m
H
m
m
m
m
n
m
m
S
M
m
a
m
H
s
s
a
m
m
B
a
m
a
u
m
H
m
s
a
a
s
m
m
a
I
w
Damrubriek.
Si
Si
ffl-a
tcf w rg w
V
2Sociale verzekering.
"leT.
eehter berotwwrdend atn de dschen die de
organiseerende vereeniging a an de moderne
voning wil atellen.
En m den turn van bet Paleia, die daar nu
ala eene trooetelooze woeatenij neerlegt, xai
een aoort van artistieke ktrmsse (Slit vol-
den ingericht.
Voorzitatex van het tentoonatellings-comi
ty is de bekeade beeldbouwster, Mevr. Schre-
veIJzerman. Presidente van de afdeeling
Amsterdam der Ned. Vereeniging van Huis-
vrouwen, Mevr. J. Francs MendesCalisch.
Eere-presidenten zijn de vrouw van den Com-
missaris der Koningin in de provincie
Noordholland, mevr. A. R6ellde Vos van
roi van Beschermvrouve op zich heeft geno-
men.
Ongetwijfeld zal deze tentoonc telling, die
evenala de Tentoonstelling De Vrouw
1813—1913" het werk is van vooraan-
staande Amsterdamsche vrouwec, een groot
aucces warden.
In de zalen van Arti is Binds een week ten-
toongesteld de zeldzame collectie oud-Azia-
tische kunst van de firm a Kleykamp te
'a-Oravenhage. Wat een kleur vooral, wat
eene riipe, bezonken, diepe kleur, hebben die
Ooaterlingen tot hunne beschikldng. Zie bet
praehtig stel porceleinen vazen in Kooings-
olauw, al dadelijk bij het binnenkomen in de
eerste zaal; zie de wonderschoone Kazemo
no's en Thlbetaansche tempelvanen in de
groote zaal. Heele processies van priestera,
komen er op voor. Maar indrukwekkender
toch dan al die optochten is de groot Jiao-fi-
guur; de oude priester neerzittend in gebed,
verzonken in meditatie. Bijzonder rijk is de
collectie-Kleykamp van grafbeelden en ge-
beeldhouwde steenen, waarin dood en lev en
ala't ware verbonden zijn. Dan zijn er een
groot aantal knstvoorwerpen uit hout, brons,
ivoor, aardewerk en bergkristal gesneden.
Vooral in het bewerken van het laatste zijn
de oude Aziaten meesters, Trouwens, wat een
praehtig materiaal, dat teeder-gckleurde
kristal.
En eindelijk noem ik nog de machtige god-
heid a an het einde der zaal, hoog uit iron end
boven twee aanbiddende menachenkindee c^,
en links en rechts geflankeerd door een reua-
achtige vaaa van email-choisonn6, die als
'n heerlijk wonder ia.
Dit is eene tentoonstelling om heel in je
eentje of getweeen te gaan zien.
WAGENAAR JUNIOR.
Naar aanleiding van bet door mij geachre-
vene, voorkomende in de „Alkmaarsche Cou-
rani van 7 Februari j.l. maakt de beer Croe-
sen enkele opmerkiogen, waaruit blijkt, dat hij
zich met den inhoua van het boven aangege-
ven stuk met lean vereenigen. Waar vermoe
delijk binnenkort door de Regeering een ont-
werp-Landobuw-Ongevallenwet zal worden
ingediend, heeft het toch wellkbt zijn nut nog
op enkele punten te antwoorden.
In de eerste plaats bad ik er de aandacht
op gevestigd, oat de indiening van bet ont-
werp- Landbc uwongevallenwet 1905 eigenlijk
pas den stooi gegeven iLeeft, om op dit gebied
iets tot stand te orengen, dat dus de door de
Regeering ingediende regeling bet particuliex
initiatief pas wakker bad gemaakt.
„Wat bewijst dit met betrekking tot bet
meer of minder wensGhelijke van de uitvoe
ring der Landbouw-ongevallenverzekering
door de organisaties der land- en tuin-
bouwers?^ vraagt de beer Croesen.
