Altarsctie Courant De Amsterdamsche week. D* Tabrleksroob. Uit de natuur voor jong en nud. n i m, m cssss Mart ie&ffl Twiallgita Jaargang. Zaterdag 10 JtilL PEOILLETOW. r m (1*1* t w ATSLUITTNO S'TBOOMiIEVENING BUEGrEMEESKEiR en WETHOUIXERS ran AfT.KIMlAjA'R brengen ter tennis van be- langhebbenden dat wegens wewkzaamihedeii in bet hoogsapnningsgebouw airier, DE TOEVOHB VAN ELECffiEISOHEN STROCXM &.b. EONHAGNAlGElT VAN 1-6 Wfi l'S AEGEISLOTEN. Aikimaar, 9 Juli 1900. Burgameee'te en Wethouders van Alkmaar, W. a "WEEDECLAlAS. Voorzitter. EDICKNIAITEC, Secretaris. XXV111. Eene beslissing van dean Eaad en eene wetihouderscrisi®. Het jaarboek van AJmBteledamum1 en bet Jaarverslag van Hendrick de Keyser. Het Amaterdamsche Lyceum geopend. Men beeffi bet kunnen lazens de Gamcon- teraadi heaft met 21 tegen 20 etemmen bet v-oorstel van B. en W. tot nitibreiding van bet getal der Gemeentelijke Viscbwinkels, van elf tot vjjif-entfwintig, verworpen 1 He togenatanders van. de nitbreiding der Ge meentelijte bemoeiingen, in bet bijnonder dan op bet gebied der levengmidd elen voor- ziening, bebben du3 bet pleit gewonnen, dank zij den communisten. Hit laatste mag niet voorbij gezien word en, maar bet doet tocb niets af aan bet feit dat er dus eene meerderbeid in den Amster- damscben Baad is, die aan B. en W. belet op bun weg voort te gaan; (zij bet dan ook dat die meerderbeid uit zeer (bets.ro gone elementen bestaat!) En dit terwijl er nog verscbiUende belangrijke voorstellen van denzolfden aard op bet pro gramma van B. en W. staian. Ik denk vooral aan de Gemeentelijte Groentevoorzieningl Het beboeft dan odk ge%ne verwondering te baren dat er, onder deze omstandigheden, bij B. en W. niet veel opgewektbeidi is om laatstge- noamd voorstel te handbaven, te meer waar naar uitlekte bet college op dit stuk verdeeld is. Eene minderbeid, bostaand uit de hearen Wierdels, (Katb.) en de Vlugt, (Anti- Bev.), zou er teigen zijnll A nn- B. en W. wordt dan ook bet voome- men toegesohxeven dit voorstel in te trekken. En daarbij zal bet wel niet blijvenl He vex- werping van bhm voorstel inzate de ritbrei- ding van bet getal der gemeentelijke viscb- winkels is slecbts de druppel die den emimer van B. en W, of liever van de twee sociaal- dtemocratiscbe wetbouders en van de sociaal democratiscbe raadsfractie doet overloopon. De deelmeming van eociaal-democratiscbe voormannen aan bet dagelijkscb bestuur der stad blijkt voor de paftij allerlei moeilijk- beden me3 te brengen, moeilijkbeden vooral van propagandistiscben aard. He werfkracbt Yan de partdj te Amsterdam is verminderd, sedert de beeron Miranda en Wibaut deel uitmaken van bet college van B. en W. zoo klagen velen in de federatie. He sociaal-de- mocratiscbe raadsfractie is regeeringspartij geworden; zij beeft haar Vveel danikbaard'er roll van oppositiepartij moeten afstaan aan de communisten. Eenmaal is bet al tot een conflict gekomen tusschen de twee sociaal- democratische wetbouders en bunne fractie, n.l. bij gelegenbeid van de behandeling der laatste l-oonsvoordracht van B. en W., toen de aanvoerder der s. d.-raadsfracrtie, de beer Potbuis, gelijk opbood met den beer Wijn- koop, maar wethouder Wibaut den eiscb mo est afwijzen omdat de financieele toestand van Amsterdam inwilligiing daarvan niet toe- rtond. Eene afwijzing dat begrijpt men wel die door de communisten ijverig ig ritgebritl Zierier da hoofdoorzaak van de neigmg die bij de wetbouders Wibaut en de Miranda zou bestaan, om been te gaian, om de porte- feuille-quaestie te stellen, nu de meerderbeid van dea 2ta*dl bun dan Towt dwaiHDS? en traisrt hn ime voor de band liggende idealen op bet punt van Overheidsbemoeiing te verwezen- lijlken. En men moet toegeven; bunne positie is moeilijk. Nog onlangs is