DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. De gevarenlvan den weg. iee ism, JBaz^isag, Afoonnementsprljs bij yooruitbetaling per 3 maanden f 2.—, fr. per post f 2.50. Bewljsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatsrnlmte. Brieven franco N.V. Boek- en Handelsdr. y.h. Herms. Coster Zoon, Yoordam C9, Tel. Adminlstr. No. 3. Redactie No. 33. Buitenlandscli Overzicht Buitenland DM mtwms frestaat (lit S bladen. Z 1TEEDAG DireeteurG. H. KRA.K. HoofdrodacteurTJ. N. ADEMA. J U LI In de oorlogBjaren is er geforek aan ben zine en banden geweest En aLs gevotg daarvan herwonneni de voetgangera hun oude rechten. De weg was voor hen, zdj konden met vrouw en kroost heerlijke wandelingen op stofvrije wtgen maken, zij behoefden hun kinderschaar niet angstig voor zich uit te drijven, om zich ieder oogenblik ini veiligheid te stellen als een in razende vaart op hen aanstormende machine in een walk van atol en stank den weg voor zich opeisehte. iDe wegi was vrijl en gevaar,loos. En de eenige vertegenwoordiger van het rijdende gevaar was een eerzame fietser die voorzichtig over den weg peddclde of naast zijiu onigekeerdi rijiwiel in zi]n overhemd op den grasberm knielde oin tusschen de tallooze lappen op een regeeringsband naar de oor- zaalc van een plotselinge luchtontsnapping te zoeken. 'Nki de oorlog voorbij is en handel en ver- keer niet nieer gebonden1 zijn, hebbcn auto en motorrijwiel hun rechten hemomen. Het is interessant te constateeren hoe enel hun aantal in die weinige jaren is gestegen, hoe breed1 en groot en zwaar ze geworden zijn, hoe tneer kilometers ze in korter tijjd dan vroeger kunnen veralinden. iEr zijn meer auto's, meer .^motors" en dus ook meer rijders dan vroeger. En het gehalte der laatsten is er over het algemeen niet beter op geworden. Vomamelijk de motor blij'kt meer en meer het ontspanningsvoertuig van den modernen tijd te zaja, waarop banners- en kruideniere- bedienden met de uitverkorenen huns hartCn als beschennengel op het achterbankje hun vrijen Zondag misbruiken door -onder oar- verdoovend1 lawaai in duizelingswefckende vaart over den weg te vliegen en allies wat zich daarop bevindt bleek van schrik uit el- Icaar te doen stuiven. Wie buiten de ko® der gemeente aan den breeden verbindingsweg woont, geniet tede- ren Zondag de zegeningen van het moderne straatverkeer. Het geidl hier inderdlaad het moderne straatverkeer. En daaram is het niet doenlijk het door verbod te verhinderen. Wij leven nu eenmaal niet meer in den tijd torn de trekschuit een wonder van snelvervoer was en wij moeten ons aanpassen aan de ver- anderde amstandigheden en aan de eischen, die voor handel eia verkeer in onzen tijd' aan een snel vervoer van passagiers en goederen kunnen gesteld worden. Er is in zooverre verschil van inzicht tus schen den man in de auto en den man buiten de auto, dat het den eerste gewoonlijk niet hard genoeg en den laatste niet langzaam ge noeg gaat. Nai Jatuuriijk spelen hier ook andere factoren dan de opvatting over het beste gebruik van den riiweg een rol en is het denkbaar zelfs zeer denkbaar dat het inzicht van den map op den weg zich wijzigt tijdens het instappen wanneer de man in de auto hem vriendelijk ustaoodiigt eens een eintdje mee te rijden. Wij zuilen deze factor daarom uitschaikelen en het vraagstuk bekijken uit het oogpunt van hem, die zich uitsluitend in het algemeen belang afvraagt: hoe moet met inachtneming van de grootere snelheid die het moderne verkeer eischt, di verkeer geregeld worden, om den minsten last te geven en de leans op ongelukfeen