan en ik moet u met meer concrete
gebeurtenissen aankomen.
Tocb..... wiide ik wel graag zoo eens heel
rustig met u doormijmeren over wat indrukken
die ik bad de laatste week en ik wiide u b.v.
vertellen van de Parijsche kindertjes, die ik
zag spelen in bet Bois de Boulogne en van
zoo veel meer dat vaag en onbelangrijk
scbijnt! Hoelang is.bet geleden dat een Hol-
iandscb jong meisje, dat mij sindsdien nooit
meer scbreet, mij vroeg „over de Parijsche
kindertjes" te scbrijven?
Ik beb-t met gedaan toen; omdat ik ze
met kende dan op de akelig officieele wijze
van keurige kleine „entrees de cbambre" aan
bet dessent bij een diner of een jour, waarbij
mijn boofdindruk was dat bet voor zoo'n klei
ne boy of zoo'n kleine meid een kwelling
moest zijn stelselmatig afgezoend te worden
door een kring van min of meer gemaquileer-
de priksnorren. Maar zooals ik zegsinds
dien beb ik ze in't Bois zien spelen in bun
korte kleurige wallets kleertjes met bun guiti-
ge middeleeuwsche mutsjes op, zoo volmaakt
gelukkig; met bet zuiverste, neerlijkste, klare
kindertjes-geroep en kindertjes-gelacb dat
maar uit jonge Fiansdse keeltjes kan uitkla-
teren. En de groote herdershonden dartelden
om ze been, terwijl een goedaardig, klassiek
bedelvrouwtje oud brood verkocbt voor de
zwanen en de eendjes, die voortdreven op het
kabbelend vlak van louter zilveren golfjes. En
ik bedenk hoeveel van mijn tegenwoordige
yrienden of jonge en oude vriendinnen, Pari-
siens en Parisiennes van welbewuste levens-
houding mij in een vertrouwelijk moment ver-
telden boe lief bun die jeugdherinneringen
nog zijn kunnen en boe ze zich nog soms te-
rugdroomen in die goddelijke-zorgdooze tijd,
dat ze elken mooien ochtend die God gaf spe
len mocbten om de zonnige meren van bet
Bois de Boulogne.
Maarbet Hollandsche jonge meisje
vroeg mij nadrukkelijk te scbrijven over: „De
Parijsche kindertjesr enze spelen niet
alle, lang niet alle, in bei voorjaarscbe Bois
de Boulogne.
Daar zijn allereerst de duizende en nog
eens duizende kleutera van de .(Assistance Pu-
blique", de kleine verschoppelingen, die be-
scherma worden door den Franschen staat
omdat ze geen vader bezitten, die ben bescber-
men kan m bet wreede leven, dat maar al te
gauw in hun kinderbestaan zal ingrijpen en
hun zal voeren vanuit een donkere .benauwde
mausarde of vanuit een sober kil gesticht mid
den in den wervelstorm van atelier, industrie-
en en fabrieksbestaan met( als reactie, de zie-
kelijke groote-stads-geniLtingen van cinemas,
music-halls en dans-lokalen.
Daar zijn ook de duizenden kleuters van
arbeiders en kleine burgers, die tot hun tien-
de jaar „en nourrice" worden gezonden in de
campagne, omdat bun ouders ze in de stad
niet verzorgen kunnen en het beter voor ze is
bij boerenmenschen op te groeien dan in een
stoffige. nauwe volksbuurt met een moeder die
buitensnuis werkt. Want de Parijsche vrouw
uit den werkmanqetand en der kleine burgers
gekomen jon
ge meisjes. die bun geluk zijn komen zoeken
m het weelderige Parijs, realiseeren te laat
hoe duur die betrekkelijke groote-stads-weelde
gekocht wordt en dat de groote-stads-vreug-
den, zonder veel oordeel des onderacheids ge-
smaakt, maar zeer betrekkelijke vreugd ge-
ven. Doch zooals men weet blijven de meeste
zelfs nog
Parijtehe leven etgmriijk te brtugm heeft aan
zooveel verschillende jongere en oudere men
scben, die bier kwamen leven, is zoo een voor
jaarscbe ochtend in bet Bois de Boulogne,
met de zilverig-kabbelende golfjes van bet wij-
de meer,is zoo een lente-acbtige ochtend
in het Bois de Boulogne met zonnig, kristal-
helder kindergejubel van zoo een ongemeen
roote weldadigheiden juist daarom, omdat
le groote lichtgrijze stad Parijs zoo een mon-
sterlijke Ml kan zijn voor de verdoolde milli-
oenen menschen die er hun geluk kwamen zoe
ken, is het wijde, zonnige, milde Bois de Bou
logne mij soms als een hemelsch Paradijs
wanneer het 'a ochtends zijn zachte, milde
boschgeuren uitwademt in een gouden sfeer
van blauwig-sluimerende heel, hedl teere voor-
jaarsnevelen.
