Honderd twee si (wlitlfsts Jaargaiif.
Wo ens dag 10 Maart.
Engilsche Brieven.
FKUILLETON.
4>e Hoeye in 't Broek.
jro* S9 mo
35)
Op straat had hij er in zich zelf om ge-
'.achen dat zulke wijze, gestudeerde menschen
zoo gemakkelijk te vangen waren en hij had
uit blijdschap daarover in het wijnhuis van
Pfitzner een flink Rotspon van twee thalers
gedronken en toen hij naar huis reed, had hij
de Broekhoeve zoo goed als in den zak
Een enkele droppel alsem was wel is waar
in den beker van levensvreugd gevallen, toen
namelijk de oude boer Rasum, dien hij op den
laatsten marktdag in de staa persoonlijk op
het oogstfeest had genood, daarvoor had be-
dankt. Dat was een duidelijk bewijs, dat dit
volk nog altijd den neus in den wind stak en
van den omgang met de familie van den
voormaligen daglooner niet gediend was en
dat d.e trotsche Malia Rasum, die nu zes en
twintig jaar oud was, nog altijd op een vrijer
van haar eigen pastuur wachtte. Toen de
oude Rasum op zijn uitnoodiging geantwoord
had, dat hij de eer op prijs stelae, maar door
die aan te nemen, de dorpsgenooten aanlei-
ding zou geven tot een ongegrond praatje,
had Bogdan zirh gew'Hdig geergerd en zich
geweld aan moeten doen <*p deze weigering
niet een krachtig antwoord terug te geven.
Als hij de za-tk nu eens van naderbij be-
schouwde, had hij toch oogenlijk niet veel re-
den om zich te ergeren. Malia zou niet weg-
loopen en als zij nog een paar jaar afge-
wacht had, dan kon zij zijn tweede nemen, Fi-
lusch, een echte losbol, die tegen dien tijd
wel zijn wilde haren zou verloren hebben.
Door zijn oudste zoon kon hij boer Rasum
toonen, hoe weLiig waarde hij hechtte aan
veemamc va;.--- athap en dat hij, August
■egAaa vaa Bagiaekee, altijd aeg cijk ge-
noeg was om zich de weelde van een arme
schoondochter te kunnen veroorloven, een
meisje als deze kleine houtvestersdochter, die
haar man niets meer mee ten huwelijk bracht,
dan wat zij aan haar lijf droeg. En haar wil
de hij een uitzet koopen als voor een prinses
en het zou een bruiloft zijn, zooals men hier
in de dorpen van het broek niet beleeid had
sedert Adam Baginsky Skowroncina uit Lis-
ken getrouwd had. Acht dagen lang zou er
gegeten, gedronken en gedanst worden, van
den eenen Zondag tot den anderen, totdat
geen mensch meer de vork aan den mond kon
brengen of een voet tot den dans verzetten.
En dan zou Malia Rasum barsten van jalou
sie, omdat op de plaats, die zij had kunnen
innemen. een andere zat, een meisje, zoo arm
als een kerkrat, dat hij, August Bogdan, tot
den rang van de rijkste boerenvrouw in den
omtrek verhief, omaat hij het nu eenmaal in
zijn hoofd gesteld had, zijn eerstgeborene uit
liefde te laten trouwen.
Want dat zijn zoon dat kleine, bruine
meisje, ondanks de nadrukkelijke vermaning
niet had willen opgeven, had hij al lang ge-
merkt en toen nu kort v66r hcf oogstfeest
vrouw H&lder geheel uit eigen bewegmg op
bezoek was gekomen en net zoo lang genen-
geld had, tot men haar met haar dochter
moest uitnoodigen, was het hem duidelijk ge
worden, dat dit volkje iets bijzonders in hun
schild voerde, een verrassing of iets derge-
lijks. Zooals hij nu de zaak beschouwde, had
hij er eigenliik niets tegen. Wel bleef het hem
een raadsel, 'hoe men zich met ^ulke ijdele
dingen als de liefde, kon afgeven. Hij had
daar in zijn leven nooit tijd voor gevonden,
omdat hij arm was geweest en geld had moe
ten verdienen, en trouwen, maar zijn zoon,
was de zoon van een rijken man, dus kon hij
zich wat hem bctrof, ook deze weelde veroor
loven. In uedaehia verkneukelda bij er deb
al in, al Z+ vaaMutta faddrian ta dao. aa*<
PROVINC1AAL NIEUWS.
