DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De gevarenlvan den weg.
iee
ism,
JBaz^isag,
Afoonnementsprljs bij yooruitbetaling per 3 maanden f 2.—, fr. per post f 2.50. Bewljsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrnlmte.
Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Adminlstr. No. 3. Redactie No. 33.
Buitenlandscli Overzicht
Buitenland
DM mtwms frestaat (lit S bladen.
Z 1TEEDAG DireeteurG. H. KRA.K. HoofdrodacteurTJ. N. ADEMA. J U LI
In de oorlogBjaren is er geforek aan ben
zine en banden geweest
En aLs gevotg daarvan herwonneni de
voetgangera hun oude rechten.
De weg was voor hen, zdj konden met
vrouw en kroost heerlijke wandelingen op
stofvrije wtgen maken, zij behoefden hun
kinderschaar niet angstig voor zich uit te
drijven, om zich ieder oogenblik ini veiligheid
te stellen als een in razende vaart op hen
aanstormende machine in een walk van atol
en stank den weg voor zich opeisehte.
iDe wegi was vrijl en gevaar,loos.
En de eenige vertegenwoordiger van het
rijdende gevaar was een eerzame fietser die
voorzichtig over den weg peddclde of naast
zijiu onigekeerdi rijiwiel in zi]n overhemd op
den grasberm knielde oin tusschen de tallooze
lappen op een regeeringsband naar de oor-
zaalc van een plotselinge luchtontsnapping te
zoeken.
'Nki de oorlog voorbij is en handel en ver-
keer niet nieer gebonden1 zijn, hebbcn auto en
motorrijwiel hun rechten hemomen.
Het is interessant te constateeren hoe enel
hun aantal in die weinige jaren is gestegen,
hoe breed1 en groot en zwaar ze geworden
zijn, hoe tneer kilometers ze in korter tijjd
dan vroeger kunnen veralinden.
iEr zijn meer auto's, meer .^motors" en dus
ook meer rijders dan vroeger.
En het gehalte der laatsten is er over het
algemeen niet beter op geworden.
Vomamelijk de motor blij'kt meer en meer
het ontspanningsvoertuig van den modernen
tijd te zaja, waarop banners- en kruideniere-
bedienden met de uitverkorenen huns hartCn
als beschennengel op het achterbankje hun
vrijen Zondag misbruiken door -onder oar-
verdoovend1 lawaai in duizelingswefckende
vaart over den weg te vliegen en allies wat
zich daarop bevindt bleek van schrik uit el-
Icaar te doen stuiven.
Wie buiten de ko® der gemeente aan den
breeden verbindingsweg woont, geniet tede-
ren Zondag de zegeningen van het moderne
straatverkeer.
Het geidl hier inderdlaad het moderne
straatverkeer.
En daaram is het niet doenlijk het door
verbod te verhinderen.
Wij leven nu eenmaal niet meer in den tijd
torn de trekschuit een wonder van snelvervoer
was en wij moeten ons aanpassen aan de ver-
anderde amstandigheden en aan de eischen,
die voor handel eia verkeer in onzen tijd' aan
een snel vervoer van passagiers en goederen
kunnen gesteld worden.
Er is in zooverre verschil van inzicht tus
schen den man in de auto en den man buiten
de auto, dat het den eerste gewoonlijk niet
hard genoeg en den laatste niet langzaam ge
noeg gaat.
Nai
Jatuuriijk spelen hier ook andere factoren
dan de opvatting over het beste gebruik van
den riiweg een rol en is het denkbaar zelfs
zeer denkbaar dat het inzicht van den map
op den weg zich wijzigt tijdens het instappen
wanneer de man in de auto hem vriendelijk
ustaoodiigt eens een eintdje mee te rijden.
Wij zuilen deze factor daarom uitschaikelen
en het vraagstuk bekijken uit het oogpunt
van hem, die zich uitsluitend in het algemeen
belang afvraagt: hoe moet met inachtneming
van de grootere snelheid die het moderne
verkeer eischt, di verkeer geregeld worden,
om den minsten last te geven en de leans op
ongelukfeen zoo gering mogelijk te doen zijn?
Voor wien is de weg?
