m
m
a
M
ft
m
a
m
Emm
m
8
8
IS
K
H
9
i
13
U. 1
1 1
Damrubriek.
m
m
ritke?, .1 oggw^tj
spheer on rids beer- «f.appes en gij ?vH
begryws, d!' "vk w'z 'Ky'er®'* a>~r gr-
mecguo g^yoelons *ij jUrrsni-v^r. order d®
pasagieri vsrt&aail IW ie^T voortl tV
nog een of meerdferc sVdge/allen de sombere
stemming komen bevorderen, dikwijls op den
tact en de blijmoedigheid van kapitein en ad-
ministrateur aan om de situatie te redden
om afleiding te geven aan de gecsten, die na-
tuurlijk door gebrek aan prikkels van buiten,
maar ill te zeer onderhevig zijn aan de emoti-
oneele invloeden uit de eigen omgeving van
het schip en medepassagiers. Zoo zal b.v. de
reis der „Noordaim" in 1918 naar Indie, over-
vol met passagiers, zonder voldoende acco-
modatie voor de tropen, gedurende welke
eenige kinderen stierven, cn eene algemeene
ontevredenheid onder de passagiers hecrschte,
overgelaten als zij waren aan hunne neer-
ke, voorte^Hrg \vi* prcfitrerde deo'-1
33—29 spells.. "Zv.'wTt WM ged'vei*ndxn
maar verbergt ook em valsfcifc Spcit zwart
n.l. 2—8, om na 3429 enz. van wit de schijf
terug te winnen door 19- 23 en 13 15, dan
haalt Fab re dam door 26—21, 36—31 en
33 2Mooi gezien.
Na den 30stcn zet van zwart was de stand
als volgt:
drukkende gedachten gedurende de lange tra-
iecten der reis om de Kaap, nog lang in't ge-
heugen blijven van hen, die dcze mis£re mee-
maakten De eenige goede zijde van dit regee-
rings-experiment is dan ook wel, dat't wel
nooit zal worden herhaald, want niets is ge-
vaarlijker uit hygienisch oogpunt, dan over-
vulling met passagiers van een niet op de tro
pen ingerichte boot! Elke {out in de hygieni-
sche voorziening wreekt- zich dan dubbel
en als eenmaal eene besmettelijke kinderziekte
is uitgebroken, is't meestal onmogelijk. deze
te stoppen, v66r ongeveer alle kinderen de
ziekte hebben doorgemaakt.
Maar ook in dit opzicht hebben wij tot
nu toe geen reden tot klagenover 't alge-
meen is de gezondheidstoestand, ondanks alle
zeeziekte. nogal bevredigend; en waar wij
ook voor de rest der reis geen groote hitte
te verwachten hebben, daar de Noord-Oost
Passaat reeds waait in den Indischen Oceaan,
daar hebben wij alle reden om te hopen, dat
't all well aboard" zal blijven.
v. L.
Aaan de Dammers!
Met dank voor de ontvangen o
van probleem No. 595 (auteur de
Stand
Zwart: 1, 19, 20, 23, 38, 45.
Wit: 11 30 37, 39, 44 en dam op 41
O p 1 ossing
mm
Juw
1 30—24!
11— 7
37—32
39—33
44-
41-32
32
1.
(voor
2.
3.
4.
5.
6.
38 27
29 38
45 34
Zwart: 2, 6, 12/16, 18, 22.
Wit: 26, 27, 30, 31, 32, 33, 39, 40, 48.
Speelt wit hier 2621, dan laat zwart vol-
gen 18—23, 15 44 en 16 29 wint Maar wit
speelde 40—35.
Na den 51 sten zet van zwart had deze 4
schijven op 8, 13, 15, 21 en een dam op 4 en
de
heerenW. Blokdijk, P. Dekker, D.' Gerling,
J S. te Alkmaar, w. F. van Gendt te Bergen
en H E. Lantinga te Belling^.vo'de.
FABRE IN ONS LAND.