VEREENIOINO TOT BEVORDERING
VAN HET VREEMDELINGENVERKEER
TE BERGEN.
(Vervolg).
De heer Huizinga stelde nog in het licht,
dat op het stations-emplacement met geen
mogeliijkheid 'n kiosk geplaatst koin worden.
Spr. veronderstelde, dat het nog wel eenige
weken zou durcn eer het gebouw van de fir-
ma Meijer klaar was en vroeg hoe de regeling
daarvoor zou zijn.
De heer Peters stelde zoolang de tuinkoe-
pel van „de Rustende Jager" beschikbaar.
(Applaus(.
De voorzitter dankte den' heer Peters voor
diens toezegging, waarvan een dankbaar ge-
oruik gemaakt zou worden.
Hierop werd de begrooting in ontvangst
en uitgaaf vastgesteld op 1986,97. De coq-
tributie van de leden is geraamd op 800. De
subsidie van de gemeente eveneens.
Besloten werd nog om voor 25 per jaar
lid1 te worden van de Vereeniging tot behoud
van Natuurmonumenten in Nederland.
Voor adverteeren werd 725 uitgetrok-
ken.
De heer A. v. d. Heijden werd als bestuurs-
lid herkozen met 37 stemmen. 14 steminen
werden verspreid uitgebracht
Hierop kwam de verkiezing van een be-
.ituursiid in dc vacature vain wijlen den heer
ri Siebert Coster aan de orde.
Bij de Iste stemming verkregen de heeren
Peters, Taapke en Brouwer rtsp. 11, 14 en
i4 stemmen, 12 stemmen werden stei< ver-
deeld uitgebracht.
Bij de 2de vrije stemming verkregen de
heeren Peters, Brouwer en laapke resp. 13,
17 en 17 stemrnen, zoodat een herstemming
tusschen de heeren Brouwer en Taapke volg
de, met het resultaat, dat op den heer Brou
wer 26 en op den heer Taapke 24 stemmen
werden uitgebracht, zoodat de heer P. Brou
wer was gekozen, die de benoeming aan-
vJardde.
De heeren C. Bogtman AznB. Huizinga
.•n M. Zaadnoordijk werden als leden der
commissie belast met het nazien der rekening
voor 1920 benoemd.
dra hij zich als goedhartige vader zou ont-
poppen die het geluk van zijn zoon niet in
den weg wilde staan. Hij had zijn korte, maar
kernachtige toespraak al klaar, waarin hij te
genover de andere boeren met deze arme
schoondochter wilde hluffen en het duurde
hem meer dan te lang, dat zijn zoon met de
zoogenaamde verrassing voor den dag kwam.
Waar wachtte die domine bengel toch op?
Daar ginds zat het meisje met haar- moeder,
hier hij als vader met zijn zegen en in het
midden de krassende muzikanten
Voorwaarts marsch dusl
Vrouw HOlder trapte haar dochter onder
de tafel op den voet.
„Zie je wel Lena", hoe de oude heer Bog
dan telkena weer naar ie kijkt, en een heel
vriendelijk gezicht zet. Dan moet ik het al
geheel bij het verkeerde eind hebben, als ie
vandaag niet als verloofde naar huis rijdt.
Nu wadit ik niet langer meer, maar ik geef
Daniel het sein, dat hij je komt halenl"
„Och moeder 1" zei Leentje zacht, „nog
maar een enkel oogenblikje! Ik weet wel dat
het niet anders kan, maar geef mii nog een
beetje tijd om weer tot mijzelf te komen. Ik
gevoel mij zoo angstig en overspannen."
„Alles goed en well" bromde de houtves-
teravrouw, nog vijf minuten. tot deze dans
uit is, en niet langer .Dan is het uit met die
kuurtjesi"
Leentje zat daar met haar angstig klop-
pend hart, klemde zich vast aan elke seconde,
die zij nog voor zich had en wachtte op het
wonder, aat de goedige, oude vrouw op de
Broekhoeve haar bij het afscheid had be-
loofd
Zij had daar twee dagefl geleefd als in den
hemel en zich laten verplegen, want de oude
vrouw duldde niet, dat zij opstond, v66r dat
de verstuikte voet weer geheel genezen was.