Op zich zelf bewijst dat natuurlijk niets te
gen de wijze, waarop die ongeval lenverzeke-
xing door die orgarusatiea wordt uitgevoerd.
Daarom was bet mij dan ook niet te doen,
maar alleen om te doen uitkomen, dat dat
particulier innitiauef nu niet als iets eerbied
waardigs moet worden voorgesteld, dat in elk
geval moet worden gerespecteerd. Trouwens
de omvang van het aantal verzekerden door
het particulier initiatief leeren we niet ken-
nen In de lezing, door den beer Croesen te
Schagen gehouden vind ik wed een achatting
van bet aantal verzekerden, maar niet het to-
taal aantal landarbeiders over ons geheele
land. Daarna zou natuurlijk eerst kunnen
worden uitgemaakt, van hoe groote beteeke-
ma uie verzekering in den landbouw thans
reeds is.
Door iemand, die Lang in de organ isatie
der landbouwarbeiders is werkzaam geweest,
werd mij trouwens medegedeeld, dat de tot
stand gekomen verzekeringen niet steeds te
danken waren aan de welwil lendheid der
landbouwers, maar in sommige gevallen ook
door drang van de zijde der arbeiders, die,
waar de Land- en Tuinbouwonderlinge verze-
kerd te zijn, dan is bet geheel niet verzekerd.
Ik zeg nog eens, dat dit niet bewijst, dat
werk is geleverd door het particu
lier initiatief. Wanneer de Regeering dan ook
de Landbouwongevallenverzekering ter hand
neemt, is naar mijne meening van haar niet de
vraag: „Hoeveel heeft het particulier initiatief
tdt stand gebracht?" om er dan bij te denken
Dat'moeten wij nu in elk geval laten voortbe-
staan", maar is het alleen de kwestie, hoe het
particulier initiatief heeft gewerkt Blijkt, dat
op den voet, als thans door de Land- en Tuin
bouwonderlinge de verzekering is ter hand ge-
nomen, inderdaad de beste regeling wordt
verkregen, hetzij dan dat ze minder omslag
veroorzaakt, of wel minder administratiekos-
ten met zich brengt, dan zou ik zeggen, dat er
alles v66r is om in de wet een regelmg in dier
voege neer te leggen, mits de rechten van de
arbeiders voldoende gewaarborgd zijn.
Dit laatste moet natuurlijk voorop staan.
Aan het eind van zijn betoog zegt de heer
CroesenDe Vereeniging „Zee-Risico", eene
organisat'ie van werkgevers in het zeevaart en
zeevisscherijbedrijf heeft van vrijwel onzc ge
heele vloot de uitvoering der Zeeongeval len
wet, de schaderegeling daarbij inbegrepen, in
handen en ondanks dat bestaat er, ook in de
kringen der werkrtemers, tevredenheid over de
wijze, waarop de wet wordt uitgevoerd."
Ik wil aannemen, dat dit zoo is en dan alle
eer aan
vraag
de geheele verzekering in handen heeft, zoo
zal zijn.
Ik heb hier voor mij liggen het Verslag om-
trent den staat der Rijksverzekeringsbank en
hare werkzaamheden in het jaar 1905. Op
bladzijde 115 daarvan vind ik
„Het ware intusschen oojuist uit dat ver-
achijnsel eene conclusie te triskken ten voordee-
n de vereeniging „Zee-Risico", maar de
is, of dit bij elke organisatie, die zelf
di-
een
le van het tn artikel 52 en volgena den Onge
val lenwet 1901 gehuldigde eysteem der risico-
overdracht, dat den werkgever zelf of het
lichaam, dat zijn risico draagt, een meer
rect belang geeft by het voorkomen van
ongeval en bij de bevordering van de
mng van een getroffene. burners, dat be!