dat gebleken, toen in bet college van B. en W. die vxaag ter sprake kwam of de gemeentewerklieden die bebben deelgenomen aan de damonstratieve staking tegen de ,^mnilkorf'-wet inoesten worden gestaaft. He twee sodaal-democra- tische wetbouders waren natuurlajk daar tegen, d. w. z. tegen die straf. En men ton moeilijk anders veTwachten, waar die beer Wi baut zdf de oproeping tot staking ondartee- kend badL Maar de meerderbeid van bet col lege van B. en W. (en van de Bedrijfsdirec- teuren) was er naar evenzeer van self spreekt voor. Eln dus zal de straf wel wor den ten nitvoer gelagdl, onder protest van de soc.-dem. minderbeid van bet college. En de communisten zullen er weer politiake zijde bij spinnen! Dozer dagen is veracbenen bet Jaarboek van bet Genootscbap „Am8telodamum". Dat is altijd eene verbeuging voor oog en geest. Want bet boek is, zoo uiterlijk als innerlijk, welverzorgd. Dit jaar vindt men er in bijdra gen van den, eecretaris, dr. Job. 0. Breen, over een barbiorswin-kel in 1669 dit naar aanleiding van eene schilderiji van Egbert van Heemskark, welke in eigendom toebeboort aan bet weesbuis der Hoopsgezinde collegian- ten „Da Orapje-Apped" te Amsterdam. Hat weesbuis, batwelk in 167S gesticbt is, was tot voor korten tijd gevestigd flnp da Heeremgracbt hq da Huidenstraat, en is nu verplaatst naar de nieuwe stad; de He Laires- sestraat. Het oudle Huis kenmerkte zicb door een fraaien, welbewaarden, 17en eeuwscben trapjesgevel, en ook inwendig waren er nog voj'scheidene scbilderacbtige resten uit bet verled-eu. Maar bet nieuwe is1 doelmatiger en moderner, wat aan de verpleegda kindaren ten g,oede komt. Verder vindt men in bet Jaarboek eene korte mededeeling van dr. W. Zuidema be treffende een tot beden onbekend testament van Vondele moeder, en dan een veel langere, maar bijzonder interessante bijdrage van ko- lonel Er. de Witt Huberts nopens een merk- waardigen 18en eeuwscben Amsterdammex Willeia Vloertman. Heze Vleertman was een- voudig suiikerbakker en sluiswacbter maar tevens een man die berbaaldelijk in dlenst was van buitenlandscbe vorsten, bevriend met Joban Willem Eriso en Eugenius van Savoye, boofd van een uitgebreiden postdienst; bij bad als koerier gebeel Europa ddorkruist en was geeerd door Keizar Jozef, Ooeboom, Marlborougb en tal van andere beroemde ijijidgenooteu. Com. J. Gimpel, ambtenaar van bet oud- arcbief dler Gemeente Amsterdam, geeft de vertaling van Jan van Gijsen's „Lofdicbt op die Taba/fc*' in't Eranscb. Mien weet dat -de naam van dezen populairen Hollandschen diobter nog voortleeft in bet bekende kin- derrjjmpje: ,J)aar was ereis een vrouw, ,J)ie koeiken bakken zou, „Maar't meel dat wou niet rijzen, „Do pan viel oim, ,Nn de koeiken waren kirom, nEca de man beet Jan van Giisen". He beer W. J. J. 0. Bijleveld dleelt reis- indrufldsan mede van Gabriel Eranqois Ooyan, een Eranscb geestelijlke, die, als aal- moezenier-generaal der cavallerie bij bet Eranscbe leger, de veldtocbten in de Zuide- lijke Neder-landen en ooik het beleg in Bergen op Zoom meemaakte, om in 1760 Almsterdam besocbt. En eindelijk vertelt de directeur van bet Axmenhuis der Stad Aimsterdam, do beer J. J. Tb. Poedeibach, bet een en ander over die stichting die bij de Almsterdammers nog altijdl bekond is onder den ouden naam van ,,'t Workbuis", en over den atrijd tegen de bedelarij' in vroeger dagen. Dit Jaarboek is een van de „voordeelen" die de leden van bet Genootscbap, in mil voor bunne eontributie, genieten. Bovendien ontvangen zij gratis een maandbladl, worden zij garegeld in de gelegenbeid gesteld- mer'k- waardige oude gebouwen en nieuwe sticbtin- gen te bezoeken, vindten er lezingen over historische -onderwerpen plaats enz. enz. Goen wonder dat dit genootscbap vele Am- sterdammers