Zij haAdan niet veel gtsaroken maar alt
www Bagioalff haar lakMr eta in bad
Op voorstel van den heer de Jonge werd
hierop besloten de atatuten te herdrulken, om
den leden een exemplaar te doen toekomen.
He heer van Oulnc vroeg of dit jaar het
10-jang heataan van de vereeniging, dat v66r
twee jaar wegens den oorlog niet gevierd kon
worden, nu dit jaar niet feeatelijk herdacht
kon worden.
De voorzitter was van meening, dat de
ontwrichte toestand nog zoo eraatig was, dat
men beter deed nog geen feat te vieren'.
De heer Bogtman bctreurde het, dat er op
de begrooting geen post was geplaatst als
subsidie voor net Harmoniecorps. De toe-
stand was niet zooals het jaarverslag ver-
meidde, dat door een regeling van de gemeen
te de subsidie voor de vereeniging nog niet
noodig was. De rendgangen in de gemeente
waren juist voor het vreemdelingenverkeer
van groote waarde.
De voorzitter wilde dit niet ontkennen,
maar persoonlijk stond hij op het standpunt,
dat het niet aanging, dat de vereeniging, die
steeds een leege kas had, op haar beurt blii-
vend een andere subsidieerae, die, evenals de
vereeniging, door de gemeente gesubsideerd
werd. Spr oordeelde net meer gewenscht,
claa de vereeniging een. adres van- het H'armo-
niccorps aan den Raad om hoogere subsidie
sfcunde.
De heer Blankendaal zeide, dat het corps
reeds een hoogere subsidie had gevraagd,
omdat eindelijk de directcur eens meer naar
waarde gesalarieerd moest worden. Wij zijn
dank zij; d ijver van den directeur, zeer voor-
uitgegaan. Spr. deed uitkomen, dat hetgeen
door het corps gedaan was, ook door de
vreemdelingen zeer gewaardeerd werd. De.
subsidie van de vereeniging zou dus wel op
zijn plaats zijn.
De heer de Haan vroeg of er geen stappen
gedaan moesten worden om het stichlen van
een badhuis te bevorderen.
De voorzitter deelde mede, dat deze zaak
bij den Raad reeds in goede handen was
De heer van Os had vernomen, dat het
houden van de algemeene vergaderingen op
Zaterdag voor tal van middenstanders be-
zwarend was.
,De voorzitter zou hiermede rekening houden.
De heer Blokker wilde gaame, dat het
rooien van boomen in de gemeente zooveel
mogelijk werd beperkt. Te veel menschen, die
een stukje bosch koopen om er eea huis te
oguwen, kappen al het geboomte.
De voorzitter deed uitkomen, dat alleen
wanneer dit op groote schaal geschiedt, aan
den minister een kapverbod gevraagd kan
worden. Spr. oordeelde het ook in het bc-
iang van Bergen, dat er zoo weinig mogelijk
bosch igekapt wordt.
De heer Blokker zag ook gaarne, dat het
muziekcorps in het scizoen weer rondgangen
door de gemeente deed en dat een en ander
zoo geregeld werd, dat dc leden vaa't corps
hun werkverzuim vergoed kregen.
De heer Klomp was met den voorzitter
van meening dat de vereeniging haar golden,
die zij voor een* groot deel van de gemeente
ontving, niet kon gebruikeu voor het subsidi-
ceren van vereenigingen die ook subsidie
van de gemeente ontvingen. Hij meende, dat
er echter gem enkel bezwaar gemaakt kon
worden, wanneer de vereeniging met het
Harmoniecorps overeenkwam, dat dit in het
seizoen voor een bepaald bedrag eenige
rondgangen door het dorp deed. Dat stond
gelijk met het besteden van gelden voo"; een
ander bepaald doel in het belar.g van het
vreemdelingenverkeer. Spr. had hoop, dat
de ontvangstm door de toename van het le-
dtntal daarvoor nog wel 'n bedrag zou ople-
veren.
De voorzitter had daartegen dan niet het
minste bezwaar.
De heer Klomp deed hierop mededeelingm
over het vertoonen van de film en over door
de vereeniging te organiseereu lezingen met
lichtbeeldeu voor de leden.
De voorzitter vemam gaanie het oordeel
van de vergadcrin^ over em plan vvaarmede
hij ai jareniang ronaiiep, n.l. het houden^ van
een verlcting ten voordeele van het maken
vaa een afzonderlijk rijwielpad van Bergen
naar Bergen an Zee.