uit zich dikwijls op eene wijze, die weimg
strookt met de door de wet beoogde bebarti-
ging van de belangen der door een ongeval
getroffen werklieden. De eerste eiscb toch om
die belangen te zien behartigen, zooals de wet
dat wil, is de in artikel 61 der wet voorge-
scbreven aangifte van een ongeval door den
werkgever; daar de werkgever, die eigen risi
co draagt, of bet tegen een lagere premie dan
de Rijksverzekeringsbank vordert, heeft over-
gedragen, of lid ia van een omslagyereeniging
er belang bij heeft, dat zoo weinig mogelijk
ongeval len worden aangegeven, ten einde zijn
kosten zoo laag mogelijk te houden, heeft bet
steisel der resico-overdracht de strekking, dat
maar al te licht een ongeval verzwegen wordt,
dat yn om zijne aanvankelijke beteekenis en
om de mogelijke nadeelige gevolgen van den
getroffene zeer zeker ter kennis van bet Be-
stuur der Rijksverzekeringsbank had moeten
worden gebracht"
Waar ik moet aannemen, dat dit toch niet
in een officieel verslag zou geschreven zijn
zonder dat er voldoende gegevens aanwezig
waren, waarop die meening werd uitgespro-
kea, bLjkt het wel van belang, dat de rechten
van de arbeiders zoo goed mogelijk worden
verzekerd, wanneer de uitvoering der verzeke
ring geheel wordt gelegd in handen van de
belanghebbende werkgevers. Te meer, waar
volgens bet steisel der thans geldende Onge-
vallenwet de schadelooastellingen altijd wor
den toegekend door bet Bestuur der Rijksver
zekeringsbank, terwijl bij de Landbouw-On-
geval len verzekering vermoedelijk de geheele
uitvoering der verzekering zou worden opge-
eiscbt voor de Onderlinge.
Het bovenaangtnaalde uit het jaarverslag
1905 kan natuurlijk niet gericht ziju tegen de
Land- en Tuinbouw-Onderlinge, daar op bet
gebied van land- en tuinbouw nog geen onge-
val lenwet bestaat.
Ala voordeel voor bet leggen van de be-
slissing omtrent schadeloossteliing in handen
van organen, uitsluitend bestaantk uit werk
gevers, wordt genoemd, „dat zooveel spoedi-
ger beslissingen gen omen worden, omdat de
thans op allerlei prinripieele, politieke en wat
voor andere debatten afgesloten wordt." Het
spoedig nemen der beslissingen is een groot
voordeel, omdat de arbeider dan zijn uitkee-
ring kan krijgen op het moment, dat hij er bet
meest behoefte aan heeft. Maar boven de
vlugheid, waarmede de beslissing gen omen
wordt, gaat de onpartijdigheid niet alleen,
maar ook bet vertrouwen, dat de arbeider m
de juistbeid der beslissing stelt. Want ja, als
hij niet accoord gaat met de beslissingen van
de Plaatselijke Ongevallen-Commissie kan bij
deze onderwerpen aan het oordeel van de
Commissie van Scheidslieden, maar hoe dik
wijls zal daarvan geen gebruik gemaakt wor
den, ook al meent de arbeider, dat de beslis
sing niet geheel iuist is.
En daarom mijnbeer Croesen blijf ik het
verkieselijk achten, dat, wanneer de uitvoering
der verzekering wordt opgedragen, aan orga
nisaties van de belangbebbenden, daarin niet
alleen zitting wordt genomen door vertegen-
woordigers van 66n categorie van belangbeb
benden, maar van beide categorieen. E6n
voordeel, hetwelk de regeling der verzekering
zooals die door de Land- en Tuinbouwonder-
linge plaats vindt, moet ik den heer Croesen
toegeven, n.l. dat spoediger practische wijzi-
rgen kunnen worden aangebracht dan bij
wet. De Ongeval lenwet 1901 heeft reeds te
lang op verbeteringen laten wachten, die nu
zijn voorgesteld door minister Aalberse.
De inzender kon zich niet vereenigen met
mijn meening, dat alleen de wet een recht
Landbouw-On-
beke-
derlinge en van de Centrale
derlinge.
Dit dient nog wel eenigszins nader
ken ta worden.
Ger emde bepaling kent een recht op ver-
zorgmg of schadeloossteliing to# aan alle
personen, aan wie ingevolge de bepalingen
van hetReglement verzorging of schadeloos
steliing wordt toegezegd.