De bekende dantmer Marius Fabre, die mo-
menteel tot de sterkste spelers van rrankrijk
moet gerckend worden. maakt op't oogen-
blik een toumee door ons land Terwijl wij
dit schriiven is hij reeds met succes opgetre-
den in Amsterdam bij ,.van Ernbden" en te
I
23
48.
kiiptiii on Jioii^jiitiii.
„Bang voor! Wel je bent toch een vreemde
baas! Maar je bedOelt zeker dat vader je
weer naar de machinpfabriek zal zenden zoo-
dra je (iaavoor weer goed genoeg bent. Ik
hborde hem zoo iets zeggen dien avond van
de Het geluid: van een verwijderde bel
deel haar met spreken ophouden en zij keek
op haar horioge. „Bobby SamhornIk neem
hem in de auto mee am hem een punt buiten
de stad te laten zien. Goeden middag, Bibbs
Toen zij was heengegaan, keek hij pessimis-
tisch van plank naar plank, waarbij zijn blik
over de titels der boeken dwaalde. De bibli-
otheek bestond bijna geheel uit mooie unifor-
me edities: Irving, Poe, Cooper, Scott, Byron,
Longfellow, Tennyson, Gibbon, Thackeray,
Dickens, De Musset, Gautier, Goethe, Schil-
INGEZONDEN STUKKEN.
(Buiita vtroruwoonUUjkhtid van dt ktatu-
tu. Dt opium* ut dtit rubral btwyai gnm-
dpi at Htdaciu tr nudt uiotmi).
ler, Dante enz. Er waren planken en plan-
ken met encyclopedien met bloemlezingen,
met beroemde klassieken, met Oostersche
meesterwerken, met meesterwerken van wel-
sprekendheid en verscheidene planken met een
uitgelezen verzameling moderne kunstwerken.
Al de groote kostbare boeken vormden een ef-
fectvolle versiering voor de kamer met bun
glimmende banden die hier en daar het
scbijnsel der vlammen van bet vuur in den
pracbtigen Gothischen haard weerkaatsten.
Bibbs kreeg echter den indruk alsof de boek-
verkooper die ze had uitgezocht, blij was ze
Ikwijt te zijn alsof de witjas ze als lastige stof-
nesten beschouwde en alsof anderen ze in't
geheel niet beschouwden. Hij zelf raalkteer
geen enkele aan.
Nu speelde een klok in een ander gedeelte
van het huis en de witjas verscheen met een
stralend gezicht en bepakt met kleedingstuk-
ken van bont in de opening der deur. „Is u
klaar, misf Bibbs", vroeg hij. „Uw mama
zegt, dat u er zich warm moet instoppen en
dat zij vandaag niet met u mee kan gaan en
u niet vergeten moet om vier uur bij uw papa
te zijn. Bent u klaar, sir?"
Hij rustte Bibbs uit voor de dagelijkschen
rit, dien dokter Gurney bad aanbevolen en
ging hem, deftig op de wijze van een ceremo-
niemeester voor. Zij passeerden in den hall
den Moor en Bibbs bleef voor het beeld staan,
terwijl de witjas met een zwaai de voordeur
opende en neerbuigend wulfde tegen den
chauffeur in de auto, die op den rijweg stond
te wachten.
„Ik heb je toen je pas thuis was geloof ik,
gevraagd, George, hoe je dit beeld vond", zei
Bibbs peinzend. „Wat heb je ook weer ge-
zegd
„Ja sir I" George lacbte inweadig, want hij
mSTOBISOHE ANECDOTEX.
Gluck kroeg voor elk van zijn opera'*
12'Ji>0 livres. Zijn. uitigevor betaalde voor elke
partituur 1000 livros.' Toon waren dat nog
niet kl*vier uittreksels maar ze bevatten alle
partijen. Vele colporteurs verkoohten losse
melodicen voor enkele stuivers. Twee duixend
exemplaren van een opera van Gluok gimgoa
in ee® uur wog en hrachten 48000 livros op.
Zoo kwam hot, dat Oiluck 00.000 livres naliet.
Alaar dezo kunstenaar droef ook een kloine
handel in diamanten I
09 w welydfftaftl nmnhvA-
Jcelijk uit. .Mies in. wanord®.