'De vergadermg juichite dit plan ten zeerste
toe m oordeelde het wel mogelijk, dat hier-
voor 10000 loten a 1,per stuk geplaatst
konden worden.
De voorzitter, die een en ander reeds eer-
der met de familie van Reenen had bespro-
Ken, zou pogen haar medewerking te ver-
krijgen, opdat het bestuur de regeling van een
en ander ter hand kon nemen.
Hierop werd de vergadering gesloten.
bracht en haar daarbij zoo zacht met de hand
over het haar streelde, dan zou zij „moeder"
hebben kunnen zeggen.
Geen mensch ter wereld was ooit zoo goed
voor haar geweest als deze vrouw, die toch
alles wat uit de Dlugosser houtvesterswoning
kwam, uit het diepst van haar hart had moe
ten haten! En dan twee voile dagen in het
bed te mogen liggen; niets te mogen doen,
zelfs niet het lichtste handwerk, steeds maar
droomen, domme, onzinnige, maar zalige
droomen
Toen was het ontwaken gekomen! Haar
moeder was met den wagen voorgereden om
haar weer terug te halen. Reeds toen zij het
ratelen van de wielen door het open venster
hoorde, wist zij, wat haar boven het hoofd
hing, en zij had de hand van de oude vrouw
gegrepen en gesmeekt, haar bij zich te hou
den, minstens een paar dagen nog, want
evenals kinderen, klampte ook zij zich aan
het oogenblik vast, vertrouwende, dat alles
tereclit zou komen, al was het maar voor een
kort oogenblik verdaagd. Vrouw Baginsky
had haar lang aangezien, zonder een woord
te spreken, was toen heengegaan en had de
deur van de opkamer achter zich diditgesla-
gen. In de groote kamer hadedn toen de bei-
de vrouwen lang met elkaar gesproken, som-
tijds zeer luid, als wilde de een de ander
overschreeuwen en reeds begon Leentje moed
te krijgen, dat misschien alles voor haar nog
ten goede zou keeren, toen vrouw Baginsky
weer binnen was gekomen, doodsbleek en met
tranen in de oogen. Zij boog zich over haar
heen, nam haar in de armen, kuste haar en
3prak„mijn kind, ik kan je niet bij mij hou-
en want ik heb geen recht op je. Ik weet
zelf ook niet wat nog komen zal. want hoe
ik ook tot God gebeaen heb, Hij heeft mii nog
steeds niet den iuisten weg gewezen. Maar
ik vertrouw op H«m, Hij zal on» uit daze
duirternis our hat Uafad wwb m via vaai
UIT EOMOND AAN ZEE.
Dintdagavond vergaderde de raad te 7 uur.
De vergadering was voltalHg.
De notulen werden ongewijzigd goedge-
keurd.
Tngekomen stukken:
Een schrijven van O^d. Staten, inhoudende
de goedkeuring van de auppletoire aanvulling
van het kohier.
Een schrijven van den Commissi!ris der
Koningin in de provincie Noordholland,
waarin mededeeling werd gedaan van het
^ntsl.ig van den veldwachter FokVer.
Een schrijven van Oed. Staten, inhoudende
de goedkeuring van den verkoop van grood
aan de heeren Oul c.a.
Een dankbetuiging van het personeel der
Bewaarschool voor de genoten loonsverhoo-
Een schrijven van de afd. Noordholland
van de vereeniging van gemeenteambtenaren,
met het verzoek om loonsverhooging voor de
betrokken ambtenaren.
Een verzoek van de vereeniging van gasfa-
brikanten. om het tarief van het gas op den-
zelfden voet in te richten als v66r den oor
log.
vadat de voorzitter een en ander had toe-
"el'rht werd alles voor kennisgeving aange-
nomen.
Een adres van de gemeente Schagen met
verzoek om adhaesiebetuiging bij haar stre
ven om ook den raad medezeggingachap te
geven bij de burgemeesfersbmoemingen.
De instemming zal betuigd worden.
Een schrijven der Egmondsche Bouwver-
eeniging, waarin zij mededeelt accoord te
gaan met het raadsbeslult van de vorige ver
gadering.
Voor kennisgeving aangenomen.