zoo gering mogelijk te doen zijn? Voor wien is de weg? De weg is voor alien en daarom hebben alien het recht zich daarover te bewegen en de zekerheid te verkrijgen, dat zij dit kunnen doen zonder lichaamagevaar. Wij spreken nu niet over het verkeer op drukke stadscentra, waar de verkeerspolitie haar posten heeft uitgezet, om zoowel onge lukken als stramming van het verkeer te voorkomen. Het is hier slechts ons doel' het gebruik van de groote verkeerswegen te bespreken, waar toezicht in den regel ontbreekt en elke categorie weggebruikers dus op de zorg voor eigen veiligheid is aangewezen. Er zijn menschen, die beweren, dat een auto ofmotor" nooit uitgevonden had moe- ten worden en er zijn ook menschen, die in een rustigen wandelaar een middeleeuwsche verschijning zieu, wien in den tcgenwoordi- ,gen tijd eigenclijk geen vrijheid van beweging meer moest ioegestaan worden voor zoo- ver er tenminste in hun oogen van beweging bij een rustigen wandelaar nog sprake kan tfjm. Een feit is het, dat beiden evenveel recht op den weg hebben eh dat een wandelaar, die met vrouw en kroost midden op den weg wandelt, even hinderlijk is voor den autobe- stuurder als de auto het voor hem en ziin familie is. Den wandelaar kan men niet van den weren, maar evenihin kan men het auto- motorverkeer beletten. Dus blijft er niets anders over dan de di verse categorie§ni weggebruikers aan elkaara nabijheid te wennen. Een schichtig paard went langzamerhand aan tram en auto wanneer die tram of die Mtoblfhet passeeren van dat paard niet op- settelijk hinderlijk leven maakt en zoo zal ook de weggebruiker in langzaam tempo den in het snelle voertuig liever verdragen tempo den man verdragen wan neer de laatste blijk geeft het den voetganger of den rustigen fietser niet opzetteLijk lastig te willen maken. Tot dit laatste kunnen natuurlijk wetten en verordeningen krachtig medewerken en waar tot dusverre gebleken is, dat voornaimelijk op drukbevolkte weg-gedeelten de voetgangera nog grootet besdierming dan auto- of motor- Trijaere noodig hebben, is in vrijwel alle dor- pen en steden voor het rijden in de kom der gemeente een bepaalde maximium-sneliheid voorgeschreven. Men tracht in de gemeenten den overlast, dien voetgangera ondervinden, en de kans dp ongelukken zoo gering mogelijk te maken door het gebied waarbinnen met een beperk- te snelheid moet gereden worden, zoo groot mogelijk te doen zijn. Zooals bekend, heeft o. a. de gemeenteraad van Alkmaar in zijn laatste vergadering van een herziening der Motor- en Rijwielwet ge bruik gemaakt, waarbij de mogelijkheid ge- boren werd om ook voor Rijks- en Provinci- kom gelegen, een maxiimunisnellheid vast te steilen. Daardoor is het b.v. bestuurders van een motorrijtulg of -rijwlel in de richting Alk maar op den Kennemerstraatweg bij de grens- scheiding der gemeente Heiloo reals verbo- den om met een snelheid van meer dan 14 K.M. per uur te rijden. Elke gemeente kan soortgelijke bepalingen vaststellen. En het moderne verkeer in en1 rand elke ge meente behoeft voor den oplettenden voetgan ger dan ook niet gevaarlijk te zajn. Op de buitenwegen, waar meestal het toe zicht ontbreekt, krijgt de kwestie een ander aanzien. Zij n dit breede, moderne weg en, met af- scheidingen voor voetgangera, fietspaden en rijweg-gedeelten, dan regelt het verkeer zich vanzelf en heeft feder slechts op de algemeen geldende regels te letten. dat iedere wegjge- bruiker rechts moet houaen, dat voetgangera die een riiweg willen oversteken eerst naar links en dan naar rechts moeten ultzien of de weg veilig is en