Gedurende de Fransche levolutie kon men
voor de ruiten van vele cafe's in Parya een
papier zien hangen met het eigenaardig in- 1
cousequente opadirift Tutoyer a.v.p.1
Een kennis zei eens tegen Voltaire, dat hy
te voet werkie en te veel koffie droukj hij zou
zich daarmede dooden.
Ach wat, zei Voltaire. Ik was al hall-
dood toen ik ter wereld kwam en had toen
nog met gewerkt, noch koffie gedronken.
tiet Was algemeen Bekend, dat de Markie-
zrn de Sevigne en vorstin d'Harcourt op den-
zenden dag geboren waren.
Daarom zei de Markiezin eens tot. de
vorstin: Mevrouw, laat ons het er eens
over eens worden, noe oud we zuilen zijn.
in aauciio i'aii^a, een tooneeispei in drie
akten van Duiresny (1618—1124) zegt de her-
iog^n de laatste acte: bancho hegint me te
vennoeien. En my ookl riep een toeschou-
wer, waarop de zaal in een iuid geiach los-
Darstte en het stuk ais een baksteen vicL
buEKAANKUNDlOlNQ.
begreep heel goed, dat Bibbs om een onbe-
kende reden verlangde hem zijn opinie te
hooren herhalen. „U heeft me dat gevraagd
toen u. pas thuiskwam en vroeg het me dien
dag daarop en zoowat iederen dag dat u hier
terug is; en den vorigen Zondag vroeg u het
mij tweemaal.' Hij schudde plechtig zijn
hooid. „Het iykt me toe, dat er iets zeer „la-
midals" aan het beeld is."
„Zeer wat?"
„Zeer lamidals!"
George barstte in lachen uit „Wat betee-
kent dat woord misf Bibbs?"
„Het is nieuw voor mij, George. Waar
heb ie het gehoord
Ik heb het nooit gelhoord!" zei George. „Ik
zat in mijzelf te denken en toen schoot het
mij in't hoofd lamidal daarop lijkt 'tl En
het klonk zoo goed, het sdheen alsoi het iets
beteekent!"
„Denk er eens over na, ik geloof wel, dat
het iets beteekent. Wel ja
„Zou het?" riep George. „Wat beteekent
het dan?"
„Het is juist het woord voor het beeld", zei
Bibbs met overtuiging toen hij in de auto
stapte. ,,'t Is een „lamidal" beeld."
,,Hi, Hi!" liet George hooren. „Man! Man!
Luister! Wql, sir, het is een lamidal beeld,
maar het „lamidal" beeld geeft een massa
werk met afstoffen."
Dat zal het wel", zei Bibbs, toen de ma
chine begon te snorren en een oogenblik later
was hij uit het gezicht verdwenen.
George keerde zich naar misf Jackson, die
welwillend in de hall had staan luisteren.
„Datzelfde zegt hij altijd, mist' Jackson „dat
zal het wel." Elken dag probeert hij mii aan
InfectiezLekten en hare beslrijding door A.
f. j. Beumer, uitgave der N .V. Drukkerij ea
Uitgevers My. „L»e Maasstaal" Rotterdam.
Dit werkje, no. 6 uit de serie „liet Nieuwe
Boek", geeft een popuiaire besciiryving van
de meest voorkomeude infectieziekteu. De
schryver behandelt bet ontstaan deze ziek-
teu, beschrylt de verscbijnselen en geeft bier
en daar de behandelingswijze aan hoewel het
durdelijk is, dat by de mccste dczer ziekten
net inroepea van genecskundige hulp uoodza-
keiijk biyft.
Een handig en duidelijk boekje voor hen,
die eens wat meer van diverse lute-..^.ziekten
willen weten.
LICi AMEL1JKE OPVOED1NO.
Een boek voor moedcrs, door G. Ooster-
baau. Uitgave De Erven J. j. Tijl, Zwolle.
Van dit bekende werkje verscheen tthana
ecu tweede druk.
Wel een bewijs, dat de moeders voor wio
het boek bestemd is meer en meer inzien, dat
de beer (Josterbaan hen met zijn nuttigc wea
ken en raadgeviugeu bij de opvoeding haier
kinderen ki'achtig terzijde kan staan.