tot hare ledien mag rekenen, n.l, ru i m lilOO I En die zijn natuurlijk niet al- leen lid tar wille van die voordoeltjes. Veel- Rooms aur M Eagtltil Bootk TbWbbiioo. „Neen," zei Rosooe lusteloos. „bc heb er mee afgedaan." „Heel goed", zei Sheridan. Hij nam het ayondblad van een tafel en ging toen met zijn rug naar zijn zoon in een stoel bij het vuur zitten. „Goeden dag." Roscoe stond met hangend hoofd op, maar zijn oogen kregen een flauwe uitdrukking van verlichting. „Het beste wat ik kan doen", mompelde bij, terwijl hij op het punt scheen been te gaan en toch bleef dralen. „Ik stel bet mij in boofdzaak zoo voor," zei hij. „Ik wist niet, dat mijn werk inspannend was en ik speelde het klaar, maqr naar hetgeen Gur naar hetgeen ik hoor, dan waren mijn ze- nuwen uitg^punt door te veel werken en het 't verdriet th-uis kwam er b om miji zoo te maken als ik nu ben. Ik trachtte mijzelf door whisky op te wekken, om het werk en het ver driet te kunnen verduwen en dat gaf mij den genadeslagl Ik ik gebruik niet meer zooveel als ik een tijdlang heb gedaan en ik houd het er voor dat, als ik mij weer wat krachtiger gevoel, ik het geheel zal kunnen laten maar ik weet het niet. Ik ben geheel op en de dokter zegt dat ook. Ik dacht, dat ik mooi op gang was, tot voor een paar maan- den, maar al dien tijd was ik op net punt in- een te zakken en ik wist dat niet. Nu dan, ik weuscli niet, dat u Sibyl laakt en als ik u was, voelen. Maar het was mijn schuldj ik begreep de natuur van een vrouw niet." Roscoe sprak met den grootsten en meest droevigen ernst. „Een vrouw eischt gezelschap en vroolijkheid en verlangit met aantrekkelijke menschen om te gaan en te reizen. Ik kan haar al die din- gen niet geven, maar ik kan haar wel laten reizen echt laten reizen. ik bedoel niet gaan naar Atlantic City of New Orleans, zoo als zij eenige malen gedaan heeft. Een vrouw moet nog iets anders in haar leven bebben dan alleen een zakenman. En dat was ik al- leen. Ik heb dat nooit begrepen, voordat ik haar hoorde praten toen zij zoo ziek was en ik geloof, als u haar toen had gehoord, dan zou u nu niet zoo hardvochtig over haar spre- kenu zou haar dan zeker bebben vergeven, zooals ik heb gedaan. Ik heb nooit in mijn leven om eenig meisje gegeven Hati om haar, maar ik had het zoo druk met de zaken, dat ik die boven haar stelde. Ik dacht nooit haar, mijn gedachten waren altijd bij die zai- ken. En dit is nu hetgeen waartoe het ons ge- bracht heeft en als u nu tegen miji over za ken spreekt, dan krijg ik hetzelfde gevoel als wanneer iemand tegenover u over Gumey spreekt. Het woora ,^zaken" maiakt me dui- zelig, het maakt me bepaald draaierig in de maag. Ik geloof dat. als ik naar de binnen- stad ging en het kantoor binnenstapte ik dood ziek zou neervallen. 'k Word al ziek als u spreekt van een maand vacantie. Ik ben als versuft ik kan geen plannen maken, heb ook geen enkel plan, behalve om mijn vrouw- tje mee te nemen zoover mogelijk van het kan toor en weg te blijven. Wij gaan eerst naar Japan en als we Zijn vader ritselde met de courant „Ik heb caweft oe cwraastk vea its3 gS'-jote IsdanM van hot Genootscbap „Aimsteilodainuinw ge- rocht worden in de liefde van vele Amater- danunera en ou-d-Amaferdammere voor de oude en wijdVennaaxde etad. In de tweede plaats heb ilk melding te ma ken van het Jaarverslag van de .Vereeoigtng ,jHendlrick de Keyser". 