Wie zijn nu echter die personen? Volgens
artikel 1. (het Reglement van de Tuinbouw-
Onderlinge ligt voor me) heeft de Bedrijfs-
ongevallen Regeling ten doel
lo. de verzorging van- en het geven van
schadeloossteliing aan arbeiders, die in dienst
van leden-werkgevers van de Tuinbouw-On
derlinge tuinbouw-werkzaamheden verrichten,
enzoovoort."
Recht op schadeloossteliing hebben dus al
leen de arbeiders in dienst van leden-werkge-
vera da Tuinbouw-Onderlinge.
Maar is het nu ook een recht van den arbei
der, dat zijn werkgever lid van de Tuinbouw-
Onderlinge wordt, of zelfs als hij het reeds
is, dat ook blijft?
Deze vraag zal ook de heer Croesen wel
ontkennend moeten beantwoorden. Wanneer
de arbeider eenmaal verzekerd is bij de Tuin
bouw-Onderlinge, heeft hij een recht, dat de
werkgever echter ook weer kan doen ^indigen.
maar het verzekerd zijn is en blijft een gunst
van de zijde van den wefkgever, zij het dan
ook soms een door de arbeidera-organisatie
afgedwongen gunst
Dat er geen sprake is van een recht van
den arbeiaer om verzekerd te zijn, blijkt o.a.
ook uit artikel 28 alinea 4:
,,Indien het lid (werkgever) zich met de
wijziging der voorschotpremie niet kan ver
eenigen, heeft h ijde bevoegdheid zijn deelne-
ming aan deze Regeling, met ingang van
den dag, waarop de wijziging ingaat, te doen
eindigen
En het verzekerd zijn van den arbeider
wordt niet alleen bedreigd door onwil van den
werkgever om de verzekering 1 anger voort te
zetten, maar ook nog door een andere omstan-
digheid, n.l. art. 40 alinea 8: „Het Centraal
Bestuur is bevoegd, wanneer het daartoe ter-
men vindt, het lid wegens het verzuim of de
overtreding bedoeld in al. 1 te beboeten met
eene boete tot een maximum van vijftig gul
den, ongeacht oj het lid te dezer take, inge
volge het bepaalde in art. 11 der Statuten
van de Tuinbouw-Onderlinge van zijn Ud-
maatschap wordt vervatlen verklaard.
Van het door den heer Croesen genoemde
recht op schadeloossteliing blijft de onder-
grond dus altijd een gunst, n.l. of de werkge
ver wfl toetreden als Hd van de Onderlinge.
Daarin kan slechts wijziging worden gebracht
door de wet, waarbij den arbeider een recht
wordt verleend op het verzekerd zijn zelve.
Het is dan ook in het belang van een alee-
meene verzekering der arbeiders te hopen, aat
de wettelijke regeling spoedig tot stand komt.
Daarbij mag natuurlijk met met opzet bui-
ten beschouwing worden gelaten, wat reeds
tot stand gebracht is, maar kan de
haar nut doen met hetgeen de
op dat gebied heeft geleerd wat
insatie der verzekering enz.
J V.
orga-
Aan de Dai tuners i
Met dank voor de ontvangen oplossingen
van probleeni 586 (auteur P. Kleute).
stand
Zwart: 3, 4, 7, 8, 12, 14, 15, 16, 19, 20, 23,
24, 26, 28, 33.
Wit: 21, 31, 32, 34, 35, 37, 39/45, 48, 49,
50.
O p 1 o s s i n g
1. 42—38 1. 16 47.
2. 38:18 2. 12 23
3. 35—30 3. 24 35
4. 39-33 4. 28 30
5. 37—31 5. 26 28
6. 40-34 6. 30 39
7. 44 24 7. 20 29
8 43—38 8. 47 33
9. 45—40 9. 35 44
10. 50 10!
Goede oplossingen ontvingen wij van de
heerenW Blokdijk, P. Dekker, D. Gerling te
Alkmaar; W. F. van Gendt te Bergen (ook
van 585), fi. E. Lantinga te Bellingwolde;
Jb. Toeooel te Sint Pancras.
UIT DE PARTIJ.