De Burgerwacht. llandleiding voor com-
mandanteu en leden der vrijw. burgerwach-
ten, door G. J. H. Pelt. Uitgave J. J. Komen
en Zouen, Koermond.
In dit werkje vinden zij, die zioh tot het
lidinaatschap van een Burgerwacht aange-
trokken gevoelen alle inlichSngen en raadge-
vingen om in den kortst mogelijkeu tijd een
zoo hruikbaar mogelijk gevechtsman te wor
den.
Secretarissen van Burgerwaohten zuilen
door aanschaffing van dit boeksken hun ge-
trouwen ongetwijield een dienst van beteeke-
nis bewijzen.
dag probeert hij mij aan
't praten te krijgen over dat /lamidal" beeld
en altijd is het laatste wat hij zegt: dat zal
het wel 1 Weet u, misf Jackson, als hij beter
wordt, dan zal die jonge man de trots van de
lamihe women. Ja sir, nu ai zet ik den
cersicn prijs op hem"
„Pas maar op met al dat geld, George 1
waarschuwde Jackson den enihousiast. „De
blanke menschen hier in huis kennen hem
heel wat langer dan jij. Jij bent de eenige
die op hem wedt."
„lk waag 'tl" riep George vroolijk. „Ik wed
er de voile som op iedere cent. Die jongen
wordt de beste van de kudde.'r
Die zonderlinge profetie, ietwat roekeloos
gebaseerd op de dankbaarheid voor de gun-
stige beoordeeling van „lamidal" verschilde
radicaal van een andere voorspelling om treat
Bibbs ongeveer twintig minuten later aan een
mooie toehoorderes verkondigd.
Jim Sheridan, die in zijn eigen vlugge ma
chine met Mary Vertrees naast zich, om de
stad reed, kwam den zieke op den grootea
weg tegen. De twee auto's gingen in tegen-
overgestelde richting en de inzttenden in
Jim's auto kregen sledits een vluchtigen
glimp van Bibbs, zittende alleen op de ach-
terbank. Zijn bleek gezicht 'kwam spookachtig
uit tusschen zijn muts en de kraag van zijn
zwart hont maar hij herkende Mary plot-
seling, toen deze hem toeknikte.
Jim wuifde achteloas met zijn linkerhand.
,,'t Is Bibbs, hij rijdt voor zijn gezondheid",
legde hij uit.
uja, dat weet ik", zei Mary. „Ik heb hem
ook toegeknikt ofschoon ik hem nooit heb ont-
moet. Eigenlijk heb ik hem maar eens
neen, tweemaal gezien. Ik hoop, dat hij mij
niet al te brutaal zal vinden dat ik hem toe-
knik."
(Wordt vervolgd).
wwi Vvrii
33 fi»«>4
umi
jroot).
20 :29
19 30 zie bij A.)
1 12
minstens 5 schijven
A. 1. 19 :30
2. 14—40 2. 45 43
3. 37—32 3. 38 27
4 41 48 wint.
Goede oplossingen ontvingen wij van
-•??? jpen-. ---w i WT2T SRQTONttST,
Zet nooit dr. linnen te hroeden on levneeten,
niet alleen nmHit 4'*' telken* Hum
•eoelc Vriiven vnn rid pre hr.nnpr dir. pn cU|
hrlftjnrir nl.-)-rt*ie Vim r.tr.rrn n'iljrn H-rinnp.e*
ten, tn«#r ook omdat dergeltike nesten zoo dike
wjjls door mijt en luia beomet zijn, welke zich
in kiercn en naden verdekt hebben opgesteld.
lien hen, die drie weken op zoo'n nest moet
doorbrcngen, daarbij een hoogen temperatuui
ontwikkelt en dan onophoudelijk door mijt en
luis geplaagd, gekwcld zal worden, wordt een
hopelooze taak opgelegd, welke ze in de mccs<
te gevallen niet volbrengen kan, zoodat de
cigcnaar geen reden tot mopperen heeft, wan«
ncer de hen v66r de 3 weken uitgezeten te
hebben, uit wandelen gaat V6<5r dat een hen
te broeden wordt gezct, moet ze trouwens ook
flink met insectenpoeder behandeld worden,
wut men na een 14 dagen nog eens herhaalt.