'Zij ontleent, naar men weet, haar naam aan den grooten 17en eeuwechen bauwmees- ter; den Reiner aller B ouwxneestere", aooals Vondel hem noemt; bouwmeester aa. aan de Oude Beurs over het Bo-kin. Detzo VercenL- ging tot behoud van architoctonisch of hiflto risoh belangrijke oud% gebouwen, is geene apociale Amsterdamsche, maar ale ik het wel heb is zij hier opgerichtp het Bestuur -bostaat grootendeels uit Aimstterdammers en eij vindt haar ax'beidsterrein grootendeels te Amster dam, niet omdiat zij het overige gedeelte des lands verwaarloost, maar wijl em in onze stad vol historische herinneringen, die weder eene snelle evolutia doormaakt, veel te redden is. Hat dit niet altijd lukt blijkt uit de vemgeef- sche pogingen om van den Minister van Wa- terstaat te verkrijgen het behoud van het te- genwoordige Nutsgebouw (het hula van Orevenna), dat gesloopt zal worden o-m plaats te maken voor uitbrending van het postkan- toor. Haarentegen zal van het o<uda weeshuis „De Oranje-Appel'' aan de Heerengracht althans de voorgevel ongaschonden bewaard blijven. Onder de aankoopen van de .Vcreoniging in bet afgeloopen jaar vermelden wij het perceal Slijlkstraat 16, dat met een gaven geveltop nog de oorspr-onkelijke onderpui uit 1623 h-oeft; verder het pexceel ,^De Messing- klo-ppar" te IJlst, een huis met gaven .trap- gevel en onderpui te Enkhuizen eh het mooie renaissance-huis van Andries de Valckenaare te Middelburg, genaamd ,^n de Steenr-otse". In totaal zijn er niet zooveel aankoopen gedaan als in het jaar te voren. Eenerzljds was de oorzaak daarvan te zoeken in de om- standigheid.dat de Vereeniging besloot hare krachten meer te ooncentreeren; anderzijldB is de stijging van de koopprijzen dem huizen, waartegen de huren nog geene vold'oende compensatie bieden. Haar ook dient al® oor zaak genoemd te worden dat de iVereenigihg niet lal te mim in bare middelen zat. Hat nu is dood jammer. „Hendrik de Keysem" doet niet minder onmisbaar werk dan .Natuurmo- numenten55, (Vereeniging tot behoud van al is zij1 nog minder algemeen bekend. Zooals het Bestuur schrijft: Geheel onverklaarb aar is dit niet, want een groot deel van ons volk geniet jaar in jaar uit van de fraaie bosschen on heidevelden, die door deze Vereeniging vo'or vamietdging worden bewaard1, terwijl de enkale op zichzelf staande voortbrengselen van het menschelijk vemuft en het mensche- 15jik dienstgevoel onzer vaderen, die H. dl El traoht to behoud'en, slechts in engaren kring belansgtelling vinden. En tooh eene vemiel- de oude stad is niet minder een gruwel dmn een vemield natuurbosch Ik steun dan ook met al mijn kracht hot verzoek van de Vereeniging JHendrik de Keyser" om haar krachtig te helpen, en voor al om haar streven algemeen bekond en be- mind te maken 1 Dozer dagen is het nieuwe Lyoeoum-ge- bouw aan het Valeriusplein in gebruik geno- men. Het is oen groot en kloek bouwwerk, dat den architect, den heer H. A, J. Baan- ders, alle ear aandoei* Eeno markwaaidigheid ervan is dat het niet alleen eene afsluiting van het groote plein vorant, maar dat het ook een doomgang, een toegang, is: -de toogang naar de nitbreidingMZuid. Z66 als het verkeer van de oude etad naar het Museum-fcwartier onder het Bijks-Mhiseum doorgaat, z66 zal de varbinding tusschen het Willetmsp ark-kwar- tier naar de nieuwste etad door het Lyceum gaan. Het Lyceum staat daar breedgeplant en wat vorheven!, als db poort naar het Zui- den, als de poort naar de toefcomst, en aldus heoft het nieuwe (ondbrwijs) gdbouw in dub- bele mate eene symbolische boteekenis. He inrichti'ng zelve van het Lyceum is na tuurlijk up-to-date, wat in dit geval ook wil zeggien: zeor aantrekkelijk. Alia kilheid en nuchterheid en leelijkheid die zoo vaak sch-oolgebouwen aanmerken, is er vertneden. Aan weersizijden van db poort voart een trappenhuis omhoog, geheel gemetsel<f uit gele Erieeche klinkertjes. Spaarzaam valt het licht in do goweben "vcalke wt}' zcodat het geheel iets mystieks krijgt. Op de he ofdvemdiepmg zijn o.a. gelegen de gymna- stiekzaal (met douche-cellenl)] en de Aula. 