STiFAN.
SF8DSNIEUW8.
lijven de
jken ze
kinderloos ook.
Omdat ik dit alias zoo Mil goad
■as waadaMHl aw feuus* Imb, «aa
dezer jonge Parijsche huweljj
rf-
m
fate
„DE MIDDAGHOOGTE."
Vrijdag 13 Februari sprak voor deze ver
eeniging Mevr. A. van Maanen-Martin over
de „Sacramenten".
De spreekster, na een inleiding van den
voorzitter, Ds. H Westra, het woord verkrij-
gende, begon met er op te wijzen, dat men
ae waarde van de Sacramneten kan leeren
kennen door tot hun oorsprong terug te
gaan. Hunne waarde mag niet beoordeeld
worden naar hetgeen ze in de huidige R.-C.
kerk schijnen te zijn. Het zal velen voorko-
men, dat het ceremonieel niets anders is dan
schijnvertoon met een zekere geheimzinnig-
heid met misschien het doel macht te verkrij
gen. Onb:grijpelijk is deze ged'achtegang
wel niet, l ar de kerk van Rome zich steeas
een „macht" in de „wereld" gewenscht heeft
en daarvoor wel o. i. ongeestelijke middelen
gebruikt heeft Maar e6n verkeerde factor
maakt niet alles verkeerd. Geen enkele vorm
van geloof bestaat er, waarvan de kern niet
waarheid is, hoeveel leugens er ook omheen
gebouwd zijn. Het is die kern, die de men
schen bindt en opheft. Doel van de lezing is
de kern van waarheid in de Sacramenten van
de R.-K. kerk op te sporen. Sacrament, oor-
spronkelijk, beteekende iets waardoor men
zich of een ander tot iets verbond, duidde la
ter een godsdienstig geheimnis aan en nog
later werd het volgens de R.-K. leer „een uit-
wendig teeken, door Christus ingesteld, be-
teekenende een bijzondere genade, welke ons
door hetzelve gegeven wordt" Spreekster
toonde verder aan welke groote overeenkom-
sten er zijn tusschen de R.-K. en zoogenaamd
Heidensche Godsdi«sten. Zij haalde daartoe
verschillende, ook R.-K., schrijvers aan en be-
toogde verder de groote waarschijnlijkheid,
dat aan alle deze ceremonieSn een symbool
ten grondslag ligt.
B. v. bij het Avoddmaal Twee gedachten
treden hierbij naar voren, n.l. dat wij bestaan
door het Offer der Godheid en dat wij, omdat
ook
dachte van het Offer der Godheid' niet een
speciaal Christelijke. Het Offer van Christus
is niet in de plaats fetreden van alle andere
offeranden, maar is een andere uitdrukking
van de Eene groote waarheid, die aan alle
Godsdiensten gemcen is. Men vindt die ge-
daachte o. a. bij de oude Chalde6rs, Egypte-
naren, Grieken, Indifirs. Een Chaldeeschc
overlevering zegt, dat de Ood Bel Maruduk
zich het hoofd afsueed en dat van dit bloed
en klei de menschen gemaakt werden Spr.
wcrkte dit en andere voorbeelden nader uit.
Het denkbeeld, dat bloed vereeniging met dc
Godheid en tusschen de menschen onderling
brengt, komt overal in naar voren. Het Sacra
ment van het Avondmaal is dit niet slechts
een herinnering aan het Laatste Avondmaal
zooals bij Vrijz. en R.-K.