dat iedere bestuurder van een voertuig voor dat hij een hoek omslaat of een zi jweg voorbij1 gaat de richting aanwijst waar hij heen wil. De meeste buitenwegen zijn nog uit den tijd toen aan de zorg voor een velig verkeer geen hooge eischen gesteld werden, zij! bezit- ten geen afzonderlijkie paden voor voetgan gera en rijwielen en op deze wegen zuilen de wandelaars, auto- en motorrijdera dus moeten leeren elkaar te verdragen. Voornamelijk de auto- en motorrijdera kun nen tot een betere veretandhouding bijdragen door alles achierwege te lateiu wat den voet gangera onnoodig moet hinderen en wat hen den indruk moet geven dat zij niets anders dan terreinhindernrssen zijn op de dolle jacht naar het grootste aantal kilometers en het voorbijstuiven van de meeste kerktorena hi den kortst mogelijken tijd. De wandelaar zal zijncrzijds gaaroe aan vergemakkelijking van het vrije verkeer mede werken sis hij1 de zekerheid heeft dat ook met zijn belangen zoo veel mogeBjk rekening wordt gehouden. De Nederlandsdie bond van particuliere chauffeurs heeft een lofwaardige poging tot grootere toenadering tusschen voetganger en auto- en motorrijders gedaan. Wij mogen aannemen, dat een chauffeur een man is die met op ervaring berustende kennis van zaken de leemten in de rijks- of gemeentelijke wetgeving voor het moderne verkeer kan beoordeelen, en de opmerkingen van den bond verdienen dan ook ongetwijr feld onze belangstellingi In het bijzonder wil deze bond de motor- en rijwielwet z66 veranderd zien dat onder bestuurder van een motorrijtuig veretaan wordt hiji, die het motorrijtuig bestuurt en niet meer, zooals tot dusver het geval is, ook hij, die het onder zijn onmiddellijk toezicht doet besturen. Tot dusver komt het nog maar al te dik- wijls voor, dat een eigenaar van een motor- rijtiig, wien bij rechterlijk vonnis tijdelijk de M te J bevoegdheid, dat rijtuig is, zijn straf ontduikt door een van een rijbe- wijs voorzien jongmensch in dienst te nemen, onder wiens zoogenaamd toeziclit hij dan zijn plants aan het stuurrad kan blijVen innemen. besturen on De bond wenscht de maximum-snelheid binnen bebouwde kommen der gemeente op 25 K.M. per uur gebracht te zien. wat ons nu uist niet aanbevelenswaardig lijkt en oi. al- erminst gemotiveerd wordt aoor de opmer- cing van den bond, dat door deze opvoering van de snelheidslimiet de voetgangera tot meer oplettendheid worden' aangespoord, waardoor ongelukken voorkomen zuilen worden. Op deze theorie voortbouwend zou men tot de stelling komen: hoe grootere snelheid van auto's hoe grooter angst en oplettendheid bij de voetgangera en hoe minder ongelukken. Wij hlfjven em tegenovergestield stand- punt innemen en aan mindere ongelukken bij grootere snelheidsbeperking van auto's- en motorrijders gelooven. Meer gevoelen wij voor den eisch van den bond om geen rijbewijs meer af te geven ten- ■zij de aanvrager blijk heeft gegeven te vol- doen aan een bekwaamheidsexamen en liciha- melijk en geestelijk voor het besturen van een auto of „motor" geschikt is bevonden. Een groot deel der ongelukken is aan on- kunde, onvoorzichtigheid of roekelposheid van den bestuurder te wijten en het verkeers- belang eischt, dat een autobestuurder even- goed als een machinist van train, tram of boot blijk moet geve* de verantwoordelijkheid voor zijn werk te kunnen dragen. Thans is rijp en groen van een rijbewijs voorzien, wordt geen enkele eisch van be- kwaamheid of licnamelijke geschiktheid ge steld en komt het dagelijks voor, dat de voet gangera overgelwrfi zijn aan de willekeur van motor- en autorijders