'Aan de laatste is bijzondere zorg besteed. Hoor geschildorde ruitecn, (waarondar een kunstwerk van Boland Hoist)] valt het licht o-p het spreekgestoelte, en de wanden lijken wel van gekleuxd marmer. Bet is echter ge- woon steen dat door den schild-ar Erick 'Wdchmann met metaaloxyden is bewerkt. In het geheel zijn em li0 gerwone leslokalen. He vemwarming geschiedt door eleotrische kachels. Het fcunstlicht schijnt door zij den kappen, wat de gazalligheid natuurljjk ver- hrogt. Han zijn em los- en iwemklokalen voor natuujikunde, scheikunde, natuurlijke historic en microaopie, eea aardij'kskundelokaal, een .teekenzaal en een lokall voor handenarbeid. Op het platte dak is gelegenbeid voor sterre- kundige waamemingen en een kweektuin le- veri materiaal voor don leeraac in de plant- kunde. Aan de voorzajde van het gebouw, leest men deze scboclspreuik: ,^Potius daficere quam dsperare", dat is Jiever te kort schieten dan wanhopenf. En de achtergevel vermeldit het stichtings- jaarj Jn het eerste Vredesjaar". Vermelding verdient ook dat het Iyceum in1 6dn jaar voltooid is, maar dat de mnntmni. mot niet miindem d»Ti. BO warkstakingen to kampen had. En ten slotte: da Zuidzijde van het Iy ceum wordt begrensd door bet pas gegraven Amstol-Schinkellkanaal, kortweg genoemd: de Verbindingsgracht. Haarover zal mettartijd een bmug worden geslagen. Nu is hier alios nog. Jbouwterrain maar binnen enkele jaren is hier de nieuwe stad verrozen, het nieuw- Atoeterdam waarvoor Barlage het uitbrei- dingsplan omtwierp. WAjGENAIAB Jr. wensdi te spreken." ,,Ja sir." Sheridan keerde naar zijn stoel tetug en dwong zich zijn aandacht geheel bij de cou rant te bepalen. Het kostte hem moeite, be halve de verklarende opgave der berichten, deze zelve ook te lezen er was niets bui- tengewoons of treffends om zijn aandacht te concentreeren: Bestuurder Electrische Tram geeft Sdiuld aan Remtoestel. Drie door slippen van auto edood. Inhrekers maken een Goede Vangst. iouweommissie keurt Uitbreiding der Groote Tramlijn goed. Man gevonden in I nan Sche- del Gebroken. Walgelijk Verhaal verteld Rechtbank Echtscheiding. Ontwerp Nieuw Gebouw Achttien Verdiepingen. Schoolmeisje Vindt Dood odder Automobiel. Derde Lifton- jeluk in Zelfde Gebouw Veroorzaakt. Aan dacht door Lijkschouwer. Tekort 3500 Pond in Credietbrieven. Kassier beneemt Zich leven door Vergif. Doodgevroren Gevonden. Fami- ie zonder Voedsel of Brandstof. Baby dood, toen Ouders van Zoeken naar Werk terug- twamen, Minister Teruggekeerd van Buiten- andsche Reis houdt Lezingen over Groote Toekomst van Onze Stad. Ziet groote verbe- tering na korte Afwezigheid. Zegt, Geen Europeesche Stad kan wedijveren (Sheridan mikte hier goedkeurend). Bibbs kwam fluitende door de hall en trad vlug binnen. „Wel vader, hadt u mij vlug dig?" noo- zou ik niet van haar spreken als „die vrouw", I je goeden dac eezetrd Roscoe want zij is toch uw whoondochter en zal da{ „Ooeden dag^, zi Roscoe onVerachillig. ook blijven. Zij heeft niets slechts gedaan. Ik ontken niet, dat het een schok voor mij' was, toen ik bemerkte, wat zij had gedaan dien vent aan te moedigen om haar heen te draai- en nadat hij was begonnen met haar te flir- ten en zij haar hoofd op die tnanier om hem kwiitraakte. 't Was een schok voor mij, dat ontken ik niet en het zal in mijn binnenste een wonde plek blijven, die ik alfajd zal blijven HOOFDSTUK XXIV. Sheridan wachtte tot hij hoorde, dat de voordeur dichtgetrokken werd; toen stond hij op en drukte op een knopje ir. den muur. Jackson verscheen. „Is Bibbs van zijn werk thuisgekomen?" Mister Bibbs? Neen sir." „Zeg hem, zoodra hij komt, dat ik hem „]a. Ga zitten." Sheridan stond op en Bibbs ling bij het vuur zitten, terwijl hij zijn hau- len tegen de knetterende vlammen hield want het was buiten koud. ,,Ik heb het vandaag tot zeven benoden fa- bneksrecord