In het Hindoeismc heeft dagelijks een plech-
tighcid plaats, die zeer veel overeenkomt met
de Mis der R -K. kerk en die ook Oods offer
voor den mensch symboliseert. In deze beide
plechtigheden ligt nog een diepere waarheid
~pr. i
iensten nun inncrli
het Offer voor ons alien werd gebracht,
met elkander verbonden zijn. Nu is de
liepere
verborgen. Spr7 toonde aan, dat alle groote
godsdiensten hun inncrlijto, eaatensche en.
hua uitarlfjka, ■wtl'arhj Lax. habhtnj. In dt
&amgevat Als voorboeld van een mythe
de Middeleeuwen haalde spr. de Parzival
mysterie scholen ward de innerlMhe rijde go-
leerd en aas deze leeringon werd voor but-
tenataanden den vorm van mythe gegeven.
Deze mythen, die overal gevonden worden,
zijn uiterlijk bezien levensbeschnjvingen van
Ooddelijke of half-Goddelijke wezena op
aarde, Alle deze mythen komen in hoofd-
punten duidelijk overeen en geeft ultvoerig,
wat in de Avondmaalsplechtigheid in't kort
is &.am£x 1
uit
aan.
Naast de waarheid van het Offer, ia ook
nog steeds bewaard geblevcn die van het be
staan van den weg, die tot Hoogcr leven
leidt, welke weg werd aangegeven o. a in de
mysteriescholen tijdena het eerste Christen
dom. De leer van het Christendom aloot aan
en wat in wezen gelijk aan het in de myaterie-
scholcn gegevene. Het Christendom wierp
zich echter op als de meerdere en uitverkore-
nehet heeft echter dankbaar terug te zien op
die godsdiensten, welke den bodem van zijn
groei hadden bereid.
De 7 Sacramenten, welke de R.-K. kerk ook
nog bezit, zijn een duideliike afspiegeling van
de 7 inwijdingen van de mysttrtescnolen.
Deze 7 inwiidingen stelden de trappen voor,
welke de ziel te gaan heeft, tot zij volmaakt ia
geworden Bij de inwijdingen gesehiedt de
verandering in de ziel in de eerste plaats,
terwijl bij de Sacramenten in hoofdzaak de
genade naar ons neerstroomt, hetwelk een
passieve houding ten gevolge zou kunnen
liebben die niet altijd zonder gevaar ia.
Spr. ging vervolgens de verschillende Sa
cramenten na. De Doop reinigt volgens de
R.-K. kerk den mensch van erfzonden, nie-
mand wordt zondfer doopsel zalig en kan dan
ook geen andere Sacramenten ontvangen. We
kunnen den Doop beschouwen als de omme-
keer, de wedergeboorte in het leven van den
mensch, het komen van afgescheidenheid tot
eenheid met het geheel. Ze heeft bctrekking
de Ziel en niet op de persoonlijkheid, zoo-
de R.-K. kerk lcert Het wijwater heeft
toch, mits goed gewijd, een zekeren helpen-
den invloed van magischen aard. De bevesti-
ging of het vormael, overeenkomende met dc
tweede inwijding, de verzoeking vonnt te za-
men met het lste Sacrament de voorbereiding
tot den 3den stap, het Avondmaal. Het ver-
onderstelt een grootere zelfstandigheid, het
begin van strijd, die ook de 2de inwijding
kenmerkt. Er stroomt, de R.-K. kerk zegt het
ook, meerdere genade en wel natuurlijke
genade op ons neer; dit in tegenstelling met
het bovennatuurlijke der R.-K. kerk
Andere zielen helpen bij dezen stap (Peter
en Meeter van den vormpling).
In de Biecht (de passie uit de mysteriin)
wordt de Priester als plaatsvervanger van
den Christus vervangen door den Chriatua
in ons, ons Hooger Zelf. Geen Priester,
maar alleen het Hooge Zelf kan de schulden
vergeven. Spr. meeude, dat de R.-K. kerk ten
onrechte de macht in handen van den Priester
legt, hoewel er ook zeer zeker hulp geboden
wordt.
Het H Oliesel komt overeen met de Kruiai-
ging in de mysteri6n, waarin het de beteeke-
nis heeft van de verlossing van de zie! van
deze aardc na een lange reeks van incarnation
Hij, die door de 5de poort gegaan is, ia niet
meer aan de aarde gebonden; net Hooger- en
het Lagere Zelf zijn ttn geworden. Bij de
R.-K. kerk is dit net laatste Sacrament. (Hu-
6de trap en wordt Priester.