In den vofgenden stand gaf de heer Broijer
voor wit een damzet aan Deze is wel niet
zoo diep, maar er zullen er toch heel wat
zijn, die hem niet hadden opgemerkt in de
party.
-
Zwart: 3, 4, 8, 9, 13, 14, 18, 22, 26.
Wit: 24, 27, 33, 34, 37, 38, 39, 47, 50.
De lezer zal goed doen den stand op 't
bord te zetten en voor zich zelf na te gaan hoe
hij zou gespeeld hebben.
Wit speelt:
1. 37—31
1. 26:37
2. 22 31
3. 13 35
4. 37 28
2. 34—30
3. 24—19
4. 38—32
5. 33 2!
EINDSTAND.
In de ontmoeting D. I. O. D. O. S
moest, zooals onze lezers weten, e£n partij
beslist worden. Wij laten hieronder den stand
volgen (zwart is aan zet).
Zwart: 8,20,21,30.
Wit: 19, 32, 33.
Wij achten de partij Voor wit verloren.
schijnlijk remise geworden. Wij zijn
met den heer Hoogland eens. De liefhebbera
kunnen er nu zelf nun krachten eens aan be-
proeven De resultaten van hun onderzoek
zien wij gaarne tegemoet.
Ter oplossing voor deze week:
Probleem 587
van IJ LE GOFF (Damier).
Zwart: 7, 8, 9 10, 13, 19, 20, 27, 35. 36.
Wit: 21, 32, 33, 34, 37, 38. 39, 45, 48, 50
Oplossingen vo6r of op 25 Februari, bu
reau van dit Blad.
UIT HET INDISCHE LEVEN.
XIV:
Als in een Nedterlandsch stadje groote
steden hebben diaar zoo geen last van een
nieuwe inboorling, of liever ingezetene is
neergestreiken, was het oudtijlds de gewoonte,
dat ae andere inboorlingeo op deni loer lagen
Eindelijk klomk het: Cte gordijnen hangen.
En dan werd de volgende Zondagen de nieu-
weling verraat door tal van bel angstel ienden,
die een viaite kwamen rnaken.
Tegenwoortfig is het tftVwfjlB gewoonte.
diait de nieuweimg een advertentie plaatai:
„De heer en' Mevr X. zulieni gaarne Zondag
enontvangen.
Dam ontvangt men en daarna maakt men
zijn coetra-visites, biji welke gelegenhedto
menl goed doet veel kaartjes mee te nemen
Slechts weinigen ontvangen dan terug. iDe
meesteni maken het den nieuwe ling gemak-
kelijlk. Hier heet hot: „Mdjnh«er en Mevrouw
zijn niet thuia", de r; „Mijnheer en Mevr.
zijn vandaag verhiudurd te ontvangen". El
ders „Mevrouw rust".
Mien geeft dan zijn kaartje af ca de taak
is gezonid._ 'De kennis ia gemaakt «ni de nieu-
weling is ingedeeldl in een fcring van ver
sa tie.
In Indifi gaat het net andersoni a duurt
het veel langer.
Weer maakt men ondersdieid tuascbea een
groote stad en een kleine plaats.
In eeni groote stad kicst men zijrij con veraa-
tie. Men behoeft ndflt overal fc zijn. lAaar in
'n kleine plaats mag men nicinandi overslaan
en wat erger is, men dient een bepaalde rang-
orde in acht te nemen.
Ilk neem weer mijin1 eigen ervaringi, dus die
van een civiel ambtenaar, en d'an neem ik
maa% een kleine plaats.
Het eerste bezoek geldt het Hoofd van Be
stuur. Tfet kan er nog mee door, wunneer men
zijln eigen chef nog eerder opaoekii, maar dan
moet men dat liera collegiaal, duut eenveudig
in het wit.
Doch nu de deftige visitea.
's Morgens schrijlft men een1 deftigen brief.
Hbog(Wel)edelgie8tr. Heer I
Zoo het u gelegen kornt, zouden mijb vrouw
en ik u en mevrouw heden (morgen) avond
gaarne onze opwachiting komen maken.