De weg is voor alien en daarom hebben
alien het recht zich daarover te bewegen en
de zekerheid te verkrijgen, dat zij dit kunnen
doen zonder lichaamagevaar.
Wij spreken nu niet over het verkeer op
drukke stadscentra, waar de verkeerspolitie
haar posten heeft uitgezet, om zoowel onge
lukken als stramming van het verkeer te
voorkomen.
Het is hier slechts ons doel' het gebruik
van de groote verkeerswegen te bespreken,
waar toezicht in den regel ontbreekt en elke
categorie weggebruikers dus op de zorg
voor eigen veiligheid is aangewezen.
Er zijn menschen, die beweren, dat een
auto ofmotor" nooit uitgevonden had moe-
ten worden en er zijn ook menschen, die in
een rustigen wandelaar een middeleeuwsche
verschijning zieu, wien in den tcgenwoordi-
,gen tijd eigenclijk geen vrijheid van beweging
meer moest ioegestaan worden voor zoo-
ver er tenminste in hun oogen van beweging
bij een rustigen wandelaar nog sprake kan
tfjm.
Een feit is het, dat beiden evenveel recht op
den weg hebben eh dat een wandelaar, die
met vrouw en kroost midden op den weg
wandelt, even hinderlijk is voor den autobe-
stuurder als de auto het voor hem en ziin
familie is.
Den wandelaar kan men niet van den
weren, maar evenihin kan men het auto-
motorverkeer beletten.
Dus blijft er niets anders over dan de di
verse categorie§ni weggebruikers aan elkaara
nabijheid te wennen.
Een schichtig paard went langzamerhand
aan tram en auto wanneer die tram of die
Mtoblfhet passeeren van dat paard niet op-
settelijk hinderlijk leven maakt en zoo zal ook
de weggebruiker in langzaam tempo den
in het snelle voertuig liever verdragen
tempo den man
verdragen wan
neer de laatste blijk geeft het den voetganger
of den rustigen fietser niet opzetteLijk lastig
te willen maken.
Tot dit laatste kunnen natuurlijk wetten en
verordeningen krachtig medewerken en waar
tot dusverre gebleken is, dat voornaimelijk op
drukbevolkte weg-gedeelten de voetgangera
nog grootet besdierming dan auto- of motor-
Trijaere noodig hebben, is in vrijwel alle dor-
pen en steden voor het rijden in de kom der
gemeente een bepaalde maximium-sneliheid
voorgeschreven.
Men tracht in de gemeenten den overlast,
dien voetgangera ondervinden, en de kans dp
ongelukken zoo gering mogelijk te maken
door het gebied waarbinnen met een beperk-
te snelheid moet gereden worden, zoo groot
mogelijk te doen zijn.
Zooals bekend, heeft o. a. de gemeenteraad
van Alkmaar in zijn laatste vergadering van
een herziening der Motor- en Rijwielwet ge
bruik gemaakt, waarbij de mogelijkheid ge-
boren werd om ook voor Rijks- en Provinci-
kom gelegen, een maxiimunisnellheid vast te
steilen.
Daardoor is het b.v. bestuurders van een
motorrijtulg of -rijwlel in de richting Alk
maar op den Kennemerstraatweg bij de grens-
scheiding der gemeente Heiloo reals verbo-
den om met een snelheid van meer dan 14
K.M. per uur te rijden.
Elke gemeente kan soortgelijke bepalingen
vaststellen.
En het moderne verkeer in en1 rand elke ge
meente behoeft voor den oplettenden voetgan
ger dan ook niet gevaarlijk te zajn.
Op de buitenwegen, waar meestal het toe
zicht ontbreekt, krijgt de kwestie een ander
aanzien.
Zij n dit breede, moderne weg en, met af-
scheidingen voor voetgangera, fietspaden en
rijweg-gedeelten, dan regelt het verkeer zich
vanzelf en heeft feder slechts op de algemeen
geldende regels te letten. dat iedere wegjge-
bruiker rechts moet houaen, dat voetgangera
die een riiweg willen oversteken eerst naar
links en dan naar rechts moeten ultzien of de
weg veilig is en dat iedere bestuurder van een
voertuig voor dat hij een hoek omslaat of een
zi jweg voorbij1 gaat de richting aanwijst waar
hij heen wil.