Hij, die de 6de inwijding doorgegaan is, is
de ware Priester, plaatsvervanger van den
Christus Hij is Mensch en God, Middelaar
tusschen Menschheid en God en heeft Han
ook de macht, de zonden te vergeven.
Het Huwelijk (de Hemelvaart) sluit in, dat
de ziel ten geworden is met den Verlosser,
een vereeniging, die niet meer teniet kan wor
den gedaan. Het R.K. huwelijk geeft slechta
een zeer, zeer flauwe afspiegeling van
eenheid.
Spr. wijdde ook nog eenige woorden aaa
de ri. Mis, waarin nog meer volledig ia uit-
;cdrukt: le. Het Kosmisch Offer en 2e. het
'ad van Volmaking Na de Mis in ooder-
deelen behandeld te hebben, kwam zij tot de
slotsom, dat zij meende in de H. Mis te moe-
ten zien: 1. Het symbool van de Kosmische
Kruisiging; 2. Het symbool van inwijding,
het opstijgen van den Mensch tot Ood; 3. en
een herinnering aan den Stichter.
De Waarheid, die in de Sacramenten ligt,
is een eeuwenoude; de Protestant mag ze
niet verwerpen, omdat ze Roomsch zijn, de
R.-K. mag ze niet als zijn uitsluitend eigen-
dom beschouwen Ze geven weer het Kos
misch Offer en het Pad en hebben door ma-
:ische inwerking invloed op de hoogere
M Itto.
ill* tout
GKRELSTETXTKE WERKIMiANSBOND.
Gisterenavond ©rganisearde de Ohr. Be
eturenbond een openbare vergadering en
o-pen-de de voorzitter, de heer J. Bruijn, met
gebed. Daarna heette hij de aanwezigen har
telijk welkom en gaf toen, het woord 8an
Da. B. G. 'Westerburg, die erprak over het
onderwerk,3et Axbeiderevraagetuk".
SpT. zei hoe vroeger dit vraagstuk niet be-
atond, in Bomeinsch en Griekache kringen
bestonden er alleen alaven; ook in het Oude
en Nieuwe Testament kwam dit niet voor. In
het Oude Testament kiwam toch in de Mo
zaische wetgeving het probleem naar voren,
de profeten spreken en getuigen wel aociaal,
maa: een arbeideraorganiaatie beetaat nog
niet
In de Midd'eleeaiwen it wel het gildewezen
tot bloei, maar krnnt de ..overhoenaching voor
van „meestcra" en oerete knechten over de
„gezellen". De patroon® vormden de organi-
aatie, het werd ook hoe langer hoe moeilijker
>m ^patxoon" te worden, er waa langzamor-
hand te veel kapitaal voor noodig.
De Franache revolutie ruimde dit gilde
wezen op, maar gaf er niets voor in de plaats.
Hot gaf wel een val&ch vrijheidebegrip, maar
alleen de derde stand (de bourgeoisie) is op-
gekomen en de vierde stand! (de arbeiders)
ontwikkelde zich in de 19e eeuw eerst lang-
zamerhand. Nu kwam de arbeider wel' vrij,
maar wat ko-nden ze er mee doen, ze waren
aan handen en voeten gebonden, omdat ze
onderhevig zijn aan de wet van vraag en aan-
-bod1, omdat zeongeoirganiseeerd wa
ren.
De eoonomen in Engeland, vooral in 't
fabriekswezen, textielfabricatie, drukten de
prijzen en wilden zoo -goedkoop mogelijk laten
arbeiden. Engeland heeft voor eerst begrepen
dat de vakbewegingen in het leven moos ten
geroep em wo-rdien en na veel tegens tiand is
het geluikt in 1824 het recht van organisoeren
en van staken te verkrijgen. In dat land1 is
tot nog toe geen splitsing al komt er in den
tegenw-oordigen t'ijd ook het socdalistische "en
modeme element naar voren. In Nederland
heeft het langer ge 'uurd, eerst heeft men het
getracht met sociale bonden, maar daaruit is
toch weer gegroeid: de vakorganisatie. Zij is
in ons vaderland w61 gedeeld, n.l. in:
L De Frot.-Ohristeljj-ke en de Boomsch
Ba tholieke
II. De Moderne;
HI. De Onafhankelijke organisatie.
Spr. verhaalde het eigenaardige van die
verdeel-dheid, zelfs in de mensch o. a. een
arbeider die lid- was van de moderne arbei-
dersbeweging en de Ohr. arbeiderawerkm-ans-
bond:.