Hoogachtend,
Uw. dw. diem,
v. W.
komt dan terug:
Teledelgieb.(ge8tr.) Heer I
Tfet zal kiiin vrouw en mij hoogst aange-
naam zijtn u heden' (morgen) avond met me
vrouw bii ons ite zien.
Hoogaditend,
Uw. dtw. dn.,
v. PUFFELEiN.
Tegen zeveni uur is men deftig' ini het zwart
gekleed. Wie toch de onverlaat is, die ooit
zivarte ldeeding in de tropen heeft ingevoerd'?
Het is eemvoudig soms vreeselijk. Na een uur
kan men zijln overhemd wel uitwringen'.
Enfin, men1 komt het erf van den gastheer
oprijden' of opwandelen. Dat bangt af van
den afstand natuurlijk en' diie kan groot zijin,
want zelfs kleine plaatsen hebben soma de
uitgestrektheid vani een groote Hbllandsche
stad. Hbt Asser bosch is ongeveer zoo gTOot
als't Koningsplein in Batavia of lirver Wel-
tevreden en1 dat plein ligt toch midden in de
Kota.
De gastheer kornt gracieuaelijk de treden
der voorgalerij af, maakt kennis, bied't mevr.
den arm, lei dit haar binnen en presen teert
haar aan zijn eigen vrouw en aan de andere
gasten, zoo die er zijn. Ook mijnheer maakt
kennis. Dan zet men zich. Dat gaat tegem-
woordig gewoon. Wie het eerst komt, het eerst
maalt, zegt het spreekwoord. Vroeger was dat
al weer minder netjes, meer volgens een
eigen gemaakt etiquette.
Op mijn eerste standpLaats, was ik natuur
lijk op de omderste trede van den ambtelijlken
ladder en daar stood mijn vrouw van zelf
naast me. Toen we bij den- resident kwamen,
was er nog niemand, maar er werd meer ver-
wach t en net was bekend; wie er komen zou
den. Mijn vrouw kreeg een stoel vier stoelen
van de gastvrouw af en er werd meteen bij
gezegd,: De eerste stoel is voor Mevr. A. de
(weede voor Mevr. B. en de derde voor Mevr.
C. Ook de stoelen ter lial' Jjde waren al be-
sproken. Die dames hadden natuurlijk echt-
genooten met belangrijker salaris en dat
mocht toch niet over het 'hoofd gezien worden.
Zoo iets onbeleefds heb ik gelulkkig uooit
weer oniinoet. Laat ik maar dadielij1 an,
dat deze resident de man was vs. t
aan" (Zie mijn vorigen brief). M».t» vi-
let gesprek begint.
Heeft u een goede reis gehad? Get last
van zeeziekte? Hoeveeil kindieren? Is notnni al
school Ze zal wel bij1 onze nonni passen.
i, leeft uw mama nog? Hebt u N. N. ge-
kend? Hoe was hij daar? Rieed hijl nog elken
morgen paardi? Enz. Men kan op die manier
'n heelen tijd vullen. Vooral omdat zoo lang-
zamerhand het gesprek op actueele plaatse
lijke onderwerpen komt. En kornt wat politiek
op de proppen, er wordt iets verteld van een
ruzie, van een gebeurtenis, van' de omstreken,
van den passer en de prijzen, van het huis,
dat men gehuurd heeft. Ondertusschen er
een glas bier of whisky soda rondgedienc. De
dames drinken Hmonade. Sigaren en sigaret-
ten zijn opgestoken eh later komt er een glas
port of een paliitje (bittertje).
Al pratende schommelt men been en weer
en zoo brengt men anderhllf uur door. Een
site diuurt anderhali uur oi langer. Het kan
eebeuren1, d'af de menschen zoo aFleruezellipst
zibteni te kenvelen, dat de tijld omvliegt en als
de officieele vcrtrekitijd is aangebroken u eenr
voudig niet laten gaain. We hebben wel' visites
gemaakt en ontvangen, die tot 10 uur duur-
den.
'Maar soms zijn ze ook ntzettend verve-
lend. Als het gesprek telkens hokt en een stijf-
heid zonder voorbeeld heerscht, dan is zoo'n
bezoek eemvoud ig een pijniging en slaak men
een zucht van verlichtinig als men op straaf
staat.