De meeste buitenwegen zijn nog uit den
tijd toen aan de zorg voor een velig verkeer
geen hooge eischen gesteld werden, zij! bezit-
ten geen afzonderlijkie paden voor voetgan
gera en rijwielen en op deze wegen zuilen de
wandelaars, auto- en motorrijdera dus moeten
leeren elkaar te verdragen.
Voornamelijk de auto- en motorrijdera kun
nen tot een betere veretandhouding bijdragen
door alles achierwege te lateiu wat den voet
gangera onnoodig moet hinderen en wat hen
den indruk moet geven dat zij niets anders
dan terreinhindernrssen zijn op de dolle jacht
naar het grootste aantal kilometers en het
voorbijstuiven van de meeste kerktorena hi
den kortst mogelijken tijd.
De wandelaar zal zijncrzijds gaaroe aan
vergemakkelijking van het vrije verkeer mede
werken sis hij1 de zekerheid heeft dat ook met
zijn belangen zoo veel mogeBjk rekening
wordt gehouden.
De Nederlandsdie bond van particuliere
chauffeurs heeft een lofwaardige poging tot
grootere toenadering tusschen voetganger en
auto- en motorrijders gedaan.
Wij mogen aannemen, dat een chauffeur
een man is die met op ervaring berustende
kennis van zaken de leemten in de rijks- of
gemeentelijke wetgeving voor het moderne
verkeer kan beoordeelen, en de opmerkingen
van den bond verdienen dan ook ongetwijr
feld onze belangstellingi
In het bijzonder wil deze bond de motor-
en rijwielwet z66 veranderd zien dat onder
bestuurder van een motorrijtuig veretaan
wordt hiji, die het motorrijtuig bestuurt en
niet meer, zooals tot dusver het geval is, ook
hij, die het onder zijn onmiddellijk toezicht
doet besturen.
Tot dusver komt het nog maar al te dik-
wijls voor, dat een eigenaar van een motor-
rijtiig, wien bij rechterlijk vonnis tijdelijk de
M te J
bevoegdheid, dat rijtuig
is, zijn straf ontduikt door een van een rijbe-
wijs voorzien jongmensch in dienst te nemen,
onder wiens zoogenaamd toeziclit hij dan zijn
plants aan het stuurrad kan blijVen innemen.
besturen on
De bond wenscht de maximum-snelheid
binnen bebouwde kommen der gemeente op
25 K.M. per uur gebracht te zien. wat ons nu
uist niet aanbevelenswaardig lijkt en oi. al-
erminst gemotiveerd wordt aoor de opmer-
cing van den bond, dat door deze opvoering
van de snelheidslimiet de voetgangera tot
meer oplettendheid worden' aangespoord,
waardoor ongelukken voorkomen zuilen
worden.
Op deze theorie voortbouwend zou men tot
de stelling komen: hoe grootere snelheid van
auto's hoe grooter angst en oplettendheid bij
de voetgangera en hoe minder ongelukken.
Wij hlfjven em tegenovergestield stand-
punt innemen en aan mindere ongelukken bij
grootere snelheidsbeperking van auto's- en
motorrijders gelooven.
Meer gevoelen wij voor den eisch van den
bond om geen rijbewijs meer af te geven ten-
■zij de aanvrager blijk heeft gegeven te vol-
doen aan een bekwaamheidsexamen en liciha-
melijk en geestelijk voor het besturen van een
auto of „motor" geschikt is bevonden.
Een groot deel der ongelukken is aan on-
kunde, onvoorzichtigheid of roekelposheid
van den bestuurder te wijten en het verkeers-
belang eischt, dat een autobestuurder even-
goed als een machinist van train, tram of
boot blijk moet geve* de verantwoordelijkheid
voor zijn werk te kunnen dragen.
Thans is rijp en groen van een rijbewijs
voorzien, wordt geen enkele eisch van be-
kwaamheid of licnamelijke geschiktheid ge
steld en komt het dagelijks voor, dat de voet
gangera overgelwrfi zijn aan de willekeur
van motor- en autorijders die hun eigen voer
tuig niet in de macht hebben, die doof zijn,
een arm, cen been of zelfs een groot gedieelte
van het gezichtsvermogen missen.