Ook de vereenigingen van confessioneel en
onco-nfessioneel zijn belangrijke quaesties,
Spr. meende dat een B. Katholieik man
an-dere belangen bad dan een Protestant
Ohristelij'k manbij Borne bestaat geen an-der
belang dan de kerk.
Daarna behandelde spa*, de vraag of prin-
cipieel een vakvereeniging voor christelijke
arbeiders eigoniijik v.-el good was, daar al het
stoffelijke behandeldi wordt en zoo licht de
boventoon voert.
De Chr. Soc. bond staat er heelemaal ach-
ter, wi-1 hij iets bereiken dan moet hij b.v.
huizen bouwen, enz., dan krijgen ze wel leden,
anders niet. De Vakvereeniging beheerscht
all66n het stoffel'ijke, bovendien wordt het
"o ak te duur.
-Spr. vindt toch de vakvereeniging op
ohrist. voet zeer gegrond; zij is niet alleen
gegrond op het stoffelifke, doch ook ter be-
vordering van de geestelijke belangen van den
arbeider.
Nk eeniige minuten pauze ging spr. voort.
De v-akbeweging acht spr. noodzakelijkheid.
De solldariteit m-oet gevoeld worden door de
massa, er moet een organisatie zijn, die zoo
-stork in so-lidariteit isi, dat b.v. Amsterdam
Alpeldoorn helpt en Botterdam Leiden en dan
moet men zich de ooutributie getr-oosten.
In de vakbeweging moet het stoffelijke en
geestelijke belSng gelij-k ataan. De ontwi'kke-
ling m-oet men gadealaan en God aanvaarden
die levendi staat achter de maatschappij. Er is
differentatie in de heele wereld en de een zal
altijd beter opschieten d-an de ander, maar
latn we bij de verschillende standen toch geen
afstanden scheppen van mensch tot wensch.
Ook de ohristen-arbeider heeft recht op be
staan om zijn gezin mot God en met eere in
stand- te houden. Wat is nu de bewegdng van
die vierde stand? Zij moot geleid worden in
christelijke banen,
Een- enquete is in Duitschland1 geweest in
1912 onder 8000 arbefiders, ingesteld door A.
Lebenstein. Hij had drle soorten arbeiders
gen-omen: textiel, mijn- en metaal'bewerkerB.
Spr. ging nog even na het verschil tusschen
het ziele- en zenuwleven van een arbeider en
van een ander mensch, b.v. nachtarbeiders.
Ook nog de invloed van do machine op den
mensch, het blij'kt dat die arbeid vaak depri-
meerend1 werkt.
Spr. raakte even aan de kwestie van de
8-uren werkdag, hoe noodig het is te voor-
komen dat de arbeider zelf machine wordt.
A. Lebenstein heeft toen die arbeiders in 4
groepen ingedeeld volgens lij-sten.
I. de groote groep, (Be intellectueel niet
uitmunten
IL de menschen die denken lets te weten
maar eigenlijk niet zijn, (kletsmeijer®)
III. do mystieken
IV. de intellectueelen.
Die enquete bracht aan't licht, dat man
weinig godsdienstig meer was. De sooialen
hadden de overhand en in 1918 it ook de revo
lutie in Duittchlan-d werkelijk uitgebroken.
In Wall a mi sjjn die ajbtidert zeer atil awjj-
•ehter wat er omgatt in den mtnteh. Maar
mag de arbeider ten gronde gaan aan b.v. het
Taylor ttelsel en heeft Slotemaker de Bruine
ook niet geeegd: „Als het gaat om dividend
en zielja, dan de ziel V Het gaat niet alleen
-om de productie. In de praiktijk moet er ge-
werkt en oo>k de goede kern in Alkmaar moet
aterk zijn en't beginael -hoog hou-don: lichaam
en ziel bij elkaar in den geost van Ohristus.
V-ooral ook de ziel is zooveel te ko-rt geko
men door alle oorzaken, het is noodig te strij-
d-en voor hetere bestaansvo-orwaarden, het
-afechaffen van arbeid van gehuwda vrouwen,
van' joinge kinderen; betere woningen, Zon-
dagrust, enz. De ziel van den arbeider mag
tooh niet opgeofferd worden aan -het dividend.