Dat is dan het eerste bezoek.
Den volgendem dag het tweede. Maar bij
wiern? Aan wien wordt nu de brief geschre
ven Nu is het oppasseni. Ik heb eens te Ter-
nate hot geval bijigewoond, dat eeni jong onge-
huwd ambtenaar bij den kapitein, militairen
oommandant, visite aanvroeg, maar belet
kieeg, omdat hij na den resident eerst den
secretaris had oezocht.
Omgehoord niet waar.
Een civiel ambtenaar bezocht eerst den
hoogsten civielen ambtenaar, maar dan de
eerste mMitaire autoriteit. Geheurt dat niet,
dan is deze laatste gepasseerd endat
is niet meer goed te maken.
De kapitein of de majoor, of wat ook, is
aan' de beurt. dus en dan kan men verder
gaan als men maiar een beetje rekendng houdt
met de verschillende posities. Zoo zakt men
dus af maar commiezen, ja op sommige kleine
plaatsen zelfs naar de klerken.
Is dat zaakje to orde, dan is het nog niet
uit met hriefschrijven-
Want nu begimmen' de anderen.
Cte nfenwellmg fcrijjgf nu de brieven te on-
De nieuwelitg krijgt nu die brieven te ont
vangen en te beantwoorden. Mien wil toch zoo
graag met mevr. bijl u en1 mevr. een bezoek ko
men' orengen. Men' antwoordt natuurlijk, dat
men heel graag ,^nevr. en ui" zal ontvangen.
En dan is men zelf gastheer. Dikwijls zijn
de visites dan wd wat gezelliger. Men kent
elkander eenige weken of maanden1, heeft met
elkaar gekaart, gebiljiart, gedanst, enz. Men
is wat intiemer geworden. De nieuweling is
ingeburgerd, wat dikwijls al blijkt uit het feit,
dat hij!, als er kwaad wordt gesproken over
afwezigen zijln mond niet meer houdt, maar
meepraat.
'Een corvSe dat visitemaken, zult u zeggen.
Ja, dat is het ook. Ik zegi het u gul nu. maar
heb was toch ook wel een leuke tija. Men
zict zulke typen^ en men verrijkt zijn men
schen kienn is niet onhelangrijk. Als men oog
heeft voor menschelijke dwaaslieid, amuseert
men) zich vaak kostelijk.
A. v. W.
PROVttlClAAJL TSITOWSL
UIT KOEDIJK.
Donderdagavond werd door de Tuinbouw^
vereeniging „de West" 'a algemeene vergade-
ring gehouden in het lokaal van den heer
"b. Groot, onder leiding van den heer W
"isser.
Na opening werd het woord gegeven aan
den heer Verburg uit Noord-Scharwoude, die
het bouwen van suikerbieten in den omtrek
besprak. Hij wees op de ervaringen door hem
zelf ondervonden en hij noemde het bouwen
van suikerbieten een goed werk.
Verder gaf spreker een overzicht van de
uitkomsten en prijzen, die uitbetaald wer-
den en besprak hij de kosten van het oprich-
ten van een labriek te Halfweg, wat een zeer
gunstig punt is, met het oog op de omringeh-
de polders: Haarlemmenneer en IJpolder
Voor uitbreiding is noodig 4000 andeelen,
van 500, storting 40 pet.
In den regel is de uitbetaling van den co6-
peratieprijs gunstig te noemen. Spr. wees op
den prijs, d'ie in Duitschland voor de kool
betaald wordt. Daar echter dit land spoeuig
niet meer zal afnemen van deze kool, is het
aan be bevelen te zoeken naar andere produe-
ten, in dit geval de suikerbieten.
De voorzitter bracht dank aan den heer
Verburg voor zijne uiteen^ettinj;
Spr. zeide nog verder, dat het vribruik v«>r
suiker grooter is geworden en dat dtze plaats
zeer gunstig voor vervoer en Itewerken is.
Bij overlijden worden de andeelen zc vc
mogelijk door de codperatie weer geplaatst
aan anderen.