gebracht zei hij. „Ik hanteerde meer reepen deze maand op een dag dan een der werklui. Die mij het meest nabij komt, heeft zestien minder dan ik." „DaarI" riep zijn vader zeer vergenoegd uit. „Wat heb ik je gezegd Ik zou Gumey er wel eens weer op widen hooren zinspelen, dat ik niet goed deed met jou dahr heen fe zenden ik zou hem gaame eens hooren 1 En jij schaam jij je niet, dat je er zooveel drukte over gemaakt hebt, zeg? (JhlL) In Juli trekken de duinen velen aan en ook twii zullen er in godachten weder vertoeven. iWe volgen de -duinzijde, waar de doomen on® menig prilkje beaorigen, doch waar het tevens iwemelt van kleine vogel®. Tal van kneutjea en paapjes zitten op de hoogate toppen der ptruiken en laten ijverig hun korte gezamgen hooren. Heze vogeltjes Eijn oude Ibekenden main oma en aan de exemplar en met mattero 'kdeuren is het wel te zien, dat reed® vele jon- Igen de nestjea bebben verlaten. Enikele koe- jksodken zwoven over dio duinvlalkte, atellig om (to zien, of bun Idnderen door da gekozen jpieegouder® wel goed1 verzoTgdl worden. Want jjalui weet iurmers, dat de oude koekookeu al leen maar een oo-gjo in het zeil bouden en zioh overigens met de varzorgdng van hun ikro oat niet ibemoeien. Ha, diaar vliegt uit het doomenveld op een tamelijk groote vogel en hiiji doet het geheel ponder geruiisch. Anders kan men altijd, als er een groote vogel bij je opvliagt, het gego-ns van de wieken door de lueht hooren, TnatL-r hier Ibeepeunen we er niets van. Hat fcomt ze ker van de hreede vlengela, want zia, het dier pweeft maar v«oit met heen- en weergannde bewegihgen. Al® ge den vogel van' nabl kondt boeden, zo-u het blijken, dat hij groote, rondo, uitpualencLe oogen heeft en dat zijn go- zieht door een krans van kleine, gekrulde ,ved|eren omgeven is. We hebben hier te doen met een nil en wel met- een Veldhiil of Asi-o aocipitrinus. Zie, daar is zijn nest, d!at maar nauweBjka dien naam mag hebben. 't Is maar een weinigje dtroog graa, waarop de vier vuil- iwitte jongen zitten. Ho uilen staan over algemeen in geen goed blaadje bij de men- pchen en de meeste eoorten, zooals de kerk- uili, de boschuil, de steenuil en de ransuil (verdienan ook niot, dat men zoo bijzonder yan hen houdt. Maar aan den valduil moet men meer ibescbarming verleenen. Wel moe ten alle uileb tot de roofvogels gerekend iworden, wat trouwens wel te zien is aan hun korten, sterk gekromdon enavel, die grooten deels tusschen de vederen van het gezicht yerborgen is, en aan de krachtige, met vede ren begroeide pooten, die van acharp genagel- de grijpklauwen zijn voerzien. Hoch de meeste soorten en vooral de vier zoo pas ge- noemde, voedan zich h-oofdZakalajk met vo- Den vorigen keer ging ik er niet in de rech- te stemming heen", zei Bibbs, vroolijk glim- lachend terwijl zijn gezicht in: het heldere schijnsel van net vuur een blozende tint had. „Ik wist toen niet welk verschil het maakt, als men iets prettig vindt." „Mijn oordeel was, dunkt me. zeer gerecht- vaardigd. Ik zei dat de fabriek je goed zou doen en dat doet ze en het werk je niet scha- deni zou en dat heeft het niet gedaan. Het komt precies zoo uit als ik heb beweerd. Is het niet zoo?" „Het heeft er veel van!' stemdq Bibbs toe. „WeI, ik zou wel eens willen weten in welk opzicht ik het door de bank bij het verkeerde eind heb gehad 1 In plaats van te schaden heeft het je flink gemaakt lichamelijk. Je bent een goeden inch (2y, centimeter) grooter dan ik en je zoudt forscher zijn dan ik als je wat meer vleesch op je botten had en dat krijg je al een beetje. Lichcamelijk ben je op weg om de meest robuste van de geheele familie te worden. Maar geestelijk dat is een an der geval. Ik meen het niet onvriendeliik Bibbs maar nu zul iW||| - zelf moeten di bent begonnen, Sheridan