Een schr ven van mej. P Groen, waarin
zij verzoeht een billijke schadevergoeding te
mogen ontvaneen voor de geleden schade bij
de inzakking van den muur.
B en W. steiden voor hierop afwijzend te
beschikken. daar het eind van aergelijlce ver-
zoeken niet te overzien zou zijn.
Na eenige discussie werd het voorstel om
afwijzend te beschikken, met 6 tegen 1 stem
aangenomen (tegen de heer Snoeki).
Een schrijven van den heer K. Wijker, voor
grondaankoop.
Waar dit aezelfde grond is waarover oo-
derhandeld word met de Bouwvereeniging,
steiden B en W. voor dit verzoek voorloopig
aan te houden. Aldus besloea.
Mededeelingen:
De voorzitter deelde mede, wat de kermis-
verpachting had opgebracht. Allea te zamen
een bedrag van f 565,40.
Onderwijzersbenoeming
De voordracht tot benoeming van een on-
derwijzer aan de openbare lagere school te
Egmond aan Zee luidt: 1. P de Ruiter, Wie-
ringen2. J. v d. Pol, Gorredijk; 3. I. J.
Schroever, Gorredijk.
De heer de Ruiter kreeg 6, v, d, Pol 1 stem,
zoodat eerstgenoemde benoemd werd, om
zoo snocdig mogelijk in dienst te treden.
Voorschot aanvulling begrooting:
Verschil'lende afschriivingen van den H. O
waren door belanghebbenaen reeds bctaald
en moeten dus weer terugbetaald worden,
wat een verandering In de begrooting geeft.
Met algemeene stemmen werd hienoe be
sloten.
Gemeente rekening 1918.
De rekening is thans overgeschrevea en
gecontroleerd.
De heer Snoeks, als voorzitter der finan-
cieele commissie, adviseerde namens de meer-
derheid der commissie, de rekening te aan-
vaarden, al kon hij er zelf nog niet mede ac
coord gaan.
Na ee nkcrte ophcldering werd deze dan
ook goedgekeurd met 6 tegen 1 stem. Tegen
de heer Snoeks.
B. en W. steiden voor ook de distributie-
rekening te doen nazien, daar deze ook
eenipzms als een bedrijfsrekening kan aan-
gemerlri worden.
De iieer Snoeks was er voor, ook dc ge-
meenterekening te doen nazien, daar dit -ok
in andere gemeenten de gewoonte is.
De voorzitter best reed? die meening en ge-
loofde, dat de heer Snoeks zich, evenals de
vorige keer, vergist.
Het voorstel van B. en W. werd daarop
zonder hoofdelijke stemming aangenomen
Tarief electrisch en gasbedrijf:
De gascommissie stelde de volgende tariefs-
verhooging voor:
Lichtgas 30 cent, kookgas 28 cent, muntgaa
30 cent, licht- en kookgas 29 cent.
De heer Medik merkte op, dat de heeren
hun belofte slecht nakomen. In den verkie-
zingstijd toch verzekerden zij, dat ze den pr a
weer op 8 cent zouden brengen. Hij vroeg
of het niet anders kon gevonden worden.
of Hij zich niet over ons ontfermt en een won
der aoetlMaar je moet mij beloven, den
dwazen en zondigen stap niet weer te nerha-
len, waarvan Hij je eens eenmaal heeft ge-
red. Wil ja dat doen?"
Toen had Leentje nog eens haar armea om
den hals van de oude vrouw gestagen, haar
gekust en gezegd:
„lk belooi net!"
Verder had zij alles kalm over zich laten
gaan, de verwijten van haar moeder, de ont
vangst van haar vader, die haar bijna gesta
gen had, omdat zij hem zulk een angst had
laten uitstaan en de voorhereidende maatre
gelen, die haar moeder nam voor haar verlo-
ving met Daniel Bogdan.
Nu zou haar iets vreeselijks kunnen over-
komen, nu toch op de Broekhoeve die lieve,
oude vrouw dagelijks God smeekte een won
der te doen Ln wie zou hij eerder verhooren,
dan deze vrouw, die toch in haar leven nooit
iets anders dan goeds gedaan had?