Want lichaaim en ziel beide zijn het eigend-om
van Jezus Ohristus. Ik heb gezegd. (Applaus).
De voorzitter dankte spr. voor zijn gloed-
volle rede en verzocht hem d'e vergadering te
sluiten met gebed.
JAABVEORi&LAG VAN' HET GENOOT-
SOHAP TOT ZEDELIJKE VEBBETE-
RING DEB GEVANGENEN OVER 1919.
(Vervolg.)
In de hiervorenetaande meer algameene be-
schouwing ia tevens geechetst d'e ontwikkeling
der organisatie van de Alkmaartche afdee-
ling, zooals die in de laatste jiren heeft'plaats
gevonden. Een ambtenaar ia aangcsteld in
samenwerking met andere reclasseeringsin-
stollingen en tezamen ook met de Alkmaar-
sche Pro Juventute Vereeniging die in 1916
werd opgericht. Het moge hier de plaats zijn
om te verklaren, wat ieder in de Ailkmaarsche
afdeeling weet, dat de ambtenaar, de heer O.
W. ML Miuhring, met groot toewijding en met
groote geschiktheid zijn taak vervult De heer
Miihring heeft op 43 vorschi-l'lende -plaatsen
vertegenwoordigers gevo-nd'en waarvan velen
zonder geldelij.ke belooning hun werk verrioh-
ten terwijl -aan sommige anderen, die even-
eens het werk uit toewijding hebben op zich
genomen, nu en dan in verband met het aan-
tal door hen beh-andelde gevallen een vergoe-
ding -of geldelijke bel-ooning wordt toegelegd.
Velen dezer vertegenwoordigers zjjn wel is
waar formeel gewonnen voor het Pro Juven
tute werk, maar zij staan toch tevens voor het
reclasseeringswerk voor volwassenen ten
dienste. En tenslotte: aan het eind van het
jaar is het' in de gevangenit sitting houdende
bureau opgericht.
De eigenl-ijke reolasseeringsarbeid van de
afdeeling is in het verlo open jaar en dit
m-oge de juietheid van het boven in het alge-
meen aangevoerde bewijzen nog sleohts van
uiterst geringen omvang geweest. Hij bepaal-
d'e zich in hoofdzaak tot de behandeling der
75 gevallen di<i op do maand'ljjsten v-corkwa-
men. Omtrent al die gevallen bracht de amb
tenaar aan het bestuur schriftelijk rapport
uit. In 61 gevallen werd besloten dat voor
aanvaarding geen barmen bestonden (29
daarvan wei-gerden hulp of patronaat, 18 had
den geen hulp noodig, 10 werden in behande
ling genomen door de B. K. Beclasseerings-
vereeniging, 0 door het Leger des Heils, 3
waren Duitsche deserteura, 1 -ging naar Bel-
gie, 1 elders naar het buitenland1, 1 was ter
beschikkinig van d'e Eegeering gestel-d en 1
ging in militairen dienst). Veertien gevallen
werden aanvaard' en ten eind'e toe behandel'd
met verechillend1 resultaat (5 sloten zich door
onze bemiddeling aan bij een geheel-onthou-
dersvereeniging, 3 werden geplaatst op het
groote Wandhuis, waarvan 1 vandaar d-oor
ons op de groote vuart geplaatst werd, terwijl
de beide andere veel kans op succes geven.)
Verder werd1 in 1919 over 5 voorwaardelijk
in vrij-heid gestelden toezicht door onze af
deeling uitgeoefend: 1 daarvan is helaas op
zee omgekomen, van 1 moest de voorw. in-
vrijheidstelling worden ingetrokken, 2 zijn
aangusloten bij eene geheelonthouderevereeni-
ging en gedragen zich goed en voor den 5e
moest op name in een krankzinnigengeeticht
worden gevraagd1.
Buitendien werden nog voor een aehtta;
gevangenon met succes reclasw-eeringapogin-
gen aangewend en werk voor hen gevonden.
Wij verwiachten dat in verband met de in
working treding van het bureau en mede in
verband1 met de hieronder te vermeld'en uit-
breiding van het bestuur het v-olgend jaar ook
de eigenl-ijke reclasseeringsarbeid belangrijk
in omvang zal toenemen.
Het afgeloopen jaar echter gaf belangrijke
ontwikkeling te zien in de nieuwere takken
van Justitie de opdrachtgever, 41 maal de
plichten van het Genootechap behooren.