die hun eigen voer tuig niet in de macht hebben, die doof zijn, een arm, cen been of zelfs een groot gedieelte van het gezichtsvermogen missen. Zoolang nog rijbewijzen worden aan ieder die ae moeite neemt ze aan te vra- gen zal tusschen voetgangera en autobe- stuurdera nimmer een bana van vertrouwen kunnen bestaan. Gaame willen wij ook de eischen van den bond onderateuiien, dat de leeftijd van den bestuurder van een motorrijwiel van min- stens zestien of minstens achttien en die van den bestuurder van motorrijtuigen in het al- ;emeen van minstens achttien op minstens intig jaren gebracht wordt. gei twi De minister schijnt evenwel voor de eischen van den bond weinig te voelen en bliikt zelfs geen voorstander van een bepaalde Idasse-in- deeiing der autobestuurdera te zijn zoodat b.v. zij, die geoefend zijn in de bestirring van een motorrijtuig dat een snelheid van 60 K.M. per uur ontwikkeld, terwille van de veiligheid van het verkeer niet met een auto mogen rijden die 90 tot 120 K.M. per uur Ifflti maken. De chauffeurs nemen het den minister voornamelijk kwalijk, dat deze de Kon. Ned. Automobiel Club om advies gevraagd heeft en betoogen, dat de bestuurders van auto's meer het gevaar vaa den weg ondervinden en constateeren dan degenen die zich laten rij den en dat eerstgenoemden en niet de leden van de K. N. A. C. dus de aangewezenen zijn om de regeering van advies te dienen. Wij zuilen ons in dezen strijd tusschen hen die rijden en die zich laten rijden niet mengen maar blijven het voor een goede verkeersre- gelir.g noodzakelijk achten, dat de afgifte van njbewijzen meer dan tot dusverre aan beperkende bepalingen wordt gebonden. Het door den minister aanvaarde motief dat de politie niet bekwaam genoeg is voor het afnemen van examens voor auto-bestuur- ders lijkt ons allerminst gelukkig. Wanneer de politie daartoe niet bekwaam is dan zijn er anderen die w£l bekwaam zijn en dan moet men het onderzoek aan die an deren en niet aan de politie opdragen. Een feit is het, dat ook aan gedeeltelijk lammen, idioten, dooyen of half blinden het aangevraagde rijbewijs wordt uitgereikt. En een feit is het ook, dat dergelijke auto- en mo tor bestuurders benevens roekelooze zestienjarige jongens in een vaart van 80 tot 100 K.M. per uur onze buitenwegen onveilig kunnen en mogen maken. Zoolang dergelijke toestanden geduld wor den kan er van een vertrouwen tusschen di verse categorieen weg-gebruikers geen sprake zijn. En zoolang dat niet veranderd is moet een groot deel der ongelukken aan de kortzichtig- heid of onverschilligheid onzer eigen auton- teiten geweten worden. Het in ons vorig overzicht vermelde ge- rucht, dat de Duit&he delegatie te Spa de gie- sleldle voorwaarden ten opzichte van demobili- satie en ontwapen'inig zou aanvaarden, is bewaarheid. De onderteekening heeft gister- morgen plaats gehad, z het dan onder Licht protest. Fehrenbach verfdaarde n.l., dat de Duitsche regeering zich afvroeg of de bezet- ting van het Roergebied, waarmede Uoyd George bij niet-nakam'ing der verpMchtingen gedreigd had, niet een herziening van het vredesverdrag beteekende. De aanwezige ju- zulks t het geval onderteekende protocol van 16 Jamiuari de risten inaakten echter al gauw uit. dat niet het gevai was, daar het door Dflitschland llieerden machtigde nieuwe gebieden te ezetten als de bepalingen van Versailles niet werden nagekomen. Een crisis, als waarvoor gevreesdi werd, is dus voorkomen. Maar wat blijft er nu nog over van het onderhandelen, waartoe Duitschr land was uitgenoodigd? Het is immera geen onderhandelen, maar