V.'il men goede rcsultatcn kunnen verwachten,
dan moeten voor elke broeding versche broed»
nesten gemaakt worden op rustige plaatsen,
ontoegankclijk voor anderc leggende klppen
en wel op de volgende manicr:
Zoovecl mogelyk aan den grond, niet te
droog, ook niet te nat, wijl de broedhen vol»
doende vocht voortbrengt voor de broedcieren.
De bakken, kisten, manden of wat men
hi eft, mogen liefst niet van hoUten bodem zijn
voorzien, doch zonder bodem op den grond
geplaatst worden en een nsaat hebben van 30
X 35 c.M.
Hierin brengt men gewoon roggestroo aan,
spiraalvormig in elkaar gedraaid en stevig op
den bodem gedrukt, aile hoeken flink vullend.
iiierop nog een weinig droog hooi of i.d., z66,
dat het eigcnlijk nest 20 X 25 cM. heeft, niet
te rond, ook niet te vlak.
De broedhen maakt nu zelf het nest verder
in ordc,.nadat wij zoo goed inogclijk bovengo
noemden vorm hebben aangebra^ut.
Vooral moet worden gezorgd, dat geen an«
dere kippen tot de brocdnesten toegang heb«
ben en dat cr gelegcnhcid is voor zandbaden
en steeds voer, korrelvoeder en drinkwater
ter beschikking van dc broedhen is. Zoo in de
omgeving van het broednest geen bodem ge«
schikt voor zandbaden aanwezig is, moet een
hoop of bak met liefst zwarte aarde worden
aangebracht.
In zoo'n afgezonderde ruimtc, kunnen meer»
dere broednesten worden aangebracht, zelfs
naast elkander, indien gezorgd wordt, dat de
zijschotten z66 hoog zijn, dat de broedhennen,
als ze in het nest staan, elkander over de
schotten heen niet kunnen zicn, daar anders
vechtpartfjcn kunnen ontstaan en broedcieren
gebroken kunnen worden. Sinaasappeikisten
zfjn voor dit doel al heel geschikt
wri* iiiriw, OK QO OA OK .v— A Q
ruil 3227 en 23 37, met daarna 3728
winst gcgeven. Wij vonden deze opmerkin-
gen bij de partij in de Telegraaf.
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. 596
W. F. VAN GENDT, Bergen
I bron'.Tt Apbte? soSk oifesfld
met ztcb mode, dat enkala aemeenten de ..Hp.
roepskeuze reed* tot aan tak van Bern cap ter
zorg hebben gemaakt,
Waar te dezar atede hat p*Tticul)«t initta«
tief de lelding nam, Is daarom steun van her
langstellenden zeer noodig. Ten einde nu het
doel en streven der vereeniging en vooral de
noodzakelijkheid der „Bcroepskeuze" in rul»
men kring bekend to maken, heeft het Bcstuur
in tie eerstc plaats talrijke circulaires aan ver«
schillende ingezetenen gezonden, waarin o. m.
wordt opgewekt zich als lid of donateur op to
geven aan een der Bestuursleden.
Doch tevens heeft het Bestuur t', a directeur
van het GemeenterBureau van itcroepskcuze
te Amsterdam uitgenoodigd een voordracht to
houden over bovengenoemd onderv,. rp.
1 iut hoopt dan ook, dat de belangstcllende
stadgenooten by deze lezing niet zulien ont«
breken.
U dankend voor do p,«et.;rui ate,
Hoogachtend,
D. RITMAN,
Sccretaris der Vereeniging
,,Bureau voor Bcroepskcuze'
te Alktnaar.
m
a
Haarlem.
In Amsterdam speelde hij drie partijen, n.l.
tegen de heeren Koperberg, Prijs en Swart,
waarvan hij de eerste en de laatste won Prijs
wist remise te maken wat ook aan W J. van
Daitelen te Haarlem gelukte.
De partij tegen Prijs was bij zonder interes-
sant. Na den 25sten zet van Wit (Fabre) was
de stand aldus:
Zwart: 10, 12, 17, 18, 19, 20, 23, 25, 29,
34.