Zoolang nog rijbewijzen worden
aan ieder die ae moeite neemt ze aan te vra-
gen zal tusschen voetgangera en autobe-
stuurdera nimmer een bana van vertrouwen
kunnen bestaan.
Gaame willen wij ook de eischen van den
bond onderateuiien, dat de leeftijd van den
bestuurder van een motorrijwiel van min-
stens zestien of minstens achttien en die van
den bestuurder van motorrijtuigen in het al-
;emeen van minstens achttien op minstens
intig jaren gebracht wordt.
gei
twi
De minister schijnt evenwel voor de eischen
van den bond weinig te voelen en bliikt zelfs
geen voorstander van een bepaalde Idasse-in-
deeiing der autobestuurdera te zijn zoodat
b.v. zij, die geoefend zijn in de bestirring van
een motorrijtuig dat een snelheid van 60
K.M. per uur ontwikkeld, terwille van de
veiligheid van het verkeer niet met een auto
mogen rijden die 90 tot 120 K.M. per uur
Ifflti maken.
De chauffeurs nemen het den minister
voornamelijk kwalijk, dat deze de Kon. Ned.
Automobiel Club om advies gevraagd heeft
en betoogen, dat de bestuurders van auto's
meer het gevaar vaa den weg ondervinden en
constateeren dan degenen die zich laten rij
den en dat eerstgenoemden en niet de leden
van de K. N. A. C. dus de aangewezenen zijn
om de regeering van advies te dienen.
Wij zuilen ons in dezen strijd tusschen hen
die rijden en die zich laten rijden niet mengen
maar blijven het voor een goede verkeersre-
gelir.g noodzakelijk achten, dat de afgifte
van njbewijzen meer dan tot dusverre aan
beperkende bepalingen wordt gebonden.
Het door den minister aanvaarde motief
dat de politie niet bekwaam genoeg is voor
het afnemen van examens voor auto-bestuur-
ders lijkt ons allerminst gelukkig.
Wanneer de politie daartoe niet bekwaam
is dan zijn er anderen die w£l bekwaam zijn
en dan moet men het onderzoek aan die an
deren en niet aan de politie opdragen.
Een feit is het, dat ook aan gedeeltelijk
lammen, idioten, dooyen of half blinden
het aangevraagde rijbewijs wordt uitgereikt.
En een feit is het ook, dat dergelijke auto-
en mo tor bestuurders benevens roekelooze
zestienjarige jongens in een vaart van 80 tot
100 K.M. per uur onze buitenwegen onveilig
kunnen en mogen maken.
Zoolang dergelijke toestanden geduld wor
den kan er van een vertrouwen tusschen di
verse categorieen weg-gebruikers geen sprake
zijn.
En zoolang dat niet veranderd is moet een
groot deel der ongelukken aan de kortzichtig-
heid of onverschilligheid onzer eigen auton-
teiten geweten worden.
Het in ons vorig overzicht vermelde ge-
rucht, dat de Duit&he delegatie te Spa de gie-
sleldle voorwaarden ten opzichte van demobili-
satie en ontwapen'inig zou aanvaarden, is
bewaarheid. De onderteekening heeft gister-
morgen plaats gehad, z het dan onder Licht
protest. Fehrenbach verfdaarde n.l., dat de
Duitsche regeering zich afvroeg of de bezet-
ting van het Roergebied, waarmede Uoyd
George bij niet-nakam'ing der verpMchtingen
gedreigd had, niet een herziening van het
vredesverdrag beteekende. De aanwezige ju-
zulks
t het geval
onderteekende protocol van 16 Jamiuari de
risten inaakten echter al gauw uit. dat
niet het gevai was, daar het door Dflitschland
llieerden machtigde nieuwe gebieden te
ezetten als de bepalingen van Versailles
niet werden nagekomen.
Een crisis, als waarvoor gevreesdi werd, is
dus voorkomen. Maar wat blijft er nu nog
over van het onderhandelen, waartoe Duitschr
land was uitgenoodigd? Het is immera geen
onderhandelen, maar een herhaling van wat
te Versailles gebeurde: vahjoen aan de ei
schen der entente of
Het zal den Duitschers zijn tegengevallen,
dat het juist Lloyd George was, die den stok
achter de deur plaatste: „inwiiligen of wij
trekken het Roergebied binnen", dezelfde
Lloyd Gecage, die zich' zoo verbolgen toon-
Frankrijk het Maingcbied bezette
ijd geleden. Millerana en zijn mede-
egeerden van Frankrijk zuilen juichen.