een herhaling van wat te Versailles gebeurde: vahjoen aan de ei schen der entente of Het zal den Duitschers zijn tegengevallen, dat het juist Lloyd George was, die den stok achter de deur plaatste: „inwiiligen of wij trekken het Roergebied binnen", dezelfde Lloyd Gecage, die zich' zoo verbolgen toon- Frankrijk het Maingcbied bezette ijd geleden. Millerana en zijn mede- egeerden van Frankrijk zuilen juichen. Nu moet de Duitsche regeering maar zien hoe ze het klaar speelt het teveel aan troepen te demobiliseeren binnen een half jaar en de wapens machtig te worden, die niu nog, in handen zijn in anderen dan soldaten. En dat aantal is niet gering, gelijk von Seeckt heeft uiteengezei Als een en ander nu maar geen aanleiding weer geeft tot onlusten. Het gerucht loopt, dat minister Gessler vreest de opgelegde bepalingen niet te kun nen uitvoeren zonder dat ei dientengevolge relletjes zuilen ontstaan en dat hij daarom van plan is am af te treden. Het zou wel konsekwent zijn, omdat hij immera steeds op het standpunt heeft gestaan dat het niet mo gelijk is met minder dan 200.000 man de orde in het rijk te handhaven. Gistemamiddag is de conferentie te Spa begonnen met de behandeling van de kolen- kwestie, maar de berichtgevers van verschil- lende bladen zrijh het er over eens, dat de groote belangsteiling voor de bdjeenkomst plaats heeft gemaakt voor een zekere matheixL Algemeen gelooft men, dat de Duitsche gede- legeerden na de volkomen nederlaag zich zuilen haastan tot een einde te komen. De Russen gaan vort met hun offensief te- ,den de Polen en hebben daarbij voortdurend succea. De Polen, die in het begin van den strijd op een ige successen konden b hebben met hun aanval bewerkt, dat de Kus- seni, ook'zii die nog niet tot het bolsjewisme zijn bekeera, zich vast aaneensloten ter be- stnjding van den buitenlandschen vijand. Het gevolg was, dat het roode leger kwam onder aanvoering van Broessilol, die ook onder het czaristische'regiem reeds generaal waa De Polen hebben nu op alle fronten moe ten terugtrekken, want thans is ook de Bere zina door de Russen overschreden. In Wilna heeracht een onbeschrijflijke paniek. De Pool sche bezettingsauoriteiten hebben de stad overhaast ontruimdL Volgens de Duitsche bladen zou de regeering ook Warachau wil len verlaten. Uit deze stad zijn communisten naar het leger vertrokken, em de soldaten tot staking van den strijd te bewegen. Met deze hulp zullten de bolsjewiki zeker zegevieren, want onder den invloed1 van de nederlagen der laatste dagen zuilen de troepen eerder toegiankelijk zijn voor de communistische op- wekkingen tot het neerleggen, der wapens. onityangen be- wan- Ten Zuiden Van Proskoerof zijn de opnieuw doorgebroken en wel in de richting van Tarnopol en Lemberg. De oude vestig-driehoek GrodnoDoebnoLoetsk is thans zonder beschenning. Van de Karpathen tot de Berezina z^n die Poolsche legera in volkomen ontbinding. Ten gevolge van den Russischen marech wordt Oost-GaliciS bedreigd Bij1 Wolotsk staan de bolsjewieken slechts de oude Russische grens. Het groote Russische offensief gaat in drie richtingen naar TarnopolLemberg, naar Lemberg—Ljoeblin en van Mozyr over Pinsk, Brest-Litowsk naar Warachau. Ofschoon de Polen zeggen parlementairen naar de bolsjewieken te nebben gezonden. Volgens en te Helsinp is de militnire positie van Polen richt ig vijf mijleni van zetten de Russen hun opmarsch voort. In Polen hoopt men nog tot October te- genstand te kunnen bieden en verwacht men, dat de bolsjewieken door den winter tot sta king der operate gedwongen zuilen wor den. 