Wit: 27, 35, 37, 38, 41, 43, 44, 47, 48, 49,
50.
Wij gaven deze eerste proeve van onzen
damvriend te Bergen gaarne een plaatsje.
Oplossingen vdor of op 29 April, bureau
van dit Blad.
/MO* '4
Zwart: 2, 3, 4, 6, 8, 9, 11, 13, 15, 17/20,
Wit: 26, 27, 28, 32/36, 38, 39, 40, 43, 45,
BROEDSCHHEID.
Zoo dikwijls worden broedsche hennen ge>
zet, die als zoodanig toch niet in aanmerking
kunnen komen en waaraan dan ook voor 'n
groot deel het mislukken van een broedsel
eieren toe te schrijven is.
Het nu en dan gehoord: „Klok, klok, klok'
of het hardnekkig op de nesten blijven iiggen
is nog geen bewijs, dat de eieren kunnen wor.
den ondergelcgd. Nadat men de kip eerst een
paar inaien van haar nest verwijderd heeft,
waarnaar ze dan spoedig moet terugkeeren,
onderzoekt men eerst of er een paar rood»bon«
te plekken op de borst aanwezig zfjn en is
zulks het geval, dan staan de kanscn goed.
BROEDHEN.
Een belangrfjk punt is nog welk ras men
voor broeddoeleinden gebruikt. De middelzwa.
re als Wyandottes, Rhode Islands, Plymouth
Rocks, Barnevelders, Orpingtons zulien ge<
woonlfjk het snelst broedlust vertoonen. Als
verzorgsters der kuikens stellen we echter de
kchtere rassen, als Leghorns, Brakels en Mi»
norca's boven hen. Nu komt by deze laatsten
broedschheid niet zoo veelvuldig voor, wat te»
gelijk als een aanbeveling is aan te merken,
maar is dit het geval, dan zfjn het prima broed<
hennen, die later hun kroost zelfs tegen hond
en kat weten te verdedigen.
een prettige gedachte dat iemand het mooi
genoeg vond, om
„Maar ik vind het niet mooi!" riep zij uit.
„lk begrijp het zelfs niet en papa heeft
zooveel drukte gemaakt over den prijs dien
ik er mee behaalde, dat ik er bepaald een he-
kel aan heb. De waarheid is, dat ik nooit ge-
droomd had er den prijs mee te zulien be-
halen."
„Mogelijk verwachtten zij, dat vader de
school zou begiftigen," mompelde Bibbs.
„Wel, ik moest iets hebben om in te leveren
en ik kon geen regel bij dkaar krijgenIk
haat poezie en Bobby Samhorn plaagt er mij
altijd mee, dat ik mijn hart tusschen de ster-
ren houd. Zooals hij het zegt lijkt het snoepe-
rig."
„Je zult er wel overheen komen Edith. Bui-
tenslands en onder een anderen naam, zou je
missehien
„0 zwijg toch. Ik zal iemand huren om het
te ftelen en het te verbranden zoo gauw ik
daar kans toe zie." Zij draaide zich kribbig
om en ging naar de deur. „Lk zou het heerlijk
vinden als ik er zoolang ik leef, nooit meer
iets over hoorde."
„Edithriep hij toen zij de gang inging.
„Wat is er?
„Ik zou je gaarne iets vragen; zie ik er
werkelijk beter uit of ben je aan mij gewend
geraakt
„Wat ter wereld bedoel je?' zei ze, terwijl
zij weer tot aan den drempel terugkwam.
„Toen ik pas terug was kon, je mij niet aan-
kijken," verklaarde Bibbs op zijn onpersoon-
lijke manier. „Maar ik heb opgemerkt dat je
mij in den laatsten tijd wel aanziet. En nu
ben ik beniouwd1 of
„Dat komt omdat je er zooveel beter ui't-
ziet," beweerde zij opgeruimd. „Deze maand,
dat je hier bent geweest, heeft je enorm veel
goed gedaan. 't Is de verandering."
„Ln dat zeiden ze ook in het sanatorium.
de verandering."