In 72 gevallen (vorig jaar 12) werd rapport
uitgebracht over aard en vroeger leven van
personen die voor de Bechtbank terecht moes-
ten staan. Daarvan was 28 maal de Officier
van Justitie de o-pdrachtgever 41 maal de
Bechter van Instructie, hetzij op eigen initia-
tief, hetzij (wat ook meenmalen voor-
kwam) na-dat de Bechtbank bij interlocutoir
vonnis aan den Bechter Commissaris eene in
structie omtrent den persoon van den beklaag-
de had- opgedragen. Slechts in 8 gevallen ging
een verzoek am onderzoek van advocaten uit.
Wij vreezen dat de advocaten nog niet in die
mate als de Officier van Justitie en de
Bechtbank de nieuwe richting volgen en
doordrongen zijn van de wenschelijkheid dat
een beklaagde niet gevonnisd' wordt zonder
dat vold-oende gegevens omtrent hem aan de
Bechtbank bekend zijn.
De afdeeling deed echter wat zij kon om
ook aan de advocaten haar diensten aan to
bieden. De President der Bechtbank heeft
zich op verzoek der afdeeling bereid1 ver-
klaard, zooals dat reeds vroeger in den Haag
plaats vend, bij de toevosaing van eon advo-
caat aan een -preventief gedotineerde telkens
d'ien advoc-aat een ged'rukt stuk te doen t-ce-
ikomen, waarbij de afdeeling aanbied-t d'eaver-
langd een onderzoek naar Jen persoon van den
g> detineerde in te stellen.
Van de 72 door ons uiturebisehte advie<en
luiden
39 tot voorwaaTdelijke ve*iordeeling;
80 tot onvoorwaardelijke veroordeoling;
8 tot niet-vervclging.
De uitspraak van de Bechtbank wat in 51
gevaPen conform ona advies, terwijl In 9 ge-
vfl'en nog geen uittprauk is gedaan.
Sleohta in 1 geval van de 89 waarin tot
voorwaardelijke gevangenisstraf ward geadvi-
seerd heeft de Beohtbakn onvoorwaardelijk
tot gevangenit veroordeeld. Verder werden 9
gevallen meer dan wij adviseerden buiten ver-
volging gelaten en 2 vrijgesproken.
In het algemeen -kan dus worden gezegd
dat er tuaschen onze afdeeling en db Justi-
tieele autoriteit groote gelijkheid van opvat-
ting beetaat. La hat jaar 1919_werd aan de
afdealiog hi? veasis van de
maal opgedragen aen een voorwaardelijk ver-
oordeelde „hulp en steun" te rerleenen (in
1918 elchte 12 maal). De afdeeling heeft op
dit punt reden tot groote terredenheid over
-h-aar werk.
Slechts 8 van deze 46 -onder toezicht gestel-
de voorwaardelijk veroordeelden gedroegen
zich slecht en werden opnieuw veroordeeld:
van 2 geeft het gedrag reden tot hezorgdheid
en van alle anderen is het gedrag goed zoodat
voor terugval tiot miadrljf geen of uitermate
weiniig vrees meer bestaat (in 6 gevallen it de
observatie voor een definitief oordeel nog te
kort). Hier zij nog aangeatipt dat van al de 3
mislukte gevallen de voorwaardelijke veroor
deeling niet op ons advies wat geschied.
Tweemoal werd door het College van Be-
genten -over de strafgevangenit one advies
gevraagd over een aantal gevangenen wier
overplaateing naar Veenhuizen-gevangenis in
de bedoeling lag. Dverenkomstig ont adViet,
dat aanbeval die overplaatsing van enkelen der
voorgedragenen na te laten, werd -gehandeld.
Vo-or zoover aan de afdeeling bekend ia zijn
daarna -geen overplaat&ingen uit de Alkmaar-
sohe gevangenit meer geschied.
Op de Christelijke feeetdagen werden mede
met bemiddeling van de afdeeling doch op
initiatief van Mej. M. van Bijn door den heer
Boeke en zijn vrienden muziekuitvoeringen in
de gevangenis gegeven.
In het afgeloopen jaar werd een afdeeling
Alkmaar van de Boomsch Kath-olieke Bee las-
seerin-g-svereenigin-g opgericht waarmee wij
op goeden voet verkeerea.