besloot weer te gaan zitten." Hij school zijn stoel dichter bij dien van zijn zoon en zich naar hem toebuigend, klopte hij Bibbs op de knie. „Ik heb plannen met je Bibbs", zei hij. Bibbs keek dadelijk zeer verechrikt. Hi} schoof aditeruit „li ik heb het nu heel goed, vader." „Luister." Sheridan zette zich terecht in zijn stoel en sprak op den toon van een rede- lijk man, die lets aantoont. „Luister Bibbs, vandaag heeft mij weer een pl.ig getroffen en het was een harde en recht in h gezicht of- schoon ik dien. reeds eenigen tijd had ver- wacht. Maar daaraan moet het hoofd worden geboden. En nu wil ik eens openhartig met je praten. Zooals ik een minuut geleden zei, geestelijk heb ik je nooit bepaald sterk kun nen noemen. Je Sent je geheele leven in bei- de opzichten wat zwak geweest. Niet dat ik denk, dat je geen geestesgaven hebt, als jij ze maar wilt leeren gebruiken. Je hebt echter su dorf] d? vUiid'uffl nSuaamv Maar mxmen v&ngfi hjj bij groote getaleu: daarvan heeft hij bfjua nimmar genceg, on daarom is hij een zegen en1 geen vloek voor den laud,man. Alleen, wanneer Eij grooten hanger heeft en geen haiigen trait idcB voor- doet,_ verorbert hij wel een® een gevedard bouiife. <Om deaelfdle reden, waarom we be- BChenning vragem voor den torenvalk, doen we dit ook voor den veldiiil. En nu wippen we een® o ver deaen duin- richel heen, om te men, wat er aan da andere zijde valt op te merlben. Wat een vogels! Nu we ons maar even laten sden, is ibijna onmid- dollijk de lncht vervuldi van velerM soorten en de tureluran, wier j ongen etelliig verbor- gen zitten in het graa op de kleine eilanden in het dninmeer, daar voor oma, maken wel het meeste lawaai. We rijn Eier op een aardig plekje. .Stern® en kokmeeuwen vliegen act en aan en in het plasje zwemmen meerkoeten en wilde een'den met hare jongen rend, terwijl da waterhoentjes zioh apoedag in hei riet var. schuilen. Visohdiefje» en dlwergzeeswalnwen zweven over het water en blajven met snelle vleugelalagen plotiseling in de lucht staan, wianneer ze een visehje of een Boetwatergap- naaltje in het oog hebben gielkregen. Han schieten eo met kracht naar beueden en bijns nwwnar missen ze haar doeL Spoedig rijzen ze weder, terwijl ze zich de waterdruppels van rag- en etaartvedereu schudden, om straks -opnieuw to ubidden'", zooal® dat staian En de lucht wel genoemd wordt. Zie, op da hoogiste plnimen van de rlotston- gela zitten ook kleine, bminaehtige vogeltges. Ja, ja, dat zijn do aardige Kleine Karekie- ten, die tot da Bistzanger® behooren. We willen straks beproeven een nostje ervan to vinden. MHeschien -bevat het ook n-og eier en of jongen, want deze vogel® broeden ook pa® in het midden van den zemer. M!aar eerst blijven we hier aan den kant van het water -bekijkien die keurige, rose bloemschermen met wel dertiig bloemen, die iedor een krach- tig steeltje hebben en die te prjjken op een etevigen bloemstempel; die wed meer dan een M. hoog is. Denk nn niet, dat dit de eeni ge vindplaiats is van deze hoog en steal op- gxoeiende bloemen, want wi® eijn oogen den kost geeft, kan ze in het midden van den se iner bijna overal in on® land vinden, waar. maar slooten of vaiarten zijn. Juist, ik hoor ad, dat 'het geen al to onbekende plant is, want van verse hillende kan ten vemeem ik het woord Zwanebl-oom. Onthondt ook met- een maar weer den LatSjnsehen naam: Euto- mus nmbellatus, die niet zoo heel moeielijk Is. Trouwens, wie zich dadelijk gowent aan de wetonflchappelijke benamingen, vindt ze al spoedig niet boo laetdg meer en men ken er veel betar mee terecht komen, dan met de Nederlandiacho namen, die lang niet Overal detolfde zijn. En de Latdjnsche namen worden ook in hot buitanland gebruikt. Laat ik nu meteen nog aaggeu dat de ZJwanebloem