Zij zag dua met gelatcnheid toe, hoe de
naaister uit de stad net oude zwart zijden
kleed van haar moeder veranderde, zoodat
het er nog vrii presentable uit zag en vsor
haar een kleeaje van rose tarlaten maakte,
met bloote armen en hartvormig uitgesne-
den. Toen zij het aanpaste, werd zij er bijna
vroolijk van, want zij zag er werkelijk aardig
mee uit en moest er even aan denken, wat ze
ker iemand er wel van zeggen zou, als hii
haar daar in zien kon, iemand, die zeker niet
op het Bogdansche oogstfeest zou genoodigd
worden. Het brandde haar soma op de lippen
om te zeggen„Geef jullie je niet zooveel
moeite het zal toch allee heel andere gaan
dan jullie danlm!.-..
(Van onzen correspondent.)
Nadruk verboden.
LIBEKALISME 0(P IIET KRTJTSPTTNT.
Londen, 20 Februari.
De ter jgkeer van den cud-minister Asquith
in het Lugerbuis is een belangrijke gebeurte-
nis in de geuchiedenie van het liberalisms in
Engeland. Waar zijn de betweters nu, die be-
weerden, dat het liberalisme zijn „Schnldig-
keit" gedaan had en gaan kon, die in vollen
ernsfc betoogden, dat het zijn rol had uitge-
spoeld? Aan de gematigd-vrijzinnige beginse-
len is door Asquith's verkiezing in Paisley
nieuw leven gegeven en de triomfale intrede
van den oud-premier in Westminster is een
voorbode van gezonder politicks verhoudin-
gen, dan sinds November 1918, toen de alge
meene verkiezing plaaie vond, hebben be
staan. Langzamerhand, stap bij stap, komt
het evenwiaht tusschen de ptrtijen weder tot
ate;' het is niet soozeer het aantal stem-
men, waarover elke partij beschikt, die in
groote kwestiea de eindbeslising brengt.
maar de bekwaamheid der opponeerende lei-
ders, steunende op de zuiverheid huniter be-
ginselen.
Toen ik hoorde van de toebereidselen van
Asquith's tocht door Londen's straten van
zijn huis naar Westminster, ben ik een
oogenblik bevreesd geweest voor kwaadwillige
demonstraties tegen den veelgesmaden oud-
minister. Hoe is hij niet aangevallen in de
Londensche pers gedursnde de laatste vier,
vijf jaar v66r en nadat Lloyd George's staats-
greep hem noodzaakte af te tredenl Ik wil nu
niet een theoretische beschouwing houden
over de vraag of Lloyd George's daad al dan
niet gerechtvaaidlgd werd door de omstan-
digheden en of hij met recht of ten onrechte
bestempeld wordt met het etiquet van „red-
der des vaderlandsf". Ik wil alleen den nadruk
leggen op de lasterkampanje, die met of zon,-
der zijn sanctie tegen Asquith werd gevoerd
en waarin zulke grove taal werd gebruikt en
hem zulke leelijke beweegredenen voor zijn
politiek wordi i aangewreven, dat nu nog tal
van meiiaehen hem voor een landverrader
aanzien; en hem niet alleen, ook Lord Halda-
ne, ook b.v. Sir John Simon, ook relfs Lord
(vroeger Sir Edward) Grey.
Dat is natuurlijk volsferekt onverdiend, we
weten het maar al te goed. Maar ook al zin
gen nu de bladen een toontje lager, ook al is
een heele groep van bladen sind's Lord Nord-
cliffe's twist met Lloyd George, omgezwaaid,
blijift van laster altijd wel iets hangen en ge-
noeg voor velen om Asquith's verkiezing als
een ramp voor het land te beschouwen, waar-
van de gevolgen niet anders dan heilloos zou-
den kunnen zijn. En het is daarcrm, dat ik be
vreesd was voor molestatie op d'en weg van
zijn huis naar Westminster. In Paisley werd
na zijn overwinning op zijn gebruikelijken
ommegang door de stad met eenige zakjes
bruin meel naar hem gegooid, waarvan een
zijn inhoud over hem deed uitstorten. Een
liberaal blad maakte er later van, dat ze in
Paisley met bruin meel &ooien als ze iemand
geluk wililen wenschen: zooals hier een
bruidspaar met rijst of confetti wordt be-
strooid en een oude schoen wordt nagewor-
pen. Nonsens, het gooien van dat kleverige
meel was bedoeld als bezoedeling natuurlijk
en is ook als zoodanig opgevat door iedereen,
dien ik er over sprak. En dus verwachtte ik
ook in Londen demonstraties, niet de uitbun-
dige studentenjool, die niets mot politiek te
maken had, m-aar ft-erxclijk-vijandige uitflui-
tingen en miascniea wei erger uitingen van
haat en wantrouwefc,
Maar niets er\sn. Eehalve dat de jongeiui
van St. Thomas' hospiiaal (dat niet ver van
Asquith's huis in Cavendish Square) is ge
legen, van de gelegenheid gebruik maakteu
om bun pretzucht bot te vieren en dit te doen
door aan de portieren van de auto, die As
quith, zijn vrouw, dochter en secretaris mee-
voerde, en achterop te gaan hangen, is er
niets gebeurd. De studenten maakten het,
eens aan den gang, natuurlijk te bont, klom-
men achterop, hingen aan de kap, sleurden
aan het windscherm en moesten er ten slotte
door politie worden afgescheurd. Toen de
auto In Whitehall kwam, reeden twee reuzen
van politie-agenten op de treeplanken mee en
zat er ten geknield op de imperiaal, met den
gummistok klaar al te epdringerige en thou
siatsen af te slaan.