't Is wel een erge tegenslag voor do Polen, die hadden gehoopt met hun offensief het bolsj^wistisch gevaar ver buiten hunne grea- zen te houden en nu gevaar loopen het juist in hun eigen land te nebben opgewekt. En daarmee komt het gevaar ook weer dichter bij Duiischland, dat zich daartegen zal verweren en dan zal bewijzen, dat het een grooter leger behoeft dan de geallieerden willen toestaan. De „l'Action Frangaise" zinspeelt hierop, als zij schrijft: „Mienl behoeft geen bolleboos te zijn om te raden, dait .Duiischlaad met van hoop klop- pend hart de verordening valjgt van Broes- silof. Polen1, nauwelijks weder opgestaan, is in aar en diaannede het geheele igedeelte van verdrag, waarbij de Ikaart van oostelijk en centraal Europa is vastgesteld. iDe drie eeratvolgenide inaamdenj, die drie maanden van uitsfel, te Spa toegestaan aan het Pruisdsche militarisme, dat door de Duit sche demiocratie nog volstrek niet is vernie- touiiinenl zeer wel die drie maanden zijn, over de toekomst van Europa besl'isseh' BELANpRIJKE ON1DERZO E'KINGEiN. In de „Neue Frede Presse" doet de bekende Weensche iTOntoenHonderzoeker, professor Hiektor HolziknecKt, opzienbarende mededee- lingen over de onderzoekingen van den Ween- schen geleerde proi dir. Stoiuach, welie de wekking van nieuwe levenslkracht betreffen. verschillende dieren toegepast, werdi o^c bij menschen met de proef succes behaald. Het resultaat der behaiadelinig was nieuwe be- zielinjg van de levenskracht en toenemende ac- tiviteit van den geest. TER IDOOD VEIRDORDEELD. Uit Cairo Wordt aan de .Times" gemeld, dat de jonge Egyptenaar, die een bom wierp naar de automobiel waarin de Egyptische eerstc-mifflister was gezeten, iter docd is ver- oordedd. Dit is het eerete ddodvonnis naar aanleiding van de onlangs gepleegde reeks van bomaanslagen op verschillende leden van het Egyptische ministerie. De veroordeeldle is een! lS^jarig jong- mensch1, Ibrahin Massoedi gemamdj Zooals men weet is bij den aansiag de minister-pro- sideni ongedeerd gebleven, maar werd de chauffeur van diens auiito zwaar gewond, ter- wijil vier andere pereonen lichte kwetsurea kregen. iHet merkwaardige geval heeft zich bij deze gelegenheid voorgedaan, dat na den aansiag een jong student zich vrijwillig als de dader kwam aanmelden, m^r later weer op vrije voeten moest worden gelate% omdat zij® opgaaf oojjuist bleek te zijtn. DE BOYOOT VAN 'HO'NDARIJE. Volgens het Intemationaal Verbond van Vakvereenigingen hebben1 de HOngaarsche arbeiidiera op een desbetreffend verzoek van Hongaarsche regeeringspersonen, om hunne medewerking te verleenen, ten einde opheffing van de boycot te verkrijgen, veridaard bereia te zijn aan dit verzoek te voldoen, mits de na- volgende eischen werden ingewilligdl: 1. Wederoprichting der antbonden vakver eenigingen. 2. Teruggave der geroofde kassen en bu- reau-inventarissen der afdeeling tegen waar- borg, dat zij, in hun werkzaamheden niet wor den gehimrierd; 3. Mogelijkfaeiidi vaa terugfeeer vain die emi- Cten, die geen' gewane misdaden hebben an en dat, wanneer een strafvervolj «e tegen hen wOiidlt ingestekl, behoorlij'ke 1 gerrechtbanhem over heal zuilen hebben rechten1; 4. Opheffing der interneeringien; 5. Vrijl attog van politieke gCTangenen; 6. Afechaffiung van de verhaasie behande ling hi} processen, die tegen bistellingen, ver- tegenwoordigera en fuinctionnarissen der ge- wezen revolutionnaire regeeringen worden go- voerd. Het .Mernationaal Verbond van Vakver- etnigingien verlangt van de iHlongaaracfae re- geeraers niet anders dan dat deze in practdjk zuilen