Nu moet de Duitsche regeering maar zien
hoe ze het klaar speelt het teveel aan troepen
te demobiliseeren binnen een half jaar en de
wapens machtig te worden, die niu nog, in
handen zijn in anderen dan soldaten. En dat
aantal is niet gering, gelijk von Seeckt heeft
uiteengezei Als een en ander nu maar geen
aanleiding weer geeft tot onlusten.
Het gerucht loopt, dat minister Gessler
vreest de opgelegde bepalingen niet te kun
nen uitvoeren zonder dat ei dientengevolge
relletjes zuilen ontstaan en dat hij daarom
van plan is am af te treden. Het zou wel
konsekwent zijn, omdat hij immera steeds op
het standpunt heeft gestaan dat het niet mo
gelijk is met minder dan 200.000 man de orde
in het rijk te handhaven.
Gistemamiddag is de conferentie te Spa
begonnen met de behandeling van de kolen-
kwestie, maar de berichtgevers van verschil-
lende bladen zrijh het er over eens, dat de
groote belangsteiling voor de bdjeenkomst
plaats heeft gemaakt voor een zekere matheixL
Algemeen gelooft men, dat de Duitsche gede-
legeerden na de volkomen nederlaag zich
zuilen haastan tot een einde te komen.
De Russen gaan vort met hun offensief te-
,den de Polen en hebben daarbij voortdurend
succea. De Polen, die in het begin van den
strijd op een ige successen konden b
hebben met hun aanval bewerkt, dat de Kus-
seni, ook'zii die nog niet tot het bolsjewisme
zijn bekeera, zich vast aaneensloten ter be-
stnjding van den buitenlandschen vijand. Het
gevolg was, dat het roode leger kwam onder
aanvoering van Broessilol, die ook onder het
czaristische'regiem reeds generaal waa
De Polen hebben nu op alle fronten moe
ten terugtrekken, want thans is ook de Bere
zina door de Russen overschreden. In Wilna
heeracht een onbeschrijflijke paniek. De Pool
sche bezettingsauoriteiten hebben de stad
overhaast ontruimdL Volgens de Duitsche
bladen zou de regeering ook Warachau wil
len verlaten. Uit deze stad zijn communisten
naar het leger vertrokken, em de soldaten tot
staking van den strijd te bewegen. Met deze
hulp zullten de bolsjewiki zeker zegevieren,
want onder den invloed1 van de nederlagen
der laatste dagen zuilen de troepen eerder
toegiankelijk zijn voor de communistische op-
wekkingen tot het neerleggen, der wapens.
onityangen be-
wan-
Ten Zuiden Van Proskoerof zijn de
opnieuw doorgebroken en wel in de
richting van Tarnopol en Lemberg. De oude
vestig-driehoek GrodnoDoebnoLoetsk is
thans zonder beschenning.
Van de Karpathen tot de Berezina z^n die
Poolsche legera in volkomen ontbinding.
Ten gevolge van den Russischen marech
wordt Oost-GaliciS bedreigd Bij1 Wolotsk
staan de bolsjewieken slechts
de oude Russische grens.
Het groote Russische offensief gaat in drie
richtingen naar TarnopolLemberg, naar
Lemberg—Ljoeblin en van Mozyr over Pinsk,
Brest-Litowsk naar Warachau.
Ofschoon de Polen zeggen parlementairen
naar de bolsjewieken te nebben gezonden.
Volgens en te Helsinp
is de militnire positie van Polen
richt
ig
vijf mijleni van
zetten de Russen hun opmarsch voort.
In Polen hoopt men nog tot October te-
genstand te kunnen bieden en verwacht men,
dat de bolsjewieken door den winter tot sta
king der operate gedwongen zuilen wor
den.
't Is wel een erge tegenslag voor do Polen,
die hadden gehoopt met hun offensief het
bolsj^wistisch gevaar ver buiten hunne grea-
zen te houden en nu gevaar loopen het juist
in hun eigen land te nebben opgewekt.