gere kend wordt tot de famiilie der Aliamaceon of W atarweegbreeachtigen en dan uulLen we oven de deelen van de plant belrijken. Het ge- heel^ koimt voort nit een korten wortelatok, die in 'het alijk verborgen ia, doch TnanT los- jes, zoodat je aan den langen bloemenstengel gemakkelSjk alle® naar je toe kunt Ter- zqde van dien stengel staan de lange, lintvor- mige bladen, die het onderste ge-ieelte omge ven en steunen. Het bloemdek bestaat uit zei blaadjes, drie kleinere, die al* dekbladeren de buitenste zijn, en drie grootere in de onmid- dellijke nabijheid van de meeldraden, negen in getal Allee zes de -bloemblaadjes zijn Kcht r-oee gefcleurd en versierd' met donkorder adertjos. Alle -bloempjes nit hetzelfde achexm zijn nog niet even ver onfwiikkeld. Op enkele eteeltjes zie je nog knoppon, op weer andere bloempjes, die bezig zijn zich te ontploolen; ook zijn er met nog eenige paaree helmknop- jos, die nog niet striven en ook rijpere bloe men, vooonsien van goudgeel etuifmoel op do helmknoppen. In de lata te to kunnen we heal good zien de zes vruchtbegimselei, die op klei ne fle®Chjes gelijken en tusschen de vrueht- begineeltjos zien we in heldere dropped® den rijken honingvooxTaad, boo welkom voor tal van inoecten. En hiemmede nemen we af scheid van dezen bloamenschat. Nn we lang® het riet loopen, men we gedurig een Kleine Karekiet (AJcro- cephalu® sfereperu®) wegwippen, zoodat we dadelijk zijn roestbruin manteltjq, zijn geal- achtig builkje en witte keel vederen knnnen wilskracht en ik heb ncpit een jongen of man gekend die stijfkoppig was nooit in mijn evenWelnu je heb getoond, dat je de machi ne hebt leeren best uren be ter dan eenlg man in de fabriek in minder dan geen tijd. Het komt mij dus voor, dat je ook wel andere din- gen zoudt kunnen leeren. Dat is een aanmoe- digend teeken, ik ontken dat niet En dat doet mij denken, dat het geval niet zoo hopelooa ii als het lijkt. Je bent alles wat ik heb om de zen elag te boven te komen, maar mogelijk ben je niet zulk slecht materiaal als ik dacht. "ou bewering. dat je op zeven reepen na het abrieksrecord hebt geslagen lijkt me een aanmoedigend£ juist ter rechter tijd gekomen mededeeling. Welnu, ik wil je een betere be- trekking geven. Ik had je de fabrieken willen laten doorloopen een jaar of twee mis- schien maar dat gaat nu niet. Ik verloor Jim en nu heb ik Roscoe verloren. Hij ia ont- slagen. Hij heeft mij teleurgesteld. Als hi} ooit mocht terugkomen dan zal hij langen tijcl noodig hebben om de teugels weer te kunnen hanteeren en in elk geval is hij niet de man dien ik dacht, dat hij was. Ik kan niet op hem rekenen. En ik moet iemand hebben, op wien ik vol vertrouwea kan rekenen. En nu ben ik rekomen op het punt in kwesde: jij bent mijn aatste kans. Bibbs ik moet je leeren je herse- nen te gebruiken en wij moeten zien of we die niet een beetje kunnen ontwikkelen. Wie weet? En ik wil er mijn tijd aan ten koste ieggen. Ik wil je met mij meenemen naar de binnen- stad en ik zal niet hard tegen je zijn als je in het begin wat langzaam bait. En ik wil het uiterste voor jou doen. De wil je doen voelen dat jij op jouw beurt het uiterste voor mij loet doen. m Ik heb mijn beleid aangaande jou n de fabriek gerechtvaardigd en ga nu ge heel van mijn vroegere handelwijze afwijken; ik sla het punt over vanwaar de andere jon- gens begonnen en wil een beroep doen op je eerzucht dat je zal doen duizelen". Hij kiop- te zijn zoon weer o] aanstellen tot een c r Works Company; ik wil je tot vice-president van de Realty-Company maken en tot president van de Trust Comr i de knie„Bibbs, ik' wil ^e "f directeuren in de Pump __-i itident vice- r I WMMK MMM 'MV ...JJ.J T. It I VBTVOlfld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1920 | | pagina 7