In Whitehall en in Parliament Square
(v66r het Parlementsgebouw) stond het
zwert van de menschen. Whitehall is een zeer
breede verkeeraweg, belijnd door ministeries.
Het motor-'"en rijtuigverkeer ie er geweldig
en het ie levensgevaarlijk over te steken, in-
dien men geen geduld jjeeft en de vluchtheu-
vels benut. Weln, toen de auto kwam aan-
vliegen en het gejuich werd gehoord, stroom-
den de menschen ongeaoht alle gevaar
naar het midden der straat, juichten, haalden
zakdoeken uit en wuifden, in ten woord ga-
ven Asquith een verwelkoming bij zijn terug-
keer naar het Lagerhuis, die hem wel aange-
naam moet hebben aangedaan.
In het Lagerhuis zeltf was de ontvangst an
ders. Toen hij met het gebruikelijk ceremo-
nieel werd binnengeleid, juichte en klapte
men van de oppositie-banken, maar de leden
van het kabinet op de voorbank links (gezien
van de tribune tegenover den vooriztter) za-
ten oribeweeglijk en van de banken achter
hen waar toch ook een aantal liberalen
zittsn (coalitis-liberalsn van de Lloyd George
groep wel is waar) klonk geen geluid. Dit on-
hoffelijk etilzwijgen was een demonstrate,
die naar mijn weten zijn weerga in onbeleefd-
heid jegens een vroegeren leider en groot
staatsman niet heeft.
Nadat Balfour bij de groote liberate over-
winning van 1906 zijn zetei verloren had en
in 1907 voor de City van Londen werd her-
koze... kreeg hij bij zijn intrede in de Com
mons een ovatie van het gehele Huis, zijn
politieke tegenstanders inbegrepen. Asquith
zal die onbeleefdheid wijsgeerig opnemen
hij staat boven zulke kleinheid maar het
doet verdrietig aan te zien hoe wijd de klove
is geworden tusschen de twee groote liberale
groepen.
Lloyd George zelf stond van zijn zitplaats
op toen Asquith na den eed afgelegd te heb
ben, den voorzitter den Speaker de hand
te hebben geechud en achter sprekers gestoel-
te was verdwenen, en volgde Asquitu om hern
te verwelkomen met den gebruikelijken hand-
druk, maar dat was al. Asquith's opposite
zal zeer zeker de beraadslagingen in het La
gerhuis van grooter waarde doen zijn dan zij
tot dusver waren en zijn herkiezing is dus van
ontzaglijke beteekenis.
De „Daily Chronicle" het liberale regee-
ringsorgaan, pro-Lloyd George en due anti-
Asquith merkte na zijn herkiezing spits-
vondig op, dat Lloyd George in hem eer een
medestander dan een opponent had gevonden.
Want, ziet u, Asquith heeft verklaard te zijn
tegen conscriptie, en de dienstdwang wordt
waarschijnlijk de volgende maand afgescbaft,
hij ie voor een heffing-in-eena op het kapitaal
indien die heffing practisch uitvoerbaar is, en
de Begeering last r.hans door de Schatkist en
een speciale commissie onderzoek doen naar
een practisch uitvoerbaar stelsel. Asquith is
v6or de onderwijspolitiek der Begeering en
een algemeen rninimumloon en werktijd. Hij
is vdor Home Bule in lerland zonder dwang
op Ulster en dat wil ook het nieuwe ontwerp
der Begeering en in tegenstelling met de
wenschen der arbeiderspartij. Asquith is een
sterk tegenstander van de onteigening der
inijnen, ook al hebben 11 onafhankeiijke libe
ralen daarvoor gestemd.