brengen, wat zij door onderteekening van het Vredesverdrag bij de aanvaarding van artikel 427 hebben! belooft te zuilen! doen. HET AUTO.VERKEER VERBODEN. Naar aanleiding van de ingezonden stukken over autooverkeer deelt men mede, dat in Zwitserland sedert 1 Mei een wet in working is getreden om de meerderheid van het volk ten deele te beschermen tegen het onaangena* me dat het autoverkeer veroorzaakt Des Zon« dags van 12 tot 'savonds 7 is hot autoverkeer eenvoudig verboden, zoodat de meerderheid van het volk, dat gedurende da weekdagen werkt, tenminste des Zondags van de natuur kan genieten, zonder door auto«atof en •stank te worden gehinderd. TE WATER IN DE MILIOSINOEL De Malesingel te Utrecht en het plantsoen tusschen Lucasbrug en Heerenbrug is dezer dagen omstreeks zeven uur het tooneel ge- weest van een zonderlinga gescbiedeoisy ver- haalt het „U. D." Twee mdsjes, beiden omstreeks 18-jarigen leeftijd, liepen in plantcoen te wandelen, toen tusschen van het die wee een woordenwisseling ontston,d die in 'n ommzeien z66 hoog liep, dat een van de twee pardoes den singel insproog( bijna op den voet gevolgd door haar vriendin, die even eens het water invloog. Geen van beide measjes kon zwetnmm, een van hen zonk bijna onrniddellijk. Het geval wed het eest banerkt door de familie De Kok aan den Maliesdngel; de 17- iarige dochter des huiizes, eerlinge van de hoogste klasse der Hoogerc turgerachool met 3-jarigen cursus, mej. Marie de Kok reade naar buiten en sprong, gekleed en al den singel in. Even later ging van den ande ren kant, dus van de plantsoenzijde, een mi- litair, S. Bakker geuaamd, thuis behoorende op den hoofdeursus te Kampen, eveneens te water. Deze militair werd door een der diren- kelingen in haar verdrinkingsangst vastge- grepen en mede omlaag getrokken, onder wa ter, zoodat voor deze baden groot gevaar van omkomen dreigde. Mejuffrouw De Kok, die al zwemmende, dit gevaar bemerkte, wist den militair en het meisje, dat hem omkneld hield, te naderen en hem boven water te trekken, om hen vervolgens naar den kant te duwen, zoo dat zij; grrad onder de voeten kregen. Dade- lijk daarna zijn mej. De Kok en de militair Bakker op nieuw te water gegaan, om naar het reedB gezonken meisje te duiken; zij elaagden er in dit op te halen en ook haar aan de plantsoenzijde aan den kant te bren gen. Deze drenkelinge bleek geheel bewuste- looa te zijn; mej. De Kok hem toen met een mes de kleeding van dit meisje losgeaneden om haar lucht te kunnen geven. Toen het geval z66ver was opgeknapt, moest mej. De Kok, die in haar natfe klee ding in het plantsoen stond, weer naar haar huri aan den Maliesingel terug. Zij koos daartoe maar den kortsten weg, 66k al, om niet het heele eind over de Heerenbrug te moeten omloopen en sprang daarom maar op nieuw den singel in, om naar den overkant te zwemmen. Zij keerde alzoo weer zwemmen de terug, vanwaar ze gekomen was EIGEN HULP. De boeren uit Caputh en Werder het vruchtenland bfl uitnemendheid in de buurt van Potsdam werden wat heel duur met hun kersen. Van de majdmumprijzen maakten zfj zonder eenig gemoedsbezwaar fantasieprijzen. Tot ergernis van de Potsdammer hulsvrouwen. Toen nu dezer dagen de Werder«boeren weer met karren vol kersen op de markt te Potsdam verschenen en prijzen vroegeft, ver bo< ven d6 van politiewege geautoriseerde, sloe« gen de vrouwen als 66n man aan het plund» ren. De vruchten werden op straat geworpea met manden tegelfjk. De boeren werden ender n.uf-i-j ALKMAARSCHE GODRANT. i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1920 | | pagina 1