De voorzitter vroeg, of, wanneer er geld
noodig is, dit bij die 200 bijgestort mo^t
worden, waarop spreker antwoordde, dat die
rootere aandleelen moeten dienen als waar-
org voor het opnemen van gelden.
De voorzitter zei, dat de lijst om aandeelen
te nemen ter teekening ligt bij den heer
J. Boldewijn tot Zondag e.k.
Nadat de heer Verburg vertrokken was,
werden door den secretaris de notulen gele-
zen, waarop in Behandeling.kwam de besprc-
king der koollevering op crediet aan Duitsch-
lnd en in verband daarmede de houding van
„de West".
De voorzitter leidde dit pun( in en zei te
hopen, dat het besluit heden genomen wordt.
Hierop zette de heer W. de Geus, als lid van
het marktbestuur, de credietverleening en de
prijzen uiteen. Wnneer er kool in Duitsch
land komt, wordt er geld gestort op een bank
en dit wordt uitbetaald 1 April 1921 in Mar
is in handen
agenaar, met
ken met pet. rente. De ri
gegeven van de heeren Slot en
een prov: 4 van 2 pCt.
Op de raag van P. Geus Cz. Jr.
door dq Provmciale Commissie 5 pet. wordt
afgetrokken, zei de heer W. de Geus, dat van
af Dinsdag j.l. geen procenten meer afge-
uouden worden.
De heer Keeman vroeg tegen welken koera
de Marken- worden uibetaala.
De heer Zwetsman stelde voor hier niet
verder op in te gaan.
Bij den secretaris was een schrijven inge
komen van de L. G. C. Aan' de leden die uit
de hand verkoopen wordt een boete opgelegd
van 50 pet. van het verkochte. De vereeniging
wordt gevraagd overtreders op te geven.
De heer Keeman vroeg of zij op 1 April
niet
leer W. de Geus Icon deze vraag
bt antwoorden.
De heer P. Hart wees er op, dat het Neder-
landsche volk nog dure kooL eet en noemde
40 cent voor een roode kool en 20 cent voor
een witte zeer hoog. Hij wenschte het land
meer vol te zetten, doch men zegt, dat er ge-
noeg te koop is op de markt
Na breedvoerige besprekingen om met de
regeling mede te gaan, werd bij stemming
Uitgemaakt (v66r 72, tegen 11 en bianco 11).
De heer K. Slotemaker wenschte hoogere
uitbetaling voor beste kcf>l.
De heer W de Geus zeide, dat er een om-
rekening zal plaats hebben. Met het einde der
campagne zal alios verrekend worden.
De heer Jn. Otto vroeg om het Bewaar-
koo,fouo3 van de Povinciale Commissie aan
le spreken.
De heer de Geus zei er niet op re kunnen
antwoorden. Dit ligt aan de Commissie.
De heer P. Hart besprak de werkelooze-
kwestie en vroeg of er niet wat aan gedaan
kan worden. Hij achtte actie tot de regeering
van den Tuinbouw gewenscht.
De heer P. Hart pleitte nog voor meerdere
samenwerking tusschen partoons en arbei
ders
Hierna werd de vergadering gesloten.
UIT VEENHUIZEN.
Bij de heden gehouden verpachting van
het grasgewas langs den polderweg alhier,
was ae opbrengst 90 gulden minder dan ver-
leden jaar. Huurder wend nu de heer T. Pe-
per voor 238.
KORTE BERICHTEN.
Van Rotterdam werden verzonden 500
anderhalfjarige paarden, die in de omgeving
van den Haag opgekocht zijn, om naar Bel-
gie uitgevoerd te worden. Betaald werd van
400 tot f 600.
Te Rotterdam zijn dezer dagen geladen
een 100 tal graskalveren, om uitgevoerd te
worden naar Belgie. Betaald werd een prijs
van 120 tot 180.
Door de ministers van Landbouw en van
Justitie zijn wijzigingen aangebracht in het
on twerp-Duurtewet.
VII CKXIIJll^ill^Ll, uai kill Z.VA/ io VI i unn Hill
L
•arnZk