Als dat alles zoo is, dan mag men volgens
de ..Chronicle" zeggen, dat ue coalite eer ver-
sterkt is door den terugkeer van Asquith dan
verzwakt.
Het is een merkwaardige redeneering, waar-
bij totaal de verkiezingsredevoeringen van
Asquith in Paisle worden vergeten. Hoe
heeft Asquith daar niet de beginselloosheid
der Eegeeringspolitielk gegispt en de roeke-
looze verkwisting van millioenen, hoe heeft hij
er niet gewezen op de tallooze mislukte plan-
nen en ontwerpen van de Lloyd George-regee-
this uia te voorsien a den woniagnood overa!
eu in de bevordering der nijverheid na den
oorlog. Om dezen strengen afbrekenden crit-
cus, die het voortbestaan der coalite zelfs
als tegen de politieke zeden indruischend
heeft bestempeld, een versterking der coalite
te noemen, omdat hij op een aantal punten
dezelfde maatschappelijke misstanden en mis-
r reningen gispt als de Begeering, is een
sophisme, waar men niet gemakkelijk een
tegenhanger voor zou kennen vinden.
Asquith strijdt voor het herstel van de poli
tieke verhoudingen van voor den oorlog en
tegen een monsterverbond van conservatieven
en liberalen, dat steeds in een politiek van
geven en nemen, van compromis en halve
vTeegbrengen. Natuurliji kan dit nlmmer een
krachtige, beginselvaste gedragvlijn zijn.
Aan beginaelvaatheid heeft Lloyd George
tioh trouweo* ook niet altijd bieonder ge-
atoord. Men vergelijke om bij de buitenland-
ache politiek te blijven het verkregen vredea-
tractaat met de Britache goinatigde eiachen
van het begin, men vergeliike de Bueeiache
maatregelen zijn toevlucht moet zo^ken, wil
het geen ongenoegen in het eigen kamp te-
politiek met die van een jaar geleden, toen hij
uitdrukkelijk tie kennen gaf onraogelijk met
Buaiend te kunnen handeien of onderhande-
len, zoolang de tegenwoordige Begeering daar
gehandhaafd bleef. Men vergelijke ten elotte
de Turkeche politiek van nu met die van den
tijd nauwelijka twaali maanden geleden
toen hij met echittercnde welspiekendheid zei,
dat de monsterlijke Turk niet langer op Euro-
peesch gebied (Koustantinopel) kon worden
geduld
Eh in het binenknd? Is hier na anderhalf
jaar van vredestoestand een eenigezine bevre-
digende staat van zaken geschapen? Is er ten
groep van menschen, tel. tak van industrie
waar rust heerscht Hoe staat het met de mij
nen, het transiportverkeer en de spoorwegen,
met de loonen in alle bedrijven en de contrss-
ten die men overal bespeurtf Er er eonheid
van streven Is er een stop gezet aan het uit-
buiten van het lijdzame publiek door de gro-
ve-winstenmakende handelaars? Is er rust in
lerland en Egypte, Indie en Zuid-Afrikal
Komaan, Asquith zou evenzeer met zijn han-
den in het haar hebben gezeten al* Lloyd
George als hem plotseling de reconatructie
van het ontredderd vaderland ware voorge-
lged, maar het lijdt geen twij'fel dat hij met
een sterk beginfiolvast gematigd-liberaal La
gerhuis achter zich stellig betere uitkomsten
zou hebben verkregen dan Lloyd George, die
imimer te worstelen heeft in het kabinet zoo-
wel als in het Lagerhuis met de verlaminende
tegenstrijdigheid' van belangen en begiuselen
tusschen de conservatieven en liberalen in
zijn coalitie.
Asquith wordt geroemd ale een sterk af
brekend criticus, maar zijn tjjdperk van eer-
ste-mini8terschap voor den oorlog wijst uit
dat hij ook tot groote opbouwende daden in
staat is. Zijn tegenwoordigheid in het parle-
ment is beslist een zeer groote aanwinst voor
het land.