„Je ziet er slechter uit, dan ik bijna ooit
iemand heb gezien." zei Edith met de groot-
ste oprechtheid. ,,Maar ik weet er niet veel
van. ik heb nooit in mijn leven een lijk gezien,
k heb zelfs nooit iemand gezien, die vreese-
lijk ziek was, dus moet je niet naar mij oor-
deelen. Maar je hebt gelijk wat betreft, dat ik
je in het eerst niet kon aanzien. Je had een
soort van witheid die je bent nog wel bijna
even mager dunkt me, maar je bent nu meer
gewoon bleek geworden je hebt niet meer
dat spookachtige voorkomen. Men kan je nu
aankijken Bibbs en niet niet
„Misselijk worden?"
Ja dat bijna!" zei ze lachend. „En je
krijgt met den dag een beter ldeur Bibbs ja:
werkelijk
„Daar ben ik ook bang voor", zei hij treu-
rig.
BROEDEIEREN.
Geen eieten met vreemde uitwasscn, geen
langc, maar ronde eieren, niet de grootste, niet
de kleinste; gave eieren met een metaalklank.
Tikt men met den bovenkant van den nagel
-.an den vingertop tegen deze laatsten zoo
hoort men den staalklank duidelyk.
Ook geen eieren oudcr dan 14 dagen, geen
misvormdc en evenmin buitengewoon groote
- dubbcldooier«eicren.
De eieren worden in het broednest gelegd
tegen den avond en in 't donker wordt de
broedhen erop geplaatst. Aanbeveling ver»
dient, de eieren v66r het Je broeden leggen,
even te dompclen in eene creolin.oplossing van
2 pCt. en daarna even te laten drogen. Dit is
bactericn»doodcnd.
In de eerste dagen lctte men er op of de
broedhen ook het nest verlaat en is men hier
niet zeker van, neme men haar eraf en geve ze
de vrijhcid in do afgcslotcn ruimte om het
nest. Is hier nu vocder, water en stofbadaarde
voorhanden, dan zal het dicr zich bedicnen cn
weer naar 't nest gaan. Heeft men dit een.
maal gedaan, zal zy verder gcrcgeld van 't
nest komen, de eieren luchtdn, voedsel en
zandbaden nemen en zoodoende ook in goede
conditio blijven, want wordt de broedhen ty«
dens het broeden goed verzorgd en gevocd,
zal zy spoedigcr in legconditic komen.
Geachte Redactie,
Te dezcr stede is eenigen tijd geleden door
eenige op sociaal gebied vooraanstaande inge.
zetenen, gesticht een vereeniging „Bureau
voor Beroepskeuze." Het doel dczer vereeni.
ging is om jongelieden den weg te wyzen by
de keuze van een beroep, waardoor het moge.
lijk wordt vooral hen, die in de categorie der
ongeschoolde beroepen terecHt komen, tot
geschikte werkers in de Maatschappij te vor.
men.
Dit symatphieke en echt sociale streven
Geheol anders ging het Piocini, arm ge-
storven en zonder succes. Alloen door de be-
wondering van consul Bonaparte kreeg hij
een klein pensioen. Toch gingen zijn opera's
over de planken. Vocal madame dc St. Hu-
berti vierde er triomfen in, maar in Straats-
burg. Het is bekend) dat ze op eon avond na
Dido gezongen te hebben een gloeienden
brief ontving. Volgens de kamenier was hij
van een jong artillerie-officier, hoogstens 18
jaar oud. Zijn naam word gezocht en het
was Napoleon Bonaparte.
Porminet, 'n onbetoekenend Fransch dlich
ter uit de 18e eeuw was zoo ydol, dat hij al
ios, wat men hem voorhield over zijn groot-
heid inet do grootste lichtgeloovigheid aan-
nam.
Zoo gaf mon hem eons te konnen, dat hij
benoemd zou worden tot JLid dor academic
van Petersburg en dus boschermeling zou
worden van do koizerinj hij 'moest dan ech
ter oerst liusaisch leeren. Hij setlc zich dus
aan do studio van het Buaciscl *oo moon-
de hij maar kwam oon h« .ur later tot
de ontdekking dat liy Ned., Engelsch aan
't ioeren was.