En daarmee komt het gevaar ook weer
dichter bij Duiischland, dat zich daartegen
zal verweren en dan zal bewijzen, dat het een
grooter leger behoeft dan de geallieerden
willen toestaan. De „l'Action Frangaise"
zinspeelt hierop, als zij schrijft:
„Mienl behoeft geen bolleboos te zijn om te
raden, dait .Duiischlaad met van hoop klop-
pend hart de verordening valjgt van Broes-
silof.
Polen1, nauwelijks weder opgestaan, is in
aar en diaannede het geheele igedeelte van
verdrag, waarbij de Ikaart van oostelijk en
centraal Europa is vastgesteld.
iDe drie eeratvolgenide inaamdenj, die drie
maanden van uitsfel, te Spa toegestaan aan
het Pruisdsche militarisme, dat door de Duit
sche demiocratie nog volstrek niet is vernie-
touiiinenl zeer wel die drie maanden zijn,
over de toekomst van Europa besl'isseh'
BELANpRIJKE ON1DERZO E'KINGEiN.
In de „Neue Frede Presse" doet de bekende
Weensche iTOntoenHonderzoeker, professor
Hiektor HolziknecKt, opzienbarende mededee-
lingen over de onderzoekingen van den Ween-
schen geleerde proi dir. Stoiuach, welie de
wekking van nieuwe levenslkracht betreffen.
verschillende dieren toegepast, werdi o^c
bij menschen met de proef succes behaald.
Het resultaat der behaiadelinig was nieuwe be-
zielinjg van de levenskracht en toenemende ac-
tiviteit van den geest.
TER IDOOD VEIRDORDEELD.
Uit Cairo Wordt aan de .Times" gemeld,
dat de jonge Egyptenaar, die een bom wierp
naar de automobiel waarin de Egyptische
eerstc-mifflister was gezeten, iter docd is ver-
oordedd. Dit is het eerete ddodvonnis naar
aanleiding van de onlangs gepleegde reeks
van bomaanslagen op verschillende leden van
het Egyptische ministerie.
De veroordeeldle is een! lS^jarig jong-
mensch1, Ibrahin Massoedi gemamdj Zooals
men weet is bij den aansiag de minister-pro-
sideni ongedeerd gebleven, maar werd de
chauffeur van diens auiito zwaar gewond, ter-
wijil vier andere pereonen lichte kwetsurea
kregen. iHet merkwaardige geval heeft zich
bij deze gelegenheid voorgedaan, dat na den
aansiag een jong student zich vrijwillig als
de dader kwam aanmelden, m^r later weer
op vrije voeten moest worden gelate% omdat
zij® opgaaf oojjuist bleek te zijtn.
DE BOYOOT VAN 'HO'NDARIJE.
Volgens het Intemationaal Verbond van
Vakvereenigingen hebben1 de HOngaarsche
arbeiidiera op een desbetreffend verzoek van
Hongaarsche regeeringspersonen, om hunne
medewerking te verleenen, ten einde opheffing
van de boycot te verkrijgen, veridaard bereia
te zijn aan dit verzoek te voldoen, mits de na-
volgende eischen werden ingewilligdl:
1. Wederoprichting der antbonden vakver
eenigingen.
2. Teruggave der geroofde kassen en bu-
reau-inventarissen der afdeeling tegen waar-
borg, dat zij, in hun werkzaamheden niet wor
den gehimrierd;
3. Mogelijkfaeiidi vaa terugfeeer vain die emi-
Cten, die geen' gewane misdaden hebben
an en dat, wanneer een strafvervolj
«e
tegen hen wOiidlt ingestekl, behoorlij'ke 1
gerrechtbanhem over heal zuilen hebben
rechten1;
4. Opheffing der interneeringien;
5. Vrijl attog van politieke gCTangenen;
6. Afechaffiung van de verhaasie behande
ling hi} processen, die tegen bistellingen, ver-
tegenwoordigera en fuinctionnarissen der ge-
wezen revolutionnaire regeeringen worden go-
voerd.
Het .Mernationaal Verbond van Vakver-
etnigingien verlangt van de iHlongaaracfae re-
geeraers niet anders dan dat deze in practdjk
zuilen brengen, wat zij door onderteekening
van het Vredesverdrag bij de aanvaarding
van artikel 427 hebben! belooft te zuilen! doen.