Op initiatief van den ondergeteekende zijn
stappen gedaan ter oprichting van een Be-
classeeringsraad. Behalve onze afdeeling ble-
ken -bereid1 daaraan imee te wrken de afdeeling
Alkmaarder E. K. Beclasseerings-vereeni
ging, Het Leger des Heils, de add. Alkmaar
van de Nederland-sche Vereeniging tot af-
scbaffing van alcoholhoudendu -dranken en
Pro Juventute. Gp den 31en December werd
het aldus gevormde lichaam d'oor den Minis
ter van Justitie als reolasseeringtraad' erkend-
met bepaling dat onze afdeeling 2, de andere
vereenigingen elk 1 lid inidien Raad zouden
mo-gen aanwijzen
In het beatuur vondea vele verandoringen
plaats.
De bedoeling heeft in het afgeloopen jaar
voorgezeten in het beetuur vertegenwoordigd
te krijgen zooveel mogelijk personen uit alle
standen en kringen der maatschappij. Als
nieuwe bestuursledea traden op de heeren
Hars, Directeur der Strafgevangenis, an We-
gerif, predi'kant, die echter beidle weldra we-
gens vertrek naar elders, m esten bedanken.
Ook d-e heer Honing, Directeur van het
Rijkeopvoedingagesticht, die tot einde 1918
alt eooretaris fungeerde, verliet de stad. In
hem verliest de afdeeling een bestuurtlid' van
groote deskundigheid en grooten ijver; wij be-
treurcn zijn heengaan zeer
Het speet ons ook dat de heer Wanna we-
gens zijn drukke werkzaamheden als bestUurs-
li-d bedankte. De heer D. Kemp, workman, be-
stuurslid van den Alim-aarschen Bestuqrders-
bond, werd als nieuw bestuurtlid gewonnen,
en ter allgemeene vergadering worden door
het bestuur de vo-llgen-de heeren voor benoe-
ming in het beetuur voorgedragenK. Haij-
tema, waarnemend-griffier werkzaam in de
instructie van etrafzaken, J. Bruijn, work
man, voorzitter van den Ohristelijken Bestuur-
ders-bond te Alkmaar en A. Englander, win
kelier in mannfacturen, alhier.
uvv* UV1 wvuvsu VAX UOI. w»J) V*
-uuiiiaoio|jivcuHVIU Ul I
De Kerk der toekomst waar apr. in gel ©oft,
zal goed doen aan de Sacramenten een plaatx
te geven, daar sleohts door de menschen den
weg naar het Hooger leven te wijzen, de we
reld kan worden tot een harmonisch geheel,
waar Vrede heerscht.
Een bespreking volgde nog op de rede,
waama Ds. Westra, ae spreekster hartelijk
dank zeggende, de vergadering sloot.
VEREENIGING TOT BEVORDERING
V AN DE GEZONDHEID IN DE
GRAFISCHE VAKKEN.
Zondaigarond- gel de afd. Alkmaar van bo-
vunigenoemde vereeniging eene openbare uit-
x-oering in „de Harnjonie", ten bate van de
verpleging van hare aan tubereuloea lijdenda
en ruatbehoevende leden, en daartoe in ataat
gesteld! door de welwillende en belangloosa
medewer.king van het dubbel mannenkwartet
en klein Gemengd Eo-or ,,Harmonie" (dir. de
heer J. N. Al), den Zeeuwaohen daclamator
den heer J. Leeuwen en de hoogtte afdi van
de gymnaatiekvereeniging „Turnluat" (dir.
de heer J. J. Poll).
Na-dat door den -waarnemenden voorsittar
de aanwezigen welkom waren geheeten en
aan da medewerkenden hartelijk dank wat ge
bracht voor de bereidwilligheid, waarmede aij
da uitn-oodiging der vereeniging aanvaarden,
werd het woord gegeven aan den haar E.
Groen, eecr. v. h. centraal beetuur, te Am
sterdam, die in een kort bttoog uiteentette
het vele en nuttige werk, dat de Vereeniging
gedurende hare tienjarige beataanaperioda
verrichtte tot heil van de aan de gevreetde
tubereuloea lijdende tyjpografen, an er tea
tlotte ten kraohtigata bij alle vakgenootaa,
die tot hedan nog gaan lid der vereeniging
waren. eg anadmeog aiek destn avond nag als
te dntote, iwntil ki an