Een andor maal deed1 men hem gelooven,
dat hij in eon dluel iemand godood had, of-
schoon hy nauwelijks een dogen had gotrok-
ken, on dat hij nu opgohangen zou worden.
Men had zijn voanie gedrukt en een valscho
omroeper bulkte zijn doodsvonnis onder zijn
venster uit; torwijl Peinsinet in den groot-
sten angst zich ais abt vermomde om te
vluchteu. Daarop sehonk „de koning" hem
echter gratio, omdlat hij zoo'n verd'ienstelyk
diohter wasl Ofschcon het een aardigheid
was van eernigo jcngelui, daoht Poinsinet
niet anders of het was alias werkelykheid en
was hy later wat trotech op zijn gratiebul.
Fritz Hraetel (1839—1908) was als baliet-
danser aan't tooneei gekomen. Aan het hof-
theater te Harlsruhe, waar Eduard. Devrienit
zijn schoone stem en zijno begaafdheid op-
merkte, zou hij voor het eerst als tooneei-
spelar op do pknkon versohynen. Zijn de-
huut mislukte en eerst toen hij na eenige
maandlen den liaoul in de „Maagd von Orle
ans" durfdo spalen, was hem zijn eerste suc
ces beschoren.
Op zekeren dag, het was in Juni 3
de tooneelvacantie was reeds begc. i
Fritz LLrus'tol, die geen geld had n
zomerreis, zat mistroostig in zijn i ,je
werd er aan de deur geklopt en oen oud-
achtige knorrige hear met een bruinen over-
jas aan en een xuigea weinig vertrouwen
Wekkenden kop tradi binncn.
Bent U mijnheer Eras tell vroeg hij
met 'n anoxkende maar niet onsympathieke
stem.
Zoo beet ik, waarmede kan ik U dienenl
Ik heb 'n jeune premier noodig, de
mijno worden te dik, heb van U gehoord,
missehien kan ik U, gebruiken.
Onbeschaamd, dacht ELrastel. Maar hij ver
zocht hem te gaan zitten, want in tijd van
nood eet men korstjes van pasteien en mo-
1r'jgSP- dat kan, ^rvh.^njiTen^
vrevrnd*1,1
Onbeschaamdheid, dacht Krastel weer.
Maar de schneidige stem ging voortt 'k
Heb eenige jouno premier# laten spelea maar
t was niots. 'k Hob er een noodig met vuur,
Gij zult dat wel hebben.
-Krastel boog boscheidlen.
Er zijn op het oogenhiik weinig bruik-
bare jeune premiers 1 Bieohte tijd I
-Nu, dacht ELrastel, voor de gqge die gy
kunt geven, zulien zo niet hard loopen.
Zoo ging het eenige minuten. Krastel
werd roods onrustig, toen hij zyn bezoeker
opeena hoorde bxominenj Ben om U spo
ciaai naar ELarlsruho gekomen gij zult wel
reeds van my gehoord hebben, mijn naam is
Laubel
■Krastel sprong op, toen hij den naam van
don geweldige va:, het Weenor Burgtheator
hoorde, boog cn -..tordo in zijn verlegenheid
lets. Laubo ochtar t* in: Draagt u me oen»
wat voor. De actour begun het groote ver-
haal van Cesar uit do „Br uid van Messina"
te declameeren.
Daar trad Erastels barbie rbinnen die zioh
op oon weak van den kunstenaar onmiddel
lijk wodbr wild® terugtrokken teen Dan be
hem wenkte eni hem toebromdei Je bent
de bar bier? U kunt me tegeljjk scheren. En
torwijl Krastel zijn verzeu vol vuur voor-
diroeg, liet Daube zich kalmpjes in de vreem
de woniing scheren en knippon. Toen hy eoh-
ter de kamer verliet, we: ELrastel goenga
geerd aan het Burgtheator, waar hij deu 4on
Juni 1884 als Eerdinand in „Kabale uni
Diebe" optrad en stormenderhand aile bar ten
won.
Het Burgthdater is hij zijn gehoele leven
lang trouw gebleven.