HET AUTO.VERKEER VERBODEN.
Naar aanleiding van de ingezonden stukken
over autooverkeer deelt men mede, dat in
Zwitserland sedert 1 Mei een wet in working
is getreden om de meerderheid van het volk
ten deele te beschermen tegen het onaangena*
me dat het autoverkeer veroorzaakt Des Zon«
dags van 12 tot 'savonds 7 is hot autoverkeer
eenvoudig verboden, zoodat de meerderheid
van het volk, dat gedurende da weekdagen
werkt, tenminste des Zondags van de natuur
kan genieten, zonder door auto«atof en •stank
te worden gehinderd.
TE WATER IN DE MILIOSINOEL
De Malesingel te Utrecht en het plantsoen
tusschen Lucasbrug en Heerenbrug is dezer
dagen omstreeks zeven uur het tooneel ge-
weest van een zonderlinga gescbiedeoisy ver-
haalt het „U. D." Twee mdsjes, beiden
omstreeks 18-jarigen leeftijd, liepen in
plantcoen te wandelen, toen tusschen
van
het
die
wee een woordenwisseling ontston,d die in
'n ommzeien z66 hoog liep, dat een van de
twee pardoes den singel insproog( bijna op
den voet gevolgd door haar vriendin, die even
eens het water invloog.
Geen van beide measjes kon zwetnmm, een
van hen zonk bijna onrniddellijk.
Het geval wed het eest banerkt door de
familie De Kok aan den Maliesdngel; de 17-
iarige dochter des huiizes, eerlinge van de
hoogste klasse der Hoogerc turgerachool
met 3-jarigen cursus, mej. Marie de Kok
reade naar buiten en sprong, gekleed en al
den singel in. Even later ging van den ande
ren kant, dus van de plantsoenzijde, een mi-
litair, S. Bakker geuaamd, thuis behoorende
op den hoofdeursus te Kampen, eveneens te
water. Deze militair werd door een der diren-
kelingen in haar verdrinkingsangst vastge-
grepen en mede omlaag getrokken, onder wa
ter, zoodat voor deze baden groot gevaar van
omkomen dreigde. Mejuffrouw De Kok, die
al zwemmende, dit gevaar bemerkte, wist den
militair en het meisje, dat hem omkneld hield,
te naderen en hem boven water te trekken, om
hen vervolgens naar den kant te duwen, zoo
dat zij; grrad onder de voeten kregen. Dade-
lijk daarna zijn mej. De Kok en de militair
Bakker op nieuw te water gegaan, om naar
het reedB gezonken meisje te duiken; zij
elaagden er in dit op te halen en ook haar
aan de plantsoenzijde aan den kant te bren
gen. Deze drenkelinge bleek geheel bewuste-
looa te zijn; mej. De Kok hem toen met een
mes de kleeding van dit meisje losgeaneden
om haar lucht te kunnen geven.
Toen het geval z66ver was opgeknapt,
moest mej. De Kok, die in haar natfe klee
ding in het plantsoen stond, weer naar haar
huri aan den Maliesingel terug. Zij koos
daartoe maar den kortsten weg, 66k al, om
niet het heele eind over de Heerenbrug te
moeten omloopen en sprang daarom maar op
nieuw den singel in, om naar den overkant
te zwemmen. Zij keerde alzoo weer zwemmen
de terug, vanwaar ze gekomen was
EIGEN HULP.
De boeren uit Caputh en Werder het
vruchtenland bfl uitnemendheid in de buurt
van Potsdam werden wat heel duur met hun
kersen. Van de majdmumprijzen maakten zfj
zonder eenig gemoedsbezwaar fantasieprijzen.
Tot ergernis van de Potsdammer hulsvrouwen.
Toen nu dezer dagen de Werder«boeren weer
met karren vol kersen op de markt te Potsdam
verschenen en prijzen vroegeft, ver bo<
ven d6 van politiewege geautoriseerde, sloe«
gen de vrouwen als 66n man aan het plund»
ren. De vruchten werden op straat geworpea
met manden tegelfjk. De boeren werden ender
n.uf-i-j
ALKMAARSCHE GODRANT.
i